Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

4 Οκτωβρίου 1957 η ανθρωπότητα ανοιγει τη διαστημική εποχή.

Την 4 Οκτωβρίου 1957 στην τροχιά της Γης ξεκίνησε ο πρώτος τεχνητος δορυφόρος στον κόσμο ο Σπούτνικ.

Ο πρώτος τεχνητος δορυφόρος εκτοξευτηκε από τον 5ο σημειο επιτόπιων δοκιμών και ερευνών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η οποία έλαβε αργότερα το όνομα του Μπαϊκονούρ.

Ο δορυφόρος αποτελείτο από μια μπάλα 58 εκατοστά σε διάμετρο, βάρους 83,6 κιλών, ήταν εξοπλισμένος με τέσσερις μήκος pin κεραίες των 2,4 και 2,9 μέτρα για πομπούς σήματος που λειτουργούν με μπαταρίες. Μετά από 295 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση ο PS-1 φευγει απο τον πυραυλο βάρους 7,5 τόνων με τον οποίο ειχε τεθεί σε μια ελλειπτική τροχιά στο απόγειο 947 χιλιόμετρα και περίγειο 288 χιλιόμετρα. 315 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση του δορυφόρου χωρίζεται από το δεύτερο πύραυλο στάδιο, και αρχίζει να ακούγεται σε όλο τον κόσμο.

Ο PS-1 πετούσε 92 ημερες, μέχρι τις 4 Ιανουαρίου 1958, έχοντας κάνει 1.440 στροφές γύρω από τη γη (περίπου 60 εκατομμύρια χιλιόμετρα), και ο πομπός του λειτούργησε δύο εβδομάδες.

Το Σεπτέμβριο του 1967 η Διεθνής Αστροναυτική Ομοσπονδία ανακηρύξε την 4 Οκτ. Ημέρα της διαστημικής εποχής της ανθρωπότητας

 

Νόμπελ Φυσικής για την διαστολή του Σύμπαντος.

Δύο Αμερικανοί και ένας Αυστραλός τιμώνται με το φετινό Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη διαστολή του Σύμπαντος. Πρόκειται για τον Paul Perlmutter του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ ο οποίος θα λάβει το μισό Βραβείο, και τους Brian P. Schmidt από το Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο στο Ουέστον Κρικ και Adam G. Riess από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη οι οποίοι θα μοιραστούν το υπόλοιπο μισό του Βραβείου. Συνολικά, οι επιστήμονες κατέδειξαν ότι το Σύμπαν, όχι μόνο διαστέλλεται, πράγμα το οποίο ήταν γνωστό, αλλά ότι η ταχύτητα διαστολής αυξάνει.

Στην ανακοίνωσή της η Σουηδική Ακαδημία σημειώνει: «Μελέτησαν αρκετές δεκάδες αστέρες που εκρήγυντο, οι οποίοι αποκαλούνται σουπερνόβα, και ανακάλυψαν πώς το σύμπαν επεκτείνεται με διαρκώς επιταχυνόμενο ρυθμό.

» Η ανακάλυψη αιφνιδίασε ακόμη και τους ίδιους τους βραβευθέντες».

«Και όμως αυξάνει επιταχυνόμενο»! είπαν οι τιμώμενοι οι οποίοι βαδισαν στα χνάρια του Αϊνστάιν.

[Δροσος Γεωργιος]

Μιά Σελήνη για τους Κινέζους δεν είναι αρκετή!!!

Πολύ εξωτικό σχέδιο αστεροειδούς αποστολής έχουν επινοήσει οι ειδικοί του Πανεπιστημίου Τσινχουά (Tsinghua) στο Πεκίνο.

Να μην απωθηθεί κάποιος αστεροειδής αν, λόγου χάριν, αποτελεί απειλή για τη Γη,

αλλά να γίνει «δεύτερη Σελήνη», αναγκάζοντάς τον να περιστρέφεται γύρω από τη Γη.

Η μικρή απόσταση της «δεύτερης Σελήνης» θα παρέχει κάποια πλεονεκτήματα, υποστηρίζουν οι Κινέζοι επιστήμονες. Θα είναι δυνατό να εκτοξεύονται συχνά κοσμοναύτες ερευνητές, να παίρνονται δείγματα του εδάφους για ανάλυση, προκειμένου να εξακριβωθεί από τι αποτελείται η αρχαία ουσία του Ηλιακού συστήματος. Και στο ίδιο το ουράνιο σώμα θα είναι δυνατή ακόμα και η εγκατάσταση διατρητικών μηχανών για την εξόρυξη ορυκτών, τα οποία μετά να μεταφέρονται στη Γη.

Μετά τη μελέτη της τροχιάς 6 χιλιάδων αστεροειδών οι ειδικοί του Πεκίνου επέλεξαν τον κατάλληλο υποψήφιο. Πρόκειται για αστεροειδή με διάμετρο μόλις 10 μέτρων, ο οποίος είχε ανακαλυφθεί πριν τρία χρόνια. Την επόμενη φορά θα περάσει σε απόσταση ένα εκατομμύριο χλμ. από τη Γη το 2049. Αν αυτό το ουράνιο σώμα εκείνη τη στιγμή επιβραδυνθεί κατά 410 μέτρα το δευτερόλεπτο, θα το αρπάξει η γήινη έλξη και θα περάσει σε κυκλική τροχιά με διάμετρο διπλάσια της σεληνιακής. Παρόλο που στην ασταθή τροχιά η «δεύτερη Σελήνη» θα κρατηθεί μόνο μερικά χρόνια και θα συνεχίσει το ταξίδι του στο απώτερο διάστημα, χρόνος για την έρευνα και αξιοποίηση του υπεδάφους του αστεροειδή θα υπάρχει αρκετός.

Αντίλογος!!!

Οι δαπάνες για την υλοποίηση του σχεδίου θα ξεπεράσουν οποιοδήποτε όφελος, θεωρεί ο Διευθυντής του Τμήματος του Αστρονομικού Ινστιτούτου του Κρατικού Πανεπιστημίου Λομονόσοφ Κωνσταντίν Κουήμοφ:

- Σήμερα τεχνικές δυνατότητες γι΄αυτό το σκοπό δεν υπάρχουν. Και είναι εντελώς άσκοπο να μαντεύει κανείς, αν αυτό θα είναι εφικτό σε 40 χρόνια. Από τον καιρό της πραγματοποίησης ενός από τα πιό φιλόδοξα προγράμματα – της αποστολής Αμερικανών στη Σελήνη – πέρασαν πάνω από 40 χρόνια, όμως εντυπωσιακή πρόοδος στην κοσμοναυτική δεν έχει επιτευχθεί.

Είναι δύσκολο να υπολογίζουμε ότι η έρευνα κάποιου αυθαίρετα επιλεγμένου αστεροειδούς θα συμβάλει στην επίτευξη μεγάλων επιστημονικών ανακαλύψεων. Η αξία του είναι μηδαμινή και ως εν δυνάμει πηγής φυσικών πόρων. Και αν ακόμα φανταστούμε ότι αυτός αποτελείται από νικέλιο, πρόκειται για σχεδόν 8 χιλ. τόνους, που θα πρέπει με κάποιο τρόπο να μεταφερθούν στη Γη.

Ο συνομιλητής της "Φωνής της Ρωσίας" υποδεικνύει ένα σημαντικό σημείο. Αν στους υπολογισμούς γίνει κάποιο λάθος, ή αρχίσει να πέφτει κατευθείαν στη Γη.

Οι συνέπειες του κτυπήματος θα μπορούν να συγκριθούν με έκρηξη πυρηνικής βόμβας.

 

Διαστημικά «νήματα» συνδέουν τους γαλαξίες σαν «κοσμικές γέφυρες»

Ομάδα αστρονόμων στην Αυστραλία ανακάλυψε νέα στοιχεία για τα λεγόμενα διαστημικά «νήματα», κοσμικές δομές που όπως όλα δείχνουν διασυνδέουν τους γαλαξίες μεταξύ τους και ουσιαστικά ενώνουν όλο το Σύμπαν.

Ο συμπαντικός ιστός

Τα τελευταία χρόνια διάφορα ευρήματα στις κοσμολογικές έρευνες οδήγησαν στην ανάπτυξη της θεωρίας ότι οι γαλαξίες δεν είναι νησιά που πλέουν αυτόνομα μέσα στο διαστημικό κενό αλλά ότι υπάρχει ένας κοσμικός ιστός που τους ενώνει. Οι κοσμικές δομές που αποτελούν αυτόν τον ιστό ονομάστηκαν «νήματα» τα οποία σύμφωνα με τους θιασώτες της θεωρίας αποτελούνται από συγκεντρώσεις ύλης και οι γαλαξίες συγκεντρώνονται γύρω από αυτά τα νήματα. Γι αυτό και στις «διασταυρώσεις» του ιστού δημιουργούνται τεράστια σμήνη γαλαξιών.

Η ανακάλυψη

Αστρονόμοι από την Αυστραλία υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν ένα από τα βασικά «συστατικά» αυτών των ιστών. Όπως αναφέρουν, ο ιστός (ή σκελετός κατά άλλους) του Σύμπαντος αποτελείται από τα λεγόμενα «σφαιρικά σμήνη άστρων». Πρόκειται για σμήνη άστρων με πολύ πυκνή συγκέντρωση άστρων. Η δομή αυτών των σμηνών και οι δυνάμεις που ασκούνται στο εσωτερικό τους τους προσδίδουν σφαιρικό σχήμα. Τα σμήνη αυτά περιέχουν συνήθως αρχαία άστρα και κινούνται γύρω από το κέντρο του γαλαξία.

Ερευνητές του Σχολής Ερευνών Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας δηλώνουν ότι βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι κοσμικές βαρυτικές δυνάμεις απομακρύνουν τα σφαιρικά σμήνη από το κέντρο των γαλαξιών και τα οδηγούν προς τα νήματα. Δημιουργούνται έτσι κοσμικές γέφυρες που αποτελούνται και από ύλη όπως τα αστρικά σμήνη αλλά και από διαστρικό χώρο και εκτείνονται η κάθε μια τους σε αποστάσεις πολλών εκατομμυρίων ετών φωτός.

[Δροσος Γεωργιος]

«Αστρονομία των πολιτών»

Σήμερα, σε μια εποχή «επαγγελματιών», οι πιθανότητες ενός ερασιτέχνη επιστήμονα να επιτύχει κάτι σημαντικό έχουν αναμφίβολα περιοριστεί κατά πολύ- ωστόσο, δεν έχουν εξαφανιστεί.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από το Ίντερνετ, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους «κανονικούς» επιστήμονες να κάνουν τις έρευνές τους διαθέσιμες στους πάντες- και ως εκ τούτου, είναι πολλοί αυτοί που επωφελούνται από αυτό, ειδικά στην αστρονομία, μία επιστήμη με μακρά παράδοση συνεισφοράς των ερασιτεχνών. Ερασιτέχνες αστρονόμοι έχουν βοηθήσει ήδη στην καταγραφή γαλαξιών που εντοπίστηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ενώ άλλοι αναζητούν ενδιαφέροντες αστεροειδείς και ηλιακές θύελλες.

Το πιο πρόσφατο μεγάλο πρόγραμμα στο οποίο εμπλέκονται ερασιτέχνες αστρονόμοι έχει όνομα που παραπέμπει σε ταινία, βιβλίο ή παιχνίδι επιστημονικής φαντασίας:

Planet Hunters (Κυνηγοί Πλανητών).

Ουσιαστικά πρόκειται για την αναζήτηση πλανητών πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από μακρινά άστρα.

Το πρόγραμμα αποτελεί «καρπό» πρωτοβουλίας των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Γέιλ, και δίνει στους 40.000 συμμετέχοντες πρόσβαση στα δεδομένα που συγκεντρώνει το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, που είναι ταγμένο στην αναζήτηση πλανητών. Στις 26 Σεπτεμβρίου, οι «Κυνηγοί» ανακοίνωσαν, μέσω δημοσίευσης στην online βάση δεδομένων arXiv, ότι εντόπισαν δύο εξωπλανήτες: ενός γίγαντα αερίων, στα πρότυπα του Δία, και ενός μικρότερου βραχώδους πλανήτη με διάμετρο διπλάσια της Γης.

Το Kepler λειτουργεί καταγράφοντας αλλαγές στη φωτεινότητα των άστρων που βρίσκονται στο πεδίο παρατήρησής του. Αν και τις περισσότερες φορές αυτές αποτελούν φυσιολογικές διακυμάνσεις, μία αρκετά απότομη και τακτική αλλαγή μπορεί ενδεχομένως να σημαίνει ότι περνά από μπροστά ένας πλανήτης. Τα δεδομένα αυτά στέλνονται σε υπολογιστές στη Γη, μετατρέπονται σε γραφικές παραστάσεις και στέλνονται στους Planet Hunters, δουλειά των οποίων είναι να σημειώσουν ο,τιδήποτε ασυνήθιστο. Αν ένα άστρο επισημανθεί από πολλά άτομα, τότε ακολουθεί περαιτέρω εξέταση, στην οποία συμμετέχουν και επίγεια και τηλεσκόπια.

Το πλεονέκτημα των ανθρώπων - παρατηρητών σε σχέση με τους υπολογιστές είναι η κρίση: εκεί που κάτι μπορεί να «ξεφύγει» από τον αλγόριθμο ανίχνευσης ενός υπολογιστή, ένας άνθρωπος μπορεί να το αντιληφθεί. Κάποια άστρα έχουν εξαιρετικά ευμετάβλητη φωτεινότητα, η οποία μπορεί να μπερδεύει τους υπολογιστές, αλλά όχι και τόσο τους ανθρώπους. Επίσης, τα δεδομένα που προκύπτουν από τους «Κυνηγούς» βοηθούν στη βελτίωση των ίδιων των αλγορίθμων.

Οι Planet Hunters προήλθαν από το Galaxy Zoo, το οποίο είχε «στηθεί» το 2007 για να βοηθήσει στη μελέτη των γαλαξιών που εντόπιζε το Hubble. Αποτέλεσμα της επιτυχίας του Galaxy Zoo ήταν το Zooniverse: ένα ολόκληρο δίκτυο επιστημονικών προγραμμάτων που αξιοποιούν την προσφορά των ερασιτεχνών.

 

Απρόσμενα ισχυρή εκπομπή ακτίνων γάμμα από το Νεφέλωμα του Καρκίνου σοκάρει τους αστρονόμους.

Οι αστροφυσικοί εντόπισαν μια τρομερής ενεργειακής ισχύος εκπομπή ακτίνων γάμμα από ένα άστρο τύπου «πάλσαρ'» στο Νεφέλωμα του Καρκίνου, η οποία ξεπερνά οτιδήποτε έχουν ποτέ παρατηρήσει και καταρρίπτει τις μέχρι τώρα θεωρίες τους σχετικά με τις ενέργειες που είναι δυνατό να παράγουν τα πάλσαρ.

Οι απρόσμενοι παλμοί ακτίνων-γ, που είχαν ενέργεια πάνω από 100 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (100 GeV), δηλαδή 100 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη ενέργεια από το ορατό φως και 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τις ιατρικές ακτίνες Χ, ανιχνεύθηκαν από τη διάταξη τηλεσκοπίων Veritas στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Μάλιστα υπάρχουν ενδείξεις ότι η εκπεμπόμενη ενέργεια μπορεί να φθάνει μέχρι και στην τάξη μεγέθους των τρισεκατομμυρίων ηλεκτρονιοβόλτ (TeV), δηλαδή στο ενεργειακό επίπεδο των συγκρούσεων σωματιδίων στον μεγάλο επιταχυντή του CERN.

Η σχετική ανακάλυψη παρουσιάστηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Νεπόμουκ Ότε του Ινστιτούτου Σωματιδιακής Φυσικής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Σάντα Κρουζ), στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το BBC.

'»Ήταν απολύτως μη αναμενόμενο. Μείναμε με το στόμα ανοιχτό», δήλωσε χαρακτηριστικά ο ερευνητής 'Αντριου ΜακΚαν του πανεπιστημίου ΜακΓκιλ του Καναδά.

Το πάλσαρ στο φωτογενές Νεφέλωμα του Καρκίνου είναι ένα ταχέως περιστρεφόμενο γύρω από τον άξονά του, πολύ πυκνό και μικρό άστρο νετρονίων.

Αποτελεί το απομεινάρι της κατάρρευσης ενός υπερμεγέθους άστρου, σε απόσταση 6.500 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Ταύρου, το οποίο εξερράγη ως σούπερ-νόβα με θεαματική έκρηξη το 1054 μ.Χ. (είχε τότε καταγραφεί από τους Κινέζους), δημιουργώντας έτσι το νεφέλωμα με το πάλσαρ-άστρο νετρονίων στην «καρδιά» του.

Πρόκειται για ένα από τα πιο ευρέως παρατηρημένα και μελετημένα φαινόμενα στον ουρανό.

Περιστρεφόμενο περίπου 30 φορές ανά δευτερόλεπτο, το πάλσαρ διαθέτει ένα ισχυρό, επίσης περιστρεφόμενο, μαγνητικό πεδίο, από όπου εκπέμπεται ακτινοβολία. Οι εκπεμπόμενες ακτίνες μοιάζουν με διαστημικό φάρο, καθώς δεν είναι ευθυγραμμισμένες με τον άξονα περιστροφής του άστρου. Έτσι, αν και οι ακτίνες είναι σταθερές, γίνονται αντιληπτές από τη Γη ως γρήγοροι και διακεκομμένοι παλμοί.

Οι επιστήμονες έχουν συμφωνήσει ότι τα άστρα νετρονίων παράγουν ακτινοβολία, επειδή οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που δημιουργούνται από το ταχέως περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο τους, επιταχύνουν τα φορτισμένα σωματίδια πλησίον της ταχύτητας του φωτός (περίπου ό,τι συμβαίνει σε ένα τεχνητό επιταχυντή όπως του CERN), με συνέπεια τα σωματίδια να παράγουν ακτινοβολία σε ένα ευρύ φάσμα, αν και οι λεπτομέρειες της όλης διαδικασίας παραμένουν ακόμα μυστηριώδεις.

Μετά από πολυετείς μελέτες ειδικά στο πάλσαρ του Νεφελώματος του Καρκίνου, οι αστροφυσικοί είχαν καταλήξει ότι αυτό παράγει ενέργεια μέχρι 10 GeVπερίπου. Έτσι τώρα ξαφνιάστηκαν που οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν πώς η παραγόμενη ενέργεια των ακτίνων-γ είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια και φθάνει τα 100 GeV

(ένα ηλεκτρονιοβόλτ είναι η ενέργεια που αποκτά ένα ηλεκτρόνιο, όταν επιταχύνεται σε ένα ηλεκτρικό πεδίο ισχύος ενός βολτ και χρησιμοποιείται ως μονάδα μέτρησης στους επιταχυντές σωματιδίων).

 

Εντοπίστηκαν υπερκαινοφανείς αστέρες ηλικίας δέκα δις ετών.

Μια εντυπωσιακή κοσμολογική ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ. Εντόπισαν 150 υπερκαινοφανείς αστέρες, τα γνωστά σουπερνόβα. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός σουπερνόβα που έχουν ανακαλυφθεί σε μια έρευνα. Ανάμεσα τους είναι τα πιο μακρινά και αρχαιότερα σουπερνόβα που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα τα οποία έχουν ηλικία δέκα δισεκατομμυρίων ετών.

Το «μακρύ μάτι» από την Χαβάι

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Subaru που ανήκει στην Ιαπωνία και βρίσκεται στην κορυφή του όρους Mauna Kea στην Χαβάι σε ύψος τεσσάρων χιλιάδων μέτρων. Εστρεψαν το τηλεσκόπιο σε μια περιοχή του ουρανού η οποία ονομάζεται Deep Field και έχει μέγεθος ανάλογο με εκείνο της Σελήνης όταν βρίσκεται στην φάση της πανσελήνου.

Κατάφεραν να εντοπίσουν 150 υπερκαινοφανείς αστέρες 12 εκ των οποίων βρίσκονταν στην ασύλληπτη απόσταση 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός και είχαν ανάλογη ηλικία.

Με δεδομένο ότι το Σύμπαν υπολογίζεται ότι είναι ηλικίας 13,7 δις ετών αυτά τα 12 σουπερνόβα είναι ίσως οι πρώτες αστρικές εκρήξεις του Σύμπαντος.

[Δροσος Γεωργιος]

Μεγάλα αποθέματα τιτανίου ανακαλύφθηκαν στη Σελήνη.

Το έδαφος των απέραντων σεληνιακών πεδιάδων περιέχει σε υψηλή περιεκτικότητα σίδηρο αλλά και τιτάνιο, δείχνουν οι τελευταίες φασματικές αναλύσεις.

«Το τιτάνιο της Σελήνης απαντάται κυρίως στη μορφή του ιλμενίτη, ενός πετρώματος που περιέχει σίδηρο, τιτάνιο και οξυγόνο» ανέφερε ο Μαρκ Ρόμπινσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

«Οι μεταλλωρύχοι του μέλλοντος που θα ζουν και θα εργάζονται στο φεγγάρι θα μπορούν να διασπούν τον ιλεμνίτη για να απελευθερώνουν αυτά τα στοιχεία» είπε, παρουσιάζοντας τη μελέτη της ομάδας του σε συνέδριο αστρονομίας που πραγματοποιήθηκε στη Ναντ της Γαλλίας.

Σε συνεργασία με τον Μπρετ Ντένεβι του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, ο Ρόμπινσον ανίχνευσε τη φασματική υπογραφή του τιτανίου σε δεδομένα από μια κάμερα του Αναγνωριστικού Σεληνιακού Δορυφόρου της NASA (LRO), η οποία χαρτογράφησε την επιφάνεια σε επτά μήκη κύματος.

Οι ερευνητές αξιοποίησαν επίσης δεδομένα για τη σύσταση των σεληνιακών βράχων που είχε φέρει στη Γη η αποστολή Apollo 17 το 1972, καθώς και εικόνες της περιοχής όπου προσσεληνώθηκε η αποστολή από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Το τιτάνιο βρίσκει σήμερα μια πληθώρα εφαρμογών, καθώς είναι εξίσου ανθεκτικό με το ατσάλι αλλά έχει το μισό μόνο βάρος και επιπλέον δεν διαβρώνεται.

Η τιμή του όμως είναι πολύ υψηλή, καθώς είναι σχετικά σπάνιο στο φλοιό της Γης και η περιεκτικότητα του μεταλλεύματος τιτανίου δεν υπερβαίνει το 1%.

Η νέα μελέτη, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αποκαλύπτει τώρα

ότι στις σεληνιακές πεδιάδες η περιεκτικότητα σε τιτάνιο κυμαίνεται από 1 έως 10 τοις εκατό, ενώ στις περιοχές υψηλότερου υψομέτρου περιορίζεται στο 1%.

«Επιπλέον» σημειώνουν οι ερευνητές «τα δεδομένα του Apollo δείχνουν ότι τα σεληνιακά ορυκτά που περιέχουν τιτάνιο είναι πιο αποτελεσματικά στο να παγιδεύουν σωματίδια του ηλιακού ανέμου, όπως το ήλιο και το υδρογόνο».

»Τα αέρια αυτά θα αποτελούσαν πολύτιμο πόρο για τους κατοίκους των σεληνιακών αποικιών του μέλλοντος».

 

Ξεφουσκώνει το όραμα των φουσκωτών διαστημικών ξενοδοχείων.

Η Bigelow Airspace, η εταιρεία που έγινε διάσημη όταν παρουσίασε τα σχέδιά της για φουσκωτά ξενοδοχεία σε τροχιά, απέλυσε τους 40 από τους 90 υπαλλήλους της αναγνωρίζοντας ότι η φιλοδοξία της δεν μπορεί να υλοποιηθεί υπό τις παρούσες συνθήκες.

Σε email του προς το δικτυακό τόπο Space.com, στέλεχος της εταιρείας εξήγησε ότι ο σχεδιασμός της NASA για το διάδοχο των διαστημικών λεωφορείων έχει καθυστερήσει.

«Ελπίζαμε ότι μέχρι το 2014 ή το 2015 η Αμερική θα μπορούσε και πάλι να εκτοξεύει μόνη της τους αστροναύτες της» ανέφερε ο Μάικ Γκολντ, διευθυντής της Bigelow στην Ουάσινγκτον.

«Δεν μπορούμε να εκτοξεύσουμε το BA330 χωρίς μέσο για τη μεταφορά πληρωμάτων από και προς το σταθμό» εξήγησε.

Το BA330 είναι ο φουσκωτός διαστημικός σταθμός που αναπτύσσει η Bigelow, χωρητικότητας έξι ατόμων. Προορίζεται να χρησιμοποιηθεί τόσο για αποστολές της NASA όσο και για ταξίδια αναψυχής σε χαμηλή γήινη τροχιά.

Η Bigelow, την οποία ίδρυσε ο μεγιστάνας των ξενοδοχειακών μονάδων Ρόμπερτ Μπίγκελοου, είχε συνάψει συμφωνία που προέβλεπε ότι το BA330 θα εξυπηρετείται από τη διαστημική κάψουλα CST-100 που αναπτύσσει η Boeing για λογαριασμό της NASA.

Φαίνεται όμως ότι το CST-100 δεν θα είναι έτοιμο εγκαίρως για τους επίδοξους διαστημικούς τουρίστες: «Δυστυχώς, δεν υπάρχουν προοπτικές για μεταφορά πληρωμάτων παρά μόνο αρκετά χρόνια μετά τη δημιουργία του BA330» παραδέχτηκε ο Γκολντ.

«Αν μη τι άλλο, η Bigelow πάσχει από την ίδια της την πρώιμη επιτυχία, αφού βρίσκεται χρόνια μπροστά από την υπόλοιπη βιομηχανία» υποστήριξε,

Η εταιρεία είχε πάντως εκτοξεύσει δύο δοκιμαστικές, μη επανδρωμένες μονάδες διαβίωσης χρησιμοποιώντας ρωσικούς πυραύλους.

