CHAOS

[astroilias]

Ηρθε η ομαδα Ε

Ας μην ξεφευγουμε απο το θεμα καλυτερα!

[Ησίοδος]

μιά διαπίστωση...

Αγαπητοί, φίλες και φίλοι η συζήτησή μας, ίσως βοηθήσει να καταλήξουμε σε ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα.

Διαπιστώνουμε ότι τα μαθηματικά, έχουν μιά παράλογη αποτελεσματικότητα στις Φυσικές Επιστήμες.

Και άν κρίνω και από το ενδιαφέρον σας, θα πρέπει να έχουν και πολύ εθιστική δράση !

Ίσως αυτός να ήταν ένας λόγος, που στο κλασσικό τμήματου 3ου Γυμνασίου Αρρένων Λαρίσης ήμουν μαθητής του ρελαντί στα αρχαία Ελληνικά.

"Παρά την δοξασίαν" όπως θα έλεγες και'σύ Μάκη(μου επιτρέπεις).

Αλλά επίσης και η άγονη φιλολογική απ'οστέωση, χαρακτηριστικό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων,πάντα με απωθούσε.

Θα το μετανιώσω όμως άν... αν μου αποδείξεις Μάκη, ότι η Ελληνική γλώσσα έχει την ίδια παράλογη ερμηνευτική ικανότητα, στις Φυσικές Επιστήμες, όπως και τα μαθηματικά.

Πρός το παρόν αποδέχτηκα την αποτελεσματική γενίκευση της ερμηνείας της λέξης "δύνα-η =δύναμη"( το θυμάσαι;. )

Αυτό, γιατί απ'ότι θυμάμαι η Τοπολογία έχει να μας πεί πολλά περί αυτής της "δύνης".

 

Η ερμηνεία αυτή με απασχόλησε όταν ο ΕΜ μου πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι, βαρυτική έλξη δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει μόνο η φορά των πραγμάτων.

Στην αρχή το μυαλό μου, πήγε στην θεοκρατική τάξη του Γεωκεντρικού συστήματος, όπου... οι πέτρες πέφτουν στην Γή, ...γιατί εκεί είναι η σωστή τους θέση!

Σκέτη απαγοήτευση !... στο χαοτικό σύμπαν, να υπάρχουν στασίδια;;; ...σκέφτηκα!

 

Εμείς δεν μένει παρά να κοιτάξουμε μακριά στ'άστρα,να δούμε τι γίνεται.

Γιατί: "Αρχή σοφίας, επισκεψις... άστρων".

Βλέπετε και'γώ κάνω χρήση ερμηνειών υπαρκτών(...μάλλον ανύπαρκτων) αρχαίων κειμένων, αλλά όχι για μυστικιστικούς-μεταφυσικούς ή γενικώτερα αντιεπιστημονικούς σκοπούς.

 

Τέλος πάντων, όσο ο καλός καιρός και η ιλαρότητα του Μαϊου το επιτρέπει, εστιάζω στο πιό λαμπρό άστρο του ουρανού, τον πολυσυζητημένο Σείριο, στον αστερισμό του μεγάλου Κυνός(σκύλου)

(Γιατί προφανώς θα πρέπει, να σεβαστούμε την Φιλοξενία, και να συνεχίσουμε με κάτι εξωφρενικά αστρονομικό-κοσμολογικό και σύμφωνο με το thread).

 

Ααα.. εδώ κατ'αρχήν, μ'απασχόλησε ένα καταπληκτικό συμπέρασμα (...σύμφωνο με τα δεδομένα της συζήτησης και αυτό!).

Αν υπάρχει νοήμων ζωή(και γιατί να μην υπάρχει παρακαλώ;. ) στο διπλό ή τριπλό σύστημα του Σείριου...

Λογικά λοιπόν, αυτοί ή αυτά θα κατοικούν στον αστερισμό του Κυνός ...

Δηλ. οι επι του Κυνός (κατοικούντες).

Και στη γλώσσα της "επιστήμης" !!! DOG - ON !

Σύμπτωση και αυτή!? συνώνυμοι με τους δικούς μας αφρικάνους Ντόγκον!

