VASIMR

[Dimitris_aerospace]

VASIMR είναι η συντομογραφία για Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket. ελληνικά θα πρέπει να μεταφράζεται κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης . http://en.wikipedia.org/wiki/VASIMR

αυτή είναι μια τεχνολογία πυραύλων που πιθανότατα θα χρησιμοποιηθεί σε αρκετά χρόνια απο τώρα και θα μας επιτρέψει να καλύπτουμε μεγάλες αποστάσεις στο ηλιακό μας σύστημα σε λιγότερο χρόνο. η βασική ιδέα είναι η εξής. ένα ηλεκτρικό πεδίο θα θερμαίνει το καύσιμο μέχρι να γίνει πλάσμα. μετά ένα μαγνητικό πεδίο θα κατευθήνει το πλάσμα στην σωστή κατεύθηνση και έτσι θα παράγετε ώση. πιθανό κάυσιμο είναι το υδρογόνο. το υδρογόνο μπορεί να βρεθεί και στο διάστημα και έτσι ο ανεφοδιασμός θα γίνεται πιο εύκολα. ηλεκτρισμός θα παράγεται μέσα απο την διαδικασία της πυρινικής σύντηξης. ένα μεινόκτημα των πυραύλων αυτών είναι ότι δεν μπορούν να εκτοξευθούν από την Γή. Για να λειτουργήσουν χρειάζονται κένο, αλλά και γιατι η αναλογία σε ώθηση/βάρος είναι πολύ χαμηλή.

 

Εδώ μπορείτε να δείτε ένα βίντεο που ο δημιουργος αυτού του συστήματος εξηγεί την λειτουργία τους.

 

Πια είναι η άποψη σας για αυτή την τεχνολογία?

[nansy]

Με τους σημερινούς πυραύλους ένα ταξίδι στον Αρη θα χρειαζόταν 10 μήνες διαμονής μέσα σε ένα ευάλωτο και με περιορισμένο χώρο διαστημόπλοιο. Ο χώρος για χρήσιμο φορτίο θα ήταν ελάχιστος. Περισσότερη από τη μάζα του πυραύλου και του διαστημοπλοίου θα καταλάμβανε το προωθητικό καύσιμο και το οξειδωτικό, τα οποία θα χρησιμοποιούνταν μόνο σε ριπές κατά διαστήματα, αφήνοντας το διαστημόπλοιο να τρέχει από κεκτημένη ταχύτητα κατά το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού. Το σώμα και το πνεύμα των αστροναυτών θα ταλαιπωρούνταν σημαντικά κάτω από τις συνθήκες αυτές. Μήνες έκθεσης σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας θα αδυνάτιζαν τους μύες και τα κόκαλά τους και η ακτινοβολία του Διαστήματος θα είχε επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Η ψυχολογία τους, λόγω της μακρόχρονης απομόνωσης μαζί με τους ίδιους δυο - τρεις ανθρώπους, δε θα ήταν η καλύτερη και δεν μπορεί να αποκλειστεί η ψυχολογική κατάρρευση κάποιου από τους αστροναύτες.

 

Για να είναι ασφαλής μια διαπλανητική πτήση πρέπει να είναι όσο πιο σύντομη γίνεται και να επιτρέπει τη ματαίωσή της σε περίπτωση βλάβης. Τα προωθητικά συστήματα θα πρέπει να καλύπτουν όχι μόνο τη φάση της ελεύθερης κίνησης του ταξιδιού, αλλά και τις φάσεις των ελιγμών κοντά στους πλανήτες αναχώρησης και προορισμού. Αν και οι χημικοί πύραυλοι είναι αποτελεσματικοί για τοποθέτηση φορτίων σε τροχιά, νέες τεχνολογίες χρειάζονται αν θέλουμε να στείλουμε ανθρώπους στους πλανήτες και αργότερα ίσως και πιο μακριά.

 

Μια ριζικά νέα σχεδίαση πυραυλοκινητήρα, με μήκος μόλις 3 μέτρα, παράγει ρεύμα αερίων με ταχύτητα χωρίς προηγούμενο: 300 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο! Το παράθυρο δεξιά αποκαλύπτει το λαμπερό πλάσμα στο εσωτερικό της μηχανής

Τέτοια τεχνολογία είναι οι πυραυλοκινητήρες πλάσματος (το πλάσμα είναι η τέταρτη κατάσταση της ύλης μετά τη στερεά, την υγρή και την αέρια). Χρησιμοποιώντας ιονισμένα αέρια που επιταχύνονται κάτω από την επίδραση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, αυξάνουν την απόδοση του κινητήρα πέρα από τις δυνατότητες των χημικών κινητήρων. Ο μηχανικός Φράνκλιν Τσανγκ Ντίαζ, πολλές φορές αστροναύτης με το Διαστημικό Λεωφορείο της ΝΑΣΑ είναι ο σχεδιαστής της καλύτερης μέχρι σήμερα παραλλαγής κινητήρα πλάσματος, του VASIMR (από τα αρχικά στα αγγλικά της ονομασίας Πύραυλος Μαγνητοπλάσματος Μεταβλητής Ειδικής Πρόωσης).

