Δροσος Γεωργιος

Η NASA και οι συνεργάτες της αναβάλλουν την αποστολή Axiom 4, αναθεωρώντας την ημερομηνία εκτόξευσης. Η NASA, η Axiom Space και η SpaceX αναστέλλουν την εκτόξευση της αποστολής Axiom 4 προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Τετάρτη 11 Ιουνίου, για να δοθεί επιπλέον χρόνος στις ομάδες της SpaceX να επισκευάσουν μια διαρροή υγρού οξυγόνου που εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια των επιθεωρήσεων του πυραύλου Falcon 9 μετά από στατική πυρκαγιά. Μια νέα ημερομηνία εκτόξευσης για την τέταρτη ιδιωτική αποστολή αστροναυτών θα δοθεί μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες επισκευής, εν αναμονή της διαθεσιμότητας εμβέλειας.Η Peggy Whitson, πρώην αστροναύτης της NASA και διευθύντρια επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων στην Axiom Space, θα ηγηθεί της εμπορικής αποστολής, ενώ ο αστροναύτης του ISRO (Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας) Shubhanshu Shukla θα υπηρετήσει ως πιλότος. Οι δύο ειδικοί της αποστολής είναι ο αστροναύτης του προγράμματος ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) Sławosz Uznański-Wiśniewski από την Πολωνία και ο Tibor Kapu από την Ουγγαρία.Το πλήρωμα θα απογειωθεί με το διαστημόπλοιο SpaceX Dragon με το Falcon 9 από το Συγκρότημα Εκτόξευσης 39Α στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy της NASA στη Φλόριντα. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του διαστημικού σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station και @ISS_Research στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram. https://www.nasa.gov/blogs/spacestation/2025/06/10/nasa-partners-delay-axiom-mission-4-reviewing-launch-date/ Το επίσημο πορτρέτο του πληρώματος της ιδιωτικής αποστολής αστροναυτών της Axiom Mission-4 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από αριστερά είναι ο πιλότος Shubhanshu Shukla από την Ινδία, η κυβερνήτης Peggy Whitson από τις ΗΠΑ και οι ειδικοί αποστολών Sławosz Uzanański-Wiśniewksi από την Πολωνία και ο Tibor Kapu από την Ουγγαρία. Roscosmos Έναρξη παραγωγής τριών ακόμη εκσυγχρονισμένων πυραύλων Angara-A5 Η Roscosmos και το Κέντρο Khrunichev υπέγραψαν κρατική σύμβαση για την παραγωγή τριών οχημάτων εκτόξευσης Angara-A5M για τις μονάδες εκτόξευσης του νέου ρωσικού τροχιακού σταθμού. Η εκσυγχρονισμένη έκδοση, σε σύγκριση με τον τυπικό πύραυλο Angara-A5, έχει αυξημένη χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου. Θα μπορεί να εκτοξεύσει διαστημόπλοια έως και 27 τόνους σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη αντί για 24 τόνους που ισχύουν για τον Angara-A5. Το επόμενο στάδιο του προγράμματος εκσυγχρονισμού Angara-A5 είναι η προσαρμογή του πυραύλου για την εκτόξευση επανδρωμένων μεταγωγικών πλοίων. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_587760

Ο πρώτος οδικός χάρτης μετατροπής του Άρη σε… Γη. Ειδικοί εξηγούν τον τρόπο που θα αλλάξουμε το κλίμα του Κόκκινου Πλανήτη. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ομάδα ειδικών στηρίζει την ιδέα της χρήσης μεθόδων του κλάδου της γεωμηχανικής για να μετατρέψουμε τον Άρη σε ένα φιλικό στη ζωή κόσμο, ένα πλανήτη που θα προσομοιάζει το κλίμα και τις συνθήκες στη Γη. Η μελέτη παρουσιάζει ένα οδικό χάρτη για την επίτευξη αυτού του στόχου.«Πριν από τριάντα χρόνια η μεταμόρφωση του Άρη δεν ήταν απλώς ένα δύσκολο εγχείρημα αλλά κάτι αδύνατο να συμβεί. Αλλά νέες τεχνολογίες όπως το διαστημόπλοιο Starship της SpaceX και η συνθετική βιολογία την έχουν πλέον καταστήσει μια πραγματική πιθανότητα» λέει η Έρικα ΝτεΜπενέκτιντις Διευθύνουσα Σύμβουλος της Pioneer Labs, επικεφαλής της μελέτης.Η μελέτη επεξεργάζεται τα σύνθετα ηθικά ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη εάν πρόκειται να μεταμορφώσουμε τον Άρη και θέτει το σχέδιο για μια πιθανή πορεία προς αυτή την κατεύθυνση.«Οι υποστηρικτές της μεταμόρφωσης πλανητών υποστηρίζουν ότι περισσότερη ζωή είναι καλύτερη από λιγότερη και η μεταμόρφωση του Άρη θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την πρώτη πράξη πλανητικής διαχείρισης της ανθρωπότητας με καθαρό θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο» αναφέρει η ΝτεΜπενέκτιντις. Γιατί να μεταμορφώσουμε τον Άρη; Εν συντομία, «οι ζωντανοί πλανήτες είναι καλύτεροι από τους νεκρούς. Γνωρίζουμε τώρα ότι ο Άρης ήταν κατοικήσιμος στο παρελθόν από δεδομένα που έστειλαν τα ρόβερ που στείλαμε εκεί επομένως η πράσινη μετατροπή του Άρη θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η απόλυτη πρόκληση περιβαλλοντικής αποκατάστασης» υποστηρίζει ο Έντουιν Κάιτ αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Αν και η πλήρης μεταμόρφωση ενός πλανήτη μπορεί να διαρκέσει αιώνες, αν όχι χιλιετίες, ο μακροπρόθεσμος στόχος θα ήταν ένας Άρης με σταθερό νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια τους, αναπνεύσιμο οξυγόνο και ένα ακμάζον οικοσύστημα. Βραχυπρόθεσμα, αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο μικρά κομμάτια μικροβιακής ζωής. Στο μακρινό μέλλον, ίσως να υπάρχουν ανθρώπινες πόλεις στον πλανήτη.Και αν φτάσουμε στην κλίμακα των πόλεων, ίσως αυτό να είναι ένα σκαλοπάτι για ακόμη πιο σημαντική εξερεύνηση για το είδος μας. «Καθώς προχωράμε στον γαλαξία, θα χρειαστούμε στρατόπεδα βάσης, και ένα στρατόπεδο βάσης στην κλίμακα του γαλαξία είναι ένας κατοικήσιμος πλανήτης» εξηγεί ο Κάιτ.Για Ρόμπιν Γορντσγουόρθ καθηγήτρια περιβαλλοντικής και πλανητικής επιστήμης στο Χάρβαρντ, μέλος της ερευνητικής ομάσας, το επιχείρημα για την μεταμόρφωσητου Άρη υπερβαίνει τον ανθρώπινο αποικισμό και φτάνει στην εξάπλωση της ζωής γενικότερα.«Βλέπω την ανθρωπότητα ως μέρος της βιόσφαιρας, όχι ξεχωριστά από αυτήν. Η ζωή είναι πολύτιμη δεν γνωρίζουμε πουθενά αλλού στο σύμπαν όπου υπάρχει και έχουμε καθήκον να τη διατηρήσουμε στη Γη αλλά και να εξετάσουμε πώς θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να τη διαδίδουμε σε άλλους κόσμους». Τι γίνεται με τη Γη; Δεν έχει να κάνει μόνο με το να κοιτάμε πέρα από τα όρια της Γης. Η μεταμόρφωση του Άρη θα μπορούσε επίσης να μας βοηθήσει να λύσουμε τις προκλήσεις του κλίματος και της βιωσιμότητας στην πατρίδα μας, λένε οι υποστηρικτές.Η Νίνα Λάνζα, πλανητική επιστήμονας στο Εθνικό Εργαστήριο του Los Alamos και επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας βλέπει τον Άρη ως ένα πρωταρχικό πεδίο δοκιμών για την πλανητική μηχανική.«Αν θέλουμε να μάθουμε πώς να τροποποιούμε το περιβάλλον μας εδώ στη Γη, για να το διατηρήσουμε σε μια διαμόρφωση που μας ταιριάζει και σε άλλες μορφές ζωής, ίσως θα ήταν καλύτερο να πειραματιστούμε στον Άρη και να πούμε: “Κοιτάξτε, λειτουργεί αυτό;”. Προσωπικά, θα ήθελα να είμαι λίγο πιο συντηρητική με τον πλανήτη μας. Αυτό είναι το μόνο μέρος που μπορούμε να ζήσουμε»Υπάρχουν και τεχνολογικά μαθήματα που πρέπει να αντλήσουμε. «Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη και η υιοθέτηση πράσινης τεχνολογίας στη Γη συχνά αποτυγχάνει επειδή πρέπει να ανταγωνιστεί πιο βρώμικες εναλλακτικές λύσεις που επωφελούνται από δεκαετίες επενδύσεων σε υποδομές και εδραιωμένα συμφέροντα. Ο Άρης είναι μια μοναδική αγορά-στόχος επειδή δεν έχει πετρέλαιο, δεν έχει υπάρχουσες υποδομές και δεν έχει status quo. Για αυτόν τον λόγο, η ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών για το διάστημα είναι μια ισχυρή στρατηγική για την ωρίμανσή τους για χρήση στη Γη» λέει η η ΝτεΜπενέκτιντις. Τα μαθήματα Αλλά θα πρέπει να πάρουμε μερικά μαθήματα από το «Jurassic Park» όταν σκεφτόμαστε την μεταμόρφωση πλανητών, λένε ορισμένοι επιστήμονες: Πριν ρωτήσουμε, «Θα μπορούσαμε;» πρέπει να ρωτήσουμε, «Πρέπει;»«Αν αποφασίσουμε να μεταμορφώσουμε τον Άρη, τότε θα τον αλλάξουμε πραγματικά με τρόπους που μπορεί να είναι ή να μην είναι αναστρέψιμοι. Ο Άρης έχει τη δική του ιστορία. Όταν προχωρήσουμε σε μεταμόρφωση τότε ουσιαστικά δεν έχουμε πλέον την ευκαιρία να το μελετήσουμε αυτό και μπορεί να χάσουμε γνώση για το πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται οι πλανήτες. Το πιο δραματικό είναι ότι μπορεί να καταστρέψουμε πιθανά στοιχεία αρχαίας ζωής στον Άρη, εάν υπάρχουν τέτοια στοιχεία. Αν τροποποιήσουμε το περιβάλλον στον Άρη, θα αλλάξουμε τελικά τη χημεία της επιφάνειας και του υπεδάφους. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα. Είναι πολύ περίπλοκο, αλλά αποτελεί ρίσκο» λέει η Νίνα Λάνζα Πώς να μεταμορφώσετε τον Άρη Η μεταμόρφωση του Άρη θα απαιτούσε τεράστιες αλλαγές, δηλαδή την θέρμανση του πλανήτη για να υποστηρίξει τόσο μικρόβια που παράγουν οξυγόνο όσο και νερό σε υγρή μορφή. Ενώ όλες οι τεχνολογίες για την μεταμόρφωση του Άρη δεν είναι ακόμη διαθέσιμες, οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν τρεις φάσεις ανάπτυξης.