Αγαπητέ Rigelian, Συμφωνώ απόλυτα με την κριτική σου διάθεση. Αλλά... Η φύση είναι ανώτερη του ανθρώπου. Υπάρχει και εξελίσσεται χωρίς να την ενδιαφέρει (όπως τον άνθρωπο) μέσα από επιστήμη, φιλοσοφία, κλπ., να αποδικνύει την (και) ανωτερότητά της...Δηλαδή, να αποδυκνύει την ανωτερότητά της σε σχέση με τι? Με τον εαυτό της? Ενώ συμφωνώ με την κριτική σου διάθεση, όπως θα συμφωνούσε και ο Ηράκλειτος ο οποίος υπήρξε μέγας επανστάτης της διανόησης, θα διαφωνήσω με τα περί "μη-ανωτερώτητας" του οτιδήποτε από τον άνθρωπο. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει θεός ή δεν πιστεύουμε στην ύπαρξει θεϊκού στοιχείου, είναι φρόνιμο να ισχυριζόμαστε ότι δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ ανώτερο από τον άνθρωπο και μάλιστα την στιγμή που όσο η επιστήμες εξελίσσονται τόσο πιο κοντά σε αδιέξοδα φτάνουμε ανακαλύπτοντας ότι ακόμα περισσότερα δεν ξέρουμε? Ναι, εξερευνώ και μαθαίνω τον κόσμο. Μαθαίνω και να τον αγαπώ και να τον σέβομαι γιατί μου φανερώνεται και δίνει νόημα στη ζωή μου. Δηλαδή, τι είναι "ανώτερο"? Μια μπανάνα ή ένας "πίθηκος"? Πολύ Φιλικά, Τάσος.