Bi2L

Η Παλαιόπολη αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας και βρίσκεται στο βόρειο άκρο της χερσονήσου του Κανονιού. Η χρήση του χώρου αρχίζει στα τέλη του 8ου αι. π.Χ., εποχή του αποικισμού της Κέρκυρας από τους Κορίνθιους και φτάνει στα χριστιανικά χρόνια. Τα λείψανα της παλαιοχριστιανικής Βασιλικής του Ιοβιανού, του 5ου αι.μ.Χ., δεσπόζουν τώρα στην περιοχή. Ακμή στην Παλαιόπολη σημειώνεται αρχικά κατά τους αρχαϊκούς χρόνους και στη συνέχεια στους ύστερους ελληνιστικούς χρόνους επικεντρωμένη στο χώρο της αγοράς και του λιμανιού. Εν μέρει άνθιση στον ίδιο χώρο παρατηρείται κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, με την κατασκευή ωδείου και τη λειτουργία εκτεταμένου λουτρικού συγκροτήματος. Από την πρώτη περίοδο κατοίκησης του χώρου (περίοδος αποικισμού), έχουν βρεθεί μόνο θραύσματα κεραμικής. Από τους αρχαϊκούς χρόνους, πέραν ισχυρού τοίχου του λιμανιού της πόλης, έχουν διασωθεί και ανασκαφτεί πάλι σποραδικά αρχιτεκτονικά στοιχεία και ως επί το πλείστον έχει συλλεχτεί κεραμική. Η κλασική περίοδος στην Κέρκυρα στιγματίζεται από την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε και τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή που ακολούθησε, με αποτέλεσμα να εντοπίζεται εντελώς αποσπασματικά ανασκαφικά. Στους ελληνιστικούς χρόνους κτίζονται διάφορα κτήρια, ορισμένα από τα οποία βάσει των ανασκαφικών δεδομένων χαρακτηρίζονται ως δημόσια. Ο χώρος της αγοράς, προς το τέλος της περιόδου αυτής, αποκτά την τελική μνημειακή μορφή του με το εκτεταμένο πλακόστρωτο. Στους ρωμαϊκούς χρόνους συνεχίζεται η ανοικοδόμηση στην περιοχή με την κατασκευή ωδείου, στοάς , βαλανείου και συγκροτήματος λουτρών. Η χρήση του χώρου περιορίζεται κατά τους χριστιανικούς αιώνες, μετά τις αλλεπάλληλες βαρβαρικές επιδρομές, φτάνοντας έως τα τέλη του 5ου αι. μ.Χ. Τα πρώτα ευρήματα στο χώρο αποκαλύφτηκαν στα χρόνια της Αγγλοκρατίας, όταν κατέρρευσε λόγω καιρικών συνθηκών τμήμα των πρανών του δωρικού ναού του Καρδακίου. Αργότερα οι ανασκαφές στο χώρο έγιναν μεταξύ των ετών 1936 - 1955 και την περίοδο αυτή αποκαλύφτηκε τμήμα της αγοράς και της παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Από το 1987 μέχρι σήμερα ο χώρος ανασκάπτεται συστηματικά από την κα. Πρέκα σε συνεργασία με τον καθηγητή T. Hackens του Πανεπιστημίου της Louvain. Την περίοδο αυτή αποκαλύφτηκαν τα ρωμαϊκά λουτρά, τα νεώρια του λιμένος του Αλκινόου και σημαντικό τμήμα του λίθινου πλακόστρωτου δαπέδου της αρχαίας αγοράς. Σημαντικά αναστηλωτικά έργα πραγματοποιήθηκαν στο χώρο των ρωμαϊκών λουτρών, τα έτη 1994-1995. Στόχος της Η΄Ε.Π.Κ.Α είναι η ενοποίηση των απαλλοτριωμένων οικοπέδων που απαρτίζουν το χώρο της Παλαιόπολης και η δημιουργία αρχαιολογικού περιπάτου. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες ανάπλασης - ανάδειξης των αρχαιοτήτων, ενταγμένες στα έργα του Γ΄Κ.Π.Σ. Στο χώρο που έχει ενταχτεί στο πρόγραμμα "Ανάδειξης - Ανάπλασης Απαλλοτριωμένων Αρχαιολογικών Χώρων Παλαιόπολης Κέρκυρας" πραγματοποιούνται περιοδικές εργασίες καθαρισμού και στερεώσεων καθώς και απαραίτητα έργα απορροής υδάτων βροχής, Το πρόγραμμα αυτό προβλέπει τον επιμελή καθαρισμό και ευπρεπισμό των επιμέρους χώρων, αναγκαίες διαμορφώσεις ώστε να γίνουν αυτοί επισκέψιμοι, δημιουργία διαδρομών επισκεπτών, το φωτισμό και τη σήμανση του αρχαιολογικού χώρου καθώς και τη λειτουργία φυλακείου και εγκαταστάσεων υγιεινής. Συντάκτης Γαρυφαλιά Μεταλληνού, αρχαιολόγος Μαρία Νάκου, αρχαιολόγος (κείμενο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, odysseus.culture.gr) Canon eos 5D Mkii ef 15mm fisheye 20sec f/9 Iso 200 Photoshop, τα Αστέρια έχουν όλα Artificial Spikes διότι με τόσο φως φαινόταν οριακά τα μικρά αστέρια.

