καλησπέρα και απόψε!
λοιπόν, έκανα ό,τι μου είπατε κι έχω να πω:
1) έχοντας αφαιρέσει το διαγώνιο και βάζοντας απευθείας τον προσοφθάλμιο, πράγματι, χρειάστηκε να εστιάσω όσο πιο έξω γινόταν και μετά να κουνήσω και τον προσοφθάλμιο προς τα έξω, ώστε να δω έναν στόχο στα 50 m καθαρά.
Πριν πάμε στο 2, παρατήρησα το εξής: ο σωλήνας του εστιαστή έχει μήκος 800 mm, όταν ειναι βγαλμένος εντελώς έξω. Όπως βλέπετε και στη παραπάνω φωτογραφία του τηλεσκοπίου, που έβαλε ο φίλος vagkaf, το διαγώνιο πρίσμα βιδώνει περιστροφικά πάνω στον εστιαστή, απομειώνοντας το διαθέσιμο μήκος περίπου στα 660 mm (τα υπόλοιπα 140 mm καλύπτονται απο το περίβλημα του διαγωνίου, εκει που ειναι η φουσκα). Επομένως, όταν εστιάσω πλήρως και ο ο εστιαστής μπει εντελώς μέσα στο τηλεσκόπιο, δεν μπαίνει ουσιαστικά όλος, καθώς ο διαγώνιος ακουμπάει εξωτερικά στο τηλεσκόπιο και εμποδίζει την περαιτέρω είσοδο του εστιαστή κατά τα περίπου υπολειπόμενα 140 mm (ελπίζω να καταλαβαίνετε τι θέλω να πω). Αυτο ειναι αποδεκτό ως χρήση; Δηλαδή, τα 140 mm αξιοποιούνται επειδή βιδώνει πάνω το πρίσμα και ούτως ή αλλως ξεκινά η εστίαση ή αποτελεί πρόβλημα;
τώρα, για το 2): με το διαγώνιο επάνω, χρειάστηκε να εστιάσω για να δω ένα αντικείμενο καθαρό (που ήταν σε απόσταση περίπου 7 μέτρων) και η διαδρομή που παρέμεινε "αναξιοποίητη", ήταν στα ~250 mm (250 mm δηλαδή από τα 660 mm που μπορει να διανύσει ο εστιαστής). Αρα, ουσιαστικά χρειάστηκε να διανυθούν περίπου 410 mm για να δω καθαρά το αντικείμενο στα 7 μέτρα. Μετά από αυτό το σημείο του εστιαστή, για λίγη ακόμα διαδρομή το αντικείμενο παρέμενε καθαρό, ωστόσο όταν ο εστιαστής σχεδον μπήκε όλος στο τηλεσκόπιο, η εικόνα ειχε γινει πλέον θολή...
Για πείτε μου γιατρέ, ειναι σοβαρο;