Σελήνη!

Πενήντα πέντε λάμψεις από πρόσκρουση μετεωροειδών έχει δει το Εθνικό Αστεροσκοπείο.

Πολύ θετικά είναι τα έως τώρα αποτελέσματα του παρατηρησιακού προγράμματος NELIOTA του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), του μόνου στον κόσμο που καταγράφει συστηματικά τις λάμψεις πρόσκρουσης από πολύ μικρά αντικείμενα (μετεωροειδείς) που πέφτουν την επιφάνεια της Σελήνης.

Από τον Μάρτιο του 2017 που ξεκίνησε το πρόγραμμα, μέχρι το Δεκέμβριο του 2018 και μετά από συνολικά 86 ώρες παρατήρησης, το τηλεσκόπιο του ΕΑΑ στο Κρυονέρι Κορινθίας έχει δει 55 φευγαλέες λάμψεις, γνωστές και ως «παροδικά σεληνιακά φαινόμενα», καθώς διαρκούν μόνο κλάσματα του δευτερολέπτου. Με βάση αυτό το στοιχείο, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κατά μέσο όρο σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης, ορατή και αόρατη, λαμβάνουν χώρα περίπου οκτώ τέτοιες λάμψεις πρόσκρουσης.

Το ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA αναπτύχθηκε στο πλαίσιο συνεργασίας με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και είναι το πρώτο διεθνώς που μπορεί να εκτιμήσει τη θερμοκρασία αυτών των λάμψεων πρόσκρουσης, η οποία κυμαίνεται μεταξύ των 1.300 και 2.800 βαθμών Κελσίου.

Η ESA μόλις ανακοίνωσε ότι πήρε την απόφαση να παρατείνει τη χρηματοδότηση και λειτουργία του NELIOTA για άλλα δύο χρόνια, έως τον Ιανουάριο του 2021, θεωρώντας το ένα πολύ πετυχημένο πρόγραμμα. Η παράταση του προγράμματος θα επιτρέψει τη συλλογή περισσότερων στατιστικών στοιχείων για τον αόρατο «βομβαρδισμό» του δορυφόρου της Γης με μετεωροειδή.

Το NELIOTA (Near-Earth object Lunar Impacts and Optical TrAnsients) χρησιμοποιεί το αναβαθμισμένο τηλεσκόπιο με διάμετρο κατόπτρου 1,2 μέτρων του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του ΕΑΑ κοντά στο Κρυονέρι, σε υψόμετρο 900 μέτρων, στο όρος Κυλλήνη Κορινθίας. Επιστημονική υπεύθυνη του NELIOTA είναι η κύρια ερευνήτρια του ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ «Αλκηστις Μπονάνου.

Το τηλεσκόπιο διαχωρίζει το εισερχόμενο από τη Σελήνη φως σε δύο κατευθύνσεις και χρησιμοποιεί δύο ψηφιακές κάμερες τελευταίας τεχνολογίας για την καταγραφή των δεδομένων με ταχύτητα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Ένα αυτοματοποιημένο λογισμικό αναλύει το βίντεο της παρατήρησης και εντοπίζει τις τυχόν λάμψεις στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι κάμερες είναι εφοδιασμένες με κατάλληλα φίλτρα που επιτρέπουν την εκτίμηση της θερμοκρασίας των λάμψεων της πρόσκρουσης.

Το NELIOTA ενδιαφέρει την ESA, η οποία παρακολουθεί τα ουράνια αντικείμενα (Νear-Εarth Οbjects ή NEOs), τους αστεροειδείς, κομήτες και μετεωρίτες που πλησιάζουν τη Γη και μπορεί να πέσουν πάνω της. Για το σκοπό αυτό, μελετά τη συχνότητα και την κατανομή της πτώσης των μετεωριτών και άλλων τέτοιων μικρών αντικειμένων στην επιφάνεια της γειτονικής Σελήνης.

Στο πλαίσιο του προγράμματος NELIOTA, καταγράφονται αυτόματα οι προσκρούσεις στο φεγγάρι, ακόμη και των πολύ μικρών μετεωριτών βάρους λίγων γραμμαρίων, οι οποίες προκαλούν αχνές αναλαμπές διάρκειας μικρότερης του ενός δευτερολέπτου.

Στην επιφάνεια της Γης φθάνουν μόνο πιο μεγάλοι μετεωρίτες, καθώς οι μικρότεροι καίγονται στην ατμόσφαιρα κατά την πτώση τους. Όμως στη Σελήνη που δεν έχει ατμόσφαιρα, είναι δυνατό με το κατάλληλο τηλεσκόπιο να παρατηρήσει κανείς και τους παραμικρούς μετεωρίτες να πέφτουν στην επιφάνειά της και να αφήνουν το αποτύπωμά τους.

Οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν πόσο συχνά πέφτουν τέτοια σώματα και πόσο απειλητικά μπορεί να είναι για ένα δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ή για μια μελλοντική διαστημική αποστολή της ESA.

https://www.in.gr/2018/12/08/tech/peninta-pente-lampseis-apo-proskrousi-meteoroeidon-exei-dei-ethniko-asteroskopeio/

Το κινεζικό διαστημικό σκάφος έφθασε στη σελήνη και τέθηκε σε τροχιά.

Το κινεζικό σκάφος Chang’e-4, μετά από ένα ταξίδι 4,5 ημερών, έφθασε στη Σελήνη την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου και ήδη τέθηκε σε ελλειπτική πολική τροχιά γύρω της, πλησιάζοντας σε απόσταση έως 100 χιλιομέτρων από το φεγγάρι. Το σκάφος είχε εκτοξευθεί πάνω σε ένα κινεζικό πύραυλο Long March 3B στις 7 Δεκεμβρίου.

Το βάρους 1,2 τόνων Chang’e-4, που αποτελείται από μια στατική διαστημική άκατο και ένα μικρό ρόβερ βάρους 140 κιλών, θα επιχειρήσει να προσεληνωθεί στη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού, κατά πάσα πιθανότητα στον μεγάλο κρατήρα Φον Κάρμαν διαμέτρου 186 χιλιομέτρων. Η Κίνα δεν έχει δώσει ακόμη συγκεκριμένη ημερομηνία, αλλά αυτό αναμένεται να συμβεί στις αρχές Ιανουαρίου του επομένου έτους.