Ο οβελίσκος του Ντούγκλας, «κολώνα του Ντούγκλα» όπως τον αποκαλούνε χαρακτηριστικά οι Κερκυραίοι, βρίσκεται στην περιοχή της Γαρίτσας, στη διασταύρωση των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Δημοκρατίας. Η βάση του οβελίσκου είναι διακοσμημένη με ανάγλυφες παραστάσεις σε χαλκό, φιλοτεχνημένες από τον Κερκυραίο χαράκτη Ιωάννη Βαπτιστή Καλοσγούρο. Η θεματολογία τους περιλαμβάνει την Κέρκυρα, το οικόσημο του Ντούγκλα, ένα στεφάνι και μια επιγραφή. Την επιγραφή συνέταξε το 1843 ο καθηγητής της Φιλοσοφικής της Ιονίου Ακαδημίας Χριστόφορος Φιλητάς σε καθαρεύουσα και αναφέρεται στις ευεργεσίες του Ουάρδου Ντούγκλα. Ο Άγγλος Sir Howard Douglas διετέλεσε αρμοστής των Ιονίων νήσων από το 1835 έως το 1841. Αν και υπήρξε ανένδοτος στις διάφορες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που του πρότειναν οι βουλευτές της 4ης Ιονίου Βουλής, έκανε διάφορα Δημόσια έργα. Κάποια από τα σημαντικότερα ήταν η ανάπτυξη του δικτύου ύδρευσης, η κατασκευή ψυχιατρείου και πτωχοκομείου, η ίδρυση του Ιονίου Γυμνασίου και της Ιονικής Τράπεζας και η λειτουργία τηλεγραφικής υπηρεσίας. Ανέγειρε επίσης φυλακές και κατασκεύασε νεκροταφείο για τους Καθολικούς. Για την προσφορά του αυτή αποφασίστηκε η κατασκευή του οβελίσκου προς τιμήν του και η τοποθέτησή του στο «Ακταίον», στο σημείο που σήμερα βρίσκεται ο ανδριάντας του Καποδίστρια. Ωστόσο ο οβελίσκος καταρρίφθηκε μετά από καθίζηση του εδάφους. Το 1907 με μελέτη του μηχανικού Ανδρέα Σγούρου μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε στο σημείο όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. (κείμενο corfutour.gr) Canon eos 5DMkii ef 15mm fisheye Startrails, Photoshop Ελπίζω να μην κουράζω, γνωρίζω ότι δεν είναι κατι ιδιαίτερο σαν φωτογραφία απλά τις ανεβάζω μιας και καθε φωτογραφία έχει την δικιά της Ιστορία...

