Μπορούμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο;

[nickthegreek13_7]

Τον τελευταίο καιρό οι πολυσυζητημένες θεωρίες για τα ταξίδια στο χρόνο έχουν επιστρέψει τόσο στην μικρή αλλά και στην μεγάλη οθόνη. Πόσο μακριά βρισκόμαστε άραγε από την εποχή που τα ταξίδια στο χρόνο θα μας επιτρέπουν να συναντήσουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό;

 

http://news.pathfinder.gr/periscopio/415588.html

[koyote]

Τα ταξιδια στο χρονο ανεκαθεν εξηπταν τη φαντασια του ανθρωπου!!!

Τωρα για το αν ειναι εφικτο,δυσκολο να δωθει μια απαντηση.Μονο το μελλον θα δειξει......

[MARIA ARGYRIOU]

Τα ταξίδια στο χρόνο βρίσκονται ακόμα σε θεωρητικό επίπεδο και η σημερινή τεχνολογία είναι αδύνατον να υλοποιήσει κάτι τέτοιο..Πιστεύω πώς πρέπει να περιμένουμε πάρα πολύ ακόμα για να πραγματοποιηθούν τέτοια ταξίδια. Υπάρχουν δύο λύσεις γι' αυτό όταν φθάσει η τεχνολογία στο επίπεδο για να πραγματοποιέί τέτοια ταξίδια:

1)Να κατασκευαστούν διαστημόπλοια τα οποία να φθάνουν την ταχύτητα του φωτός.

2)Χρησιμοποιώντας την ''δίοδο'' της γέφυρας Einstein-Rosen (σκουληκοτρύπων), μπαίνοντας από μια μαύρη τρύπα και μέσω αυτής να εξέλθουμε από μια λευκή τρύπα, οδηγώντας μας σε ένα παράλληλο σύμπαν, είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον.

[nansy]

Kαταρχάς θα πρέπει να αποδείξουμε την ύπαρξη μαύρων τρυπών που παραμένει ένα ερώτημα αμφιλεγόμενων αντιδράσεων και έπειτα την ύπαρξη λευκών τρυπών πράγμα χρονοβόρο...!!!

[vag_stephanou]

Παιδιά ο χρόνος είναι ένα παρεξηγημένο μέγεθος.... Στην ουσία είναι μια άλλη έκφραση του χώρου, δε μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε. Είναι άλλο πράγμα ο χρόνος όπως τον αντιλαμβανόμαστε (εναλλαγή των εποχών, ζωή-θάνατος) και άλλο ο χρόνος ως φυσικό μέγεθος.....

 

Είχα τη χαρά να παρευρίσκομαι στη διάλεξη, σήμερα Παρασκευή, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που έδωσε ο καθ. Μάνος Δανέζης. Νομίζω πως ξεκαθάρισα αρκέτα (εννοείται όχι όλα) γύρω από την έννοια χρόνος. Έτσι, ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο δε θα σήμαινε πως θα άλλαζε πχ το ρυθμό που γερνάμε (ο νεκρός παππούς θα συνέχιζε να είναι νεκρός). Ο χρόνος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε οι περισσότεροι, είναι απλά ο ρυθμός που αλλάζουν τα πράγματα γύρω μας και όχι ο ΙΔΙΟΣ ο χρόνος.... Λίγο μπέρδεμα ε;; Όντως είναι...

 

Το όλο μπέρδεμα είναι ότι δυστυχώς μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο 3 διαστάσεις... Ενώ απ'ότι φαίνεται, στις 4 όλα εξηγούνται καλύτερα...!

[bouzaras]

Για να μπορούμε να ταξιδέψουμε "κάπου", απαραίτητη προϋπόθεση είναι αυτό το "κάπου" να είναι υπαρκτό. Αν υποθέσουμε πως θα προσεγγίσουμε το θέμα επιστημονικά (κι όχι χαρτοριχτρικά), θα πρέπει πρώτα να εντοπίσουμε τον προορισμό, να διασταυρώσουμε την ύπαρξή του (δηλ. θέλουμε να πάμε "εκεί" και το "εκεί" όντως υπάρχει) κι έπειτα να ψάξουμε για τρόπο ασφαλούς μετάβασης και επιστροφής. Ετσι δουλεύει η επιστήμη.

 

Ποιο είναι το πρόβλημα, τώρα με το "ταξίδι στο χρόνο": κατ αρχάς η έκφραση είναι πέρα για πέρα λανθασμένη και οφείλεται στα πολλά παραμύθια που διαβάζουμε από μικροί. "Ταξίδι στο χρόνο" δηλαδή ο προορισμός μας είναι ο "χρόνος"; Οταν λέμε "ταξίδι στην Αμερική" προσδιορίζουμε ως προορισμό την Αμερική, δε λέμε "ταξίδι στο δρόμο" κι όπου βγάλει κι αν φθάσουμε στην Αμερική έχει καλώς, αλλά μπορεί να βγούμε και στην Ανταρκτική...

