Δροσος Γεωργιος

Η Έρευνα του Σταθμού της Τρίτης Προάγει την Υγεία του Πληρώματος καθώς το Πλήρωμα Αποσυσκευάζει το Φορτίο. Η βιοϊατρική έρευνα κορυφώθηκε στο επιστημονικό πρόγραμμα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Τρίτη, καθώς τα πληρώματα της Αποστολής 73 και της Αποστολής Axiom 4 (Ax-4) εξερεύνησαν την κυτταρική ανοσία και την ηλεκτρική μυϊκή διέγερση. Οι μεταφορές φορτίου και η συντήρηση του εξοπλισμού άσκησης ολοκλήρωσαν την ημέρα για τους διαστημικούς κατοίκους. Ο Διοικητής του Σταθμού Takuya Onishi από την JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης) ξεκίνησε τη βάρδιά του συνεχίζοντας τις σπουδές του στη διαστημική βιολογία και συλλέγοντας δείγματα αίματος και σάλιου για επεξεργασία και αποθήκευση. Περιέστρεψε τα δείγματα σε μια φυγόκεντρο και στη συνέχεια τοποθέτησε τα δείγματα αίματος σε μια επιστημονική κατάψυξη. Στη συνέχεια, αποθήκευσε τα δείγματα σάλιου στον θερμοκοιτίδα Kubik. Τα δείγματα θα αναλυθούν για να κατανοηθεί η επίδραση της μικροβαρύτητας στην κυτταρική ανοσία, να παρακολουθηθούν οι ανοσολογικές αντιδράσεις που σχετίζονται με το στρες στο διάστημα και να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα ανοσίας που προκαλούνται από το διάστημα. Οι μηχανικοί πτήσης της NASA Jonny Kim, Nichole Ayers και Anne McClain πέρασαν την ημέρα τους σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων συντήρησης του τροχιακού εργαστηρίου και υποστήριξης του πληρώματος. Ο Κιμ επικεντρώθηκε κυρίως στις υδραυλικές εγκαταστάσεις της τροχιάς καθώς αποστράγγιζε και αντικαθιστούσε τις δεξαμενές στη μονάδα Tranquility. Ο Άγιερς έλεγξε τα εξαρτήματα τροφοδοσίας και τα καλώδια μέσα στη μονάδα εργαστηρίου Destiny και στη συνέχεια απενεργοποίησε και αποθήκευσε ένα μικροσκόπιο. Ο ΜακΚλέιν έκανε ένα τεστ γνωστικής λειτουργίας σε έναν φορητό υπολογιστή και συνέχισε να υποστηρίζει το πλήρωμα του Ax-4 κατά τη διάρκεια του πολυάσχολου ερευνητικού τους προγράμματος.Η βετεράνος αστροναύτης Πέγκι Γουίτσον και οι συνάδελφοί της στο Ax-4, Σούμπχανσου Σούκλα, Σλάβος Ουζνάνσκι-Βισνιέφσκι και Τίμπορ Κάπου συνέχισαν τις πολυάριθμες διαστημικές τους έρευνες σε όλο το τροχιακό εργαστήριο. Οι ιδιωτικοί αστροναύτες, κατά τη δεύτερη πλήρη εβδομάδα τους στον σταθμό, εξερεύνησαν την ηλεκτρική διέγερση των μυών για να βελτιώσουν τις διαστημικές προπονήσεις και να αντιμετωπίσουν την μυϊκή ατροφία στη μικροβαρύτητα. Άλλα πειράματα του Ax-4 την Τρίτη εξέτασαν υφάσματα στολών που προάγουν τη θερμική άνεση κατά την άσκηση σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, την ψυχική υγεία του πληρώματος και τη διαστημική γεωργία.Οι μηχανικοί πτήσης της Roscosmos, Σεργκέι Ριζίκοφ και Αλεξέι Ζουμπρίτσκι, πέρασαν τη βάρδιά τους την Τρίτη εργαζόμενοι μαζί στη μονάδα εξυπηρέτησης Zvezda επισκευάζοντας και τοποθετώντας εξαρτήματα σε έναν διάδρομο, έναν από τους δύο μέσα στον διαστημικό σταθμό, συμπεριλαμβανομένου του διαδρόμου COLBERT που βρίσκεται στο Tranquility. Ο μηχανικός πτήσης Kirill Peskov ξεκίνησε την ημέρα του αναλύοντας βιολογικά δείγματα από τους συναδέλφους του κοσμοναύτες και στη συνέχεια επισκεύασε τον εξοπλισμό βιντεοσκόπησης. Ολοκλήρωσε τη βάρδιά του μεταφέροντας νερό από το νεοαφιχθέν διαστημόπλοιο Progress 92 και ξεφορτώνοντας μερικούς από τους τρεις τόνους προμηθειών και υλικού πληρώματος. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram.Ο ιδιωτικός αστροναύτης της αποστολής Axiom 4, Tibor Kapu (αριστερά), από την Ουγγαρία, φορτώνει ερευνητικά δείγματα σε μια καταψύκτη επιστημονικών δεδομένων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη βοήθεια του διοικητή της αποστολής 73, Takuya Onishi, από την JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης). https://www.nasa.gov/blogs/spacestation/2025/07/08/tuesdays-station-research-advancing-crew-health-as-crew-unpacks-cargo/

