Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

Η τεχνολογία της NASA σώζει ζωές.

Τέσσερις άνθρωποι που είχαν εγκλωβιστεί στα ερείπια μετά τον ισχυρό σεισμό που έπληξε το Νεπάλ στις 25 Απριλίου βρέθηκαν ζωντανοί χάρη σε μια συσκευή της NASA που ανιχνεύει την κίνηση της αναπνοής και της κυκλοφορίας του αίματος κάτω από το δέρμα.

Η συσκευή Finder λειτουργεί όπως τα ραντάρ, σαρώνοντας το χώρο με ραντάρ ακόμα και κάτω από αρκετά μέτρα ερειπίων.

«Είμαι πολύ ικανοποιημένος που έκανε τη δουλειά του. Είναι η πρώτη φορά που το Finder χρησιμοποιείται σε μια πραγματική φυσική καταστροφή» δήλωσε στους Los Angeles Times ο Τζέιμς Λαξ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια.

Η συσκευή αναπτύχθηκε από το JPL σε συνεργασία με το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας. Η τεχνολογία αδειοδοτήθηκε στην εταιρεία R4 Inc, της οποίας ο πρόεδρος ταξίδεψε στο Νεπάλ με δύο πρωτότυπα του σαρωτή.

Το Finder, το οποίο έχει μέγεθος βαλίτσας και βάρος κάτω από δέκα κιλά, εντόπισε δύο επιζώντες σε μια κλωστοϋφαντουργία που κατέρρευσε στη σεισμόπληκτη πόλη του Τσαουτάρα, καθώς και δύο ακόμα άτομα σε διαφορετικό κτήριο. Τα θύματα είχαν παγιδευτεί κάτω από αρκετά μέτρα τούβλων, λάσπης, ξύλων και άλλων υλικών.

Η συσκευή εκπέμπει μικροκύματα χαμηλής ενέργειας τα οποία μπορούν να διαπερνούν στερεά υλικά σε βάθος αρκετών μέτρων. Ένα μέρος της ακτινοβολίας ανακλάται από τα σώματα των επιζώντων και επιστρέφει στη συσκευή.

Η ρυθμική κίνηση του στήθους κατά την αναπνοή, όπως και οι παλμοί της κυκλοφορίας του αίματος, είναι δυνατό να γίνουν αντιληπτοί όταν τα ανακλώμενα μικροκύματα φτάνουν στη συσκευή ταχύτερα ή πιο αργά από ό,τι θα αναμενόταν για ένα ακίνητο αντικείμενο.

Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι το Finder μπορεί να διακρίνει τους επιζώντες από ζώα ή ακόμα και από ένα εκκρεμές που συνεχίζει να ταλαντώνεται στα ερείπια.

Τέσσερις ζωές έχουν ήδη σωθεί με την τεχνολογία της NASA, και πολλές ακόμα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν στο μέλλον.

http://physicsgg.me/2015/05/12/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%cf%83%cf%8e%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b6%cf%89%ce%ad%cf%82/

[Δροσος Γεωργιος]

Αναβάλει την πτήση της στο διάστημα η βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν.

Η διάσημη βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν δεν θα είναι τελικά η 8η διαστημική τουρίστας! Με δήλωσή της που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της http://www.sarahbrightman.com/news/postponement-of-flight-plans

λέει πως δεν μπορεί να πραγματοποιήσει την προγραμματισμένη πτήση της προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) επικαλούμενη οικογενειακούς λόγους.

«Η Σάρα Μπράιτμαν ανακοίνωσε σήμερα ότι αναβάλλει τα σχέδιά της να συμμετάσχει στην προσεχή αποστολή στο “Soyuz ΤΜΑ-18Μ”. Η Μπράιτμαν δήλωσε ότι για οικογενειακούς λόγους αναγκάστηκε να αλλάξει τα σχέδια της, και προς το παρόν αναβάλει όλες τις διαστημικές προετοιμασίες», αναφέρει η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της.

Η βρετανίδα σταρ εξέφρασε τις ευχαριστίες της προς τη διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας Roscosmos, την Energia, το κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών Γκαγκάριν (GCTC -Gagarin Cosmonaut Training Center), το Star City, την NASA και όλους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες, «για την υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια αυτής της συναρπαστικής περιόδου της ζωής της».

Η πτήση της Μπράιτμαν στο ΔΔΣ είχε προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2015 και θα διαρκούσε 10 ημέρες.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti, αντικαταστάτης της Μπράιτμαν στη διαστημική τουριστική αποστολή έχει οριστεί ο Ιάπωνας επιχειρηματίας και «μεγάλος φαν του Διαστήματος» Σατόσι Τακαμάτσου. Η πτήση του Τακαμάτσου προς τον ISS πιθανόν να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη τριετία, 2017-2018.

Οπως αναφέρει δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου TASS, o ρώσος κοσμοναύτης Σεργκέι Προκόπιεφ ή κάποιος άλλος νεαρός κοσμοναύτης πιθανόν να αντικαταστήσει την Μπράιτμαν και να πετάξει με το διαστημικό σκάφος Soyuz στην προγραμματισμένη αποστολή του Σεπτεμβρίου. Επικαλούμενο πηγή από τον τομέα πυραύλων και διαστημικών πτήσεων, το TASS αναφέρει πως η εταιρεία Space Adventures έχει μόνο μερικές ημέρες, έως και μία εβδομάδα, προκειμένου να ανακοινώσει αντικαταστάτη, αλλιώς θα συμμετάσχει στην αποστολή κάποιος από τους νεαρούς ρώσους κοσμοναύτες που δεν έχουν πετάξει μέχρι στιγμής στο διάστημα.

http://gr.rbth.com/news/2015/05/14/anabalei_tin_ptisi_ti_sto_diastima_i_bretanida_tragoydistria_sara_mprait_37089.html

 

«Βοστόκ»

Σήμερα 15 Μαΐου, σηματοδοτεί τα 55 χρόνια από την εκτόξευση σε τροχιά του πρώτου τεχνητού δορυφόρου , η οποία έγινε το πρότυπο του θρυλικού πλοίου «Βοστόκ», η οποία ένα χρόνο αργότερα πέταξε στο διάστημα, με τον Γιούρι Γκαγκάριν.

Επί του σκάφους η μηχανή είχε εγκατασταθεί καμπίνα με ένα φορτίο που προσομοιώνε το βάρος ενός ατόμου και με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή.

Το πρώτο πλοίο ηταν σε μια απλοποιημένη μορφή, δεν έχει θερμική προστασία, συστήματα υποστήριξης ζωής και ένα touchdown. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε μόνο για να ελέγξει τα βασικά συστήματα του. Στο πλοίο υπήρχε ο ραδιοπομπός "Signal", καθώς και εξοπλισμός για τη διαβίβαση των δεδομένων στη Γη για τις συσκευές και ακριβή μέτρηση των παραμέτρων της τροχιάς.

http://www.energia.ru/ru/news/news-2015/news_05-15.html

[Δροσος Γεωργιος]

Διορθώθηκε η τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos ανακοίνωσε την Δευτέρα ότι το διαστημικό σκάφος Progress, που έχει προσδεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), κατάφερε να θέσει σε λειτουργία τους κινητήρες του, διορθώνοντας την τροχιά του ISS.

"Κατά τη διάρκεια της νύχτας η τροχιά του ISS διορθώθηκε με επιτυχία", ανέφερε η Roskosmos, σύμφωνα με τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων. Μία πρώτη προσπάθεια τη νύχτα της 15ης προς 16η Μαΐου είχε αποτύχει προκαλώντας κρίση στη ρωσική διαστημική βιομηχανία.

Η διόρθωση της τροχιάς ξεκίνησε στις 03:30 ώρα Μόσχας (και ώρα Ελλάδας) και ολοκληρώθηκε περίπου 30 λεπτά αργότερα, διευκρίνισε η Roskosmos.

Προσδεμένο στο ρωσικό όχημα Zvezda, το μεταφορικό σκάφος Progress M-26M κατάφερε να διορθώσει την τροχιά του ISS, τοποθετώντας το στο επιθυμητό ύψος που θα επιτρέψει την επιστροφή στη Γη των τριών μελών του πληρώματος του σταθμού στις αρχές Ιουνίου.

Ως αποτέλεσμα του ελιγμού το μέσο ύψος του σταθμού πτήσης αυξήθηκε κατά 2,8 km.

Η διόρθωση της τροχιάς είχε προγραμματιστεί να γίνει τη νύχτα της 15ης προς 16η Μαΐου αλλά ματαιώθηκε καθώς οι υπεύθυνοι της πτήσης δεν είχαν καταφέρει να θέσουν σε λειτουργία τους κινητήρες του διαστημικού σκάφους.

http://www.kathimerini.gr/815744/article/epikairothta/episthmh/dior8w8hke-h-troxia-toy-die8noys-diasthmikoy-sta8moy

 

 

Μεντβέντεφ: Ειδική επιτροπή για τα αίτια συντριβής του πυραύλου Proton-M.

Τη σύσταση ειδικής επιτροπής για την διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν στην συντριβή του πυραύλου Proton – M διέταξε χθες ο πρωθυπουργός της Ρωσία Ντμίτρι Μεντβέντεφ.

Ο πύραυλος Proton-M, ο οποίος μετέφερε έναν μεξικάνικο δορυφόρο, παρουσίασε βλάβη και συνετρίβη χθες στη Σιβηρία λίγο μετά την εκτόξευσή του. Ο πύραυλος που μετέφερε τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1 παρουσίασε κάποιο πρόβλημα περίπου 500 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, όπως μετέδωσαν ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Τα αίτια της συντριβής του πυραύλου, που είχε ως αποτέλεσμα να μην τεθεί σε τροχιά ο δορυφόρος, δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί.

Το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti μετέδωσε εξάλλου επικαλούμενο έναν αξιωματούχο ότι ανεστάλησαν όλες οι εκτοξεύσεις πυραύλων μεταφοράς δορυφόρων αυτού του είδους.

Στο μεταξύ σε συνέντευξη τύπου που έδωσε ο υπουργός Μεταφορών και Συγκοινωνιών του Μεξικού Χεράρδο Πουίζ Εσπάρτζα, δήλωσε πως ο δορυφόρος ήταν πλήρως ασφαλισμένος, ως εκ τούτου δεν προκύπτουν σημαντικές οικονομικές ζημιές για τη χώρα. Οπως συμπλήρωσε, οι μεξικανικές αρχές είχαν επενδύσει 300 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία του δορυφόρου και άλλο 90 εκατ. δολ. για την πραγματοποίηση της εκτόξευσης.

 

Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων.

1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass.

2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2

3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44)

4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M.

5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη.

6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian.

7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία).

8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M.

9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P

10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M"

11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1.

 

http://gr.rbth.com/news/2015/05/17/mentbentef_eidiki_epitropi_gia_ta_aitia_syntribi_toy_proton-m_37139.html

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα διαστημικό ταξίδι πάνω από την Ευρώπη.

Ένα διαστημικό ταξίδι πάνω από την Ευρώπη, από τα Κανάρια Νησιά μέχρι την Ιταλία, κατέγραψε με τον φακό της η αστροναύτης Σαμάνθα Κριστοφορέτι, η οποία βρίσκεται τους τελευταίους μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η 38χρονη Ιταλίδα δημοσίευσε τα εντυπωσιακά πλάνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκμεταλλευόμενη ένα μικρό κενό στο γεμάτο πρόγραμμα των αστροναυτών του Σταθμού.

Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αυτή τη στιγμή, εκτός από την Κριστοφορέτι, βρίσκονται οι αστροναύτες Μπάρι Ουίλμορ, Τέρι Βερτς, Ελένα Σέροβα, Αλεξάντερ Σαμουκουτιάεφ και Αντόν Σκαπλέροφ.

Οι αστροναύτες συνήθως περνούν έξι μήνες στον Σταθμό, στο πλαίσιο μίας αποστολής την οποία υποστηρίζουν 15 χώρες.

http://www.naftemporiki.gr/story/953908/ena-diastimiko-taksidi-pano-apo-tin-europi

 

 

Aστροναύτες-σταρ των social media.

Ποιος δεν ονειρευόταν από μικρό παιδί να γίνει αστροναύτης ή έστω να γνωρίσει έναν από τους «ήρωες» του Διαστήματος;

Η Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ ζουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά έχουν γίνει σταρ των social media στη Γη. Ανεβάζουν φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και έχουν συνολικά πάνω από 2 εκατομμύρια ακόλουθους στο Twitter

Ο αστροναύτης, ο συνδετικός κρίκος της επιστήμης και της τεχνολογίας με την ανθρώπινη υπόσταση, είχε επί δεκαετίες μυθικές διαστάσεις και ο μόνος τρόπος που υπήρχε για τους κοινούς θνητούς να έρθουν σε επαφή με το μακρινό σύμπαν ήταν η περιορισμένη επαφή τους.

Σήμερα η νέα γενιά αστροναυτών που σερφάρει στο Διαδίκτυο, «τιτιβίζει» στο Twitter και ανεβάζει βίντεο στο YouTube φέρνει όλους μας πιο κοντά στο Διάστημα και στη ζωή μακριά από τον γαλάζιο πλανήτη μας.

Οι σύγχρονοι αστροναύτες που ζουν στον διαστημικό σταθμό ISS έχουν αποκτήσει στάτους ροκ σταρ, με εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους στο Twitter και εκείνοι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του «κοινού» τους, στέλνοντας «ανταποκρίσεις» και φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους.

Το παιχνίδι και η δουλειά είναι δύο όψεις της καθημερινότητας των αστροναυτών στον ISS.

Οι φωτογραφίες που στέλνουν στη Γη γίνονται ανάρπαστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσηςΗ Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι έχει γίνει αντικείμενο λατρείας για πολλούς από τους 533.000 ακόλουθούς της, όπως και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ, που διαθέτει 1,5 εκατομμύριο «οπαδούς». Ο Χάντφιλντ, ο οποίος τραγουδούσε με την κιθάρα του μέσα στον σταθμό και ανέβαζε τα βίντεο στο YouTube, είχε τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε μέσα στη χρονιά θα κυκλοφορήσει το πρώτο του μουσικό άλμπουμ.

Οι δύο αστροναύτες γράφουν καθημερινά στα social media, προσθέτοντας αρκετά προσωπικά στοιχεία. Για παράδειγμα, η Κριστοφορέτι, η οποία βρίσκεται στον διαστημικό σταθμό για περισσότερες από 170 ημέρες, δεν έκρυψε από τους θαυμαστές της την ικανοποίησή της για τον πρώτο καλό καφέ που ήπιε ύστερα από τόσον καιρό. Μια ιταλική εταιρεία της έστειλε μια ειδική καφετιέρα, η οποία μπορεί να φτιάξει τον αγαπημένο της εσπρέσο ανεξάρτητα από την κλίση ή τον προσανατολισμό που θα έχει η συσκευή, ακόμη και σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Δεν κρύβει, ακόμη, τα αγαπημένα της σνακ, που είναι τα αποξηραμένα μήλα και το κάνει με έναν πολύ φιλικό τρόπο. «Η ώρα για ένα σνακ είναι η κατάλληλη ευκαιρία για να δώσεις στο σώμα σου το σωστό καύσιμο», σχολιάζει χαρακτηριστικά στα social media.

Δεν διστάζει, ακόμη, να εξηγήσει στο κοινό πως χρησιμοποιούν τη... διαστημική τους τουαλέτα οι αστροναύτες, ενώ ταυτόχρονα καλύπτει την περιέργεια του κόσμου για τη θέα από το Διάστημα ποστάροντας καταπληκτικές φωτογραφίες από το βόρειο σέλας.

Ο Χάντφιλντ, από την πλευρά του, σε μια στιγμή συγκίνησης κατέγραψε τον εαυτό του να δακρύζει και μοιράστηκε το παράξενο θέαμα των δακρύων σε μηδενική βαρύτητα με τους ακόλουθούς του.

Το εντυπωσιακό με τη νέα γενιά αστροναυτών δεν είναι μόνο ότι είναι «δικτυωμένοι» με τον κόσμο στη Γη, αλλά ότι το καταφέρνουν χωρίς να παραμελούν το επιστημονικό τους έργο. Αλλωστε και αυτό καταγράφεται καθημερινά στα βίντεο που στέλνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οι σύγχρονοι αστροναύτες διαχειρίζονται οι ίδιοι τους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ισως γι' αυτό έχουν και τόσο προσωπικό τόνο, μιλούν για τα πράγματα που τους ενδιαφέρουν, για το περιβάλλον, για τον πλανήτη. Παρότι βρισκόμαστε στην εποχή των social media, η NASA δεν παρέχει ειδική εκπαίδευση στους αστροναύτες της. Εάν κάποιος δηλώσει ότι θα ήθελε βοήθεια, του κάνουν μερικά σεμινάρια πριν από την αναχώρησή του για τον διαστημικό σταθμό.

Τα μόνα υποχρεωτικά μαθήματα για τους αστροναύτες είναι τα μαθήματα φωτογραφίας. Η ESA, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία, θεωρεί ότι η επαφή με τον κόσμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγέλματος του αστροναύτη. «Η δραστηριότητά μας χρηματοδοτείται από το Δημόσιο, οπότε είναι ευθύνη μας να μοιραζόμαστε την εμπειρία με όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό», εξηγεί η υπεύθυνη Τύπου της ESA.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64188971

[Δροσος Γεωργιος]

Παγκόσμια Διαστημική Σημαία.

Φανταστείτε το έτος 2035. Οι άνθρωποι έχουν προσγειωθεί στον Άρη και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην επιφάνεια. Το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνουν θα είναι να αναρτήσουν μία σημαία στο έδαφος.

Αλλά αυτή δεν είναι η σημαία των ΗΠΑ, ή ακόμα και μία σημαία των Ηνωμένων Εθνών – αντ “αυτού, θα είναι μία σημαία μπλε χρώματος που θα περιλαμβάνει επτά δαχτυλίδια και θα προορίζεται για να αντιπροσωπεύσει ολόκληρο τον πλανήτη μας.

Τουλάχιστον αυτό είναι το μέλλον που οραματίζεται ένας γραφίστας, ο οποίος σχεδίασε μια σημαία και λέει ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές αποστολές στο σύμπαν για να σηματοδοτήσει ότι ερχόμαστε από τη Γη.

Το έργο, με τίτλο Η διεθνής Σημαία του Πλανήτη Γη, δημιουργήθηκε από τον Oskar Pernefeldt από το Beckmans College of Design στη Στοκχόλμη, Σουηδία.

Από τον δικτυακό του τόπο, μας λέει ότι ο σκοπός της σημαίας είναι να «υπενθυμίσει στους ανθρώπους της Γης που μοιραζόμαστε αυτόν τον πλανήτη, ότι δεν έχουν σημασία τα εθνικά σύνορα.»

Το μπλε χρώμα φόντου επιλέχθηκε για να συμβολίσει το νερό στη Γη – ένα βασικό συστατικό της ζωής του πλανήτη μας

Η σημαία έχει μέγεθος παρόμοιο με πολλές εθνικές σημαίες, και χαρακτηριστικό της είναι τα επτά δαχτυλίδια στο κέντρο της.

Το σχήμα έχει επίσης σχεδιαστεί σαν ένα λουλούδι που, σύμφωνα με τον κ Pernefeldt, «αντιπροσωπεύει το πώς τα πάντα στον πλανήτη μας, άμεσα ή έμμεσα συνδέονται.

Και πρόσθεσε: «Οι εξωτερικοί δακτύλιοι του λουλουδιού σχηματίζουν έναν κύκλο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα σύμβολο της Γης ως πλανήτης και η μπλε επιφάνεια εκτός από το νερό στον πλανήτη μας θα μπορούσε να αποτελεί το σύμπαν.

Παρακολουθήστε την κατασκευή της Διεθνής Σημαίας του Πλανήτη Γη:

https://www.youtube.com/watch?v=yd1CYKFAUzA

Η σημαία της Γης έχει φόντο σκούρο μπλε και κεντρικό της στοιχείο είναι η φημισμένη φωτογραφία της NASA που δείχνει τον πλανήτη μας όπως φαίνεται από το Διάστημα.

Η σημαία δεν είναι επίσημη, καθώς δεν υπάρχει επίσημος κυβερνητικός φορέας για τη Γη.

Συνδέεται με την Ημέρα της Γης, που αφορά την ευαισθητοποίηση για θέματα περιβάλλοντος και τον εορτασμό του κινήματος της παγκόσμιας κοινότητας.

Ιστορία

Η πρώτη σημαία της Γης έγινε με τη μέθοδο screen-printing και τα χρώματα της Γης ήταν αντεστραμμένα: ο ωκεανός ήταν λευκός και τα σύννεφα ήταν μπλε.

Με δύο μόνο χρώματα, το ένα χρώμα ήταν για τα σύννεφα και το άλλο συμβόλιζε τον ωκεανό και τη Γη.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

«Ντροπή σας»

Έπειτα από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες που ντρόπιασαν τη διαστημική βιομηχανία της Ρωσίας, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Νμτίτρι Ρογκόζιν κατακεραύνωσε την υπηρεσία Roscosmos και τους «σάπιους» αξιωματούχους της, και κατέθεσε πρόταση για την αναδιοργάνωσή της.

Μιλώντας στη Δούμα λίγες μέρες μετά την απώλεια ενός πυραύλου Proton που μετέφερε μεξικανικό δορυφόρο, ο βλοσυρός Ρογκόζιν προειδοποίησε ότι η Ρωσία κινδυνεύει να χάσει την ανταγωνιστικότητά της.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επεφύλασσε τις δριμύτερες επικρίσεις του για το διαστημικό κέντρο Κρούνιτσεφ όπου παράγονται οι Proton. Μετά το τελευταίο ατύχημα διατάχθηκαν έρευνες εναντίον πρώην εργαζομένων του κέντρου, οι οποίοι κατηγορούνται για παραποίηση εγγράφων και πρόκληση ζημίας εννέα δισ. ρουβλιών ή 161 εκατ. ευρώ, είπε στην Κάτω Βουλή της Δούμας.

«Με τέτοια ηθική σήψη της ηγεσίας, δεν προκαλεί έκπληξη η χαμηλή ποιότητα των προϊόντων» δήλωσε ο Ρογκόζιν σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Υποστήριξε ακόμα ότι η τελευταία συντριβή πυραύλου Proton ήταν πανομοιότυπη με δύο προηγούμενα ατυχήματα το 1988 και το 2014, κάτι που δείχνει ότι τα πραγματικά αίτια της βλάβης δεν βρέθηκαν ποτέ.

«Στη βιομηχανία ακόμα δεν γνωρίζουν τον ψηφιακό σχεδιασμό. Είναι ντροπή, έχουμε κολλήσει στην αλλαγή του αιώνα» δήλωσε ο Ρογκόζιν.

Επισήμανε επίσης ότι το κέντρο Κρούνιτσεφ απασχολεί 13 φορές περισσότερους υπαλλήλους από ό,τι η Orbital Sciences, μια από τις αμερικανικές εταιρείες που έχουν συνάψει συμβόλαια με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αρμόδιος για θέματα Διαστήματος και Άμυνας, κατέθεσε νομοθετική πρόταση για τη μεταρρύθμιση της διαστημικής βιομηχανίας. Η πρόταση, η οποία περιλαμβάνει τροπολογίες για 23 διαφορετικούς νόμους, εγκρίθηκε από τη Δούμα με την πρώτη ανάγνωση και πήρε το δρόμο για την Άνω Βουλή και την τελική υπογραφή από τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Το πακέτο προβλέπει μεταξύ άλλων την αναδιοργάνωση της διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos σε «κρατική επιχείρηση». Η νέα εταιρεία θα ακολουθεί το μοντέλο της Rosatom, η οποία επιβλέπει την πυρηνική βιομηχανία. Στην ηγεσία θα παραμείνει ο σημερινός επικεφαλής της Roscosmos Ιγκόρ Κομάροφ, πρώην τραπεζίτης.

Ο Ρογκόζιν πρότεινε επίσης αυξήσεις μισθών στη διαστημική βιομηχανία, η οποία μαστίζεται από έλλειψη μηχανικών. Πολλοί μηχανικοί, είπε, αμοίβονται με μόλις 30.000 ρούβλια (600 δολάρια) το μήνα, και αναγκάζονται να μένουν σε κοιτώνες μακριά από τη Μόσχα.

 

Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων.

1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass.

2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2

3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44)

4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M.

5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη.

6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian.

7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία).

8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M.

9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P

10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M"

11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1.

Σχόλιο:Απο το Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων διαπιστώνεται οτι 6 απο τις 11 αποτυχημένες εκτοξεύσεις αφορουν τον Πύραυλο Proton-M. Τρεις τον πυραυλο Soyuz(Μια τον Soyuz-U και δυο τον νεο πύραυλο Soyuz-2.1a) και απο μια τον Πύραυλο Rokot και τον Πύραυλο Zenit-2SB.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231409265

 

 

Εκτόξευση σε τροχιά του «μυστηριώδους» Χ-37Β της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας.

Σε τροχιά εκτοξεύτηκε την Τετάρτη το μη επανδρωμένο διαστημοπλάνο X-37B της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας- ένα «μυστηριώδες» από πολλές απόψεις σκάφος, λόγω του πέπλου μυστικότητας που το περιβάλλει, το οποίο έχει χαρακτηριστεί και ως «μίνι» διαστημικό λεωφορείο.

Πρόκειται για την τέταρτη αποστολή του τύπου (υπάρχουν δύο διαστημοπλάνα του συγκεκριμένου είδους) και, όπως υπογραμμίζεται σε σχετικό δημοσίευμα του space.com, η συγκεκριμένη εκτόξευση αποτελεί και την έναρξη της πρώτης πτήση διαστημοπλοίου που κινείται με ηλιακή ενέργεια.

Το X-37B εκτοξεύτηκε με πύραυλο Atlas V από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, και οι λεπτομέρειες γύρω από τη φύση της αποστολής του είναι μυστικές, οπότε είναι ασαφές το τι ακριβώς θα κάνει όσο παραμένει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Ωστόσο, σύμφωνα με αξιωματούχους της αεροπορίας, η εν λόγω αποστολή (OTV-4) θα επικεντρώνεται λιγότερο στο ίδιο το σκάφος και περισσότερο στο φορτίο που μεταφέρει σε τροχιά.

Σημειώνεται ότι μαζί, στον ίδιο πύραυλο, ήταν φορτωμένοι 10 μικροί cubesats, περιλαμβανομένου του LightSail, που αναπτύχθηκε από την Planetary Society με σκοπό να δοκιμάσει/ επιδείξει τεχνολογία «ηλιακών ιστίων» για τα διαστημόπλοια.

Η αμερικανική πολεμική αεροπορία, όπως αναφέρθηκε, έχει δύο X-37B, τα οποία έχουν κατασκευαστεί από τη Phantom Works της Boeing.

Το καθένα έχει διαστάσεις 8,8 x 2,9 μέτρα, με άνοιγμα φτερών 4,6 μέτρων – ενδεικτικά αναφέρεται πως θα μπορούσε να χωρέσει μέσα στον χώρο φόρτωσης ενός διαστημικού λεωφορείου.

Εκτοξεύεται κάθετα και προσγειώνεται οριζόντια.

Η μυστικότητα γύρω από το πρόγραμμα έχει οδηγήσει σε εικασίες ότι πρόκειται για κάποιου είδους διαστημικό όπλο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον, για παράδειγμα, εχθρικών δορυφόρων, ωστόσο η αμερικανική πολεμική αεροπορία απορρίπτει αυτούς τους ισχυρισμούς, λέγοντας ότι πρόκειται για μέσο δοκιμών τεχνολογιών για επαναχρησιμοποιούμενα διαστημικά σκάφη.

Δεν είναι γνωστό πόσο θα διαρκέσει η αποστολή, ωστόσο η OTV-1 διήρκεσε 225 ημέρες, η OTV-2 469 και η OTV-3 675- ρεκόρ για επαναχρησιμοποιούμενο διαστημόπλοιο.

Όσον αφορά στο φορτίο, δεν αποτελεί εντελώς μυστήριο, καθώς θα περιλαμβάνει ένα προηγμένο σύστημα προώθησης Hall (κινητήρας ιόντων) και νέα υλικά.

Όσον αφορά στο LightSail- διαστάσεων που αντιστοιχούν σε ένα καρβέλι ψωμί- αναμένεται να επιστρέψει στη Γη μέσα σε μερικές εβδομάδες, έχοντας πρώτα αναπτύξει το ηλιακό πανί του.

http://www.naftemporiki.gr/story/954979/ektokseusi-se-troxia-tou-mustiriodous-x-37b-tis-amerikanikis-polemikis-aeroporias

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα λέιζερ για την προστασία του ISS από τα διαστημικά «σκουπίδια»

Επιστήμονες από το ιαπωνικό ινστιτούτο RIKEN υποστηρίζουν πως ο καλύτερος τρόπος προστασίας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) από τα κάθε λογής διαστημικά «σκουπίδια» είναι μία συσκευή που βρίσκεται υπό ανάπτυξη για επιταχυντές επόμενης «γενιάς».

Η συσκευή αυτή είναι ουσιαστικά ένα πανίσχυρο λέιζερ, το οποίο θα μπορεί να αλλάξει την πορεία κάθε αντικειμένου που πλησιάζει με ταχύτητα τον ISS.

Σύμφωνα με τη NASΑ, περισσότεροι από 3.000 τόνοι «σκουπιδιών» κινούνται σε τροχιά γύρω από τη Γη, όπως εγκαταλελειμμένοι δορυφόροι, εξαρτήματα πυραύλων ή ακόμη και θραύσματα από τις συγκρούσεις τέτοιων παλιών σκαφών.

Αν και τα αντικείμενα με μέγεθος μεγαλύτερο από 10 εκατοστά μπορούν να εντοπισθούν από τους αστροναύτες, με δεδομένο πως η ταχύτητα των «σκουπιδιών» αγγίζει συχνά έως και τα 36.000 χλμ./ώρα, ακόμη και ένα μικρό θραύσμα με μέγεθος 1-10 εκατοστών είναι πιθανό να προκαλέσει σημαντική ζημιά στο περίβλημα του Σταθμού.

Η πρόταση των ερευνητών περιλαμβάνει και την αξιοποίηση του Extreme Universe Space Observatory (EUSO), ενός διαστημικού τηλεσκοπίου που θα εγκατασταθεί στην ιαπωνική μονάδα του ISS το 2015.

Κι αυτό γιατί, παρόλο που το τηλεσκόπιο σχεδιάστηκε αρχικά για την ανίχνευση των κοσμικών ακτίνων, χάρις στο ευρύ «οπτικό πεδίο» και την ευαισθησία του, θα έχει την ικανότητα να εντοπίσει και τις δυνητικές απειλές.

Σε αυτή την περίπτωση, θα τίθεται σε λειτουργία το Coherent Amplification Network (CAN), μια διάταξη που θα μπορεί να παράγει ισχυρές δέσμες λέιζερ και να «βομβαρδίσει» το αντικείμενο, προκαλώντας έτσι την εξάχνωση ενός επιφανειακού στρώματος από το υλικό του. Το υλικό αυτό θα μετατρέπεται σε ενεργητικό πλάσμα, λειτουργώντας ουσιαστικά σαν προωστικό αέριο που θα επιταχύνει το «σκουπίδι» προς τη γήινη ατμόσφαιρα, όπου θα πυρακτώνεται με την είσοδό του.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το CAN θα έχει εμβέλεια 100 χιλιομέτρων και θα χρειάζεται μπαταρίες ιόντων λιθίου με βάρος μόλις 8 κιλών για να λειτουργήσει. Μάλιστα, για να επιβεβαιώσουν τους υπολογισμούς τους, σχεδιάζουν να στείλουν στον ISS ένα μικρό πρωτότυπο του συστήματος, δηλαδή μια μικρογραφία του EUSO και του CAN, για να το δοκιμάσουν σε πραγματικές συνθήκες.

Αν οι δοκιμές ολοκληρωθούν με επιτυχία και τελικά η ιδέα αξιοποιηθεί σαν «ασπίδα» προστασίας του Σταθμού, οι επιστήμονες υποστηρίζουν θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί και αυτόνομα, για να απομακρυνθεί ένας μεγάλος όγκος διαστημικών «σκουπιδιών» από τα όρια της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας.

Σε αυτή την περίπτωση, υποστηρίζουν, θα χρειασθεί ένας δορυφόρος εξοπλισμένος με μια ακόμη πιο ισχυρή παραλλαγή του λέιζερ, ο οποίος θα ακολουθεί τροχιά που θα περνά πάνω από τους δύο πόλους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο δορυφόρος θα μπορεί έτσι να καταστρέφει ένα «σκουπίδι» ανά 5 λεπτά, δηλαδή 100.000 κάθε χρόνο. Επομένως, εκτιμούν πως σε 50 μήνες θα έχουν εξαφανισθεί όλα τα απειλητικά αντικείμενα που σήμερα περιφέρονται σε υψόμετρο 500-1.000 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη.

Οι ίδιο αναγνωρίζουν πως για να εφαρμοσθεί η ιδέα θα πρέπει να λυθεί μια σειρά από τεχνικά προβλήματα, προσθέτουν όμως πως το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση.

http://www.naftemporiki.gr/story/954545/ena-leizer-gia-tin-prostasia-tou-iss-apo-ta-diastimika-skoupidia

 

 

Ο «χάκερ των αεροπλάνων» καμάρωνε για εισβολή στον Διαστημικό Σταθμό.

Ο ερευνητής κυβερνοασφάλειας Κρις Ρόμπερτς έγινε πρωτοσέλιδο μετά τον ισχυρισμό του ότι άλλαξε πορεία σε επιβατικό αεροπλάνο εν πτήσει. Η αξιοπιστία του όμως δείχνει να εξανεμίζεται από προηγούμενες δηλώσεις του περί ηλεκτρονικής εισβολής στον... Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Ο Ρόμπερτς, γνωστός χάκερ και ιδρυτής της εταιρείας κυβερνοασφάλειας One World Labs, έδωσε δύο καταθέσεις στο FBI τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο και παραδέχτηκε ότι εισέβαλε στα συστήματα ψυχαγωγίας αεροπλάνων της Boeing και της Airbus, περίπου 15 με 20 φορές από το 2011 έως το 2014.

Αξιωματούχος του FBI που έδωσε ένορκη κατάθεση δήλωσε πως ο χάκερ παραδέχτηκε ότι σε μία περίπτωση κατάφερε να αλλάξει την πορεία επιβατικού αεροπλάνου στο οποίο ήταν επιβάτης. Ο ίδιος αρνείται τώρα πως είπε κάτι τέτοιο.

Ωστόσο ο Ρόμπερτς αποδεικνύεται πως είχε κι άλλες προκλητικές δηλώσεις στο ενεργητικό του. Ο ρεπόρτερ Νταν Γκούντιν του Ars Techica ξέθαψε το βίντεο μιας ομιλίας που είχε δώσει ο χάκερ το 2012 στο συνέδριο χάκινγκ GrrCon.

Στο βίντεο ο Ρόμπερτς ακούγεται να λέει: «Βρήκα τον μπελά μου παίζοντας με τον [Διεθνή] Διαστημικό Σταθμό».

«Πριν από οκτώ, εννέα χρόνια παίξαμε με τον Διαστημικό Σταθμό. Του αλλάξαμε τη θερμοκρασία [...] Η NASA μας έβαλε τις φωνές».

Ο εκπρόσωπος της NASA Νταν Χιούοτ χαρακτήρισε «αστείο» τον ισχυρισμό του Ρόμπερτς μιλώντας στο Christian Science Monitor. «Δεν συνέβη ποτέ. Εφαρμόζουμε πολλά μέτρα ελέγχου για να αποτρέψουμε κάτι τέτοιο» διαβεβαίωσε.

Όπως εξήγησε τα συστήματα του ίδιου του ISS, όπως και τα συστήματα που τον ελέγχουν από τα κέντρα ελέγχου στο Χιούστον και τη Μόσχα, λειτουργούν απομονωμένα από το Διαδίκτυο.

Ο Χιούοτ επισήμανε ακόμα πως οι ποινές για μια τέτοια εισβολή στον ISS θα ήταν πολύ μεγαλύτερες από ένα απλό κατσάδιασμα από τη NASA.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231409614

[Δροσος Γεωργιος]

Μανχάταν.

Ο Scot Kelly βρίσκεται στο Διεθνή διαστημικό σταθμό μαζί με το Ρώσο κοσμοναύτη Mikhail Korienko εδώ και δύο περίπου μήνες.

Οι δυο τους συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα που στόχο έχει να διερευνήσει τις επιπτώσεις της μακροχρόνιας παραμονής στο διάστημα στο ανθρώπινο σώμα. Τόσο σε βιολογικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Ο Scot Kelly προφανώς τα πάει πολύ καλά, αφού χθες Σάββατο (23/5) τουήταρε μια εικόνα του Μανχάταν από ψηλά. Από πολύ ψηλά δεδομένης της απόστασης που τον χωρίζει από τη γη.

http://www.defencenet.gr/defence/item/tweet-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%87%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%BD

 

 

Η SpaceX για το Falcon 9.

Εργαζόμενοι στην εταιρεία διαστημικών εφαρμογών SpaceX δημιούργησαν ένα βίντεο μέσω του οποίου δείχνουν πρακτικά τις δυνατότητες του Falcon 9 του επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου που αναπτύσσει η εταιρεία.

Η SpaceX δημιουργήθηκε το 2002 από τον επιχειρηματία της PayPal και CEO της Tesla Motors Elon Musk με στόχο τη μείωση του κόστους των τροχιακών πτήσεων και την εξερεύνηση του πλανήτη Άρη. Το τραγούδι είναι μια διασκευή του "UPTOWN FUNK" του Mark Ronson και Bruno Mars.

Βίντεο.

https://vimeo.com/125746164#at=0

http://www.defencenet.gr/defence/item/spacex-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%E2%80%A6-falcon-9

[Δροσος Γεωργιος]

Μίνι δορυφόροι σε διαπλανητικές αποστολές.

Η νέα «μόδα» στους δορυφόρους είναι αναμφίβολα οι «cubesats»: μία νέα κλάση, βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι το πολύ μικρό μέγεθος (σε γενικές γραμμές αντίστοιχο ενός κουτιού παπουτσιών), που επιτρέπει μεγάλες οικονομίες όσον αφορά στα έξοδα διαστημικών αποστολών.

Συνήθως οι cubesats χρησιμοποιούνται σε χαμηλή τροχιά, για συγκέντρωση δεδομένων, και μέχρι τώρα δεν έχουν αναλάβει αποστολές πέρα από τη Γη. Ωστόσο, αυτό το ενδεχόμενο εξετάζει η NASA, με τον Τζέιμι Έσπερ και την ομάδα του στο Goddard Space Flight Center να δουλεύουν πάνω σε μία κατηγορία cubesats για διαπλανητικές αποστολές.

Το συγκεκριμένο concept, υπό την ονομασία CAPE (Cubesat Application for Planetary Entry Missions), περιλαμβάνει την ανάπτυξη δύο τμημάτων: ενός που θα προωθεί το σκάφος στον προορισμό του και ενός που θα μπορεί να διασφαλίσει την επιβίωση από μια «βουτιά» μέσα στην ατμόσφαιρα ενός μακρινού πλανήτη, συλλέγοντας παράλληλα πολύτιμα επιστημονικά δεδομένα. Το πρωτότυπο του προγράμματος (MIRCA- Micro-Reentry Capsule) αναμένεται να δοκιμαστεί όσον αφορά στη σταθερότητά του αυτό το καλοκαίρι σε πτήση στο Φορτ Σάμνερ στο Νέο Μεξικό.

Κατά τον Έσπερ, το CAPE/MIRCA είναι εντελώς διαφορετικό από κάθε άλλη αποστολή CubeSat. «Πάει παραπέρα, παρέχοντας ένα πλήρες διαστημόπλοιο για τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών. Είμαστε οι μόνοι ερευνητές που δουλεύουν πάνω σε ένα τέτοιο concept» λέει σχετικά.

Το σκάφος θα ζυγίζει μόλις πέντε κιλά και θα έχει πλάτος μόλις 10,1 εκατοστά. Μετά την εκτόξευσή του από το μητρικό σκάφος, θα αναπτύσσει τα μικροσκοπικά ηλιακά πάνελ του ή θα χρησιμοποιεί την ενέργεια από μπαταρία για να ταξιδέψει στον προορισμό του. Μόλις φτάσει εκεί, θα αποχωρίζεται από το τμήμα προώθησης (service module) και θα αρχίζει την κάθοδο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, μεταδίδοντας στοιχεία για ατμοσφαιρική πίεση, θερμοκρασία, σύνθεση κ.α.

Η πολυπλευρότητα χρήσης είναι το βασικό πλεονέκτημα των cubesats: καθώς η κατασκευή και η ανάπτυξή τους κοστίζει πολύ λίγο, θα είναι δυνατή η εκτόξευση μεγάλων αριθμών για λήψη στοιχείων από πολλαπλά σημεία- κάτι που δεν είναι δυνατό με τα σημερινά εξερευνητικά σκάφη που χρησιμοποιεί η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες. Η γκάμα του εξοπλισμού θα ποικίλλει, ανάλογα με τον «στόχο».

Σε πρώτη φάση ωστόσο, πρέπει να επιδειχθεί η βιωσιμότητα του concept: το καλοκαίρι η πρωτότυπη κάψουλα θα ριφθεί από αερόστατο που θα βρίσκεται σε ύψος 30 χιλιομέτρων, για να δοκιμαστεί η αεροδυναμική σταθερότητα και η λειτουργικότητά του. Κατά την κάθοδό του, το MIRCA αναμένεται να πιάσει ταχύτητες της τάξης του ενός Μαχ, δηλαδή την ταχύτητα του ήχου.

Επίσης, ο Έσπερ αναφέρει ότι θα ήταν επιθυμητό το σκάφος να ριφθεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά το 2016.

http://www.naftemporiki.gr/story/958023/mini-doruforoi-se-diaplanitikes-apostoles

 

Δοκιμή εγκατάλειψης Dragon.

Η φιλόδοξη ιδιωτική διαστημική εταιρεία SpaceX κυκλοφόρησε πλάνα του 6ης δοκιμής εκτίναξης μελών της ομάδας του διαστημικού της σκάφους Dragon.

Το βίντεο γυρίστηκε από το point-of-view του αστροναύτη στο εσωτερικό του πυραύλου. Εμφανίζει τον πύραυλο να επιταχύνει από το 0 στα 100 mph σε 1,2 δευτερόλεπτα.

Η SpaceX πραγματοποιούσε δοκιμές της διαδικασίας εκτίναξης μελών του πληρώματος από το διαστημόπλοιο αν κάτι δεν πάει καλά κατά τη διάρκεια της απογείωσης.

Τελευταία έχουν κυκλοφορήσει αρκετά βίντεο τις εταιρείας που εμφανίζουν αποτυχημένες δοκιμές εκτόξευσης, αλλά σύμφωνα με την SpaceΧ, η συγκεκριμένη δοκιμή ήταν επιτυχημένη, όπως μπορείτε να δείτε και σεις στο βίντεο που ακολουθεί.

Σύμφωνα με την SpaceΧ, το διαστημικό σκάφος Dragon επί του παρόντος διαθέτει χώρο μόνο για φορτίο, και η πρώτη επανδρωμένη πτήση της αναμένεται να πραγματοποιηθεί σε δύο με τρία χρόνια.

Βίντεο.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%AE-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CE%BA%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%82-dragon-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

«Πράσινο φως» στην SpaceX για στρατιωτικού χαρακτήρα αποστολές στο Διάστημα.