 

Πέρα όμως από την έκφραση, υπάρχει και η ουσία: μαθαίνουμε από μικροί τη μπούρδα περί χρόνου, πως δήθεν είναι ένα υπαρκτό μέγεθος και μάλιστα με αυτό μετράμε ...αυτά που μετράμε.

 

Στην ουσία αυτό που υπαρχει είναι η αέναη κίνηση μέσα στο Σύμπαν (που μέχρι εκεί που γνωρίζουμε τα πάντα κινούνται) και εκτός από τις κινήσεις του Σύμπαντος υπάρχουν και ορισμένες φυσιολογικές διαδικασίες (φθορές) επάνω μας. Τα εξηγώ ένα - ένα:

 

α) Εναλλαγή εποχών: το ότι η Γη κινείται γύρω από τον Ηλιο αυτό δεν αποδεικνύει την ύπαρξη του "χρόνου" παρά μόνο ...την κίνηση της Γης γύρω από τον Ηλιο. Τώρα το αν για κάποιους ήταν ευκολότερο να δημιουργήσουν μια εύπεπτη ιστορία για να εξηγήσουν κάποιες πολύ απλές συμπαντικές λειτουργίες ("ήταν μια νεράιδα κι ένα βασιλόπουλο" κ.ο.κ.) είναι άλλη υπόθεση.

 

β) Το ότι κάποιος γεννιέται, αναπτύσσεται, φθείρεται και ...παύει να λειτουργεί με αποτέλεσμα να αποσυντίθεται, ούτε αυτό αποδεικνύει την ύπαρξη του "χρόνου" παρά μόνο την ύπαρξη της ίδιας μας της ζωής, με τον συγκεκριμένο τρόπο που λειτουργεί.

 

Ο "χρόνος" είναι ένα εικονικό μέγεθος με το οποίο κάποιοι με πολυ απλουστευμένο τρόπο προσπάθησαν να εξηγήσουν κάποιες πολύ φυσικές διαδικασίες όπως η κίνηση στο Σύμπαν και η ίδια μας η ζωή. Από κει και πέρα, αυτό το πολύ βολικό παραμύθι (όπως κι άλλα επίσημα παραμύθια) θεσμοθετήθηκε, έγινε δεκτό από την επιστημονική κοινότητα και πλέον το διδασκόμαστε κανονικά ...και με το νόμο. Οπως διδασκόμαστε κι άλλα μη τεκμηριωμένα πράγματα π.χ. θρησκευτικά γιατί έτσι κάποιοι θέλουν να "διαπαιδαγωγούν" τις νέες γενιές πολιτών.

 

Αν λοιπόν ο "χρόνος" υπήρχε, ίσως να μπορούσαμε να βρούμε τρόπο να τον διασπάσουμε ή να τον "προσπεράσουμε" κατά κάποιο τρόπο και να ταξιδέψουμε στο 1821 (αυτή είναι η σωστή έκφραση κι όχι "ταξίδι στο χρόνο"). Τώρα που ο "χρόνος" υπάρχει μόνο στη φαντασία κάποιων ημιμαθών και στις ανάλογες κινηματογραφικές ταινίες, το "ταξίδι στο χρόνο" είναι σαφώς εφικτό μόνο εκεί (δηλαδή στη φαντασία κάποιων ημιμαθών και στις ανάλογες κινηματογραφικές ταινίες).

 

Αυτά για να αρχίσουμε να ρίχνουμε και καμία μούτζα στους καθηγητάδες που πηγαίνουμε στα πανεπιστήμια και μας μαθαίνουν τέτοιες θεωρίες διαιωνίζοντας τη δική τους ημιμάθεια, τους φόβους και τις προκαταλήψεις τους αντί να μας κατευθύνουν προς την Επιστήμη και την πραγματικότητα.

[Vegan]

 

και πώς ορίζεις εσύ την κίνηση ?Eίναι η μεταβολη της θέσης ώς προς τι ?

 

Αυτά για να αρχίσουμε να ρίχνουμε και καμία μούτζα στους καθηγητάδες που πηγαίνουμε στα πανεπιστήμια και μας μαθαίνουν τέτοιες θεωρίες διαιωνίζοντας τη δική τους ημιμάθεια, τους φόβους και τις προκαταλήψεις τους αντί να μας κατευθύνουν προς την Επιστήμη και την πραγματικότητα

.

 

Ε ναί, τώρα που το διάβασα, θ 'αρχίσω να ρίχνω φάσκελα...

[vag_stephanou]

Είναι όλα θέμα προοπτικής. Φυσικά και μπορούμε να εισάγουμε το μέγεθος χρόνος όπως στο παράδειγμα με την κίνηση που λες, αλλά αυτό δεν πάει να πει πως είναι ένα μέγεθος που μπορούμε να ορίσουμε και να καταλάβουμε.

[planetman]

Ένα πάρα πολύ καλό άρθρο που βρήκα.