Το Webb της NASA Ξύνεται Πέρα από την Επιφάνεια του Ποδιού της Γάτας για την 3η Επέτειο. Είναι το νιαούρισμα της γάτας! Για να γιορτάσει την τρίτη χρονιά που αποκαλύπτει εκπληκτικές σκηνές του σύμπαντος σε υπέρυθρο φως, το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA «ξεριζώνει» τα παχιά, σκονισμένα στρώματα ενός τμήματος μέσα στο Νεφέλωμα Ποδιού της Γάτας (NGC 6334). Εστιάζοντας την κάμερα NIRCam (Κάμερα Εγγύς Υπερύθρου) του Webb σε ένα μόνο «φακό» μέσα σε αυτήν την ενεργή περιοχή σχηματισμού άστρων, αποκάλυψε ένα υποσύνολο μίνι φακόντων, τα οποία φαίνεται να περιέχουν νεαρά αστέρια που διαμορφώνουν το περιβάλλον αέριο και σκόνη. Η ματιά του Webb σε αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή του Νεφελώματος Ποδιού της Γάτας μόλις ξύνει την επιφάνεια των τριών ετών πρωτοποριακής επιστήμης του τηλεσκοπίου. «Τρία χρόνια μετά την έναρξη της αποστολής του, το Webb συνεχίζει να υλοποιεί τον σχεδιασμό του - αποκαλύπτοντας προηγουμένως κρυφές πτυχές του σύμπαντος, από τη διαδικασία σχηματισμού των αστεριών μέχρι μερικούς από τους πρώτους γαλαξίες», δήλωσε ο Shawn Domagal-Goldman, αναπληρωτής διευθυντής του Τμήματος Αστροφυσικής στην έδρα της NASA στην Ουάσινγκτον. «Καθώς σπάει επανειλημμένα τα δικά του ρεκόρ, το Webb αποκαλύπτει επίσης άγνωστα για να αντιμετωπίσουν νέες γενιές εμβληματικών αποστολών. Είτε πρόκειται για την παρακολούθηση των μυστηρίων της σκοτεινής ύλης με το σχεδόν ολοκληρωμένο Ρωμαϊκό Διαστημικό Τηλεσκόπιο Nancy Grace της NASA, είτε για τον περιορισμό της αναζήτησής μας για ζωή σε πλανήτες σαν τη Γη με το Παρατηρητήριο Κατοικήσιμοι Κόσμοι, τα ερωτήματα που έχει θέσει το Webb είναι εξίσου συναρπαστικά με τις απαντήσεις που μας δίνει». Ευέλικτη Σχηματισμός Αστέρων Η εξέλιξη από ένα μεγάλο μοριακό νέφος σε τεράστια αστέρια περιλαμβάνει πολλαπλά βήματα, μερικά από τα οποία δεν είναι ακόμη καλά κατανοητά από τους αστρονόμους. Βρίσκεται περίπου 4.000 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Σκορπιού, το Νεφέλωμα Cat's Paw προσφέρει στους επιστήμονες την ευκαιρία να μελετήσουν την ταραγμένη διαδικασία από σύννεφο σε άστρο με μεγάλη λεπτομέρεια. Η παρατήρηση του νεφελώματος από τον Webb στο εγγύς υπέρυθρο φως βασίζεται σε προηγούμενες μελέτες του Hubble της NASA και του αποσυρμένου διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer σε ορατό και υπέρυθρο φως, αντίστοιχα.Με την ευκρινή του ανάλυση, το Webb δείχνει δομικές λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά που δεν έχουν ξαναδεί: Τα τεράστια νεαρά αστέρια διασπούν κοντινό αέριο και σκόνη, ενώ το φωτεινό τους φως παράγει μια φωτεινή νεφελώδη λάμψη που απεικονίζεται με μπλε χρώμα. Είναι μια προσωρινή σκηνή όπου τα ανατρεπτικά νεαρά αστέρια, με τη σχετικά σύντομη ζωή και τη φωτεινότητά τους, έχουν έναν σύντομο αλλά σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη ιστορία της περιοχής. Ως συνέπεια της ζωντανής συμπεριφοράς αυτών των τεράστιων αστεριών, η τοπική διαδικασία σχηματισμού αστεριών τελικά θα σταματήσει. Περίπλοκη Δομή της Όπερας Ξεκινήστε με το φασόλι toe στο πάνω κέντρο, το οποίο ονομάζεται "Όπερα" για την κυκλική, κλιμακωτή δομή του. Οι κύριοι παράγοντες για τη θολή μπλε λάμψη της περιοχής είναι πιθανότατα προς το κάτω μέρος της: είτε το φως από τα φωτεινά κιτρινωπά αστέρια είτε από μια κοντινή πηγή που εξακολουθεί να είναι κρυμμένη πίσω από την πυκνή, σκούρα καφέ σκόνη.Ακριβώς κάτω από τα πορτοκαλί-καφέ στρώματα σκόνης βρίσκεται ένα φωτεινό κίτρινο αστέρι με αιχμές περίθλασης. Ενώ αυτό το τεράστιο αστέρι έχει αποκολληθεί στο άμεσο περιβάλλον του, δεν μπόρεσε να ωθήσει το αέριο και τη σκόνη μακριά σε μεγαλύτερες αποστάσεις, δημιουργώντας ένα συμπαγές κέλυφος περιβάλλοντος υλικού.Κοιτάξτε προσεκτικά για να παρατηρήσετε μικρές κηλίδες, όπως η περιοχή σε σχήμα διαπασών ακριβώς αριστερά της Όπερας, που περιέχουν λιγότερα αστέρια. Αυτές οι φαινομενικά κενές ζώνες υποδεικνύουν την παρουσία πυκνών νηματίων σκόνης στο προσκήνιο που φιλοξενούν αστέρια που εξακολουθούν να σχηματίζονται και εμποδίζουν το φως των αστεριών στο φόντο. Προβολέας στα αστέρια Προς το κέντρο της εικόνας υπάρχουν μικρές, φλογερές κόκκινες συστάδες διάσπαρτες ανάμεσα στην καφέ σκόνη. Αυτές οι λαμπερές κόκκινες πηγές σηματοδοτούν περιοχές όπου βρίσκεται σε εξέλιξη μαζικός σχηματισμός αστεριών, αν και με σκοτεινό τρόπο.Μερικά τεράστια μπλε-λευκά αστέρια, όπως αυτό στο κάτω αριστερό toe bean, φαίνεται να είναι πιο ευκρινή από άλλα. Αυτό συμβαίνει επειδή οποιοδήποτε ενδιάμεσο υλικό μεταξύ του αστεριού και του τηλεσκοπίου έχει διαλυθεί από την αστρική ακτινοβολία.Κοντά στο κάτω μέρος αυτού του toe bean υπάρχουν μικρά, πυκνά νήματα σκόνης. Αυτές οι μικροσκοπικές συστάδες σκόνης κατάφεραν να παραμείνουν παρά την έντονη ακτινοβολία, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι αρκετά πυκνές για να σχηματίσουν πρωτοαστέρες. Ένα μικρό τμήμα κίτρινου στα δεξιά υποδεικνύει τη θέση ενός ακόμα τυλιγμένου σε αστέρα μεγάλης μάζας που κατάφερε να λάμψει μέσα από το παρεμβαλλόμενο υλικό.Σε όλη αυτή τη σκηνή υπάρχουν πολλά μικρά κίτρινα αστέρια με αιχμές περίθλασης. Φωτεινά μπλε-λευκά αστέρια βρίσκονται στο προσκήνιο αυτής της εικόνας Webb, αλλά μερικά μπορεί να αποτελούν μέρος της πιο εκτεταμένης περιοχής του Νεφελώματος Cat's Paw.Μια εντυπωσιακή πτυχή αυτής της εικόνας Webb είναι το φωτεινό, κόκκινο-πορτοκαλί οβάλ επάνω δεξιά. Ο χαμηλός αριθμός αστεριών στο φόντο υποδηλώνει ότι πρόκειται για μια πυκνή περιοχή που μόλις ξεκινά τη διαδικασία σχηματισμού των αστεριών. Μερικά ορατά και ακόμα καλυμμένα αστέρια είναι διάσπαρτα σε όλη αυτήν την περιοχή, τα οποία συμβάλλουν στον φωτισμό του υλικού στη μέση. Μερικά ακόμα τυλιγμένα αστέρια αφήνουν σημάδια της παρουσίας τους, όπως ένα τόξο στο κάτω αριστερό μέρος, το οποίο υποδηλώνει μια ενεργητική εκτόξευση αερίου και σκόνης από μια φωτεινή πηγή. Εξερευνήστε περαιτέρω αυτό το υποσύνολο των φασολιών toe ξεκινώντας μια αφηγηματική περιήγηση ή πλησιάζοντας την εικόνα. Σας προσκαλούμε επίσης να θυμηθείτε τα τρία χρόνια επιστημονικών παρατηρήσεων του Webb. Βίντεο Α (Αφηγηματική Οπτικοποίηση): Κοσμικά Σπήλαια στο Νεφέλωμα Cat's Paw Αυτή η οπτικοποίηση εξερευνά ένα υποσύνολο δομών που θυμίζουν φασόλια toe μέσα σε ένα τμήμα του Νεφελώματος Cat's Paw, μιας τεράστιας, τοπικής περιοχής σχηματισμού άστρων που βρίσκεται περίπου 4.000 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Σκορπιού. Αυτή η εικόνα από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA σε εγγύς υπέρυθρο φως δημοσιεύθηκε προς τιμήν της τρίτης επετείου επιστημονικών δραστηριοτήτων του τηλεσκοπίου. Από την έναρξη των επιστημονικών δραστηριοτήτων του τον Ιούλιο του 2022, οι παρατηρήσεις του Webb για το σύμπαν μας έχουν εντυπωσιάσει τους επιστήμονες και το κοινό. Γλιστρήστε στο κάτω αριστερό φασόλι toe, περνώντας δίπλα από πολλά μικρά κίτρινα αστέρια στην πορεία, όπου νήματα αερίου και σκόνης πλαισιώνουν την σπηλαιώδη περιοχή. Η νεφελώδης λάμψη της περιοχής, που αναπαρίσταται με μπλε χρώμα, προέρχεται από το έντονο φως τεράστιων νεαρών αστεριών. Πλέστε προς το πάνω μέρος του φασολιού, το οποίο έχει το παρατσούκλι «Όπερα» για την κυκλική, κλιμακωτή δομή του. Καθώς κινείστε, θα περάσετε από πορτοκαλί-καφέ σκόνη που ποικίλλουν σε πυκνότητα και μικρές, φλογερές κόκκινες συστάδες όπου συμβαίνει ο σχηματισμός των αστεριών, αν και με σκοτεινό τρόπο. Βίντεο Β: Ζουμ στο Νεφέλωμα Cat's Paw Αυτό το βίντεο με ζουμ δείχνει τη θέση του Νεφελώματος Cat's Paw στον ουρανό. Ξεκινά με μια φωτογραφία εδάφους από τον αείμνηστο αστροφωτογράφο Akira Fujii και στη συνέχεια δείχνει εικόνες από την Ψηφιακή Έρευνα Ουρανού. Το βίντεο στη συνέχεια εστιάζει σε ένα επιλεγμένο τμήμα του ουρανού για να αποκαλύψει μια εικόνα του Νεφελώματος Cat's Paw από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο ορατό φως. Το βίντεο συνεχίζει να ζουμάρει σε ένα τμήμα του Cat's Paw, το οποίο σταδιακά μεταβαίνει στην εκπληκτική εικόνα που τράβηξε το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA σε εγγύς υπέρυθρο φως. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb είναι το κορυφαίο διαστημικό επιστημονικό παρατηρητήριο στον κόσμο. Το Webb λύνει μυστήρια στο ηλιακό μας σύστημα, κοιτάζοντας πέρα από μακρινούς κόσμους γύρω από άλλα αστέρια και διερευνώντας τις μυστηριώδεις δομές και την προέλευση του σύμπαντός μας και τη θέση μας σε αυτό. Το Webb είναι ένα διεθνές πρόγραμμα με επικεφαλής τη NASA με τους συνεργάτες της, την ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) και την CSA (Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος). Για να μάθετε περισσότερα για το Webb, επισκεφθείτε τη διεύθυνση: https://science.nasa.gov/webb

Συνεχίζοντας την αναζήτηση αργίλου. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα, η Perseverance εξερευνά το οροπέδιο Krokodillen αναζητώντας αργιλώδη πετρώματα. Ένα προηγούμενο ιστολόγιο ανέφερε ότι αυτά τα πετρώματα θα μπορούσαν να κρύβουν ενδείξεις για το υδάτινο παρελθόν του Άρη και η Perseverance εξερευνά πολλαπλές πιθανές τοποθεσίες για να βρει έναν κατάλληλο στόχο για δειγματοληψία. Όταν δεν βρέθηκε στόχος δειγματοληψίας στην προηγούμενη έξαρση, η Επιστημονική Ομάδα αποφάσισε να επιστρέψει στην τοποθεσία "Main Topsail". Σε μια μόνο διαδρομή προς αυτήν την περιοχή, η Perseverance οδήγησε 411,7 μέτρα (1.350,7 πόδια ή λίγο πάνω από ένα τέταρτο του μιλίου) - η μεγαλύτερη απόσταση οδήγησης που έχει επιτευχθεί ποτέ από ρομποτικό όχημα σε άλλο πλανήτη. Πάμε, Πέρσι, πάμε! Πίσω στην περιοχή κοντά στο "Main Topsail" και το "Salmon Point", η ομάδα προσπάθησε να τρίψει και να δειγματίσει τα αργιλώδη πετρώματα σε μερικούς διαφορετικούς στόχους. Αυτά τα πετρώματα, ωστόσο, αποδεικνύονται πολύ εύθραυστα και δύσκολα στη δειγματοληψία και την τρίψιμο. Το Perseverance έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν δύσκολα λεπτά πετρώματα, όπως κατά τη διάρκεια της εκστρατείας μετώπου ανεμιστήρα μέσα στον κρατήρα Jezero. Σε αυτό το σενάριο και σε αυτό, οι ομάδες Επιστήμης και Μηχανικής συνεργάζονται επιμελώς για να βρουν τους στόχους υψηλότερης προτεραιότητας και να βρουν πετρώματα που θα μπορούσαν να αντέξουν την τριβή και τις διαδικασίες πυρηνοληψίας. Σε αυτήν την περίπτωση, η ομάδα αποφάσισε να επιστρέψει στην τοποθεσία μιας προηγούμενης τριβής, το "Strong Island", για να λάβει δείγματα από το βράχο που έχουμε ήδη τριβεί και αναλύσει. Αυτή η τριβή έδειξε την ισχυρή αργιλώδη υπογραφή που η ομάδα θέλει να λάβει δείγμα και θα κάνουμε μια ακόμη προσπάθεια πυρηνοληψίας αυτή την εβδομάδα.Μια έγχρωμη εικόνα από την επιφάνεια του Άρη δείχνει ανώμαλο κίτρινο-καφέ έδαφος, καλυμμένο με χαλίκι και πολύ μεγαλύτερα επίπεδα, γωνιώδη πετρώματα που φαίνονται πάνω από την επιφάνεια. Ένα τμήμα του ρόβερ Perseverance είναι ορατό στην κάτω αριστερή γωνία της εικόνας. Το ρόβερ Mars Perseverance της NASA απέκτησε αυτήν την εικόνα του στόχου "Gallants", που ονομάστηκε από τον συμμετέχοντα στο Make-A-Wish, Joshua, που βρίσκεται στο κάτω αριστερό τεταρτημόριο της εικόνας. Το Perseverance χρησιμοποίησε την ενσωματωμένη αριστερή κάμερα πλοήγησης (Navcam), η οποία βρίσκεται ψηλά στον ιστό του ρόβερ και βοηθά στην οδήγηση, για να καταγράψει την εικόνα την 1η Ιουλίου 2025 (1551η ηλιακή ώρα ή 1.551η ημέρα του Άρη της αποστολής Mars 2020), κατά την τοπική μέση ηλιακή ώρα 13:10:08. Την περασμένη εβδομάδα, η ομάδα Perseverance φιλοξένησε δύο πολύ ξεχωριστούς επισκέπτες, τη Madeline και τον Joshua, και είχε τη μοναδική τιμή να εκπληρώσει τις επιθυμίες τους μέσω του ιδρύματος Make-A-Wish. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στο JPL, η Madeline και ο Joshua ονομάστηκαν επίτιμα μέλη της Ομάδας Επιχειρήσεων Mars 2020. Επισκέφτηκαν τα δοκιμαστικά ρόβερ στην αυλή του JPL Mars, παρακολούθησαν δεδομένα να φτάνουν από το ρόβερ με την ομάδα επιχειρήσεων Perseverance και παρακολούθησαν μια συνάντηση σχεδιασμού του ρόβερ, συνεργαζόμενη με τα μέλη της ομάδας επιστήμης και μηχανικής στην πανεπιστημιούπολη. Η Madeline και ο Joshua θα είναι για πάντα συνδεδεμένοι με την αποστολή Mars 2020, καθώς ο καθένας επέλεξε το όνομα ενός από τους στόχους σχεδιασμού μας. Ο στόχος της Madeline, «Jigging Cove», ήταν στόχος για την ανάλυση «όλων των τεχνικών» των Mastcam-Z και SuperCam, συμπεριλαμβανομένων των LIBS, VISIR και RMI. Η επιλογή του Joshua, «Gallants», θα χρησιμοποιηθεί για τον επόμενο στόχο πυρήνωσης. Συνεχίζοντας την ανθεκτικότητα που επέδειξαν η Madeline και ο Joshua, το Perseverance θα επιχειρήσει να λάβει δείγματα από αυτό το πλούσιο σε άργιλο υπόβαθρο πριν συνεχίσει την έρευνα κατά μήκος του χείλους του κρατήρα Jezero.Το ρόβερ Mars Perseverance της NASA απέκτησε αυτήν την εικόνα που δείχνει τον στόχο «Jigging Cove», που ονομάστηκε από τη Madeline, συμμετέχουσα στο Make-A-Wish, και βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας. Το Perseverance χρησιμοποίησε την αριστερή κάμερα Mastcam-Z, μία από ένα ζεύγος καμερών που βρίσκονται ψηλά στον ιστό του ρόβερ, για να καταγράψει την εικόνα στις 27 Ιουνίου 2025 (Ηλιοφάνεια 1547 ή Αρειανή ημέρα 1.547 της αποστολής Mars 2020) στην τοπική μέση ηλιακή ώρα 11:26:04. https://science.nasa.gov/blog/continuing-the-quest-for-clays/