Την πιστοποίηση του Falcon 9 της SpaceX του Έλον Μασκ για χρήση σε αποστολές που έχουν να κάνουν με την εθνική ασφάλεια ανακοίνωσε ο υποπτέραρχος Σάμιουελ Γκριβς, επικεφαλής του Space and Missile Systems Center (SMC) της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας.

Αυτό σημαίνει ότι η SpaceX πλέον μπορεί να αναλαμβάνει αποστολές στο Διάστημα στρατιωτικού χαρακτήρα, ως ένας από δύο πιστοποιημένους παρόχους υπηρεσιών εκτόξευσης. Η πρώτη ευκαιρία για κάτι τέτοιο έρχεται τον Ιούνιο, όταν η πολεμική αεροπορία αναμένεται να εκδώσει μία Request for Proposal για υπηρεσίες εκτόξευσης GPS III.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, πρόκειται για το αποκορύφωμα μιας διετούς προσπάθειας από πλευράς της και της SpaceX για την ολοκλήρωση της διαδικασίας και την επανεισαγωγή του ανταγωνισμού στο πρόγραμμα Evolved Expendable Launch Vehicle (EELV). Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ έχει επενδύσει πάνω από 60 εκατ. δολάρια, και 150 άτομα σε αυτή την προσπάθεια πιστοποίησης, που περιελάμβανε 125 κριτήρια, πάνω αό 2.800 ξεχωριστές εργασίες/ αποστολές κ.α.

Από πλευράς του, ο Έλον Μασκ δήλωσε ότι πρόκειται για ένα σημαντικό τμήμα προς την κατεύθυνση του ανταγωνισμού στις εκτοξεύσεις που εντάσσονται στη σφαίρα της εθνικής ασφάλειας και ευχαρίστησε την αμερικανική πολεμική αεροπορία.

http://www.naftemporiki.gr/story/958564/prasino-fos-stin-spacex-gia-stratiotikou-xaraktira-apostoles-sto-diastima

 

Apollo-Saturn V.

Βίντεο με εξαιρετικές λήψεις από την εκτόξευση τριών αποστολών του προγράμματος Apollo. Στο βίντεο διακρίνεται η τεράστια ισχύ των πυραυλοκινήσεων του πυραυλικού φορέα Saturn V.

Η πρώτη εκτόξευση αφορά την αποστολή Apollo 8 με την εκτόξευση να γίνεται στις 21 Δεκεμβρίου του 1968. Ήταν η πρώτη φορά που ένα διαστημόπλοιο άφηνε την τροχιά της Γης έμπαινε σε τροχιά γύρω από τη σελήνη και επέστρεφε με ασφάλειας πίσω στον πλανήτη μας.

Η δεύτερη εκτόξευση που διακρίνεται στο βίντεο είναι αυτή της αποστολής Apollo 11 στις 20 Ιουλίου του 1969 όπου αποτέλεσε και την πρώτη προσεδάφιση στη Σελήνη και η Τρίτη αποστολή η Apollo 12 στις 14 Νοεμβρίου του 1969 τέσσερις μήνες μόλις μετά την ιστορική πρώτη του Apollo11.

https://www.youtube.com/watch?v=LOVkbpN4Gmw

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1-apollo-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%BF%CF%85%CF%82-saturn-v

[Δροσος Γεωργιος]

Η δεύτερη εκτόξευση του Ariane 5 για το 2015.

Ένας πύραυλος Ariane 5 εκτοξεύθηκε χθες το βράδυ από το Ευρωπαϊκό Διαστημοδρόμιο στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας και παρέδωσε δύο δορυφόρους τηλεπικοινωνιών στις προγραμματισμένες τροχιές τους.

Η εκτόξευση της πτήσης VA223 πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαΐου στις 21:16 GMT (00:16 ώρα Ελλάδος, 18:16 τοπική ώρα).

Ο Directv-15, με μάζα περίπου 6.200 κιλά και τοποθετημένος στην ανώτερη θέση στην κορυφή Sylda του μεταφορέα διπλού ωφέλιμου φορτίου του Ariane, ήταν ο πρώτος που απελευθερώθηκε περίπου στα 28 λεπτά της αποστολής.

Μετά από μια σειρά καύσεων που ελέγχονται από τον υπολογιστή του Ariane, η δομή Sylda που έφερε τον Sky Mexico-1 των 2.960 κιλών τέθηκε σε αχρηστία. Ο Sky Mexico-1 απελευθερώθηκε στη δική του τροχιά μεταφοράς περίπου 10 λεπτά μετά από τον πρώτο δορυφόρο.

Ο Directv-15, που ανήκει και λειτουργεί από την Directv, μπορεί να επιχειρεί από μέχρει πέντε διαφορετικές τροχιακές θέσεις μεταξύ 99°W έως 119°W σε γεωστατική τροχιά. Θα παρέχει τηλεπικοινωνίες Ku-band και Ka-band για HD και 4K UHD απευθείας λήψης υπηρεσίες τηλεοπτικής μετάδοσης στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες, την Αλάσκα, τη Χαβάη και το Πόρτο Ρίκο. Ο δορυφόρος έχει σχεδιαστική διάρκεια ζωής περίπου 15 χρόνια.

Ο Sky Mexico-1, που ανήκει και λειτουργεί από τη Sky Mexico, θα τοποθετηθεί στις 78,8 ° W σε γεωστατική τροχιά ώστε να παρέχει υψηλής ευκρίνειας απευθείας τηλεοπτική μετάδοση για το Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και την Καραϊβική. Έχει μια σχεδιαστική διάρκεια ζωής 15 ετών.

Η μάζα του ωφέλιμου φορτίου για αυτή την εκτόξευση ήταν 10.130 κιλά. Οι δορυφόροι ανήλθαν σε περίπου 9.170 κιλά, με τους προσαρμογείς ωφέλιμου φορτίου και τις δομές μεταφοράς να αποτελούν το υπόλοιπο.

Η πτήση VA223 ήταν η 79η αποστολή Ariane 5.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_dehutere_ekthoxeyse_toy_Ariane_5_gia_to_2015

 

 

ΗΠΑ: Άδεια στη SpaceX για εκτοξεύσεις στρατιωτικών φορτίων.

Έπειτα από τα επικερδή συμβόλαια που συνήψε με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, η εταιρεία SpaceX του φιλόδοξου επιχειρηματία Έλον Μασκ έλαβε άδεια από την αμερικανική πολεμική αεροπορία για εκτόξευση στρατιωτικών δορυφόρων.

Η εξέλιξη βάζει έτσι τέλος στο δεκαετές μονοπώλιο της United Launch Alliance, κοινοπραξίας της Boeing και της Lockheed Martin.

O ρεπουμπλιανός Τζον ΜακΚέιν, επικεφαλής της Επιτροπής Ένοπλων Δυνάμεων στη Γερουσία, δήλωσε αισιόδοξος ότι η πιστοποίηση της SpaceΧ αφενός θα μειώσει το «αδικαιολόγητα υψηλό» κόστος των εκτοξεύσεων, αφετέρου θα τερματίσει την εξάρτηση των ΗΠΑ από τους ρωσικούς κινητήρες RD-180 που χρησιμοποιεί ο πύραυλος Atlas 5 της ULΑ.

Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, το Κογκρέσο απαγόρευσε από το 2019 τη χρήση ρωσικών κινητήρων σε εκτοξεύσεις φορτίων εθνικής ασφάλειας.

Ο Έλον Μασκ, ιδρυτής της SpaceX και της Tesla Motors και παλαιότερα του PayPal, δήλωσε από την πλευρά του ότι η πιστοποίηση της εταιρείας του «είναι ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να υπάρξει ανταγωνισμός στις εκτοξεύσεις εθνικής ασφάλειας».

Με στόχο τη δραστική μείωση του κόστους, η SpaceX επενδύει στην τεχνολογία των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων, σχεδιασμένων να προσεδαφίζονται κατακόρυφα όταν ολοκληρώσουν την αποστολή.

Μέχρι σήμερα πάντως καμία από τις δοκιμές δεν έχει ολοκληρωθεί με απόλυτη επιτυχία.

Η SpaceX έχει στο μεταξύ εξασφαλίσει συμβόλαιο της NASA, ύψους 1,6 δισ. δολαρίων, για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) με τον πύραυλο Falcon και την κάψουλα Dragon.

Μια επανδρωμένη έκδοση του Dragon θα μπορούσε να αναλάβει και τις μεταφορές αστροναυτών από το 2017.

Συμβόλαιο για τον ανεφοδιασμό του ISS έχει επίσης εξασφαλίσει η εταιρεία Orbital Sciences, ενώ η Boeing αναπτύσσει για λογαριασμό της NASA το σκάφος CST-100 για επανδρωμένες αποστολές.

Η πρώτη ευκαιρία της SpaceX να ανταγωνιστεί την ULA θα έρθει τον Ιούλιο, οπότε αναμένεται να ξεκινήσει διαγωνισμός της πολεμικής αεροπορίας για εκτοξεύσεις νέων δορυφόρων του συστήματος GPS.

Τον Απρίλιο του 2014 η SpaceX είχε σοκάρει αξιωματούχους της αεροπορίας καταθέτοντας αγωγή εναντίον της απόφασης να ανατεθούν στη ULA 36 εκτοξεύσεις και να αναβληθούν οι διαγωνισμοί για 14 συμβόλαια που υποτίθεται ότι θα ήταν ανοιχτά στον ανταγωνισμό.

Η αγωγή αποσύρθηκε τον Ιανουάριο έπειτα από συμφωνία των δύο πλευρών.

Η διαδικασία πιστοποίησης της SpaceX κράτησε δύο χρόνια.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500000583

[Δροσος Γεωργιος]

Αναδιαμόρφωση του Διαστημικού Σταθμού.

Το Permanent Multipurpose Module (Μόνιμος Θαλαμίσκος Πολλαπλών Χρήσεων) του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού αποσυνδέθηκε και μετακινήθηκε από τον κύριο ρομποτικό βραχίονα σε μια άλλη θέση στο τροχιακό εργαστήριο, προχθές.

Αυτή η λεπτεπίλεπτη επιχείρηση απαιτούσε μετακίνηση και περιστροφή της 10 τόνων μονάδας Leonardo από τον κόμβο Unity στον κόμβο Tranquility.

Οι αστροναύτες της NASA, Τέρυ Βιρτς και Σκοτ Κέλι ολοκλήρωσαν την αποδέσμευση της μονάδας, έκλεισαν την καταπακτή και έλεγξαν για διαρροές πριν από τη μετακίνηση. Θα ανοίξει πάλι την καταπακτή στη νέα του θέση στον Tranquility έπειτα από περισσότερους ελέγχους διαρροής.

Η αλλαγή είναι μέρος μιας μακράς σειράς εργασιών για να επιτραπεί στον Σταθμό να δεσμεύσει περισσότερα διαστημόπλοια επισκέπτες – η μετακίνηση του Leonardo ελευθερώνει μια θύρα σύνδεσης. Οι αστροναύτες θα εγκαταστήσουν διεθνείς αντάπτορες σύνδεσης εντός του τρέχοντος έτους κατά τη διάρκεια των διαστημικών περιπάτων για να καλωσορίσουν τους νέους τύπους σκαφών των αστροναυτών και φορτίων.

Ο μήκους 16 μέτρων ρομποτικός βραχίονας δεχόταν εντολές από τη Γη από τους ελεγκτές της αποστολής στο Κεμπέκ, στον Καναδά και το Χιούστον, ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης τριών ωρών.

Το Leonardo κατασκευάστηκε και σχεδιάστηκε από την διαστημική υπηρεσία της Ιταλίας, ASI, για τη μεταφορά φορτίου και τον εξοπλισμό του διαστημικού σταθμού μέσα στο Space Shuttle της NASA. Τροποποιημένο για να βελτιώνει τη θωράκιση και την ορατότητα του από τα επισκεπτόμενα σκάφη, ήταν μόνιμα συνδεδεμένο στο σταθμό το 2011, αφού είχε ήδη επισκεφτεί το φυλάκιο επτά φορές.

Το Leonardo χρησιμοποιείται για την αποθήκευση των αποσκευών φορτίου, ανταλλακτικών και τροφίμων. Μια βάση φορτίου προορίζεται για τους αστροναύτες να το χρησιμοποιούν ως ένα προσωπικό ντουλάπι για τα ρούχα τους, το υλικό προσωπικής υγιεινής και άλλα αντικείμενα.

Ως αντάλλαγμα για την παροχή του Leonardo, η NASA συμφώνησε ότι η ASI θα μπορούσε να στείλει αστροναύτες στο σταθμό. Μία από αυτές τις πτήσεις είχε τώρα και την Σαμάνθα Κριστοφορέτι της ESA.

Το πλήρωμα μπορεί να χρειαστεί κάποιο χρόνο για να αναπροσανατολιστεί με τη νέα διάταξη. Μία από τις εργασίες για την αναδιαμόρφωση είναι να κολλήσουν νέα σήματα στους τοίχους του τμήματος για να αντανακλούν τη νέα ρύθμιση.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Anadiamhorphose_toy_Diastemikohu_Stathmohu

 

 

H ζωή στο Διάστημα «βλάπτει το δέρμα»

Πείραμα με ποντίκια που ταξίδεψαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό δείχνει να εξηγεί γιατί ορισμένοι αστροναύτες παραπονούνται για ξηρότητα και ερεθισμούς στο δέρμα: η έλλειψη βαρύτητας όντως λεπταίνει το δέρμα και αυξάνει την τριχοφυΐα.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα τρωκτικά είναι καλό μοντέλο για τη μελέτη των επιδράσεων της ζωής στο Διάστημα, καθώς παρουσιάζουν τις ίδιες παρενέργειες με τον άνθρωπο, όπως απώλεια οστικής και μυϊκής μάζας.

Η τελευταία μελέτη εξετάζει ποντίκια που πέρασαν 91 μέρες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2009 -ήταν η μεγαλύτερη αποστολή τρωκτικών που έχει πραγματοποιηθεί ως σήμερα. Δεδομένου ότι τα ποντίκια δεν ζουν πάνω από δύο χρόνια, οι τρεις μήνες που διήρκεσε το πείραμα θα αντιστοιχούσαν σε περίπου επτά ανθρώπινα χρόνια.

Τρία από τα πειραματόζωα απεβίωσαν στη διάρκεια του πειράματος, και οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι τα τρία που απέμειναν είναι μικρό δείγμα για μια τέτοια μελέτη. «Αν τα πειράματα είχαν γίνει στη Γη [η έρευνα] δεν θα είχε γίνει ποτέ δεκτή για δημοσίευση επειδή είχαμε μόνο τρία ποντίκια. Πρόκειται όμως για ένα μοναδικό πείραμα» σχολιάζει η Δρ Μπέτι Νάσγκενς του Πανεπιστημίου της Λιέγης στο Βέλγιο.

Η ομάδα της δημοσιεύει τα αποτελέσματα στo NPJ Microgravity, μια νέα επιθεώρηση του ομίλου Nature αφιερωμένη στις επιδράσεις της μικροβαρύτητας στη ανθρώπινη φυσιολογία.

Η σύγκριση δειγμάτων δέρματος με αντίστοιχα δείγματα από ποντίκια που έμειναν στη Γη σε πανομοιότυπες συνθήκες έδειξε ότι τα διαστημικά τρωκτικά είχαν λεπτότερο δέρμα, περισσότερη τριχοφυΐα και ταχύτερο κύκλο παραγωγής και διάσπασης της κερατίνης. Αλλαγές βρέθηκαν μάλιστα και σε επίπεδο DNA, RNA και παραγωγής πρωτεϊνών του δέρματος και των τριχών.

Η ερευνητική ομάδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ατροφία και η κυτταρική διαταραχή που παρατηρήθηκε εξηγούν τα συμπτώματα που εμφανίζονται ενίοτε στο δέρμα των αστροναυτών.

Ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει άγνωστος, φαίνεται όμως ότι η έλλειψη βαρύτητας διαταράσσει τον κύκλο πολλαπλασιασμού των δερματικών κυττάρων.

Εφόσον το φαινόμενο επιβεβαιωθεί με επόμενες μελέτες, οι ερευνητές θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπο να το εξουδετερώσουν.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500000918

 

 

Διαστημικό ιστιοφόρο ναυάγησε σε τροχιά.

Πειραματικό διαστημικό σκάφος σχεδιασμένο να κινείται με τη δύναμη της λιακάδας σταμάτησε να λειτουργεί σε χαμηλή γήινη τροχιά, πιθανότατα λόγω σφάλματος του λογισμικού.

Το LightSail, ένας μικρός δορυφόρος της σειράς CubeSat, εκτοξεύτηκε την περασμένη εβδομάδα με τον ίδιο πύραυλο που έθεσε σε τροχιά το μυστηριώδες διαστημικό σκάφος του αμερικανικού στρατού X-37B.

Δύο ημέρες αργότερα, την περασμένη Παρασκευή, οι υπεύθυνοι της δοκιμαστικής αποστολής έχασαν την επικοινωνία. «Το LightSail πιθανότατα πάγωσε, όπως συμβαίνει στους υπολογιστές όταν ξαφνικά σταματούν να λειτουργούν» ανέφερε την Τετάρτη ο Τζον Ντέιβις της Planetary Society, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού για την προώθηση της διαστημικής εξερεύνησης.

Όπως εξήγησε, η απώλεια επικοινωνιών πιθανότατα προκλήθηκε από το λογισμικό του σκάφους, το οποίο καταχωρεί σε ένα αρχείο πληροφορίες σχετικά με τα δεδομένα που μεταδίδονται στη Γη. Λόγω ατέλειας του λογισμικού, ο υπολογιστής του σκάφους παγώνει όταν το μέγεθος του αρχείου φτάσει τα 32 megabyte. O κατασκευαστής του λογισμικού είχε διορθώσει το πρόβλημα, ωστόσο η ενημέρωση δεν είχε εγκατασταθεί στο LightSail.

Οι μηχανικοί δεν μπορούν να ανεβάσουν την ενημέρωση στο LightSail αφού το σκάφος δεν επικοινωνεί. Η μόνη λύση θα ήταν να χτυπηθεί κοσμικές ακτίνες που θα ανάγκαζαν τον υπολογιστή να προχωρήσει σε επανεκκίνηση.

Χρονικό περιθώριο για τη σωτηρία της αποστολής υπάρχει, αφού το μικρό σκάφος αναμένεται να παραμείνει σε τροχιά για περίπου έξι μήνες.

Το LightSail έχει μέγεθος κουτιού παπουτσιών, επρόκειτο όμως να αναπτύξει τέσσερις δοκούς, μήκους σχεδόν τεσσάρων μέτρων, από τις οποίες θα ξεδιπλώνονταν τέσσερα τριγωνικά «πανιά» από το ανθεκτικό συνθετικό υλικό Mylar. Οι μεμβράνες έχουν πάχος πολύ μικρότερο από μια σελίδα χαρτί, σε πλήρη ανάπτυξη όμως θα είχε συνολική επιφάνεια 32 τετραγωνικών μέτρων.

Οι μεμβράνες θα λειτουργούσαν σαν «ιστίο» που θα προωθούσε το σκάφος εκμεταλλευόμενο δύο δυνάμεις: Η πρώτη είναι η λεγόμενη «πίεση ακτινοβολίας», δηλαδή η πίεση που ασκούν τα φωτόνια της ηλιακής ακτινοβολίας (τα φωτόνια δεν έχουν μάζα, όμως έχουν ορμή).

Η δεύτερη δύναμη είναι η πίεση που ασκεί στο ιστίο ο ηλιακός άνεμος, δηλαδή το συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που ρέει από τον Ήλιο προς το εξώτερο διάστημα.

Η αποστολή του LightSail 1 έχει στόχο να ελέγξει αν θα λειτουργήσει σωστά το σύστημα ανάπτυξης των ιστίων. Το σκάφος όμως δεν σχεδιάστηκε να ταξιδέψει μακριά, αφού κινείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και η αντίσταση του αραιού αέρα θα το ρίξει πίσω στη Γη σε διάστημα μερικών ημερών μετά την ανάπτυξη του ιστίου.

Το 2015, όμως, η Planetary Society σχεδιάζει να εκτοξεύσει ένα δεύτερο πειραματικό σκάφος, το LightSail 2, το οποίο θα αναπτύξει το ιστίο του σε ύψος των 700 χιλιομέτρων.

Τα ιστιοφόρα της Planetary Society δεν είναι τα πρώτα που εκτοξεύονται στο Διάστημα. Τη δεκαετία του 1970, η NASA εξέτασε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ηλιακά ιστία στην αποστολή που επισκέφθηκε τον κομήτη του Χάλεϊ το 1986.

Το ιστίο όμως θα έπρεπε να έχει μήκος από ενάμιση μέχρι 6 χιλιόμετρα, και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε για χάρη πιο ώριμων τεχνολογιών.

Μια επιτυχής δοκιμή ήρθε το 2005, όταν η Planetary Society συνεργάστηκε με ρώσους επιστήμονες για το Cosmos 1, το οποίο τέθηκε σε τροχιά για μερικές εβδομάδες.

Μέχρι σήμερα, όμως, η μόνη διαπλανητική αποστολή που έχει χρησιμοποιήσει ηλιακά ιστία είναι το Ikaros, ένα ιαπωνικό σκάφος που εκτοξεύτηκε το 2010 και προσπέρασε το ίδιο έτος την Αφροδίτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500000861

[Δροσος Γεωργιος]

Μπαϊκονούρ-γιορτάζει τα 60 χρόνια!

Το Μπαϊκονούρ ιδρύθηκε στις 2 Ιουνίου του 1955.

Η συνολική έκταση του συγκροτήματος Μπαϊκονούρ: 6.000.717 τετραγωνικών μέτρων.

- πάνω από 10.000 εργαζόμενοι.

- σχεδόν 5.000 εκτοξεύσεις πυραύλων.

- 150 κοσμοναύτες, στα ύψη στα αστέρια!

- εννέα συγκροτήματα εκτόξευσης για διαφορετικούς τύπους πυραύλων: Soyuz, Proton, Ζενίτ.

