terrain_inconnu

Update για το banding: το νέο firmware με την δυνατότητα λήψης flats φαίνεται πως επιτέλους έλυσε το πρόβλημα. Οι φωτογραφίες σε όσα αντικείμενα δοκίμασα δεν εμφανίζουν πλέον κανένα ίχνος από τις κάθετες φωτεινές στήλες. Παράδειγμα πριν και μετά για το Μ13 (4 min total exposure + noise reduction within S50):

Πολύ καλή ιδέα που επί της ουσίας αποτελεί και την μόνη λύση σε περίπτωση τροφοδοσίας από πρίζα. Μπορείς να προτείνεις κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο;

Εχθές για κάποιο ανεξήγητο λόγο το Seestar αποφάσισε να κάνει δύο περιστροφές γύρω από τον εαυτό του κατά την διάρκεια του horizontal calibration με αποτέλεσμα να τυλίξει αντίστοιχες φορές το καλώδιο του power bank σφιχτά γύρω από την βάση και να το ζορίσει (προφανώς τερμάτισε και δεν μπορούσε να πάει παραπέρα και μετά σταμάτησε την προσπάθεια). Το κατάλαβα όταν έβγαλε μήνυμα failed calibration και πήγα να δω τι γίνεται. Δεν φαίνεται να έπαθε κάτι, λειτούργησε κανονικά όλο το βράδυ. Επειδή είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει αυτό (την πρώτη φορά συνέβει κατά την αλλαγή στόχου), αποφάσισα να εκτυπώσω ένα power bank holder ώστε να λυθεί το ζήτημα μια και καλή.

Εντάξει, ευχαριστώ πολύ. Σε εμένα η συγκεκριμένη εφαρμογή δεν έχει καμία επιρροή στον προσανατολισμό της εικόνας. Από τις κριτικές καταλαβαίνω ότι είναι hit or miss, σε κάποια κινητά και εκδόσεις λογισμικού δουλεύει, σε άλλα όχι.

Μπορείς να επισυνάψεις ένα screenshot του κινητού με την εφαρμογή του Seestar σε landscape προσανατολισμό;

Ευχαριστώ, θα δω αν μπορώ να στήσω κάτι αντίστοιχο σε Android.

Εξαιρετική η ιδέα της αστροβραδιάς, είτε με αναλογικά είτε ψηφιακά μέσα αποτελεί μια πρώτης τάξεως πηγή έμπνευσης και δημιουργεί αντισώματα στις διάφορες αναχρονιστικές αντιλήψεις που διακινούνται συχνά πυκνά στις σχολικές αίθουσες (από επίσημα χείλη αλλά και εμμέσως). Με αφορμή την προβολή σε μεγάλη οθόνη, αναρωτιέμαι αν υπάρχει τρόπος η live προβολή να γίνει με περιστροφή 90 μοιρών ώστε σε full screen mode η εικόνα να γεμίζει όλο το κάδρο (εκτός αν υπάρχει δυνατότητα περιστροφής της ίδιας της οθόνης που είναι ακόμα καλύτερο). Παράδειγμα του τι εννοώ για το Baade's Window στον Τοξότη:

Για όποιον δεν ασχολείται με την επεξεργασία των μεμονωμένων frames (αρχεία FITS) και θέλει να δουλεύει μόνο με την εφαρμογή του Seestar: παρατήρησα ότι όταν το AI denoise γίνεται κατά την διάρκεια των λήψεων (μέσα από το Stargazing δηλαδή) η ποιότητα της φωτογραφίας είναι πολύ καλύτερη από ότι όταν το denoising γίνεται αφού ολοκληρωθεί η λήψη (π.χ. μέσα από το My Album -> Seestar ή από το Deep Sky Stack απευθείας). Παράδειγμα για το Μ3:

Σχετικά με την εμφάνιση του banding: στο φόρουμ της ZWO μου απάντησαν σήμερα πως θα ενσωματωθεί στο firmware μια λύση flat field correction ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα (εκτιμώμενος χρόνος υλοποίησης: 1 μήνας).

Όχι, το μειονέκτημα είναι πως με το seestar_alp ο υπολογιστής που τρέχει το schedule πρέπει να παραμείνει ανοιχτός και συνδεδεμένος με το Seestar ώστε να του δίνει τις εντολές για κάθε βήμα.

