Καλησπέρα σε ολο το φορουμ… Την εβδομάδα που μας περασε βρισκόμουν στην Λευκάδα για ολιγοήμερες διακοπές και κάθε βράδυ έβριζα τον εαυτό μου για το οτι στην βιασύνη μου να φτιάξω την βαλίτσα ξέχασα να πάρω τα κιάλια μου… Εμένα σε έξω από ένα χωριό πάνω στο βουνό , Καλαμιτσι για όσους ξέρουν , όπου η φωτορυπανση ήταν σχεδόν μηδαμινή αφου το μεγαλύτερο μερος ανατολικα,δυτικα και νότια ήταν το απέραντο του ιόνιου πελάγους ( περίεργο γιατι δεν μπορούσα να διακρίνω κατι πάνω απο την επιφάνεια του πελάγους εως σχεδον μια παλαμη σε υψος , αφού ηταν όλα θεοσκότεινα σε εκεινο το σημειο , ίσως να έφταιγε η υγρασία ) μονο βόρεια υπήρχαν λίγα Φώτα απο τον Άγιο Νικήτα . Αν και δεν ειχα απο το μπαλκόνι μου θεα σε ολο τον βραδινό ουρανό μπορούσα να δω απο τον αστερισμό της Ανδρομέδας στα βόρεια-ανατολικα εως και τον Σκορπιό στα νοτια και μεχρι και λιγάκι απο Τον Κυκνο στο κέντρο του ουρανού…. Έμεινα αρκετή ωρα να χαζεύω την καθαρότητα του ουρανού , και βάζω στοίχημα πως μπόρεσα να διακρίνω ορισμένα νεφελώματα πάνω απο τον Αντάρη και ισως ορισμένα σμήνη ( χωρίς να ξέρω ποια ή και τι ) πάνω και δεξιά του Αρκτουρου στον Βοώτη . Είναι ορισμένες φορές που καταριέσαι την στιγμή που ξέχασες τον εξοπλισμό και τον χάρτη σου σπίτι , αλλά και χωρις αυτα τελικά ενας καθαρός ουρανός ειναι υπεροχος και με γυμνό οφθαλμό…