- 2014 - περίπου το ένα τέταρτο του συνολικου αριθμου διαστημικών εκτοξεύσεων - 21 εκτόξευσεις.

Ίσως η πιο σημαντική παράδοση των αστροναυτών - ονόματα δενδροφυτεύσεις, όπως ξεκίνησε ο Γιούρι Γκαγκάριν, πριν 60 χρόνια στο έδαφος του συγκροτήματος Gagarin.

http://www.federalspace.ru/21516/

 

Σαράντα χρόνια Σύμβασης της ESA.

Μετά την 50η επέτειο της Ευρωπαϊκής διαστημικής συνεργασίας το 2014, γιορτάσαμε τα 40 χρόνια από την υπογραφή της Σύμβασης για τη δημιουργία ενός ενιαίου Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος τον Μάιο του 1975.

Η ιδέα της οικοδόμησης μιας ανεξάρτητης διαστημικής ικανότητας στην Ευρώπη χρονολογείται από τις αρχές του 1960, όταν έξι ευρωπαϊκές χώρες (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο) σχημάτισαν τον στο Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ανάπτυξης Εκτοξευτών (European Launcher Development Organisation - ELDO) για να αναπτύξουν ένα βαρύ εκτοξευτή, που αργότερα ονομάστηκε «Europa».

Αυτές οι ίδιες χώρες, συν τη Δανία, την Ισπανία, τη Σουηδία και την Ελβετία, ίδρυσαν τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστημικής Έρευνας (European Space Research Organisation - ESRO) αμέσως μετά, για να αναλαμβάνει κυρίως επιστημονικά δορυφορικά προγράμματα. Οι Συμβάσεις τους υπεγράφησαν το 1962, και τέθηκαν σε ισχύ το 1964.

Το 1975, μια σύμβαση συντάχθηκε σε διπλωματικό και υπουργικό επίπεδο για τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος», και τη διεύρυνση του πεδίου των αρμοδιοτήτων της υπηρεσίας ώστε να συμπεριλάβει τα συστήματα επιχειρησιακών διαστημικών εφαρμογών, όπως τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους.

Οι λειτουργίες ESRO και ELDO τερματίστηκαν, και οι δραστηριότητες του πρώτου συνεχίστηκαν κάτω από το όνομα της ESA και λήφθηκαν ως ο πυρήνας της νέας οργάνωσης, ενώ ο δεύτερος, ο οποίος είχε ήδη ολοκληρώσει τα προγράμματά του, διαλύθηκε.

Στις 15 Απριλίου του 1975, κατά την τελευταία Ευρωπαϊκή Διαστημική Διάσκεψη στις Βρυξέλλες, οι Ευρωπαίοι υπουργοί ενέκριναν το τελικό κείμενο της Σύμβασης της ESA. Το έγγραφο ήταν ανοιχτό προς υπογραφή έως την 31η Δεκεμβρίου του 1975.

Υπεγράφη από τους εκπροσώπους των ESRO και ELDO στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Διαστήματος στο Παρίσι στις 30 Μαΐου 1975, και η Ιρλανδία υπέγραψε τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους. Η σύμβαση της ESA τέθηκε σε ισχύ στις 30 Οκτωβρίου 1980, με την κατάθεση του τελευταίου εγγράφου επικύρωσης από τη Γαλλία.

Από τότε, τα αρχικά μέλη ακολουθήθηκαν από την Αυστρία και τη Νορβηγία (1986), τη Φινλανδία (1995), την Πορτογαλία (2000), την Ελλάδα και το Λουξεμβούργο (2005), την Τσεχική Δημοκρατία (2008), τη Ρουμανία (2011) και την Πολωνία (2012) . Η πιο πρόσφατες που εντάχθηκαν είναι η Εσθονία και η Ουγγαρία, οι οποίες υπέγραψαν συμφωνίες προσχώρησης το Φεβρουάριο του 2015, για να γίνουν το 21ο και το 22ο κράτη μέλη της ESA, αντίστοιχα.

Επτά άλλες χώρες της ΕΕ είναι Ευρωπαϊκά Συνεργαζόμενα Μέλη ή έχουν συνάψει Συμφωνίες Συνεργασίας με την ESA: Βουλγαρία, Κύπρος, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Σλοβακία και Σλοβενία. Συνεχίζονται οι συζητήσεις με την Κροατία. Ο Καναδάς συμμετέχει επίσης σε ορισμένα προγράμματα στο πλαίσιο μακροχρόνιας συμφωνίας συνεργασίας, η πρώτη εκ των οποίων υπογράφηκε το 1979.

Πολλές ήταν οι επιτυχίες σε όλους τους τομείς των διαστημικών δραστηριοτήτων από τη δημιουργία της ESA, όλες επιτυχίες της ευρωπαϊκής διαστημικής βιομηχανίας, των εργαστηρίων και των ερευνητικών κέντρων.

Κατά τα τελευταία 40 χρόνια, για παράδειγμα, η Ευρώπη έχει σημειώσει μια σειρά από πρωτιές στην εξερεύνηση του Σύμπαντος μας: για να αναφέρουμε μερικά, από μια συνάντηση με τον κομήτη του Halley το 1986 (Giotto), ένα καθοδικό πέρασμα στο φεγγάρι του Κρόνου Τιτάνα το 2005 (Huygens) και προσγείωση σε έναν κομήτη το 2014 (Rosetta/Philae), στη μελέτη του Ήλιου μας με πρωτοφανή λεπτομέρεια (SOHO) και την παραγωγή του πιο λεπτομερούς χάρτη του κοσμικού υποβάθρου μικροκυμάτων που δημιουργήθηκε ποτέ - την ακτινοβολία λείψανο από το Big Bang (Planck).

Η ESA έχει επίσης αναπτύξει μια σειρά από εκτοξευτές (Ariane και Vega), χρησιμοποιώντας ένα ευρωπαϊκό χώρο εκτόξευσης στη Γαλλική Γουιάνα (το Ευρωπαϊκό Κοσμοδρόμιο, CSG).

Για να έχει πρόσβαση στο διάστημα είναι το πρώτο στοιχείο που επιτρέπει στην αξιοποίηση του διαστήματος και τα πολλά οφέλη που φέρνει.

Η ESA έχει αναπτύξει ένα από τους πιο περίπλοκους δορυφόρους παρατήρησης της γης (Envisat), διαχειτίζεται το διαστημικό μέρος του Copernicus, το πιο φιλόδοξο επιχειρησιακό πρόγραμμα παρατήρησης της Γης μέχρι σήμερα, και έχει κάνει πολλές περισσότερες ανακαλύψεις και καινοτομίες στην τεχνολογία, την πλοήγηση (Galileo) και τις δορυφορικές επικοινωνίες.

Οι Ευρωπαίοι αστροναύτες ήδη λαμβάνουν μέρος σε ανθρώπινες αποστολές διαστημικών πτήσεων για πάνω από τρεις δεκαετίες, και η ESA είναι ένας ισότιμος εταίρος στην ανάπτυξη και λειτουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (Columbus και ATV). Σήμερα, η ESA αναπτύσσει το European Service Module για το διαστημικό σκάφος Orion της NASA, και εξασφαλίζει ότι η Ευρώπη διαδραματίζει καίριο ρόλο στη μελλοντική διεθνή εξερεύνηση του διαστήματος.

Με την πάροδο του χρόνου, τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων μερών και οι προσδοκίες της εταιρικής σχέσης αλλάζουν. Τα γεωπολιτικά και σχετικά με το διάστημα περιβάλλοντα γίνετονται ολοένα και πιο συνυφασμένα. Στη δεκαετία του 1970, τα ESRO και ELDO μετατράπηκαν σε ESA ως απάντηση σε διαφορετικές ανάγκες της διαστημικής αρένας εκείνων των ημερών. Η ESA έχει μεταφέρει αυτή την ετοιμότητα και την ικανότητα ανταπόκρισης στην αλλαγή μέσω της εφαρμογής του «κανονιστικού» της πλαισίου σε νέες καταστάσεις και με νέους τρόπους.

Το πλαίσιο αυτό δεν έχει χάσει την ικανότητά του να προσαρμόζεται, βάζοντας μας στην καλύτερη θέση να εξυπηρετήσουμε τη διαστημική κοινότητα: ενισχύοντας τα πλεονεκτήματα που παραδίδονται από τα διαστημικά συστήματα σε περισσότερα κράτη μέλη και τους πολίτες τους. Η Σύμβαση της ESA ήταν αρκετά διορατική για να επιτρέψει τέτοια εξέλιξη.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Sarhanta_chrhonia_Shumvases_tes_ESA

 

 

Ξανά σε κανονική λειτουργία το «διαστημικό ιστιοφόρο» LightSail

Το LightSail της Planetary Society - που έχει εκτοξευτεί σε τροχιά με πύραυλο United Launch Alliance Atlas V, μαζί με το X-37B της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας- αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα της διαστημικής τεχνολογίας, καθώς αποτελεί δοκιμή τεχνολογίας διαστημικών ηλιακών «πανιών».

Η εκτόξευσή του συνοδεύτηκε από «πονοκεφάλους», μετά την απώλεια επικοινωνίας, ύστερα από δύο ημέρες λειτουργίας. Σημειώνεται ότι το το LightSail αποτελεί προπομπό μιας μεγαλύτερης αποστολής το 2016.

Σε κάθε περίπτωση, οι επικοινωνίες αποκαταστάθηκαν και πλέον η λειτουργία του μικρού (κλάσης cubesat) σκάφους συνεχίζεται κανονικά. Όπως ανακοίνωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Planetary Society, Μπιλ Νάι, σε σχετική ανακοίνωση, «το LightSail επικοινώνησε με το “σπίτι”, είναι “ζωντανό”. Το διαστημικό μας σκάφος πραγματοποίησε επανεκκίνηση, όπως είχαν προβλέψει οι μηχανικοί μας...στο μεταξύ η ομάδα μας έχει γράψει ένα software patch έτοιμο για upload. Μόλις είμαστε σίγουροι για τα πακέτα δεδομένων όσον αφορά την τροχιά μας, θα πάρουμε αποφάσεις σχετικά με το ανέβασμα του patch και την ανάπτυξη των ιστίων- και θα πάρουμε αυτές τις αποφάσεις πολύ σύντομα».

Σημειώνεται ότι το σκάφος εκτοξεύτηκε στις 20 Μαΐου και το μέγεθός του είναι αντίστοιχο αυτού ενός καρβελιού ψωμιού. Η μετάδοση δεδομένων χάθηκε στις 22 Μαΐου, εξαιτίας προβλήματος που αποδίδεται στο λογισμικό και προκάλεσε «κρασάρισμα» του συστήματος. Η επανεκκίνηση θεωρείται ότι πιθανόν να οφείλεται στην κοσμική ακτινοβολία που πλήττει τα ηλεκτρονικά του δορυφόρου- συχνό αίτιο επανεκκινήσεων σε δορυφόρους.

http://www.naftemporiki.gr/story/960654/ksana-se-kanoniki-leitourgia-to-diastimiko-istioforo-lightsail

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα νέο μείγμα.

Στο διάστημα όλα είναι διαφορετικά. Σε έναν κόσμο χωρίς πάνω ή κάτω, ο θερμός αέρας δεν ανυψώνεται και τα υγρά συμπεριφέρονται κι αυτά διαφορετικά. Στην κουζίνα σας, τα ντρέσινγκ για τις σαλάτες, θα διαχωριστούν στο βαρύτερο ξύδι στο κάτω μέρος και το ελαφρύτερο λάδι πάνω. Αυτός ο διαχωρισμός δεν συμβαίνει χωρίς το βάρος και τα υγρά μένουν σε αναστολή επ'αόριστον.

Για τους μηχανικούς και τους σχεδιαστές της αποστολής, η εξεύρεση τρόπων για να διαχωριστούν τα υγρά είναι σημαντικό για την ανακύκλωση των αποβλήτων, καθώς επίσης και για τους ερευνητές που πρέπει να αναμείξουν τα υγρά στα πειράματά τους.

Η Valentina Shevtsova και η ομάδα της από το Κέντρο Ερευνών Μικροβαρύτητας στο Free University των Βρυξελλών, Βέλγιο, ερευνούν πώς τα υγρά διαφορετικών πυκνοτήτων συμπεριφέρονται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Βρήκαν εκπληκτικά αποτελέσματα.

Αυτή η εικόνα δείχνει δύο διαλύματα νερού και αλκοόλης διαφορετικών συγκεντρώσεων.

Αυτά τα υγρά αναμειγνύονται καλά, αλλά αρχικά στη Γη το ελαφρύτερο μείγμα μένει στην κορυφή με ένα διακριτό οριζόντιο όριο. Με την πάροδο του χρόνου θα αναμιχθούν σε ένα ομοιογενές υγρό.

Δονώντας σιγά-σιγά το μείγμα στο έδαφος θα δημιουργήσει τριγωνικά κύματα στη στρώση μεταξύ των δύο υγρών.

Εφαρμογή της ίδιας δόνησης στο διάστημα και τα υγρά οργανώνονται σε στήλες όπως φαίνεται εδώ.

Είναι ενδιαφέρον για τους μηχανικούς, όσο περισσότερο διήρκεσαν οι δονήσεις, τόσο πιο διακριτά και διαχωρισμένα έγιναν τα δύο μείγματα. Το νέο αυτό εύρημα δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ πριν και υπόσχεται να βοηθήσει στο διαχωρισμό υγρών στο διάστημα για ανάκτηση καθαρού νερού, για παράδειγμα.

Αυτά τα πειράματα διεξήχθησαν σε εκστρατείες παραβολικών πτήσεων της ESA που επιτρέπουν για σύντομο χρονικό διάστημα έλλειψη βαρύτητας σε ένα τροποποιημένο επιβατικό αεροσκάφος.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Hena_nheo_mehigma

 

 

50 χρόνια διαστημικοί περίπατοι.

Ο πρώτος διαστημικός περίπατος έγινε πριν από 50 χρόνια, τον Μάρτιο του 1965 από τον Ρώσο κοσμοναύτη Alexei Leonov.

http://en.wikipedia.org/wiki/Alexey_Leonov

Μετά από δυο μήνες, τον Ιούνιο του 1965, ακολούθησε ο Αμερικανός αστροναύτης Edward White.

http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Higgins_White

Το ντοκιμαντέρ της NASA διάρκειας 30 λεπτών που ακολουθεί είναι αφιερωμένο στα 50 χρόνια διαστημικών περιπάτων:

http://physicsgg.me/2015/06/03/50-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%b9/

 

 

Τα «παιδιά» του Κονκορντ αναζητά η NASA.

Στις 24 Οκτωβρίου του 2003 πραγματοποιήθηκε η τελευταία πτήση ενός Κονκόρντ, του υπερηχητικού αεροσκάφους

που ταξίδευε με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του ήχου και μετέφερε επιβάτες από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο, με διάρκεια πτήσης μόλις τρεισήμισι ωρών - στον μισό χρόνο από τα συμβατικά αεροπλάνα. Μετά τη μοιραία συντριβή ενός Κονκόρντ της Air France το 2000, που προκάλεσε τον θάνατο 100 επιβαινόντων, αλλά και εξαιτίας του υψηλού κόστους λειτουργίας και του μικρού αριθμού επιβατών, η Air France και η British Airways αποφάσισαν να αποσύρουν τα Κονκόρντ το 2003.

Η NASA ανακοίνωσε ότι προσφέρει ένα ποσό 2,3 εκ. δολαρίων για να ξεκινήσει η προσπάθεια ανάπτυξης μιας νέας γενιάς υπερηχητικών αεροσκαφών.

Το ποσό αυτό θα μοιραστεί σε οκτώ ερευνητικά προγράμματα το καθένα εκ των οποίων προσπαθεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την κατασκευή νέων υπερηχητικών αεροσκαφών που θα παράγουν όσο το δυνατόν μικρότερο θόρυβο ενώ θα μπορούν να ταξιδεύουν και στη στρατόσφαιρα.

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=710126

[Δροσος Γεωργιος]

Ιστορική χειραψία μεταξύ διαστήματος και Γης.

Στην πρώτη επίδειξη που έγινε ποτέ ενός τηλεχειριστηρίου διαστήματος - εδάφους με ζωντανή σύνδεση βίντεο και ανάδραση, ο αστροναύτης της NASA, Terry Virts που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έσφιξε το χέρι με τον ειδικό τηλερομποτικής της ESA André Schiele χθες στην Ολλανδία.

Ο Terry έκανε έλεγχο σε ένα joystick που επιτρέπει στους αστροναύτες στο διάστημα να «αισθάνονται» αντικείμενα από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Το χειριστήριο είναι το δίδυμο εκείνου στη γη και κινείται είτε αντιγράφει την κίνησή του με τον ίδιο τρόπο.

Το χειριστήριο παρέχει ανάδραση έτσι και οι δύο χρήστες μπορούν να αισθάνονται τη δύναμη του άλλου που πιέζει ή τραβά. Νωρίτερα φέτος, ο αστροναύτης της NASA, Butch Wilmore, ήταν ο πρώτος που δοκίμασε το joystick στο διάστημα, αλλά χωρίς σύνδεση.

Η προσγείωση αστροναυτών στον Άρη και την επιστροφή τους σπίτι είναι ένα βήμα πάρα πολύ μακριά για την ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή, και η λειτουργία οχημάτων από τη Γη είναι δύσκολη και κουραστική - παίρνει σε μια εντολή περίπου 12 λεπτά για να φτάσει τον πλανήτη. Αντ 'αυτού, η ESA οραματίζεται να στείλει αστροναύτες σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη και να ελέγχει ρομπότ στην επιφάνεια του από ψηλά.

Η σημερινή δοκιμή επαλήθευσε το δίκτυο επικοινωνιών, την τεχνολογία ελέγχου και το λογισμικό πίσω από τη σύνδεση. Κάθε σήμα από τον Terry στον André έπρεπε να ταξιδέψει από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε κάποιον άλλο δορυφόρο περίπου 36 000 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη, μέσω του κέντρου ελέγχου της αποστολής στο Χιούστον στις ΗΠΑ και πέρα από τον Ατλαντικό Ωκεανό στο τεχνικό κέντρο της ESA, ESTEC στην Ολλανδία, παίρνοντας μέχρι και 0,8 δευτερόλεπτα συνολικά και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Καθώς ο Διαστημικός Σταθμός ταξιδεύει με 28.800 χλμ/ώρα, ο χρόνος για κάθε σήμα να φτάσει στον προορισμό του αλλάζει συνεχώς, αλλά το σύστημα προσαρμόζεται αυτόματα στις μεταβαλλόμενες χρονικές καθυστερήσεις.

Εκτός από το χειριστήριο, ο Terry είχε επιπλέον μια οθόνη με βίντεο πραγματικού χρόνου από το έδαφος και η επαυξημένη πραγματικότητα πρόσθετε ένα βέλος για να δείχνει την κατεύθυνση και το μέγεθος της δύναμης.

Πίσω από τη σημερινή φαινομενικά απλή χειραψία κρύβονται χρόνια εργασίας για τους ανθρώπους να κωδικοποιήσουν το λογισμικό της ανάδρασης, της όρασης και των επικοινωνιών.

"Το σύστημα λειτούργησε, ακόμη και αν ο Διαστημικός Σταθμός πετούσε πάνω από 5.000 χιλιόμετρα μακριά," σχολίασε ο André. "Ένιωσα λες και ο Terry τέντωσε το χέρι του κάτω από το διάστημα για να σφίξει το χέρι μου."

Το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε τυφλές δοκιμές για τη διάκριση μεταξύ των διαφόρων αντικειμένων από αφρώδες υλικό για να ανακαλύψουμε εάν οι άνθρωποι σε τροχιά γύρω από τη Γη μπορούν να διακρίνουν την ακαμψία του αντικειμένου εξ αποστάσεως. Αυτό είναι σημαντικό για πιο προηγμένες απομακρυσμένες ρομποτικές εργασίες στο μέλλον.

Το πείραμα Haptics-2Η προσαρμοστικότητα και η εύρωστη σχεδίαση του συστήματος σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάνω από τα κανονικά δίκτυα δεδομένων κινητής τηλεφωνίας. Αυτό το καθιστά κατάλληλο για απομακρυσμένες περιοχές που είναι δυσπρόσιτες ή όταν καταστροφές έχουν καταστρέψει τα άλλα δίκτυα επικοινωνίας.

Η άμεση και ευαίσθητη ανάδραση σε συνδυασμό με διασφαλίσεις κατά των υπερβολικών δυνάμεων θα επέτρεπε στα οχήματα και τα ρομπότ να πραγματοποιούν λεπτές εργασίες στις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στις παράκτιες γεωτρήσεις και τους πυρηνικούς αντιδραστήρες, για παράδειγμα. Θα μπορούσε ακόμη και να βοηθήσει στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας μετά από σεισμούς ή άλλες φυσικές καταστροφές.

Ένα συμπληρωματικό πείραμα έχει προγραμματιστεί για το Σεπτέμβριο για τον έλεγχο ενός πιο προηγμένου ρομπότ στο έδαφος.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Istorikhe_cheirapshia_metaxhu_diasthematos_kai_Ges

 

 

Τρεις υποψηφιότητες για την επόμενη επιστημονική αποστολή μεσαίας κατηγορίας της ESA.

Εξωπλανήτες, φυσική πλάσματος και το Σύμπαν σε ακτίνες-X είναι τα θέματα που επελέγησαν από την ESA προς εξέταση, για την τέταρτη αποστολή μεσαίας κατηγορίας στο επιστημονικό της πρόγραμμα Κοσμική Όραση (Cosmic Vision), που προγραμματίζεται για εκτόξευση το 2025.

Μετά από σύσταση της επιτροπής αξιολόγησης που απαρτίζεται από τους ομότιμους, ο Alvaro Giménez, Διευθυντής της Επιστήμης και Ρομποτικής Εξερεύνησης, αποφάσισε ότι οι τρεις υποψήφιες ιδέες που υποβλήθηκαν στην πρόσκληση ενδιαφέροντος της αποστολής «M4» και θα μελετηθούν περαιτέρω είναι: η Atmospheric Remote-Sensing Infrared Exoplanet Large-survey (Ariel) , η Turbulence Heating ObserveR (Thor) και η X-ray Imaging Polarimetry Explorer (Xipe).