 

Η διαστολή του Σύμπαντος στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

«Το Ταχύτατα Διαστελλόμενο Σύμπαν» είναι ο τίτλος της μιας και μοναδικής ομιλίας που θα δώσει στο Ίδρυμα Ευγενίδου ο καθηγητής Τιερί Κουρβουαζιέ, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αστρονομικής Εταιρείας. Η διάλεξη, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011 και ώρα 19:30, στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου, υπόσχεται να μας «ταξιδέψει» στο χώρο και το χρόνο και να μας οδηγήσει από την Αθήνα στα πέρατα του Σύμπαντος, από το σήμερα και έως πίσω στη γέννηση του Σύμπαντος πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η διάλεξη

Το θέμα της διάλεξης εστιάζεται στο πεδίο για το οποίο απονεμήθηκε σε κοσμολόγους το Βραβείο Νομπέλ Φυσικής 2011 που ανακοινώθηκε στις 4 Οκτωβρίου. Οι τρεις αστρονόμοι που κέρδισαν το βραβείο είναι ο Σολ Περλμιούτερ και ο Άνταμ Ρις από τις ΗΠΑ και ο Αμερικανο-Αυστραλός Μπράϊαν Σμιντ, οι οποίοι επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι το Σύμπαν διαστέλλεται και μάλιστα με επιταχυνόμενο ρυθμό.

O Τιερί Κουρβουαζιέ που είναι επικεφαλής του Κέντρου Επιστημονικών Δεδομένων INTEGRAL (ISDC) στην Γενεύη μίλησε στο ΒΗΜΑ για την αυριανή του ομιλία.

Είναι μια θαυμάσια σύμπτωση ότι η ομιλία σας στην Αθήνα για την διαστολή του Σύμπαντος συνέπεσε με την ανακοίνωση του φετινού βραβείου Νομπέλ Φυσικής που δόθηκε σε ερευνητές που έχουν ασχοληθεί με αυτόν ακριβώς τομέα. Τι θα ακούσουμε λοιπόν αύριο από εσάς;

Η ομιλία μου θα περιγράφει τα βασικά κοσμικά αντικείμενα που μπορούμε να παρατηρήσουμε τόσο στο κοντινό όσο και το μακρινό διάστημα. Θα αναφέρω το πώς και με ποιά εργαλεία μπορούμε να περιγράψουμε το Σύμπαν και την εξέλιξή του. Οι νέες παρατηρήσεις και ανακαλύψεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια μας επιτρέπουν να έχουμε μια ακριβή εικόνα του Σύμπαντος αλλά πρόκειται για μια εικόνα την οποία βλέπουμε αλλά πολλά δεδομένα δεν γνωρίζουμε.

Δεν κατανοούμε ακόμη πολλές από τις βασικές συνιστώσες του Σύμπαντος.

Η ομιλία θα καταγράψει το επίπεδο των γνώσεων που έχουμε για το Σύμπαν.

 

Κανονική λειτουργία του ΔΔΣ θα επαναρχίσει τον Δεκέμβριο.

Όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Ροσκόσμος Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, η κανονική εκμετάλλευση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού θα επαναρχίσει στις 21 Δεκεμβρίου.

Οι αποτυχημένες εκτοξεύσεις του πυραύλου-φορέα Soyuz-U με το διαστημόπλοιο εφοδιασμού Progress M-12M καθώς επίσης και του πυραύλου-φορέα Proton-M έκαναν αναγκαίες ορισμένες διορθώσεις στην εφαρμογή του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος.

Σήμερα προβλέπεται στις 30 Οκτωβρίου η εκτόξευση ελέγχου του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου Progress, στις 14 Νοεμβρίου – η εκτόξευση τριμελούς πληρώματος προς το ΔΔΣ, στις 22 Νοεμβρίου – η επιστροφή στη Γη των κοσμοναυτών που δουλεύουν στο Διάστημα και στις 21 Δεκεμβρίου – η εκτόξευση διαστημοπλοίου με ένα άλλο τριμελές πλήρωμα.

[Δροσος Γεωργιος]

Σκοτάδι και φως: η επιλογή της ESA για τα επόμενα χρόνια.

Η επίδραση που έχει ο Ήλιος στη γειτονιά της Γης και η μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια είναι τα αντικείμενα που θα μελετήσουν οι επόμενες δύο διαστημικές αποστολές που αποφάσισε να πραγματοποιήσει η ESA. Οι αποστολές Solar Orbiter και Euclid επιλέχθηκαν από τους επιτελείς του Επιστημονικού Προγράμματος της ESA την περασμένη Τρίτη.

Οι δύο αυτές διαστημικές αποστολές μεσαίου μεγέθους επιλέχθηκαν στα πλαίσια του προγράμματος "Cosmic Vision 2015-2025" και η εκτόξευσή τους στο διάστημα έχει προγραμματιστεί για το 2017 και 2019.

Η αποστολή Solar Orbiter θα πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής από τον Ήλιο, πιο κοντά από κάθε παλαιότερη αποστολή. Είναι σχεδιασμένη για να αναζητήσει απαντήσεις στα ερωτήματα: «πως δημιουργούνται ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια στο εσωτερικό του και πως στη συνέχεια εκτοξεύονται προς το διάστημα με τη μορφή του ηλιακού ανέμου που λούζει τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος μας;».

Η δραστηριότητα του Ήλιου καθώς αυξομειώνεται έχει τέτοια επίδραση στον ηλιακό άνεμο που γίνεται τυρβώδης, και οι ηλιακές εκρήξεις προκαλούν τόσο ισχυρές διαταραχές στον ηλιακό άνεμο που τα αποτελέσματά τους είναι ορατά στη Γη και άλλους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος μας με τη μορφή του φωτεινού σέλαος.

Η αποστολή Solar Orbiter θα πλησιάσει στον Ήλιο σε τόσο μικρή απόσταση που θα μπορέσει να πραγματοποιήσει μετρήσεις του ηλιακού ανέμου καθώς εκτοξεύεται προς το μεσοπλανητικό χώρο, και επιταχύνεται καθώς απομακρύνεται από την επιφάνεια του μητρικού μας άστρου.

Η εκτόξευση της αποστολής έχει προγραμματιστεί για το 2017 από το ακρωτήριο Canaveral με τη βοήθεια του προωθητικού πυραύλου της NASA Atlas.

To μακρινό Σύμπαν

Η αποστολή Euclid έχει σχεδιαστεί να εξερευνήσει τη σκοτεινή πλευρά του Σύμπαντος. Το διαστημικό αυτό τηλεσκόπιο θα χαρτογραφήσει το Σύμπαν με απαράμμιλη λεπτομέρεια. Παρατηρώντας το μακρινό Σύμπαν σε απόσταση μέχρι 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, θα ξεδιπλώσει διαφορετικές πτυχές της ανάπτυξής του στη διάρκεια των τελευταίων τριών τετάρτων της ιστορίας του.

Η διαστολή του Σύμπαντος με συνεχώς μεγαλύτερη ταχύτητα αποτελεί ένα μυστήριο που παραμένει μέχρι σήμερα ανεξήγητο. Η επιταχυνόμενη διαστολή αποδίδεται στην «σκοτεινή ενέργεια», όπως την έχουν ονομάσει οι αστρονόμοι διότι γνωρίζουμε ελάχιστα για αυτή.

Με την αποστολή Euclid η οποία θα μελετήσει την επίδρασή της σε γαλαξίες και σμήνη γαλαξιών, οι αστρονόμοι ελπίζουν να μπορέσουν να ανακαλύψουν την ακριβή φύση της σκοτεινής ενέργειας.

Η εκτόξευση της απόστολής Euclid έχει προγραμματιστεί για το 2019 από το Ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας με ένα προωθητικό πύραυλο Soyuz.

«Mε την επιλογή των αποστολών Solar Orbiter και Euclid, το Επιστημονικό Πρόγραμμα της ESA επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά τη στενή σχέση του με την επιστημονική έρευνα, αλλά και πως αντικατοπτίζει τις ανησυχίες των πολιτών: η αποστολή Euclid θα ρίξει φως σε μία από τις θεμελιώδεις δυνάμεις στο Σύμπαν, ενώ η αποστολή Solar Orbiter θα βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν τις διεργασίες στον Ήλιο που επηρεάζουν τον άνθρωπο στη Γη διακόπτοντας, για παράδειγμα, τις τηλεπικοινωνίες και την διανομή ηλεκτρικής ενέργειας,» δήλωσε ο Alvaro Giménez, Διευθυντής του Επιστημονικού Τμήματος της ESA.

Χρειάστηκαν περισσότερα από επτά χρόνια για να φτάσει η ESA στην επιλογή αυτή, η οποία είναι το αποτέλεσμα μακρόχρονων συζητήσεων με τη αστρονομική κοινότητα. Το πρόγραμμα "Cosmic Vision 2015-2025" με τα σχέδια της Ευρώπης για την εξερεύνηση του διαστήματος την επόμενη δεκαετία έχει στόχο να απαντήσει σε τέσσερα ερωτήματα: Ποιες είναι οι συνθήκες που οδηγούν στη δημιουργία πλανητών και την εμφάνιση ζωής; Πως λειτουργεί το Ηλιακό Σύστημα; Ποιοι είναι οι θεμελιώδει νόμοι του Σύμπαντος μας; Πως ξεκίνησε το Σύμπαν μας και από τι είναι φτιαγμένο;

H πρόσκληση για προτάσεις που θα συμβάλλουν στην απάντηση των ερωτημάτων αυτών, την οποία είχε απευθύνει η ESA το 2007, είχε σαν αποτέλεσμα να εξεταστούν μία σειρά από μεσαίου μεγέθους αποστολές.

«Το δίλημμα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι επιτελείς του Επιστημονικού Προγράμματος της ESA ήταν μεγάλο· έπρεπε να επιλέξουν δύο ανάμεσα σε τρεις εξαιρετικές προτάσεις. Και οι τρεις αποστολές υπόσχονται να φέρουν την Ευρώπη στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων σε τρεις διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Χαρακτηρίζονταν από ποιότητα που αντικατοπτρίζει τη δημιουργικότητα της Ευρωπαϊκής επιστημονικής κοινότητας,» σημείωσε ο Fabio Favata, που ηγείται του Γραφείου Σχεδιασμού του Επιστημονικού Προγράμματος.

Τελικά, οι επιτελείς του Επιστημονικού Προγράμματος της ESA αποφάσισαν να διατηρήσουν την αποστολή PLATO, η οποία δεν επιλέχθηκε αυτή τη φορά, ανάμεσα στις υποψήφιες αποστολές που θα συζητηθούν στο μέλλον.

 

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να απευθυνθείτε στο:

ESA Media Relations Office

Communication Department

Τηλ: + 33 1 53 69 72 99

Fax: + 33 1 53 69 76 90

Email: media@esa.int

[Δροσος Γεωργιος]

Δεν θα έρθει το τέλος του κόσμου!!!

Ο κομήτης Elenin με τον οποίο οι απολογητές του γρήγορου τέλους του κόσμου, σύνδεαν τον ερχομό της Αποκάλυψης, καταστράφηκε.

Τον μοιραίο ρόλο στην τύχη του τον έπαιξε η εγγύτητά του με τον Ήλιο,- είπε ο Ρώσος επιστήμονας Λεονίντ Γιελένιν, που είχε ανακαλύψει αυτό τον κομήτη.

Στις 16 Οκτωβρίου ο κομήτης Elenin έπρεπε να πλησιάσει τη Γη σε ελάχιστη απόσταση 34,9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Το γεγονός αυτό προκάλεσε αποκαλυπτικό πυρετό και τη διάδοση εικασιών ότι το 2012, ακριβώς για αυτό τον λόγο στον πλανήτη μας θα γίνει δήθεν παγκόσμια καταστροφή. Ο Αργεντίνος αστρονόμος Σέρχιο Τοσκάνο απειλούσε τον κόσμο με την εισβολή κάποιων εξωγήινων, θεωρώντας ότι αυτός ο κομήτης στην πραγματικότητα είναι εξωγήινο σκάφος παρά ουράνιο σώμα.

Κάτι τέτοιο, όπως είπε ο Λεωνίντ Γιελένιν, είχε συμβεί το 1997, όταν ο κόσμος περίμενε τον ερχομό διαστημοπλοίων που θα πετούσαν πίσω από τον κομήτη Hale-Bopp, ενώ το ουράνιο σώμα πέρασε με επιτυχία μακριά από τη Γη, χωρίς οποιεσδήποτε συνέπειες για την ανθρωπότητα. Εξάλλου, όπως είπε ο Ρώσος επιστήμονας, αν ο κομήτης που είχε ανακαλύψει, προσέκρουε με τη Γη, τότε η καταστροφή θα ήταν αναπόδραστη. Όμως η τροχιά του κομήτη Elenin ήταν πολύ καλά γνωστή στους αστρονόμους και όλοι ήξεραν ότι θα περάσει σε απόσταση σχεδόν 35 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Η απόσταση αυτή είναι κατά 90 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη. Ο κομήτης αφού περάσε το περιήλιο - το κοντινό προς τον Ήλιο σημείο της τροχιάς, δεν εμφανίστηκε στις απεικονίσεις του Διαστημικού Ηλιακού Αστεροσκοπείου SONO. Νωρίτερα ακόμα οι φίλοι της αστρονομίας από την Αυστραλία, κατέγραψαν μία απότομη πτώση της λάμψης του. Ακριβώς αυτά τα γεγονότα ανάγκασαν τους ειδικούς να μιλούν για την καταστροφή του. Απ’ ότι φαίνεται στην τύχη αυτού του ουράνιου σώματος έπαιξε τον μοιραίο της ρόλο η εγγύτητά του με τον πυρωμένο Ηλιο,- εξήγησε στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο Λεονίντ Γιελένιν.

- «Οποιοσδήποτε κομήτης, μπαίνοντας μέσα στην τροχιά της Γης, και πολύ περισσότερο ο κομήτης που για πρώτη φορά πλησιάζει τον Ήλιο, συνήθως διαλύεται. Αυτό δεν εξαρτάται άμεσα από το μέγεθός του, αλλά, κατά τη γνώμη των επιστημόνων, από τη σύνθεσή του. Με άλλα λόγια, μπορούν να υπάρχουν αρκετά εύθραστα σώματα και κάποια σύνθεση μεγάλων πάγων, οι οποίοι κατά την έκρηξη του Ηλίου και κάτω από την επίδραση του ηλιακού ανέμου σπάζουν σε ξεχωριστά τεμάχια»,- σημείωσε ο Λεονίντ Γιελένιν.

 

Μετεωρίτης σε μέγεθος αβγού έσκασε σε στέγη στο Παρίσι.

To επίθετό τους είναι «Κομέτ», δηλαδή «κομήτης». Σαν να μην έφτανε όμως αυτή η «αστρονομική κληρονομιά, η οικογένεια Κομέτ έπεσε θύμα ενός αρχαίου μετεωρίτη που σφηνώθηκε στην οροφή του σπιτιού τους έξω από το Παρίσι.

Ο διαστημικός βράχος, βάρους 88 γραμμαρίων και μεγάλος σαν αβγό, έσπασε τα κεραμίδια της στέγης το καλοκαίρι, όταν οι Κομέτ έλειπαν σε διακοπές.

Όταν επέστρεψαν, παρατήρησαν ότι η οροφή έβαζε νερά. Ο εργάτης που κλήθηκε να την επιδιορθώσει διαπίστωσε ότι ένας μαυρισμένος βράχος διαπέρασε τα κεραμίδια και σφηνώθηκε στη μόνωση.

Η Μαρτίν Κομέτ, δημόσιος υπάλληλος 32 ετών, ζήτησε τη γνώμη του γεωλόγου Αλέν Κλαρόν, ο οποίος της είπε ότι είχε κάνει μια «εξαίρετη ανακάλυψη».

«Είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο. Μόλις 50 μετεωρίτες έχουν πέσει στη Γαλλία σε διάστημα τεσσάρων αιώνων» σχολίασε ο Κλαρόν στους δημοσιογράφους «Δεν έχουμε ξαναβρεί κάτι τέτοιο σε μια ακτίνα 80 χλμ από το Παρίσι» είπε.

Σύμφωνα με τον ερευνητή, ο μετεωρίτης της οικογένειας Κομέτ είναι ένας χονδρίτης, η συνηθέστερη κατηγορία μετεωριτών.

Οι χονδρίτες, που κινούνται σήμερα στη λεγόμενη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν πριν από περίπου 4,57 δισεκατομμύρια χρόνια, την ίδια περίοδο που σχηματίστηκε η Γη και οι υπόλοιποι πλανήτες.

Αυτό σημαίνει ότι η μαυρισμένη πέτρα της οικογένειας Κολέτ είναι από τα αρχαιότερα αντικείμενα που υπάρχουν σήμερα στον πλανήτη.

Παρόλο όμως που οι μετεωρίτης πωλούνται σε επιστήμονες και συλλέκτες έως και για 1.000 ευρώ το γραμμάριο, οι Κολέτ είναι αποφασισμένοι να τον κρατήσουν.

«Έπεσε στα κεφάλια μας ένα κομμάτι από την ιστορία του Διαστήματος, η οποία είναι συναρπαστική, αλλά την αγνοούσαμε μέχρι σήμερα» σχολίασε η κ. Κολέτ στην εφημερίδα Le Parisien.

«Είναι σαν παραμύθι, μας είπαν ότι ήταν λιγότερο πιθανό κι από το να κερδίσει κανείς το λαχείο» είπε.

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

Ερασιτέχνης μοντελιστής στέλνει πύραυλο στο... διάστημα.

Ένας ερασιτέχνης πυραυλομοντελιστής κατάφερε να στείλει ένα πύραυλο κοντά στα κράσπεδα του διαστήματος, εκτοξεύοντας την ιδιοκατασκευή του σε ύψος 121.000 ποδών (σχεδόν σε ύψος 40 χλμ.). Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου στις 11:08 το πρωί τοπική ώρα, από την έρημο της Νεβάδα.

Ο πυραυλοκινητήρας μπόρεσε να παράγει ώση 4000 λιβρών για 8 δευτερόλεπτα επιχύνοντας το βλήμα στα 3 mach μέχρι το ύψος των 3000 μέτρων από όπου μετά η αδράνεια έφερε τον πύραυλο στα 40 χλμ. ύψος μετά από 84 δευτ.

Είναι μια πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια από ένα ερασιτέχνη στις ΗΠΑ που κατάφερε με πενιχρά έξοδα αυτό που δεν έχουν καταφέρει κράτη ολόκληρα.

 

Πράσινο φως για το διαστημικό ταξί.

Η NASA ανακοίνωσε ότι αυξάνει τη χρηματοδότηση και επιταχύνει τις διαδικασίες κατασκευής ενός καινούργιου οχήματος μεταφοράς ανθρώπων στο διάστημα.

Το Dream Chaser μοιάζει με μίνι διαστημόπλοιο και για αυτό έχει λάβει τον χαρακτηρισμό «διαστημικό ταξί». Έχει χωρητικότητα επτά ατόμων και θα μπορεί να μεταφέρει από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μέλη του πληρώματος.

Η ανάγκη

Η κατασκευή του Dream Chaser είχε ανακοινωθεί ότι θα ξεκινήσει το 2004 αλλά στη συνέχεια για διαφόρους λόγους το εγχείρημα μπήκε στο ψυγείο. Όμως μετά την απόσυρση όλου του στόλου των διαστημικών λεωφορείων η NASA εξαρτάται απόλυτα από τα διαστημικά σκάφη μεταφοράς της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος με κόστος 50 εκατ. δολαρίων το άτομο! Οι επιτελείς της NASA αποφάσισαν ότι έπρεπε να έχουν μια εναλλακτική επιλογή και έτσι αποφάσισαν να προχωρήσει η κατασκευή του Dream Chaser.

Ενέκριναν ένα ποσό 80 εκατομμυρίων δολαρίων και ανέθεσαν την κατασκευή στην εταιρία Sierra Nevada Corp. και αποφάσισαν να δώσουν άλλα 25 εκατομμύρια για να ενισχύσουν και να επιταχύνουν τις διεργασίες κατασκευής. Μετά την απόφαση της NASA η εταιρεία ανακοίνωσε ότι οι πρώτες δοκιμές του Dream Chaser θα γίνουν το προσεχές καλοκαίρι και ότι θα κατασκευαστούν τέσσερα σκάφη.

Ταξί σε..τροχιά

Το Dream Chaser θα μπορεί να μεταφέρει και φορτία ή εξοπλισμό αλλά φυσικά θα μειώνεται ανάλογα η χωρητικότητά του σε επιβάτες. Το σκάφος είναι σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μην απαιτούνται εγκαταστάσεις ενός κοσμοδρομίου για να επιστρέψει στη Γη αλλά θα μπορεί να προσγειωθεί εύκολα σε οποιοδήποτε αεροδρόμιο.

 

«Τριπλό» Έβερεστ πάνω σε αστεροειδή.

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια τρισδιάστατη φωτογραφία του εντυπωσιακού όρους που βρίσκεται στον γιγάντιο αστεροειδή Vesta. Το βουνό βρίσκεται κοντά στον Νότιο Πόλο του αστεροειδή και η κορυφή του ορθώνεται σε ύψος 22 χλμ από την επιφάνεια!

Βουνό γίγας σε αστεροειδή γίγα

Ο Vesta (το ρωμαικό όνομα της θεάς Εστίας) έχει διάμετρο 530 χλμ, μέγεθος που τον κατατάσσει στην κατηγορία των «πρωτοπλανητών» που αποτελούν τα απομεινάρια των συγκρούσεων μεταξύ μικρών σε μέγεθος πλανητών.

Ο Vesta διαχρονικά αποτελεί πόλο έλξης μετεωριτών και μικρών διαστημικών βράχων που πέφτουν πάνω του δημιουργώντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πλούσιο γεωλογικό περιβάλλον. Για αυτό και αποφασίστηκε να σταλεί εκεί (και σε ένα ακόμη αστεροειδή τον Ceres) μια αποστολή εξερεύνησης. Τον Ιούλιο το σκάφος Dawn έφτασε στον Vesta και ξεκίνησε τη μελέτη του.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι o Vesta έχει τόσο πολλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά που θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να μπορέσει να μελετηθεί και να αναλυθεί σε βάθος. Αναμφίβολα η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη μέχρι στιγμής είναι το γιγάντιο όρος που βρίσκεται κοντά στον Νότιο Πόλο και έχει ύψος 22 χλμ.

«Μαθαίνουμε συνεχώς καταπληκτικά πράγματα για τον Vesta που για μας αποτελεί ένα πολύ μικρό πλανήτη» αναφέρει ο Κρις Ράσελ επικεφαλής ερευνητής της αποστολής Dawn.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=424773&h1=true

 

Η Ινδία τοποθέτησε σε τροχιά τέσσερις δορυφόρους.

Στην Ινδία πραγματοποιήθηκε σήμερα με επιτυχία η εκτόξευση 4 επιστημονικών διαστημικών συσκευών.

Ο ινδικός πύραυλος PSLV-C18 τοποθέτησε σε περίγεια τροχιά τον κατασκευασμένο μαζί με τους Γάλλους δορυφόρο παρακολούθησης του καιρού στην τροπική ζώνη της Γης. Οι τρεις άλλοι δορυφόροι προορίζονται για την εξ αποστάσεως μελέτη της επιφάνειας της Γης και τον καθορισμό των συντεταγμένων των πλοίων στον Παγκόσμιο ωκεανό. Οι δορυφόροι αυτοί έχουν κατασκευαστεί από Ινδούς φοιτητές, καθώς επίσης και από την Διαστημική Υπηρεσία του Λουξεμβούργου.

 

Ανακαλύφθηκαν «άγνωστα διαστημικά φαινόμενα».

Ο μικρός δορυφόρος που εκτοξεύθηκε το 2009 από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, λειτούργησε μόνο 4 μήνες, ωστόσο με τη βοήθεια του ανακαλύφθηκαν απόλυτα νέα φυσικά φαινόμενα, ανακοίνωσαν στους δημοσιογράφους στο ρωσικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής.

Όπως αποδείχτηκε, στα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας υπάρχουν λάμψεις φωτός, που δεν συνδέονται με την καταιγίδα. Αυτό το φαινόμενο το παρακολουθούσαν ακόμα και πάνω από περιοχές, στις οποίες δεν υπήρχε οποιοδήποτε νέφος.

Οι επιστήμονες προς το παρόν δεν μπορούν να εξηγήσουν με τη βεβαιότητα, σε τι οφείλεται αυτό το φαινόμενο. Πιθανόν, αυτές οι λάμψεις αποτελούν συνέπεια της διέγερσης της ιονόσφαιρας της Γης.

[Δροσος Γεωργιος]

Tην σκοτεινή ύλη εν δράσει βλέπει το Hubble.

Οι κοσμολόγοι γνωρίζουν πλέον ότι η ύλη που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι παρά το ένα πέμπτο της συνολικής ύλης -το υπόλοιπο αντιστοιχεί στη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη, της οποίας η σύσταση παραμένει άγνωστη ως σήμερα.

Ωστόσο οι επιδράσεις του μυστηριώδους αυτού υλικού είναι εμφανείς στις τελευταίες εικόνες από το Hubble: το διαστημικό τηλεσκόπιο εξέτασε το πώς το βαρυτικό πεδίο της σκοτεινής ύλης παραμορφώνει τα είδωλα μακρινών γαλαξιών.

Τα ιδανικά γαλαξιακά σμήνη

Όπως προέβλεψε πρώτος ο Αϊνστάιν, τα σώματα που συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες μάζας εκτρέπουν τις ακτίνες φωτός που περνούν από μέσα τους ή κοντά τους. Και όσο μεγαλύτερη αυτή η παραμόρφωση, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η μάζα.