 

Αξιοποιώντας την εμπειρία του από τη χρήση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην έρευνα γύρω από μεθόδους ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης, σχημάτισε τη θεωρία ότι μια κατάλληλη διάταξη θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα μαγνητικό ακροφύσιο σαν το συμβατικό, που να αντέχει, όμως, πολύ μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Περαιτέρω έρευνα έδειξε ότι αυτό όχι μόνο ήταν εφικτό, αλλά ήταν δυνατός και ο έλεγχος της ροής των αερίων εξόδου, έτσι που ο κινητήρας να αποδίδει κατάλληλα ανάλογα με τις συνθήκες πτήσης (μεγάλη προωθητική δύναμη στους ελιγμούς, μικρότερη αλλά πιο οικονομική σε καύσιμο κατά την επιτάχυνση στο διαπλανητικό Διάστημα).

 

Το VASIMR πέρα από λύση στο πρόβλημα του πυραύλου, που θα χρησιμοποιηθεί για επανδρωμένη πτήση στον Αρη, θα μπορούσε να αποτελέσει και τον πρόγονο ενός πυραυλοκινητήρα πυρηνικής σύντηξης με ισχύ 10 έως 100 γιγαβάτ. Ενας τέτοιος κινητήρας θα ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για διαπλανητικά, αλλά και για διαστρικά ταξίδια. Αν και η ελεγχόμενη σύντηξη δεν έχει επιτευχθεί ακόμα με τρόπο αποδοτικό για τέτοια χρήση, οι ερευνητικές προσπάθειες είναι συνεχείς και δείχνουν να αποδίδουν αργά αλλά σταθερά.

 

Eπίσης σχετικά με την τεχνολογία αυτή όσο εξωτικοί και άγνωστοι κι αν φαντάζουν χρησιμοποιούνται εδώ και αρκετά χρόνια για να διατηρούνται στην τροχιά τους οι γεωστατικοί δορυφόροι. Μάλιστα η Σοβιετική Ενωση τους χρησιμοποιούσε γι' αυτό το σκοπό, ήδη από τη δεκαετία του 1970. Πέρα από τους δορυφόρους χρησιμοποιήθηκαν και για αποστολές διαστημοσυσκευών προς το κοντινότερο στη Γη ουράνιο σώμα, τη Σελήνη. Ομως, μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται και σε μακρινές αποστολές. Ετσι, το Σεπτέμβρη του 2007 εκτοξεύτηκε η διαστημοσυσκευή «Αυγή» («Dawn») που θα επισκεφθεί τους αστεροειδείς Εστία και Δήμητρα. Η πτήση του «Deep Space 1» της NASA προς ένα κομήτη και της διαστημοσυσκευής Χαγιαμπούσα προς έναν άλλο κομήτη, έγιναν δυνατές χάρη στη χρήση κινητήρων πλάσματος. Τόσο η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, όσο και η ευρωπαϊκή και η ιαπωνική προγραμματίζουν αποστολές με πυραυλοκινητήρες πλάσματος, για την εξερεύνηση των εξωτερικών πλανητών, την αναζήτηση εξωπλανητών και τη χρήση του διαστημικού κενού ως εργαστήριο.

Ακόμη,Από την εποχή του Σπούτνικ, η έννοια των πυραύλων έχει συνδεθεί με τους ισχυρούς χημικούς κινητήρες, που καίνε στερεά καύσιμα, υγρό υδρογόνο ή κηροζίνη και κάνουν τον πύραυλο να ανεβαίνει γρήγορα με βρυχηθμό πάνω σε μια στήλη ατμών και καπνών. Αυτού του είδους οι πύραυλοι και οι κινητήρες παραμένουν η μόνη λύση για το ανέβασμα φορτίων σε χαμηλή τροχιά. Σταδιακά, όμως, αρχίζουν να εκτοπίζονται στις διαστημοσυσκευές που κατευθύνονται σε μακρινούς στόχους, αντικαθιστώμενοι από πυραυλοκινητήρες πλάσματος (υπέρθερμη ιονισμένη κατάσταση της ύλης). Οι κινητήρες πλάσματος έχουν πολύ μικρότερη ωστική δύναμη από τους χημικούς και δεν μπορούν να θέσουν ένα διαστημικό όχημα σε τροχιά. Είναι όμως ιδανικοί τόσο από πλευράς οικονομίας καυσίμου, όσο και από πλευράς τελικής ταχύτητας. Αν οι χημικοί κινητήρες είναι ο λαγός και οι κινητήρες ιόντων η χελώνα, τότε όπως και στο γνωστό παραμύθι, η χελώνα κερδίζει το λαγό στον αγώνα δρόμου μεγάλης απόστασης.