"Η επιλογή των τριών αυτών συναρπαστικών ιδεών για μελέτη είναι ένα σημαντικό βήμα για τη συνέχιση της μακροχρόνιας παρουσίας της ESA στο διάστημα", λέει ο καθηγητής Giménez.

"Καθεμιά από τις τρεις προτάσεις προσφέρει την ευκαιρία να αντιμετωπιστούν μερικά από τα σημαντικότερα εκκρεμή επιστημονικά θέματα σχετικά με τη θέση μας στο σύμπαν."

Η Ariel θα αναλύσει τις ατμόσφαιρες σε περίπου 500 πλανήτες σε τροχιά κοντά σε κοντινά αστέρια, θα καθορίσει τη χημική τους σύσταση και τις φυσικές τους συνθήκες. Τα αποτελέσματα θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα το σχηματισμό του πλανήτη, βάζοντας το δικό μας Ηλιακό Σύστημα σε ένα πλαίσιο.

Η Thor θα αντιμετωπίσει ένα θεμελιώδες πρόβλημα της διαστημικής φυσικής πλάσματος σχετικά με την θέρμανση του πλάσματος και την επακόλουθη διάχυση της ενέργειας. Προγραμματισμένη να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη, οι μελέτες της θα περιλαμβάνουν την αλληλεπίδραση του ηλιακού ανέμου με το μαγνητικό πεδίο της Γης.

Η έρευνα θα ρίξει φως στους υποκείμενους φυσικούς μηχανισμούς της συμπεριφοράς του πλάσματος υπό τυρβώδεις συνθήκες, προκειμένου να κατανοήσουμε μια βασική αλληλεπίδραση μεταξύ των πλανητών και των άστρων που τους φιλοξενούν.

Η αποστολή Xipe θα μελετήσει τις εκπομπές ακτίνων Χ από πηγές υψηλής ενέργειας, όπως οι σουπερνόβα (υπερκαινοφανείς αστέρες), οι πίδακες των γαλαξιών, οι μαύρες τρύπες και οι αστέρες νετρονίων, για να ανακαλύψει περισσότερα για τη συμπεριφορά της ύλης κάτω από ακραίες συνθήκες.

Θα είναι το πρώτο παρατηρητήριο τόσο ευαίσθητο ώστε να κάνει μετρήσεις υψηλής ανάλυσης της πόλωσης από αυτές τις πηγές, ανοίγοντας ένα νέο παράθυρο στο υψηλής ενέργειας Σύμπαν.

Οι τρεις ιδέες επελέγησαν από 27 προτάσεις που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της πρόσκλησης της αποστολής που έγινε από την ESA στην επιστημονική κοινότητα το περασμένο έτος.

Μετά από μια περίοδο μελέτης με στόχο να γίνει ένας λεπτομερής ορισμός της τεχνικής και επιστήμης των τριών ιδεών, μία αποστολή θα επιλεγεί για να εκτελέσει την τέταρτη μεσαίας κατηγορίας (Μ4) ευκαιρία στο πρόγραμμα Cosmic Vision 2015-2025 της ESA, που προγραμματίζεται για εκτόξευση το 2025.

Οι αποστολές Solar Orbiter, Euclid, και PLATO έχουν ήδη επιλεγεί ως αποστολές μεσαίας τάξης και έχουν προγραμματιστεί για εκτόξευση το 2018, το 2020 και το 2024 αντίστοιχα.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Treis_ypopsephihotetes_gia_ten_ephomene_epistemonikhe_apostolhe_mesahias_kategorhias_tes_ESA

 

 

Διαγωνισμός φωτογραφίας με θέμα την «έγχρωμη όραση»

Με αφορμή την εκτόξευση του Sentinel-2Α, η ESA ειχε προσκαλέσει σε ένα διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα την «έγχρωμη όραση». Η συμμετοχή κερδίζε ένα ταξίδι στο κέντρο επιχειρήσεων της ESA για την εκδήλωση εκτόξευσης του δορυφόρου.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Diagonismhos_photographhias

[Δροσος Γεωργιος]

Διόρθωση τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS)

Στις 8 Ιούνη του 2015 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία τροχιά διόρθωσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) με σκοπό την αποφυγή διαστημικών αποβλήτων.

Οι κινητήρες του TGK "Progress M-26M» στις 22 ώρα 58 λεπτά εργάστηκαν για 322 δευτερόλεπτα, παρέχοντας δυναμική των 0,3 m / s. Μετά τη διόρθωση του ΔΔΣ η τροχιά του εχει κλίση τις 51,66 μοίρες, με περίοδο 92,53 λεπτών, το μέγιστο ύψος στα 420,84 χιλιόμετρα, το ελάχιστο στα 398,79 χιλιόμετρα.

http://www.federalspace.ru/21526/

 

Η αστροναύτης της ESA Σαμάνθα Κριστοφορέτι επιστρέφει σπίτι.

Η αστροναύτης της ESA Σαμάνθα Κριστοφορέτι θα επιστρέψει στη Γη στις 11 Ιουνίου, μαζί με τον αστροναύτη της NASA Τέρρυ Βιρτις και τον κυβερνήτη του Soyuz Άντον Σκαπλέρωφ, έχοντας περάσει 200 ​​ημέρες στο διάστημα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Οι τρεις αστροναύτες θα κλείσουν την καταπακτή του διαστημικού σκάφους τους Soyuz περίπου στις 09:55 ώρα Ελλάδος (06:55 GMT). Μόλις φύγουν από το Σταθμό η πτήση της επιστροφής τους θα πάρει μόνο 200 λεπτά. Ο αναμενόμενος χρόνος προσγείωσης τους στη στέπα του Καζακστάν είναι στις 16:54 ώρα Ελλάδος (13:54 GMT).

Η Σαμάνθα έθεσε ένα νέο ρεκόρ διάρκειας για μια και μόνη αποστολή για τους αστροναύτες της ESA, τους Ιταλούς αστροναύτες και όλες τις γυναίκες αστροναύτες. Η αστροναύτης της NASA Σουνίτα Γουίλιαμς πέρασε 195 ημέρες στο διάστημα το 2007. Η αποστολή Futura της Σαμάνθα θα καταλήξει να ξεπεράσει αυτή τη διαμονή κατά πέντε ημέρες.

Η αποστολή Futura της Σαμάνθα παρατάθηκε μετά από μια απροσδόκητη καθυστέρηση του Progress 59 του φορτηγού-διαστημόπλοιου της Ρωσίας που δεν κατάφερε να φτάσει στον Σταθμό.

Οι επιπλέον εβδομάδες που πέρασαν στο διάστημα ήταν πολυάσχολες για τους αστροναύτες που ζουν στο Διαστημικό Σταθμό: η Σαμάνθα εγκατέστησε μια νέα αντλία νερού στο διαστημικό Ευρωπαικό εργαστήριο Columbus, βοήθησε να μετακινηθεί μια ολοκληρωμένη μονάδα σε άλλη τοποθεσία και αναβάθμισε το σύστημα καταγραφής βίντεο.

Η Σαμάνθα, ο Άντον και ο Τέρρυ, θα αφήσουν πίσω τους τον αστροναύτη της NASA Σκοτ ​​Κέλι και τους κοσμοναύτες Μικαήλ Κορνιένκο και Γκενάντι Παντάλκα να προσέχουν τον Σταθμό και να εκτελέσουν πειράματα. Ο Σκοτ και ο Μικαήλ είναι περίπου στο ένα τρίτο της διαδρομής τους από την σχεδόν ένος χρόνου παραμονή τους στο διάστημα. Τρεις νέοι αστροναύτες θα φτάσουν σύντομα.

Η Κριστοφορέτι έκανε και ένα δεύτερο ρεκόρ, της πιο μακράς χωρίς διακοπή πτήσης για αστροναύτη της ESA, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ του ολλανδού αστροναύτη Αντρέ Κούιπερς, ο οποίος είχε μείνει 192 μέρες, 18 ώρες και 58 λεπτά στον ISS το 2012.

Healthy oceans, healthy planet! Let’s take care of spaceship Earth by decreasing plastic pollution. #WorldOceansDay pic.twitter.com/3OdWQ7inRP

— Sam Cristoforetti (@AstroSamantha) June 8, 2015

Μεταξύ των συνολικά 538 ανδρών και γυναικών αστροναυτών που έχουν βρεθεί στο διάστημα, η Κριστοφορέτι, όταν επιστρέψει στη Γη, θα κατατάσσεται 74η στον κόσμο, όσον αφορά τον χρόνο παραμονής στο διάστημα. Είναι η 59η γυναίκα στην ιστορία που έχει πετάξει στο διάστημα.

Το ρεκόρ όλων των εποχών συνεχόμενης παραμονής στο διάστημα κατέχει ο σοβιετικός Βαλέρι Πολιάκοφ, με 437 μέρες, 17 ώρες και 58 λεπτά στον σταθμό «Μιρ» το 1995.

Συνολικά μόνο τέσσερις αστροναύτες -όλοι Ρώσοι- έχουν μείνει πάνω από ένα συνεχόμενο έτος στο διάστημα.

Good night from #space. Buona notte dallo spazio. pic.twitter.com/x5k2jNisLB

— Sam Cristoforetti (@AstroSamantha) June 8, 2015

Το ρεκόρ συνολικής παραμονής στο διάστημα (σε έξι αποστολές) κατέχει ο ρώσος Σεργκέι Κρικάλεφ, με πάνω από δύο χρόνια συνολικά. Το ρεκόρ συνολικής παραμονής γυναίκας αστροναύτη (σε πολλαπλές αποστολές και αυτή) κατέχει η αμερικανίδα Πέγκι Γουίτσον με 376 μέρες, η οποία μάλιστα ετοιμάζεται για νέα αποστολή τον Μάρτιο του 2016.

Η Κριστοφορέτι, τέλος, έχει κι ένα άλλο ρεκόρ: είναι η πρώτη αστροναύτης που έφτιαξε σε μια ιταλική καφετιέρα φρέσκο καφέ εσπρέσο στο διάστημα και τον ήπιε με την ησυχία της.

Ακολουθήστε το ταξίδι της Σαμάνθα από πρώτο χέρι μέσα από το προσωπικό της ημερολόγιο και την γκαλερί εικόνων μέσω του

http://samanthacristoforetti.esa.int.

Βίντεο.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_astronahutes_tes_ESA_Samhantha_Kristophorheti_epistrhephei_sphiti

http://physicsgg.me/2015/06/09/sam-cristoforetti-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%b4%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1/

 

Διαστημικό ιστιοφόρο ξυπνά και ανοίγει πανιά.

Έπειτα από δύο αλλεπάλληλες βλάβες που απείλησαν να ματαιώσουν την αποστολή, ένα πειραματικό διαστημικό σκάφος σχεδιασμένο να κινείται με τη δύναμη της λιακάδας ανέπτυξε τελικά το ιστίο του σε χαμηλή γήινη τροχιά.

Το LightSail, ένας μικρός δορυφόρος της σειράς CubeSat, εκτοξεύτηκε στις 20 Μαΐου από την Planetary Society, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για την προώθηση της διαστημικής εξερεύνησης, με έδρα στην Καλιφόρνια.

Δύο ημέρες αργότερα, το σκάφος σταμάτησε να επικοινωνεί με τη Γη, πιθανότατα λόγω σφάλματος του λογισμικού. Επανήλθε όμως μια εβδομάδα αργότερα, όταν κάποια αδέσποτη κοσμική ακτίνα χτύπησε τα κυκλώματά του και το ανάγκασε να προχωρήσει σε επανεκκίνηση.

Η επαφή με το LightSail χάθηκε εκ νέου στις 3 Ιουνίου, αυτή τη φορά λόγω προβλήματος στην μπαταρία. Το σκάφος άρχισε και πάλι να λειτουργεί το Σάββατο, και την Κυριακή φαίνεται ότι κατάφερε να αναπτύξει το ηλιακό ιστίο του.

«Τα επίπεδα ισχύος βρίσκονται σε συμφωνία με επίγειες δοκιμές ανάπτυξης, και οι κάμερες του σκάφους έχουν ενεργοποιηθεί» ανέφερε η Planetary Society.

Το LightSail, σε μέγεθος κουτιού παπουτσιών, ήταν σχεδιασμένο να αναπτύξει τέσσερις δοκούς, μήκους σχεδόν τεσσάρων μέτρων, από τις οποίες θα ξεδιπλώνονταν τέσσερα τριγωνικά «πανιά» από το ανθεκτικό συνθετικό υλικό Mylar. Οι μεμβράνες έχουν πάχος πολύ μικρότερο από μια σελίδα χαρτιού, σε πλήρη ανάπτυξη όμως έχουν συνολική επιφάνεια 32 τετραγωνικών μέτρων.

Οι μεμβράνες θα λειτουργούσαν σαν «ιστίο» που θα προωθούσε το σκάφος εκμεταλλευόμενο δύο δυνάμεις: Η πρώτη είναι η λεγόμενη «πίεση ακτινοβολίας», δηλαδή η πίεση που ασκούν τα φωτόνια της ηλιακής ακτινοβολίας (τα φωτόνια δεν έχουν μάζα, όμως έχουν ορμή).

Η δεύτερη δύναμη είναι η πίεση που ασκεί στο ιστίο ο ηλιακός άνεμος, δηλαδή το συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που ρέει από τον Ήλιο προς το εξώτερο διάστημα.

Η αποστολή του LightSail έχει στόχο να ελέγξει τη σωστή λειτουργία του συστήματος ανάπτυξης των ιστίων. Το σκάφος όμως δεν σχεδιάστηκε να ταξιδέψει μακριά, αφού κινείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και η αντίσταση του αραιού αέρα θα το ρίξει πίσω στη Γη σε διάστημα μερικών ημερών μετά την ανάπτυξη του ιστίου.

Το 2015, όμως, η Planetary Society σχεδιάζει να εκτοξεύσει ένα δεύτερο πειραματικό σκάφος, το LightSail 2, το οποίο θα αναπτύξει το ιστίο του σε ύψος των 700 χιλιομέτρων.

Τα ιστιοφόρα της Planetary Society δεν είναι τα πρώτα που εκτοξεύονται στο Διάστημα. Τη δεκαετία του 1970, η NASA εξέτασε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ηλιακά ιστία στην αποστολή που επισκέφθηκε τον κομήτη του Χάλεϊ το 1986.

Το ιστίο όμως θα έπρεπε να έχει μήκος από ενάμιση μέχρι 6 χιλιόμετρα, και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε για χάρη πιο ώριμων τεχνολογιών.

Μια επιτυχής δοκιμή ήρθε το 2005, όταν η Planetary Society συνεργάστηκε με ρώσους επιστήμονες για το Cosmos 1, το οποίο τέθηκε σε τροχιά για μερικές εβδομάδες.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=633331

Μέχρι σήμερα, όμως, η μόνη διαπλανητική αποστολή που έχει χρησιμοποιήσει ηλιακά ιστία είναι το Ikaros,

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231048358

ένα ιαπωνικό σκάφος που εκτοξεύτηκε το 2010 και προσπέρασε το ίδιο έτος την Αφροδίτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500003236

[Δροσος Γεωργιος]

Ανεπιτυχής η δοκιμή του «ιπτάμενου δίσκου» της NASA.

Ανεπιτυχής ήταν η δοκιμή του LDSD (Low Density Supersonic Decelerator) της NASA, που αποτελεί το μεγαλύτερο υπερηχητικό αλεξίπτωτο που έχει αναπτυχθεί από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία, και έχει προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας λόγω του σχήματός του, το οποίο παραπέμπει σε «ιπτάμενο δίσκο».

Η δοκιμή πτήσης – η οποία είναι η δεύτερη κατά σειρά- πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιουνίου. Το LDSD εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των σχεδίων της NASA για την αποστολή και «μαλακή» προσεδάφιση φορτίων στην επιφάνεια του «Κόκκινου Πλανήτη».

Όπως ανακοινώθηκε από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία μέσω του Twitter, το αλεξίπτωτο αναπτύχθηκε, αλλά δεν φούσκωσε, και είναι σε εξέλιξη μελέτες για να διαπιστωθεί τι δεν πήγε καλά.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του space.com, το LDSD απογειώθηκε από το Pacific Missile Range Facility στο Καουάι (Χαβάη) και η δοκιμή ήταν παρεμφερής στην πρώτη πτήση, τον Ιούνιο του 2014, η οποία επίσης παρουσίασε προβλήματα.

Το LDSD ενσωματώνει ένα νέο σύνθετο σύστημα προσεδάφισης το οποίο του επιτρέπει να μεταφέρει βαρύ φορτίο και να προσεδαφίζεται ομαλά.

Το σύστημα αυτό που ονομάζεται «ουράνιος γερανός» (sky crane) αποτελείται από αλεξίπτωτα αλλά και πυραύλους ανάσχεσης ώστε η προσεδάφιση του σκάφους να γίνεται απόλυτα ομαλά.

Στις δοκιμές του LDSD χρησιμοποιείται ένα αερόστατο που μεταφέρει το σκάφος σε ύψος δεκάδων χλμ και στη συνέχεια το απελευθερώνει.

Οταν το σκάφος απελευθερώνεται ενεργοποιούνται πυραυλοκινητήρες με τους οποίους σταθεροποιεί την κίνηση του και την διαδικασία της καθόδου του.

Σε κάθε περίπτωση, ο «ιπτάμενος δίσκος» της NASA αποτελεί ένα project το οποίο δείχνει έμπρακτα την πρόθεση της υπηρεσίας να επεκτείνει τις αποστολές της στους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος, καθώς επί της παρούσης το πιο βαρύ φορτίο που μπορεί να προσεδαφιστεί «μαλακά» στον Άρη είναι της τάξης του ενός τόννου- όπως το όχημα Curiosity.

Ως εκ τούτου, είναι περιορισμένες οι δυνατότητες όσον αφορά στο τι μπορεί να αποσταλεί στον «Κόκκινο Πλανήτη».

Ο Άρης όμως δεν είναι ο μόνος πλανήτης στον οποίο «κοιτάζει» η NASA: ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο παγωμένος δορυφόρος του Δία, η Ευρώπη, που θεωρείται ότι ενδεχομένως να φιλοξενεί μορφές ζωής μέσα σε έναν κρυμμένο κάτω από όγκους παγετώνων ωκεανό.

Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία σχεδιάζει για την επόμενη δεκαετία μια αποστολή που θα πραγματοποιήσει δεκάδες υπερπτήσεις, ανοίγοντας πιθανώς τον δρόμο και για μετέπειτα αποστολές, με σκοπό την αναζήτηση ζωής.

Βίντεο.

http://www.naftemporiki.gr/story/963582/anepituxis-i-dokimi-tou-iptamenou-diskou-tis-nasa

 

 

Αirbus: Αποκαλυπτήρια των σχεδίων της για επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο.

Καθώς το θέμα των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων για εκτοξεύσεις στο Διάστημα αποτελεί έναν από τους πλέον «καυτούς» τομείς της αεροδιαστημικής τεχνολογίας (με την SpaceX του Έλον Μασκ να κατέχει τα πρωτεία), η Airbus Defence and Space αποκάλυψε το δικό της concept: πρόκειται για το Adeline (Advanced Expendable Launcher with Innovative engine Economy), που αποσκοπεί στη διάσωση των κύριων κινητήρων και avionics του πυραύλου επόμενης γενιάς της εταιρείας, Ariane 6, καθώς και άλλων οχημάτων εκτόξευσης.

Σύμφωνα με την εταιρεία, τα κομμάτια που θα περιέχονται στο κομμάτι επανεισόδου θα αντιπροσωπεύουν το 70-80% του συνολικού κόστους, κάτι που καθιστά το εγχείρημα ιδιαίτερα φιλόδοξο, καθώς, εάν ευοδώσει, θα ανάγει την Airbus σε έναν από τους βασικότερους «παίκτες» του χώρου,

Το σύστημα, που βρίσκεται στη βάση του συνολικού σκάφους, είναι επί της ουσίας ένα αποσπάσιμο, προστατευτικό τμήμα, σχεδιασμένο να λειτουργεί ως προωθητήρας και σύστημα καθοδήγησης. Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του, δηλαδή τη μεταφορά στα όρια/ έξω από την ατμόσφαιρα του διαστημοπλοίου, το Adeline θα επιστρέφει στη Γη, έτοιμο να χρησιμοποιηθεί ξανά. Ειδικότερα, όταν ξαναμπαίνει στην ατμόσφαιρα, θα χρησιμοποιεί φτερά για να πετά ως ένα κλασικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος (UAV), κινούμενο χάρη σε έλικες στο πίσω μέρος- και θα προσγειώνεται σε αεροδρόμιο. Συνολικά, εκτιμάται ότι θα μειώσει το κόστος εκτόξευσης κατά 30%.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Gizmag, το σύστημα είναι σε ανάπτυξη από το 2010. Μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιηθεί μόνο δοκιμές σε εξομοιωτές, με κάποια μοντέλα επίδειξης να έχουν «δει» και δοκιμές πτήσης, για την ανάπτυξη τεχνολογιών- κλειδών. Η εταιρεία σκοπεύει να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει την παρθενική εκτόξευση το 2025.

http://www.naftemporiki.gr/story/963566/airbus-apokaluptiria-ton-sxedion-tis-gia-epanaxrisimopoioumeno-puraulo

[Δροσος Γεωργιος]

Άλλη μια εντυπωσιακή προσγείωση Soyuz.

H αστροναύτης της ESA Σαμάνθα Κριστοφορέτι, ο αστροναύτης της NASA Τέρρυ Βιρτς και ο Ρώσος κυβερνήτης Άντον Σκαπλάρωφ προσγειώθηκαν με ασφάλεια χθες στη στέπα του Καζακστάν σε μια δεδομένη περιοχή 146 χιλιόμετρα νότια-ανατολικά της πόλης Zhezkazgan στις 16.44 ώρα Ελλάδας, ανακοίνωσε το Κέντρο Ελέγχου στη Μόσχα μετά από ένα τρίωρο ταξίδι στο διαστημικό σκάφος τους Soyuz.