[bouzaras]

Vegan

 

Ως φοιτητής Φυσικής θα έπρεπε να γνωρίζεις καλύτερα τι εστί κίνηση αντί να ρωτάς εμένα. Σαφώς και όλα κοινούνται στο Σύμπαν (το οποίο με τα μέχρι σήμερα στοιχεία διαστέλλεται συνεχώς και με επιταχυνόμενους ρυθμούς) και για να μετρήσουμε την κίνηση ενός σώματος λαμβάνουμε αναγκαστικά κάποιο άλλο ως σταθερό. Ελπίζω να απάντησα στην ερώτησή σου.

 

Προσωπικά, με κάποια λογικά (θέλω να πιστεύω) επιχειρήματα έθεσα προβληματισμούς και αμφισβήτηση ως προς την ύπαρξη ή μη του μεγέθους "χρόνος", ως υπαρκτό και μετρήσιμο μέγεθος. Αν έχεις κάποια αντι-επιχειρήματα, θα χαρώ να τα μάθω και να τα σχολιάσουμε. Αν επίσης δε θεωρείς λογική τη δική μου σκέψη, επίσης θα χαρώ να την αμφισβητήσεις με επιχειρήματα.

 

Ε ναί, τώρα που το διάβασα, θ 'αρχίσω να ρίχνω φάσκελα...

 

Ετσι πάει μπροστά ο κόσμος Γιάννη, από ανθρώπους που αμφισβητούν και δημιουργούν κι όχι από ανθρώπους που διεκπεραιώνουν / μιμούνται / καταναλώνουν τα πάντα "by the book". Αν κανείς δεν αμφισβητούσε τίποτε, σήμερα η Γη θα ήταν ακόμη "επίπεδη" και "κέντρο του Κόσμου", οι παπάδες στην εξουσία και τα μέλη αυτού εδώ του φόρουμ στην πυρά ως "αιρετικοί".

 

Βαγγέλη

 

Ακριβώς έτσι το έθεσα κι εγώ, δηλαδή εισάγουμε την έννοια "χρόνος" για να υπεραπλουστεύσουμε κάποια άλλη. Αυτό προσωπικά μου θυμίζει παλαιότερα που λέγανε "τους κεραυνούς τους ρίχνει ο Δίας που μάλωσε με την Ηρα" ή σήμερα που λένε "θα πέσει φωτιά να σε κάψει, ο Θεός θα σε τιμωρήσει" κλπ. Η εισαγωγή της παραμέτρου "χρόνος" απλώς βοηθά στο να οριστούν κάποιες κινήσεις στο Σύμπαν και κάποιες διαδικασίες στη Γη, τίποτε περισσότερο. Θεωρώ απλώς προσωπικά πως είναι βλακώδες να μη προσεγγίζουμε με τον πλέον επιστημονικό τρόπο τα γεγονότα αυτά παρά να τα συγκρίνουμε με ανύπαρκτες και φανταστικές έννοιες, απλά γιατί βαριώμαστε να σκεφτούμε.

 

Planet Man

 

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, επιτέλους!

 

Πού ακριβώς βρίσκονται το παρελθόν και το μέλλον; Δίχως άλλο, το παρελθόν έχει εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί, ενώ το μέλλον δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη.

 

Ακριβώς αυτό, δηλαδή το παρελθόν είναι κάτι το ανύπαρκτο και το μέλλον επίσης. Αρα που θα ταξιδέψει κάποιος υποθετικός "χρονοταξιδιώτης", δηλαδή που θα μεταφέρει την ύλη του; Στο πουθενά; Στο μέρος που δεν υπάρχει; Υποτίθεται πως για να ταξιδέψει η ύλη πρέπει να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, π.χ. ο προορισμός να είναι κι αυτός υπαρκτός / υλικός κι όχι ιδεατός, στη φαντασία κάποιων. Εκτός κι αν ταξιδέψει νοητά ή "μεταφερθεί" σε κάποια άλλη κατάσταση οπότε δε μιλάμε για ταξίδι της ύλης όπως το εννούμε λέγοντας "ταξίδεψα στη Γερμανία" κι όπως το δείχνουν κάποιες ταινίες που μπαίνει κάποιος σε ένα σκάφος, δίνει χρονολογία και πάει ...στις Πυραμίδες όταν χτίζονταν.

 

Επίσης ένα άλλο ερώτημα: το να ταξιδέψει (έστω το δεχόμαστε) κάποιος στο παρελθόν, είναι πολύ διαφορετικό από το να ταξιδέψει στο μέλλον. Το παρελθόν έχει υπάρξει, έχει υλοποιηθεί και πιθανόν να "υπάρχει" ακόμη με κάποια έννοια. Το μέλλον όμως που δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη; Δεν είναι το ίδιο το παρελθόν με το μέλλον. Αρα και πάλι το "ταξίδι στο χρόνο" δε λέει και τίποτε, πρέπει να χωρίστεί σε ταξίδι στο παρελθόν και στο παρόν, που είναι δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις.