Στη νέα μελέτη, η διεθνής ερευνητική ομάδα CLASH μελέτησε ένα σμήνος γαλαξιών που βρίσκεται σε απόσταση 4 δισ. ετών φωτός και ονομάζεται MACS 1206. Δεδομένου ότι πρόκειται για τις βαρύτερες δομές του Σύμπαντος, τα γαλαξιακά σμήνη αυτού του είδους είναι ιδανικά για τη μελέτη των βαρυτικών επιδράσεων της σκοτεινής ύλης.

Οι βαρυτικοί φακοί

Συγκεκριμένα, τα σώματα μεγάλης μάζας μπορούν να εκτρέπουν και να ενισχύουν το φως όπως οι οπτικοί φακοί -για το λόγο αυτό λειτουργούν ως «βαρυτικοί φακοί».

Ο βαρυτικός φακός του MACS 1206 όχι μόνο εκτρέπει το φως αλλά μπορεί επιπλέον να σχηματίζει πολλαπλές εικόνες αντικειμένων που βρίσκονται πίσω του. Στις εικόνες του Hubble, οι ερευνητές εντόπισαν 47 πολλαπλά είδωλα που αντιστοιχούν σε 12 μακρινούς γαλαξίες.

Η παρουσία τόσο πολλών πολλαπλών ειδώλων αποτελεί απόδειξη ότι το γαλαξιακό σμήνος περιέχει περισσότερη ύλη από αυτή που βλέπουμε -περιέχει δηλαδή τεράστιες ποσότητες σκοτεινής ύλης. Τα ευρήματα υποδεικνύουν επίσης ότι τα πρώτα γαλαξιακά σμήνη σχηματίστηκαν νωρίτερα από ό,τι εκτιμούν σήμερα οι κοσμολόγοι.

Η ομάδα CLASH συνεχίζει τώρα τις παρατηρήσεις σε άλλα γαλαξιακά σμήνη, ενώ περισσότερα στοιχεία για την εξέλιξη των γαλαξιακών σμηνών αναμένεται να προσφέρει ο μελλοντικός διάδοχος του Hubble, το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.

 

Ο Άρης γινόταν... Γη για λίγες ώρες.

Μια ακόμη μελέτη έρχεται να προστεθεί σε εκείνες που έχουν δείξει ότι ο Άρης διέθετε κάποτε συνθήκες που ευνοούσαν την παρουσία ζωής. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ευνοϊκές συνθήκες διαρκούσαν για μικρά χρονικά διαστήματα ημερησίως και έτσι πιθανότατα δεν εμφανίστηκε ποτέ η ζωή στον κόκκινο πλανήτη.

Ο διάσημος βράχος

Ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ μελέτησε το διασημότερο πέτρωμα που έχουμε στα χέρια μας και έχει διαστημική προέλευση. Πρόκειται για το ALH84001,0, ένα κομμάτι βράχου το οποίο εντοπίστηκε το 1984 στην Ανταρκτική και οι ειδικοί έχουν καταλήξει ότι προέρχετα από τον Άρη. Μετά από κάποια τρομερή πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη εκτοξεύτηκαν στο Διάστημα πολλά κομμάτια του ορισμένα εκ των οποίων (όπως το ALH84001,0) κατέληξαν στη Γη.

Η αποκάλυψη

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μέθοδο ανάλυσης του πετρώματος την οποία ανέπτυξαν οι ίδιοι και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στη νεανική του ηλικία ο Άρης για λίγες ώρες κάθε μέρα διέθετε συνθήκες ικανές να υποστηρίξουν την ανάπτυξη ζωής.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες στην επιφάνεια του Άρη για λίγες ώρες η θερμοκρασία ήταν περίπου 18 βαθμοί Κελσίου - δηλαδή δεν επικρατούσε ούτε πολλή ζέστη ούτε πολύ ψύχος - δημιουργώντας προϋποθέσεις ανάπτυξης ζωής.

«Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι στην πρώιμη ιστορία του Άρη υπήρχε τουλάχιστον μια περιοχή του πλανήτη που διέθετε κλίμα ανάλογο με αυτή της Γης για λίγες ώρες κάθε μέρα» αναφέρει ο Τζον Έιλερ, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Όπως τονίζουν οι ερευνητές το γεγονός ότι αυτές οι ευνοϊκές συνθήκες διαρκούσαν για λίγο δεν επιτρέπει οποιαδήποτε σκέψη για την ύπαρξη ζωής στον Άρη. Και αυτό διότι δεν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος ώστε να αναπτυχθούν κάποιες μορφές ζωής στον πλανήτη αφού πολύ γρήγορα το κλίμα μεταβαλλόταν και επικρατούσαν συνθήκες απαγορευτικές για τη γέννηση και επιβίωση οποιουδήποτε οργανισμού.

 

Απέτυχε η απόπειρα του Ιράν να στείλει πίθηκο στο Διάστημα.

Η Τεχεράνη επιβεβαίωσε ότι επιχείρησε πρόσφατα να στείλει έναν ζωντανό πίθηκο στο Διάστημα, παραδέχτηκε όμως ότι η εκτόξευση -το πρώτο βήμα για μια επανδρωμένη αποστολή- κατέληξε σε αποτυχία.

«Ο πύραυλος Καβοσγκάρ-5, που μετέφερε κάψουλα με ένα ζωντανό ζώο, εκτοξεύτηκε στη διάρκεια του Σαριβάρ» δήλωσε στο ιρανικό πρακτορείο ISNA ο Μοχάμεντ Μεντινετζάντ-Νούρι, αναπληρωτής υπουργός Επιστήμης. Στο περσικό ημερολόγιο, Σαριβάρ είναι ο μήνας που διαρκεί από τις 23 Αυγούστου μέχρι της 22 Σεπτεμβρίου.

«Η εκτόξευση δεν δημοσιοποιήθηκε επειδή δεν επετεύχθησαν όλοι οι αντικειμενικοί στόχοι της» παραδέχτηκε, χωρίς να διευκρινίσει τι απέγινε το ζώο.

Διαβεβαίωσε όμως ότι η Τεχεράνη θα συνεχίσει την προσπάθεια για αυτή τη «στρατηγική προτεραιότητα».

Όπως υπενθυμίζει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το περίεργο είναι ότι στις 3 Οκτωβρίου ο ιρανικός Οργανισμός Διαστήματος είχε ανακοινώσει, χωρίς να δώσει εξηγήσεις, ότι αναβάλλει επ΄αόριστον τα σχέδια για την εκτόξευση ενός πιθήκου.

Το σχέδιο, που είχε παρουσιαστεί το Φεβρουάριο από τον πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, προέβλεπε την εκτόξευση ενός πιθήκου με μια κάψουλας, εξοπλισμένη με συστήματα υποστήριξης της ζωής, για μια υποτροχιακή πτήση διάρκειας 20 λεπτών, σε ύψος 120 χιλιομέτρων.

Ο Οργανισμός Διαστήματος δήλωνε τότε ότι απώτερος στόχος ήταν μια επανδρωμένη αποστολή γύρω στο 2020.

Η κάψουλα με την οποία επρόκειτο να ταξιδέψει ο πίθηκος δοκιμάστηκε με επιτυχία το Μάρτιο με μια προηγούμενη έκδοση του ίδιου πυραύλου, τον Καβοσγκάρ-4.

Το 2010, ο Καβοσγκάρ-3 μετέφερε στο Διάστημα μια χελώνα, έναν αρουραίο και σκουλήκια.

Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα το Ιράν είχε ανακοινώσει ότι έθεσε με επιτυχία σε τροχιά έναν δορυφόρο εγχώριας τεχνολογίας.

Η Δύση ανησυχεί ότι η ιρανική πυραυλική τεχνολογία ενδέχεται να συνδέεται με την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων, ικανών να μεταφέρουν τα πυρηνικά όπλα που φέρεται να προσπαθεί να αναπτύξει το Ιράν.

Η Τεχεράνη πάντως αρνείται κατηγορηματικά ότι το πυραυλικό και πυρηνικό της πρόγραμμα συγκαλύπτουν στρατιωτικές φιλοδοξίες.

[Δροσος Γεωργιος]

Με ρωσικό Soyuz εκτοξεύει η Ευρώπη τους πρώτους δορυφόρους του Galileo.

Η εκτόξευση που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο του Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα είναι ιστορική για δύο λόγους: θα είναι η πρώτη φορά που η Ευρώπη χρησιμοποιεί τα Soyuz, τους θρυλικούς ρωσικούς πυραύλους με τους οποίους ξεκίνησε η εξερεύνηση του Διαστήματος, αλλά και η πρώτη εκτόξευση δορυφόρων του Galileo, της ευρωπαϊκής απάντησης στο αμερικανικό GPS.

Έπειτα από αλλεπάλληλες καθυστερήσεις και υπερβάσεις του προϋπολογισμού, που απείλησαν ακόμα και με ακύρωση του έργου, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στην τελική ευθεία για την υλοποίηση του Galileo, ενός συστήματος δορυφορικής πλοήγησης που θα αυξήσει σημαντικά την ακρίβεια του GPS.

Το Galileo προγραμματίζεται τεθεί σε εμπορική λειτουργία το 2014, με καθυστέρηση περίπου έξι ετών. Σε πρώτη φάση, ο αστερισμός του συστήματος θα περιλαμβάνει 18 δορυφόρους, οι οποίοι τελικά θα αυξηθούν στους 28.

Οι πρώτοι δύο δορυφόροι προγραμματίζεται να εκτοξευτούν από τη Γαλλική Γουιάνα, που βρίσκεται στη Λατινική Αμερική κοντά στον ισημερινό, στις 13.34 ώρα Ελλάδας την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου.

Θα είναι η πρώτη φορά που ένας ρωσικός πύραυλος Soyuz εκτοξεύεται από διαστημικό κέντρο εκτός του διαστημοδρομίου του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν.

Στο πλαίσιο συμφωνίας στην οποία κατέληξαν το 2005 η Ρωσία και η ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος), η Ευρώπη θα χρησιμοποιεί τα Soyuz, κατάλληλα για την εκτόξευση φορτίων μέσου βάρους, συμπληρωματικά με τους ευρωπαϊκούς πυραύλους Ariane και Vega.

Στην εκτόξευση της Πέμπτης θα χρησιμοποιηθεί το Soyuz-2, η νεότερη εκδοχή των πυραύλων που είχαν μεταφέρει τον Sputnik, τον πρώτο δορυφόρο του κόσμου, αλλά και τον Γιούρι Γκαγκάριν, τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα.

Από το περασμένο Σάββατο, το Soyuz περιμένει όρθιο στη νέα εξέδρα εκτόξευσης που κατασκευάστηκε για να εξυπηρετεί τους ρωσικούς πυραυλοφορείς.

Εφόσον η εκτόξευση κυλήσει χωρίς προβλήματα, οι δύο επόμενοι δορυφόροι του Galileo θα ακολουθήσουν του χρόνου.

Αυτό το «κουαρτέτο» των πρώτων δορυφόρων, τους οποίους κατασκεύασε μια κοινοπραξία με επικεφαλής την ευρωπαϊκή EADS Astrium, θα αποτελέσει το λειτουργικό πυρήνα για ολόκληρο τον αστερισμό δορυφόρων που θα δίνει στην Ευρώπη το στίγμα της.

Η εκτόξευση της Πέμπτης θα μεταδοθεί ζωντανά από το δικτυακό τόπο της ESA

http://www.esa.int/esaCP/index.html

αλλά και από το in.gr.

 

Ρωσικός δορυφόρος ανακάλυψε σπάνια φυσικά φαινόμενα στο Διάστημα.

Το επιστημονικό πρόγραμμα Tatiana-2 αποτελεί συνέχεια των ερευνών που έγιναν με τη βοήθεια του φοιτητικού δορυφόρου Tatiana-1 το 2005. Τότε στα πάνω στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης είχαν καταγραφεί πρόσκαιρες ατμοσφαιρικές λάμψεις, συνδεδεμένες, κατά τη γνώμη των επιστημόνων, με τα φαινόμενα της αστραπής. «Πάνω από τις περιοχές, όπου συμβαίνουν καταιγίδες, στα πάνω στρώματα της ατμόσφαιρας μπορούν να εμφανίζονται ηλεκτρικές εκκενώσεις, που προκαλούν λάμψεις στην ατμόσφαιρα,- είπε στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο Μιχαήλ Πνασιούκ, διευθυντής του Επιστημονικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Φυσικής του Μοσχοβίτικου Κρατικού Πανεπιστημίου.

Παρ’ όλα αυτά ο δορυφόρος Tatiana-2 ανακάλυψε ατμοσφαιρικές λάμψεις ακόμα και εκεί, όπου δεν έπρεπε να υπάρχουν,- παρατήρησε ο Ρώσος επιστήμονας.

- «Δεν περιμέναμε ότι είναι δυνατή η παρακολούθηση τέτοιων φαινομένων πάνω από τις περιοχές, όπου δεν υπάρχουν σύννεφα και αστραπές. Τα φαινόμενα αυτά παρουσιάζουν ενδιαφέρον γιατί παρ’ όλο που ειναι πρόσκαιρα, εκπέμπτουν ωστόσο μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Τα τέτοιου είδους φαινόμενα συνιστούν πιθανούς κινδύνους για τις πτητικές συσκευές, που θα μπορούσαν να πετούν σε ύψος δεκάδων χιλιομέτρων.

Οι λάμψεις του φωτός έχουν συνεπή χαρακτήρα.

«Ο δορυφόρος πετούσε 10 χιλιόμετρα κατά μήκος της τροχιάς του και εμείς καταγράφαμε συνέχεια τις λάμψεις γαλάζιου φωτός ή υπεριώδους ακτινοβολίας. Το αποτέλεσμα αυτό είναι καταπληκτικό από την άποψη της φυσικής, αλλά δεν βρήκε ακόμα μονοσήμαντη ερμηνεία.

Το μυστήριο των σπάνιων κοσμικών φαινομένων θα μπορεί να αποκαλύφθεί απο ένα άλλο, πιο τέλειο δορυφόρο του Μοσχοβίτικου Κρατικού Πανεπιστημίου με την επωνυμία "Lomonosov". Ο δορυφόρος αυτός θα εφοδιαστεί με ευαίσθητες συσκευές ακριβείας. Η εκτόξευσή του προγραμματίστηκε για την άνοιξη του 2012. Εκτός από τον δορυφόρο "Lomonosov" θα ερευνούν τις διαστημικές λάμψεις δύο άλλες ρωσικές διαστημικές συσκευές. Η πρώτη θα τοποθετηθεί σε τροχιά τον Ιανουάριο του 2012 και η δεύτερη - ύστερα από 1-1,5 χρόνι. Συνεπώς, μέσα σε δύο χρόνια στο Διάστημα θα πετάξει ένας ολόκληρος «στολίσκος δορυφόρων» με σκοπό την μελέτη διαφόρων φαινομένων στα πάνω στρώματα της ατμόσφαιρας»,- σημείωσε καταλήγοντας ο Ρώσος επιστήμονας Μιχαήλ Πανασιούκ.

 

Εκπληκτικό αστρικό μαιευτήριο.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra έστειλε εντυπωσιακές εικόνες του νεφελώματος της Τρόπιδος.

Το νεφέλωμα βρίσκεται σε απόσταση 7,5 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς, αποτελεί μέρος του αστερισμού της Τρόπιδος (Carina Constellation) και είναι ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής άστρων στον γαλαξία μας.

Οι εικόνες που έστειλε το Chandra επιτρέπουν στους επιστήμονες να κάνουν νέες παρατηρήσεις και αναλύσεις για το τι συμβαίνει στο νεφέλωμα. Μια από τις πρώτες παρατηρήσεις τους είναι ότι εκτός από τη μαζική γέννηση άστρων στο νεφέλωμα υπάρχει σε εξέλιξη και η αντίστροφη διαδικασία δηλαδή η αυτοκαταστροφή γιγάντιων άστρων, οι γνωστές εκρήξεις σουπερνόβα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια περιοχή του νεφελώματος, την Trumpler 15, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν αρκετά σουπερνοβα.

Στο νεφέλωμα της Τρόπιδος βρίσκεται και το Eta Carinae που αρχικά πιστευόταν ότι ήταν ένα υπέρλαμπρο άστρο. Τελικά διαπιστώθηκε ότι είναι ένα μικρό σμήνος άστρων το οποίο διαθέτει δύο άστρα γίγαντες που στα αρχικά στάδια της ζωής τους ήταν 150 φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς έχουν πλέον χάσει ένα μέρος της μάζας και της λαμπρότητας τους.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=425603&h1=true

 

Μικρές ειδήσεις.

Στις 19ης Οκτώβρη, προγραμματίζεται η συνήθης διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο ελιγμός διεξάγεται με τη χρήση των διορθωτικών κινητήρων του «Zvezda».

Σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία των βαλλιστικών μηχανών η Υπηρεσία Αποστολής Control Center Engineering Research Institute, θα πρέπει οι μηχανες την 20 ώρα και 06 λεπτά ώρα Μόσχας να λειτουργήσουν 106 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο ISS θα λάβει μια επιπλέον ώθηση κατά 1,7 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, και το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του θα αυξηθεί κατά 2,8 χλμ. στα 387,8 χιλιόμετρα.

[Δροσος Γεωργιος]

Οι «Αρειανοί» προσγειώνονται.

Το «Άρης-500» μεγαλεπίβολο πείραμα εξομοίωσης επανδρωμένης πτήσης στον Ερυθρό πλανήτη – ολοκληρώνεται.

Τα μέλη της αποστολής «αφίχθηκαν» σε περίγεια τροχιά και ετοιμάζονται για «προσγείωση».Και βέβαια, ανυπομονούν πότε θα εγκαταλείψουν την ερμητικά κλειστή λειτουργική μονάδα στο χώρο του Ινστιτούτου Ιατρο-Βιολογικών προβλημάτων Μόσχας, όπου ζούσαν και εργάζονταν στη διάρκεια των ατέλειωτων πεντακοσίων ημερών. Το πλήρωμα είναι διατεθειμένο για μετοίκηση, όμως η δουλειά δεν διακόπτεται, είπε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο υπεύθυνος εκτελεστής του προγράμματος Αλεξάντρ Σουβόροφ:

- Ακόμα συνεχίζεται το πρόγραμμα ερευνών, γιατί πολλοί ειδικοί ενδιαφέρονται γι΄αυτά τα μακρινά σημεία, τα οποία μπορεί να δώσουν πληροφορίες για τις μεγαλύτερες αλλαγές.

Το πείραμα «Άρης-500» άρχισε στις 3 Ιουνίου του 2010. Στη σύνθεση του διεθνούς πληρώματος περιλαμβάνονται τρεις Ρώσοι – ο Αλεξέι Σιτιόφ – διοικητής, ο Σουχρόμπ Καμόλοφ – γιατρός και ο Αλεξάντρ Σμολεέφσκι – ερευνητής. Ο Γάλλος Ρομάν Σαρλέ εκτελεί χρέη μηχανικού πτήσης, ο Ιταλός Ντιέγκο Ουρμπίνα και ο Κινέζος Βαν Γιούε ασχολούνται με επιστημονική δραστηριότητα σαν ερευνητές.

Κατά τη διάρκεια της εικονικής πτήσης διεξάχθηκαν πάνω από εκατόν πειράματα σε 5 τομείς - ψυχοφυσιολογικές, κλινικές, εργαστηριακές, υγειονομικές και τεχνολογικές έρευνες. Συγκεκριμένα, κατά περιόδους γινόταν ανάλυση της ατμόσφαιρας στη λειτουργική μονάδα – για να εξακριβωθεί ποιά μικρόβια και για ποιά περίοδο εμφανίστηκαν στον αέρα. Όπως εξακριβώθηκε, όλοι οι μικροβιολογικοί δείχτες συνάδουν με τα καθορισμένα κανονικά επίπεδα για τους κλειστούς χώρους και καταγράφονται, π.χ., στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η υγεία των μετεχόντων στο πρόγραμμα, τόσο η ψυχική, όσο και η φυσική, επίσης δεν προκαλεί φόβους στους επιστήμονες, παρόλο που στην αίσθηση της υγείας τους υπήρξαν κάποιες αλλαγές, λέει ο Αλεξάντρ Σουβόροφ:

- Η φυσική ικανότητα για εργασία των μελών του πληρώματός μας παρουσίαζε αλλαγές και δεν ήταν σταθερή. Σήμερα το πλήρωμα βρίσκεται σε αρκετά καλή κατάσταση χάρη στο σύστημα προπονήσεων, που εκπονήθηκε στη Ρωσία και δοκιμάστηκε στο πείραμά μας. Όμως η μεγάλης διάρκειας απομόνωση σε κλειστό χώρο δεν είναι η κύρια δυσκολία του προγράμματος «Άρης-500». Σε αντίθεση από τους κοσμοναύτες, που πετούν σε τροχιά, τα μέλη του πληρώματος δεν είχε απευθείας επικοινωνία με τη Γη. Επικοινωνία υπήρχε, όμως με αναβολή. Γι΄αυτό κατά τη λήψη αποφάσεων, ιδιαίτερα σε έκτακτες κατάσταση, αναγκάζονταν να βασίζονται μόνο στον εαυτό τους. Το αυτόνομο καθεστώς ήταν η διαφορά αυτού του πειράματος από όλα τα άλλα.

Σήμερα η εξομοίωση καθυστέρησης του σήματος διακόπηκε. Και οι έξι «αστροναύτες» του Άρη ήδη επικοινωνούν μέσω γραμμής βιντεοεπικοινωνίας με τους ειδικούς του Ινστιτούτου Ιατρο-Βιολογικών προβλημάτων Μόσχας, με τους συγγενείς και τους φίλους τους. Στις 4 Νοεμβρίου του 2011 η πόρτα της λειτουργικής μονάδας θα ανοίξει και το μοναδικό στο είδος του πείραμα «Άρης-500» θα τελειώσει.

 

Στη Σελήνη για νερό.

Οι Ρώσοι επιστήμονες καθόρισαν τα σημεία, όπου μπορεί να προσεδαφιστεί η σεληνιακή ερευνητική συσκευή “Luna-Glob”.

Με την εκτόξευσή της το 2014 η Ρωσία επαναρχίζει την εξερεύνηση της Σελήνης με αυτόματους σταθμούς, η οποία είχε αρχίσει πριν μερικές δεκαετίες με τα «Σεληνοχήματα».

Το Ρωσικό Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών επέλεξε τα 6 καλύτερα σημεία, όπου μπορεί να καθίσει η συσκευή, είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο υπάλληλος του Ινστιτούτου Ίγκορ Μιτροφάνοφ:

- Η ερευνητική συσκευή “Luna-Glob” προορίζεται για την εξερεύνηση της πολικής Σελήνης. Στην περιοχή των πόλων της Σελήνης το φυσικό περιβάλλον είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο, το οποίο ερευνούσαν οι συσκευές στα πλαίσια του σοβιετικού και του αμερικανικού προγράμματος “Luna” και «Απόλλων».

Τα τελευταία χρόνια κατά τη διάρκεια εξ αποστάσεως ανίχνευσης της επιφάνειας της Σελήνης είχαν επισημανθεί ενδείξεις ύπαρξης νερού. Συγκεκριμένα, με τη μορφή πάγου νερό υπάρχει στους κρατήρες κοντά στους πόλους, που βρίσκονται μόνιμα στη σκιά του Ήλιου. Το νερό γεμίζει τους πόρους του σεληνιακού υλικού. Κάνοντας σύγκριση με τη γήινη αιώνια παγωνιά, μπορούμε να κάνουμε λόγο για «σεληνιακή παγωνιά».

Το νερό δεν το χρειάζονται μόνο οι ερευνητές. Πρόκειται για σημαντικότατο φυσικό πόρο για τη μελλοντική αξιοποίηση της Σελήνης η οποία, πιθανότατα θα αρχίσει από τους πόλους, υποθέτει ο Ίγκορ Μιτροφάνοφ:

- Όταν τεθεί θέμα για επανδρωμένη αποστολή και δημιουργία σεληνιακού σταθμού, τα αποθέματα νερού θα εξασφαλίσουν το σταθμό με οξυγόνο και νερό για τις καθημερινές ανάγκες. Επίσης μπορεί να παράγεται υδρογόνο, το οποίο αποτελεί θαυμάσιο πυραυλικό καύσιμο. Ουσιαστικά, σήμερα ασχολούμαστε με υδρολογική ανίχνευση για τη μελλοντική αξιοποίηση της Σελήνης.

Ο δορυφόρος “Luna-Glob” θα είναι το «πρώτο χελιδόνι» στο εκτενές πρόγραμμα επιστροφής της Ρωσίας στο δορυφόρο της Γης.

 

Μικρές ειδήσεις.

Επίσημα εγκαίνια για το διαστημοδρόμιο της Virgin Galactic.

Ο περιπετειώδης πρόεδρος του ομίλου Virgin, Ρίτσαρντ Μπράνσον, εγκαινίασε στο Νέο Μεξικό το πρώτο ιδιωτικό διαστημικό κέντρο του κόσμου, από το οποίο θα αναχωρούν οι πρώτοι τουρίστες που μπορούν να διαθέσουν 200.000 δολάρια για μια μικρή βόλτα στο Διάστημα.

Το Spaceport America, απομονωμένο στην έρημο του νότιου Νέου Μεξικού, θα είναι η βάση για τα αεροσκάφη της Virgin Galactic, η οποία σκοπεύει να προσφέρει υποτροχιακές πτήσεις έξω από την ατμόσφαιρα από το 2013.

Ο σερ Μπράνσον γιόρτασε την ολοκλήρωση του διαστημοδρομίου ανοίγοντας μια σαμπάνια την ώρα που βρισκόταν κρεμασμένος με σχοινιά στο εξωτερικό του κτιρίου. Στο έδαφος τον απολάμβαναν περίπου οι 150 από τους 450 επίδοξους πελάτες που έχουν ήδη πληρώσει προκαταβολή.