Πρόκειται για ταφικό μνημείο, κενοτάφιο προς τιμήν του Μενεκράτη, προξένου της Κέρκυρας στην Οιάνθεια, πόλη κοντά στο σημερινό Γαλαξείδι. Φέρει επιγραφή σύμφωνα με την οποία ο δήμος αναγνωρίζοντας το έργο του, ανέγειρε το μνημείο με τη βοήθεια του αδελφού του Πραξιμένη που ήλθε για το σκοπό αυτό από την πατρίδα του. Η επιγραφή σε κορινθιακό αλφάβητο χρονολογείται στα 600 π.Χ. και συγκαταλέγεται στις αρχαιότερες σωζόμενες ελληνικές επιγραφές. Αντίστοιχα ο αρχιτεκτονικός τύπος του κενοταφίου τοποθετείται χρονολογικά στα 570/540 π.Χ. και βρίσκει μοναδικό παράλληλο στη Λίνδο της Ρόδου, το κενοτάφιο προς τιμήν του Κλεόβουλου το οποίο δεν έχει χρονολογηθεί με ακρίβεια. Το μνημείο αποκαλύφθηκε το 1843 την περίοδο της Αγγλοκρατίας στο νησί, κατά τη διάρκεια δημοσίων έργων. Έκτοτε έχει υποστεί σημαντικές φθορές λόγω της έκθεσής του και του εύθρυπτου υλικού του. Πρόκειται για κυκλικό κενοτάφιο που πατάει σε εξέχουσα βάση και αποτελείται από πέντε δόμους από μαλακό, κιτρινωπό, ντόπιο πωρόλιθο κατά το ισοδομικό σύστημα. Η κωνική στέγη του δεν είναι η αρχική, αλλά πρέπει να είναι παρόμοια με εκείνη. Το μνημείο καλύπτεται από λίθους εν είδει ακτινωτής κεραμώσεως και καταλήγει στην κορυφή σε κεντρική ορθογώνια πλίνθο. Το μνημείο του Μενεκράτη βρίσκεται στα όρια του νεκροταφείου που αναπτύχθηκε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους στα βόρεια της αρχαίας πόλης και εκτείνεται έξω από τα τείχη, απέναντι από την πύλη του λιμανιού του Αλκινόου. Η χρήση του συνεχίστηκε και κατά τους ελληνιστικούς χρόνους ενώ περιορίστηκε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Πάνω στους τάφους συχνά τοποθετούνταν σήματα, απλά ή σύνθετα, τα οποία πολλές φορές αποτελούν μοναδικά έργα τέχνης. Μοναδικό παράδειγμα αποτελεί το 'λιοντάρι του Μενεκράτη' που φυλάσσεται στο αρχαιολογικό Μουσείο της Κέρκυρας και ονομάστηκε έτσι καθώς υπήρχε αρχικά η εντύπωση πως ήταν τοποθετημένο πάνω στην κεντρική ορθογώνια πλίνθο του κενοταφίου του Μενεκράτη. Συντάκτης Μυρσίνη Γκούμα, αρχαιολόγος (πηγη odysseus.culture.gr) Canon eos 40D efs 17-55 @17mm Startrails, Photoshop

Πρόκειται για ταφικό μνημείο, κενοτάφιο προς τιμήν του Μενεκράτη, προξένου της Κέρκυρας στην Οιάνθεια, πόλη κοντά στο σημερινό Γαλαξείδι. Φέρει επιγραφή σύμφωνα με την οποία ο δήμος αναγνωρίζοντας το έργο του, ανέγειρε το μνημείο με τη βοήθεια του αδελφού του Πραξιμένη που ήλθε για το σκοπό αυτό από την πατρίδα του. Η επιγραφή σε κορινθιακό αλφάβητο χρονολογείται στα 600 π.Χ. και συγκαταλέγεται στις αρχαιότερες σωζόμενες ελληνικές επιγραφές. Αντίστοιχα ο αρχιτεκτονικός τύπος του κενοταφίου τοποθετείται χρονολογικά στα 570/540 π.Χ. και βρίσκει μοναδικό παράλληλο στη Λίνδο της Ρόδου, το κενοτάφιο προς τιμήν του Κλεόβουλου το οποίο δεν έχει χρονολογηθεί με ακρίβεια. Το μνημείο αποκαλύφθηκε το 1843 την περίοδο της Αγγλοκρατίας στο νησί, κατά τη διάρκεια δημοσίων έργων. Έκτοτε έχει υποστεί σημαντικές φθορές λόγω της έκθεσής του και του εύθρυπτου υλικού του. Πρόκειται για κυκλικό κενοτάφιο που πατάει σε εξέχουσα βάση και αποτελείται από πέντε δόμους από μαλακό, κιτρινωπό, ντόπιο πωρόλιθο κατά το ισοδομικό σύστημα. Η κωνική στέγη του δεν είναι η αρχική, αλλά πρέπει να είναι παρόμοια με εκείνη. Το μνημείο καλύπτεται από λίθους εν είδει ακτινωτής κεραμώσεως και καταλήγει στην κορυφή σε κεντρική ορθογώνια πλίνθο. Το μνημείο του Μενεκράτη βρίσκεται στα όρια του νεκροταφείου που αναπτύχθηκε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους στα βόρεια της αρχαίας πόλης και εκτείνεται έξω από τα