Άφησαν το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 13:20 ώρα Ελλάδος τερματίζοντας την εξάμηνη παραμονή τους στο ερευνητικό συγκρότημα.

Το Soyuz TMA-15M επιβράδυνε από την ταχύτητα περιφοράς του Σταθμού σχεδόν 28.800 χλμ/ώρα, και εισήλθε στην ατμόσφαιρα λίγο αργότερα. Η μικρή μονάδα κάθοδου διαχωρίστηκε όπως έχει προγραμματιστεί ενώ ξεδιπλώθηκαν αλεξίπτωτα για να επιβραδύνουν το όχημα ακόμα περισσότερο.

Η μονάδα έκανε ανασχετικές καύσης δευτερόπτα πριν από την προσγείωση και ελατήρια στα ενσωματωμένα καθίσματα μείωσαν τον αντίκτυπο της επαφής με τη στέπα στις 16:44 ώρα Ελλάδος. Οι ομάδες ήταν σε ετοιμότητα μέσα σε λίγα λεπτά για να τους βοηθήσουν.

Τρεις ώρες νωρίτερα, ο Αμερικανός Τέρι Βιρτς, η Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι και ο Ρώσος Αντόν Σκαπλέροφ αποχαιρετούσαν τρία άτομα -έναν Αμερικανό και δύο Ρώσους- που παραμένουν στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα.

Αφήνουν πίσω τους τον αστροναύτη της NASA Σκοτ Κέλλυ και τους κοσμοναύτες Μικαήλ Κορνιένκο και Γκενάντι Παντάλκα για να προσέχουν τον Σταθμό και να εκτελέσουν πειράματα. Ο Σκοτ και ο Μικαήλ είναι σχεδόν στο ένα τρίτο της διαδρομής τους από τον σχεδόν ένα χρόνο παραμονής τους στο διάστημα.

Κοιτώντας πίσω την αποστολή Futura

Η Σαμάνθα είναι η έβδομη αστροναύτης της ESA και η πρώτη γυναίκα αστροναύτης της ESA που ολοκληρώνει μια αποστολή μακράς διάρκειας στο διάστημα. Έθεσε νέα ρεκόρ για τη μακρύτερη διαμονή στο διάστημα για έναν αστροναύτη της ESA και για τις γυναίκες αστροναύτες γενικά. Ανέλαβε καθήκοντα μετά από τον αστροναύτη Αλεξάντερ Γκερστ για το φορτίο στο μη επανδρωμένο μεταγωγικό όχημα της ESA Georges Lemaitre. Η Σαμάνθα ήταν υπεύθυνη για να φορτώσει το διαστημόπλοιο πολλαπλών χρήσεων. Παρακολούθησε την αποσύνδεση του, η οποία σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής – το Georges Lemaitre ήταν το τελευταίο σε μια σειρά από πέντε σκάφη ATV που παρέχονταν από την ESA για την εξυπηρέτηση του Σταθμού.

Η Σαμάνθα βοήθησε επίσης να πιάσει και να δέσει τα δύο σκάφη Dragon με το ρομποτικό βραχίονα του Σταθμού, παρέχοντας στήριξη για το πρώτο τον Ιανουάριο και πήρε τη σκυτάλη ως βασικός χειριστής του 16 μέτρων-μακρύ βραχίονα να πιάσει το Dragon-6 τον Απρίλιο.

Με δύο διαστημικούς περιπάτους που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποστολής της, η Σαμάνθα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία των συναδέλφων της για την έξοδό τους και την υποστήριξη τους ενώ εργάζονταν έξω από τον Σταθμό.

Για πρώτη φορά ένας αεροσφραγισμένος θάλαμος στο Σταθμό χρησιμοποιήθηκε για επιστημονική έρευνα, όταν η Σαμάνθα και ο Τέρρυ πήραν δείγματα του εκπνεόμενου αέρα τους υπό μειωμένη πίεση, χρησιμοποιώντας το οξείδιο του αζώτου ως εργαλείο για την παρακολούθηση της φλεγμονής των πνευμόνων, καθώς και γραφημάτων για την υγεία των πνευμόνων στους αστροναύτες.

Η αποστολή της Σαμάνθα περιλάμβανε μεγάλη έρευνα που διεξήχθη σχετικά με τη γενετική και τη βιολογία, κρατώντας μυρμήγκια, μύγες των φρούτων, φυτά και σκουλήκια για τις διεθνείς μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις των διαστημικών πτήσεων σε πολλές γενιές.

Εν τω μεταξύ, το hardware που συνδέεται με την Ευρωπαϊκή εργαστηριακή μονάδα Columbus συνεχίζει να παρακολουθεί τον Ήλιο και τους ανέμους των ωκεανών. Μια άλλη εξωτερική εγκατάσταση εκθέτει «ακραιόφιλα» και οργανικές ενώσεις στο διάστημα και ερευνά την προέλευση της ζωής.

Βίντεο.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/04/Futura_Mission_wrap-up

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_astronahutes_tes_ESA_Samhantha_Kristophorheti_phiso_ste_Ge

 

 

ΝΑΣΑ-Πύραυλος SLS.

Οταν οι άνθρωποι πάτησαν για πρώτη φορά στη Σελήνη, έκαναν το γνωστό... «τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα». Το επόμενο μεγάλο βήμα, ο Άρης, φαίνεται πως δεν είναι μακριά.

Η νέα γενιά διαστημόπλοιων της NASA πρόκειται να αλλάξει τα δεδομένα στην εξερεύνηση του διαστήματος. Οι μεγαλύτεροι και πολύ ισχυρότεροι πύραυλοι, έχουν την δυνατότητα να εκτοξευθούν σε περιοχές που ως τώρα κανείς άνθρωπος δεν έχει αντικρίσει. Το μεγάλο όνειρο της NASA, η εξερεύνηση του Αρη από κοντά, δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί.

Προσεγγίζοντας τα 100 μέτρα ύψος, παράγοντας 12% περισσότερη ώση από τον ήδη υπερσύγχρονο SaturnV και έχοντας την δυνατότητα να φιλοξενήσει τέσσερις αστροναύτες, ο SLS είναι το νέο «διαμάντι» του αμερικανικού οργανισμού. Το όχημα που πρόκειται να στείλει τους ανθρώπους πιο μακριά από ποτέ, δίνοντας την ευκαιρία στους επίλεκτους αστροναύτες να δουν για πρώτη φορά από κοντά τον «κόκκινο πλανήτη».

Ο SLS βρίσκεται στα τελικά στάδια δοκιμής. Το σκάφος δέχεται τις τελευταίες διορθώσεις και σε λίγο καιρό θα είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους αστροναύτες και να βάλει μπρος για ένα ταξίδι που θα μείνει στην ιστορία. Πως θα είναι οι πρώτες στιγμές αυτού του ταξιδιού;

Οπως ακριβώς μας αποκαλύπτει το παρακάτω βίντεο της NASA:

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-nasa-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

Μόσχα: Ανησυχητική η άρνηση των ΗΠΑ να συμμορφωθεί στις διεθνείς συμφωνίες διαστημικού πυρηνικού αφοπλισμού.

Την ανησυχία της για την επίμονη άρνηση των ΗΠΑ να συμμορφωθούν με τις διεθνείς δεσμεύσεις για τον έλεγχο εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων στο διάστημα και τις συμφωνίες για διαστημικό πυρηνικό αφοπλισμό εξέφρασε η Μόσχα.

Σε ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ, με αφορμή την ετήσια έκθεση του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αναφέρεται: «Η επίμονη άρνηση των ΗΠΑ να συμμετάσχουν στις διεθνείς διαπραγματεύσεις σχετικά με την πρόληψη της εξάπλωσης των όπλων στο διάστημα προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να λειτουργεί βάση ιδιοτελών εθνικών στρατηγικών εκτιμήσεων και αδιαφορεί για τις διεθνείς συμφωνίες, αναπτύσοντας την αεροδιαστημική της άμυνα. Η πρόβλεψη της δυνατότητας εφαρμογής προληπτικών μέτρων επίθεσης, ακόμα και με την υποψία εχθρικής ενέργειας από άλλο κράτος, αποτελεί από μόνη της παραβίαση του διεθνούς δικαίου».

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ως παράδειγμα την ως παράδειγμα το επίσημο αμερικανικό έγγραφο Διαστημικών Επιχειρήσεων JP 3-14, το οποίο επιτρέπει τη λήψη «διπλωματικών, οικονομικών και στρατιωτικών» μέτρων “απάντησης” στην διαστημική υποδομή και τις «διαστημικές ικανότητες του εχθρού»: «Ολες αυτές οι αυθαίρετες δικαιοδοσίες είναι ευθυγραμμισμένες με τον πλέον εμφανή τρόπο με τον κώδικα συμπεριφοράς που έχουν αναπτύξει οι ΗΠΑ στο διάστημα ήδη από το 2012, ο οποίος “επιτρέπει” τη μονομερή χρήση βίας σε σχέση απέναντι σε διαστημικό σκάφος άλλων χωρών που καθονομάζονται επίσης αυθαίρετα “εχθροί”».

Το Δεκέμβριο 2013, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι η εμφάνιση των νέων αμερικανικών υπερ-υπερηχητικών μη-επανδρωμένων επιθετικών διαστημικών οχημάτων και η πιθανή στρατιωτική τους χρήση, θα μπορούσε να οδηγήσει σε άμεσο «αφοπλισμό» της Μόσχας.

Νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2013, στη διάρκεια της επίσκεψης του σε ρωσικό εργοστάσιο παραγωγής αντιαεροπορικών πυραύλων, ο Πούτιν δήλωσε: «Η αποτελεσματική αεροδιαστημική άμυνα αποτελεί εγγύηση για τη βιωσιμότητα των στρατηγικών δυνάμεων αποτροπής που προστατεύουν τη χώρα από αεροδιαστημικά επιθετικά μέσα. Καμία χώρα στον κόσμο, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν είναι σε θέση να απειλήσει τις ρωσικές Στρατηγικές Πυρηνικές Δυνάμεις <...> και καμία, δεν έχει τα κατάλληλα τεχνολογικά μέσα για αεροδιαστημική επίθεση».

Η ρωσική απάντηση στο νέο αμερικανικό δόγμα του «στιγμιαίου προληπτικού πυρηνικού πλήγματος» σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, είναι έτοιμη το ίδιο αποφασιστικά «παγκόσμια»: Με την περαιτέρω ανάπτυξη της «διαστημικής πυραυλικής ασπίδας» και την ενίσχυση των Δυνάμεων Αεροδιαστημικής Άμυνας (VKO).

http://gr.rbth.com/news/2015/06/14/mosxa_anisyxitiki_i_arnisi_ton_ipa_na_symmorfothei_sti_diethnei_symfonie_37617.html

[Δροσος Γεωργιος]

Οι δορυφόροι - φύλακες των δασών.

Βελτιώνουν την ακρίβεια των μετεωρολογικών προγνώσεων, μεταφέρουν εικόνα και ήχο στα πέρατα της Γης, και επιτρέπουν σε κάθε «έξυπνη» συσκευή να «ξέρει» ανά πάσα στιγμή το γεωγραφικό της στίγμα, ώστε να προσφέρει οδηγίες στον χρήστη της για το πώς θα φτάσει στον προορισμό του. Ο λόγος για τους δορυφόρους, τα χιλιάδες μη επανδρωμένα σκάφη που περιφέρονται γύρω από τον πλανήτη μας, φέρνοντας επανάσταση μεταξύ άλλων στις τηλεπικοινωνίες, την πλοήγηση και τη χαρτογράφηση.

Στην περίπτωση της χώρας μας όμως, Ελληνες ερευνητές σχεδιάζουν να προσθέσουν στις παραπάνω εφαρμογές ένα ακόμη δορυφορικό σύστημα που, με «όπλο» δεδομένα από το Διάστημα, αυτή τη φορά θα συμβάλει στην προστασία του εθνικού φυσικού πλούτου. Κι αυτό γιατί θα αξιοποιεί δορυφόρους σαν «φύλακες αγγέλους» των ελληνικών δασών από τις πυρκαγιές, ώστε να παράγει κάθε ημέρα της αντιπυρικής περιόδου πολύ πιο λεπτομερείς χάρτες επικινδυνότητας, από αυτούς που χρησιμοποιούν σήμερα οι φορείς δασοπυρόσβεσης.

Οι δημιουργοί του.

Το σύστημα αναπτύσσεται από τρία μέλη του si-Cluster, του ελληνικού συνεργατικού σχηματισμού διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών που συντονίζει το Corallia, και πιο συγκεκριμένα από τις εταιρείες Geosystems Hellas και Planetek, σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαστημικών Προγραμμάτων του Ερευνητικού Κέντρου «Αθηνά».

Η δημιουργία του γίνεται στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου NFOFRAS, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ μέσω της Γενικής Γραμματείας Ερευνας και Τεχνολογίας και με σκοπό, σε 3,5 περίπου χρόνια από σήμερα, να είναι έτοιμο να αναλάβει «δράση».

«Στόχος μας είναι αυξήσουμε την πρακτική χρησιμότητα των χαρτών, αφού σε αυτούς ο κίνδυνος πυρκαγιάς θα εκτιμάται πια σε κλίμακα δήμου, και όχι σε κλίμακα νομού όπως γίνεται σήμερα. Επομένως, οι υπηρεσίες που εμπλέκονται στη δασοπυρόσβεση θα έχουν τη δυνατότητα να οργανώνουν καλύτερα και πιο “στοχευμένα” την καθημερινή στρατηγική τους», λέει στην «Κ» ο Στέλιος Μπολλάνος, συνιδρυτής και διευθυντής της Planetek.

Ετσι, γνωρίζοντας για μια περιοχή ποιος είναι ο βαθμός επικινδυνότητας ανά γεωγραφική ζώνη διαστάσεων μόλις 1 χλμ. x 1 χλμ., θα μπορούν για παράδειγμα να τοποθετούν ανά 24ωρο τις μονάδες γύρω από τα πιο επίφοβα σημεία και να μελετούν προληπτικά τους καλύτερους τρόπους πρόσβασης σε νερό. Κάτι που σημαίνει πως, σε περίπτωση που όντως εκδηλωθεί πυρκαγιά, θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να επέμβουν έγκαιρα, εμποδίζοντας την εξάπλωσή της.

Αν σήμερα οι χάρτες επικινδυνότητας δεν μπορούν να δώσουν τόσο λεπτομερείς πληροφορίες, ο λόγος είναι πως δημιουργούνται αποκλειστικά με βάση μετεωρολογικά δεδομένα – όπως τη θερμοκρασία, τη υγρασία και τον άνεμο.

Ακριβής χαρτογράφηση.

«Η μεγαλύτερη ακρίβεια θα προέλθει κυρίως από το γεγονός ότι οι αλγόριθμοι εκτίμησης του κινδύνου θα λαμβάνουν επίσης υπόψη τους δορυφορικά στοιχεία για τη χρήση γης σε όλη την ελληνική επικράτεια, δηλαδή το κατά πόσο μια συγκεκριμένη περιοχή καλύπτεται ή όχι από βλάστηση, αλλά και το είδος των δέντρων», προσθέτει ο κ. Μπολλάνος. Εκτός από αυτή τη χαρτογράφηση της «καύσιμης ύλης», όπως ονομάζεται αυτή η κατηγορία στοιχείων, το σύστημα θα «τροφοδοτείται» και με πληροφορίες για τα αποθέματα νερού κάθε περιοχής, οι οποίες με τη σειρά τους δείχνουν πόσο νερό παράχθηκε τοπικά, από τις χιονοπτώσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της Planetek, η δορυφορική καταγραφή της «καύσιμης ύλης» θα πρέπει να γίνεται δύο φορές τον χρόνο, πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και μετά τη λήξη της. «Με δεδομένο ότι οι πληροφορίες για τη βλάστηση και τα αποθέματα νερού δεν μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, οι χάρτες επικινδυνότητας θα μπορούν να ανανεώνονται όποτε υπάρχουν καινούργιες επίγειες μετεωρολογικές μετρήσεις – για παράδειγμα, ακόμη και τρεις φορές την ημέρα», επισημαίνει.

Ανάλογα συστήματα χρησιμοποιούν ήδη οι υπηρεσίες δασοπυρόσβεσης στις ΗΠΑ, στον Καναδά και σε αρκετά ευρωπαϊκή κράτη. «Παρόλο που μοιράζονται παρόμοιες μεθοδολογίες για την εκτίμηση του κινδύνου, κάθε σύστημα δημιουργήθηκε από το μηδέν, αφού χρειάζεται να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης χώρας.

Τον Οκτώβριο λήγει η πρώτη φάση ανάπτυξης του συστήματος, η οποία περιλάμβανε τη μελέτη και την πιλοτική δοκιμή του σε μια μικρή περιοχή κοντά στα Καλάβρυτα. Αμέσως μετά θα ξεκινήσει η δεύτερη φάση, ώστε έπειτα από μία τριετία να έχει ολοκληρωθεί η πλατφόρμα.

Το μεγάλο στοίχημα εξαγωγών ελληνικών διαστημικών προϊόντων.

Μαζί με το NFOFRAS, άλλα τέσσερα έργα περιλαμβάνονται στην πρόταση του si-Cluster που εξασφάλισε χρηματοδότηση από τη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας και τα οποία βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη. Ολα τα πρότζεκτ θα έχουν ολοκληρωθεί σε 3,5 χρόνια από σήμερα, από εταιρείες και ακαδημαϊκά ινστιτούτα ή εργαστήρια που παίρνουν μέρος στον ελληνικό συνεργατικό σχηματισμό διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών. «Για την υλοποίησή τους, το πρώτο “στοίχημα” ήταν να συνεργασθούν όλοι αυτοί οι φορείς μεταξύ τους και να συνδυάσουν την τεχνογνωσία τους – ένα “στοίχημα” που έχει ήδη κερδηθεί.

Στόχος κάθε έργου είναι να προκύψει ένα καινούριο διαστημικό προϊόν που να είναι ανταγωνιστικό διεθνώς και επομένως εξαγώγιμο» αναφέρει ο κ. Παναγιώτης Γεωργιάδης, manager του si-Cluster.

Ενδεικτικό παράδειγμα το έργο CIDCIP για την ανάπτυξη ενός νέου αλγόριθμου συμπίεσης δορυφορικών εικόνων και βίντεο, στο οποίο συμμετέχει η εταιρεία Αλμα Τεχνολογίες, που δημιούργησε το hardware και software συμπίεσης για το ρομπότ Curiosity της ΝΑΣΑ στον Αρη. Στην περίπτωση του έργου Menelaos, στόχος είναι η κατασκευή ενός συστήματος πλοήγησης για οχήματα εξερεύνησης (rover) άλλων πλανητών και μη επανδρωμένα οχήματα (drones), το οποίο να είναι αρκετά μικρότερο σε μέγεθος από τις υπάρχουσες λύσεις.

Από την άλλη πλευρά, συμφωνία για την πρώτη τους εμπορική συνεργασία για την ανάπτυξη νέων διαστημικών κινητήρων ηλεκτρικής πρόωσης έχουν ήδη εξασφαλίσει τα μέλη του έργου Bliss, σκοπός του οποίου είναι η δημιουργία κυκλωμάτων που να συνδυάζουν τα ηλεκτρονικά με τα φωτονικά συστήματα. Με κριτήριο πάντως τον αριθμό των συμμετεχόντων, το πιο μεγάλο έργο είναι το Acritas, στο πλαίσιο του οποίου αναπτύσσεται μια ενιαία πλατφόρμα για διαστημικές εφαρμογές όπως η γεωργία ακριβείας και η παρακολούθηση παράκτιων περιοχών ή χερσαίων

http://www.kathimerini.gr/819213/article/epikairothta/episthmh/oi-doryforoi---fylakes-twn-daswn

[Δροσος Γεωργιος]

Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα... 16η Ιουνίου 1963.

Η τιμή ανήκει στη ρωσικής καταγωγής σοβιετική κοσμοναύτιδα Βαλεντίνα Τερέσκοβα (γεν. 1937), μία νεαρή εργάτρια και δεινή αλεξιπτωτίστρια, που επιλέχθηκε το 1961 ανάμεσα σε εκατοντάδες υποψήφιες, παρότι δεν ήταν πιλότος αεροσκαφών. Έπειτα από δίχρονη εντατική εκπαίδευση, η Τερέσκοβα ήταν έτοιμη να «πετάξει» στο διάστημα.

Ο επικεφαλής του διαστημικού προγράμματος της Σοβιετικής Ένωσης, Σεργκέι Κορολιόφ, την επέλεξε προσωπικά ανάμεσα σε πέντε υποψήφιες για να πιλοτάρει το διαστημικό σκάφος «Βοστόκ 6» (Ορίζων 6) στο διάστημα. Σκοπός της αποστολής ήταν να μελετηθεί η λειτουργία του γυναικείου σώματος στο διάστημα.

Το «Βοστόκ 6», με μοναδική επιβάτιδα την Τερέσκοβα, εκτοξεύτηκε το πρωί της 16ης Ιουνίου 1963 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν. Η νεαρή κοπέλα, παρά την προφανή απειρία της, έφερε σε πέρας την αποστολή. Δεν ήταν, όμως, λίγες οι φορές στη διήμερη πτήση της στο διάστημα, που αντιμετώπισε στομαχικά προβλήματα και ναυτία.

Συνολικά, η Τερέσκοβα με το «Βοστόκ 6» πραγματοποίησε 48 περιφορές γύρω από τη Γη και μετά από 2 ημέρες, 22 ώρες και 50 λεπτά στο διάστημα, προσγειώθηκε με επιτυχία στις 19 Ιουνίου, σε μία περιοχή κοντά στο Μπαϊκονούρ. Η προσγείωση έγινε με τον τρόπο, που η Τερέσκοβα ήξερε καλύτερα, με αλεξίπτωτο, αφού λίγα λεπτά νωρίτερα είχε αποχωριστεί το διαστημικό σκάφος. Πάντως, δεν απέφυγε ένα μώλωπα στη μύτη, κατά τη στιγμή που προσπαθούσε να απελευθερωθεί από τα σχοινιά του αλεξιπτώτου.

Ανάμεσα στις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στην επιστήμη η αποστολή της, ήταν και οι φωτογραφίες που τράβηξε κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι οποίες αποτέλεσαν βασική πηγή πληροφόρησης για τη μελέτη των στρωμάτων αερολυμάτων στην ατμόσφαιρα, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του καιρού.

Η Τερέσκοβα, μετά την αποστολή του «Βοστόκ 6» δεν ξαναπέταξε στο διάστημα. Αφιερώθηκε στην οικογένειά της, τις σπουδές στην αεροδιαστημική μηχανολογία και την πολιτική. Παρότι, αρχικά, υπήρχαν σχέδια για περισσότερες γυναικείες διαστημικές πτήσεις, χρειάστηκαν 19 ολόκληρα χρόνια για να επαναληφθεί μία ανάλογη, από μία ακόμη Σοβιετική κοσμοναύτιδα, τη Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, μέλους του διαστημοπλοίου «Σαλιούτ Τ-7» (10 Δεκεμβρίου 1982).

http://www.prisonplanet.gr/διεθνη/89895-η-πρώτη-γυναίκα-στο-διάστημα-16η-ιουνίου-1963

 

 

Διάστημα, ο γνωστός μας άγνωστος.

Στις απέραντες ανεξερεύνητες εκτάσεις του Διαστήματος κρύβονται οι απαντήσεις για το μακρινό παρελθόν του Σύμπαντος και, γιατί όχι, ίσως το μέλλον της ανθρωπότητας. Δεδομένης της γοητείας που ασκεί ο νυχτερινός ουρανός στον άνθρωπο, η εισαγωγή στην αστρονομία θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί όχι μόνο αναπόσπαστο κομμάτι της διδακτέας ύλης στα σχολεία, αλλά και ένα από τα πιο δημοφιλή μαθήματα, ικανό να εμπνεύσει γενιές ολόκληρες εκκολαπτόμενων αστροφυσικών και αστρονόμων. Ωστόσο, μια αναζήτηση στο Google με λέξη-κλειδί τα «άστρα», οδηγεί κυρίως σε ιστοσελίδες αστρολόγων και μέντιουμ, ενώ τα τελευταία χρόνια οι Ελληνες μαθητές δεν διδάσκονται αστρονομία ούτε καν ως μάθημα επιλογής. Αυτό δεν σημαίνει ότι ως κοινωνία δεν ενδιαφερόμαστε για τα ουράνια σώματα - ακριβώς το αντίθετο αποδεικνύει η ανάπτυξη των συλλόγων ερασιτεχνών αστρονόμων, που σήμερα ξεπερνούν τους 30, αλλά και η αύξηση του αριθμού των αυτοδίδακτων αστροφωτογράφων, αρκετοί εκ των οποίων διαπρέπουν σε διεθνείς διαγωνισμούς. Το πρόβλημα είναι πως η αστρονομική γνώση απουσιάζει από τη συστηματική εκπαίδευση. Το κενό επιχειρούν να καλύψουν ερευνητικοί οργανισμοί όπως το Εθνικό Αστεροσκοπείο, τα κατά τόπους πλανητάρια καθώς και, συχνά με εξαιρετικά αποτελέσματα, οι εθελοντές των ερασιτεχνικών συλλόγων.

«Βλέπουμε παιδιά που τελειώνουν το λύκειο και δεν ξέρουν τη διαφορά του άστρου από τον πλανήτη», υπογραμμίζει ο διακεκριμένος αστρονόμος και φυσικός Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου και βραβευμένος για τη σημαντική συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση. Εκφράζοντας την αγανάκτηση και την απορία του, για την «υποβάθμιση της αστρονομίας», διευκρινίζει ότι υπαίτιοι δεν είναι μόνο οι εκάστοτε υπουργοί, αλλά και οι σύμβουλοί τους, οι οποίοι προέρχονται από την εκπαιδευτική κοινότητα. Η αστρονομία έγινε μάθημα επιλογής στη Β΄ Λυκείου τη δεκαετία του ’90, επί υπουργίας Αρσένη. Μολονότι οι περισσότεροι μαθητές «προτιμούσαν την πληροφορική, που δεν απαιτούσε εξετάσεις», το μάθημα επιλογής έδινε την ευκαιρία σε ορισμένους «φωτισμένους δάσκαλους» να δημιουργούν ομάδες αστρονομίας. Τη σχολική χρονιά 2014-15 καταργήθηκε ακόμα και αυτό, με αποτέλεσμα στα σχολεία σήμερα να διδάσκονται «δώδεκα χρόνια θρησκευτικά και κανένα αστρονομία!».

Αγνοια και δεισιδαιμονία.

Την άποψη ότι η εξαίρεση του μαθήματος της αστρονομίας από τη διδακτική ύλη είναι «απαράδεκτη» συμμερίζεται ο αστρονόμος Νίκος Ματσόπουλος, που από το 1995 και μέχρι τη συνταξιοδότησή του, το 2014, ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη και λειτουργία του Κέντρου Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. «Δεν είναι δυνατόν να ζούμε στη Διαστημική Εποχή και ο μέσος άνθρωπος να μη διδάσκεται τίποτα για το Διάστημα» υπογραμμίζει, επισημαίνοντας ότι «η άγνοια παραχωρεί έδαφος στην άγνοια και τη δεισιδαιμονία». Μιλώντας για μια γενικότερη υποβάθμιση της παιδείας στη χώρα μας, την οποία αποδίδει στην «ανεπάρκεια των ιθυνόντων και τις πιέσεις των συντεχνιών», υποστηρίζει ότι τα παιδιά βομβαρδίζονται με υπερβολικά εξειδικευμένες και συνήθως ελάχιστα χρήσιμες στη μετέπειτα ζωή τους γνώσεις.

Αναφέρεται, μάλιστα, στην πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Παιδείας να μην επιτρέψει στους μαθητές να βγουν στα προαύλια των σχολείων στη διάρκεια της τελευταίας έκλειψης ηλίου, με το πρόσχημα την προστασία τους από την «ακτινοβολία» - η οποία, φυσικά, είναι μικρότερη στη διάρκεια μας έκλειψης. Η απόφαση ελήφθη χωρίς κανένας από τους συμβούλους του υπουργού να επικοινωνήσει, για παράδειγμα, με τους επιστήμονες του Αστεροσκοπείου, προκειμένου να διαπιστώσει αν όντως κινδύνευαν τα παιδιά. Δυστυχώς, τα ΜΜΕ έσπευσαν να αναπαράγουν τις εσφαλμένες πληροφορίες, ενώ η επιστημονική κοινότητα παρέμεινε αμέτοχη.

Χάρη στην καθοριστική συμβολή του κ. Ματσόπουλου και την προθυμία του υπόλοιπου προσωπικού του Αστεροσκοπείου να στηρίξει τις προσπάθειές του χωρίς προσωπικό όφελος, το κτίριο της Πεντέλης είναι σήμερα ένας χώρος ανοιχτός στο κοινό, όπου πραγματοποιούνται ξεναγήσεις μία στις τρεις νύχτες του χρόνου, προσελκύοντας κατά μέσο όρο από 15 έως 20 χιλιάδες άτομα. Τα πρωινά είναι αφιερωμένα στα σχολεία: πάνω από 250.000 μαθητές υπολογίζεται ότι έχουν περιηγηθεί στο Αστεροσκοπείο Πεντέλης στα 20 χρόνια λειτουργίας του προγράμματος.

Επιπλέον, το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης διοργανώνει σεμινάρια για καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ προσφέρει και τη δυνατότητα εγκατάστασης ενός φορητού πλανηταρίου εντός των σχολικών εγκαταστάσεων.

Μία μεμονωμένη επίσκεψη στο Αστεροσκοπείο, μία ταινία θόλου στο Πλανητάριο ή η συμμετοχή σε ένα από τα θεματικά εκπαιδευτικά προγράμματα, που κατά καιρούς διοργανώνονται από διάφορους φορείς, δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν τη συστηματική παιδεία. Μπορούν όμως να εμφυσήσουν σε ορισμένα παιδιά την αγάπη για την αστρονομία ή να δώσουν στους εκπαιδευτικούς το έναυσμα για να τολμήσουν κάτι περισσότερο, με όλους τους περιορισμούς που αντιμετωπίζουν - όπως οι καθηγητές που, σύμφωνα με τον κ. Ματσόπουλο, έπαιρναν το ρίσκο να οργανώσουν «παρανόμως» μία βραδινή επίσκεψη στο Αστεροσκοπείο. Από εκεί και πέρα, η πιο εγγυημένη επιλογή για τους μαθητές και τους γονείς τους είναι να απευθυνθούν στον κοντινότερο ερασιτεχνικό σύλλογο, όπου θα ανακαλύψουν ανθρώπους με πάθος για το αντικείμενό τους και, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τη διάθεση να μοιραστούν τις γνώσεις τους. Η ερασιτεχνική αστρονομική κοινότητα είναι σήμερα πολυμελής και ιδιαίτερα εξελιγμένη, ενώ «συμβάλλει ουσιαστικά στη διάδοση της γνώσης», υπογραμμίζει ο κ. Ματσόπουλος.

Κάποιοι σύλλογοι, βέβαια, έχουν θέσει υψηλότερους στόχους: Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος με έδρα τον Βόλο, η οποία δραστηριοποιείται από το 1990 και έχει δημιουργήσει μία μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα σχολή αστρονομίας.

Στις δράσεις της συγκαταλέγoνται, επίσης, η διοργάνωση του Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού Αστρονομίας και η έκδοση του περιοδικού «Ουρανός». Ιδρυτής και πρόεδρός της είναι ο συνταξιούχος, σήμερα, καθηγητής μαθηματικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση Κωνσταντίνος Μαυρομμάτης, ο οποίος υπηρέτησε επί χρόνια ως γυμνασιάρχης και λυκειάρχης σε σχολεία του Βόλου.

«Τη δεκαετία του ’60, στην αρχή της Διαστημικής Εποχής, η αστρονομία διδασκόταν υποχρεωτικά ένα δίωρο την εβδομάδα» στα ελληνικά σχολεία, γεγονός που καθιστούσε τη χώρα μας πρωτοπόρο σε αυτόν τον τομέα, θυμάται ο κ. Μαυρομμάτης. Επί Επταετίας, το δίωρο έγινε μονόωρο και παρέμεινε έτσι ώς τη δεκαετία του ’90, όταν έγινε μάθημα επιλογής, για να καταργηθεί τελικά επί υπουργίας Διαμαντοπούλου. Κατά συνέπεια, η Σχολή Αστρονομίας γεννήθηκε μέσα από μία αναγκαιότητα.

Από το 2011, περίπου 80 με 100 μαθητές- από ΣΤ΄ Δημοτικού έως τις πρώτες τάξεις του Λυκείου, αλλά οι ενήλικες δεν αποκλείονται- γράφονται κάθε χρόνο στην τρίμηνη χειμερινή σχολή της Εταιρείας. Η φοίτηση διαρκεί τρία χρόνια, το κόστος είναι μόλις 20 ευρώ τον μήνα και συμπεριλαμβάνει τα εξαιρετικά βοηθητικά βιβλία της σχολής, ενώ το πρόγραμμα είναι αρκετά απαιτητικό, με εβδομαδιαία μαθήματα και εξετάσεις στο τέλος του έτους. Ιδιαίτερα δημοφιλή είναι και τα θερινά μαθήματα, που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο μία εβδομάδα του Ιουλίου, ενώ φέτος λειτούργησε για πρώτη φορά η «Σχολή Αστρονομίας εξ αποστάσεως», την οποία ολοκλήρωσαν περίπου 100 άτομα από όλη την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, «είχαμε μία ολόκληρη οικογένεια από την Κρήτη» αναφέρει ο κ. Μαυρομμάτης.

Προ ημερών η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος υπέβαλε στο υπουργείο Παιδείας πολυσέλιδο υπόμνημα, στο οποίο αναλύονται διεξοδικά οι λόγοι για τους οποίους, κατά τη γνώμη των μελών της, η αστρονομία «θα πρέπει να παραμείνει ως ένα από υποχρεωτικά μαθήματα του Λυκείου, με τον κατάλληλο βέβαια εμπλουτισμό και την ανανέωση, που επιβάλλει η καθημερινή εξέλιξη της θαυμάσιας αυτής επιστήμης».

Μια πιο πραγματιστική στάση έχει υιοθετήσει η Ενωση Ελλήνων Φυσικών: «Η αστρονομία είναι ένα εξειδικευμένο μάθημα, που πρέπει να έχει τους αντίστοιχους καθηγητές», τονίζει ο πρόεδρός της και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Στράτος Θεοδοσιου. Αίτημα της Ενωσης είναι η αστρονομία να επανέλθει μόνο ως προαιρετικό μάθημα στο Λύκειο, έτσι ώστε να μπορούν να τη διδάσκουν καθηγητές που πραγματικά την αγαπούν. Επί του παρόντος, πάντως, το υπουργείο δεν σχεδιάζει κάποια τροποποίηση του σχολικού προγράμματος- τουλάχιστον όχι για την επόμενη σχολική χρονιά, καθώς εκκρεμούν πιο επιτακτικά ζητήματα.

Αρχικά, το υπουργείο Παιδείας είχε ανακοινώσει ότι, παρά την κατάργηση του μαθήματος επιλογής, οι μαθητές των Λυκείων θα είχαν την ευκαιρία να εμπλουτίσουν τις αστρονομικές γνώσεις τους, επιλέγοντας σχετικά θέματα για τις ερευνητικές τους εργασίες, τα λεγόμενα πρότζεκτ. Εξαιτίας όμως των ελλείψεων προσωπικού, από τη διδασκαλία των πρότζεκτ της Α΄ και Β΄ Λυκείου έχουν εξαιρεθεί οι φυσικοί, οι μαθηματικοί και οι χημικοί, δηλαδή ακριβώς οι καθηγητές που είναι πλέον αρμόδιοι για να επιβλέψουν μια εργασία σε θέματα αστρονομίας.

Μία προσωρινή, αλλά άμεσα εφαρμοστέα λύση θα μπορούσε να είναι η κατάρτιση καθηγητών από άλλους κλάδους, έτσι ώστε να μπορούν να καθοδηγήσουν τους μαθητές τους. Ενα τέτοιο σχέδιο επεξεργάζεται αυτή τη στιγμή η διοίκηση του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου. «Φέτος, δύο τρία σχολεία ζήτησαν να τα υποστηρίξουμε, γιατί υλοποιούσαν πρότζεκτ που σχετίζονταν με την αστρονομία», αναφέρει ο διευθυντής του Πλανηταρίου, Μάνος Κιτσώνας. Με αυτή την αφορμή, «διερευνούμε πιθανούς τρόπους, με τους οποίους θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τα σχολεία της περιοχής μας», εφόσον επιθυμούν να ασχοληθούν με συναφή θέματα.

Πληροφορίες.

Τα στοιχεία επικοινωνίας των ερασιτεχνικών αστρονομικών συλλόγων ανά την Ελλάδα είναι διαθέσιμα εδώ:

www.astrovox.gr/clubs.html.

Το θερινό σχολείο της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος, στον Βόλο, αρχίζει φέτος στις 6 Ιουλίου

www.astronomos.gr

Και για όσους δεν έχουν τον χρόνο να επισκεφθούν ένα σύλλογο, άφθονο εκπαιδευτικό υλικό για παιδιά κάθε ηλικίας προσφέρεται, μεταξύ άλλων, στις ιστοσελίδες του Κέντρου NOESIS

www.noesis.edu.gr/

του Ιδρύματος Ευγενίδου

www.eugenfound.edu.gr

και της European Space Agency

www.esa.int

Επίσης, ο ειδικά διαμορφωμένος για παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς ιστότοπος της NΑSA spaceplace.nasa.gov

παρέχει ψηφιακά παιχνίδια, διαδραστικές εφαρμογές για δράσεις μακριά από την οθόνη, όπως χάρτινα μοντέλα διαστημοπλοίων και συνταγές για την παρασκευή εδώδιμων... μετεωριτών. Tέλος, το αξιόλογο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής ιστοσελίδας «Windows to the Universe» ανανεώνεται διαρκώς

www.windows2universe.org

http://www.kathimerini.gr/818903/gallery/epikairothta/episthmh/diasthma-o-gnwstos-mas-agnwstos

[Δροσος Γεωργιος]

Πρόγραμμα Ωρίων.

Ο φυσικός Φρίμαν Ντάισον έγινε διάσημος για πολλές επιτυχίες, από το χώρο της αστρονομίας μέχρι την κβαντική ηλεκτροδυναμική.

Έγινε όμως διαβόητος για ένα φουτουριστικό, πυρηνικό εγχείρημα της δεκαετίας του 1950, το οποίο για καλή μας τύχη δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Ο Ντάισον ήταν ένας από τους φυσικούς που προσλήφθηκαν τα τέλη της δεκαετίας του 1950 στο «Πρόγραμμα Ωρίων», μια προσπάθεια της αμερικανικής εταιρείας General Atomic να αναπτύξει ένα διαπλανητικό σκάφος που θα κινούνταν απελευθερώνοντας πυρηνικές βόμβες.

Η ιδέα χρονολογούνταν στα τέλη του 19ου αιώνα, βρήκε όμως νέα στήριξη από τον Ντάισον και άλλους σημαντικούς επιστήμονες, όπως ο Στάνισλαβ Ούλαμ του Προγράμματος Μανχάταν για τη δημιουργία της πρώτης ατομικής βόμβας.

Έπειτα από την εκρηκτική επιτυχία του προγράμματος, η νέα ιδέα ήταν η λεγόμενη πυρηνική προώθηση.

«Αποφασίσαμε ότι θα ταξιδεύαμε στο Ηλιακό Σύστημα με ένα διαστημόπλοιο που προωθείται από πυρηνικές βόμβες. Θα το εκτοξεύαμε στο Διάστημα και -βόμβα, βόμβα, βόμβα, βόμβα!- θα πηγαίναμε με περίπου τέσσερις βόμβες ανά δευτερόλεπτο» εξηγεί ο Ντάισον σε συνέντευξή του που έχει αναρτηθεί στο YouTube (ο γιος του Φρίμαν Ντάισον, Τζορτζ, έχει επίσης διηγηθεί την ιστορία στο TED).

Το σκάφος του Ωρίωνα θα μπορούσε να φιλοξενήσει οκτώ αστροναύτες και να σηκώσει το αξιοσέβαστο βάρος των 100 τόνων. Θα μεταφερόταν ψηλά στην ατμόσφαιρα με τη βοήθεια ενός άλλου σκάφους, και εκεί θα άρχιζε να απελευθερώνει βόμβες, προγραμματισμένες να εκραγούν μόλις αρχίσει η πτώση τους.

Η πυρηνική προώθηση θα προσέφερε μεγάλη ώση και ταυτόχρονα μεγάλη ταχύτητα εξόδου των καυσαερίων -είναι δύσκολο να αναπτύξεις ένα προωθητικό καύσιμο που μπορεί να κάνει και τα δύο μαζί.

Με τόσο μεγάλη διαθέσιμη ισχύ, οι φυσικοί της General Atomic ήλπιζαν όχι μόνο ότι θα μπορούσαν να βγουν από την ατμόσφαιρα, αλλά και να ταξιδέψουν στον Άρη, τον Δία και ακόμα πιο πέρα.

«Σκοπεύαμε μάλιστα να πάμε εμείς οι ίδιοι» λέει ο Ντάισον.

Το Πρόγραμμα Ωρίωνας έφτασε στο σημείο να κατασκευάσει μικρά πρωτότυπα του σκάφους, τα οποία ευτυχώς δοκιμάστηκαν με απλές βόμβες αντί πυρηνικές.

Αν η προσπάθεια συνεχιζόταν, η πυρηνική προώθηση θα μπορούσε πράγματι να είχε δώσει γρήγορα και σχετικά φθηνά διαστημικά σκάφη.

Θα γέμιζε όμως τον πλανήτη με ραδιενεργά κατάλοιπα από τις εκατοντάδες, διαδοχικές πυρηνικές εκρήξεις. Και αυτό ήταν ο βασικότερος λόγος που έχασε τη στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης.

Το Πρόγραμμα Ωρίωνας ηττήθηκε τελικά από τον μεγάλο ανταγωνιστή του, τους πυραυλοκινητήρες που χρησιμοποιούν χημικά καύσιμα.

Έκτοτε, οι πύραυλοι μετέφεραν τον άνθρωπο στο Διάστημα και μέχρι τη Σελήνη. Μέχρι σήμερα, όμως, κανείς δεν έχει φτάσει στον Δία που οραματιζόταν να επισκεφθεί η ομάδα της General Atomic.

Βίντεο.

http://news.in.gr/features/article/?aid=1500005216

 

 

Τίτλοι τέλους για το «διαστημικό ιστιοφόρο» LightSail

Τέλος έλαβε η δοκιμαστική αποστολή LightSail της Planetary Society, καθώς μετά από παραμονή 25 ημερών σε χαμηλή γήινη τροχιά το διαστημόπλοιο έπεσε στην ατμόσφαιρα το απόγευμα της Κυριακής.

Το σκάφος αποτέλεσε ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα της σύγχρονης διαστημικής τεχνολογίας, καθώς τα «ηλιακά πανιά» του – λεπτομέρειες για την τεχνολογία των οποίων έχουν ανεβεί και στο Διαδίκτυο- θεωρείται πως θα μπορέσουν πιθανώς να αποτελέσουν έναν από τους σημαντικότερους τρόπους προώθησης για διαστημικά ταξίδια στο μέλλον.