Εφόσον οι δοκιμές προχωρήσουν χωρίς σοβαρα προβλήματα το 2012, το εξαθέσιο σκάφος SpaceShip Two θα απογειώνεται συνδεδεμένο κάτω από τα φτερά του μητρικού αεροσκάφους WhiteKnight. Σε μεγάλο ύψος θα απελευθερώνεται και θα πυροδοτεί τον πυραυλοκινητήρα του για να ανέβει μέχρι το ύψος των 100 χλμ, το επίσημο όριο του διαστήματος.

Η πτήση θα διαρκεί γύρω στις 2,5 ώρες, ωστόσο η εμπειρία της μηδενικής βαρύτητας περιορίζεται στα δυόμισι λεπτά.

Ο Μπράνσον είπε ότι, εφόσον το σκάφος αποδειχθεί ασφαλές, ο ίδιος και τα παιδιά του θα είναι από τους πρώτους επιβάτες.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231133687

 

Στο διάστημα θα εμφανιστούν ξενοδοχεία για τους τουρίστες.

Τα πρώτα τροχιακά ξενοδοχεία για τους διαστημικούς τουρίστες μπορεί να εμφανιστούν το 2020, ανακοίνωσαν σήμερα στο ρωσικό Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών. Η αλλαγή διαστημικών τουριστών θα πραγματοποιείται με «ναυλωμένες πτήσεις».

Ο διαστημικός τουρισμός είναι ένας από τους πολλά υποσχόμενους τομείς της ανάπτυξης της επανδρωμένης κοσμοναυτικής. Στο διάστημα ήδη έχουν ταξιδέψει 10 τουρίστες και όλοι είχαν εκπαιδευτεί στο Ρωσικό Κέντρο.

 

Προετοιμασία του ΔΔΣ για συζεύξεις.

Σήμερα το Κέντρο Διεύθυνσης Διαστημικών Πτήσεων θα κάνει το πρώτο από τα δύο εγχειρήματα διόρθωσης της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Σκοπός τους είναι η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών σύζευξης με το διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρές και το επανδρωμένο Σογιούζ, που θα μεταφέρει στο Σταθμό το πλήρωμα της επόμενης αποστολής.

Για την ανύψωση της τροχιάς του ΔΔΣ θα χρησιμοποιηθούν δύο μεγάλης ισχύος κινητήρες διόρθωσης του υπηρεσιακού εργαστηρίου Zvezda. Οι κινητήρες θα τεθούν σε λειτουργία στις 20 και 06 ώρα Μόσχας. Κατά τη διάρκεια 106 δευτερολέπτων λειτουργίας των κινητήρων ο Σταθμός θα υψωθεί κατά 2,8 περίπου χιλιόμετρα.

 

Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα πέσουν στη Γη συντρίμμια δορυφόρου βάρους 1700 κιλών.

Συντρίμμια του γερμανικού διαστημικού τηλεσκοπίου ROSAT που κατεβαίνει ανεξέλεγχτα από την τροχιά, μπορούν να πέσουν στη Γη το πλησιέστερο Σαββατοκύριακο.

Κατά τη γνώμη των επιστημόνων, δεν θα καούν στην ατμόσφαιρα σχεδόν 30 κομμάτια αυτής της συσκευής ολικού βάρους 1700 περίπου κιλών. Ο τόπος πτώσης τους θα είναι γνωστός μόνο 1-2 ώρες πριν το ίδιο το συμβάν. Η πιθανότητα ότι κάποιο κομμάτι θα πέσει πάνω σε κάποιο άνθρωπο κυμαίνεται περίπου στο 1:2000.

Το τηλεσκόπιο ROSAT που προορίζεται για την μελέτη της διαστημικής ακτινοβολίας, είχε τοποθετηθεί στην τροχιά το 1990 και ύστερα από 9 χρόνια αναγνωρίστηκε μη λειτουργικό.

 

Ένας πλανήτης γεννιέται

O LkCa 15b σχηματίζεται σε απόσταση 450 ετών φωτός από τη Γη.

Δύο αστρονόμοι κατάφεραν να διεισδύσουν μέσα στον δίσκο ύλης και αερίων που έχει δημιουργηθεί γύρω από το άστρο LkCa 15 και εντόπισαν ένα πλανήτη που βρίσκεται στα αρχικά στάδια της δημιουργίας του.

Ο LkCa 15b είναι ο νεότερος εξωηλιακός πλανήτης που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα και η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού οι επιστήμονες θα μπορούν να μελετήσουν σε πραγματικό χρόνο τις διεργασίες δημιουργίας ενός πλανήτη.

Η ανακάλυψη

O Άνταμ Κράους αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάι και ο Μάικλ Άιρλαντ αστρονόμος που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Macquarie και στο Παρατηρητήριο Αστρονομίας της Αυστραλίας χρησιμοποίησαν τα ισχυρά τηλεσκόπια που βρίσκονται στην οροσειρά του νησιού Mauna Kea για να παρατηρήσουν το άστρο LkCa 15. Το άστρο έχει μέγεθος ανάλογο με αυτό του Ήλιου αλλά βρίσκεται σε βρεφική ηλικία αφού είναι μόλις δύο εκατομμυρίων ετών ενώ ο Ήλιος είναι 4,5 δις ετών.

Ο «ενδιάμεσος» πλανήτης

Οι δύο αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι γύρω από το LkCa 15 έχουν δημιουργηθεί δύο δίσκοι ύλης και αερίων. Ο ένας είναι ο συμβατικός δίσκος ύλης και αερίων που δημιουργείται γύρω από νεογέννητα άστρα και παρέχει τα υλικά δημιουργίας πλανητών.

Όμως το άστρο και τον δίσκο περικυκλώνει ένας δεύτερος δίσκος ή ένα δακτυλίδι αν προτιμάτε που αποτελείται από ύλη (κοσμική σκόνη) η οποία μάλιστα έχει μεγάλη φωτεινότητα. Ο πλανήτης που ανακάλυψαν οι δύο αστρονόμοι γεννήθηκε και μορφοποιείται σε μια περιοχή ανάμεσα στους δύο δίσκους γεγονός που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.

«Ο LkCa 15b είναι ο νεότερος πλανήτης που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα γίγαντα αερίου που σχηματίζεται μακριά από τον δίσκο ύλης και αερίων. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν είχε γίνει εφικτή η παρατήρηση και μελέτη του μέχρι σήμερα. Για πρώτη φορά καταφέραμε να κάνουμε απευθείας παρατηρήσεις και μετρήσεις για ένα τέτοιο πλανήτη αλλά και για την ύλη που τον περιβάλλει» ανέφερε ο Άνταμ Κράους παρουσιάζοντας την ανακάλυψη στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Astrophysical Journal.

 

Σήμερα η εκτόξευση των πρώτων δορυφόρων του «Γαλιλαίου»

Η εκτόξευση των δύο ευρωπαϊκών δορυφόρων που θα θέσουν σε λειτουργία το παγκόσμιο δορυφορικό σύστημα πλοήγησης, την απάντηση στο GPS, με την ονομασία Galileo αναμένεται σήμερα.

Αν και όλα ήταν έτοιμα χθές, τελικά η εκτόξευση των δορυφόρων δεν πραγματοποιήθηκε καθώς παρατηρήθηκε μια βλάβη στο ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ που το καθήλωσε για 24 ώρες στο ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στη Γαλλική Γουιάνα.

Η Ε.Ε. έπειτα από πολύχρονες καθυστερήσεις φιλοδοξεί να αποκτήσει ένα σύστημα πλοήγησης που θα υπερβαίνει και θα είναι πιο αξιόπιστο από τον αμερικανό αντίπαλο το GPS.

"Αν η Ευρώπη θέλει να είναι ανταγωνιστική και ανεξάρτητη στο μέλλον τότε πρέπει να έχει το δικό της σύστημα πλοήγησης και να δημιουργήσει νέες οικονομικές ευκαιρίες" δήλωσε ο Χέρμπετ Ρολ, επικεφαλής της επιτροπής έρευνας, ενέργειας και βιομηχανίας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Όμως το ευρωπαϊκό σύστημα πλοήγησης θα αρχίσει να λειτουργεί δωρεάν για τους ευρωπαίους πολίτες το 2014 ενώ οι πιο εξειδικευμένες εφαρμογές του αναμένονται το 2020. Η εκτόξευση σήμερα των δύο δορυφόρων είναι η αρχή καθώς το σύστημα θα φτάσει να απαρτίζεται από 30 δορυφόρους.

Η Ε.Ε. εκτιμά ότι ο Galileo θα αποφέρει έσοδα της τάξεως των 90 δισ. ευρώ στις προσεχείς δύο δεκατίες.

[Δροσος Γεωργιος]

'Ενας πύραυλος Soyuz, δύο δορυφόροι Galileo, τρεις επιτυχίες για την Ευρώπη.

Oι δύο πρώτοι δορυφόροι του Ευρωπαϊκού συστήματος πλοήγησης Galileo τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη με τον πρώτο πύραυλο Soyuz που εκτοξεύτηκε από το Ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στη Γαλλική Γουϊάνα.

Η πτήση VS01, την εποπτεία της οποίας έχει η Arianespace, ξεκίνησε τις 1.30 μ.μ. ώρα Ελλάδος με την εκτόξευση του πυραύλου Soyuz από τη νέα του εξέδρα στη Γαλλική Γουϊάνα.

Η εκτόξευση ολοκληρώθηκε με υποδειγματική ακρίβεια 3 ώρες και 49 λεπτά αργότερα, όταν το ανώτερο τμήμα του πυραύλου Soyuz απελευθέρωσε τους δύο δορυφόρους Galileo σε ύψος 23 222 χιλιόμετρα.

 

«Η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz αντιπροσωπεύει πολλά για την Ευρώπη: έχουμε θέσει σε τροχιά γύρω από τη Γη τους πρώτους δορυφόρους του Galileo, ενός συστήματος που θα προσφέρει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο μία θέση ανάμεσα στους παίκτες κλειδιά της δορυφορικής πλοήγησης, ενός τομέα με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης,» εξηγεί ο Jean-Jacques Dordain, Γενικός Διευθυντής της ESA.

«Η ιστορική πρώτη εκτόξευση ενός Ευρωπαϊκού συστήματος σαν το Galileo πραγματοποιήθηκε με το θρυλικό ρωσικό πύραυλο Soyuz, ο οποίος είχε μεταφέρει τον Sputnik, τον πρώτο δορυφόρο, αλλά και τον Yuri Gagarin, τον πρώτο άνθρωπο στο διάστημα.»

«Τα ιστορικά αυτά γεγονότα αποτελούν σύμβολα συνεργασίας: συνεργασίας μεταξύ της ESA και της Ρωσίας, στην οποία ξεχωριστή θέση έχει η Γαλλία, αλλά και συνεργασίας μεταξύ της ESA και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μία από κοινού πρωτοβουλία.»

«Η εκτόξευση των πρώτων δορυφόρων Galileo ενισχύει τη θέση της Ευρώπης στην εξερεύνηση του διαστήματος σε παγκόσμια κλίμακα.»

«Όλα αυτά δεν θα ήταν δυνατά χωρίς το όραμα και την αφοσίωση που μοιράζονται τα κράτη μέλη της ESA.»

 

H εκτόξευση της 21 Οκτωβρίου 2011 σηματοδοτεί την πρώτη φορά που Ρωσικός πύραυλος Soyuz εκτοξεύεται από διαστημικό κέντρο διαφορετικό από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν ή του Plesetsk στη Ρωσία.

Η νέα εξέδρα εκτόξευσης πυραύλων Soyuz στη Γαλλική Γουϊάνα, την οποία διαχειρίζεται η Arianespace, συμβάλλει στην ενίσχυση της ευελιξίας και της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής οικογένειας πυραύλων εκτόξευσης.

Οι μεσαίου μεγέθους πύραυλοι Soyuz θα προστεθούν στους πυραύλους εκτόξευσης της ESA: Ariane 5, οι οποίοι είναι κατάλληλοι για την εκτόξευση φορτίων μεγάλου βάρους, και τους νέους πυραύλους Vega για μικρότερους δορυφόρους, με τον πρώτο να εκτοξεύεται το 2012.

Το Ευρωπαϊκό κέντρο εκτόξευσης κοντά στον Ισημερινό βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση για την εκτόξευση πυραύλων Soyuz.

Aπό τη Γαλλική Γουϊάνα, οι πύραυλοι Soyuz μπορούν να μεταφέρουν φορτία μέχρι 3 τόνους σε τροχιά, βάρος διπλάσιο από το φορτίου 1,7 τόνων που μπορούν να μεταφέρουν από το Μπαϊκονούρ.

Οι πρώτοι δύο δορυφόροι αποτελούν μέρος της φάσης επικύρωσης του συστήματος πλοήγησης Galileo σε τροχιά, η οποία έχει στόχο να δοκιμάσει το δορυφορικό και επίγειο τμήμα, καθώς και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσίων.

Την εποπτεία των δορυφόρων θα έχει αρχικά ομάδα ειδικών της ESA και της Γαλλικής υπηρεσίας διαστήματος CNES που εδρεύει στην Τουλούζη της Γαλλίας. Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων εργασιών, θα παραδωθούν την SpaceOpal, μία κοινοπραξία μεταξύ της Γερμανική υπηρεσίας διαστήματος DLR και της Ιταλικής εταιρίας Telespazio, για την πραγματοποίηση σειρά προκαταρτικών δοκιμασιών πριν την έναρξη της φάσης επικύρωσης.

Ένα δεύτερο ζευγάρι δορυφόρων, το οποίο θα συμπληρώσει τη δέσμη των πρώτων τεσσάρων δορυφόρων της φάσης επικύρωσης του συστήματος Galileo σε τροχιά, αναμένεται να εκτοξευθεί το καλοκαίρι του 2012.

 

Παρακολουθείστε την εκτόξευση.

http://multimedia.esa.int/Replay

 

O παλιός γερμανικός δορυφόρος συνετρίβη στη Γη, άγνωστο ακριβώς πού.

Αδιευκρίνιστο παραμένει πού ακριβώς έπεσαν τα συντρίμμια ενός παλιού ερευνητικού δορυφόρου της Γερμανίας, σε μέγεθος τζιπ, ο οποίος εισήλθε στην ατμόσφαιρα τα ξημερώματα της Κυριακής.

Περίπου 30 κομμάτια του δορυφόρου ROSAT,

http://www.dlr.de/dlr/en/desktopdefault.aspx/tabid-10424/

συνολικού βάρους 1,7 τόνων, εκτιμάται ότι έφτασαν μέχρι την επιφάνεια -το μεγαλύτερο από αυτά ήταν πιθανότατα το κάτοπτρο ενός τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ που μετέφερε ο δορυφόρος.

Ο ROSAT εκτιμάται ότι εισήλθε στην ατμόσφαιρα κάποια στιγμή από τις 03.45 έως τις 05.15. Λίγο αργότερα, τα συντρίμμια του έπεσαν στη Γη με ταχύτητα 450 χιλιομέτρων την ώρα.

Δεδομένου ότι τα δύο τρίτα της Γης καλύπτονται από νερό, το πιθανότερο είναι ότι ο δορυφόρος κατέπεσε στον ωκεανό.

Το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστήματος πιθανότατα θα χρειαστεί αρκετές ημέρες για να εκτιμήσει πού μπορεί να έπεσαν τα συντρίμμια, δεδομένου ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν εμφανιστεί αυτόπτες μάρτυρες, ούτε υπάρχουν άλλες αναφορές.

Το Κέντρο εκτιμούσε ότι η πιθανότητα να πέσουν τα συντρίμμια στο κεφάλι κάποιου ανυποψίαστου ανθρώπου ήταν μία στις 2.000.

Λόγω της τροχιάς που ακολουθούσε ο ROSAT, συμπληρώνοντας μια περιφορά γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά, «όλες οι χώρες του κόσμου που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος από 53 μοίρες βόρεια μέχρι 53 μοίρες νότια θα μπορούσαν δυνητικά να επηρεαστούν» είχε ανακοινώσει το γερμανικό κέντρο την περασμένη εβδομάδα.

Η ζώνη στην οποία αναφερόταν περιλαμβάνει την Ελλάδα αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της Γης εκτός των πόλων.

O ROSAT, που είχε βάρος 2,4 τόνους, εκτοξεύτηκε το 1990 και τέθηκε εκτός λειτουργίας το 1999, όταν χάλασε το σύστημα που «κλείδωνε» το τηλεσκόπιο σε συγκεκριμένα άστρα.

Το τηλεσκόπιο του δορυφόρου ήταν το πρώτο που χαρτογράφησε τον ουρανό στο φάσμα των ακτίνων-Χ και βοήθησε να μελετηθούν τα άστρα νετρονίων και οι μαύρες τρύπες, μεταξύ άλλων.

Ο ROSAT κινούνταν αρχικά σε απόσταση 600 χλμ, ωστόσο η τροχιά του έφθινε την τελευταία δεκαετία και τον είχε φέρει σε απόσταση μόλις 300 χλμ.

Όπως οι περισσότεροι δορυφόροι της εποχής του, ο ROSAT δεν διέθετε προωθητικά συστήματα για τη διόρθωση της τροχιάς του και την ελεγχόμενη καταστροφή του στη γήινη ατμόσφαιρα.

Η συντριβή του έρχεται λίγες εβδομάδες μετά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα του παλιού δορυφόρου UARS της NASA.

 

Άστρο νάνος με θερμοκρασίες Γης.

Το WD 0806-661 B έχει μέγεθος πλανήτη και θερμοκρασίες που αντέχει ο άνθρωπος.

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα μικρό σε μέγεθος άστρο οι συνθήκες του οποίου μοιάζουν με αυτές της Γης. Η θερμοκρασία σε ορισμένες περιοχές του είναι ανάλογες με εκείνες που επικρατούν στον πλανήτη μας.

Η ανακάλυψη

Ερευνητική ομάδα επικεφαλής της οποίας ήταν Κέβιν Λιούμαν, καθηγητής Αστρονομίας και Αστροφυσικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, ανακάλυψε το άστρο WD 0806-661 B με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer της NASA.

Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση 63 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου αστρικού συστήματος στο οποίο έχει εντοπιστεί ένας λευκός νάνος γύρω από τον οποίο κινείται το WD 0806-661 B. Με τον όρο λευκός νάνος χαρακτηρίζεται το υπόλειμμα του πυρήνα ενός αστέρα μικρής ή μεσαίας μάζας που απομένει μετά τον θάνατο του.

Καφέ και ψυχρός νάνος

Το WD 0806-661 B ανήκει στην κατηγορία των καφέ νάνων που αποτελούν κατά κάποιο τρόπο έναν αποτυχημένο αστέρα. Λόγω της πολύ μικρής τους μάζας, η θερμοκρασία και η πίεση στον πυρήνα αυτών των αστρων δεν είναι αρκετά υψηλές ώστε να ξεκινήσουν ή να διατηρήσουν θερμοπυρηνικές αντιδράσεις.

Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το WD 0806-661 B είναι μόλις 6-9 φορές πιο μεγάλο από τον Δία και είναι το πιο ψυχρό άστρο που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στην επιφάνειά του κυμαίνονται από 15-80 βαθμούς Κελσίου.

Σε ορισμένες περιοχές του επικρατούν συνθήκες οι οποίες όπως αναφέρουν οι ερευνητές δεν είναι απλά ανεκτές από τον άνθρωπο αλλά «ευχάριστες». Η έρευνα θα δημοσιευθεί σε μια από τις προσεχείς εκδόσεις της επιθεώρησης «Astrophysical Journal».

[Δροσος Γεωργιος]

Λύθηκε το μυστήριο του πρώτου σουπερνόβα.

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τέσσερα διαστημικά τηλεσκόπια ομάδα επιστημόνων έλυσε έναν από τους παλαιότερους αστρονομικούς γρίφους. Διαπίστωσε γιατί ο πρώτος σουπερνόβα που παρατήρησε ο άνθρωπος είχε μοναδικά χαρακτηριστικά. Ο σουπερνόβα RCW 86 είχε γίνει ορατός το 185 μ.Χ και έλαμπε στον ουρανό για οκτώ μήνες.

Σουπερνόβα «πανσέληνος»

Ο RCW 86 είναι η πρώτη έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα που καταγράφηκε επίσημα από τον άνθρωπο. Η παρατήρησή του έγινε το 185 μ.Χ από κινέζους αστρονόμους. Ο σουπερνόβα έλαμπε στον ουρανό για οκτώ μήνες με αποτέλεσμα οι αστρονόμοι να πιστέψουν ότι επρόκειτο για ένα νέο άστρο που έκανε ξαφνικά την εμφάνιση του.

Η έκρηξη έγινε σε πολύ κοντινή απόσταση από εμάς, περίπου 8 χιλιάδες έτη φωτός, και σύμφωνα με τους ειδικούς ήταν μια από τις μεγαλύτερες του είδους. Αν μπορούσαμε να δούμε στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός ο σουπερνόβα θα φαινόταν στα μάτια μας παρόμοιος με την πανσέληνο.

Το διαστημικό τούνελ

Το πρόβλημα ήταν, όπως γνώριζαν οι επιστήμονες, ότι ακόμη και η πιο ισχυρή έκρηξη δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει το εκπληκτικό μέγεθος που ανέπτυξε ο συγκεκριμένος σουπερνόβα ούτε την απίστευτη ταχύτητα με την οποία επεκτάθηκε στο διάστημα. Αν και πολλοί ειδικοί προσπάθησαν, κανένας ως τώρα δεν είχε καταφέρει να ανακαλύψει στοιχεία ή να βρει μια εξήγηση που να φωτίζει τις διεργασίες που έλαβαν χώρα μετά την έκρηξη του άστρου.

Οπως περιγράφουν στη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», ερευνητές συνδύασαν τα δεδομένα των διαστημικών τηλεσκοπίων Chandra, XMM-Newton, Spitzer και WISE. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μετά την έκρηξη δημιουργήθηκε γύρω από το κατεστραμμένο άστρο μια κοσμική κοιλότητα – ένα διαστημικό τούνελ μέσα από το οποίο ο σουπερνόβα ταξίδεψε χωρίς κανένα εμπόδιο στο διαστημικό κενό.

Έτσι κατάφερε να επεκταθεί πολύ γρήγορα και πολύ μακριά.

 

Μικρές ειδήσεις.

Έχει εγκριθεί η σύνθεση των πληρωμάτων της επόμενης αποστολής στο ΔΔΣ.

Η Διυπηρεσιακή Επιτροπή της Διαστημικής Υπηρεσίας της Ρωσίας ενέκρινε τη σύνθεση του βασικού και του αναπληρωματικού πληρώματος της επόμενης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Το βασικό πλήρωμα αποτελείται από τους Ρώσους Αντόν Σκαπλέροφ και Ανατόλι Ιβανίσιν, καθώς επίσης και τον Αμερικανό Ντάνιελ Μπέρμπανκ.

Τις πρώτες μέρες Σεπτεμβρίου αυτοί οι κοσμοναύτες, καθώς επίσης και οι αναπληρωτές τους είχαν ολόπλευρες εξετάσεις-εξασκήσεις. Οι κοσμοναύτες έπρεπε να διευθετήσουν μερικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στο σκάφος, να εντοπίσουν τις αιτίες των βλαβών σε μερικά συστήματα, να διορθώσουν την τουαλέτα και να σβήσουν την πυρκαγιά στο ρωσικό τμήμα του ΔΔΣ. Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου Soyuz TMA-22 προγραμματίστηκε για τις 14 Νοεμβρίου.

 

Διόρθωση τροχιάς.

Στις 26 Οκτ, προγραμματίζεται και άλλη διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Ο ελιγμός θα γινει με τη χρήση των διορθωτικών κινητήρων της ενότητας «Zvezda».

Σύμφωνα με τη βαλλιστική Υπηρεσία Αποστολής Control Center Engineering Research Institute η λειτουργία των κινητήρων θα γίνει στις 16 ώρα και 52 λεπτά ώρα Μόσχας (12:52 GMT) και θα διαρκέσει 114 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο ISS θα λάβει μια επιπλέον ώθηση από 1,82 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Το μέσο ύψος της τροχιάς του θα αυξηθεί κατά 3,2 χιλιόμετρα και θα είναι 390 χιλιόμετρα.

 

Αρχίζει η κατασκευή του κοσμοδρομίου Βοστότσνι

Με απόφαση της Ροσκόσμος, στο κοσμοδρόμιο Βοστότσνι (Ανατολικό) στην περιοχή Αμούρ, οι εκτοξευτήρες των πυραύλων-φορέων Soyuz-2 και Angara θα βρίσκονται σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων ο ένας από τον άλλο.

Στην αρχή θα κατασκευαστεί ο χώρος εκτόξευσης για τους Soyuz-2 γιατί έχει δοκιμαστεί καλύτερα.

Τα μέλη της ειδικής Επιτροπής της Ροσκόσμος προσδιόρισαν επίσης και τον χώρο ανάπτυξης της «Αστρούπολης». Οι κατασκευαστικές εργασίες έχουν αρχίσει.

[Δροσος Γεωργιος]

Η επιχείρηση αλλαγής της τροχιάς της πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ολοκληρώθηκε επιτυχώς.

Η τροχιά του ΔΔΣ ανυψώθηκε κατά 3,2 χλμ.

Όπως μετέδωσε στα περίχωρα της Μόσχας το Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων, η τροχιά ανυψώθηκε κατά 3,2 χλμ. με τη βοήθεια των κινητήρων της λειτουργικής μονάδας «Ζβεζντά» (Αστέρι). Αυτή ήταν η δεύτερη από τις δυο διορθώσεις της τροχιάς του σταθμού, ο στόχος των οποίων ήταν η εξασφάλιση των συνθηκών για τη σύνδεση με το ΔΔΣ του μεταγωγικού διαστημοπλοίου «Προγκρές» και του επανδρωμένου «Σογιούζ». Η πρώτη διόρθωση πραγματοποιήθηκε στις 20 Οκτωβρίου.

Μετά τη διόρθωση του ΔΔΣ οι παραμετροι τροχιάς έχουν ως εξής:

- Το ελάχιστο ύψος πάνω από τη Γη - 376,28 χιλιόμετρα?

- Μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 408,84 χιλιόμετρα?

- Περίοδος - 92,30 λεπτά?

- Κλίση - 51,66 μοίρες.

Σήμερα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εργάζεται το πλήρωμα της 29ης αποστολής – ο διοικητής Μάικλ Φόσουμ (Michael Fossum, ΗΠΑ) και οι μηχανικοί πτήσης Σεργκέι Βόλκοφ (Ρωσία) και Σατόσι Φουρουκάουα (Satoshi Furukawa, Ιαπωνία).

[Δροσος Γεωργιος]

Το φορτηγό πλοίο "Progress M-13M» σε τροχιά.

Από το "κοσμοδρόμιο"του Μπαϊκονούρ στις 14:11:12 Μόσχα (GMT), ξεκίνησε το"Progress M-13M."

Ο σκοπός της εκτοξευσής του η εξασφάλιση της συνεχούς λειτουργίας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της ρωσικής πλευράς για το έργο αυτό.

Ο κύριος στόχος της πτήσης η παράδοση στον σταθμό περίπου 2,6 τόνους φορτίου που απαιτείται για να συνεχίσει την πτήση του ο ΔΔΣ σε επανδρωμένη λειτουργία και να διασφαλίσει την ζωή και το έργο του πληρώματος.

Το πλοίο τέθηκε σε τροχιά αναφοράς με τις παραμέτρους: την κλίση του 51,65 μοίρες, το ελάχιστο ύψος των 192,98 χιλιόμετρα, μέγιστο - 252,90 χιλιόμετρα, τροχιακή περίοδο γύρω από τη Γη - 88,66 λεπτά.

Τα ενσωματωμένα συστήματα στο διαστημικό σκάφος λειτουργούν κανονικά.

Το δεσιμο του φορτηγού στο σταθμό έχει προγραμματιστεί για της 2 Νοέμβριου στις 15:41 GMT.

 

Μικρές ειδήσεις.

Το FobosGruntθα αναχωρήσει για το δορυφόρο του Άρη.

Ο ρωσικός διαπλανητικός διαστημικός σταθμός Fobos Grunt θα εργαστεί στο φυσικό δορυφόρο του Άρη περίπου ένα χρόνο, μεταδίδοντας στη Γη λεπτομερείς έρευνες της επιφάνειάς του, ανακοίνωσαν στο Σχεδιαστικό Γραφείο Λάβοτσκιν.

Σύμφωνα με το σχήμα της πτήσης, ο σταθμός πρέπει να φτάσει στην τροχιά του Άρη και να αποχωρήσει τον κινεζικό επιστημονικό δορυφόρο «Yinghuo-1»

http://en.wikipedia.org/wiki/Yinghuo-1

στη συνέχεια να πραγματοποιήσει προσεδάφιση στο Φόβο, να πάρει δείγματα του εδάφους του και να ξεκινήσει για την επιστροφή στη Γη. Ο συνολικός χρόνος της διαπλανητικής αποστολής υπολογίζεται να διαρκέσει τρία χρόνια.

 

Εκτόξευση κινέζικου διαστημοπλοίου.

Η εκτόξευση του πυραύλου-φορέα "Μεγάλη Πορεία-2F" με το κινέζικο διαστημόπλοιο Shenzhou-8 έχει προγραμματιστεί για την 1η Νοεμβρίου.

Όπως μετέδωσε το πρακτορείο Σινχουά, το διαστημόπλοιο θα εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο Τζουτζουάν (Jiuquan) στην αυτόνομη περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας. Το διαστημόπλοιο θα εκτελεί πτήση σε μη επανδρωμένο καθεστώς και ως τα τέλη Νοεμβρίου θα πραγματοποιήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της Κίνας αυτόματη διαστημική σύζευξή με το μόντουλ Τιανγκουν-1 (Tyangun-1).

 

Χάκερ επιτέθηκαν σε δορυφόρους των ΗΠΑ, ανακοινώνει η Ουάσινγκτον.

Χάκερ που δεν αποκλείεται να δρούσαν για λογαριασμό του κινεζικού στρατού επενέβησαν στη λειτουργία δύο αμερικανικών ερευνητικών δορυφόρων το 2007 και το 2008, αναφέρει έγγραφο επιτροπής του Κογκρέσου που διέρρευσε στη δημοσιότητα.

«Παρεμβολές αυτού του είδους αποτελούν δυνητική απειλή, ιδιαίτερα αν αφορούν δορυφόρους με πιο ευαίσθητες λειτουργίες» αναφέρει το προσχέδιο έκθεσης της Επιτροπής Επιθεώρησης Οικονομίας και Ασφάλειας ΗΠΑ-Κίνας. Το έγγραφο περιήλθε στην κατοχή του Bloomberg

http://www.businessweek.com/news/2011-10-27/chinese-military-suspected-in-hacker-attacks-on-u-s-satellites.html

ενόψει της επίσημης δημοσιοποίησης της έκθεσης τον επόμενο μήνα.

Το πρώτο περιστατικό που έγινε αντιληπτό ήταν η επίθεση στον δορυφόρο γεωσκόπησης Terra AM-1 της NASA. Οι χάκερ συνδέθηκαν στα συστήματα του δυρυφόρου μέσω ενός επίγειου σταθμού στη Νορβηγία και «πέτυχαν όλα τα βήματα που απαιτούνταν για να μπορούν να δίνουν εντολές στο δορυφόρο». Τέτοιες εντολές, πάντως, τελικά δεν δόθηκαν.

Η διερεύνηση της υπόθεσης οδήγησε τελικά στην ανακάλυψη μιας προηγούμενης επίθεσης, το 2007, στον δορυφόρο γεωσκόπησης Landsat-7 της NASA και της αμερικανικής γεωλογικής υπηρεσίας (USGS).

Η έκθεση δεν δίνει λεπτομέρειες για το περιστατικό.

Και οι δύο δορυφόροι που δέχτηκαν επιθέσεις επικοινωνούν με επίγειο σταθμό που λειτουργεί σε εμπορική βάση στο αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ στην Αρκτική. Το κέντρο «βασίζεται στο Διαδίκτυο για την πρόσβαση σε δεδομένα και τη μεταφορά αρχείων» αναφέρει η έκθεση, επικαλούμενη αναφορές της NASA.

Η έκθεση δεν κατηγορεί ευθέως το Πεκίνο για τις επιθέσεις, λέει όμως ότι τα περιστατικά βρίσκονται σε συμφωνία με έγγραφα του κινεζικού στρατού, τα οποία αναφέρονται στην εξουδετέρωση εχθρικών συστημάτων, ειδικά «επίγειων υποδομών, όπως εγκαταστάσεις ελέγχου δορυφόρων».

Οι επιθέσεις αυτού του είδους είναι γενικά δύσκολο να εξιχνιαστούν, δεδομένου ότι μπορούν να δρομολογούνται μέσω απομακρυσμένων υπολογιστών, αντί να εξαπολύονται από τους υπολογιστές των ίδιων των επιτιθέμενων.

Η Ουάσινγκτον έχει επανειλημμένα κατηγορήσει το Πεκίνο για κυβερνοεπιθέσεις εναντίον της κυβέρνησης και αμερικανικών εταιρειών, όπως είχε συμβεί προ ετών με τις επιθέσεις εναντίον της Google.

Το νέο έγγραφο αναφέρει ότι, σύμφωνα με ρεπορτάζ του κινεζικού τηλεοπτικού σταθμού CCTV-7, η κυβερνοεπίθεση που καταγράφηκε το 2001 στον αμερικανικό δικτυακό τόπο της θρησκευτικής οργάνωσης Φαλούν Γκονγκ, η οποία είναι απαγορευμένη στην Κίνα, οργανώθηκε από τον κινεζικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό.

[Δροσος Γεωργιος]

Με λέιζερ στο Διάστημα.

Στην ρωσική πόλη Καζάν κατασκευάστηκε λειτουργικό μοντέλο ενός μοναδικού στο είδους του πυραυλικού κινητήρα λέιζερ, κάτι που σημαίνει πολύ σημαντικό βήμα στο δρόμο προς την κατασκευή φθηνών διαστημικών συσκευών νέας γενιάς, που δεν χρησιμοποιούν την συνηθισμένη χημική σύνθεση από δύο συστατικά στοιχεία – καύσιμο και οξειδωτικο.

Η ιδέα της χρησιμοποίησης του λέιζερ για μετακινήσεις το Διάστημα υποβλήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του ’70 του 20ου αιώνα. Τότε γινόταν λόγος αποκλειστικά για τις επίγειες ογκώδεις και μεγάλου βάρους εγκαταστάσεις λέιζερ, οι οποίες δεν μπορούσαν απλώς να τοποθετηθούν σε καμιά διαστημική συσκευή. Η αρχή της λειτουργίας τέτοιου κινητήρα είναι η εξής: μιά στενή δέσμη στέλνεται από τη Γη στην πετούμενη διαστημική συσκευή και θερμαίνει σε ειδικό «θάλαμο απορρόφησης» το λειτουργικό σώμα, δηλαδή είτε στερεά ουσία, είτε αέριο με αποτέλεσμα το σώμα αυτό να μετατρέπεται σε πλάσμα και βγαίνει μέσω του ακροφυσίου, δημιουργώντας αεριωθούμενη έλξη. Στη Ρωσία, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες του κόσμου πραγματοποιούνταν πειράματα με διάφορους τύπους λέιζερ.

Στη νέα χιλιετία το ενδιαφέρον για τον κινητήρα λέιζερ στη Ρωσία επανεφανίστηκε και με την μελέτη αυτού του θέματος καταπιάστηκαν διάφορες επιστημονικές ομάδες. Στο μοντέλο των επιστημόνων από την πόλη Καζάν, χρησιμοποιήθηκε μιά συνεχής οπτική εκκένωση από το λέιζερ, η διδικασία της παραγωγής και η κράτησής της σε ένα σημείο είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ό,τι στην περίπτωση της ωθικής οπτικής εκκένωσης. Η ροή δε του λειτουργικού αερίου - του αργού, εισάγεται στον κινητήρα σε μορφή στροβιλισμένης δίνης, που απορροφά την θερμότητα από το σώμα του κινητήρα. Ταυτόχρονα χρειάζεται να αυξηθεί η θερμοκρασία στον «θάλαμο απορρόφησης» γιατί απ’ αυτόν ακριβώς εξαρτάται η ταχύτητα εκπομπής των προϊόντων θέρμανσης από το ακροφύσιο.

Αν πάρουμε ως λειτουργικό σώμα αντί για το αργό το υδρογόνο, τότε η ταχύτητα εκπομπής των προϊόντων της θέρμανσης θα είναι μεγαλύτερη. Εκτός απ’ αυτό, το ελαφρό υδρογόνο θα κατέχει μικρότερο ποσοστό του ολικού βάρους της διαστημικής συσκευής.

Εξάλλου, ο Αϊντάρ Μπικμούτσεφ, ένας από τους κατασκευαστές του νέου μοντέλου, δεν βλέπει κανένα πρόβλημα της εξεύρεσης πηγής ενέργειας.

- «Πραγματοποιούνται εργασίες για ασύρματη μετάδοση της ενέργειας. Τέτοια πειράματα έγιναν ήδη με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όταν μετέδωσαν την ενέργεια στο διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρές μέσω της ακτίνας λέιζερ»,- είπε ο Αιντάρ Μπικμούτσεφ.

Οι ειδικοί από την πόλη Καζάν, αφού χρησιμοποιήσαν την υπέρυθρη ακτίνα λέιζερ, απόκτησαν αεριωθούμενη έλξη 500 γραμμαρίων. Η ισχύ αυτή δεν είναι αρκετή για την ανύψωση της συσκευής σε περίγεια τροχιά, αλλά είναι υπεραρκετή για τον επαναπροσανατολισμό της εκτοξευμένης ήδη στο Διάστημα συσκευής, είτε για την μετατόπισή της σε άλλη τροχιά.

 

Πιο πυκνός και από γρανίτη ο Lutetia.

Άκρως ενδιαφέροντα είναι τα ευρήματα από την μελέτη του αστεροειδή Lutetia που θεωρείται ο αρχαιότερος αστεροειδής και πιθανώς ένα από τα πρώτα σώματα που δημιουργήθηκαν στο ηλιακό μας σύστημα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο Lutetia είναι ένας «ανέγγιχτος θεμέλιος λίθος» του ηλιακού μας συστήματος και η μελέτη του θα αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για την ιστορία και εξέλιξη της διαστημικής μας γειτονιάς.

Ο ευρωπαίος εξερευνητής.

Το διαστημικό σκάφος Rosseta της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος πλησίασε τον Ιούλιο του 2010 από πολύ κοντά τον Lutetia και τράβηξε πολλές φωτογραφίες τις οποίες οι επιστήμονες συνεχίζουν να μελετούν και να ανακαλύπτουν νέα στοιχεία.

«Πιστεύουμε ότι οι πλανήτες δημιουργήθηκαν από σώματα όπως ο Lutetia. Έχουμε την ευκαιρία να μελετήσουμε από κοντινή απόσταση ένα από τα δομικά υλικά της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος» αναφέρει ο Μπεν Βάις, καθηγητής πλανητικών επιστημών στο ΜΙΤ.

Μεγάλος και συμπαγής .

Ο Lutetia έχει διάμετρο 121 χιλιόμετρα και είναι ένας από τους μεγαλύτερους γνωστούς αστεροειδείς. Η συντριπτική πλειοψηφία των αστεροειδών που έχουν παρατηρηθεί και μελετηθεί αποτελούν ένα μείγμα από διάφορα υλικά που κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο διάστημα, από «διαστημικά μπάζα», τα οποία κάποια στιγμή βαρυτικές δυνάμεις ένωσαν μεταξύ τους δημιουργώντας αυτούς τους κινούμενους βράχους.

«Το καινούργιο στοιχείο που προκύπτει από τις αναλύσεις είναι ότι ο Lutetia δεν είναι ένας σωρός από ενωμένα μπάζα αλλά ένας συμπαγής βράχος. Είναι ένα πραγματικό απομεινάρι από τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος» δηλώνει ο Χόλγκερ Σιρκς, του Ινστιτούτου Ερευνών του Ηλιακού Συστήματος Μαξ Πλανκ που είναι επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που έκανε τις τελευταίες αναλύσεις του Lutetia.

Τα αρχαία μέταλλα.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η πυκνότητα του Lutetia είναι 3,4 τόνους ανά κυβικό μέτρο, μεγαλύτερη και από αυτή του γρανίτη. Αυτή η πυκνότητα κάνει πολύ πιθανή την παρουσία βαρέων μετάλλων στον πυρήνα του αστεροειδή, γεγονός που πιστοποιεί ότι ο Lutetia σχηματίστηκε τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του ηλιακού μας συστήματος.

Για να βρεθούν τα βαρέα μέταλλα στον πυρήνα θα έπρεπε πρώτα ο βράχος να έχει περάσει από κάποιο στάδιο τήξης και τέτοιες συνθήκες υπήρχαν στη βρεφική ηλικία του ηλιακού μας συστήματος.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο Lutetia έχει ηλικία 3,7 δισεκατομμυρίων ετών ενώ το ηλιακό μας σύστημα υπολογίζεται ότι άρχισε να σχηματίζεται πριν από περίπου 4,5 δις έτη.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.

Βίντεο από το κοντινό πέρασμα του σκάφους Rosseta από τον Lutetia

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=427701&h1=true

 

Πλησιάζει ο αστεροειδής που ίσως δώσει στοιχεία για τον πλανήτη μας.

Η επιστημονική κοινότητα ετοιμάζεται να υποδεχτεί την επόμενη Τρίτη, 8 Νοεμβρίου, τον 2005 YU55, έναν αστεροειδή που θα περάσει πολύ κοντά από τη Γη και είναι πιθανό να κρύβει πολύτιμα στοιχεία για τη δημιουργία του πλανήτη μας.

Ερχεται με αποκαλύψεις.

Ο 2005 YU55 είναι ένας μικρός διαστημικός βράχος με διάμετρο 400 περίπου μέτρων που σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 200 χιλιάδων χλμ. Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα του 2005 YU55 από τον πλανήτη μας τα τελευταία 200 χρόνια. Το μικρό του μέγεθος δεν θα επιτρέψει στους ερασιτέχνες αστρονόμους να τον παρατηρήσουν αλλά ήδη τα μεγαλύτερα επίγεια τηλεσκόπια όπως αυτά στο Παρατηρήτηριο Αρέσιμπο θα στρέψουν το βλέμμα τους προς τον αστεροειδή.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο 2005 YU55 μπορεί να τους αποκαλύψει στοιχεία τόσο για τη δημιουργία της Γης (τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο σχηματίστηκε ο πλανήτης μας), όσο και γενικότερα για τη δημιουργία ολόκληρου του ηλιακού μας συστήματος.

Η NASA έχει κατατάξει τον 2005 YU55 στα λεγόμενα ΝΕΟ (Near Earth Objects): τα διαστημικά σώματα που κινούνται κατά περιόδους κοντά στη Γη. Όπως έγινε γνωστό η NASA θα χρησιμοποιήσει ραδιοτηλεσκόπιο σε μια προσπάθεια να αναλύσει την σύσταση του 2005 YU55 και να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για την «καταγωγή» του.

«Ελπίζουμε να καταφέρουμε να αποκτήσουμε κοντινές και λεπτομερείς εικόνες από τον 2005 YU55 οι οποίες θα μας αποκαλύψουν περισσότερα στοιχεία για το σχήμα, την επιφάνεια, τις διαστάσεις και άλλα χαρακτηριστικά του» ανέφερε σε δηλώσεις του εκπρόσωπος της NASA.

Βίντεο για την έλευση του 2005 YU55

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=427732

 

Μαθητές θα αναζητήσουν κομήτες μέσω αμερικανικού τηλεσκοπίου από την Ελλάδα.

Αστρονόμοι για μια μέρα θα γίνουν μαθητές από το Γυμνάσιο Γουμένισσας του Κιλκίς και το 2ο Λύκειο Εχεδώρου Θεσσαλονίκης, καθώς θα αναζητήσουν κομήτες χειριζόμενοι εξ αποστάσεως το διαμέτρου 1,2 μέτρων ρομποτικό τηλεσκόπιο Μonet του Αστεροσκοπείου McDonald στο Τέξας των ΗΠΑ. Τα παιδιά θα επισκεφτούν σήμερα και την Πέμπτη το Αστεροσκοπείο του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, όπου με τη βοήθεια του καθηγητή Αστρονομίας Γιάννη Σειραδάκη, θα συνδεθούν μέσω Διαδικτύου με τους υπολογιστές του αμερικανικού αστεροσκοπείου.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.

[Δροσος Γεωργιος]

Το μη επανδρωμένο σκάφος της Κίνας σε κρίσιμη τροχιακή δοκιμή.

Η Κινεζική διαστημική αποστολή που εκτοξεύτηκε τα ξημερώματα της Τρίτης θα επιχειρήσει για πρώτη φορά να συνδεθεί αυτόματα με ένα άλλο μη επανδρωμένο όχημα σε τροχιά -η δοκιμή είναι ένα κρίσιμο πρώτο βήμα για την κατασκευή ενός σινικού διαστημικού σταθμού έως το 2020.

Το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα έχει πραγματοποιήσει μεγάλα βήματα προόδου από το 2003, όταν η Κίνα έγινε μόλις η τρίτη χώρα του κόσμου που εκτόξευσε άνθρωπο στο διάστημα.

Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί δύο ακόμα επανδρωμένες πτήσεις και το Πεκίνο έχει παρουσιάσει σχέδια για διαστημικό σταθμό, μη επανδρωμένη πτήση στη Σελήνη το 2012 και πιθανώς μια επανδρωμένη αποστολή το φεγγάρι μετά το 2020.

Στην εκτόξευση της Τρίτης, αναφέρει το Reuters, η κάψουλα Σενζού 8 («Θεϊκό Σκάφος») αναχώρησε χωρίς πλήρωμα από το Κέντρο Εκτόξευσης Σιουκουάν της Εσωτερικής Μογγολίας.

Κάποια στιγμή το επόμενο διήμερο, η κάψουλα θα συνδεθεί αυτόματα με το σκάφος Τιανγκόγκ 1 («Ουράνιο Παλάτι») που βρίσκεται ήδη σε τροχιά

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231130841

εδώ και έναν περίπου μήνα.

Η τεχνολογία αυτόματης σύνδεσης οχημάτων σε τροχιά «θα αποτελέσει τα θεμέλια για την κατασκευή κινεζικού διαστημικού σταθμού» δήλωσε στο επίσημο πρακτορείο Xinhua ο Ζου Σιαπίνγκ, επικεφαλής σχεδιασμού του κινεζικού διαστημικού προγράμματος.

Το Σάββατο, η μονάδα Τιανγκόγκ 1 μετακινήθηκε σε νέα τροχιά, σε ύψος 343 χιλιομέτρων, και περιστράφηκε κατά 180 μοίρες για να διευκολύνει τη σύνδεση. Στην κάψουλα Σενζού που πλησιάζει, η θερμοκρασία, η υγρασία και η πίεση του αέρα διατηρούνται στα επίπεδα που θα βρίσκονταν αν το σκάφος ήταν επανδρωμένο.

Εφόσον η σύνδεση των δύο σκαφών πραγματοποιηθεί με επιτυχία, θα γινουν δύο ακόμα ανάλογες δοκιμές, από τις οποίες τουλάχιστον η μία θα είναι επανδρωμένη.

 

To διαστημικό ταξί της Boeing.

H Boeing έδωσε στη δημοσιότητα πληροφορίες για τη διαστημική κάψουλα CST-100 που κατασκευάζει και η οποία θα μεταφέρει ανθρώπους στο Διάστημα. Στόχος της εταιρείας είναι να μεταφέρει αστροναύτες αλλά και να προσφέρει χαμηλού κόστους τουριστικές διαστημικές πτήσεις.

Όπως έγινε γνωστό η Boeing συμφώνησε με την NASA προκειμένου για τις εκτοξεύσεις του CST-100 να χρησιμοποιείται το διαστημικό κέντρο Κένεντι στην Φλόριδα. Tο σκάφος αναμένεται να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία για τη μεταφορά των αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Μετά την απόσυρση του στόλου των διαστημικών λεωφορείων της η NASA εξαρτάται πλέον αποκλειστικά από τα σκάφη Σογιούζ της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος για τη μεταφορά προσωπικού και εξοπλισμού στον Σταθμό. Για τον λόγο αυτό προχωρεί στη σύναψη διαφόρων συνεργασιών για την κατασκευή νέων διαστημικών σκαφών.

Το CST-100 μπορεί να μεταφέρει μέχρι και επτά επιβάτες και σύμφωνα με τη Boeing θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλες επιστημονικές-ερευνητικές αποστολές στο Διάστημα. Η συμμετοχή της Bigelow Aerospace στην κατασκευή του θα πρέπει να θεωρηθεί προάγγελος και τουριστικών πτήσεων, εφόσον η συγκεκριμένη εταιρεία δημιουργήθηκε με στόχο την ανάπτυξη διαστημικών ξενοδοχείων και άλλων «κτισμάτων» έξω από τη Γη.

Η πρώτη δοκιμαστική πτήση του CST-100 είναι προγραμματισμένη για το 2015.

Βίντεο για το CST-100.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=427972&h1=true

 

Πιλοτάροντας ελικόπτερα με τη δύναμη της σκέψης.

Ένα σύστημα ηλεκτροεγκεφαλογραφίας, συνδεδεμένο σε υπολογιστή, επέτρεψε σε εθελοντές να παίζουν ένα βιντεοπαιχνίδι με ελικόπτερα χρησιμοποιώντας «νοητικές εντολές».

Παρόμοια συστήματα ελέγχου με τη σκέψη είχαν παρουσιαστεί και παλαιότερα, ωστόσο οι νέοι αλγόριθμοι φτάνουν σε νέα επίπεδα ακρίβειας και επιτρέπουν έλεγχο τις κίνησης σε τρεις διαστάσεις.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα φόρεσαν στα κεφάλια των εθελοντών ένα «σκούφο» με ηλεκτρόδια, τα οποία κατέγραφαν τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών περιοχών που ελέγχουν τις κινήσεις του σώματος.

Έπειτα από μερικές εκπαιδευτικές πτήσεις, οι αλγόριθμοι που ανέλυαν τα σήματα από τα ηλεκτρόδια έμαθαν να αντιστοιχίζουν συγκεκριμένες κινήσεις με συγκεκριμένα μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας.

Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά, καθώς οι εθελοντές μπορούσαν να κατευθύνουν το ελικόπτερο ώστε να περνά μέσα από δακτύλιους που εμφανίζονταν στην οθόνη στο 85% των περιπτώσεων.

Στο μέλλον, ελπίζουν οι ερευνητές, παρόμοια συστήματα θα μπορούσαν να επιτρέπουν σε παράλυτους ασθενείς να ελέγχουν πρόσθετα άκρα.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην αμερικανική ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231135423

[Δροσος Γεωργιος]

ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΙΚΟΛΑΓΙΕΒΙΤΣ ΓΙΟΥΡΤΣΙΧΙΝ: ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΟΣ ΚΟΣΜΟΝΑΥΤΗΣ.

Οι Ελληνες της διασποράς μας έκαναν πάντοτε υπερήφανους με τη δράση τους σε δεκάδες τομείς. Ενας από αυτούς είναι σίγουρα ο Ελληνορώσος κοσμοναύτης Φιοντόρ (Θεόδωρος) Νικολάγιεβιτς Γιουρτσίχιν.

 

Πρώτη αποστολή στο Διάστημα με το πλήρωμα του «Ατλαντίς»

Το 2002 έκανε το πρώτο του διαστημικό ταξίδι ως μέλος του πληρώματος του Διαστημικού Λεωφορείου «Ατλαντίς», παραμένοντας στο διάστημα επί 10 μέρες, 29 ώρες και 58 λεπτά. Το 2007 παρέμεινε 196 μέρες στο διαστημικό σταθμό ISS, ενώ τον Ιούνιο του 2010 έκανε το τρίτο του διαστημικό ταξίδι, ως διοικητής του ρωσικού διαστημόπλοιου Σογιούζ ΤΜΑ-19.