Η κινεζική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι το σκάφος βρίσκεται σε καλή κατάσταση και ότι θα αρχίσει τις δοκιμές επικοινωνίας με τη Γη μέσω του κινεζικού δορυφόρου αναμετάδοσης Queqiao που είχε εκτοξευθεί το Μάιο.

Η αποστολή – η πρώτη στη διαστημική ιστορία που, αν όλα πάνε καλά, θα «πατήσει» στην πίσω πλευρά της Σελήνης, η οποία παραμένει μόνιμα αόρατη από τη Γη- θα μελετήσει με τις κάμερες και τα επιστημονικά όργανά του το έδαφος και το υπέδαφος από ένα τμήμα του δορυφόρου μας, το οποίο έως τώρα έχει μελετηθεί μόνο από ψηλά.

Θα ακολουθήσει, μάλλον στο τέλος του 2019, η αποστολή Chang’e-5, με την οποία η Κίνα για πρώτη φορά θα επιχειρήσει να συλλέξει δείγματα από το έδαφος της Σελήνης.

https://www.in.gr/2018/12/13/tech/kineziko-diastimiko-skafos-tethike-se-troxia-gyro-apo-ti-selini/

]

Χρονοκάψουλα με παιδικές ζωγραφιές στην πρώτη αποστολή του Ισραήλ στη Σελήνη.

Ισραηλινοί επιστήμονες που προετοιμάζουν την εκτόξευση του πρώτου διαστημικού σκάφους του Ισραήλ, παρουσίασαν σήμερα μια χρονοκάψουλα που θα σταλεί στη Σελήνη ως «μαρτυρία» για τις μελλοντικές γενιές.

Η χρονοκάψουλα περιέψει τρεις ψηφιακούς δίσκους με χιλιάδες αρχεία. Τοποθετήθηκε μέσα στο διαστημικό σκάφος από τους επιστήμονες, σε μια τελετή που οργανώθηκε στο εργοστάσιο όπου είναι σε εξέλιξη οι προετοιμασίες.

Μεταξύ άλλων, τα αρχεία που θα αφεθούν στη Σελήνη περιέχουν παιδικές ζωγραφιές, ισραηλινά σύμβολα, όπως τη σημαία της χώρας, τραγούδια, ισραηλινά τραγούδια και τις αναμνήσεις ενός διασωθέντα του Ολοκαυτώματος.

Ο ισραηλινός οργανισμός SpaceIL ελπίζει ότι η εκτόξευση θα πραγματοποιηθεί τον Φεβρουάριο του 2019, όμως ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί η ακριβής ημερομηνία. Το διαστημικό σκάφος θα σταλεί στη Σελήνη με έναν πύραυλο της εταιρείας SpaceX, ιδιοκτησίας του Αμερικανού επιχειρηματία Ίλον Μασκ. Η εκτόξευση θα γίνει από το Κέιπ Κανάβεραλ και το σκάφος θα χρειαστεί ενάμιση μήνα για να φτάσει στο φεγγάρι.

Η αποστολή αυτή στοιχίζει περίπου 84 εκατομμύρια ευρώ και χρηματοδοτείται από ιδιώτες φιλανθρώπους. Η SpaceIL συνεργάζεται επίσης με την Israel Aerospace Industries, μια από τις μεγαλύτερες αμυντικές βιομηχανίες της χώρας.

Το διαστημικό σκάφος "βαφτίστηκε" Μπέρεσιτ ("Γένεση" στα εβραϊκά) μετά από δημοσκόπηση στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης. Αν όλα πάνε καλά, δεν θα είναι μόνο το πρώτο ισραηλινό διαστημόπλοιο που θα φτάσει στη Σελήνη αλλά και το πρώτο ιδιωτικό διαστημικό σκάφος που θα καταφέρει κάτι τέτοιο. Στόχος είναι να συγκεντρωθούν δεδομένα που θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα πώς σχηματίστηκε η Σελήνη.

Το σχέδιο αυτό ξεκίνησε το 2010 με αφορμή το βραβείο, ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ, που θα έδινε η εταιρεία Google, το λεγόμενο Lunar XPrize, στους επιστήμονες και τους επιχειρηματίες που θα πρότειναν τρόπους για να γίνουν λιγότερο δαπανηρές οι αποστολές στη Σελήνη. Μολονότι η διορία που έδινε η Google έληξε τον περασμένο Μάρτιο, χωρίς κανείς να φτάσει στη Σελήνη, η ισραηλινή ομάδα δεσμεύτηκε να προχωρήσει το δικό της σχέδιο.

Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν πήγαν όλα όπως προβλέπονταν, ο συνιδρυτής της SpaceIL, Γιαρίβ Μπας, απάντησε ότι όταν ξεκίνησε το σχέδιο, οι οργανωτές «πίστευαν ότι θα διαρκούσε δύο χρόνια, ότι ο προϋπολογισμός δεν θα ξεπερνούσε τα 10 εκατομμύρια δολάρια και ότι το διαστημικό σκάφος θα ζύγιζε λιγότερο από πέντε κιλά».

«Και είμαστε τώρα εδώ, οκτώ χρόνια αργότερα, με ένα πρόγραμμα που στοιχίζει σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια», πρόσθεσε.

https://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/735568_hronokapsoyla-me-paidikes-zografies-stin-proti-apostoli-toy-israil-sti

Ιστορικό επίτευγμα: Η Κίνα στην σκοτεινή πλευρά της Σελήνης.

Η Κίνα σημείωσε ένα ιστορικό διαστημικό επίτευγμα, καθώς έγινε η πρώτη χώρα που πρώτη «άγγιξε» τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, όπου προσεληνώθηκε το ρομποτικό σκάφος της Chang’e-4.

Το σκάφος, που είχε εκτοξευθεί στις 7 Δεκεμβρίου με ένα πύραυλο Long March-3B, με σκοπό να μελετήσει τη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, η οποία είναι μόνιμα αόρατη από τη Γη, περιλαμβάνει μια στατική άκατο και ένα μικρό ρόβερ, ενώ πολλά από τα επιστημονικά όργανα του είναι ευρωπαϊκής κατασκευής.

