Πανσπερμια.Προσφατο πειραμα.

[temp]

Το βρηκα στο pathfinder.gr και δειχνει αρκετα ενδιαφερον γι αυτο το βαζω εδω αφου εχουνε κορυφωθει τις τελευταιες μερες οι συζητησεις για δυνατοτητες υπαρξης εξωγηινης ζωης στο φορουμ.

 

Ένα αφρικανικό κουνούπι που έχει τη δυνατότητα να παραμένει για μήνες σε κατάσταση νάρκης κατάφερε να επιζήσει για 18 μήνες στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ανακοίνωσε ο Ρώσος υπεύθυνος του πειράματος.

 

«Το φέραμε πίσω στη Γη. Είναι ζωντανό και τα πόδια του κουνιούνται» φέρεται να δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο RIA Novosti ο Ανατόλι Γκριγκόριεφ, αντιπρόεδρος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.

Οι προνύμφες του κουνουπιού επέζησαν σε κατάσταση νάρκης εκτεθειμένες στο κενό του διαστήματος και σε θερμοκρασίες που κυμαίνονταν από τους -150 βαθμούς Κελσίου στη σκιά μέχρι τους +60 στον ήλιο, ανέφερε ο Γκριγκόριεφ.

 

ολοκληρο το αρθρο εδω

 

http://tech.pathfinder.gr/tech/702470.html

 

Επισης εδω αλλο ενα περιεργο πειραμα με εξισου περιεργα αποτελεσματα

 

 

http://tech.pathfinder.gr/tech/554173.html

[Tsaprazi]

Πολύ ενδιαφέρον... Τη θεωρία της πανσπερμίας αναφέρει ο Τεύκρος Μιχαηλήδης στο βιβλίο του "Η Μικρή Ιστορία περί των Πάντων"...Πιστεύω θα σας φανεί πολύ ενδιαφέρον!

[nansy]

Σημαντικό επίτευγμα!!Αυτό θα μπορούσε να είναι μια καλή αρχή και για εμάς τους ανθρώπους γιατί θα μπορούμε μέσω του μηχανισμού της κατάστασης νάρκης να στείλουμε τους ανθρώπους σε μακρινά ταξίδια!!!

[Tsaprazi]

Άρχισε λοιπόν ο 21ος αιώνας να υλοποιεί τα όνειρα του ανθρώπου που ψύχεται και διατηρείται μέχρι τον επόμενο αιώνα...Που μέχρι τώρα οι άνθρωποι βλέπαμε σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας...

[IsAB]

3....2...1....

[Tsaprazi]

3....2...1....

Τι θέλει να πει ο ποιητής?

.....................Μήπως ότι μετράμε αντίστροφα ΠΛΕΟΝ για ένα νέο μέλλον?

[KostasA]

Μιά που είναι το πρώτο μου post στο forum, θέλω να σας χαιρετήσω όλους και να σας πώ ότι είμαι χαρούμενος που είμαι στην παρέα σας.

 

Η θεωρία της παγκόσμιας πανσπερμίας είναι ένα από τα αγαπημένα μου θέματα, σαν θεωρία εκφράστηκε στις αρχές το 20 αιώνα από τον Σουηδό Φυσικό και Χημικό Svante Augusto Arrenius (1859 - 1927) στο έργο του που δημοσιεύτηκε το 1907 «Η δημιουργία των κόσμων» σε αυτό έκφρασε την υπόθεση της «Παγκόσμιας Πανσπερμίας» κατά την οποία μπορούν να υπάρχουν μορφές ζωής παντού στο Σύμπαν μεταφερόμενες υπό μορφή σπερμάτων ωθούμενες από το φώς και την ακτινοβολία από πλανήτη σε πλανήτη. Ο Arrenius υπέθεσε ότι μερικοί μικροοργανισμοί σπρωγμένοι από τον άνεμο να έφταναν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και χάρις στις ηλεκτρικές εκκενώσεις να εκτινάσσονταν ολικά στο διάστημα.

 

Κατά τον Arrenius αυτό το γεγονός είναι πολύ κοινό στο σύμπαν μας και σαν κοινό που είναι, αν αυτά τα σπέρματα ζωής στο τυχαίο ταξίδι τους έπεφταν πάνω σε έναν πλανήτη με συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξή τους θα γεννούσαν πάνω σε αυτό ζωή. Πράγματι από έρευνες με αερόστατα πάνω στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας μπορέσαμε να εξακριβώσουμε την ύπαρξη μικροοργανισμών σε αυτά. Η προοπτική μιας διαστημικής καταγωγής της ζωής πάνω στην γή, που σαν υπόθεση μπορεί να φαίνεται ωραία δεν δίνει την επιστημονική απόδειξη του τρόπου με τον οποίο η ζωή δημιουργήθηκε για πρώτη φορά. Χωρίς να μπορώ όσο αφορά τουλάχιστον τις γνώσεις μου να αποκλείσω ή να αποδεχτώ πειραματικά την πιθανότητα της ανταλλαγής μικροοργανισμών ανάμεσα σε πλανήτες που έχουν ζωή.

 

Ο γνωστός βιολόγος και αστρονόμος Carl Sagan στο βιβλίο του «Ζωή στο Σύμπαν» γραμμένο την δεκαετία ’70 σε συνεργασία με τον Σοβιετικό Sclofscii ερεύνησε την υπόθεση της Πανσπερμίας χωρίς να την αποκλείσει, τοποθετώντας όρια στην λειτουργικότητα μιας τέτοιας υπόθεσης σε συμπαντικό επίπεδο. Κατά τον Sagan αυτά τα όρια θα ήταν:

 

 

a)Η ποσότητα των μικροοργανσμών που θα εκτινασσόντουσαν

 

 

b)Το μέγεθος των εκτινασσόμενων μικροοργανισμών, περιοριζόμενα ανάμεσα στην σχέση της δύναμης και της πίεσης P (σε σχέση με το μέγεθός τους) επάνω σε αυτά από τις ηλιακές ακτινοβολίες και την δύναμη της βαρυτικής έλξης g του ήλιου.

Αν η σχέση είναι P/g<1 ο μικροοργανισμός πέφτει στον ήλιο.

Αν είναι ίσον με 1 παραμένει αιωρούμενος.

Αν είναι μεγαλύτερος από 1 ο οργανισμός βγαίνει από το ηλιακό σύστημα.

Η σχέση τέτυοιων δυνάμεων στον πλανήτη μας θα επέτρεπε την απομάκρυνση μόνο σε μικροοργανισμούς ακτίνας από 0,2 σε 0,6μ (1μ=10-6 m), μέγεθος των πιο μικρών σπερμάτων βακτηριδίων και ιών του κόσμου μας.

 

 

c)Η ταχύτητα κίνησης που θα προσλάμβαναν σε σχέση με τις ενδοαστρικές αποστάσεις και η πιθανότητα να έπεφταν σε έναν κατάλληλο πλανήτη.

 

d)Αντίξοες συνθήκες (υψηλο κενό, πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, υπεριώδεις ακτινοβολίες, κοσμική ακτινοβολία) που οι μικροοργανισμοί θα συναντούσαν στο ταξίδι τους.

 

 

Απομακρύνοντας την σκέψη μου από κάθε θρησκευτικής πεποίθησης δοξασία, η δημιουργία της ζωής μέχρι την πειραματική απόδειξη της παραμένει για μένα ακόμα ένα μυστήριο, χωρίς να υποτιμώ τα πολύ καλά αβιογενετικά πειράματα του Oparin και Μίλλερ.