Η ταχύτητα του φωτός ΕΙΝΑΙ μια σταθερά, η "C", με τιμή 299. 792. 500 m/sec στο ΚΕΝΟ. Σε όλα τα οπτικώς διαφανή υλικά όμως η ταχύτητα αυτή μειώνεται: στο νερό γίνεται 230.609.615 m/sec. Είναι δυνατόν να ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ αυτή η τιμή από σωματίδια υψηλών ενεργειών, πχ φορτισμένα σωματίδια β (ηλεκτρόνια) που παράγονται από πυρηνικές αντιδράσεις σχάσεως. Το 1936 ο Pavel Cerenkov (βραβείο Nobel 1958) κατόρθωσε να επιτχύνει ηλεκτρόνια με ταχύτητες 257.500.000 m/sec (στο νερό). Τότε προκύπτει το Φαινόμενο Cerenkov: Ένας κώνος γαλάζιου φωτός. Το φαινόμενο αυτό (ακτινοβολία Cerenkov) είναι ανάλογο του κρουστικού κύματος που δημιουργείται όταν ξεπεραστεί η ταχύτητα του ήχου (υπερηχητικά jets). Εδώ συμβαίνει το εξής: το φορτισμένο σωματίδιο β στην πορεία του "πολώνει" τα μόρια του νερού (τείνει να τα αναδιατάξει σε ορισμένη διεύθυνση) και έτσι στρεβλώνεται τοπικά το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Μετά τη διέλευσή του τα μόρια σπεύδουν να αποκαταστήσουν την αρχική τους διάταξη με αποτέλεσμα οι παλμοί Cerenkov να ενισχύονται λόγω ενισχυτικής συμβολής (άν η ταχύτητα του σωματιδίου είναι μικρότερη από αυτήν του φωτός στο συγκεκριμένο μέσο οι οι παλμοί Cerenkov αποσβένυνται λόγω αναιρετικής συμβολής). Μπορείς να δεις το φαινόμενο αν κοιτάξεις τη δεξαμενή νερού ενός πυρηνικού αντιδραστήρα, ως ένα "απόκοσμο γαλάζιο φως" που εκπέμπεται. Αντίστοιχο φαινόμενο προκύπτει με την κοσμική ακτινοβολία. Εδώ τα σωματίδια είναι τα υπο ανίχνευση νετρίνα. Οι γαλάζιοι κώνοι Cerenkov είναι ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ, και ανιχνεύονται μέσω πολύπλοκου δικτύου ευαίσθητων φωτοπολλαπλασιαστών. (βλ πειράματα SuperKamiokaNDE, Nestor, κλπ.) ΥΣ: βλέπε και ίντερνετ, άπειρα links. Ελπίζω να βοήθησα, Βαγγέλης.