Μέχρι σήμερα, όλες οι αμερικανικές και σοβιετικές-ρωσικές αποστολές είχαν γίνει στη «μπροστινή», φωτεινή πλευρά. Ποτέ έως τώρα κάποιο σκάφος ή αστροναύτης δεν είχε επιχειρήσει να «πατήσει» τη λεγόμενη σκοτεινή πλευρά, τη «Luna Incognita», η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι σκοτεινή, αφού δέχεται το φως του Ήλιου, όταν το φεγγάρι βρίσκεται ανάμεσα στη Γη και στο μητρικό άστρο μας.

Η μόνη εξαίρεση ήταν το 1962, όταν το σκάφος Ranger 4 της NASA είχε συντριβεί στην «πίσω» πλευρά της Σελήνης.

Οι παρατηρήσεις από ψηλά της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού, τόσο από δορυφόρους, όσο και από τους αστροναύτες μέσα στις διαστημικές ακάτους, έχουν αποκαλύψει ότι -για άγνωστο λόγο- διαθέτει παχύτερο και μεγαλύτερης ηλικίας φλοιό, καθώς επίσης περισσότερους και βαθύτερους κρατήρες απ’ ό,τι η φωτεινή πλευρά. Αποτελεί ακόμη μυστήριο για τους επιστήμονες γιατί τα δύο «πρόσωπα» της Σελήνης έχουν αυτές τις διαφορές.

Η Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος της Κίνας (CNSA) ξεκίνησε το διαστημικό πρόγραμμά της για τη Σελήνη με καθυστέρηση περίπου τριών δεκαετιών, αφότου οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση είχαν πλέον σταματήσει τις δικές τους αποστολές («Απόλλων» και «Λούνα» αντίστοιχα).

Το πρώτο κινεζικό σκάφος Chang’e-1 (είναι το όνομα της αρχαίας κινεζικής θεότητας του φεγγαριού) εκτοξεύθηκε το 2007 και αφού τέθηκε σε τροχιά και χαρτογράφησε τη Σελήνη, συνετρίβη πάνω της το 2009. Ακολούθησε το Chang’e-2 το 2010, το οποίο επίσης τέθηκε σε τροχιά γύρω από το δορυφόρο και μετά στάλθηκε στα βάθη του διαστήματος.

Το 2013, το Chang’e-3 υπήρξε το πρώτο σκάφος που προσεληνώθηκε μετά το σοβιετικό Λούνα-24 το 1976. Για πρώτη φορά μάλιστα ένα μικρό κινεζικό ρόβερ, το Yutu, ήταν εφοδιασμένο με ένα ραντάρ που μπόρεσε να μελετήσει όχι μόνο την επιφάνεια, αλλά και το υπέδαφος του φεγγαριού.

Το Chang’e-4, που έχει σχεδιασθεί κατά τα πρότυπα του προδρόμου του, θα βασίζεται για τις επικοινωνίες του με τη Γη στον κινεζικό δορυφόρο αναμετάδοσης Queqiao που διαθέτει μια παραβολική αντένα 4,2 μέτρων. Εκτοξεύθηκε φέτος το Μάιο και βρίσκεται στην κατάλληλη τροχιά, σε απόσταση 64.000 χιλιομέτρων από την πίσω πλευρά του φεγγαριού, ώστε να βλέπει ταυτόχρονα τόσο τη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, όσο και τον πλανήτη μας.

Το Chang’e-4, που περιλαμβάνει μια άκατο προσελήνωσης βάρους 3,6 μετρικών τόνων και το μικρό ρόβερ Yutu, βάρους 140 κιλών, προσεληνώθηκε στον διαμέτρου 180 χιλιομέτρων κρατήρα Φον Κάρμαν μέσα στην τεράστια λεκάνη Νοτίου Πόλου-Άιτκεν, η οποία πιθανόν έχει σχηματισθεί μετά την πρόσκρουση ενός γιγάντιου αστεροειδούς. Η εν λόγω λεκάνη, διαμέτρου 2.500 χιλιομέτρων και βάθους 12 χιλιομέτρων, είναι η μεγαλύτερη, βαθύτερη και παλαιότερη λεκάνη πρόσκρουσης στο φεγγάρι.

Το ραντάρ του ρόβερ θα μπορεί να «δει» σε βάθος έως 100 μέτρων κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια. Το σκάφος διαθέτει επίσης τρεις κάμερες και μια σειρά από επιστημονικά όργανα (ορισμένα ευρωπαϊκής κατασκευής), όπως ένα αναλυτή σεληνιακής σκόνης, ένα αναλυτή ηλεκτρικού πεδίου, ένα σεληνιακό σεισμογράφο κ.α.

Ακόμη, θα μεταφέρει ένα πείραμα 28 κινεζικών πανεπιστημίων, συγκεκριμένα μια μίνι «σεληνιακή βιόσφαιρα», μια αλουμινένια σφαίρα βάρους τριών κιλών, που περιέχει νερό, θρεπτικά συστατικά και αέρα και μέσα στην οποία θα επιχειρηθεί να φυτρώσουν σπόροι από πατάτες και άλλα φυτά. Το πείραμα θα αποτελέσει «πιλότο» για τα μελλοντικά σχέδια δημιουργίας κινεζικής σεληνιακής βάσης και τροφοδοσίας της με αγροτικά προϊόντα σεληνιακής καλλιέργειας.

Συνωστισμός και ανταγωνισμός στο μέλλον

Το κινεζικό σεληνιακό πρόγραμμα θα συνεχισθεί με την αποστολή Chang’e-5, τη δεύτερη στη «φωτεινή» πλευρά, που θα φέρει δείγματα βάρους έως δύο κιλών από το έδαφος και το υπέδαφος του φεγγαριού και η οποία προγραμματίζεται να εκτοξευθεί προς το τέλος του 2019. Η επόμενη αποστολή Chang’e 6 θα φέρει ένα ακόμη μεγαλύτερο δείγμα.

Απώτερος στόχος της Κίνας είναι να στείλει αστροναύτες στο φεγγάρι έως το τέλος της δεκαετίας του 2030. Η χώρα δεν έχει μόνο επιστημονικό ενδιαφέρον για τη Σελήνη, αλλά τη θεωρεί επίσης σημαντικό στρατηγικό παράγοντα στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής να γίνει η νέα παγκόσμια υπερδύναμη.

Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι έχει ανανεωθεί το διεθνές ενδιαφέρον για τη Σελήνη, με ένα τρόπο που φέρνει στο νου την ψυχροπολεμική κούρσα ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ-ΕΣΣΔ. Η NASA – έπειτα από εντολή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ – έχει πλέον αρχίσει να θέτει σε εφαρμογή, σε συνεργασία με αμερικανικές εταιρίες, ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που περιλαμβάνει μέσα στην επόμενη δεκαετία τη δημιουργία επανδρωμένου τροχιακού σταθμού γύρω από τη Σελήνη, αλλά και μιας πιο μόνιμης παρουσίας αστροναυτών πάνω στο φεγγάρι.

Η Ευρώπη, η Ρωσία, η Ινδία (εκτόξευση της σεληνιακής ακάτου Chandrayaan 2 στις αρχές του 2019) και η Ιαπωνία έχουν επίσης σχέδια για το φεγγάρι, είτε μόνες τους, είτε στο πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας. Το μεγάλο ερώτημα όσον αφορά τη «σεληνιακή γεωπολιτική» είναι κατά πόσο θα υπάρξει διαστημικός ανταγωνισμός ή συνεργασία μεταξύ των χωρών.

Μια φωτογραφία της επιφάνειας της Σελήνης από το διαστημικό όχημα Chang’e 4

https://www.in.gr/2019/01/03/tech/istoriki-proselinosi-tis-kinas-stin-skoteini-pleyra-tis-selinis/

Η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης – Νέες πανοραμικές φωτογραφίες.

Η κινεζική άκατος Chang’e-4 και το ρόβερ της Yutu 2 τράβηξαν το ένα φωτογραφίες του άλλου πάνω στη «σκοτεινή» πλευρά της Σελήνης, όπου βρίσκονται από τις 3 Ιανουαρίου.

Η Κινεζική Διαστημική Υπηρεσία ανακοίνωσε, σύμφωνα με το BBC, ότι τόσο η άκατος όσο και το μικρό ρόβερ βρίσκονται σε καλή κατάσταση και δουλεύουν ομαλά, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ.

Το ρόβερ μόλις «ξύπνησε» μετά από μια περίοδο αναμονής και σύντομα θα αρχίσει τις εξερευνήσεις με τα όργανά του. Οι χειριστές από τη Γη τού είχαν δώσει εντολή να παραμείνει ανενεργό για μερικές μέρες, επειδή ο Ήλιος βρισκόταν ακριβώς πάνω από το σημείο της προσελήνωσης και οι θερμοκρασίες αναμενόταν να φθάσουν τους 200 βαθμούς Κελσίου.

Οι Κινέζοι έδωσαν επίσης στη δημοσιότητα νέες πανοραμικές εικόνες από την περιοχή, καθώς και βίντεο από τη στιγμή της προσελήνωσης στον κρατήρα Φον Κάρμαν.

https://www.in.gr/2019/01/12/tech/ekpliktika-plana-apo-ti-skoteini-pleyra-tou-feggariou/

Φυτό αναπτύσσεται για πρώτη φορά στη Σελήνη.

Ένας από τους σπόρους βαμβακιού που μεταφέρθηκαν στο φεγγάρι από την κινεζική αποστολή Chang’e-4 βλάστησε. «Είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι κάνουν πειράματα βιολογικής ανάπτυξης στην επιφάνεια της Σελήνης», δήλωσε ο Xie Gengxin, που σχεδίασε το πείραμα της μίνι βιόσφαιρας.

Μετά την προσελήνωσή του, το διαστημικό σκάφος Chang’e-4 ξεκίνησε το πρώτο πείραμα μίνι βιόσφαιρας στη Σελήνη. Η αποστολή Chang’e-4 μετέφερε σπόρους από βαμβάκι, πατάτες και άλλα φυτά, προκειμένου να δημιουργήσει μια απλή μίνι βιόσφαιρα, σύμφωνα με την ομάδα, της οποίας επικεφαλής είναι επιστήμονες από το πανεπιστημίου Τσονγκίνγκ στη νοτιοδυτική Κίνα.

China Xinhua News

@XHNews

First time for humankind: A seed taken up to #Moon by China's Chang'e-4 probe has sprouted #ChangE4

https://physicsgg.me/2019/01/15/%cf%86%cf%85%cf%84%cf%8c-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%80%cf%84%cf%8d%cf%83%cf%83%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83/

Πέθανε λόγω κρύου το πρώτο φυτό που βλάστησε στη Σελήνη.

Μετά την πρόσφατη, ιστορική προσεδάφισή της στη "σκοτεινή" πλευρά του φεγγαριού, στις 3 Ιανουαρίου, η κινεζική αποστολή Chang'e-4 ανακοίνωσε στις 15 Ιανουαρίου άλλη μία ιστορική πρωτιά: ένας από τους σπόρους βαμβακιού που μεταφέρθηκαν στο φεγγάρι βλάστησε και έγινε ο πρώτος σπόρος φυτού που αναπτύχθηκε στη Σελήνη.

Πρόκειται για ένα βιολογικό πείραμα, που περιλαμβάνει επίσης σπόρους πατάτας, κανόλας (ποικιλίας της ελαιοκράμβης) και αραβίδοψης, καθώς επίσης αυγά μυγών και ζυμομύκητες, σε μια προσπάθεια να μελετηθεί πώς αντιδρούν και αναπτύσσονται τα φυτά και άλλοι οργανισμοί στο αφιλόξενο σεληνιακό περιβάλλον – με την προοπτική να τραφεί μια μελλοντική σεληνιακή αποικία ανθρώπων.

Τα φυτά του βαμβακιού ήταν μέσα σε ένα δοχείο από αλουμίνιο, μια μίνι βιόσφαιρα και είχαν πετάξει βλαστάρια χάρη στις ηλιακές ακτίνες. Όμως, τα πρώτα πράσινα φυλλαράκια που είχαν σκάσει μύτη, πέθαναν μόλις 24 ώρες μετά την εντυπωσιακή φωτογραφία τους που η Κίνα είχε δώσει στη δημοσιότητα.

Τα φυτά είναι ήδη νεκρά εξαιτίας του πολύ κρύου που φθάνει τους μείον 170 βαθμούς Κελσίου, από τη στιγμή που χάθηκε ο Ήλιος πάνω από το σημείο της προσελήνωσης και έπεσε η μακριά σεληνιακή νύχτα που διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες.

