Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

Το ιδιωτικό διαστημόπλοιο Dragon θα συνδεθεί για πρώτη φορά με το ΔΔΣ.

Το ιδιωτικό διαστημόπλοιο Dragon, που ξεκίνησε την Τρίτη από το κοσμοδρομιο στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ (Φλόριντα) για δοκιμαστική μη επανδρωμένη πτήση προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, απόψε πρόκειται να συνδεθεί με το Σταθμό.

Σε περίπτωση, που η σύζευξη θα πραγματοποιηθεί με επιτυχία, ήδη το Σάββατο, μετά τον έλεγχο της ποιότητας του αέρα στην κάψουλα θα ανοίξουν τους καταπακτές του διαμερίσματος σύζευξης.

Το Dragon μεταφέρει στο ΔΔΣ υλικά βάρους 544 κιλών και θα πρέπει να πάρει στη Γη, φορτίο βάρους σχεδόν 660 κιλών. Το Dragon είναι το μοναδικό στον κόσμο «φορτηγό» διαστημόπλοιο, ικανό να επιστρέφει στη Γη, ενώ όλα τα άλλα διαστημόπλοια εφοδιασμού καίγονται κατά την είσοδό τους στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας.

Η αποσύνδεση του Dragon έχει προγραμματιστεί για τις 31 Μαΐου.

 

Ο μακαρίτης «Σκότι» του Star Trek διακτινίζεται στο Διάστημα.

Η πρώτη ιδιωτική αποστολή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αποδεικνύεται διπλά κερδοφόρος: εκτός από την αμοιβή που θα λάβει από τη NASA για τον ανεφοδιασμό του τροχιακού συγκροτήματος, η εταιρεία SpaceX θα κερδίσει ακόμα μερικές χιλιάδες δολάρια για την εκτόξευση ενός άλλου, πιο ασυνήθιστου φορτίου:

ο πύραυλος Falcon που αναχώρησε την Τρίτη μετέφερε και τις στάχτες του Τζέιμς Ντούαν, του ηθοποιού που έμεινε στην ιστορία ως ο μηχανικός «Σκότι» στο Star Trek.

H εκτόξευση της Τρίτης θεωρείται ορόσημο στην ιστορία των διαστημικών επιχειρήσεων, καθώς η SpaceX έγινε η πρώτη ιδιωτική εταιρεία που αναλαμβάνει υπηρεσίες διαστημικών μεταφορών για λογαριασμό της NASA.

Ο πύραυλος μετέφερε την κάψουλα Dragon, η οποία υποβάλλεται τώρα σε δοκιμές και προγραμματίζεται να συνδεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) την Παρασκευή.

Το δεύτερο στάδιο του πυραύλου, το οποίο βρισκόταν κάτω από το Dragon και αποσυνδέθηκε από τον πύραυλο δέκα λεπτά μετά την εκτόξευση, εκτελούσε παράλληλα χρέη φέρετρου:

μετέφερε σε τροχιά μια τεφροδόχο που περιείχε τις στάχτες 300 ανθρώπων, ανάμεσά τους ο Τζέιμς Ντούαν, ο αστροναύτης της αποστολής Μercury Γκόρντον Κούπερ.

Την επιμνημόσυνη επιχείρηση είχε οργανώσει η εταιρεία διαστημικών κηδειών Celestis, η οποία χρεώνει περίπου 3.000 δολάρια για κάθε «συμμετέχοντα», όπως προτιμά να αποκαλεί τους πελάτες της.

Η ειρωνεία είναι ότι ο «Σκότι» του Σταρ Τρεκ είχε προσπαθήσει ακόμα δύο φορές να διακτινιστεί στο Διάστημα, μετά τον θάνατό του το 2005 σε ηλικία 85 ετών.

Η πρώτη απόπειρα ήταν το 2007, όταν ένα μέρος από την τέφρα του εκτοξεύτηκε με πύραυλο της αμερικανικής εταιρείας UP Aerospace Ιnc., ο οποίος έφτασε σε ύψος 112 χιλιομέτρων και στη συνέχεια έπεσε πίσω στο έδαφος.

Ακολούθησε μια ακόμα προσπάθεια το 2008, αυτή τη φορά με πύραυλο της SpaceX που παρουσίασε βλάβη και έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Την Τρίτη, όμως, ο Σκότι κατάφερε επιτέλους να φτάσει στον ουρανό.

 

Το τηλεσκόπιο Gemini φωτογράφισε το μυστηριώδες νεφέλωμα Sharpless 2-71

Μια καταπληκτική εικόνα ενός μυστηριώδους νεφελώματος κατέγραψε το τηλεσκόπιο Gemini που βρίσκεται στη Χαβάη.

Το νεφέλωμα Sharpless 2-71 βρίσκεται στον αστερισμό του Αετού σε απόσταση 3.260 ετών φωτός από τη Γη και ανήκει στην κατηγορία των πλανητικών νεφελωμάτων.

Παρά το όνομα τους αυτά τα πλανητικά νεφελώματα δεν σχετίζονται με πλανήτες. Δημιουργούνται όταν ένα άστρο όπως ο ήλιος μας μπαίνει στην τελική φάση της ζωής του με τα «καύσιμα» του (κυρίως το υδρογόνο) να εξαντλούνται. όταν συμβαίνει αυτό τα εξωτερικά στρώματα του άστρου διαστέλλονται και η θερμοκρασία τους πέφτει δραστικά δημιουργώντας ένα τεράστιο νέφος σκόνης και αερίων. Η ακτινοβολία που εκπέμπεται από το άστρο ιονίζει το νεφέλωμα κάνοντας το να λάμπει.

Το Sharpless 2-71 είχε εντοπιστεί πριν από μερικές δεκαετίες – συγκεκριμένα το 1946 από τον Rudolph Minkowski -και οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι ήταν προϊόν ενός λαμπρού άστρου το οποίο έχει μπει στη φάση της κατάρρευσης και στην φωτογραφία εικονίζεται στο κέντρο της.

Όμως νέες παρατηρήσεις οδηγούν στην εκτίμηση ότι δημιουργός του νεφελώματος δεν είναι αυτό το λαμπρό άστρο αφού η ακτινοβολία που εκπέμπει δεν είναι τόσο ισχυρή ώστε να το ιονίζει και να το κάνει να λάμπει τόσο έντονα. Ομάδα ειδικών του Πανεπιστημίου Macquarie στο Σύδνεϋ υποστηρίζει ότι «πατέρας» του Sharpless 2-71 είναι ένα άλλο άστρο, το οποίο είναι λιγότερο λαμπρό και εκπέμπει ένα γαλάζιο φως.

«Η χαοτική μορφολογία του Sharpless 2-71 δείχνει ότι είναι προϊόν μιας εξαιρετικά περίπλοκης κοσμικής διεργασίας» αναφέρει ο Luis Miranda, του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας στην Ισπανία ο οποίος δεν ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας αλλά έχει μελετήσει διεξοδικά το συγκεκριμένο νεφέλωμα.

[Δροσος Γεωργιος]

Iστορική στιγμή η πρόσδεση του πρώτου εμπορικού σκάφους στον ISS.

Σε μια εξέλιξη-ορόσημο στην ιστορία της διαστημικής βιομηχανίας, η κάψουλα ανεφοδιασμού Dragοn έγινε την Παρασκευή το πρώτο εμπορικό σκάφος που καταφθάνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Φορτωμένο με περίπου μισό τόνο προμηθειών, το σκάφος της καλιφορνέζικης εταιρείας SpaceX εκτοξεύτηκε την Τρίτη, υποβλήθηκε όμως σε αλλεπάλληλες δοκιμές πριν ανυψωθεί σταδιακά στην τροχιά του ISS, περίπου 370 χιλιόμετρα από το έδαφος.

Η πιο κρίσιμη φάση της αποστολής ήταν στιγμή που o ρομποτικός βραχίονας Canadarm του σταθμού συνέλαβε το Dragon για να το μεταφέρει στη θυρίδα πρόσδεσης.

Η επιχείρηση σύνδεσης στη θυρίδα που κοιτά προς τη Γη, ανακοίνωσε η NASA, ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 19.02 ώρα Ελλάδας.

Μετά την οριστική καθήλωση των διαστημικών λεωφορείων, η NASA αποφάσισε να αναθέσει στον ιδιωτικό τομέα τις αποστολές ανεφοδιασμού του ISS, και αργότερα τις μεταφορές πληρωμάτων από και προς το συγκρότημα, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα για την ανάπτυξη ενός σκάφους που θα μπορεί να φτάσει μέχρι τους αστεροειδείς.

Αν η πρώτη, δοκιμαστική αποστολή του Dragon δεν συναντήσει προβλήματα, η SpaceX θα λάβει συνολικά 1,6 δισ. δολάρια για τουλάχιστον 12 ακόμα αποστολές στον ISS.

Η εταιρεία, την οποία δημιούργησε ο εκατομμυριούχος συνιδρυτής του PayPal Ίλον Μασκ, αισιοδοξεί ότι σε διάστημα τριών έως τεσσάρων ετών θα έχει τελειοποιήσει μια τροποποιημένη έκδοση του Dragon για επανδρωμένες αποστολές -σήμερα, τα μόνα επανδρωμένα σκάφη που μπορούν να προσεγγίσουν το σταθμό είναι τα ρωσικά Soyuz, και η Ρωσία χρεώνει εισιτήριο 60 εκατομμυρίων δολαρίων για κάθε Αμερικανό αστροναύτη.

Εκτός από τη SpaceX, η NASA επιδοτεί ανάλογα προγράμματα και άλλων εταιρειών. Μια από αυτές είναι η Orbital Sciences Corp., η οποία σχεδιάζει να εκτοξεύσει τη δική της μη επανδρωμένη κάψουλα, με την ονομασία Cygnus, εντός του 2012.

Συλλαμβάνοντας το Δράκο

Την Πέμπτη, το Dragon πλησίασε τον ISS σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων, προκειμένου να δοκιμαστούν τα συστήματα πλοήγησης, προώθησης και επικοινωνιών.

Την Παρασκευή, πέρασε κάτω από το τροχιακό συγκρότημα σε απόσταση 300 μέτρων, προκειμένου να δώσει οπτική επαφή στο πλήρωμα του ISS, και έλαβε εντολή να ανάψει ένα στροβοσκοπικό προβολέα για λόγους ελέγχου.

Το Dragon διαφέρει σημαντικά σε σχέση με τα μη επανδρωμένα μεταγωγικά σκάφη της Ευρώπης και της Ιαπωνίας, τα οποία είναι μίας χρήσης και συνδέονται αυτόματα στη θυρίδα πρόσδεσης.

Η βασική διαφορά είναι ότι το Dragon πρέπει πρώτα να συλληφθεί με τον ρομποτικό βραχίονα του σταθμού προκειμένου να συνδεθεί στην τελική του θέση.

Η δεύτερη διαφορά είναι ότι, μετά την αποχώρησή του από το σταθμό, 18 ημέρες μετά την άφιξή του, το Dragon δεν θα καταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα, αλλά θα γεμίσει με περιττό εξοπλισμό και επιστημονικά πειράματα και θα πέσει με αλεξίπτωτο στον Ειρηνικό.

Κάθε κάψουλα μπορεί έτσι να επαναχρησιμοποιηθεί έως και πέντε φορές.

[Δροσος Γεωργιος]

Ολοκληρώνονται οι εργασίες φόρτωσης-εκφόρτωσης στο SpaceX Dragon.

Πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της η ιστορική πτήση του πρώτου μη κρατικού σκάφους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).

Όπως ανακοινώθηκε από το διαστημόπλοιο, που έχει προσδεθεί στο αμερικανικό διαμέρισμα «Αρμονία» του ΔΔΣ, ήδη έχει μεταφερθεί το ωφέλιμο φορτίο συνολικού βάρους άνω του μισού τόνου. Ολοκληρώνονται από στιγμή σε στιγμή οι εργασίες φόρτωσης στο διαστημόπλοιο επεξεργασμένων υλικών και μη απαραίτητων συσκευών, καθώς το Dragon θα μεταφέρει στη Γη περίπου 600 κιλά φορτίου. Το τελικό στάδιο της αποστολής έχει οριστεί για τις 31 Μαΐου. Την Πέμπτη το Dragon θα αποσυνδεθεί από το ΔΔΣ, θα βγει εκτός τροχιάς και θα προσθαλασσωθεί στον Ειρηνικό ωκεανό, κοντά στις ακτές της Καλιφόρνια.

Eικόνες και βίντεο από την "σύλληψη" του Dragon.

 

Κόντρα Ρωσίας-Καζακστάν για τις εκτοξεύσεις από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ.

Το Καζακστάν εμποδίζει τη Ρωσία να προχωρήσει σε τρεις εκτοξεύσεις δορυφόρων από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ που βρίσκεται στο έδαφός του, υποστηρίζοντας ότι η Μόσχα δεν έχει πληρώσει για τη χρήση της περιοχής όπου θα πέσουν θραύσματα των πυραύλων.

Το Μπαϊκονούρ είναι το ιστορικό κοσμοδρόμιο από το οποίο αναχώρησε ο Γιούρι Γκαγκάριν για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο Διάστημα το 1961. Βρίσκεται στη στέπα του νότιου Καζακστάν, ωστόσο η Ρωσία διατήρησε τον έλεγχό του ακόμα και μετά την κατάρρευση της Σοβιετική Ένωσης, στο πλαίσιο συμφωνίας μίσθωσης που διαρκεί μέχρι το 2050 και προβλέπει την καταβολή ενοικίου 115 εκατ. δολαρίων το χρόνο.

Ακόμα και σήμερα, το Μπαϊκονούρ είναι πρώτο σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά τον ετήσιο αριθμό εκτοξεύσεων.

Όπως αναφέρει η ρωσική εφημερίδα Kommersant και το πρακτορείο Interfax, το Καζακστάν αντιδρά στο γεγονός ότι τα κατώτερα στάδια των πυραύλων Soyuz, με τους οποίους θα πραγματοποιούνταν οι επίμαχες εκτοξεύσεις, θα καταπέσουν σε μια περιοχή του βόρειου Καζακστάν που συνήθως δεν χρησιμοποιείται για αυτό το λόγο.

Η κυβέρνηση του Καζακστάν, αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο, υποστηρίζει τώρα ότι οι δύο πλευρές πρέπει να υπογράψουν μια πρόσθετη συμφωνία για τη χρήση της περιοχής αυτής ως ζώνης πτώσης θραυσμάτων.

«Λόγω του προβλήματος αυτού δεν μπορούμε να εκπληρώσουμε όχι μόνο τις δικές μας αλλά και τις διεθνείς υποχρεώσεις μας» δήλωσε στην Kommersant πηγή της Roscosmos, της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας.

Παραμένει τώρα ασαφές το πότε και το πώς θα εκτοξευτούν οι συνολικά επτά δορυφόροι -ο ευρωπαϊκός μετεωρολογικός δορυφόρος MetOp-B που επρόκειτο να τεθεί σε τροχιά στις 23 Μαΐου, δύο δορυφόροι της Ρωσίας, ένας της Λευκορωσίας και ένας της Γερμανίας στις 7 Ιουνίου, και ένας ρωσικός δορυφόρος Resurs-P που προγραμματιζόταν να εκτοξευτεί τον Αύγουστο.

Η διένεξη, πάντως, δεν πιστεύεται ότι θα επηρεάσει τις επανδρωμένες αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, οι οποίες αναχωρούν από το Μπαϊκονούρ με πυραύλους Soyuz, των οποίων όμως τα κατώτερα τμήματα πέφτουν σε διαφορετική περιοχή του Καζακστάν.

Σύμφωνα με την Kommersant, η πραγματική αιτία της διένεξης ενδέχεται να είναι το γεγονός ότι η Ρωσία κατασκευάζει νέο κοσμοδρόμιο στο Βοστότσνι της ρωσικής Άπω Ανατολής, και το Καζακστάν ανησυχεί ότι θα χάσει τελικά τα έσοδα από τη μίσθωση του Μπαϊκονούρ.

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

Το διαστημόπλοιο Dragon επιστρέφει στην Γη.

Το αμερικανικό διαστημόπλοιο Dragon επιστρέφει σήμερα στην Γη. Η μη επανδρωμένη κάψουλα θα αποσυνδεθεί από το ΔΔΣ και μετά από μερικές ώρες ανεξάρτητης πτήσης θα προσθαλασσωθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό κοντά στις ακτές της Καλιφόρνια.

Στην Γη το σκάφος μεταφέρει φορτίο, το οποίο περιλαμβάνει τα αποτελέσματα των επιστημονικών ερευνών, τα οποία μετά την προσγείωση θα τα δώσουν στην ΝΑΣΑ.

 

Η NASA θα στείλει στην τροχιά νέο τηλεσκόπιο.

Η NASA θα στείλει στην τροχιά το νέο φασματοσκοπικό τηλεσκόπιο NuSTAR, το οποίο θα παρακολουθεί τα πιο μυστηριώδη αντικείμενα στο Σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων τρυπών και των σουπερνόβα.

Η μοναδικότητά του έγκειται στο γεγονός, ότι καταγράφει την σκληρή ακτινοβολία με ακτίνες Χ, η οποία εκπέμπεται από τα αντικείμενα.

Η ευαισθησία του τηλεσκοπίου είναι 100 φορές μεγαλύτερη από τους προκατόχους του.

Οι επιστήμονες είναι βέβαιοι, πως τα στοιχεία που θα ληφθούν κατά την παρακολούθηση, θα είναι μια σημαντική προσθήκη στις πληροφορίες που μεταδίδουν τα τηλεσκόπια Hubble, Spitzer και Chandra.

Η συσκευή θα μεταφερθεί στην γήινη τροχιά στις 13 Ιουνίου και θα λειτουργήσει εκεί τουλάχιστον για 5 χρόνια.

 

Ο απόπλους ενός διαστημικού λεωφορείου.

Ένα πιστό αντίγραφο διαστημικού λεωφορείου της NASA απέπλευσε στις 24 Μαίου 2012 από τις εγκαταστάσεις της NASA στη Φλόριδα για το Χιούστον στο Τέξας. Η ρέπλικα του διαστημικού λεωφορείου, που ονομάζεται “Explorer”, φορτωμένο σε ειδικό πλοίο – φορτηγό θα πλεύσει από το λιμάνι του Πορτ Κανάβεραλ κατά μήκος της ακτογραμμής της χερσονήσου της Φλόριδας και στη συνέχεια στον κόλπο του Μεξικού.

Το Explorer θα μεταφερθεί στο νέο μόνιμο σπίτι του στο διαστημικό κέντρο του Χιούστον, στο Johnson Space Center της NASA.

Το οκτώ ημερών θαλάσσιο ταξίδι του διαστημικού λεωφορείου-αντιγράφου θα τελειώσει με την άφιξή του στην Clear Lake την 1η Ιουνίου.

Είναι η πρώτη φορά βλέπουμε διαστημικό λεωφορείο να πλέει στη θάλασσα.

Παρόμοια επιχείρηση θα δούμε στις αρχές Ιουνίου με το διαστημικό λεωφορείο Enterprise , το οποίο θα πλεύσει διαμέσου του ποταμού Χάτσον στη Νέα Υόρκη.

 

«Διαστημική» διάγνωση της οστεοπόρωσης.

Ένα νέο τεστ το οποίο επιτρέπει την διάγνωση της οστεοπόρωσης μόλις αυτή αρχίσει να εκδηλώνεται ανέπτυξαν ερευνητές της ΝΑSΑ. Το τεστ βασίζεται στην ανίχνευση μικροποσοτήτων ασβεστίου στα ούρα και οι λεπτομέρειες της πρώτης εφαρμογής του δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση PNAS.

Η NASA ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την οστεοπόρωση καθώς η μικροβαρύτητα του διαστήματος προκαλεί απώλεια της οστικής μάζας των αστροναυτών.

Σύμφωνα με το άρθρο των επιστημόνων της, διαφορετικά άτομα ασβεστίου προκύπτουν από την απώλεια του οστικού ιστού, και καθένα από αυτά φέρει διαφορετικό αριθμό νετρονίων. Η ισορροπία αλλά και η αφθονία των διαφορετικών ισοτόπων ασβεστίου μεταβάλλεται τόσο όταν τα οστά συντίθενται όσο και όταν αποσυντίθενται. Οι μετρήσιμες αυτές μεταβολές επιτρέπουν στους ερευνητές να αξιολογήσουν την απώλεια της οστικής μάζας ακόμη και στα πρώτα στάδιά της.

Προκειμένου να διερευνήσουν την διακριτική ικανότητα της τεχνικής τους, οι ερευνητές τη δοκίμασαν σε 12 υγιείς εθελοντές από τους οποίους ζήτησαν να παραμείνουν στο κρεβάτι για 30 ημέρες. (Η παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι προκαλεί μείωση της οστικής μάζας). Διαπίστωσαν ότι η τεχνική τους επέτρεπε την διάγνωση της απώλειας της οστικής μάζας μόλις μετά από μια εβδομάδα παραμονής των εθελοντών στο κρεβάτι, πολύ νωρίτερα από τις υπάρχουσες τεχνικές.

Το επόμενο βήμα των επιστημόνων είναι να εξετάσουν τις διαγνωστικές ικανότητες της τεχνικής τους σε διαγνωσμένους ασθενείς με οστεοπόρωση. Όπως δε εκτιμούν, πιθανότατα η τεχνική τους θα μπορούσε στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για τη διάγνωση της οστεοπόρωσης, αλλά και για την παρακολούθηση της εξέλιξης οποιασδήποτε ασθένειας η οποία προκαλεί απώλεια οστικής μάζας, όπως παραδείγματος χάριν ο καρκίνος.