Μια λαθεμένη αντίληψη για τα διαπλανητικά ταξίδια, για την οποία ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό τα έργα επιστημονικής φαντασίας (που δεν είναι απόλυτα... επιστημονική) είναι η αντίληψη ότι οι διαστημοσυσκευές του σήμερα κατευθύνονται προς το Δία ή τον Κρόνο έχοντας τις μηχανές τους συνεχώς αναμμένες. Στην πραγματικότητα, μετά την εκτόξευση, οι δεξαμενές καυσίμου και οξειδωτικού είναι σχεδόν άδειες και το διαστημικό όχημα συνεχίζει να κινείται λόγω αδράνειας. Γι' αυτό, για να φτάσει στους εξωτερικούς πλανήτες χρειάζεται συνήθως η αξιοποίηση της βαρυτικής έλξης της Γης ή του Αρη, με κοντινά περάσματα που λειτουργούν ως σφεντόνα, που επιταχύνει το διαστημικό όχημα και αλλάζει την πορεία του. Ετσι, όμως, αποστολές που θα διαρκούσαν δυο ή τρία χρόνια, διαρκούν τελικά 5 ή περισσότερα και επιπλέον πρέπει να γίνουν μόνο στο συγκεκριμένο «χρονικό παράθυρο», στο οποίο οι πλανήτες έχουν κατάλληλες θέσεις. Τα εναπομένοντα καύσιμα των διαστημοσυσκευών χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο για μικροδιορθώσεις της πορείας. Δεν επαρκούν ούτε για φρενάρισμα, πολύ περισσότερο για ταξίδι επιστροφής της διαστημοσυσκευής, ώστε να μεταφέρει πίσω στη Γη π.χ. κάποια πετρώματα.

Οι κινητήρες πλάσματος δίνουν λύση στο πρόβλημα. Σ' αυτούς δε γίνεται κάποια καύση. Εκείνο που κάνουν είναι ότι δημιουργούν πλάσμα (ιονίζουν την προωθητική ουσία) και το επιταχύνουν σε ταχύτητες δεκάδων χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Το πλάσμα δημιουργείται προσφέροντας ενέργεια σε ένα αέριο, είτε ακτινοβολώντας το με ισχυρά λέιζερ, μικροκύματα ή ραδιοσυχνότητες, είτε υποβάλλοντάς το σε ισχυρά ηλεκτρικά πεδία. Η ενέργεια αυτή απελευθερώνει ηλεκτρόνια από τα άτομα ή τα μόρια του αερίου, αφήνοντάς τα με θετικό φορτίο, ενώ τα ηλεκτρόνια περιφέρονται ελεύθερα μέσα στο αέριο, κάνοντάς το καλύτερο αγωγό του ηλεκτρικού ρεύματος ακόμα και από το χαλκό. Τα φορτισμένα σωματίδια του πλάσματος επιταχύνονται όταν εφαρμοστεί πάνω τους ηλεκτρικό ή μαγνητικό πεδίο και μπορούν να εκτοξευτούν από τη μία άκρη του θαλάμου παραγωγής τους, που έτσι λειτουργεί ως πυραυλοκινητήρας. Τα απαραίτητα πεδία δημιουργούνται από ηλεκτρόδια και μαγνήτες κατάλληλα τοποθετημένους, ή από το πέρασμα ηλεκτρικού ρεύματος μέσα από το πλάσμα.

 

Η ηλεκτρική ενέργεια για τη λειτουργία των κινητήρων πλάσματος συνήθως προέρχεται από ηλιακές κυψέλες, αλλά για αποστολές πιο μακριά από τον Αρη, όπου η διαθέσιμη ανά μονάδα επιφάνειας φωτεινή ενέργεια του Ηλιου λιγοστεύει γρήγορα, απαιτούνται μικροί πυρηνικοί αντιδραστήρες. Οι αντιδραστήρες αυτοί ενεργοποιούνται μόνο μετά την τοποθέτηση της διαστημοσυσκευής σε ασφαλή τροχιά γύρω από τη Γη, ενώ κατά την εκτόξευση και άνοδο μέσα από την ατμόσφαιρα, τα πυρηνικά καύσιμα είναι σε αδρανή κατάσταση.

 

Μέχρι στιγμής τρία είδη κινητήρων πλάσματος έχουν ωριμάσει αρκετά, ώστε να χρησιμοποιούνται ή να επίκειται να χρησιμοποιηθούν σε διαστημικές αποστολές. Το πρώτο είναι οι κινητήρες ιόντων, που παρέχουν τη μικρότερη ωστική δύναμη. Παραπλήσιας ισχύος είναι οι νεότεροι πυραυλοκινητήρες Χολ, ενώ το μέλλον φαίνεται να βρίσκεται στους μαγνητοπλασμαδυναμικούς κινητήρες που είναι 50 φορές ισχυρότεροι και επιπλέον είναι δυνατή η μεταβολή της ωστικής τους δύναμης ανάλογα με τις ανάγκες.