Πρώτον, οι επιστήμονες θα χρησιμοποιούσαν τεχνικές αβιοτικής κλιματικής μηχανικής – όπως η ανάπτυξη ανακλαστικών ηλιακών ιστίων, η διασπορά νανοσωματιδίων ή η τοποθέτηση πλακιδίων αερογέλης – για να θερμάνουν την επιφάνεια κατά τουλάχιστον 30 βαθμούς Κελσίου αρκετή για να λιώσει τον υπόγειο πάγο και να απελευθερώσει παγιδευμένο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή η θέρμανση θα πύκνωνε την ατμόσφαιρα του Άρη και ενδεχομένως θα υποστήριζε την παρουσία σταθερού υγρού νερού.Η δεύτερη φάση θα εισήγαγε ακρόφιλους μικροοργανισμούς, πιθανώς αναερόβιους και γενετικά τροποποιημένους, ικανούς να επιβιώσουν στις σκληρές συνθήκες του Άρη και να δώσουν ώθηση στην οικολογική διαδοχή. Αυτοί οι οργανισμοί θα άρχιζαν να παράγουν οξυγόνο και οργανική ύλη, αλλάζοντας αργά την πλανητική χημεία.Η τρίτη και μακρύτερη φάση θα επικεντρωθεί στην οικοδόμηση μιας σύνθετης βιόσφαιρας, στην αύξηση της ατμοσφαιρικής πίεσης και της περιεκτικότητας σε οξυγόνο για να υποστηρίξει τελικά πιο προηγμένη φυτική ζωή και, μακροπρόθεσμα, να επιτρέψει ενδεχομένως στους ανθρώπους να αναπνέουν χωρίς βοήθεια. Επόμενα βήματα Οι συγγραφείς της μελέτης συμφωνούν: Αν θέλουμε να έχουμε οποιαδήποτε πιθανότητα να μεταμορφώσουμε τον Άρη πρέπει να προχωρήσουμε σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.«Η απάντηση στο ερώτημα πότε και πώς θα αρχίσουμε να κάνουμε άλλους κόσμους κατοικήσιμους απαιτεί μια σαφή κατανόηση του κόστους και των οφελών, τα οποία μπορούν να αξιολογηθούν επαρκώς μόνο με βάση έναν συνδυασμό θεωρίας και πειραμάτων, με συμβολή από διάφορους τομείς, όπως η φυσική, η χημεία, η επιστήμη των υλικών και η βιολογία» αναφέρει η Κάιτ.Αυτή τη στιγμή, πρέπει να συνεχίσουμε να μελετάμε τον Άρη. Η Λάνζα υποστηρίζει την αποστολή Mars Sample Return, μια αποστολή της NASA και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος για την επιστροφή δειγμάτων που συλλέχθηκαν στον Κόκκινο Πλανήτη από το ρόβερ της αποστολής Perseverance.«Τα δείγματα είναι απίστευτα καλά τεκμηριωμένα και αναλύονται όσο το δυνατόν καλύτερα στον Άρη. Τώρα πρέπει να τα φέρουμε πίσω, γιατί αυτό θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε ορισμένα από αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα. Από τι είναι φτιαγμένος ο Άρης; Υπάρχουν ίχνη ζωής;» λέει η Λάνζα. Καθώς συνεχίζουμε να επισκεπτόμαστε τον Κόκκινο Πλανήτη, μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη τις έννοιες της μεταμόρφωσης.«Οι επερχόμενες αποστολές στην επιφάνεια του Άρη το 2028 ή το 2031 θα πρέπει να περιλαμβάνουν πειράματα μικρής κλίμακας για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου στρατηγικών μεταμόρφωσης, όπως η θέρμανση τοπικών περιοχών» υποστηρίζει η ΝτεΜπενέντικτις. Στη συνέχεια, φυσικά, πρέπει να συνεχίσουμε να καινοτομούμε σε νέες τεχνολογίες που θα μας επιτρέψουν να μεταμορφώσουμε τον Άρη στο μέλλον. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1965846/o-protos-odikos-chartis-metatropis-toy-ari-se-gi/ Γιγάντιο ηφαίστειο του Άρη ξεπροβάλει πάνω από τον ουρανό του Άρη και ποζάρει στο φακό δορυφόρου (βίντεο) Εντυπωσιακή εικόνα του Arsia Mons που έχει ύψος 20 χλμ. Ο δορυφόρος Mars Odyssey της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη συλλέγοντας δεδομένα του Κόκκινου Πλανήτη κατέγραψε μια εντυπωσιακή φωτογραφία από ένα από τα γιγάντια ηφαίστεια του Άρη.Στον Άρη βρίσκεται το όρος Όλυμπος (Olympus Mons) ένα ανενεργό ηφαίστειο ύψους περίπου 25 χλμ. που αποτελεί και το μεγαλύτερο όρος στο ηλιακό μας σύστημα. Όμως δεν είναι το μόνο γιγάντιο όρος στον Άρη αφού υπάρχουν και άλλοι παρόμοιου μεγέθους γεωλογικοί σχηματισμοί.Ένας από αυτούς είναι το Arsia Mons, ένα ακόμη ανενεργό ηφαίστειο του Άρη με ύψος 20 χλμ. και διάμετρο 450 χλμ. Λόγω του ύψους του το Arsia Mons καλύπτεται συχνά από σύννεφα που σχηματίζονται όταν ο διαστελλόμενος αέρας που φυσά από τις πλευρές του ηφαιστείου ψύχεται γρήγορα. Αυτά τα σύννεφα μπορεί να είναι ιδιαίτερα πυκνά κατά τη διάρκεια του αφηλίου, μιας περιόδου κατά την οποία ο Άρης βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο από τον Ήλιο κατά την τροχιακή του κίνηση. Τα σύννεφα που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στον ισημερινό του πλανήτη είναι γνωστά ως ζώνη νεφών αφηλίου.Έτσι λοιπόν το Arsia Mons είναι κατά βάση αθέατο στον εξωτερικό παρατηρητή του Άρη εξαιτίας των νεφών που το κρύβουν. Όμως ο δορυφόρος της NASA κατάφερε να καταγράψει μια εικόνα της κορυφής του καθώς αυτή ξεπροβάλλει μέσα από τα σύννεφα χαροποιώντας έτσι την επιστημονική κοινότητα που δεν είχε στη διάθεση της μια τέτοια λήψη από το ηφαίστειο η οποία αναμένεται να προσφέρει κάποια νέα δεδομένα για αυτό. Το Arsia Mons βρίσκεται στο Tharsis Montes, ένα τεράστιο ηφαιστειογενές υψίπεδο που απλώνεται σε μεγάλο μέρος της τροπικής ζώνης του δυτικού ημισφαιρίου του Άρη Η διαμέτρου πέντε χιλιάδων χλμ. περιοχή αυτή φιλοξενεί τρία γιγάντια ηφαίστεια το ένα διπλα στο άλλο και παραπλεύρως από αυτά σε μια γειτονική περιοχή βρίσκεται ο Όλυμπος. Η κορυφή του Arsia Mons όπως την κατέγραψε ο δορυφόρος της NASA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1966428/gigantio-ifaisteio-toy-ari-xeprovalei-pano-apo-ton-oyrano-toy-ari-kai-pozarei-sto-fako-doryforoy-vinteo/

Το PUNCH της NASA δημοσιεύει τις πρώτες εικόνες τεράστιων εκρήξεων από τον Ήλιο Η αποστολή PUNCH (Πολωσιμετρία για την Ενοποίηση του Στέμματος και της Ηλιόσφαιρας) της NASA δημοσίευσε τις πρώτες εικόνες μεγάλων ηλιακών εκρήξεων που ονομάζονται στεμματικές μαζικές εκρήξεις ή CME. Οι εικόνες παρουσιάστηκαν την Τρίτη στην 246η συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Άνκορατζ της Αλάσκας. Οι εικόνες, ενωμένες σε βίντεο, δείχνουν γιγάντιες CME, που μεγαλώνουν καθώς ταξιδεύουν στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα. Τα εξαιρετικά ευαίσθητα, ευρέος πεδίου όργανα της αποστολής κατάφεραν να καταγράψουν ολόκληρες τις CME, καθώς εξελίσσονταν στο διάστημα, με πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια από ό,τι ήταν δυνατόν προηγουμένως. Αυτή η συνολική εικόνα είναι απαραίτητη για να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν και να προβλέψουν καλύτερα τον διαστημικό καιρό, ο οποίος προκαλείται από τις CME και μπορεί να διαταράξει τις επικοινωνίες, να θέσει σε κίνδυνο τους δορυφόρους και να δημιουργήσει σέλαος στη Γη.Η σειρά νέων εικόνων δείχνει επίσης την Αφροδίτη, τον Δία, αρκετούς αστερισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Ωρίωνα, και το αστρικό σμήνος των Πλειάδων. Η Σελήνη μπορεί επίσης να φανεί στην ακολουθία εικόνων. Οι εικόνες τραβήχτηκαν με τις τέσσερις κάμερες του PUNCH, οι οποίες λειτουργούν μαζί ως ένα ενιαίο «εικονικό όργανο». Τρεις απεικονιστές ευρέος πεδίου, οι οποίοι παρατηρούν το αμυδρό, εξωτερικό τμήμα της ατμόσφαιρας του Ήλιου και τον ηλιακό άνεμο (τη συνεχή ροή φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο), λειτουργούν με έναν απεικονιστή στενού πεδίου (Narrow Field Imager - NFI), έναν κορωνογράφο που επιτρέπει στους επιστήμονες να βλέπουν λεπτομέρειες στην ατμόσφαιρα του Ήλιου μπλοκάροντας το έντονο φως του ίδιου του Ήλιου. Μια στατική εικόνα από το NFI αποκαλύπτει την περίπλοκη, λεπτομερή δομή μιας CME που αναχωρεί από τον Ήλιο στις 3 Ιουνίου. Οι τέσσερις κάμερες φιλοξενούνται σε τέσσερις δορυφόρους του PUNCH.Μια εικόνα δείχνει μια κυκλική όψη του ουρανού, χρώματος χρυσού, γύρω από τον Ήλιο. Ένας μαύρος κυκλικός δίσκος μπλοκάρει τον Ήλιο στο κέντρο, αλλά ένας μικρός κίτρινος κύκλος δείχνει το μέγεθος και τη θέση του Ήλιου μέσα στον μαύρο δίσκο. Κοντά στην κορυφή, ένα νέφος σε σχήμα βολβού, μια στεμματική μαζική εκτόξευση, εκτείνεται προς τα πάνω από τον Ήλιο. Η κάμερα Narrow Field Imager (NFI), τοποθετημένη σε ένα από τα τέσσερα διαστημόπλοια της αποστολής PUNCH της NASA, απεικόνισε μια μεγάλη στεμματική εκτίναξη μάζας (CME) με εξαιρετική λεπτομέρεια στις 3 Ιουνίου 2025. Η CME φαίνεται να ανεβαίνει στο κέντρο της εικόνας, πάνω από τον αποκλεισμένο Ήλιο. Αυτή η προκαταρκτική εικόνα περιλαμβάνει αντικείμενα πρώιμης επεξεργασίας, αλλά αποκαλύπτει την ικανότητα του NFI να απεικονίζει το εξωτερικό στέμμα του Ήλιου με μεγάλη λεπτομέρεια, σε συνδυασμό με το υπόλοιπο PUNCH.