[Δροσος Γεωργιος]

Με προσθαλάσσωση στον Ειρηνικό ολοκληρώθηκε η πρώτη εμπορική αποστολή στον ISS.

Το πρώτο εμπορικό σκάφος που μίσθωσε η NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού αποσυνδέθηκε από το τροχιακό συγκρότημα το πρωί της Πέμπτης και έπεσε με αλεξίπτωτο στον Ειρηνικό στις 18.42 ώρα Ελλάδας. Η επιτυχία της πρώτης αυτής αποστολής ανοίγει τώρα το δρόμο για την απελευθέρωση της αγοράς των διαστημικών μεταφορών.

«Εξαιρετική δουλειά παιδιά» είπε το Κέντρο Ελέγχου στο Χιούστον όταν οι αστροναύτες του ISS απελευθέρωσαν το Dragon στο Διάστημα, χρησιμοποιώντας το ρομποτικό γερανό του σταθμού. Λίγο αργότερα, γύρω στις 13.00 ώρα Ελλάδας, το Dragon βρισκόταν έξω από την περιοχή γύρω από τον ISS που ελέγχει η NASA και πέρασε στην αποκλειστική δικαιοδοσία της SpaceX, της καλιφορνέζικης εταιρείας που το ανέπτυξε.

Ήταν μια στιγμή-ορόσημο στο σχέδιο των ΗΠΑ να αναθέσουν σε ιδιώτες τις μεταφορές από και προς τον ISS, προκειμένου να εστιαστεί η NASA στην ανάπτυξη ενός διαφορετικού σκάφους, για αποστολές στους αστεροειδείς και τελικά στον Άρη.

Μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων, οι μη επανδρωμένες αποστολές ανεφοδιασμού έχουν ανατεθεί σε ευρωπαϊκά, ιαπωνικά και ρωσικά ρομποτικά σκάφη, ενώ τα μόνα σκάφη που μπορούν να μεταφέρουν πληρώματα είναι τα ρωσικά Soyuz.

Η κωνική κάψουλα με την ελαφρώς ρετρό εμφάνιση μετέφερε στο πολυεθνικό εργαστήριο του ISS σχεδόν μισό τόνο προμηθειών. Στη διάρκεια της πενθήμερης παραμονής της, το εξαμελές πλήρωμα του σταθμού παρέλαβε το φορτίο και στη συνέχεια γέμισε το σκάφος με παλιά μηχανήματα και πειραματικό εξοπλισμό που πρέπει να επιστρέψει στη Γη.

Όπως οι κάψουλες των αποστολών Apollo της δεκαετίας του 1960, το Dragon είναι σχεδιασμένο να προσθαλασσώνεται με αλεξίπτωτο στον ωκεανό, από όπου θα ανακτάται για να επαναχρησιμοποιηθεί έως και πέντε φορές.

Δεδομένου ότι η πρώτη εμπορική αποστολή του Dragon θεωρείται δοκιμαστική, η NASA δεν ήθελε να διακινδυνεύσει να γεμίσει την κάψουλα με υλικά κρίσιμης σημασίας.

Η κάψουλα προσθαλασσώθηκε περίπου 900 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Λος Άντζελες. Εκεί περισυνελέγη από την ιδιωτική εταιρεία American Marine Corp. προκειμένου να μεταφερθεί στο λιμάνι του Λος Άντζελες, ένα ταξίδι που αναμένεται να διαρκέσει δύο με τρεις ημέρες.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της αποστολής, η SpaceX πρόκειται να λάβει συνολικά 1,6 δισ. δολάρια από τη NASA για τουλάχιστον 12 ακόμα αποστολές στoν ISS. Σε τρία με τέσσερα χρόνια, η εταιρεία ελπίζει ότι θα έχει τροποποιήσει το Dragon ώστε να χρησιμοποιείται και σε επανδρωμένες πτήσεις.

Υπάρχουν όμως κι άλλες ιδιωτικές εταιρείες που επιδοτούνται από τη NASA για την ανάπτυξη νέων σκαφών.

Ένα δεύτερο εμπορικό μεταγωγικό, το Cygnus της Orbital Sciences Corp., αναμένεται να πραγματοποιήσει την παρθενική αποστολή του στον ISS εντός του έτους.

 

O πύραυλος-μεταφορέας Zenit-3SL εκτοξεύτηκε από πλωτή εξέδρα.

Ο ρωσο-ουκρανικός πύραυλος-μεταφορέας Zenit-3SL με τον διεθνή δορυφόρο επικοινωνίας Intelsat-19 εκτοξεύθηκε από την πλωτή εξέδρα Odissey στον Ειρηνικό ωκεανό, στο πλαίσιο του προγράμματος «Θαλάσσια εκκίνηση».

Ο Intelsat-19 κατασκευάστηκε από την αμερικανική εταιρεία Space Systems Loral κατά παραγγελία του διεθνούς διαχειριστή δορυφόρων Intelsat. Ο διεθνής όμιλος «Θαλάσσια εκκίνηση» ιδρύθηκε το 1995. Αυτή τη στιγμή σύμφωνα με το πρόγραμμα «Θαλάσσια εκκίνηση» έχουν γίνει περισσότερες από 30 εκτοξεύσεις πυραύλων Zenit από την πλωτή εξέδρα στον Ειρηνικό ωκεανό.

[Δροσος Γεωργιος]

Δώρο στη NASA κατασκοπευτικά τηλεσκόπια «καλύτερα κι από το Hubble»

Σε μια σπάνια συνεργασία ανάμεσα στους κατάσκοπους και τους αστρονόμους, μια από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ δωρίζει στη NASA δύο καθηλωμένα διαστημικά τηλεσκόπια, τα οποία φαίνεται ότι ξεπερνούν σε δυνατότητες ακόμα και το ιστορικό τηλεσκόπιο Hubble.

Τα δύο τηλεσκόπια αναπτύχθηκαν για το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης (NRO), μια από τις 16 υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ.

Δεν τέθηκαν ποτέ σε τροχιά και περιμένουν εδώ και χρόνια σε αποθήκη της Νέας Υόρκης.

Όπως ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου της NASA, και τα δύο όργανα φέρουν κύριο κάτοπτρο διαμέτρου 2,4 μέτρων, όσο και το Hubble. Επιπλέον, όμως, φέρουν κινούμενα δευτερεύοντα κάτοπτρα που αυξάνουν την ευκρίνεια των εικόνων, και επιπλέον έχουν μικρότερο βάρος.

Τα νέα τηλεσκόπια «είναι στην πραγματικότητα καλύτερα από το Hubble. Έχουν το ίδιο μέγεθος, αλλά το σχέδιο των οπτικών επιτρέπει την τοποθέτηση περισσότερων οργάνων στο πίσω μέρος» δήλωσε ο Ντέιβιντ Σπέργκελ, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου Πρίνστον και πρόεδρος της επιτροπής αστρονομίας στην αμερικανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών.

Προς το παρόν, όμως, τα δύο τηλεσκόπια δεν διαθέτουν κάμερες και άλλα όργανα. «Ορισμένα εξαρτήματα αφαιρέθηκαν πριν από τη δωρεά στη NASA» δήλωσε η Λορέτα ΝτεΣίο, εκπρόσωπος του NRO.

Ποια εξαρτήματα ήταν αυτά; «Δεν μπορώ να σας το πω αυτό» απάντησε η εκπρόσωπος στους δημοσιογράφους.

Όπως αναφέρει ο ανταποκριτής της Washington Post, η ΝτεΣίο δεν έδωσε ικανοποιητικές εξηγήσεις για την απόφαση του NRO να ξεφορτωθεί τα τηλεσκόπια. «Δεν χρησίμευαν πλέον για τη συλλογή πληροφοριών» περιορίστηκε να δηλώσει.

Το σίγουρο είναι ότι η NASA θα χρειαστεί χρόνο και χρήμα για να τροποποιήσει τα νέα της τηλεσκόπια, τα οποία σχεδιάστηκαν να κοιτούν την επιφάνεια της Γης και όχι το εξώτερο διάστημα (λέγεται πάντως ότι αν τo Hubble ήταν στραμμένο στη Γη θα μπορούσε να διακρίνει μια δεκάρα στο έδαφος).

Καιρός θα χρειαστεί εξάλλου και για την εξεύρεση πόρων προκειμένου να τεθούν τα νέα όργανα σε τροχιά.

Αυτό, διευκρίνισε η NASA, δεν αναμένεται να συμβεί πριν από το 2024 το νωρίτερο.

Στο μεταξύ, όμως, το ιστορικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο παραμένει σε τροχιά εδώ και 22 χρόνια, θα έχει πιθανώς πάψει να λειτουργεί.

Η NASA αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικά προβλήματα χρηματοδότησης, καθώς συνεχίζει να δαπανά μεγάλα κονδύλια για την ανάπτυξη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2018 με συνολικό κόστος που προσεγγίζει τα 9 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε αντίθεση με το Hubble, που βλέπει στο ορατό τμήμα του φάσματος, το James Webb θα λειτουργεί στην περιοχή του μέσου υπέρυθρου. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες του θα μοιάζουν περισσότερο με εικόνες από θερμική κάμερα και δεν θα διαθέτουν τα εντυπωσιακά χρώματα που έχουμε συνηθίσει από το Hubble.

Αυτό σημαίνει ότι η απώλεια του Hubble θα αφήσει ένα σημαντικό κενό, το οποίο όμως θα μπορούσε να καλυφθεί την επόμενη δεκαετία με τη βοήθεια των κατασκόπων.

 

Η πρώτη πτήση του «Δράκου». Το μέλλον των διαστημικών μεταφορών και του ΔΔΣ.

Η επιτυχής έναρξη της πτήσης του πρώτου εμπορικού διαστημοπλοίου με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) δεν σηματοδοτεί μόνο την απαρχή του ανταγωνισμού μεταξύ κρατών και ιδιωτικών δομών.

Αν ο ιδιωτικός τομέας μπορέσει να απαλλάξει τις διαστημικές υπηρεσίες από ένα μέρος των δεσμεύσεων που εκπληρώνουν, οι ειδικοί πρέπει να σκεφτούν, προς τα που να στρέψουν τις δυνάμεις που απελευθερώνονται. Για τη Ρωσία, η οποία μόλις σήμερα επεξεργάζεται τη στρατηγική της στο διάστημα για τον 21ο αιώνα, αυτό το θέμα είναι επίκαιρο.

Η πτήση του διαστημοπλοίου Dragon (Δράκου), το οποίο κατασκευάστηκε από την εταιρία Space Exploration Technologies ή, σε συντομογραφία, SpaceX, από τη NASA χαρακτηρίστηκε ως ορόσημο, που σηματοδότησε την απαρχή μιας νέας εποχής, στην οποία οι ιδιώτες σχεδιαστές εισήρθαν στον τομέα, στον οποίο στο παρελθόν εργάζονταν μόνο κρατικές δομές. Αν η εκμετάλλευση του Dragon πραγματοποιηθεί επιτυχώς, όπως έχει προγραμματιστεί, η ΝΑΣΑ θα αποκτήσει μεταγωγικό (και στο μέλλον – και επανδρωμένο) διαστημόπλοιο για τον εφοδιασμό του ΔΔΣ. Το πλεονέκτημα του Dragon σε σύγκριση με τα άλλα διαστημικά μεταγωγικά συνίσταται στο ότι αυτό μπορεί να μεταφέρει φορτία πίσω στη Γη, πράγμα για το οποίο δεν μπορούν να καυχηθούν ούτε τα ευρωπαϊκά ATV, ούτε τα ιαπωνικά HTV, ούτε τα ρωσικά «Προγκρέσς».

Μήπως αυτό απειλεί τη Ρωσία; Από τη μια, το Dragon από ορισμένη άποψη αποσπά παραγγελιοδότες. Όμως, από την άλλη, η ρωσική κοσμοναυτική αποκτά τη δυνατότητα να απαλλαχτεί από τη μόνιμη υποστήριξη του ΔΔΣ και να σκεφτεί για την προοπτική της ανάπτυξης, πολύ περισσότερο, που το Dragon δεν θα μπορέσει μάλλον να αντικαταστήσει τα επανδρωμένα «Σογιούζ» στο προσεχές μέλλον. Εν το μεταξύ, στην κρατική εταιρία «Ενέργκια» συνεχίζονται οι εργασίες της δημιουργίας νέου μεταγωγικού συστήματος, που άρχισαν το 2009. Οι διευθυντές της εταιρίας πιστεύουν ότι η πρώτη του εκτόξευση σε μη επανδρωμένη εκδοχή πρέπει να πραγματοποιηθεί το 2015 και του επανδρωμένου συστήματος κατά το 2020. ωστόσο ήδη διεξάγονται συνομιλίες ότι η λειτουργία του μπορεί να παραταθεί. Το ζήτημα συνίσταται μόνο στους στόχους της παράτασης.

Πρόσφατα ο Αλεξέι Κρασνόφ, επικεφαλής των επανδρωμένων προγραμμάτων της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος, δήλωσε ότι η Ρωσκόσμος έχει προτείνει στους ξένους εταίρους στο ΔΔΣ να εξετάσουν τη δυνατότητα παράτασης των βασικών αποστολών από τους έξι στους εννιά μήνες. Κατά την άποψή του, χάρη σ΄ αυτό θα γίνει δυνατή η σημαντική προώθηση των επανδρωμένων πτήσεων και η έναρξη της προετοιμασίας πιό μακρινών αποστολών.

Ο δε επικεφαλής της Ρωσκόσμος Βλαντίμιρ Ποπόβκιν είχε προηγουμένως προϋποθέσει ότι, ίσως, είναι ορθότερο το πέρασμα από τις μόνιμες αποστολές στις αποστολές επίσκεψης, οι οποίοι θα εκτελούν συγκεκριμένα επιστημονικά προγράμματα.

Αυτές οι δηλώσεις αντικαθρεπτίζουν εμφανώς τη διαμορφωμένη κατάσταση – από τη μια, δεν υπάρχει η επιθυμία εγκατάλειψης των επανδρωμένων πτήσεων στο διάστημα και από την άλλη, η σκοπιμότητά τους προς το παρόν δεν είναι κατανοητή, εφόσον δεν είναι κατανοητοί οι στόχοι.

Αν θεωρήσουμε τον ΔΔΣ πεδίο δοκιμών για την εξασφάλιση της επιτυχίας πιό μακρινών αποστολών, είναι προφανές ότι πρέπει να καταστούν πιό δύσκολες οι συνθήκες παραμονής των κοσμοναυτών.

Αν παραμείνει ο Σταθμός για την πραγματοποίηση περίγειων πειραμάτων, πρέπει να υπολογιστεί, κατά πόσον τα επιστημονικά στοιχεία, τα οποία λαμβάνονται από το ΔΔΣ, δικαιολογούν τα χρήματα που δαπανούνται γι΄αυτά.

 

Εντός του μήνα η επόμενη επανδρωμένη αποστολή της Κίνας στο Διάστημα.

Σε ένα είδος πρόβας για την κατασκευή του δικού της διαστημικού σταθμού την επόμενη δεκαετία, η Κίνα θα εκτοξεύσει αυτό το μήνα μια επανδρωμένη αποστολή η οποία θα συνδεθεί με ένα άλλο σκάφος που περιμένει ήδη σε τροχιά.

Όπως αναφέρει το επίσημο πρακτορείο Xinhua, το σκάφος Shenzou 9 («θεϊκό σκάφος») μεταφέρθηκε το Σάββατο σε κέντρο εκτόξευσης στην έρημο της βορειοδυτικής Κίνας, ενόψει της εκτόξευσης στα μέσα Ιουνίου.

Εκπρόσωπος του μυστικού διαστημικού προγράμματος της Κίνας δήλωσε ότι το σκάφος θα συνδεθεί με τη μονάδα Tiangong-1 που βρίσκεται σε τροχιά από πέρυσι. Η ανάπτυξη τεχνολογίας που επιτρέπει τη σύνδεση σκαφών σε τροχιά έχει κρίσιμη σημασία για την κατασκευή μόνιμου διαστημικού σταθμού γύρω στο 2020.

Η εκπρόσωπος δεν διευκρίνισε πόσο χρόνο θα παραμείνει στο Tiangong-1, είπε όμως ότι, ως «προληπτικό μέτρο», ένας από τους τρεις αστροναύτες θα παραμείνει στην κάψουλα Shenzou την ώρα που οι άλλοι δύο εισέρχονται στη μονάδα που περιμένει.

Η Κίνα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο από το 2003, όταν έγινε μόλις η τρίτη χώρα του κόσμου -μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία- που εκτόξευσε άνθρωπο στο Διάστημα με δικό της πύραυλο.

Έκτοτε έχουν ακολουθήσει δύο επανδρωμένες αποστολές, από τις οποίες η μία περιλάμβανε και διαστημικό περίπατο. Πέρυσι ακολούθησε η εκτόξευση ενός μη επανδρωμένου Shenzou που συνδέθηκε με επιτυχία με το Tiangong-1.

Το Πεκίνο αποφάσισε να κατασκευάσει ανεξάρτητο διαστημικό σταθμό μετά την άρνηση των δυτικών χωρών, και κυρίως των ΗΠΑ, να την δεχτούν στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Ο κινεζικός σταθμός, με βάρος που εκτιμάται στους 60 τόνους, θα είναι σημαντικά μικρότερος από τoν ISS, ωστόσο θα είναι το μόνο τροχιακό συγκρότημα που ανήκει εξ ολοκλήρου σε μία χώρα.

Σύμφωνα με το Xinhua, στην αποστολή του Shenzou 9 δεν αποκλείεται να συμμετάσχει και η πρώτη Κινέζα αστροναύτης.

[Δροσος Γεωργιος]

Το φως των πρώτων άστρων που δημιουργήθηκαν στο σύμπαν.

Οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer επιβεβαιώνουν ότι τα πρώτα αντικείμενα που σχηματίστηκαν μετά το Big Bang,

ήταν πολλά σε ποσότητα και έκαιγαν βίαια τα πυρηνικά τους καύσιμα.

Σύμφωνα με τον Alexander "Sasha" Kashlinsky επιστήμονα της NASA, αυτά τα αντικείμενα ήταν εξαιρετικά φωτεινά αλλά δεν μπορούμε ακόμα να είμαστε σίγουροι για τις πηγές του φωτός. Όμως είναι σχεδόν σίγουρο ότι πρόκειται για το φως από μια πανάρχαια εποχή. Η έρευνα αυτή του Spitzer θα καθοδηγήσει το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA, έτσι ώστε να μας αποκαλύψει τι ακριβώς ήταν αυτά τα αντικείμενα.

Ο Kashlinsky και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν το Spitzer για να εξετάσουν δύο τμήματα του ουρανού για περισσότερες από 400 ώρες την καθεμία. Στη συνέχεια αφαιρούσαν όλα τα γνωστά άστρα και γαλαξίες.

Αντί λοιπόν να δουν ένα μαύρο κενό τμήμα ουρανού, αποκαλύφθηκε το φως που κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από πανάρχαια άστρα.

Το σύμπαν δημιουργήθηκε με τη Μεγάλη Έκρηξη περίπου πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Καθώς διαστελλόταν έπεφτε η θερμοκρασία του, και περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια μετά, άρχισαν να σχηματίζονται τα πρώτα αστέρια, οι πρώτοι γαλαξίες και μαύρες τρύπες. Το φως αυτών των άστρων μετά από δισεκατομμύρια χρόνια έφτασε στο διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Το φως που εξέπεμπαν αρχικά τα άστρα ήταν ορατό ή και υπεριώδες αλλά λόγω της διαστολής του σύμπαντος, το φως που έφτασε στο Spitzer βρίσκεται στην υπέρυθρη περιοχή του φάσματος.

Ο Kashlinsky παρομοιάζει ως εξής τις παρατηρήσεις της ομάδας του: για να δούμε τα πυροτεχνήματα που εκτοξεύονται στη Νέα Υόρκη στην επέτειο της 4ης Ιουλίου από το Λος Άντζελες, πρέπει πρώτα να αφαιρέσουμε το φως των δυο πόλεων, για να πάρουμε μια όχι και τόσο ξεκάθαρη εικόνα για το πώς κατανέμονται τα πυροτεχνήματα. Το σίγουρο είναι ότι βρίσκονται τόσο μακριά που δεν θα μπορούμε να τα δούμε ξεχωριστά.

Σύμφωνα με τον Kashlinsky το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer «είδε τα πρώτα κοσμικά πυροτεχνήματα».

http://www.nasa.gov/mission_pages/spitzer/news/spitzer20120607.html

Η πάνω εικόνα στο υπέρυθρο φως (σε μήκος κύματος 4,5 εκατομμυριοστά του μέτρου) δείχνει ένα συνονθύλευμα άστρων και γαλαξιών. Στην κάτω εικόνα αυτά τα άστρα και οι γαλαξίες αποκρύβονται (γκρι χρώμα) και το υπολειπόμενο φωτεινό υπόβαθρο έχει εξομαλυνθεί και ενισχυθεί. Η δομή της κάτω εικόνας ταιριάζει ακριβώς με την δομή που θα περίμενε κανείς να δει από τα σμήνη των πρώτων γαλαξιών και άστρων που σχηματίστηκαν μετά την Μεγάλη Έκρηξη.

 

Βρέθηκε γαλαξίας που δημιουργήθηκε πριν από 12.91 δισ. έτη λίγο μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Ιάπωνες αστρονόμοι χρησιμοποιώντας πολύ ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια εντόπισαν έναν γαλαξία ο οποίος, όπως υποστηρίζουν, είναι ο αρχαιότερος που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα και ενδέχεται να είναι ο πρώτος που δημιουργήθηκε μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Ο γαλαξίας έχει ηλικία 12,91 δισ. έτη.

