Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

Το ιαπωνικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Konotori-3 θα συνδεθεί με το ΔΔΣ.

Το ιαπωνικό φορτηγό διαστημόπλοιο Konotori-3 (HTV-3), το οποίο εκτοξευτηκε στις 21 Ιουλίου του 2012 από το κοσμοδρόμιο Tanegasima στη νότια Ιαπωνία προβλέπεται να συνδεθεί με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) την Παρασκευή.

Αυτό ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Κέντρου Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων, που βρίσκεται κοντά στη Μόσχα. Το διαστημόπλοιο θα συζευκτεί με το Σταθμό με τη βοήθεια του βραχίονα στις 19και 55 ώρα Μόσχας.

Ο εκπρόσωπος του ρωσικού Κέντρου διευκρίνισε ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες δεν θα πάρουν μέρος στη σύζευξη του HTV-3 και ότι ευθύνονται για την πραγματοποίησή της τα Κέντρα Ελέγχου των Διαστημικών Πτήσεων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας.

 

Το μεγαλύτερο στον κόσμο τηλεσκόπιο κατόπτρου εγκαταστάθηκε στη Ναμίμπια.

Τέθηκε σε λειτουργία στη Ναμίμπια το μεγαλύτερο στον κόσμο τηλεσκόπιο κατόπτρου H.E.S.S. II, το μέγεθος του οποίου φθάνει τα 600 τετραγωνικά μέτρα, ανακοίνωσε την Πέμπτη το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, προσθέτοντας ότι η εγκατάσταση θα βοηθήσει τους επιστήμονες να μελετήσουν την προέλευση των διαστημικών ακτίνων.

Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου οι επιστήμονες επίσης θα παρακολουθούν τα κύματα των υψηλής ενέργειας φορτισμένων σωματιδίων στο διαστημικό χώρο, καθώς και θα συλλέγουν πληροφορίες για τις γαλαξιακές και εξωγαλαξιακές πηγές της ακτινοβολίας γάμμα.

[Δροσος Γεωργιος]

Μικρές ειδήσεις.

Το «Progress» προσδέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη δεύτερη προσπάθεια.

Με τη δεύτερη προσπάθεια το διαστημόπλοιο «Progress M-15M» προσδέθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου λόγω βλάβης στη λειτουργία του νέου συστήματος προσέγγισης το ρωσικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο δεν κατόρθωσε να προσδεθεί ξανά με τον ΔΔΣ μετά από σχεδιασμένη αποκόλληση από αυτόν και απομακρύνθηκε από το Σταθμό σε ασφαλή απόσταση.

 

Ο Λευκός Πελαργός προσδέθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Το ιαπωνικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο «Λευκός Πελαργός» (Konotori-3), το οποίο εκτοξεύθηκε στις 21 Ιουλίου από το κοσμοδρόμιο Τανεγκασίμα στη νότια Ιαπωνία, προσδέθηκε την Παρασκευή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).

Αυτό ανακοίνωσε εκπρόσωπος του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων στα περίχωρα της Μόσχας.Η μηχανική «αγκίστρωση» του αφιχθέντος στην τροχιά μεταγωγικού σκάφους έγινε με τη βοήθεια του καναδικού άξονα-χειραγωγού υπό τη διεύθυνση ενός από τους Αμερικανούς αστροναύτες.Το διαστημόπλοιο μετέφερε στον ΔΔΣ νερό, είδη διατροφής και επιστημονικό εξοπλισμό, ειδικότερα, ερευνητικά ενυδρεία για ιατρικά και βιολογικά πειράματα.

 

Από το Πλισέτσκ εκτοξεύθηκαν 4 δορυφόροι, ένας εκ των οποίων στρατιωτικός.

Για πρώτη φορά σήμερα μετά την αποτυχημένη εκτόξευση του γεωγραφικού δορυφόρου “Geo-IK” το Φεβρουάριο του 2011, πραγματοποιήθηκε από το ρωσικό κοσμοδρόμιο Πλισέτσκ η εκκίνηση του πυραύλου-μεταφορέα ελαφράς κατηγορίας «Rokot».

Οι εκτοξεύσεις αυτών των πυραύλων είχαν προσωρινά διακοπεί για τη διευκρίνιση των αιτίων της μη κανονικής λειτουργίας του πυραύλου και η διόρθωση των ελαττωμάτων, που εμφανίστηκαν. Το διάστημα που μεσολάβησε ο σχεδιαστής του πυραύλου, το διαστημικό κέντρο Χρούνιτσεφ πραγματοποίησε μια σειρά από βελτιώσεις. Ο πύραυλος έθεσε στην υπολογισμένη τροχιά δύο διαστημικές συσκευές επικοινωνίας «Gonets-M», έναν επιστημονικό-ερευνητικό δορυφόρο “MiR” και μια διαστημική συσκευή στρατιωτικής χρήσης της σειράς «Kosmos».

Αυτή είναι η δεύτερη διαστημική εκτόξευση, που υλοποιείται από το βορεινό στρατιωτικό κοσμοδρόμιο της Ρωσίας από την αρχή του 2012.

 

Ψάρια θα πετάξουν στο Διάστημα.

Όταν το επόμενο «Σογιούζ» στις 15 Οκτωβρίου κατευθυνθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα μεταφέρει πάνω από τρεις δεκάδες επιβάτες:

τρεις κοσμοναύτες και 32 χρυσόψαρα του είδους Oryzias latipes.

Όπως ανέφερε η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ, τα ζώα θα αποτελέσουν μέρος ενός νέου επιστημονικού πειράματος, το οποίο θέτει ως στόχο του τη μελέτη της επίδρασης στον οργανισμό της έλλειψης βαρύτητας και της διαστημικής ακτινοβολίας.

Το πείραμα θα διαρκέσει περισσότερο από 90 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα εμφανιστούν τρεις νέες γενιές ψαριών.

Αυτό θα επιτρέψει να μελετηθούν οι μακρόχρονες συνέπειες της έλλειψης βαρύτητας, της ραδιενέργειας και άλλων «πραγματικοτήτων» της ζωής στο Διάστημα, μεταξύ των οποίων και η πιθανή μετάλλαξη των ζωντανών οργανισμών.

[Δροσος Γεωργιος]

Εκτοξεύτηκε το «Πρόοδος M-16M."

Από το Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε στις 23:35 ωρα Μόσχας (GMT) το όχημα φορτίου (THC), «Πρόοδος M-16M."

Το πλοίο τέθηκε σε τροχιά αναφοράς με τις ακόλουθες παραμέτρους: την κλίση του 51,66 βαθμούς, το ελάχιστο ύψος των 194,36 χιλιόμετρα, μέγιστο - 244,57 χιλιόμετρα, τροχιακή περίοδο - 88,59 λεπτά.

Ο κύριος στόχος της πτήσης η παράδοση στον σταθμό άνω των 2,6 τόνων διαφόρων φορτίων που απαιτούνται για τη συνέχιση του ΔΔΣ σε επανδρωμένη λειτουργία και να διασφαλίσει τη ζωή και το έργο του πληρώματος,

Στις 2 Αυγούστου, 5.18 CET πραγματοποιείται ελλιμενισμος του οχήματος (THC), «Πρόοδος M-16M» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Το Προγκρές για πρώτη φορά συνδέθηκε με το Σταθμό με βάση το λεγόμενο «γρήγορο σχήμα» - από τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου-φορέα Σογιούζ δεν πέρασαν ούτε 6 ώρες. Συνήθως η διαδικασία αυτή κρατάει δύο ή τρεις ημέρες.Η σύνδεση έγινε αυτόματα.

Το διαστημικό φορτηγό μετέφερε στο ΔΔΣ υλικά βάρους 2600 και πάνω κιλών, μαζί και στοιχεία καυσίμων, οξυγόνο, εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα, ιατρικές προμήθειες, τρόφιμα, νερό και δέματα για τα μέλη του πληρώματος του Σταθμού.

Μεταξύ των εμπορευμάτων ηταν και εξοπλισμός για επιστημονικά πειράματα ("Βεζίρης", "ΜΑΤΙ-75", "Relax," "SLS", "Vector-T", "Τυπολογία", "ασηπτικής", "Ginseng- 2 "," Cascade "," Βιοαποικοδόμηση "," Κουλόμπ κρύσταλλο "),

Ηταν η τρίτη αποστολή φέτος. Οι προηγούμενες ήταν στις 26η Ιανουαρίου (TGC "Πρόοδος M-14M») και στις 20 Απριλίου (TGC "Πρόοδος M-15M»).

 

Το Προγκρές αποσυνδέθηκε από το ΔΔΣ και θα βυθιστεί στον ωκεανό.

Το διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρές M-15M αποσυνδέθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) στις 31/7/2012 και θα βυθιστεί στον Ειρηνικό ωκεανό.

Αυτό θα συμβεί ύστερα από τρεις εβδομάδες, κατά την διάρκεια των οποίων θα εκτελεί αυτόνομη πτήση, πραγματοποιώντας επιστημονικά πειράματα.

 

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble φωτογράφισε το εντυπωσιακό αστρικό σμήνος Messier 107

Εντυπωσιακές εικόνες από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αστρικά σμήνη του Γαλαξία κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο έστειλε εικόνες από το αστρικό σμήνος Messier 107 που βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιάδων ετών φωτός από το δικό μας ηλιακό σύστημα.

Το Messier 107 ανήκει στην κατηγορία των λεγομένων «σφαιρωτών σμηνών» αφού αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες εξαιρετικής φωτεινότητας άστρα που εξαιτίας των βαρυτικών δυνάμεων βρίσκονται συγκεντρωμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο δημιουργώντας έτσι την εικόνα μιας λαμπερής κοσμικής μπάλας. Βλέποντας τις εντυπωσιακές εικόνες του Hubble οι ειδικοί χαρακτήρισαν το Messier 107 ως ένα «χωράφι άστρων». Οπως και σε όλα τα σφαιρωτά (ή σφαιρικά) σμήνη έτσι και σε αυτό η πλειονότητα των άστρων είναι αρχαία αφού έχουν ηλικία πολλών δισεκατομμυρίων ετών.

Σφαιρωτά σμήνη υπάρχουν τόσο στον δικό μας γαλαξία αλλά και σε πολλούς άλλους με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι τα άστρα τους είναι εκ των πρώτων που κάνουν την εμφάνιση τους σε έναν γαλαξία. Ομως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να βρουν στοιχεία για τον κοσμικό μηχανισμό της δημιουργίας αυτών των σμηνών αλλά και την επίδραση τους στην εξέλιξη των γαλαξιών στους οποίους βρίσκονται. Οι νέες εικόνες του Hubble αναμένεται να αποκαλύψουν νέα στοιχεία στους επιστήμονες που μελετούν αυτά τα σμήνη.

[Δροσος Γεωργιος]

Το MARS 500 θα μεταφερθεί σε διαστημική τροχιά;

Η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (Ροσκόσμος) (Roscosmos) σχεδιάζει να επαναλάβει το πείραμα MARS 500 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κατά προσέγγιση ημερομηνία έναρξης του πειράματος είναι το 2015.

Όλοι οι εταίροι στο ΔΔΣ έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για αυτό το σχέδιο. Οι εκπρόσωποι της NASA έχουν διευκρινίσει ότι η ιδέα μελετάται, αλλά δεν έχουν παρθεί ακόμα συγκεκριμένες αποφάσεις.

Η προσομοίωση της αποστολής στον Άρη στο μοσχοβίτικο Ινστιτούτο Ιατρικών και Βιολογικών Προβλημάτων, δηλαδή το πείραμα MARS 500 - έληξε το Νοέμβριο του 2011.

Έξι εθελοντές έζησαν απομονωμένοι στο μοντέλο διαστημοπλοίου για 520 ημέρες – τόσο τουλάχιστον θα δαρκέσει η πτήση προς τον Άρη και πίσω.

Εξάλλου, οι συνθήκες στο μακέτο δεν ήταν συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και γαλαξιακής ακτινοβολίας. Το πείραμα στο Διάστημα θα είναι πιο ρεαλιστικό. Σε συνέντευξή του στο ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ διηγήθηκε πώς προβλέπεται να διαιρεθούν τα 6 μέλη του πληρώματος του Σταθμού, και αν χρειάζεται οι «Αρειανοί» να βοηθούν τους «μη Αριανούς» ή όχι.

- Η συμμετοχή σ’ αυτό το πείραμα προνοεί ότι οι κοσμοναύτες θα εξασφαλίζουν, όπως και τώρα, την λειτουργικότητα του Σταθμού. Κάποτε στο Διαστημικό Σταθμό «Mir» έγινε ειδικό πείραμα μακρόχρονης πτήσης ενός κοσμοναύτη - του Βαλέρι Πολιακόφ. Ο Πολιακόφ συμμετείχε σε τρεις διαστημικές αποστολές, δουλεύοντας κάθε φορά 437 μέρες. Αν παρθεί απόφαση για μακρόχρονη πτήση, τότε κατά πάσα πιθανότητα, θα διοργανωθεί με τον ίδιο τρόπο:

τρεις κοσμοναύτες θα σταλούν με ετήσια αποστολή και τρεις άλλοι θα εναλλάσσονται περιοδικά.

Ένα από τα ρωσικά δομικά στοιχεία (modules), που έχει προσδιοριστεί για το πείραμα MARS 500, μπορεί να είναι κλειστό για το κοινό, ενώ τα υπόλοιπα θα εξυπηρετούνται, ως συνήθως, από τα διαστημόπλοια μεταφοράς.

Τα περισσότερα συστήματα του ΔΔΣ μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο της αποστολής στον Άρη,- είπε ο συντάκτης του περιοδικού "Aviapanorama" Σεργκέι Πούχοφ.

- Υπάρχει εκεί το σύστημα Elektron για την υδρόλυση του ύδατος, το οποίο παράγει οξυγόνο και υδρογόνο. Υπάρχει επίσης και ειδική εγκατάσταση, που συλλέγει αναθυμιάσεις από τους ανθρώπους και τις μετατρέπει σε νερό. Άλλες εγκαταστάσεις μεταποιούν τα ούρα σε τεχνολογικό νερό το οποίο μπορεί επίσης να σταλεί στο Elektron.

Για το διαστημικό MARS 500 θα είναι καλύτερο το μεικτό πλήρωμα, αλλά στη Ρωσία μεταξύ των γυναικών υπάρχει μόνο μία γυναίκα υποψήφια αστροναύτρια – η Γιελένα Σερόβα, η οποία προετοιμάζεται ήδη για πτήση στο πλαίσιο του βασικού προγράμματος του ΔΔΣ. Θα είναι πιο εύκολη η επιλογή Αμερικανίδας,- παρατήρησε ο εμπειρογνώμονας Πούχοφ.

- Οι φεμινίστριες των ΗΠΑ έχουν κερδίσει από καιρό το δικαίωμα να υπηρετούν αεροπόροι στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας τους. Συνήθως, τέτοιοι πιλότοι γίνονται αστροναύτριες. Θα μπορούσαν να πάρουν μέρος στο νέο πείραμα.

Ως κατάλληλη αστροναύτρια τα ΜΜΕ ονομάζουν το όνομα της Πέγκι Γουΐτσον (Peggy Whitson), ηλικίας 52 ετών η οποία είχε πετάξει δύο φορές στο Διάστημα. Ωστόσο, η NASA ανακοίνωσε ότι είναι πρόωρα ακόμα να μιλάμε για την υποψήφια αστροναύτρια, όπως και για το ότι η ετήσια προσομοίωση πτήσης στον Άρη σε περίγεια τροχιά οπωσδήποτε θα πραγματοποιηθεί.

 

Δύο κοσμοναύτες θα παραμείνουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για ένα έτος.

Το 2015 σχεδιάζεται να μεταβούν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) για μακρά ετήσια αποστολή ένας Ρώσος κοσμοναύτης κι ένας Αμερικανός αστροναύτης.

Όπως δήλωσε πηγή στη διαστημική βιομηχανία, η πτήση της μακράς αποστολής απελευθερώνει χώρο στα διαστημόπλοια Soyuz, τα οποία θα συνεχίσουν να πετούν προς τον ΔΔΣ με την ίδια συχνότητα, όπως τώρα, δηλαδή τέσσερις φορές το χρόνο. Οι θέσεις, που θα απελευθερωθούν, πιθανώς θα πουληθούν σε διαστημικούς τουρίστες, είπε η πηγή.

Η αμερικανική πλευρά ήδη επέλεξε τον αστροναύτη της, που θα είναι η Πέγκι Ουίτσον, η οποία έχει την εμπειρία δύο διαστημικών πτήσεων και έξι εξόδων στο ανοιχτό Διάστημα. Είναι η πρώτη γυναίκα διοικητής του πληρώματος του ΔΔΣ. Η ρωσική πλευρά προς το παρόν δεν όρισε τη δική της υποψηφιότητα.

 

Η Σάρα Μπράιτμαν θα πετάξει στο Διάστημα με Soyuz.

Το 2015 μπορεί να ταξιδεύσει ως διαστημικός τουρίστας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό η Βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν.