 

Και κάτι άλλο, για τον Vegan:

 

Αργότερα ο σπουδαίος Άγγλος φυσικός σερ Ισαάκ Νεύτων διατύπωσε μια περισσότερο αφηρημένη και μηχανιστική άποψη. «Ο απόλυτος, πραγματικός και μαθηματικός χρόνος, ρέει αδιατάρακτα χωρίς αναφορά σε οποιονδήποτε εξωτερικό παράγοντα». Αυτή η δήλωση εξέφρασε την αντίληψη που αποδέχονταν όλοι οι επιστήμονες επί διακόσια χρόνια.

 

Και λίγο πιο κάτω...

 

Τα αποτελέσματα ήταν ολοφάνερα: ο χρόνος κύλησε πιο αργά μέσα στο αεροσκάφος απ’ ότι στο εργαστήριο, έτσι ώστε μετά την λήξη του πειράματος τα ρολόγια του αεροπλάνου πήγαιναν κατά πενήντα εννιά νάνο-δευτερόλεπτα πίσω σε σχέση με τα επίγεια χρονόμετρα. Και αυτή η τιμή ήταν ακριβώς όσο προέβλεπε η θεωρία του Einstein. Επειδή ο δικός σας και ο δικός μου χρόνος δεν συμβαδίζουν όταν κινούμαστε διαφορετικά, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρχει παγκόσμιος, απόλυτος χρόνος, όπως υπέθεσε ο Νεύτωνας.

 

Οπως στην περίπτωση αυτή, που ο Νιούτον διαψεύστηκε πολλά χρόνια αργότερα, δηλαδή ο χρόνος είχε πολύ διαφορετική έννοια για διαφορετικούς ανθρώπους, έτσι και η έννοια "γνώση" σήμερα αλλά και πάντα, έχει και είχε πολύ διαφορετική έννοια, αναλόγως το άτομο και τη νοοτροπία του. Κάποιοι θεωρούν τη γνώση προνόμιο, κάποιοι άλλοι αυτονόητη προϋπόθεση. Κάποιοι τη θεωρούν "βίβλο" που πρέπει να την ακολουθούν έτσι ακριβώς όπως τους τη δίδαξαν ενώ κάποιοι άλλοι απλώς τη βάση στην οποία θα στηριχθούν για να προχωρήσουν παραπέρα, να την αμφισβητήσουν και ίσως να την καταρρίψουν. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους - "καταναλωτές" γνώσης που απλώς ακολουθούν οδηγίες γραμμένες σε βιβλία γιατί πολύ απλά δε ξέρουν κάτι περισσότερο να κάνουν. Αυτό όμως δε λέγεται πλέον "γνώση" ή "επιστήμη" αλλά ΔΟΓΜΑ. Η γνώση όμως και οι επιστήμες προχώρησαν γιατί ακριβώς κάποιοι είχαν το ΗΘΟΣ και το ΑΝΑΣΤΗΜΑ να αμφισβητήσουν ακόμη και ιερά τέρατα όπως ο Νιούτον και να προχωρήσουν τους πνευματικούς ορίζοντες της ανθρωπότητας παραπέρα. Αυτό διόλου μειωτικό είναι για τον Νιούτον. Είναι όμως μειωτικό για τους "νιουτονικότερους" του Νιούτον, τους δογματικούς της σημερινής εποχής δηλαδή που δε σκέπτονται και δε μαθαίνουν, απλά καταναλώνουν βιβλία.

[xmavidis]

Οπως στην περίπτωση αυτή, που ο Νιούτον διαψεύστηκε πολλά χρόνια αργότερα, δηλαδή ο χρόνος είχε πολύ διαφορετική έννοια για διαφορετικούς ανθρώπους, έτσι και η έννοια "γνώση" σήμερα αλλά και πάντα, έχει και είχε πολύ διαφορετική έννοια, αναλόγως το άτομο και τη νοοτροπία του. Κάποιοι θεωρούν τη γνώση προνόμιο, κάποιοι άλλοι αυτονόητη προϋπόθεση. Κάποιοι τη θεωρούν "βίβλο" που πρέπει να την ακολουθούν έτσι ακριβώς όπως τους τη δίδαξαν ενώ κάποιοι άλλοι απλώς τη βάση στην οποία θα στηριχθούν για να προχωρήσουν παραπέρα, να την αμφισβητήσουν και ίσως να την καταρρίψουν. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους - "καταναλωτές" γνώσης που απλώς ακολουθούν οδηγίες γραμμένες σε βιβλία γιατί πολύ απλά δε ξέρουν κάτι περισσότερο να κάνουν. Αυτό όμως δε λέγεται πλέον "γνώση" ή "επιστήμη" αλλά ΔΟΓΜΑ. Η γνώση όμως και οι επιστήμες προχώρησαν γιατί ακριβώς κάποιοι είχαν το ΗΘΟΣ και το ΑΝΑΣΤΗΜΑ να αμφισβητήσουν ακόμη και ιερά τέρατα όπως ο Νιούτον και να προχωρήσουν τους πνευματικούς ορίζοντες της ανθρωπότητας παραπέρα. Αυτό διόλου μειωτικό είναι για τον Νιούτον. Είναι όμως μειωτικό για τους "νιουτονικότερους" του Νιούτον, τους δογματικούς της σημερινής εποχής δηλαδή που δε σκέπτονται και δε μαθαίνουν, απλά καταναλώνουν βιβλία.

