Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

Η μετακίνηση της Λευκάδας παρακολουθείται από το Διάστημα.

Στο μικροσκόπιο διεθνούς επιστημονικής ομάδας έχει τεθεί ο ισχυρός σεισμός της Λευκάδας, ο οποίος στις 17 Νοεμβρίου προκάλεσε τον θάνατο δύο γυναικών και την καταστροφή δεκάδων κτιρίων στο νησί.

Παρά την πάροδο ενός και πλέον μήνα από την εκδήλωση του φαινομένου, το ενδιαφέρον αυξάνεται, καθώς σύμφωνα με δορυφορικές παρατηρήσεις διαπιστώνεται εκτεταμένη εδαφική παραμόρφωση όχι μόνο στο νησί της Λευκάδας και στο βόρειο άκρο της Κεφαλονιάς αλλά επίσης στη βόρεια πλευρά της Ιθάκης και σε τμήμα της δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Μόλις λίγες ημέρες μετά το χτύπημα των 6,4 Ρίχτερ, ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, όπως είχε αποκαλύψει το «Εθνος», είχαν εντοπίσει μετατόπιση του νησιού προς τον Νότο κατά 36 εκατοστά, μέγεθος που είχε εκπλήξει ακόμη και τους επιστήμονες. Οι μετρήσεις όμως δεν σταμάτησαν εκεί.

Ο δορυφόρος Sentinel-1, ο οποίος «είδε» από ψηλά τον μεγάλο σεισμό της ημέρας εκείνης και κατέγραψε τις επιπτώσεις του στο νησί του Ιονίου, παρακολουθεί αδιαλείπτως τη μετασεισμική δραστηριότητα παρέχοντας στους επιστήμονες σημαντικές πληροφορίες για τη χαρτογράφηση και την εκτίμηση των καταστροφών αλλά και για τη συνολική κατανόηση του φαινομένου.

Αξιοποιώντας τις πληροφορίες αυτές η ερευνητική ομάδα Εφαρμογών Παρατήρησης της Γης από το Διάστημα του Τμήματος Γεωγραφίας Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή κ. Ισαάκ Παρχαρίδη, προχώρησε στην παραγωγή χαρτών της εδαφικής παραμόρφωσης που προκάλεσε ο σεισμός βάσει δορυφορικών εικόνων ραντάρ και της τεχνικής της Συμβολομετρίας Ραντάρ (InSAR).

«Το συγκεκριμένο σύστημα μας δίνει τη δυνατότητα να υπολογίσουμε με μεγάλη ακρίβεια την παραμόρφωση σε μια περιοχή λόγω σεισμού. Το κάναμε με επιτυχία στους σεισμούς της Κεφαλονιάς, στον σεισμό της Αθήνας, στο Νεπάλ, στη Λάκουλα ακόμη και στην Ιαπωνία. Ομως στην περίπτωση της Λευκάδας συναντούμε δυσκολίες», λέει στο «Εθνος» ο κ. Παρχαρίδης. «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού, κυρίως η μορφολογία και η συγκεκριμένη κάλυψη γης, μας εμποδίζουν να αναφέρουμε ποιο ακριβώς είναι το μέγεθος της παραμόρφωσης σε εκατοστά. Μιλάμε, όμως, σε κάθε περίπτωση για πολύ μεγάλα μεγέθη. Αυτό το καταλαβαίνουμε από τον αριθμό των κροσσών που εμφανίζονται στον χάρτη».

Η ιδιαιτερότητα του σεισμού που έπληξε τη Λευκάδα στις 17 Νοεμβρίου έχει κινητοποιήσει το διεθνές επιστημονικό ενδιαφέρον. Ερευνητές από τη Γαλλία, την Ιταλία και τον Καναδά εργάζονται από κοινού με Ελληνες συναδέλφους τους ώστε να κατανοήσουν τον μηχανισμό του, ενώ Γάλλοι ειδικοί είχαν επισκεφθεί το νησί και λίγες ημέρες μετά την εκδήλωση του φαινομένου.

«Αυτό που βλέπουμε με σαφήνεια στους χάρτες που παρήχθησαν είναι η χωρική κατανομή της παραμόρφωσης: αφορά σχεδόν ολόκληρη τη Λευκάδα, το βόρειο άκρο της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης και ένα μικρότερο τμήμα της Δυτικής Στερεάς. Επίσης διαπιστώσαμε ότι η μετασεισμική δραστηριότητα δεν προκάλεσε σημαντική επιπλέον παραμόρφωση. Πρόκειται για δεδομένα που βοηθούν ιδιαίτερα τους σεισμολόγους και τους γεωλόγους», λέει ο κ. Παρχαρίδης.

Στα συμπεράσματα που κατέληξε η ελληνική ερευνητική ομάδα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου αναφέρθηκε εκτενώς αξιολογώντας τα ως θετικά και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, από τον οποίο επισημάνθηκε ότι «παλαιότερα η παραγωγή χαρτών εδαφικής παραμόρφωσης απαιτούσε σημαντικό χρόνο τόσο για τη συλλογή όσο και για την επεξεργασία των εικόνων.

Σήμερα η εκτόξευση σύγχρονων συστημάτων παρακολούθησης της Γης, όπως ο δορυφόρος-ραντάρ Sentinel-1A του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (European Space Agency - ESA), παρέχει στους επιστήμονες τη δυνατότητα συνεχούς παρακολούθησης της επιφάνειας της Γης με συχνότητα επίσκεψης της ίδιας περιοχής 12 ημερών. Η συχνότητα αυτή θα μειωθεί στις 6 ημέρες με την εκτόξευση του δίδυμου δορυφόρου του, Sentinel-1Β, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2016...».

Στην φωτογραφία συμβολογράφημα της ευρύτερης περιοχής της Λευκάδας. Η αλληλουχία χρωμάτων απεικονίζει έναν σημαντικό αριθμό «κροσσών συμβολής», που υποδηλώνουν την έντονη παραμόρφωση που προκάλεσε ο σεισμός στην περιοχή. Η έντονη παρουσία χρωμάτων στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού δείχνει ότι η παραμόρφωση εκεί είναι μεγαλύτερη.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64315373

 

 

Ο Τιμ Πικ ετοιμάζεται για διαστημικό περίπατο.

Ο αστροναύτης της ESA, Τιμ Πικ και ο αστροναύτης της NASA Τιμ Κόπρα θα βγούν από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να επισκευάσουν μια μονάδα ισχύος στο εξωτερικό του.

Οι δύο Τιμ έφτασαν στον Διαστημικό Σταθμό στις 15 Δεκεμβρίου αλλά αυτή θα είναι η δεύτερη συμμετοχή τους σε ένα διαστημικό περίπατο: ο Τιμ Πικ βοήθησε τον Τιμ Κόπρα και τον διοικητή του Σταθμού Σκοτ Κέλι, όταν μετακίνησαν έναν εξοπλιστικό φορέα στις 21 Δεκεμβρίου.

Ο νέος διαστημικός περίπατος θα διαρκέσει περίπου έξι ώρες, στις 15 Ιανουαρίου, με τον Τιμ Κόπρα και τον Τιμ Πικ να συνεργάζονται στενά προκειμένου να αντικαταστήσουν μια ελαττωματική μονάδα.

Ο αστροναύτης της ESA εξηγεί: "Το πρωταρχικό μας καθήκον θα είναι να αντικαταστήσουμε μια αποτυχημένη μονάδα Solar Shunt Unit, η οποία μεταφέρει ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τους ηλιακούς συλλέκτες."

Η μονάδα είναι σχετικά εύκολο να αντικατασταθεί καθώς είναι ένα απλό κουτί που μπορεί να αφαιρεθεί με την αφαίρεση μιας βίδας. Μόλις γίνει αυτό οι διαστημικοί περιπατητές θα τοποθετήσουν εκ των προτέρων τα καλώδια των νέων λιμένων σύνδεσης και θα εγκαταστήσουν ξανά μια βαλβίδα που αφαιρέθηκε για την μετεγκατάσταση της μονάδας Leonardo πέρυσι.

Μέσα στον Σταθμό, ο Σκοτ Κέλλυ θα βοηθήσει τους διαστημικούς περιπατητές μέσα και έξω από τις στολές τους - μια κρίσιμη επιχείρηση από μόνη της.

Πριν οι αστροναύτες φύγουν, θα αναπνεύσουν καθαρό οξυγόνο για δύο ώρες για να απομακρυνθεί το άζωτο από το σώμα τους. Η πίεση στη διαστημική στολή είναι χαμηλότερη από ό, τι στο Διαστημικό Σταθμό και η πτώση θα μπορούσε να τους προκαλέσει τη «νόσο των δυτών», όπως συμβαίνει στους αυτοδύτες που ανεβαίνουν πολύ γρήγορα στην επιφάνεια της θάλασσας.

Για να φορέσουν τις στολές και τον εξοπλισμό ασφαλείας θα χρειαστούν ώρες πριν από την είσοδό τους στον αεροστεγή θάλαμο για να μειώσει την πίεση μέχρι να είναι ασφαλές να ανοίξουν την εξωτερική καταπακτή.

Ο Τιμ Πικ σχολιάζει, "Είμαι ενθουσιασμένος με αυτή την ευκαιρία για έναν διαστημικό περίπατο. Αυτή τη στιγμή επικεντρωνόμαστε στην προετοιμασία των εργαλείων, του εξοπλισμού και των διαδικασιών.

Η διατήρηση του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού στο εξωτερικό του απαιτεί εντατικές επιχειρήσεις - όχι μόνο από το πλήρωμα, αλλά και από τις επίγειες ομάδες υποστήριξης μας που προσπαθούν να κάνουν αυτόν το διαστημικό περίπατο όσο το δυνατόν περισσότερο εξίσου ασφαλή και αποτελεσματικό."

Ο σταθμός έχει οκτώ μονάδες διακλάδωσης για τη ρύθμιση της ισχύος, αλλά λειτουργεί με μόνο επτά από τον περασμένο Νοέμβριο.

Ο Τιμ συνοψίζει λέγοντας, "Αν ο διαστημικός περίπατος είναι επιτυχής, αυτό θα αποκαταστήσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο 100% της επιχειρησιακής του ικανότητας."

Περισσότερες πληροφορίες και ζωντανή ενημέρωση μπορούν να βρεθούν στο blog του Τιμ Πικ.

http://blogs.esa.int/tim-peake/

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_Tim_Pik_etoimhazetai_gia_diastemikho_perhipato

[Δροσος Γεωργιος]

Προεπισκόπηση 2016!

Το 2016 θα είναι μια ακόμη συναρπαστική χρονιά για τον Ευρωπαικό Οργανισμό Διαστήματος!

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/12/Preview_2016

 

 

Το βίντεο της ιστορικής αποστολής του πυραυλικού φορέα Falcon 9 της Space X

Δείτε την αποστολή του επαναχρησιμοποιούμενου πυραυλικού φορέα Falcon 9 ο οποίος στις 21 Δεκεμβρίου πραγματοποίησε την άφεση 11 δορυφόρων σε χαμηλή περιγήϊνη τροχιά και στην συνέχεια προσγειώθηκε απόλυτα ελεγχόμενα στο κέντρο εκτοξεύσεων της Space X στο Cape Canaveral.

H Space X είναι ιδιωτική εταιρεία και στόχος της είναι να αναλάβει ένα μεγάλο μέρος τοποθέτησης δορυφόρων σε τροχιά αλλά και επανδρωμένων πτήσεων στο διάστημα στο προσεχές μέλλον.

http://www.pronews.gr/portal/20160114/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CE%B1-falcon-9-%CF%84%CE%B7%CF%82-space-x

 

 

Διαστημικό ρόβερ από… ζελέ.

Το επόμενο ρόβερ της Nasa που θα φτάσει στον Άρη, θα μπορούσε να συμπεριφέρεται σαν… γέλη και να κινείται στο έδαφος του κόκκινου πλανήτη σαν σκουλήκι.

Σύμφωνα με πρόσφατη πατέντα της αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος, το φουτουριστικό πολυμορφικό ρόβερ θα μοιάζει με ένα σακί γεμάτο γέλη, με αποτέλεσμα να μπορεί να κινείται στο ανώμαλο έδαφος του Άρη χωρίς να κολλάει σε εμπόδια, σε αντίθεση με περιπτώσεις προηγούμενων διαστημικών ρόβερ.

Για τον λόγο αυτόν, η NASA σχεδίασε ένα διαστημικό όχημα ικανό να μιμείται τον τρόπο με τον οποίο κινούνται τα σαλιγκάρια και τα σκουλήκια.

«Τα συγκεκριμένα ρομποτικά συστήματα είναι σε θέση να αλλάζουν μορφή ανάλογα με τις απαιτήσεις των διαδρομών τους, προκειμένου να μπορούν να κινούνται με ευκολία στο ανάλογο έδαφος ενώ παράλληλα θωρακίζονται από διάφορους παράγοντες του εκάστοτε περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται» εξηγεί η σύνοψη της έκθεσης που κατέθεσε η NASA.

Σύμφωνα με τα σχέδια, το ρόβερ από το μέλλον θα αποτελείται από έναν μεγάλο σάκο γεμάτο με ένα υγρό από πολυμερή μνήμης σχήματος. Το ειδικό εξωτερικό περίβλημα του «φουσκωτού» διαστημικού οχήματος θα διαθέτει εξογκώματα που θα του επιτρέπουν να γαντζώνεται σε διαφορετικές επιφάνειες. Τέσσερις βαλβίδες στο εσωτερικό του θα διοχετεύουν το υγρό στα διαφορετικά διαμερίσματα, βοηθώντας το να αλλάζει το βάρος του.

«Τα συμβατικά ρόβερ κινούνται στην επιφάνεια του εδάφους με τη βοήθεια συστημάτων προώθησης» αναφέρει η NASA. «Συγκεκριμένα, σε αμμώδεις περιοχές που εντοπίζονται στα περιβάλλοντα της Σελήνης και του Άρη, τα οχήματα αυτά μπορούν να κολλήσουν. Τα νέα ρόβερ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και σε γήινα εδάφη, π.χ. σε δύσβατες περιοχές όπου δεν μπορεί να κινηθεί ο άνθρωπος ή τα σωστικά συνεργεία».

Μια άλλη εκδοχή του διαστημικού ρομπότ, σύμφωνα με την NASA, θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικές σφαίρες οι οποίες θα βρίσκονται κλεισμένες σε μια μεμβράνη και θα βοηθά το όχημα να κινείται προς τα εμπρός.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=768486

[Δροσος Γεωργιος]

ROSCOSMOS.Χρονοδιάγραμμα εκτοξεύσεων το I τρίμηνο του 2016.

28η Γενάρη: (RN) «Proton-M» και SC EutelSat 9Β («Eutelsat 9Β")?

7η Φεβρουαρίου: «Σογιούζ-2.1β» και «Glonass-M"?

12η Μάρτ: «Σογιούζ 2.1β» και SC "Resurs-Ρ №3»?

14η Μάρτ: "Proton-M" με την αποστολή ExoMars («ExoMars»).

Σχετικά με το πρόγραμμα ISS κατά το πρώτο τρίμηνο του 2016:

19 Μαρτ: "Soyuz-FG" με TPK "Soyuz TMA-20M"?

31 Μάρτ: "Soyuz-2.1a" με THC "Πρόοδος MS-02"

http://www.federalspace.ru/21951/

 

 

Πυραυλοκινητήρας μεθανίου/φυσικού αερίου στα σχέδια της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας.

Την ανάπτυξη ενός πυραυλοκινητήρα που θα κινείται με μεθάνιο/ φυσικό αέριο σχεδιάζει η ρωσική διαστημική υπηρεσία, Roscosmos.

Όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο Sputnik, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Izvestia, στο πλαίσιο ενός ειδικού προγράμματος έρευνας και ανάπτυξης πάνω σε κινητήρες, η Ρωσία στοχεύει στην ανάπτυξη των δομικών στοιχείων ενός πρωτοποριακού πυραυλοκινητήρα. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία φέρεται να είναι έτοιμη να επενδύσει πάνω από 25 δισ. ρούβλια, αν και εκτιμάται πως όλο το ποσό δεν θα πάει στον πυραυλοκινητήρα μεθανίου, καθώς το όλο πρόγραμμα περιλαμβάνει την ανάπτυξη πρωτοτύπων πυραυλοκινητήρων υγρών καυσίμων νέας γενιάς, εξοπλισμένων με διαγνωστικά συστήματα και συστήματα προστασίας, καθώς και δομικά στοιχεία από συνθετικά υλικά.

Πηγή κοντά στο πρόγραμμα δήλωσε ότι στόχος είναι η κατασκευή ενός πρωτοτύπου πυραυλοκινητήρα, αν και δεν έχει αρχίσει ακόμα ανάπτυξη πυραύλου που θα τον φέρει. Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται ότι θα αποτελέσει σημαντικό βήμα για μελλοντικά προγράμματα. Το αρχικό πλάνο φέρεται να ήταν εγκατάσταση του πυραυλοκινητήρα στον νέο πύραυλο Feniks, ωστόσο η ιδέα αυτή εγκαταλείφθηκε.

Γενικά, το εν λόγω πρόγραμμα εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των ρωσικών προσπαθειών για πυραύλους χαμηλού κόστους, που θα έχουν συνέπεια πιο οικονομικές αποστολές στο Διάστημα- στην ίδια φιλοσοφία με τις προσπάθειες εταιρειών όπως η αμερικανική SpaceΧ, για επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους, που επιστρέφουν στη Γη μετά την αποστολή τους.

http://www.naftemporiki.gr/story/1054487/puraulokinitiras-methanioufusikou-aeriou-sta-sxedia-tis-rosikis-diastimikis-upiresias

 

 

Η NASA σύναψε συμβόλαια μεταφοράς φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η NASA σύναψε τρία συμβόλαια μεταφοράς φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να διασφαλίσει ότι ο απαραίτητος εξοπλισμός όσον αφορά στις διεργασίες και έρευνες προς την κατεύθυνση του ταξιδιού στον Άρη θα παραδοθεί στον ISS στο Διάστημα 2019-2024.

Η εταιρεία αποκάλυψε ότι επελέγησαν οι Orbital ATK, Sierra Nevada Corporation και SpaceX. Αναλυτικότερα, τα συμβόλαια αυτά έχουν να κάνουν με την παράδοση φορτίων στον σταθμό, την απόρριψη ανεπιθύμητων φορτίων και την επιστροφή δειγμάτων και άλλων αντικειμένων από τον σταθμό πίσω στη NASA.

Όπως υπογράμμισε ο επικεφαλής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, λίγοι θα φαντάζονταν το 2010 ότι η NASA θα συνεργαζόταν με όλο και περισσότερες ιδιωτικές εταιρείες προκειμένου το Διάστημα να καταστεί πιο οικονομικά προσβάσιμο. Τα συμβόλαια εγγυώνται τουλάχιστον έξι αποστολές ανεφοδιασμού από την κάθε εταιρεία – και θα διεξαχθούν παράλληλα με πτήσεις στο πλαίσιο του Commercial Crew Program, που θα επιτρέψει την πρόσθεση ενός εβδόμου αστροναύτη στον σταθμό, έτσι ώστε να αυξηθεί ο χρόνος του πληρώματος που είναι αφιερωμένος στην έρευνα.

Κατά την επιλογή, η υπηρεσία αξιοποίησε την εμπειρία από τα πρώτα συμβόλαια, με την Orbital ATK και την SpaceX. Η μέγιστη δυνατή αξία για όλα τα συμβόλαια είναι 14 δισ. από το 2016 ως το 2024, με τη NASA να ζητεί αποστολές όποτε θεωρεί ότι χρειάζονται και την τιμή τους να καθορίζεται από τον τύπο τους.

http://www.naftemporiki.gr/story/1054898/i-nasa-sunapse-sumbolaia-metaforas-fortion-ston-diethni-diastimiko-stathmo

[Δροσος Γεωργιος]

NASA: Δεύτερο τρομακτικό ατύχημα με «καταραμένο» σκάφανδρο.

Δυόμισι χρόνια μετά τον παρ' ολίγον πνιγμό ενός αστροναύτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), δύο συνάδελφοί του χρειάστηκε να τερματίσουν εσπευσμένα τις εργασίες στο εξωτερικό του συγκροτήματος όταν η κάσκα του ενός άρχισε να γεμίζει νερό.

Ο Τίμοθι Κόπρα της NASA εργαζόταν μαζί με τον Τιμ Πικ -τον πρώτο βρετανό πολίτη που πραγματοποιεί διαστημικό περίπατο- όταν ανέφερε ότι είδε μέσα στην κάσκα του μια μεγάλη σταγόνα νερού, διαστάσεων περίπου δέκα επί πέντε εκατοστών.

Ο Πικ κοίταξε τότε τον συνάδελφό του και ενημέρωσε το κέντρο ελέγχου ότι η κάσκα του είχε θολώσει από ένα στρώμα νερού.

Και οι δύο αστροναύτες πήραν εντολή να επιστρέψουν εσπευσμένα στο εσωτερικό του ISS, τέσσερις ώρες μετά την έναρξη του διαστημικού περιπάτου και δύο ώρες νωρίτερα από το προγραμματισμένο.

Ο Κόπτρα χρησιμοποίησε το ίδιο σκάφανδρο που φορούσε ο ιταλός Λούκα Παρμιτάνο σε έναν εφιαλτικό διαστημικό περίπατο το 2013: περίπου ενάμισι λίτρο νερού διέρρευσε από το σύστημα ψύξης της στολής, πλημμύρισε την κάσκα του και απείλησε να τον πνίξει.

Και αυτή τη φορά, το νερό φαίνεται ότι διέρρευσε από το σύστημα ψύξης, ευτυχώς όμως ήταν πολύ λιγότερο. Ο κυβερνήτης του ISS Σκοτ Κέλι εξέτασε το σκάφανδρο και ανέφερε ότι γέμισε μια σύριγγα με περίπου 15 ml νερό. Νερό όμως είχε μουσκέψει και τα εσωτερικά μαξιλαράκια του σκάφανδρου, το οποίο είχε αναβαθμιστεί και είχε ενισχυθεί με περισσότερα απορροφητικά υλικά μετά το ατύχημα του 2013. Όπως φαίνεται, τα μέτρα που έλαβε η NASA μετά την περιπέτεια του Παρμιτάνο μπορεί και να ήταν σωτήρια στην περίπτωση του Κόρπα.

Ο Κόρπα και ο Πικ πρόλαβαν τουλάχιστον να ολοκληρώσουν τον πρωτεύοντα στόχο του διαστημικού περιπάτου, την αντικατάσταση ενός ρυθμιστή τάσης που χάλασε πριν δύο μήνες και μείωσε την ηλεκτρική ισχύ του σταθμού κατά το ένα όγδοο.

Η NASA διαβεβαίωσε ότι θα εξετάσει και πάλι την «καταραμένη» στολή για να διευκρινιστεί τι πήγε στραβά.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500052162

 

Απέτυχε η SpaceX σε απόπειρα προσνήωσης πυραύλου.

Πύραυλος Falcon 9 της αμερικανικής SpaceX εκτοξεύθηκε την Κυριακή και έθεσε σε τροχία έναν επιστημονικό δορυφόρο, στη συνέχεια όμως απέτυχε να προσεδαφιστεί σε μια μη επανδρωμένη εξέδρα στον Ειρηνικό.

Μεταφέροντας στην κορυφή του τον ευρω-αμερικανικό δορυφόρο Jason-3, σχεδιασμένο να μετρά τη στάθμη της θάλασσας σε όλο τον κόσμο, ο Falcon («γεράκι») εκτοξεύθηκε στις 20.42 ώρα Ελλάδας από την Αεροπορική Βάση Βάντερμπεργκ στην Καλιφόρνια.

Λιγότερο από τρία λεπτά μετά την πυροδότηση, το κατώτερο και μεγαλύτερο τμήμα του πυραύλου αποσυνδέθηκε από το δεύτερο στάδιο και άρχισε να πέφτει, ενώ το δεύτερο στάδιο συνέχισε την ανοδική του πορεία για να θέσει το φορτίο σε τροχιά.

Καθώς έπεφτε, το πρώτο στάδιο πυροδότησε ξανά τους κινητήρες του, ανέπτυξε τέσσερα σκέλη προσεδάφισης και επιχείρησε να σταθεί όρθιος σε μια ρομποτική πλωτή εξέδρα.

Ένα από τα σκέλη παρουσίασε βλάβη και ο πύραυλος έπεσε, είπε η εταιρία.

Τον περασμένο μήνα, ένας ίδιος Falcon 9 προσεδαφίστηκε με επιτυχία στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ μετά την εκτόξευση μιας κάψουλας Dragon της SpaceX προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό -η SpaceX και δύο ακόμα εταιρείες έχουν εξασφαλίσει συμβόλαια της NASA για τον ανεφοδιασμό του πολυεθνικού τροχιακού εργαστηρίου.

Μέχρι σήμερα, όμως, η SpaceX δεν έχει καταφέρει να προνηώσει τον πύραυλο.

Σύμφωνα με την εταιρεία, ο Falcon 9 που εκτοξεύθηκε την Κυριακή θα μπορούσε να επιστρέψει το έδαφος, δεν έχει λάβει όμως έγκριση για κάτι τέτοιο για «περιβαλλοντικούς» όρους.