«Αυτές οι πρώτες εικόνες είναι εκπληκτικές, αλλά τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα», δήλωσε ο Craig DeForest, κύριος ερευνητής του PUNCH από το Τμήμα Επιστήμης και Εξερεύνησης Ηλιακού Συστήματος του Southwest Research Institute στο Boulder του Κολοράντο. «Μόλις τα διαστημόπλοια βρεθούν στον τελικό τους σχηματισμό, θα μπορούμε να παρακολουθούμε τακτικά τον διαστημικό καιρό σε 3D σε ολόκληρο το εσωτερικό ηλιακό σύστημα». Καθ' όλη τη διάρκεια της διετούς προγραμματισμένης αποστολής του, το PUNCH θα κάνει παγκόσμιες, συνεχείς, τρισδιάστατες παρατηρήσεις της εξωτερικής ατμόσφαιρας του Ήλιου και του εσωτερικού ηλιακού συστήματος. Αυτές οι πληροφορίες θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς το υλικό που απελευθερώνεται από την ηλιακή ατμόσφαιρα σχηματίζει τον ηλιακό άνεμο. Η αποστολή θα παρέχει επίσης στους επιστήμονες νέα δεδομένα σχετικά με το πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται δυνητικά ανατρεπτικά γεγονότα από τον Ήλιο, όπως οι ηλιακές εκλάμψεις και οι CME. Αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο ακριβείς προβλέψεις σχετικά με την άφιξη του διαστημικού καιρού στη Γη και πώς επηρεάζει τα περιουσιακά στοιχεία και τους εξερευνητές στο διάστημα.Το Southwest Research Institute, με έδρα το Σαν Αντόνιο του Τέξας, ηγείται της αποστολής PUNCH και λειτουργεί τα τέσσερα διαστημόπλοια από τις εγκαταστάσεις του στο Μπόλντερ του Κολοράντο. Η αποστολή διαχειρίζεται από το Γραφείο Προγράμματος Εξερευνητών στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, για τη Διεύθυνση Επιστημονικών Αποστολών στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσινγκτον.Από τα τέλη Μαΐου έως τις αρχές Ιουνίου του 2025, οι τρεις συσκευές απεικόνισης ευρέος πεδίου του PUNCH κατέγραψαν εικόνες στεμματικών εκτινάξεων μάζας, ή CME, που ταξιδεύουν από τον Ήλιο στο ηλιακό σύστημα. Οι CME μπορούν να φανούν να κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένων απευθείας στην κάμερα. Ο αστερισμός του Ωρίωνα είναι ορατός κάτω αριστερά, η Αφροδίτη μπορεί να φανεί στην άκρη δεξιά και ο Δίας στα αριστερά του κέντρου. Το φωτεινό αντικείμενο που βγαίνει από το καρέ στα αριστερά στην αρχή του βίντεο είναι η Σελήνη. Η μικρή κίτρινη κουκκίδα στο κέντρο υποδηλώνει τον Ήλιο και η διακεκομμένη λευκή γραμμή γύρω της αντιπροσωπεύει το οπτικό πεδίο του LASCO C3, ενός παλαιότερου κορωνογράφου που χρησιμοποιείται ακόμα για την πρόβλεψη του διαστημικού καιρού στο SOHO (Ηλιακό και Ηλιοσφαιρικό Παρατηρητήριο) της NASA-ESA. https://science.nasa.gov/blogs/punch/2025/06/10/nasas-punch-releases-its-first-images-of-huge-eruptions-from-sun/

Το πρώτο «υπερηχογράφημα» ενός εξωπλανήτη-βρέφους. Καταγράφηκε οπτικά ο σχηματισμός ενός πλανήτη στο δίσκο ύλης του άστρου του. Ερευνητές κατέγραψαν με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου στη Χιλή μια εικόνα στην οποία όπως αναφέρουν στη δημοσίευση που έκαναν εμφανίζεται ένας γιγάντιος πλανήτης που σχηματίζεται στο δίσκο ύλης που έχει σχηματιστεί γύρω από ένα νεαρής ηλικίας άστρο.Ένας σκοτεινός δακτύλιος μέσα στον δίσκο υποδηλώνει την παρουσία ενός νεογέννητου πλανήτη, πιθανώς ενός αέριου γίγαντα ο οποίος συσσωρεύει υλικό καθώς χαράζει μια τροχιακή διαδρομή γύρω από το άστρο 2MASSJ1612 που βρίσκεται σε απόσταση 430 ετών φωτός από τη Γη.«Μιλάμε για έναν αρκετά ογκώδη πλανήτη εδώ, πιθανότατα με μάζα μερικές φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία. Καθώς περιφέρεται ο πλανήτης η ύλη του δίσκου πέφτει πάνω σε αυτόν. Κάποιος θα μπορούσε σχεδόν να φανταστεί τον πλανήτη σαν μια ηλεκτρική σκούπα με αυτή την έννοια που ρουφάει όλη τη κοσμική σκόνη» δήλωσε στο Live Science ο Κρίστιαν Γκίνσκι λέκτορας στο τμήμα Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Galway στην Ιρλανδία, επικεφαλής της μελέτης.Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα έχουμε μπροστά μας ένα σπάνιο παράδειγμα ενός πλανήτη που εντοπίζεται ενώ βρίσκεται ακόμη στα… σπάργανα της ύπαρξης του. Ο Γκίνσκι και οι συνάδελφοί του ελπίζουν να επιβεβαιώσουν την παρουσία του πλανήτη χρησιμοποιώντας σε νέες παρατηρήσεις το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.Ο Γκίνσκι και οι συνάδελφοί του προσπαθούν να μάθουν περισσότερα για την ποικιλομορφία των πλανητικών συστημάτων και τις δυνάμεις που απαιτούνται για τη δημιουργία ενός ηλιακού συστήματος παρόμοιου με το δικό μας. Το κάνουν αυτό αναζητώντας νεαρά άστρα γύρω από τα οποία θα μπορούσαν να σχηματίζονται πλανήτες. Ο Γκίνσκι αναφέρει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των περίπου 5,5 χιλιάδων εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί είναι αρκετά παλιοί και έτσι η ανακάλυψη νεαρής ηλικίας ή ακόμη και νεογέννητων όπως στη προκειμένη περίπτωση εξωπλανητών έχει να προσφέρει πολλά στην επιστήμη. Ο σκοτεινός δακτύλιος στον αστρικό δίσκο υποδηλώνειτον υπό εξέλιξη σχηματισμό ενός εξωπλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1966349/to-proto-yperichografima-enos-exoplaniti-vrefoys/

Εντοπίστηκαν οι μεγαλύτερες εκρήξεις στο Σύμπαν και ανοίγει νέο παράθυρο μελέτης των μαύρων τρυπών. Πρόκειται για ένα ακραίο φαινόμενο καταστροφής μεγάλων άστρων. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν τις πιο ισχυρές κοσμικές εκρήξεις από την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης του μυστηριώδους φαινομένου από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν και τους έδωσαν την ονομασία «ακραίες πυρηνικές μεταβατικές εκρήξεις» (ENTs).Αυτές οι απίστευτα ενεργητικές εκρήξεις συμβαίνουν όταν άστρα με μάζες τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερες από αυτή του Ήλιου διαλύονται από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Ενώ τέτοια γεγονότα έχουν παρατηρηθεί και στο παρελθόν, οι αστρονόμοι λένε ότι μερικές από αυτές τις εκρήξεις που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα είναι αρκετά ισχυρές ώστε να ταξινομηθούν ως νέο φαινόμενο: ακραίες πυρηνικές μεταβατικές εκρήξεις (ENTs).«Έχουμε παρατηρήσει άστρα να διαλύονται ως γεγονότα παλιρροϊακής διαταραχής για πάνω από μια δεκαετία, αλλά αυτές οι ENTs είναι διαφορετικά θηρία, φτάνοντας σε φωτεινότητα σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτήν που βλέπουμε συνήθως» δήλωσε ο Τζέισον Χινκλ ερευνητής στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης, ο οποίος ηγήθηκε μιας μελέτης για αυτά τα γεγονότα. «Όταν είδα αυτές τις ομαλές, μακρόβιες εκλάμψεις από τα κέντρα μακρινών γαλαξιών, ήξερα ότι κοιτούσαμε κάτι ασυνήθιστο».Αυτές οι εκρήξεις διαφέρουν από τα γεγονότα παλιρροϊακής διαταραχής (TDEs), τα οποία είναι μαζικές απελευθερώσεις ενέργειας που συμβαίνουν όταν ακραίες βαρυτικές δυνάμεις γύρω από μαύρες τρύπες διαλύουν τα άστρα, εκσφενδονίζοντας μεγάλο μέρος της μάζας τους στο Διάστημα. Αλλά τα TDEs συνήθως διαρκούν μόνο λίγες ώρες. Τα γεγονότα που μελετήθηκαν στη νέα μελέτη που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science Advances» φάνηκαν να διαρκούν πολύ περισσότερο. «Οι ENTs όχι μόνο είναι πολύ φωτεινότερες από τα κανονικά γεγονότα παλιρροιακής διαταραχής, αλλά παραμένουν φωτεινές για χρόνια, ξεπερνώντας κατά πολύ την ενεργειακή απόδοση ακόμη και των πιο φωτεινών γνωστών εκρήξεων σουπερνόβα» αναφέρει ο Χινκλ.«Εκτός του ότι είναι οι πιο ισχυρές γνωστές εκρήξεις στο σύμπαν, οι ENTs μπορούν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να μάθουν περισσότερα για τις τεράστιες μαύρες τρύπες σε μακρινούς γαλαξίες. Αυτό συμβαίνει επειδή η απίστευτη φωτεινότητα αυτών των γεγονότων σημαίνει ότι μπορούν να παρατηρηθούν σε τεράστιες αποστάσεις» σύμφωνα με τον Μπέντζαμιν Σαπέ αστρονόμος του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης, μέλος της ερευνητικής ομάδας.«Παρατηρώντας αυτές τις παρατεταμένες εκλάμψεις, αποκτούμε γνώσεις σχετικά με την ανάπτυξη των μαύρων τρυπών όταν το Σύμπαν ήταν στο μισό της τρέχουσας ηλικίας του και οι γαλαξίες ήταν πολυάσχολοι χώροι — σχηματίζοντας αστέρια και τροφοδοτώντας τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες τους 10 φορές πιο έντονα από ό,τι σήμερα» λέει ο Σαπέ.Μία από αυτές τις εκρήξεις ENTs, την οποία οι αστρονόμοι ονόμασαν Gaia18cdj, απελευθέρωσε πάνω από 25 φορές περισσότερη ενέργεια από τον πιο ισχυρό σουπερνόβα που ανακαλύφθηκε ποτέ, περισσότερο από την ποσότητα ενέργειας που θα απελευθερωνόταν από 100 άστρα σαν τον Ήλιο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1965682/entopistikan-oi-megalyteres-ekrixeis-sto-sympan-kai-anoigei-neo-parathyro-meletis-ton-mayron-trypon/