Οι ερευνητές εντόπισαν τον γαλαξία στις εσχατιές του Σύμπαντος χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια Subaru και Keck που βρίσκονται στην κορυφή του ηφαιστείου Mauna Kea στη Χαβάη και δημοσίευσαν τη μελέτη τους στην επιθεώρηση Astrophysical Journal. Υπολόγισαν ότι η ηλικία του γαλαξία είναι 12,91 δισ. έτη. Υπάρχουν ωστόσο και άλλες ερευνητικές ομάδες που ισχυρίζονται ότι ανεκάλυψαν κάθε μια για λογαριασμό της τον «αρχαιότερο γαλαξία». Το 2010 μια ομάδα Γάλλων επιστημόνων ανακοίνωσε ότι εντόπισε έναν γαλαξία ηλικίας 13.1 δισ. ετών, ενώ το 2011 Αμερικανοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν ένα γαλαξία ηλικίας 13.2 δισ. ετών. Η γέννηση του Σύμπαντος έχει υπολογισθεί ότι συνέβη πριν από 13.7 δισ. έτη.

Οι δύο προηγούμενες ανακαλύψεις έγιναν με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Nature, αλλά η επιστημονική κοινότητα είναι ακόμη επιφυλακτική απέναντί τους αφού και οι δύο ερευνητικές ομάδες δεν έχουν προχωρήσει σε επαλήθευση της ανακάλυψής τους. Αντίθετα πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι Ιάπωνες επιστήμονες είναι πιο ασφαλής και μέχρι να υπάρξει κάποια εξέλιξη με τις δύο προηγούμενες ανακαλύψεις ο ηλικίας 12,91 γαλαξίας θα πρέπει να θεωρείται ο αρχαιότερος.

 

Τεχνητό άστρο «καθαρίζει» τον ουρανό για τα τηλεσκόπια.

Η παρατήρηση του Διαστήματος από τη Γη παρουσιάζει πολλές δυσκολίες αφού τόσο τα πολλά και έντονα φώτα στον πλανήτη μας όσο και τα διάφορα στρώματα της ατμόσφαιρας περιορίζουν την «όραση» των επίγειων τηλεσκοπίων. Μια νέα τεχνική βοηθά στο να «καθαρίζει» ο ουρανός και τα τηλεσκόπια να παρατηρούν καλύτερα τα κοσμικά αντικείμενα και ειδικά τα πιο μακρινά.

Με τη χρήση ισχυρών δεσμών λέιζερ δημιουργούνται στον ουρανό τεχνητά άστρα τα οποία επιτρέπουν στα επίγεια τηλεσκόπια να «βλέπουν» πιο καθαρά και πιο μακριά. Τα τεχνητά άστρα δημιουργούνται με την προβολή μιας ισχυρής δέσμης λέιζερ στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η δέσμη λέιζερ «παρακινεί» τα ιόντα νατρίου να λάμψουν δημιουργώντας έτσι ένα ψεύτικο αστέρι.

Οι επιστήμονες εστιάζουν τα τηλεσκόπια στο τεχνητό άστρο για να ρυθμίσουν τα όργανα παρατήρησής τους έτσι ώστε να μην εμποδίζεται η οπτική τους από τις λεγόμενες «διαταραχές» της ατμόσφαιρας οι οποίες εμφανίζουν τα διαστημικά σώματα είτε θαμπά, είτε να «τρεμολάμπουν».

Οι δέσμες λέιζερ δημιουργούν τεχνητά άστρα σε ύψος περίπου 90 χλμ από την επιφάνεια της Γης.

Αν και με γυμνό μάτι τα τεχνητά άστρα δεν φαίνονται πιο λαμπερά από τα αληθινά η εστίαση των τηλεσκοπίων σε αυτά επιτρέπει στους επιστήμονες να κάνουν τις απαραίτητες βελτιωτικές ρυθμίσεις στα κάτοπτρα τους.

Τα τεχνητά άστρα θα χρησιμοποιηθούν για τη ρύθμιση των μεγάλων τηλεσκοπίων που βρίσκονται στα διαστημικά παρατηρητήρια της Νοτίου Αμερικής. Οπως έγινε γνωστό στο γιγάντιο τηλεσκόπιο E-ELT που βρίσκεται στην τελική φάση κατασκευής και θα έχει ένα κάτοπτρο με διάμετρο 39 μέτρα θα ενσωματωθεί μηχανισμός δημιουργίας έξι τεχνητών άστρων.

 

13 Ιουνίου

Περί Αστρονομίας και Κοσμολογίας στο Βυζάντιο.

Πνευματικό κέντρο δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50, Αθήνα

Την Τετάρτη, μεταξύ των ωρών 19.00 και 21.00, η Διεθνής Επιστημονική Εταιρεία Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και η Ενωση Ελλήνων Φυσικών διοργανώνουν μια φιλοσοφική και επιστημονική περιήγηση με θέμα «Αστρονομία και Κοσμολογία στο Βυζάντιο», προκειμένου να γνωρίσουμε την άνθηση της επιστήμης κατά τη βυζαντινή περίοδο της ιστορίας μας. Θα συμμετάσχουν ως ομιλητές οι καθηγητές και διδάκτορες του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνος Γ.-Α. Νιάρχος, Ευστράτιος Θεοδοσίου, Βασίλειος Μανιμάνης και Κωνσταντίνος Καλαχάνης.

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

Κοσμικά δαχτυλίδια ίσως αποτελούν υπολείμματα από ένα σύμπαν που υπήρχε πριν από το δικό μας.

Ο διακεκριμένος βρετανός επιστήμονας Ρότζερ Πενρόουζ υποστηρίζει ότι μια σειρά από κυκλικά μοτίβα που εντοπίστηκαν στη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου του Σύμπαντος αποτελούν προϊόντα κοσμικής δραστηριότητας που προϋπήρχε της Μεγάλης Εκρηξης η οποία σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία δημιούργησε το Σύμπαν.

Ο Πένροουζ είναι θιασώτης της θεωρίας ότι υπάρχει ένας αέναος κύκλος δημιουργίας και καταστροφής συμπάντων και υποστηρίζει ότι αυτοί οι ομόκεντροι κύκλοι αποτελούν το «φάντασμα» ενός Σύμπαντος που υπήρχε πριν το δικό μας.

Πρόκειται για μια διάχυτη ακτινοβολία μικροκυμάτων η οποία κατακλύζει ολόκληρο το Σύμπαν και θεωρείται ότι είναι ο λεγόμενος «απόηχος» της Μεγάλης Εκρηξης που δημιούργησε την ύλη, το χώρο και το χρόνο, πριν από περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Πενρόουζ το 1998 τιμήθηκε μαζί με τον Στίβεν Χώκινγκ με το βραβείο Wolf για τη συμβολή του στην κατανόηση της ύπαρξης του Σύμπαντος. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ασχολείται επισταμένα με τη μελέτη της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου.

Ο Πενρόουζ σε συνεργασία με τον Βάχε Γκουρτζάντιαν, καθηγητή του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Ερεβάν στην Αρμενία, μελέτησαν στοιχεία που κατέγραψε ο δορυφόρος WMAP ο οποίος ανιχνεύει τη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου και μετρά τις μικροσκοπικές θερμοκρασιακές της διακυμάνσεις.

Εντόπισαν 12 ομόκεντρους κύκλους οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι τα ίχνη ενός σύμπαντος που προϋπήρξε του δικού μας.

Εκτιμούν μάλιστα ότι αυτά τα κοσμικά δαχτυλίδια αποτελούν προϊόν συγκρούσεων γιγάντιων μελανών οπών του «προηγούμενου» σύμπαντος. Οι δύο επιστήμονες θεωρούν ότι αυτά τα δαχτυλίδια επιβεβαιώνουν τη θεωρία ότι υπάρχει ένας αέναος κύκλος δημιουργίας συμπάντων τα οποία κυριαρχούνται από συγκρούσεις γιγάντιων μελανών οπών και από Μεγάλες Εκρήξεις.

Ο Πενρόουζ έχει ονομάσει τον κάθε κύκλο με τον όρο «αιώνας». Σύμφωνα με τη θεωρία που έχει αναπτύξει ο χώρος και ο χρόνος δεν πρωτοεμφανίστηκαν μόλις έγινε η Μεγάλη Εκρηξη αλλά προϋπήρχαν, επειδή είχαν ήδη δημιουργηθεί σε κάποιον προηγούμενο «αιώνα».

 

Προσομοίωση αποστολής σε αστεροειδή σε υποθαλάσσια βάση.

Σε μια υποθαλάσσια βάση έξω από τις ακτές τις Φλόριδας ομάδα αστροναυτών εκπαιδεύεται για μια μελλοντική αποστολή σε αστεροειδή.

Η εκπαίδευση γίνεται στο πλαίσιο του προγράμματος NEEMO της NASA στο οποίο εκπαιδεύονται αστροναύτες για διάφορες αποστολές στο Διάστημα.

Οι συνθήκες κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας προσομοιάζουν με εκείνες που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αστροναύτες στο Διάστημα.

Για αυτό και η υποθαλάσσια βάση θεωρείται ιδανικό περιβάλλον για εκπαίδευση. Μάλιστα οι συμμετέχοντες σε αυτές τις προσομοιώσεις έχουν ονομαστεί… υδροναύτες.

Η NASA δημιούργησε μια βάση, ένα εργαστήριο για την ακρίβεια, σε βάθος 20 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, περίπου 6 χιλιόμετρα έξω από τις ακτές της Φλόριδας. Η παραμονή και η συνεχής δραστηριότητα κάτω από το νερό αποτελεί σύμφωνα με τους ειδικούς την καλύτερη δυνατή προπόνηση για αστροναύτες που θα πρέπει είτε να βγουν στο διαστημικό κενό και να κάνουν εκεί εργασίες είτε να κινηθούν στην επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη.

Τα στελέχη της NASA εκτιμούν ότι μια επανδρωμένη αποστολή σε έναν αστεροειδή μπορεί να πραγματοποιηθεί τη δεκαετία του 2020. Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα έχει μάλιστα θέσει ως στόχο να πατήσει ανθρώπινο πόδι σε αστεροειδή το αργότερο μέχρι το 2025.

Ετσι η NASA προχώρησε στην προσομοίωση της αποστολής στην υποθαλάσσια βάση. Η προσομοίωση είναι χωρισμένη σε τρία στάδια. Στο πώς οι αστροναύτες θα φθάσουν την επιφάνεια του αστεροειδή, στο πώς θα κινηθούν εκεί και στο πώς θα συλλέξουν δείγματα με τον αποτελεσματικότερο και ασφαλέστερο τρόπο.

 

Εξωγήινοι με ανθρώπινο DNA;

Αν υπάρχουν εξωγήινοι θα μοιάζουν περισσότερο με ανθρώπους παρά με κάποια παράξενα ή τερατώδη οντα όπως αυτά που βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ομάδα ερευνητών στον Καναδά υποστηρίζει ότι το ανθρώπινο DNA είναι διάσπαρτο στο Σύμπαν και πιθανότατα οι εξωγήινοι θα διαθέτουν λιγότερο ή και περισσότερο από το δικό μας γενετικό υλικό.

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Ραλφ Πούντριτζ του Πανεπιστημίου McMaster στο Οντάριο υποστηρίζει ότι τα δομικά υλικά της ζωής όπως τα αμινοξέα μπορούν να υπάρξουν και να «δράσουν» σε ακραίες συνθήκες όπως παραδείγματος χάριν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, σε χαμηλή πίεση κ.α.

Αυτό σημαίνει ότι η ζωή μπορεί να αναπτυχθεί σε «παράξενους» πλανήτες και κόσμους.

Υπάρχουν 20 είδη αμινοξέων που περιέχουν το DNA από το οποίο προέκυψε τελικά ο άνθρωπος. Οι ερευνητές μελέτησαν δέκα εξ αυτών τα οποία πιστεύεται ότι υπάρχουν εδώ και πολλά εκατομμύρια έτη ενώ παράλληλα έχουν εντοπιστεί και σε μετεωρίτες, γεγονός το οποίο ενισχύει τη θεωρία ότι βρίσκονται παντού στο Σύμπαν.

Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν αυτά τα αμινοξέα ως μια «συμπαντική δομή» και «συμπαντική σταθερά» πάνω στην οποία βασίζεται η ανάπτυξη της ζωής στο Σύμπαν.

 

Λιβερμόριο και Φλερόβιο, τα δύο νέα χημικά στοιχεία στον Περιοδικό Πίνακα.

Το Λιβερμόριο και το Φλερόβιο, είναι τα δύο νέα βαρέα χημικά στοιχεία που έρχονται να προστεθούν επισήμως στον Περιοδικό Πίνακα.

Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) ενέκρινε επίσημα τα ονόματα των δύο νέων βαρέων στοιχείων που έρχονται να προστεθούν στον πασίγνωστο Περιοδικό Πίνακα. Πρόκειται για το Φλερόβιο (στοιχείο 114, σύμβολο Fl) και το Λιβερμόριο (στοιχείο 116, σύμβολο Lv).

Τα ονόματα προτάθηκαν πέρυσι από τους επιστήμονες της ερευνητικής κοινοπραξίας του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Λίβερμορ των ΗΠΑ και του ρωσικού πυρηνικού κέντρου της Ντούμπνα και εγκρίθηκαν τώρα από τον ανώτερο διεθνή φορέα των χημικών. Τα νέα επίσημα ονόματα θα δημοσιευθούν στο τεύχος Ιουλίου του περιοδικού της IUPAC «Pure and Applied Chemistry», οπότε θα ολοκληρωθεί πλέον η διαδικασία ένταξης των φλερόβιου και του λιβερμόριου στη συνεχώς διευρυνόμενη «οικογένεια» των χημικών στοιχείων.

Το φλερόβιο παίρνει το όνομα του ρωσικού Εργαστηρίου Πυρηνικών Αντιδράσεων Φλερόβ, όπου συντέθηκαν αρκετά σούπερ-βαρέα στοιχεία, μεταξύ των οποίων και το στοιχείο 114 (γνωστό πλέον ως φλερόβιο). Ο Γκεόργκιι Φλερόβ (1913-1990) υπήρξε σπουδαίος Ρώσος φυσικός που, μεταξύ άλλων, ανακάλυψε την αυθόρμητη σχάση του ουρανίου, ενώ υπήρξε πρωτοπόρος στη φυσική των βαρέων ιόντων.

Ήταν, το 1957, ο ιδρυτής του Κοινού Ινστιτούτου Πυρηνικών Ερευνών της τότε Σοβιετικής Ένωσης, που βρίσκεται στην πόλη της Ντούμπνα (130 χλμ από την Μόσχα) και το οποίο μετονομάσθηκε σε Εργαστήριο Πυρηνικών Αντιδράσεων Φλερόβ (FLNR) το 1991.

Το λιβερμόριο παίρνει το όνομα του αμερικανικού Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Λίβερμορ που ιδρύθηκε το 1952 και βρίσκεται στην πόλη Λίβερμορ της Καλιφόρνια. Επιστήμονες του Εργαστηρίου, μαζί με τους Ρώσους επιστήμονες του Εργαστηρίου Πυρηνικών Αντιδράσεων Φλερόβ (FLNR), συμμετείχαν σε έρευνες στο ρωσικό Κέντρο Ντούμπνα, όπου έγινε η ανακάλυψη του στοιχείου 116 (γνωστού πλέον ως λιβερμόριου). Ένα ακόμα στοιχείο, το 103, είχε παλαιότερα πάρει την ονομασία λωρένσιο, από το όνομα του ίδιου αμερικανικού Εργαστηρίου.

Η δημιουργία του στοιχείου 116 έγινε μέσω σύγκρουσης ιόντων ασβεστίου (με 20 πρωτόνια το καθένα) πάνω σε στόχους από κιούριο (με 96 πρωτόνια). Στη συνέχεια, σχεδόν αμέσως, το στοιχείο 116 διασπάστηκε στο στοιχείο 114. Οι επιστήμονες επίσης δημιούργησαν το στοιχείο 114 και με ξεχωριστό τρόπο, αντικαθιστώντας τον στόχο κιουρίου με στόχο πλουτωνίου (με 94 πρωτόνια).

Η δημιουργία των στοιχείων 114 και 116 αναπτερώνει τις ελπίδες των επιστημόνων ότι επιτέλους θα φθάσουν στη λεγόμενη «νήσο σταθερότητας», μία περιοχή του Περιοδικού Πίνακα όπου τα νέα βαρέα στοιχεία θα είναι πια σταθερά ή έστω θα διαρκούν αρκετά για να καταστεί εφικτή η ανακάλυψη πρακτικών εφαρμογών τους.

[Δροσος Γεωργιος]

Εκτοξεύτηκε το NuStar, το νέο τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ της NASA.

Χωρίς προβλήματα πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης η εκτόξευση του NuStar, ενός νέου διαστημικού τηλεσκοπίου της NASA που θα μελετά μαύρες τρύπες και άλλα εξωτικά αντικείμενα στο φάσμα των ακτίνων-Χ.

Ήταν μια ασυνήθιστη επιχείρηση, δεδομένου ότι ο πύραυλος που μετέφερε το τηλεσκόπιο σε τροχιά δεν εκτοξεύτηκε από το έδαφος, αλλά απελευθερώθηκε από ένα ειδικό μητρικό αεροπλάνο σε ύψος 11 χιλιομέτρων.

«Οι εκτοξεύσεις με την υποβοήθηση αεροσκαφών είναι φθηνότερες επειδή απαιτούν λιγότερα καύσιμα» εξηγεί η NASA σε ανακοίνωσή της.

Το αεροπλάνο L-1011 Stargazer απογειώθηκε λίγο μετά τις 18.00 ώρα Ελλάδας από ατόλη στα Νησιά Μάρσαλ, ανάμεσα στη Χαβάη και την Αυστραλία. Μία ώρα αργότερα, απελευθέρωσε τον πύραυλο Pegasus XL, ο οποίος πραγματοποίησε ελεύθερη πτώση για πέντε δευτερόλεπτα πριν πυροδοτηθεί.

Το NuStar (Συστοιχία Πυρηνικού Φασματοσκοπικού Τηλεσκοπίου) τοποθετήθηκε σε ισημερινή τροχιά σε ύψος λίγο μεγαλύτερο από τα 600 χιλιόμετρα από τη Γη.

Το τηλεσκόπιο θα αρχίσει να ξεδιπλώνει της ηλιακές του κεραίες και θα εκπέμψει λίγο μετά τα πρώτα του σήματα που θα ληφθούν στο έδαφος μέσω του δορυφορικού συστήματος της NASA.

Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μετά την τοποθέτησή του σε τροχιά, η ομάδα που είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση του NuStar θα πραγματοποιήσει μια σειρά ελέγχων για να διασφαλιστεί ότι όλα τα συστήματα λειτουργούν κανονικά, δήλωσε η NASA.

Στη συνέχεια οι υπεύθυνοι της αποστολής θα διαβιβάσουν εντολή στο NuStar για την ανάπτυξη ενός είδους μεταλλικής κεραίας μήκους δέκα μέτρων που θα επιτρέπει στο τηλεσκόπιο να συγκεντρώνει το φως των ακτίνων Χ για να καταγράφει εικόνες.

Σε αντίθεση με τα τηλεσκόπια που λειτουργούν με το ορατό φως, τα τηλεσκόπια ακτίνων Χ απαιτούν μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα κάτοπτρα και τους ανιχνευτές για να συγκεντρώσουν το φως.

Το NuStar, ή Συστοιχία Πυρηνικού Φασματοσκοπικού Τηλεσκοπίου, «είναι το πρώτο τηλεσκόπιο που μπορεί να εστιάσει ακτίνες-Χ υψηλής ενέργειας» δήλωσε η Φιόνα Χάρισον, επιστημονική υπεύθυνη της αποστολής και καθηγήτρια του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια (Caltech).

«Θα μπορεί να μεταδώσει εικόνες που είναι δέκα φορές πιο ευκρινείς και 100 φορές πιο ευαίσθητες σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο τηλεσκόπιο λειτουργεί σε αυτή την περιοχή του φάσματος» επισήμανε.

Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής είναι η μελέτη των μελανών οπών που πιστεύεται ότι κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών. Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες είναι αόρατες, ωστόσο το υλικό που παγιδεύεται στη μοιραία έλξη τους θερμαίνεται και εκπέμπει ακτίνες-Χ, πριν τελικά χαθεί για πάντα.

Δεδομένου ότι οι ακτίνες-Χ διαπερνούν τα νέφη αερίου και σκόνης που συναντούν στην πορεία τους, οι «ακτινογραφίες» του NuStar θα μπορούσαν να ρίξουν φως στη συμπεριφορά αυτών των τεράτων.

Με λίγη τύχη, πρόσθεσαν οι υπεύθυνοι της αποστολής, το νέο τηλεσκόπιο θα μπορούσε να καταγράψει εκρήξεις σουπερνόβα (υπερκαινοφανών αστέρων), μεγάλων άστρων που εκρήγνυνται καθώς πεθαίνουν.

Η ιδιαιτερότητα του NuStar είναι η χρήση δεκάδων επιμέρους κατόπτρων για την εστίαση των ακτίνων-Χ. Θα φέρει δύο μονάδες οπτικών με 133 επιμέρους κάτοπτρα η καθεμία, οι οποίες είναι συνδεδεμένες στους αισθητήρες μέσω μιας δοκού μήκους δέκα μέτρων. Η δοκός θα εκτοξευτεί διπλωμένη και θα αναπτυχθεί στην τελική της θέση περίπου μια εβδομάδα μετά την εκτόξευση.