Ο Φιοντόρ Γιουρτσίχιν είναι γιος του Νικολάι Φιοντόροβιτς και της Πόντιας Μικρούλα Σοφοκλέβνα Γιουρτσιχίνα, το γένος Γραμματικοπούλου. Οι δύο γονείς του ζουν σήμερα στη Σίδνο της Θεσσαλονίκης. Ο Φ. Γιουρτσίχιν γεννήθηκε στο Βατούμι της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Αζαρίας. Το 1976 συνέχισε τις σπουδές του στο Αεροπορικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Το 1983 αποφοίτησε ως Μηχανολόγος με ειδικότητα στα διαστημικά οχήματα.

Φύλακας-άγγελος και στα τρία διαστημικά του ταξίδια ήταν, όπως μας είπε στην τηλεφωνική μας επικοινωνία από τη Μόσχα, μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

 

Πώς γίνατε κοσμοναύτης;

«Ηταν το παιδικό μου όνειρο. Γεννήθηκα το 1959, δύο χρόνια πριν από το ιστορικό ταξίδι του Γιούρι Γκαγκάριν στο φεγγάρι. Οταν ήμουν παιδί μαθαίναμε τα πάντα για κάθε του κίνηση. Ηταν για μας μυθικό πρόσωπο. Στα παιδικά μας μάτια δεν ήταν απλώς ένα είδωλο, αλλά ένας μυθικός ήρωας όπως ο Μέγας Αλέξανδρος. Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να του μοιάσω».

 

Ηταν εύκολο να γίνετε κοσμοναύτης;

«Στα δεκαπέντε χρόνια μου έμαθα ότι για να γίνεις κοσμοναύτης έπρεπε να ακολουθήσεις την εκπαίδευση του στρατιωτικού πιλότου ή του μηχανικού σε διαστημικό πρόγραμμα. Ο Γκαγκάριν ήταν στρατιωτικός πιλότος. Σκέφτηκα να γίνω πιλότος αλλά δεν πληρούσα όλες τις προϋποθέσεις. Επέλεξα να γίνω μηχανικός. Εργάστηκα ως μηχανολόγος μηχανικός στο κέντρο ελέγχου της Ρωσικής Εταιρείας Διαστήματος Energia. Αργότερα έγινα αρχιμηχανικός στα διαστημικά προγράμματα Mir-Space-Shuttle και NASA-Mir. Προς το τέλος της δεκαετίας του '90 άρχισα να εκπαιδεύομαι ως κοσμοναύτης».

 

Γιατί απ' όλους τους μηχανολόγους-μηχανικούς διάλεξαν εσάς να ταξιδέψετε;

«Πρώτα απ' όλα, γιατί ήταν το όνειρό μου. Από τη δεκαετία του '80 άρχισα να δουλεύω σε διαστημικό πρόγραμμα. Και να κατανοώ όλες τις δυνατότητες των προγραμμάτων εξερεύνησης του Διαστήματος στους τομείς της Αστροφυσικής, της Οικολογίας, της Ιατρικής, της Βιολογίας. Επί έντεκα χρόνια περνούσα, ετησίως, από αυστηρούς ιατρικούς και ψυχολογικούς ελέγχους προκειμένου να ταξιδέψω στο Διάστημα. Αρκετές φορές μου είπαν ότι ήμουν ανέτοιμος. Το 1996 όλοι οι γιατροί με διαβεβαίωσαν ότι μπορούσα να αρχίσω να εκπαιδεύομαι ως κοσμοναύτης. Το 2001 ελήφθη και η απόφαση της συνεργασίας της αμερικανικής ΝΑΣΑ με τη ρωσική Διαστημική Υπηρεσία. Ετσι, τον Οκτώβριο του 2002 συμμετείχα, πρώτη φορά, στο πλήρωμα του Διαστημικού Λεωφορείου Ατλαντίς».

 

Πώς νιώσατε πριν μπείτε στο διαστημόπλοιο, στο πρώτο σας ταξίδι;

«Εχω τις καλύτερες αναμνήσεις από την πρώτη μου αποστολή. Κυρίως από τη βραδιά πριν από την αναχώρηση, τον Οκτώβριο του 2002 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ. Η αμερικανική παράδοση θέλει τους κοσμοναύτες να περνούν την παραμονή της πτήσης μαζί με τα μέλη της οικογένειάς τους. Διοργανώνουν μικρά αποχαιρετιστήρια πάρτι. Εμενα σ' ένα ωραίο σπίτι στην παραλία και είχα στο πλευρό μου τις δύο μου κόρες, τη γυναίκα μου και τους φίλους μου, που είχαν έρθει ειδικά για μένα από το Βατούμι. Ηταν μια ζεστή οικογενειακή βραδιά, αρκετά χαλαρή και συναισθηματική. Εντελώς διαφορετική από την ημέρα της αναχώρησης, που ήταν δύσκολη, επικεντρωμένη μόνο σε αυστηρούς επαγγελματικούς κανόνες και τεχνικές λεπτομέρειες. Θυμάμαι ακόμα ότι μερικές ώρες πριν από την απογείωση ξέσπασε μια τροπική καταιγίδα που μας προβλημάτισε. Γρήγορα ο ουρανός έγινε πεντακάθαρος».

 

Αισθανθήκατε φόβο κάποια στιγμή;

«Καθόλου, ούτε στιγμή. Αν κάθε μέρα επί δύο χρόνια εκπαιδεύεσαι και προετοιμάζεσαι σκληρά γι' αυτή την αποστολή, όταν αναγνωρίζεις τι σημαίνει ακόμα κι ο ελάχιστος θόρυβος στο σκάφος που απογειώνεται, δεν φοβάσαι τίποτα. Το μυαλό σου είναι επικεντρωμένο στη λειτουργία του συστήματος του διαστημοπλοίου και στο καθήκον σου. Υπήρξε όμως μια κρίσιμη στιγμή, όταν σκέφτηκα την οικογένειά μου που είχε στραμμένο το βλέμμα της στο διαστημόπλοιο. Δεν ήθελα να νιώσουν ό,τι ένιωσαν οι συγγενείς των κοσμοναυτών του Τσάλεντζερ όταν το είδαν να καταστρέφεται στον αέρα. Δεν ήθελα να τους προκαλέσω τόσο πόνο. Δεν φοβόμουν για μένα».

 

Θυμάστε τις πρώτες εικόνες που αντικρίσατε από το διαστημόπλοιο;

«Αρχικά δεν μετακινείσαι, λόγω της κρισιμότητας στην οποία βρίσκεται το σώμα σου. Δύο ώρες μετά την απογείωση κατάφερα να διακρίνω κάποιες εικόνες. Αν κοιτάξεις έξω βλέπεις ότι σε περιβάλλει ένα πολύ σκοτεινό, βαθύ, πηχτό, μαύρο σκοτάδι. Η εικόνα της Γης από το Διάστημα είναι εκθαμβωτική με τα ζωηρά χρώματα και την ομορφιά της. Το φως της Γης από μακριά μ' έκανε να συνειδητοποιήσω ότι είναι το σπίτι μας. Σκεφτόμουν πόσο χρήσιμο θα ήταν αν μπορούσαμε να στείλουμε τους πολιτικούς να παρατηρήσουν τη Γη από το Διάστημα. Ισως τότε να σταματούσαν τους πολέμους, τις καταστροφές και να κατανοούσαν τη σοβαρότητα των οικολογικών προβλημάτων».

 

Η Ελλάδα περνάει μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στη νεότερη ιστορία της. Τι σκέφτεστε για τη χώρα;

«Δεν μπορώ να σας καταλάβω. Ο Θεός σας έδωσε μια από τις ομορφότερες χώρες του πλανήτη, με τεράστια ιστορία. Γιατί κυβερνώντες και πολίτες την καταστρέφετε καθημερινά;»

 

Την εμπειρία του από την περιπλάνησή του στο Διάστημα θα αφηγηθεί στο ελληνικό κοινό την Τρίτη στις 18.25 στη Διημερίδα «Τέχνη-Επιστήμη-Σύμπαν» που θα γίνει (8 και 9/11) στο Ιδρυμα Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387) στο Παλαιό Φάληρο.

[Δροσος Γεωργιος]

Κανένας γαλαξίας δεν καταφέρνει να γλιτώσει τις συγκρουσεις.

Σχεδόν όλοι οι γαλαξίες του Σύμπαντος έχουν συγκρουστεί με έναν τουλάχιστον γείτονά τους τα τελευταία εννέα δισεκατομμύρια χρόνια, δείχνει ανάλυση που συνδύασε προσομοιώσεις με παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Ακόμα και ο δικός μας Γαλαξίας έχει συγκρουστεί αρκετές φορές στο παρελθόν με άλλους γαλαξίες.

Η ερευνητική ομάδα, που πρόκειται να δημοσιεύσει τα ευρήματά της στο Astrophysical Journal, εκτιμά ότι κατέληξε στην ακριβέστερη μέχρι σήμερα εκτίμηση για το ρυθμό σύγκρουσης μεταξύ γαλαξιών.

Όπως εξηγούν, ο ρυθμός αυτός έχει κρίσιμη σημασία προκειμένου να γίνει κατανοητή η εξέλιξη των γαλαξιών και των μελανών οπών που κρύβονται στο κέντρο τους.

Οι συγκρούσεις αυτές παραμορφώνουν δραστικά το σχήμα των γαλαξιών, λόγω της βαρυτικής αλληλεπίδρασής τους,

συνήθως όμως αφήνουν εντελώς ανέπαφα τα άστρα των γαλαξιών, χάρη στις τεράστιες αποστάσεις που τα χωρίζουν.

Προηγούμενες έρευνες για το ίδιο θέμα είχαν μελετήσει τις συγκρούσεις γαλαξιών που βρίσκονται σε συγκεκριμένες αποστάσεις από τη Γη, και επομένως αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής του Σύμπαντος.

Αντίθετα, η νέα μελέτη εξέτασε το φαινόμενο σε ένα μεγάλο εύρος αποστάσεων και κάλυψε έτσι τα 9 από τα 14,5 δισ. χρόνια της ύπαρξης του Σύμπαντος.

Η ομάδα της Τζένιφερ Λοτζ στο Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου, με έδρα στη Βαλτιμόρη, δημιούργησε προσομοιώσεις των γαλαξιακών συγκρούσεων, οι οποίες αντιστοιχήθηκαν στη συνέχεια με γαλαξιακές επιδράσεις που κατέγραψε το Hubble.

Οι προσομοιώσεις έδειξαν μεταξύ άλλων ότι χρειάζονται περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια προκειμένου να ανακτήσει το κανονικό του σχήμα έπειτα από μια σύγκρουση,

Η ανάλυση έδειξε ότι οι μικροί «γαλαξίες-νάνοι» συγκρούονται πολύ συχνότερα σε σχέση με τους μεγαλύτερους γαλαξίες.

«Οι γαλαξίες-νάνοι είναι ο πιο κοινός τύπος γαλαξία στο Σύμπαν και ενδέχεται να έχουν συμβάλει στο σχηματισμό μεγάλων γαλαξιών» επισημαίνει η Δρ Λοτζ.

«Μάλιστα και ο δικός μας Γαλαξίας, ο Μίλκι Ουέι, έχει υποστεί στο πρόσφατο παρελθόν αρκετές συγχωνεύσεις με μικρούς γαλαξίες».

Παλαιότερη μελέτη εκτιμούσε μάλιστα ότι ο Γαλαξίας μας θα τρακάρει

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=298850

με τον γειτονικό γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου τρία δισ. χρόνια. Η Ανδρομέδα, εξάλλου, έχει ήδη εκδηλώσει τάσεις κανιβαλισμού.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1048842

Επόμενος στόχος της Δρ Λοτζ είναι να μελετήσει τις κοσμικές συγκρούσεις ακόμα πιο πίσω στο παρελθόν, μέχρι τα 11 δισ. χρόνια πριν.

 

Στην φωτογραφία Γαλαξίες που συγκρούονται και συγχωνεύονται σε απόσταση 2,4 δισ. ετών φωτός από τη Γη.

 

 

Το «Προγκρές» συνδέθηκε με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Το διαστημικό μεταγωγικό «Προγκρές», που εκτοξεύθηκε στις 30 Οκτωβρίου από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ (στο Καζαχστάν), συνδέθηκε αυτόματα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η συνδεση πραγματοποιήθηκε στο ΔΔΣ στις 15:41:35 ώρα Μόσχας.

Παραδόθηκαν στον σταθμό 2,6 τόνοι φορτίου. Περιλαμβάνουν: προμήθειες καυσίμου, νερό, οξυγόνο, τρόφιμα, εξοπλισμός για συστήματα νερού και των εγκαταστάσεων υποστήριξης της ζωής των υγειονομικών και ιατρικών υπηρεσιών, υλικών και εξοπλισμού για την έρευνα στην γεωφυσική (συμπεριλαμβανομένου ενός μικρού δορυφόρου "Chibis-M" για ένα πείραμα "μικροδορυφορικών"), βιολογία («Ginseng-2", "Δομή"), η τεχνολογία ("Plasma Crystal-3 '), και τα έγγραφα και δέματα για το πλήρωμα. Για να εξασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας της FGB "Zarya" ενότητα και «Αυγή» στο ΔΔΣ (RS) παραδοθηκαν υλικά υποστήριξης ζωής του εξοπλισμού και για τον έλεγχο του εξοπλισμου εντός του ΔΔΣ.

[Δροσος Γεωργιος]

Η Πρόσδεση σε τροχιά ανοίγει το δρόμο για κινεζικό διαστημικό σταθμό.

Η επιτυχής πρόσδεση δύο μη επανδρωμένων κινεζικών σκαφών σε τροχιά ήταν το πρώτο βήμα για την κατασκευή του διαστημικού σταθμού που σχεδιάζει η Κίνα για τα τέλη της δεκαετίας.

Τα ξημερώματα της Πέμπτης τοπική ώρα, η κάψουλα Σενζού 8, σχεδιασμένη για επανδρωμένες αποστολές, συνδέθηκε αυτόματα με την υπομονάδα Τιανγκόνγκ 1 που είχε εκτοξευτεί περίπου ένα μήνα νωρίτερα.

«Πρόκειται για επιτυχία-ορόσημο που βάζει τα θεμέλια για μελλοντικές αποστολές» δήλωσε ο Γου Πινγκ, εκπρόσωπος του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος.

Ήταν πράγματι μια σημαντική επιτυχία για τις διαστημικές φιλοδοξίες της Κίνας, μετά τις επανειλημμένες αλλά ανεπιτυχείς απόπειρες να γίνει δεκτή στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Αυτό οφειλόταν κυρίως στις αντιδράσεις των ΗΠΑ, η οποία εξέφρασε ανησυχίες για τους δεσμούς του διαστημικού προγράμματος της Κίνας με το στρατό της χώρας.

(Οταν η πολιτική ενθεν και ενθεν μπλοκάρει την επιστημονική πρόοδο.)

Η Κίνα, που έγινε το 2003 μόλις η τρίτη χώρα του κόσμου που έστειλε ανθρώπους στο Διάστημα, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, σκοπεύει τώρα να πραγματοποιήσει δύο ανάλογες δοκιμές το 2012. Τουλάχιστον η μία θα είναι επανδρωμένη.

Ελιγμός ακριβείας

Τα δύο σκάφη συνδέθηκαν σε ύψος 340 χιλιομέτρων ενώ πετούσαν πάνω από κινεζικό έδαφος. Η πρόσδεση ήταν αυτόματη, παρακολουθούνταν όμως από το Κέντρο Ελέγχου Αεροδιαστημικών Πτήσεων στο Πεκίνο.

Η κάψουλα Σενζού οκτώ προσέγγισε την υπομονάδα Τιανγκόνγκ 1 χρησιμοποιώντας ραντάρ και οπτικούς αισθητήρες για να εκτιμά διαρκώς τη μεταξύ τους απόσταση. Όταν ενώθηκαν οι δακτύλιοι σύνδεσης των δύο σκαφών, 12 άγκιστρα κλείδωσαν τη σύνδεση και μεταλλικές ακίδες που προεξείχαν από τα δύο σκάφη ενεργοποίησαν την ηλεκτρική τους σύνδεση.

Τα δύο σκάφη θα παραμείνουν συνδεδεμένα για 12 ημέρες, οπότε θα αποσυνδεθούν και θα επιχειρήσουν νέα πρόσδεση. Δύο ημέρες αργότερα, το Σενζού 8 θα πέσει με αλεξίπτωτο στη στέπα της Εσωτερικής Μογγολίας, προκειμένου να ανακτηθεί ο πειραματικός εξοπλισμός που μετέφερε.To Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστήματος (DLR) συμμετείχε στην αποστολή με το Simbox, ένα κουτί πειραματισμού που μετέφερε σκουλήκια, ψάρια, φυτά και ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα.

Η επιτυχία της δοκιμής επιτρέπει τώρα στην Κίνα να ελπίζει ότι θα εκτοξεύσει τα πρώτα τμήματα του διαστημικού σταθμού της πριν από το τέλος της δεκαετίας.

Με τελική μάζα γύρω στους 60 τόνους, ο κινεζικός σταθμός θα είναι σημαντικά μικρότερος από τον ISS, ο οποίος έχει συνολική μάζα 400 τόνων και προγραμματίζεται να παραμείνει σε τροχιά τουλάχιστον μέχρι το 2028.

Το επόμενο σημαντικό εγχείρημα για το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα θα είναι η εκτόξευση της πρώτης αποστολής στον Άρη.

Το «Γινγκχούο» 1 προγραμματίζεται να αναχωρήσει την επόμενη εβδομάδα και να τεθεί αργότερα σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη.

Σε βίντεο η πρόσδεση σε τρισδιάστατη απεικόνιση πραγματικού χρόνου όπως προβλήθηκε στο Κέντρο Ελέγχου Αεροδιαστημικών Πτήσεων στο Πεκίνο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231135960

 

Η λάμψη των πόλεων «ραντάρ» για εξωγήινους.

Μια πρωτότυπη ιδέα στην προσπάθεια αναζήτησης εξωγήινου πολιτισμού έριξαν στο τραπέζι δύο αμερικανοί επιστήμονες. Υποστηρίζουν ότι η ερευνητική προσπάθεια θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αναζήτηση τεχνητού φωτός ανάλογου με αυτόν που υπάρχει τη νύκτα στην Γη.

Ο εντοπισμός τεχνητού φωτός θα σημάνει αυτόματα την ύπαρξη ενός προηγμένου εξωγήινου πολιτισμού.

H ταυτότητα του φωτός

Ο Άμπραχαμ Λεμπ, καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, και ο Έντουιν Τέρνερ του Πανεπιστημίου Πρίνστον προτείνουν την αναζήτηση τεχνητού φωτός. Υποστηρίζουν ότι το τεχνητό φως έχει μια συγκεκριμένη, μοναδική «ταυτότητα» και σε περίπτωση που την εντοπίσουμε στο Διάστημα αυτό θα σημαίνει αυτόματα ότι έχουμε ανακαλύψει την ύπαρξη ενός εξελιγμένου εξωγήινου πολιτισμού.

Οι δύο επιστήμονες σημειώνουν ότι ο εντοπισμός εξωγήινων από τη λάμψη των πόλεων τους είναι μια μέθοδος που έχει περιορισμένες πιθανότητες επιτυχίας αλλά έχει σημαντικά χαμηλότερο κόστος από τις υπόλοιπες.

Οι λάμπες του ΕΤ

Η λάμψη από το τεχνητό φως αντανακλάται στο Διάστημα και, σύμφωνα με τους δύο επιστήμονες, αν υπάρχει εξελιγμένος εξωγήινος πολιτισμός η αντανάκλαση του τεχνητού φωτός που αυτός παράγει είναι πιθανό να φθάνει μέχρι το ηλιακό μας σύστημα και πιο συγκεκριμένα στην ζώνη αστεροειδών Κούιπερ.

Οι δύο επιστήμονες εκτιμούν ότι η παρατήρηση των σωμάτων της ζώνης Κούιπερ και ειδικότερα ο εντοπισμός μεταβολών στην λαμπρότητα τους είναι σε θέση να αποκαλύψει την ύπαρξη εξωγήινου πολιτισμού.

«Πιστεύουμε ότι τα υπάρχοντα τηλεσκόπια και άλλες μέθοδοι παρατήρησης μπορούν να εντοπίσουν το τεχνητό φως που θα προέρχεται από μια μεγάλη πόλη που βρίσκεται σε άλλον πλανήτη» αναφέρουν στο σχετικό τους άρθρο στην επιθεώρηση «Astrobiology».

 

Η Ρωσία θα βοηθά τους Αμερικανούς από το Διάστημα.

Οι ρωσικές ειδικές υπηρεσίες είναι πρόθυμες να βοηθήσουν τους Αμερικανούς συναδέλφους τους στην καταπολέμηση της διακίνησης των ναρκωτικών από το Διάστημα.

Με τη βοήθεια των ρωσικών δορυφόρων μπορεί να χαραχθεί ειδικός ψηφιακός χάρτης φυτειών ναρκωτικών ουσιών στο Αφγανιστάν,- δήλωσε σήμερα στους δημοσιογράφους ο Βίκτορ Ιβανόφ, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας της Ρωσίας για τον έλεγχο της διακίνησης των ναρκωτικών.

Η κατάσταση στο Αφγανιστάν μετά την αποστολή των δυτικών στρατευμάτων σ΄αυτή τη χώρα, όπως είπε, χειροτέρευσε.

Η παραγωγή ναρκωτικών αυξήθηκε κατά 40 και πάνω φορές σαν αποτέλεσμα της ανθρωπιστικής καταστροφής και της τεράστιας ανεργίας σ’ αυτή τη χώρα.

[Δροσος Γεωργιος]

Η εικονική αποστολή στον Άρη τελείωσε έπειτα από 17 μήνες.

Ολοκληρώθηκε το πείραμα Mars500 στο οποίο έξι άνδρες εισήλθαν σε ένα ομοίωμα διαστημικού σκάφους έξω από τη Μόσχα και παρέμειναν σε αυτό για 17 μήνες προσομοιώνοντας ένα ταξίδι στον Άρη.

Το πείραμα έλαβε χώρα προκειμένου να διαπιστωθούν οι ανθρώπινες αντοχές και οι πιθανές επιπτώσεις που θα έχει ένα μακροχρόνιο ταξίδι στο Διάστημα στον οργανισμό αλλά και την ψυχική και πνευματική υγεία των αστροναυτών.

Το πείραμα

Οι έξι άνδρες (τρεις Ρώσοι, δύο Ευρωπαίοι και ένας Κινέζος) εισήλθαν στις 3 Ιουνίου 2010 στο ομοίωμα που δεν είχε παράθυρα ώστε να είναι απόλυτα απομονωμένοι από το εξωτερικό περιβάλλον. Το «σκάφος» ήταν χωρισμένο σε τέσσερις επιμέρους χώρους, με συνολικό εμβαδόν λιγότερο από 80 τετραγωνικά μέτρα.

Οι έξι άνδρες είχαν περιορισμένη επαφή με τον έξω κόσμο, ανάλογη με εκείνη που θα έχει και το πλήρωμα μιας επανδρωμένης αποστολής στον κόκκινο πλανήτη.

Eπικοινωνούσαν μέσω ραδιοζεύξης, η οποία καθυστερούσε έως και 20 λεπτά – χρόνος που χρειάζεται το σήμα για να διανύσει την απόσταση από τη Γη στον Άρη.

Έκαναν ντους μόνο μια φορά την εβδομάδα, και τρέφονταν αποκλειστικά με ειδικά συσκευασμένα τρόφιμα. Σε όλη την διάρκεια του πειράματος οι έξι άνδρες εκτελούσαν όλες τις εργασίες και δραστηριότητες που θα εκτελούν και οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Άρη.

Φυσικά υπήρχε μόνιμη παρακολούθηση του πληρώματος. Η ορμονική λειτουργία, τα επίπεδα του στρες, τα μοτίβα του ύπνου και η ψυχική κατάσταση των εθελοντών βρίσκονταν συνεχώς στο μικροσκόπιο των επιστημόνων που μετείχαν στο πείραμα.

Η «επιστροφή»

Ο χρόνος της εικονικής αποστολής ολοκληρώθηκε και τα έξι μέλη του «πληρώματος» βγήκαν το από την κάψουλα το μεσημέρι Σύμφωνα με τον σχεδιασμό θα παραμείνουν σε καραντίνα για τρεις μέρες, κατά τις οποίες θα υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις.

Οι έξι άνδρες θα αποζημιωθούν για τη συμμετοχή τους στο πείραμα με περίπου 100 χιλιάδες δολάρια έκαστος. «Θέλω να συναντήσω την οικογένεια μου, να μιλήσω με τους φίλους μου, να κυκλοφορήσω μέσα στον κόσμο και να πάω στη θάλασσα» ανέφερε σε μήνυμα του στο twitter ο Ντιέγκο Ουρμπίνα, ένας εκ των έξι εθελοντών.

Βίντεο:

http://www.tovima.gr/webtv/science/#269369

 

Τρία νέα βαρέα στοιχεία προστίθενται στον Περιοδικό Πίνακα.

Η γενική συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Καθαρής και Εφαρμοσμένης Φυσικής, που συνεδρίασε στο Ινστιτούτο Φυσικής του Λονδίνου, ενέκρινε τα ονόματα τριών νέων στοιχείων με τους αριθμούς 110 (νταρμστάντιο-Ds), 111 (ρεντγκένιο-Rg) και 112 (κοπερνίκιο-Cn). Και τα τρία στοιχεία ανακαλύφθηκαν από γερμανούς ερευνητές.