Ναι λειτουργεί εφόσον ορίσεις το plan και το κάνεις execute. Tο τηλεσκόπιο θα πρέπει να είναι ήδη σε λειτουργία, δεν ανοίγει μόνο του (εκτός αν εννοείς τον βραχίωνα). Προσωπικά προτιμώ το schedule του seestar_alp το οποίο παρέχει πολύ περισσότερες δυνατότητες ρυθμίσεων.

Έχω απενεργοποιήσει το dithering μέσω του seestar_alp και το rejection rate σε alt/az mode πέφτει στο 10%-15%. Βέβαια επειδή συλλέγω μεμονωμένα frames για φωτομετρία χωρίς να ακολουθεί stacking, δεν γνωρίζω πόση επίπτωση θα έχει στο τελικό αποτέλεσμα όταν το ζητούμενο είναι η αστροφωτογράφιση. Ξέρω πάντως ότι αρκετοί κάνουν dithering ανά 25 frames αντί ανά 5 που είναι το default. Έστειλα για εκτύπωση το stl που συζητήσαμε πιο πάνω και το εκτύπωσαν με δική τους πρωτοβουλία και σε PLA αλλά και σε PTEG (black matte). Σαφώς το PTEG είναι πιο ανθεκτικό αλλά και το PLA που χρησιμοποίησαν δεν μου δίνει την εντύπωση ότι θα σπάσει εύκολα (με εξαίρεση το πολύ λεπτό πλευρικό στοιχείο που τοποθετείται ανάμεσα στο βραχίωνα και στο κυρίως σώμα). Ίσως είναι και θέμα εκτυπωτή. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ ανώτερο από τον κλασικό κύλινδρο που κουμπώνει απευθείας πάνω στον φακό. Πρώτον, απελευθερώνεται μόνο του σε περίπτωση που κλείσει ο βραχίωνας χωρίς να μπλοκάρει την κίνηση του. Δεύτερον, δεν μειώνει την διάμετρο του τηλεσκοπίου, κάτι που συμβαίνει με τον κύλινδρο (μείωση διαμέτρου περίπου 6%).

Σωστή η ιδέα να προσθέσεις τον οδηγό φωτομετρίας της AAVSO. Μια μικρή σημείωση: λόγω παλαιότητας η ελληνική μετάφραση του συγκεκριμένου οδηγού δεν συμπεριλαμβάνει τους CMOS αισθητήρες, όποιος ενδιαφέρεται σχετικά θα πρέπει να ανατρέξει στο αγγλικό πρωτότυπο (εδώ). Για έγχρωμους αισθητήρες όμως υπάρχει ο μεταφρασμένος οδηγός για DSLR όπου περιγράφονται οι αντίστοιχες τεχνικές (εδώ). Σχετικά με το εύρος επιλογής: άργησα να το συνειδητοποιήσω αλλά οι μεταβλητοί αστέρες και οι πολλές διαφορετικές αιτίες της μεταβλητότητας τους αποτελούν ένα ανοιχτό παράθυρο σε ένα απομακρυσμένο δυναμικό σύμπαν που κατά τα άλλα μοιάζει εντελώς στατικό σε σχέση με τον ανθρώπινο χρόνο. Περισσότερο από όλα συνεχίζει να με εκπλήσσει το γεγονός ότι μπορεί κανείς να μετρήσει και να αναλύσει αυτό τον δυναμισμό με τόσο προσβάσιμο εξοπλισμό.

Δεν έχω πειραματιστεί ακόμα με φωτεινούς αστέρες, πάντως τα 6 mag με αφεστίαση είναι ήδη μεγάλο βήμα για το Seestar δεδομένου ότι αλλιώς το όριο είναι γύρω στα 8 mag. Iδανική περίπτωση καταγραφής με την τεχνική αυτή εικάζω ότι είναι κάποιοι novae που σε σύντομο χρονικό διάστημα (ωρών/ημερών) παρουσιάζουν πολύ μεγάλη αλλαγή φωτεινότητας (υπό την προϋπόθεση ότι αυτή θα κινηθεί εντός του εύρους που συζητάμε εδώ ώστε να μην υπάρξει κορεσμός).

Ήταν με autofocus αν και καλύτερα να είχα αφεστιάσει λίγο ώστε να μοιραστούν τα φωτόνια σε περισσότερα pixel. Παρεπιπτόντως, εδώ περιγράφεται πως μπορεί κάποιος με το Seestar S50 να φωτομετρήσει λαμπρούς αστέρες 4-5 mag με την τεχνική της αφεστίασης (το κείμενο είναι στα ιαπωνικά αλλά προσβάσιμο με αυτόματη μετάφραση μέσω του browser). Επισυνάπτω την σύνοψη: