Τα πολλαπλά σύμπαντα του Αναξίμανδρου

[sheliak]

Κατά τύχη διάβασα ότι ο Αναξίμανδρος (610πχ-540πχ) πίστευε στην ύπαρξη απείρων πολλαπλών μεμονωμένων κόσμων.

Κόσμοι οι οποίοι συνδέονται με μια χρονική αλληλουχία.

Κόσμοι οι οποίοι δημιουργούνται στο άπειρο και αποσυντίθεται στο άπειρο(παλλόμενο συμπάν).

 

Πολύ ενδιαφέρον δεν νομίζεται? Γνωρίζει κανείς τίποτα?

 

Υ.Γ. βρήκα και αυτό το θέμα όπου αναλύεται διεξοδικά το θέμα αρχαίοι και κοσμολογία : http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=2423&highlight=%E1%F1%F7%E1%E9%EF%E9

[B.D. Foxmoor]

Σταμάτη θα είναι καλή ευκαιρία την Παρασκευή να ρωτήσεις τον κ.Θεοδοσίου για το συγκεκριμένο!

Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον...

[sheliak]

Καλα που το ειπες, θα ξεχναγα οτι ειχε διαλεξη την Παρασκευη .

Απο το βιβλιο του το διαβασα, δεν ειχε ομως πολλες πληροφοριες.

[B.D. Foxmoor]

(Έχει και την Πέμπτη με θέμα "Εξερεύνηση του πλανήτη Άρη")

Σίγουρα από κοντά θα μας πει περισσότερα

[Ιππαρχος]

Ο Διογένης Λαέρτιος στους Βίους Φιλοσόφων , βιβλίο Β, αναφέρει για τον Αναξίμανδρο τα εξής: [γράφω τα κυριότερα κατά τη γνώμη μου] ως αρχή των όντων θεωρούσε το άπειρον...τα μέρη μεταβάλλονται, το όλον μένει αμετάβλητο...η γη είναι σφαιροειδής, στη μέση του σύμπαντος [γεωκεντρισμός βεβαίως αλλά έζησε 611-546 π.Χ.]...η Σελήνη δεν έχει δικό της φως, αλλά φωτίζεται από τον ήλιο...ο ήλιος είναι μεγαλύτερος από τη γη και είναι καθαρό πυρ...πρώτος εφηύρε τον γνώμονα...πρώτος έφτιαξε χάρτη της γης...και μια ουράνια σφαίρα...

Αυτά λέει ο Διογένης. Τα παράλληλα σύμπαντα, αν μίλησε για αυτά ο μεγάλος σοφός, θα προέρχονται από άλλη πηγή που δεν την γνωρίζω.

Ελπίζω να βοήθησα...

[Μάκης Μαυρουδής]

Βλέποντας με ιδιαίτερη χαρά νέους ανθρώπους να ασχολούνται με τις απόψεις των αρχαίων Ελλήνων (κυρίως Ιώνων) φιλοσόφων θα ήθελα να προσφέρω και γω μια μικρή βοήθεια για το τι πρέπει να έχουν υπόψη κατά τη μελέτη τους.

Το κεντρικό ζήτημα της φιλοσοφίας τους ήταν αυτό που και σήμερα ονομάζουμε " θεωρία ενοποίησης" ή, όπως λέει ο αινιγματικός Πλάτωνας, "πιό είναι το άφθαρτο, το αγέννητο, το παντοτινό ΟΝ και πιό το "γεννόμενον". Αυτό δηλ. που οι σύγχρονοι και παλαιότεροι κουλτουργιάρηδες φιλόσοφοι ονομάζουν ως "είναι" και "γίγνεσθαι". Επειδή όμως ερωτήματα αυτού του είδους πάντα δημιουργούν πονοκέφαλο στις εξουσίες, τα παλαιότερα κάθε φορά νοήματα των λέξεων αλλοιώνονται σκόπιμα στην πορεία και πολλοί που το αγνοούν ηθελημένα ή μη βρίσκουν στα αρχαία κείμενα ό,τι θέλουν (πχ. ο ένας από το δίδυμο της γνωστής σειράς της ΕΤ3 βρήκε λέει σε κείμενο του Δημόκριτου ότι ο Αβδηρίτης προέβλεψε τις μαύρες τρύπες !!!!). Ο ήρωνας ο Πλάτωνας καυτηριάζοντας με τον τρόπο του αυτό το μόνιμο φαινόμενο που ο Αριστοτέλης ονομάζει "μεταρρύθμιση των λέξεων", στον Τίμαιο (και αλλού) αποκαλεί την "ενοποίηση" "συνουσία". Έτσι, ο Αναξίμανδρος και άλλοι της εποχής του όταν λένε ότι το ΟΝ είναι "άπειρο" δεν εννοεί το σημερινό μαθηματικό άπειρο αλλά κάτι που δεν έχει αρχη και πέρας όπως ο κύκλος και η σφαίρα που δεν περατούται πουθενά ( βλέπε την φράση του Ηράκλειτου "Αρχή και πέρας επί κύκλου το αυτόν"). Άρα, όταν ο Αναξίμανδος λέει ότι το ΟΝ είναι άπειρον εννοεί ότι ο δομικός λίθος της ύλης είναι σφαιρικός. Το ίδιο και η λέξη "κόσμος (που αποδίδεται στον Πυθαγόρα) ή η λέξη "παν" είχε αρχικά αυτή τη σημασία αργότερα γύρω στο 500 ΠΧ άρχισε να έχει άλλη. Ο Αριστοτέλης το λέει καθαρά στα "Φυσικά Α΄" αλλά οι πνευματικοί μας ταγοί και αυτόν ακόμη τον έχουν "μεταφράξει". Ακόμη και όταν μας ρίχνει τούβλα οι μεταφραστές και αναλυτές του λένε ότι "εδω ο Σταγειρίτης είναι δυσνόητος".

[sheliak]

Σας ευχαριστω για τις πληροφοριες.

Η αληθεια ειναι οτι το θεμα δεν το εχω ψαξει διεξοδικα,σκοπευω να το κανω, απλα οπως ειπα, ετυχε να το διαβασω σε καποιο βιβλιο, και μου εκανε εντυπωση..

[ΣΤΕΛΙΟΣ]

O Αναξίμανδρος ανήκει στην εποχή της φιλοσοφίας που ονομαζεται προσωκρατική. Η περιοδος αυτη σημαδευται απο τους τρεις Τιτανες της γνώσης και της επιστημης. Τον Θαλή, τον Αναξίμανδρο και τον Αναξιμένη. Οι τρεις Μιλήσιοι θέτουν για πρωτη φορά το ερώτημα " τι είναι αυτό το οποίο αποτελεί την καθαυτό ουσία των κοσμικών όντων ?" Αναζητούσαν οπως είπε ο Αναξίμανδρος "την πρώτη αρχή".

 

Ο Αναξίμαδρος πραγματοποίησε πάρα πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις στην μετεωρολογία, την γεωγραφία, και την βιολογία. Προειδόποίησε τους Σπαρτιάτες για επικείμενο σεισμό και ετσι εκενώντας την πόλη γλυτωσαν παρα πολλές ανθρώπινες ψυχές. Επηνόησε τον σχεδιασμό χαρτών, τελειοποίησε τα ηλιακά ρολόγια και διετύπωσε την περι της εξελίξεως των ειδών βιολογική θεωρία. Εισάγει για πρώτη φορά την θεωρία του απείρου. " ΤΩΝ ΔΕ ΕΝ ΚΑΙ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΟΝ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΥΤΟ ΤΟΥΝΟΜΑ ΚΟΜΙΣΑΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ ΠΡΑΞΙΑΔΟΥ ΜΙΛΗΣΙΟΥ ΘΑΛΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ" μας αναφέρει ο Σιμπλίκιος πολλους αιώνες αργότερα. Θεωρει οτι οι κινήσεις των ουρανίων σωματων διαγράφουν κυκλικές τροχίες.

Πρωτος εξέδωσε συγγραμα περι της φύσεως. Το συγγραμα αυτο ηδη απο την αρχαιότητα ήταν εξαιρετικά σπάνιο να βρεθεί.Ειναι αμφίβολο εαν ο Αριστοτελης και ο Θεόφραστος διάβασαν ολόκληρο το κείμενο ή αποσπασματα του.

Πρώτος κατασκέυασε τον γνώμονα. Το πρωτο αστρονομικό όργανο με το οποίο ουσιαστικά άρχισε η επιστημονική αστρονομική παρατήρηση.

Πρώτος (αν και εδω υπάρχουν τα λεγόμενα Ορφικά κειμενα...) διετύπωσε την θεωρία οτι ο Ηλιος στην δύση του δεν βυθιζεται στον ωκεανό, αλλα ακολουθεί κυκλική τροχία στο αλλο ημισφαίριο της γής και το πρωί ανατέλει. Κατάφερε ετσι να ξεφύγει απο την ιδέα των βαβυλωνίων οι οποιοι παρα τις χρόνιες παρατηρήσεις τους δεν κατάφεραν ποτε να ξεφύγουν απο την ιδέα οτι υπαρχει μονο ένα ορατο ουράνιο ημισφαίριο.

Η συμβολή του στην επιστήμη και οι βάσεις που έθεσε μαζί με τους άλλους προσωκρατικούς είναι στην ουσιά η απαρχή της επιστήμης.

Ολόκληρη η ανθρωπότητα στις χιλιετίες που πέρασαν, μέσω των ποιό λαμπρών ανθρώπων που γέννησε η επιστήμη υποκλίθηκαν μπροστά στο μέγεθος της προσφοράς των προσωκρατικών.

 

ΑΝΑΞΙΜΑΔΡΟΣ 611-545 π.Χ.