Το LightSail στις 9 Ιουνιου έστειλε εικόνες της πλήρους ανάπτυξης των ιστίων, που αποτελούσε και τον κύριο σκοπό της αποστολής, ωστόσο λίγο μετά ο ασύρματός του άρχισε να εκπέμπει ένας συνεχές, άνευ νοήματος σήμα, με το διαστημόπλοιο να σταματά να ανταποκρίνεται σε εντολές. Η τελευταία φορά που το μικρό διαστημόπλοιο «απάντησε» ήταν στις 10 Ιουνίου. Ακολούθησε λίγο μετά η «φλογερή» είσοδός του στην ατμόσφαιρα και το τέλος του.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Planetary Society, τα διδάγματα από την αποστολή ήταν πάρα πολλά, και θα αξιοποιηθούν στο πλαίσιο μιας δεύτερης αποστολής, με στόχο την ολοκληρωμένη επίδειξη «ηλιακής ιστιοπλοΐας» στα τέλη του 2016.

http://www.naftemporiki.gr/story/967055/titloi-telous-gia-to-diastimiko-istioforo-lightsail

 

 

Αθήνα, Αμβούργο... στο Διάστημα.

Tην ερχόμενη Δευτέρα, η Αθήνα και το Αμβούργο θα συναντηθούν... στο Διάστημα, με «όχημα» την πλανηταριακή παράσταση ενός από τους νεότερους δημιουργούς ταινιών θόλου παγκοσμίως. Χρησιμοποιώντας αποκλειστικά πραγματικές εικόνες από τα μεγαλύτερα επίγεια και τροχιακά τηλεσκόπια του κόσμου, ο 24χρονος Φάνης Ματσόπουλος δημιούργησε την ψηφιακή παράσταση «Από τη Γη στο σύμπαν», σχεδιασμένη έτσι ώστε όχι μόνο να σαγηνεύει τους θεατές με τις καθηλωτικές φωτογραφίες πλανητών και αστεροειδών, αλλά και να τους δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούν πόσο έχει προοδεύσει η ανθρωπότητα στο πεδίο της επιστήμης του Διαστήματος.

Μετά την παρουσίαση της πρώτης πλανηταριακής παράστασής του με τίτλο «Ενα ταξίδι στο σύμπαν», στο Ιδρυμα Ευγενίδου τον περασμένο Φεβρουάριο, ο νεαρός κινηματογραφιστής και αστροφωτογράφος επιλέχθηκε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (European Southern Observatory) για να σκηνοθετήσει την πρώτη πλανηταριακή παραγωγή του οργανισμού, η οποία θα προσφέρεται δωρεάν στα πλανητάρια όλου του κόσμου. Ετσι, στις 22 Ιουνίου η παράσταση θα προβληθεί σε παγκόσμια πρώτη στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου και ταυτόχρονα στο Πλανητάριο του Αμβούργου, παρουσία εκπροσώπων από πλανητάρια σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Με αφετηρία τη Γη, το φιλμ ταξιδεύει το κοινό στους γαλαξίες πέρα από τα σύνορα του Milky Way, συνδυάζοντας την οπτική απόλαυση με πληροφορίες σχετικά με την ιστορία της αστρονομίας, την ανακάλυψη των τηλεσκοπίων και τα σύγχρονα τηλεσκόπια. Τη μουσική επένδυση της παράστασης υπογράφει ο Νορβηγός συνθέτης Joahn B. Monel.

Κορυφαίος διακρατικός οργανισμός αστρονομικής έρευνας, όπως επίσης και το πιο παραγωγικό επίγειο αστεροσκοπείο του κόσμου, το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (φωτ.)πρωτοπορεί στην κατασκευή και τη διαχείριση των ισχυρότερων επίγειων αστεροσκοπείων, ενώ σχεδιάζει ήδη τη νέα γενιά μεγάλων τηλεσκοπίων. Διαθέτει σήμερα τρία προηγμένα κέντρα παρατήρησης στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και από εκεί προέρχονται πολλές από τις εικόνες της ταινίας του Φάνη Ματσόπουλου.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης της Δευτέρας, στο Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου προγραμματίζονται δύο προβολές, στις 6.30 και τις 7.30 μ.μ., ενώ με το κοινό θα συνομιλήσουν ο διακεκριμένος αστρονόμος του ESO Ιάσων Σπυρομίλιος, καθώς και ο ίδιος ο Φάνης Ματσόπουλος. Επιπλέον, το εργαστήριο τεχνολογίας του Ιδρύματος, «UTech Lab», θα επιτρέπει στους επισκέπτες να φωτογραφίζονται μέσα σε πλάνα της παράστασης. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, τα οποία θα διανέμονται στο ταμείο του Πλανηταρίου από τις 6 το απόγευμα. Οι χώροι του Ιδρύματος είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε άτομα με αναπηρία.

http://www.kathimerini.gr/819654/article/politismos/eikastika/a8hna-amvoyrgo-sto-diasthma

[Δροσος Γεωργιος]

Προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα βαλλιστικης υποστήριξης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), στις 18 Ιουνίου 2015, εγινε διόρθωση τροχιας για την πτήση του "Soyuz TMA-17M». Κινητήρες του TGK "Progress M-26M" στις 13:59 εργάστηκαν για 248 δευτερόλεπτα.

Ως αποτέλεσμα του ελιγμού το μέσο ύψος του σταθμού πτήσης αυξήθηκε κατά 0,8 km.

http://www.federalspace.ru/21542/

 

Συνεργασία Ρωσίας με το κέντρο επιστήμης και τεχνολογίας της Σαουδικής Αραβίας.

Στις 18η του Ιουνίου στο SPIEF-2015, ο επικεφαλής της Roscosmos, Igor Komarov, και Πρόεδρος του Κέντρου Επιστήμης και Τεχνολογίας Βασιλιάς Αμπντούλ-Αζίζ (KACST) πρίγκιπας Τουρκί Saud bin Mohammed Al Saud (Σαουδική Αραβία) υπέγραψαν δήλωση προθέσεων στο πεδίο της εξερεύνησης και χρήσης του διαστήματος για ειρηνικούς σκοπούς.

Η Σαουδική Αραβία ενδιαφέρεται για τη συμμετοχή της Ρωσίας στο να τεθούν τα θεμέλια του Βασιλείου της διαστημικής βιομηχανίας και τη δημιουργία ενός εθνικού διαστημικού προγράμματος. Roskosmos και KACST θα αναπτύξει τη διμερή συνεργασία για την εφαρμογή της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας και χρήσης του διαστήματος.

Οι εταίροι σχεδιάζουν κοινά σχέδια στον τομέα των επανδρωμένων και μη επανδρωμένων διαστημικών προγραμμάτων στην προετοιμασία των αστροναυτών στις υπηρεσίες εκτόξευσης στην ανάπτυξη των συστημάτων δορυφορικής πλοήγησης.

Η Ρωσία πραγματοποιεί εκτοξεύσεις διαστημοπλοίων (SC) του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας από το 2000:

2000 - 2004: Τέθηκαν επιτυχώς σε τροχία έξι δορυφόροι στο πλαίσιο του προγράμματος του Δνείπερου.

Νοέμβριος 2006: Χρησιμοποιώντας Proton ξεκίνησε με επιτυχία το διαστημόπλοιο «Arabsat-4Β».

Απρίλιος 2007: εφαρμοστηκε με επιτυχία η ταυτόχρονη εκτόξευση έξι Σαουδικών δορυφόρων στο πλαίσιο του προγράμματος του Δνείπερου.

Ιούνιος 2010: με τη βοήθεια ενός πυραύλου Proton-M ξεκινήσε με επιτυχία ο δορυφόρος "Arabsat-5B».

Ιούνιος 2014: ξεκίνησε με επιτυχία το διαστημόπλοιο «Saudisat-4" σχετικά με το πρόγραμμα του Δνείπερου.

http://www.federalspace.ru/21543/

 

Τα θλιβερά απομεινάρια του σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου.

H Σοβιετική Ένωση, και αργότερα η Ρωσία, αφιέρωσαν 20 χρόνια και δισεκατομμύρια ρούβλια στην ανάπτυξη του Buran, ενός σκάφους που θα ανταγωνιζόταν τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία. Δύο και πλέον δεκαετίες μετά, ένας ρώσος φωτογράφος κατάφερε να τρυπώσει σε ένα εγκαταλειμμένο στέγαστρο γεμάτο μνήμες και ερείπια.

Το πρόγραμμα Buran (Χιονοθύελλα) εγκαινιάστηκε το 1974 και τερματίστηκε το 1993, δύο χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, λόγω έλλειψης κονδυλίων και πολιτικής αναταραχής.

H εμφάνιση των σοβιετικών λεωφορείων θυμίζει έντονα τα αντίστοιχα αμερικανικά σκάφη, οι ομοιότητες όμως είναι επιφανειακές -μεταξύ άλλων, τα Buran δεν ήταν σχεδιασμένα να χρησιμοποιούν τους κινητήρες τους κατά την εκτόξευση, και βασίζονταν στους κινητήρες του γιγάντιου πυραύλου Energia που μετέφεραν τα σκάφη.

Ένα από τα τρία σκάφη Buran που κατασκευάστηκαν πραγματοποίησε μια μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση το 1988. Δεν ξαναπέταξε ποτέ και καταστράφηκε το 2002 όταν κατέρρευσε ένα στέγαστρο στο Μπαϊκονούρ, το κοσμοδρόμιο που νοικιάζει η Ρωσία στο Καζακστάν.

Ο ρώσος φωτογράφος Ραλφ Μίρεμπς παρουσιάζει τώρα φωτογραφίες δύο άλλων Buran που παραμένουν εγκαταλειμμένα στο Μπαϊκονούρ.

http://ralphmirebs.livejournal.com/219949.html

Το γιγάντιο στέγαστρο είχε κατασκευαστεί για τη συναρμολόγηση πυραύλων και για τη σύνδεση των Buran στους εξωτερικούς πυραύλους Energia.

Ένα από τα διαστημικά λεωφορεία που σαπίζουν στο στέγαστρο είναι το OK-1K2, γνωστό και με το παρατσούκλι Πτίτσκα («Πουλάκι»), το οποίο ήταν σχεδόν έτοιμο για εκτόξευση το 1992.

Το δεύτερο είναι το ΟΚ-Μ, ένα στατικό μοντέλο πλήρους κλίμακας για επίγειες δοκιμές.

Το φωτορεπορτάζ του Μίρεμπς είναι ίσως το πιο θλιβερό στα χρονικά της διαστημικής εξερεύνησης.

Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον τα δύο Buran σώθηκαν και εκτίθενται σήμερα σε καλή κατάσταση. Το ένα βρίσκεται στο Ραμενσκόγιε της Ρωσίας και το δεύτερο είναι το μοντέλο για αεροδυναμικές δοκιμές που μεταφέρθηκε στη Γερμανία το 2008.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500005955

 

 

Διαστημικός Big Brother!

Μια νέα εντυπωσιακή αλλά και με… γκρίζες αποχρώσεις υπηρεσία θα κάνει εκκίνηση τον Ιούλιο, όπως έκανε γνωστό η καναδέζικη εταιρεία UrtheCast που βρίσκεται πίσω από τη λειτουργία της. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχουν ήδη τοποθετηθεί ειδικές κάμερες παρατήρησης και βιντεοσκόπησης της Γης που παρέχουν βίντεο υψηλής ευκρίνειας. Οι χρήστες της υπηρεσίας, ιδιωτικές εταιρείες ή ακόμη και μεμονωμένοι χρήστες θα μπορούν όχι απλά να έχουν πρόσβαση στο τι καταγράφουν οι κάμερες αλλά και να τις ελέγχουν!

Οι κάμερες έχουν τη δυνατότητα να ζουμάρουν σε οποιοδήποτε σημείο και να δείχνουν με μεγάλη ευκρίνεια τι υπάρχει εκεί. Θα μπορεί έτσι κάποιος να δει τι συμβαίνει στους δρόμους (π.χ την κίνηση των αυτοκινήτων ή τη συγκέντρωση κάποιου πλήθους) ή πού βρίσκεται για παράδειγμα, ένα κοπάδι ζώων. Μεγάλες επιχειρήσεις θα μπορούν να ελέγχουν τις εγκαταστάσεις τους ενώ δημόσιες υπηρεσίες θα μπορούν να παρακολουθούν την κίνηση στους δρόμους ή την εξέλιξη μιας πυρκαγιάς. Περιβαλλοντικές οργανώσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την υπηρεσία για να παρακολουθούν ζώα που απειλούνται με εξαφάνιση.

Ανάλογη υπηρεσία θα προσφέρει και η αμερικανική εταιρεία Skybox Imaging η οποία όμως χρησιμοποιεί δικούς της δορυφόρους οι οποίοι με τις κάμερες τους βιντεοσκοπούν τη Γη.

Η Skybox Imaging σχεδιάζει να θέσει σε τροχιά 24 παρόμοιους δορυφόρους μέχρι το 2017, ώστε με το σμήνος της να βιντεοσκοπεί οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη αρκετές φορές ανά 24ωρο.

Προς αποφυγή κακόβουλων προθέσεων και σκέψεων οι δύο εταιρείες έχουν ανακοινώσει ότι οι κάμερές τους δεν θα μπορούν να δουν λεπτομέρειες σε απόσταση μικρότερη από ένα μέτρο στην καλύτερη περίπτωση. Οπως επισημαίνουν οι δύο επιχειρήσεις, στα βίντεο δεν θα διακρίνονται τόσο λεπτομερή χαρακτηριστικά ώστε να μπορούν να προκύψουν θέματα παραβίασης του ιδιωτικού απορρήτου – όπως τα πρόσωπα των περαστικών, οι μάρκες των αυτοκινήτων ή ακόμη και οι πινακίδες τους. Ακόμη και έτσι όμως υπάρχουν ζητήματα παραβιάσεων αφού θα μπορεί για παράδειγμα, μια εταιρεία να παρακολουθεί τι συμβαίνει στις εγκαταστάσεις μιας ανταγωνίστριας κ.ο.κ

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=714462

[Δροσος Γεωργιος]

Αυτοψία στο εργαστήριο των διαστημικών πυραύλων.

Χρειάζονται χρόνια για να δημιουργήσεις έναν πύραυλο, μα λίγα δευτερόλεπτα για να εκτοξευθεί.

Πρόκειται για μια συναρπαστική στιγμή, που δεν σηκώνει λάθη και παραλείψεις.

«Για να φτάσεις στο διάστημα, χρειάζεσαι πολλή δύναμη. Για να υπερνικήσουμε τη βαρύτητα της Γης χρειαζόμαστε σημαντική ποσότητα ενέργειας» δήλωσε, στην κάμερα του euronews o διευθυντής εκτοξευτών της ESA, Γκάελ Γουίντερς.

Η δύναμη που βάζει αστροναύτες και δορυφόρους σε τροχιά, προέρχεται από τις μηχανές πυραύλων που καίνε στερεά ή υγρά καύσιμα, ή και τα δύο στην περίπτωση του Ariane 5.

Οτιδήποτε πρόκειται να απογειωθεί, περνάει πρώτα από την έδρα της εταιρείας πυραύλων «Snecma», ενός εργοστασίου που βρίσκεται στα δάση της Νορμανδίας, κοντά στην πόλη του Βέρνον.

Τρεις κινητήρες πυραύλων κατασκευάζονται σε αυτό το εργοστάσιο. Το vulcain 2 προορίζεται για την κεντρική σκηνή του Ariane 5, ο μικρότερος HM7B που χρησιμοποιείται στο ανώτερο τμήμα του Ariane 5 και το νεότερο Vinci που ακόμη αναπτύσσεται.

Αυτά τα ακριβά μηχανήματα πρέπει να προσαρμόζονται σε ένα περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει.

Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και οι τεχνολογικές εξελίξεις τρέχουν.

Βίντεο.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/06/ESA_Euronews_It_s_rocket_science

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Aytopshia_sto_ergastherio_ton_diastemikhon_pyrahulon

 

 

Συλλογή εικόνων του πλανήτη μας.

Βίντεο.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CE%B3%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

[Δροσος Γεωργιος]

"Прогресс М-28М"

http://www.energia.ru/ru/iss/iss44/progress_m-28m/photo_06-23.html

 

 

Ο δεύτερος περιβαλλοντικός δορυφόρος του Copernicus βρίσκεται με ασφάλεια σε τροχιά.

Ο δορυφόρος Sentinel που ανέπτυξε η ESA - ο Sentinel-2A – εκτοξεύθηκε σήμερα, προσθέτοντας στο σύστημα περιβαλλοντικής παρακολούθησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης Copernicus την ικανότητα οπτικής απεικόνισης υψηλής ανάλυσης.

Ο δορυφόρος βάρους 1,1 τόνου μεταφέρθηκε μέσα σε έναν πύραυλο Vega από το κοσμοδρόμιο της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας στις 1:52 GMT, στις 23 Ιουνίου (4:52 ώρα Ελλάδος, 22:52 τοπική ώρα, 22 Ιουνίου).

Το πρώτο στάδιο διαχωρίστηκε 1 λεπτό 52 δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του, ακολουθούμενο από το δεύτερο στάδιο και το προστατευτικό κάλυμα στα 3 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα, και 3 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα, και το τρίτο στάδιο στα 6 λεπτά και 32 δευτ.

Μετά από μια πρώτη ανάφλεξη, 7 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα μετά από την εκτόξευση, που ακολουθήθηκε από δύο επιπλέον αναφλέξεις, το ανώτερο στάδιο του Vega παρέδωσε τον Sentinel-2A στην Ηλιο-σύγχρονη τροχιά στόχο του.

Ο δορυφόρος διαχωρίστηκε από το στάδιο στα 54 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα κατά την πτήση.

Οι συνδέσεις τηλεμετρίας και ελέγχου του προσανατολισμού εδραιώθηκαν εν συνεχεία από τους ελεγκτές στο κέντρο επιχειρήσεων της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, επιτρέποντας την ενεργοποίηση των συστημάτων του Sentinel. Το ηλιακό πάνελ του δορυφόρου είχε ήδη αναπτυχθεί.

Μετά από αυτή την πρώτη φάση, η οποία συνήθως διαρκεί τρεις ημέρες, οι ελεγκτές θα αρχίσουν τον έλεγχο και τη βαθμονόμηση των οργάνων ώστε να θέσουν σε λειτουργία το δορυφόρο. Η αποστολή αναμένεται να αρχίσει τις επιχειρήσεις της σε τρεις ή τέσσερις μήνες.

Έξι οικογένειες των δορυφόρων Sentinel θα αποτελούν τον πυρήνα του Copernicus δικτύου περιβαλλοντικής παρακολούθησης της ΕΕ. Μια εμβληματική διαστημική πρωτοβουλία της ΕΕ, το Copernicus θα παρέχει επιχειρησιακές πληροφορίες σχετικά με την επιφάνεια του εδάφους σε όλο τον κόσμο, τους ωκεανούς και την ατμόσφαιρα για την υποστήριξη χάραξης πολιτικής για το περιβάλλον και την ασφάλεια, και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών και των φορέων παροχής υπηρεσιών.

"Ο Sentinel-2 είναι ο δεύτερος δορυφόρος ενός σχηματισμού 20 δορυφόρων, οι οποίοι θα μελετούν εξονυχιστικά τον πλανήτη Γη και θα βελτιώσουν σημαντικά την ικανότητα του Copernicus να παρέχει στους Ευρωπαίους πολίτες την πληρέστερη συλλογή δεδομένων για εφαρμογές σχετικά με το περιβάλλον και την ασφάλεια που είναι διαθέσιμες οπουδήποτε στον κόσμο", σημείωσε ο Γενικός Διευθυντής της ESA Jean-Jacques Dordain.

Ο Sentinel-2A θα συμπληρώσει την παντός καιρού, μέρας και νύχτας εικόνες απεικόνιση ραντάρ που παρέχεται από τον πρώτο δορυφόρου του στόλου, Sentinel-1A, που εκτοξεύτηκε την 3η Απριλίου 2014.

Ο Sentinel-2Α, με την οπτική κάμερα του, αποτελεί συμπλήρωμα στις εικόνες ραντάρ από τον Sentinel-1A", δήλωσε ο Volker Liebig, Διευθυντή Προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης της ESA. "Θα υποστηρίξει σημαντικούς τομείς προς όφελος της κοινωνίας, όπως η ασφάλεια των τροφίμων και η παρακολούθηση των δασών.

"Ο συνδυασμός των ευρείων λωρίδων σάρωσης και το σύντομο χρονικό διάστημα νέας επίσκεψης θα επιτρέψει στους χρήστες να βλέπουν την αλλαγή χρήσης της γης και την ανάπτυξη της βλάστησης με πρωτοφανή ακρίβεια.

"Επισκέπτοντας εκ νέου τις περιοχές, θα επιτρέψει μια νέα γενιά επιχειρησιακών προϊόντων, από χάρτες κάλυψης της γης και εντοπισμού αλλαγών, χάρτες καταστροφής και δείκτη φυλλικής επιφάνειας έως την περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη και άλλες βιο-γεωφυσικές μεταβλητές."

Τα δεδομένα θα παρέχονται σε μια δωρεάν και ανοικτή βάση. Τα πρωτογενή δεδομένα θα αναλυθούν, θα επεξεργαστούν και θα εναρμονιστούν από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς παροχής υπηρεσιών.

Ο Sentinel-2Β, ο δίδυμος δορυφόρος του, έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση στα μέσα του 2016.

14 δορυφόροι Sentinel έχουν επί του παρόντος προγραμματιστεί για να πλαισιώσουν το σχηματισμό. Επιπλέον, οι Sentinel-4 και Sentinel-5 θα μεταφέρονται ως φορτίο σε έξι μετεωρολογικούς δορυφόρους.

Βίντεο.

Η εκτόξευση του Sentinel-2A

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/06/Sentinel-2A_liftoff

Η ανάπτυξη του ηλιακού πάνελ.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/06/Solar_array_deployment

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_dehuteros_perivallontikhos_doryphhoros_toy_Copernicus_vrhisketai_me_asphhaleia_se_trochiha