Η τεχνολογία των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων εκτιμάται ότι θα μείωνε σημαντικά το κόστος της εκτόξευσης φορτίων, το οποίο φτάνει σήμερα τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Η SpaceΧ δεν έχει διευκρινίσει ποιο θα ήταν το όφελος για τους πελάτες της -σήμερα, κάθε εκτόξευση του Falcon 9 χρεώνεται 61 εκατομμύρια.

Ο Jason-3, ο δορυφόρος που εκτοξεύθηκε την Κυριακή, είναι προϊόν πολυετούς συνεργασίας ανάμεσα στη NASA, την αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας (CNES) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Αξιοποίηση των Μετεωρολογικών Δορυφόρων.

Είναι το νεότερο μέλος μιας σειράς δορυφόρων που μετρούν τη στάθμη της θάλασσας αδιαλείπτως από το 1992 και έχουν επιτρέψει στους κλιματολόγους να συνυπολογίσουν το ρόλο των ωκεανών στα μοντέλα του παγκόσμιου κλίματος.

Πρωτεύον όργανο του Jason-3 είναι ένα ραντάρ που μετρά τη στάθμη της θάλασσας εκπέμποντας έναν παλμό μικροκυμάτων και μετρώντας το χρόνο που χρειάζεται για να ανακλαστεί από την επιφάνεια του νερού και να επιστρέψει στον δορυφόρο.

Ο Jason-3 θα δώσει πιο σαφή εικόνα για το πώς η παγκόσμια θέρμανση και η άνοδος της στάθμης επηρεάζουν τους ανέμους και τα θαλάσσια ρεύματα σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από τις ακτές. Σύμφωνα με τη NOAA, οι προηγούμενοι δορυφόροι περιορίζονταν στα δέκα χιλιόμετρα από τις ακτές.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500052152

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Τιμ και ο Τιμ επέστρεψαν με ασφάλεια πίσω στον Διαστημικό Σταθμό μετά τον διαστημικό περίπατο.

Μετά από έναν διαστημικό περίπατο που διήρκησε 4 ώρες και 43 λεπτά για να αντικατασταθεί ένας αποτυχημένος ρυθμιστής ισχύος και την εγκατάσταση καλωδίωσης, ο αστροναύτης Τιμ Πικ και ο αστροναύτης της NASA Τιμ Κόπρα επέστρεψαν στο εσωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Η επιμελώς σχεδιασμένη και εκτελεσμένη εξόρμηση τερματίστηκε πρόωρα μετά την αναφορά του Τιμ Κόπρα για μικρή ποσότητα νερού που σχηματιζόταν στο κράνος του. Οι δύο Τιμ εργάστηκαν στενά μεταξύ τους για να επιστρέψουν στο Διαστημικό Σταθμό, με τον διοικητή της NASA Σκοτ Κέλλυ και τον κοσμοναύτη Σεργκέι Βολκόφ να περιμένουν μέσα για να τους βοηθήσουν να βγάλουν τις στολές τους.

Άφησαν τα όρια του ερευνητικού εργαστηρίου μηδενικής βαρύτητας στις 12:48 GMT μετά από προετοιμασία πέντε ωρών τους για να φορέσουν τις στολές τους και να εξαγνίσουν το σώμα τους από άζωτο για την αποφυγή της ασθένειας της αποσυμπίεσης.

Αυτό ήταν ο πρώτος διαστημικός περίπατος για έναν βρετανό αστροναύτη, αλλά και η πρώτη εξόρμηση για τη στολή που χρησιμοποιείται από τον Τιμ Πικ, η οποία έφτασε στον Σταθμό τον Δεκέμβριο.

Ο Τιμ Κόπρα πήγε πρώτα στην άκρη της δεξιάς πλευράς πρόσδεσης του Σταθμού, με τον Τιμ Πικ να ακολουθεί με την αντικατάσταση της Sequential Shunt Unit. Η ανταλλαγή του κουτιού που είχε μέγεθος βαλίτσας ήταν ένα σχετικά απλό έργο, αλλά κάτι που έπρεπε να γίνει με ασφάλεια καθώς ο χρόνος κυλούσε.

Για να αποφευχθούν οι σπινθήρες υψηλής τάσης, η μονάδα θα μπορούσε να αντικατασταθεί μόνο καθώς ο Σταθμός πετούσε στη σκιά της Γης, δίνοντας στους διαστημικούς περιπατητές μισή ώρα για να απασφαλίσουν τον αποτυχημένο ρυθμιστή ρεύματος και να τοποθετήσουν και να βιδώσουν τον αντικαταστάτη του.

Με την κύρια αποστολή τους να έχει ολοκληρωθεί, οι Τιμ χωρίστηκαν για να πραγματοποιήσουν μεμονωμένες εργασίες για το υπόλοιπο του χρόνου τους έξω. Ο Τιμ Κόπρα επανεγκαταστήσε μια βαλβίδα που αφαιρέθηκε ως τμήμα της μετεγκατάστασης της μονάδας Leonardo το περασμένο έτος, αλλά του είπαν από τον Έλεγχο Αποστολής να επιστρέψει στον αεροστεγή θάλαμο πριν προλάβει να ξεκινήσει την επόμενη εργασία του, αφού είχε αναφέρει το νερό στο κράνος του.

Ο Τιμ Πικ εγκαθιστουσε νέα καλώδια για ένα νέο σύστημα σύνδεσης, όταν ο Έλεγχος Αποστολής αποφάσισε να τερματίσει το διαστημικό περίπατο νωρίτερα, ζητώντας από το δίδυμο να ολοκληρώσουν το έργο τους και να επιστρέψουν στον αεροστεγή θάλαμο δύο ώρες νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα.

Ο διαστημικός περίπατος έληξε επίσημα στις 17:31 GMT, όταν οι Τιμ ξεκίνησαν την αποσυμπίεση του αεροστεγούς θαλάμου Quest.

Ήταν ένας πολυάσχολος χρόνος για το ζευγάρι. Από την άφιξή τους στις 15 Δεκεμβρίου έχουν λάβει μέρος σε δύο διαστημικούς περιπάτους - ίσως ένα από τα πιο εντατικά, αλλά συναρπαστικά κομμάτια της θέσης εργασίας ενός αστροναύτη.

Ο Σταθμός λειτουργεί πλέον και πάλι σε δυνατότητα πλήρους ισχύος, αφού είχε πέσει κατά ένα όγδοο, όταν ο ρυθμιστής ισχύος απέτυχε το Νοέμβριο. Η μονάδα θα επιστρέψει στη Γη για έλεγχο και πιθανή ανακαίνιση.

Με το διαστημικό περίπατο να έχει ολοκληρωθεί, ο Τιμ έχει μερικές μέρες ξεκούρασης πριν την συνέχιση των εργασιών του για το εκτεταμένο επιστημονικό πρόγραμμα το οποίο αποτελεί μέρος της εξαμηνιαίας αποστολή του Principia.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_Tim_kai_o_Tim_ephestrepsan_me_asphhaleia_phiso_ston_Diastemikho_Stathmho_metha_ton_diastemikho_perhipato

 

 

O πύραυλος της SpaceX εκρήγνυται στην προσνήωση.

Έχοντας εκτοξεύσει με επιτυχία το φορτίο του στο Διάστημα, ο καινοτόμος πύραυλος Falcon 9 της SpaceΧ επιχειρεί να επιστρέψει και να προσνηωθεί σε μη επανδρωμένη εξέδρα στον Ειρηνικό. Στην αρχή, μοιάζει να τα καταφέρνει.

Η τελευταία δοκιμή της τεχνολογίας επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων που αναπτύσσει η SpaceX κατέληξε σε εκρηκτική αποτυχία: ο πύραυλος κατάφερε να σταθεί σχεδόν κατακόρυφα στην εξέδρα, όμως ένα από τα τέσσερα σκέλη προσεδάφισης δεν είχε κλειδώσει στη θέση του με αποτέλεσμα να διπλώσει. Ο Falcon 9 γέρνει, πέφτει στην εξέδρα και ανατινάσσεται.

Η εξέδρα όπου έσκασε ο πύραυλος είναι μη επανδρωμένη και ονομάζεται «Απλά διαβάστε τις οδηγίες» (Πηγή: SpaceX)

Στο μεταξύ, το δεύτερο, μικρότερο στάδιο του πυραύλου συνέχιζε το ταξίδι του και τελικά έθεσε με επιτυχία σε τροχιά τον ευρω-αμερικανικό δορυφόρο Jason-3, σχεδιασμένο να μετρά τη στάθμη της θάλασσας σε όλο τον κόσμο.

Ο Falcon 9 έχει ύψος εικοσαώροφου κτηρίου (Πηγή: SpaceX)

Το βίντεο της αποτυχημένης προσνήωσης του κατώτερου σταδίου του πυραύλου αναρτήθηκε στο Instagram από τον Έλον Μασκ, τον περιπετειώδη δισεκατομμυριούχο που ίδρυσε τη SpaceX μετά το PayPal και την εταιρεία ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla.

Παρόλο που όλες οι απόπειρες προσνήωσης έχουν αποτύχει, η SpaceX κατάφερε τον περασμένο μήνα να προσεδαφίσει τον Falcon 9 στη ξηρά.

Εφόσον η ιδέα των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων πετύχει, το κόστος της εκτόξευσης φορτίων σε τροχιά εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.

Βίντεο.

http://www.liveleak.com/view?i=78c_1453091251

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500052338

 

 

Ανθισε το πρώτο διαστημικό λουλούδι.

Πριν από λίγους μήνες το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού καλλιέργησε με επιτυχία ένα είδος μαρουλιού το οποίο κατανάλωσε. Αμέσως μετά οι αστροναύτες φύτεψαν λουλούδια στα εργαστήρια του Σταθμού. Ηταν η πρώτη προσπάθεια καλλιέργειας λουλουδιών σε διαστημικές συνθήκες και ήταν πολύ σημαντικό γιατί η καλλιέργεια λουλουδιών είναι πιο σύνθετη διαδικασία από εκείνη ενός μαρουλιού. Οπως ανακοίνωσε η NASA το πρώτο… διαστημικό λουλούδι άνθισε!

Το πείραμα όπως είναι ευνόητο αναμένεται να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την καλλιέργεια λουλουδιών σε πρώτο επίπεδο αλλά και γενικότερα φυτών στο Διάστημα. Να σημειωθεί ότι για το 2017 έχει προγραμματιστεί η καλλιέργεια ντομάτας στον ISS εγχείρημα που αν στεφθεί με επιτυχία θα είναι εξαιρετικά σημαντική αφού πρόκειται για βασική τροφή την οποία θα μπορούν να έχουν στη διάθεση τους τα μέλη επανδρωμένων αποστολών σε μακρινούς προορισμούς. Δείτε εδώ την εξέλιξη της καλλιέργειας της ζίνιας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

http://www.nasa.gov/mission_pages/station/research/news/flowers/

Το Γένος Ζίνια αποτελείται από 20 είδη ετήσιων και πολυετών φυτών της οικογένειας Asteraceae (μαργαρίτα) . Είναι ιθαγενές των ξερών γρασιδότοπων, σε μια περιοχή που εκτείνεται από τις Νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Νότια Αμερική , με το κέντρο της διαφοροποίησης να εντοπίζεται στο Μεξικό. Το όνομα του γένους τιμά τον Γερμανό βοτανολόγος Johann Gottfried Zinn (1727-1759). Οι ζίνιες είναι τα πλέον δημοφιλή λουλούδια τόσο για καλλιέργεια σε κήπους όσο και για «στολίζουν» τα δωμάτια στα σπίτια. Οι ζίνιες έχουν πολλές διαφορετικές μορφές. Όπως οι ντάλιες και τα χρυσάνθεμα, έτσι και οι ζίνιες έχουν διάφορες ποικιλίες λουλουδιών τα οποία μπορούν να είναι μονά, διπλά ή ημίδιπλα. Διαθέτουν επίσης μεγάλο αριθμό έντονων χρωμάτων, στην πραγματικότητα τα άνθη της υπάρχουν σχεδόν σε κάθε απόχρωση εκτός από μπλε.

Στη δεκαετία του 1980 και τις αρχές του 1990 ο Ρωσικός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσε την πραγματοποίηση πειραμάτων καλλιέργειας διαφόρων φυτών (ρύζι, καλαμπόκι) ανάμεσα τους κάποιο είδος λουλουδιού στον διαστημικό σταθμό ΜΙΡ. Ομως δεν δίνονταν πολλές λεπτομέρειες και στοιχεία για αυτά τα πειράματα και ο έντονος ανταγωνισμός στην διαστημική κούρσα εκείνης της εποχής έκανε πολλές σχετικές ανακοινώσεις να αμφισβητούνται είτε από την μία ή την άλλη πλευρά είτε από την επιστημονική κοινότητα. Για αυτό το συγκεκριμένο πείραμα που γίνεται με πλήρη δημοσιότητα και περιγραφή όλων των σταδιών της διαδικασίας θεωρείται ως η πρώτη πετυχημένη καλλιέργεια λουλουδιού. Πιθανώς να πραγματοποιήθηκε καλλιέργεια λουλουδιών και στον ΜΙΡ αλλά μέχρι στιγμής η διεθνής κοινότητα αποδέχεται το πείραμα με τις ζίνιες στον ISS ως το πρώτο πετυχημένο του είδους.

Ολος ο διεθνής Τύπος έτσι το υποδέχεται και επίσης το αποδέχεται και η Wikipedia στη σχετική της ανάρτηση https://en.wikipedia.org/wiki/Zinnia

https://en.wikipedia.org/wiki/Zinnia

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=769691

[Δροσος Γεωργιος]

Μίνι διαστημικό λεωφορείο προστίθεται στον στόλο ανεφοδιασμού του ISS.

Ακόμα μια αμερικανική εταιρεία εξασφάλισε συμβόλαιο της NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού: η ιδιωτική Sierra Nevada θα πετά με το Dream Chaser, ένα επαναχρησιμοποιούμενο «διαστημοπλάνο» που προσγειώνεται όπως το διαστημικό λεωφορείο.

Η Sierra Nevada γίνεται έτσι ο τρίτος εργολάβος της NASA για τον ανεφοδιασμό του πολυεθνικού τροχιακού συγκροτήματος, έπειτα από τις εταιρείες SpaceX και Orbital ATK. Τα τρία συμβόλαια έχουν συνολικό ύψος 14 δισ. δολάρια και προβλέπουν τουλάχιστον έξι αποστολές από κάθε εργολάβο το διάστημα 2019-2014.

Το Dream Chaser θα εκτοξεύεται από τη Φλόριντα τοποθετημένο κατακόρυφα στην κορυφή ενός πυραύλου Atlas 5 της κοινοπραξίας United Space Alliance, την οποία δημιούργησαν οι Boeing και Lockheed Martin. Αφού παραδώσει το φορτίο στον ISS, θα προσγειώνεται σαν αεροπλάνο είτε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι είτε σε άλλους διαδρόμους, ανέφερε η Sierra Nevada.

Αυτό θα επιτρέψει την ταχύτερη ανάκτηση πειραματόζωων και επιστημονικών υλικών από τον ISS. Η κάψουλα Dragon της SpaceX επιστρέφει πέφτοντας με αλεξίπτωτο στον ωκεανό, ενώ η κάψουλα Cygnus της Orbital ATK καταστρέφεται φλεγόμενη στην ατμόσφαιρα με το τέλος κάθε αποστολής.

Βασικός παράγοντας στην απόφαση της NASA να συνεργαστεί με τρίτο εργολάβο ήταν τα ατυχήματα κατά την εκτόξευση που είχαν υποστεί το τελευταίο διάστημα η Orbital ATK και η SpaceX.

Εκτός από τις μη επανδρωμένες αποστολές, η NASA σχεδιάζει να αναθέσει σε ιδιώτες και την μεταφορά πληρωμάτων.

Συμβόλαια για την ανάπτυξη επανδρωμένων σκαφών έχουν εξασφαλίσει η SpaceX και η Boeing.

Σήμερα, οι αμερικανοί αστροναύτες πετούν από και προς τον ISS με νοικιασμένες θέσεις στα ρωσικά Soyuz.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=769113

 

 

"Ομοσπονδία" - το όνομα του νέου ρωσικού διαστημοπλοιου.

Στις 15 Ιανουαρίου 2016, η κριτική επιτροπή, υπό την προεδρία του Γενικού Διευθυντή, SC "Roskosmos" Ιγκόρ Коμαροβα ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του διαγωνισμού για το καλύτερο όνομα για το νέο επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφορών της Ρωσίας.

Ο νικητής ήταν ο Andrew Smokotin από το Κεμέροβο, που πρώτος πρότεινε το όνομα «Ομοσπονδία». Η κριτική επιτροπή εκρινε οτι η "Ομοσπονδία" ηταν η καλύτερη ονομασία από τις τρεις "φιναλίστ" του διαγωνισμού («Γκαγκάριν», «Ομοσπονδία», «φορέας») και θα είναι το επίσημο όνομα του νέου διαστημοπλοίου. Τα ονόματα «Γκαγκάριν» και «φορέας» μπορεί να χρησιμοποιηθουν στο μέλλον για άλλα έργα απο την διαστημική βιομηχανία της Ρωσίας.

Πριν προηγήθηκε δημόσια ψηφοφορία, στην οποία συμμετείχαν 35.105 άτομα που προσέφεραν περίπου 6.000 ονόματα, μεταξύ των οποίων και η οργανωτική επιτροπή είχε επιλεξει για την ψηφοφορία του κοινού Δέκα: "Gagarin", "φορέας", "Ομοσπονδία", "Άστρα", "Γαλαξίας" "Πατρίδα", "Zodiac", "Ειρήνη", "Αστέρι" και "Leader".

Ο Διαγωνισμός για το καλύτερο όνομα για το νέο ρωσικό διαστημόπλοιο διοργανώθηκε από την RSC "Energia" με συμμετοχή της "Roskosmos" και της ACCD στα τέλη Αυγούστου 2015. Ο συγγραφέας για το όνομα «Ομοσπονδία» θα λάβει το μεγάλο βραβείο - ένα ταξίδι την άνοιξη του 2016 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, και την παρουσία του κατά την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Την Δεύτερη και τρίτη θέση στο διαγωνισμό η επιτροπή απένειμε στον Eugene Vlasov Μόσχα και Αλεξέι Podmolode από Ουλάν Ουντέ, οι οποίοι πρότειναν για πρώτη φορά το όνομα «Γκαγκάριν» και «φορέας» για τους τελικούς.

Το πλήρωμα του PTC θα ειναι μέχρι και τέσσερα άτομα. Στην αυτόνομη πτήση το όχημα μπορεί να είναι έως και 30 ημέρες και όταν πετα ως μέρος του διαστημικού σταθμού - έως και 1 έτος. Το συνολικό βάρος του πλοίου κατά τη διάρκεια της πτήσης προς το διαστημικό σταθμό θα είναι ίση με 14,4 τόνους (19 τόνοι κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τη Σελήνη), η μάζα του οχήματος ανάκαμψης - 9 τόνους. Το μήκος του πλοίου - 6.1 μέτρα. Ονομαστική υπερφόρτωση κατά τη διάρκεια της καθόδου - 3 g. Για να ξεκινήσει διαστημόπλοιο σε τροχιά έχει προγραμματιστεί να χρησιμοποιήσει τον πύραυλο φορέα βαριάς κατηγορίας "Angara-A5V."

http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_01-15.html

[Δροσος Γεωργιος]

Δοκιμάστε τις ικανότητές σας ως αστροναύτης και βοηθήστε την ESA.

Με τον αστροναύτη Τιμ Πικ να έχει κάνει τον πρώτο του διαστημικό περίπατο, έχετε ποτέ θελήσει να μάθετε αν έχετε ότι χρειάζεται για να γίνει κανείς αστροναύτης; Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, ESA, προσφέρει μια δοκιμαστική έκδοση ενός τεστ που αναπτύχθηκε για τους μελλοντικούς αστροναύτες ώστε να μπορείτε να το δοκιμάσετε στο σπίτι - και με τη συμμετοχή σας θα μας βοηθήσετε να επιλέξουμε μια νέα γενιά αστροναυτών.

Οι εκπαιδευτές στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Αστροναυτών της ESA στην Κολωνία της Γερμανίας αναζητούν πάντα τρόπους για να βελτιώσουν τις μεθόδους τους. Μέρος της δουλειάς είναι να βρουν αρχικά ποιος είναι κατάλληλος να γίνει αστροναύτης.

Μία από τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αστροναύτες είναι η εργασία στον τρισδιάστατο χώρο. Σε ένα σύμπαν χωρίς βάρος, το πάνω μπορεί να γίνει κάτω και το αριστερά μπορεί να γίνει δεξιά, ανάλογα με τον τρόπο που επιπλέουν.

Όλοι γνωρίζουμε την αίσθηση του αποπροσανατολισμού κατά τη διάρκεια της επίσκεψης σε μια νέα πόλη, και η εργασία στο διάστημα προσθέτει μια εντελώς νέα διάσταση - κυριολεκτικά. Κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου αυτό το φαινόμενο εντείνεται καθώς η μαυρίλα του διαστήματος προσφέρει λίγα στους εγκεφάλους των αστροναυτών για να χρησιμοποιηθούν για τον προσανατολισμό.

Η εργασία και η χρήση αντικειμένων σε αυτό το περιβάλλον είναι κάτι που οι αστροναύτες πρέπει να υπερέχουν και έτσι είναι μια βασική ικανότητα που αναζητούν οι εκπαιδευτές κατά την επιλογή των υποψηφίων.

Ο επικεφαλής του κέντρου αστροναυτών, Frank De Winne, λέει: "η ESA δεν τρέχει επί του παρόντος κάποια εκστρατεία επιλογής, ωστόσο η ανάπτυξη τεστ για την επιλογή αστροναυτών απαιτεί χρόνο και πρέπει να γίνει σωστά."

Ο στόχος σας είναι να προχωρήσετε και να γυρίσετε ένα αντικείμενο ώστε να ταιριάζει απόλυτα σε μια νέα θέση σε τρεις διαστάσεις. Η εργασία γίνεται δυσκολότερη, επειδή όλες οι κινήσεις σας θα πρέπει να προγραμματιστούν εκ των προτέρων και ο στόχος είναι να χρησιμοποιείτε όσο το δυνατόν λιγότερες.

Οι εμπειρογνώμονες στη ρομποτική και τη σύνδεση διαστημόπλοιων του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αστροναυτών εργάστηκαν με ψυχολόγους για το σχεδιασμό του τεστ.

Ο επικεφαλής της Εκπαίδευσης Αστροναυτών της ESA, Rüdiger Seine, εξηγεί: "’Παίζοντας’ με το online τεστ θα βοηθήσετε την ομάδα να το επικυρώσει, ουσιαστικά καθιστώντας βέβαιο ότι λειτουργεί. Για εμάς, όσο περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν, τόσο το καλύτερο."

Κάντε κλικ εδώ για να μεταβείτε στην ιστοσελίδα του τεστ και αρχίστε να σκέφτεστε σαν αστροναύτης καθώς εργάζεστε σε ολοένα και πιο δύσκολα επίπεδα.

http://www.nlr.org/the-astronaut-selection-test/

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Dokimhaste_tis_ikanhotethes_sas_os_astronahutes_kai_voethheste_ten_ESA

 

 

Η Ινδία πιο κοντά στη δημιουργία του δικού της GPS.

Η Ινδία εκτόξευσε την Τετάρτη τον πέμπτο δορυφόρο ενός συστήματος πλοήγησης με το οποίο η χώρα μειώνει την εξάρτησή της από το GPS του αμερικανικού στρατού.

Στην τελική του μορφή, ο αστερισμός θα περιλαμβάνει επτά δορυφόρους που θα προσφέρουν υπηρεσίες πλοήγησης εντός της Ινδίας και σε απόσταση περίπου 1.500 χιλιομέτρων από την ηπειρωτική χώρα, ανακοίνωσε ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας.

Το αμερικανικό GPS, αντίθετα, αποτελείται από δεκάδες δορυφόρους που προσφέρουν παγκόσμια κάλυψη. Το ίδιο ισχύει για το ευρωπαϊκό σύστημα Galileo, το οποίο αναμένεται να αρχίσει να προσφέρει υπηρεσίες εντός του έτους, καθώς και για το ρωσικό σύστημα Glonass. Την δική της απάντηση στο αμερικανικό GPS υλοποιεί και η Κίνα με το σύστημα Beidu («Μεγάλη Άρκτος»).

Όπως αναφέρει το Reuters, ο νέος ινδικός δορυφόρος IRNSS-1E εκτοξεύτηκε με πύραυλο ινδικής κατασκευής από το διαστημικό κέντρο της Σριχαρικότα στη νότια Ινδία. Τις επόμενες ημέρες θα μεταφερθεί στην τελική, γεωσύγχρονη τροχιά του, έτσι ώστε να παραμένει μόνιμα πάνω από το ίδιο σημείο του πλανήτη.

Δύο ακόμα δορυφόροι προγραμματίζεται να συμπληρώσουν την επτάδα του αστερισμού εντός του έτους.

Το ινδικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης θα προσφέρει δωρεάν υπηρεσίες στους πολίτες καθώς και αποκλειστικές υπηρεσίες για τον ινδικό στρατό.

«Οι επιστήμονές μας συνεχίζουν να μας κάνουν περήφανους» σχολίασε μετά την εκτόξευση της Τετάρτης ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500052922

[Δροσος Γεωργιος]

Οι μαθητικοί τελικοί Zero Robotics ζωντανά από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με άρωμα Ελλάδας.