 

Αν και η ώθηση που προσφέρουν οι κινητήρες πλάσματος είναι αστεία μπροστά στη μεγάλη ώθηση των χημικών πυραύλων, το γεγονός ότι μπορούν να λειτουργήσουν επί χρόνια, έχει αποτέλεσμα η τελική ταχύτητα του οχήματος που τους χρησιμοποιεί να είναι πολλαπλάσια εκείνης που μπορούν να πετύχουν οι συμβατικοί πυραυλοκινητήρες.

 

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5005119&publDate=22/3/2009

[Dimitris_aerospace]

να δίνουμε και πηγές μην μας κατηγορήσουν για κλοπή. το πρώτο άρθρο είναι σχετικά παλιό, από το 2000 οπότε πολλά έχουν αλλάξει από τότε. το δεύτερο όμως είναι πρόσφατο. πάντως είναι καλή ανάλυση.

[nansy]

Koίτα η απάντηση ήταν σχετικά με όντως παλιά άρθρα που έχω διαβάσει καθώς και βιβλία διαστημικής που έχω πάρει από Αμερική.Τα συνδύασα και τα έγραψα..αν δεν με πιστεύεις ή αν θεώρησες ότι έκλεψα πηγή δικαιώμα σου..αλλά δεν επιτρέπω να μου λές ότι πήρα ''ξένες γνώσεις'' δεν το επιτρέπω Καλύτερα να προσέχεις τι γράφεις γιατί μπορείς να προσβάλλεις κάποιον..

[Dimitris_aerospace]

καταρχήν οι γνωσείς ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους της Γης. τα κείμενα όμως ανήκουν στους συγγραφείς τους. αυτά που έγραψες εσύ είναι από το περιοδικό Scientific American. τα έχω βρεί στον Ριζοσπάστη, στο σίτε και έχει Πηγή εκεί. Τα έκανα και αντιπαραβολή και ταιριάζουν κάθε γράμμα. δες και μόνη σου. εκτός και αν έχεις γράψει εσύ τα κείμενα αυτά?

 

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5005119&publDate=22/3/2009

 

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=539388

 

Αλλά το θέμα αυτής της συζήτησης δεν είναι αυτό.

[nansy]

καταρχήν οι γνωσείς ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους της Γης. τα κείμενα όμως ανήκουν στους συγγραφείς τους. αυτά που έγραψες εσύ είναι από το περιοδικό Scientific American. τα έχω βρεί στον Ριζοσπάστη, στο σίτε και έχει Πηγή εκεί. Τα έκανα και αντιπαραβολή και ταιριάζουν κάθε γράμμα. δες και μόνη σου. εκτός και αν έχεις γράψει εσύ τα κείμενα αυτά?

 

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5005119&publDate=22/3/2009

 

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=539388

 

Αλλά το θέμα αυτής της συζήτησης δεν είναι αυτό.

 

 

Πραγματικά δεν το ήξερα καθώς δεν διαβάζω εφημερίδες...όντως στο βιβλίο που διάβασα ως βιβλιογραφία βρισκόταν στο περιοδικό αυτό καθώς το βιβλίο αυτό είναι ξενόγλωσσο...Δεν το ήξερα καθόλου λυπάμαι..

[Dimitris_aerospace]

λάθη είμαστε, ανθρώπους κάνουμε. ούτε εγώ διαβάζω εφημερίδες. αλλά για κακή σου τύχη, πριν κάνω το ποστ αυτό έκανα έρευνα και βρήκα όλα τα ελληνικά άρθρα που είχαν την λέξη VASIMR μέσα.

το θέμα όμως εδώ είναι το VASIMR και όχι το γεγονώς οτί αντέγραψες ένα κείμενο. οπότε πια είναι ι δικία σου άποψη για το VASIMR??

[nansy]

Πραγματικά δεν ήθελα να επιφέρω καμία ανάστωση ζητώ συγνώμη..Λοιπόν για το VASIMR πιστεύω πώς είναι μια πολύ καλή λύση καθώς μπορεί να μας επίφερουν ταχύτητες μεγαλύτερες αυτών από των στερεών καυσίμων καθώς η μεγαλύτερη ταχύτητα που 'έχουμε πετύχει με τα χημικά καύσιμα είναι 11,6ΚΜ/sec για να γίνει εφικτή η ''φυγή'' από το βαρυτικό πεδίο της Γης.

Όμως αν δεν κάνω λάθος το VASIMR θα έχει ώς καύσιμο το υδρογόνο..όμως αυτό δεν μπορεί να βρεθεί στη Γη και για να χρησιμοποιηθεί σε πυραύλους χρειάζονται τεράστιες ποσότητες..πως θα γίνει η ''αποθήκευση'' τέτοιου καυσίμου?

 

Επίσης πιστεύω πώς υπάρχουν και καλύτερες λύσεις για την προώθηση πυραύλων τι λές και εσύ Δημήτρη??