Όμως, όπως έκαναν γνωστό σε συνέντευξη Τύπου οι Κινέζοι επιστήμονες του πειράματος, με επικεφαλής τον καθηγητή Λίου Χανλόνγκ από το Πανεπιστήμιο Τσονγκκίνγκ, η θερμοκρασία μέσα στο δοχείο με τα φυτά έπεσε στους μείον 52 βαθμούς Κελσίου και το πείραμα έλαβε τέλος. Κάτι που, όπως είπαν, περίμεναν να συμβεί. Επειδή το δοχείο είναι σφραγισμένο, τα υλικά από τα φυτά που θα αποσυντεθούν τις επόμενες εβδομάδες, δεν θα διαρρεύσουν στη σεληνιακή επιφάνεια, διαβεβαίωσαν εκπρόσωποι της Κινεζικής Διαστημικής Υπηρεσίας.

Οι σπόροι βαμβακιού ήσαν οι πρώτοι που βλάστησαν σε άλλο ουράνιο σώμα, αλλά όχι οι πρώτοι που βλάστησαν στο διάστημα. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί σε τρεις διαστημικούς σταθμούς έως τώρα, στον ρωσικό Μιρ, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και στον κινεζικό Τιανγκόνγκ-2.

Η κινεζική αποστολή Chang'e-4 ξεκίνησε το πρώτο πείραμα μίνι βιόσφαιρας στη Σελήνη,σε μια προσπάθεια να μελετηθεί πώς αντιδρούν και αναπτύσσονται τα φυτά και άλλοι οργανισμοί στο αφιλόξενο σεληνιακό περιβάλλον - με την προοπτική να τραφεί μια μελλοντική σεληνιακή αποικία ανθρώπων.

Οι Κινέζοι δεν έδωσαν πληροφορίες για τα άλλα φυτά και τους άλλους οργανισμούς, που πάντως δεν φαίνεται να έχουν δώσει σημεία ζωής μέχρι στιγμής, δηλαδή είτε τα φυτά να βλαστήσουν, είτε τα αυγά των μυγών να εκκολαφθούν.

http://www.kathimerini.gr/1005161/article/epikairothta/episthmh/pe8ane-logw-kryoy-to-prwto-fyto-poy-vlasthse-sth-selhnh

Οι κρατήρες στη Σελήνη «αποκαλύπτουν» τριπλάσια αύξηση προσκρούσεων αστεροειδών τα τελευταία 290 εκατ. χρόνια.

Ο αριθμός των πιο πρόσφατων προσκρούσεων μεγάλων αστεροειδών στη Σελήνη και στη Γη αυξήθηκε κατά σχεδόν τρεις φορές και η αρχή αυτής της αύξησης -για άγνωστο λόγο- έγινε πριν περίπου 290 εκατομμύρια χρόνια.

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας διεθνούς επιστημονικής ομάδας, η οποία μελέτησε τους κρατήρες του φεγγαριού και έβγαλε ανάλογα συμπεράσματα και για τον δικό μας πλανήτη.

Το βασικότερο συμπέρασμα είναι ότι «βρέχει» αρκετά περισσότερους μεγάλους αστεροειδείς κατά τα τελευταία 300 εκατομμύρια χρόνια από ό,τι στα προηγούμενα 700 εκατ. χρόνια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Σάρα Μαζρουέι του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", ανέλυσαν τα στοιχεία του σεληνιακού δορυφόρου Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) της NASA, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη εδώ και μια δεκαετία, μελετώντας την επιφάνειά της.

Η Γη -ένα ενεργό γεωλογικά σώμα- έχει λιγότερους ορατούς κρατήρες από όσους θα περίμενε κανείς με βάση τους κρατήρες που φαίνονται σε άλλα σώματα στο ηλιακό μας σύστημα.

Η έλλειψη αυτή καθιστά δύσκολη την απάντηση στο ερώτημα πόσο συχνά πέφτουν αστεροειδείς ή κομήτες πάνω στον πλανήτη μας και κατά πόσο αυτή η συχνότητα έχει αλλάξει στην πορεία του χρόνου, αν δηλαδή πέφτουν λιγότεροι ή περισσότεροι.

Η απάντηση όμως μπορεί να βρίσκεται στο φεγγάρι, το οποίο θεωρείται δεδομένο ότι πλήττεται από αστεροειδείς με την ίδια περίπου συχνότητα διαχρονικά που πλήττεται και η Γη. Μόνο που στον πλανήτη μας τα ίχνη των περισσότερων προσκρούσεων καλύπτονται από τη διάβρωση και τις συνεχείς τεκτονικές-γεωλογικές διαδικασίες, ενώ στη γεωλογικά αδρανή Σελήνη, η οποία δεν υφίσταται διάβρωση και τεκτονικές μεταμορφώσεις, οι κρατήρες παραμένουν ορατοί, αποτελώντας μια «χρονοκάψουλα».

Οι ερευνητές έκαναν έναν κατάλογο με όλους τους μεγάλους σεληνιακούς κρατήρες με διάμετρο άνω των δέκα χιλιομέτρων και ηλικία μικρότερη του ενός δισεκατομμυρίου ετών.

Διαπιστώθηκε ότι πριν 290 εκατομμύρια χρόνια η συχνότητα των προσκρούσεων στη Σελήνη αυξήθηκε κατά 2,6 φορές. Γιατί αυτό συνέβη, δεν είναι γνωστό, αλλά οι επιστήμονες εικάζουν ότι πριν 300 εκατομμύρια χρόνια μπορεί να συνέβησαν μεγάλες συγκρούσεις στη ζώνη αστεροειδών μεταξύ Αρη-Δία, οι οποίες είχαν ως συνέπεια περισσότεροι διαστημικοί βράχοι να κατευθυνθούν έκτοτε προς τη Γη και τον δορυφόρο της.

«Η έρευνα μας παρέχει στοιχεία για μια δραματική αλλαγή στη συχνότητα των προσκρούσεων αστεροειδών τόσο στη Γη όσο και στη Σελήνη, κάτι που συνέβη περίπου στο τέλος της Παλαιοζωικής περιόδου. Αυτό σημαίνει ότι εδώ και 290 εκατομμύρια χρόνια βρισκόμαστε σε μια περίοδο σχετικά υψηλής συχνότητας προσκρούσεων, δυόμισι φορές μεγαλύτερη από ό,τι παλαιότερα», δήλωσε η δρ Μαζρουέι.