Την Δευτέρα 25 Ιανουαρίου περισσότεροι από 100 μαθητές από όλη την Ευρώπη θα συναντηθούν στο Euro Space Center στο Βέλγιο, κοντά στο σταθμό του Redu του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) για να λάβουν μέρος στον ζωντανό τελικό του τουρνουά Zero Robotics 2015 ISS. Αυτή είναι η τέταρτη χρονιά που το τουρνουά Zero Robotics θα μετατρέψει το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) σε μια πίστα παιχνιδιού για μαθητές λυκείου (15-19) από τα κράτη μέλη της ESA.

Από το Σεπτέμβριο του 2015, οι ομάδες των μαθητών σε όλη την Ευρώπη εφάρμοσαν τις δεξιότητες τους στην επίλυση προβλημάτων στα μαθηματικά και τη φυσική και τη σύνταξη κώδικα για τον έλεγχο των SPHERES (ΣΦΑΙΡΕΣ) στον ISS. Οι SPHERES – διακριτικός τίτλος για Synchronised Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites – είναι δορυφόροι στο μέγεθος μπάλας του βόλεϊ οι οποίοι υπακούουν σε εντολές από απόσταση και μπορούν να αιωρούνται μέσα στον ISS σε συνθήκες έλλειψη της βαρύτητας, χρησιμοποιώντας τη δική τους ισχύ, πρόωση και πλοήγηση.

«SpySPHERES» (ή «ΣΦΑΙΡΕΣ Κατάσκοποι» σε ελεύθερη μετάφραση) είναι το θέμα του παιχνιδιού για το τουρνουά του 2015. Σε μια πίστα παιχνιδιού γεμάτη εμπόδια και προκλήσεις, ζεύγη ομάδων ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να τραβήξουν φωτογραφίες του άλλου δορυφόρου και να τις μεταδώσουν πίσω στη Γη, αποφεύγοντας ωστόσο να φωτογραφηθούν οι ίδιοι.

Ο διαγωνισμός έχει εξελιχθεί μέσω πολλαπλών γύρων αυξανόμενης πολυπλοκότητας. Οι προηγούμενοι γύροι παίχτηκαν σε μια online πλατφόρμα απεικόνισης, στην οποία οι μαθητές είχαν πρόσβαση για να δοκιμάσουν και να βελτιώσουν τους κώδικες τους. Ο τελικός γύρος του διαγωνισμού άρχισε τον Δεκέμβριο όταν οι ομάδες σχημάτισαν Διεθνείς Συμμαχίες αποτελούμενες από τρεις ομάδες με βάση τα αποτελέσματα που ελήφθησαν στους προηγούμενους γύρους. Είκοσι από τις ομάδες εντός των συμμαχιών είναι από τα κράτη μέλη της ESA όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ρουμανία, και η Γερμανία.

Η Ελληνική ομάδα που έφτασε στους τελικούς είναι η Zanneio Stardust και μαζί με τις ομάδες BACON (Ηνωμένες Πολιτείες) και Team 2485 (Ηνωμένες Πολιτείες) αποτελούν τη Συμμαχία BACON Zanneio 2485.

Τη Δευτέρα ο ζωντανός τελικός μεταξύ των 14 Διεθνών Συμμαχιών θα πραγματοποιηθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με την υποστήριξη των αστροναυτών. Οι ευρωπαϊκές ομάδες στο Euro Space Center θα συνδεθούν με τις άλλες ομάδες που θα συμμετέχουν σε παράλληλες εκδηλώσεις στις ΗΠΑ (που φιλοξενείται από το Massachusetts Institute of Technology στη Βοστόνη) και την Αυστραλία μέσω τηλεδιάσκεψης. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, οι Συμμαχίες θα παρακολουθήσουν την μάχη των SPHERES στον ISS χρησιμοποιώντας τους κώδικές τους.

Το Γραφείο Εκπαίδευσης της ESA εύχεται καλή επιτυχία σε όλες τις ομάδες που συμμετέχουν στους τελικούς!

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τον τελικό ζωντανά σε απευθείας σύνδεση εδώ.

http://webcast.amps.ms.mit.edu/spr2016/Spheres/1603/5/

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_mathetikohi_telikohi_Zero_Robotics_zontanha_apho_ton_Diethnhe_Diastemikho_Stathmho_me_haroma_Ellhadas

 

 

Έτοιμος για εκτόξευση ο πρώτος δορυφόρος επικοινωνιών υψηλής ταχύτητας με λέιζερ.

Στον τομέα της πραγματικότητας, ξεφεύγοντας από την επιστημονική φαντασία, δείχνουν να εισέρχονται οι επικοινωνίες με λέιζερ μέσω διαστήματος, καθώς είναι έτοιμος για εκτόξευση ο πρώτος δορυφόρος του European Data Relay System (EDRS), ή αλλιώς, SpaceDataHighway.

Η εκτόξευση προορίζεται να λάβει χώρα στα τέλη του Ιανουαρίου. Το εν λόγω σύστημα, το οποίο έχει παρομοιαστεί με καλώδιο οπτικής ίνας στο Διάστημα, παρέχει ταχύτητες της τάξης των 1,8 Gigabit ανά δευτερόλεπτο, και αποτελεί καρπό της συνεργασίας μεταξύ της Airbus Defence and Space και της ESA, λειτουργώντας ως σύστημα αναμετάδοσης μεταξύ επίγειων σταθμών, δορυφόρων και αεροσκαφών.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Airbus, το SpaceDataHighway θα είναι σε θέση να μεταδίδει πληροφορίες (εικόνες, βίντεο , δεδομένα που έχουν συλλεγεί από αισθητήρες) από δορυφόρους παρατήρησης της Γης, UAV (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) και κατασκοπευτικά αεροσκάφη, ή ακόμη και από έναν διαστημικό σταθμό, όπως ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός.

Χάρη στις υψηλές ταχύτητες και τη γεωστατική τροχιά των δορυφόρων – αναμεταδοτών, μεγάλοι όγκοι «Big Data» (μέχρι 50 terabytes την ημέρα) θα λαμβάνονται σε σχεδόν πραγματικό χρόνο στη Γη.

Το European Data Relay System θα παρέχει κρυπτογραφημένες μεταδόσεις δεδομένων σε broadband ποιότητα σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Αυτό το καθιστά ιδανικό για χρήση σε τομείς όπως η ασφάλεια, η αντιμετώπιση κρίσεων κλπ, με τους χρήστες να αποκτούν κατά πολύ ταχύτερη πρόσβαση σε δορυφορικά δεδομένα.

Οι τομείς στους οποίους θεωρείται ότι θα είναι ιδιαίτερα πολύτιμο είναι το ISR (Intelligence Surveillance and Reconnaissance), η θαλάσσια παρακολούθηση, η παρατήρηση περιβάλλοντος και γεωργικής δραστηριότητας, η αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, η μετεωρολογία κ.α.

Η Airbus σκοπεύει σε διεθνή χρήση, αποσκοπώντας ιδιαίτερα στον χώρο του Ειρηνικού. «Σκοπεύουμε να επεκτείνουμε τις δυνατότητες και την κάλυψη του συστήματος ως το 2020, με έναν τρίτο δορυφόρο πάνω από την Ασία- Ειρηνικό» σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση.

Σύμφωνα με το Gizmag, ο EDRS-A είναι ένας δορυφόρος τύπου Eurostar E3000 τον οποίο χειρίζεται η Eutelsat. Η εκτόξευσή του θα γίνει στις 28 Ιανουαρίου από το Μπαϊκονούρ με πύραυλο Proton.

Με το που τεθεί σε τροχιά, θα στήσει links επικοινωνίας με λέιζερ με τους δορυφόρους Sentinel 1 και 2 του προγράμματος Copernicus, UAVs και επίγειους σταθμούς σε Ευρώπη, Αφρική, Λατινική Αμερική, Μέση Ανατολή και την βορειοανατολική ακτή των ΗΠΑ.

http://www.naftemporiki.gr/story/1057501/etoimos-gia-ektokseusi-o-protos-doruforos-epikoinonion-upsilis-taxutitas-me-leizer

 

 

Περικοπές στο ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα λόγω κρίσης.

Με τις τιμές του πετρελαίου να πέφτουν και το ρούβλι να κατρακυλάει, τα κονδύλια για το διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας θα περικοπούν κατά 30% την επόμενη δεκαετία, ανακοίνωσε η διαστημική υπηρεσία Roscosmos. Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα αναβάλλει τα σχέδια για επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους και επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη.

Σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσίασε την Τετάρτη ο επικεφαλής της Roscosmos Ιγκόρ Κομάροφ, ο προϋπολογισμός της υπηρεσίας για το διάστημα 2016-2025 μειώνεται από τα 2 τρισεκατομμύρια ρούβλια (22 δισ. ευρώ) στα 1,4 τρισ. (15,5 δισ. ευρώ).

Οι πρώτοι κοσμοναύτες προγραμματίζεται τώρα να φτάσουν στη Σελήνη το 2030, αντί το 2025, και τα σχέδια για την ανάπτυξη επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου μέχρι το 2025 αναβάλλονται επ' αόριστον.

«Είναι σίγουρο ότι η Ρωσία θα υλοποιήσει τελικά αυτό το σχέδιο, αυτή τη στιγμή όμως η ανάπτυξη πυραύλου με επαναχρησιμοποιούμενο πρώτο στάδιο δεν είναι οικονομικά βιώσιμη» είπε ο Κομάροφ όπως αναμεταδίδει από ρωσικά μέσα το Reuters.

Δύο αμερικανικές εταιρείες, η SpaceX του Έλον Μασκ και η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος, δοκίμασαν πρόσφατα πυραύλους που επιστρέφουν στη Γη μετά την εκτόξευση του φορτίου, μια τεχνολογία που υπόσχεται να μειώσει σημαντικά το κόστος.

Από τις περικοπές του προϋπολογισμού θα πληγεί επίσης το κοσμοδρόμιο που κατασκευάζεται στο Βοστότσνι της Άπω Ανατολής, το οποίο θα αποκτήσει μία εξέδρα εκτόξευσης αντί για δύο. Η ρωσική κυβέρνηση είχε ήδη κάνει λόγο για όργιο διαφθοράς στο μεγάλο έργο.

Το σχέδιο προϋπολογισμού της Roscosmos αναμένεται να υπογραφεί τον Μάρτιο, και μέχρι τότε δεν αποκλείεται να υπάρξουν περαιτέρω περικοπές.

Η ρωσική οικονομία εξαρτάται άμεσα από τις πωλήσεις πετρελαίου, του οποίου οι τιμές πέφτουν λόγω αύξησης της προσφοράς και επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας. Η κατάσταση περιπλέκεται από την πτώση στο ρούβλι, το οποίο έφτασε την Τετάρτη σε ιστορικό χαμηλό, αλλά και λόγω των Δυτικών κυρώσεων για την κρίση στην Ουκρανία.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500053265

[Δροσος Γεωργιος]

Δοκιμές αιώρησης για την κάψουλα νέας γενιάς Dragon V2 της Space X

Η αμερικανική ιδιωτική εταιρεία τοποθέτησης φορτίων σε τροχιά και πραγματοποίησης επανδρωμένων πτήσεων προς τον ISS με επαναχρησιμοποιούμενα πυραυλικά συστήματα, δε χάνει καθόλου χρόνο στην παράλληλη ανάπτυξη της κάψουλας Dragon V2.

Αν και η εταιρεία έχει αναφέρει ότι οι αρχικές πτήσεις της κάψουλας θα καταλήγουν με αλεξίπτωτο στη θάλασσα όπως και τα αμερικανικά προγράμματα της δεκαετίας του ΄60 και ΄70 η Space X έχει ξεκινήσει την ανάπτυξη της επανδρωμένης έκδοσης της Dragon V2 η οποία θα προσγειώνεται με τη χρήση ανασχετικών πύραυλων και ο έτερος φορέας Falcon X. Η ανάπτυξη εστιάζεται στην δοκιμή σε φάση αιώρησης των κινητήρων SuperDraco της κάψουλας όπως στο σχετικό βίντεο.

http://www.pronews.gr/portal/20160122/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%AC%CF%88%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CF%82-dragon-v2-%CF%84%CE%B7%CF%82-space-x

 

 

Αστροναύτης φωτογραφίζει την καταιγίδα Jonas από το διάστημα- Ορατοί οι κεραυνοί!

Ο Αμερικανός αστροναύτης Σκοτ Κέλι ανέβασε στο λογαριασμό του στο Twitter φωτογραφίες που μας δίνουν μια σπάνια εικόνα του καιρικού φαινομένου Jonas.

Ο αστροναύτης που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, κατάφερε να συλλάβει μια σειρά από εντυπωσιακές εικόνες της καταιγίδας Jonas που πλήττει την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών.

Είναι εντυπωσιακό, το πόσο ορατοί είναι οι κεραυνοί από το διάστημα.

http://www.pronews.gr/portal/20160124/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1-jonas-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%AF-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

 

 

Πιγκ-πογκ με μπαλάκι νερού στο διάστημα.

O αστροναύτης Scott Kelly, που στις 21 Ιανουαρίου 2016 συμπλήρωσε 300 μέρες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μας επιδεικνύει κι άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ζωής σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

Παίζει πιγκ-πογκ με μια σχετικά μεγάλη σφαιρική σταγόνα νερού χρησιμοποιώντας ρακέτες με υδρόφοβη επιφάνεια.

http://physicsgg.me/2016/01/27/%cf%80%ce%b9%ce%b3%ce%ba-%cf%80%ce%bf%ce%b3%ce%ba-%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%ce%bd%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc/

[Δροσος Γεωργιος]

ESA Euronews: Ο μεγάλος κόσμος των νανοδορυφόρων.

Γεια σας και καλώς ήλθατε στην εκπομπή «Space». Σήμερα, εστιάζουμε στους νανοδορυφόρους, σε μικροσκοπικούς κύβους που κρύβουν τα μυστικά της νανοτεχνολογίας.

Αυτά τα νέα εργαλεία θα συμβάλλουν στην εξερεύνηση του διαστήματος.

Από την εξερεύνηση του Άρη μέχρι την επιτήρηση των αστεροειδών που απειλούν τον πλανήτη μας.

Βρισκόμαστε στο Mektory, στο Διαστημικό Κέντρο του Ταλίν, στην Εσθονία, όπου φοιτητές δημιουργούν τον πρώτο τους νανοδορυφόρο. Οι νανοδορυφόροι είναι μικροσκοπικοί δορυφόροι που ανοίγουν ένα τεράστιο κόσμο δυνατοτήτων για όσους θέλουν να εξερευνήσουν το διάστημα.

Η δυναμική τους αναγνωρίζεται από μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες, αλλά και από μικρές ομάδες φοιτητών, όπως του Διαστημικού Κέντρου Mektory στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Ταλίν, στην Εσθονία.

«Ποτέ μου δεν πίστευα πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα δορυφόρο. Νόμιζα πως μόνο στη NASA μπορούν να φτιάξουν δορυφόρους. Όμως πλέον, μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο, ακόμη και στο πανεπιστήμιό μου» δήλωσε η Μάρτα Χάνγκ,ερευνήτρια στο διαστημικό κέντρο Mektory.

«Όσοι συμμετέχουμε σε αυτό το project, έχουμε διαφορετικές πορείες και επιρροές. Όμως δουλεύουμε σαν ομάδα. Όλοι δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό» υποστηρίζει η Τασί Ντόλμα Γκάιλτσεν, μεταπτυχιακή φοιτήτρια βιομηχανικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Ταλίν. Το πρόγραμμα νανοδορυφόρων του Mektory υλοποιείται με τη συνεργασία πανεπιστημίων, βιομηχανιών και τεχνολογικών ινστιτούτων. Στόχος είναι η εκπαίδευση των φοιτητών, ώστε μελλοντικά να εργαστούν στην διαστημική βιομηχανία.

«Αναπτύσσουμε μια μονάδα με νανοδορυφόρους με στόχο μια μακρινή αποστολή. Αυτό σημαίνει ότι ο δορυφόρος θα τραβήξει εικόνες της Γης» δήλωσε ο Μάρτ Βιχμάντ,

επικεφαλής του διαστημικού κέντρου Mektory.

Αυτοί οι δορυφόροι χωρούν στην παλάμη μας και ζυγίζουν από 1 ως 10 κιλά. Είναι χαμηλού κόστους, διότι σε μεγάλο βαθμό βασίζονται σε υπάρχοντα ηλεκτρονικά εξαρτήματα.

Το διαστημικό ταξίδι του νανοδορυφόρου χρειάζεται ακόμη δυο χρόνια εργασίας.

«Το ταξίδι από τον σχεδιασμό μέχρι την ολοκλήρωση του δορυφόρου, διαρκεί 3 χρόνια, εκ των οποίων το 80% του χρόνου είναι συνήθως συναντήσεις και δουλειά μπροστά σε έναν υπολογιστή. Στην πραγματικότητα, όταν αρχίζουμε να παράγουμε τον δορυφόρο που θα πετάξει στο διάστημα, χρειαζόμαστε ελάχιστο χρόνο. Στο τελικό στάδιο, αρκεί 1 λεπτό για να ολοκληρώσουμε την δουλειά μας» δήλωσε ο Μάρτ Βιχμάντ, επικεφαλής του διαστημικού κέντρου Mektory.

Οι νανοδορυφόροι έχουν τραβήξει την προσοχή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.Η ESA που θέλει να στείλει αυτούς τους μικροσκοπικούς δορυφόρους βαθιά στο ηλιακό σύστημα.

Ο Ρότζερ Γουόλκερ συντονίζει το πρόγραμμα στο τεχνικό κέντρο της υπηρεσίας στην Ολλανδία. «Οι υπολογιστές συρρικνώνονται. Όλα αυτά τα χρόνια, όλο και μικραίνουν. Από έναν υπολογιστή που κάποτε χρειαζόταν ένα δωμάτιο για να χωρέσει, τώρα πλέον έχουμε υπολογιστές που μπορούν να μπουν ακόμα και σε ένα κινητό τηλέφωνο. Στον τομέα του διαστήματος βλέπουμε τα δορυφορικά συστήματα να συρρικνώνονται από το μέγεθος ενός πλυντηρίου ρούχων, σε ένα μικρό κουτί. Σκεφτείτε, έναν δορυφόρο που χωράει σε σε ένα κουτί παπουτσιών» δήλωσε ο Ρότζερ Γουόλκερ, Μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων.

Πέρα από την αξία τους ως εκπαιδευτικά εργαλεία, οι νανοδορυφόροι μπορούν να έχουν και άλλες εφαρμογές. Για παράδειγμα, μπορούν να πραγματοποιήσουν παρατηρήσεις και μετρήσεις στο διάστημα.

«Ο νανοδορυφόρος είναι απολύτως λειτουργικός. Έχει τη δυνατότητα να παράγει ενέργεια με ηλιακά πάνελ, να διανέμει ρεύμα στο εσωτερικό του και να επικοινωνεί με επίγειο σταθμό στη γη. Ακόμα μπορεί να πραγματοποιεί πειράματα και να διαβιβάζει τα δεδομένα στο έδαφος» δήλωσε ο Ρότζερ Γουόλκερ, μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων.

Ένας νανοδορυφόρος, με το όνομα QARMAN ετοιμάζεται για το μεγάλο του ταξίδι. Εντός του 2016, θα χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή τεχνολογιών επαναφοράς και υλικά που λειτουργούν ως ασπίδα θερμότητας.

Όμως το μέλλον αυτών των μικροσκοπικών δορυφόρων είναι ακόμη μεγαλύτερο, καθώς τα επόμενα χρόνια η NASA έχει ως στόχο να επηρεάσει και να ανακατευθύνει έναν αστεροειδή.

«Μελετούμε την χρήση νανοδορύφορων για επιστημονικούς σκοπούς καθώς και για την εξερεύνηση του διαστήματος. Σχεδιάζουμε μια αποστολή, όπου ένας νανοδορυφόρος ουσιαστικά θα κουμπώσει σε έναν αστεροειδή και θα καταγράψει το ταξίδι του» υποστηρίζει ο Ρότζερ Γουόλκερ, μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων.

Οι νανοδορυφόροι καταγράφουν τις κινήσεις και τις αντιδράσεις του αστεροειδή, πριν και αμέσως μετά την συνάντηση του με το διαστημικό σκάφος της NASA. Αυτά τα μικροσκοπικά διαστημόπλοια έχουν μεγάλες δυνατότητες. Οι νανοδορυφόροι μπορούν να βοηθήσουν στην περισυλλογή διαστημικών συντριμμιών, καθώς και στις τηλεπικοινωνίες.

Τα επόμενα χρόνια, αναμένεται να ενσωματωθούν σε αποστολές εξερεύνησης της Σελήνης και του Άρη. Το χαμηλό κόστος παραγωγής τους και η ευελιξία τους, έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον μεγάλων εταιριών.

«Η νέα γενιά, οι νέοι άνθρωποι που τώρα μεγαλώνουν, είναι εκείνοι που θα κατανοήσουν τι μπορούν να κάνουν με αυτή την τεχνολογία. Κατά πάσα πιθανότητα, θα δούμε πράγματα που ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, που δεν μπορούμε καν να σκεφτούμε» υποστηρίζει ο Ρότζερ Γουόλκερ, Μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων.

«Απλά δεν μπορώ να περιμένω. Ανυπομονώ για την εκτόξευση του μικροδορυφόρου. Θα είναι για όλους μας, ένα σημαντικό επίτευγμα» υποστηρίζει η Τασί Ντόλμα Γκάιλτσεν, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Βιομηχανικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Ταλίν.

«Βοηθάμε τους αστροναύτες να κάνουν περισσότερα πράγματα στο διάστημα, ενώ μπορούν να κάνουν και μεγαλύτερες αποστολές» σημειώνει ο Ρότζερ Γουόλκερ, μηχανικός συστημάτων και νανοδορυφόρων.

«Ελπίζω πως κάποια μέρα, το πανεπιστήμιο μας θα κατασκευάσει ένα μεγαλύτερο δορυφόρο και, γιατί όχι, κάποιοι από τους φοιτητές μας ίσως φτάσουν στο φεγγάρι. Γιατί όχι;» δήλωσε η Μάρτα Χάνγκ,ερευνήτρια στο διαστημικό κέντρο Mektory

«Καθ 'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, θα ακολουθήσουμε μια αποστολή που ονομάζεται ExoMars. Είναι η πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρα αναζήτησης ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Η πρώτη από τις δύο εκτοξεύσεις διαστημοπλοίων θα πραγματοποιηθεί σε λίγες εβδομάδες. Η εκπομπή μας έχει αποκλειστική πρόσβαση στην ομάδα «Προορισμός Άρη», που το τρέχει το πρόγραμμα» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας στο Ταλίν, Κλαούντιο Ροσμίνο.

«Είμαι ο Χόρχε Βάγκο, ένας από τους επιστήμονες του προγράμματος ExoMars. Ο Άρης είναι μια κρύα ψυχρή έρημος, με μια πολύ λεπτή ατμόσφαιρα. Τον πλανήτη χτυπάει κοσμική ακτινοβολία και έντονη υπεριώδης ακτινοβολία. Δεν είναι το μέρος που θα θέλατε να είστε. Τον Μάρτιο ένας ρωσικός πύραυλος Proton, πρόκειται να στείλει το πρώτο μας διαστημόπλοιο στον Άρη.

Θέλουμε να λύσει το μυστήριο του μεθανίου, ουσιαστικά των αερίων στον Άρη. Σε μερικά χρόνια, θα έχουμε μια δεύτερη αποστολή που θα μεταφέρει μια πλατφόρμα, μια επιφάνεια με εξειδικευμένα όργανα μέτρησης.Πραγματικά πρόκειται να αναζητήσουμε ίχνη ζωής με το rover του ExoMars. Μόλις φτάσει στον Άρη, θα συναντήσει λεπτή σκόνη, κάτι που δυσκολεύει την μετακίνηση του ανάμεσα στα βράχια. Έτσι, η σκόνη, η λεπτή σκόνη δεν είναι φίλη μας σε αυτήν την αποστολή. Είναι τεχνικά δύσκολο, επιστημονικά φιλόδοξο. Όσον αφορά τον προγραμματισμό, δεν συνηθίζεται δύο οργανισμοί να συνεργάζονται σε μια αποστολή σε έναν άλλο πλανήτη»

«Αυτά για σήμερα. Μπορείτε να βρείτε όλα τα επεισόδια του Space, στην ιστοσελίδα του euronews. Σας ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε. Αντίο» μεταδίδει ο απεσταλμένος μας στο Ταλίν, Κλαούντιο Ροσμίνο.

Βίντεο.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/01/ESA_Euronews_CubeSat_a_satellite_in_a_shoe_box

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_O_meghalos_khosmos_ton_nanodoryphhoron

 

 

Το Integral ακτινογραφεί το Σέλας της Γης.

Συνήθως απασχολημένο με την παρατήρηση υψηλής ενέργειας μαύρων τρυπών, σουπερνόβα και άστρων νετρονίων, το διαστημικό παρατηρητήριο της ESA Integral, είχε πρόσφατα την ευκαιρία να κοιτάξει πίσω το Σέλας στον δικό μας πλανήτη.

Το Σέλας είναι γνωστό ως τα όμορφα φωτεινά εφέ που φαίνονται στα πολικά γεωγραφικά πλάτη καθώς ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο της Γης.