Το αρχέγονο καζάνι. Άνθρακας, άζωτο, οξυγόνο, πυρίτιο, σίδηρος … χημικά στοιχεία που θεωρούμε δεδομένα στον καθημερινό βίο και τα οποία είναι απαράιτητα για την ίδια την ζωή. Είναι θλιβερό να σκεφτόμαστε ότι όλα αυτά τα στοιχεία απαρτίζουν πολύ λιγότερο από το 1% της ορατής μάζας του σύμπαντος. Το μεγαλύτερο μέρος του ορατού σύμπαντος, περίπου το 76%, αποτελείται από το ελαφρύτερο χημικό στοιχείο, το υδρογόνο, ενώ το δεύτερο ελαφρύτερο, το ήλιο, αποτελεί το υπόλοιπο 24%. Η αστρονομία τοποθετεί τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.Ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της αστροφυσικής του εικοστού αιώνα ήταν η συνειδητοποίηση ότι οι αστέρες αποτελούν πυρηνικούς κλιβάνους, που μεταστοιχειώνουν το υδρογόνο σε βαρύτερα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων όσων αναφέρθηκαν νωρίτερα. Περιστασιακά, όλα αυτά τα στοιχεία σκεδάζονται στο Διάστημα από υπερκαινοφανείς αστέρες (γνωστοί και ως σουπερνόβα), που κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου φαινομένου, δημιουργούν ακόμη βαρύτερα στοιχεία, όπως ο μόλυβδος, ο χρυσός και το ουράνιο. Τελικά τα βαριά στοιχεία ενσωματώνονται σε πρωτόγονα ηλιακά συστήματα, πλανήτες, καθώς και σε εμάς τους ίδιους.(…)Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο φυσικός Τζώρτζ Γκάμοφ και οι συνεργάτες του διατύπωσαν τη θεωρία που είναι πλέον γνωστή ως θεωρία της θερμής Μεγάλης Έκρηξης ακριβώς για να απαντήσουν σε τούτο το ερώτημα, κάτι εξάλλου που εντέλει κατόρθωσαν. Η επιτυχία της εν λόγω θεωρίας στην πρόβλεψη της περιεκτικότητας του σύμπαντος σε ελαφρά στοιχεία κατέστησε τη θεωρία της θερμής Μεγάλης Έκρηξης (μετά τις ανακαλύψεις της διαστολής του σύμπαντος και της μικροκυματικής κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου) τον τρίτο πρώιμο θρίαμβο της υπόθεσης της Μεγάλης Έκρηξης και έναν από τους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται ολόκληρο το σχετικό οικοδόμημα.Η θεωρία του σχηματισμού των ελαφρών στοιχείων στο πρώιμο σύμπαν, γνωστή ως πυρηνοσύνθεση της Μεγάλης Έκρηξης ή, λίγο πιο ποιητικά, αρχέγονη πυρηνοσύνθεση, δεν είναι σημαντική μόνο γιατί δίνει αποτελέσματα που συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό με τις παρατηρήσεις, αλλά και επειδή με τον τρόπο αυτό αντιπροσωπεύει μια επιτυχημένη συγχώνευση της γενικής σχετικότητας με την πυρηνική φυσική. Επίσης, παρέχει την πρώτη απάντηση στο ερώτημα σχετικά με το γιατί η μικροκυματική κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου είναι απαραίτητη για την κοσμολογία. Μάλιστα, πρωτού ακόμα ανακαλυφθεί, οι υπολογισμοί του Γκάμοφ και των συνεργατών του έδειχναν πως τούτο το λουτρό κοσμικής θερμότητας πρέπει να υπάρχει.Το καζάνι για τον αρχέγονο σχηματισμό είναι το σύμπαν Φρήντμαν, το οποίο υποτίθεται ότι έχει ομοιόμορφα κατανεμημένα συστατικά και διαστέλλεται με ρυθμό που καθορίζεται από αυτά. Σε πολύ αδρές γραμμές, ολόκληρη η διαδικασία σχηματισμού στοιχείων είναι απλή: ξεκινάμε με ένα διαστελλόμενο καζάνι, προσθέτουμε τα απαραίτητα συστατικά και κατόπιν μαγειρεύουμε. πηγή: Τόνυ Ρόθμαν, ‘Ένα μικρό βιβλίο για τη Μεγάλη Έκρηξη’ – μετάφραση: Ανδρομάχη Σπανού – Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Κι όμως, η Εξέλιξη δεν απαιτεί πάντα αλλαγές στο DNA. Η φυσική επιλογή δεν είναι ο μόνος μηχανισμός της Εξέλιξης, επιβεβαιώνει πείραμα στο φυτό του ρυζιού. Εξελικτικό πείραμα που διήρκεσε μια δεκαετία έδειξε ότι το φυτό του ρυζιού μπορεί να αποκτά αντοχή στο κρύο χωρίς γονιδιακές προσαρμογές, εύρημα που έρχεται να προστεθεί στις ενδείξεις για έναν μηχανισμό που αποκλίνει από το βασικό δόγμα της εξελικτικής θεωρίας.Η κρατούσα άποψη θέλει τα είδη να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους αποκλειστικά μέσω της φυσικής επιλογής μεταλλάξεων που προκύπτουν τυχαία.Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cell αφορά ένα διαφορετικό είδος κληρονομήσιμων χαρακτηριστικών, τα οποία προκύπτουν από τους λεγόμενους επιγενετικούς παράγοντες –μόρια που συνδέονται στο μόριο του DNA και ρυθμίζουν τη λειτουργία των γονιδίων χωρίς να αλλάζουν τις αλληλουχίες τους.Οι ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών ήταν περίεργοι να μελετήσουν πώς η όρυζα, η οποία κατάγεται από τροπικά κλίματα, προσαρμόστηκε στις χαμηλές θερμοκρασίες των βόρειων χωρών όπου έχει επεκταθεί η καλλιέργειά της.Η ομάδα πειραματίστηκε με μια ασιατική ποικιλία (Oryza sativa L.) που παράγει ελάχιστους πόρους σε χαμηλές θερμοκρασίες. Τα φυτά τοποθετήθηκαν για μια εβδομάδα σε έναν θάλαμο με σταθερή θερμοκρασία 15 βαθμών πριν αφεθούν να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους σε πιο ζεστό περιβάλλον.Σπόροι συλλέχθηκαν από τα πιο παραγωγικά φυτά και, αφότου φύτρωσαν, υποβλήθηκαν στην ίδια δοκιμασία. Όταν το πείραμα έφτασε στην τρίτη γενιά, ορισμένα φυτά είχαν αποκτήσει αντοχή στο κρύο και έδιναν αφθονία σπόρων. Το χαρακτηριστικό αυτό διατηρήθηκε στις επόμενες πέντε γενιές, ήταν δηλαδή κληρονομήσιμο.Τα φυτά απέκτησαν αντοχή μέσα σε μόλις τρεις γενιές, πολύ ταχύτερα από ό,τι θα αναμενόταν αν οι αλλαγές προέρχονταν από γονιδιακές προσαρμογές μέσω της φυσικής επιλογής, αναφέρουν οι ερευνητές. Η ομάδα χρειάστηκε χρόνια για να επιβεβαιώσει τα ευρήματα και να δείξει ότι το γονιδίωμα της νέας ποικιλίας δεν διέφερε σε σχέση με τους προγόνους της.Η πραγματική διαφορά αποκαλύφθηκε με εξειδικευμένες εργαστηριακές αναλύσεις που αποκάλυψαν επιγενετικές διαφορές: η ανθεκτική στο κρύο ποικιλία έφερε λιγότερες χημικές τροποποιήσεις σε ένα γονίδιο με την ονομασία ACT1.Η απομάκρυνση αυτών των επιγενετικών παραγόντων από άλλα φυτά αύξανε την παραγωγικότητά τους σε χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ η προσθήκη τους σε ήδη προσαρμοσμένα φυτά τα έκανε ευάλωτα στο κρύο. Σε συνδυασμό, τα ευρήματα αυτά καταδεικνύουν αιτιώδη σχέση.Φαινόμενα επιγενετικής κληρονομικότητας έχουν καταγραφεί και σε ζώα. Για παράδειγμα, παλαιότερη έρευνα είχε δείξει ότι τα ποντίκια που εκπαιδεύονται να φοβούνται μια συγκεκριμένη μυρωδιά δίνουν απογόνους με αυξημένη ευαισθησία στην ίδια οσμή.Τα τελευταία χρόνια οι επιγενετικοί παράγοντες προσελκύουν μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον και στον άνθρωπο, αν και οι περισσότερες μέχρι σήμερα μελέτες αφορούσαν παθήσεις και όχι ωφέλιμες προσαρμογές.Η μελέτη της επιγενετικής κληρονομικότητας έχει μόλις αρχίσει. https://www.in.gr/2025/06/10/in-science/episthmes/ki-omos-ekseliksi-den-apaitei-panta-allages-sto-dna/

Κοπέρνικος: Ο φετινός Μάιος ήταν ο δεύτερος θερμότερος που καταγράφτηκε ποτέ στη Γη. «Ασυνήθιστα υψηλές» μετρήσεις τόσο στη γη όσο και στις θάλασσες του πλανήτη. Ο περασμένος μήνας ήταν ο δεύτερος θερμότερος που καταγράφτηκε ποτέ στη Γη, πίσω μόνο από τον Μάιο του 2024, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Κοπέρνικος.Οι χώρες στην Ευρώπη έχουν πληγεί από συνθήκες ξηρασίας τους τελευταίους μήνες, γεγονός που καλλιεργεί την ανησυχία για λειψυδρία, εκτός εάν σημειωθούν βροχοπτώσεις το καλοκαίρι, με τους αγρότες να αναφέρουν καταστροφές στις καλλιέργειες.Τα νέα δεδομένα του ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου δείχνουν ότι ο Μάιος του 2025 ήταν ο δεύτερος θερμότερος Μάιος παγκοσμίως, με τη μέση θερμοκρασία να είναι 15,79 βαθμούς Κελσίου, μόλις 0,12 βαθμούς Κελσίου κάτω από το απόλυτο ρεκόρ, που καταγράφτηκε μόλις τον περασμένο χρόνο, πάντως πάνω από τον Μάιο του 2000, που πλέον κατατάσσεται τρίτος.Πάντως η θερμοκρασία υποχώρησε κάτω από το όριο της αύξησης κατά 1,5° Κελσίου σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή. Συγκεκριμένα, ο περασμένος μήνας ήταν 1,4° Κελσίου πιο θερμός από τον μέσο όρο της περιόδου 1850-1900, που ανήκει στην προβιομηχανική εποχή, προτού δηλαδή η ανθρωπότητα αρχίσει να κάνει μαζική χρήση ορυκτών καυσίμων, στην οποία αποδίδεται η διαρκής κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση της Γης.Έτσι τον Μάιο του 2025 «διακόπηκε η χωρίς προηγούμενο μακρά αλληλουχία μηνών (με θερμοκρασίες) υψηλότερες από 1,5° Κελσίου» σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, σημείωσε ο Κάρλο Μπουοντέμπο, διευθυντής της υπηρεσίας παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής στο κέντρο Κοπέρνικος (C3S). Τους 21 από τους τελευταίους 22 μήνες ξεπεράστηκε το συμβολικό αυτό όριο, που συμπίπτει με τον πιο φιλόδοξο στόχο της συμφωνίας του Παρισιού.Ο στόχος του 1,5° Κελσίου μετριέται σε διάστημα μιας ή δύο δεκαετιών, επομένως ένα μόνο έτος πάνω από αυτό το επίπεδο δεν σημαίνει ότι ο στόχος δεν έχει επιτευχθεί. Δείχνει όμως ότι η κλιματική έκτακτη ανάγκη συνεχίζει να εντείνεται. Κάθε χρονιά της τελευταίας δεκαετίας ήταν ένα από τις δέκα θερμότερες, με καταγεγραμμένα ρεκόρ από το 1850.Μπορεί η εξέλιξη αυτή να «προσφέρει σύντομη ανάπαυλα στον πλανήτη, αλλά περιμένουμε ότι το όριο του 1,5° Κελσίου θα ξεπεραστεί ξανά στο εγγύς μέλλον, λόγω της συνεχιζόμενης υπερθέρμανσης του κλιματικού συστήματος», προειδοποίησε.Υπολογιζόμενη σε περίοδο 12 μηνών (Ιούνιος 2024-Μάιος 2025), εξάλλου, η αύξηση της θερμοκρασίας σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή έφθασε στο επίπεδο 1,57° Κελσίου. Η θερμοκρασία στους ωκεανούς Η ίδια κατάσταση εντοπίζεται στους ωκεανούς. Με 20,79° Κελσίου στην επιφάνεια, ο περασμένος μήνας ήταν επίσης ο δεύτερος θερμότερος στην πρόσφατη ιστορία, κάτω μόνο από τον Μάιο του 2024. Οι θερμοκρασίες παρέμειναν «ασυνήθιστα υψηλές» σε πολλές θάλασσες, σύμφωνα με το παρατηρητήριο Κοπέρνικος.