Πρώτη μου φορά σε συνέδριο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας, αλλά όχι σε συνέδρια εν γένει. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί υπήρχε σημείο αναφοράς και σύγκρισης: το απόλαυσα όσο λίγα που έχω παρακολουθήσει, αν και σ' αυτό το συγκεκριμένο χώρο είμαι τόσο νέα που πολλά από αυτά που άκουγα ήταν "εξωγήινη" για μένα γνώση. 'Ομως υπήρχε τέτοια ποικιλία στην προσέγγιση και τέτοια αφοσίωση από τη μεριά των ομιλητών που το μόνο που θέλω είναι να συμπληρώσω τα κενά μου τώρα πια, με πολλή ανυπομονησία μάλιστα. Άλλωστε, στο τέλος του συνεδρίου, το σύμπαν μου έκλεισε το μάτι όταν αυτό το γλυκύτατο κορίτσι με τα μακριά μαλλιά τράβηξε το λαχνό με τον αριθμό 510 και μου χάρισε το πρώτο μου τηλεσκόπιο. (Που θα έχει την τιμή να κάνει παρέα στο dob της Μαρίας απο πάνω) Το μήνυμα λοιπόν εν συνόλω, από όλη αυτή την εμπειρία ήταν προχώρα, πέτα, ψάξε, κοίτα, αγαλλίασε. Νομίζω πολύ πετυχημένο αποτέλεσμα από ένα συνέδριο, σωστά; Ευχαριστώ πολύ τους διοργανωτές για τον κόπο που κατέβαλαν. Ήταν ολοφάνερος από το εξαιρετικό τελικό αποτέλεσμα.