τείχη, απέναντι από την πύλη του λιμανιού του Αλκινόου. Η χρήση του συνεχίστηκε και κατά τους ελληνιστικούς χρόνους ενώ περιορίστηκε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Πάνω στους τάφους συχνά τοποθετούνταν σήματα, απλά ή σύνθετα, τα οποία πολλές φορές αποτελούν μοναδικά έργα τέχνης. Μοναδικό παράδειγμα αποτελεί το 'λιοντάρι του Μενεκράτη' που φυλάσσεται στο αρχαιολογικό Μουσείο της Κέρκυρας και ονομάστηκε έτσι καθώς υπήρχε αρχικά η εντύπωση πως ήταν τοποθετημένο πάνω στην κεντρική ορθογώνια πλίνθο του κενοταφίου του Μενεκράτη. Συντάκτης Μυρσίνη Γκούμα, αρχαιολόγος (πηγη odysseus.culture.gr) Canon eos 5D Mkii ef 15mm fisheye Startrails, Photoshop

Πρόκειται για ταφικό μνημείο, κενοτάφιο προς τιμήν του Μενεκράτη, προξένου της Κέρκυρας στην Οιάνθεια, πόλη κοντά στο σημερινό Γαλαξείδι. Φέρει επιγραφή σύμφωνα με την οποία ο δήμος αναγνωρίζοντας το έργο του, ανέγειρε το μνημείο με τη βοήθεια του αδελφού του Πραξιμένη που ήλθε για το σκοπό αυτό από την πατρίδα του. Η επιγραφή σε κορινθιακό αλφάβητο χρονολογείται στα 600 π.Χ. και συγκαταλέγεται στις αρχαιότερες σωζόμενες ελληνικές επιγραφές. Αντίστοιχα ο αρχιτεκτονικός τύπος του κενοταφίου τοποθετείται χρονολογικά στα 570/540 π.Χ. και βρίσκει μοναδικό παράλληλο στη Λίνδο της Ρόδου, το κενοτάφιο προς τιμήν του Κλεόβουλου το οποίο δεν έχει χρονολογηθεί με ακρίβεια. Το μνημείο αποκαλύφθηκε το 1843 την περίοδο της Αγγλοκρατίας στο νησί, κατά τη διάρκεια δημοσίων έργων. Έκτοτε έχει υποστεί σημαντικές φθορές λόγω της έκθεσής του και του εύθρυπτου υλικού του. Πρόκειται για κυκλικό κενοτάφιο που πατάει σε εξέχουσα βάση και αποτελείται από πέντε δόμους από μαλακό, κιτρινωπό, ντόπιο πωρόλιθο κατά το ισοδομικό σύστημα. Η κωνική στέγη του δεν είναι η αρχική, αλλά πρέπει να είναι παρόμοια με εκείνη. Το μνημείο καλύπτεται από λίθους εν είδει ακτινωτής κεραμώσεως και καταλήγει στην κορυφή σε κεντρική ορθογώνια πλίνθο. Το μνημείο του Μενεκράτη βρίσκεται στα όρια του νεκροταφείου που αναπτύχθηκε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους στα βόρεια της αρχαίας πόλης και εκτείνεται έξω από τα τείχη, απέναντι από την πύλη του λιμανιού του Αλκινόου. Η χρήση του συνεχίστηκε και κατά τους ελληνιστικούς χρόνους ενώ περιορίστηκε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Πάνω στους τάφους συχνά τοποθετούνταν σήματα, απλά ή σύνθετα, τα οποία πολλές φορές αποτελούν μοναδικά έργα τέχνης. Μοναδικό παράδειγμα αποτελεί το 'λιοντάρι του Μενεκράτη' που φυλάσσεται στο αρχαιολογικό Μουσείο της Κέρκυρας και ονομάστηκε έτσι καθώς υπήρχε αρχικά η εντύπωση πως ήταν τοποθετημένο πάνω στην κεντρική ορθογώνια πλίνθο του κενοταφίου του Μενεκράτη. Συντάκτης Μυρσίνη Γκούμα, αρχαιολόγος (πηγη odysseus.culture.gr) Canon eos 5D Mkii ef 15mm fisheye Startrails, Photoshop

Η Μαρίνα Γουβιών βρίσκεται 7 χλμ. βόρεια της πόλης και εντοπίζεται στο εσωτερικό ενός κόλπου. Εξαιτίας των χαρακτηριστικών του κόλπου κατασκευάστηκε εδώ ένα λιμάνι πλήρως εξοπλισμένο το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 960 σκαφών σε σταθερές και πλωτές προβλήτες και 560 περίπου θέσεις εναπόθεσης σκαφών στην ξηρά. Όταν φθάνετε μέσω θαλάσσης πρέπει να περάσετε κοντά απο το νησί Λαζαρέτο και μετά ανάμεσα στα 2 ακρωτήρια του Κομένου και Τούρκα χάρις στην είσοδο που έχουν σχηματίσει οι σημαδούρες. Όταν θα φθάσετε στο λιμάνι θα συνειδητοποιήσετε αμέσως ότι βρίσκεσθε σε μια σίγουρη και καλά οργανωμένη περιοχή που στο εσωτερικό της προσφέρει διάφορες υπηρεσίες. Canon eos 40D ef17-40L 17mm f/4 Startrails, Photoshop