«Μεγάλες περιοχές του βορειοανατολικού και του βόρειου Ατλαντικού, που γνώρισαν θαλάσσιους καύσωνες, κατέγραψαν θερμοκρασίες επιφάνειας-ρεκόρ μήνα. Το μεγαλύτερο μέρος της Μεσογείου ήταν πολύ πιο θερμό από τον μέσο όρο», διαπίστωσαν οι ειδικοί του κέντρου.Η υγεία των ωκεανών βρίσκεται στην καρδιά της τρίτης συνόδου των Ηνωμένων Εθνών που είναι αφιερωμένη σ’ αυτούς (UNOC), η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες στη Νίκαια, στη νότια Γαλλία.Οι θαλάσσιοι καύσωνες μπορεί να οδηγούν σε μαζική μετανάστευση και επεισόδια μαζικής θνησιμότητας ειδών, στην επιδείνωση οικοσυστημάτων, αλλά και στη μείωση της δυνατότητας των ωκεανών να αναμιγνύουν τα νερά της επιφάνειας με αυτά στα βάθη, εμποδίζοντας έτσι τη διανομή θρεπτικών συστατικών.Οι ωκεανοί, που καλύπτουν το 70% της επιφάνειας της Γης, είναι επίσης μείζων ρυθμιστής του κλίματος της Γης. Τα πιο θερμά νερά οδηγούν σε σφοδρότερες καταιγίδες, σε ισχυρότερους τυφώνες ή κυκλώνες, κι αυτό συνοδεύεται από ακολουθία καταστροφών και πλημμυρών. Χωρίς βροχοπτώσεις Ο ξηρός καιρός επιμένει σε πολλά μέρη του κόσμου. Τον Μάιο του 2025, μεγάλο μέρος της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, καθώς και οι νότιες περιοχές της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Τουρκίας, είχε πιο ξερές συνθήκες από τον μέσο όρο.Σύμφωνα με τον Κοπέρνικο, η άνοιξη είχε πολύ χαμηλή βροχόπτωση. «Ορισμένα τμήματα της Ευρώπης γνώρισαν τα χαμηλότερα επίπεδα κατακρημνίσεων και υγρασίας στο έδαφος από το 1979 τουλάχιστον», τόνισαν οι ειδικοί του.Την άνοιξη έσπασαν διάφορα ρεκόρ στη Βρετανία, ενώ ξηρασία άνευ προηγουμένου εδώ και δεκαετίες πλήττει εδώ κι εβδομάδες τη Δανία και την Ολλανδία, εγείροντας ανησυχίες τόσο για την αγροτική παραγωγή τους όσο και τα αποθέματα υδάτινων πόρων τους.Τον Μάιο του 2025, ο καιρός ήταν ξηρότερος από τον μέσο όρο σε μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής, στο Κέρας της Αφρικής και σε όλη την κεντρική Ασία, καθώς και στη νότια Αυστραλία και σε μεγάλο μέρος τόσο της νότιας Αφρικής όσο και της Νότιας Αμερικής. https://www.naftemporiki.gr/green/1966778/kopernikos-o-fetinos-maios-itan-o-deyteros-thermoteros-poy-katagraftike-pote-sti-gi/

Η Ελλάδα μπαίνει στον ευρωπαϊκό χάρτη υδρογόνου με το νέο πρατήριο της Motor Oil. Κρίσιμη παράμετρος η διαμόρφωση αγορας. Μέρος του ευρωπαϊκού χάρτη υδρογονοκίνησης συνιστά πλέον η Ελλάδα με την Motor Oil να εγκαινιάζει το πρώτο πρατήριο υδρογόνου στην ελληνική επικράτεια και από πρώτα στην περιοχή.Ειδικότερα, ο πρώτος εμπορικός σταθμός ανεφοδιασμού Υδρογόνου στους Αγίους Θεοδώρους υπό το εμπορικό σήμα της AVIN παρουσιάστηκε εχθές και ειδική εκδήλωση με τα στελέχη της εταιρείας να υπογραμμίζουν ότι πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς την προώθηση της κινητικότητας με υδρογόνο στη χώρα. Το πρατήριο συνιστά επένδυση της τάξης των 3 εκατ. ευρώ και επιβεβαιώνει την πρόθεση του Ομίλου να αποτελέσει εκ των πρωταγωνιστών στα «ανανεώσιμα» καύσιμα του μέλλοντος.Το έργο αυτό διακρίνεται για σημαντικές πρωτιές σε εθνική, περιφερειακή και ευρωπαϊκή κλίμακα. Είναι το πρώτο, δημόσια προσβάσιμο, εμπορικό πρατήριο υδρογόνου που κατασκευάζεται στη χώρα και από τα πρώτα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Είναι το πρώτο που υλοποιείται στην Ευρώπη με συγχρηματοδότηση (κατά 50%) από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Connecting Europe Facility (CEF) – Transport και το πρώτο έργο που ανοίγει τον δρόμο για την εμπορική διάθεση αμιγώς πράσινων καυσίμων για τις οδικές μεταφορές στη χώρα. Υδρογόνο VS εξηλεκτρισμός Το υδρογόνο έρχεται να καλύψει και να απαντήσει στις προκλήσεις του εξηλεκτρισμού που επιτάσσουν μια διαφορετική προσέγγιση από την «παραδοσιακή» της πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας. «Ξέρουμε όλοι ότι το ενεργειακό σύστημα βασίζεται σε υγρά, αέρια και στερεά καύσιμα.Το υδρογόνο αναμένεται να έχει ένα ρόλο τόσο αυτοτελώς όσο και ως ενδιάμεσο για την παραγωγή συνθετικών καυσίμων» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Γενικός Διευθυντής της AVIN Oil, Γιάννης Ραπτάκης. Συμπλήρωσε δε πως το υδρογόνο «μπορεί να έχει ρόλο εκεί που ο εξηλεκτρισμός είναι δύσκολος», δίνοντας έτσι το στίγμα για τις εφαρμογές του υδρογόνου. Αξίζει να σημειωθεί ότι καταγράφεται κινητικότητα στο κομμάτι της υδρογονοκίνησης σε παγκόσμιο επίπεδο με μόλις το 2024 να μετράμε 125 νέους σταθμούς.Αν και τα εγκαίνια του πρώτου σταθμού ανεφοδιασμού σε συνδυασμό με την εν εξελίξει προσπάθεια του ΥΠΕΝ να ορίσει το ρυθμιστικό πλαίσιο με το νομοσχέδιο που βρίσκεται σε διαβούλευση, εντούτοις, το πρόβλημα παραμένει η αγορά. Με άλλα λόγια, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Hydrogen Europe Γιώργος Χατζημαρκάκης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση με τα βασικά «επίδικα» για την «επόμενη μέρα» του υδρογόνου, εστίασε στο κομμάτι της αγοράς, σημειώνοντας ότι «το πρώτο και το πιο σημαντικό είναι η αγορά».Αυτό γιατί διαφορετικά ο κλάδος θα συνεχίσει να «παγιδεύεται» στην ιστορία της «κότας και του αυγού» με την έννοια ότι η προώθηση των υποδομών απαιτούν την ύπαρξη αγοράς και αντίστροφα η ύπαρξη αγοράς προϋποθέτει την ανάπτυξη υποδομών στη παραγωγή, μεταφορά και διάθεση του καυσίμου. Ζήτημα χρόνου η μείωση του κόστους Υπό αυτό το πρίσμα, όπως ανέφερε ο ίδιος και ακολούθως υπογράμμισαν και οι υπόλοιποι ομιλητές – ο γενικός διευθυντής της AVIN OIL, Ιωάννης Ραπτάκης, ο Γενικός Διευθυντής της Coral Gas, Παναγιώτης Χαριτόπουλος και ο Διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ομίλου Motor Oil, Κωνσταντίνος Χατζηφώτης, η διαδικασία θα πρέπει να προχωρήσει, αναμένοντας συν τω χρόνω, όπως έγινε με τις άλλες μορφές πράσινης ενέργειας, στην ωρίμανση της τεχνολογίας σε βιώσιμα οικονομικά μεγέθη.Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το κόστος παραγωγής υδρογόνου εκτιμάται σήμερα στα 15 ευρώ το κιλό με την προοπτική να υποχωρήσει στα 5 ευρώ το κιλό σε κάποια χρόνια, απομειώνοντας ακολούθως και την τιμή λιανικής.Αξίζει, ωστόσο να σημειωθεί, όπως επισημάνθηκε σχετικά, ότι η στρατηγική προώθησης υδρογόνου δεν θα πρέπει να περιορίζεται μονάχα στα οικονομικά μεγέθη αλλά να προσμετρά την συνολικότερη εικόνα του ενεργειακού συστήματος και των εφαρμογών που δύναται να τύχει, όπου και παρουσιάζει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι του εξηλεκτρισμού, παρά το γεγονός ότι εκ πρώτης όψεως ο εξηλεκτρισμός μπορεί να εμφανίζει ανταγωνιστικότερα οικονομικά μεγέθη.Τα οικονομικά μεγέθη αλλάζουν ειδικά όταν στην περίπτωση του υδρογόνου το 70% του κόστους παραγωγής οφείλεται στο κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και σήμερα ένα μεγάλο μέρος της πράσινης ηλεκτροπαραγωγής καταλήγει στα σκουπίδια σε συνέχεια της αδυναμίας απορρόφησης του από το δίκτυο λόγω μικρότερης ζήτησης. Τα πλεονεκτήματα του υδρογόνου Ως προς τα οφέλη της υδρογονοκίνησης ξεχωρίζουν οι μηδενικές εκπομπές ρύπων, ο γρήγορος ανεφοδιασμός με τον μέσο εκτιμώμενο χρόνο να υπολογίζεται στα 3-5 λεπτά, η μεγάλη αυτονομία της τάξης των 500-700 χιλιομέτρων. Πρόκειται για γνωρίσματα που καθιστούν το υδρογόνο κατάλληλο καύσιμο για επαγγελματική χρήση, μεγάλες αποστάσεις και μεταφορά εμπορευμάτων καθώς και σε ναυτιλία και αεροπλοΐα.Η μεγάλη ωστόσο αγορά που ξεπροβάλει για το υδρογόνο αφορά την χρήση του στα διυλιστήρια που ήδη χρησιμοποιείται «γκρι» και «μπλε» υδρογόνο και σχεδιάζεται η μετάβαση στο «πράσινο» υδρογόνο για την περαιτέρω απανθρακοποίηση. Η στρατηγική διάσταση Τέλος, η όλη προσπάθεια διατηρεί και μια στρατηγική διάσταση, όπως ανέφερε ο κ. Χατζημαρκάκης, επισημαίνοντας ότι το υδρογόνο μπορεί να αποτελέσει το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ευρώπης στην αποθήκευση ενέργειας έναντι των μπαταριών της Κίνας και της στρατηγικής των ΗΠΑ. «Βλέπουμε τι γίνεται στον κόσμο, οι ΗΠΑ αλλάζουν μορφή, η Κίνα θέλει να παίξει ρόλο και επομένως η Ευρώπη θα πρέπει να έχει την δική της εκδοχή για αποθήκευση. Αυτό μπορεί να είναι το υδρογόνο», σημείωσε χαρακτηριστικά. https://www.naftemporiki.gr/business/1966799/i-ellada-mpainei-ston-eyropaiko-charti-ydrogonoy-me-to-neo-pratirio-tis-motor-oil/