«Η σχετική σπανιότητα μεγάλων κρατήρων στη Γη, οι οποίοι να έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 290 εκατομμυρίων ετών και μικρότερη των 650 εκατομμυρίων ετών, δεν οφείλεται στο ότι αυτοί οι κρατήρες χάθηκαν (σ.σ. λόγω γεωλογικών διαδικασιών), αλλά επειδή η συχνότητα τέτοιων προσκρούσεων εκείνη την εποχή ήταν μικρότερη από ό,τι είναι τώρα», ανέφερε η ερευνήτρια Ρεμπέκα Γκεντ, αναπληρώτρια καθηγήτρια πλανητικής επιστήμης του Πανεπιστημίου του Τορόντο.

http://www.kathimerini.gr/1005367/article/epikairothta/episthmh/oi-krathres-sth-selhnh-apokalyptoyn-triplasia-ay3hsh-proskroysewn-asteroeidwn-ta-teleytaia-290-ekat-xronia

Στα σκαριά γεωτρήσεις στη Σελήνη από τον ESA.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) σχεδιάζει για πρώτη φορά μια επιστημονική αποστολή στη Σελήνη με την προοπτική να αρχίσει γεωτρήσεις στο φεγγάρι έως το 2025.

Για τον σκοπό αυτό, η ESA υπέγραψε ετήσιας διάρκειας συμβόλαιο με την αεροδιαστημική ευρωπαϊκή εταιρεία ArianeGroup, με έδρα το Παρίσι, η οποία κατασκευάζει τους πυραύλους Ariane της Ευρώπης, προκειμένου η δεύτερη να κάνει μια προκαταρκτική μελέτη για τη δυνατότητας μιας αποστολής εξόρυξης ρεγόλιθου στη σεληνιακή επιφάνεια.

Ο ρεγόλιθος αποτελεί ένα στρώμα που καλύπτει την επιφάνεια του δορυφόρου της Γης σε βάθος τουλάχιστον τεσσάρων μέτρων και αποτελείται από ένα μίγμα διαφόρων υλικών και χημικών ουσιών. Στόχος της ESA είναι να εξάγει οξυγόνο, νερό και καύσιμα από τον ρεγόλιθο. Όλες οι διαστημικές υπηρεσίες εκτιμούν πλέον ότι είναι ζωτική η επί τόπου εξόρυξη και παραγωγή πρώτων υλών, αν πρόκειται να δημιουργηθεί μια μόνιμη σεληνιακή βάση στο μέλλον.

Αν το σχέδιο προχωρήσει, η ArianeGroup θα συνεργασθεί με τη νεοσύστατη γερμανική εταιρεία PTScientists που θα σχεδιάσει και θα κατασκευάσει τη σεληνιακή άκατο της ευρωπαϊκής ρομποτικής (μη επανδρωμένης) αποστολής, καθώς και με τη βελγική εταιρεία Space Applications Services που θα αναπτύξει τις σεληνιακές εγκαταστάσεις ελέγχου και επικοινωνιών.

https://www.tanea.gr/2019/01/22/science-technology/sta-skaria-geotriseis-sti-selini-apo-ton-esa/

Ελληνας φοιτητής σχεδιάζει κατοικίες στη Σελήνη -Μια βάση θαμμένη σε κρατήρα

Ένας Έλληνας φοιτητής, τελειόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ, σχεδιάζει κάτι πολύ πιο πρωτότυπο από ένα ακόμη κτίριο στην Ελλάδα: κατοικίες για μία ευρωπαϊκή βάση στη Σελήνη.

Ο 'Αγγελος Χρυσοβαλάντης-Αλφατζής, ο οποίος είναι επίσης απόφοιτος του Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων του ΤΕΙ Αθήνας, είναι ένας από τους νεαρούς ερευνητές από πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που συνεργάζονται με το κέντρο αστροναυτών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) στην Κολωνία της Γερμανίας και «κατεβάζουν» νέες ιδέες, οι οποίες θα βοηθήσουν τις μελλοντικές αποστολές της Ευρώπης στο φεγγάρι και πέρα από αυτό.

Ο Έλληνας φοιτητής, μαζί με τους συνεργάτες του (μια ομάδα από μηχανικούς ως βιολόγους), παρουσίασε ήδη μια καινοτόμα ιδέα για μια σεληνιακή βάση θαμμένη μέσα σε σεληνιακό κρατήρα, ένα σχέδιο που αναπτύχθηκε και διακρίθηκε στο πλαίσιο του περυσινού διαγωνισμού της ESA για τη σχεδιαζόμενη δημιουργία ενός Σεληνιακού Χωριού.

Η επιτόπια άντληση ή παραγωγή πρώτων υλών είναι κάτι που αποτελεί βασικό στόχο της ESA.

«Πάντα προσπαθώ να βρω υλικά και δομικές λύσεις σύμφωνες με τους διαθέσιμους πόρους επί τόπου. Προς το παρόν, η εστίασή μου είναι στη χρήση ανεπεξέργαστου σεληνιακού εδάφους για την κατασκευή και για άλλες αρχιτεκτονικές εφαρμογές», δήλωσε ο Χρυσοβαλάντης-Αλφατζής.

Η βάση που η διεπιστημονική ομάδα του έχει σχεδιάσει στη Σελήνη, μπορεί να υποστηρίξει τη διαμονή ανθρώπων και την προστασία τους από τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν εκεί, μεταξύ άλλων από την έκθεση σε ακτινοβολίες και τις μεγάλες μεταβολές της θερμοκρασίας, καθώς και τη μειωμένη βαρύτητα.

Το σχέδιο περιλαμβάνει την αποστολή φουσκωτών μονάδων διαβίωσης και την εγκατάστασή τους στη βάση ενός μικρού κρατήρα στη νότια πολική περιοχή της Σελήνης. Ένα σύστημα υποστήριξης της ζωής θα είναι προσαρτημένο σε κάθε τέτοια φουσκωτή μονάδα, η οποία μετά θα σκεπαστεί από το σεληνιακό έδαφος, ώστε να προστατεύει καλύτερα τους ενοίκους της από τις ακτινοβολίες και τις ακραίες θερμοκρασίες, καθώς και από τις πτώσεις μικρών μετεωριτών.

https://www.iefimerida.gr/news/477794/ellinas-foititis-shediazei-katoikies-sti-selini-mia-vasi-thammeni-se-kratira

NASA: Αυτή τη φορά αστροναύτες θα πάνε στη Σελήνη για να μείνουν.