Δεδομένου ότι τα ενεργητικά σωματίδια από τον Ήλιο έλκονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης, συγκρούονται με διαφορετικά μόρια και άτομα στην ατμόσφαιρα για να δημιουργήσουν δυναμικά, πολύχρωμα φωτεινά εφέ στον ουρανό, συνήθως πράσινου και κόκκινου χρώματος.

Αλλά αυτό που μπορεί να είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι το Σέλας εκπέμπει ακτίνες-Χ που παράγονται καθώς τα εισερχόμενα σωματίδια επιβραδύνονται.

Το Integral ανίχνευσε υψηλής ενέργειας ακτίνες-Χ σέλαος στις 10 Νοεμβρίου 2015, καθώς γύρισε προς τη Γη - αν και έψαχνε για κάτι άλλο εκείνη την εποχή.

Καθήκον του ήταν να μετρήσει τη διάχυτη κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου ακτίνων-Χ που κανονικά προκύπτει από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που απορροφούν υλικό στα κέντρα μερικών γαλαξιών.

Για να επιτευχθεί αυτό, το Integral καταγράφει τη φωτεινότητα ακτίνων-Χ με και χωρίς τη Γη ενδιάμεσα, μπλοκάροντας το παρασκήνιο. Αυτοί οι τύποι μετρήσεων βοηθούν τους αστρονόμους να εκτιμήσουν πόσοι μακρινές υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες υπάρχουν στο Σύμπαν.

Δυστυχώς, σε αυτή την περίπτωση, οι ακτίνες-Χ από το Σέλας της Γης έπνιξαν το κοσμικό υπόβαθρο - αλλά οι παρατηρήσεις δεν πήγαν χαμένες.

Μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε την κατανομή της βροχής των ηλεκτρονίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και αποκαλύπτουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ηλιακού ανέμου και της προστατευτικής μαγνητικής φυσαλίδας της Γης, ή μαγνητόσφαιρα.

"Το Σέλας είναι παροδικό και δεν μπορεί να προβλεφθεί εγκαίρως ώστε να προγραμματιστούν δορυφορικές παρατηρήσεις, γι 'αυτό ήταν σίγουρα μια απροσδόκητη παρατήρηση", σχολιάζει ο Erik Kuulkers, επιστήμονας του έργου Integral.

"Είναι επίσης αρκετά ασυνήθιστο για εμάς να προσανατολίζουμε το διαστημικό σκάφος στη Γη: απαιτεί καινοτόμο σχεδιασμό από τις ομάδες επιχειρήσεων για να συντονιστεί μια τέτοια ειδική σειρά ελιγμών ώστε να βεβαιωθεί ότι μπορεί να λειτουργήσει με ασφάλεια με τη Γη εντός του οπτικού πεδίου των οργάνων του και στη συνέχεια να επιστρέψει στο κανονικό πρόγραμμα παρατήρησης.

"Παρά το γεγονός ότι οι μετρήσεις ακτίνων-Χ υποβάθρου δεν πήγαν ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί αυτή τη φορά, ήταν συναρπαστικό να συλλάβουμε τόσο έντονη δραστηριότητα σέλαος κατά τύχη."

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_Integral_aktinographehi_to_Shelas_tes_Ges

[Δροσος Γεωργιος]

Ο πρώτος αυτόνομος ελιγμός δορυφόρου στην ιστορία.

Την πρώτη επίδεξη αυτόνομων ελιγμών από διαστημόπλοια πραγματοποίησαν η Deep Space Industries (DSI- Σίλικον Βάλεϊ) και η Space Flight Laboratory (SFL- Τορόντο, Καναδάς). Χρησιμοποιώντας τους νανοδορυφόρους CanX-4 και CanX-5, οι χειριστές των δορυφόρων πραγματοποίησαν ένα πείραμα σε τροχιά, κατά το οποίο ο πρώτος ελιγμός «spacecraft-to-spacecraft» σε τροχιά έλαβε χώρα, με εντολή από τον έναν δορυφόρο και εκτέλεση από τον άλλον.

Κατά το πείραμα, το ένα από τα δύο σκάφη (CanX-4) αυτόνομα προγραμμάτισε το άλλο (CanX-5) έτσι ώστε να προβεί σε αλλαγή τροχιάς μέσω του ενσωματωμένου συστήματος προώθησής του. Το CanX-5 στη συνέχεια πραγματοποίησε τον ελιγμό, ανεβαίνοντας σε υψηλότερη τροχιά, όπως επιβεβαιώθηκε από το κέντρο ελέγχου στο Τορόντο και από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ.

Όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, πρόκειται για την πρώτη γνωστή φορά στην ιστορία κατά την οποία ένας δορυφόρος αυτόνομα δίνει εντολή σε έναν άλλον να πραγματοποιήσει ελιγμούς προώθησης, χωρίς χειριστή στο «κύκλωμα».

«Το πείραμα αυτό ήταν επίδειξη- κλειδί μιας κρίσιμης δυνατότητας για αποστολές με συμμετοχή πολλαπλών διαστημοπλοίων σε αστεροειδείς, καθώς και αστερισμούς διαστημοπλοίων σε γήινη τροχιά» αναφέρει ο Γκραντ Μπόνιν, επικεφαλής μηχανικός της DSI. Σημειώνεται πως η εταιρέια σκοπεύει να χρησιμοποιήσει μικρά διαστημόπλοια για αποστολές ερευνών σε αστεροειδείς μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. «Η δυνατότητα αποστολής εντολών από διαστημόπλοιο σε διαστημόπλοιο, και η πραγματοποίηση ελιγμών στο Διάστημα αυτόνομα, χωρίς παρέμβαση χειριστή, είναι μια κρίσιμη δυνατότητα...τόσο για αποστολές σε αστεροειδείς, όσο και για αστερισμούς χαμηλού κόστους σε τροχιά γύρω από τη Γη. Δείχνει επίσης ότι, αν είναι απαραίτητο, μπορούμε να βγάλουμε τελείως τον χειριστή από το “κύκλωμα” κατά τη διάρκεια μιας αποστολής, κάτι που μπορεί να “μεταφραστεί” σε σημαντική μείωση κόστους».

http://www.naftemporiki.gr/story/1059443/o-protos-autonomos-eligmos-doruforou-stin-istoria

 

 

Έρχεται πραγματικός "πόλεμος των άστρων";

Μπορεί η ανθρωπότητα να απέχει ακόμα πολύ από το να εξαπλωθεί σε άλλους πλανήτες και γαλαξίες, ωστόσο τα τεκταινόμενα στο διάστημα γύρω από τον πλανήτη μας θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν εντάσεις, ακόμα και πολεμικές αναμετρήσεις, στη Γη.

Σύμφωνα με τον Independent η δραματική αύξηση των διαστημικών αποβλήτων, που έχουν μείνει να περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τη Γη μετά από μισό αιώνα εξερεύνησης του διαστήματος, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη.

Επιστήμονες της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών εκτιμούν ότι ένα πιθανό χτύπημα σε δορυφορική εγκατάσταση από «διαστημικό σκουπίδι» θα μπορούσε να εκληφθεί ως εχθρική ενέργεια από αντίπαλο κράτος, γεγονός που θα μπορούσε να πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Χιλιάδες κομμάτια μεγέθους 10 εκατοστών περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, ενώ εκτιμάται ότι τα ακόμα μικρότερα διαστημικά σκουπίδια αριθμούς μερικά τρισεκατομμύρια.

Ακόμα και το πιο μικρό διαστημικό σκουπίδι όμως ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρή βλάβη σε διαστημικό αεροσκάφος, καθώς ενδεχόμενη σύγκρουση θα γινόταν σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες.

Η προειδοποίηση έρχεται μετά από τις ζημιές που προκλήθηκαν το 2013 σε ρωσικό δορυφόρο από διαστημικά σκουπίδια που προκλήθηκαν όταν η Κίνα διέλυσε έναν παλιό δορυφόρο παρακολούθησης του καιρού, το 2007, που εκτόξευσε 3.000 κομμάτια στο διάστημα.

Η Ρωσική Αεροδιαστημική Εταιρεία ανέφερε ότι το 2014 οι αστροναύτες του ISS αναγκάστηκαν να αναλάβουν άμεση δράση για να αποφύγουν σύγκρουση με διαστημικά σκουπίδια πέντε φορές.

http://www.pronews.gr/portal/20160126/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD

 

 

Blue Origin: Εκτόξευση προσγείωση και επανάληψη.

Η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος που είχε επιτύχει προσγείωση του φορέα New Shepard τον περασμένο Νοέμβριο μετά από υποτροχιακή πτήση, κατόρθωσε στις 22 Ιανουαρίου να επαναλάβει την διαδικασία χρησιμοποιώντας τον ίδιο (ανακατασκευασμένο) πύραυλο.

http://www.pronews.gr/portal/20160126/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/blue-origin-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

Συναρπαστικός επίλογος του Zero Robotics 2015 Challenge.

Οι Συμμαχίες CrabNebulaMVZeroVADARS και TheFermiFloatingTeamTachyonsJuggler, και οι δυο αποτελούμενες από μαθητές από την Ιταλία και τις ΗΠΑ, κατάφεραν να κερδίσουν από κοινού το βραβείο στους τελικούς στο ζωντανό τουρνουά 2015 ISS Zero Robotics που πραγματοποιήθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) τη Δευτέρα.

Περισσότεροι από 100 μαθητές της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από όλη την Ευρώπη και τη Ρωσία συναντήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Διαστημικό Κέντρο στο Βέλγιο, κοντά στον σταθμό Redu του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ώστε να συμμετάσχουν στο τουρνουά. Αυτή είναι η τέταρτη φορά που ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός μετατρέπεται σε πίστα παιχνιδιού για το απόλυτο ρομποτικό παιχνίδι.

Οι ομάδες πέρασαν αρκετούς μήνες εφαρμόζοντας τις δεξιότητες τους στην επίλυση προβλημάτων στα μαθηματικά και τη φυσική και τη σύνταξη κώδικα για τον έλεγχο των SPHERES μέσα στον ISS.

SPHERES – Synchronised Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites, είναι πειραματικοί δορυφόροι μεγέθους μπάλας βόλεϊ που αιωρούνται στον αβαρή Διαστημικό Σταθμό χρησιμοποιώντας 12 κινητήρες αεριώθησης που κινούνται με συμπιεσμένο αέριο. Αυτά τα αυτόνομα ρομπότ έχουν δική τους ισχύ και πρόωση αλλά χρησιμοποιούν τον κώδικα των μαθητών για να περιηγηθούν.

Οι συμμετέχοντες μαθητές των Zero Robotics παρακολουθούν το ζωντανό παιχνίδι στην οθόνη‘SpySPHERES’ (ΣΦΑΙΡΕΣ Κατάσκοποι) ήταν το θέμα του παιχνιδιού για το τουρνουά του 2015. Σε μια πίστα γεμάτη εμπόδια και προκλήσεις, τα ζεύγη των ομάδων ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για να τραβήξουν φωτογραφίες του άλλου δορυφόρου και να τις αναμεταδώσουν πίσω στη Γη αποφεύγοντας να φωτογραφηθούν οι ίδιοι.

Ο διαγωνισμός ξεκίνησε το περασμένο έτος και προχώρησε μέσω πολλαπλών γύρων αυξανόμενης πολυπλοκότητας. Οι προηγούμενοι γύροι παίχτηκαν σε μια online πλατφόρμα απεικόνισης, στην οποία οι μαθητές είχαν πρόσβαση για να δοκιμάσουν και να βελτιώσουν τους κώδικές τους. Ο τελικός γύρος του διαγωνισμού άρχισε τον Δεκέμβριο όταν οι ομάδες σχημάτισαν Διεθνείς Συμμαχίες τριών ομάδων με βάση τα αποτελέσματα που έλαβαν στους προηγούμενους γύρους.

Τη Δευτέρα οι Ζωντανοί τελικοί 2015 μεταξύ των τελικών 14 Διεθνών Συμμαχιών πραγματοποιήθηκε στον ISS. Είκοσι από τις ομάδες εντός των Συμμαχιών προέρχονταν από κράτη μέλη της ESA όπως η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ρουμανία, η Ελλάδα και η Γερμανία. Ένας εικονικός διαγωνισμός για μεμονωμένες ομάδες που δεν συμμετείχαν στις Συμμαχίες πραγματοποιήθηκε επίσης παράλληλα και φιλοξενήθηκε στην ηλεκτρονική πλατφόρμα απεικόνισης. Οι ευρωπαϊκές ομάδες συνδέθηκαν μέσω τηλεδιάσκεψης με τις άλλες ομάδες που συμμετείχαν σε παράλληλες εκδηλώσεις των τελικών στις ΗΠΑ (που φιλοξενείται από το Massachusetts Institute of Technology στη Βοστόνη) και την Αυστραλία. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι Συμμαχίες παρακολουθούσαν με αγωνία καθώς οι SPHERES αγωνίζονταν με τη χρήση των κωδίκων τους.

Οι ευρωπαϊκές πρωταθλήτριες ομάδες των Zero Robotics.

Fermi Floating Team (Ιταλία), Tachyons (ΗΠΑ), και Juggler (Ιταλία). Το Γραφείο Εκπαίδευσης της ESA συγχαίρει όλες τις ομάδες για τη σκληρή δουλειά τους.

Στον εικονικό τελικό, η πρώτη θέση πήγε στους ZirconiuM_Paly_Eagles που απαρτιζόταν από τις ομάδες του ZiRconiuM (Ιταλία), Paly Robotics (ΗΠΑ) και Space Eagles (ΗΠΑ). Η Συμμαχία Space::Yabadabad0rs! που απαρτιζόταν από τις ομάδες Code::Space (Ρουμανία), Team y0b0tics! (ΗΠΑ) και Mira Loma Metadors (ΗΠΑ) πήρε τη δεύτερη θέση.

Εκτός από τους τελικούς, οι μαθητές που παρακολούθησαν την εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστήματος, τον σταθμό Redu της ESA, και το κάστρο Bouillon.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Synarpastikhos_ephilogos_toy_Zero_Robotics_2015_Challenge

 

 

Όλοι οι διαστημικοί σταθμοί της Ιστορίας.

Από τις απαρχές της κατάκτησης του διαστήματος από τον άνθρωπο, στέλνουμε διάφορα εκεί ψηλά τα οποία πρέπει να μείνουν εκεί, να είναι σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας και να φιλοξενούν ανθρώπους. Η κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού-δορυφόρου που θα είναι ιδανικός να φιλοξενήσει ανθρώπους είναι ένα καταπληκτικό επίτευγμα της μηχανικής, του σχεδιασμού και της εφευρετικότητας.

Δείτε όλους τους διαστημικούς σταθμούς που έχουν μπει σε τροχιά γύρω από τη Γη, από τους σταθμούς του ρωσικού προγράμματος Σαλιούτ (ο Σαλιούτ 1 εκτοξεύτηκε στις 19 Απριλίου 1971 και ήταν ο πρώτος διαστημικός σταθμός που τέθηκε ποτέ σε τροχιά) μέχρι το Skylab και τον ΔΔΣ.

Βίντεο.

http://www.pronews.gr/portal/20160127/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

 

 

Challenger: Το ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο.

Ήταν 28 Ιανουαρίου του 1986, τα βλέμματα όλου του κόσμου ήταν στραμμένα στο διαστημικό κέντρο Κένεντι των ΗΠΑ. Τα μεγαλύτερα δίκτυα,όπως το CNN, είχαν συνδεθεί, η αντίστροφη μέτρηση άρχισε, οι πύραυλοι του διαστημικού λεωφορείου άρχισαν να το οδηγούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το διάστημα...

Τότε ήρθε η καταστροφή. Η έκρηξη στον αέρα 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και τα 7 μέλη του πληρώματος.Ολόκληρος ο κόσμος πάγωσε παρακολουθώντας το διαστημικό λεωφορείο να μετατρέπεται σε εκατομμύρια κομμάτια.

Ήταν 16:39 ώρα Γκρίνουϊτς.

Η ταινία «The Challenger Disaster» πραγματεύεται τον ρόλο του Ρίτσαρντ Φάινμαν στην εξιχνίαση του μυστηρίου της έκρηξης του διαστημικού λεωφορείου Challenger. Αν μπορεί μία φράση του Φάινμαν να δώσει τον τόνο όλης της ταινίας, ίσως αυτή είναι το «από πολύ νωρίς σχημάτισα την εικόνα ότι οι περισσότεροι στην επιτροπή και στη NASA δεν ήθελαν πραγματικά να βρούμε τι έγινε » ….

Κρατάει μιάμιση ώρα και πέρα από ενδιαφέρον σενάριο έχει και πολύ ωραίο ρυθμό. Τις σκηνές που παρουσιάζουν το πώς μπλέκονται οι πολιτικές των ανώτερων γραφειοκρατών της NASA, τις διαδέχονται σκηνές όπου ο Φάινμαν συναντιέται με μηχανικούς της NASA για να μάθει πώς κατασκευάζονται τα διαστημόπλοια, και προσωπικές του συναντήσεις με άλλα μέλη της επιτροπής. Σιγά σιγά το νήμα ξετυλίγεται, αλλά τότε μπαίνουν στην υπόθεση και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε ο Φάινμαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Αν μπορεί μία φράση να δώσει τον τόνο όλης της ταινίας, ίσως αυτή είναι το "από πολύ νωρίς σχημάτισα την εικόνα ότι οι περισσότεροι στην επιτροπή και στη NASA δεν ήθελαν πραγματικά να βρούμε τι έγινε". Στη σκηνή της πρώτης συνεδρίασης της νεοσυσταθείσας επιτροπής για τη διαλεύκανση των αιτίων του ατυχήματος, αυτή η φράση γύριζε συνεχώς στο μυαλό μου. Κάπου το έχει γράψει ο ίδιος ο Φάινμαν, αλλά δε θυμάμαι πού. Ίσως στο What do you care what other people think, στο οποίο έχει βασιστεί η ταινία. Αλλά μπορεί και στο The pleasure of finding things out. Δε θυμάμαι.

Τον Φάινμαν υποδύεται πολύ πετυχημένα ο Γουίλιαμ Χερτ. Από τον τόνο της φωνής του και τις κινήσεις του, φαίνεται ότι αφιέρωσε κάμποσο χρόνο βλέποντας βίντεο με διαλέξεις και συνεντεύξεις, ώστε να τον μιμείται πειστικά. Και το υπόλοιπο καστ όμως είναι χολυγουντιανών προδιαγραφών και πολυ δυνατό, δεν έχουμε να κάνουμε με one man show.

Η ταινία «The Challenger Disaster»:

http://physicsgg.me/2016/01/28/%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-challenger-%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-30-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1/

[Δροσος Γεωργιος]

Η πρώτη εκτόξευση Ariane 5 για το 2016.

Ένας πύραυλος Ariane 5 παρέδωσε χθες το βράδυ τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών Intelsat-29e στην προγραμματισμένη τροχιά του. Η εκτόξευση της πτήσης VA228 του Ariane πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιανουαρίου στις 23:20 GMT (20:20 τοπική ώρα, 00:20 ώρα Κεντρικής Ευρώπης στις 28 Ιανουαρίου) από το κοσμοδρόμιο της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας.

Ο Intelsat-29e ήταν ο μοναδικός επιβάτης σε αυτή την εκτόξευση. Με μάζα 6552 κιλά στην απογείωσή του, απελευθερώθηκε περίπου 30 λεπτά μετά την έναρξη της αποστολής

Τοποθετημένος στις 50ºW πάνω από τη Βραζιλία σε γεωστατική τροχιά, ο δορυφόρος έχει κατασκευαστική διάρκεια ζωής 15 ετών και είναι ο πρώτος από μια νέα γενιά τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων που θα παρέχει την ταχύτερη εμπορικά διαθέσιμη συνδεσιμότητα με φορείς εκμετάλλευσης κινητών δικτύων και των παρόχων αεροδυναμικών και ναυτιλιακών κινητών υπηρεσιών και κυβερνητικών πελατών. Η κάλυψη είναι στην Αμερική και πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό για τις διαδρομές της ναυτιλίας και της αεροπλοΐας.

Αυτός είναι ο πρώτος από τους δύο δορυφόρους επόμενης γενιάς της Intelsat, που θα εκτοξευθούν από τον Ariane 5 εντός του τρέχοντος έτους.

Η πτήση VA228 ήταν η 84η αποστολή Ariane 5.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_prhote_ekthoxeyse_Ariane_5_gia_to_2016

[Δροσος Γεωργιος]

«Τύμπανα» διαστημικού... σκουπιδοπολέμου.

Η επιστημονική κοινότητα πασχίζει τα τελευταία χρόνια να βρει μια λύση στο πρόβλημα των λεγόμενων «διαστημικών σκουπιδιών» που έχουν περικυκλώσει τη Γη και ο όγκος τους αυξάνεται συνεχώς. H ανάγκη για εξεύρεση μιας λύσης γίνεται ακόμη πιο επιτακτική μετά την προειδοποίηση επιστημόνων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών που υποστηρίζουν ότι τα διαστημικά σκουπίδια μπορεί να αποτελέσουν την αιτία για την έναρξη πολεμικών συρράξεων ανάμεσα στις χώρες που διαθέτουν διαστημικούς δορυφόρους. Σύμφωνα με τους ρώσους ειδικούς η συνεχής αύξηση του όγκου των διαστημικών σκουπιδιών αυξάνει ταυτόχρονα και τον κίνδυνο να χτυπηθούν δορυφόροι ή και σκάφη αποστολών από ένα σκουπίδι και να καταστραφούν, και από τη στιγμή που επειδή θα είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να διαπιστωθεί ότι υπεύθυνο της καταστροφής είναι ένα σκουπίδι είναι πιθανό η χώρα στην οποία θα ανήκει ο χτυπημένος δορυφόρος ή σκάφος να θεωρήσει ότι υπήρξε χτύπημα από άλλη χώρα και να υπάρξει έτσι κρίση στις σχέσεις τους η οποία να εξελιχθεί και σε πολεμική αναμέτρηση. Στο τραπέζι έχουν πέσει δεκάδες πιθανές αλλά και... απίθανες προτάσεις αντιμετώπισης των διαστημικών σκουπιδιών. Η χρήση μεγάλων μαγνητικών πεδίων που θα απομακρύνουν αυτά τα αντικείμενα και θα τα στείλουν μακριά στο Διάστημα, η ανάπτυξη γιγαντιαίων ομπρελών που θα προστατεύουν το διαστημικό περιβάλλον της Γης αλλά και διαστημικά «σκουπιδιάρικα» είναι ορισμένες από αυτές τις προτάσεις.

Σε τροχιά γύρω από τη Γη υπολογίζεται ότι βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες αντικείμενα που είναι συντρίμμια δορυφόρων και πυραύλων. Ο αριθμός τους μάλιστα πολλαπλασιάζεται καθώς έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους και σπάνε σε περισσότερα κομμάτια.

Τα διαστημικά σκουπίδια υπολογίζεται ότι κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες των 28 χιλιάδων χλμ./ώρα.

Εκτιμάται ότι περίπου 20 χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια έχουν μέγεθος άνω των δέκα εκατοστών, γεγονός που τα καθιστά ιδιαιτέρως επικίνδυνα. Εκτιμάται επίσης ότι υπάρχουν περισσότερα από 370 χιλιάδες αντικείμενα μεγέθους 1-10 εκατοστών τα οποία «ταξιδεύουν» στο Διάστημα. Τα διαστημικά σκουπίδια απειλούν τους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλά και τα διαστημικά σκάφη που ξεκινούν από τη Γη για να πραγματοποιήσουν αποστολές.

Σύμφωνα με τη NASA, ο αριθμός των διαστημικών σκουπιδιών αυξάνεται με τέτοιο ρυθμό ώστε πολύ σύντομα θα είναι πλέον αδύνατον να πραγματοποιηθούν διαστημικές αποστολές. Και αυτό διότι θα είναι απίθανο τα σκάφη και οι δορυφόροι που θα εκτοξεύονται να μη χτυπηθούν κατά την έξοδό τους από τη Γη από κάποιο διαστημικό σκουπίδι.

Πριν από λίγα χρόνια ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος αποφάσισε την κατασκευή ενός προηγμένου τηλεσκοπίου που θα τοποθετούνταν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τηλεσκόπιο έλαβε την ονομασία Extreme Universe Space Observatory (EUSO) και θα είχε ως αποστολή την αναζήτηση διαφόρων τύπων κοσμικών ακτίνων και των νετρίνων, των υποατομικών σωματιδίων που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν στη Μεγάλη Εκρηξη από την οποία προέκυψε το Σύμπαν.

Τελικά μια σειρά από τεχνικές δυσκολίες αλλά και προβλήματα χρηματοδότησης οδήγησαν την ESA στην απόφαση να μην προχωρήσει στην κατασκευή του τηλεσκοπίου. Ομως η Διαστημική Υπηρεσία της Ιαπωνίας (JAXA) σε συνεργασία με το ιαπωνικό Ινστιτούτο Riken αποφάσισαν να αναλάβουν το έργο. Οι Ιάπωνες προχώρησαν σε σύναψη συνεργασιών με 60 ερευνητικά ινστιτούτα και άλλες 12 χώρες και ξεκίνησαν την κατασκευή του τηλεσκοπίου η οποία βρίσκεται πλέον στο τελικό της στάδιο. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, το τηλεσκόπιο θα τοποθετηθεί στον ISS το 2017. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Riken υποστηρίζουν ότι το τηλεσκόπιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην καταστροφή διαστημικών σκουπιδιών.