Το ίδιο το τηλεσκόπιο, όπως και ο πύραυλος Pegasus και το μητρικό αεροπλάνο Stargazer κατασκευάστηκαν από την αμερικανική εταιρεία Orbital Sciences Corporation, η οποία έχει επίσης εξασφαλίσει συμβόλαιο με τη NASA για τη μεταφορά φορτίων από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

 

Εκθεση της NASA τονίζει πως η γεωργία στο Διάστημα θα είναι εφικτή σε μερικά χρόνια.

«Παραμένοντας μόνο σ' έναν πλανήτη, κανένα είδος δεν έχει μέλλον. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ακόμη, αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να αποικίσουμε άλλους κόσμους. Δεν ξέρω πότε, αλλά μια μέρα οι άνθρωποι πέρα από τη Γη θα είναι περισσότεροι από εκείνους επάνω στην επιφάνειά της».

Θα μπορούσαν να είναι τα λόγια ενός ιδιόρρυθμου οραματιστή. Αλλά αν αυτός που τα πρόφερε το 2005 ονομάζεται Μάικλ Γκρίφιν και ώς το 2009 υπήρξε διευθυντής της NASA, τότε ίσως πρέπει να τα λάβουμε υπόψη.

Ομως, για να αποικίσουμε το Διάστημα, είναι απαραίτητο να βρούμε πρώτα τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε φυτά. Κατά κύριο λόγο, για να παράγουμε τροφή. Ο διαρκής εφοδιασμός των μελλοντικών διαστημικών αποικιών με τρόφιμα που θα προέρχονταν από τη Γη θα αποτελούσε μια ανυπέρβλητη πρόκληση, τόσο σε οργανωτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, ενώ για τους μακρινούς πλανήτες θα ήταν εξαρχής αδύνατος.

Για να αποικίσουμε άλλους πλανήτες, θα χρειαστεί μια νέα μορφή γεωργίας, μια «γεωργία του Διαστήματος» (Space farming), για την ανάπτυξή της οποίας είναι απαραίτητη η συμβολή τόσο της βιολογίας όσο και της μηχανικής.

Τα οφέλη θα είναι πολλά. Κατ' αρχάς, τα φυτά και το χώμα στο οποίο αναπτύσσονται, μαζί με τη μικροβιακή κοινότητα που εμπεριέχεται σ' αυτό, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία είναι δυνατή η ανασύνθεση, μέσα στο απομονωμένο περιβάλλον του διαστημόπλοιου, ενός μικρού οικοσυστήματος στο οποίο θα πραγματοποιούνται οι βιολογικοί κύκλοι, συμβάλλοντας έτσι στην ανακύκλωση των οργανικών απορριμμάτων των αστροναυτών και του διοξειδίου του άνθρακα καθώς και στην ανανέωση του πόσιμου νερού, του οξυγόνου και των θρεπτικών συστατικών. Επιπρόσθετα, τα φυτά μπορούν να λειτουργήσουν και σαν βιοαισθητήρες που θα προειδοποιούν έγκαιρα τους αστροναύτες για την παρουσία ρύπων στο εξωγήινο έδαφος ή στην ατμόσφαιρα.

Μέχρι σήμερα, όμως, δεν γνωρίζουμε πώς να προσομοιώσουμε στη Γη ένα αυτόνομο περιβάλλον που να εμπεριέχει ένα κλειστό οικοσύστημα ικανό να αναπαράγει τους βιολογικούς και γεωχημικούς κύκλους, έτσι ώστε μικρόβια, φυτά και πλήρωμα να καταφέρουν να συντηρηθούν δίχως την παροχή εξωτερικής βοήθειας.

Από τα ιστορικά πειράματα με την ονομασία «Βιόσφαιρα» που πραγματοποίησε η NASA κατά τη δεκαετία του '80 έως τον εξεζητημένο προσομοιωτή «Melissa» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, καμία συσκευή δεν κατάφερε να εξασφαλίσει αυτάρκεια.

Και όσον αφορά τις καλλιέργειες του Διαστήματος, οι πρώτες απόπειρες υπήρξαν απογοητευτικές καθώς οι ανωμαλίες που εμφάνισαν τα φυτά ήταν πάρα πολλές.

Με το πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, τα αποτελέσματα των ερευνών αντιστράφηκαν. Οι όποιες ανωμαλίες παρουσιάστηκαν, ισχυρίζονται πλέον οι ειδικοί, δεν οφείλονταν στο αφιλόξενο εξωγήινο περιβάλλον, αλλά σε τεχνικά λάθη, όπως οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες και η χρήση μη συμβατών υλικών.

Σύμφωνα με τον Στέφανο Μανκούζο, διευθυντή του Διεθνούς Εργαστηρίου Φυτικής Νευροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, «στα πιο πρόσφατα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν, διαπιστώθηκε πως η καλλιέργεια φυτών στο Διάστημα είναι εφικτή. Η μοναδική επιβεβαιωμένη παρενέργεια είναι ο νανισμός. Από τον γήινο σπόρο φυτρώνει ένα κανονικό φυτό. Οι απόγονοί του όμως είναι πιο χαμηλοί και το μέγεθός τους μειώνεται από γενιά σε γενιά. Τουλάχιστον αυτό παρατηρήθηκε στις ποικιλίες που καλλιεργήθηκαν στον ρωσικό διαστημικό σταθμό "Μιρ"».

Οι έρευνες που πραγματοποιούνται σήμερα έχουν ως στόχο τη βελτιστοποίηση των φυτών ώστε να αντέχουν στο περιβάλλον του Διαστήματος και την ανάπτυξη κατάλληλων τεχνολογιών για την καλλιέργειά τους. Σε ένα διαστημικό ταξίδι, το πρώτο πράγμα που τείνει να εξαλειφθεί είναι ο διαθέσιμος χώρος. Ετσι προκύπτει η ανάγκη για φυτά που θα είναι χαμηλά, βρώσιμα σχεδόν ολοκληρωτικά και θα αναπτύσσονται γρήγορα. Επίσης, πρέπει να αρκούνται σε λίγο φως και να είναι ανθεκτικά στις διάφορες ασθένειες. Για αυτόν το λόγο οι ποικιλίες που μελετούνται για καλλιέργεια στο Διάστημα είναι κυρίως διάφορες ποικιλίες νάνων, τόσο βασικών φυτών - σιτάρι, ρύζι, πατάτες - όσο και συμπληρωματικών φρούτων ή λαχανικών - μαρούλια, κρεμμύδια, ντομάτες και φράουλες.

Το βασικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί αφορά το έδαφος στο οποίο θα καλλιεργηθούν τα φυτά. Σ' ένα αραιό και με χαμηλή βαρύτητα έδαφος, ο αέρας και το νερό δεν κυκλοφορούν καλά. Παρατηρείται συσσώρευση αλάτων και οι ρίζες δυσκολεύονται να αναπνεύσουν και να αποβάλουν τη θερμότητα. Επιπρόσθετα, υπερχλωρικά άλατα και τοξικές ενώσεις, όπως τα βαρέα μέταλλα, δυσκολεύουν τη διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους και γι' αυτό απαιτείται η προκαταρκτική χρήση υπερσυσσωρευτικών φυτών, ικανών να το καθαρίσουν.

Τα υπόλοιπα, βασικά για την καλλιέργεια, συστατικά δημιουργούν λιγότερα προβλήματα.

Το διοξείδιο του άνθρακα στα διαστημόπλοια είναι πιο συμπυκνωμένο απ' ό,τι είναι στη Γη, ευνοώντας έτσι μια πιο πλούσια ανάπτυξη. Αναφορικά με το φως, τη λύση δίνουν οι δίοδοι εκπομπής φωτός, γνωστές ως LED.

Εχουν χαμηλή κατανάλωση και δεν θερμαίνονται υπερβολικά, με αποτέλεσμα να μπορούν να τοποθετηθούν πολύ κοντά στα φυτά, εξοικονομώντας παράλληλα και χώρο. Τα φυτά δεν χρησιμοποιούν ολόκληρο το φάσμα του ηλιακού φωτός.

Χρειάζονται μόνο το κόκκινο για τη φωτοσύνθεση και το μπλε για τη ρύθμιση της ανάπτυξης.

Αρκεί, οπότε, η χρήση LED μόνο αυτών των δύο χρωμάτων. Τα φυτά πρέπει επίσης να μπορούν να αντισταθούν στις ακτινοβολίες και στα χαμηλότατα επίπεδα οξυγόνου και αζώτου, ενώ πρέπει να αποφευχθεί και η μόλυνση από μικρόβια που πιθανώς υπάρχουν στον πλανήτη όπου θα αναπτυχθεί η καλλιέργεια. Τα εμπόδια μπορεί να είναι πολλά, οι λύσεις όμως υπάρχουν ή, έστω, αναζητούνται.

 

Αντίπαλες για μια θέση στο διαστημόπλοιο.

Εάν δεν είναι η σμηναγός Ουάνγκ Γιαπίνγκ, θα είναι η επισμηναγός Λιου Γιανγκ.

Το βέβαιο είναι ότι μία εκ των δύο πιλότων της κινεζικής Πολεμικής Αεροπορίας, εντός του Ιουνίου, θα γίνει η πρώτη γυναίκα της Κίνας που θα πάει στο Διάστημα με το διαστημόπλοιο «Σενζού 9». Και οι δύο, σύμφωνα με το πρακτορείο Νέα Κίνα, βρίθουν προσόντων. Η Λιου, από την επαρχία Χενάν, είναι η «ηρωική πιλότος» που κατάφερε να προσγειώσει το αεροσκάφος της με ασφάλεια έπειτα από επιδρομή πουλιών που είχε ως αποτέλεσμα να βάψει κυριολεκτικά κόκκινο το μπροστινό τζάμι. Η αντίπαλός της, η Ουάνγκ από τη Σαντόνγκ, είναι κυρίως γνωστή για τη συμμετοχή της στις πτήσεις διάσωσης μετά τον σεισμό στην επαρχία Σιτσουάν, αλλά και ως πιλότος των ειδικών σκαφών που φρόντιζαν για τον «καθαρό ουρανό» του Πεκίνου στους Ολυμπιακούς του 2008.

 

Βίντεο:

[Δροσος Γεωργιος]

Η Astrium UK στην Ελλάδα για συναντήσεις με Ελληνικές εταιρείες.

Εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας που δραστηριοποιείται στο χώρο του διαστήματος συναντήθηκαν με απεσταλμένους της Astrium UK, κύριου ανάδοχου της διαστημικής αποστολής Solar Orbiter, η οποία είναι προγραμματισμένη για εκτόξευση το 2017. Τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαϊου οργάνωσε η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ).

Πρόκειται για τη δεύτερη συνάντηση που οργανώνεται από την ΓΓΕΤ με σκοπό την ανταλλαγή πληροφορίων για τις προετοιμασίες της αποστολής και της τεχνογνωσίας που διαθέτουν οι ελληνικές εταιρείες, όσο και τις δυνατότητες τους να συμμετάσχουν σε κοινοπραξίες που θα δημιουργηθούν για την κατασκευή διαφορετικών υποσυστημάτων του διαστημοπλοίου.

Οι συναντήσεις αποτελούν μέρος μίας σειράς ενεργειών της Astrium UK, η οποία διερευνά τις δυνατότητες που υπάρχουν στα κράτη μέλη της ESA όσο και το ενδιαφέρον της διαστημικής βιομηχανίας τους. Απώτερος σκοπός τους είναι να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής διαστημικής βιομηχανίας.

Το πρώτο μέρος της συνάντησης στην Αθήνα ήταν αφιερωμένο στις προετοιμασίες που έχουν ήδη ξεκινήσει για την αποστολή Solar Orbiter καθώς και τα τεχνολογικά επιτεύγματα που θα απαιτηθούν για την ολοκλήρωσή τους. Τη γενική παρουσίαση της αποστολής ακολούθησε αυτή άλλων υποχρεωτικών προγραμμάτων και ανοιχτών προκηρύξεων της ESA.

Το διαστημόπλοιο Solar Orbiter αποτελεί την πρώτη επιστημονική αποστολή μεσαίου μεγέθους που έλαβε την τελική έγκριση της ESA στα πλαίσια του προγράμματος "Cosmic Vision 2015 - 2025". Θα πλησιάσει το μητρικό μας άστρο σε απόσταση 42 εκατομμυρίων χιλιομέτρων για να παρατηρήσει πως ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια δημιουργούνται στο εσωτερικό του και στη συνέχεια, εκτοξεύονται προς το διάστημα με τη μορφή του ηλιακού ανέμου.

Τις παρουσιάσεις ακολούθησαν σύντομες διμερείς συναντήσεις μεταξύ στελεχών της Astrium UK και της ESA και εκπροσώπων Ελληνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο τομέα του διαστήματος.

Συνολικά 30 εταιρείες συμμετείχαν οι οποίες εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την δυνατότητα που τους δώθηκε να συνομιλήσουν με την ESA και έναν από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές στην Ευρώπη για τις προοπτικές μελλοντικής συνεργασίας.

Ο κος Κωνσταντίνος Κοκκινοπλίτης, Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, σημείωσε τη σπουδαιότητας αυτής της πρωτοβουλίας για τη διερεύνηση όλων των πιθανών δυνατοτήτων συμμετοχής των Ελληνικών εταιρειών στις προετοιμασίες της αποστολής Solar Orbiter, όσο και σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές της ESA. Από την πλευρά τους, οι Ελληνικές εταιρείες θα πρέπει να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη δυναμική παρουσίας τους σε παρόμοιες δράσεις.

Σχόλιο:Πολύ σημαντική συνάντηση και επιτέλους να δουμε κατι να κινείται και στην Ελλάδα.

 

Κοσμική οφθαλμαπάτη.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία δύο γαλαξιών που φαίνεται ότι έχουν συγκρουστεί και βρίσκονται στην διαδικασία συγχώνευσης. Στην πραγματικότητα οι δύο γαλαξίες βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά ο ένας από τον άλλο και η εικόνα τους όπως την κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο είναι σύμφωνα με τους ειδικούς αποτέλεσμα μιας κοσμικής οφθαλμαπάτης.

Οι δύο γαλαξίες NGC 3314A και NGC 3314Β βρίσκονται στον αστερισμό της Υδρας σε απόσταση 117-140 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Σύμφωνα με τους ειδικούς αν και οι δύο γαλαξίες είναι πολύ απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλο και επιπλέον δεν βρίσκονται σε τροχιά προσέγγισης εξαιτίας ενός ένα «οπτικού τρικ» μοιάζουν να έχουν συγκρουστεί.

Οι επιστήμονες μελετούν τους δύο γαλαξίες για να μάθουν περισσότερα για το φαινόμενο της βαρυτικής μικροσκοπίας.

Η συγκεκριμένη μέθοδος δημιουργεί ένα είδωλο του αντικειμένου που βρίσκεται σε παρατήρηση (άστρου, πλανήτη, γαλαξία) μεγεθύνοντας το φως του μέσω της βαρύτητας. Η συγκεκριμένη μέθοδος επιτρέπει την παρατήρηση των κοσμικών σωμάτων σε μεγαλύτερες αποστάσεις.

 

Η πρώτη Κινέζα στο Διάστημα το Σάββατο.

Η Κίνα επιβεβαίωσε σήμερα, Παρασκευή, ότι θα στείλει την πρώτη Κινέζα στο Διάστημα και ότι το διαστημόπλοιο Σενζού ΙΧ θα εκτοξευθεί αύριο, Σάββατο, μετέδωσε το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα.

«Τρεις αστροναύτες, δυο άνδρες και μια γυναίκα, η Λιου Γιανγκ, θα είναι τα μέλη του πληρώματος του Σενζού ΙΧ για το πρώτο κινεζικό διαστημικό ραντεβού, αύριο», τόνισε το Νέα Κίνα.

Πιλότος μαχητικών αεροσκαφών, η Λιου Γιανγκ είναι μια από τις δυο γυναίκες που είχαν επιλεγεί για την αποστολή αυτή, η οποία θα επιτρέψει στο Σενζού ΙΧ να προσδεθεί με το διαστημικό σταθμό Τιανγκόνγκ-1, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Το κινεζικό διαστημόπλοιο θα εκτοξευθεί αύριο στις 18:37 τοπική ώρα από το Ζιουκουάν στην έρημο Γκόμπι της βορειοδυτικής Κίνας.

«'Ολα τα συστήματα ελέγχου είναι έτοιμα και οι τρεις αστροναύτες βρίσκονται σε καλή φόρμα», διαβεβαίωσε το Νέα Κίνα.

[Δροσος Γεωργιος]

Σε τροχιά το «Θεϊκό σκάφος 9» με την πρώτη Κινέζα αστροναύτη.

Σε τροχιά τέθηκε το Σάββατο το κινεζικό διαστημικό σκάφος Shenzhou 9 («Θεϊκό σκάφος 9») το οποίο μεταφέρει στο Διάστημα την πρώτη Κινέζα αστροναύτη, την 33χρονη πιλότο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, Λιού Γιάνγκ.

Η εκτόξευση έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου (ώρα Ελλάδας) από το διαστημικό κέντρο του Ζιουκουάν στην έρημο Γκόμπι της βόρειας Κίνας.

Το πλήρωμα του «Θεϊκού σκάφος 9» αποτελείται από την Λιού κι άλλους δύο αστροναύτες.

Στόχος της αποστολής είναι η δοκιμή της τεχνολογίας σύνδεσης σκαφών σε τροχιά, η οποία θα επιτρέψει την κατασκευή κινεζικού διαστημικού σταθμού την επόμενη δεκαετία.

Το «Θεϊκό Σκάφος» έδεσε τελικά στο «Ουράνιο Παλάτι» τη Δευτέρα στο εργαστήριο που περίμενε ήδη σε τροχιά, σε ένα είδος πρόβας για τη συναρμολόγηση του πρώτου κινεζικού διαστημικού σταθμού την επόμενη δεκαετία.

Οι περίπλοκες μανούβρες που απαιτούνται προκειμένου να συνδεθούν τα δύο σκάφη, τα οποία κινούνταν με ταχύτητα αρκετών χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα, ολοκληρώθηκαν αυτόματα στις 10.07 ώρα Ελλάδας.

Δύο ώρες αργότερα, το πλήρωμα του Shenzhou-9 («Θεϊκό Σκάφος») άνοιξε την ενδιάμεση θυρίδα για να εισέλθει για πρώτη φορά στο Tiangong-1 («Ουράνιο Παλάτι») που βρίσκεται σε τροχιά από πέρυσι. Η πρώτη Κινέζα αστροναύτης, η 33χρονη πιλότος Λιού Γιανγκ, παρέμεινε επί 20 λεπτά στην κάψουλα Shenzhou για λόγους ασφαλείας, πριν ακολουθήσει τους δύο άνδρες της αποστολής στο Tiangong-1.

Με την Κίνα να παρακολουθεί τη διαδικασία σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, το πλήρωμα έγνεψε προς την κάμερα πριν αρχίσει μια σειρά ελέγχων στο εργαστήριο.

Η κορύφωση της αποστολής θα έρθει σε έξι μέρες, όταν τα δύο σκάφη θα αποσυνδεθούν και θα απομακρυνθούν ξανά το ένα από το άλλο, προκειμένου να επαναλάβουν αργότερα τη διαδικασία πρόσδεσης. Αυτή τη φορά, όμως, οι λεπτοί ελιγμοί θα πραγματοποιηθούν με το χειροκίνητο σύστημα, αντί από τους υπολογιστές που είχαν αναλάβει την πρώτη πρόσδεση.

Η τελειοποίηση της τεχνολογίας πρόσδεσης έχει κρίσιμη σημασία στα σχέδια της Κίνας να συναρμολογήσει σε τροχιά το δικό της διαστημικό σταθμό, γύρω στο 2020. Η δυνατότητα χειροκίνητης πρόσδεσης είναι απαραίτητη σε περίπτωση αποτυχίας της αυτόματης διαδικασίας για οποιοδήποτε λόγο.

Ο Κινέζος πρόεδρος Χου Ζιντάο δήλωσε ότι η επιτυχής δοκιμή της τεχνολογίας πρόσδεσης σηματοδοτεί «ένα μείζον επίτευγμα για το επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας».

Η τεχνολογία πρόσδεσης δοκιμάστηκε για πρώτη φορά πέρυσι στη διάρκεια της μη επανδρωμένης αποστολής του Shenzhou-8.

Πριν αναχωρήσουν για τη νέα κρίσιμη δοκιμή, οι τρεις αστροναύτες έκαναν πρόβα τη διαδικασία σε περισσότερες από 1.500 προσομοιώσεις, όπως είχε δηλώσει πριν από την εκτόξευση η Λιού Γιανγκ.

Η εκπαίδευσή τους έχει γίνει από τις Ενοπλες Δυνάμεις και οι λεπτομέρειες, έτσι όπως έχουν δημοσιοποιηθεί σε ειδικά περιοδικά και στρατιωτικά έγγραφα, αποκαλύπτουν πολύ σκληρή σωματική και ψυχολογική προετοιμασία - ακραίες διαδικασίες που ονομάζονται «58 σκάλες» τις οποίες πρέπει να «σκαρφαλώσουν» οι κινέζοι κοσμοναύτες - ενώ δεν επιφυλάσσεται ιδιαίτερη μεταχείριση για τις γυναίκες.