Προηγουμένως η διαστημική εταιρεία Space Adventures, η οποία ασχολείται με την οργάνωση των πτήσεων, ανακοίνωσε ότι παρόμοια ταξίδια, που είχαν διακοπεί το 2009, θα ξεκινήσουν και πάλι το 2013. Η τραγουδίστρια θα κατευθυνθεί σε τροχιά με πύραυλο ρωσικής παραγωγής Soyuz. Η Σάρα Μπράιτμαν επισκέφθηκε τη Ρωσία πριν από ένα μήνα περίπου και πήρε την έγκριση των ιατρών για να εκπαιδευθεί στο Κέντρο Προετοιμασίας Κοσμοναυτών.

 

Η τροχιά του ΔΔΣ αυξήθηκε κατά 7,7 χιλιόμετρα.

Οι ειδικοί του Κέντρου ελέγχου πτήσεων στα προάστια της Μόσχας ολοκλήρωσαν τον ελιγμό για την αύξηση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με την βοήθεια του ευρωπαϊκού μεταγωγικού σκάφους ATV-3 «Edoardo Amaldi».

Η διάρκεια της λειτουργίας των κινητήρων του μεταγωγικού σκάφους αποτέλεσε κάτι παραπάνω από 30 λεπτά.

Το μέσο ύψος της τροχιάς τους σταθμού αυξήθηκε κατά 7,7 χιλιόμετρα και αποτελεί 414 χιλιόμετρα.

 

Η NASA δοκίμασε το μηχανισμό προσγείωσης Mighty Eagle.

Οι ειδικοί της NASA δοκίμασαν το πρωτότυπο του νέου μηχανισμού προσγείωσης ονομαζόμενου Mighty Eagle. Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν στο Διαστημικό κέντρο Μάρσαλ.

Το Mighty Eagle έχει τρία πόδια. Σε αντίθεση με το μηχανισμό προσγείωσης Morpheus που λειτουργεί με μεθάνιο, το οποίο πρόσφατα υπέστη ατύχημα κατά τις δοκιμές, το Mighty Eagle τροφοδοτείται με υπεροξείδιο του υδρογόνου. Το ύψος του μοντέλου αποτελεί 1,2 μ., η διάμετρος – 2,4 μ. Το βάρος του πρωτοτύπου αποτελεί 317 κιλά.

Κατά τις δοκιμές των συστημάτων πλοήγησης και ελέγχου του Mighty Eagle το ανέβασαν σε ύψος 10 μ. Το Σεπτέμβριο το πρωτότυπο θα πραγματοποιήσει μια αυτόνομη πτήση σε ύψος 9 μέτρων, και μετά σε ύψος 30 μέτρων.

Υπολογίζεται πως το Mighty Eagle θα χρησιμοποιηθεί για την προσσελήνωση στην επιφάνεια της Σελήνης και των αστεροειδών.

 

Eντοπίστηκε η αιτία της αποτυχίας στην εκτόξευση του πυραύλου-μεταφορέα Proton-M.

H ελαττωματική εκτόξευση του πυραύλου-μεταφορέα Proton-M στις 6 Αυγούστου οφείλεται στην προβληματική λειτουργία του αποσπώμενου τμήματος Briz-M, το οποίο προκλήθηκε από ελάττωμα κατασκευής, επιβεβαίωσε την Πέμπτη στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos) Βλαντίμιρ Ποπόφκιν.

«Η αιτία του ατυχήματος έχει κατασκευαστικό χαρακτήρα. Παρατηρήθηκε φραγή του αγωγού γέμισης των πρόσθετων δεξαμενών καυσίμου στο Briz-Μ», διευκρίνισε ο επικεφαλής του Roskosmos. Νωρίτερα την ίδια εκδοχή για την αιτία του ατυχήματος κατονόμασε ειδικός του πυραυλικού-διαστημικού τομέα.

[Δροσος Γεωργιος]

Καυσαέρια πυραύλων προκαλούν το σχηματισμό νεφών στους πόλους.

Τα καυσαέρια από την τελευταία εκτόξευση διαστημικού λεωφορείου, τον Ιούλιο του 2011, προκάλεσε το σχηματισμό ασυνήθιστων σύννεφων στην Αρκτική τρεις μέρες αργότερα, δείχνει μελέτη της NASA και του αμερικανικού Εργαστηρίου Ναυτικής Έρευνας.

Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στο Journal of Geophysical Research, οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι εκτοξεύσεις πυραύλων ενδέχεται να έχουν επηρεάσει το σχηματισμό νεφών στη μεσόσφαιρα, σε ύψος 50 έως 100 χιλιομέτρων, μια μεταβολή που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι ατμοσφαιρικές μελέτες στο μέλλον.

Σε κάθε εκτόξευση, οι κινητήρες του διαστημικού λεωφορείου απελευθέρωναν περίπου 350 τόνους υδρατμών στη θερμόσφαιρα, το ανώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας, το οποίο ξεκινά σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων.

Η ανάλυση δεδομένων από δορυφόρους της NASA και της ESA (της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας) έδειξε ότι οι υδρατμοί των καυσαερίων από την εκτόξευση του Atlantis πέρυσι το καλοκαίρι μεταφέρθηκαν στην Αρκτική με ρεύματα αέρα εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας.

Πάνω από τη Σκανδιναβία, οι υδρατμοί συμπυκνώθηκαν στο ύψος της μεσόσφαιρας και σχημάτισαν εξαιρετικά πυκνά «πολικά μεσοσφαιρικά νέφη», γνωστά και ως φωτεινά νυχτερινά σύννεφα.

Τα σύννεφα αυτά ανακαλύφθηκαν από τους μετεωρολόγους μόλις το 1885, καθώς είναι εξαιρετικά αμυδρά και διακρίνονται από το έδαφος μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες:

είναι ορατά μόνο μετά το ηλιοβασίλεμα, όταν φωτίζονται από τον Ήλιο που μόλις έχει πέσει κάτω από ορίζοντα, την ώρα που τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας βυθίζονται στο σκοτάδι.

«Η κατανόηση της ταχείας μεταφοράς των καυσαερίων σε ύψος γύρω στα 105 χιλιόμετρα προσφέρει νέα στοιχεία για την επίδραση των ανέμων στο κατώτερο όριο του Διαστήματος» αναφέρουν οι ερευνητές σε δελτίο Τύπου.

Το φαινόμενο, επισημαίνουν, έχει σημασία όχι μόνο για τις κλιματικές μελέτες αλλά και για τις επικοινωνίες που βασίζονται σε ηλεκτρομαγνητικά κύματα που ανακλώνται στην ιονόσφαιρα, ένα στρώμα της ατμόσφαιρας που μοιράζεται ανάμεσα στη μεσόσφαιρα και τη θερμόσφαιρα. Σπάνια «φωτεινά νυχτερινά νέφη» σε φωτογραφία από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231202110

 

Το διαστημόπλοιο Orion θα πετάξει στο Διάστημα το 2014.

Οι ΗΠΑ δεν έχουν διακόψει τη σχεδίαση του διαστημοπλοίου Orion και προτίθενται να πραγματοποιήσουν την πρώτη του πτήση μετά από δύο χρόνια, ανακοίνωσε σε διεθνές αεροδιαστημικό συνέδριο στη Μόσχα ο εκπρόσωπος της ΝΑΣΑ Μάικλ Σέρμπερ.

Πολλές δοκιμές του προγράμματος αυτού ήδη έχουν ολοκληρωθεί, άλλες συνεχίζονται, όπως είπε. Κατά τα λεγόμενά του οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια πρώτη δοκιμαστική πτήση του Orion το 2014, μια μη επανδρωμένη πτήση το 2017 και μια επανδρωμένη το 2021.

 

Ρώσοι κοσμοναύτες προετοιμάζουν τον διαστημικό σταθμό για νέα μονάδα.

http://www.tovima.gr/webtv/science/#346287

[Δροσος Γεωργιος]

Δίδυμοι δορυφόροι στις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν.

Θωρακισμένοι με παχιές πλάκες αλουμινίου, δυο πανομοιότυποι δορυφόροι της NASA εισήλθαν την Πέμπτη σε μια περιοχή που τα άλλα διαστημικά σκάφη προσπαθούν πάντα να αποφύγουν. Η αποστολή θα μελετήσει τις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν, δύο περιοχές που σφύζουν από σωματίδια παγιδευμένα στο γήινο μαγνητικό πεδίο.

Οι δίδυμες Συσκευές Εξερεύνησης Καταιγίδων Ζώνης Ακτινοβολίας (RBSP), όπως είναι το προσωρινό τους όνομα, εκτοξεύτηκαν το πρωί της Πέμπτης ώρα Ελλάδας από τη Φλόριντα, έπειτα από μια εβδομάδα αναβολών για τεχνικούς λόγους.

«Βρίσκονται τώρα στις ζώνες Βαν Άλλεν, εκεί όπου ανήκουν» δήλωσε λίγο αργότερα η Νίκολα Φοξ, αναπληρωτής επιστημονική υπεύθυνος της αποστολής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς, το οποίο διαχειρίζεται την αποστολή από το Μέριλαντ.

Οι ερευνητές της διετούς αποστολής ελπίζουν ότι τα δύο πανομοιότυπα σκάφη, σε μέγεθος και βάρος μικρού αυτοκινήτου, θα ρίξουν νέο φως στο μηχανισμό με τον οποίο ο Ήλιος επηρεάζει τις ζώνες Βαν Άλλεν, οι οποίες πήραν το όνομα του Αμερικανού αστροφυσικού που τις ανακάλυψε το 1958.

Οι δύο ζώνες ακτινοβολίας έχουν σχήμα ντόνατ και εκτείνονται χιλιάδες χιλιόμετρα στο Διάστημα. Η εσωτερική ξεκινά σε απόσταση περίπου 1.000 χιλιομέτρων από το έδαφος και η εξωτερική τελειώνει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων.

Οι ζώνες αυτές είναι επικίνδυνες για τους δορυφόρους και τις επανδρωμένες αποστολές, καθώς κατακλύζονται από σωματίδια που προέρχονται από τον Ήλιο ή το διαστικό χώρο και παγιδεύονται λόγω του ηλεκτρικού φορτίου τους στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη.

Υπό κανονικές συνθήκες οι ζώνες παραμένουν πολύ πάνω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και τους δορυφόρους που κινούνται σε χαμηλή τροχιά. Το πρόβλημα είναι ότι οι ζώνες παραμορφώνονται και διαστέλλονται στη διάρκεια ηλιακών καταιγίδων, οπότε μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε δορυφόρους και προβλήματα στις ραδιοεπικοινωνίες και τα δίκτυα ηλεκτροδότησης.

Η διπλή αποστολή RBSP θα μελετήσει το πώς οι ζώνες ακτινοβολίας παραμορφώνονται υπό την επίδραση του Ήλιου.

«Η Γη αντιδρά σε ό,τι της στέλνει ο Ήλιος. Όπως συνηθίζουμε να λέμε, "Αν ο Ήλιος φτερνιστεί, η Γη παθαίνει κρυολόγημα"» σχολίασε η Δρ Νίκολα Φοξ στο Τζον Χόπκινς.

Οι δύο δορυφόροι θα αναλάβουν την καταμέτρηση και την χαρτογράφηση των ενεργειακών σωματιδίων στις ζώνες Βαν Άλλεν, καθώς πηγαινοέρχονται μέσα τους κινούμενα σε μεταβαλλόμενο ύψος, από 480 χλμ έως 32.000 χιλιόμετρα.

Το γεγονός ότι η αποστολή περιλαμβάνει δύο σκάφη θα επιτρέψει στους ερευνητές να μελετήσουν πώς οι ενεργειακές διαταραχές στις ζώνες επηρεάζει μόνο το ένα από τα δύο -με άλλα λόγια, θα επιτρέψει την χαρτογράφηση των ζωνών στο χώρο αλλά και το χρόνο.

Τα αποτελέσματα που θα συγκεντρωθούν στα δύο χρόνια της αποστολής θα βελτιώσουν τελικά τις μεθόδους πρόγνωσης του λεγόμενου διαστημικού καιρού, μια ανάγκη που γίνεται όλο και πιο επιτακτική καθώς οι δορυφόροι πολλαπλασιάζονται και διαχειρίζονται κρίσιμες υπηρεσίες.

Ο ίδιος ο Τζέιμς Βαν Άλλεν δεν είχε την τύχη να δει την εκτόξευση -πέθανε σε ηλικία 91 ετών το 2006, τη χρονιά που εγκρίθηκε η αποστολή.

Η κόρη του, Σάρα Βαν Άλλεν, ήταν παρούσα κατά την εκτόξευση στο κέντρο ελέγχου της αποστολής, το οποίο βρίσκεται στο Λόρελ του Μέριλαντ.

Προς το παρόν, οι δύο δορυφόροι ονομάζονται απλώς A και Β. Έπειτα από μια δοκιμαστική περίοδο δύο μηνών, η NASA θα τους δώσει κανονικά ονόματα.

Η Δρ Φοξ, πάντως, τους αποκαλεί ήδη «Βαν» και «Άλλεν».

 

Οι αστροναύτες επέστρεψαν στο ΔΔΑ μετά από μια αρκετά μακριά «βόλτα στο διάστημα.

Οι αστροναύτες Σανίτα Ουίλιαμς (Sanita Williams) και Ακιχίκο Χοσίντε (Akihiko Hoshide) επέστρεψαν στο ΔΔΣ μετά από τον εξαιρετικά μακρόχρονο περίπατο στο ανοιχτό Διάστημα, αλλά δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν ως το τέλος την κύρια αποστολή του «περιπάτου» τους –\

να αντικαταστήσουν την χαλασμένη εγκατάσταση μεταγωγής του συστήματος ενεργοτροφοδότησης και αφήσαν αυτή τη δουλειά για την επόμενη φορά.

Η Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της βρίσκονταν στο ανοιχτό Διάστημα 8 ώρες και 17 λεπτά. Ήταν ο τρίτος ως προς τη διάρκειά του διαστυημικός περίπατος στην ιστορία. Το απόλυτο ρεκόρ με 8 ώρες και 56 λεπτά είχε επιτευχθεί τον Αύγουστο του 2001από τους αστροναύτες της NASA Σιούζεν Χελμς (Susan Holmes) και Τζέιμς Βοςς (James Voss)

 

H Βενεζουέλα θα εκτοξευσει το δευτερο δορυφόρο της από το έδαφος της Κίνας.

Ο δεύτερος δορυφόρος της Βενεζουέλας Miranda θα εκτοξευτεί στα τέλη Σεπτεμβρίου από το έδαφος της Κίνας.

Με τη βοήθεια της συσκευής αυτής οι ειδικοί της Βενεζουέλας θα διεξάγουν

ημερονύχτια παρακολουθηση του εθνικού τους εδάφους και ο χάρτης της χώρας θα ανανεώνεται κάθε 40 ημέρες. Αυτό ανακοινώθηκε από τον Χόρχε Αρίας (Jorge Arias), Υπουργό Επιστήμης και Τεχνολογίας αυτής της χώρας της Νότιας Αμερικής

Η σύμβαση για την εκτόξευση του δορυφόρου, αξίας 140.000.000δολαρίων υπογράφτηκε τον Μάιο του 2011 με μία κινεζική βιομηχανική εταιρεία.

[Δροσος Γεωργιος]

Η θέα από τον Διαστημικό Σταθμό.

[Δροσος Γεωργιος]

Ακόμα μια «καρατόμηση» στο διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας.

Οι αλλεπάλληλες αποτυχίες σε εκτοξεύσεις δορυφόρων και άλλων αποστολών οδήγησαν σε ακόμα μια αποπομπή: Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έπαυσε τον διευθυντή ενός από τα κύρια διαστημικά κέντρα της χώρας, ανακοίνωσε τη Δευτέρα το Κρεμλίνο.

Ο αξιωματούχος που «καρατομήθηκε» είναι ο Βλαντιμίρ Νεστέροφ, γενικός διευθυντής του Κρατικού Διαστημικού Κέντρου Έρευνας και Παραγωγής «Χρουνίτσεφ». Το κέντρο είναι η μεγαλύτερη ρωσική αεροδιαστημική εταιρεία και παράγει μεταξύ άλλων τον πύραυλο Proton.

Στη διάρκεια συνεδρίασης με τον επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roskosmos, Βλαντιμίρ Ποπόφκιν, ο Πούτιν διέταξε την Παρασκευή την αναδιάρθρωση του τομέα και ζήτησε να του υποβληθούν, αν είναι απαραίτητο, τα ονόματα άλλων υπευθύνων που πρέπει να τιμωρηθούν.

Είχε προηγηθεί τον Αύγουστο η προειδοποίηση του πρωθυπουργού Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος είχε δηλώσει στα μέσα Αυγούστου ότι η απώλεια 10 δορυφόρων μέσα σε ενάμισι χρόνο «αποτελεί πλήγμα για τη φήμη της Ρωσίας ως διαστημικής δύναμης».

Τον Απρίλιο του 2011, ο τότε επικεφαλής της Roscosmos «καρατομήθηκε» έπειτα από μια σειρά αποτυχιών:

Η αρχή των δεινών ήρθε το Δεκέμβριο του 2010, όταν τρεις δορυφόροι του Glonass, της ρωσικής απάντησης στο GPS, καταστράφηκαν στον Ειρηνικό επειδή ο πύραυλος με τον οποίο εκτοξεύτηκαν δεν είχε... αρκετά καύσιμα.