Η διαστημική φυσική και οι σπουδές βιολογίας ολοκληρώνουν την εβδομάδα στον διαστημικό σταθμό Η διαστημική φυσική ξεπέρασε το ερευνητικό πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού την Παρασκευή, ακολουθούμενη από συνεχιζόμενες σπουδές βιολογίας. Καθήκοντα παρατήρησης της Γης και μια ποικιλία εργαστηριακών εργασιών συντήρησης ήταν επίσης στο πρόγραμμα για το πλήρωμα της Αποστολής 73 στο τέλος της εβδομάδας.Η παρατήρηση του τρόπου με τον οποίο η μικροβαρύτητα επηρεάζει τη φυσική στον τροχιακό σταθμό δίνει στους μηχανικούς την ευκαιρία να σχεδιάσουν καινοτόμα προϊόντα και λύσεις που ωφελούν τις βιομηχανίες στη Γη και στο διάστημα. Οι γνώσεις που δεν μπορούν να ληφθούν σχετικά με τη βαρύτητα της Γης έχουν συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας των φαρμάκων, των τροφίμων, των οικιακών προϊόντων και μιας ευρείας γκάμας άλλων προϊόντων και υπηρεσιών.Ο Διοικητής του Σταθμού Takuya Onishi από την JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης) ολοκλήρωσε τις εργασίες του πειράματος Κολλοειδών Στερεών που μελετά τη συμπεριφορά μικροσκοπικών σωματιδίων (κολλοειδών) και πρωτεϊνών στο νερό. Αποθήκευσε τον ερευνητικό εξοπλισμό και επέστρεψε το Microgravity Science Glovebox στην τυπική του διαμόρφωση στην εργαστηριακή μονάδα Destiny. Τα αποτελέσματα από την έρευνα φυσικής μπορούν να καθοδηγήσουν την παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων και την κρυστάλλωση πρωτεϊνών στο διάστημα για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας. Η μηχανικός πτήσης της NASA, Anne McClain, εργάστηκε επίσης στο Destiny, ανταλλάσσοντας φυσίγγια δειγμάτων μέσα στο Εργαστήριο Επιστήμης Υλικών (MSL) της εργαστηριακής μονάδας. Το MSL υποστηρίζει την έρευνα νέων εφαρμογών για υπάρχοντα υλικά όπως μέταλλα, κράματα, πολυμερή και άλλα, και την ανάπτυξη νέων ή βελτιωμένων υλικών. Η McClain αργότερα αντικατέστησε έναν ελεγκτή διοξειδίου του άνθρακα μέσα στο Εργαστήριο Αυτοματοποιημένων Βιολογικών Προϊόντων του Διαστήματος, ένα θερμοκοιτίδα έρευνας που υποστηρίζει τη μελέτη βιολογικών συστημάτων και διεργασιών σε μικροβαρύτητα.Η μηχανικός πτήσης της NASA, Nichole Ayers, συνέχισε να δοκιμάζει την απόδοση ενός τρισδιάστατου μικροσκοπίου, που ονομάζεται Σύστημα Ογκομετρικής Απεικόνισης Extant Life, ή ELVIS, μέσα στην εργαστηριακή μονάδα Kibo. Επεξεργάστηκε δείγματα βακτηρίων βαθέων υδάτων για προβολή μέσα στο ELVIS για να αποδείξει την ικανότητά του να παρακολουθεί την ποιότητα του νερού, να ανιχνεύει μολυσματικούς οργανισμούς σε διαστημόπλοια και να ερευνά κολλοειδή ή αιωρήματα σωματιδίων σε ένα υγρό.Ο μηχανικός πτήσης της NASA, Jonny Kim, επικεντρώθηκε στη συντήρηση της τροχιάς, διατηρώντας τα συστήματα υποστήριξης ζωής και αποθηκεύοντας φορτίο καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αρχικά, επιθεώρησε φίλτρα ανεμιστήρων σε μια σχάρα EXPRESS, μια πολλαπλών χρήσεων ερευνητική σχάρα, στη εργαστηριακή μονάδα Columbus, αναζητώντας πιθανά συντρίμμια που δεν είναι προσβάσιμα κατά τη διάρκεια των κανονικών εργασιών καθαρισμού. Μετά από αυτή την εργασία, μετακινήθηκε στον Προσαρμογέα Σύζευξης 1 υπό Πίεση που συνδέει τη μονάδα Unity με τη μονάδα Zarya και αποθήκευσε μια ποικιλία υλικού.Ο βετεράνος κοσμοναύτης της Roscosmos, Sergey Ryzhikov, φορούσε γυαλιά εικονικής πραγματικότητας για μια έρευνα που εξερευνούσε πώς η αίσθηση ισορροπίας και η οπτική παρακολούθηση ενός μέλους του πληρώματος προσαρμόζονται στη μικροβαρύτητα. Ο μηχανικός πτήσης Kirill Peskov συνέχισε τα καθήκοντά του στην παρατήρηση της Γης στρέφοντας μια κάμερα έξω από το παράθυρο ενός διαστημικού σταθμού και φωτογραφίζοντας νησιά και ηφαίστεια σε όλο τον κόσμο. Ο μηχανικός πτήσης Alexey Zubritskiy ξεκίνησε τη βάρδιά του γεμίζοντας τη δεξαμενή γεννήτριας οξυγόνου Elektron και στη συνέχεια μετέφερε νερό που ήταν αποθηκευμένο στο φορτηγό σκάφος Progress 90 στις δεξαμενές του σταθμού.Η Αποστολή Axiom 4 συνεχίζει την αντίστροφη μέτρηση για την εκτόξευση από το Διαστημικό Κέντρο Kennedy της NASA στις 8:22 π.μ. EDT στις 10 Ιουνίου σε ένα διαστημόπλοιο SpaceX Dragon. Η βετεράνος αστροναύτης Peggy Whitson θα κυβερνήσει το Ax-4 και θα ηγηθεί του Ινδού πιλότου Shubhanshu Shukla και των ειδικών αποστολής Sławosz Uzanański-Wiśniewksi από την Πολωνία και του Tibor Kapu από την Ουγγαρία στο τροχιακό φυλάκιο. Οι αστροναύτες του Ax-4 θα επιβιβαστούν στο Dragon για μια αυτόνομη προσγείωση στο διαστημικό λιμάνι του σταθμού στη μονάδα Harmony στις 12:30 μ.μ. στις 11 Ιουνίου. Παρακολουθήστε την κάλυψη της εκτόξευσης και της προσγείωσης στο NASA+. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station και @ISS_Research στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και το Instagram. Λαμβάνετε τα τελευταία νέα από τη NASA κάθε εβδομάδα. Εγγραφείτε εδώ. Περισσότερα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. https://www.nasa.gov/blogs/spacestation/2025/06/06/space-physics-biology-studies-wrap-week-aboard-space-station/ Η ακτή του Κόλπου της Αμερικής, φωτισμένη από τα φώτα της πόλης από το Χιούστον του Τέξας (πάνω αριστερά) μέχρι τη χερσόνησο της Φλόριντα και μια ατμοσφαιρική λάμψη που στεφανώνει τον ορίζοντα της Γης, απεικονίζονται από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καθώς βρισκόταν σε τροχιά 260 μίλια πάνω από την Πολιτεία Lone Star. NASA

Δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια ιαπωνικού σκάφους να πατήσει στη Σελήνη (βίντεο) Το σκάφος Resilience δεν κατάφερε να προσσεληνωθεί ομαλά και έχει χαθεί η επικοινωνία μαζί του. Ένα διαστημόπλοιο από την Ιαπωνία που προσπαθούσε να πραγματοποιήσει την πρώτη ιδιωτική προσσελήνωση της χώρας συνετρίβη στην επιφάνεια της Σελήνης σε μια απογοητευτική δεύτερη αποτυχία για την κατασκευάστρια εταιρεία ispace.Το διαστημόπλοιο Resilience της ιαπωνικής εταιρείας στόχευε να πραγματοποιήσει μια ομαλή προσεδάφιση στην περιοχή Mare Frigoris (Ψυχρή Θάλασσα ) στην πλευρά της Σελήνης που βλέπει μόνιμα τη ΓΗ. Όμως η τηλεμετρία από το όχημα προσεδάφισης σταμάτησε ένα λεπτό και 45 δευτερόλεπτα πριν από την προγραμματισμένη προσεδάφιση προφανώς λόγω δυσλειτουργίας του εξοπλισμού.Θυμίζει την πρώτη απόπειρα προσεδάφισης της ispace στη Σελήνη, τον Απρίλιο του 2023. Το διαστημόπλοιο χάθηκε από τα όργανα επικοινωνίας επίσης κατά τη διάρκεια της προσπάθειας προσεδάφισης η οποία τελικά κηρύχθηκε αποτυχημένη. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν υποδηλώνουν ότι το αποστασιόμετρο λέιζερ του οχήματος προσεδάφισης αντιμετώπισε προβλήματα κατά τη μέτρηση της απόστασης του ανιχνευτή από την επιφάνεια της Σελήνης.«Ως αποτέλεσμα, το όχημα προσεδάφισης δεν μπόρεσε να επιβραδυνθεί επαρκώς ώστε να φτάσει στην απαιτούμενη ταχύτητα για την προγραμματισμένη προσεδάφιση στη Σελήνη. Με βάση αυτές τις συνθήκες, θεωρείται επί του παρόντος ότι το όχημα προσεδάφισης πιθανότατα πραγματοποίησε μια ανώμαλη προσεδάφιση στην επιφάνεια της Σελήνης. Απολογούμαστε στους συνεργάτες μας και δηλώνουμε ότι δεν θα απογοητευτούμε και θα συνεχίσουμε την προσπάθεια να φτάσουμε με επιτυχία στη Σελήνη» αναφέρει σε ανακοίνωση της η ispace. Μια ανώμαλη προσεδάφιση σημαίνει ότι το Resilience έπεσε στην επιφάνεια της Σελήνης πιο γρήγορα από το προγραμματισμένο. Πιστεύεται ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι απίθανο να καταφέρει το σκάφος να προχωρήσει με την αποστολή δύο εβδομάδων ή να αναπτύξει το μικρό ρόβερ Tenacious που κατασκευάστηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος. Εικόνα του σκάφους Resilience κατά τη διάρκεια της προσεδάφισης στη Σελήνη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1965296/deyteri-apotychimeni-prospatheia-iaponikoy-skafoys-na-patisei-sti-selini-vinteo/

Ανακαλύφθηκε η πιο παράξενη υπερ-Γη στο Σύμπαν. Πρόκειται για έναν εξωπλανήτη που είναι πιθανό να... μπαινοβγαίνει στην κατοικήσιμη ζώνη του άστρου του. Μια τεράστια «υπερ-Γη» με ακραίο κλίμα που την καθιστά κατοικήσιμη μόνο για ένα μέρος της τροχιάς της εντοπίστηκε να κινείται γύρω από ένα άστρο 2,472 έτη φωτός μακριά από τον δικό μας πλανήτη.Με τον όρο υπερ-Γη (ή υπερ-Γαία) οι αστρονόμοι ονομάζουν πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα το μέγεθος των οποίων είναι μεγαλύτερο από αυτό της Γης αλλά μικρότερο από αυτό των μεγάλων πλανητών αερίου του ηλιακού μας συστήματος όπως ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την ανακάλυψη που έκανε με τη μέθοδο της μελέτης της έκλειψης που προκαλείται σε ένα άστρο από τη διέλευση ενός πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτόν. Με τη μέθοδο αυτή έχουν ανακαλυφθεί χιλιάδες εξωπλανήτες και έχει εξελιχθεί από τους επιστήμονες τόσο ώστε να μπορούν να συλλέγονται δεδομένα όχι μόνο για την ύπαρξη ενός πλανήτη αλλά και την χημική του σύσταση και άλλα χαρακτηριστικά του.Ο νέος εξωπλανήτης ονομάζεται Kepler-725c και είναι στα ανώτερα όρια της κατηγορίας της υπερ-Γης αφού έχει μάζα δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή του πλανήτη μας. Δεν έχουμε ένα παράδειγμα υπερ-Γης στο ηλιακό μας σύστημα, επομένως δεν γνωρίζουμε πραγματικά πώς είναι αυτοί οι πλανήτες. Οι πλανητικοί επιστήμονες εξακολουθούν να παλεύουν με θεωρητικά μοντέλα που προσπαθούν να περιγράψουν τις ιδιότητες αυτών των κόσμων. Πόσοι από αυτούς είναι βραχώδεις πλανήτες; Διαθέτουν πυκνή ατμόσφαιρα; Διαθέτουν τεκτονικές πλάκες και τεκτονική δραστηριότητα ; Πώς θα επηρέαζε η υψηλότερη επιφανειακή τους βαρύτητα την εξέλιξη της ζωής; Οριστικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν ακόμη δοθεί οπότε κάθε νέα ανακάλυψη ενός τέτοιου πλανήτη αυξάνει τις γνώσεις μας για αυτούς.