Αστρικό Δίδυμο. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble της NASA κατέγραψε ένα φωτεινό μεταβλητό αστέρι, το V 372 Orionis, και τον συνοδό του σε αυτήν την εορταστική εικόνα που δημοσιεύθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2023. Το ζευγάρι βρίσκεται στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα, μια κολοσσιαία περιοχή σχηματισμού αστεριών περίπου 1.450 έτη φωτός από τη Γη. Το V 372 Orionis είναι ένας ιδιαίτερος τύπος μεταβλητού αστέρα γνωστός ως Μεταβλητός Ωρίωνας. Αυτά τα νεαρά αστέρια βιώνουν κάποιες θυελλώδεις διαθέσεις και πόνους ανάπτυξης, οι οποίοι είναι ορατοί στους αστρονόμους ως ακανόνιστες διακυμάνσεις στη φωτεινότητα. Οι Μεταβλητοί Ωρίωνας συχνά συνδέονται με διάχυτα νεφελώματα, και το V 372 Orionis δεν αποτελεί εξαίρεση. Το ανομοιογενές αέριο και η σκόνη του Νεφελώματος του Ωρίωνα διαπερνούν αυτή τη σκηνή. https://www.nasa.gov/image-article/stellar-duo/

Πιλοτικό πείραμα επικοινωνίας ελληνικών αστεροσκοπείων με διαστημόπλοιο στον Άρη. Επικοινωνία με σύστημα λέιζερ με το σκάφος της αποστολής Psyche. Για τις πρωτοβουλίες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που οδήγησαν στην ανάληψη υλοποίησης εμβληματικών έργων στο τομέα του Διαστήματος και αναδεικνύουν την Ελλάδα σε ευρωπαϊκό πυλώνα ανάπτυξης καινοτομίας στις νέες διαστημικές τεχνολογίες επικοινωνιών ενημερώθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος από τον διευθυντή και πρόεδρο του ΔΣ του ΕAΑ, Σπύρο Βασιλάκο.Στη συνάντηση συμμετείχε και ο υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για θέματα Έρευνας και Καινοτομίας, Σταύρος Καλαφάτης. Όπως αναφέρει ανακοίνωση, ο κ. Βασιλάκος παρουσίασε τις εξελίξεις σε ένα μοναδικό πιλοτικό στον κόσμο πείραμα σε συνεργασία με τη NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος: την επικοινωνία με ακτίνες λέιζερ του Αστεροσκοπείου Κρυονερίου στην Κορινθία με διαστημόπλοιο στον Άρη, σε απόσταση 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, στο πλαίσιο της διαστημικής αποστολής «ΨΥΧΗ-Phyche». Το μήνυμα στάλθηκε και λίγα λεπτά αργότερα η απάντηση έφτασε στο Αστεροσκοπείο Χελμού. Πρόκειται για τη βαθύτερη ευρυζωνική ζεύξη στο διάστημα, που μπορεί να σημαίνει πραγματική «επανάσταση» στο πεδίο των τηλεπικοινωνιών.Σε αυτό το πρωτοποριακό πείραμα συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών -και με τα δύο Αστεροσκοπεία που διαθέτει στην Πελοπόννησο- με στόχο να μετατραπεί το Αστεροσκοπείο Κρυονερίου στο μεγαλύτερο διαστημικό κόμβο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η εμβληματική αυτή συνεργασία θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες στη θεματική περιοχή των οπτικών και κβαντικών επικοινωνιών και θα λειτουργήσει ως αναπτυξιακός παράγοντας, καθιστώντας το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και την Ελλάδα σημαντικό παίκτη σε διεθνές επίπεδο στις διαστημικές εφαρμογές και στις νέες τεχνολογίες. Το σκάφος της αποστολής Psyche https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978929/pilotiko-peirama-epikoinonias-ellinikon-asteroskopeion-me-diastimoploio-ston-ari/

Πιλοτικό πείραμα επικοινωνίας ελληνικών αστεροσκοπείων με διαστημόπλοιο στον Άρη. Επικοινωνία με σύστημα λέιζερ με το σκάφος της αποστολής Psyche. Για τις πρωτοβουλίες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που οδήγησαν στην ανάληψη υλοποίησης εμβληματικών έργων στο τομέα του Διαστήματος και αναδεικνύουν την Ελλάδα σε ευρωπαϊκό πυλώνα ανάπτυξης καινοτομίας στις νέες διαστημικές τεχνολογίες επικοινωνιών ενημερώθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος από τον διευθυντή και πρόεδρο του ΔΣ του ΕAΑ, Σπύρο Βασιλάκο.Στη συνάντηση συμμετείχε και ο υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για θέματα Έρευνας και Καινοτομίας, Σταύρος Καλαφάτης. Όπως αναφέρει ανακοίνωση, ο κ. Βασιλάκος παρουσίασε τις εξελίξεις σε ένα μοναδικό πιλοτικό στον κόσμο πείραμα σε συνεργασία με τη NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος: την επικοινωνία με ακτίνες λέιζερ του Αστεροσκοπείου Κρυονερίου στην Κορινθία με διαστημόπλοιο στον Άρη, σε απόσταση 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, στο πλαίσιο της διαστημικής αποστολής «ΨΥΧΗ-Phyche». Το μήνυμα στάλθηκε και λίγα λεπτά αργότερα η απάντηση έφτασε στο Αστεροσκοπείο Χελμού. Πρόκειται για τη βαθύτερη ευρυζωνική ζεύξη στο διάστημα, που μπορεί να σημαίνει πραγματική «επανάσταση» στο πεδίο των τηλεπικοινωνιών.Σε αυτό το πρωτοποριακό πείραμα συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών -και με τα δύο Αστεροσκοπεία που διαθέτει στην Πελοπόννησο- με στόχο να μετατραπεί το Αστεροσκοπείο Κρυονερίου στο μεγαλύτερο διαστημικό κόμβο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η εμβληματική αυτή συνεργασία θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες στη θεματική περιοχή των οπτικών και κβαντικών επικοινωνιών και θα λειτουργήσει ως αναπτυξιακός παράγοντας, καθιστώντας το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και την Ελλάδα σημαντικό παίκτη σε διεθνές επίπεδο στις διαστημικές εφαρμογές και στις νέες τεχνολογίες. Το σκάφος της αποστολής Psyche https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978929/pilotiko-peirama-epikoinonias-ellinikon-asteroskopeion-me-diastimoploio-ston-ari/