Οι Κινέζοι που ονειρεύονται να κατακτήσουν το Διάστημα υποβάλλονται σε αυστηρότατες δοκιμασίες, τις οποίες οι συνάδελφοί τους στη Δύση δεν θα αποδέχονταν ποτέ.

Ενας αστροναύτης, ο Λι Κινγκλόνγκ περιέγραψε πως τον μετέφεραν σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία στη Ρωσία και τον άφησαν σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν για 48 ώρες, ενώ φορούσε μόνο ένα ελαφρύ παλτό και του έδιναν για φαγητό μόνο ένα μπισκότο ανά κάποιες ώρες.

Σε μια άλλη δοκιμασία, οι υποψήφιοι έπρεπε να ξεπεράσουν τη ζαλάδα και τις δυνάμεις G σε μια φυγόκεντρο πριν αναγκαστούν να κοιμούνται κρεμασμένοι από ιμάντες επί πέντε νύκτες. Η ευστροφία είναι και αυτή σημαντική για την εκπαίδευση, η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον 50 μαθήματα ανάμεσά τους Ανώτερα Μαθηματικά, Μηχανική Συστημάτων, Ηλεκτρονικά, Ψυχολογία και Αγγλικά.

Για το πρόγραμμα Σενζού επελέγησαν αρχικά 14 πιθανοί αστροναύτες, μεταξύ 1.506 πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας. Η πρώτη Κινέζα στο Διάστημα επελέγη όχι μόνο για τις εξαιρετικές δυνατότητές της - τον Σεπτέμβριο του 2003 είχε κατορθώσει να προσγειώσει αεροπλάνο που είχε υποστεί μηχανική βλάβη όταν ένα σμήνος πουλιά συγκρούστηκαν με το σκάφος - αλλά σε μεγάλο βαθμό και για την αταλάντευτη αφοσίωσή της στο ΚΚ Κίνας.

Είναι παντρεμένη με πιλότο, έχουν ένα παιδί και αναμένεται να γίνει ηρωίδα για το ένα δισεκατομμύριο Κινέζους, οι οποίοι είδαν τον τελευταίο καιρό την ηγεσία της χώρας τους να κλονίζεται από σειρά σκανδάλων.

Οι αποστολές «Σενζού» προετοιμάζουν επανδρωμένη αποστολή των Κινέζων στη Σελήνη περίπου το 2020, όπου σχεδιάζεται η κατασκευή σεληνιακής βάσης από όπου όπως ελπίζουν, θα εκτοξευτεί το επανδρωμένο σκάφος που θα υλοποιήσει το πιο φιλόδοξο σχέδιο: ένα ταξίδι στον Αρη.

Η Κίνα πραγματοποίησε την πρώτη επανδρωμένη αποστολή της το 2003 και σήμερα είναι η μόνη χώρα εκτός της Ρωσίας που μπορεί να στείλει ανθρώπους στο Διάστημα με δική της τεχνολογία (οι ΗΠΑ παρόπλισαν τα διαστημικά λεωφορεία και δεν αναμένεται να εκτοξεύσουν νέο επανδρωμένο σκάφος πριν από το 2017.

Η αποστολή του Shenzhou προγραμματίζεται να διαρκέσει 13 ημέρες. Στη συνέχεια η κάψουλα θα πέσει με αλεξίπτωτο, πιθανότατα στην έρημο Γκόμπι της βόρειας Κίνας.

 

Σχόλιο:Οι Κινέζοι ακολουθούν ενα δικό τους μοναχικό δρόμο στο Διαστημα λόγω της μυστικοπάθειας και του φόβου διαρροής τεχνολογίας(υπεύθυνοι για το διαστημικό πρόγραμμα ειναι οι Ενοπλες Δυνάμεις και οτι αυτο συνεπάγεται) και ετσι δυστυχώς η Διαστημική Εξερεύνηση ειναι διασπασμένη και μόνο με την ενοποίηση της προσπάθειας των Η.Π.Α.-Ρωσίας-Κίνας-Ευρώπης-Ιαπωνίας κ.α. θα μπορέσουμε πραγματικά να κανουμε το αλμα για Σελήνη,Αρη και παραπέρα!!!

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα διαστημικό τηλεσκόπιο, το Ευκλείδης, θα ερευνήσει το σκοτεινό σύμπαν.

Η Ευρώπη έδωσε το τελικό πράσινο φως για μια διαστημική αποστολή με σκοπό να διερευνήσει το «σκοτεινό σύμπαν».

Το τηλεσκόπιο Ευκλείδης θα κοιτάξει βαθιά μέσα στο σύμπαν για ενδείξεις της φύσης της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας.

Αυτά τα φαινόμενα κυριαρχούν στο Σύμπαν, και όμως οι επιστήμονες παραδέχονται ότι δεν ξέρουν σχεδόν τίποτα γι ‘αυτά.

Το Ευκλείδης θα κατασκευαστεί από τον ESA για να διεξάγει έρευνες κάπου 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη στη «νυχτερινή πλευρά» του.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) πήρε την απόφαση του για τον Ευκλείδη σε μια πρόσφατη συνάντηση των κρατών μελών του στο Παρίσι.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο πρέπει να είναι έτοιμο για εκτόξευση το 2019.

Δεκατρείς ευρωπαϊκές χώρες, 1000 επιστήμονες και 100 περίπου ινστιτούτα κι εργαστήρια συμμετέχουν στην αποστολή EUCLID.

Το κόστος για την κατασκευή, την εκτόξευση και τη λειτουργία του Ευκλείδη αναμένεται να είναι λίγο πάνω από 600 εκατ. ευρώ. Τα κράτη μέλη θα προσφέρουν επίσης την κάμερα του Ευκλείδη στα ορατά μήκη κύματος καθώς και εκείνη στο εγγύς υπέρυθρο φάσμα / φασματόμετρο, ανεβάζοντας το πιθανό κόστος του όλου εγχειρήματος πάνω ​​από τα 800 εκ. ευρώ.

Οι ΗΠΑ θα συνεισφέρουν στην αποστολή περίπου το 5% του κόστους της, κατασκευάζοντας τους υπέρυθρους ανιχνευτές που απαιτούνται για τον Ευκλείδη.

Ο Ευκλείδης επιλέχθηκε ως μια «μεσαίας κατηγορίας» αποστολή, που σημαίνει ότι το κόστος της θα έπρεπε να είναι κοντά στα 475 εκ. ευρώ. Το γεγονός ότι τα κράτη μέλη πρόκειται να βάλουν κι άλλα 125 εκατ. ευρώ πέρα ​​από την "τιμή στόχο", δίνει μια ένδειξη του πόσο πολύ σπουδαία θεωρείται αυτή η αποστολή.

Θέματα:

■● Οι αστρονόμοι νομίζουν ότι υπάρχει μέσα στους γαλαξίες περισσότερη μάζα από όση βλέπουν, που είναι ικανή να τους συγκρατεί αντί να διαλύονται από τις ταχύτητες που έχουν.

■● Οι αστροφυσικοί την ονόμασαν αξιωματικά "σκοτεινή ύλη" – αόρατη σε μας, αλλά που σαφώς ενεργεί σε γαλαξιακές κλίμακες

■● Στις μεγαλύτερες αποστάσεις, η διαστολή του σύμπαντος επιταχύνεται.

■● Έτσι, έχουμε και την "σκοτεινή ενέργεια", που φαίνεται να φταίει για την επέκταση του σύμπαντος, σε αντίθεση με τη βαρύτητα

■● Η τρέχουσα θεωρία υποστηρίζει ότι το 73% του σύμπαντος είναι σκοτεινή ενέργεια, το 23% είναι σκοτεινή ύλη και μόλις το 4% το είδος της ύλης που γνωρίζουμε καλά.

Ένα βασικό καθήκον του τηλεσκοπίου θα είναι να χαρτογραφήσει την κατανομή της σκοτεινής ύλης, η ύλη που δεν μπορεί να ανιχνευθεί άμεσα, αλλά που οι αστρονόμοι ξέρουν ότι είναι εκεί έξω λόγω των βαρυτικών επιδράσεων της πάνω στην ύλη που μπορούμε να δούμε.

Οι γαλαξίες, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσαν να διατηρούν το σχήμα τους αν δεν ήταν παρούσα μια επιπλέον «μάζα». Αυτή θεωρείται ότι είναι η σκοτεινή ύλη – οτιδήποτε κι αν αυτή είναι.

Παρόλο που το υλικό αυτό δεν μπορεί να φανεί άμεσα, το τηλεσκόπιο αυτό μπορεί να σχεδιάσει την κατανομή του αναζητώντας το πώς αυτή η μάζα του υλικού αυτού κάμπτει το φως που προέρχεται από τους απόμακρους γαλαξίες.

Το Hubble μας την σχεδίασε για ένα μικρό κομμάτι στον ουρανό – εύρους μόλις δύο μοίρες.

Ο Ευκλείδης, θα σχεδιάσει την κατανομή της σε 15.000 τετραγωνικές μοίρες του ουρανού – λίγο πάνω από το ένα τρίτο όλου του ουρανού.

Η σκοτεινή ενέργεια αποτελεί ένα πολύ διαφορετικό πρόβλημα, και είναι αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικά εκκρεμή ζητήματα που αντιμετωπίζει η επιστήμη του 21ου αιώνα.

Αυτή η μυστηριώδης δύναμη φαίνεται να επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος.

Η αναγνώριση της ύπαρξης και της ισχύος της το 1998 έδωσε σε τρεις επιστήμονες το Βραβείο Νόμπελ πέρυσι.

Ο Ευκλείδης θα ερευνήσει το φαινόμενο της σκοτεινής ενέργειας με τη χαρτογράφηση της τρισδιάστατης κατανομής των γαλαξιών.

Τα μοτίβα στα μεγάλα κενά που υπάρχουν μεταξύ των γαλαξιών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα είδος "κριτηρίου" για τη μέτρηση της διαστολής μέσα στο χρόνο.

Και πάλι, οι επίγειες έρευνες έχουν γίνει μόνο για μικρούς όγκους του ουρανού.

Έτσι, το τηλεσκόπιο Ευκλείδης θα μετρήσει τις ακριβείς θέσεις περίπου δύο δισεκατομμυρίων γαλαξιών μέχρι περίπου 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Ευκλείδης θα δώσει στην Ευρώπη ένα σημαντικό προβάδισμα σε ένα βασικό τομέα της αστροφυσικής. Οι Αμερικανοί θα ήθελαν κι αυτοί να πετάξουν τη δική τους εκδοχή του Ευκλείδη, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα στον προϋπολογισμό της NASA επί του παρόντος για να γίνει αυτό το πρότζεκτ.

Μια βασική διαφορά μεταξύ του σχεδιασμού των ΗΠΑ και του Ευκλείδη θα ήταν να κάνει χρήση των σουπερνόβα άστρων, ως δείκτες για τη μέτρηση του ρυθμού διαστολής του Σύμπαντος.

Αυτή ήταν και η προσέγγιση που χρησιμοποίησαν οι νικητές του Νόμπελ Saul Perlmutter και Adam Riess των ΗΠΑ και Brian Schmidt της Αυστραλίας. Δεν είναι η τεχνική που σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσει ο Ευκλείδης, αλλά ο καθηγητής Nichol δήλωσε ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε κάποιο άλλο στάδιο.

Το Hubble χρησιμοποίησε τον "ασθενή βαρυτικό εστιασμό" για να σχεδιάσει τον χάρτη της σκοτεινής ύλης

"Αυτή η επιλογή είναι ακόμα υπό συζήτηση," λέει. "Θα μπορούσε να γίνει στο τέλος της κύριας αποστολής, αν έχουμε μια επέκταση της αποστολής. Θα μπορούσαμε επίσης να κάνουμε κάποιες εργασίες με σουπερνόβα κατά τη διάρκεια της αποστολής. Εάν ορισμένα τμήματα του ουρανού που θέλουμε να δούμε, δεν είναι δεκτικά αμέσως, θα μπορούσαμε να πάμε σε αναζητήστε των σουπερνόβα.

“Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια φανταστική έρευνα σουπερνόβα, καθώς και οι νικητές του βραβείου Νόμπελ συμμετέχουν κι αυτοί στο σχεδιασμό του Ευκλείδη. Είναι εξαίρετοι επιστήμονες και θα ήταν φοβερό να τους έχουμε μαζί μας."

Επιστήμονες από το Ηνωμένο Βασίλειο θα φτιάξουν την ψηφιακή κάμερα του τηλεσκοπίου – μία από τις μεγαλύτερες φωτογραφικές μηχανές που θα έχουν τεθεί ποτέ στο διάστημα.

Το όργανο αυτό θα παράγει εικόνες του ουρανού πάνω από 100 φορές μεγαλύτερες από ότι μπορεί το Hubble.

Αυτό θα ελαχιστοποιήσει την ποσότητα των εικόνων που θα "συρραφτούν" για να φτιάξουν τους χάρτες του Ευκλείδη, πράγμα που καθιστά ευκολότερο τον εντοπισμό ορισμένων από τις ανεπαίσθητες επιδράσεις που οι αστρονόμοι προσπαθούν να ανιχνεύσουν.

Η αποστολή Euclid εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος Κοσμικού Οράματος (Cosmic Vision) της ESA στο χώρο της Κοσμολογίας.

http://sci.esa.int/science-e/www/area/index.cfm?fareaid=100

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μέχρι στιγμής ακόμα μία αποστολής, το σκάφος Solar Orbiter που θα εκτοξευτεί το 2017 και θα τεθεί σε τροχιά πολύ κοντά στον Ήλιο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231131805

Πηγή: BBC

[Δροσος Γεωργιος]

Με επιτυχία έγινε η πρώτη μη αυτόματη πρόσδεση κινεζικών διαστημικών σκαφών.

Η Κίνα πραγματοποίησε με επιτυχία νωρίς την Κυριακή το πρώτο μη αυτόματο ραντεβού της στο διάστημα ανάμεσα σε δύο διαστημόπλοια, το Σένζου 9 και το Τιανγκόνγκ 1, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την Γη.

Οι αστροναύτες του Σένζου απομάκρυναν το διαστημικό τους όχημα περίπου 400 μέτρα από το Τιανγκόνγκ πριν πλησιάσουν και το προσδέσουν με δικό τους έλεγχο.

Το εγχείρημα μεταδόθηκε ζωντανά από την κρατική τηλεόραση CCTV.

Η μη αυτόματη πρόσδεση, δηλαδή με έλεγχο των πιλότων, ήταν ο βασικός στόχος του πληρώματος του διαστημοπλοίου Σένζου, στην τέταρτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή της Κίνας.

Θεωρείται δε ένα σημαντικό βήμα προς την κατασκευή διαστημικού σταθμού από την Κίνα.

Το πλήρωμα του Σένζου 9 αποτελείται από δύο άντρες και μία γυναίκα, την Λιου Γιάνγκ. Είναι η πρώτη φορά που μια γυναίκα αστροναύτης συμμετέχει σε ανάλογη αποστολή.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231201895

 

Διαστημική "σκόνη" κατά διαστημικών "σκουπιδιών"

Καταστροφή με τεχνητά μέσα, των διαστημικών σκουπιδιών προκειμένου να συνλθιβούν κατευθύνοντάς τα προς την έξω ατμόσφαιρα, στην οποία μόλις εισέλθουν θα διαλυθούν λόγω της τριβής και της υψηλής θερμοκρασίας.

Η "σκόνη" αυτή θα φτάνει τους 20 με 40 τόννους βάρους και θα μεταφέρεται στο διάστημα με την χρήση βαλλιστικών πυραύλων.

Είναι μια μια ιδέα του Εργαστηρίου Ναυτικών Ερευνών των ΗΠΑ, λόγω του ότι στο διάστημα υπάρχουν εκατομμύρια «σκουπίδια», σε ύψος 2.000 χλμ και κάτω και η ανάγκη καθαρισμού τους γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.

Υπολογίζεται ότι βρίσκονται σε τροχιά 21.000 αντικείμενα μεγαλύτερα από δέκα εκατοστά, περίπου 500.000 με μέγεθος από ένα έως δέκα εκατοστά και πάνω από 100 εκατομμύρια σκουπιδάκια με μέγεθος κάτω από ένα εκατοστό.

Η ταχύτητα με την οποία κινούνται ξεπερνάει τα 8 χλμ ανά δευτερόλεπτο ή πιο απλά 27.358 χλμ/ώρα! Όπως είναι κατανοητό, συνιστούν τεράστιο κίνδυνο για τις επανδρωμένες και μη, διαστημικές αποστολές.

 

H πτώση των πυραύλων δεν επηρεάζει τη φύση.

Οι ειδικοί του Κέντρου εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων επίγειων διαστημικών υποδομών και οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Προβλημάτων Ύδατος και Οικολογίας του παραρτήματος Σιβηρίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, παρουσίασαν στοιχεία παρακολούθησης της οικολογικής κατάστασης στην περιοχή του Αλτάι.

Στην περιοχή του Αλτάι υπάρχουν 4 ζώνες, στα όρια των οποίων καταπέφτουν υπολείμματα από κάθε εκτόξευση του κοσμοδρομίου Μπαϊκονούρ και επί 40 χρόνια στις κοιλάδες της Σιβηρίας συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 2.500 τόνοι διαστημικών απορριμμάτων.

Ωστόσο κατά τη γνώμη των ειδικών, που διεξήγαγαν την έρευνα, δεν παρατηρείται οποιαδήποτε επίδραση ούτε στην κατάσταση του περιβάλλοντος, ούτε στην υγεία του τοπικού πληθυσμού.

[Δροσος Γεωργιος]

Επιτυχής προσγείωση του Soyuz στο Καζακστάν.

Ολοκληρώθηκε η πτήση του "Soyuz TMA-03M», το πλήρωμα στη Γη!

Η μονάδα καθόδου (DM) του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (TLC) "Soyuz TMA-03M» στις 12:14:50 ώρα Μόσχας, προσγειώθηκε σε μια προκαθορισμένη περιοχή, 148 χιλιόμετρα νοτιο-ανατολικά της Dzhezkazgan, Καζακστάν.

Ο Ρώσος κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko, ο αστροναύτης της NASA Donald Pettit και ο αστροναύτης της ESA Kuipers Αντρέ ολοκλήρωσαν την πτήση τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), το πρόγραμμα της αποστολής MKS-30/31.

Η συνολική διάρκεια της παραμονής στον ΔΔΣ ήταν 192 ημέρες 18 ώρες 58 λεπτά.

 

Προσεδάφιση στη Μογγολία για το κινεζικό «Θεϊκό Σκάφος 9»

Το κινεζικό διαστημικό σκάφος Shenzhou 9 («Θεϊκό σκάφος 9») το οποίο μετέφερε στο Διάστημα την πρώτη Κινέζα αστροναύτη, την 33χρονη πιλότο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, Λιού Γιάνγκ, επέστρεψε στη Γη την Παρασκευή.

Το σκάφος προσγειώθηκε στην Εσωτερική Μογγολία στις 05:05 τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδος) και εικόνες μεταδόθηκαν από την τηλεόραση.

Το πλήρωμα του «Θεϊκού σκάφος 9» αποτελείτο από την Λιού κι άλλους δύο αστροναύτες.

«Αισθάνομαι τόσο ωραία να στέκομαι στη Γη και αισθάνομαι ακόμα καλύτερα να βρίσκομαι στο σπίτι μου» είπε η 33χρονη αστροναύτης.

Στόχος της αποστολής δοκιμή της τεχνολογίας σύνδεσης σκαφών σε τροχιά, η οποία θα επιτρέψει την κατασκευή κινεζικού διαστημικού σταθμού την επόμενη δεκαετία.

Η κάψουλα συνδέθηκε με επιτυχία με την υπομονάδα Tiangong-1 που περιμένει σε τροχιά από πέρυσι. Η ανάπτυξη τεχνολογίας που επιτρέπει τη σύνδεση σκαφών σε τροχιά έχει κρίσιμη σημασία για την κατασκευή μόνιμου διαστημικού σταθμού γύρω στο 2020.

Ο πρωθυπουργός της χώρας χαιρέτισε την αποστολή, λέγοντας ότι ήταν «πλήρως επιτυχημένη».

«Αυτή είναι άλλη μία εξαιρετική συμβολή του κινεζικού λαού στις προσπάθειες της ανθρωπότητας να εξερευνήσουν και να χρησιμοποιήσουν το διάστημα» δήλωσε ο Ουέν Τζιαμπάο.

 

Μορφές ζωής επιβιώνουν στο διάστημα.

Μια νέα έρευνα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βοήθησε να ενισχυθούν οι θεωρίες ότι η ζωή προήλθε από το διάστημα, ενώ μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία καλύτερων αντηλιακών κρεμών.

Το 2008 οι επιστήμονες έστειλαν ένα πακέτο στο μέγεθος μιας βαλίτσας πάνω στον Διαστημικό Σταθμό, γεμάτο με οργανικές ενώσεις και ζωντανούς οργανισμούς για να εξετάσουν την αντίδραση τους στο διάστημα.

Μερικές από αυτές τις μορφές ζωής επέζησαν στο ταξίδι μια χαρά.

Λειχήνες που εκτέθηκαν σε συνθήκες του διαστήματος για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για 18 μήνες. Μερικές δε λειχήνες επέζησαν σε αυτή τη δοκιμασία και συνέχισαν να αναπτύσσονται στο εργαστήριο

Όταν οι αστροναύτες πηγαίνουν σε ένα διαστημικό περίπατο, δαπανώνται πολλές ώρες στην προετοιμασία για να βάλουν τα κατάλληλα σκάφανδρα ώστε να επιβιώσουν στις αντίξοες συνθήκες του διαστήματος. Αλλά δεν έγινε καμία προσπάθεια να προστατευτούν τα βακτήρια, οι σπόροι, οι λειχήνες και τα φύκια που βρίσκονται στο εξωτερικό μέρος του διαστημικού σταθμού μέσα σε δίσκους.