Προσωπικά πιστεύω πώς μια μέθοδος είναι η χρήση ύλης-αντιύλης ως καύσιμο καθώς και η πυρηνική ενέργεια αλλά και η μέθοδος της ηλεκρομαγνητικής ενέργειας.Είναι γνωστό ότι η μέθοδος λειτουργίας των πυραύλων δίνεται από την εξίσωση Τσιολκοφσκι: ΔV=Ve*ln(mαρχ/mτελ)

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται γαι την προώθηση μάζας είναι η μέθοδος της χημικής ενέργειας, η μέθοδος της ηλεκτρομαγνητικής και η μέθοδος της μηχανής πυραύλων(καύσιμη ύλη+οξειδωτικό).

Στη τρίτη μέθοδο χρησιμοποιούνται και οι πύραυλοι στερεών καυσίμων,οι πύραυλοι υβριδικής μορφής,οι πύραυλοι ενός υγρού και οι πύραυλοι δύο υγρών.

Στη δεύτερη μέθοδο(χρήση ηλεκρομαγνητικής ενέργειας) υπάρχουν οι κινητήρες ιόντων οι οποιοι χρησιμοποιούνται στους δορυφόρους(ΣΜΑΡΤ-1).

Είχε προταθεί και η μέθοδος εκμετάλευσης της βαρυτικής έλξης των πλανητών κατι που κατά την γνώμη μου είναι κάπως ''άβολο'' αλλά έχει χρησιμοποιηθεί στα Βόγιατζερ 1 και 2.

Όσο για μεθόδους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι οι μηχανές καύσης ατμοσφαιρικού αέρα,με μηχανές μαγνητοπλασματικοδυναμικής ενέργειας,ηλεκτρομαγνητικό σκοινί,ηλιακά πανιά και χρήσης πάλι πυρηνικής ενέργειας..

Παρόλα αυτά όμως εξαρτώμαστε από τα χημικά καύσιμα προς το παρών(υγρό όξυγόνο,υγρό υδρογόνο,κηροζίνη και τα λοιπά..) καθώς δίνουν προς το παρόν τους επιθυμητούς ρυθμούς μεταβολής αλλά καίνε σε 25'' τόνους καυσίμων πράγμα που δεν ευνοεί καθόλου χρειάζονται και τεράστιες αντλίες για να ανταπεξέλθουν στις συγκεκριμένες συνθήκες,όμως οι πύραυλοι στερεών καυσίμων έχουν μεγάλη προωθητική δύναμη(Fthr) απλούστατο σύστημα,συντηρούνται έυκολα,μεγάλο κλάσμα μάζας αλλά υπάρχει δύσκολος έλεγχος ρυθμού καύσης,τοξικά και εκρηκτικά υλικά.Όμως όπως είχα διαβάσει και στο βιβλίο σχετικά με τους πυραύλους και τα προωθητικά συστήματα αυτών (δεν θυμάμαι ακριβές τίτλο θα τον γραψω την επόμενη φορά),πιστεύω πως μια καλή λύση είναι και οι κινητήρες ιόντων καθώς έχουν απόδοση 60% ενώ των στερεών καυσιμών 40% επίσης έχω διαβάσει και για τους πύραυλους υβριδικής μορφής που δεν έχουν τοξικά υλικά,μικρό κόστος ,απλό σύστημα και εύκολος έλεγχος ρυθμού καύσης.

 

Ελπίζω να μην κούρασα..

 

 

Υπάρχει και σχετικό πόστ στο Άστροβοξ:

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619

[Dimitris_aerospace]

νομίζω ότι οι μηχανές ιόντων είναι οι μηχανές τύπου VASIMR. γιατί, το πλάσμα ουσιαστικά είναι φορτισμένα σωματίδια.

[nansy]

Όπως και να έχει η απόδοση τους είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των στερεών καυσίμων διαφορά 20%...

 

Πιστεύω το μέλλον διαγράφεται λαμπρό

 

Και σε ξαναρωτώ το VASIMR θα έχει ώς καύσιμο το υδρογόνο..όμως αυτό δεν μπορεί να βρεθεί στη Γη και για να χρησιμοποιηθεί σε πυραύλους χρειάζονται τεράστιες ποσότητες..πως θα γίνει η ''αποθήκευση'' τέτοιου καυσίμου?

 

Νομίζω εδώ θα υπάρξει το πρόβλημα..διότι η εναποθήκευση και χρησιμοποίηση του υδρογόνου σε τεράστιες ποσότητες αποτελεί ένα καθοριστικό πρόβλημα για την κατασκευή του VASIMR,γιατί αποτελεί το κύριο καύσιμο του..Αλλά και παλι οι πύραυλοι στερεών καυσιμών χρησιμοποιούν υγρό υδρογόνο σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες καθώς υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης ή ακόμα και έκρηξης.Άρα και το υδρογόνο που θα χρησιμοποίησει το VASIMR δεν πρέπει να είναι συνθήκες χαμηλών θερμοκρασιών? Πώς θα το κάνουν αυτό... Πραγματικά δεν ξέρω..

[Dimitris_aerospace]

Και σε ξαναρωτώ το VASIMR θα έχει ώς καύσιμο το υδρογόνο..όμως αυτό δεν μπορεί να βρεθεί στη Γη και για να χρησιμοποιηθεί σε πυραύλους χρειάζονται τεράστιες ποσότητες..πως θα γίνει η ''αποθήκευση'' τέτοιου καυσίμου?