Η δεύτερη παταγώδης αποτυχία ήρθε τον Φεβρουάριο του 2011, όταν ο στρατιωτικός δορυφόρος Geo-IK-2 απέτυχε να τεθεί στην κατάλληλη τροχιά και ουσιαστικά αχρηστεύτηκε.

Μια ακόμα αναποδιά ήρθε το Μάρτιο του ίδιου έτους, όταν μια επανδρωμένη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αναβλήθηκε λόγω τεχνικού προβλήματος, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τους εορτασμούς για την ιστορική πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν.

Ακολούθησε στα τέλη του 2011 η καταστροφή ενός Soyuz και η απώλεια της φιλόδοξης αποστολής Phobos-Grunt, η οποία θα επιχειρούσε να φέρει στη Γη τα πρώτα δείγματα από τον Φόβο, δορυφόρο του Άρη.

Ο Νεστέροφ αποπέμπεται τώρα λόγω της αποτυχίας στην εκτόξευση ενός πυραύλου Proton-M που θα έθετε σε τροχιά φέτος τον Αύγουστο δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, τον έναν από τους οποίους για λογαριασμό της Ινδονησίας.

Η επιτροπή διερεύνησης είχε εντοπίσει τότε πρόβλημα στο ανώτερο στάδιο Proton. Έδωσε εντολή να ελεγχθεί όλη η γραμμή παραγωγής και ανέστειλε όλες τις εκτοξεύσεις πυραύλων αυτού του τύπου.

 

Ο ΔΔΣ θα περεκκλίνει για να αποφύγει κινεζικά διαστημικά σκουπίδια.

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ) θα κάνει σήμερα μη προγραμματισμένο ελιγμό παρέκλισης για να αποφύγει σύγκρουση με ένα κομμάτι του κινεζικού πυραύλου-φορέα.

Το «διαστημικό σκουπίδι» θα πετάξει στην «κόκκινη ζώνη» επικίνδυνα κοντά στο Σταθμό την νύχτα της Τετάρτης.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, που τα κινεζικά διαστημικά σκουπίδια δημιουργούν απειλή για την ασφάλεια του Δεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

 

 

Ο μεγαλύτερος μετεωρολογικός δορυφόρος της Ευρώπης MSG-3

http://www.esa.int/esaCP/SEM7PF7YJ6H_Greece_0.html

[Δροσος Γεωργιος]

Αστροναύτες του ΔΔΣ εργάζονται σήμερα στο ανοικτό χώρο.

Η Αμερικανίδα αστροναύτης Σουνίτα Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της Ακιχίκο Χοσίντετου από το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) βγαίνουν σήμερα στο ανοικτό Διάστημα για να επισκευάσουν τον ηλεκτρικό εξοπλισμό πάνω στην επιφάνεια του Σταθμού.

Την περασμένη Πέμπτη, οι αστροναύτες αυτοί δούλεψαν έξω από τον ΔΔΣ περισσότερο από οκτώ ώρες δηλαδή κατά δύο περισσότερο από το προβλεπόμενο διάστημα, αλλά δεν κατάφεραν να αντικαταστήσουν έναν από τους τέσσερις πίνακες διανομής ρεύματος λόγω προβλημάτων με τα στερεώματα.

Μέχρι τώρα, έχουν χαλάσει 3 από τα 8 κανάλια ηλεκτροτροφοδοσίας, αλλά αυτο ασκεί πολύ μικρή επίδραση στη λειτουργία του ΔΔΣ

 

Ψυχρό θερμοπυρηνικό καύσιμο αντί πλουτωνίου.

Οι ρυθμοί κατάκτησης του μακρινού Διαστήματος από διαπλανητικά διαστημόπλοια-διαστημικούς σταθμούς θα μειωθούν, προβλέπουν οι δυτικοί ειδικοί.

Τα παγκόσμια αποθέματα πλουτωνίου-238, που έχουν συσσωρευθεί από την παραγωγή πυρηνικών όπλων, εξαντλούνται.

Και ειδικά με αυτό το ισότοπο λειτουργούν οι θερμικές μπαταρίες των διαστημικών σκαφών σε μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο, όπου οι ηλιακοί συσσωρευτές είναι αναποτελεσματικές.

Το πλουτώνιο-238 χρησιμοποιείται ήδη επί δεκαετίες στο Διάστημα. Κάψουλες με πλουτώνιο υπάρχουν στα διαστημικά σκάφη Pioneer και Voyager, που εκτοξεύθηκαν τη δεκαετία του 1970 προς τα άκρα του Ηλιακού συστήματος. Τα Voyager διατηρούν έως σήμερα επικοινωνία με τη Γη. Η θερμότητα της διάσπασης του ισοτόπου τροφοδοτεί το σταθμό Cassiny κοντά στον Κρόνο και το σκάφος επιφανείας του Άρη Curiosity, μάλιστα αυτό το σκάφος εργάζεται με ρωσικό πλουτώνιο, στο βαθμό, που οι ΗΠΑ διέκοψαν την παραγωγή του τη δεκαετία του 1980.

Όμως και τα ρωσικά αποθέματα εξαντλούνται. Την ίδια στιγμή η Ρωσία σχεδιάζει τη δεκαετία του 2020 να εγκαταστήσει ένα σκάφος-διαστημική ομπρέλα στο δορυφόρο του Δία Γανυμήδη. Παρά την εξάντληση των αποθεμάτων του καυσίμου, προβλήματα δεν θα υπάρξουν, είναι πεπεισμένος ο επιστημονικός σύμβουλος της διαστημικής εταιρείας RKK «Energia» Βίκτωρ Σινιάφσκι:

Το πλουτώνιο παράγεται στους ατομικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας, κατά τη διάρκεια της διάσπασης του ουρανίου σχηματίζονται ισότοπα πλουτωνίου. Μεταξύ των οποίων και εκείνο, που χρησιμοποιείται για τις γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων. Η απόσπασή του από το επεξεργασμένο καύσιμο είναι δύσκολη και ακριβή διαδικασία, όμως παρόμοιες τεχνολογίες υπάρχουν.

Υπάρχει και άλλη οδός: να ληφθεί πλουτώνιο-238 από το νευτώνιο-237, έτσι μάλιστα είναι και ευκολότερη η απόσπασή του. Μόνο που χρειάζεται να κατασκευαστεί μια γραμμή παραγωγής και η ΝΑΣΑ εξετάζει τώρα αυτή την ιδέα.

Στις ΗΠΑ η επεξεργασία καυσίμου στους ατομικούς σταθμούς πυρηνικής ενέργειας είχε απαγορευθεί στην εποχής της και αυτό το γεγονός ενίσχυσε την έλλειψη του πλουτωνίου για τα διαστημικά σκάφη. Τώρα οι Αμερικανοί πρέπει να αποφασίσουν τί είναι προτιμότερο:

να επιτρέψουν την επεξεργασία καυσίμου ή να κατασκευάσουν γραμμή παραγωγής και αυτό είναι πλέον ζήτημα πολιτικό.

Εν τω μεταξύ, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, η αναγκαιότητα για το ισότοπο του πλουτωνίου μελλοντικά πρέπει να μειωθεί.

Τα τελευταία ένα-δύο χρόνια εμφανίστηκαν πειραματικά δεδομένα ότι πραγματικό φυσικό αποτέλεσμα δίδει το λεγόμενο «ψυχρό θερμοπυρηνικό καύσιμο» (cold fusion).

Εάν αυτό σημαίνει ότι θα εμφανιστούν συμπυκνωμένες υδρογονικές πηγές ενέργειας είναι πρόωρο να ειπωθεί. Να γίνει λόγος για συμπυκνωμένο σύστημα για τα διαστημικά σκάφη-ομπρέλες, είναι πολύ περισσότερο πρόωρο. Οπότε προς το παρόν δεν υπάρχει θέμα πραγματικής αντικατάστασης του πλουτωνίου-238.!!!

[Δροσος Γεωργιος]

Αμερικανίδα έσπασε το ρεκόρ παραμονής εκτός του ΔΔΣ.

Η αστροναύτισσα της NASA Sunita Williams σήμερα κατά την έξοδο στο ανοιχτό διάστημα, ξεπέρασε το ρεκόρ της συμπατριώτισσάς της Peggy Whitson στη συνολική διάρκεια εργασίας στο ανοιχτό διάστημα για τις γυναίκες.

Η Williams αυτή τη στιγμή πραγματοποιεί την έκτη της έξοδο στο διάστημα, και ο χρόνος της παραμονής της στο κενό έχει ξεπεράσει τις 40 ώρες.

Το ρεκόρ της αστροναύτισσας της NASA Peggy Whitson – 39 ώρες και 44 λεπτά.

http://www.tovima.gr/webtv/#349504

 

Η «Ροζέτα» έφτασε στην τροχιά του Δία.

Ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός “Ροζέτα” της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), που προορίζεται για τη μελέτη των κομητών, έφτασε στην τροχιά του Δία, αναφέρεται στο λογαριασμό της αποστολής στο Twitter.

Ο ίδιος ο γίγαντας του φυσικού αερίου βρίσκεται τώρα στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου, για αυτό και η συσκευή «δεν θα δει» τον πλανήτη. Ο κύριος στόχος του είναι ο κομήτης 67P/Churyumova-Gerasimenko. Ο σταθμός θα πλησιάσει τον κομήτη το 2014. Επί του «Rosetta» είναι τοποθετημένος ένας αισθητήρας Philae Lander, ο οποίος πρέπει να αποβιβαστεί στον κομήτη.Ο σταθμός «Rosetta» εκτοξεύθηκε το 2004.

 

Η συντριβή του «Μορφέα» στις δοκιμές.

Μετά την τεράστια επιτυχία της προσγείωσης του Curiosity στον Άρη, μια "διαστημική αποτυχία" της NASA.

Το δοκιμαστικό σκάφος Morpheus προοριζόταν για προσεδαφίσεις στη Σελήνη ή άλλους πλανήτες. Δεν υπάρχουν κάποια θύματα ή ζημιές εκτός από το κατεστραμμένο διαστημικό σκάφος και τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ που κόστισε η κατασκευή του.

Προηγούμενο τεστ:

[Δροσος Γεωργιος]

Οδοντόβουρτσα για την επισκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Ο πολυμήχανος ΜακΓκάιβερ φαίνεται ότι θα έκανε καλή δουλειά ως αστροναύτης: Στη διάρκεια πολύωρων εργασιών στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, οι αστροναύτες αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μια οδοντόβουρτσα και μια αυτοσχέδια βούρτσα για να επισκευάσουν ένα κρίσιμο σύστημα του συγκροτήματος.

Η Αμερικανίδα αστροναύτης Σουνίτα Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της Ακοχίτο Χοσίντε αναγκάστηκαν να πραγματοποιήσουν νέο διαστημικό περίπατο την Τετάρτη λόγω ενός μπουλονιού που δεν είχε ξεβιδώσει στη διάρκεια της προηγούμενης απόπειρας.

Το κολλημένο μπουλόνι εμπόδισε την αντικατάσταση του λεγόμενου «κύριου διακόπτη διαύλων» (MBSU).

Στο εξωτερικό του σταθμού υπάρχουν τέσσερα MBSU μέσω των οποίων η ηλεκτρική ενέργεια από τους ηλιακούς συλλέκτες διανέμεται σε όλο το συγκρότημα.

Έπειτα από την αποτυχία του προηγούμενου διαστημικού περίπατου την περασμένη εβδομάδα, οι μηχανικοί στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον του Χιούστον έξυναν το κεφάλι τους προσπαθώντας να βρουν τρόπο να ξεκολλήσει το πεισματάρικο μπουλόνι.

Επινόησαν τελικά δύο αυτοσχέδια εργαλεία, μια οδοντόβουρτσα με την οποία απλώθηκε λιπαντικό γύρω από το μπουλόνι, καθώς και μια βούρτσα που κατασκευάστηκε από σύρμα, με την οποία απομακρύνθηκε η σκόνη που εμπόδιζε το ξεβίδωμα.

Χάρη στην εφευρετικότητα των μηχανικών στο έδαφος, το πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο μπλακάουτ.

 

Οι χώρες της Αφρικής θα ιδρύσουν τη δική τους Διαστημική Υπηρεσία.

Οι χώρες της Αφρικής θα ιδρύσουν δική τους Διαστημική Υπηρεσία, ώστε να μην εξαρτώνται από τους αναγνωρισμένους ηγέτες στην κατάκτηση του διαστημικού χώρου.

Αυτό το καθήκον έθεσαν ενώπιόν τους οι υπουργοί Επικοινωνιών των χωρών της Αφρικανικής Ένωσης σε συνεδρίαση, η οποία διοργανώθηκε σήμερα στην πρωτεύουσα του Σουδάν το Χαρτούμ.

«Η Αφρική πρέπει να έχει τη δική της Διαστημική Υπηρεσία», δήλωσε ο πρόεδρος του Σουδάν Ομάρ αλ-Μπασίρ, ανοίγοντας το διήμερο Φόρουμ. Εκτιμάται ότι η μελλοντική Υπηρεσία AfriSpace σχεδιάζει μια μακροπρόθεσμη διαστημική στρατηγική της Μαύρης ηπείρου και εκπονεί αποστολές για τις χώρες-μέλη.

[Δροσος Γεωργιος]

Επιτυχής εκτόξευση στην 100ή διαστημική αποστολή της Ινδίας.

Με την εκτόξευση ενός γαλλικού και ενός ιαπωνικού δορυφόρου την Κυριακή, η εθνική διαστημική υπηρεσία της Ινδίας πανηγυρίζει τη συμπλήρωση εκατό αποστολών.

Όπως ανακοίνωσε ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας, ένας γαλλικός δορυφόρος γεωσκόπησης και ένας ιαπωνικός μικροδορυφόρος τέθηκαν με επιτυχία σε τροχιά μετά την εκτόξευση του πυραύλου PSLV-C21 που τους μετέφερε από το διαστημικό κέντρο της Σρικαριχότα, στο κρατίδιο του Άντρα Πραντές.

Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 και δραστηριοποιείται σήμερα στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων.

Με την αποστολή του σκάφους «Τσαντραγιάν-1» που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη το 2009, η Ινδία κατάφερε να μπει στο «κλαμπ» των ισχυρών του Διαστήματος που έχουν στείλει μη επανδρωμένες αποστολές στο φεγγάρι: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία.

Σε ένα είδος ασιατικής κούρσας από τη Γη στη Σελήνη, οι αποστολές της Ινδίας, της Κίνας και της Ιαπωνίας είχαν εκτοξευτεί και οι τρεις σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους.

 

Αρχαίο άστρο βρέθηκε να αψηφά το κοσμικό γήρας.

Το ευρωπαϊκό Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT), ένα από τα ισχυρότερα του κόσμου, εξέτασε ένα άστρο στην περιφέρεια του Γαλαξία μας, το οποίο χρονολογείται στα πρώτα στάδια εξέλιξης του Σύμπαντος, περιέργως όμως δεν παρουσιάζει σημεία γήρανσης.

Το αγέραστο αστέρι βρίσκεται στο σφαιρικό αστρικό σμήνος Μessier 4, ένα από τα 150 τέτοια σμήνη που περιφέρονται γύρω από τον Μίλκι Ουέι. Το Μessier 4 είναι τόσο φωτεινό ώστε διακρίνεται ακόμα και με απλά κιάλια στην κατεύθυνση του αστερισμού του Σκορπιού.

Αφότου εξέτασαν ολόκληρο το σμήνος με ένα σχετικά μικρό τηλεσκόπιο των 2,2 μέτρων, οι ερευνητές του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή χρησιμοποίησαν το VLT για να μελετήσουν μεμονωμένα άστρα. Αναλύοντας το φως στα μήκη κύματος από τα οποία αποτελείται, μπόρεσαν να προσδιορίσουν τη χημική σύσταση και την ηλικία των άστρων.

Τα αποτελέσματα προκάλεσαν έκπληξη στους αστρονόμους -το συγκεκριμένο άστρο βρέθηκε να περιέχει μεγάλες ποσότητες λιθίου, ενός στοιχείου που θα έπρεπε να είχε εξαφανιστεί στα δισεκατομμύρια χρόνια από τη γέννηση του άστρου.

Όλα τα βαριά στοιχεία στο Σύμπαν, από το οξυγόνο μέχρι το ουράνιο, σχηματίστηκαν από τη σύντηξη ελαφρύτερων στοιχείων στον πυρήνα των πρώτων άστρων. Όταν τα άστρα αυτά έφτασαν στο τέλος της ζωής τους και εξερράγησαν, τα βαριά στοιχεία που περιείχαν σκορπίστηκαν στο Διάστημα και εμπλούτισαν τα δομικά υλικά από τα οποία σχηματίστηκαν οι επόμενες γενιές άστρων.

Ως αποτέλεσμα, τα αρχαία άστρα περιέχουν μικρότερες ποσότητες βαρέων στοιχείων σε σχέση με νεότερα αστέρια όπως ο Ήλιος.