«Διερευνούμε τα όρια της ζωής», δήλωσε ο René Demets του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, η οποία επέβλεψε το πρότζεκτ, το οποίο ονομάστηκε πείραμα Expose-Ε.

Η ατμόσφαιρα ως γνωστόν προστατεύει τη ζωή πάνω στη Γη από τις βλαβερές υπεριώδεις ακτίνες ενώ σταθεροποιεί και τις θερμοκρασίες. Σε αντίθεση, τα δείγματα που εκτέθηκαν στο διάστημα δέχθηκαν χωρίς καμιά προστασία τις ακτίνες του ήλιου. Αν και υπάρχει μια στοιχειώδης μόνωση από το Διαστημικό Σταθμό, οι θερμοκρασίες αλλάζουν από μείον 12 έως συν 40 βαθμούς Κελσίου, πάνω από 200 φορές την ημέρα καθώς αυτός βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Τα δείγματα επέστρεψαν στη Γη το 2009 και τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται σε ειδική έκδοση του περιοδικού Astrobiology.

Οι λειχήνες τελικά αποδείχθηκαν σκληρά καρύδια: όταν ήρθαν πίσω στη Γη ορισμένα από τα είδη που βρέθηκαν στο διάστημα συνεχίζουν να αναπτύσσονται κανονικά. Κατά τη διάρκεια της δύσκολης κατάστασης, αυτές “είχαν βρεθεί σε μια λανθάνουσα κατάσταση περιμένοντας να έρθουν καλύτερες συνθήκες," εξήγησε ο René.

Οι λειχήνες μάλιστα έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον διαφόρων εταιριών καλλυντικών. Μπορούν να επιβιώσουν κάτω από την πλήρη ένταση του Ήλιου επί 18 μήνες, γι αυτό μπορεί να οδηγήσουν σε νέα υλικά για αντηλιακά νέας γενιάς.

Οι ζωντανοί οργανισμοί που επιβιώνουν στο ανοιχτό διάστημα υποστηρίζουν την ιδέα της «πανσπερμίας» – ότι η ζωή εξαπλώθηκε από τον έναν πλανήτη στον άλλο, ή ακόμα και μεταξύ των ηλιακών συστημάτων.

Φαίνεται πιθανό ότι οι οργανισμοί θα μπορούσαν να αποικίσουν πλανήτες με τη βοήθεια των αστεροειδών.

Ο ESA θα εξετάσει σχολαστικά αυτήν την θεωρία κάνοντας μελλοντικές αποστολές στο διαστημικό σταθμό με διαφορετικά δείγματα μορφών ζωής.

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

Το τηλεσκόπιο Hubble ανακαλύπτει γαλαξίες που δεν περιμέναμε να υπάρχουν.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποκάλυψε ένα αινιγματικό τόξο φωτός, πίσω από ένα εξαιρετικά μεγάλο σμήνος γαλαξιών σε απόσταση 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Το σμήνος αυτό είχε ανακαλυφθεί νωρίτερα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer και δημιουργήθηκε όταν το Σύμπαν ήταν ακόμη περίπου στο ένα τέταρτο της σημερινής του ηλικίας. Το μεγάλο τόξο είναι η παραμορφωμένη εικόνα ενός γαλαξία που βρίσκεται πίσω από το σμήνος, και το φως που εξέπεμψε άλλαξε πορεία από τη βαρυτική επίδραση της συστάδας των γαλαξιών η οποία παρεμβάλλεται.

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη παρατήρηση αυτής της γαλάζιας αψίδας φωτός πίσω από ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών, 10 δισ. έτη φωτός μακριά μας, είναι πως κανονικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχει.

Το γεγονός ότι το φως αλλάζει πορεία καθώς περνά γύρω από βαριά σώματα όπως άστρα, ή και γαλαξίες ολόκληρους είναι γνωστό ως το φαινόμενο του βαρυτικού φακού, κι επιτρέπει στους επιστήμονες να δουν τι συμβαίνει πίσω από τέτοια ουράνια σώματα, κάτι που αλλιώς θα ήταν αδύνατο. Το φαινόμενο περιγράφεται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, και μάλιστα ήταν αυτό που έδωσε την πρώτη επιβεβαίωση ότι η θεωρία του είναι σωστή, όταν το 1919 ο Βρετανός αστρονόμος Έντιγκτον, κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης Ηλίου, έδειξε ότι ο Ήλιος πράγματι καμπύλωνε το φως των αστέρων που βρίσκονταν πίσω του.

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη παρατήρηση αυτής της αψίδας φωτός, είναι πως κανονικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχει.

Όσο πιο μακριά κοιτάμε, τόσο και πιο βαθιά στο παρελθόν του Σύμπαντος βλέπουμε και σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση, σε τόσο πρώιμες εποχές δεν περιμέναμε να υπήρχαν γαλαξίες φωτεινοί αρκετά ώστε να τους δούμε, ακόμα και υπό την επίδραση του βαρυτικού φακού.

Τα σμήνη γαλαξιών είναι συγκεντρώσεις εκατοντάδων ή και χιλιάδων γαλαξιών που έλκονται από τη μεταξύ τους βαρύτητα. Καθώς είναι τα πιο βαριά αντικείμενα που γνωρίζουμε στο Σύμπαν, οι επιστήμονες τα χρησιμοποιούν συχνά για να μελετήσουν την περιοχή που βρίσκεται πίσω τους. Αν και αυτό λειτουργεί σε σμήνη τα οποία βρίσκονται πιο κοντά στη Γη, οι αστρονόμοι πίστευαν πως σμήνη τόσο μακριά όπως αυτό, δεν θα είχαν αρκετή μάζα ώστε να καμπυλώσουν το φως κάποιου γαλαξία τόσο μακρινού. Έτσι, πρόκειται για το πιο βαρύ σμήνος που έχει ανακαλυφθεί σε τέτοια απόσταση, 5 με 10 φορές μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα, και υπολογίζουν πως «ζυγίζει» όσο 500 τρισεκατομμύρια δικοί μας Ήλιοι.

Στην ίδια φωτογραφία λοιπόν παρατηρήθηκε ένας αρχαίος γαλαξίας ηλικίας έως και 13 δισεκατομμυρίων χρόνων, πιο φωτεινός και πιο μεγάλος από ότι αναμενόταν αλλά και ένα σμήνος, πιο βαρύ από όλα τα σμήνη που είχαν παρατηρηθεί ποτέ στην ίδια απόσταση. Το γεγονός πως υπάρχουν τέτοια σμήνη κάνει τους επιστήμονες να θέλουν να επαναλάβουν τις παρατηρήσεις τους αλλά και να ανακαλύψουν νέα παραδείγματα. Ήταν τέτοια η έκπληξή τους, που όπως χαρακτηριστικά λέει ένας από τους συγγραφείς της έρευνας, ο Anthony Gonzalez του πανεπιστημίου της Florida:

«δεν έχω πειστεί για καμιά από τις δύο εξηγήσεις. Βρήκαμε μόνο ένα παράδειγμα. Πρέπει να μελετήσουμε πολλά ακόμη τέτοια αντικείμενα».

 

Πλανήτης «αδυνατίζει» μετά από έκρηξη του άστρου του.

Ενα σπάνιο και ιδιαίτερα εντυπωσιακό φαινόμενο εντόπισε διεθνής ομάδα αστρόνομων με την βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Οι ερευνητές «είδαν» μεγάλο μέρος της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη να εξατμίζεται μετά από μια μεγάλη έκρηξη που προκλήθηκε στο μητρικό του άστρο με το οποίο ο πλανήτης βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην διαδικτυακή επιθεώρηση phys.org

O HD 189733 b είναι ένας γίγαντας αερίου περίπου 63 έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό της Αλεπούς.

Ανακαλύφθηκε το 2005 και η μάζα του είναι περίπου 15% μεγαλύτερη από εκείνη του Δία. Είναι ο πρώτος εξωπλανήτης που βρέθηκε να διαθέτει διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρά του και οι επιστήμονες θεωρούν ότι ο ουρανός του έχει γαλάζια απόχρωση παρόμοια με εκείνη της Γης.

Το μητρικό του άστρο είναι ελάχιστα μικρότερο και πιο ψυχρό από τον Ηλιο. Ο πλανήτης κινείται τόσο κοντά στο άστρο του με αποτέλεσμα η μέση θερμοκρασία που αναπτύσσεται σε αυτόν είναι της τάξης των χιλίων βαθμών Κελσίου. Η ανώτερη ατμόσφαιρά του βομβαρδίζεται από ακτινοβολία Χ αλλά και από τη λεγόμενη ακραία υπεριώδη ακτινοβολία.

Ο HD 189733 b αποτελεί ένα ιδανικό σημείο παρατήρησης για τους επιστήμονες που μελετούν την επίδραση και τις επιπτώσεις της δραστηριότητας ενός άστρου στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=465036&h1=true

 

Καταπληκτική φωτογραφία ενός κοσμικού πίδακα αερίων.

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καταπληκτική εικόνα από ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο. Η εικόνα δείχνει ένα «αστρικό γκέιζερ», έναν πίδακα αερίων που εκτοξεύεται με δύναμη από νεαρά άστρα που συγκρούονται με νέφη αερίων και σκόνης, και ταξιδεύει με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιάδων χλμ/δευτ.

Αυτά τα κοσμικά γκέιζερ ονομάζονται «αντικείμενα Herbig Haro» (ΗΗ) και έχουν διάρκεια ζωής λίγες χιλιάδες έτη. Το εικονιζόμενο είναι το HH 110 και όπως ανακοίνωσε η NASA η φωτογραφία αποτελεί μια σύνθεση πολλών εικόνων που έχει καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από το συγκεκριμένο γκέιζερ την τελευταία οκταετία.

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

H Γαία του Σύμπαντος.

Στην τελική φάση της προετοιμασίας της βρίσκεται η αποστολή Gaia της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA). Το σκάφος της αποστολής θα διαθέτει διάφορα όργανα, όπως μια σούπερ κάμερα 1,5 gigapixel, με τα οποία θα επιχειρήσει να χαρτογραφήσει και μάλιστα τρισδιάστατα περίπου ένα δισεκατομμύριo άστρα.

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της ESA το σκάφος θα ξεκινήσει το ταξίδι του το 2013 - δεν έχει ωστόσο ανακοινωθεί επίσημα η ημερομηνία αναχώρησης του. Το GAIA θα ταξιδέψει σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίων χλμ από τη Γη και θα τεθεί σε τροχιά σε ένα σημείο του Διαστήματος όπου θα έχει την καλύτερη δυνατή θέση για να κάνει τη χαρτογράφηση και να μπορεί ταυτόχρονα να μεταδίδει απρόσκοπτα δεδομένα πίσω στη Γη.

Υπολογίζεται ότι το σκάφος θα στείλει όγκο δεδομένων που θα ξεπερνά τα 200 terabytes.

Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η ESA είναι από τη φάση ελέγχου της κεραίας του σκάφους. Η κεραία είναι τοποθετημένη σε έναν τοίχο που είναι καλυμμένος με ακίδες αφρού. Εκεί γίνεται έλεγχος της αποτελεσματικότητας της κεραίας και της ισχύος των ραδιοσημάτων που στέλνει.

 

Κοσμική «ρουκέτα» τρύπησε τον Γαλαξία μας.

Ομάδα επιστημόνων από τον Καναδά και τις ΗΠΑ υποστηρίζει ότι πολύ πρόσφατα (σε κοσμολογικούς χρόνους) ο Γαλαξίας συγκλονίστηκε από ένα σπάνιο συμβάν και ακόμη δεν έχει «συνέλθει».

Σύμφωνα με τους ερευνητές, πριν από 100 εκατομμύρια έτη ένα κοσμικό αντικείμενο διαπέρασε τον Γαλαξία από τη μια άκρη στην άλλη.

Οι ερευνητές πιθανολογούν ότι αυτό το «αντικείμενο» ήταν είτε ένας μικρός γαλαξίας είτε μια γιγάντια «μπάλα» σκοτεινής ύλης.

«Ανακαλύψαμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πριν από μόλις 100 εκατομμύρια έτη ο Γαλαξίας 'συγκρούστηκε' με έναν μικρότερο γαλαξία ή μια γιγάντια δομή σκοτεινής ύλης. Εντοπίσαμε αναπάντεχες διαφοροποιήσεις στην κατανομή των άστρων πάνω και κάτω από τον κεντρικό άξονα του Γαλαξία. Η κατανομή των άστρων έχει την όψη ενός κάθετου κύματος κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ μέχρι σήμερα» αναφέρει ο Λάρι Γουίντροου, καθηγητής του Πανεπιστημίου Queen's στον Καναδά που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας.

 

Μυστηριώδης εξαφάνιση κοσμικού δίσκου.

Οι πλανήτες δημιουργούνται από τα υλικά που περιέχουν οι δίσκοι κοσμικής ύλης (αέρια, σκόνη) οι οποίοι σχηματίζονται γύρω από νεογέννητα άστρα.

Πριν από 25 χρόνια οι επιστήμονες εντόπισαν έναν τέτοιο δίσκο σε απόσταση 450 ετών φωτός από τη Γη.

Τον τελευταίο καιρό όμως οι επιστήμονες διαπίστωναν ότι κάτι περίεργο συμβαίνει αφού η φωτεινότητα του δίσκου μειωνόταν προοδευτικά ώσπου έξαφνα ο δίσκος «εξαφανίστηκε» από τη θέα τους. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν έχουν συναντήσει ξανά οι επιστήμονες.

Γύρω από το άστρο TYC 8241 2652 είχε δημιουργηθεί ένας μεγάλος και πυκνός δίσκος κοσμικής ύλης.

Σύμφωνα με τους ειδικούς το άστρο έχει ηλικία μόλις δέκα εκατομμύρια έτη. Ο Ηλιος είναι 4.6 δισ. ετών. Τα τελευταία δυόμισι χρόνια οι επιστήμονες έβλεπαν τον δίσκο να χάνει σταδιακά την λάμψη του. Στις αρχές Μαΐου ερευνητική ομάδα που προσπάθησε να τον μελετήσει εκ νέου με το τηλεσκόπιο του παρατηρητηρίου Gemini στη Χιλή διαπίστωσε ότι ο δίσκος είχε πλέον εξαφανιστεί.

«Τόσο μεγάλος όγκος ύλης σε τόσο κοντινή απόσταση από το νεαρό άστρο δημιουργεί συνθήκες δημιουργίας πλανητών με βραχώδη μορφή όπως αυτοί του δικού μας ηλιακού συστήματος. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς δημιούργησε αυτό το δίσκο και σίγουρα δεν γνωρίζουμε τι προκάλεσε την απότομη εξαφάνιση του» αναφέρει ο Μπεν Ζούκερμαν, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που ασχολήθηκε με το φαινόμενο.

Οι ερευνητές εικάζουν πως η ύλη του δίσκου είτε παγιδεύτηκε από τις βαρυτικές δυνάμεις του άστρου και αφομοιώθηκε από αυτό είτε για κάποιον άγνωστο λόγο η ύλη «διέφυγε» από τον δίσκο και διασκορπίστηκε στο Διάστημα.Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.

 

Φωτογράφισαν τη σκιά ενός...ατόμου.

Διεθνής ερευνητική ομάδα κατάφερε να τραβήξει την πρώτη φωτογραφία της σκιάς ενός ατόμου. «Αγγίξαμε τα ανώτατα όρια της μικροσκοπίας. Δεν μπορείς να δεις τίποτα μικρότερο από ένα άτομο χρησιμοποιώντας ορατό φως. Θέλαμε να ερευνήσουμε το πόσα άτομα απαιτούνται για να δημιουργήσουν μια σκιά και αποδείξαμε τελικά ότι χρειάζεται μόλις ένα» αναφέρει ο Ντέιβ Κιελπίνσκι του Κέντρου Κβαντικής Δυναμικής του Πανεπιστημίου Griffith στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας.

Ο Κιελπίνσκι ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας η οποία χρειάστηκε πέντε χρόνια για να φτάσει σε αυτό το αποτέλεσμα. Η ομάδα χρησιμοποίησε ένα μικροσκόπιο πολύ υψηλής ανάλυσης που έχει την ικανότητα να κάνει τη σκιά όσο σκοτεινή χρειάζεται για να γίνει τελικά ορατή. Οι ερευνητές απομόνωσαν ένα άτομο σε έναν «θάλαμο» και το συγκρατούσαν μέσα στον ελεύθερο χώρο του θαλάμου χρησιμοποιώντας ηλεκτρικές δυνάμεις. Στη συνέχεια «παγίδευσαν» ιόντα του στοιχείου υττέρβιου και τα εξέθεσαν σε συγκεκριμένη συχνότητα φωτός.

Κάτω από από αυτό το φως η σκιά του ατόμου έπεσε πάνω σε έναν ανιχνευτή και μια ψηφιακή κάμερα κατάφερε να την καταγράψει. Η εξέλιξη θεωρείται σημαντική γιατί θα βοηθήσει στους επιστήμονες να ρυθμίζουν καλύτερα τα μικροσκόπια όταν θέλουν να παρατηρήσουν τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στα κύτταρα. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications».

Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση της σκιάς ενός ατόμου που βρίσκεται στο εσωτερικό ενός κυλίνδρου.

[Δροσος Γεωργιος]

Τα ταξίδια στο Διάστημα «έχουν αντιγηραντική δράση»

Διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι οι μικροσκοπικοί νηματώδεις σκώληκες Caenorhabditis elegans, οι οποίοι έχουν ταξιδέψει επανειλημμένα ως πειραματόζωα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, συσσωρεύουν λιγότερες τοξικές πρωτεΐνες που συνδέονται με τη γήρανση των μυών.

Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Scientific Reports, οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιαπωνία, την Γαλλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά αναφέρουν ότι οι συνθήκες μικροβαρύτητες μειώνουν την έκφραση (λειτουργία) επτά γονιδίων.

Όταν οι ερευνητές μείωσαν τεχνητά την έκφραση αυτών των γονιδίων σε σκουλήκια C.elegans που δεν είχαν ταξιδέψει στο Διάστημα, τα πειραματόζωα έζησαν κι αυτά περισσότερο.

Πώς όμως συνδέονται τα γονίδια αυτά με τη γήρανση των μυών και τη διάρκεια ζωής; «Δεν είμαστε απολύτως σίγουροι» παραδέχεται ο Ναθάνιελ Σέτζικ του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Φαίνεται πάντως ότι τα γονίδια αυτά σχετίζονται με το πώς το σκουλήκι αντιλαμβάνεται τις αλλαγές στο περιβάλλον του και αλλάζει το μεταβολισμό του για να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον».

»Για παράδειγμα, ένα από τα γονίδια που αναγνωρίσαμε κωδικοποιεί την παραγωγή ινσουλίνης, η οποία είναι γνωστό ότι συνδέεται με τον έλεγχο του μεταβολισμού. Στα σκουλήκια, τις μύγες και τα ποντίκια, η ινσουλίνη συνδέεται επίσης με τη ρύθμιση της διάρκειας ζωής».

Οι παρατηρήσεις στο C.elegans, επισημαίνει ο ερευνητής, προσφέρουν νέα στοιχεία για την απώλεια μυικής μάζας που είναι γνωστό ότι οι εμφανίζουν οι αστροναύτες σε μακρόχρονες αποστολές. «Γνωρίζουμε ότι οι μυς τείνουν να συρρικνώνονται στο Διάστημα. Τα τελευταία αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι αυτό είναι σχεδόν σίγουρα προσαρμοστική μεταβολή και όχι παθολογική. Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, οι μυς γερνούν καλύτερα στο Διάστημα από ό,τι στη Γη».

»Δεν αποκλείεται επίσης να επιβραδύνουν οι διαστημικές πτήσεις τη διαδικασία της γήρανσης» εκτιμά ο Δρ Σέτζικ.

Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα γονίδια του C.elegans υπάρχουν και στον άνθρωπο, οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις τους εξετάζοντας τον Αντρέ Κούιπερς, αστροναύτη της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, οι οποίος επέστρεψε πρόσφατα στη Γη έχοντας καταρρίψει το ευρωπαϊκό ρεκόρ συνολικής παραμονής στο Διάστημα.

Τα σκουλήκια του Δρ Σέτζικ έγιναν πρωτοσέλιδο όταν επέζησαν της καταστροφής του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003.

Προστατευμένα μέσα σε κάνιστρα από αλουμίνιο, τα πειραματόζωα άντεξαν την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα και τη συντριβή στο έδαφος και βρέθηκαν ζωντανά μερικές εβδομάδες αργότερα.

 

Ανιχνευτές στο Νότιο Πόλο μπορούν να εκδίδουν δελτίο διαστημικού καιρού.

Ανιχνευτές νετρονίων που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες στην Ανταρκτική θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για τις ηλιακές καταιγίδες, οι οποίες απειλούν αστροναύτες, δορυφόρους και δίκτυα ηλεκτροδότησης.

Σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας, όπως αυτή που διανύουμε σήμερα, γιγάντιες εκρήξεις στην επιφάνεια του Ήλιου εκτινάσσουν στο Διάστημα δισεκατομμύρια τόνους υλικού, που κινούνται με ταχύτητες εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Σε περίπτωση που η Γη βρεθεί στην πορεία αυτών των σωματιδίων υψηλής ενέργειας, οι δορυφόροι, οι ραδιοεπικοινωνίες και οι μετασχηματιστές των δικτύων ηλεκτροδότησης μπορούν να τεθούν εκτός λειτουργίας.