Αναφέρουν ότι το EUSO έχει την ικανότητα να στοχεύει διαστημικά αντικείμενα και να δίνει στόχο σε μια συστοιχία ισχυρών λέιζερ που θα τοποθετηθούν για αυτόν τον σκοπό στον ISS. Μόλις το τηλεσκόπιο στοχεύσει ένα διαστημικό σκουπίδι τα λέιζερ θα το καταστρέφουν. Οι θιασώτες της ιδέας αναφέρουν ότι τα λέιζερ θα μπορούν να καταστρέψουν διαστημικά σκουπίδια σε απόσταση 100 χλμ. από τον ISS.

Από την άλλη πλευρά ομάδα ειδικών της Σχολής Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας υποστηρίζει ότι είναι εφικτό με σχετικά χαμηλό κόστος να κατασκευαστούν επίγεια λέιζερ τα οποία σε μια διαδικασία που θυμίζει... vidogame θα εντοπίζει διαστημικά σκουπίδια, θα τα στοχεύει και θα εξαπολύει ισχυρές δέσμες λέιζερ που θα τα διαλύουν.

Το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία ενός νέου αστεροσκοπείου στην Αυστραλία, το Mount Stromio Observatory, στη χρηματοδότηση του οποίου συμμετέχουν οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και ιδιωτικές εταιρείες. Το κόστος της δημιουργίας του αστεροσκοπείου υπολογίζεται ότι θα ανέλθει στα 150 εκατ. δολάρια και αποστολή θα είναι ο εντοπισμός και η χαρτογράφηση όλων των διαστημικών σκουπιδιών.

Βασικό εργαλείο σε αυτή τη διαδικασία θα είναι υπερσύγχρονα λέιζερ υπερύθρων. Οι ειδικοί του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας υποστηρίζουν ότι με μια μικρή αύξηση του προϋπολογισμού (ίσως κατά λίγες δεκάδες εκατ.) είναι εφικτό τα λέιζερ αυτά να αναβαθμιστούν έτσι ώστε να μπορούν εκτός από τον εντοπισμό και τη χαρτογράφηση να καταστρέφουν ολοσχερώς τα διαστημικά σκουπίδια.

Επιστήμονες του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ελβετίας (EPFL) ανέπτυξαν μια πρόταση για κατασκευή μιας διαστημικής «σκουπιδιάρας»! Ο CleanSpace One είναι ένας δορυφόρος που θα συλλέγει διαστημικά σκουπίδια, ειδικά τα μεγάλα σε μέγεθος, και θα τα καταστρέφει.

Η πρόταση για το CleanSpace One ακούγεται ενδιαφέρουσα αφού είναι μια από τις χαμηλότερου κόστους προτάσεις που έχουν διατυπωθεί για τον καθαρισμό των διαστημικών σκουπιδιών. Οι ελβετοί επιστήμονες κάνουν λόγο για έναν μικρό δορυφόρο που θα κινείται γύρω από τη Γη και μόλις εντοπίζει κάποιο μεγάλο σκουπίδι θα προσπαθεί να το συλλέξει. Μόλις ο δορυφόρος «αρπάξει» το διαστημικό σκουπίδι θα παίρνει πορεία καθόδου προς τη Γη προκειμένου να καταστραφεί μαζί με το φορτίο του εισερχόμενος στην ατμόσφαιρα.

Εναλλακτικά οι Ελβετοί αναφέρουν ότι μπορεί ο δορυφόρος να μην «αυτοκτονεί» αλλά να οδηγεί το σκουπίδι μέχρι κάποιο σημείο και στη συνέχεια να το απελευθερώνει για να καταστραφεί μόνο του στη γήινη ατμόσφαιρα ή να το αφήνει να πέσει σε κάποιο ελεγχόμενο και ασφαλές σημείο στον πλανήτη.

Από την άλλη πλευρά βέβαια μπορεί το CleanSpace One να είναι πιο οικονομικό στην κατασκευή από άλλα αντίστοιχα συστήματα που έχουν προταθεί, όμως δεν παρέχει μαζική λύση στο πρόβλημα των διαστημικών σκουπιδιών.

Το Πεντάγωνο ενέκρινε πριν από λίγο καιρό ένα κονδύλι ύψους 180 εκατομμυρίων δολαρίων και ανέθεσε στην Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Αμυνας των ΗΠΑ (DARPA) την ανάπτυξη του συστήματος διαστημικής «ανακύκλωσης». Οι υπεύθυνοι του προγράμματος πιστεύουν ότι διάφορα μέρη διαστημικών δορυφόρων που δεν βρίσκονται πλέον σε λειτουργία (κεραίες, ηλιακοί συλλέκτες κ.ά.) μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν.

Η DARPA ονόμασε το πρόγραμμα «Φοίνικα», από το μυθολογικό ον που αναγεννάται από τις στάχτες του. Οπως έγινε γνωστό, έχουν ήδη ξεκινήσει να δοκιμάζονται τεχνολογίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ένα σύστημα συλλογής και επαναφοράς στη Γη διαφόρων τμημάτων και υλικών από δορυφόρους.

Η DARPA θα προσπαθήσει να κατασκευάσει ένα σκάφος που θα πλησιάζει τους ανενεργούς δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη και με κάποιο ειδικό μηχανισμό θα αποσπά από αυτούς τα επιθυμητά μέρη τους. Στη συνέχεια θα επιστρέφει στη Γη και θα «παραδίδει» τα κομμάτια προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή νέων δορυφόρων.

Οπως ομολογούν τα στελέχη του Πενταγώνου, στόχος του προγράμματος δεν είναι η μείωση του αριθμού των διαστημικών σκουπιδιών αλλά ο περιορισμός του κόστους κατασκευής των δορυφόρων.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=772734

 

 

Το si-Cluster συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Διαστημικό Meta-Cluster SPACE2ID

Το si-Cluster συμμετείχε στην εναρκτήρια συνάντηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος SPACE2ID στις Βρυξέλλες, από το οποίο θα προκύψει η πρώτη Ευρωπαϊκή Στρατηγική Συμμαχία Συνεργατικών Σχηματισμών Διαστήματος.

Η εναρκτήρια συνάντηση διοργανώθηκε στο πλαίσιο του 8ου Ετήσιου Συνεδρίου για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Διαστήματος (8th Annual Conference on European Space Policy).

Στο 8ο ετήσιο Συνέδριο για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Διαστήματος επιβεβαιώθηκε η υποστήριξη του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου στην ανάπτυξη του Διαστήματος, ως καίρια στρατηγική περιοχή για την Ευρώπη και ανακοινώθηκε η αύξηση των επενδύσεων για το Διάστημα στα επόμενα χρόνια.

Προς αυτή την κατεύθυνση όλα τα παραπάνω σώματα και η βιομηχανία θα αναπτύξουν εντός του 2016 κείμενο με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για το Διάστημα. Επίσης, αναλύθηκαν οι διαφαινόμενες αλλαγές και ευκαιρίες στις αγορές του Διαστήματος (νέες γενεές δορυφόρων και συστοιχιών, ανακατατάξεις στους εκτοξευτές και στην αγορά δορυφορικών επικοινωνιών, διαχείριση (big data) δορυφορικών δεδομένων, κλπ), αλλά και θέματα που αφορούν τα χρηματοδοτικά εργαλεία για έρευνα και ανάπτυξη καθώς και ο ρόλος του Διαστήματος στην ασφάλεια και την Άμυνα.

Στην εναρκτήρια συνάντηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος SPACE2ID «Space Clusters International Industrial Diversification», συμμετείχε το Corallia εκπροσωπώντας το si-Cluster και το gi-Cluster. Στη συνάντηση συζητήθηκε η ενίσχυση αλυσίδων αξίας του κλάδου των διαστημικών εφαρμογών και η ανάπτυξη, διασύνδεση και εφαρμογή των διαστημικών τεχνολογιών σε άλλους κλάδους της οικονομίας.

Επιπλέον, συζητήθηκαν η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Συμμαχίας Clusters (ESCP-European Strategic Cluster Partnership) στον τομέα του διαστήματος με τη συμμετοχή και άλλων ευρωπαϊκών clusters από άλλους τομείς όπως μεταφορές, ενέργεια, δημιουργικές βιομηχανίες, γεωργία, κλπ. και η ανάπτυξη ενός κοινού Ευρωπαϊκού Πλάνου Διεθνοποίησης των προϊόντων και εφαρμογών αυτής της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Συμμαχίας, το οποίο θα υλοποιηθεί με την υποστήριξη της ΕΕ σε επακόλουθο έργο.

Το SPACE2ID υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος COSME της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

http://www.pestaola.gr/to-si-cluster-simmetexei-sto-meta-cluster-space2id/

 

 

Διόρθωση τροχίας του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού (ISS)

Στις 27 Ιαν 2016 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ για να προετοιμαστει για την προσέγγιση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (TPC) «Soyuz TMA-20M», του οποίου η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί τον Μάρτιο του 2016.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υπηρεσίας πλοήγησης του κέντρου ελέγχου αποστολής οι μηχανές του TGK "Progress M-29M» λειτουργησαν τριακόσια τριάντα τρία δευτερόλεπτα.

Μετά τον ελιγμό το μέσο ύψος του σταθμού πτήσεων αυξήθηκε κατά 1,1 χιλιόμετρα και έφτασε τα 403,9 χιλιόμετρα. Οι παράμετροι της τροχιάς ειναι ως εξής:

∙ ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 400,3 χιλιομέτρων,

∙ μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 425,2 χιλιομέτρων,

∙ περίοδο - 92.583 min.

∙ κλίση - 51.66 μοίρες.

Η Προηγούμενη προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ πραγματοποιήθηκε στις 11 του Ιανουαρίου 2016.

http://www.roscosmos.ru/21942/

 

 

Ημερίδα αστρονομίας, μύθου και Ομήρου.

Η Ενωση Ελλήνων Φυσικών διοργανώνει την Παρασκευή και ώρες 12.00-16.00 την επιστημονική ημερίδα «Η αστρονομία στα έπη του Ομήρου - αστρονομικά περιοδικά φαινόμενα και χρονολογήσεις». Θα μιλήσουν οι καθηγητές Στράτος Θεοδοσίου («Στοιχεία αστρονομίας, άστρα και αστερισμοί στα έπη του Ομήρου»), Σταύρος Παπαμαρινόπουλος («Η διαφορά της έννοιας του μύθου και του λόγου στον Ομηρο και τον Πλάτωνα») και Π. Πρέκα-Παπαδήμα («Αστρονομικά φαινόμενα και χρονολόγηση της επιστροφής του Οδυσσέα και του Τρωικού Πολέμου»). Είσοδος ελεύθερη με δήλωση συμμετοχής στα τηλέφωνα 210 3635.701 και 210 3610.690.

Περισσότερα:

O Τρωικόs Πόλεμοs ως πραγματικό γεγονός, με τις ακόλουθες χρονολογίες διεξαγωγής του:

Οκτώβριος 1227 π.Χ.: Αναχώρηση του Οδυσσέα από την Ιθάκη για την Αυλίδα.

Θέρος 1226 π.Χ.: Εναρξη της πολιορκίας της Τροίας.

Θέρος 1218 π.Χ.: Αλωση της Τροίας.

Οκτώβριος 1207 π.Χ.: Επιστροφή Οδυσσέα και εξόντωση Μνηστήρων.

Στην φωτογραφία η απεικόνιση του Θριάμβου του Αχιλλέα, από το Αχίλλειον της Κέρκυρας.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=771171

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=772435

[Δροσος Γεωργιος]

Μια ελληνική ομάδα μεταξύ των φιναλίστ για τον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό CanSat 2016!

Το Γραφείο Εκπαίδευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε τα ονόματα των πέντε τυχερών ομάδων που έχουν επιλεγεί για τον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό CanSat 2016 που θα πραγματοποιηθεί στην Πορτογαλία από τις 22 έως τις 26 Ιούνη 2016:

DIASat από το Λύκειο Γαζίου «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος», Γάζι, Ηράκλειο, Κρήτη (Ελλάδα)

SPAICS (Satellite Program Amsterdam International Community School) από το International Community School του Άμστερνταμ, Άμστερνταμ (Ολλανδία)

TerraSat από το Institut Terrassa, Τεράσα, Βαρκελώνη (Ισπανία)

Τις τρεις ομάδες θα ακολουθήσουν 12 νικήτριες ομάδες από τους Εθνικούς Διαγωνισμούς CanSat, μεταξύ των οποίων:

■Team URSinvestigators από την Κολωνία (Γερμανία)

■Liceo scientifico statale "Albert Einstein" από το Ρίμινι (Ιταλία)

Οι υπόλοιπες 10 ομάδες θα γίνουν γνωστές τους επόμενους μήνες.

Το Γραφείο Εκπαίδευσης της ESA καλεί τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να λάβουν μέρος στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό CanSat από το 2010. Ο Ευρωπαϊκός διαγωνισμός CanSat αποτελεί μέρος της πρωτοβουλίας της ESA να εμπνεύσει τους νέους για μια καριέρα στα πεδία STEM (επιστήμη, τεχνολογία, μηχανική και μαθηματικά), με απώτερο στόχο την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας εργατικού δυναμικού υψηλής εξειδίκευσης στη διαστημική βιομηχανία του μέλλοντος.

Είναι η πέμπτη φορά που ένα ελληνικό σχολείο είναι ανάμεσα στη λίστα των φιναλίστ από την έναρξη του διαγωνισμού CanSat το 2010.

Το 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης έχει συμμετάσχει τρεις φορές σε προηγούμενες προκλήσεις Cansat: το 2010 (ομάδα: Icaromenippus), το 2012 (ομάδα: Icaromenippus 3D) και το 2014 (ομάδα: Aristarchus), κερδίζοντας τη δεύτερη θέση στον τελικό τις δύο τελευταίες χρονιές (στην κατηγορία για προχωριμένους το 2014). To 2014 η ομάδα ViannoSat από το Λύκειο Βιάννου από την Κρήτη βραβεύτηκε ως η μικρότερη ομάδα που κατόρθωσε ποτέ επιτυχημένη εκτόξευση και ολοκλήρωση της αποστολής της στον διαγωνισμό CanSat (στην κατηγορία Αρχάριοι).

Ενώ το 2015 η ομάδα g-Rosetta από το 1ο Σχολικό Εργαστηριακό Κέντρο Αθηνών και το 1ο Επαγγελματικό Σχολείο των Αγίων Αναργύρων επιλέχθηκε και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον τελικό.

Εκτός από την επιλογή της ESA, οι διοργανωτές του διαγωνισμού σε εθνικό επίπεδο εξασφαλίζουν αυτόματα μια θέση για την νικήτρια ομάδα τους. Δώδεκα από αυτούς αναμένεται να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό το 2016.

Για άλλη μια φορά η διαδικασία επιλογής αποδείχθηκε δύσκολη, με πάνω από 10 προτάσεις, που ελήφθησαν από διάφορα κράτη μέλη της ESA που δεν έχουν ακόμη εθνικό διαγωνισμό. Τρεις από αυτές τις ομάδες έχουν επιλεγεί για να λάβουν μέρος στην Καμπάνια Εκτόξευσης (Launch Campaign). Κάθε ομάδα αποτελείται από μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ηλικίας 16 ετών και άνω, επικουρούμενοι από έναν καθηγητή ή δάσκαλο. Ομοίως, όπως συμβαίνει σε ένα διαστημικό πρόγραμμα στην πραγματική ζωή, οι ομάδες θα αναπτύξουν τα προτζεκτ τους και θα υποβάλλουν εκθέσεις προόδου (Progress Reports) στους ειδικούς της ESA, οι οποίοι στη συνέχεια θα στείλουν τα σχόλιά τους και θα αποφασίσουν αν οι CanSats είναι άξιοι πτήσης κατά την άφιξη τους στην Εκστρατεία Εκτόξευσης.

Το Γραφείο Εκπαίδευσης της ESA θα ήθελε να εκφράσει την ειλικρινή εκτίμησή του προς όλες τις ομάδες που απάντησαν στην πρόσκληση υποβολής προτάσεων και να τους ενθαρρύνει να υποβάλουν εκ νέου το επόμενο έτος και να ενημερώνονται για τις ευκαιρίες στις χώρες τους.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον διαγωνισμό μπορείτε να βρείτε εδώ:

2016 European CanSat Οδηγίες Διαγωνισμού

http://esamultimedia.esa.int/docs/edu/2016_European_CanSat_Competition_Guidelines.pdf

Πως να οργανώσετε έναν εθνικό διαγωνισμό

http://www.esa.int/Education/CanSat/Establishing_new_CanSat_national_competitions

email επικοικωνίας: cansat@esa.int

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Mia_ellenikhe_omhada_metaxhu_ton_phinalhist_gia_ton_Eyropaikho_diagonismho_CanSat_2016!

 

 

 

Εκτόξευση του "Proton-M", με το διαστημικό σκάφος EUTELSAT 9Β

Στις 30 Ιανουαρίου του 2016 στις 1:20 MSK το όχημα εκτόξευσης (LV) «Proton-M» με το ανώτερο στάδιο "Briz-M» και το τηλεπικοινωνιακο διαστημόπλοιο EutelSat 9Β («Eutelsat-9Β») εκτοξεύτηκε με επιτυχία από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ.

Μετά από 9 λεπτά. 42 sec. μετά την εκτόξευση το ανώτερο στάδιο καθαρά διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης και μπαινει στην υπολογισμένη τροχιά.

Η συνολική διάρκεια της πτήσης από την έναρξη της εκτόξευσης πριν από το διαχωρισμό του διαστημικού σκάφους θα είναι 9 ώρες και 12 λεπτά. Ο διαχωρισμός του διαστημικου σκάφους EutelSat 9Β έχει προγραμματιστεί για τις 10:32 MSK στις 30ης Ιανουαρίου 2016.

Η εκτόξευση του "Proton-M" είναι η πρώτη το 2016 και 410 σε ολόκληρη την ιστορία του φορέα πυραυλου "Proton", από το 1965.

Το Διαστημόπλοιο Eutelsat 9Β έχει σχεδιαστεί για υπηρεσίες ψηφιακής τηλεόρασης για την Σκανδιναβία και τις χώρες της Βαλτικής.

http://www.roscosmos.ru/21944/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι κορυφαίες διαστημικές βόλτες όλων των εποχών.

Η εξερεύνηση ήταν ανέκαθεν στη φύση του ανθρώπου, ο οποίος ήθελε διαρκώς να ταξιδεύει μακριά, να γνωρίζει νέους τόπους και να κατακτά όλο και πιο μακρινούς ορίζοντες. Από το πεδίο εξερεύνησης δεν θα μπορούσε ασφαλώς να λείπει το διάστημα, που αποτελούσε έναν στόχο απίστευτα θελκτικό τον οποίο ο άνθρωπος επιχειρούσε να κατακτήσει.

Και βέβαια η εξερεύνηση δεν περιορίζεται στην αποστολή δορυφόρων και διαστημικών λεωφορείων αλλά επεκτείνεται και στις δραστηριότητες εκτός του οχήματος, τους λεγόμενους διαστημικούς περιπάτους, που πραγματοποιούνται υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες καθώς ορισμένες φορές η θερμοκρασία φτάνει ακόμα και τους – 150 βαθμούς Κελσίου.

Ο πρώτος διαστημικός περίπατος έγινε από τον Ρώσο αστροναύτη Alexei Leonov στις 18 Μαρτίου του 1965 και είχε διάρκεια δέκα λεπτών.

Ακολούθησε χρονικά ο Ed White που έμεινε και στην ιστορία ως ο πρώτος Αμερικανός που περπάτησε στο διάστημα και μάλιστα επί 23 ολόκληρα λεπτά.

Έκτοτε, όπως ήταν αναμενόμενο, η διάρκεια μιας διαστημικής βόλτας ξεπερνά κατά πολύ τις πρώτες δοκιμές, αφού σήμερα χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, αυτή μπορεί να διαρκέσει από πέντε έως οκτώ ώρες.

Το παγκόσμιο ρεκόρ για τις περισσότερες διαστημικές βόλτες κατέχει ο Ρώσος Anatoly Solovyev που έχει στο ιστορικό του 16 περιπάτους ενώ το αμερικανικό ρεκόρ κατέχει ο αστροναύτης της NASA Michael Lopez-Alegria με δέκα περιπάτους.

1.O Ιάπωνας αστροναύτης Soichi Noguchi χαιρετάει την κάμερα τον Αύγουστο του 2005. Ο αστροναύτης Steve Robinson που τον φωτογραφίζει αντικατοπτρίζεται στην προσωπίδα του.

2.Ο αστροναύτης Εdward H. White II αιωρείται στο διάστημα κατά τη διάρκεια της αποστολής Gemini IV. O White πέρασε 21 λεπτά έξω από το διαστημόπλοιο στις 3 Ιουνίου του 1965 με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος Αμερικανός που περπάτησε στο διάστημα.

3.Ο αστροναύτης Bruce McCandless βρέθηκε περίπου 100 μέτρα από το διαστημικό λεωφορείο Challenger, μακρύτερα από ό,τι έχει βρεθεί κάποιος στο παρελθόν. Καθοδηγούμενος από μια Επανδρωμένη Μονάδα Ελιγμών (Manned Maneuvering Unit), ο αστροναύτης μπορεί να αιωρείται ελεύθερος στο διάστημα.

Ο McCandless και ο συνάδελφός του αστροναύτης Robert Stewart ήταν οι πρώτοι που δοκίμασαν μια τέτοια συσκευή κατά τη διάρκεια της αποστολής 41-B το 1984.

4.Ο αστροναύτης της NASA Mike Massimino κοιτάζει από το παράθυρο του διαστημοπλοίου στις 17 Μαίου του 2009. Ήταν μάλιστα ο πρώτος που έστειλε μήνυμα απο το διάστημα μέσω Twitter, το οποίο ανέφερε: «Από τροχιά. Η εκτόξευση ήταν φανταστική. Νιώθω πολύ καλά, εργάζομαι σκληρά και απολαμβάνω φανταστικές εικόνες. Ξεκίνησε η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής μου».

5.Ο Lee M.E. Morin ενώ πραγματοποιεί μια βόλτα στο διάστημα στη διάρκεια κατασκευής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στις 13 Απριλίου του 2002.

6.Ο Steve Robinson στον ρομποτικό βραχίονα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τον Αύγουστο του 2005 κατά τη διάρκεια εργασιών προκειμένου να επισκευαστεί η ασπίδα θερμότητας του διαστημικού λεωφορείου Discovery.

7.O αστροναύτης Dale A. Gardner κρατάει ένα σήμα με την ένδειξη «Πωλείται» στη διάρκεια δραστηριότητας εκτός διαστημοπλοίου στις 14 Νοεμβρίου του 1984.

8.Ο αστροναύτης της Nasa Steven L. Smith στη διάρκεια επισκευής του διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble το 1999. Τέθηκε σε τροχιά από το αμερικανικό Διαστημικό Λεωφορείο Ντισκάβερι τον Απρίλιο του 1990 και έχει πάρει το όνομά του από τον αστρονόμο Έντγουιν Χαμπλ. Αν και δεν ήταν το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο, ήταν ένα από τα πιο ευέλικτα και έδωσε σημαντικά αποτελέσματα με εικόνες που δεν ήταν εφικτό να ληφθούν από τα επίγεια τηλεσκόπια.

http://www.pronews.gr/portal/20160130/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%8C%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%8E%CE%BD-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

[Δροσος Γεωργιος]

Διαστημικός περίπατος.

Την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016, οι κοσμοναύτες Σεργκέι Volkov και Γιούρι Malenchenko ολοκλήρωσαν με επιτυχία την πρώτη το 2016 διαστημικό περίπατο για το πρόγραμμα του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Η καταπακτή εξόδου στο διαμέρισμα docking "Pier" (SB-1) ISS άνοιξε στις 15:56 ώρα Μόσχας. Στην εξωτερική επιφάνεια του σταθμού, οι αστροναύτες εργάστηκαν 4 ώρες και 43 λεπτά αντί των προβλεπόμενων 5 ωρες και 26 λεπτά, διεξάγοντας όλο το συγκρότημα των προγραμματισμένων εργασιών.

Οι Γιούρι Malenchenko και Sergei Volkov εργάστηκαν με τις διαστημικές στολές"Orlan" σειρά MK (εκσυγχρονισμένες, μηχανογραφημένες), που προορίζονται για τους αστροναύτες στο διάστημα και, εάν χρειάζεται, εντός του σταθμού σε μη υπό πίεση διαμερίσματα.

Ο σχεδιασμός των στολών περιεχει ένα μικρο-υπολογιστή, η οποία παρέχει έλεγχο της αρχικής κατάστασης των συστημάτων της στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εργασία, και συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης λειτουργίας της στολής κατά τη διάρκεια της ασφάλισης και άμεσα κατά τη διάρκεια της εκτός οχήματος δραστηριότητας.