Οι ερευνητές θα προσπαθήσουν τώρα να εξετάσουν αν το αγέραστο άστρο κατάφερε με κάποιο άγνωστο τρόπο να διατηρήσει το λίθιο που περιείχε, ή αν βρήκε τρόπο να εμπλουτίσει τον εαυτό του απορροφώντας λίθιο από κάποια γειτονική πηγή.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στο Astronomy & Astrophysics και είναι διαθέσιμη στη μορφή προέκδοσης .

http://cdsads.u-strasbg.fr/abs/2012A%26A...539A.157M

 

"Θέμα χρόνου η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής" κατά τον αστρονόμο Martin Rees.

Ο Martin Rees, αστρονόμος και πρώην πρόεδρος της Royal Society σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Daily Mail, ανακοίνωσε πως πιστεύει ότι μέσα στα επόμενα 40 χρόνια οι επιστήμονες θα έχουν απαντήσει στο ερώτημα του αν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες.

Ο Rees πιστεύει πως οι αστροφυσικοί θα μπορούν να δουν και να αναλύσουν εικόνες από μακρινούς πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος μέχρι το 2025.

«Στα επόμενα 10 ή 20 χρόνια θα μπορούμε να έχουμε καθαρή εικόνα από άλλους πλανήτες όπως η Γη, σε άλλα ηλιακά συστήματα»

δήλωσε στην συνέντευξη του, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανακάλυψη ζωής σε κάποιους από αυτούς.

«Η αναζήτηση για αποδείξεις ύπαρξης εξωγήινης ζωής θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα»

Όταν ερωτήθηκε για τις αλλαγές που θα πρέπει να περιμένουμε από την επιστήμη μέσα στα επόμενα 40 χρόνια, ο Rees απάντησε πως είναι πολύ πιθανό να βρεθούν απαντήσεις σε εξαιρετικά σημαντικά ερωτήματα, όπως αυτά για την προέλευση της ζωής, για το που αυτή υπάρχει και κυρίως, για το αν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες.

Ο Rees εκτελούσε χρέη Βασιλικού Αστρονόμου στην Βασιλική οικογένεια, προσφέροντας συμβουλές για αστρονομικά θέματα στην Βασίλισσα από το 1995.

 

Οι άνθρωποι (δεν) θα κατορθώσουν να κατανοήσουν το Σύμπαν.

Ένας από τους θεωρητικούς φυσικού με τη μεγαλύτερη επιρροή, ο Στίβεν Χόκινς, διατύπωσε στην εποχή του τη θεωρία ότι ο άνθρωπος είναι σε θέση να εξηγήσει το Σύμπαν με τη βοήθεια των επιτευγμάτων της επιστήμης.

Την άποψή του για το ζήτημα αυτό εξέφρασε προ ημερών ο Άγγλος κοσμολόγος και αστροφυσικός Μάρτιν Τζον Ριζ, ο οποίος θεωρεί ότι για τον ανθρώπινο πολιτισμό αυτή η πληροφορία ποτέ δεν θα γίνει προσιτή. Ο Άγγλος αστροφυσικός θεωρεί ότι μια σειρά από επιστημονικά αινίγματα βρίσκονται απλώς πέραν των ορίων της ανθρώπινης κατανόησης και ότι για να γίνουν περισσότερα γνωστά ο πολιτισμός μας είναι απαραίτητο να δεχθεί βοήθεια από εξωγήινα όντα.

[Δροσος Γεωργιος]

Στο ΔΔΣ ολοκληρώθηκε ένα μοναδικό στο ειδος του ρωσικό πείραμα.

Στο ιαπωνικο εργαστήριο Kibo, που περιλαμβάνεται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ολοκληρώθηκε ένα μοναδικό στο είδος του ρωσικό πείραμα για τη μελέτη της επίδρασης της διαστημικής ακτινοβολίας στον άνθρωπο.

Για το πείραμα αυτό διαλέχτηκε η ρωσική κούκλα Matryoshka-R. Το μανεκέν με αισθητήρες μέτρησης της δόσης ακτινοβολίας, που παίρνει ο άνθρωπος κατά την μακρόχρονη πτήση του, είχε τοποθετηθεί στο ιαπωνικό χώρο του ΔΔΣ, όπου το επίπεδο ραδιενέργειας είναι κατά 1,5 φορά μεγαλύτερο απ’ ό,τι σε άλλα τμήματα του Σταθμού. Στις 17 Σεπτεμβρίου τα στοιχεία, που έχουν συγκεντρωθεί κατά τη διάρκεια αυτού του πειράματος, θα μεταφερθούν στη Γη.

Το πείραμα θα επαναληφθεί το φθινόπωρο του 2013. Οι εμπειρογνώμονες θα μελετούν την επίδραση της διαστημικής ακτινοβολίας την περίοδο που η ηλιακή δραστηριότητα θα βρίσκεται στη φάση ανάπτυξής της.

 

Η διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ αναβλήθηκε για την 14η Σεπτεμβρίου.

Η προγραμματισμένη για σήμερα διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού αναβλήθηκε για τις 14 Σεπτεμβρίου, - ανακοίνωσε το Ρωσικό Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων, που βρίσκεται στα περίχωρα της Μόσχας.

Σκοπός του ελιγμού είναι να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για την προσεδάφιση του ρωσικού επανδρωμένο διαστημοπλοίου Σογιούζ στην καθορισμένη περιοχή και για τη σύζευξή με τον Σταθμό του επόμενου Σογιούζ.

Κάθε μέρα, κάτω από την επίδραση της βαρύτητας της Γης και άλλων παραγόντων το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ πέφτει κατά 150 - 200 μέτρα.

Η προσεδάφιση του Σογιούζ με το οποίο τρεις αστροναύτες θα επιστρέψουν στη Γη έχει προγραμματιστεί για τις 17 Σεπτεμβρίου και η πτήση της επόμενης αποστολής - για τις 15 Οκτωβρίου.

[Δροσος Γεωργιος]

Συνεργασία στις επανδρωμένες διαστημικές αποστολές εξετάζουν Ευρώπη-Κίνα.

Ορισμένοι Ευρωπαίοι αστροναύτες έχουν ήδη αρχίσει μαθήματα κινεζικών με την προοπτική να συμμετάσχουν σε αποστολές με κινεζικά διαστημικά σκάφη γύρω στα τέλη της δεκαετίας, δήλωσε την Τετάρτη ανώτερος αξιωματούχος της ESA, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Διαστήματος.

«Θα χαιρέτιζα τη συμμετοχή Ευρωπαίων αστροναυτών σε αποστολές με κινεζικά σκάφη» δήλωσε ο Τόμας Ράιτερ, πρώην αστροναύτης και νυν επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινης διαστημικής πτήσης στην ESA.

«Ορισμένοι αστροναύτες μας έχουν ήδη ξεκινήσει μαθήματα κινεζικών» πρόσθεσε, μιλώντας στο περιθώριο του Αεροπορικού Σόου ILA στο Βερολίνο.

Η ESA έχει αναπτύξει μη επανδρωμένα μεταγωγικά για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμό (ISS), και εκτοξεύει ακόμα και μεγάλα φορτία με τους ευρωπαϊκούς πυραύλους Ariane. Δεν έχει όμως δικό της σκάφος για επανδρωμένες αποστολές.

Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ παρόπλισαν πέρυσι τα διαστημικά λεωφορεία, οι μεταφορές πληρωμάτων από και προς τον ISS εξαρτώνται σήμερα απόλυτα από τα ρωσικά Soyuz.

Η ευρωπαϊκή υπηρεσία, στην οποία συμμετέχουν η Ελλάδα και 18 ακόμα χώρες. σκοπεύει να διοργανώσει μια σειρά συναντήσεων με εκπροσώπους της Κινεζικής Εθνικής Υπηρεσίας Διαστήματος, στις οποίες θα εξεταστεί η δυνατότητα συνεργασίας στην εκπαίδευση αστροναυτών, τη σύνδεση σκαφών σε τροχιά και την ανάπτυξη συστημάτων υποστήριξης ζωής.

«Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι είναι θέμα πολιτικών διαπραγματεύσεων σε ανώτερο επίπεδο προκειμένου να εξετάσουμε αν είναι εφικτή μια κοινή αποστολή» σχολίασε ο Ράιτερ.

Το 2003, η Κίνα έγινε μόλις η τρίτη χώρα του κόσμου, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που έστειλε άνθρωπο στο Διάστημα με δική της τεχνολογία.

Φέτος, το Πεκίνο πραγματοποίησε για πρώτη φορά αυτόματη σύνδεση ανάμεσα σε δύο σκάφη που κινούνταν σε τροχιά, ένα σημαντικό ορόσημο στο πρόγραμμα για την ανάπτυξη κινεζικού διαστημικού σταθμού.

Κυρίως λόγω της διαφωνίας των ΗΠΑ, η Κίνα δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, στο οποίο συνεργάζονται η Ευρώπη, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Ιαπωνία.

Όπως πάντως σχολίασε ο Ράιτερ, η ESA θα ήθελε να συμμετάσχει και η Κίνα στο πρόγραμμα εφόσον καμφθούν οι αμερικανικές αντιδράσεις.

 

Το Ιαπωνικό διαστημικό φορτηγό αποσυνδέθηκε από το ΔΔΣ.

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων που βρίσκεται στα προάστια της Μόσχας, οι αστροναύτες Joseph Aqaba και Akihiko Hoshide αποσύνδεσαν το ιαπωνικό αυτόματα φορτηγό σκάφος HTV-3 από την μονάδα «Χάρμινι» στο ΔΔΣ.

Στις 14 Σεπτεμβρίου το HTV-3 θα το κατεβάσουν από τη τροχιά και θα το βυθίσουν στο νότιο μέρος του Ειρηνικού Ωκεανού.

Το HTV-3 είναι το τρίτο φορτηγό σκάφος, το οποίο είχε σταλθεί από την ιαπωνική υπηρεσία αεροδιαστημικών ερευνών JAXA για τον εφοδιασμό του ΔΔΣ. Είχε φέρει στο σταθμό πάνω από πέντε τόνους διαφόρων φορτίων.

 

Κάτι ΤΕΡΑΣΤΙΟ "έκρυψε" τον Ήλιο για 60'!

Το ηλιακό τηλεσκόπιο SOHO, για μία ολόκληρη ώρα (06:24am έως 07:24am) έχασε από τον φακό του τον Ήλιο, στις 11/9/2012, καθώς κάτι πολύ μεγάλο πέρασε από μπροστά του και τον έκρυψε με τη σκιά του.

Ακούγονται διάφορες φήμες, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις από την περίπτωση να ήταν ο ... ο Nibiru (o υποθετικός πλανήτης των Αννουνάκι των Βαβυλώνιων "θεών"), μέχρι ένας τεράστιος κομήτης ή ... κάτι άλλο.

http://www.youtube.com/watch?v=i4SE8SYUHfU&feature=player_embedded

Παρατήρηση:Το οτι είναι αυτό το κρύβει προς τα πάνω και φεύγει προς τα πλάγια!!!

[Δροσος Γεωργιος]

Κατά δύο χιλιόμετρα ανύψωσαν το ΔΔΣ.

Το Ρωσικό Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων πραγματοποίησε σήμερα με επιτυχία τη διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ανυψώνοντας την περίπου κατά δύο χιλιόμετρα.

Αυτό ήταν απαραίτητο για τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών προσεδάφισης στο Καζακστάν του επανδρωμένου διαστημοπλοίου Σογιούζ, με το οποίο θα επιστρέψουν στη Γη μετά την αποπεράτωση της αποστολής τους στο Σταθμό, οι Ρώσοι κοσμοναύτες Γκενάντι Πάνταλκα και Σεργκέι Ρέβιν, καθώς επίσης και ο αστροναύτης της NASA Τζόζεφ Άκαμπα.

Η προσεδάφιση έχει προγραμματιστεί για τις 17 Σεπτεμβρίου. Το πλήρωμα της επόμενης διαστημικής αποστολής θα πεταξει στο ΔΔΣ στις 15 Οκτωβρίου με το νέο ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ, που προβλέπεται να συνδεθεί με το ΔΔΣ δύο ημέρες μετά την εκτόξευσή του.

[Δροσος Γεωργιος]

Aσφαλής επιστροφή για τρεις αστροναύτες του Διεθνούς Σταθμού στις στέπες του Καζακστάν.

Στις 17 Σεπτεμβρίου στις 06 και 52 λεπτά ώρα Μόσχας 86 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Arkalyk (Καζακστάν) προσγειώθηκε το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) "Soyuz TMA-04M»

Οι Ρώσοι κοσμοναύτες και ο αστροναύτης της NASA πέρασαν στο διάστημα σχεδόν 125 ημέρες. Για τον Gennady Padalka αυτη η διαστημική πτήση ήταν η τέταρτη για τον Ιωσήφ Άκαμπα - η δεύτερη, και για Σεργκέι Revina - ντεμπούτο.

Για δεύτερη φορά στην ιστορία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τα ξημερώματα της Κυριακής, διοικητής του ενοποιημένου πληρώματος θα γίνει μία εκπρόσωπος του ωραίου φύλου.

Η διοίκηση του πληρώματος μεταβιβαστει στην αστροναύτη της NASA Σουνίτα Ουίλιαμς. Η Ουίλιαμς θα είναι υπεύθυνη για τη διοίκηση του Σταθμού μέχρι την επιστροφή στη Γη, στα μέσα Νοεμβρίου.

Η αστροναύτης της Εθνικής Υπηρεσίας για την εξερεύνηση του διαστήματος της NASA Sunita Williams, η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ξεκίνησε την Πέμπτη την εφαρμογή των επιστημονικών πειραμάτων, που έχουν προταθεί από μαθητές σε όλο τον κόσμο.

Είναι αυτονόητο ότι δεν θα καταστεί δυνατό να ελεγχθούν πειραματικά όλες οι αιτήσεις, που υποβλήθηκαν για το διαγωνισμό, γι’ αυτό επιλέχθηκαν οι δύο πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις, τις οποίες και θα δοκιμάσει η Sunita Williams, σε απευθείας σύνδεση με το Διαστημικό Σταθμό. Η μετάδοση των πειραμάτων θα γίνεται στο YouTube στη διεύθυνση:

http://www.youtube.com/user/spacelab.

 

Βίντεο: από τον Διαστημικό Σταθμό στο Καζακστάν

http://www.youtube.com/watch?v=YYiwsbTF4SM&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=7lN-nUBwCWs&feature=youtu.be

[Δροσος Γεωργιος]

H τελευταία πτήση του διαστημικού λεωφορείου Endeavour.

Το διαστημικό λεωφορείο Endeavour άρχισε την Τετάρτη το τελευταίο του ταξίδι πάνω στην άτρακτο ενός ειδικά διαμορφωμένου Boeing 747 το οποίο απογειώθηκε από τη Φλόριντα με προορισμό την Καλιφόρνια όπου θα εκτεθεί σε μουσείο.

Το αεροσκάφος απογειώθηκε τα ξημερώματα (τοπική ώρα) μετά από δύο αναβολές λόγω κακών καιρικών συνθηκών.

Το Endeavour, το νεότερο από τα άλλα τρία λεωφορεία που έκαναν διαστημικές πτήσεις, θα πρέπει να φτάσει στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες την Παρασκευή μετά από αρκετές στάσεις.

Πριν φτάσει στη δυτική ακτή, το γιγαντιαίο 747 θα πετάξει σε χαμηλό υψόμετρο πάνω από το Κέντρο Κένεντι της αεροπορικής βάσης του ακρωτηρίου Κανάβεραλ καθώς και πάνω από την Αεροπορική Βάση Πάτρικ που βρίσκεται κοντά.

Το τζάμπο τζετ θα πετάξει επίσης, για τον τελευταίο αποχαιρετισμό, πάνω από το Διαστημικό Κέντρο Στένις της NASA στο Μισισιπή και το εργοστάσιο της Michoud στη Λουϊζιάνα, όπου κατασκευάστηκαν οι εξωτερικές δεξαμενές του συστήματος εκτόξευσης. Στη συνέχεια θα προσγειωθεί στο Έλινγκτον Φιλντ κοντά στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον στο Χιούστον του Τέξας.

Το 747 θα απογειωθεί και πάλι την Πέμπτη με κατεύθυνση το Ερευνητικό Κέντρο της NASA στο Ντράιντεν στην αεροπορική Βάση Έντουαρντς της Πολεμικής Αεροπορίας στην έρημο Μοχάβι της Καλιφόρνιας.

Την Παρασκευή, θα κάνει πτήσεις σε χαμηλό υψόμετρο πάνω από τη βόρεια Καλιφόρνια, και από διάφορες πόλεις, όπως το Σακραμέντο, το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες, πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες.

Τελικός προορισμός όπου και θα εκτεθεί είναι το Διαστημικό Κέντρο της Καλιφόρνιας.

Το ταξίδι του Endeavour στην Καλιφόρνια είναι και μια επιστροφή στην πατρίδα, καθώς το λεωφορείο κατασκευάστηκε στο Παλμντέιλ, βόρεια του Λος Άντζελες, για να αντικαταστήσει το διαστημικό λεωφορείο Challenger, το οποίο ανατινάχτηκε λίγο μετά την εκτόξευσή του το 1986.