Τα φράγματα σε όλο τον κόσμο συγκρατούν τόσο πολύ νερό που έχουν μετατοπίσει τους πόλους της Γης. Αναδιανέμουν τη μάζα σε όλο τον πλανήτη μετατοπίζοντας τη θέση του φλοιού της Γης σε σχέση με τον μανδυα. Η κατασκευή χιλιάδων φραγμάτων από το 1835 έχει προκαλέσει ταλάντωση των πόλων της Γης σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα μεγάλα φράγματα συγκρατούν τόσο πολύ νερό που αναδιανέμουν τη μάζα σε όλο τον πλανήτη μετατοπίζοντας τη θέση του φλοιού της Γης σε σχέση με τον μανδύα, το μεσαίο στρώμα του πλανήτη.Ο μανδύας της Γης είναι κολλώδης και ο φλοιός σχηματίζει ένα συμπαγές κέλυφος που μπορεί να ολισθαίνει πάνω του. Το βάρος στον φλοιό που τον προκαλεί να μετατοπιστεί σε σχέση με τον μανδύα μετατοπίζει επίσης τη θέση των πόλων της Γης, ανέφεραν οι ερευνητές.«Οποιαδήποτε κίνηση μάζας μέσα στη Γη ή στην επιφάνειά της αλλάζει τον προσανατολισμό του άξονα περιστροφής σε σχέση με τον φλοιό, μια διαδικασία που ονομάζεται πραγματική πολική περιπλάνηση» αναφέρουν οι ερευνητέςΟι επιστήμονες γνώριζαν ήδη ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες που εκτοπίζουν τεράστιους όγκους νερού μπορούν να προκαλέσουν πολική περιπλάνηση. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο έδειξε ότι η δραματική τήξη των πάγων λόγω της κλιματικής αλλαγής μπορεί να μετακινήσει τους πόλους κατά 27 μέτρα μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Και μια μελέτη του 2023 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άντληση υπόγειων υδάτων μεταξύ 1993 και 2010 προκάλεσε πολική μετατόπιση 80 εκατοστών. Τα ευρήματα Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση στους πόλους της Γης 6,862 φραγμάτων που κατασκευάστηκαν σε όλο τον πλανήτη μεταξύ 1835 και 2011. Η ομάδα χρησιμοποίησε μια ήδη δημοσιευμένη βάση δεδομένων φραγμάτων η οποία προηγουμένως αποκάλυψε ότι ο όγκος του νερού που συγκρατούν αυτά τα φράγματα – ένας όγκος που θα μπορούσε να γεμίσει το Γκραν Κάνιον δύο φορές – είχε οδηγήσει σε πτώση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά 23 χιλιοστά.Η αποθήκευση νερού πίσω από τα φράγματα προκάλεσε την μετακίνηση των πόλων της Γης σε συνολική απόσταση 1,1 μ. κατά την περίοδο της μελέτης, διαπίστωσαν οι συγγραφείς της νέας έρευνας.«Καθώς παγιδεύουμε νερό πίσω από τα φράγματα, όχι μόνο αφαιρεί νερό από τους ωκεανούς, οδηγώντας έτσι σε παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας, αλλά αναδιανέμει επίσης τη μάζα με διαφορετικό τρόπο σε όλο τον κόσμο», δήλωσε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Νατάσα Βαλέντσιτς, μεταπτυχιακή φοιτήτρια γεωλογίας, γεωφυσικής και πλανητικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.Τα αποτελέσματα, τα οποία βασίστηκαν σε υπολογισμούς και μοντελοποίηση υπολογιστών, έδειξαν δύο διακριτές φάσεις πολικής περιπλάνησης κατά την περίοδο της μελέτης. Η πρώτη, από το 1835 έως το 1954, αντικατοπτρίζει την κατασκευή φραγμάτων μεγάλης κλίμακας στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Αυτό προκάλεσε τη μετακίνηση του Βόρειου Πόλου 20 εκατοστά πιο κοντά στον 103ο μεσημβρινό ανατολικά, μια νοητή γραμμή που εκτείνεται από βορρά προς νότο μέσω της Ρωσίας, της Μογγολίας και της Κίνας. Η στάθμη Η δεύτερη φάση, από το 1954 έως το 2011, αντικατοπτρίζει την εκτεταμένη κατασκευή φραγμάτων στην Ανατολική Αφρική και την Ασία. Αυτά τα φράγματα πρόσθεσαν μάζα στις αντίθετες πλευρές του πλανήτη από τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οδηγώντας σε μια μετατόπιση 57 εκατοστά στη θέση του Βόρειου Πόλου προς τον 117ο δυτικό μεσημβρινό, ο οποίος διασχίζει τη δυτική Βόρεια Αμερική και τον Νότιο Ειρηνικό. Η πολική περιπλάνηση δεν είναι γραμμική, αλλά σχηματίζει μια ασταθή γραμμή, γι’ αυτό και οι καθαρές μετατοπίσεις προς κάθε κατεύθυνση δεν αθροίζονται στα 3,7 πόδια.Ενώ η θέση των πόλων έχει σχετικά μικρή επίδραση στις διεργασίες της Γης, η επίδραση των φραγμάτων στη στάθμη της θάλασσας είναι σημαντική, δήλωσε η Βαλέντσικ. «Δεν πρόκειται να βυθιστούμε σε μια νέα εποχή των παγετώνων, επειδή ο πόλος μετακινήθηκε κατά περίπου ένα μέτρο συνολικά, αλλά έχει επιπτώσεις στη στάθμη της θάλασσας», είπε.Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι επιστήμονες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα φράγματα στις προβλέψεις τους για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, επειδή τα φράγματα εμποδίζουν τόσο πολύ νερό να φτάσει στους ωκεανούς. Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά 4,7 έως 6,7 ίντσες (12 έως 17 εκατοστά) κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Περίπου το ένα τέταρτο αυτής της ποσότητας νερού βρίσκεται πίσω από φράγματα, πράγμα που σημαίνει ότι ανάλογα με το πού βρίσκεστε στον κόσμο, τα φράγματα θα επηρεάσουν τη στάθμη της θάλασσας. Αυτό είναι ένα άλλο πράγμα που πρέπει να λάβουμε υπόψη, επειδή αυτές οι αλλαγές μπορεί να είναι αρκετά μεγάλες, αρκετά σημαντικές» είπε η Βαλέντσι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1979531/ta-fragmata-se-olo-ton-kosmo-sygkratoyn-toso-poly-nero-poy-echoyn-metatopisei-toys-poloys-tis-gis/

Μια διαστημική κουκουβάγια εντόπισε το James Webb. Η σύγκρουση γαλαξιών δημιούργησε μια κοσμική δομή που μοιάζει με το συμπαθητικό πτηνό. Ερευνητική ομάδα με τη βοήθεια του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου που έφτιαξε η ανθρωπότητα, του James Webb, εντόπισε ένα διαστημικό αντικείμενο με πρόσωπο κουκουβάγιας που φαίνεται να μας κοιτάζει από απόσταση μερικών δισ. ετών φωτός από εμάς.Πρόκειται για μια κοσμική δομή σχηματισμένη μέσω της εξαιρετικά ασυνήθιστης σύγκρουσης δύο σπάνιων δακτυλιοειδών γαλαξιών. Η δομή χρησιμεύει ως ένα φυσικό εργαστήριο όπου οι ερευνητές μπορούν να μελετήσουν πολλές από τις διαδικασίες που συνοδεύουν την εξέλιξη των γαλαξιών. Οι γαλαξίες έχουν διάφορα σχήματα, από στροβιλιζόμενες σπείρες όπως ο γαλαξίας μας μέχρι τον γαλαξία M82 που έχει σχήμα πούρου. Ένας ελαφρώς πιο ιδιόρρυθμος τύπος είναι οι δακτυλιοειδείς γαλαξίες, που σχηματίζονται όταν ένας μικρός γαλαξίας διασχίζει κατευθείαν ένα μεγαλύτερο γειτονικό του γαλαξία εκτινάσσοντας άστρα και αέριο μέσω κρουστικών κυμάτων σε έναν δακτύλιο γύρω από έναν κεντρικό πυρήνα.Οι δακτυλιοειδείς γαλαξίες είναι αρκετά σπάνιοι, αντιπροσωπεύοντας μόλις το 0,01% όλων των γαλαξιών που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής. Ακόμα πιο σπάνιο όμως είναι ένα ζεύγος δακτυλιοειδών γαλαξιών που ανιχνεύονται κατά τη σύγκρουση ακριβώς αυτό που είναι αυτή η κοσμική κουκουβάγια όπως περιγράφεται στη μελέτη της ερευνητικής ομάδας. Η ύπαρξη αυτής της κοσμικής δομής έχει ήδη επιβεβαιωθεί από μια άλλη ερευνητική ομάδα που ανίχνευσε ανεξάρτητα την ίδια γαλαξιακή σύγκρουση. H κοσμική δομή όπως την κατέγραψε το James Webb. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978988/mia-diastimiki-koykoyvagia-entopise-to-james-webb/

Είναι πραγματικό ροκ συγκρότημα ή είναι δημιούργημα της Τεχνητής Νοημοσύνης; «Hold the Light«, μάλλον η καλύτερη σύνθεση των Velvet Sundown Σύμφωνα με το … ChatGPT, οι The Velvet Sundown δεν είναι ένα πραγματικό ροκ συγκρότημα, αλλά ένα εντυπωσιακό δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης, διότι: ● Η μπάντα εμφανίστηκε ξαφνικά τον Ιούνιο του 2025 στο Spotify με 400–850 χιλιάδες ακροατές, χωρίς καμία πραγματική ιστορία, συνέντευξη ή ζωντανές εμφανίσεις στο παρελθόν. ● Οι εικόνες των μελών (στο Spotify, Instagram, X) έχουν αναγνωριστεί ως προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης. ● Η πλατφόρμα Deezer έδειξε ότι τα τραγούδια τους είναι 100% δημιουργήματα τεχνητής νοημοσύνης ● Ο «εκπρόσωπος Andrew Frelon» παραδέχτηκε στο περιοδικό Rolling Stone ότι χρησιμοποίησαν το εργαλείο Suno για τη δημιουργία μουσικής και χαρακτήρισε το όλο εγχείρημα ως “art hoax” – μια σκόπιμη πρόκληση προς την μουσική βιομηχανία. ● Και στις 5 Ιουλίου 2025 «η ίδια η μπάντα» επιβεβαίωσε πως το όλο project είναι δημιούργημα της τεχνητής νοημοσύνης ως μια “καλλιτεχνική πρόκληση” για το πως αντιλαμβανόμαστε την ταυτότητα, την ιδιοκτησία και την δημιουργία στο διαδίκτυο. Διαβάστε σχετικά: AI claims and a hoax spokesman: Viral band confuses the world of music και How a Canadian’s AI hoax duped the media and propelled a ‘band’ to streaming success