 

Επειδή τώρα και "Το Αρχή σοφίας, επισκεψις... ονομάτων", εφαρμόζοντας την μέθοδο της λεξο-πατινάδας (δηλ. του αναγραμματισμού η δεξιόστροφης ανάγνωσης), έχουμε:

 

DOG - ON <==> NO - GOD !!!... καταπληκτικό συμπέρασμα !..

 

Κατόπιν αυτού σκέφτομαι, πολύ σοβαρά, να εκδόσω τις σκέψεις μου, υπό τον τίτλο:

"Παρατηρήσεις επί του αστερισμού του κυνός και επιστημονικά συμπεράσματα"...

 

συγνώμην παιδιά, Φταίει η ιλαρότης... και παρεκλίνω...

 

Ας σοβαρευτούμε ανοίγωντας ένα πολύ ενδιαφέρον θεματικό πεδίο του Χαους.

Το Χάος των εννοιών και των λέξεων.

Τι εννοώ?

Μιά λέξη στην πρωτόγονη ή πρωτογενή της μορφή, ήταν σε άμεση αντιστοιχία και μονοσήμαντα, με μια υλική έννοια ή λειτουργία.

Στην πορεία του ανθρώπου προς τον πολιτισμό με την διανοητική μας ικανότητα να γενικεύουμε αφαιρέσαμε, στην κυριολεξία, από πάρα πολλές λέξεις το περιεχόμενο, δηλ το χθόνιο νόημά τους.

Έτσι οι λέξεις άρχισαν την περι-πλάνησή τους έγιναν πολυσήμαντες και απωλέσαν τη μνήμη τους.

Δηλ έχασαν μέρος ή και ολόκληρο το χθόνιο νόημά τους.

Μπορούμε να ανατρέξουμε στις ρίζες των λέξεων και των εννοιών μας.

Σοφόν το σαφές! φίλοι μου.

 

Την τιμητική του έχει η λέξη ΧΑΟΣ, του πρώτου "κοσμολογίαν ποιήσαντα", του ΗΣΙΟΔΟΥ !

Τι μπορεί να εννοούσε ο ΗΣΙΟΔΟΣ με τη λέξη ΧΑΟΣ;

Προέρχεται από τη ρίζα "χα" που σημαίνει: "άνοιγμα, χάσμα ή χώρος που χάσκει αφού ξεχωρίσουν τα πράγματα".

Έτσι χρησιμοποιείται ακόμη πολύ πριν το 400 π.Χ.

Όχι αόριστα το "κενό"!

Αλλά ο χώρος που ενυπάρχει με την αποχωρισθείσα και μορφοποιηθείσα ύλη.

Ο χώρος ανάμεσα στη Γή και τον έναστρο ουρανό!

Να μερικοί ενδιαφέροντες στοίχοι από την "θεογονία" του ΗΣΙΟΔΟΥ:

 

" Ή τοι μεν πρώτιστον Χάος γένετ' αυτάρ 'επειτα

Γαί'ευρύστερνος, πάντων έδος ασφαλές αεί,

...

εκ χάους δ'έρεβος τε μέλαινά τε Νυξ εγένοντο

Νυκτός δ' α'υτ' Αιθήρ τε και Ημέρη εξεγένοντο,

...

Καύμα δε θεσπέσιον κατέχεν Χάος' είσατο δ'άντα

οφθαλμοίσι ιδείν ήδ' ούασι όσσαν ακούσαι..."

 

Η σημερινή έννοια του ΧΑΟΥΣ, ως αταξία και άμορφη ύλη, φαίνεται ότι έχει μεταγενέστερη προέλευση, από τους ΣτωΪκούς φιλοσόφους.

 

Συνεχίστε παρακαλώ...

[astroilias]

http://www.rassias.gr/STOIC.html

[Μάκης Μαυρουδής]

Ο Ησίοδος έγραψε: «Διαπιστώνουμε ότι τα μαθηματικά, έχουν μιά παράλογη αποτελεσματικότητα στις Φυσικές Επιστήμες», και ακόμη: «Αλλά επίσης και η άγονη φιλολογική αποστέωση, χαρακτηριστικό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, πάντα με απωθούσε.