Ο κίνδυνος είναι σημαντικός και για τους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, οι οποίοι δεν απολαμβάνουν την προστασία της γήινης ατμόσφαιρας.

Η πρόβλεψη των γεωμαγνητικών καταιγίδων γίνεται σήμερα με δορυφόρους, οι οποίοι παραμένουν μόνιμα στραμμένοι στον Ήλιο και μπορούν μεν να καταγράψουν τις ηλιακές εκρήξεις, αδυνατούν όμως να εκτιμήσουν πόσο γρήγορα ταξιδεύει προς τη Γη η καταιγίδα.

Τη λύση θα μπορούσαν να δώσουν οι ανιχνευτές στο Νότιο Πόλο, οι οποίοι καταμετρούν τα πρωτόνια που εκπέμπονται όταν σωματίδια υψηλής ενέργειας χτυπούν άτομα αερίων ψηλά στην ατμόσφαιρα. Δεδομένου ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης εκτρέπει τα εισερχόμενα φορτισμένα σωματίδια προς τους πόλους, οι ανιχνευτές βρίσκονται στην ιδανική θέση για να παρακολουθούν το συνεχή βομβαρδισμό της Γης από σωματίδια που έρχονται από κάθε πλευρά του ουρανού.

Αμερικανοί και Νοτιοκορεάτες ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν αν οι ανιχνευτές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης σε περίπτωση γεωμαγνητικής καταιγίδας.

Πώς όμως θα μπορούσαν οι ανιχνευτές να καταγράψουν τα εισερχόμενα σωματίδια πριν καν φτάσουν στη γήινη ατμόσφαιρα;

Στην πραγματικότητα, τα σωματίδια που εκτοξεύει ο Ήλιος δεν έχουν όλα την ίδια ενέργεια, και επομένως δεν έχουν όλα την ίδια ταχύτητα.

Κάποια από τα πρωτόνια της καταιγίδας κινούνται ταχύτερα και φτάνουν στη Γη ακόμα και ώρες νωρίτερα, συνήθως όμως δεν προκαλούν προβλήματα λόγω του μικρού αριθμού τους. Οι βλάβες είναι πιθανότερο να προκληθούν από το κύριο σώμα της καταιγίδας, το οποίο αποτελείται από πρωτόνια μικρότερης ταχύτητας, που καταφθάνουν όμως σε μεγαλύτερους αριθμούς.

Προκειμένου να ελέγξουν αν οι ανιχνευτές μπορούν να καταγράψουν έγκαιρα και αξιόπιστα τα πρώτα πρωτόνια που φτάνουν στη Γη, οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα που είχαν δώσει οι ανιχνευτές στη διάρκεια 12 ηλιακών καταιγίδων το διάστημα 1989-2005, και συνέκριναν τα δεδομένα αυτά με αντίστοιχες μετρήσεις από δορυφόρους.

Η ανάλυση έδειξε ότι τα πιο ενεργητικά πρωτόνια φτάνουν στη Γη περίπου 166 λεπτά νωρίτερα από τα βραδύτερα πρωτόνια, τα οποία έχουν ενέργεια 40-80 MeV (μεγαηλεκτρονιοβόλτ) και κινούνται με το 29 έως 39 τοις εκατό της ταχύτητας του φωτός αντίστοιχα.

Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματά τους στο Space Wather,

http://www.agu.org/pubs/crossref/2012/2012SW000795.shtml

μια επιθεώρηση της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής, οι ερευνητές αναφέρουν ότι μπόρεσαν να υπολογίσουν τη μέγιστη έκταση των βλαβών που θα μπορούσε να προκαλέσει μια οποιαδήποτε ηλιακή καταιγίδα.

Το περιθώριο των 167 λεπτών ίσως δεν φαίνεται αρκετά μεγάλο προκειμένου να εκδοθεί προειδοποίηση, πιθανότατα όμως θα ήταν αρκετό για να τεθούν προληπτικά εκτός λειτουργίας οι ευπαθείς δορυφόροι και να καταφύγουν σε έναν θωρακισμένο χώρο οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Οι ερευνητές εκτιμούν μάλιστα ότι επανδρωμένες διαπλανητικές αποστολές θα πρέπει να εφοδιάζονται στο μέλλον με φορητούς ανιχνευτές νετρονίων, οι οποίοι θα προειδοποιούν το πλήρωμα ότι πρόκειται να δεχθεί το μένος του Ήλιου.

 

Ο θάνατος ενός άστρου.

Μια μοναδική – και πολύ εντυπωσιακή – στιγμή συνέλαβε για άλλη μια φορά το τηλεσκόπιο Hubble απαθανατίζοντας μια από τις τελευταίες αναλαμπές ενός άστρου που οδεύει προς το τέλος της ζωής του.

Πρόκειται για το U της Καμηλοπάρδαλης – ή U Cam –, έναν κόκκινο γίγαντα που βρίσκεται σε απόσταση 1.500 ετών φωτός από εμάς.

Οταν τα άστρα πλησιάζουν προς το τέλος τους, περνώντας στο στάδιο του κόκκινου γίγαντα, το υδρογόνο στον πυρήνα τους μειώνεται – «ξεμένουν» δηλαδή από καύσιμα – και γίνονται ασταθή. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στο U Cam, το οποίο κάθε μερικά χρόνια, καθώς μια στρώση ηλίου που βρίσκεται γύρω από τον πυρήνα του υφίσταται σύντηξη, εκβάλλει μια «φούσκα» αερίου, η οποία και είναι ορατή στη φωτογραφία που τράβηξε το Hubble.

Το U Cam, το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης, κοντά στον Βόρειο Ουράνιο Πόλο, είναι ένα σπάνιο άστρο άνθρακα.

Η ατμόσφαιρα των άστρων αυτών περιέχει περισσότερο άνθρακα από οξυγόνο ενώ η βαρύτητα στην επιφάνειά τους είναι πολύ μικρή, γεγονός το οποίο μπορεί να προκαλέσει την απώλεια έως και του μισού της μάζας τους εξ αιτίας των ισχυρών αστρικών ανέμων.

Όπως διευκρινίζει η NASA, η οποία έδωσε στη δημοσιότητα τη φωτογραφία, αν «σβήσουμε» το φως που το περιβάλλει, το U Cam είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρό – θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα μόνο πίξελ στο κέντρο της φωτογραφίας.

Το κέλυφος αερίων που εκβάλλεται από τα άστρα σε αυτό το στάδιο είναι συνήθως ασταθές και έχει ακανόνιστο σχήμα. Το U της Καμηλοπάρδαλης πέτυχε όμως αυτή τη φορά μια σχεδόν τέλεια σφαιρική φυσαλίδα την οποία η κάμερα του Hubble κατέγραψε με σπάνια λεπτομέρεια.

[Δροσος Γεωργιος]

Ο πύραυλος-φορέας Σογιούζ είναι έτοιμος για εκτόξευση.

Στο Μπαϊκονούρ έχουν τοποθετήσει τον πύραυλο-φορέα Σογιούζ με το διαστημόπλοιο. Η εκτόξευσή του έχει προγραμματιστεί για το πρωί της Κυριακής της 15ης Ιουλίου.

Τις μέρες που έμειναν οι Ρώσοι ειδικοί θα ελέγξουν ακόμα μία φορά όλα τα συστήματα και θα γεμίσουν τον φορέα με καύσιμο. Σήμερα η Κρατική Επιτροπή θα πρέπει να εγκρίνει τη σύνθεση της διεθνούς πληρώματος. Αν δεν συμβεί τίποτα απρόβλεπτο,

στο Διάστημα θα πετάξουν ο Ρώσος Γιούρι Μαλέντσενκο, η Αμερικανίδα Σανίτα Ουΐλιαμς (Sanita Williams) και ο Ιάπωνας Ακιχίκο Χοσίντε (Akihiko Hoshide).

[Δροσος Γεωργιος]

Εκτόξευση "Soyuz TMA-05M" για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμο.

Στις 15η του Ιούλη στις 06,40 ώρα Μόσχας από το Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε ο πύραυλος (ILV) «Σογιούζ-FG» με το διαστημόπλοιο μεταφοράς (TLC) "Soyuz TMA-05M" επανδρωμένο με τους Διοικητής Γιούρι Malenchenko (Roscosmos), οι μηχανικοί πτήσης : Sanita Ουίλιαμς (NASA), Akihito Hoshide (JAXA).

Η σύνδεση του "Soyuz TMA-05M» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 17 Ιουλίου.

 

Στην Κινέζα κοσμοναύτη άρεσε η ζωή σε τροχιά.

«Πιο πολύτιμες στη ζωή της» θεωρεί η Λιου Γιαν τις αναμνήσεις από την πτήση της στο Διάστημα επιβαίνοντας του διαστημοπλοίου Shenzhou-9 και εργαζόμενη στην εργαστηριακή μονάδα Tiangong 1, που βρίσκεται σε τροχιά.

Μετά από παραμονή δύο εβδομάδων σε καραντίνα και την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου αποκατάστασης των τριών Κινέζων κοσμοναυτών, που ήταν το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Shenzhou-9, στο οποίο συμπεριελήφθη η πρώτη Κινέζα κοσμοναύτης, η Λιου Γιαν εμφανίστηκε για πρώτη φορά δημοσίως. Η Λιου Γιαν θεωρεί τη ζωή σε τροχιά συντροφιά με τους δύο συναδέλφους της κοσμοναύτες πολύ ενδιαφέρουσα και είναι έτοιμη να εκτελέσει νέες υπεύθυνες αποστολές στη Γη και το Διάστημα.

[/b]

[Δροσος Γεωργιος]

Το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος μεταφοράς "Soyuz TMA-05M» συνδεθηκε με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η σύνδεση πραγματοποιήθηκε στις 8:51:07 GMT.Αυτη την περίοδο στον Δ.Δ.Σ. είναι συνδεδεμένα τα «Πρόοδος M-15M», «Σογιούζ TMA-04M» και «Σογιούζ TMA-05M».

Βίντεο εκτόξευσης:

http://www.tovima.gr/webtv/?mode=1&pg=3#338806

 

Eνα αστέρι γεννιέται.

Σε ένα βίντεο που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα και συνδυάζει τα δεδομένα τριών διαφορετικών τηλεσκοπίων η NASA μας δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε για πρώτη φορά τα πρώτα βήματα ενός άστρου μετά την είσοδό του στη… συμπαντική ζωή.

Αστρικό νήπιο.

Το V1647 Orionis (εν συντομία V1647 Ori) είναι ένα άστρο σε νηπιακό στάδιο που γεννήθηκε μόλις – για τα αστρικά χρονικά δεδομένα – στον αστερισμό του Ωρίωνα, 1.300 έτη φωτός μακριά από εμάς. Πρόκειται για ένα πρωτοάστρο, όπως το ονομάζουν οι επιστήμονες, το οποίο εξακολουθεί να είναι τυλιγμένο στο γενεσιουργό του νέφος. Από την ανακάλυψή του το 2004 μέχρι σήμερα οι ερευνητές της NASA το παρατηρούν βλέποντας για πρώτη φορά «ζωντανά» τις διεργασίες που συντελούνται κατά τα πρώτα στάδια του σχηματισμού ενός αστεριού.

«Με βάση τις μελέτες των υπερύθρων υποπτευόμαστε ότι αυτό το πρωτοάστρο δεν έχει ηλικία μεγαλύτερη από ένα εκατομμύριο χρόνια, πιθανώς μάλιστα είναι πολύ νεότερο» δήλωσε ο Κένζι Χαμαγκούτσι του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA, κύριος συγγραφέας της πρώτης μελέτης του V1647 Ori που πραγματοποιήθηκε με βάση τα δεδομένα του Chandra και δυο ακόμη διαστημικών τηλεσκοπίων.

Τα πρωτοάστρα δεν έχουν αναπτύξει ακόμη την ικανότητα να παράγουν ενέργεια, όπως συμβαίνει με τα ενήλικα άστρα σαν τον Ηλιο, ο οποίος αποτελεί μια πανίσχυρη ενεργειακή «γεννήτρια» εξ αιτίας της σύντηξης του υδρογόνου με το ήλιο στον πυρήνα του. Προτού φθάσουν σε αυτό το στάδιο – το οποίο για το V1647 Ori απέχει ακόμη εκατομμύρια έτη – τα «νήπια» άστρα λάμπουν εξ αιτίας της θερμότητας που παράγεται από τα αέρια που «χτυπούν» την επιφάνειά τους.

Εκλάμψεις χίλιες φορές ισχυρότερες από του Ηλιου.

Υπολογίζεται ότι η μάζα του V1647 Ori είναι ίση με τα τέσσερα πέμπτα της μάζας του Ηλιου, εξ αιτίας όμως της μικρής πυκνότητάς του το νεογέννητο άστρο είναι πενταπλάσιο σε μέγεθος από το δικό μας. Στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του η θερμοκρασία του κυμαίνεται γύρω στους 3.500 βαθμούς Κελσίου – είναι δηλαδή κατά περίπου ένα τρίτο ψυχρότερο από τον Ηλιο.

Οι εκλάμψεις του όμως είναι κατά πολύ ισχυρότερες. Το γεγονός ότι το άστρο περιστρέφεται πολύ ταχύτερα από τον περιαστρικό δίσκο του τα μαγνητικά τους πεδία αλληλεπιδρούν προκαλώντας κατά καιρούς μεγάλες εκρήξεις ακτίνων Χ. Οι εκρήξεις αυτές, οι οποίες το κάνουν να φαίνεται 100 φορές λαμπρότερο, ήταν και αυτές που «πρόδωσαν» την παρουσία του στους επιστήμονες.

Οι ερευνητές εντοπίζουν στο πρωτοάστρο δυο σχεδόν αντιδιαμετρικά αντίθετες κηλιδες οι οποίες έχουν το σχήμα τηγανίτας και περίπου το μέγεθος του Ηλιου. Υπολογίζεται ότι σε αυτά τα σημεία οι θερμοκρασίες είναι κατά 13.000 φορές μεγαλύτερες από ό,τι στην υπόλοιπη επιφάνειά του.

Σύμφωνα με τον κ. Χαμαγκούτσι, οι εκρήξεις των κηλίδων αυτών είναι κατά μερικές χιλιάδες φορές πιο δυνατές από την ισχυρότερη έκρηξη ηλιακής κηλίδας που καταγράφηκε ποτέ, στις 4 Νοεμβρίου του 2003. Η διαδικασία δημιουργίας τους είναι ωστόσο διαφορετική από αυτή που συντελείται στον Ηλιο, χωρίς ακόμη οι επιστήμονες να γνωρίζουν με βεβαιότητα την αιτία της.

[Δροσος Γεωργιος]

Η αποστολή 32/33 στον ISS.

Κατά τη διάρκεια της αποστολής θα συνεχίσουν να εκτελούνται πειράματα στον τομέα της βιοτεχνολογίας , βιοϊατρικής έρευνας, τηλεπισκόπηση της Γης, εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος, διαστημική επιστήμη των υλικών, γεωφυσική και η εξερεύνηση του διαστήματος , καθώς και για την εκπαίδευση και τις εξορυκτικές τεχνολογίες.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα θα γίνουν περίπου 40 πειράματα, διαστημικός περίπατος, στη διάρκεια της οποίας οι αστροναύτες θα προωθήσουν έναν δορυφόρο, με σκοπό να προβλέψουν τις μελλοντικές ημερομηνίες και τους τόπους που πέφτουν στη Γη παλια τμήματα των διαφόρων κοσμικών αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων των δορυφόρων.

Επίσης θα υποδεχθουν το ρωσικο φορτηγο διαστημόπλοιο "Πρόοδος M-16M» και το Ιαπωνικό διαστημόπλοιο φορτίου HTV-3, "Konotori-3».

Το πιο έμπειρο μέλος του πληρώματος του WPK "Soyuz TMA-05M» ειναι ο Γιούρι Malenchenko με τέσσερις διαστημικές πτήσεις (το 1994 στο σταθμό "Μιρ", το 2000, 2003 και 2008 στον ISS). Στις τέσσερις πτήσεις πέρασε 514 ημέρες σε τροχιά και πραγματοποιησε τέσσερις διαστημικούς περιπάτους.

 

To Συμβούλιο της ESA συμφώνησε στην ένταξη της Πολωνίας.

Στις 13 Ιουλίου, τα Κράτη Μέλη της ESA συμφώνησαν ομόφωνα στην ένταξη της Πολωνίας ως πλήρες μέλος. Ο Γενικός Διευθυντής της ESA έχει πλέον την απαραίτητη εντολή για να υπογράψει τη Συμφωνία Προσχώρησης στην Ιδρυτική Συνθήκη του οργανισμού μαζί με την Υπουργό Οικονομίας της Πολωνίας, την κα Waldemar Pawlak.

Η Πολωνία θα ξεκινήσει στη συνέχεια τη διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας από το κοινοβούλιο. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, η Πολωνία θα καταθέσει τα έγγραφα της προσχώρησης στην Γαλλική Δημοκρατίας και θα γίνει το 20ο Κράτος Μέλος της ESA.

Μπορεί ωστόσο από σήμερα να παραστεί σαν παρατηρητής στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της ESA.

Η Πολωνία είναι ένα από τα 'Συνεργαζόμενα Μέλη' από τον Απρίλιο του 2007, οπότε υπέγραψε Συμφωνία Συνεργασίας με την ESA. To Σχέδιο για Ευρωπαϊκά Συνεργαζόμενα Κράτη (Plan for European Cooperating States ή PECS στα Αγγλικά) υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 2008 στην Βαρσοβία.

Περισσότερα από 42 έργα έχουν από τότε ανατεθεί στην Πολωνία με συνολικό προϋπολογισμό 11 εκατομμύρια ευρώ.

 

Ερώτημα: Ξερει κανείς πόσα εργα και σε ποιο προϋπολογισμό εχει παρει η Ελλαδα απο την ESA;

[Δροσος Γεωργιος]

Μπορεί το θέμα να μην εχει αμεση σχέση με την Διαστημική Εξερεύνηση αλλα χωρίς Μαθηματικά δεν μπορείς να προχωρήσεις.

Πέντε μετάλλια και μια εύφημο μνεία στην Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα.

Ένα Χρυσό, ένα αργυρό, τρία Χάλκινα μετάλλια και μια εύφημο μνεία έφεραν οι Έλληνες Μαθητές από την 53η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα, η οποία διοργανώθηκε στην πόλη Mar del Plata της Αργεντινής από τις 4 έως τις 16 Ιουλίου.

Η ελληνική εταιρεία Μαθηματικών προετοιμάζει και υποστηρίζει τις προσπάθειες των μαθητών πάντα σε εθελοντική βάση.

Κάθε χρόνο διοργανώνει πέντε εξετάσεις, όπου ανάμεσα από 15.000 παιδιά βγαίνουν δύο εθνικές ομάδες. Η μία είναι των μικρών, στην οποία συμμετέχουν παιδιά μέχρι 15 μιση ετών και η άλλη είναι των νέων μέχρι την ηλικία των 19, δηλαδή να βρίσκονται ακόμα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Οι Διεθνείς Μαθηματικές Ολυμπιάδες είναι ένας θεσμός υψηλότατου επιστημονικού επιπέδου όπου συμμετέχουν τα μεγαλύτερα ταλέντα στο χώρο των μαθηματικών από όλο σχεδόν τον κόσμο.

«Βρισκόμαστε στην 25η θέση ανάμεσα σε 103 χώρες, οι οποίες συμμετέχουν στον διαγωνισμό. Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που παίρνουμε χρυσό μετάλλιο και αυτό μας κάνει πιστεύουμε ότι κάθε χρόνο θα πηγαίνουμε όλο και καλύτερα, γιατί τα παιδιά, τα οποία συμμετέχουν πέρα από το ταλέντο τους, δουλεύουν πολύ και έχουν ήθος. Φέτος και τα έξι παιδιά που συμμετείχαν βραβεύτηκαν» αναφέρει ο κ. Ιωάννης Τιρλής από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία.

«Από την Δευτέρα Γυμνασίου συμμετέχω σε διαγωνισμούς μαθηματικών μετά από την παρότρυνση μιας καθηγήτριας μου, η οποία με ενημέρωσε γι' αυτούς. Σήμερα έχω κατακτήσει έξι συνολικά μετάλλια με τελευταίο το αργυρό στην Ολυμπιάδα της Αργεντινής» αναφέρει ο Παναγιώτης Δημάκης, ο 16χρονος μαθητής από την Αθήνα.

«Αφιερώνω αρκετές ώρες για διάβασμα μέσα στην εβδομάδα και έχω παραγγείλει και κάποια βιβλία από το διαδίκτυο λίγο πιο εξειδικευμένα σχετικά με τους μαθηματικούς διαγωνισμούς. Μπαίνω ακόμα και σε κάποια φόρουμ, στα οποία συζητάμε με διάφορα παιδιά σχετικά με ασκήσεις και τις λύσεις τους» προσθέτει ο Παναγιώτης.

Τα περιοδικά, τα οποία εκδίδει η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία «Ευκλείδης Α» για μαθητές Γυμνασίου, «Ευκλείδης Β» για μαθητές Λυκείου και «Ο Μικρός Ευκλείδης» για το Δημοτικό, αποτελούν υποστηρικτικό υλικό αυτών των διαγωνισμών, καθώς περιλαμβάνουν τα θέματα και τις λύσεις των Πανελλήνιων και Διεθνών διαγωνισμών κάθε χρονιάς, όπως επίσης και παρεμφερή ερωτήματα και προβλήματα επιμελημένα από τις Επιτροπές των διαγωνισμών.