Πιο συγκεκριμένα,εγινε δειγματοληψία με επίχρισμα απο την εξωτερική πλευρά του σταθμού στο πείραμα "Δοκιμή", κατέβηκε το monoblock «Expose-Ε», αποσυναρμολογηθηκε το CCM Magazine №2-M2 και ρυθμιστηκε το CCM №3-M2 οι κασέτες που είναι εγκατεστημένες στο MIM-2 BEO №2 στην MIM-2 στο πλαίσιο του πειράματος "Endurance", και αλλαξαν τον προσανατολισμό της BKDO συσκευής στην MIM-2, που έχει εγκατασταθεί στα μαλακά κιγκλιδώματα στο κωνικό τμήμα της CHR-3 FGB "Zarya", εγινε το πείραμα "Αποκατάσταση" στην VU DC1 και πραγματοποιήθηκε φωτογράφηση της επιφάνειας του ρωσικού τμήματος του ISS.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση οι κοσμοναύτες επέστρεψαν στο ΔΔΣ. Η έξοδος της καταπακτής εκλεισε στις 20:39 MSK.

http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_02-04.html

 

 

Η Κίνα σχεδιάζει την εκτόξευση 40 νέων δορυφόρων Beidou!

Η Κίνα σχεδιάζει να εκτοξεύσει 40 νέους δορυφόρους τύπου Beidou, εντός των ερχόμενων πέντε ετών, σύμφωνα με όσα δήλωσε εκπρόσωπος της κινεζικής εταιρείας διαστημικών μελετών. Οι συγκεκριμένοι δορυφόροι αναμένεται να χρησιμοποιηθούν για την παροχή πληροφοριών κυρίως σε συστήματα πλοήγησης.

Μέχρι σήμερα η Κίνα διαθέτει σε τροχιά 16 δορυφόρους Beidou οι οποίοι της δίνουν τη δυνατότητα καταγραφής συντεταγμένων για εγχώρια χρήση συστημάτων πλοήγησης, ενώ τον Μάρτιο του 2015 προχώρησε στην εκτόξευση του 17ου δορυφόρου ο οποίος χρησιμοποιείται και από ξένες εταιρείες για δεδομένα παγκόσμιας κλίμακας.

Με το νέο πρόγραμμα και τους 40 νέους δορυφόρους η Κίνα αναμένεται να γίνει με διαφορά η κορυφαία χώρα του κόσμου, τόσο σε γεωγραφική κάλυψη όσο και σε ταχύτητα μετάδοσης γεωγραφικών δεδομένων.

Σήμερα το σύστημα των 17 δορυφόρων αποφέρει ετησίως περισσότερα από 31 δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα στην Κίνα.

http://www.pronews.gr/portal/20160203/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-40-%CE%BD%CE%AD%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD-beidou

 

 

Φωτονικό μόντεμ από τη NASA.

Ομάδα ερευνητών της NASA έχει επιφορτιστεί με την ανάπτυξη ενός μόντεμ, το οποίο θα αξιοποιεί φωτονική τεχνολογία προκειμένου να φέρει επανάσταση στις τηλεπικοινωνίες, το medical imaging, την εθνική άμυνα κ.ά..

Το πρώτο ενσωματωμένο φωτονικό μόντεμ της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας θα δοκιμαστεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά το 2020, στο πλαίσιο του Laser Communications Relay Demonstarion (LCRD). Πρόκειται για μια συσκευή μεγέθους κινητού τηλεφώνου, με λειτουργίες οι οποίες βασίζονται στην οπτική τεχνολογία, όπως λέιζερ κ.ά, πάνω σε ένα μικροτσίπ- ακριβώς όπως τα ενσωματωμένα κυκλώματα τα οποία συναντώνται στο σημερινό ηλεκτρονικό υλισμικό (hardware).

Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το LCRD LEO (Low-Earth Orbit) User Modem and Amplifier (ILLUMA) θα χρησιμοποιηθεί ως τέρμιναλ χαμηλής τροχιάς, επιδεικνύοντας δυνατότητες επικοινωνιών υψηλής ταχύτητας με λέιζερ. Το ILLUMA ενσωματώνει την ανερχόμενη τεχνολογία ενσωματωμένης φωτονικής, η οποία αναμένεται να μεταμορφώσει οποιαδήποτε τεχνολογία χρησιμοποιεί φως- από τις επικοινωνίες Ίντερνετ μέσω οπτικής ίνας μέχρι φασματόμετρα, εντοπιστές χημικών κ.ά.

Η NASA βασίζεται σε RF (ραδιοσυχνότητες) επικοινωνίες από το 1958, ωστόσο πλέον οι αποστολές απαιτούν όλο και υψηλότερα data rates. Σε αυτό το πλαίσιο λαμβάνει χώρα το LCRD, που υπόσχεται να φέρει επανάσταση στον τρόπο που η NASA αποστέλλει και λαμβάνει δεδομένα, βίντεο και άλλες πληροφορίες. Η τεχνολογία αυτή θα χρησιμοποιεί λέιζερ για την κωδικοποίηση και μετάδοση δεδομένων σε rates 10 με 100 φορές ταχύτερα από ό,τι ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται σήμερα, απαιτώντας μικρότερη μάζα και ενέργεια. Ένα τεχνολογικό άλμα τέτοιου είδους θα επέτρεπε την αποστολή βίντεο και μετρήσεων/ δεδομένων υψηλής ανάλυσης/ λεπτομέρειες από διαστημόπλοια μακριά στο Ηλιακό Σύστημα, επιτρέποντας πιο ενδελεχή μελέτη άλλων κόσμων- όπως οι επιστήμονες του σήμερα μελετούν καλύτερα τυφώνες αλλά και άλλα κλιματικά φαινόμενα και μεταβολές στη Γη.

Το όλο project, που αναμένεται να αρχίσει σε επιχειρήσεις το 2019, δεν αποτελεί την πρώτη προσπάθεια της NASA στον χώρο των επικοινωνιών λέιζερ: Υπενθυμίζεται ότι το 2013 το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) επέδειξε ταχύτητες ρεκόρ download και upload, από και προς σεληνιακή τροχιά στα 622 Mbps και 20 Mbps αντίστοιχα. Ωστόσο, το LCRD προορίζεται να αποτελέσει επιχειρησιακό σύστημα μετά από μια αρχική περίοδο δοκιμών/ επίδειξης δύο ετών.

http://www.naftemporiki.gr/story/1062121/fotoniko-montem-apo-tinasa

[Δροσος Γεωργιος]

Σμήνος 13 δορυφόρων στην πρώτη πτήση του νέου πυραύλου SLS της NASA.

Στο πλαίσιο της πρώτης πτήσης του νέου πυραύλου της NASA, SLS (Space Launch System), θα μεταφερθούν στο Διάστημα με μια εκτόξευση 13 μίνι δορυφόροι CubeSats, για δοκιμές πρωτοποριακών ιδεών, μαζί με ένα μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Orion το 2018, όπως ανακοινώθηκε από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία.

Οι δορυφόροι αυτοί θα πραγματοποιήσουν έρευνες με προσανατολισμό προς αποστολές εξερεύνησης στο Βαθύ Διάστημα, περιλαμβανομένου του ταξιδιού σοτν Άρη. Η πρώτη πτήση του SLS, υπό την ονομασία EM-1 (Exploration Mission-1) παρέχει μια σπάνια ευκαιρία για αυτά τα μικρής κλίμακας πειράματα να φτάσουν σε μακρινούς διαστημικούς προορισμούς, καθώς οι περισσότερες ευκαιρίες εκτόξευσης για CubeSats περιορίζονται σε χαμηλή τροχιά.

Ο Μπιλ Χιλ, στέλεχος της NASA, υπογραμμίζει την «άνευ προηγουμένου» ισχύ του εν λόγω πυραύλου, που επιτρέπει την εκτόξευση του Orion, μαζί με 13 μικρούς δορυφόρους, «φορτία που θα αυξήσουν τις γνώσεις μας για το Βαθύ Διάστημα με ελάχιστο κόστος».Τα «φορτία» που επελέγησαν περιλαμβάνουν το Skyfire της Lockheed Martin (πτήση/ πέρασμα από τη Σελήνη), το Lunar IceCube (Morehead State University- αναζήτηση πάγου και άλλων πόρων στη Σελήνη), NEA Scout (αναγνωριστική αποστολή σε αστεροειδή), BioSentinel (έρευνες πάνω στην επίδραση κοσμικής ακτινοβολίας σε ζωντανούς οργανισμούς για μεγάλη χρονική περίοδο στο Διάστημα), Lunar Flashlight (αναζήτηση πάγου και άλλων υλών στη Σελήνη), CuSP (ουσιαστικά ένας «διαστημικός μετεωρολογικός σταθμός), και το LunaH-Map (έρευνες στον νότιο πόλο της Σελήνης). Τρία επιπλέον δορυφορικά φορτία θα επιλεγούν μέσω του Cube Quest Challenge της NASA.

Στην πρώτη αυτή πτήση, ο SLS θα στείλει το Orion σε σταθερή τροχιά πέρα από τη Σελήνη, για να δοκιμαστούν οι επιδόσεις των συστημάτων τους πριν την πρώτη επανδρωμένη αποστολή. Οι δορυφόροι θα απελευθερωθούν μετά την απομάκρυνση του Orion από το SLS.

http://www.naftemporiki.gr/story/1062245/sminos-13-doruforon-stin-proti-ptisi-tou-neou-puraulou-sls-tis-nasa

 

 

Apple Campus 2: Το νέο «διαστημόπλοιο» της εταιρείας από ψηλά.

Το νέο «διαστημόπλοιο» της Apple, το Apple Campus 2 είναι έτοιμο να ξεκινήσει τη λειτουργία του στα τέλη του 2016 και με 10 μήνες για τα τέλη του έτους, η κατασκευή του προχωράει συνεχώς και οι διάφορες εργασίες έχουν αυξηθεί με ραγδαίους ρυθμούς.

Το συγκεκριμένο κτήριο θα έχει και χώρο επισκεπτών, χώρο παρουσιάσεων, νέα και αναβαθμισμένα κτήρια, καθώς κι ένα ξεχωριστό τμήμα για την έρευνα και ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών (Research and Development).

Ένας χρήστης Drone, ο Duncan Sinfield, μοιράστηκε ένα βίντεο στο Youtube, δίνοντας μια καλύτερη ματιά για το νέο κτήριο της Apple, καθώς και την πρόοδο των κατασκευών, οι οποίες έχουν ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Ένα μεγάλο μέρος του εξωτερικού χώρου έχει ολοκληρωθεί, ενώ οι γερανοί που βρίσκονται στο σημείο, μεταφέρουν συνεχώς υλικά από την μία οροφή στην άλλη, προκειμένου να ολοκληρωθεί το εξωτερικό του κτηρίου. Παράλληλα με τις κατασκευές, ηλιακοί πίνακες έχουν τοποθετηθεί στο χώρο του πάρκινγκ του κτηρίου.

Βίντεο.

http://www.pronews.gr/portal/20160204/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/apple-campus-2-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%C2%AB%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BF%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%88%CE%B7%CE%BB%CE%AC-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

 

 

Ξενάγηση στο διεθνή διαστημικό σταθμό.

http://www.prisonplanet.gr/διάστημα/106006-ξενάγηση-στο-διεθνή-διαστημικό-σταθμό

[Δροσος Γεωργιος]

Φωτογραφίες απο τον διαστημικό περίπατο.

Ο κοσμοναύτης Σεργκέι Volkov δημοσιευσε στη σελίδα VKontakte φωτογραφίες από την EVA (EVA-42), στην οποία ο ίδιος, μαζί με τον Γιούρι Malenchenko εκτελεσαν στις 3 Φλεβάρη 2016.

Υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια της οι κοσμοναύτες είχαν ολοκληρώσει όλες τις εργασίες έξω από τον σταθμό σε 4 ώρες και 43 λεπτά.

Για τον Γιούρι Malenchenko ήταν ο έκτος διαστημικός περίπατος, ενώ για τον Sergei Volkov ο τέταρτος.

http://www.roscosmos.ru/21953/

[Δροσος Γεωργιος]

Γιατί η NASA εκτόξευσε μισό δισεκατομμύριο χάλκινες βελόνες σε τροχιά γύρω από τη Γη;

Κανείς δεν το θυμάται πια ή δεν το έμαθε ποτέ, αλλά κάποια στιγμή η Γη είχε τον δικό της τεχνητό μεταλλικό δακτύλιο, χάρη στις 500 εκατομμύρια χάλκινες βελόνες που εκτόξευσαν οι Αμερικανοί στο Διάστημα το 1963!

Το Project West Ford, που έμεινε γνωστό στη NASA ως «Επιχείρηση Βελόνες», ήταν άλλη μια τεράστια επιχείρηση που πυροδότησε η παράνοια του Ψυχρού Πολέμου και το σαμποτάζ που φοβούνταν οι ΗΠΑ ότι θα έκαναν οι Σοβιετικοί στις επίγειες επικοινωνίες τους, τα υποθαλάσσια καλώδια δηλαδή, διακόπτοντας την απρόσκοπτη ροή της πληροφορίας.

Κι έτσι σκέφτηκαν απλά: πού δεν μπορούν να φτάσουν ακόμα οι Ρώσοι; Στην ιονόσφαιρα. Η ιονόσφαιρα μαστιζόταν όμως από απρόβλεπτες ηλιακές καταιγίδες, κι έτσι έπρεπε να στρέψουν το βλέμμα τους ακόμα πιο ψηλά, στο ίδιο το Υπερπέραν!

Η πρώτη απόπειρα του 1961 στέφθηκε από απόλυτη αποτυχία, αν και το 1963 η NASA τα κατάφερε: έφτιαξε τον χάλκινο δακτύλιο γύρω από τη Γη και τον δοκίμασε με επιτυχία.

Σήμερα, οι περισσότερες από αυτές τις διαστημικές βελόνες έχουν καταπέσει στη Γη, αν και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι χιλιάδες από δαύτες συνεχίζουν να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, ως υπόμνηση της τρέλα μιας εποχής και των ακροτήτων του ακήρυχτου Ψυχρού Πολέμου.

Η ιστορία της μετατροπής της Γης σε Κρόνο παραμένει ωστόσο εντελώς ενδιαφέρουσα…

Η προϊστορία του Project West Ford.

Το καλοκαίρι του 1963, την ίδια χρονιά που ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έκανε τη μεγαλειώδη πορεία του στην Ουάσιγκτον και η λαϊκή τρέλα της Beatlemania γεννιόταν στις ΗΠΑ, ένα άλλο κατακλυσμιαίο γεγονός λάμβανε χώρα με τη δέουσα μυστικότητα: η NASA εκτόξευε μισό δισεκατομμύριο χάλκινες βελόνες (με πάχος σαν μουστάκια γάτας, όπως ήταν η επιστημονικότατη περιγραφή!) σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, προσπαθώντας να φορέσει έναν δακτύλιο στη Γη.

Ως το τρανότερο ίσως παράδειγμα ψυχροπολεμικής υστερίας και μιλιταριστικής νοοτροπίας, το Project West Ford ενσάρκωνε τις πρώιμες αυτές στιγμές της κατάκτησης του Διαστήματος από σπόντα, καθώς ο σκοπός του ήταν να απαλλάξει τις ΗΠΑ από την επαπειλούμενη δολιοφθορά των Σοβιετικών.

Η αμερικανική Αεροπορία και το υπουργείο Άμυνας οραματίστηκαν λοιπόν τον χάλκινο δακτύλιο ως τη μεγαλύτερη ραδιοφωνική κεραία που είχε φτιάξει ποτέ η ανθρωπότητα. Ο σκοπός της ήταν να προστατεύσει τις μεγάλης εμβέλειας επικοινωνίες του έθνους από την ολοένα και αυξανόμενη επιθετικότητα της ΕΣΣΔ, καθώς ο «κόκκινος» εχθρός έμοιαζε πλέον απειλητικότερος από ποτέ.

Είμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, όταν οι τηλεπικοινωνίες βασίζονταν είτε σε υποθαλάσσια καλωδίωση είτε στα υπέργεια ραδιοκύματα της ιονόσφαιρας. Παρά το γεγονός ότι έμοιαζαν ρωμαλέες, δεν ήταν ωστόσο καθόλου άτρωτες: αν έκοβαν οι Σοβιετικοί τα υπόγεια τηλεφωνικά και τηλεγραφικά καλώδια, τότε η Αμερική θα έπρεπε να βασιστεί στις ραδιοεκπομπές. Αλλά η αξιοπιστία της ιονόσφαιρας, του ατμοσφαιρικού στρώματος δηλαδή που έκανε δυνατές τις ραδιοφωνικές εκπομπές μεγάλου βεληνεκούς, ήταν στο έλεος του ήλιου, καθώς διακόπτονταν συχνά πυκνά από ηλιακές καταιγίδες.

Ο αμερικανικός Στρατός εντόπισε λοιπόν το πρόβλημα, πανικός επικράτησε στην κυβέρνηση και όλοι έψαχναν τώρα στο εσωτερικό των ΗΠΑ μια λύση, καθώς το σοβιετικό σαμποτάζ είχε λογιστεί πιθανότατο. Μια πιθανή απάντηση στο πιεστικό πρόβλημα ήρθε το 1958 από το περίφημο MIT και το ακόμα γνωστότερο στην εποχή του εργαστήριο Lincoln Labs, μια ερευνητική δομή μέσα σε αεροπορική βάση της Βοστόνης.

Η «Επιχείρηση Βελόνες», όπως ήταν αρχικά γνωστό το φιλόδοξο πρόγραμμα, ήταν μια ιδέα του Walter E. Morrow.

Ο επιστήμονας σκέφτηκε πως αν η Γη διέθετε ένα μόνιμο ραδιοφωνικό κάτοπτρο, με τη μορφή ενός χάλκινου δακτυλίου σε τροχιά γύρω από τη Γη, τότε οι αμερικανικές τηλεπικοινωνίες θα έμεναν στο απυρόβλητο τόσο των ηλιακών διαταραχών όσο και των ρωσικών μηχανορραφιών.

Το πλάνο του Morrow έσωζε λοιπόν την Αμερική από την ομολογουμένως δεινή θέση στην οποία είχε πιστέψει ότι περιήλθε, κι έτσι τώρα όλοι δούλευαν πυρετωδώς για να κρατήσουν τις τηλεπικοινωνίες άθικτες. Αν και το απόκοσμο σχέδιό του ούτε το πρώτο ήταν που έψαχνε να δαμάσει το Υπερπέραν ούτε και το πιο τρελό φυσικά, καθώς διάφορα εξωφρενικά πλάνα για την κατασκευή πλανητικών ραδιοφωνικών κατόπτρων είχαν κατά καιρούς προταθεί.

Μνεία αξίζει στον θρύλο της επιστημονικής φαντασίας Άρθουρ Κλαρκ, ο οποίος πρότεινε το 1945 να χρησιμοποιηθεί το ναζιστικό οπλοστάσιο των διαβόητων πυραύλων V2 για να στηθεί ένα εκτεταμένο σύστημα κεραιών σε «γεωστατική τροχιά» γύρω από τη Γη. Τόσο προφητικό ήταν μάλιστα το όραμα του μεγάλου γραφιά που οι σημερινοί τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι, που κατοικούν στα σταθερά αυτά σημεία πάνω από τον πλανήτη μας, λέγεται ότι βρίσκονται σε «Τροχιά Κλαρκ»!

Πέρα από την επιστημονική φαντασία όμως, αμερικανοί επιστήμονες είχαν αποπειραθεί να χρησιμοποιήσουν τη Σελήνη ως τηλεπικοινωνιακό αναμεταδότη, ένας άθλος που θα ολοκληρωνόταν ήδη από το 1946 με το Project Diana, που θα άξιζε ιδιαίτερης αναφοράς. Ένα ακόμα πιο φιλόδοξο πλάνο σκαρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 (Project Echo), που έψαχνε να εγκαταστήσει ένα ζεύγος από κάτοπτρα μικροκυμάτων σε τροχιά μέσω φουτουριστικών μεταλλικών μπαλονιών…

Πώς θα γινόταν το μαγικό!

Σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της «Επιχείρησης Βελόνες», κάθε χάλκινο καλώδιο θα είχε μήκος στα 1,8 εκατοστά. Το μισό δηλαδή από το μήκος κύματος του σήματος μετάδοσης των 8 GHz που εξέπεμπε η Γη, κάτι που θα μετέτρεπε κάθε χάλκινο νήμα σε αυτό που είναι γνωστό ως διπολική κεραία! Οι ραδιοκεραίες αυτές θα διευκόλυναν τις μεγάλης εμβέλειας ραδιοφωνικές εκπομπές χωρίς να βασίζονται στην άστατη και ευμετάβλητη ιονόσφαιρα.

Μπορεί σήμερα να μην μπορεί κανείς να φανταστεί πώς θεωρήθηκε καλή ιδέα να γεμίσεις το Διάστημα με μικροσκοπικές μεταλλικές ίνες, μιλάμε ωστόσο για μια εποχή που η διαστημική περιπέτεια ήταν στα σπάργανα. Το Project West Ford γεννήθηκε σε μια περίοδο που ο άνθρωπος δεν είχε πατήσει το πόδι του στο Σύμπαν, την ίδια ώρα που τη NASA διαφέντευαν στρατηγοί και συνταγματάρχες. Και βέβαια κάθε ανθρώπινος δορυφόρος και διαστημόπλοιο δεν είχε εγκαταλείψει ακόμα το σχεδιαστήριο.

Αλλά και χωρίς αυτά, τίποτα δεν μπορούσε να συγκριθεί με την απειλή του κομμουνισμού που πλανιόταν σαν φάντασμα πάνω από τη Δύση, κι έτσι κάθε πρόβλημα έπρεπε λοιπόν να υπερπηδηθεί για να διασωθεί η τηλεπικοινωνιακή ρώμη των ΗΠΑ. Όταν η «Επιχείρηση Βελόνες» εγκρίθηκε από κυβερνητικούς και στρατιωτικούς κύκλους, μετονομάστηκε σε «West Ford», από τη διπλανή κωμόπολη της Μασαχουσέτης, Westford.

Όσο το ακραίο πλάνο αναπτυσσόταν όμως, τόσο πλήθαιναν οι αναφορές για τις συνέπειες που θα επέφερε σε μια σειρά τομέων. Οι αστρονόμοι, για παράδειγμα, ανησυχούσαν ότι το μεταλλικό αυτό νέφος θα σμπαράλιαζε τις αστρονομικές παρατηρήσεις, την ίδια ώρα που όλοι είχαν στον νου τους τι θα γινόταν με τα διαστημικά αυτά σκουπίδια που θα έφερναν ανενόχλητα γυροβολιές πάνω από τη Γη.

Αν και όλα αυτά υπερπηδήθηκαν τελικά στα γρήγορα καθώς προείχε η εθνική ασφάλεια αλλά και η διατήρηση της αμερικανικής υπεροχής στην ψυχροπολεμική κούρσα.

Το Space Science Board της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών έκανε μια σειρά μυστικών επαφών για να καταλαγιάσει τους φόβους των αστρονόμων και το 1961 επιστρατεύτηκε ακόμα και ο πρόεδρος Κένεντι ώστε να συμβιβάσει τις αντίθετες πλευρές. Το τελικό πλάνο, που προέκυψε με την ευθεία παρεμβολή του Λευκού Οίκου, κατέληξε ότι οι διαστημικές βελόνες θα τοποθετούνταν σε χαμηλή τροχιά, ώστε να επιστρέψουν τα χάλκινα καλώδια στη γήινη επικράτεια το πολύ σε δύο χρόνια και να μην αφήσουν διαστημικά υπολείμματα πίσω τους. Συμφωνήθηκε μάλιστα να μη φτιαχτεί νέος δακτύλιος πριν μελετηθούν επαρκώς οι περιβαλλοντικές και άλλες επιπτώσεις του πρώτου.

Παρά το γεγονός ότι οι ανησυχίες της παγκόσμιας αστρονομικής κοινότητας κατευνάστηκαν και οι εντάσεις κόπασαν, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα συμβεί αν διασκορπίσεις 20 κιλά χάλκινων συρμάτων στο Διάστημα…

Η ολοκλήρωση της μετατροπής της Γη σε Κρόνο

Το ημερολόγιο έγραφε 21 Οκτωβρίου 1961 όταν η NASA εκτόξευσε στο Σύμπαν το πρώτο φορτίο των διπολικών κεραιών του West Ford. Την επόμενη μέρα έγινε βέβαια αντιληπτό ότι οι βελόνες δεν είχαν εγκαταλείψει ποτέ τη διαστημική κάψουλα και, ακόμα χειρότερα, η τραγική μοίρα τους δεν εντοπίστηκε ποτέ επακριβώς!

«Οι ΗΠΑ μολύνουν το Διάστημα», διάβαζες στο πρωτοσέλιδο της σοβιετικής εφημερίδας «Pravda», με την κατακραυγή να είναι οικουμενική. Η Αμερική εξαναγκάστηκε σε ταπεινωτική δήλωση πριν λάβει το ραπόρτο από τον ΟΗΕ ότι θα πρέπει να συμβουλευτεί την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα πριν αποπειραθεί δεύτερη εκτόξευση των χάλκινων μαραφετιών.

Ταυτοχρόνως, πολλοί είχαν τις αμφιβολίες τους για το ίδιο το πλάνο, θεωρώντας πως πρόκειται για μασκαρεμένη στρατιωτική επιχείρηση. Και δεν ήταν μόνο οι κυβερνήσεις που μπλέχτηκαν στον ψυχροπολεμικό χορό, καθώς ακόμα και προβεβλημένοι επιστήμονες, όπως ο περίφημος αστρονόμος του Κέιμπριτζ, Fred Hoyle, κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι προωθούν μυστικό στρατιωτικό σχέδιο αποκαλώντας το West Ford ως «διανοητικό έγκλημα».

