Ξεφευγουμε βεβαια απο την ενοτητα, αλλα Δημητρη θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω καθετα. Για μενα δεν υπαρχει σωστη ή λάθος ερωτηση. Η ερωτηση ειναι παντα ερωτηση και θελει μια πειστικη απαντηση. Αρα υπρχουν μονο σωστες ή λαθος απαντησεις. Ακριβως επειδη οι ανα τους αιωνες ανησυχοι επιστημονες εθεταν ερωτησεις περα απο τα στερεοτυπα,τις αντιληψεις και προκαταληψεις της εκαστοτε εποχης, φτασαμε ως εδω που ειμαστε. Αν κανεις λοιπον τη σωστη ερωτηση για μια δεδομενη θεωρια, θα λαβεις συνεχως δεδομενες στερεοτυπες απαντησεις, αλλα καποια στιγμη θα οδηγηθεις σε αδιεξοδο γιατι δε θα μπορουν αν εξηγηθουν νεες καταστασεις ή γιατι καποιος απλα θα αποδειξει ενα αντιπαραδειγμα. Μια ερωτηση διχως νοημα για εναν επιστημονα, μπορει να ειναι για καποιον αλλον ενα θαυμασιο πεδιο ερευνας και διαλογισμου. Η απορια λοιπον που με διακατεχει, μπορει να μην εχει επι του παροντος νοημα, γιατι απλα δεν ειναι σε θεση το παρον ανθρωπινο ειδος να απαντησει, δε σημαινει οτι ειναι λαθος. Απο τη στιγμη που δεν υπαρχει απαντηση, η ερωτηση παραμενει και ισχυει.