Το Endeavour είχε κάνει την τελευταία διαστημική αποστολή του τον Μάιο του 2011.

Μετά το τέλος του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων πολλές αμερικανικές πόλεις ανταγωνίζονται για το δικαίωμα να φιλοξενήσουν τα διαστημόπλοια.

Το Discovery, το παλαιότερο από τα λεωφορεία, εκτίθεται πλέον στο Κέντρο Στίβεν Άντβαρ-Χέιζι, ένα παράρτημα του Εθνικού Μουσείου Αέρος και Διαστήματος κοντά στην Ουάσινγκτον. Πήρε τη θέση του Enterprise, ενός πρωτότυπου που δεν πέταξε ποτέ στο διάστημα· αυτό με τη σειρά του βρίσκεται στο Μουσείο Θάλασσας, Αέρος και Διαστήματος στη Νέα Υόρκη.

Τέλος το Atlantis θα πάει στο κέντρο επισκεπτών του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι στο Ορλάντο της Φλόριντας, όταν θα ολοκληρωθεί η κατασκευή του κτιρίου που θα το στεγάσει.

Δύο άλλα λεωφορεία καταστράφηκαν κατά την πτήση, σκοτώνοντας όλο το πλήρωμά τους κάθε φορά: το Challenger το 1986 και το Columbia που διαλύθηκε κατά την επιστροφή του στη Γη το 2003.

[Δροσος Γεωργιος]

Στο Ψηφιακό Πλανητάριο τη Δευτέρα ο Πήτερ Διαμαντής.

Οι Ελληνικοί Σύλλογοι Αποφοίτων των Πανεπιστημίων Massachusetts Institute of Technology (MIT Alumni Club of Greece) και Harvard (Harvard Alumni Club of Greece) συνδιοργανώνουν, στις 24/9 στις 7:00 μ.μ. στο Ψηφιακό Πλανητάριο, ομιλία με κεντρικό ομιλητή τον Peter Diamandis και θέμα “Creating an Age of Abundance”.

Ο Dr. Diamandis είναι ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του X PRIZE Foundation (www.xprize.org), ενός μη-κερδοσκοπικού οργανισμού, που σχεδιάζει και υλοποιεί διαγωνισμούς χρησιμοποιώντας μεγάλα βραβεία, ως κίνητρο για ριζοσπαστικές ανακαλύψεις προς όφελος της ανθρωπότητας.

Το πιο γνωστό εξ αυτών ήταν το “Ansari X PRIZE” το οποίο αποτέλεσε την απαρχή των ιδιωτικών (μη-κρατικών) διαστημικών πτήσεων.

Το βραβείο αυτό δόθηκε το 2004 στην εταιρία Scaled Composites για την επιτυχή αποστολή του σκάφους SpaceShipOne το οποίο μετέφερε τρία άτομα σε ύψος 100 χιλιομέτρων, δύο φορές μέσα σε δύο εβδομάδες.

Για την διεκδίκηση του βραβείου αυτού αγωνίστηκαν 27 ομάδες από 7 διαφορετικές χώρες επενδύοντας συνολικά πάνω από 100 εκ. δολάρια στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας.

 

Σήμερα το X PRIZE Foundation διαχειρίζεται τρεις πολύ μεγάλους διαγωνισμούς:

(i) Archon X PRIZE for Genomics: το βραβείο των 10 εκ. δολαρίων θα δοθεί στην πρώτη ομάδα που θα καταφέρει να “αλληλουχίσει” (sequence) ολόκληρο το γονιδίωμα 100 ανθρώπων με ακρίβεια μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την ταχύτερη διαδικασία, την υψηλότερη ακρίβεια των αποτελεσμάτων και το χαμηλότερο κόστος.

(ii) Google Lunar X PRIZE: το βραβείο των 30 εκ. δολαρίων θα δοθεί στην πρώτη ιδιωτική αποστολή (χρηματοδοτούμενη σε ποσοστό άνω του 90% από ιδιωτικά κεφάλαια) η οποία θα καταφέρει, μέχρι το τέλος του 2015, να στείλει και να προσεδαφίσει ασφαλώς στη σελήνη ένα κινούμενο ρομπότ το οποίο θα κινηθεί τουλάχιστον 500 μέτρα επάνω στην επιφάνεια της και θα στείλει βίντεο, φωτογραφίες και δεδομένα πίσω στην γη.

(iii) Qualcomm Tricorder X PRIZE: το βραβείο των 10 εκ. δολαρίων θα δοθεί στην ομάδα που θα καταφέρει να κατασκευάσει μία μικρή συσκευή ικανή να διαγνώσει μια σειρά από ιατρικές καταστάσεις σε ένα δείγμα ανθρώπων με ακρίβεια μεγαλύτερη από ένα πάνελ ιατρών.

Ο Dr. Diamandis, μαζί με τον Dr. Ray Kurzweil ίδρυσαν το Singularity University (www.singularityU.org) ένα ιδιωτικό εκπαιδευτικό οργανισμό με αποστολή να εκπαιδεύσει και να εμπνεύσει μια νέα γενιά ηγετών, οι οποίοι θα προσπαθούν να κατανοήσουν και να χρησιμοποιήσουν εκθετικά εξελισσόμενες τεχνολογίες, όπως η ρομποτική, η βιοτεχνολογία, και η νανοτεχνολογία, με σκοπό να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις της ανθρωπότητας.

Ο Dr. Diamandis θεωρείται από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες διεθνώς στον τομέα της ιδιωτικής διαστημικής επιχειρηματικότητας έχοντας ιδρύσει πολλές εταιρίες στον χώρο του διαστημικού τουρισμού, όπως η Zero Gravity Corporation (www.gozerog.com) και η Rocket Racing League (www.rocketracingleague.com).

Η νεώτερη επιχειρηματική του προσπάθεια, η Planetary Resources (www.planetaryresources.com), ανακοινώθηκε πρόσφατα και έχει στόχο την ανακάλυψη και εξόρυξη πρώτων υλών από τους αστεροειδείς που περιφέρονται στη γειτονιά του ηλιακού μας συστήματος.

Τον περασμένο Φεβρουάριο εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Simon & Schuster το βιβλίο με τίτλο “Abundance: The Future Is Better Than You Think”, το οποίο συνέγραψε μαζί με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Steven Kotler.

Οι δύο συγγραφείς τεκμηριώνουν στο βιβλίο τους πως οι εξελίξεις σε εκθετικά εξελισσόμενες τεχνολογίες μπορούν να αλλάξουν δραματικά τα πράγματα μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, δίνοντας την ευκαιρία να εξασφαλιστούν οι βασικές ανάγκες σε τροφή, νερό, ενέργεια, υγεία, εκπαίδευση και ελευθερία, όλων των ανθρώπων της γης.

Ο Dr. Diamandis εκτός από επιτυχημένος επιχειρηματίας, συγγραφέας και ακτιβιστής είναι και ένας καταξιωμένος επιστήμονας. Ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές (BS) στο τμήμα Βιολογίας του Massachusetts Institute of Technology και τις μεταπτυχιακές (MS) του σπουδές στο τμήμα Αεροναυπηγικής του ίδιου πανεπιστημίου, ενώ στην συνέχεια σπούδασε ιατρική στο Harvard Medical School.

 

Ημερομηνία: 24/9/12

Ώρα έναρξης: 19:00.

Διεύθυνση: Λεωφ. Συγγρού 387, Π. Φάληρο.

Η ομιλία θα γίνει στα αγγλικά χωρίς μετάφραση. 
Είσοδος: 18 ευρώ online και 20 ευρώ στην είσοδο.


 

Η NASA καθόρισε την ημερομηνία της πρώτης πληρωμένης πτήσης του Dragon.

Η πρώτη «εμπορική» πτήση του ιδιωτικού διαστημοπλοίου Dragon προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα πραγματοποιηθεί στις 7 Οκτωβρίου.

Όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα της NASA, η εκτόξευση θα πραγματοποιηθεί από το κοσμοδρόμιο στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ( Φλόριντα) στις 20:34 τοπική ώρα (στις 04:34 το πρωΐ της 8 Οκτωβρίου ώρα Μόσχας).

Όπως σημειώνεται, το Dragon και ο πύραυλος-φορέας Falcon 9 είναι απολύτως έτοιμοι για πτήση, και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός – για σύνδεσή του με το διαστημόπλοιο. Σε περίπτωση κακοκαιρίας στο κοσμοδρόμιο ως εφεδρική ημέρα εκτόξευσης καθορίστηκε από τους ειδικούς της NASA η 10η Οκτωβρίου.

[Δροσος Γεωργιος]

Eνα καλύτερο μέλλον οραματίζεται ο Πητερ Διαμαντης.

Ο διακεκριμένος επιστήμονας, καταξιωμένος επιχειρηματίας και το κυριότερο οραματιστής, ο ελληνικής καταγωγής Πίτερ Ντιαμάντις πιστεύει ότι «το μέλλον θα είναι καλύτερο απ’ ό,τι νομίζεις», όπως τιτλοφορείται το βιβλίο που έγραψε πέρυσι μαζί με τον Steven Kotler («Abundance: The Future Is Better Than You Think»). Και τη Δευτέρα, στην ομιλία που έδωσε στο Ευγενίδειο Ιδρυμα, προσκεκλημένος από τους Ελληνικούς Συλλόγους Αποφοίτων του ΜΙΤ και του Harvard, προσπάθησε να περιγράψει αυτό το μέλλον.

Ετσι, σύμφωνα με τον Ντιαμάντις, το αργότερο σε είκοσι χρόνια από σήμερα, «ο άνθρωπος θα χρησιμοποιεί συνθετικούς μικροοργανισμούς που θα παράγουν για λογαριασμό του καύσιμα και φάρμακα σε απεριόριστες ποσότητες». Εξελιγμένα φωτοβολταϊκά θα έχουν λύσει το ενεργειακό πρόβλημα, εξασφαλίζοντας παράλληλα πόσιμο νερό όπου αυτό σπανίζει. Μικρές φορητές συσκευές θα παρακολουθούν την υγεία των χρηστών τους, κάνοντας το ίδιο καλές διαγνώσεις με έναν ιατρικό συμβούλιο. Εκτός από το γεγονός ότι θα είναι ακόμη πιο φθηνά, τα κινητά τηλέφωνα θα έχουν αποκτήσει τεχνητή νοημοσύνη, ώστε να προβλέπουν ποιες πληροφορίες χρειάζεται κανείς πριν καν τις ζητήσει. «Φανταστείτε την επανάσταση που θα φέρουν τα smartphones στην εκπαίδευση, όταν κάθε παιδί, πλούσιο ή φτωχό, θα μπορεί να έχει έναν τέτοιο “ψηφιακό καθηγητή” στην τσέπη του», πρόσθεσε.

 

Χρειάζονται κίνητρα.

Ο ίδιος πάντως αναγνώρισε πως, τουλάχιστον προς το παρόν, οι περισσότεροι δεν συμερίζονται την αισιοδοξία του.

«Ο λόγος είναι πως ο άνθρωπος συνεχίζει να σκέφτεται γραμμικά, ενώ τεχνολογίες όπως η ρομποτική, η συνθετική βιολογία και η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσονται εκθετικά, με συνέπεια να βρίσκονται στα πρόθυρα επιτευγμάτων που θα βελτιώσουν δραστικά τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων».

Μάλιστα, αυτά τα επιτεύγματα μπορούν σήμερα να γίνουν πραγματικότητα από μικρούς και ριψοκίνδυνους επιχειρηματίες, χωρίς να χρειάζεται να εμπλακεί στην έρευνα το κράτος ή εταιρείες - κολοσσοί. «Η μόνη προϋπόθεση είναι να δοθεί στους επιχειρηματίες κίνητρο, διοργανώνοντας διαγωνισμούς με μεγάλα χρηματικά έπαθλα για τέτοια επιτεύγματα».

Αυτή ήταν η αιτία που το 1995 ίδρυσε τον οργανισμό X Prize Foundation, ο οποίος την επόμενη χρονιά ανακοίνωσε τον παρθενικό του διαγωνισμό για το πρώτο μη κρατικό διαστημόπλοιο που θα μετέφερε 3 επιβάτες σε υψόμετρο 100 χλμ. και θα τους επέστρεφε με ασφάλεια στη Γη.

«Μέχρι εκείνη τη στιγμή, περισσότεροι από 150 άνθρωποι με μεγάλη οικονομική επιφάνεια είχαν αρνηθεί να γίνουν χορηγοί. Ετσι, όταν ανακοινώθηκε ο διαγωνισμός ουσιαστικά δεν υπήρχε χρηματοδότης για το έπαθλο των 10 εκατ. δολαρίων», είπε στην ομιλία του.

Αυτό έγινε στην πορεία, με την οικογένεια Ansari να αναλαμβάνει τη χορηγία και να απονέμει το 2004 τα 10 εκατ. δολάρια στον νικητή - την εταιρεία Scaled Composites και το διαστημόπλοιο SpaceShipOne.

Σήμερα, στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού συμμετέχουν προσωπικότητες όπως ο βιολόγος Craig Venter, ο συνιδρυτής της Google Larry Page και o συνιδρυτής της Paypal Elon Musk, ενώ χορηγοί στους τρεις διαγωνισμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι οι εταιρείες Qualcomm, Google και Archon. Στόχος είναι να αναπτυχθεί μία τεχνολογία που θα έχει τη δυνατότητα να αναλύσει με υψηλή ακρίβεια το γονιδίωμα 100 ανθρώπων σε 10 ημέρες, να πραγματοποιηθεί η αποστολή ενός κινούμενου ρομπότ στη Σελήνη και να κατασκευαστεί μια φορητή προσωπική συσκευή που θα εντοπίζει ασθένειες με την ίδια αξιοπιστία με μια ομάδα γιατρών.

«Ανάμεσα στις ιδέες που σκεφτόμαστε να πριμοδοτήσουμε είναι οι “κατακόρυφες καλλιέργειες”, δηλαδή πολυώροφα θερμοκήπια τα οποία θα παράγουν τρόφιμα μέσα στις μεγαλουπόλεις», εξήγησε.

Επίσης αποκάλυψε πως αυτές τις ημέρες που βρίσκεται στη χώρα μας αναζητεί χρηματοδότες ώστε να εκπαιδευτούν και Ελληνες

στο Singularity University -τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ίδρυσε στη Silicon Valley το 2008,

με σκοπό να εμπνεύσει μία νέα γενιά ηγετών στο να χρησιμοποιήσει τις εκθετικά εξελισσόμενες τεχνολογίες σαν εργαλεία για την επίλυση των σημαντικότερων προβλημάτων της ανθρωπότητας.

«Παρόλο που είμαι υπερήφανος για την πολιτισμική κληρονομιά που κουβαλάω, ομολογώ ότι έχω κουραστεί από το γεγονός ότι στο εξωτερικό ο Ελληνας μνημονεύεται θετικά κυρίως για πράγματα που έγιναν πριν από 2.500 χρόνια», ανέφερε.

Σύμφωνα με τον κ. Ντιαμάντις, η κρίση είναι μία ευκαιρία που η χώρα μας δεν θα πρέπει να αφήσει να πάει χαμένη, αλλάζοντας για παράδειγμα εκ βάθρων την εκπαίδευση, ώστε να προάγει το πάθος και την άμιλλα.«Σε έναν κόσμο που αλλάζει με τεράστια ταχύτητα, η Ελλάδα πρέπει να βρει 1 - 2 τομείς όπου έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα και, αξιοποιώντας τους, να αποκτήσει το δικό της στίγμα στο παγκόσμιο στερέωμα», πρόσθεσε.

Αλλωστε, γεννημένος στη Ν. Υόρκη από Ελληνες μετανάστες, «οι γονείς μου με δίδαξαν πως τίποτε δεν πετυχαίνεται χωρίς σκληρή δουλειά», σημείωσε. «Επομένως, ξέρω από πρώτο χέρι ότι αυτό είναι ένα στοιχείο του ελληνικού ήθους».

 

Διαστημικός Σταθμός «σκαλοπάτι» για τον Αρη.

Ενα νέο φιλόδοξο σχέδιο στην προσπάθεια εξερεύνησης του ηλιακού μας συστήματος και την λεγόμενη «κατάκτηση του Διαστήματος» επεξεργάζεται η NASA.

Πρόκειται για ένα νέο επανδρωμένο διαστημικό σταθμό που θα τοποθετηθεί στο διαστημικό χώρο που βρίσκεται πίσω από την αθέατη πλευρά της Σελήνης.

Ο σταθμός αυτός θα έχει ως βασικό του ρόλο να λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης επανδρωμένων αποστολών στον Αρη.

Επισήμως δεν έχει γίνει ακόμη κάποια ανακοίνωση από την NASA αλλά έχουν αρχίσει να διαρρέουν λεπτομέρειες του σχεδίου.

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη σε απόσταση περίπου 400 χλμ έξω από τον πλανήτη μας.

Ο νέος σταθμός θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 400 χιλιάδων χλμ από τη Γη.