Οι νικητές του διαγωνισμού είναι:

Λώλας Παναγιώτης Χρυσό Μετάλλιο

Δημάκης Παναγιώτης Αργυρό Μετάλλιο

Μουσάτωβ Αλέξανδρος Χάλκινο Μετάλλιο

Σκιαδόπουλος Αθηναγόρας Χάλκινο Μετάλλιο

Τσίνας Κωνσταντίνος Χάλκινο Μετάλλιο

Τσαμπασίδης Ζαχαρίας Εύφημη Μνεία

[Δροσος Γεωργιος]

Από το Λύκειο στη NASA για εκπαίδευση.

Δύο μαθητές που αρίστευσαν στον 17ο Διαγωνισμό Αστρονομίας και Διαστημικής θα βιώσουν για εννιά ημέρες τη σκληρή εκπαίδευση των αστροναυτών στις εγκαταστάσεις της NASA.

Ο Νίκος Κουκουφίλιππας και η Ιωάννα Κούρκουλου αναχώρησαν για τις εγκαταστάσεις της NASA στο Huntsville της Αλαμπάμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής όπου και θα περάσουν την εκπαίδευση των αστροναυτών.

"Συμμετείχα και πέρυσι, αλλά φέτος πήγα πολύ καλύτερα και κατάφερα να εξασφαλίσω τη μία από τις δύο θέσεις για το εκπαιδευτικό ταξίδι στη NASA. Φυσικά είμαι πολύ χαρούμενος, καθώς μου αρέσει πολύ η αστρονομία. Μάλιστα σκέφτομαι να γίνω αστροφυσικός" δήλωσε ο 16χρονος μαθητής που του χρόνου θα κάθεται στα θρανία της Β' τάξης του Λυκείου.

"Η αστρονομία σου δίνει το έναυσμα να ψάξεις τα πάντα. Ακόμα και για την αρχή του κόσμου. Είμαι μία επιστήμη που σου κινεί το ενδιαφέρον", συμπλήρωσε.

Ενθουσιασμένη και η 17χρονη μαθήτρια που σημείωσε ότι διάβασε πολύ σκληρά για να αντεπεξέλθει στον διαγωνισμό.

"Ήταν η τρίτη φορά που συμμετείχα. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Ασχολούμαι από μικρή με την αστρονομία, η οποία είναι μια πολύ όμορφη επιστήμη. Περιμένω με αγωνία την ώρα που θα ξεκινήσω την εκπαίδευση των αστροναυτών", σημείωσε.

Οι δύο αριστούχοι μαθητές θα επιστρέψουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το Σάββατο 28 Ιουλίου.

"Όλα αυτά συνηγορούν στο διαρκές αίτημα των πολυάριθμων αστρονομικών συλλόγων να επανέλθει το μάθημα της Αστρονομίας στα Λύκεια της χώρας, όπως ήταν παλιότερα", τόνισε ο πρόεδρος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος, Κωνσταντίνος Μαυρομάτης.

[Δροσος Γεωργιος]

Το «Προγκρές» δεν κατάφερε να συνδεθεί με το ΔΔΣ.

Το ρωσικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού «Προγκρές» τη νύχτα προς την Τρίτη δεν κατάφερε να συνδεθεί και πάλι με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), λόγω της βλάβης του συστήματος προσέγγισης.

Πριν από 24 ώρες το «Προγκρές» απομακρυνθηκε από τον Σταθμό για να συνδεθεί και πάλι μαζί του, διεξάγοντας ταυτόχρονα δοκιμές αξιολόγησης του εκσυγχρονισμένου συστήματος προσέγγισης «Κουρς». Ωστόσο, κατά την προσπάθεια ενεργοποίησης των νέων συσκευών, εμφανίστηκαν εκεί προβλήματα και το διαστημόπλοιο εγκατέλειψε τις προσπάθειες προσέγγισης στο Σταθμό και απομακρύνθηκε σε ασφαλή απόσταση.

Το ρωσικό Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων θα προσπαθήσει ξανά να προσδέσει το μεταγωγικό διαστημόπλοιο Progress M-15M στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) με τη βοήθεια του νέου συστήματος προσέγγισης «Kurs-NA» την Κυριακή 29 Ιουλίου.

Νωρίτερα η πρόσδεση ακυρώθηκε λόγω έκτακτης κατάστασης: κατά την προσέγγιση του Progress στο ΔΔΣ σε απόσταση 15 χλμ. το σύστημα προσέγγισης προειδοποίησε για τυχόν ατύχημα και ακύρωσε τον ελιγμό.

 

Ρομποτικό μεταγωγικό της Ιαπωνίας εκτοξεύτηκε για τον ανεφοδιασμό του ISS.

Ιαπωνικός πύραυλος H-IIB εκτοξεύτηκε από το διαστημικό κέντρο του νησιού Τανεγκασίμα μεταφέροντας ένα αυτόματο μη επανδρωμένο σκάφος φορτωμένο με προμήθειες για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Δεκαπέντε λεπτά μετά την πυροδότηση κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό στις 11.16 τοπική ώρα το Σάββατο, ο πύραυλος απελευθέρωσε το ATV (Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς) στο οποίο οι Ιάπωνες έχουν δώσει το παρατσούκλι «κονοτόρι», δηλαδή «γερανός».

Όπως ανακοίνωσε η JAXA, η ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος, το σκάφος θα προσδεθεί στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα στις 17 Ιουλίου, όπου θα παραδώσει τρόφιμα, ρουχισμό και πειραματικά εργαλεία.

Το ιαπωνικό μεταγωγικό είναι το πρώτο από τα συνολικά εννέα σκάφη που θα περάσουν από τον ISS σε διάστημα 17 ημερών.

Μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων πέρυσι το καλοκαίρι, ο ανεφοδιασμός του σταθμού έχει ανατεθεί σε ιαπωνικά και ευρωπαϊκά ρομποτικά σκάφη, ενώ η NASA είναι έτοιμη να αναθέσει και επίσημα της αποστολές σε αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες. H κάψουλα Dragon της εταιρείας Space X έχει ήδη πραγματοποιήσει την πρώτη, δοκιμαστική αποστολή εμπορικού σκάφους στον ISS.

Τις μεταφορές πληρωμάτων έχουν αναλάβει αποκλειστικά τα ρωσικά Soyuz.

Το ιαπωνικό ATV αναπτύχθηκε από τη Mitsubishi Heavy Industries, τη μεγαλύτερη ιαπωνική εταιρεία αεροδιαστημικής τεχνολογίας, η οποία αναμένεται να αναλάβει σύντομα τον έλεγχο των τεσσάρων ακόμα αποστολών ανεφοδιασμού που θα πραγματοποιήσει η Ιαπωνία μέχρι το 2016.

Η Ιαπωνία ελπίζει τώρα ότι ο πύραυλος H-IIB με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η τελευταία εκτόξευση θα προσελκύσει πελάτες στην επικερδή αγορά εκτόξευσης εμπορικών δορυφόρων.

 

Πέθανε η Σάλι Ράιντ, η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο Διάστημα.

Η Σάλι Ραιντ, η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο διάστημα, πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 61 ετών μετά από 17μηνη μάχη με τον καρκίνο, όπως ανακοίνωσε το ίδρυμα επιστημών Σάλι Ράιντ στο Σαν Ντιέγκο.

Η Ράιντ, η οποία είχε σπουδάσει φυσικός, ήταν στην πτήση του διαστημικού λεωφορείου Challenger στις 18 Ιουνίου 1983, σε μια εξαήμερη αποστολή κατά την οποία τέθηκαν σε τροχιά δύο δορυφόροι. Επανέλαβε τη διαστημική πτήση ένα χρόνο αργότερα.

Η Ράιντ με χάρη και επαγγελματισμό έσπασε τα εμπόδια που υπήρχαν για τις γυναίκες όσον αφορά τις πτήσεις στο διάστημα και ουσιαστικά άλλαξε το πρόσωπο του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ.

Μετά την αποχώρηση της από τη NASA το 1989, έγινε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και επιδίωξε να ενθαρρύνει τα νεαρά κορίτσια να συνεχίσουν στο δικό της διαστημικό δρόμο.

Υπηρέτησε επίσης σε διοικητικά συμβούλια έρευνας που εξέτασαν τις συνθήκες συντριβής τόσο του Challenger όσο και του Columbia.

«Η ιστορική πτήση της Σάλι στο Διάστημα δημιούργησε νέα κατάσταση για το έθνος και την έκανε ένα πολύ οικείο πρόσωπο στους Αμερικανούς» αναφέρει σχετική ανακοίνωση του ιδρύματος Σάλι Ράιντ.

http://www.tovima.gr/webtv/#340886

 

Καταιγίδα κομητών.

Ενα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA. Το τηλεσκόπιο εντόπισε έναν μεγάλο αριθμό κομητών οι οποίοι είχαν πλησιάσει σε ένα κοντινό μας άστρο. Πρόκειται για μια «καταιγίδα κομητών», όπως την ονόμασαν οι ειδικοί.

Το φαινόμενο λαμβάνει χώρα στο άστρο Eta Corvi που βρίσκεται σε απόσταση 60 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κόρακα. Το Eta Corvi ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον Ηλιο αλλά είναι 40% μεγαλύτερο και 30% νεότερο από το μητρικό μας άστρο.

[Δροσος Γεωργιος]

Το μεγαλύτερο πείραμα που έγινε ποτέ στο διάστημα.

To σημαντικότερο και ακριβότερο επιστημονικό πείραμα που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στο Διάστημα, το Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο ή AMS, έχει καταγράψει στον ένα χρόνο λειτουργίας του 18 δισεκατομμύρια προσκρούσεις κοσμικών ακτίνων, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοί του στο CERN. Εγκατεστημένο στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το γιγάντιο όργανο καταγράφει φαινόμενα υψηλότερης ενέργειας από ό,τι ο LHC σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει νέες, εξωτικές μορφές ύλης.

O AMS, «παιδί» του νομπελίστα φυσικού Σάμιουελ Τινγκ, μεταφέρθηκε πέρυσι σε τροχιά στη διάρκεια της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου. Οι αστροναύτες της ιστορικής αποστολής βρέθηκαν την Τετάρτη στο CERN στη Γενεύη για να γιορτάσουν τους 14 μήνες λειτουργίας του.

Ο ανιχνευτής «είναι το αποκορύφωμα των επιστημονικών ερευνών που πραγματοποιούνται στον ISS» σχολίασε ο κυβερνήτης της αποστολής Μαρκ Κέλι.

Στην καρδιά του μηχανήματος των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ένας μαγνήτης, ο οποίος διοχετεύει σε μια σειρά από ανιχνευτές τα σωματίδια που καταφθάνουν από το Διάστημα με ακραίες ταχύτητες. Δεδομένα για τα ηλεκτρικά φορτία, τα επίπεδα ενέργειας και άλλες παραμέτρους των εισερχόμενων σωματιδίων συλλέγονται 25.000 φορές το δευτερόλεπτο και μεταδίδονται στο Κέντρο Ελέγχου της NASA στο Χιούστον, από όπου διαβιβάζονται στο CERN για ανάλυση.

Τα εισερχόμενα σωματίδια έχουν ενέργεια έως και 9 TeV (τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ), πολύ υψηλότερη από την ενέργεια των πρωτονίων που συγκρούονται στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN.

Ο νομπελίστας Σάμιουελ Τινγκ, σήμερα καθηγητής στο ΜΙT, παραδέχτηκε ότι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του πειράματος ήταν πιο δύσκολη από ό,τι είχε φανταστεί:

«Δεδομένων των δυσκολιών που συνάντησα, έχω πει στους συνεργάτες μου ότι είναι απίθανο να βρεθούν άνθρωποι αρκετά ανόητοι ώστε να επαναλάβουν αυτό το πείραμα στα επόμενα 40 με 50 χρόνια» δήλωσε.

Ο AMS έχει αναλάβει να μελετήσει τρεις μυστηριώδεις μορφές ύλης που δεν απαντώνται στη Γη, την αντιύλη, τη σκοτεινή ύλη και τα «παραδοξόνια».

Αντιύλη.

H θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ότι, τη στιγμή της δημιουργίας του, το Σύμπαν περιείχε ύλη και αντιύλη σε ίσες ποσότητες. Περιέργως, όμως, ό,τι βλέπουμε στο Διάστημα αποτελείται αποκλειστικά από κανονική ύλη, και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγήσει ικανοποιητικά πού οφείλεται αυτή η «ασυμμετρία» ύλης-αντιύλης.

Ο AMS επιχειρεί να ανιχνεύσει την αντιύλη καταγράφοντας τις ακτίνες υψηλής ενέργειας που θα παρήγαγαν σωματίδια αντιύλης όταν έρχονται σε επαφή με σωματίδια ύλης και αλληλοεξουδετερώνονται μέσα σε μια λάμψη ενέργειας.

«Η παρατήρηση έστω και ενός πυρήνα αντι-ήλιου θα παρείχε ενδείξεις για την παρουσία μεγάλων ποσοτήτων αντιύλης κάπου στο Σύμπαν» αναφέρει το CERN σε ανακοίνωσή του.

Σκοτεινή ύλη.

Ό,τι βλέπουμε στο διάστημα, από τους πλανήτες μέχρι τους γαλαξίες, δεν αντιστοιχεί παρά μόνο στο 16% της ύλης στο Σύμπαν. Το υπόλοιπο 86% αντιστοιχεί στη λεγόμενη σκοτεινή ύλη, της οποίας η ύπαρξη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες. Είναι όμως εξ ορισμού αόρατη, αφού δεν εκπέμπει, δεν απορροφά και δεν διαθλά το φως.

Ένα από τα σωματίδια από τα οποία θα μπορούσε να αποτελείται η σκοτεινή ύλη είναι το ουδετερίνο (neutralino), του οποίου όμως η ύπαρξη δεν έχει επιβεβαιωθεί. Αν τα ουδετερίνα όντως υπάρχουν, οι φυσικοί προβλέπουν ότι οι μεταξύ τους συγκρούσεις παράγουν σωματίδια που θα μπορούσε να καταγράψει ο AMS.

Παραδοξόνια.

Τον περασμένο αιώνα οι φυσικοί επιβεβαίωσαν την ύπαρξη έξι ειδών κουάρκ (up, down, strange, charm, bottom, top), θεμελιωδών σωματιδίων από τα οποία αποτελείται η ύλη. Το περίεργο είναι ότι όλη η ύλη που βλέπουμε στη Γη (τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων) αποτελείται μόνο από δύο είδη κουάρκ, τα up και τα down.

Ένα από τα θεμελιώδη ερωτήματα της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής είναι το εάν υπάρχει μια διαφορετική μορφή ύλης, σωματίδια που ονομάστηκαν παραδοξόνια (strangelets) και αποτελούνται από τρία κουάρκ -up, down και strange.

Τα σωματίδια αυτά, που θα είχαν εξαιρετικά μεγάλη μάζα αλλά μικρό φορτίο, θα μπορούσαν να καταγραφούν από τον AMS και να αποκαλύψουν την ύπαρξη μιας εντελώς νέας μορφής ύλης.

Ο AMS προβλέπεται ότι θα παραμείνει σε λειτουργία στον ISS για τουλάχιστον μια δεκαετία. Προκειμένου να διαχειριστούν τον τεράστιο όγκο δεδομένων που παράγει ο ανιχνευτής, οι ερευνητές εγκαινίασαν πρόσφατα ένα δεύτερο κέντρο ανάλυσης στην Ταϊπέι της Ταϊβάν.

 

Μικρές ειδήσεις.

Η Κίνα τοποθέτησε με επιτυχία σε τροχιά τον δορυφόρο τηλεπικοινωνίας Tian Lian.

Η εκτοξευση του δορυφόρου πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, αργά το βράδυ από το κοσμοδρόμιο Sichan με τη βοήθεια του πυραυλου-φορέα Changzheng.

Ο δορυφόρος θα χρησιμοποιηθεί για την επικοινωνία με το νέο κινεζικο επανδρωμένο διαστημόπλοιο, καθώς επίσης και με τον κινεζικο Διαστημικό Σταθμό, η εμφάνιση του οποίου έχει προγραμματιστεί για το 2020.

Ο πρώτος δορυφόρος της σειράς αυτής είχε εκτοξευτεί το 2008 και ο δεύτερος - το 2011.

 

Εντυπωσιακό το Νότιο Σέλας πάνω από το σταθμό Concordia στις 18 Ιουλίου.

Μία εντυπωσιακή εικόνα του Νότιου Σέλαος, την οποία έστειλαν επιστήμονες της ESA από το σταθμό Concordia στην Ανταρκτική, μία από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Γης, στις 18 Ιουλίου 2012. Ο Alexander Kumar και ο συνάδελφός του Erick Bondoux βρίσκονταν ένα χιλιόμετρο μακριά από το σταθμό σε γεωγραφικό πλάτος 75°S.

Στο σταθμό Concordia είναι σε εξέλιξη ένα Γαλλο-Ιταλικό ερευνητικό πρόγραμμα που έχει σαν αντικείμενο τη μελέτη της ατμόσφαιρας και των παγετώνων, όσο και την κατανόηση της βιολογίας του ανθρώπινου σώματος.

Η ESA διεξάγει εκεί μία σειρά από πειράματα στα πλαίσια των προετοιμασιών διαστημικών αποστολών μεγάλης διάρκειας μακριά από τη Γη.

Στη διάρκεια του χειμώνα, ο σταθμός Concordia βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι, με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω από τους –51°C και να πέφτει μέχρι τους –85°C. Προσφέρει, συνεπώς, το ιδανικό μέρος για να μελετηθούν μικρές ομάδες ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής που παραμένουν απομονωμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον.

Το Βόρειο και Νότιο Σέλας είναι ένα φαντασμαγορικό μεν, συχνό δε, φαινόμενο στις περιοχές γύρω από τους πόλους, το οποίο δύσκολα παρατηρείται από κατοικημένες περιοχές. Σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας, ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη.

Ιδιαίτερα, η χρονιά που διανύουμε χαρακτηρίζεται από συχνή ηλιακή δραστηριότητα και στις 14 Ιουλίου, το Βόρειο Σέλας ήταν ορατό από περιοχές τόσο νότια όσο η Μινεσότα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

«Εργο τέχνης» η θερμότητα του Ηλιου.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια μοναδική εικόνα του Ηλιου. Στην πραγματικότητα η εικόνα αυτή είναι ένας χάρτης που παρουσιάζει τις μεταβολές της θερμότητας στο μητρικό μας άστρο.

Ο χάρτης μοιάζει με έργο τέχνης και ειδικότερα με πίνακα που παραπέμπει στον Βίνσεντ Βαν Γκογκ.

Ο θερμικός χάρτης του Ηλιου δημιουργήθηκε από ειδικούς της NASA που χρησιμοποίησαν διάφορες υπερσύγχρονες μεθόδους οπτικοποίησης. Κάθε εικονοστοιχείο (pixel) του χάρτη περιέχει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων σχετικά με τις μεταβολές που σημειώνονται στην θερμοκρασία της επιφάνειας του Ηλιου σε ένα διάστημα 12 ωρών. Επίσης ο χάρτης προσφέρει στους ειδικούς στοιχεία για τους μηχανισμούς της παραγωγής αλλά και της διασποράς της θερμότητας στην ατμόσφαιρα του Ηλιου.

 

Αστρο βαμπίρ εν δράσει!

Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ εντόπισαν ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου VLT που βρίσκεται στη Χιλή μελέτησαν δεκάδες άστρα της κατηγορίας «Ο» τα οποία βρίσκονται σε διάφορα αστρικά σμήνη του γαλαξία μας. Σε μια από τις παρατηρήσεις εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα στο οποίο ένα άστρο «Ο» έχει δεχθεί την επίθεση του γείτονα του ο οποίος κυριολεκτικά του ρουφάει την ύλη. Οι ειδικοί έχουν ονομάσει αυτά τα άστρα, «άστρα-βαμπίρ».

Τα άστρα «Ο»

Τα άστρα αυτής της κατηγορίας είναι γιγάντια.

Είναι τουλάχιστον 15 φορές μεγαλύτερα από τον Ηλιο και ένα εκατομμύριο φορές πιο λαμπρά εκπέμποντας ένα γαλαζόλευκο φως.

Οι ερευνητές μελέτησαν 71 τέτοια άστρα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους βρίσκεται σε δυαδικά αστρικά συστήματα.

Σύμφωνα με τους ειδικούς ένα ποσοστό 20-30% αυτών των άστρων συγχωνεύεται τελικά με το γείτονα τους.

Οι ερευνητές εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα στο οποίο τα δύο άστρα, ένα άστρο «Ο» και ένα πολύ μικρότερο βρίσκονται σε τέτοια απόσταση μεταξύ τους που δεν μπορεί να υπάρξει συγχώνευση. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ειδικοί αναφέρουν ότι το ένα εκ των δύο άστρων αρχίζει να ρουφάει την ύλη του άλλου. Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι εκείνο που έχει εξαπολύσει την επίθεση δεν είναι το άστρο «Ο» αλλά ο μικρός του γείτονας ο οποίος του ρουφάει την ύλη.

Το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO) στο οποίο ανήκει το τηλεσκόπιο VLT έδωσε στη δημοσιότητα μια καλλιτεχνική απεικόνιση του εντυπωσιακού φαινομένου.