 

άμα ήξερα αυτή την Απάντηση τώρα θα με είχαν πάρει την ΝΑΣΑ οι μυστικές υπηρεσίες.

οι κυψέλες υδρόγονου είναι μια λύση αλλά απέχει πολλύ ακόμα από το στάδιο της εφαρμογής. σκέφτηκα τώρα το εξής. για "κοντινά" ταξίδια μέχρι τον Άρη ας πούμε, μπορούμε να αποθηκεύουμε το κάυσιμο(υδρογόνο) σε μία συγκεκριμένη μορφή και χρησιμοποιώντας την ενέργεια του ήλιου να την μετατρέπουμε στην επιθυμητή μορφή.

[nansy]

άμα ήξερα αυτή την Απάντηση τώρα θα με είχαν πάρει την ΝΑΣΑ οι μυστικές υπηρεσίες.

οι κυψέλες υδρόγονου είναι μια λύση αλλά απέχει πολλύ ακόμα από το στάδιο της εφαρμογής. σκέφτηκα τώρα το εξής. για "κοντινά" ταξίδια μέχρι τον Άρη ας πούμε, μπορούμε να αποθηκεύουμε το κάυσιμο(υδρογόνο) σε μία συγκεκριμένη μορφή και χρησιμοποιώντας την ενέργεια του ήλιου να την μετατρέπουμε στην επιθυμητή μορφή.

 

Kυψέλες υδρογόνου... Δεν ξέρω... Eγώ βασικά προτείνω την κυψέλη καυσίμου μεθανόλης (DMFC) η οποία είναι η μόνη που δεν χρησιμοποιεί υδρογόνο.Ωστόσο, ο συγκεκριμένος τύπος κυψελών (direct methanol fuel cells, DMFC) χρησιμοποιεί ως καύσιμο μεθανόλη χωρίς να απαιτεί τη μετατροπή της σε υδρογόνο όπως προείπα..επίσης αν τις χρησιμοποιήσουμε δεν θα χρειαστούμε εναλακτικούς τρόπους αποθήκευσης του καυσίμου και δεν θα ήταν αναγκαία η ανάπτυξη αναμορφωτών.Από τους αναμορφωτές επιτυγχάνεται η παραγωγή υδρογόνου από τα υλικά όπως μεθανόλη,αιθανόλη και τα λοιπά..πράγμα όπως προείπα δεν θα χρειαστεί στην κυψέλη μεθανόλης.

Επίσης για τα κοντινά ταξίδια στον Άρη μπορούμε να αποθηκεύσουμε το καύσιμο(υδρογόνο) σε μια συγκεκριμένη μορφή όπως λες αλλά σε ποια μορφή κάτι σαν υγρό υδρογόνο όπως χρησιμοποιείται στα διαστημικά λεωφορεία?Γιατί σε υψηλές θερμοκρασίες το υδρογόνο προκαλεί ανάφλεξη και έκρηξη του διαστημοπλοίου.Πάντως η μετατροπή του σε άλλη μορφή ενέργειας θα συμφωνήσω ώς σε ένα σημείο,αλλά και πάλι η ενέργεια που θα προκύψει θα μας δώσει την ικανοποιητή ισχύ?

[Dimitris_aerospace]

δεν ξέρω αν είδες το βίντεο που έχω λίνκ στο Youtube, αλλά εκεί ο δημιουργός του VASIMR εξηγεί ότι το καλύτερο καύσιμο είναι το υδρογόνο γιατί μπορεί να βρεθεί και στο διάστημα. άρα το όχημα θα μπορεί να ανεφοδιαστεί ας πούμε στην Σελήνη. Σε λίγο καιρό θα έχω την ευκαιρία να μιλήσω με τον δημιουργό του VASIMR. είμαι μέλος στο cogito.org που είναι μια ονλινε κοινότητα ταλαντούχων νέων από όλο τον κόσμο. εκεί φέρνουν συνέχεια επιστήμονες και εμείς τα παιδιά τους ρωτάμε ότι θέλουμε. σε λίγες μέρες θα έρθει αυτός ο κύριος και θα τον ρωτήσω.

[nansy]

δεν ξέρω αν είδες το βίντεο που έχω λίνκ στο Youtube, αλλά εκεί ο δημιουργός του VASIMR εξηγεί ότι το καλύτερο καύσιμο είναι το υδρογόνο γιατί μπορεί να βρεθεί και στο διάστημα. άρα το όχημα θα μπορεί να ανεφοδιαστεί ας πούμε στην Σελήνη.

 

Φυσικά και το είδα το βίντεο αλλά πιστεύω πως μπορούν να υπάρξουν καλύτεροι τρόποι όπως προανέφερα παράπανω.Βέβαια η πυρηνική ενέργεια είναι κάπως ριψοκίνδυνη ιδέα,αλλά η κατακευή προωθητικού συστήματος που θα χρησιμοποιεί την ύλη-αντιύλη ως καύσιμο θα είναι είναι πολύ αποτελεσματική ιδέα.