Είναι δυνατή η ύπαρξη εξωγήινων από σκοτεινή ύλη ή σκοτεινή ενέργεια; Σήμερα γνωρίζουμε ότι η γνωστή μας ύλη από την οποία είμαστε φτιαγμένοι κι εμείς, αποτελεί μόνο το 5% περίπου του περιεχομένου του σύμπαντος. Το υπόλοιπο σύμπαν συνίσταται από 68% σκοτεινή ενέργεια και 27% σκοτεινή ύλη.Τίθεται λοιπόν το εξής εύλογο ερώτημα: Δεδομένου ότι, υπάρχει ζωή – τουλάχιστον στη Γη – φτιαγμένη από την κανονική ύλη, το 5% του σύμπαντος, γιατί να μην υπάρχει κάποια μορφή ζωής φτιαγμένη από το 95% του πλειοψηφικού και «σκοτεινού» περιεχομένου του;Καταφατική είναι η απάντηση που βρίσκουμε στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Starplex», του Robert J. Sawyer, που κυκλοφόρησε το 1996. Εκεί ο ανθρώπινος εγωισμός καταρρακώνεται. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο: «Όχι μόνο δεν είμαστε στο κέντρο του σύμπαντος, αλλά δεν είμαστε καν από την ουσία που είναι φτιαγμένο το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος!» Στο Starplex περιγράφεται η ύπαρξη εξωγήινης ευφυούς ζωής φτιαγμένης από τεράστιες δομές σκοτεινής ύλης, η οποία κυριαρχεί στο σύμπαν.Προφανώς το «αν είναι δυνατόν να υπάρχουν μορφές ζωής από σκοτεινή ύλη ή σκοτεινή ενέργεια;» δεν μπορεί να απαντηθεί από μυθιστορήματα φαντασίας, έστω και επιστημονικής. Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως ούτε η επιστήμη μπορεί να το απαντήσει δεδομένου ότι, ακόμα και σήμερα, γνωρίζουμε πολύ λίγα για την σκοτεινή ύλη και ενέργεια. Τόσο λίγα που δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται. Βέβαια δεν είναι κακό, έστω και με αυτά τα ελάχιστα δεδομένα, να προσπαθήσει κανείς να δώσει κάποιες συγκεκριμένες απαντήσεις.Η βασική ιδιότητα της κανονικής ύλης που της επιτρέπει να σχηματίζει σύνθετες, δεσμευμένες, συσσωρευμένες δομές, είναι ο ηλεκτρομαγνητισμός. Το γεγονός ότι η ύλη που γνωρίζουμε, σχηματίζει γαλαξίες, άστρα, πλανήτες, μόρια και όλες τις μορφές ζωής που γνωρίζουμε, οφείλεται στο ότι συνίσταται από βαρείς, θετικά φορτισμένους ατομικούς πυρήνες, που αποτελούνται από πρωτόνια και νετρόνια, και ελαφρά, αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια, τα οποία μπορούν να σχηματίσουν δεσμευμένες καταστάσεις (άτομα και ιόντα) με τους ατομικούς πυρήνες. Επιπλέον αυτά τα δύο βασικά είδη φορτισμένων σωματιδίων, πυρήνες και ηλεκτρόνια, δημιουργούν ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αλλά και με το φως. Γι αυτό η κανονική ύλη μπορεί να σχηματίσει δεσμευμένες καταστάσεις, όπως τα άτομα. Μπορεί να απορροφήσει φως, να ιονιστεί ή να μεταβεί σε διεγερμένες καταστάσεις και να επανεκπέμψει φως. Τα άτομα μπορούν να συνδεθούν και να σχηματίσουν μόρια κι ακόμη πιο πολύπλοκες δομές. Η κανονική ύλη μπορεί επίσης να καταρρεύσει, εκπέμποντας ενέργεια με τη μορφή φωτός. Τι μπορούμε να πούμε για την σκοτεινή ύλη. Σίγουρα, δεν έχει τέτοιες ιδιότητες. Όσον αφορά την σκοτεινή ύλη μέχρι σήμερα υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα: ● πόσα είδη σωματιδίων σκοτεινής ύλης υπάρχουν, κι αν υπάρχουν, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά τους; ● υπάρχουν «σκοτεινές ιδιότητες» όπως η σκοτεινή ακτινοβολία, αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν μόνο μεταξύ σωματιδίων σκοτεινής ύλης; ● μήπως η σκοτεινή ύλη δεν είναι σωματίδια, αλλά καποιο είδος σκοτεινού ρευστού με μάζα; Η μόνη σημαντική πληροφορία που έχουμε για την σκοτεινή ύλη προέρχεται έμμεσα από τις βαρυτικές της αλληλεπιδράσεις στο σύμπαν. Οι αστρονόμοι κατάφεραν να δουν πώς η σκοτεινή ύλη κάμπτει τον ιστό του διαστήματος και να προσδιορίσουν ένα τεράστιο ποσό της σκοτεινής ύλης από τις παρατηρήσεις: του φαινομένου βαρυτικών φακών, της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, των δομών μεγάλης κλίμακας του σύμπαντος, των βαρυονικών ακουστικών ταλαντώσεων κ.λπ. Διαπιστώνουν ότι η σκοτεινή ύλη είναι απίστευτα συνεπής με το να αλληλεπιδρά μόνον βαρυτικά με την γνωστή ύλη και τον εαυτό της. Δεν εμφανίζει άλλου είδους αλληλεπιδράσεις (ηλεκτρομαγνητικές ή πυρηνικές ασθενείς/ισχυρές αλληλεπιδράσεςις) ούτε με τον εαυτό της. Οι προσομοιώσεις, ειδικά σε μεγάλες κοσμικές κλίμακες, δείχνουν με βεβαιότητα ότι η σκοτεινή ύλη πρέπει: ● να γεννήθηκε ψυχρή ή να κινείται αργά σε σύγκριση με την ταχύτητα του φωτός, ακόμη και στους πρώιμους κοσμικούς χρόνους, ● να συσσωρεύεται όχι μόνο σε γιγάντιες δομές που μοιάζουν με άλω, αλλά που ενσωματώνουν μέσα τους ένα μεγάλο σύνολο παρόμοιων δομών, ● να είναι ανίκανη να αποβάλει σημαντική ποσότητα της ορμής και της στροφορμής της, καθώς παραμένει διάχυτη και δεν έχει καταρρεύσει με κανένα μετρήσιμο τρόπο, ακόμη και μετά από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Ίσως η πιο εντυπωσιακή ‘ιδιότητα’ της σκοτεινής ύλης είναι το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, παρά τις ατέρμονες αναζητήσεις με απίστευτα ευαίσθητους ανιχνευτές, δεν μπορέσαμε ποτέ να την εντοπίσουμε άμεσα. Δεν έχουμε δει ποτέ σκοτεινή ύλη να απορροφά ή να εκπέμπει φως. Δεν την έχουμε δει ποτέ να απορροφάται ή να εκπέμπεται από οποιοδήποτε κβάντο γνωστής (κανονικής) ύλης. Δεν την έχουμε δει ποτέ να συγκρούεται και να μεταφέρει ορμή σε ένα σωματίδιο κανονικής ύλης. Δεν την έχουμε δει ποτέ να δημιουργεί οποιαδήποτε υπογραφή στο εργαστήριο που να υποδεικνύει ότι πρόκειται για ένα σωματίδιο σκοτεινής ύλης. Όλες οι προσπάθειες άμεσης ανίχνευσής της παραμένουν άγονες.Θα μπορούσε λοιπόν να πει κάποιος πως είναι απίθανο η σκοτεινή ύλη να συνδέεται για να σχηματίσει μια δεσμευμένη δομή οποιουδήποτε τύπου. Ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σκοτεινά άτομα, σκοτεινοί πλανήτες, σκοτεινά άστρα ή σκοτεινά όντα.Μήπως η σκοτεινή ύλη αλληλεπιδρά με κάποιον τρόπο που προς το παρόν δεν γνωρίζουμε; Μπορεί, αλλά η απλούστερη ερμηνεία των παρατηρήσεων δεν απαιτεί κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ενώ η κανονική ύλη και η σκοτεινή ύλη αναμένεται να αλληλεπιδρούν βαρυτικά, η κανονική ύλη μπορεί να κάνει πράγματα που η σκοτεινή ύλη δεν μπορεί, όπως: να καταρρέει βαρυτικά, να εκπέμπει θερμότητα (και να ψύχεται), να σχηματίζει άστρα, να υφίσταται πυρηνική σύντηξη, να αλληλεπιδρά με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.Έτσι, φαίνεται πραγματικά απίθανο να υπάρχει κάποιου είδους «σκοτεινή, έξυπνη ζωή». Η ζωή, όπως την γνωρίζουμε, απαιτεί τουλάχιστον μεταβολισμό και ικανότητα αναπαραγωγής. Η ευφυής ζωή απαιτεί πολλά περισσότερα: την ικανότητα να αξιοποιείς την ενέργεια, να χρησιμοποιείς εργαλεία και να αναπτύσσεις τεχνολογία – κι αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, υποθέτοντας έναν εξωγήινο πολιτισμό φτιαγμένο από σκοτεινά «πράγματα» – θα έπρεπε να μπορεί να ταξιδεύει από το ένα μέρος στο άλλο με τη δική του ισχύ. Η σκοτεινή ύλη, με βάση όσα είναι γνωστά γι’ αυτήν, ακόμα κι αν έχει κάποια πολύ αδύναμη μορφή αλληλεπίδρασης με τον εαυτό της, μάλλον δεν μπορεί να κάνει τίποτα από αυτά.Και όσον αφορά την σκοτεινή ενέργεια; Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Η σκοτεινή ύλη, τουλάχιστον έχει την ικανότητα να συσσωρεύεται λόγω της μη μηδενικής μάζας ηρεμίας της (για την ακρίβεια, η συμπεριφορά της συνάδει με την ύπαρξη μη μηδενικής μάζας ηρεμίας). Αλλά η σκοτεινή ενέργεια, δεν διαθέτει μάζα ηρεμίας και συμπεριφέρεται σαν να είναι μια μορφή ενέργειας εγγενής στον ίδιο τον κενό χώρο. Δεν συσσωρεύεται, δεν έχει ανομοιογένειες, δεν είναι περισσότερο (ή λιγότερο) συσσωματωμένη όπου υπάρχει κανονική και σκοτεινή ύλη. Αντίθετα, συμπεριφέρεται σαν να είναι απολύτως ομοιόμορφη προς όλες τις κατευθύνσεις και θέσεις, και δεν φαίνεται να αλληλεπιδρά με κανέναν άλλο τρόπο.Γι αυτό, οποιοδήποτε σενάριο όπου οι εξωγήινοι είναι φτιαγμένοι από σκοτεινή ύλη προς το παρόν αφήνεται στους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας.Και οι εξωγήινοι που πιθανόν μας επισκέφθηκαν, όπως αναφέρουν οι αυτόπτες μάρτυρες των αγνώστου ταυτότητας αντικειμένων ή UFO; Είμαστε 100% βέβαιοι ότι τα UFO δεν μπορεί να είναι φτιαγμένα ούτε από σκοτεινή ύλη ούτε από σκοτεινή ενέργεια για έναν απλούστατο λόγο: έχουν παρατηρηθεί άμεσα! Τα ακλόνητα πειραματικά και παρατηρησιακά δεδομένα αποδεικνύουν ότι η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια δεν μπορούν να αλληλεπιδράσουν με την κανονική ύλη (και το φως), και τα ήδη παρατηρηθέντα UFO εκπέμπουν ξεκάθαρα φως με τρόπο που αποκλείει οποιαδήποτε πιθανή εξήγηση να είναι από σκοτεινή ύλη/ενέργεια. Ότι κι αν είναι, σίγουρα δεν είναι φτιαγμένα από τα «σκοτεινά πράγματα». διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: Could there be dark matter aliens out there? – https://bigthink.com/starts-with-a-bang/dark-matter-aliens