Η αρχική ιδέα είναι ο σταθμός αυτός να βρίσκεται σε ένα σημείο όπου η εξισορρόπηση των βαρυτικών δυνάμεων Γης και Σελήνης να του επιτρέπει να βρίσκεται μόνιμα «παρκαρισμένος» σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο που θα μπορεί να λειτουργήσει ως ένα είδος «σκαλοπατιού» για επανδρωμένες αποστολές στον Αρη ή σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.

Δημοσίευμα της εφημερίδας The Orlando Sentinel αναφέρει μάλιστα ότι πριν από λίγες εβδομάδες τα στελέχη της NASA ενημέρωσαν για την προοπτική αυτού του εγχειρήματος τον Λευκό Οίκο. Βέβαια η δημιουργία και συντήρηση ενός τέτοιου διαστημικού σταθμού απαιτεί τεράστια κεφάλαια, μόνο η κατασκευή και εγκατάσταση του σταθμού στο Διάστημα εκτιμάται ότι θα κοστίσει περισσότερα από δέκα δις δολάρια.

Με δεδομένη την κακή κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική συγκυρία θεωρείται δύσκολο να υπάρξει σύντομα κάποια απόφαση που να δίνει το πράσινο φως στην NASA για να ξεκινήσει την κατασκευή του νέου διαστημικού σταθμού.

Σχόλιο:Διαβάστε και την Συνέντευξη του αναπληρωτή πρωθυπουργού της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν(19/9/2012) για να δείτε την προσέγγιση των δυο χωρών(Η.Π.Α.-Ρωσία) για το μέλλον της Διαστημικής εξερεύνησης.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15559&postdays=0&postorder=asc&start=30

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα διαστημόπλοιο για πρώτη φορά δεν κατόρθωσε να αποσυνδεθεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Αναβλήθηκε η αποσύνδεση του μη επανδρωμένου μεταγωγικού διαστημοπλοίου ATV-3 (Εντοάρντο Αμάλντι) από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα.

Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία αποδίδει όλες τις ευθύνες σε βλάβη στο ρωσικό διαμέρισμα του Σταθμού. Στο ρωσικό Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων δηλώνουν ότι είναι αναγκαίο να διεξαχθεί λεπτομερής έρευνα πριν βγουν συμπεράσματα. Είναι η πρώτη περίπτωση στην ιστορία του ΔΔΣ, που αναβάλλεται η αποσύνδεση μεγάλου διαστημικού σκάφους. Το «φορτηγό» σκάφος «Εντοάρντο Αμάλντι» έπρεπε τη νύχτα που πέρασε να εγκαταλείψει το Σταθμό σε τροχιά, μετά από ένα 24ωρο θα εισερχόταν στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας και τα συντρίμμια του θα έπεφταν στον Ειρηνικό ωκεανό.

Τη βλάβη κατά την αποσύνδεση από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό του ευρωπαϊκού μεταγωγικού διαστημοπλοίου «Εντοάρντο Αμάλντι» θα μπορούσε να προκαλέσει μια λάθος εντολή του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων.

Ειδικότερα ένα μη ορθώς διατυπωμένο αρχείο. Γι’ αυτό και η διαδικασία σταμάτησε αυτομάτως. Αυτή είναι μία από τις εκδοχές των ειδικών.

Το μεταγωγικό σκάφος δεν κατόρθωσε να απομακρυνθεί από το Σταθμό την περασμένη νύχτα. Είναι το πρώτο παρόμοιο περιστατικό. Νωρίτερα ο μηχανισμός πάντοτε λειτουργούσε κανονικά. Τώρα η προσπάθεια αποσύνδεσης θα επαναληφθεί τη νύχτα προς Παρασκευή.

 

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός απειλείται ξανά από διαστημικά σκουπίδια.

Δύο θραύσματα από ένα κατεστραμμένο διαστημικό σκάφος εντός των προσεχών ημερών ενδέχεται να περάσουν σε απειλητικά μικρή απόσταση από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ανέφεραν στο Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων.

Οι ειδικοί σχεδιάζουν έναν πιθανό ελιγμό του Σταθμού για να αποφύγει τα «διαστημικά σκουπίδια». Αυτός ο ελιγμός μπορεί να πραγματοποιηθεί το απόγευμα της 27ης Σεπτεμβρίου. Η διόρθωση της τροχιάς θα γίνει με τη βοήθεια των κινητήρων του ευρωπαϊκού «φορτηγού» πλοίου Edoardo Amaldi.

Το Edoardo Amaldi εχει ήδη 5 φορές διορθώσει την τροχιά του ΔΔΣ, πάντως μία από τις προσπάθειες να «ρυμουλκήσει» το Σταθμό ήταν αποτυχημένη.

 

Η εκτόξευση των ιαπωνικών εξερευνητικών δορυφόρων από το ΔΔΣ έχει αναβληθεί.

Η ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής (JAXA) ανακοίνωσε την αναβολή της εκτόξευσης από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) μερικών εξερευνητικών δορυφόρων της λόγω της προσχεδιασμένης διόρθωσης της τροχιάς του.

Η εκτόξευση των μίνι δορυφόρων προβλεπόταν να πραγματοποιηθεί σήμερα με τη βοήθεια του αυτόματου βραχίονα του ιαπωνικού εργαστηρίου Kibo.

Οι πέντε μίνι δορυφόροι είναι εξοπλισμένοι με συσκευές για την πραγματοποίηση πειραμάτων στον τομέα της τηλεπικοινωνίας. Ένας από τους δορυφόρους είναι εξοπλισμένος με μεγάλης ισχύος φωτοδιόδους LEDs ( Light Emmiting Diode), με τη βοήθεια των οποίων θα μπορεί να μεταδίδει με τον κώδικα Morse μηνύματα φωτός, που διακρίνονται στον νυχτερινό ουρανό με το γυμνό μάτι.

 

«Διαστημικό» άγαλμα του Βούδα που κίνησε το ενδιαφέρον των Ναζί.

Ένας Βούδας από το διάστημα, τον οποίο αγάπησαν οι Ναζί, ακούγεται σαν σενάριο από ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς, αλλά πρόκειται για πραγματική επιστημονική είδηση.

Γερμανοί ερευνητές ανακάλυψαν το πρώτο στον κόσμο «διαστημικό» άγαλμα που είναι κατασκευασμένο από μετεωρίτη, ο οποίος εκτιμάται ότι έπεσε στα σύνορα Σιβηρίας - Μογγολίας πριν από περίπου 10.000 έως 20.000 χρόνια. Σαν να μην φτάνει αυτό, το βαρύ μεταλλικό βουδιστικό άγαλμα φέρει στο στήθος του μια σβάστικα (αρχικά ήταν πνευματικό σύμβολο) και μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τους Ναζί.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Έλμαρ Μπούχερ του Ινστιτούτου Πλανητολογίας του πανεπιστημίου της Στουγκάρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό πλανητικής επιστήμης και μετεωριτών «Meteoritics & Planetary Science», σύμφωνα με το «Nature», εκτιμούν ότι ο γνωστός και ως «Σιδερένιος Άνθρωπος» απεικονίζει κάποιον βουδιστικό Θεό (πιθανώς τον Βαϊσραβάνα). Δημιουργήθηκε μεταξύ του 8ου και του 10ου αιώνα, μάλλον από τον πρωτοβουδιστικό θιβετανικό πολιτισμό των Μπον, ενώ κατέληξε στη Γερμανία μετά από μια αποστολή που έκανε το 1938-39 στο Θιβέτ ο επιφανής ναζιστής ζωολόγος και εθνολόγος Ερνστ Σέφερ, ο οποίος είχε σταλεί στην περιοχή για να ανακαλύψει τις ρίζες των Αρείων. Η ύπαρξη της σβάστικας πάνω στο άγαλμα προφανώς αποτελούσε ισχυρό κίνητρο για την «απαλλοτρίωσή» του από τους Ναζί.

Το άγαλμα, που έχει ύψος 24 εκατοστών και βάρος 10,6 κιλών, είχε γρήγορα καταλήξει στα χέρια κάποιου ιδιώτη συλλέκτη, ενώ το 2009 άλλαξε χέρια σε μια δημοπρασία, οπότε πλέον κατέστη δυνατό να μελετηθεί για πρώτη φορά επιστημονικά. Οι ερευνητές είχαν την ευκαιρία να αναλύσουν δείγματα από το εσωτερικό του, που έχει υποστεί λιγότερη φθορά και «μόλυνση» σε σχέση με την εξωτερική επιφάνεια. Έτσι, διαπίστωσαν ότι το πολύ σκληρό υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο, προέρχεται από μια σπάνια κατηγορία σιδηρούχων διαστημικών πετρωμάτων (τους αταξίτες μετεωρίτες), που επίσης περιέχουν μεγάλη ποσότητα νικελίου.

Ο μεγαλύτερος μέχρι σήμερα γνωστός μετεωρίτης, ο «Χόμπα» της Ναμίμπια, είναι ένας αταξίτης μετεωρίτης που ζυγίζει πάνω από 60 τόνους.

Η γεωχημική ανάλυση του διαστημικού αγάλματος του «Σιδερένιου Ανθρώπου» έδειξε ότι έχει μεγάλη συγγένεια με μια πληθώρα διασκορπισμένων διαστημικών βράχων που βρίσκονται στα σιβηρο-μογγολικά σύνορα, στο λεγόμενο μετεωρικό πεδίο Τσίνγκα, όπου από το 1913 μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί τουλάχιστον 250 θραύσματα μετεωριτών ποικίλων μεγεθών.

Διάφοροι πολιτισμοί, σύμφωνα με τον Μπούχνερ, κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιήσει σίδηρο από μετεωρίτες για να φτιάξουν όπλα ή κοσμήματα, ενώ άλλοι λαοί (στη Γροιλανδία, την Αυστραλία κ.α.) έχουν λατρέψει τους μετεωρίτες.

Ακόμα και το σημερινό επίκεντρο λατρείας των απανταχού μουσουλμάνων, ένας μαύρος λίθος στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας, πιστεύεται ότι είναι ένας μετεωρίτης.

Όμως είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται ένα ολόκληρο άγαλμα με διαστημική προέλευση, οπότε, όπως εκτιμούν οι γερμανοί ερευνητές, η αξία του είναι μάλλον ανυπολόγιστη.

[Δροσος Γεωργιος]

Η αποσύνδεση του ευρωπαϊκού «φορτηγού» από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αναβλήθηκε πάλι.

Η αποσύνδεση του ευρωπαϊκού «φορτηγού» ATV-3 «Εντουάρντο Αμάλντι» από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) αναβλήθηκε τουλάχιστον κατά ένα 24ωρο. Αυτό δήλωσε πηγή στο Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων.

Σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία, η αποσύνδεση έχει οριστεί για την 29η Σεπτεμβρίου. Νωρίτερα είχε ανακοινωθεί ότι το ATV-3 πρέπει να εγκαταλείψει το ΔΔΣ τη νύχτα προς Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου. Στο Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων επίσης δεν απέκλεισαν ότι η αποσύνδεση θα αναβληθεί ακόμη μία φορά.

 

Ο αριθμός των εργαζομένων στο διαστημικό τομέα πρέπει να μειωθεί κατά 30 %, λέει ο επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας.

Ο ρωσικός διαστημικός τομέας χρειάζεται ουσιαστική βελτιστοποίηση, ειδικότερα τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων, καθόσον διαφορετικά δεν μπορεί να αυξήσει σοβαρά την παραγωγικότητα της εργασίας και την επιβάρυνση στις επιχειρήσεις του, δήλωσε ο επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos) Βλαντίμιρ Ποπόφκιν.

Κατά τη γνώμη του ο μετασχηματισμός του Roskosmos σε όμιλο εταιρειών θα επιτρέψει να καταστεί βέλτιστος ο αριθμός των μονάδων της πυραυλικής-διαστημικής βιομηχανίας.

Σήμερα εργάζονται σε αυτήν 240.000 και πλέον άνθρωποι, ενώ «σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας πρέπει κατά το μέγιστο να απασχολούνται 150-170.000» είπε ο επικεφαλής του Roskosmos, μιλώντας σε διάλεξη για φοιτητές τεχνικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

[Δροσος Γεωργιος]

Tο ευρωπαϊκό διαστημικό «φορτηγό» αποσυνδέθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Το ευρωπαϊκό μεταγωγικό διαστημόπλοιο ATV-3 «Εντοάρντο Αμάλντι» με τη δεύτερη προσπάθεια αποσυνδέθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).

Όπως ανακοίνωσε το Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων στα περίχωρα της Μόσχας, περίπου σε ένα 24ωρο θα βυθιστεί στο νότιο τμήμα του Ειρηνικού ωκεανού. Η πρώτη απόπειρα αποσύνδεσης έγινε τη νύχτα προς Τετάρτη και κατέληξε σε αποτυχία. Το ATV-3 είχε προσδεθεί στον ΔΔΣ σχεδόν ένα εξάμηνο. Στον ΔΔΣ υπηρετεί το πλήρωμα της 33ης τακτικής αποστολής, που αποτελείται από την Αμερικανίδα διοικητή Σουνίτα Ουίλιαμς, το Ρώσο Γιούρι Μαλεντσένκο και τον Ιάπωνα Ακιχίκο Χοσίντε.

 

Συντρίμμια ιαπωνικού δορυφόρου απειλούν τον ΔΔΣ.

Λόγω της απειλής σύγκρουσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με τα συντρίμμια του ιαπωνικού δορυφόρου, μέσα τις πλησιέστερες ώρες μπορεί να παρθεί απόφαση για την πραγματοποίηση από το Σταθμό ελιγμού παρέκκλισης.

Αυτό ανακοίνωσε εκπρόσωπος του ρωσικού Κέντρου Ελέγχου των Διαστημικών Πτήσεων.

Αναμένεται ότι ο ελιγμός θα πραγματοποιηθεί μέσα στις πλησιέστερες 30 ώρες

 

Eκπρόσωποι της Roskosmos και της NASA θα παραμενουν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έναν ολόκληρο χρόνο.

Η συμφωνία γι’ αυτό επιτεύχθηκε μεταξύ των συμμετεχόντων στο σχέδιο εκμετάλλευσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού σήμερα Τρίτη, ανακοίνωσε ο επικεφαλής των επανδρωμένων προγραμμάτων της Roskosmos Αλεξέι Κρασνόφ.

Σήμερα η διάρκεια παραμονής των πληρωμάτων δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες, ενώ συχνά είναι και πολύ μικρότερη. Σύμφωνα με τον Κρασνόφ, η έναρξη αυτών των αποστολών προγραμματίζεται να γίνει περίπου την άνοιξη του 2015. Αφού κατέληξαν σε καταρχήν συμφωνία οι πλευρές, που διαπραγματεύονται, αρχίζουν να ασχολούνται με τη διευθέτηση των δευτερευόντων τυπικών εκκρεμοτήτων.

 

Διαστημικός περίπατος εργασίας.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τον "διαστημικό περίπατο εργασίας" των αστροναυτών του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο διοικητής του ΔΔΣ Gennady Padalka και ο μηχανικός πτήσης Yuri Malenchenko, ολοκλήρωσαν με επιτυχία την περασμένη Δευτέρα (20 Αυγούστου), διάφορες εργασίες έξω από τον ΔΔΣ, συμπεριλαμβανομένης και της εγκατάστασης προστατευτικών ασπίδων από μικρομετεωρίτες.

 

Ο μοναχικός θάνατος ενός άστρου.

Ο πιο θεαματικός ίσως θάνατος άστρου που παρατήρησε ποτέ η ανθρωπότητα θεωρείται η έκρηξη ενός σουπερνόβα που έγινε ορατή με γυμνό μάτι σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη της Γης την άνοιξη του 1006 μ.Χ.. Τώρα επιστήμονες που μελέτησαν το περιστατικό διαπίστωσαν ότι εκτός από εντυπωσιακός, ο θάνατος αυτός ήταν επίσης μοναχικός. Πέραν του «λυρισμού» του θέματος, η ανακάλυψη ρίχνει φως στους υπερκαινοφανείς αστέρες τύπου 1a, ένα φαινόμενο το οποίο οι επιστήμονες γνωρίζουν ελάχιστα και θεωρείται σημαντικό για την κατανόηση της επέκτασης του Σύμπαντος.

Ο όρος «υπερκαινοφανής αστέρας» (ή σουπερνόβα) σημαίνει ουσιαστικά την έκρηξη ενός άστρου. Η έκρηξη αυτή μπορεί να επέλθει από διαφορετικές αιτίες και υπό διαφορετικές συνθήκες, γι’ αυτό και οι ειδικοί διακρίνουν διάφορους τύπους του φαινομένου. Ο πιο διαδεδομένος τύπος που παρατηρείται στο Σύμπαν είναι οι σουπερνόβα 1b και 1c: πρόκειται για άστρα μεγάλης μάζας τα οποία εκρήγνυνται επειδή παύουν να παράγουν ενέργεια στον πυρήνα τους με αποτέλεσμα να καταρρέουν υπό την ίδια τη βαρύτητά τους.