Η τροχιά του πλανήτη κρίνεται ως ιδιαίτερα ασυνήθιστη. Είναι εξαιρετικά ελλειπτική με εκκεντρότητα 0,44. Για λόγους σύγκρισης, η τροχιά της Γης έχει εκκεντρότητα 0,0167 και επομένως είναι σχεδόν κυκλική. Στο άλλο άκρο, μια τροχιακή εκκεντρότητα 1 θα ήταν παραβολική. Η τροχιά του Kepler-725c έχει οβάλ σχήμα, που σημαίνει ότι σε ορισμένα σημεία της τροχιάς του βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο άστρο του από ό,τι σε άλλες χρονικές στιγμές. Ενώ συνολικά ο Kepler-725c λαμβάνει 1,4 φορές περισσότερη θερμότητα από το άστρο του από ό,τι η Γη από τον Ήλιο, αυτός είναι απλώς ο μέσος όρος κατά τη διάρκεια της τροχιάς του, και κατά καιρούς λαμβάνει λιγότερη. Το κλίμα και η ζωή Εάν ο Kepler-725c έχει ατμόσφαιρα, τότε η διαφορά στην ηλιακή θέρμανση σε διαφορετικές χρονικές στιγμές στην τροχιά του θα μπορούσε να προκαλέσει χάος στο κλίμα του. Στην πραγματικότητα, η υψηλή τροχιακή εκκεντρότητα σημαίνει ότι ο εξωπλανήτης περνάει μόνο ένα μέρος της τροχιάς του στην κατοικήσιμη ζώνη, η οποία είναι μια κυκλική ζώνη γύρω από το αστέρι σε απόσταση όπου οι θερμοκρασίες είναι κατάλληλες για υγρό νερό στην επιφάνεια ενός πλανήτη.Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Kepler-725c είναι κατοικήσιμος μόνο για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κατά την τροχιακή του κίνηση; Τι θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε ζωή που μπορεί να υπάρχει στον πλανήτη κατά τις περιόδους που βρίσκεται εκτός της κατοικήσιμης ζώνης; Και πάλι, αυτά είναι θεωρητικά προβλήματα με τα οποία παλεύουν οι επιστήμονες, αλλά τώρα η ύπαρξη του Kepler-725c τα καθιστά ξαφνικά πολύ πραγματικά προβλήματα.Ωστόσο, επειδή δεν βλέπουμε τη διέλευση του Kepler-725c, δεν θα είναι δυνατό να διερευνήσουμε την ατμόσφαιρά του με το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο χρησιμοποιεί το ηλιακό φως που φιλτράρεται μέσα από την ατμόσφαιρα ενός πλανήτη για να κάνει συμπεράσματα σχετικά με τις ιδιότητες και τη σύνθεση αυτής της ατμόσφαιρας.Τέτοιες απαντήσεις θα έχουμε από την αποστολή PLATO (PLANetary Transits and Oscillations of stars) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος που αφορά την εκτόξευση ενός τηλεσκοπίου το 2026 το οποίο θα διαθέτει τα πιο εξειδικευμένα όργανα ανίχνευσης και μελέτης εξωπλανητών μέχρι σήμερα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1966058/anakalyfthike-i-pio-paraxeni-yper-gi-sto-sympan/

Ετοιμάζεται να κλείσει (επιτέλους) η «Πύλη της Κόλασης» (βίντεο) Εξασθενεί μετά από μισό αιώνα η καύση του κρατήρα Νταρβάζα στο Τουρκμενιστάν Ο Κρατήρας Νταρβάζα επίσης γνωστός ως Πύλη της Κολάσης, είναι κοίτασμα φυσικού αερίου που κατέρρευσε μέσα σε ένα σπήλαιο κοντά στη Νταρβάζα του Τουρκμενιστάν πριν 50 χρόνια και έκτοτε καίγεται αδιάκοπα. Οι ειδικοί που μελετούν τον κρατήρα λένε ότι η φωτιά αρχίζει να υποχωρεί σημαντικά.Δεν έχουν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το πώς αναφλέγεται ο κρατήρας και ορισμένα γεγονότα αμφισβητούνται. Μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες είναι ότι οι Σοβιετικοί γεωλόγοι θέλοντας να αποτρέψουν την εξάπλωση του αερίου μεθανίου προκάλεσαν εκούσια ή πιθανώς και ακούσια την έναρξη της καύσης του κρατήρα που έχει διάμετρο 69 μέτρα και έχει γίνει δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο.Τον Ιανουάριο του 2022, μια επιτροπή ανέλαβε να βρει μια λύση για την κατάσβεση του φλεγόμενου κρατήρα. Η επιτροπή ελπίζει είτε να σβήσει εντελώς τον κρατήρα αερίου είτε να βρει έναν τρόπο ώστε ο κρατήρας να εξακολουθεί να καίγεται χωρίς να περιλαμβάνει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.Οι διάφορων ειδών εργασίες γύρω ή κοντά στον κρατήρα για να γίνει απορρόφηση και απομάκρυνση του μεθανίου από αυτόν φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να αποδίδουν αφού οι παρατηρήσεις που γίνονται στον κρατήρα δείχνουν αξιοσημείωτο περιορισμό της καύσης του. Η άντληση φυσικού αερίου από άλλα σημεία που θα δημιουργηθούν στη περιοχή όπου θα μπορεί να αποθηκευτεί με ασφάλεια και να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας θα βοηθούσε τη χώρα να μειώσει το υπερβολικό αποτύπωμα άνθρακα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1965678/etoimazetai-na-kleisei-epiteloys-i-pyli-tis-kolasis-vinteo/

Αναζητώντας Αρχαία Βράχια στα Επίπεδα «Forlandet». Αυτή την εβδομάδα, το Perseverance συνέχισε τη σταδιακή του κάθοδο στο σχετικά επίπεδο έδαφος έξω από τον κρατήρα Jezero. Σε αυτήν την περιοχή, η επιστημονική ομάδα αναμένει να βρει βράχους που θα μπορούσαν να είναι από τους παλαιότερους που έχουν παρατηρηθεί ποτέ από το ρόβερ Perseverance - και ίσως από οποιοδήποτε ρόβερ που έχει εξερευνήσει την επιφάνεια του Άρη - παρουσιάζοντας μια μοναδική ευκαιρία να κατανοήσουμε το αρχαίο παρελθόν του Άρη. Το Perseverance βρίσκεται τώρα στο «Fallbreen», μια ανοιχτόχρωμη έκθεση σε βραχώδες υπόστρωμα που η επιστημονική ομάδα ελπίζει να συγκρίνει με την κοντινή προεξοχή που περιέχει ολιβίνη στο «Copper Cove». Αυτή θα μπορούσε να είναι μια ματιά στη γεωλογική μονάδα πλούσια σε ολιβίνη και ανθρακικό άλας που εκτείνεται εκατοντάδες χιλιόμετρα δυτικά του κρατήρα Jezero. Η απόκτηση γνώσης για το πώς σχηματίστηκαν αυτά τα πετρώματα θα μπορούσε να έχει βαθιές επιπτώσεις στην συνεχώς εξελισσόμενη γνώση μας για την ιστορία αυτής της περιοχής. Οι πρόσφατες διαβάσεις του Perseverance σηματοδότησαν μια άλλη αξιοσημείωτη μετάβαση. Αφού πέρασε από τον Κόπερ Κόουβ, το Perseverance εισήλθε στο τετράπλευρο «Forlandet», μια περιοχή 1,2 τετραγωνικών χιλιομέτρων (περίπου 0,46 τετραγωνικά μίλια ή 297 στρέμματα) κατά μήκος της άκρης του κρατήρα που η επιστημονική ομάδα ονόμασε από το Εθνικό Πάρκο Forlandet στο νορβηγικό αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ. Ανακαλύφθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα από Ολλανδούς εξερευνητές, αυτό το παγωμένο σύνολο νησιών αιχμαλώτισε τη φαντασία μιας γενιάς ναυτικών που αναζητούσαν το Βορειοδυτικό Πέρασμα. Ενώ το Perseverance βρίσκεται στο τετράγωνο Forlandet, οι γεωμορφές και οι βραχώδεις στόχοι θα ονομαστούν ανεπίσημα από τοποθεσίες μέσα και γύρω από αυτό το εθνικό πάρκο στη Γη. Καθώς το ρόβερ πλοηγείται στα δικά του στενά περάσματα με πνεύμα ανακάλυψης, οδηγώντας γύρω από αμμόλοφους και περνώντας με αεράκι από λόφους, ελπίζουμε ότι θα διοχετεύσει την επιμονή των εξερευνητών που κάποτε έδωσαν σε αυτά τα βράχια τα ονόματά τους. https://science.nasa.gov/blog/searching-for-ancient-rocks-in-the-forlandet-flats/ Το ρόβερ Mars Perseverance της NASA απέκτησε αυτήν την εικόνα του χώρου εργασίας «Fallbreen» χρησιμοποιώντας την ενσωματωμένη αριστερή κάμερα πλοήγησης (Navcam). Η κάμερα βρίσκεται ψηλά στον ιστό του ρόβερ και βοηθά στην οδήγηση. Αυτή η εικόνα λήφθηκε στις 22 Μαΐου 2025 (Ηλιακός Ήλιος 1512, ή Αρειανή ημέρα 1.512 της αποστολής Άρης 2020) κατά την τοπική μέση ηλιακή ώρα 14:39:01. Sols 4561-4562: Προετοιμασία για Γεωτρήσεις στην Altadena Ημερομηνία σχεδιασμού της Γης: Τετάρτη, 4 Ιουνίου 2025 Συνεχίζουμε να αναζητούμε μια κατάλληλη τοποθεσία για να συλλέξουμε ένα δείγμα από γεωτρήσεις σε αυτήν την περιοχή. Όπως ίσως θυμάστε από το σχέδιο της Δευτέρας, πραγματοποιήσαμε μια σύντομη «ανάπτυξη» λίγο κάτω από 4 μέτρα (περίπου 13 πόδια) ελπίζοντας να βρούμε έναν στόχο γεώτρησης σήμερα, αφού η ανάλυση της Δευτέρας διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν καλοί στόχοι στον προηγούμενο χώρο εργασίας μας. Ευτυχώς, ο σημερινός χώρος εργασίας ήταν πολύ πιο συνεργατικός και καταφέραμε να επιλέξουμε τον στόχο «Altadena» ως την επόμενη πιθανή τοποθεσία γεώτρησης. Η Altadena είναι ένα όνομα που έχουμε κρατήσει για έναν ειδικό στόχο, καθώς το ομώνυμο όνομα εδώ στη Γη είναι μια γειτονιά δίπλα στο JPL που καταστράφηκε από την πυρκαγιά Eaton νωρίτερα φέτος. Είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε στο επόμενο τετράπλευρο χαρτογράφησης, το οποίο θα συνοδεύεται από ένα νέο σύνολο ονομάτων στόχων, οπότε η ομάδα αποφάσισε ότι η χρήση της Altadena ως ονόματος για αυτήν την τοποθεσία γεώτρησης ήταν μια προφανής επιλογή. Η μεγάλη δραστηριότητα σε αυτό το σχέδιο είναι το επόμενο βήμα στη διαδικασία γεώτρησης. Αυτή η δραστηριότητα είναι η «δοκιμή προφόρτισης», η οποία καθορίζει εάν οι δυνάμεις στο τρυπάνι θα είναι καλές κατά τη διάρκεια της γεώτρησης και εάν ο στόχος της γεώτρησης δεν θα μετακινηθεί ή θα σπάσει απροσδόκητα. Εάν περάσουμε τη δοκιμή προφόρτισης και διαπιστώσουμε ότι το πέτρωμα έχει τη χημεία που αναζητούμε, θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε με την Altadena ως την επόμενη τοποθεσία γεώτρησης. Εάν όχι, θα πρέπει να αποφασίσουμε εάν θα ξαναμπούμε ή θα συνεχίσουμε να οδηγούμε βαθύτερα σε αυτήν την πιθανώς κυβική περιοχή. Φυσικά, η δοκιμή προφόρτισης δεν είναι το μόνο πράγμα που κάνουμε σήμερα. Μπαίνοντας, φαινόταν ότι ο χρόνος μας για άλλες δραστηριότητες θα ήταν αρκετά περιορισμένος λόγω των περιορισμών ισχύος που επιβάλλονται από τις προετοιμασίες για τη γεώτρηση και τη διατήρηση του ρόβερ ζεστού κατά τη διάρκεια του κρύου χειμώνα του Άρη. Ωστόσο, πρόσφατα εφαρμόσαμε ορισμένες νέες δυνατότητες βελτιστοποίησης ισχύος, οι οποίες μας οδήγησαν στο να έχουμε πολύ περισσότερη ισχύ σήμερα από ό,τι περιμέναμε. Αυτό σήμαινε ότι μπορέσαμε να προσθέσουμε μια ολόκληρη επιπλέον ώρα επιστημονικού χρόνου εκτός από την ώρα που είχαμε ήδη προγραμματίσει. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Αλτανένα λαμβάνει μεγάλη έμφαση σε αυτό το σχέδιο για τον χαρακτηρισμό της πριν από τις γεωτρήσεις. Αυτό περιλαμβάνει μια δραστηριότητα LIBS από το ChemCam και μια παρατήρηση από το Mastcam, καθώς και μερικές παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας από το APXS και μερικές εικόνες MAHLI. Επιπλέον, το Mastcam θα παρατηρήσει κάποια εκτεθειμένη στρωματογραφία στο "Dana Point", μια ανοιχτόχρωμη φλέβα στο "Mission Trails" που θα είναι επίσης ένας στόχος του ChemCam LIBS, μερικές ακόμη κοντινές κοιλότητες και μερικές αμμώδεις περιοχές στο "Camp Williams" για να παρατηρήσει τη μεταφορά ιζημάτων που προκαλείται από τον άνεμο. Μαζί με τα δύο LIBS, το ChemCam θα χρησιμοποιήσει την κάμερα RMI για να προσθέσει στη στοίβα εικόνων που έχουμε από τον λόφο Mishe Mokwa και τη μονάδα yardang στο βάθος. Ως επικεφαλής της ομάδας Ατμόσφαιρας και Περιβάλλοντος (ENV) σήμερα, φαινόταν ότι θα είχα αρκετά ελαφρύ φόρτο εργασίας λόγω των περιορισμών ισχύος που εμποδίζουν οποιεσδήποτε δραστηριότητες ENV εκτός από τις συνήθεις παρατηρήσεις μας REMS, RAD και DAN. Με την επιπλέον ώρα επιστημονικού χρόνου, μπόρεσα να προσθέσω μια σειρά από νέες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων τριών ταινιών cloud με Navcam, μιας παρατήρησης σκόνης μέσα στον κρατήρα Gale από την Navcam με οπτική επαφή και μιας έρευνας Navcam για να αναζητήσω τυχόν εστίες σκόνης που μπορεί να στροβιλίζονται γύρω από το ρόβερ. Μια αρκετά αξιοπρεπής επιστημονική έρευνα ENV για ένα σχέδιο που ξεκίνησε από το τίποτα! Όταν ξεκινήσουμε τον σχεδιασμό την Παρασκευή, ελπίζουμε ότι θα έχουμε περάσει τη δοκιμή προφόρτισης και θα είμαστε σε θέση να μετατρέψουμε την Altadena στην 43η γεώτρηση μας στα επόμενα ηλιακά φαινόμενα, πριν συνεχίσουμε να ανεβαίνουμε τις πλαγιές του όρους Sharp. https://science.nasa.gov/blog/sols-4561-4562-prepping-to-drill-at-altadena/

Το Chandra της NASA βλέπει έναν εκπληκτικά ισχυρό πίδακα μαύρης τρύπας στο κοσμικό «μεσημέρι» Μια μαύρη τρύπα έχει εκπέμψει έναν εκπληκτικά ισχυρό πίδακα στο μακρινό σύμπαν, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra της NASA και η οποία συζητήθηκε στο τελευταίο μας δελτίο τύπου. Αυτός ο πίδακας υπάρχει αρκετά νωρίς στο σύμπαν ώστε να φωτίζεται από τη λάμψη που έχει απομείνει από την ίδια τη Μεγάλη Έκρηξη.Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το Chandra και το Karl G. Jansky Very Large Array (VLA) για να μελετήσουν αυτήν τη μαύρη τρύπα και τον πίδακά της σε μια περίοδο που ονομάζουν «κοσμικό μεσημέρι», η οποία συνέβη περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια μετά την έναρξη του σύμπαντος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι περισσότεροι γαλαξίες και οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες αναπτύσσονταν ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία του σύμπαντος.Το κύριο γραφικό είναι μια καλλιτεχνική απεικόνιση που δείχνει υλικό σε έναν δίσκο που πέφτει προς μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Ένας πίδακας εκτινάσσεται μακριά από τη μαύρη τρύπα προς τα πάνω δεξιά, όπως ανίχνευσε το Chandra στη νέα μελέτη. Η μαύρη τρύπα βρίσκεται 11,6 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη όταν το κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο (CMB), η λάμψη που είχε απομείνει από τη Μεγάλη Έκρηξη, ήταν πολύ πυκνότερη από ό,τι είναι τώρα. Καθώς τα ηλεκτρόνια στους πίδακες απομακρύνονται από τη μαύρη τρύπα, κινούνται μέσα στη θάλασσα της ακτινοβολίας CMB και συγκρούονται με φωτόνια μικροκυμάτων. Αυτές οι συγκρούσεις ενισχύουν την ενέργεια των φωτονίων προς τα πάνω στη ζώνη ακτίνων Χ (μωβ και λευκό), επιτρέποντάς τους να ανιχνευθούν από το Chandra ακόμη και σε αυτή τη μεγάλη απόσταση, η οποία φαίνεται στο ένθετο.Οι ερευνητές, στην πραγματικότητα, εντόπισαν και στη συνέχεια επιβεβαίωσαν την ύπαρξη δύο διαφορετικών μαύρων τρυπών με πίδακες μήκους άνω των 300.000 ετών φωτός. Οι δύο μαύρες τρύπες απέχουν 11,6 δισεκατομμύρια και 11,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, αντίστοιχα. Τα σωματίδια σε έναν πίδακα κινούνται με ταχύτητα μεταξύ 95% και 99% της ταχύτητας του φωτός (που ονομάζεται J1405+0415) και στον άλλο με ταχύτητα μεταξύ 92% και 98% της ταχύτητας του φωτός (J1610+1811). Ο πίδακας από τον J1610+1811 είναι αξιοσημείωτα ισχυρός, μεταφέροντας περίπου τη μισή ενέργεια από το έντονο φως από το θερμό αέριο που περιστρέφεται γύρω από τη μαύρη τρύπα.Η ομάδα κατάφερε να ανιχνεύσει αυτούς τους πίδακες παρά τις μεγάλες αποστάσεις και τη μικρή τους απόσταση από τις φωτεινές, αυξανόμενες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες - γνωστές ως «κβάζαρ» - λόγω της οξείας όρασης ακτίνων Χ του Chandra, και επειδή η CMB ήταν πολύ πυκνότερη τότε από ό,τι είναι τώρα, ενισχύοντας την ενεργειακή ώθηση που περιγράφεται παραπάνω.Όταν οι πίδακες κβάζαρ πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός, η θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Αϊνστάιν δημιουργεί ένα δραματικό φαινόμενο φωτεινότητας. Οι πίδακες που στοχεύουν προς τη Γη φαίνονται πολύ φωτεινότεροι από αυτούς που είναι στραμμένοι μακριά. Η ίδια φωτεινότητα που παρατηρούν οι αστρονόμοι μπορεί να προέρχεται από πολύ διαφορετικούς συνδυασμούς ταχύτητας και γωνίας θέασης. Ένα τζετ που τρέχει με ταχύτητα σχεδόν φωτός αλλά σε γωνία μακριά από εμάς μπορεί να φαίνεται εξίσου φωτεινό με ένα πιο αργό τζετ που είναι στραμμένο απευθείας στη Γη.Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα στατιστική μέθοδο που τελικά έλυσε αυτή την πρόκληση του διαχωρισμού των επιδράσεων της ταχύτητας και της γωνίας θέασης. Η προσέγγισή τους αναγνωρίζει μια θεμελιώδη προκατάληψη: οι αστρονόμοι είναι πιο πιθανό να ανακαλύψουν τζετ που είναι στραμμένα προς τη Γη απλώς επειδή τα σχετικιστικά φαινόμενα τα κάνουν να φαίνονται πιο φωτεινά. Ενσωμάτωσαν αυτήν την προκατάληψη χρησιμοποιώντας μια τροποποιημένη κατανομή πιθανοτήτων, η οποία εξηγεί πώς ανιχνεύονται οι τζετ που είναι προσανατολισμένοι σε διαφορετικές γωνίες στις έρευνες. Η μέθοδός τους λειτουργεί χρησιμοποιώντας πρώτα τη φυσική του τρόπου με τον οποίο τα σωματίδια των τζετ σκεδάζουν την CMB για να προσδιορίσουν τη σχέση μεταξύ της ταχύτητας του τζετ και της γωνίας θέασης. Στη συνέχεια, αντί να υποθέσουν ότι όλες οι γωνίες είναι εξίσου πιθανές, εφαρμόζουν το φαινόμενο της σχετικιστικής επιλογής: οι τζετ που εκπέμπονται προς εμάς (μικρότερες γωνίες) υπερεκπροσωπούνται στους καταλόγους μας. Εκτελώντας δέκα χιλιάδες προσομοιώσεις που ταιριάζουν με αυτήν την προκατειλημμένη κατανομή στο φυσικό τους μοντέλο, μπόρεσαν τελικά να προσδιορίσουν τις πιο πιθανές γωνίες θέασης: περίπου 9 μοίρες για το J1405+0415 και 11 μοίρες για το J1610+1811. Αυτά τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν από την Jaya Maithil (Κέντρο Αστροφυσικής | Harvard & Smithsonian) στην 246η συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Άνκορατζ της Αλάσκας και δημοσιεύονται επίσης στο The Astrophysical Journal. Μια προδημοσίευση είναι διαθέσιμη εδώ. Το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Marshall της NASA στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα διαχειρίζεται το πρόγραμμα Chandra. Το Κέντρο Ακτίνων Χ Chandra του Αστροφυσικού Παρατηρητηρίου Smithsonian ελέγχει τις επιστημονικές επιχειρήσεις από το Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης και τις πτητικές λειτουργίες από το Μπέρλινγκτον της Μασαχουσέτης. Μια μαύρη τρύπα εξέπεμψε έναν εκπληκτικά ισχυρό πίδακα στο μακρινό σύμπαν, σύμφωνα με μια μελέτη από το Παρατηρητήριο Ακτίνων Χ Chandra της NASA. https://www.nasa.gov/image-article/nasas-chandra-sees-surprisingly-strong-black-hole-jet-at-cosmic-noon/