H μικρή μπάλα που άνοιξε τον παγκόσμιο ουρανό της τηλεόρασης. Ξημερώματα 10ης Ιουλίου 1962, από το Cape Canaveral της Φλόριντα, εκτοξεύεται για πρώτη φορά ένας δορυφόρος που δεν προορίζεται για στρατιωτικές αποστολές ή πειράματα επιστημονικού χαρακτήρα, αλλά για κάτι πολύ πιο φιλόδοξο: να ενώσει την εικόνα και τη φωνή δύο ηπείρων.Ονομάζεται Telstar 1, έχει σχήμα σφαίρας, διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από μια μπάλα μπάσκετ και είναι καλυμμένος με ηλιακά κύτταρα. Στα 77 κιλά βάρος του κουβαλά μια επανάσταση: την αρχή της παγκόσμιας ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης. Από το όραμα του Άρθουρ Κλαρκ στη δορυφορική τηλεόραση Το 1945, ο Βρετανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Άρθουρ Κλαρκ δημοσιεύει μια ριζοσπαστική ιδέα: να τεθούν δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά, ώστε να λειτουργούν ως τηλεπικοινωνιακοί σταθμοί μεταξύ ηπείρων. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω συνεργασίας της NASA με την AT&T και τα Bell Labs, υλοποιούν ένα πιο ταπεινό – αλλά πρωτοποριακό – πρώτο βήμα.Με επένδυση που ξεπερνά τα 50 εκατ. δολάρια, ο Telstar 1 εξοπλίζεται με ενισχυτές κύματος TWTA, σύστημα μετάδοσης 14 watt, κεραίες μικροκυμάτων και δυνατότητα μεταφοράς εικόνας, φωνής, δεδομένων και φαξ.Μόλις λίγες ώρες μετά την εκτόξευση, ο Telstar στέλνει την πρώτη ζωντανή εικόνα από τις ΗΠΑ προς τη Γαλλία: μια αμερικανική σημαία που κυματίζει στον σταθμό της AT&T στην Αντόβερ του Μέιν.Στις 23 Ιουλίου, το κοινό παρακολουθεί την πρώτη δημόσια δορυφορική τηλεοπτική μετάδοση μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής: στο πλάνο εμφανίζονται ο Γουόλτερ Κρονκάιτ από τη Νέα Υόρκη, ο Ρίτσαρντ Ντίμπλμπι από τις Βρυξέλλες και εικόνες από το Άγαλμα της Ελευθερίας και τον Πύργο του Άιφελ.Πριν εμφανιστεί ο πρόεδρος Κένεντι στο πλάνο, μεταδίδεται κατά λάθος live αγώνας μπέιζμπολ των Cubs με τους Phillies, σηματοδοτώντας… την πρώτη αθλητική μετάδοση διατλαντικά. Το ίδιο βράδυ, ο δορυφόρος μεταδίδει και το πρώτο τηλεφώνημα μέσω δορυφόρου, μεταξύ του αντιπροέδρου Λίντον Τζόνσον και του προέδρου της AT&T. Ένας «ήρωας» 7 μηνών – και το πυρηνικό πλήγμα που τον σκότωσε Ο Telstar 1 λειτουργεί κανονικά έως τον Νοέμβριο του 1962, όταν η πυρηνική δοκιμή Starfish Prime στην ανώτερη ατμόσφαιρα δημιουργεί ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που καταστρέφει το κανάλι εντολών του.Ο δορυφόρος «παλεύει» για λίγο ακόμη – επανενεργοποιείται στις 20 Δεκεμβρίου και εκπέμπει διαλείπουσα τηλεμετρία έως τις 21 Φεβρουαρίου 1963, οπότε και σιγεί οριστικά.Μολονότι έζησε μόλις 7 μήνες, ο Telstar είχε ήδη αλλάξει τον κόσμο. Πριν τον Telstar, χρειάζονταν ώρες για να μεταφερθεί ένα βίντεο από Λονδίνο σε Νέα Υόρκη – ακόμα και για την τηλεοπτική μετάδοση της στέψης της Ελισάβετ, το 1953, το φιλμ πετούσε με αεροπλάνο. Μετά τον Telstar, το παγκόσμιο κοινό μπορούσε να δει σε πραγματικό χρόνο τις Ολυμπιάδες, τις προεδρικές δηλώσεις, τις εκτοξεύσεις πυραύλων και τις κρίσεις.Ο Κένεντι τον αποκαλεί «σύμβολο των αμερικανικών επιτευγμάτων στο διάστημα». Ο κόσμος τον θυμάται ως το σημείο μηδέν του παγκόσμιου τηλεοπτικού πολιτισμού. Από τον Telstar στο live streaming ετών Η τεχνολογία που ξεκίνησε εκείνο το καλοκαίρι του 1962 με ένα δορυφόρο-μπάλα 34 ιντσών και κεραίες 7 ορόφων, έγινε σήμερα εφαρμογή στο κινητό μας. Οι δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά, όπως τους φαντάστηκε ο Άρθουρ Κλαρκ, δίνουν πια 24ωρη κάλυψη.Η ιστορία του Telstar είναι η ιστορία του πλανήτη που έγινε κοινότητα. Είναι η αρχή του CNN, των διεθνών εκλογών, των Ολυμπιάδων που βλέπουμε ζωντανά, της γεωπολιτικής εικόνας που φτάνει ταυτόχρονα σε κάθε ήπειρο. Ήταν ο πρώτος. Και ακόμα «ταξιδεύει» νοερά πάνω από τα κεφάλια μας. – https://www.naftemporiki.gr/stories/1979529/i-stigmi-poy-i-gi-apektise-matia-ston-oyrano-mia-mikri-mpala-poy-anoixe-ton-pagkosmio-oyrano-tis-tileorasis/

Roscosmos Το διαστημικό σύστημα Kondor-FKA τέθηκε σε λειτουργία Πρόκειται για δύο δορυφόρους που μπορούν να παρατηρούν τη Γη όλο το εικοσιτετράωρο με ακρίβεια έως και 1 μέτρου. Οι συσκευές παρακολουθούν την Αρκτική και τη Βόρεια Θαλάσσια Οδό, ενώ παράλληλα δημιουργούν λεπτομερείς χάρτες του εδάφους. Σε ποιους κλάδους χρησιμοποιούνται τα δορυφορικά δεδομένα; • στη γεωργία; • στη μετεωρολογία; • στην πυρηνική ενέργεια; • για το Υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών; Ο Kondor-FKA Νο. 2 εκτοξεύτηκε τον Νοέμβριο του 2024 από το Κοσμοδρόμιο Βοστότσνι. Η Roscosmos εργάζεται για τη δημιουργία των συσκευών Kondor-FKA Νο. 3 και Νο. 4 για την επέκταση του συστήματος. Στη φωτογραφία: εκτόξευση του διαστημοπλοίου Kondor-FKA Νο. 2; https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_589123 Η εβδομάδα ξεκινά με διέγερση μυών και κυτταρική έρευνα κατά τη μεταφορά φορτίου Το πλήρωμα της Αποστολής 73 ξεκίνησε την εβδομάδα μελετώντας την ηλεκτρική διέγερση των μυών και την κυτταρική ανοσία για την προστασία της υγείας του πληρώματος σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Οι κάτοικοι της τροχιάς αποσυσκευάζουν επίσης ένα νέο φορτηγό σκάφος και συνεχίζουν να υποστηρίζουν το πλήρωμα της Αποστολής Axiom 4 (Ax-4) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι μηχανικοί πτήσης της NASA, Nichole Ayers και Anne McClain, ενώθηκαν μαζί στην εργαστηριακή μονάδα του Columbus τη Δευτέρα και εξερεύνησαν την διέγερση των μυών με μικρά ηλεκτρικά σήματα για να βοηθήσουν στην πρόληψη της μυϊκής ατροφίας που προκαλείται από το διάστημα. Η Ayers φορούσε ηλεκτρόδια καθώς η McClain χειριζόταν βιοϊατρικό εξοπλισμό στέλνοντας ηλεκτρικούς παλμούς στα πόδια της, προσομοιώνοντας τις δυνάμεις φορτίου στο έδαφος. Οι ερευνητές διερευνούν την ηλεκτρική διέγερση των μυών για να συμπληρώσουν τις καθημερινές διαστημικές προπονήσεις και να διατηρήσουν τους αστροναύτες σε φόρμα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Στη συνέχεια, η Ayers συνεργάστηκε με τον μηχανικό πτήσης της NASA, Jonny Kim, βοηθώντας τον καθώς επιθεώρησε τις καταπακτές στον αεροθάλαμο Quest και τη μονάδα Harmony και κατέβασε φωτογραφίες για περαιτέρω ανάλυση από μηχανικούς στο έδαφος. Ο Kim ξεκίνησε την ημέρα του στη μονάδα Tranquility αντικαθιστώντας τα εξαρτήματα των τροχιακών υδραυλικών, στη συνέχεια άλλαξε στη εργαστηριακή μονάδα Destiny και άλλαξε ερευνητικό υλικό. Ο Διοικητής του Σταθμού Takuya Onishi από την JAXA (Japan Aerospace Exploration) ξεκίνησε τη βάρδιά του με ένα τυπικό τεστ γνωστικής λειτουργίας και στη συνέχεια κατέγραψε τα γεύματα και τα φάρμακά του για την ημέρα. Στη συνέχεια, ο Onishi εγκατέστησε υλικό υπολογιστή που υποστηρίζει την προηγμένη συσκευή άσκησης αντίστασης και στη συνέχεια συνέλεξε δείγματα σάλιου του για αποθήκευση στον θερμοκοιτίδα Kubik και αργότερα για ανάλυση για να μελετήσει τις κυτταρικές αλλαγές στη μικροβαρύτητα. Πριν βοηθήσει την Ayers, η McClain επισκεύασε τον εξοπλισμό υποστήριξης ζωής της διαστημικής στολής και στη συνέχεια έλεγξε τις συνδέσεις καλωδίων σε έναν υπολογιστή που υποστηρίζει το εμπορικό υλικό παρατήρησης της Γης MUSES. Η McClain εργάστηκε επίσης όλη την ημέρα υποστηρίζοντας τα μέλη του πληρώματος του Ax-4 καθώς διεξήγαγαν την ιδιωτική τους έρευνα. Η βετεράνος αστροναύτης και Διοικητής του Ax-4, Peggy Whitson, πέρασε τη Δευτέρα βοηθώντας τους συναδέλφους της στο Ax-4, Shubhanshu Shukla, Sławosz Uznański-Wiśniewski και Tibor Kapu κατά τη διάρκεια της πολυάσχολης ημέρας των διαστημικών πειραμάτων τους. Το κουαρτέτο εξερεύνησε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διαστημικής γεωργίας για την παροχή φρέσκιας τροφής στα πληρώματα, του τρόπου κυκλοφορίας του αίματος στο διάστημα, μιας διεπαφής ανθρώπου-υπολογιστή και άλλων τη Δευτέρα. Το νέο διαστημόπλοιο μεταφοράς εμπορευμάτων Progress 92 εκφορτώνεται σήμερα μετά την πρόσδεσή του στη μονάδα Poisk το Σάββατο 5 Ιουλίου. Οι μηχανικοί πτήσης της Roscosmos, Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritskiy, άνοιξαν την καταπακτή του Progress την Κυριακή και συνέχισαν να εργάζονται μέχρι τη Δευτέρα, μεταφέροντας μερικούς από τους τρεις τόνους τροφίμων, καυσίμων και προμηθειών του στο τροχιακό φυλάκιο. Ο Ryzhikov αργότερα ενεργοποίησε μια κάμερα στραμμένη προς τη Γη, την οποία οι φοιτητές θα ελέγχουν εξ αποστάσεως για μια εβδομαδιαία συνεδρία παρατήρησης. Ο μηχανικός πτήσης Kirill Peskov βοήθησε τους συναδέλφους του κοσμοναύτες με τις εργασίες μεταφοράς φορτίου, εργάστηκε στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό υπολογιστών και φωτογράφισε την εξωτερική κατάσταση του Poisk με το Progress 92 συνδεδεμένο σε αυτό. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram. Αυτή η φωτογραφία μεγάλης διάρκειας τραβήχτηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά 260 μίλια πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό στα ανοικτά των ακτών του ινδονησιακού νησιού Ιάβα. Φώτα πόλης και καταιγίδες με κεραυνούς σχηματίζουν ραβδώσεις κάτω από τα ίχνη των αστεριών πάνω από την ατμοσφαιρική λάμψη της Γης.