Μια άλλη, πολύ σπανιότερη κατηγορία αστρικών εκρήξεων, οι σουπερνόβα τύπου 1a, προκύπτουν όταν η μάζα ενός συρρικνωμένου και παγωμένου λευκού νάνου αυξάνεται σε κρίσιμο σημείο. Οι αστροφυσικοί δεν γνωρίζουν πώς ακριβώς συντελείται αυτό το φαινόμενο, θεωρούν όμως ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με δυο τρόπους: είτε ο λευκός νάνος αυξάνει τη μάζα του αργά, απορροφώντας αέρια από έναν κοντινό του κόκκινο γίγαντα είτε την αυξάνει γρήγορα, διαλύοντας έναν μικρότερο λευκό νάνο σε κοντινή τροχιά.

Στην πρώτη, «αργή» εκδοχή οι ειδικοί θεωρούν ότι ένα υπόλειμμα του γειτονικού γίγαντα επιβιώνει της έκρηξης του λευκού νάνου. Στη «γρήγορη» εκδοχή ο μικρότερος λευκός νάνος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει της έκρηξης του γείτονά του. Το αποτέλεσμα σε αυτή την τελευταία περίπτωση θα ήταν η απουσία οποιουδήποτε άστρου μετά το τέλος της έκρηξης.

Για να διερευνήσουν ποια από τις δυο εκδοχές είναι πιθανότερο να επικρατεί στο Σύμπαν, ερευνητές με επικεφαλής τον Χονάι Γκονθάλεθ Ερνάντεθ του Ινστιτούτου Αστροφυσικής των Καναρίων στην Ισπανία επέλεξαν να μελετήσουν τον SN 1006 ο οποίος είχε εντυπωσιάσει τόσο τους γήινους παρατηρητές πριν από μια χιλιετία. Χρησιμοποιώντας δεδομένα του Αστεροσκοπείου του Παρανάλ στη Χιλή οι επιστήμονες «χτένισαν» την περιοχή γύρω από τα υπολείμματα του σουπερνόβα σε ακτίνα 16,5 ετών φωτός σε αναζήτηση ενός άστρου που θα μπορούσε να είναι ο «συνοδός» του λευκού γίγαντα που είχε εκραγεί.

Όπως αναφέρουν στη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature», οι ερευνητές δεν βρήκαν «κανένα άστρο γύρω από τα υπολείμματα του σουπερνόβα που θα μπορούσε να είναι ο πιθανός συνοδός του προγονικού άστρου του SN 1006». Αυτό, σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών που έχουν προβεί σε ανάλογες αναζητήσεις, οδηγεί τον κ. Γκονθάλεθ και τους συνεργάτες του στο συμπέρασμα ότι η «ταχεία» εκδοχή των σουπερνόβα 1a είναι η πιο διαδεδομένη – υπολογίζουν ότι η «αργή» εκδοχή θα πρέπει να αντιστοιχεί σε λιγότερο του 20% των περιπτώσεων του συγκερκιμένου τύπου υπερκαινοφανούς αστέρα.

Ο SN 1006 βρίσκεται σε απόσταση 7.100 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Λύκου, στα νότια του Σκορπιού. Αφού εξερράγη, την άνοιξη του 1006 ήταν ορατός με γυμνό μάτι για μεγάλο διάστημα στον νότιο νυχτερινό ουρανό, από όλη τη Γη και είχε περιγραφεί λεπτομερώς από αρκετούς αστρονόμους και μοναχούς της εποχής. Με βάση αυτές τις περιγραφές και τις παρατηρήσεις τους οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι στο αποκορύφωμά του η λάμψη του έφθασε το ένα τέταρτο αυτής της Σελήνης – ήταν τόσο λαμπρός ώστε κάποιος θα μπορούσε να διαβάσει στο φως του κατά τη διάρκεια της νύχτας.

 

Ο δορυφόρος Metop-B έστειλε τις πρώτες του παρατηρήσεις

http://www.esa.int/esaCP/SEMJJNERI7H_Greece_0.html

[Δροσος Γεωργιος]

4 Οκτωβρίου 1957-Σπούτνικ: Το λάκτισμα της διαστημικής εποχής.

Το 1957 είχε ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ Διεθνές Διαστημικό Ετος με σκοπό τη μελέτη του Ηλίου, που τη χρονιά εκείνη βρισκόταν στο μέγιστο της δραστηριότητάς του. Οι ΗΠΑ είχαν προγραμματίσει, στο πλαίσιο αυτής της συγκυρίας, να εκτοξεύσουν έναν τεχνητό δορυφόρο αλλά το σχετικό πρόγραμμα «Vanguard» είχε μεγάλη καθυστέρηση. Κανείς δεν γνώριζε σε ποιο στάδιο ήταν οι αντίστοιχες προσπάθειες των Σοβιετικών λόγω του ελέγχου των ειδήσεων από την ΕΣΣΔ που επέβαλλαν οι συνθήκες του Ψυχρού Πολέμου, αλλά στους Αμερικανούς υπήρχε η εντύπωση ότι και οι Σοβιετικοί αντιμετώπιζαν αντίστοιχες δυσκολίες. Ετσι η εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου της Γης από την ΕΣΣΔ έπεσε σαν βόμβα στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία το απόγευμα της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 1957.

Ο πρώτος «Σπούτνικ», που στα ρωσικά σημαίνει «Δορυφόρος», ήταν με τα σημερινά δεδομένα ένα παιχνιδάκι.

Το σώμα του δορυφόρου ήταν μια σφαίρα από κράμα αλουμινίου με διάμετρο 58,5 εκατοστών και βάρος 83,6 κιλών. Στο εσωτερικό του είχε μια μπαταρία και δύο ραδιοπομπούς που εξέπεμπαν ραδιοσήματα στους 20 και στους 40 μεγακύκλους. Στο εξωτερικό είχε τέσσερις κεραίες μήκους 2,5 μέτρων, στραμμένες όλες προς την ίδια πλευρά, που έμοιαζαν με τεράστια «μουστάκια». Οι Σοβιετικοί είχαν δώσει στη δημοσιότητα μόνο τη χαμηλότερη συχνότητα εκπομπής, κρατώντας την ανώτερη μυστική, για δική τους αποκλειστική χρήση.

Ο Σπούτνικ-1

Ο «Σπούτνικ-1» ακολουθούσε ελλειπτική τροχιά, σε μέσο ύψος 575 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και περίοδο περίπου μιάμιση ώρα. Ο πομπός του «Σπούτνικ-1» συνέχισε να εκπέμπει για 22 ημέρες ώσπου εξαντλήθηκε η μπαταρία και ο δορυφόρος παρέμεινε σε τροχιά για τρεις μήνες ώσπου η τριβή με την ανώτερη ατμόσφαιρα μείωσε το ύψος του και ο δορυφόρος κάηκε στις 4 Ιανουαρίου 1958, εισερχόμενος στα κατώτερα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας. Η ανάλυση των σημάτων των πομπών έδινε πληροφορίες για την πυκνότητα των ηλεκτρονίων στην ιονόσφαιρα, ενώ η θερμοκρασία και η πίεση ήταν κωδικοποιημένες στη διάρκεια των μπιπ. Ο δορυφόρος ήταν ορατός από τη Γη ακόμη και με γυμνό μάτι, σαν ένα αμυδρό αστέρι 6ου μεγέθους, οπότε ήταν σχετικά απλό να υπολογισθεί η ταχύτητα μείωσης του ύψους του ως την ημέρα της καταστροφής του. Ετσι είχαμε για πρώτη φορά πληροφορίες για τη δομή της γήινης ατμόσφαιρας σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τελευταίος όροφος του φορέα-πυραύλου είχε γίνει και εκείνος δορυφόρος της Γης και, λόγω των μεγαλύτερων διαστάσεών του, φαινόταν από τη Γη πολύ λαμπρός, οπότε μπορούσαν να τον παρατηρήσουν ακόμη και οι κάτοικοι των πόλεων.

Ο Σπούτνικ-2

Στην αρχή ο σοβιετικός Τύπος δεν είχε δώσει μεγάλη έκταση στο σπουδαίο αυτό επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα. Οταν όμως φάνηκε από τα δημοσιεύματα του Τύπου η τεράστια εντύπωση που είχε προκαλέσει στον δυτικό κόσμο η εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου, οι θριαμβευτικοί τόνοι ανέβηκαν. Παράλληλα ο τότε γενικός γραμματέας του κόμματος Νικίτα Χρουστσόφ κάλεσε τον επιστήμονα που είχε σχεδιάσει και εκτελέσει αυτό το εντυπωσιακό εγχείρημα, τον Σεργκέι Κορόλεφ, και του ζήτησε να οργανώσει την εκτόξευση ενός δεύτερου τεχνητού δορυφόρου μέσα σε έναν μήνα, για να συμπέσει με την τεσσαρακοστή επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Παρ' όλο που δεν υπήρχε ούτε ο σχετικός προγραμματισμός ούτε η απαραίτητη εμπειρία, η ομάδα του Κορόλεφ κατόρθωσε να κατασκευάσει σε έναν μήνα, πρακτικά αυτοσχεδιάζοντας, τον δεύτερο τεχνητό δορυφόρο, τον «Σπούτνικ-2». Ηταν σημαντικά μεγαλύτερος από τον «Σπούτνικ-1», είχε σχήμα κωνικό, με διάμετρο βάσης 2 μέτρων και ύψος 4 μέτρων και ζύγιζε 508,3 κιλά, έξι φορές περισσότερο από τον «Σπούτνικ-1». Στο εσωτερικό του είχε ραδιοπομπούς, σύστημα τηλεμετρίας, σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας, έναν πρωτόγονο ηλεκτρονικό υπολογιστή και επιστημονικά όργανα. Το εντυπωσιακό όμως ήταν ότι ο δορυφόρος αυτός είχε και έναν επιβάτη, τη σκυλίτσα Λάικα (όνομα ρωσικής ράτσας σκύλων) σε έναν χωριστό αεροστεγή θαλαμίσκο.

Παρ' όλες τις ασφυκτικά σύντομες προθεσμίες, ο «Σπούτνικ-2» εκτοξεύθηκε με σχεδόν πλήρη επιτυχία στις 3 Νοεμβρίου. Το «σχεδόν» αναφέρεται στο ότι ο δορυφόρος δεν αποχωρίστηκε από το τμήμα που τον συνέδεε με τον τελευταίο όροφο του πυραύλου-φορέα έτσι ώστε δεν μπορούσε να λειτουργήσει αποδοτικά το σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η θερμοκρασία στο εσωτερικό του θαλαμίσκου όπου βρισκόταν η Λάικα ανέβηκε στους 40 βαθμούς και εκτιμάται ότι η σκυλίτσα δεν μπόρεσε να ζήσει περισσότερο από μερικές ώρες, γεγονός που η σοβιετική προπαγάνδα απέκρυψε τότε επιμελώς, από φόβο για τις αντιδράσεις των φιλόζωων. Υστερα από αυτή την επιτυχία ο Κορόλεφ απέκτησε μεγάλη επιρροή στο διαστημικό πρόγραμμα της ΕΣΣΔ και η θέση του ήταν ένα τόσο καλά φυλαγμένο κρατικό μυστικό ώστε ούτε η ίδια η οικογένειά του δεν ήξερε ποια ήταν ακριβώς η δουλειά του.

Η εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά του «Σπούτνικ-2» έφερνε τον δορυφόρο ως το ύψος των 1.660 χιλιομέτρων από τη Γη έτσι ώστε αυτός διέσχιζε την εσωτερική ζώνη ακτινοβολίας Βαν Αλεν, την πρώτη από τις δύο ζώνες ραδιενέργειας που περιβάλλουν τη Γη. Οταν όμως ο δορυφόρος διερχόταν πάνω από τη Σοβιετική Ενωση, βρισκόταν σε χαμηλό ύψος και έτσι οι μετρητές ραδιενέργειας δεν έδειχναν τίποτε το αξιόλογο, ενώ δεν διέθετε και σύστημα μαγνητικής εγγραφής για να στέλνει στη Γη τις μετρήσεις που έπαιρνε όταν δεν είχε οπτική επαφή με τη Σοβιετική Ενωση. Ο δορυφόρος βρισκόταν σε μεγάλο ύψος και μετέδιδε τα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας μόνο όταν διερχόταν πάνω από την Αυστραλία και οι επιστήμονες εκεί είχαν καταγράψει τα σήματά του, οι Σοβιετικοί όμως δεν έδιναν το κλειδί του κρυπτογραφικού κώδικα και οι Αυστραλοί δεν έδιναν τα δεδομένα! Ετσι η τιμή της ανακάλυψης της εσωτερικής ζώνης Βαν Αλεν πιστώνεται στον αμερικανικό δορυφόρο «Explorer-1».

Ο Σπούτνικ-3

Η σειρά των δορυφόρων «Σπούτνικ» έκλεισε στις 15 Μαΐου 1958 με την εκτόξευση του «Σπούτνικ-3». Ο δορυφόρος αυτός ήταν ακόμη μεγαλύτερος από τους δύο προηγούμενους, είχε κωνικό σχήμα με μήκος 3,57 μέτρων και διάμετρο 1,73 μέτρων και ζύγιζε 1.327 κιλά. Στην πραγματικότητα ήταν ένα πλήρες επιστημονικό εργαστήριο που ετοίμαζαν οι σοβιετικοί επιστήμονες από το 1956 αλλά οι καθυστερήσεις στην εξέλιξή του είχαν αναγκάσει τον Κορόλεφ να δοκιμάσει πρώτα την εκτόξευση του πολύ απλούστερου «Σπούτνικ-1». Ενα τόσο πολύπλοκο όργανο είχε πολλές πιθανότητες να παρουσιάσει βλάβες και πράγματι αυτό συνέβη - και μάλιστα δύο φορές. Η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης έγινε στις 27 Απριλίου 1958 αλλά ο τελευταίος όροφος του πυραύλου έπαθε βλάβη και ο δορυφόρος έπεσε στη γη από ύψος 15 χιλιομέτρων. Είκοσι ημέρες αργότερα εκτοξεύθηκε με επιτυχία το εφεδρικό αντίγραφο του δορυφόρου, αλλά αυτή τη φορά δεν λειτούργησε το σύστημα μαγνητικής εγγραφής. Ετσι ο «Σπούτνικ-3», που περιφερόταν σε μεγαλύτερο ύψος από τον «Σπούτνικ-2», έχασε με τη σειρά του την ευκαιρία να ανακαλύψει την εξωτερική ζώνη Βαν Αλεν, τη δεύτερη από τις ζώνες ακτινοβολίας της Γης. Συμπερασματικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι η σειρά των δορυφόρων «Σπούτνικ» δεν πέτυχε πολλά πράγματα από επιστημονικής πλευράς, είχε όμως σημαντικό αντίκτυπο στη διεθνή κοινή γνώμη, στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου εκείνης της εποχής, και σηματοδότησε την απαρχή του ανταγωνισμού των δύο τότε υπερδυνάμεων, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, στον διαστημικό χώρο.

Οι πρώτοι πύραυλοι

Ο πύραυλος R-7 που χρησιμοποιήθηκε για την εκτόξευση του «Σπούτνικ-1» ήταν η κατάληξη μιας μακράς αλυσίδας συσκευών που βασίζονταν στο ίδιο φυσικό φαινόμενο, την προώθηση ενός αντικειμένου μέσω της εκτόξευσης καυσαερίων. Οι πρώτες ρουκέτες με στερεά καύσιμα (πυρίτιδα) χρησιμοποιήθηκαν από τους Κινέζους τον 11ο αιώνα μ.Χ. αλλά ακολούθησε μια μακρά περίοδος κατά την οποία δεν υπήρξε κάποια αξιοσημείωτη πρόοδος.

Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα ο Ρώσος Κονσταντίν Τσιολκόφσκι εισήγαγε την ιδέα των πολυώροφων πυραύλων με υγρά καύσιμα. Ο πρώτος που δοκίμασε να εφαρμόσει στην πράξη αυτές τις ιδέες ήταν ο Αμερικανός Ρόμπερτ Γκόνταρντ το 1926. Η μεγαλύτερη συνεισφορά στην εξέλιξη των πυραύλων ήταν σίγουρα αυτή του επικεφαλής του γερμανικού πυραυλικού προγράμματος κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο Βέρνερ φον Μπράουν.

Οι πύραυλοι V-2 που αυτός σχεδίασε χρησιμοποιήθηκαν ως πολεμικά όπλα, κυρίως κατά της Μεγάλης Βρετανίας, με αξιοσημείωτη αξιοπιστία. Μετά τον πόλεμο οι επιστήμονες της ομάδας του Φον Μπράουν μοιράστηκαν μεταξύ των δύο μεγάλων νικητών, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, και αποτέλεσαν τον πυρήνα των ερευνητικών ομάδων που ανέπτυξαν τα πρώτα μοντέλα πυραύλων που δοκίμασαν οι δύο αυτές χώρες στο τέλος της δεκαετίας του 1950.