Η Nasa σχεδιάζει να στείλει ξανά αστροναύτες στη Σελήνη, αλλά αυτή τη φορά σχεδιάζει και την παραμονή τους εκεί, δήλωσε ο επικεφαλής του αμερικανικού διαστημικού οργανισμού Τζιμ Μπριντενστάιν.

Σε ανάρτησή του ο Μπριντενστάιν καλεί μάλιστα « τις καλύτερες αμερικανικές βιομηχανίες να βοηθήσουν στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη τεχνικών για την προσεδάφιση και παραμονή των αστροναυτών στη Σελήνη», τονίζοντας ότι αυτό είναι σαφής εντολή του προέδρου Τραμπ και του Κογκρέσου.

«Ως δια βίου υποστηρικτής της NASΑ είμαι ενθουσιασμένος που μιλάω για άλλη μια φορά για την προσεδάφιση ανθρώπων στο φεγγάρι», γράφει ο κ . Μπριντενστάιν . «Αλλά λέγοντας ότι επιστρέφουμε στο φεγγάρι δεν εννοούμε ότι θα κάνουμε το ίδιο που κάναμε πριν από 50 χρόνια. Θέλω να είμαι σαφής – αυτό δεν είναι το όραμά μας» τόνισε ο επικεφαλής της NASA και διευκρίνισε: «Πηγαίνουμε στη Σελήνη με καινοτόμες νέες τεχνολογίες και συστήματα για να εξερευνήσουμε περισσότερες τοποθεσίες στην επιφάνεια από ό, τι σκεφτήκαμε ποτέ. Αυτή τη φορά, όταν θα πάμε στη Σελήνη , θα μείνουμε. »

Ο κ. Μπριντενστάιν δήλωσε ότι τα φιλόδοξα σχέδια θα ξεκινήσουν την επόμενη εβδομάδα, όταν οι εταίροι από την ιδιωτική βιομηχανία και από άλλες χώρες έχουν προσκληθεί στην έδρα της Nasa για να συζητήσουν τη νέα σεληνιακή επιχείρηση.

https://www.in.gr/2019/02/09/tech/nasa-ayti-ti-fora-astronaytes-tha-pane-sti-selini-gia-na-meinoun/

Το… 2031 οι Ρώσοι θα πάνε στη Σελήνη.

Η πρώτη επανδρωμένη σεληνιακή αποστολή της Ρωσίας αναμένεται να φτάσει στη Σελήνη το 2031, σύμφωνα με έγγραφο του ρωσικού Κεντρικού Ινστιτούτου Έρευνας Μηχανικής (TsNIIMash).

Κοσμοναύτες που θα εξερευνήσουν τη Σελήνη αναμένεται να φτάσουν στον δορυφόρο της Γης μέχρι το 2032.

«Ο σκοπός της αποστολής είναι να μεταφέρει το πλήρωμα στη Σελήνη», λέει το σχέδιο αποστολής για το 2031, προσθέτοντας ότι τα μέλη του πληρώματος θα προχωρούν σε επιχειρήσεις που σχετίζονται με τις «δραστηριότητες των κοσμοναυτών» στη Σελήνη «και θα εκτελέσουν τα καθήκοντα που ορίζονται από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών».

Σύμφωνα με το έγγραφο, ένα βαρύ σεληνιακό όχημα ικανό να μεταφέρει κοσμοναύτες, καθώς και μια δεύτερη επανδρωμένη αποστολή, αναμένεται να φτάσουν στον φυσικό δορυφόρο της Γης έως το 2032.

Το δεύτερο πλήρωμα θα αναλάβει τη δοκιμή οχημάτων σχεδιασμένων να ταξιδεύουν στην επιφάνεια της Σελήνης.

Το 2033, κοσμοναύτες είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιήσουν ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με το σεληνιακό όχημα για τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών και δοκιμών ρομποτικών συστημάτων.

Η κατασκευή της πρώτης ρωσικής σεληνιακής βάσης προβλέπεται να ξεκινήσει το 2034, σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο.

Σημειώνεται πως η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1969 από τις ΗΠΑ με την αποστολή Apollo 11.

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/750128_2031-oi-rosoi-tha-pane-sti-selini-molis-62-hronia-meta-toys-amerikanoys

Οι θηλυκές ανδρείτριες θα μετρήσουν την ακτινοβολία στη Σελήνη.

Δύο γυναικείες ανδρείκελοι θα καταλάβουν καθίσματα επιβατών κατά τη διάρκεια της πρώτης αποστολής του Ωκεανικού διαστημικού οχήματος γύρω από τη Σελήνη. Οι ανδρείκελοι είναι εξοπλισμένοι με αισθητήρες για την ακριβή μέτρηση των επιπτώσεων της ακτινοβολίας στο σώμα. Οι αστροναύτες ενδέχεται να εκτεθούν στην ακτινοβολία αυτή κατά τη διάρκεια των μελλοντικών διαπλανητικών αποστολών. Οι δοκιμές πτήσης θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της ερευνητικής αποστολής της NASA. Το πλήρωμα με γυναικεία μανεκέν θα εισέλθει στην περιοχή της Σελήνης και θα επιστρέψει στη Γη.

Η κοσμική ακτινοβολία αποτελεί σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία στο διάστημα. Μακριά από το μαγνητικό πεδίο της Γης, οι δύο πηγές ακτινοβολίας παρουσιάζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο: γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία και ενεργητικές ηλιακές καταιγίδες. Αυτές οι δύο πηγές ακτινοβολίας μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου για το πλήρωμα και να αποτελέσουν έναν σημαντικό περιοριστικό παράγοντα για μελλοντικές πτήσεις προς τη Σελήνη και τον Άρη.

Οι ανδρείκελοι, που ονομάζονταν Helga και Zohar, χτίστηκαν για να μοιάζουν με θηλυκά σώματα. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται μιμούνται διαφορετική πυκνότητα των εσωτερικών οργάνων: οστά, μαλακοί ιστοί και πνεύμονες. Οι μανεκέν είναι εξοπλισμένες με 5.600 αισθητήρες που θα μετρήσουν το επίπεδο ακτινοβολίας - γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες (σωματίδια υψηλής ενέργειας εκτός του ηλιακού συστήματος) και ηλιακή ακτινοβολία.