Επίσης σε ένα άρθρο που είχα διαβάσει παλαιότερα έλεγε πως θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τις μαύρες τρύπες ως πηγές ενέργειας.Ακούγεται τρελό αλλά έχει κάποια λογική.Συγκεκριμένα θα μπορούσε το διαστημόπλοιο να προσεγγίσει μια μαύρη τρύπα και να φθάσει μέχρι τον ορίζοντα γεγονότων εκεί θα μπορούσε να ''αποβάλλει'' από το διαστημόπλοιο άχρηστα μέρη ή απόβλητα και να τα διοχετεύσει στην μαύρη τρύπα και έτσι θα μπορέσουν να πάρουν την πολλάπλασια ενέργεια,βέβαια είναι παλιό άρθρο οπότε μπορεί να έχω κάνει και κανά λάθος.

Όσο για τον ανεφοδιασμό και πάλι έχω κάποια αντίρρηση σχετικά ότι το Σύμπαν δεν αποτελείται μόνο από υδρογόνο αλλά και από άλλα στοιχεία όπως το ήλιο,βηρύλλιο και λίθιο,οπότε πρέπει να βρούν τρόπο να απομονώσουν το υδρογόνο και να αποθηκευτεί σε μεγάλες ποσότητες κάτι που θεωρώ κάπως ανέφικτο τη δεδομένη στιγμή.

[Δροσος Γεωργιος]

Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος.

Θελοντας να βοηθησω στην πραγματικα ενδιαφερουσα συζητηση του Dimitri και τις Nansy θα μεταφερω μερικα απο αυτα που εχω γραψει στην ενοτητα Διαστημικη Εξερευνηση.

Οταν ξεκινουσα την ενοτητα στις 23/10/2007 ρωτουσα:

Με αφορμη τα 50 χρονια απο την εναρξη της διαστημικης περιπετειας θα ηθελα να ξεκινησω μια συζητηση για τις προ-

οπτικες αυτης της μοναδικης και πρωτοπορας εξερευνητικης προσπαθειας

του ανθρωπινου γενους.Ολοι νιωθουμε οτι η εξερευνηση του διαστηματος

ειναι το μελλον και οτι τολμηρα και υπευθυνα θα πρεπει να προχωρησουμε

στα επομενα βηματα-ολοκληρωση ISS -βασεις και επιστημονικα εργαστη-

ρια στην Σεληνη - αποικισμος του Αρη(Γεωπλασια) και επεται συνεχεια.

Εδω θα ηθελα να βαλω ενα κρισιμο ερωτημα κατα την γνωμη μου που

ειναι ποιους τροπους μεταβασης περα απο την Σεληνη εχουμε π.χ. για

τον Αρη.Ποιο ειναι το μελλον των κινητηρων με χημικα καυσιμα (Ερωτηση¨

ποια ειναι η μεγαλυτερη ταχυτητα που εχουμε επιτυχει μ*αυτα) και αν

γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα

κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο

αυτες των χημικων καυσιμων.

Τοτε πρωτη απαντησε η nansy αλλα στην συνεχεια ανεβασα ενα πινακα

στις 24/10/2007

θα ηθελα να σας δειξω ενα πινακα για

τον χρονο προσεγγισης των πλανητων του ηλιακου μας συστηματος με την

ταχυτητα 11,6Km/sec και με μια υποθετικη ταχυτητα 300Km/sec δηλαδη

το 1/1000 της ταχυτητας του φωτος.

Αποσταση απο την Γη (σε εκατ.χιλ*)

Ελαχιστη Μεγιστη

1.Ερμης=89.100.000.*(88,90ημ=3,44ημ)-94.100.000*(93,89ημ=3,63ημ)

 

2.Αφροδιτη=41.400.000.*(41,31ημ=1,60ημ)-257.000.000

(256,43ημ=9,92ημ)

3.Αρης=55.700.000.*(55,58ημ=2,15ημ)-399.000.000*

(398,11ημ=15,39ημ)

4.Διας=628.760.000.*(627,35ημ=24,26ημ)-970.000.000*

(967,83ημ=37,42ημ)

5.Κρονος=1.274.000.000*(1271,15ημ=49,15ημ)

2.587.000.000*(2581,22ημ=99,81ημ)

6.Ουρανος=2.587.000.000*(2581,22ημ=99,81ημ)

3.156.000.000*(3148,95ημ=121,76ημ)

7.Ποσειδων=4.313.000.000*(4303,36ημ=166,40ημ)

4.683.000.000*(4672,53ημ=180.67ημ)

8.Πλουτων=4.290.000.000*(4280,41ημ=165,51ημ)

7.520.000.000*(7503ημ=290,12ημ)

Απο τον πινακα αυτο φαινεται καθαρα οτι αν θελουμε να αποικισουμε

το ηλιακο μας συστημα θα πρεπει να φτιαξουμε κινητηρες προωθησης

για μεγαλυτερες ταχυτητες.