Το λιώσιμο των πάγων λειτουργεί ως… φυτίλι που προκαλεί ισχυρές ηφαιστειακές εκρήξεις. Το φαινόμενο αναμένεται να ενισχύσει και άλλο τη κλιματική αλλαγή. Το λιώσιμο των παγετώνων θα μπορούσε να προκαλέσει συχνές και μεγάλης έντασης ηφαιστειακές εκρήξεις επιδεινώνοντας πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα που θα δημιουργήσουν την κλιματική αλλαγή υποστηρίζει ερευνητική ομάδα που θα παρουσιάσει την Τετάρτη σε επιστημονικό συνέδριο στην Πράγα τη σχετική μελέτη που πραγματοποίησε.Εκατοντάδες ηφαίστεια στην Ανταρκτική, τη Ρωσία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βόρεια Αμερική βρίσκονται κάτω από τους παγετώνες. Αλλά καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται και αυτά τα στρώματα πάγου λιώνουν και υποχωρούν, αυτά τα ηφαίστεια είναι πιθανό να γίνουν πιο ενεργά σύμφωνα με τους ερευνητές που μελέτησαν τη δραστηριότητα έξι ηφαιστείων στη νότια Χιλή κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων.«Οι παγετώνες τείνουν να καταστέλλουν τον όγκο των εκρήξεων από τα ηφαίστεια από κάτω τους. Αλλά καθώς οι παγετώνες υποχωρούν λόγω της κλιματικής αλλαγής, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι αυτά τα ηφαίστεια συνεχίζουν να εκρήγνυνται πιο συχνά και πιο έντονα» αναφέρει ο Πάμπλο Μορένο Γιάγκερ μεταπτυχιακός φοιτητής στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, επικεφαλής της μελέτης.Οι επιστήμονες διατύπωσαν για πρώτη φορά τη θεωρία ότι το λιώσιμο των πάγων θα μπορούσε να επηρεάσει τα ηφαίστεια τη δεκαετία του 1970. Αυτός ο γεωλογικός μηχανισμός είναι σχετικά απλός. Το βάρος των παγετώνων ασκεί μια καθοδική δύναμη στον φλοιό και τον μανδύα της Γης. Έτσι όταν ο πάγος υποχωρεί τα υπόγεια αέρια και το μάγμα διαστέλλονται οδηγώντας σε συσσωρεύσεις πίεσης που τροφοδοτούν εκρήξεις.Αυτή η διαδικασία είναι ήδη γνωστό ότι έχει αναδιαμορφώσει ριζικά την Ισλανδία, η οποία βρίσκεται πάνω από τις αποκλίνουσες τεκτονικές πλάκες της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας. Το 2002 οι επιστήμονες υπολόγισαν τις αλλαγές στην ηφαιστειακή δραστηριότητα της Ισλανδίας καθώς οι παγετώνες της υποχώρησαν στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Τα ηφαίστεια του νησιού αντέδρασαν με ένα κύμα εκρήξεων, με ρυθμό 30 έως 50 φορές μεγαλύτερο από ό,τι πριν ή έκτοτε. Η μελέτη Ωστόσο, ο κίνδυνος που θα μπορούσε να παραμονεύει μέσα στα ηπειρωτικά ηφαιστειακά συστήματα παραμένει ελάχιστα μελετημένος. Για να τον διερευνήσουν οι ερευνητές εξέτασαν έξι ηφαίστεια που βρίσκονται στη νότια Χιλή, συμπεριλαμβανομένου του πλέον αδρανούς ηφαιστείου Μότσο-Τσοσουένκο, και πώς αυτά αντέδρασαν στην τήξη του παγοκαλύμματος της Παταγονίας πριν από χιλιάδες χρόνια.Χρησιμοποιώντας τη ραδιενεργό αποσύνθεση του χημικού στοιχείου αργού που απελευθερώθηκε από τα ηφαίστεια που εκρήγνυνται στην περιοχή ως ισοτοπικό ρολόι και μελετώντας κρυστάλλους που άρχισαν να σχηματίζονται μέσα σε μαγματικά πετρώματα που εκτινάχθηκαν όταν εξερράγησαν τα ηφαίστεια οι ερευνητές μπόρεσαν να παρακολουθήσουν την ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής και τη σχέση της με τον εξαφανιζόμενο πάγο της.Διαπίστωσαν ότι μεταξύ 26,000 και 18,000 ετών πριν, κατά την κορύφωση της τελευταίας εποχής των παγετώνων, το κάλυμμα πάγου μείωσε τον όγκο των εκρήξεων προκαλώντας τη συσσώρευση μιας γιγαντιαίας δεξαμενής μάγματος κάτω από την επιφάνεια της περιοχής. Όταν έλιωσε το παγοκάλυμμα η πίεση αυξήθηκε μέσα σε αυτή τη δεξαμενή και τελικά απελευθερώθηκε για να σχηματίσει το ηφαίστειο Μότσο-Τσοσουένκο.Αυτή η απειλή έχει πλανητική διάσταση: 245 από τα δυνητικά ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο βρίσκονται κάτω από πάγο σύμφωνα με μελέτη του 2020. «Η βασική προϋπόθεση για αυξημένη εκρηκτικότητα είναι αρχικά η ύπαρξη μιας πολύ πυκνής παγετώδους κάλυψης πάνω από έναν μαγματικό θάλαμο, και το σημείο ενεργοποίησης είναι όταν αυτοί οι παγετώνες αρχίζουν να υποχωρούν, απελευθερώνοντας πίεση – κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε μέρη όπως η Ανταρκτική» λέει ο Γιάεγκερ.Πρόσθεσε ότι άλλες περιοχές ανησυχίας περιλαμβάνουν τη Βόρεια Αμερική, τη Νέα Ζηλανδία και τη Ρωσία, λέγοντας ότι αυτές οι περιοχές «απαιτούν στενότερη επιστημονική προσοχή». Σε σύντομα χρονικά διαστήματα, οι εκρήξεις συνήθως απελευθερώνουν θειικά αερολύματα που αντανακλούν το ηλιακό φως πίσω στο Διάστημα. Αυτό έχει οδηγήσει σε ψυκτικά γεγονότα μετά από προηγούμενες εκρήξεις, μερικές από τις οποίες έχουν προκαλέσει σημαντικούς λιμούς. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, τα αέρια του θερμοκηπίου από αυτά τα ηφαίστεια πιθανότατα θα προκαλέσουν επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής, αναφέρουν οι ερευνητές.«Με την πάροδο του χρόνου, η σωρευτική επίδραση πολλαπλών εκρήξεων μπορεί να συμβάλει στη μακροπρόθεσμη υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της συσσώρευσης αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό δημιουργεί έναν βρόχο θετικής ανάδρασης, όπου το λιώσιμο των παγετώνων προκαλεί εκρήξεις, και οι εκρήξεις με τη σειρά τους θα μπορούσαν να συμβάλουν σε περαιτέρω υπερθέρμανση και τήξη» εξηγεί ο Γιάεγκερ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978424/to-liosimo-ton-pagon-leitoyrgei-os-fytili-poy-prokalei-ischyres-ifiasteiakes-ekrixeis/