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό.

 

Ακριβώς έτσι το έθεσα κι εγώ, δηλαδή εισάγουμε την έννοια "χρόνος" για να υπεραπλουστεύσουμε κάποια άλλη.

Ποια έννοια δηλαδή;

 

το οποίο με τα μέχρι σήμερα στοιχεία διαστέλλεται συνεχώς και με επιταχυνόμενους ρυθμούς

Τι σημαίνει επιτάχυνση εφόσον ο χρόνος δεν υπάρχει ως φυσικό μέγεθος κατά τα λεγόμενα σου;

 

 

Μπάμπης

[Vegan]

Δηλαδή με τα "επιχειρήματά" σου μας απέδειξες οτι ο χρόνος δεν υπάρχει?

 

Ως φοιτητής Φυσικής θα έπρεπε να γνωρίζεις καλύτερα τι εστί κίνηση αντί να ρωτάς εμένα. Σαφώς και όλα κοινούνται στο Σύμπαν (το οποίο με τα μέχρι σήμερα στοιχεία διαστέλλεται συνεχώς και με επιταχυνόμενους ρυθμούς) και για να μετρήσουμε την κίνηση ενός σώματος λαμβάνουμε αναγκαστικά κάποιο άλλο ως σταθερό. Ελπίζω να απάντησα στην ερώτησή σου.

 

Αυτό που γνωρίζω είναι πως για να ορίσεις το μέτρο της κίνησης (ταχύτητα) χρειάζεσαι το χρόνο.Προφανώς όμως είμαι λάθος.Εσύ τι αντιπροτείνεις ?

 

Ετσι πάει μπροστά ο κόσμος Γιάννη, από ανθρώπους που αμφισβητούν και δημιουργούν κι όχι από ανθρώπους που διεκπεραιώνουν / μιμούνται / καταναλώνουν τα πάντα "by the book". Αν κανείς δεν αμφισβητούσε τίποτε, σήμερα η Γη θα ήταν ακόμη "επίπεδη" και "κέντρο του Κόσμου", οι παπάδες στην εξουσία και τα μέλη αυτού εδώ του φόρουμ στην πυρά ως "αιρετικοί"

 

Η αμφισβήτηση στην επιστήμη δεν έχει τη μορφή της απαξίωσης που της δίνεις εσύ. Η επιστημη χτίζει γνώση πάνω στο παρελθόν της, κι αν κάτι το απορρίπτει είναι επειδή δε συμφωνεί με το πείραμα η την παρατήρηση.

Εσύ λοιπόν με βάση ποιά παρατήρηση κατέληξες στο συμπέρασμα οτι ο χρόνος δεν υπάρχει ?

 

Ο Newton την εποχή που ζούσε δεν μπορούσε να ξέρει για το σταθερό της ταχύτητας του φωτός.Και του Einstein δεν του ήρθε επιφύτιση, πειραματικά δεδομένα τον οδήγησαν στη θεωρία του.

 

Απο κεί και πέρα, αν νομίζεις οτι με τα "επιχειρήματα" σου μπορείς να απαξιώσεις την επιστημονική κοινότητα , να αυτοαποκαλείσαι αμφιβητίας και να "φασκελώνεις" την επιστημονική μεθοδολογία , εγώ δεν έχω να πώ τίποτα παραπάνω....

[vag_stephanou]

Παιδιά, νομίζω πως συζητάμε δύο θέματα σε ένα thread με αποτέλεσμα να μη βγαίνει ούτε μισό αποτέλεσμα... Αν είναι για αντιπαραθέσεις (κάτι στο οποίο είμαστε βέβαια ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ) ας το λήξουμε εδώ.

 

Φίλε bouzaras μιλάγαμε για το χρόνο και τις ιδιότητες που έχει (ή δεν έχει). Όλα τα υπόλοιπα είναι εκτός θέματος έως εριστικά (δεν εξετάζω αν είναι σωστά ή λάθος).

[bouzaras]

Ok, δεν αντιλέγω και κλείνω τη συμμετοχή μου στη συζήτηση αυτή εδώ. Ο αυτοσκοπός δεν είναι η διαφωνία...

[ilias1ar]

Γειά και χαρά σας.

Είμαι καινούριο μέλος μόλις 3-2007 και προς το παρόν

απλά παρακολουθώ τις συζητήσεις σας και αυτό γιατί η γνώσεις μου

στα θέματα που συζητάτε είναι ελάχιστες σε σχέση με τις δικές σας.