Μέσα στο κλίμα των διεθνών αυτών αντιδράσεων έλαβε χώρα η δεύτερη, και πετυχημένη αυτή τη φορά, εκτόξευση των χάλκινων βελονών στις 9 Μαΐου 1963. Αυτή τη φορά το φορτίο διασκορπίστηκε στο Διάστημα σύμφωνα με τον σχεδιασμό, στα 3.500 χιλιόμετρα από τη Γη, μπαίνοντας σε μια τροχιά που διέτρεχε Βόρειο και Νότιο Πόλο. Στους δοκιμαστικούς ελέγχους, οι φωνητικές εκπομπές μεταξύ Καλιφόρνια και Μασαχουσέτης ήταν καθαρότατες και όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του δακτυλίου χαρακτηρίστηκαν επιτυχημένα.

Όσο τα χάλκινα δίπολα διασκορπίζονταν όμως στο Διάστημα ακόμα περισσότερο, τόσο μικρότερη γινόταν η εμβέλεια των εκπομπών, παρά το γεγονός ότι το πείραμα απέδειξε ότι η βασική αρχή της συλλογιστικής ήταν σωστή. Όχι ότι κόπασαν βέβαια οι ανησυχίες και η καχυποψία πίσω από τον επικοινωνιακό δακτύλιο των Αμερικανών, καθώς είμαστε στον κολοφώνα του Ψυχρού Πολέμου και κανείς δεν πιστεύει τον άλλον για τίποτα.

Ενδεικτική είναι εδώ η στάση κορυφαίων επιστημόνων της εποχής, όπως ο βρετανός αστρονόμος Sir Bernard Lovell, ο οποίος δήλωσε δημοσίως: «Η ζημιά έγκειται όχι μόνο στο ίδιο το πείραμα, αλλά στη λογική που το φέρνει σε πέρας χωρίς διεθνή συναίνεση και μέσα προστασίας». Και μάλλον δεν είχαν άδικο, καθώς η πρόσφατη αμερικανική διαστημική δραστηριότητα της είχε κολλήσει τη ρετσινιά του παράτολμου και απρόσεκτου, όπως ας πούμε με την πυρηνική δοκιμή που έκαναν οι ΗΠΑ σε μεγάλο υψόμετρο το 1962 (το τρομακτικότατο Starfish Prime) και διασκόρπισε επικίνδυνη ραδιενεργή ακτινοβολία στις τέσσερις γωνιές της Γης.

Η σημερινή μοίρα του γήινου δακτυλίου

Η τελική τύχη των διαστημικών βελονών περιβάλλεται ακόμα και σήμερα από ένα πέπλο μυστηρίου, ή ένα νέφος αβεβαιότητας, αν προτιμάτε, απότοκο των πλημμελών υπολογισμών της πρώιμης αυτής εποχής της διαστημικής κούρσας. Εξαιτίας του μικροσκοπικού βάρους των χάλκινων συρμάτων, οι επιστήμονες της NASA υπέθεσαν ότι μέσα σε εφτά χρόνια θα έχουν καταπέσει στη Γη και πράγματι αναρίθμητα από δαύτα (τόσο του 1961 όσο και του 1963) ακολούθησαν το πλάνο. Πολλές βελόνες εντοπίστηκαν αργότερα θαμμένες κάτω από τους πάγους των δύο γήινων πόλων.

Αλλά δεν επέστρεψαν όλες στη γήινη ατμόσφαιρα. Και σίγουρα δεν επέστρεψαν οι δύο διαστημικές κάψουλες που τις μετέφεραν εκεί πάνω! Χάρη σε ένα κατασκευαστικό ψεγάδι, χιλιάδες συστάδες από χάλκινες κεραίες βρίσκονται ακόμα σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία δημοσίευσε το 2001 τη μελέτη της για τη μοίρα των χάλκινων αυτών σμηνών από τις δύο αποστολές του West Ford.

Αντίθετα από τα μεμονωμένα χάλκινα σύρματα, τα συμπλέγματα που έχουν δημιουργήσει οι βελόνες (εξαιτίας ενός τζελ που θα έλιωνε υποτίθεται στο κενό του Διαστήματος, αν και κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ) θα παραμείνουν στο Διάστημα για αρκετές δεκαετίες, με τα διαστημικά αυτά συντρίμμια να αποτελούν ενδεχόμενο κίνδυνο για τις μελλοντικές αποστολές. Στον τελικό κατάλογο με τα διαστημικά σκουπίδια που έχουμε ήδη προλάβει να γεμίσουμε τα εξώτατα του πλανήτη μας, τα χάλκινα αυτά υπολείμματα αντιπροσωπεύουν βέβαια ένα πολύ μικρό ποσοστό, έχουν ωστόσο στα σίγουρα την πιο παράξενη ιστορία να διηγηθούν.

Όσο για τη λειτουργικότητά τους, παρέμεινε περιορισμένη και συντομότατη. Ήδη από το 1962 είχε εκτοξευτεί ο πρώτος σύγχρονος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος (Telstar), αναμεταδίδοντας τηλεοπτικά σήματα κατά μήκος του Ατλαντικού για δύο ώρες την ημέρα. Από την επόμενη χρονιά, ο γήινος δακτύλιος του Project West Ford πέρασε στα αζήτητα, αν και συνεχίζει να υφίσταται εκεί πάνω ως τρανό μνημείο του ανθρώπινου παραλογισμού…

http://www.pronews.gr/portal/20160207/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B7-nasa-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%8C-%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CE%B3%CF%8D%CF%81%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7

[Δροσος Γεωργιος]

Zanneio Stardust, Έλληνες μαθητές ελέγχουν δορυφόρο στο διάστημα.

To τουρνουά Zero Robotics ανοίξε και φέτος τις παγκόσμιας κλάσης ερευνητικές εγκαταστάσεις του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) σε μαθητές γυμνασίου. Οι μαθητές γράφουν προγράμματα που μπορούν να ελέγξουν έναν δορυφόρο (SPHERES) στο διάστημα.

http://ssl.mit.edu/spheres/

Το MIT και η ESA κάλεσαν στις 25 Ιανουαρίου στις εγκαταστάσεις τους τις 14 διεθνείς συμμαχίες φιναλίστ για να παρακολουθήσουν τους τελικούς Zero Robotics 2015 με θέμα ‘SpySPHERES’ ζωντανά από τον ISS. Ανάμεσα τους και μια Ελληνική ομάδα.

H Zanneio Stardust έπειτα από τη 2η θέση που κατέκτησε πέρυσι συμμετείχε για δεύτερη συνεχή χρονιά στον διαγωνισμό. Η ομάδα διέπρεψε για μία ακόμα φορά φτάνοντας στους τελικούς ως μέλος της Ελληνο-Αμερικανικής συμμαχίας BACON Zanneio 2485.

“Η συμμετοχή μας στον διαγωνισμό Zero Robotics ήταν μια από τις εμπειρίες που μένουν χαραγμένες στην μνήμη κάποιου για πολύ καιρό. Η εξοικείωση με τους κανόνες του διαστήματος, η βελτίωση του κώδικα και η συνεχής παρακολούθηση αγώνων σταδιακά μας έγιναν συνήθεια που έπαιρνε όλο τον ελεύθερο χρόνο μας. Οι κόποι μας όμως δεν πήγαν χαμένοι και ανταμειφθήκαμε άλλη μια χρονιά με την συμμετοχή μας στους τελικούς. Μπορεί να μην φτάσαμε τόσο ψηλά όσο πέρυσι, η φετινή χρονιά ωστόσο άφησε πίσω της μια σειρά από δυνατές αναμνήσεις και συναισθήματα που δύσκολα συναντά κάποιος σε ενδοσχολικές δραστηριότητες...” λέει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Μακρής 16 ετών που συμμετείχε και πέρυσι με την ομάδα στον Zero Robotics.

Η Zanneio Stardust είναι η ομάδα του Ομίλου Αριστείας S.I.M.A. CLUB του Ζάννειου Προτύπου Πειραματικού Λυκείου Πειραιά

http://sima-club.weebly.com/index.html

με επικεφαλής τους καθηγητές μαθηματικών Δρ. Παντελή Μπουμπούλη (Π.Μ.) και Δρ. Σωτήρη Τσαντίλα (Σ.Τ.) και φέτος αποτελείται από τους μαθητές (Α’ και Β’ Λυκείου): Βατίστα Αντρέα, Βασίλαινα Θανάση, Κουνέλη Γιάννη, Καλπαξή Γιώργο, Κοντογιώργη Σπύρο, Μακρή Παναγιώτη, Καφετζή Δημήτρη, Φαρφαρά Αγγελική, Τερτίπη Ευθυμία, Τσάφο Αλέξανδρο, Κλούτσου Σοφία, Λαδοπούλου Μελπομένη, Τσάπα Ίρια, Ψαρού Κωνσταντίνα, Τσοκανά Στέφανο, Χριστοδούλου Κωνσταντίνο, Τσιμερέκη Κωνσταντίνο, Σκλαβούνο Δημήτρη, Σκουλουδάκη Άννα, Νάκα Γιώργο, Κανδεράκη Παναγιώτα, Καλαϊτζιάν Φαίδρα, Ράπατα Ηλέκτρα και Καλκαντζάκο Κωνσταντίνο.

Τί λένε οι μαθητές για την προσπάθεια τους στον Zero Robotics 2015;

“Ο διαγωνισμός αυτός προσφέρει κάτι τελείως διαφορετικό στους μαθητές. Είδαμε πως λειτουργούν οι επιστήμες στην πράξη - τελείως διαφορετικά από το πληκτικό μάθημα - και μάθαμε πως ένα λάθος μπορεί να επηρεάσει μια διαστημική αποστολή στην οποία έχουν δαπανηθεί χρόνια μελέτης και έχουν πραγματοποιηθεί τεράστιες χρηματικές επενδύσεις” αναφέρει ο μαθητής της Α’ Λυκείου, Αντρέας Βατίστας.

“Ήταν μια πολύ επιμορφωτική εμπειρία που μας βοήθησε να εξοικειωθούμε με την ιδέα του διαστήματος. Είδαμε πως οι γνώσεις μας στην αστροφυσική και τον προγραμματισμό μπορούν να εφαρμοστούν και στην πραγματική ζωή καθώς και είδαμε τους κώδικες που ετοιμάζαμε τόσο καιρό ψηφιακά να υλοποιούνται σε πραγματικά ρομπότ στις συνθήκες του διαστήματος.” λένε οι μαθήτριες Κωνσταντίνα Ψαρού και Ίρια Τσάπα.

Ενώ για τον Κωνσταντίνο Χριστοδούλου το τουρνουά Zero Robotics “Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία που μας άνοιξε τους ορίζοντές στον χώρο της ρομποτικής ,του διαστήματος και κυρίως του προγραμματισμού. Ήρθαμε σε επαφή με σχολεία του εξωτερικού συνεργαστήκαμε και είδαμε τις ιδέες μας να πραγματοποιούνται στον Διαστημικό Σταθμό.”

"το Zero Robotics έχει ήδη καθιερωθεί για τον όμιλό μας"

Οι δύο καθηγητές της Zanneio Stardust εκφράστηκαν και αυτοί με ενθουσιασμό για την εμπειρία τους στον διαγωνισμό Zero Robotics “που έχει ήδη καθιερωθεί για τον όμιλό μας” όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κος Τσαντίλας.

Αρχικά θα θέλαμε να μας πείτε πως μάθατε για τον διαγωνισμό Zero Robotics και τι ήταν αυτό που σας ώθησε να συμμετάσχετε;

Π.Μ.: Εδώ και πέντε χρόνια λειτουργούμε στο Ζάννειο Πειραματικό Λύκειο έναν όμιλο δραστηριοτήτων STEM, δίνοντας βαρύτητα στις εφαρμογές των Μαθηματικών, στον Προγραμματισμό και σε θέματα του Διαστήματος. Για να κινήσουμε περισσότερο το ενδιαφέρον των μαθητών μας αναζητούμε συνέχεια ενδιαφέροντες διαγωνισμούς, αλλά και άλλες δραστηριότητες, στους οποίους μπορούμε να πάρουμε μέρος. Βρήκαμε τον διαγωνισμό αυτό σε μια αναζήτηση στο διαδίκτυο πριν δύο χρόνια και μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Ένα επιπλέον σημαντικό πλεονέκτημα του διαγωνισμού είναι ότι δεν έχει "ακριβές" απαιτήσεις όπως για παράδειγμα συσκευές ρομποτικής κ.λ.π.

Τι σας δίδαξε η περσινή σας εμπειρία στο τουρνουά;

Σ.Τ.: Φέτος συμμετείχαμε για δεύτερη φορά στο διαγωνισμό με μεγάλη επιτυχία. Το σημαντικότερο δίδαγμα από την περσινή εμπειρία είναι πως όλα είναι δυνατά όταν υπάρχει δίψα για μάθηση και διάθεση για δουλειά. Ήδη σκεφτόμαστε τρόπους με τους οποίους θα φέρουμε και άλλα Ελληνικά σχολεία στο διαγωνισμό, αφού πλέον έχουμε σημαντική εμπειρία.

Πιστεύετε ότι project που σχετίζονται με το διάστημα και βρίσκονται εκτός των κλασικών εκπαιδευτικών εργασιών του σχολείου είναι χρήσιμα για την εκπαίδευση των μαθητών και την μετέπειτα εξέλιξη τους;

Π.Μ.: Τέτοιου είδους project κινητοποιούν τους μαθητές και τους προσφέρουν σημαντικές εμπειρίες που είναι αδύνατον να επιτευχθούν με το κλασσικό πρόγραμμα σπουδών. Οι εφαρμογές του διαστήματος συνήθως εμπλέκουν πολλές επιστήμες ταυτόχρονα κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αφού συνήθως οι μαθητές διδάσκονται την κάθε επιστήμη αποσπασματικά. Στον διαγωνισμό Zero Robotics εμπλέκονται σχολικά μαθηματικά, φυσική και προγραμματισμός με έναν πολύ ευχάριστο και φιλικό τρόπο.

Ποια πιστεύετε ήταν τα οφέλη από τη συνεργασία με τα σχολεία του εξωτερικού αλλά και από την επαφή των μαθητών με εμπειρογνώμονες του χώρου;

Π.Μ.: Οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν παιδιά από άλλες χώρες, να δουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και να έρθουν σε επαφή με ξένες μεθόδους διδασκαλίας και προγράμματα σπουδών.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που αποκομίσατε από το διαγωνισμό; Για ποιο λόγο θα τον συστήνατε και σε άλλους εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα;

Σ.Τ.: Η επιμονή, η σταθερή προσήλωση στο στόχο, η ομαδική δουλειά και η συνεργατικότητα, είναι προσόντα που καλλιεργήθηκαν στους μαθητές μας μέσω αυτού του διαγωνισμού. Ακόμα κι αν οι συνεργάτες τους ήταν από διαφορετικές ηπείρους, έπρεπε να βρουν τρόπο και χρόνο για να συντονιστούν και να πετύχουν το καλύτερο δυνατό από κοινού.

Π.Μ.: Μέσω του διαγωνισμού οι μαθητές εφαρμόζουν τις σχολικές γνώσεις για την επίλυση πραγματικών προβλημάτων. Συνήθως, τα Μαθηματικά και οι Φυσικές επιστήμες διδάσκονται σε θεωρητικό επίπεδο χωρίς να παρουσιάζονται οι ποικίλες εφαρμογές τους. Ο διαγωνισμός Zero Robotics αποτελεί μοναδική ευκαιρία ώστε οι μαθητές να έρθουν σε επαφή με πραγματικά επιστημονικά προβλήματα παρόμοια με αυτά που αντιμετωπίζουν οι επιστήμονες.

Ποια είναι τα σχέδιά της ομάδας σας για το μέλλον; Σκέφτεστε να συμμετέχετε και σε άλλους διαγωνισμούς σχετικούς με το διάστημα;

Σ.Τ.: Κάθε χρόνο ψάχνουμε να βρούμε και κάτι καινούργιο, συνήθως σε θέματα διαστημικής, ώστε παράλληλα με το Zero Robotics που έχει ήδη καθιερωθεί για τον όμιλό μας, να συμμετάσχουμε και σε άλλες δράσεις και διαγωνισμούς. Για του χρόνου σκεφτόμαστε να πάρουμε μέρος και στον Odysseus Space Contest

http://www.odysseus-contest.eu/el/

της Ευρωπαϊκής Ένωσης που φαίνεται να έχει αρκετό ενδιαφέρον.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Zanneio_Stardust_Hellenes_mathethes_elhegchoyn_doryphhoro_sto_dihastema

[Δροσος Γεωργιος]

Οι ομάδες της αποστολής προετοιμάζονται για κρίσιμες ημέρες.

Στιγμές μετά τον διαχωρισμό του Sentinel-3A από τον πύραυλο του, μια ομάδα Ευρωπαίων ειδικών ελέγχου της αποστολής θα αναλάβουν τον έλεγχο, καθοδηγώντας το νέο διαστημόπλοιο στις κρίσιμες πρώτες ημέρες του στο διάστημα.

Φορέας μιας σουίτας οργάνων αιχμής, ο Sentinel-3Α πρόκειται να συμπράξει με τον δορυφόρο ραντάρ Sentinel-1Α και τον υψηλής ανάλυσης οπτικό δορυφόρο Sentinel-2A που βρίσκονται σε τροχιά, για την παρακολούθηση της κατάστασης του πλανήτη μας.

Αυτή η τελευταία πολυτάλαντη αποστολή θα μετρήσει τους ωκεανούς, τη γη, τον πάγο και την ατμόσφαιρα της Γης για την παρακολούθηση και την κατανόηση της μεγάλης κλίμακας παγκόσμιας δυναμικής. Θα παρέχει ουσιώδεις πληροφορίες σε σχεδόν πραγματικό χρόνο για την θάλασσα και την πρόγνωση του καιρού ως μέρος του Ευρωπαϊκού επαναστατικού προγράμματος Copernicus.

Η εργασία της ανύψωσης του 1150 κιλών δορυφόρου σε τροχιά θα πραγματοποιηθεί από έναν πολυσταδιακό ύψους 29-μέτρων εκτοξευτή Rockot που έχει οριστεί να εκτοξευθεί από το Πλεσέτσκ, Ρωσία, στις 16 Φεβρουαρίου.

Από το αρχικό άλμα του από την πλατφόρμα στις 17:57 UTC (19:57 ώρα Ελλάδας) μέχρι ο δορυφόρος να διαχωριστεί από το ανώτατο στάδιο Breeze ψηλά στο διάστημα, το ταξίδι θα διαρκέσει μόλις 80 λεπτά, με τον Sentinel-3A να τοποθετείται σε πολική τροχιά σε περίπου 815 χιλιόμετρα υψόμετρο, σε τροχιά 40 φορές πιο γρήγορη από ότι ένα αεροσκάφος.

Τριάντα έξι έντονες ώρες

Στο ESOC, το κέντρο ελέγχου της αποστολής της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία, μια ομάδα από άρτια εκπαιδευμένους ειδικούς θα παρακολουθούν στενά περιμένοντας τον Sentinel-3Α να ολοκληρώσει μια πρώτη αυτοματοποιημένη ακολουθία και να αρχίσει τη μετάδοση ενός σήματος μέσω του επίγειου σταθμού Κιρούνα του Οργανισμού στη Σουηδία.

"Μετά το διαχωρισμό από το ανώτερο στάδιο Breeze θα πρέπει να περιμένουμε περίπου 13 λεπτά για την πρώτη «απόκτηση σήματος» πάνω από τον Κιρούνα, ενώ ο δορυφόρος μας χρησιμοποιεί τους αισθητήρες και ενεργοποιητές του για να σταθεροποιηθεί προς μια στάση με κατεύθυνση προς τον Ήλιο," λέει ο Διευθυντής Επιχειρήσεων του Διαστημοπλοίου Χοσέ Μοράλες.

"Σε αυτό το σημείο περιμένουμε να εδραιωθεί σταθερή επικοινωνία με το «νεογέννητο» μας, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να ελέγξουμε την υγεία και την κατάσταση του, να αναλάβουμε τον χειρισμό και να αρχίσει η περίπλοκη διαδικασία να το φέρουμε σε μια σταθερή λειτουργία που ο δορυφόρος θα δείχνει προς τη Γη."

Οι ελεγκτές της αποστολής θα είναι πολύ ανήσυχοι για να βεβαιωθούν ότι οι ηλιακές συστοιχίες που παράγουν ισχύ έχουν αναπτυχθεί αυτόματα, καθώς οι μπαταρίες θα διαρκέσουν μόνο πέντε με έξι ώρες.

"Οι πρώτες 36 ώρες θα είναι οι πιο έντονες", λέει ο Χοσέ.

Φάση LEOP

Η παραλαβή των ραδιοσημάτων από το διάστημα θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας εξαιρετικά πολυάσχολης περιόδου τριών ημερών για τον Χοσέ και τους συνεργάτες του, οι οποίοι θα εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να λειτουργήσει το διαστημικό σκάφος κατά τη διάρκεια της κρίσιμης LEOP – φάση εκτόξευσης και πρώιμης τροχιάς (launch and early orbit phase) - για την οποία η Ομάδα Ελέγχου της Αποστολής έχει εκπαιδευτεί για μήνες.

Η εκπαίδευση για τη φάση LEOP ενέπλεξε πολλές ομάδες μηχανικών και επιστημόνων στο ESOC φτάνοντας στο σύνολο περίπου τα 50 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των μηχανικών διαστημοπλοίου, τους ειδικούς που εργάζονται στους σταθμούς παρακολούθησης και το σοφιστικέ «τμήμα εδάφους» - το hardware και το λογισμικό που χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο του δορυφόρου και τη διανομή των δεδομένων του - και τους ειδικούς εργάζονται στη δυναμική της πτήσης, το λογισμικό και τα δίκτυα, καθώς και τις ομάδες προσομοίωσης και εκπαίδευσης.

Η εκστρατεία εκπαίδευσης προσομοίωσης ακολούθησε πολλά χρόνια προετοιμασίας στο κέντρο ESOC, κατά τα οποία οι μηχανικοί ανέπτυξαν διαδικασίες πτήσης, κατασκεύασαν τα επίγεια συστήματα που θα ελέγχουν τον δορυφόρο και δοκίμασαν hardware και λογισμικό χρησιμοποιώντας ζωντανές συνδέσεις δεδομένων με τον πραγματικό δορυφόρο κατά την κατασκευή και τη συναρμολόγηση του.

Η ομάδα των ομάδων

Για την εκτόξευση η ομάδα στο ESOC περιλαμβάνει εκπροσώπους από την ομάδα του έργου Sentinel της ESA, καθώς και αρκετούς μηχανικούς επιχειρήσεων που ενσωματώθηκαν στην Ομάδα Ελέγχου Πτήσης και από κοινού με τον Eumetsat, την Ευρωπαϊκή οργάνωση για την εκμετάλλευση των μετεωρολογικών δορυφόρων.

Υπο έλεγχο"Αυτή η «ομάδα των ομάδων» πραγματοποίησε 25 εκπαιδευτικές συνεδρίες από τον Αύγουστο του 2015, χρησιμοποιώντας εξελιγμένο λογισμικό προσομοιωτή για εξάσκηση στην καθοδήγηση του διαστημικού σκάφους τόσο σε κανονικές όσο και σε εκτάκτες καταστάσεις", λέει ο Πιερ Πάολο Εμμανουέλι, η Διευθυντής Πτήσης της ESA που επιβλέπει την εκτόξευση όλων των δορυφόρων Sentinel.

"Οι ομάδες επιχειρήσεων και ωφέλιμου φορτίου έχουν εργαστεί σκληρά για πολλούς μήνες μαζί με τους συναδέλφους τους από τον Eumetsat, το Copernicus και την ευρωπαϊκή βιομηχανία ώστε να εξασφαλίσουν πως τα πάντα είναι έτοιμα για την εκτόξευση του Sentinel-3A."

Ο Eumetsat θα αναλάβει την ευθύνη του Sentinel-3Α κατά την έναρξη της επιχειρησιακής φάσης, αφού θα έχει πλήρως ελεγχθεί και θα έχει ανατεθεί η λειτουργία στο ωφέλιμο φορτίο του, κάτι που αναμένεται να γίνει τον Ιούλιο.

"Την ημέρα της εκτόξευσης, όταν πιάνουμε τα πρώτα σήματα από το διάστημα, είναι τότε που η ομαδική εργασία, η εμπειρία και η τεχνογνωσία θα συνδυαστούν για να εξασφαλιστεί η επιτυχία της αυτής της κρίσιμης αποστολής", λέει ο Πάολο Φέρυ, επικεφαλής των Επιχειρήσεων Αποστολής της ESA.

Βίντεο.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/01/Sentinel-3_solar_array

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_omhades_tes_apostolhes_proetoimhazontai_gia_krhisimes_emheres

 

 

Δείτε πώς φαίνονται οι καταιγίδες από το Διάστημα

Εντυπωσιακά πλάνα από τις γήινες… καταιγίδες έστειλαν στον πλανήτη μας ένας αστροναύτης από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).