Θα το μετανιώσω όμως άν... αν μου αποδείξεις Μάκη, ότι η Ελληνική γλώσσα έχει την ίδια παράλογη ερμηνευτική ικανότητα, στις Φυσικές Επιστήμες, όπως και τα μαθηματικά».

Αγαπητέ Ησίοδε, σε πολλούς κοινωνιολόγους και ιστορικούς της επιστήμης των φυσικομαθηματικών υπάρχει μια ανεξήγητη απορία για το γεγονός ότι οι μεγάλοι του είδους ήσαν και άριστοι χειριστές του λόγου ως γλώσσας. Προσωπικά, αυτήν την «μυστηριώδη απορία» την έχω λύσει προ πολλού γιατί πράγματι συμβαίνει αυτό που λες, αλλά το λες με επιφυλλακτικότητα. Ότι δηλ. «Μιά λέξη στην πρωτόγονη ή πρωτογενή της μορφή, ήταν σε άμεση αντιστοιχία και μονοσήμαντα, με μια υλική έννοια ή λειτουργία.

Στην πορεία του ανθρώπου προς τον πολιτισμό με την διανοητική μας ικανότητα να γενικεύουμε αφαιρέσαμε, στην κυριολεξία, από πάρα πολλές λέξεις το περιεχόμενο, δηλ το χθόνιο νόημά τους». Μόνο που αυτό δεν έγινε για λόγους αφαιρετικής γενίκευσης αλλά από σκοπιμότητα που πολλοί υποκριτές δεν έχουν το θάρρος να αποδεχθούν.

Σαν απόδειξη θα αναγκαστώ να κάνω μια «άκαιρη» παρουσίαση και η περαιτέρω έρευνα εναπόκειται στον καθένα σας μια και η επιστημονική αλήθεια είναι υπόθεση «πασών των επιστημών» και όλων των σκεφτόμενων ανθρώπων. Κοίτα λοιπόν πώς αρχίζω να «ενοποιώ» τουλάχιστον με βάση τα αρχαία λόγια των σοφών:

ΕνΟποιώ σημαίνει αυτό ακριβώς που λέει η λέξη, δηλ. «ποιώ (πρώτα) έν Ο». Το Ο δηλώνει ακόμη και σήμερα το πρώτο από τα 10 μέρη του λόγου, το άρθρον και δηλώνει το «άρ ρ εν». Επειδή και κατά Αριστοτέλη (αλλά και κατά Πλάτωνα, Κρατύλο και Ηράκλειτο) το «άρρεν» δηλώνει ιστορικά και τη διάσπαση της Ελληνικής και των Λατινογενών γλωσσών (μη ξεχνάς την Κύμη) η λέξη δείχνει αυτό που έχει R=ρ=έν. («Το γε άρ και ρ έν και το αυτό» θα έλεγε κάποιος που θέλει να «αποκαλύψει» και όχι να συγκαλύψει). Δηλώνει δηλαδή την μοναδιαία ακτίνα του μοναδιαίου υλικού όντος. Διότι η υλική μονάδα δεν μπορεί παρά να δηλωθεί με το μοναδιαίο μέτρο της.

«Όλον γάρ τι και αδιορίστως σημαίνει, οίον ο κύκλος. Ο δε ορισμός αυτού διαιρεί εις τα καθέκαστα» (Αριστοτέλης). [ Άχ αυτά τα «καθέκαστα», μυστικιστή Αριστοτέλη!]

Κάποιος θα έλεγε και γιατί δεν μπορεί να είναι η διάμετρος το μέτρο του υλικού μοναδιαίου όντος; Η απάντηση είναι ότι έτσι βολεύει καλύτερα στη μαθηματική γλώσσα. Γι’ αυτό και η «διάμετρος» δηλώνει «δύο φορές το μέτρο». Θέλεις να συνεχίσω με την «ενοποίηση», τη «φύση» και το «χάος» ή να τ’ αφήσουμε για το μέλλον αυτό το «παιχνίδι» στα μικρά αθώα παιδιά, μια και γι’ αυτά έφτιαξαν οι σοφοί την γλώσσα μας και όχι για μας τους πονηρούς!

 

Φιλικά Μάκης