Οσο για της ουράνιες παρατηρήσεις μου αυτές σταματουν σε κυαλια

των 50-100 ευρώ.Η αλήθεια είναι μέσα σε 6 μήνες κοντά σας είδα και διαβασα για θέματα που ουτε καν γνώριζα την ύπαρξή τους και γι'αυτό σας ευχαριστώ.Στο θέμα του χρόνου θα ήθελα να γράψω και εγω κάτι,αν και οι επιστημονικές μου γνώσεις είναι περιορισμένες.

α)Το μέλλον ειναι αποτέλεσμα ή η κατάληξη του παρόντος και του παρελθόντος,αν λοιπόν δεν ζήσουμε το παρόν δεν μπορουμε να έχουμε μέλλον αρα το ταξίδι στο μέλλον για μένα δεν ειναι εφικτό.

β)Το παρόν για τον καθένα μας είναι μοναδικό και έχει σχέση με το χώρο ή το μέρος που βρισκόμαστε και απλά για πολλούς ειναι το ίδιο ή μοιάζει.

γ)Αν κοιτάξουμε ένα μακρινό άστρο αυτό που θα δούμε είναι αυτό που έγινε πριν απο 50 χρόνια(τυχαίος χρόνος)άρα με κάποιο τρόπο που δεν γνωρίζω το ταξίδι στο παρελθόν ως εικόνα ειναι εφικτό χωρίς όμως τη δυνατότητα παρέμβασης σε αυτό.

δ)Έχουν γίνει πειράματα για τον χρόνο με ρολόγια που έδειξαν αποκλήσεις στο χρόνο δε λέω,έχει όμως υπολογιστεί το θέμα της βαρύτητας;Η βαρύτητα επιδρά διαφορετικά απο άνθρωπο σε άνθρωπο (υπάρχουν 50αρηδες που μοιάζουν με 60 ή και το αντίστροφο)Είναι σίγουρο (για μένα)οτι δυο ίδια ρολόγια ένα εδώ και ενα στον Άρη θα έχουν απόκληση το ένα με το άλλο.

Αυτά τα λίγα για τώρα.

 

 

 

Υ.Γ.Οι απόψεις μου δεν ξέρω αν έχουν επιστημονική βάση αν είναι λάθος ή ανόητες γι'αυτο μην με παρεξηγήτε.

 

Ηλιας

[Heal]

Ο ρόλος της φυσικής είναι η περιγραφή του κόσμου και όχι η φιλοσοφική του εξήγηση. Σαφώς και κάποιος που τον απασχολεί η φιλοσοφία δεν θα βρει τις απαντήσεις γραμμένες σε βιβλία φυσικής. Ο Νεύτων δέχτηκε τη δύναμη της βαρύτητας δίχως να μας πει το γιατί, και ο Αϊνστάιν δέχτηκε το αμετάβλητο της ταχύτητας του φωτός, χωρίς όμως να μας δώσει μια εξήγηση, αλλά περιέγραψε τις επιπτώσεις αυτής της πραγματικότητας.

 

Η υποκειμενική μου άποψη είναι ότι πάντα θα υπάρχει ένα επίπεδο εννοιών τις οποίες δε θα κατανοούμε, δίχως όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υφίστανται. Μια τέτοια έννοια είναι ο χρόνος, δεν κατέχουμε τη γνώση της "φύσης" του αλλά έχουμε την ευχέρεια να το χρησιμοποιούμε μιας και ξέρουμε ορισμένες ιδιότητες του. Η μη πλασματική φύση του προκύπτει αβίαστα αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε ένα κόσμο δίχως χρόνο. Όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στο σημείο Χ του χώρου θα συνέβαιναν ταυτόχρονα δίχως να μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε και κάθε κίνηση θα απαγορευόταν όπως παρατηρεί ο Γιάννης δυο δημοσιεύσεις παραπάνω. Σίγουρα λοιπόν κάτι υπάρχει, το οποίο διαχωρίζει δύο γεγονότα που συμβαίνουν στο ίδιο σημείο του χώρου αλλά δε ταυτίζονται (παρεπιπτώντος τι είναι χώρος; -γιατί προτιμάμε να αναρωτιώμαστε για τη φύση του χρόνου και όχι του χώρου; ) Τώρα αν υπάρχει μια άλλη έννοια που υπεραπλουστεύουμε και τη λέμε χρόνο αυτό δεν μπορώ να το αρνηθώ, όχι γιατί συμφωνώ, αλλά επειδή δεν έχω δει ποτέ ελέφαντα πίσω από παπαρουνα επειδή ξέρουν να κρύβονται πολύ καλά όπως λέει και το σχετικό ανέκδοτο. Η μη διάψευση ενός ισχυρισμού απέχει μίλια από την απόδειξή του.

 

Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι η "κατάρριψη" των "παλιών" θεωριών και η απαξίωση τους. Οι θεωρίες είναι περιγραφές του κόσμου που δίνουν απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα μέσα σε ορισμένα όρια και σκοπός τους είναι η προσέγγιση με την πραγματικότητα. Καμιά θεωρία δε μπορεί να αποφανθεί για την απόλυτη αλήθεια της -θα έπρεπε να εκτελέσουμε άπειρα πειράματα για αυτό το σκοπό, πράγμα αδύνατο να πραγματοποιηθεί σε πεπερασμένο χρόνο... Επομένως μια θεωρία είναι καλή όταν συμφωνεί αυτά που παρατηρούμε, ενώ όταν άλλα βλέπουμε και άλλα προβλέπει μάλλον ήρθε η ώρα να την αλλάξουμε. Η θεωρία του Νεύτωνα αντικαταστάθηκε από τη Σχετικότητα όταν έφτασε η ώρα της και υπήρχε η δυνατότητα να διαψευσθεί μέσω μετρήσεων. Όμως αυτό δε σημαίνει πως η Νευτώνεια φυσική είναι άχρηστη, απλά ξεπερνάμε τα όρια εφαρμογής της. Η αρχαιοελληνική ιδέα ότι τα βαρύτερα σώματα πέφτουν ταχύτερα λειτουργεί μια χαρά αν ενδιαφερόμαστε για πέτρες και φύλλα που πέφτουν και υφίστανται την αντίσταση του αέρα, αν όμως κάνουμε το επόμενο βήμα -δυο παρόμοιες σφαίρες με διαφορετικό βάρος η υπόθεση χαλάει, φτάσαμε στα όρια της θεωρίας. Το ίδιο ισχύει και για τη Νευτώνεια φυσική, το ίδιο ίσως ισχύει και για τη σχετικότητα.

 

Και για να γυρίσουμε στα χρονοταξίδια, όντως υπάρχουν κάποιες λύσεις που δεν απαγορεύουν τα ταξίδια σε άλλες σε άλλα χωροχρονικά σημεία ακολουθώντας διαδρομές που επιτρέπουν ταξίδι στο μέλλον ή στο παρελθόν, υπάρχουν όμως δυο πολύ μεγάλα προβλήματα, αφενός η δημιουργία και η ευστάθεια αυτών των μονοπατιών, αλλά και τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν με τη παραβίαση της αρχής της αιτιότητας. Λίγα μπορούν να αναλυθούν σε ένα φόρουμ, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα διαπραγμάτευση του προβλήματος γίνεται στο βιβλίο του Κιπ Θόρν "Μαύρες τρύπες και Στρεβλώσεις του Χρόνου", στα τελευταία κεφάλαια του δεύτερου τόμου.

 

Πολύ φιλικά,

 

Κώστας

[vag_stephanou]

(παρεπιπτώντος τι είναι χώρος; -γιατί προτιμάμε να αναρωτιώμαστε για τη φύση του χρόνου και όχι του χώρου; )

Ε αφού το θέμα είναι τα ταξίδια στο χρόνο...!

 

Πιστεύω πως δεν έχει νόημα να μιλάμε για χρόνο ξεχωριστά από το χώρο. Το ίδιο σημείο του χώρου "τώρα" είναι στην ουσία διαφορετικό σημείο "αύριο", αν δεχτούμε ότι είμαστε σε ένα σύμπαν τεσσάρων διαστάσεων (όπως νομίζω προβλέπει η θεωρία της σχετικότητας, δεν είμαι και εξπερ σ'αυτά...). Σίγουρα στην καθημερινότητα μας ή στα απλά φυσικά φαινόμενα τα οποία τα εξετάζουμε σε τρεις διαστάσεις, επιβάλλεται η εισαγωγή της έννοιας του χρόνου για να εξηγηθούν κάποια φαινόμενα. Στην ουσία (πιστεύω εγώ) πως μιλάμε για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

[Heal]

Ε αφού το θέμα είναι τα ταξίδια στο χρόνο...!

 

Γενικά αναφέρομαι Βαγγέλη, σε πολύ περισσότερες κουβέντες πέφτει η ερώτηση τι είναι χρόνος, ενώ το χώρο επειδή τον βλέπουμε δε μας μπερδεύει -όπως με τη μάζα και την ενέργεια.

[MARIA ARGYRIOU]

Πέρα όμως από την έκφραση, υπάρχει και η ουσία: μαθαίνουμε από μικροί τη μπούρδα περί χρόνου, πως δήθεν είναι ένα υπαρκτό μέγεθος και μάλιστα με αυτό μετράμε ...αυτά που μετράμε.