Το βίντεο δημιουργήθηκε από τον αστροναύτη Τιμ Μπικ και δείχνει τον τρόπο με τον οποίο «φωτίζουν» τον πλανήτη μας ηλεκτρικές καταιγίδες.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64329376

[Δροσος Γεωργιος]

Οι αφίσες της NASA για την προώθηση του τουρισμού στο διάστημα.

Μια σειρά προωθητικών πόστερ, σε ρετρό στυλ, αποκάλυψε την Τρίτη η NASA, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του αιτήματος της για τον προϋπολογισμό του 2017.

Ο Εθνικός Φορέας Αεροδιαστημικής των ΗΠΑ παρουσίασε 10 αφίσες, οι οποίες στοχεύουν στην διαφήμιση του τουρισμού στο διάστημα, εντυπωσιάζοντας με το μοτίβο που έχει επιλεχθεί για κάθε πλανήτη, με τα έντονα χρώματα και την ιδιαίτερη τεχνοτροπία, καθώς και με τα έξυπνα σλόγκαν που τις συνοδεύουν.

Η NASA καλεί τους επίδοξους, μελλοντικούς ταξιδιώτες του Διαστήματος να φανταστούν από τώρα πως θα ήταν μια βόλτα τους στον Άρη ή στην Αφροδίτη, καθώς και να ονειρευτούν μια «κρουαζιέρα»-περιοδεία σε Δια, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα.

Η σειρά των πόστερ αυτών με την ονομασία «Εικόνες από το Μέλλον» (Visions of the Future) σχεδιάστηκαν από το «Εργαστήρι Αεριώθησης» (Jet Propulsion Laboratory) και βασίστηκε πάνω στο αρχικό εγχείρημα της NASA, την σειρά «Γραφείο Εξωπλανητικών ταξιδιών» (Exoplanet Travel Bureau) που παρουσιάστηκε το 2015.

Εντυπωσιακή και η αφίσα για το «σπίτι» μας, την Γη, η οποία μας ενημερώνει ότι «πουθενά σαν το σπίτι σου» και επισημαίνει ότι είναι η όαση «όπου ο αέρας είναι δωρεάν και η αναπνοή εύκολη».

Ιδιαίτερα έξυπνα και τα ανάλογα πόστερ για την «Ευρώπη», το φεγγάρι του Δια, καθώς και για τον πλανήτη «51 Pegasi b», την πρώτη εξωπλανητική ανακάλυψη.

Η NASA αιτήθηκε την Τρίτη με συνέντευξη τύπου του επικεφαλής της, Τσαρλς Μπόλντεν, προϋπολογισμό ύψους 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το 2017, κατά κάτι λιγότερα από τα 19,3 που η Αμερικανική Κυβέρνηση διέθεσε για το 2016.

http://www.pronews.gr/portal/20160211/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

[Δροσος Γεωργιος]

Πελώριο σκάφος θα εκτοξεύει διαστημόπλοια.

Ο Αμερικανός μεγιστάνας Πολ Άλεν που εκτός των άλλων δραστηριοτήτων του δραστηριοποιείται έντονα στον τομέα του διαστημικού τουρισμού παρουσίασε τα σχέδια ενός γιγάντιου σκάφους που θα λειτουργεί ως εναέριος εκτοξευτήρας διαστημοπλοίων. Το Stratolaunch είναι το μεγαλύτερο αεροσκάφος που έχει κατασκευαστεί ποτέ και το άνοιγμα των φτερών του θα έχει έκταση 116 μέτρων, μεγαλύτερη από αυτή ενός γηπέδου ποδοσφαίρου!

Ο Πολ Άλεν, συνιδρυτής της Microsoft, συνεργάζεται με τον πρωτοπόρο σχεδιαστή αεροδιαστημικών ιπτάμενων μηχανών Μπερτ Ράταν με τον οποίο είχαν συνεργαστεί και το 2004 στον μεγάλο διαγωνισμό για την κατασκευή του πρώτου ιδιωτικού διαστημικού σκάφους. Το Stratolaunch διαθέτει έξι μηχανές 747 που θα του δίνουν την απαραίτητη ισχύ ώστε να μεταφέρει κάποιο διαστημικό σκάφος ψηλά στην ατμόσφαιρα και αυτό να εκτοξεύεται από εκεί έξω από τον πλανήτη μας.

«Το Stratolaunch είναι το επόμενο μεγάλο βήμα: μια ιδιωτική διαστημική πλατφόρμα. Θα είναι έτοιμο να ξεκινήσει τις πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του σε τέσσερα χρόνια», αναφέρει -μεταξύ άλλων- στο ακόλουθο βίντεο ο Άλεν κατά την παρουσίαση των σχεδίων του Stratolaunch. Η NASA υποδέχτηκε με θερμό τρόπο την παρουσίαση του Stratolaunch και τόνισε ότι είναι πολύ θετική η ιδιωτική συμβολή στο διαστημικό τομέα.

http://www.pronews.gr/portal/20160214/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CF%80%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

 

 

 

Διαδικτυακά μαθήματα Σχετικότητας και εφαρμοσμένης Κβαντομηχανικής.

Στέφανος Τραχανάς: «Υψηλή ποιότητα δωρεάν»

«Τα μαζικά μαθήματα στο αμφιθέατρο μου φαίνονται Μεσαίωνας», λέει στην «Κ» ο Στέφανος Τραχανάς και ξαφνιάζει μόνο όσους δεν τον γνωρίζουν. Ιδρυτικό μέλος των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης (ΠΕΚ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας, οι οποίες στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 έφεραν επανάσταση στον χώρο των εκδόσεων, ο κ. Τραχανάς πάντα βρίσκεται στην πρωτοπορία στον ακαδημαϊκό χώρο. Σήμερα προσπαθεί για την πρόοδο του νέου του «παιδιού»: το Κέντρο Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων – Mathesis. «Το ωραιότερο πράγμα είναι οι προκλήσεις. Ξανα έγινα 30 χρονών με το Mathesis», προσθέτει.

Το Κέντρο ιδρύθηκε το 2015 –τα πρώτα μαθήματα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο με περίπου 11.000 φοιτητές– ως ιδιαίτερο τμήμα των ΠΕΚ, με αποκλειστικό σκοπό τη δημιουργία και τη δωρεάν προσφορά στους φοιτητές, στους επιστήμονες και ευρύτερα στο κοινό διαδικτυακών μαθημάτων στο επίπεδο των καλύτερων διεθνών προτύπων. «Δηλαδή στο επίπεδο που επιδιώξαμε να κινείται το εκδοτικό μας πρόγραμμα και στο παραδοσιακό έντυπο σύγγραμμα. Πιστεύουμε ότι η χώρα μας δεν επιτρέπεται να μείνει έξω από τις επαναστατικές αλλαγές που συντελούνται παγκοσμίως σε αυτό το θέμα, και κρίναμε ότι ήταν υποχρέωσή μας, ως μη κερδοσκοπικού οργανισμού που υπηρετεί δημόσιους σκοπούς και αξίες, να δημιουργήσουμε μέσα στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις μια εθνική εστία διαδικτυακών μαθημάτων που θα παρακολουθεί και να συμβαδίζει με τις διεθνείς εξελίξεις», λέει ο κ. Τραχανάς, καθηγητής Φυσικής και επίτιμος διδάκτορας Πανεπιστημίου Κρήτης.

Τα διαδικτυακά μαθήματα, στα οποία διδάσκουν υψηλού επιπέδου καθηγητές, είναι μια νέα εκδοχή πανεπιστημιακών συγγραμμάτων, τα οποία όμως απαιτούν ειδικευμένο φορέα με ακόμα υψηλότερο επίπεδο επαγγελματισμού και εμπειρογνωμοσύνης από ό,τι στο παραδοσιακό έντυπο βιβλίο. Ενα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των διαδικτυακών μαθημάτων είναι ότι η ποιότητά τους δεν είναι μόνο ζήτημα περιεχομένου και διδακτικής ικανότητας του δημιουργού τους. Εξαρτάται καίρια και από το τεχνολογικό επίπεδο της πλατφόρμας που τα διαχειρίζεται. «Hταν πολύ ευτυχές ότι η πλατφόρμα που χρησιμοποιεί το edX –ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός που έχουν ιδρύσει το Χάρβαρντ και το ΜΙΤ για τη δημιουργία και τη διαχείριση ανοικτών μαθημάτων– δόθηκε για ελεύθερη χρήση σε όποιον το επιθυμεί. Στο OpenEdX, ως πλατφόρμα ανοικτού κώδικα, έχουμε ήδη εγκαταστήσει τα πρώτα μαθήματα του Mathesis», παρατηρεί ο κ. Τραχανάς. Oπως εξηγεί, τα μαθήματα βιντεοσκοπούνται σε στούντιο, με τη λογική της διδασκαλίας μιας ενότητας. Δηλαδή γυρίζονται βίντεο μέσης διάρκειας 10 λεπτών, ευχάριστα στην παρακολούθηση και στην επανάληψη. Ετσι αποφεύγονται τα μειονεκτήματα της βιντεοσκόπησης της διδασκαλίας ενός πανεπιστημιακού στο αμφιθέατρο, η οποία συχνά έχει χάσματα. Στο τέλος της διδασκαλίας, ο φοιτητής λαμβάνει από το σύστημα ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, οι οποίες εστιάζουν στο μάθημα και τις οποίες πρέπει να απαντήσει. Ο «ηλεκτρονικός δάσκαλος» είναι άμεσα στη διάθεση του φοιτητή. Στο τέλος της εβδομάδας υπάρχουν πιο πολύπλοκα τεστ.

«Κοινωνικό πείραμα»

«Το δεύτερο και καινοτομικό στοιχείο είναι το forum, η κοινότητα των διδασκομένων. Εκεί οι φοιτητές υποβάλλουν ερωτήματα και παίρνουν απαντήσεις από τους συμφοιτητές τους. Εγώ παρεμβαίνω για να διακρίνω τις εξαιρετικές απαντήσεις από τις άστοχες. Είναι ένα απίστευτο κοινωνικό πείραμα», τονίζει ο κ. Τραχανάς, ο οποίος εστιάζει στη σημασία των μαθημάτων στην παραδοσιακή διδασκαλία. «Μπορεί ο φοιτητής να διδάσκεται στο σπίτι του ό,τι ώρα θέλει και να κάνει μόνο τα εργαστήρια ή να μελετά στη σχολή του. Αντιστρέφονται οι όροι», λέει. Ευρύτερα, το Mathesis αποτελεί μια νέα ιδέα στα πανεπιστημιακά δεδομένα της Ελλάδας κόντρα στη μιζέρια της χώρας. Και όπως λέει ο κ. Τραχανάς: «Αν ήταν να συνοψίσουμε την αποστολή μας σε μία λέξη, αυτή θα ήταν Ποιότητα. Αυτή είναι η βασική αξία του Mathesis. Τριάντα χρόνια λαϊκισμού, καταφέραμε το δωρεάν να σημαίνει τζάμπα. Αντίθετα με την κρατούσα άποψη –πως ότι σου προσφέρεται δωρεάν δεν δικαιούσαι να το κρίνεις και να έχεις απαιτήσεις για την ποιότητά του– εμείς πιστεύουμε πως μόνο η υψηλή ποιότητα είναι συμβατή με την ευγένεια που εμπεριέχει η έννοια του δωρεάν· η έννοια του δώρου».

Στον δεύτερο κύκλο μαθημάτων του Mathesis:

• Ο Aγγελος Χανιώτης, καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Πρίνστον των ΗΠΑ, διδάσκει «Η μακρά Ελληνιστική εποχή: Ο ελληνικός κόσμος από τον Αλέξανδρο στον Αδριανό». Είναι περίοδος πρώιμης παγκοσμιοποίησης. Φαινόμενα όπως η δημιουργία αστικών κέντρων, η τεχνολογική ανάπτυξη, η πολυπολιτισμικότητα, η υπονόμευση δημοκρατικών θεσμών, η μετανάστευση δίνουν ερεθίσματα για προβληματισμό.

• Ο Θεόδωρος Τομαράς, καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Παν. Κρήτης, κάνει το μάθημα «Εισαγωγή στη Σχετικότητα και την Κοσμολογία». Η Σχετικιστική Μηχανική δεν είναι κεφάλαιο της Φυσικής για ειδικούς, αλλά βασική γνώση απαραίτητη για την πλήρη κατανόηση της καθημερινής μας εμπειρίας.

• Ο Στέφανος Τραχανάς διδάσκει «Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική- Aτομα», σκοπεύοντας να δείξει ότι η Κβαντομηχανική έχει περάσει στο στάδιο της επιστήμης του μηχανικού. Δεν αρκείται απλώς στο να εξηγεί τον κόσμο, αλλά είναι και η κινητήρια δύναμη αλλαγής του μέσω της τεχνολογίας.

• Η Μαρία Ευθυμίου, καθηγήτρια Ιστορίας στο Παν. Αθηνών, θα διδάξει «Η επανάσταση του 1821. Ενα δύσκολο εγχείρημα μιας περίπλοκης κοινωνίας».

Εγγραφές στον ιστότοπο

http://mathesis.cup.gr

email: mathesis@cup.gr

τηλέφωνο: 2810-39.10.48.

http://physicsgg.me/2016/02/14/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%ba/

[Δροσος Γεωργιος]

Έτοιμο το ρωσικό ρομπότ νέας γενιάς για την κατάκτηση του διαστήματος.

Σε μία σπουδαία επιστημονική ανακάλυψη, που θα αλλάξει τον τρόπο εξερεύνησης του διαστήματος, προχώρησαν οι Ρώσοι ερευνητές.

Ανακάλυψαν το τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ, το οποίο θα μπορεί να περπατάει στο διάστημα, αντί για τον άνθρωπο και να κάνει επικίνδυνες δραστηριότητες ενώ βρίσκεται σε τροχιά.

Το πρώτο τέτοιο δείγμα ρομπότ παρουσιάστηκε από τις στρατιωτικές υπηρεσίες της Ρωσικής κυβέρνησης.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Dmitry Rogozin δήλωσε χαρακτηριστικά: «Τα στρατιωτικά ρομπότ αναπτύσσονται συνεχώς στη Ρωσία και δεν θα πρέπει να περιορίζονται μόνο στο πεδίο της μάχης. Οι διαστημικές εφαρμογές θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα» και συμπλήρωσε: «Έχουμε ξεκινήσει να εργαζόμαστε πάνω στη δημιουργία ενός avatar, το οποίο θα αποτελέσει μέρος του Ρωσικού πληρώματος στο διεθνή σταθμό».

Το ρομπότ θα είναι σε θέση να περπατά στο διάστημα χωρίς στολή και να κάνει διάφορες εργασίες, ενώ ο χειριστής του θα παραμένει με ασφάλεια στο εσωτερικό του σταθμού.

https://www.youtube.com/watch?v=KE8yq51GVxw

http://www.pronews.gr/portal/20160216/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CE%AD%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%81%CE%BF%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%84-%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

 

 

Υποθαλάσσιες πόλεις & αποικίες στο διάστημα.

Εναν διαφορετικό κόσμο, βγαλμένο από βιβλία και ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπως το Star Wars και το Blade Runner, με υπόγειους ουρανοξύστες, ρομπότ, drones, σπίτια εκτυπωμένα από 3D εκτυπωτές και υποθαλάσσιες πολιτείες, περιγράφουν ακαδημαϊκοί σε έκθεσή τους για το μέλλον του πλανήτη τα επόμενα 100 χρόνια, που έγινε για λογαριασμό της θυγατρικής της Samsung, Smart Things.

Η έκθεση, που φέρει τον τίτλο «Smart Things Future Living Report», δίνει μια εξαιρετικά λεπτομερή εικόνα για το πώς θα λειτουργούν οι ανθρώπινες κοινωνίες το προσεχές μέλλον και για το πώς σχεδόν τα πάντα θα συνδέονται μεταξύ τους με τεχνολογίες που έχουν ήδη αναπτυχθεί και είναι γνωστές ως «το Διαδίκτυο των αντικειμένων» (Internet of Things).

Η εταιρεία Smart Things εξάλλου είναι ειδική στον τομέα αυτό και η έκθεση των ακαδημαϊκών ζητήθηκε μεταξύ άλλων και για να καταδειχθεί το πώς οι νέες τεχνολογίες και η «νέα τεχνολογική επανάσταση των smartphones» έχουν ήδη επηρεάσει σημαντικά τις ανθρώπινες κοινωνίες στον πλανήτη μας. Σε αυτήν συμμετείχαν αρχιτέκτονες, ειδικοί των αστικών χώρων, ακόμα και φυσικοί που ασχολούνται με την εξερεύνηση του Διαστήματος.

Στην έκθεση όπως είναι αναμενόμενο γίνεται και αναφορά στον εποικισμό του Αρη, ενώ εξετάζεται και το αντίστοιχο σενάριο για τη Σελήνη, δύο σενάρια τα οποία εξετάζονται πολύ σοβαρά τα τελευταία χρόνια από τις διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της ΕΕ και της Κίνας.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα χρόνια μετά την κατάκτηση του Κόκκινου Πλανήτη και της Σελήνης, οι μετακινήσεις από και προς τους δύο αυτούς προορισμούς θα είναι μια κανονικότητα και δεν θα διαφέρουν σε τίποτα από τις εμπορικές πτήσεις όπως τις ξέρουμε σήμερα.

Οσον αφορά στη ζωή πίσω στη Γη, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η χρήση των 3D εκτυπωτών θα μας επιτρέψει να φτιάχνουμε τεράστια κτίσματα κάτω από τη Γη, στην επιφάνειά της, ακόμα και κάτω από το νερό.

Επιπλέον οι άνθρωποι μέσα στα επόμενα 100 χρόνια θα μπορούν να χρησιμοποιούν 3D εκτυπωτές από απόσταση, δηλαδή ας πούμε από το γραφείο τους, για να ετοιμάζουν το φαγητό τους στο σπίτι χωρίς να χρειάζεται να το μαγειρέψουν οι ίδιοι.

Το φαγητό θα εκτυπώνεται με το άγγιγμα της οθόνης κάποιας φορητής συσκευής! Στην έκθεση επίσης αναφέρεται ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν σε «γη-ξύστες» (υπόγειους ουρανοξύστες), που θα φτάνουν μέχρι και τους 25 ορόφους κάτω από το έδαφος και ότι θα μπορούν να κατοικούν σε «πολιτείες φούσκες» κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Τα πράγματα και οι άνθρωποι θα μπορούν να μεταφέρονται με drones από το ένα σημείο στο άλλο και η τεχνολογία αυτή θα έχει αναπτυχθεί τόσο ώστε τα drones θα έχουν τη δυνατότητα να κουβαλούν βαριά φορτία, όπως ένα ολόκληρο έτοιμο σπίτι.

Οπως ανέφερε η επικεφαλής της έρευνας, ερευνήτρια στον τομέα της διαστημικής εξερεύνησης, Μάγκι Αντεριν Πόκοκ: «Οι ζωές μας σήμερα είναι σχεδόν αγνώριστες απ' ό,τι ήταν πριν ας πούμε από έναν αιώνα. Το Διαδίκτυο έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε, μαθαίνουμε και ελέγχουμε τις ζωές μας. Πριν από δέκα χρόνια δεν θα μπορούσαμε καν να φανταστούμε μια τεχνολογία σαν αυτή της Smart Things, όμως με τις σύγχρονες εξελίξεις βλέπουμε ότι μπορούμε να ελέγχουμε, να παρακολουθούμε και να ασφαλίζουμε τους χώρους στους οποίους ζούμε με το απλό άγγιγμα ενός smartphone. Μέσα στον επόμενο αιώνα θα γίνουμε μάρτυρες κολοσσιαίων αλλαγών στον τρόπο που ζούμε και αλληλεπιδρούμε με τον περιβάλλοντα χώρο»

Οσο θελκτική κι αν μοιάζει η εικόνα ενός άνετου μέλλοντος, που η ανθρωπότητα θα μπορεί να ξεκουράζεται στις δάφνες της, οι ενδείξεις ότι αυτό δεν θα είναι ακριβώς το μέλλον είναι πολλές και τουλάχιστον δύο διαφορετικές έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η άνοδος των ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης θα φέρει εκατομμύρια απολύσεις μέσα στα επόμενα χρόνια.

Επί παραδείγματι στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός παρουσιάστηκε έρευνα του Κλάους Σβαμπ και του Ρίτσαρντ Ζάμανς, στην οποία οι ερευνητές αναφέρουν ότι μέχρι το 2020 τουλάχιστον 5 εκατομμύρια άνθρωποι θα απολυθούν εξαιτίας της αντικατάστασής τους από ρομπότ. Σύμφωνα με αυτή την έρευνα η αυξημένη χρήση των ρομπότ στην παραγωγή εξαιτίας «της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης που συντελείται» θα προκαλέσει εκ νέου ανισότητες καθώς οι προβλέψεις δείχνουν ότι το κομμάτι του εργατικού δυναμικού που θα πληγεί περισσότερο είναι οι γυναίκες. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι για κάθε 5 γυναίκες που θα απολύονται μόνο μία θα βρίσκει εργασία.

Ακόμα πιο δυσοίωνο είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει παρόμοια πρόσφατη έρευνα του Μοσέ Βαρντί του Πανεπιστημίου Ράις του Χιούστον των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία πάνω από το 50% των σημερινών θέσεων εργασίας παγκοσμίως μέχρι το 2050 θα έχουν καταληφθεί από ρομπότ!

Από τα θολωτά κτίσματα των αποικιών στον Αρη και την υποθαλάσσια πολιτεία σε μορφή σφαίρας, μέχρι τους ουρανοξύστες και τα drones, οι αναπαραστάσεις αυτές προσπαθούν να αποτυπώσουν το προσεχές μέλλον όπως αυτό περιγράφεται σε πρόσφατες μελέτες. Πολλά από τα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα, το μόνο που μένει είναι να εξελιχθούν περαιτέρω

Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο ίδιος στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης για την Επιστημονική Εξέλιξη (AAAS): «Πλησιάζουμε σε μια εποχή που οι μηχανές θα είναι σε θέση να ξεπεράσουν σε απόδοση του ανθρώπους σχεδόν σε κάθε εργασία. Πιστεύω ότι η κοινωνία πρέπει να προσπαθήσει να δώσει μιαν απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Εάν οι μηχανές είναι ικανές να κάνουν σχεδόν κάθε δουλειά που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, εμείς οι άνθρωποι τι θα κάνουμε;».

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι υποσχέσεις περί ενός λαμπρού μέλλοντος όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για την καλλιέργεια του πνεύματος, δεν του φαίνονται ελκυστικές κι αυτό γιατί όπως ο ίδιος ανέφερε στην τοποθέτησή του, «η εργασία είναι βασικό κομμάτι της ευημερίας των ανθρώπινων όντων».

Οπως δε συμπλήρωσε: «Η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα και η οποία είναι να βρει νόημα σε μια ζωή μετά το τέλος της εποχής ''με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως ψωμί''».

Εικόνες από την ανθρωπότητα του μέλλοντος και συγκεκριμένα μέχρι το 2050 παρουσιάζει επίσης και μια έρευνα του Ινστιτούτου Ανταμ Σμιθ. Σύμφωνα με την έκθεση «Η Μεγάλη Βρετανία και ο Κόσμος το 2050», τα επόμενα χρόνια οι μετακινήσεις θα γίνονται αποκλειστικά από μη επανδρωμένα... αυτοκίνητα και αεροπλάνα, ασθένειες όπως ο καρκίνος, το AIDS, το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ θα είναι πλήρως ιάσιμες και οι άνθρωποι θα ζουν με όλες τις ανέσεις που απολαμβάνουν σήμερα οι οικονομικές ελίτ του πλανήτη.

Οι εκτιμήσεις αυτές βασίζονται στην πρόβλεψη ότι η παγκόσμια οικονομία θα αναπτύσσεται με 2% τον χρόνο μέχρι το 2050. Σε περίπτωση που αυτό επιτευχθεί και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη μιας νέας «οικονομίας σκλάβων» που τα ρομπότ και οι μηχανές θα παίζουν τον ρόλο της κατώτερης τάξης, οι σημερινοί έφηβοι μέσα στα επόμενα 34 χρόνια θα απολαμβάνουν ανέσεις που δεν τις έχουν φανταστεί, ενώ το προσδόκιμο ζωής τους θα ανέβει δραματικά.

Σύμφωνα με τους ανθρώπους του Ινστιτούτου: «Οι οικονομίες της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης επέτρεπαν σε μια προνομιούχα τάξη να ασχολείται με πολιτισμικές και αθλητικές δραστηριότητες γιατί στηρίζονταν στην οικονομία των σκλάβων. Μέχρι το 2050 οι αναπτυγμένες χώρες θα απολαμβάνουν μια νέα οικονομία των σκλάβων, με τις μηχανές να παίρνουν τη θέση των ανθρώπων-σκλάβων που υπήρχαν στην αρχαιότητα».

Η έρευνα αυτή, όπως και η έκθεση που έγινε για λογαριασμό της Smart Things, βασίζεται σε προβλέψεις που γίνονται από ερευνητές που ασχολούνται με το επιστημονικό πεδίο των επιστημών του μέλλοντος, οι οποίες αν και δεν πληρούν τα κριτήρια για να χαρακτηριστούν «σκληρή επιστήμη», παρουσιάζονται ως το αντίθετο της Ιστορίας.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/ypothalassies_poleis_apoikies_sto_diastima-64331884/