Τα τρία νέα στοιχεία είναι τόσο μεγάλα και βαριά που μπορούν να δημιουργηθούν μόνο σε συνθήκες εργαστηρίου, ενώ πολύ γρήγορα αποσυντίθενται σε άλλα χημικά στοιχεία. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για κανένα από τα τρία, καθώς δεν συναντώνται στην φύση, ούτε είναι αρκετά σταθερά για να μελετηθούν πειραματικά με άνεση χρόνου.

Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Φυσικής ενέκρινε τα ονόματά τους, τα οποία πρότεινε η κοινή ομάδα εργασίας για την ανακάλυψη νέων στοιχείων, που έχει συσταθεί από κοινού με την Διεθνή Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας, καθώς το όλο ζήτημα αφορά εξίσου χημικούς και φυσικούς.

 

Το κοπερνίκιο (στοιχείο 112) πήρε το όνομα του αστρονόμου Νικολάου Κοπέρνικου (1473-1543) μετά από πρόταση των Γερμανών ερευνητών του Κέντρου Έρευνας Βαρέων Ιόντων Χέλμχολτς, με επικεφαλής τον Σίγκουρντ Χόφμαν, που ανακάλυψαν το νέο στοιχείο και ήθελαν να τιμήσουν τον διάσημο επιστήμονα. Οι γερμανοί ερευνητές κατάφεραν για πρώτη φορά το 1996 να δημιουργήσουν ένα μεμονωμένο άτομο του άκρως ραδιενεργού κοπερνίκιου, κάνοντας συγκρούσεις ψευδαργύρου και μολύβδου. Από τότε, έχουν παραχθεί και ανιχνευθεί συνολικά 75 άτομα του νέου στοιχείου. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια και διαδοχικές πειραματικές επαληθεύσεις, ώσπου το κοπερνίκιο να εγκριθεί επίσημα για εισαγωγή στον Περιοδικό Πίνακα.

 

Το ρεντγκένιο (στοιχείο 111) ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1994, όταν ερευνητές του ίδιου γερμανικού ερευνητικού κέντρου δημιούργησαν τρία άτομά του, κάτι που επαναλήφθηκε το 2002, όταν παρήχθησαν τρία ακόμα άτομα. Το στοιχείο πήρε το όνομα του γερμανού φυσικού Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (1845-1923), του «πατέρα» των ακτίνων-Χ, τις οποίες ανακάλυψε το 1895 και γι' αυτό κέρδισε το Νόμπελ Φυσικής το 1905.

 

Το νταρμστάντιο (στοιχείο 110) δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1994 και πάλι στο ίδιο γερμανικό ερευνητικό κέντρο, στις εγκαταστάσεις του κοντά στην πόλη Ντάρμσταντ, από όπου πήρε και το όνομά του. Τα πρώτα τέσσερα άτομα του νέου στοιχείου παρήχθησαν μετά από σύγκρουση ενός βαριού ισοτόπου του μολύβδου με νικέλιο-62. Η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Καθαρής και Εφαρμοσμένης Φυσικής περιλαμβάνει αντιπροσώπους από επιστημονικές ακαδημίες και εταιρείες φυσικών από 60 χώρες.

 

 

«Βενζινάδικα» στο Διάστημα από τη NASA για μακρινές αποστολές.

Σταθμούς ανεφοδιασμού στο Διάστημα μελετά η NASA για τις μακρινές επανδρωμένες αποστολές. Οι μηχανικοί της συναντώνται τον επόμενο μήνα στην Ουάσιγκτον για να συζητήσουν πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα διαστημικά... βενζινάδικα ώστε να στείλουν γρηγορότερα αστροναύτες στη Σελήνη, σε έναν αστεροειδή ή στον Αρη (όπου δεν υπάρχει πιθανότητα για αποστολή πριν από το 2030).

«Ολα είναι θέμα κόστους», λέει ο Γουίλιαμ Γκερστενμάιερ, στέλεχος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. «Η NASA μελετά πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει πλατφόρμες ανεφοδιασμού για τα διαστημόπλοια».

Σύμφωνα με το προτεινόμενο σχέδιο, πρώτα θα εκτοξευθεί στο Διάστημα η πλατφόρμα, μετά πύραυλοι θα μεταφέρουν καύσιμα σε αυτήν και στη συνέχεια θα εκτοξευθεί το διαστημόπλοιο με λιγότερα καύσιμα - άρα και μικρότερο βάρος - τα οποία θα επαρκούν μόνο για να φτάσει έως το «βενζινάδικο».

Αυτό ναι μεν σημαίνει ότι για να φτάσει μια αποστολή σε έναν αστεροειδή θα χρειαστούν 11 έως 17 εκτοξεύσεις αντί για τις σχεδιαζόμενες τέσσερις, όμως έτσι οι αστροναύτες θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν το ταξίδι έως το 2024. Το συνολικό κόστος της αποστολής από το 2012 έως το 2030, θα είναι 43-60 δισ. ευρώ.

Αν δεν χρησιμοποιηθούν σταθμοί ανεφοδιασμού το ταξίδι θα κοστίσει 103 δισ. ευρώ και θα πραγματοποιηθεί μετά το 2029.

[Δροσος Γεωργιος]

Ρωσική αποστολή επιχειρεί να φέρει τα πρώτα δείγματα από δορυφόρο του Άρη.

Έπειτα από ένα αναγκαστικό διάλειμμα 15 ετών, η Ρωσία επιστρέφει στις διαπλανητικές αποστολές.

Το σκάφος Fobos-Grunt («Φόβος-Έδαφος») αναχωρεί το βράδυ της Τρίτης για να φέρει τα πρώτα δείγματα από τον Φόβο, έναν από τους δύο μικρούς δορυφόρους του Άρη.

H αποστολή προγραμματίζεται να φτάσει στη γειτονιά του Άρη τον Οκτώβριο του 2012 και να προσεδαφιστεί στο Φόβο λίγους μήνες αργότερα. Εκεί, θα αναπτύξει έναν μηχανικό βραχίονα που θα συλλέξει σκόνη και μικρά βότσαλα συνολικού βάρους 200 γραμμαρίων.

Η κάψουλα με τα δείγματα θα εκτιναχθεί από το σκάφος για να πάρει το δρόμο της επιστροφής, ενώ ένα φασματόμετρο μάζας και άλλα όργανα θα παραμείνουν για μετρήσεις στην επιφάνεια του μικρού δορυφόρου.

Αν όλα πάνε καλά, τα πρώτα δείγματα από δορυφόρο άλλου πλανήτη θα φτάσουν στα χέρια των επιστημόνων το 2014.

Ωστόσο ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς οι τρεις προηγούμενες αποστολές της στον Άρη κατέληξαν σε αποτυχία. Δύο σκάφη που αναχώρησαν για Φόβο το 1988 απέτυχαν να φτάσουν στον προορισμό τους, ενώ το σκάφος Mars 96 καταστράφηκε πριν καν βγει από τη γήινη ατμόσφαιρα το 1996.

Στο νέο εγχείρημα συμμετέχει και η Κίνα, η οποία ανέπτυξε το δορυφόρο Γινγκχούο-1, ο οποίος θα απελευθερωθεί από το Fobos-Grunt και θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη.

Η εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν προγραμματίζεται για τις 22.16 ώρα Ελλάδας στις 8 Νοεμβρίου.

Αιχμάλωτος αστεροειδής

O Φόβος είναι ο μεγαλύτερος από τους δύο παράξενους δορυφόρους του Κόκκινου Πλανήτη -ο δεύτερος είναι ο Δείμος. Είναι ένα σώμα ακανόνιστου σχήματος, γεμάτο κρατήρες, με μέση ακτίνα μόλις 11,1 χιλιόμετρα.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Φόβος ήταν γιος του Άρη. Στην αστρονομία, όμως, ο Φόβος πιστεύεται ότι είναι στην πραγματικότητα ένας μεγάλος αστεροειδής που συνελήφθη από το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη πριν από περίπου 4 δισ. χρόνια.

Έκτοτε, ο διαστημικός βράχος καλύφθηκε σταδιακά από σκόνη και πέτρες που εκτινάχθηκαν από το έδαφος του Άρη έπειτα από κοσμικές προσκρούσεις (μετεωρίτες που προήλθαν από την επιφάνεια του Άρη έχουν βρεθεί ακόμα και στη Γη).

Αυτό σημαίνει ότι οι αναλύσεις στα δείγματα του Fobos-Grunt θα αποκάλυπταν στοιχεία όχι μόνο για τον ίδιο τον δορυφόρο αλλά και για τον μητρικό του πλανήτη.

Αν η αποστολή αποδειχθεί επιτυχής, θα είναι η πρώτη φορά από το 1976 που φτάνουν στη Γη μακροσκοπικά δείγματα από άλλο σώμα του Ηλιακού Συστήματος.

Τον προηγούμενο άθλο είχε φέρει εις πέρας η μη επανδρωμένη σοβιετική αποστολή Luna 24, η οποία έφερε στη Γη δείγματα από τη Σελήνη.

Μια σημαντική παράμετρος της αποστολής Fobos-Grunt είναι το χαμηλό κόστος, μόλις 163 εκατομμύρια δολάρια.

Συγκριτικά, μια αποστολή τριών σταδίων που είχε σχεδιάσει η NASA με τον ίδιο αντικειμενικό στόχο εκτιμάται ότι θα κόστιζε 8,5 δισ.

Βίντεο:

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231136500

 

Ζωή στην απομόνωση.Mars500.

Οι σχέσεις ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος δεν ήταν πάντα ρόδινες στις 520 μέρες που κράτησε το πείραμα: Στην ευρω-ρωσική αποστολή Mars500, μια προσομοίωση ενός ταξιδιού αλέ-ρετούρ στον Άρη, οι δουλειές δεν μοιράζονταν πάντα δίκαια και κάποιοι ζήλευαν τους συνταξιδιώτες τους για τα μηνύματα που έπαιρναν από τις οικογένειές τους, αποκάλυψε ένας από τους επιστήμονες του προγράμματος.

Ακόμα κι έτσι, όμως, τα προβλήματα ήταν λιγότερα σε σχέση με μια προηγούμενη εικονική αποστολή στον Άρη το 2000, όταν δύο από τα μέλη του πληρώματος ήρθαν στα χέρια, και ένας τρίτος επιχείρησε να φιλήσει με το ζόρι μια γυναίκα συνάδελφό του.

Τα προβλήματα αυτά προφανώς θα ληφθούν υπόψη στην πρώτη πραγματική αποστολή στον Άρη, την οποία σχεδιάζει να πραγματοποιήσει η Ρωσία σε περίπου 25 χρόνια.

Στο τελευταίο πείραμα που πραγματοποίησε η Ρωσία σε συνεργασία με την ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος), έξι άνδρες πέρασαν πέρασαν πάνω από ενάμισι χρόνο απομονωμένοι σε τρεις μεταλλικούς κυλίνδρους χωρίς παράθυρα, που είχαν στηθεί στα υπόγεια του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Προβλημάτων στη Μόσχα.

Λόγω του επεισοδίου σεξουαλικής παρενόχλησης το 2000, οι υπεύθυνοι της νέας προσομοίωσης είχαν αποφασίσει ότι, αν η δοκιμή περιλάμβανε γυναίκες, αυτές θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον δύο. Τελικά μόνο μία γυναίκα πέρασε τις εξετάσεις, οπότε δεν ήταν δυνατό να συμμετάσχει.

Μετά την ολοκλήρωση της εικονικής αποστολής την Παρασκευή, ο επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος Αλεξάντερ Σουβόροφ μίλησε στη ρωσική εφημερίδα Gazetta για τις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος.

«Οι ψυχολόγοι έγιναν μάρτυρες συγκρούσεων ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος και την ομάδα ελέγχου επειδή ο φόρτος εργασίας δεν ήταν πάντα ομοιόμορφα κατανεμημένος» ανέφερε.

«Ορισμένα μέλη του πληρώματος έπρεπε να κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς, ενώ άλλοι έτειναν να περιορίζονται σε έναν πιο παθητικό ρόλο».

Παραδέχτηκε επίσης ότι υπήρχαν ζήλιες για το ποιος λάμβανε τα περισσότερα μηνύματα από τον έξω κόσμο: «Ορισμένα μέλη λάμβαναν περισσότερα νέα από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και άλλα λιγότερα. Αυτό δημιούργησε ένα αίσθημα ελαφριάς ζήλιας» είπε ο Σουβόροφ, όπως αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Τόνισε πάντως ότι οι «κοσμοναύτες» παρέμειναν τελικά ενωμένοι ως πλήρωμα, χωρίς να σχηματίσουν «κλίκες», και κανείς δεν εμφάνισε προβλήματα υγείας.

Για την ταλαιπωρία που υπέστησαν, τα μέλη του πληρώματος -τρεις Ρώσοι, ένας Κινέζος, ένας Γάλλος και ένας Ιταλός- αμείφθηκαν με τρία εκατομμύρια ρούβλια (71.000 ευρώ) έκαστος.

Σε μια πραγματική αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη, το πλήρωμα δεν θα είχε να αντιμετωπίσει μόνο τις ψυχολογικές επιπτώσεις της απομόνωσης, αλλά και μια ποικιλία δυνητικών τεχνικών προβλημάτων και μεγάλες δόσεις επικίνδυνης κοσμικής ακτινοβολίας.

 

Δεν έχουμε έρθει ποτέ σε επαφή με εξωγήινους, ξεκαθαρίζουν οι ΗΠΑ.

Μια ασυνήθιστη ανακοίνωση του Λευκού Οίκου είδε το φως της δημοσιότητας από έναν σύμβουλο του Ομπάμα, ο οποίος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι εξωγήινοι έχουν ποτέ προσπαθήσει να έρθουν σε επαφή με τους ανθρώπους.

«Η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει καμία απόδειξη για την ύπαρξη ζωής εκτός του πλανήτη μας, ούτε έχει στη διάθεσή της πληροφορίες για επαφές εξωγήινων με ανθρώπους» εξηγεί ο σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου, Φιλ Λάρσον.

Ο Λάρσον ωστόσο, δεν απέκλεισε την ύπαρξη εξωγήινων και παραδέχθηκε ότι ούτε η NASA αποκλείει κάτι τέτοιο.

«Πολλοί επιστήμονες, ανάμεσά τους και μαθηματικοί, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες, ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των αστεριών του σύμπαντος, να υπάρχει ένας πλανήτης διαφορετικός από το δικό μας στον οποίο να φιλοξενείται ένα είδος ζωής. Πολλοί από τους επιστήμονες αυτούς επισημαίνουν την ίδια στιγμή ότι οι πιθανότητες να έρθουμε σε επαφή με κάποιον από τους πλανήτες αυτούς είναι εξαιρετικά μικρές δεδομένων των αποστάσεων. Όλα αυτά είναι καθαρές εικασίες. Το μόνο τεκμηριωμένο στοιχείο είναι το ότι δεν υπάρχει κάποια χειροπιαστή απόδειξη στη Γη για την ύπαρξη εξωγήινων» τονίζει ο Λάρσον.

Η ανακοίνωση αυτή δημοσιεύεται σε απάντηση δύο αιτήσεων με 17.000 υπογραφές που ζητούν από την κυβέρνηση να αποκαλύψει στοιχεία για την ύπαρξη εξωγήινων.

Στη μια από αυτές τις αιτήσεις τονίζεται ότι εκατοντάδες στρατιώτες και αξιωματούχοι κυβερνητικών υπηρεσιών διαβεβαιώνουν ότι υπάρχουν εξωγήινοι και υπογραμμίζεται ότι πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Αμερικανοί είναι πεπεισμένοι ότι η κυβέρνηση κάτι τους κρύβει.

[Δροσος Γεωργιος]

Δεν μπήκε σε πορεία προς τον Άρη το ρωσικό διαστημόπλοιο Phobos-Grunt.

Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζει η πρώτη διαπλανητική αποστολή της Ρωσίας εδώ και είκοσι χρόνια, καθώς το σκάφος δεν κατάφερε να μπει στη σωστή πορεία προς τον Άρη.

Το ρωσικό μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Phobos-Grunt, το οποίο εκτοξεύθηκε τη νύκτα, απέτυχε να πάρει κατεύθυνση προς τον Αρη και ετέθη σε τροχιά γύρω από τη Γη, ανακοίνωσε η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roskosmos, διευκρινίζοντας ότι έχει στη διάθεσή της τρεις ημέρες για τη διευθέτηση του προβλήματος.

Αποστολή του ρωσικού διαστημικού σκάφους είναι να φθάσει στην περιοχή του Αρη έπειτα από ταξίδι ένδεκα μηνών και να περισυλλέξει δείγματα από το έδαφος του Φόβου, του δορυφόρου του Αρη, για να μεταφερθούν στη Γη το 2014.

Στόχος της αποστολής είναι να διευκρινισθεί εάν ο Φόβος είναι ένας αστεροειδής που έχει παγιδευτεί στην τροχιά του Αρη ή εάν αυτό το μικρό ουράνιο σώμα, διαμέτρου 18 χιλιομέτρων, έχει αποσπαστεί από το σώμα του κόκκινου πλανήτη.

Σύμφωνα με την Roskosmos, ο προσδιορισμός της προέλευσης του Φόβου, του μεγαλύτερου από τους δύο δορυφόρους του Αρη, θα επιτρέψει την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών της διαμόρφωσης του ηλιακού συστήματος.

 

Πυραύλοι Vega.

Πολλά και σημαντικά βήματα έχουν γίνει για την υλοποίηση του πρόγραμματος Vega: δώθηκε η εντολή για τον έλεγχο του πρώτου πυραύλου Vega που έχει κατασκευαστεί, η ESA και η Arianespace έχουν παραγγείλει τέσσερις νέους πυραύλους, και οι πρώτες μελέτες για την εκτόξευση της αποστολής LISA Pathfinder έχουν ξεκινήσει.

 

Οι προετοιμασίες για την πρώτη εκτόξευση.

Στις 13 και 14 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε στο Frascati της Ιταλίας ο έλεγχος του πρώτου πυραύλου Vega που έχει κατασκευαστεί προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι είναι έτοιμος για εκτόξευση. Με βάση τα αποτελέσματα του ελέγχου, ο Γενικός Διευθυντής της ESA έδωσε εντολή να ξεκινήσουν οι εργασίες για να πιστοποιηθεί ότι ανταποκρίνεται και στις απαιτήσεις που είχε θέσει αρχικά η ESA.

Τα επιμέρους τμήματα του πυραύλου Vega έχουν μεταφερθεί από τις 24 Οκτωβρίου στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας, ενώ στις 7 Νοεμβίου θα ξεκινήσει η μεταφορά τους στην εξέδρα εκτόξευσης. Η συνεισφορά των ειδικών της Arianspace στις προετοιμασίες είναι σημαντική.

Η εκτόξευση του πρώτου πυραύλου Vega έχει προγραμματιστεί για το τέλος του Ιανουαρίου του 2012.

 

Η παραγγελία τεσσάρων νέων πυραύλων.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η ESA, η Arianespace και η κατασκευάστρια εταιρεία ELV υπέγραψαν συμβόλαιο για την κατασκευή τεσσάρων πυραύλων Vega. To νέο συμβόλαιο συμπληρώνει την αγορά του πρώτου πυραύλου Vega, η οποία είχε πραγματοποιηθεί τον περασμένο χρόνο στα πλαίσια του συμβολαίου Verta, το οποίο περιλαμβάνει συνολικά πέντε πυραύλους, η κατασκευή των οποίων αναμένεται να ακολουθήσει τη δοκιμαστική πτήση του πρώτου πυραύλου Vega.

 

Η εκτόξευση της διαστημικής αποστολής LISA Pathfinder

Το Σεπτέμβιο ξεκίνησε μία σειρά από μελέτες που σκοπό έχουν να διερευνήσουν τη δυνατότητα εκτόξευσης του επιστημονικού δορυφόρου της ESA LISA Pathfinder με τη βοήθεια ενός πυραύλου Vega της σειράς Verta. H εκτόξευση της νέας διαστημικής αποστολής αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο διάστημα μεταξύ του Οκτωβρίου 2013 και του Σεπτεμβίου 2014.

 

Ένας μικρός πύραυλος εκτόξευσης για την Ευρώπη.

O Vega είναι ο νέος πύραυλος της Ευρώπης για τη μεταφορά μικρών φορτίων, ο οποίος θα προστεθεί στους παλαιότερους πυραύλους Ariane 5, οι οποίοι είναι κατάλληλοι για την εκτόξευση φορτίων μεγάλου βάρους και τους Ρωσικούς πύραυλους Soyuz μεσαίου μεγέθους.

Ωστόσο, ο ειδικός σχεδιασμός του πυραύλου Vega τον κάνει κατάλληλο για διαστημικές αποστολές διαφορετικών απαιτήσεων. Συγκεκριμένα, μπορεί να διαμορφωθεί κατά περίπτωση για τη μεταφορά μέχρι ενός δορυφόρου σε συνδυασμό με έξι μικροδορυφόρους.

O πύραυλος Vega μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά φορτίων βάρους από 300 kg μέχρι 2.500 kg, ανάλογα με το είδος και το ύψος της τροχιάς στην οποία τελικά θα τοποθετηθούν. Για παράδειγμα, ένα φορτίο βάρους 1.500 kg μπορεί να τοποθετηθεί σε πολική τροχιά ύψους 700 km από την επιφάνεια της Γης.

Ο πρόγραμμα Vega συνχρηματοδοτείται από επτά κράτη μέλη της ESA: το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ελβετία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ολλανδία και τη Σουηδία.

Την κατασκευή των πυραύλων Vega έχει αναλάβει η ELV SpA, η οποία ανήκει σε ποσοστό 70 % στην Avio SpA και σε ποσοστό 30 % στην ASI. Πέρα από το σχεδιασμό και την κατασκευή των πυραύλων Vega, η ELV είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά και τη συναρμολόγησή τους στην εξέδρα εκτόξευσης.

Η Arianespace θα είναι υπεύθυνση για την τελική εκτόξευση των πυραύλων Vega.

[Δροσος Γεωργιος]

Θ.Γιουρτσίχιν: Να ονειρεύεστε το Διάστημα κι όχι αυτοκίνητα.

Στην ποντιακή γλώσσα ξεκίνησε τη διάλεξή του, χτες το βράδυ στο Κέντρο Διάδοσης Eπιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας «Νόησις», της Θεσσαλονίκης, ο ελληνικής καταγωγής Ρώσος κοσμοναύτης Θεόδωρος Γιουρτσίχιν - Γραμματικόπουλος, δημιουργώντας έτσι μια αμεσότητα με το κοινό, που είχε κατακλύσει την αίθουσα.

Ο κοσμοναύτης μίλησε για τις εμπειρίες του από την περιπλάνησή του στο διάστημα, στο πλαίσιο της έκθεσης «Το Σύμπαν της Ρωσικής Πρωτοπορίας - Τέχνη και εξερεύνηση του Διαστήματος στη Ρωσία 1900-1930», την οποία διοργάνωσε το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, σε συνεργασία με το Ευγενίδειο Ίδρυμα.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την κρίση που αντιμετωπίζει την τρέχουσα χρονική περίοδο η Ελλάδα, είπε πως ακόμα και στο διάστημα - δηλαδή, όταν βρισκόμαστε «ποιο κοντά στο Θεό» - μπορεί ένας κοσμοναύτης να επιβιώσει, κατέχοντας όλες τις απαραίτητες γνώσεις αλλά και το συναίσθημα του τι κάνει και πως το κάνει.

Αντίθετα, όμως, «δεν μπορεί κάποιος να περιμένει τον από μηχανής Θεό, ο οποίος θα λύσει τα προβλήματα στην Ελλάδα. Οι ίδιοι οι Έλληνες, μαζί με τους πολιτικούς τους, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δουλέψουν σκληρά, να αποκτήσουν τη συνείδηση του πατριώτη του πλανήτη Γη. Τότε θα μπορέσουν να δουν και τα προβλήματα της χώρας τους, πέρα από εγωισμούς και προσωπικά συμφέροντα. Και ποιος ξέρει, τότε μπορεί να έρθει ως δώρο και η Θεία βοήθεια».

 

«Τα παιδιά πρέπει να ονειρεύονται»

Ο κοσμοναύτης τόνισε: «Πάντα τονίζω την ελληνική μου καταγωγή, πάντα λέω την ιστορία μου πως από μικρός ήθελα να γίνω σαν το Γιούρι Γκαγκάριν. Αλλά θα ήθελα να πετάξει στο διάστημα ένας Έλληνας που ζει την Ελλάδα. Προς το παρόν, δε βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο, μ' όλα αυτά που συμβαίνουν στην ιστορική μου πατρίδα. Πάντως, τα Ελληνόπουλα πρέπει να μάθουν να ονειρεύονται, να πετούν στο Διάστημα».Ο Γιουρτσίχιν - Γραμματικόπουλος με γλυκό χαμόγελο και ύφος υπομονετικού δασκάλου, που αγαπά τους μαθητές του, έδειχνε τις φωτογραφίες του από διάστημα και απαντούσε στις ερωτήσεις μικρών παιδιών. «Μ' αρέσει που ρωτάνε τα παιδιά διάφορα, επειδή η ουσία είναι να μεγαλώσουν νέες γενιές, που θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι άνθρωποι του πλανήτη Γη».

Εξέφρασε επίσης την ικανοποίησή του που άρχισαν να τον καλούν και στην Ελλάδα για διαλέξεις αλλά και ομιλίες σε παιδιά και νέους, οι οποίοι πρέπει να μάθουν ότι «η Γη είναι το σπίτι μας και πρέπει να την φροντίζουμε!».

