Οταν ομως ο απεναντι παιρνει το θαρρος και προσεγγιζει ομολογωντας ποσο ομορφο ειναι το φεγγαροφως, του προσφερεις μια ματια μεσα απο το προσωπικο σου παραθυρο στο συμπαν, για να μεινει αναυδος η αδιαφορος απο την θεα, και ως αποτελεσμα, ειτε να κατσει μαζι σου για μια περιπλανηση στα ορη της Σεληνης, ειτε να επιστρεψει σπιτι στην υστερικη γυναικα του και να ταξιδεψει μονος του νοερα, αργοτερα οταν δεν θα τον πιανει υπνος και θα συλλογιεται το θεαμα...