Ιστολόγιο Curiosity, Ηλ. 4588: Ράβδοι και κοιλάδες. Ημερομηνία σχεδιασμού γης: Τετάρτη, 2 Ιουλίου 2025 Καθώς διασχίζουμε το έδαφος των κυβόλιθων, συναντάμε μια σειρά από πιο ανθεκτικές ράχες/κηλίδες υποβάθρου και περιοχές που είναι πιο χαλικώδεις και τείνουν να σχηματίζουν πολυγωνικά ή κοιλοειδείς χαρακτηριστικά χαμηλότερου ανάγλυφου. Ξεκινήσαμε τον σχεδιασμό σήμερα το πρωί σε ένα από τα χαρακτηριστικά που μοιάζουν με κοιλάδες μετά από μια ακόμη επιτυχημένη διαδρομή. Η επιστημονική ομάδα ενδιαφέρεται να προσδιορίσει γιατί βλέπουμε αυτές τις διαφορετικές γεωμορφολογικές και διαβρωτικές εκφράσεις. Έχει το βράχο που περιλαμβάνει τις πιο ανθεκτικές ράχες και κηλίδες διαφορετική σύνθεση από το βράχο στις κοιλάδες και τις περιοχές χαμηλού ανάγλυφου; Πώς ποικίλλουν οι βράχοι ως προς την υφή; Μπορεί το ανθεκτικό υποβάθρου να είναι ένας δείκτης για το τι θα συναντήσουμε όταν φτάσουμε στους μεγάλους κυβόλιθους προς τους οποίους οδηγούμε; Καταφέραμε να βρούμε μια αρκετά μεγάλη περιοχή βράχου για να βουρτσίσουμε με ασφάλεια (στόχος - "Guapay"), μετά την οποία θα τοποθετήσουμε APXS και MAHLI για να προσδιορίσουμε τη σύνθεση και την υφή. Η ChemCam θα αναλύσει επίσης έναν διαφορετικό βραχώδη στόχο, το «Taltal», για τη χημεία και την υφή του, και θα αποκτήσουμε επίσης μια συνοδευτική εικόνα τεκμηρίωσης της Mastcam. Η ανθεκτική κορυφογραμμή προς την οποία σκοπεύουμε να οδηγήσουμε («Volcan Pena Blanca») και τελικά να ερευνήσουμε θα καταγραφεί σε ένα μωσαϊκό της Mastcam. Η ChemCam θα χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες απεικόνισης μεγάλων αποστάσεων για να απεικονίσει τον λόφο «Mishe Mokwa» νοτιοανατολικά της τρέχουσας τοποθεσίας μας, ο οποίος πιθανότατα περιέχει στρώματα βραχώδους υποστρώματος από τα οποία τελικά θα περάσουμε καθώς συνεχίζουμε την ανάβασή μας στο Όρος Sharp.Μετά από μια προγραμματισμένη διαδρομή, που θα μας οδηγήσει πιο κοντά στην κορυφογραμμή «Volcan Pena Blanca», η MARDI θα απεικονίσει το νέο έδαφος κάτω από τους τροχούς, πριν εκτελέσουμε κάποιες ατμοσφαιρικές παρατηρήσεις. Η Mastcam θα κάνει μια παρατήρηση ταυ για την παρακολούθηση της σκόνης στην ατμόσφαιρα και η Navcam θα αποκτήσει μια ταινία ζενίθ. Οι τυπικές δραστηριότητες DAN, RAD και REMS ολοκληρώνουν το σχέδιο. Το ρόβερ Curiosity της NASA για τον Άρη έλαβε αυτήν την εικόνα χρησιμοποιώντας την αριστερή κάμερα πλοήγησης που βρίσκεται στο ρόβερ Curiosity της NASA για τον Άρη την 4η Ηλιακή Οδό (2025-07-02 07:33:39 UTC). https://science.nasa.gov/blog/curiosity-blog-sol-4588-ridges-and-troughs/ Ιστολόγιο Curiosity, Ήλιοι 4589 – 4592: Προετοιμασία για την εξερεύνηση του Ηφαιστείου Peña Blanca. Ημερομηνία σχεδιασμού της Γης: Πέμπτη, 3 Ιουλίου 2025 Η ομάδα χάρηκε πολύ σήμερα το πρωί όταν έμαθε ότι η διαδρομή της Τετάρτης ολοκληρώθηκε άψογα, τοποθετώντας μας σε μια σταθερή θέση απέναντι σε μια κορυφογραμμή ύψους ~3 ποδιών που βρίσκεται ~35 πόδια μακριά. Αυτή η κορυφογραμμή είναι το ανατολικό άκρο ενός χαρακτηριστικού που η ομάδα έχει ανεπίσημα ονομάσει «Ηφαίστειο Peña Blanca». Αυτό το χαρακτηριστικό σίγουρα φαινόταν ενδιαφέρον στις τροχιακές εικόνες, αλλά μόλις είδαμε τις φωτογραφίες του Curiosity από το έδαφος, αποφασίσαμε ότι ήταν αρκετά δροσερό για να αφιερώσουμε χρόνο για να το ερευνήσουμε πιο προσεκτικά. Οι εικόνες από το έδαφος δείχνουν πολύ περισσότερες λεπτομέρειες από ό,τι είναι ορατό σε τροχιά, συμπεριλαμβανομένων σαφών ιζηματογενών δομών που εκτίθενται κατά μήκος της επιφάνειας της κορυφογραμμής, οι οποίες θα μπορούσαν να παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για το πώς εναποτέθηκαν αρχικά οι βράχοι στο έδαφος με τα κυβικά τεμάχια - αμμόλοφοι; Ποτάμια; Λίμνες; Η ομάδα επέλεξε το αγαπημένο της σημείο για να πλησιάσει την κορυφογραμμή και να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού της Τετάρτης, οπότε το Curiosity έκανε μια απότομη δεξιά στροφή για να μας οδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Χρησιμοποιώντας τις σημερινές εικόνες, βελτιώσαμε το σχέδιό μας για την ακριβή τοποθεσία προσέγγισης και σχεδιάσαμε μια διαδρομή για να μας οδηγήσει εκεί, προετοιμάζοντας μας για την επιστήμη επαφής τη Δευτέρα. Είχαμε την ευκαιρία να σχεδιάσουμε τέσσερις ηλιακές εκδρομές σήμερα, για να καλύψουμε το Σαββατοκύριακο των διακοπών της 4ης Ιουλίου στις ΗΠΑ, οπότε υπήρχε πολύς χρόνος για δραστηριότητες εκτός από την διαδρομή. Το Curiosity βρίσκεται αυτή τη στιγμή ακριβώς μπροστά από μερικούς ανοιχτόχρωμους βράχους, συμπεριλαμβανομένου ενός στον οποίο δώσαμε το υποβλητικό όνομα "Huellas de Dinosaurios". Είναι εξαιρετικά απίθανο να δούμε ίχνη δεινοσαύρων στο βράχο, αλλά θα έχουμε την ευκαιρία να το ερευνήσουμε με APXS, MAHLI και ChemCam. Έχουμε επίσης ένα ζευγάρι στόχων μόνο με ChemCam σε έναν πιο τυπικό στόχο σε βραχώδες υπόστρωμα που ονομάζεται "Amboro" και μερικά βότσαλα που ονομάζεται "Tunari". Η Mastcam θα τραβήξει μια υψηλή ανάλυση μωσαϊκού που καλύπτει το Volcán Peña Blanca, μερικούς κοντινούς βράχους που ονομάζεται "Laguna Verde", έναν μικρό ανοιχτόχρωμο βράχο που ονομάζεται "Suruto" και διάφορα μοτίβα στο έδαφος. Δύο μωσαϊκά ChemCam RMI με χαρακτηριστικά στην μακρινή όψη Mishe Mokwa και δραστηριότητες παρακολούθησης του περιβάλλοντος ολοκληρώνουν το σχέδιο. Άποψη Navcam της κορυφογραμμής ύψους περίπου 3 ποδιών που σηματοδοτεί την ανατολική πλευρά του Volcán Peña Blanca. Η κορυφογραμμή βρίσκεται επί του παρόντος περίπου 35 πόδια μακριά από το ρόβερ και η ομάδα χρησιμοποίησε εικόνες όπως αυτή κατά τη διάρκεια του σημερινού σχεδιασμού για να αποφασίσει την ακριβή τοποθεσία για την προσέγγιση του Curiosity. https://science.nasa.gov/blog/curiosity-blog-sols-4589-4592-setting-up-to-explore-volcan-pena-blanca/

Aaisha Ali: Από τη Θαλάσσια Βιολογία στο Κέντρο Ελέγχου Artemis Καθώς η ανθρωπότητα προετοιμάζεται να επιστρέψει στην επιφάνεια της Σελήνης, η Aaisha Ali βρίσκεται στα παρασκήνια διασφαλίζοντας την ετοιμότητα της αποστολής για τους αστροναύτες που πρόκειται να τεθούν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη κατά τη διάρκεια του Artemis II. Η Ali είναι η επικεφαλής της πτήσης ελέγχου εδάφους Artemis στο Johnson Space της NASA... Η Ali έλαβε πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Texas A&M στο Galveston πριν ξεκινήσει μια καριέρα ως θαλάσσια βιολόγος. Η περιέργειά της για την επιστήμη και την επικοινωνία την οδήγησε τελικά από τη μελέτη της θαλάσσιας ζωής στο να μοιράζεται την αποστολή της NASA με το κοινό. Με ένα ισχυρό σύνολο δεξιοτήτων που περιλαμβάνει δημόσιες σχέσεις, σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης και στρατηγικές επικοινωνίες, συνέχισε να εργάζεται στο Διαστημικό Κέντρο του Χιούστον και αργότερα στο Johnson στις ομάδες πρωτοκόλλου και ψηφιακής απεικόνισης. Σήμερα, η Ali ηγείται της ομάδας ελέγχου εδάφους που υποστηρίζει το Artemis II, διασφαλίζοντας ότι τα συστήματα, οι προσομοιώσεις και οι διαδικασίες είναι έτοιμα για την αποστολή. Ο ρόλος της περιλαμβάνει την ανάπτυξη κανόνων πτήσης, την οριστικοποίηση σχεδίων επιχειρήσεων και την καθοδήγηση εκπαιδευτικών συνεδριών - γνωστών ως "network sims" - που προετοιμάζουν την ομάδα της να ανταποκριθεί γρήγορα και αποτελεσματικά. "Επειδή έχω μια πολύπλευρη επαγγελματική πορεία, μου έχει δώσει μια διαφορετική προοπτική", είπε. «Η ποικιλομορφία των νοοτροπιών μας βοηθά να προσεγγίζουμε τα προβλήματα. Μερικές φορές μια διαφορετική οπτική γωνία είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε». Η οπτική της διαμορφώθηκε επίσης από τις επισκέψεις στη γιαγιά της στην Καραϊβική ως παιδί. «Έζησε στο τροπικό δάσος σε ένα μικρό χωριό στο Τρινιντάντ», είπε η Άλι. «Ήμουν αρκετά τυχερή που πέρασα καλοκαίρια στο νησί και βίωσα έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, κάτι που με βοήθησε να εξελιχθώ στο άτομο που είμαι σήμερα».Η επικοινωνία, εξήγησε, είναι εξίσου σημαντική με την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη. «Όταν αναφέρουμε στον διευθυντή πτήσης, είμαστε οι ειδικοί στο σύστημά μας. Αλλά πρέπει να είμαστε σαφείς και συνοπτικοί. Δεν έχεις πολύ χρόνο στον κύκλο πτήσης για να εξηγήσεις».Αυτή η σαφήνεια, η ταπεινότητα και το αίσθημα ομαδικής εργασίας είναι αξίες που η Άλι λέει ότι έχουν διαμορφώσει το ταξίδι της. Κοιτάζοντας μπροστά, η Άλι είναι ιδιαίτερα παθιασμένη με το να εμπνέει τη Γενιά της Άρτεμις - εκείνους που μια μέρα θα εξερευνήσουν τη Σελήνη και τον Άρη. Συχνά μοιράζεται συμβουλές με τις ανιψιές και τους ανιψιούς της, συμπεριλαμβανομένου ενός αποφασισμένου ανιψιού που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης από την ηλικία των 7 ετών.«Κάνε αυτό που αγαπάς και η NASA θα βρει μια θέση για σένα», είπε. «Η NASA είναι ένα μεγάλο μέρος. Αν αγαπάτε τη νομική, έχουμε δικηγόρους. Αν αγαπάτε την τέχνη, την επιστήμη ή την τεχνολογία, υπάρχει μια θέση για εσάς. Το πάθος είναι αυτό που ψάχνουμε.» Στον ελεύθερο χρόνο της, η Άλι απολαμβάνει τη φωτογραφία και την επαφή με τη φύση κάνοντας κάμπινγκ και επισκέψεις σε εθνικά πάρκα. Λατρεύει επίσης να σχεδιάζει ταξίδια στο Walt Disney World, να γνωρίζει νέους ανθρώπους, να βιώνει διαφορετικούς πολιτισμούς και να μαθαίνει νέα πράγματα.Ακόμα και όταν οι μέρες της είναι γεμάτες με προσομοιώσεις και προετοιμασία για αποστολές, η Άλι γνωρίζει ότι η προσγείωση αστροναυτών στην επιφάνεια της Σελήνης για την Artemis III δεν είναι πολύ μακριά. «Υπάρχει πολλή ανηφόρα ακόμα», είπε. «Αλλά είμαστε έτοιμοι.» Το πάθος μου ήταν πάντα η επιστήμη. Ξεκίνησα εξερευνώντας τον ωκεανό και τώρα μπορώ να βοηθήσω στην εξερεύνηση των αστεριών. Aaisha Ali Υπεύθυνη Πτήσης Ελέγχου Εδάφους Artemis Δεν το κάνουμε μόνοι μας. Όλοι - από τους μηχανικούς μας μέχρι το προσωπικό φύλαξης και τους εργαζόμενους στην καφετέρια - παίζουν ρόλο στο να φτάσουμε στη Σελήνη. Η NASA είναι για τον κόσμο. Και μας χρειάζεται όλους. Aaisha ali https://www.nasa.gov/centers-and-facilities/johnson/aaisha-ali-from-marine-biology-to-the-artemis-control-room/