 

«Βροχή» οι ερωτήσεις των παιδιών

Από την πλευρά του, ο εξάχρονος Κώστας του υπέβαλε την πρακτική ερώτηση: «Κύριε κοσμοναύτη, τι κάνατε στο διαστημόπλοιο όλη την ημέρα; Δε βαριόσαστε;». Και η απάντηση, που πήρε ήταν:

«Έκανα αυτό που κάνεις κι εσύ κάθε μέρα. Το πρωί έπλενα τα δόντια, μετά έκανα γυμναστική, μετά διάβαζα, μετά δούλευα, κάναμε τις έρευνες μας, μετά τηλεφωνούσα στη γυναίκα μου και στις κόρες μου, μετά πάλι δούλευα, και το βράδυ διάβαζα λογοτεχνία, έβλεπα τηλεόραση και μετά - ύπνο. Το χόμπι μου ήταν οι φωτογραφίες που τις βλέπετε τώρα».

«Και τι τρώγατε;», ρώτησε η μικρή Ειρήνη.

«Τρώγαμε - απάντησε - τέσσερες φόρες την ημέρα. Είναι ειδική τροφή για κοσμοναύτες αλλά οι γεύσεις της είναι σαν τα αληθινά φαγητά. Είχαμε και γλυκά και φρούτα, κρέας, ψωμί, κομπόστες. Πριν πετάξουμε στο διάστημα, μου έφεραν πεντακόσια είδη φαγητών και επέλεξα τα αγαπημένα μου. Πάντως, έτρωγα καλά».

«Κι όταν επιστρέψατε έπειτα από 197 ήμερες στη Γη, πως ήταν;», τον ρώτησε κάποιο άλλο παιδί. Και η απάντηση του κοσμοναύτη:

«Πράγματι, υπάρχει πρόβλημα, επειδή στο διάστημα βρισκόμαστε σε κατάσταση έλλειψης βαρύτητας. Εγώ επέστρεψα αδύναμος. Και το ψυχολογικό είναι δύσκολο, όταν βρίσκεσαι τόσες ημέρες κλεισμένος και μετά έρχεσαι σε επαφή με πολύ κόσμο... Αλλά κι όταν είμαστε στη Γη, ανάμεσα σε πολύ κόσμο, δεν ψάχνουμε και στιγμές μοναξιάς;».

Σε ό,τι αφορά στην ερώτηση που του έθεσαν τα παιδιά, για το αν πιστεύει πως κι ένας Έλληνας, που ζει στην Ελλάδα, θα πετάξει κάποτε στο διάστημα, ο Γιουρτσίχιν - Γραμματικόπουλος ήταν αρνητικός:

«Τώρα δεν το πιστεύω, επειδή ο Έλληνας προτιμάει να… πίνει τον καφέ του. Δεν ξέρω, όμως, εάν εσείς θα θελήσετε ν' αλλάξετε τη νοοτροπία αυτή και θα μάθετε να ονειρεύεστε όχι αυτοκίνητα αλλά πτήσεις στο διάστημα, κοντά στα αστέρια».

 

«Η Γη, η πατρίδα μας»

Δείχνοντας τις φωτογραφίες που τράβηξε ο ίδιος κατά τη διάρκεια της πτήσης, τόνισε πως «από απόσταση 400 χιλιόμετρων από τη Γη, βλέπεις τον πλανήτη μας ως μια ιδιαίτερη πατρίδα. Την αγαπάς ολόκληρη, την πονάς και θέλεις να την προστατέψεις». Και πρόσθεσε χαρακτηριστικά:

«Δεν μπορείτε να καταλάβετε τον πόνο και τη θλίψη που ένιωσα όταν πετούσα πάνω από τον καπνό των πυρκαγιών στην Ελλάδα. Όταν έβλεπα τις μολυσμένες με πετρέλαιο θάλασσες, ή απογυμνωμένα δάση... Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως οι άνθρωποι πρέπει να σκέπτονται όλον τον κόσμο, πρέπει να μάθουν να αγαπούν τον πλανήτη».

Στην ερώτηση, αν πιστεύει πως υπάρχει ζωή και σ' άλλους πλανήτες, απάντησε ότι ο ίδιος το πιστεύει αλλά και ότι ακόμα δεν μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε.

«Εμείς, οι γήινοι - πρόσθεσε - αρχίσαμε να πετάμε στο διάστημα πριν από πενήντα χρόνια. Για την ιστορία της ανθρωπότητας είναι πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ίσως οι εξωγήινοι περιμένουν να δουν την εξέλιξη μας. Περιμένουν να μάθουμε να ζούμε ειρηνικά, επειδή αυτοί ίσως μπορούν να επιβιώνουν χωρίς να σκοτώνονται μεταξύ τους. Δυστυχώς, ο άνθρωπος της Γης δεν ξέρει να επιβιώνει χωρίς ανταγωνισμό και πόλεμο».

Κατά την τελευταία του πτήση στο διάστημα, ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν συνέβαλε σε πεντακόσια πειράματα για τη δημιουργία νέων φάρμακων, που θα μπορούσαν να θεραπεύσουν τον καρκίνο ή και το έιτζ, καθώς και σε έρευνες σχετικές με θέματα παραγωγής φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας.

[Δροσος Γεωργιος]

Η αναζήτηση ενός εξωπλανήτη με χαρακτηριστικά της Γης.

Περί τους 687 νέους πλανήτες σε 474 πλανητικά συστήματα, έχει εντοπίσει η NASA, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που προέκυψαν από το πρόγραμμα Kepler, που ξεκίνησε το 2009 και έχει διάρκεια τεσσάρων ετών. Μάλιστα, ένας από αυτούς τους πλανήτες παρατηρήθηκε έξω από τον γαλαξία μας, σε απόσταση 21.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη.

Παρά την πληθώρα των ευρημάτων, οι κάτοικοι της Γης εξακολουθούν να παραμένουν «μόνοι» στο σύμπαν, ή τουλάχιστον παραμένει αναπάντητο το ερώτημα «της ζωής σε άλλον πλανήτη», εφόσον σε κανέναν από αυτούς δεν έχουν παρατηρηθεί «γήινα» χαρακτηριστικά. Ένας από τους στόχους του προγράμματος Kepler της NASA, είναι, άλλωστε να εντοπίσει κάποια μορφή ζωής στα εξωπλανητικά συστήματα.

«Μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο φαίνεται αδύνατο, καθώς οι πλανήτες που έχουν εντοπιστεί είτε βρίσκονται πολύ κοντά στον δικό τους ήλιο, είτε πολύ μακριά, με αποτέλεσμα η υπερβολική θερμότητα και το υπερβολικό ψύχος, αντίστοιχα, να μην επιτρέπουν την ανάπτυξη κάποιας μορφής ζωής» εξήγησε ο ομότιμος καθηγητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. Ι.Χατζηδημητρίου, με αφορμή διάλεξή του για τις ανακαλύψεις των νέων πλανητικών συστημάτων σε μαθητές του Πρότυπου Πειραματικού Σχολείου του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Παρ’ όλα αυτά, η επιστημονική κοινότητα αστροφυσικών, αναμένει με μεγάλη αγωνία τις ανακοινώσεις που θα κάνει η διαστημική εταιρία (NASA), και μάλιστα με αρκετή καθυστέρηση, σε περίπου ένα χρόνο από τώρα, καθώς αναμένεται να υποστηρίξει ότι υπάρχουν περί τους 1.000 υποψήφιους πλανήτες, που φέρουν χαρακτηριστικά της δικής μας Γης. Όπως σχολιάζει ο Χατζηδημητρίου, ακόμη και έτσι, κάτι τέτοιο, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα υπάρχουν ενδείξεις ζωής, εφόσον θα πρέπει να αναζητηθούν και άλλα χαρακτηριστικά που να υποστηρίζουν μία τέτοια θεώρηση.

Αυτή τη στιγμή, πάντως, το διαστημόπλοιο Kepler, που εκτοξεύτηκε το 2009 και περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, συνεχίζει τις παρατηρήσεις στο σύμπαν, καθώς είναι προγραμματισμένο να μελετήσει 100.000 αστέρες, δηλαδή ήλιους του γαλαξία μας γύρω από τους οποίους στρέφονται μικρά σώματα σαν την Γη, δηλαδή πλανήτες. Ουσιαστικά, αυτό που παρατηρεί το διαστημόπλοιο, είναι η μεταβολή της λαμπρότητας των αστέρων, που πιθανώς οφείλεται στην διέλευση κάποιου πλανήτη από μπροστά του (εκλείψεις).

Και πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο; «Η πιθανότητα να ανακαλύψουμε έναν γήινο πλανήτη είναι 1 προς 200» σχολιάζει ο καθηγητής, αναφερόμενος στον συγκεκριμένο τρόπο παρατήρησης. Ακόμη δυσκολότερη, σχεδόν απίθανη, θα ήταν η πιθανότητα της αποστολής για εξερεύνηση σε κάποιον από αυτούς τους πλανήτες, στο ενδεχόμενο εξεύρεσης ζωής, αφού ο πλησιέστερος αστέρας βρίσκεται 5 έτη φωτός από τη Γη.(A του Κενταυρου.)

Άσχετα από το αποτέλεσμα, το εγχείρημα αποτελεί μία τιτάνια προσπάθεια να παρατηρήσουμε τον διαστημικό μας περίγυρο, το ορατό τμήμα του οποίου αποτελεί μόνο το 5% της μάζας όλου του σύμπαντος (το 95% παραμένει αόρατο, ως σκοτεινή ύλη ή ενέργεια).

Και αν μη τι άλλο, ενδεχομένως να δώσει απαντήσεις σε πιο απλά ερωτήματα, όπως στον τρόπο που δημιουργούνται τα εξωπλανητικά συστήματα ή στην εξέλιξη των αστέρων.

 

Απέτυχαν οι προσπάθειες διάσωσης της αποστολής του Phobos-Grunt.

Υπάρχουν πολύ μικρές πιθανότητες για τη διάσωση του διαστημικού σκάφους Phobos-Grunt, του πρώτου διαστημικού οχήματος που εκτοξεύεται από τη Ρωσία τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, το οποίο, αντί να πάρει κατεύθυνση προς τον πλανήτη Αρη, παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τη Γη, δήλωσε σήμερα πηγή της ρωσικής υπηρεσίας διαστήματος.

«Αυτή τη νύκτα έγιναν πολλές απόπειρες για να τη λήψη τηλεμετρικών στοιχείων του σκάφους. Όλες απέτυχαν. Οι πιθανότητες να διασωθεί το σκάφος είναι πολύ, πολύ μικρές», δήλωσε η ρωσική διαστημική πηγή στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax.

Το διαστημικό σκάφος Phobos-Grunt εκτοξεύθηκε τη νύκτα της Τρίτης προς την Τετάρτη με πύραυλο Zenit από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, στο Καζακστάν. Όμως ετέθη σε τροχιά γύρω από τη Γη, αντί να προωθηθεί με τη βοήθεια των πρόσθετων κινητήρων του προς τον Φόβο, τον δορυφόρο του Αρη.

Αποστολή του ρωσικού διαστημικού σκάφους ήταν να φθάσει στην περιοχή του Αρη έπειτα από ταξίδι ένδεκα μηνών και να περισυλλέξει δείγματα από το έδαφος του Φόβου, του δορυφόρου του Αρη, για να μεταφερθούν στη Γη το 2014.

Στόχος της αποστολής ήταν να διευκρινισθεί εάν ο Φόβος είναι ένας αστεροειδής που έχει παγιδευτεί στην τροχιά του Αρη ή εάν αυτό το μικρό ουράνιο σώμα, διαμέτρου 18 χιλιομέτρων, έχει αποσπαστεί από το σώμα του κόκκινου πλανήτη.

Σύμφωνα με την Roskosmos, τη ρωσική υπηρεσία διαστήματος, ο προσδιορισμός της προέλευσης του Φόβου, του μεγαλύτερου από τους δύο δορυφόρους του Αρη, θα επιτρέψει την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών της διαμόρφωσης του ηλιακού συστήματος.

Μία αποτυχία της αποστολής του Phobos-Grunt συμπαρασύρει και την πρώτη κινεζική αποστολή στον Αρη, αφού το ρωσικό διαστημικό σκάφος επρόκειτο να θέσει σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη τον κινεζικό δορυφόρο Yinghuo-1 με στόχο να εξετάσει την επιφάνεια του πλανήτη και το μαγνητικό του πεδίο.

Το σχέδιο του Phobos-Grunt είναι η πρώτη απόπειρα της Ρωσίας να πραγματοποιήσει διαπλανητική αποστολή μετά την αποτυχία, τον Νοέμβριο 1996, της αποστολής του διαστημοπλοίου Mars 96, το οποίο έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό.

 

Νέες εντυπωσιακές εικόνες από το νεφέλωμα S106 που μοιάζει με διαστημική κλεψύδρα.

Νέες παρατηρήσεις στο νεφέλωμα S106 αποκαλύπτουν καινούργια στοιχεία για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και δραστήριες περιοχές της διαστημικής μας γειτονιάς. Το νεφέλωμα που μοιάζει με κλεψύδρα ήταν γνωστό ότι αποτελεί ένα κοσμικό μαιευτήριο, ένα εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Στο κέντρο του νεφελώματος βρίσκεται το IRS4, ένα άστρο βρέφος η δράση του οποίου αναδεικνύει αισθητικά ολόκληρο το νεφέλωμα.

Το άστρο «ζωγράφος»

Το Μεγάλο Τηλεσκόπιο των Κανάριων Νήσων (GTC) τράβηξε λεπτομερείς και εντυπωσιακές εικόνες από το νεφέλωμα στις οποίες αποτυπώνεται η αισθητική επιρροή του άστρου IRS4 που έχει ηλικία μόλις 100 χιλιάδων ετών. Πρόκειται για ένα γιγάντιο άστρο με μάζα 20 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και, χαριτολογώντας, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι το IRS4 έχει την ίδια ηλικία με αυτή του σύγχρονου ανθρώπου.

Σύμφωνα με τους ειδικούς οι υπεριώδες ακτινοβολίες, οι οποίες εκπέμπονται από το IRS4, ιονίζουν τη γύρω περιοχή που κυριαρχείται από αέρια υδρογόνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παράγονται γαλάζιες λάμψεις ενώ η ερυθρή απόχρωση του νεφελώματος προέρχεται από την άμεση αντανάκλαση του φωτός από τα γύρω σωματίδια σκόνης.

Οι νέες εικόνες αποκάλυψαν και εκατοντάδες καφέ νάνους, κοσμικά σώματα που οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν ως «αποτυχημένα άστρα». Πρόκειται για άστρα πολύ μικρής μάζας στα οποία η θερμοκρασία και η πίεση στον πυρήνα τους δεν είναι αρκετά υψηλές ώστε να ξεκινήσουν ή να διατηρήσουν τις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις.

Βίντεο:

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=429489&h1=true

 

Αρχαία νέφη αποκαλύπτουν νέα μυστικά.

Νέο φως στον σχηματισμό των πρώτων άστρων αλλά και των χημικών στοιχείων ρίχνουν δυο μελέτες ερευνητών της NASA που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Science».

Η πρώτη επιβεβαιώνει για πρώτη φορά τις υπάρχουσες θεωρίες για τη «γέννηση» και την κατανομή των χημικών στοιχείων στο Σύμπαν ενώ η δεύτερη υπολογίζει το μέγεθος των πρώτων άστρων σε πολύ μικρότερο από ό,τι νομίζαμε ως τώρα – ήταν δηλαδή μόνο δεκάδες φορές μεγαλύτερα από τον ήλιο μας και όχι εκατοντάδες όπως υποστήριζαν παλαιότεροι υπολογισμοί.

Αρχαία νέφη

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρους και του Saint Michael’s College στο Κόλτσεστερ του Βερμόντ ανακάλυψαν δυο αρχαία νέφη αερίων που είχαν μείνει ανέπαφα από τον σχηματισμό τους, μόλις δυο εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του Σύμπαντος. Τέτοιου είδους νέφη, από τα οποία σχηματίστηκαν τα πρώτα άστρα, δεν είχαν εντοπισθεί ούτε μελετηθεί ως τώρα.

Σύμφωνα με τις θεωρίες των αστροφυσικών το Σύμπαν στα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια της ύπαρξής του αποτελείτο κατά κύριο λόγο από υδρογόνο και ήλιο καθώς και από μικροσκοπικές ποσότητες ελαφρών στοιχείων, με τα πιο βαριά στοιχεία όπως τα μέταλλα να απουσιάζουν. Η ανάλυση των δυο αρχαίων νεφών δεν απέδωσε τίποτε βαρύτερο από το υδρογόνο και το ισότοπό του, το δευτέριο, επιβεβαιώνοντας για πρώτη φορά αυτές τις θεωρίες.

«Κατά κάποιον τρόπο υπήρχε ένας χαμένος κρίκος στην εικόνα του πώς σχηματίστηκαν τα στοιχεία» δήλωσε ο Ξαβιέ Προτσάσκα, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρους και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης στο πρακτορείο Associated Press. «Δεν είχαμε μπορέσει ως τώρα να ανιχνεύσουμε αυτό που περιμέναμε ότι θα πρέπει να υπάρχει, δηλαδή αρχαία υλικά ελεύθερα από μέταλλα. Είναι η πρώτη “στέρεη” ανίχνευση τέτοιων αερίων»..

Οι ερευνητές δεν κατόρθωσαν να ανιχνεύσουν στα νέφη ήλιο, θεωρούν όμως ότι υπάρχει αλλά απλώς ακόμη δεν μπορούν να το εντοπίσουν.

Μικρότερο «πρώτο» μέγεθος.

Σε μια δεύτερη μελέτη που θεωρείται ότι μπορεί να συνδεθεί με την προηγούμενη οδηγώντας σε σημαντικά συμπεράσματα για τη γέννηση των ουράνιων σωμάτων και των χημικών στοιχείων, μια ομάδα ερευνητών του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA και του Πανεπιστημίου του Κιότο με επικεφαλής τον Τακάσι Χοσοκάουα «προσάρμοσε» προς τα κάτω τους υπολογισμούς μας για το μέγεθος των πρώτων άστρων.

Το 2008 μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ με επικεφαλής τον Κρίστοφερ Μακ Κι είχε αναπτύξει το πρώτο μοντέλο αυτών των άστρων υποστηρίζοντας ότι έφθαναν σε μέγεθος 100 ή και 200 φορές μεγαλύτερο από τη μάζα του ήλιου μας ώσπου τελικά, εξ αιτίες της θερμότητας που εξέπεμπαν, δεν μπορούσαν να «τραβήξουν» περισσότερα αέρια και να αναπτυχθούν περισσότερο. Το μοντέλο αυτό είχε επιβεβαιωθεί από πολλά μεταγενέστερα.

Ο κ. Χοσοκάουα και οι συνεργάτες του όμως έκαναν καινούργιες προσομοιώσεις καταλήγοντας σε ένα εντελώς διαφορετικό συμπέρασμα. Υπολόγισαν ότι η μάζα των πρώτων άστρων που γεννήθηκαν στο Σύμπαν κυμαινόταν σε πολύ μικρότερα μεγέθη – ήταν μόλις περίπου 40 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου.

[Δροσος Γεωργιος]

Το διαστημικό σκάφος Soyuz TMA-22 ξεκίνησε προς ΔΔΣ.

Σύμφωνα με το σχέδιο της αποστολής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ένα επανδρωμένο διαστημικό σκάφος μεταφοράς Soyuz TMA-22 εκτοξεύθηκε από τοποθεσία εκτόξευσης Μπαϊκονούρ στις 8:14:04 πμ Ώρα Μόσχας.

Το πλήρωμα του Soyuz TMA-22 αποτελείται από:τους Ρωσους κοσμοναύτες Anton Shkaplerov (διοικητής διαστημόπλοιου), Ανατόλι Ivanishin ( ιπτάμενος μηχανικός) και των ΗΠΑ αστροναύτης Ντάνιελ Burbank (μηχανικός-2 του διαστημικού οχήματος).

Το διαστημικό σκάφος τέθηκε σε χαμηλή γήινη τροχιά με τις ακόλουθες παραμέτρους: 51.64 ° Κλίση, 200,89 χιλιόμετρα ελάχιστο υψόμετρο, μέγιστο υψόμετρο 258,61 χλμ., 88,80 λεπτά τροχιακή περίοδο.

Τα εν πλω συστήματα του διαστημικού οχήματος λειτουργούν κανονικά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία τηλεμετρίας και τις εκθέσεις από το πλήρωμα του ISS, τα συστήματα στον διαστημικό σταθμό λειτουργουν κανονικά. Ο σταθμός είναι έτοιμος για docking με το διαστημικό σκάφος.

 

 

Το Ηλιακό Σύστημα «περιείχε κάποτε έναν ακόμα γιγάντιο πλανήτη»

Ένας γιγάντιος πλανήτης στο μέγεθος του Ποσειδώνα δεν αποκλείεται να εξοστρακίστηκε από το Ηλιακό Σύστημα στα αρχικά στάδια της εξέλιξής του, υπολογίζουν Αμερικανοί ερευνητές.

Η υπόθεση του επιπλέον πλανήτη προτείνεται ως εξήγηση σε ένα μυστήριο που απασχολεί τους πλανητολόγους εδώ και καιρό:

γιατί οι (υπόλοιποι) πλανήτες βρίσκονται στις θέσεις όπου τους βλέπουμε σήμερα;

Η μελέτη της κίνησης των πλανητών και των σωμάτων της Ζώνης του Κούιπερ -ενός βασιλείου παγωμένων αστεροειδών πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα- υποδεικνύει ότι το Ηλιακό Σύστημα πρέπει να πέρασε μια μεγάλη αναστάτωση 600 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του.Λόγω αυτής της «δυναμικής αστάθειας», πολλά μικρά σώματα πρέπει να εκτινάχθηκαν προς τα έξω, μέχρι τη Ζώνη του Κούιπερ, ενώ ο Δίας πρέπει να μετακινήθηκε πιο κοντά στον Ήλιο.

Το σενάριο αυτό παρουσιάζει όμως ένα πρόβλημα: οι προσομοιώσεις που τρέχουν οι επιστήμονες εδώ και χρόνια δείχνουν ότι η μεταπήδηση του Δία σε νέα τροχιά θα είχε διαταράξει σε υπερβολικό βαθμό τις τροχιές των εσωτερικών πλανητών.

Σε πολλές προσομοιώσεις, για παράδειγμα, η Γη συγκρούεται με τον Άρη ή την Αφροδίτη.

Μια πιθανή λύση προτείνεται τώρα από τον Ντέιβιντ Νεσβόρνι του Ερευνητικού Ινστιτούτου Southwest στο Τέξας. Ο αστρονόμος εκτιμά ότι το πρόβλημα θα λυνόταν αν το νεαρό Ηλιακό Σύστημα περιείχε έναν ακόμα γιγάντιο πλανήτη, στο μέγεθος του Ουρανού ή του Ποσειδώνα, ο οποίος εκτινάχθηκε στο διαστρικό διάστημα λόγω της δυναμικής αστάθειας.

Ο «εξοστρακισμός» αυτού του πλανήτη θα επέτρεπε στον Δία να μετακινηθεί προς τα μέσα χωρίς να διαταράξει τόσο πολύ τις τροχιές των εσωτερικών πλανητών. Στις προσομοιώσεις του Νεσβόρνι, η προσθήκη του επιπλέον πλανήτη πράγματι οδηγεί στην κατάσταση που παρατηρούμε σήμερα στο Ηλιακό Σύστημα.

Εξάλλου, επισημαίνει ο ερευνητής στο Astrophysical Research Letters, η υπόθεση του εξοστρακισμένου πλανήτη

ενισχύεται από την ανακάλυψη πολλών «αδέσποτων» πλανητών που κινούνται χαμένοι στο διαστρικό κενό.

 

Το ταχύτερα περιστρεφόμενο άστρο.

Το ταχύτερα περιστρεφόμενο άστρο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα γυρίζει σαν σβούρα 300 φορές ταχύτερα από τον Ήλιο -τόσο γρήγορα ώστε κινδυνεύει να διαλυθεί από τις φυγόκεντρες δυνάμεις που του ασκούνται, ανακάλυψε διεθνής ερευνητική ομάδα.

Το VFTS 102, ένα νεαρό, καυτό και γαλάζιο άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 160.000 ετών φωτός, στο γαλαξία του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του με ταχύτητα 600 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο στη ζώνη του ισημερινού.

Συγκριτικά, η ταχύτητα περιστροφής του Ήλιου είναι μόλις 2 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο στον ισημερινό.

Η ταχύτητα του VFTS 102 είναι μάλιστα τόσο μεγάλη ώστε, αν το άστρο περιστρεφόταν 20% ταχύτερα, θα διαλυόταν σε διάπυρα κομμάτια.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές σε δημοσίευση που έχει γίνει δεκτή από το Astrophysical Journal Letters, μεγαλύτερες ταχύτητες επιστροφής έχουν παρατηρηθεί μόνο σε πάλσαρ, δηλαδή άστρα που εξαντλούν τα καύσιμά τους και μετατρέπονται σε μαγνητισμένα άστρα νετρονίων.

Οι ερευνητές εντόπισαν μάλιστα ένα πάλσαρ που απομακρύνεται από το VFTS 102 με μεγάλη ταχύτητα. Το πάλσαρ αυτό προσφέρει μια εξήγηση για την ακραία ταχύτητα περιστροφής, αναφέρει το Sciencemag.org.

Οι ερευνητές υποθέτουν ότι το VFTS 102 βρισκόταν κάποτε σε τροχιά γύρω από ένα άλλο κανονικό άστρο, το οποίο όμως έφτανε στα τελικά στάδια της ζωής του. Σε αυτή τη φάση, το συνοδό άστρο έχανε μάζα την οποία απορροφούσε το VFTS 102. Και αυτή η μεταφορά υλικού θα μπορούσε να επιταχύνει την περιστροφή του άστρου όπως το νερό που κυλά σε έναν μύλο.

Όταν πια είχε επιταχύνει το VFTS 102 στα όρια της αντοχής του, το γερασμένο συνοδό άστρο εξερράγη, μετατράπηκε σε άστρο νετρονίων, αποσπάστηκε από το δυαδικό σύστημα και πήρε δική του πορεία.