Ο διαστημικός ανταγωνισμός

Η εκτόξευση του «Σπούτνικ-1», στις αρχές Οκτωβρίου 1957, προκάλεσε αίσθηση τόσο στην κυβέρνηση των ΗΠΑ όσο και στην αμερικανική κοινή γνώμη. Είχε προηγηθεί, το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, η δοκιμαστική εκτόξευση του πρώτου διηπειρωτικού πυραύλου από τους Σοβιετικούς, γνωστού με την κωδική ονομασία R-7, που είχε ήδη σημαντικό αντίκτυπο στη στρατιωτική στρατηγική των ΗΠΑ. Για πρώτη φορά οι Αμερικανοί συνειδητοποιούσαν ότι ήταν δυνατόν μια άλλη στρατιωτική μηχανή να πλήξει αμερικανικούς στόχους χωρίς τα πλοία της να πλησιάσουν στις ακτές των ΗΠΑ ούτε τα αεροπλάνα της να πετάξουν πάνω από την ενδοχώρα. Η εκτόξευση του «Σπούτνικ-1», που είχε βάρος 40 φορές μεγαλύτερο από το βάρος του αμερικανικού δορυφόρου που επρόκειτο να εκτοξευθεί με το πρόγραμμα «Vanguard», επιβεβαίωσε με τον χειρότερο τρόπο τους φόβους των Αμερικανών: οι Σοβιετικοί ήταν ικανοί να θέσουν σε τροχιά ένα πυρηνικό όπλο ενώ οι Αμερικανοί όχι.

Η αντίδραση των Αμερικανών ήταν άμεση, αλλά τα αποτελέσματα άργησαν αρκετά να φανούν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ ίδρυσε τη NASA και ανέθεσε στη νέα υπηρεσία την ευθύνη της ανάπτυξης διαστημικών προγραμμάτων έξω από το στρατιωτικό περιβάλλον. Παράλληλα ανέθεσε στην ομάδα του Βέρνερ φον Μπράουν να επιδιώξει την εκτόξευση ενός δορυφόρου πέρα από το «επίσημο» πρόγραμμα «Vanguard»ε. Η ιδέα αυτή αποδείχθηκε επιτυχής επειδή η ομάδα του Φον Μπράουν πέτυχε να εκτοξεύσει τον πρώτο αμερικανικό δορυφόρο, τον «Explorer-1», μόλις τον Ιανουάριο του 1958. Ο δορυφόρος αυτός, παρά το μικρό μέγεθός του, είχε μια μεγάλη επιστημονική επιτυχία, την ανακάλυψη της εσωτερικής ζώνης Βαν Αλεν. Χρειάστηκαν όμως αρκετά χρόνια, πολλές ενδιάμεσες αποτυχίες και πάρα πολλά χρήματα ώσπου οι Αμερικανοί να κατορθώσουν να εξουδετερώσουν το πλεονέκτημα των Σοβιετικών στην εξερεύνηση του Διαστήματος, στέλνοντας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι.

Η ιστορία της κατάκτησης του Διαστήματος μέσα από τον ανταγωνισμό των δύο υπερδυνάμεων εκείνης της εποχής είναι ένα θέμα που σίγουρα θα απασχολήσει τους ιστορικούς και τους οικονομικούς αναλυτές για πολλά ακόμη χρόνια.

Αν και ως αρχή της διαστημικής εποχής θεωρείται η πτήση του «Σπούτνικ-1», αξίζει να σημειωθεί ότι ιστορικά είχαν προηγηθεί δύο άλλες περιπτώσεις όπου αντικείμενα κατασκευασμένα από ανθρώπους έφθασαν στη στρατόσφαιρα και άρα με τη σημερινή αντίληψη είχαν εισέλθει στον διαστημικό χώρο. Η πρώτη ήταν κατά τον βομβαρδισμό του Παρισιού το καλοκαίρι του 1918 από ένα γερμανικό υπερ-πυροβόλο, τα βλήματα του οποίου έφθαναν σε ύψος 40 χιλιομέτρων για να πετύχουν το, εντυπωσιακό ακόμη και σήμερα, βεληνεκές των 130 χιλιομέτρων. Η δεύτερη ήταν μια δοκιμαστική πτήση στις 3 Οκτωβρίου 1942 ενός από τα πρωτότυπα των πυραύλων V-2, το οποίο έφθασε σε ύψος 80 χιλιομέτρων. Επειδή όμως σε καμία από τις δύο παραπάνω περιπτώσεις δεν συμπληρώθηκε μια περιφορά γύρω από τη Γη, τα βλήματα αυτά δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν πραγματικές διαστημοσυσκευές.

 

Η εκτόξευση διαστημοσυσκευών είναι μια πολύπλοκη διαδικασία και οι πιθανότητες βλάβης κάποιου από τα συστήματα κατεύθυνσης, επικοινωνιών ή κλιματισμού είναι δυνατόν να καταλήξουν σε καταστροφή της συσκευής ή των οργάνων και επιβατών που αυτή μεταφέρει. Ετσι δεν θα πρέπει να θεωρείται έκπληξη ότι η εξερεύνηση του Διαστήματος είχε αρκετά ανθρώπινα θύματα. Η αμερικανική πλευρά μετράει ως σήμερα 17 νεκρούς, τρεις κατά την πυρκαϊά που προκλήθηκε στον θαλαμίσκο του «Απόλλων-1» και 14 στις καταστροφές των διαστημοπλοίων «Challenger» και «Columbia». Η σοβιετική πλευρά μετράει ως σήμερα τέσσερις νεκρούς κατά τα δυστυχήματα στα διαστημόπλοια «Σογιούζ-1» και «Σογιούζ-11».

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ!!!

 

Οι δέκα σημαντικότεροι σταθμοί στην εξερεύνηση του Διαστήματος

* 4 Οκτωβρίου 1958: Πρώτος τεχνητός δορυφόρος της Γης («Sputnik-1», ΕΣΣΔ).

* 12 Απριλίου 1961: Πρώτος άνθρωπος στο Διάστημα (Γιούρι Γκαγκάριν, «Vostok-1», ΕΣΣΔ).

* 26 Ιουλίου 1963: Πρώτος γεωσύγχρονος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος («Syncom-2», ΗΠΑ).

* 18 Μαρτίου 1965: Πρώτος «διαστημικός περίπατος» («Voskhod-2», Αλεξέι Λεόνοφ, ΕΣΣΔ).

* 1 Μαρτίου 1966: Πρώτη προσεδάφιση σε άλλον πλανήτη («Venera-3» στην Αφροδίτη, ΕΣΣΔ).

* 20 Ιουλίου 1969: Πρώτος άνθρωπος στη Σελήνη (Νιλ Αρμστρονγκ, «Apollo-11», ΗΠΑ).

* 19 Απριλίου 1971: Πρώτος διαστημικός σταθμός («Salyut-1», ΕΣΣΔ).

* 12 Απριλίου 1981: Πρώτο επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημόπλοιο («Space Shutle», ΗΠΑ).

* 2 Νοεμβρίου 2000: Πρώτο μόνιμο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΗΠΑ, Ρωσία, Ιαπωνία, Καναδάς, Ευρωπαϊκή Ενωση).

* 14 Ιουλίου 2004: Πρώτη εκτόξευση ιδιωτικής διαστημικής συσκευής στο Διάστημα («SpaceShipOne», Scaled Composites Inc.)

[Δροσος Γεωργιος]

Από τον ΔΔΣ κατέβασαν ιαπωνικούς δορυφόρους.

Η ιαπωνική Αεροδιαστημική Υπηρεσία (Aerospace Exploration Agency) JAXA με τη βοήθεια του μηχανικού χεριού-χειριστή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, τοποθέτησε για πρώτη φορά σε τροχιά πέντε μικροδορυφόρους.

Με εντολή του Ιάπωνα αστροναύτη Ακιχίκο Χοσίντε ο βραχίνας του χειριστή έβγαλε τους δορυφόρους από το στερεωμένο στο Σταθμό κοντέινερ και στη συνέχεια τους προσδώθηκε ώθηση με τη βοήθεια ελατηρίου.

Όλοι οι κατεβασμένοι σήμερα μικροδορυφόροι, που προορίζοναι, μεταξύ άλλων, και για τη φωτογράφηση της Γης, θα λειτουργούν στην τροχιά περίπου 100 ημέρες.

 

«Στην πυρά» τα διαστημικά σκουπίδια.

Λύση στο συνεχώς διογκούμενο πρόβλημα των λεγόμενων «διαστημικών σκουπιδιών» προσπαθούν να δώσουν η Boeing και η Astrium UK. Σχεδίασαν δύο νέες μεθόδους καταστροφής των μικρότερων και μεγαλύτερων διαστημικών σκουπιδιών που αποτελούνται από ολόκληρα τμήματα ή συντρίμμια δορυφόρων, πυραύλων, σκαφών κλπ.

Οι δύο νέες μέθοδοι με διαφορετικά μέσα στοχεύουν στο να διακόπτουν την τροχιακή κίνηση αυτών των αντικειμένων ώστε να πέφτουν στη γήινη ατμόσφαιρα και να καίγονται κατά την είσοδο τους σε αυτή.

Ο αριθμός των διαστημικών σκουπιδιών που αποτελούν απειλή (άνω των 10 εκατοστών) υπολογίζεται περίπου στις 22 χιλιάδες.

Η Astrium UΚ είναι θυγατρική εταιρεία της EADS, της μεγαλύτερης ιδιωτικής εταιρείας ανάπτυξης διαστημικών τεχνολογιών και συστημάτων. Ερευνητές της Astrium ανέπτυξαν ένα νέο σύστημα για την καταστροφή των διαστημικών σκουπιδιών.

Ενα μικρό σκάφος ή δορυφόρος θα πλησιάζει σε απόσταση 100 μέτρων το σκουπίδι – στόχο, θα το φωτογραφίζει και θα το παρατηρεί. Στη συνέχεια θα το πλησιάζει σε απόσταση 20 μέτρων και θα εξαπολύει ένα καμάκι. Στο καμάκι θα είναι προσαρμοσμένη μια συσκευή προώθησης. Οταν το καμάκι καρφωθεί στο σκουπίδι θα ενεργοποιείται η συσκευή προώθησης στέλνοντας το σκουπίδι στην ατμόσφαιρα της Γης όπου θα καίγεται.

Στις 27 Σεπτεμβρίου η Boeing έκανε αίτηση ευρεσιτεχνίας μιας τεχνολογίας που ανέπτυξε για την καταστροφή των διαστημικών σκουπιδιών. Ενα σκάφος ή πύραυλος θα εκτοξεύεται κουβαλώντας μαζί του μια δεξαμενή που θα περιέχει κρυογενικό αέριο όπως παραδείγματος χάριν, ξένο ή κρυπτό. Το σκάφος θα πλησιάζει σε ένα σημείο όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός διαστημικών σκουπιδιών και θα απελευθερώνει το αέριο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές της Boeing η απελευθέρωση του αερίου θα δημιουργεί ένα νέφος πολύ μεγάλης πυκνότητας. Τα διαστημικά αντικείμενα που θα βρεθούν μέσα σε αυτό το νέφος θα χάνουν αμέσως την τροχιακή ταχύτητά τους με αποτέλεσμα να πλησιάζουν τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας και να καίγονται.

 

Nεφέλωμα της Ελικας.

Μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία από το νεφέλωμα της Ελικας έδωσε στην δημοσιότητα η NASA. Η φωτογραφία αποτελεί στην πραγματικότητα μια σύνθεση εικόνων που έχουν καταγράψει από το νεφέλωμα τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και GALEX.

Οι νέες εικόνες αναμένεται να προσφέρουν καινούργια στοιχεία για το νεφέλωμα που ανήκει στην κατηγορία των πλανητικών νεφελωμάτων.

To νεφέλωμα της Έλικας βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου, απέχει περίπου 700 έτη φωτός από τη Γη και είναι το λαμπρότερο πλανητικό νεφέλωμα στον γήινο ουρανό.

 

Εκπληκτική φωτογραφία του Βόρειου Σέλαος.

Μια εκπληκτική φωτογραφία του Βόρειου Σέλαος έδωσε στην δημοσιότητα η NASA. Το φαινόμενο καταγράφηκε την 1η Οκτωβρίου στην περιοχή Γιούκαν στον Καναδά και δείχνει τον εντυπωσιακό «χορό» των φορτισμένων σωματιδίων που φτάνουν στην ατμόσφαιρα της Γης από τον Ηλιο.

 

Από το όνειρο στην πραγματικότητα.

«Η περιπέτεια του μέλλοντος, Σενάρια για τις προοπτικές του ανθρώπου στο Σύμπαν», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

http://physicsgg.wordpress.com/2012/10/05/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%8c%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/

 

Ο δορυφόρος SMOS προσφέρει μία διαφορετική ματιά στους ωκεανούς

http://www.esa.int/esaCP/SEMQFWERI7H_Greece_0.html

[Δροσος Γεωργιος]

Απογειώθηκε το πρώτο ιδιωτικό σκάφος με φορτίο για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Το πρώτο, μη επανδρωμένο, ιδιωτικό διαστημικό αεροσκάφος απογειώθηκε από το αμερικανικό Κέιπ Κανάβεραλ με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που θα παραδώσει φορτίο περίπου 450 κιλών στον διεθνές πλήρωμα του σταθμού.

Η κάψουλα Dragon της εταιρείας SpaceX -που είχε εκτοξευτεί δοκιμαστικά την άνοιξη- αναμένεται να φτάσει στον ISS την Τετάρτη. Είναι η πρώτη αποστολή ιδιωτικού σκάφους για ανεφοδιασμό του Σταθμού στο πλαίσιο της συμβολαίου της NASA με ιδιωτικές εταιρείες για τη συνέχιση του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος.

Η NASA έχει συμβόλαιο αξίας 1,6 δισ. δολαρίων με την SpaceX για τον ανεφοδιασμό του Σταθμού

Η εκτόξευση της κάψουλας αποτιμάται ως επιτυχής, παρά το πρόβλημα που παρουσιάστηκε με έναν από τους εννέα κινητήρες στο πρώτο στάδιο της απογείωσης.

Το Dragon θα μείνει στο Σταθμό για περίπου τρεις εβδομάδες και όχι μόνο θα παραδώσει το φορτίο -τρόφιμα, ανταλλακτικά, ρούχα και εργαλεία- αλλά και θα επιστρέψει με φορτίο, παραλαμβάνοντας και παραδίδοντας πίσω στη Γη δείγματα αίματος και ούρων των αστροναυτών που έχουν αποθηκευτεί στον ISS από τον Ιούλιο του 2011.

Η επιστροφή με φορτίο είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη NASA. Τα σκάφη ανεφοδιασμού από Ρωσία, Ευρώπη και Ιαπωνία δεν μπορούν να φέρουν τίποτε πίσω από τον ISS -καθώς είτε καταστρέφονται μπαίνοντας ξανά στην ατμόσφαιρα είτε, όπως η ρωσική κάψουλα Soyuz, έχουν χώρο μόνο για τους αστροναύτες που επιστρέφουν.

Η NASA έχει συμβόλαιο αξίας 1,6 δισ. δολαρίων με την SpaceX για τον ανεφοδιασμό του Σταθμού από την αμερικανική πλευρά. Δεύτερη εταιρεία, η OSC, ευελπιστεί πως θα συνάψει επίσης συμβόλαιο για παράδοση φορτίων με τη NASA, αξίας 1,9 δισ. δολαρίων, αν οι δοκιμές των δικών της σκαφών πάνε καλά.

Τελικός στόχος της αμερικανικής υπηρεσίας είναι οι ιδιωτικές εταιρείες να μεταφέρουν και αστροναύτες στο διάστημα. Η SpaceX έχει ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον, αναπτύσσοντας συστήματα που θα μπορούν να κάνουν το Dragon κατάλληλο για την αναχώρηση και επιστροφή πληρωμάτων.

http://www.tovima.gr/webtv/#357196

 

Αεροσκάφος-ιπτάμενο δίσκο σχεδίαζε η Αεροπορία των ΗΠΑ τη δεκαετία του '50.

Το πειραματικό σχέδιο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για ένα αεροσκάφος που μοιάζει αρκετά με ιπτάμενο δίσκο, όπως τουλάχιστον τον θέλουν οι περιγραφές των ουφολόγων, ήρθε πρόσφατα στο φως μέσα από αποχαρακτηρισμένα έγγραφα των Δημόσιων Αρχείω των ΗΠΑ.

Το Project 1794, γράφει το Wired, ήταν έργο που είχε δοθεί με συμβόλαιο σε (εκτός λειτουργίας πλέον) καναδική εταιρεία για την κατασκευή υπερηχητικού δίσκου.

Το έργο έφτασε ως την κατασκευή ενός πρωτοτύπου.

Υπόμνημα του 1956, που επίσης αποχαρακτηρίστηκε, δείχνει μάλιστα πόσο είχε προχωρήσει ο σχεδιασμός και ποιες κατευθύνσεις θα έπαιρνε στη συνέχεια.

Ο δίσκος, που θα απογειώνονταν και θα προσγειώνονταν κάθετα (VTOL), θα κινούνταν με ταχύτητα τρεις με τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτήν του ήχου σε ύψος ως και 100.000 πόδια και σε ακτίνα ως και 1.000 ναυτικά μίλια.

Το κόστος για την συνέχιση της παραγωγής ήταν μάλλον μικρό –λίγο πάνω από τρία εκατομμύρια δολάρια (ή 26,6 σε σημερινή αξία).

Τελικά οι απογοητευτικές επιδόσεις του πρωτοτύπου ανάγκασαν την Αεροπορία να διακόψει το πρόγραμμα το 1960.