 

Πράγματι ο ''χρόνος'' που αναφέρουμε στο σύμπαν δεν είναι ο χρόνος που μετράμε με τα ρολόγια μας.Δεν είναι υπαρκτό μέγεθος. Επειδή ζούμε σε ένα τετρασδιάστατο σύμπαν που ισχύει η ριμάνεια γεωμετρία.. απλά ο χρόνος λειτουργεί ως τέταρτη χωρική διάσταση του σύμπαντος. Το ''ταξίδι στο χρόνο'' είναι κατά μια έννοια λάθος διότι εάν (θεωρητικά πάντα) ταξιδεύαμε από μια μαύρη τρύπα θα οδηγούμασταν σε ένα παράλληλο σύμπαν είτε στο μέλλον είτε στο παρελθόν ή ακόμα σε ένα σύμπαν με αντιύλη..Απλά οι σκουληκότρυπες που ανέφερα θα μας βοηθούσαν να μην διασχίσουμε καμία παραπάνω χωρική ή χρονική διάσταση.

[bouzaras]

Δε θα διαφωνήσω. Απλά, η έννοια "χρόνος" δημιουργήθηκε όπως εγώ πιστεύω για να εξηγήσει απλά κάποια άλλα, δυσκολότερα στην κατανόηση πράγματα.

 

Κίνηση στο Σύμπαν υπάρχει, "χρόνος" δε το ξέρουμε. Ο "χρόνος" μάλλον προσπαθεί να εξηγήσει, να εκλαϊκεύσει και να ερμηνεύσει την κίνηση, ενός δόρυφόρου γύρω από τον πλανήτη, ενός πλανήτη γύρω από το άστρο, ενός άστρου γύρω από το κέντρο του Γαλαξία, ενός Γαλαξία σε σχέση με άλλους γειτονικούς Γαλαξίες κ.ο.κ.

 

Πιθανό η συνεχής κίνηση να δημιουργεί και ορισμένες καταστάσεις τις οποίες σήμερα πιστεύουμε πως οφείλονται στο "χρόνο".

[vroxh]

εχω καποια ερωτηματα τα οποια δεν ξερω κατα ποσο ειναι σχετικα..

 

ενας παρατηρητης απο την Γη λογο της μεγαλης αποστασης βλεπει τα ουρανια σωματα οπως ηταν χρονια πριν... Αν καποιος καταφερει να εντοπισει το σημειο στο οποιο εγινε το μπιγκ μπανγκ...ειναι δυνατον λογο της αποστασης να το βλεπει σε ενα χρονο πριν απο αυτο π.χ. στο -1 δευτεροπλεπτο πριν... και αν τοτε αρχισε να δημιουργηται το συμπαν τι θα δει; Μηπως το τωρινο συμπαν εχει οριοθετηθει με εναν τετοιο τροπο;

 

ελπιζω να καταλαβατε τι εννοω γτ μου ειναι λιγο δυσκολο να το διατυπωσω...

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Πρεπει να μπορεις να φανταστεις οτι δεν υπαρχει σημειο του μπιγκ-μπανγκ,αλλα εγινε...παντου.Το συμπαν ηταν τοτε αυτο το σημειο.Οσο κοιταμε πισω(βαθυ πεδιο του τηλ.Hubble)βλεπουμε τους γαλαξιες πιο κοντα ο ενας στον αλλον.Μιλαμε για τον λεγομενο κωνο φωτος,που δεν μπορεις να δεις περα απο αυτον,δηλαδη το παραθυρο χωροχρονου που σου αφηνει.Για το ταξιδι στο παρελθον κανουμε το λαθος να απομονωνουμε τον χωρο απο τον χρονο.Δεν υπαρχει το παρελθον του εδω.

[vroxh]

ok, ευχαριστω!

[bouzaras]

Εφόσον η Μεγάλη Εκρηξη ήταν η αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, άρα πριν τη Μεγάλη Εκρηξη, ο χώρος αυτός που ονομάζουμε Σύμπαν δεν υπήρχε άρα λογικά δε μπορούμε να δούμε κάτι που δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί (όπως δε μπορούμε να δούμε φωτογραφία ενός ανθρώπου 1 χρόνο πριν γεννηθεί).

 

Από την άλλη ακόμη κι αν υπήρχε το Σύμπαν ....συμπυκνωμένο σε μια κουκίδα και πάλι δε θα μπορέσουμε να το δούμε γιατί πριν τη Μεγάλη Εκρηξη δεν υπήρχε χρόνο (ή κίνηση, καλύτερα) και η εικόνα εκείνη, αν υπάρχει, παρέμεινε εκεί ή καταστράφηκε από την έκρηξη!

 

 

Θεωρητικά πάντα, σε ερμηνεία των διαφόρων απόψεων περί δημιουργίας του Κόσμου.

[vroxh]

σωστα...

 

ρωτησα με αφορμη μια εικονα στο nightwatch, εκει με τους κυβους που λειτουργουν σαν συγκριτικα μεγεθη(στην αρχη του βιβλιου)... ο τελευταιος κυβος δειχνει το big bang πανω σε μια σφαιρα σε ενα συγκεκριμενο σημειο...

 

εχει οντως το συμπαν σφαιρκη μορφη και γιατι δειχνει το παρον στο κεντρο της σφαιρας;