Ψαχνοντας απαντηση σε αυτο το ερωτημα εφτασα τελικα και εγω στο οτι

ειναι οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης

(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket. Αυτοι

ειναι οι κινητηρες που μπορουν να δωσουν την ταχυτητα των 300 Km/sec(1/1000 ταχ. φωτος).

Σε σχετικο αρθρο βρηκα ακομα το ποσοστο βαρους των καυσιμων σε διαφορους κινητηρες.Σημαντικοτατο γιατι δινει το τι μπορεις να φορτωσεις για το ταξιδι σου.

1.Χημικοι-55% βαρος καυσιμων.

2.Θερμοπυρηνικοι-33% βαρος καυσιμων.

3.Ιοντικοι-22% βαρος καυσιμων.

4.Μαγνητοπλασματοδυναμικοι-6,7% εως 31% αναλογα την ωση που θα ζητηθει να παραγουν.

5.Παλμοεπαγωγικοι-14% βαρος καυσιμων.

6.VASIMR-(Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης)-2,4% εως 46% αναλογα την ωση.

Φαινεται καθαρα οτι οι κινητηρες VASIMR ειναι οι πιο ικανοι για να δωσουν την δυνατοτητα να ταξιδεψουμε στο Ηλιακο μας Συστημα.

[nansy]

Ευχαριστώ τον Δροσος Γεωργιος για την παράθεση που έκανε..Θα συμφώνησω με τα λεγόμενα του αλλά το θέμα για το ότι οι κινητηρες VASIMR θα έχουν ως κύριο καύσιμο το υδρογόνο με προβληματίζει σε μεγάλο βαθμό καθώς έχει προαναφερθεί πώς μπορούμε να το παρέχουμε από το διάστημα κάτι που για μένα είναι ανέφικτο τη δεδομένη στιγμή καθώς το Σύμπαν απότελείται και από άλλα στοιχεία και αυτό που πρέπει να γίνει είναι να απομονώσουν το υδρογόνο και να το αποθηκεύσουν σε επαρκείς ποσότητες καθώς τα διαστημόπλοια χρησιμοποιούν τόνους καυσίμων...Η διαδικασία αυτή εκτός ότι θα είναι δαπανηρή θα είναι και τρομερά χρονοβόρα..

 

Πραγματικά πίστευω πως την δεδομένη στιγμή μας ικανοποιούν οι κινήτηρες στερεών καυσίμων παρότι που ισχύς τους δεν μας προσφέρει πολλά για ταξίδια πέρα από την Σελήνη..

[nansy]

Ευχαριστώ τον Δροσος Γεωργιος για την παράθεση που έκανε..Θα συμφώνησω με τα λεγόμενα του αλλά το θέμα για το ότι οι κινητηρες VASIMR θα έχουν ως κύριο καύσιμο το υδρογόνο με προβληματίζει σε μεγάλο βαθμό καθώς έχει προαναφερθεί πώς μπορούμε να το παρέχουμε από το διάστημα κάτι που για μένα είναι ανέφικτο τη δεδομένη στιγμή καθώς το Σύμπαν απότελείται και από άλλα στοιχεία και αυτό που πρέπει να γίνει είναι να απομονώσουν το υδρογόνο και να το αποθηκεύσουν σε επαρκείς ποσότητες καθώς τα διαστημόπλοια χρησιμοποιούν τόνους καυσίμων...Η διαδικασία αυτή εκτός ότι θα είναι δαπανηρή θα είναι και τρομερά χρονοβόρα..

 

Πραγματικά πίστευω πως την δεδομένη στιγμή μας ικανοποιούν οι κινήτηρες στερεών καυσίμων παρότι που ισχύς τους δεν μας προσφέρει πολλά για ταξίδια πέρα από την Σελήνη..

[nansy]

Ευχαριστώ τον Δροσος Γεωργιος για την παράθεση που έκανε..Θα συμφώνησω με τα λεγόμενα του αλλά το θέμα για το ότι οι κινητηρες VASIMR θα έχουν ως κύριο καύσιμο το υδρογόνο με προβληματίζει σε μεγάλο βαθμό καθώς έχει προαναφερθεί πώς μπορούμε να το παρέχουμε από το διάστημα κάτι που για μένα είναι ανέφικτο τη δεδομένη στιγμή καθώς το Σύμπαν απότελείται και από άλλα στοιχεία και αυτό που πρέπει να γίνει είναι να απομονώσουν το υδρογόνο και να το αποθηκεύσουν σε επαρκείς ποσότητες καθώς τα διαστημόπλοια χρησιμοποιούν τόνους καυσίμων...Η διαδικασία αυτή εκτός ότι θα είναι δαπανηρή θα είναι και τρομερά χρονοβόρα..

 

Πραγματικά πίστευω πως την δεδομένη στιγμή μας ικανοποιούν οι κινήτηρες στερεών καυσίμων παρότι που ισχύς τους δεν μας προσφέρει πολλά για ταξίδια πέρα από την Σελήνη..

[nansy]

Συγνώμη γ το διπλό πόστ..