"Επιλέξαμε γυναικεία φαντάσματα επειδή ο αριθμός των γυναικών αστροναυτών αυξάνεται και επίσης επειδή το θηλυκό σώμα είναι συνήθως πιο ευάλωτο στην ακτινοβολία", εξηγεί ο Thomas Berger, επικεφαλής επιστήμονας του πειράματος ακτινοβολίας Matroshka AstroRad (MARE) στο Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο, DLR .

Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο ανδρείκελων είναι ότι ο Zohar θα φοράει σακάκι ακτινοβολίας AstroRad σχεδιασμένο ειδικά για πτήσεις προς τη Σελήνη. Είναι κατασκευασμένο από πολυαιθυλένιο για καλύτερη απόφραξη των επιβλαβών πρωτονίων και θα καλύπτει το πάνω μέρος του σώματος, καθώς και τη μήτρα του Zohar. Η Helga θα πετάξει απροστάτευτα. Αργότερα, οι επιστήμονες θα συγκρίνουν τη δόση ακτινοβολίας που θα λάβουν και οι δύο ανδρείκελοι, προκειμένου να κατανοήσουν τον καλύτερο τρόπο προστασίας των μελλοντικών πληρωμάτων.

Οι αισθητήρες σε ανδρείκελα εγκαθίστανται στις πιο ευαίσθητες περιοχές ακτινοβολίας του σώματος - τους πνεύμονες, το στομάχι, τη μήτρα και το μυελό των οστών. Ενώ χιλιάδες αισθητήρες θα καταγράψουν μια δόση ακτινοβολίας από την εκτόξευση και μέχρι την επιστροφή στη Γη, ένα σύνολο 16 ενεργών ανιχνευτών θα εμφανίσει μια δόση ακτινοβολίας στο δέρμα των δύο μανεκέν και στα εσωτερικά όργανα τους κατά τη διάρκεια της πτήσης. Στη Γη, παρόμοια ανδρείκελα χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία για να ποσοτικοποιήσουν τη σωστή δόση ακτινοβολίας για θεραπεία καρκίνου.

Από το 2004 έως το 2011, ένα γερμανικό μανεκέν Rendo μέτρησε τα επίπεδα ακτινοβολίας επί του σκάφους και την εξωτερική επιφάνεια του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στο πλαίσιο του διεθνούς πειράματος Matreshka-R.

Η Helga και η Zohar βρίσκονται σήμερα στην Κολωνία της Γερμανίας. Εκεί, οι μηχανικοί δουλεύουν πάνω σε ένα πρωτότυπο για να τους συνδέσουν με ασφάλεια στα καθίσματα των κατόπτρων Orion και να ετοιμάσουν ανιχνευτές ακτινοβολίας για πτήση.

Η πτήση του διαστημοπλοίου Orion γύρω από τη Σελήνη έχει προγραμματιστεί για τον Ιούνιο του 2020.

https://asgardia.space/en/news/Female-Dummies-Will-Be-Measuring-the-Radiation-on-the-Moon

Ο καθεδρικός ναός Lichfield θα γιορτάσει 50 χρόνια από την προσγείωση της Σελήνης.

Ως τρόπος για να γιορτάσουμε 50 χρόνια από τότε που ο Neil Armstrong έβαλε το πόδι στο φεγγάρι, αυτό το καλοκαίρι, ένας καλλιτέχνης θα μετατρέψει το εκπληκτικό πλακόστρωτο δάπεδο του καθεδρικού ναού Lichfield σε αναπαράσταση της σεληνιακής επιφάνειας.

Ο τρίκλιτος καθεδρικός ναός που βρίσκεται στο Staffordshire έχει εξουσιοδοτήσει την εγκατάσταση τέχνης να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της ετήσιας θερινής εκπομπής του, που ονομάζεται Space, Θεός, Σύμπαν και Όλα. Ο κάτοικος του καθεδρικού ναού, Peter Walker, θα χρησιμοποιεί επίσης εγκαταστάσεις φωτισμού και ήχου εμπνευσμένες από το διάστημα και τους πλανήτες.

Η έκθεση τέχνης θα ανοίξει στις 20 Ιουλίου, την ακριβή ημέρα της 50ης επετείου της προσγείωσης σε φεγγάρι Armstrong και Buzz Aldrin. Οι αστροναύτες ήταν στην επιφάνεια του φεγγαριού για πάνω από δύο ώρες και το γεγονός μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο όπου περίπου 530 εκατομμύρια άνθρωποι συντονίστηκαν.

Για να τιμήσει την επέτειο, ο καθεδρικός ναός Lichfield έχει οργανώσει ειδικές υπηρεσίες, έργα τέχνης, εκθέσεις και διαλέξεις που αποσκοπούν στην εξερεύνηση του τόπου της ανθρωπότητας στο σύμπαν και στη σημασία της ζωής.

Ο κοσμήτορας του καθεδρικού ναού, Adrian Dorber, εξήγησε ότι η μεταφορά μιας διαδρομής είναι πολύ πλούσια και σκοπεύουν να την εξερευνήσουν σε όλες τις διαστάσεις της, συμπεριλαμβανομένων των πραγματικών ταξιδιών των ανθρώπων, του προσκυνήματος που επιλέγουν, του τρόπου με τον οποίο σχεδιάζουν, , τι φέρνουν μαζί τους και πώς κατευθύνονται στο ταξίδι τους στη ζωή.

Το σεληνιακό τοπίο του Walker είναι γνωστό ως One Small Step και θα εκτελέσει το πλήρες μήκος και το πλάτος του ευρύχωρου ναού του καθεδρικού ναού. Μετά την προσθήκη του ήχου και του φωτός, οι θεατές θα μπορέσουν να σταθούν στο σεληνιακό τοπίο και να κοιτάξουν πίσω στη γη, η οποία θα προβάλλεται στο ανώτατο όριο. Θα μπορέσουν να δουν τους γαλαξίες και τα σύμπαντα να ανοίγουν μπροστά τους, δημιουργώντας μια ενθουσιώδη εμπειρία στον χώρο αυτό, δήλωσε ο Ντόρμπερ.

Ο Walker πρόσθεσε ότι αν και η πραγματική σελήνη είναι ανέγγιχτη, ήθελαν να φέρουν το φεγγάρι στο κοινό και να τους προσκαλέσουν να κάνουν μικρά βήματα. Ο στόχος είναι να ωθήσει τους ανθρώπους να διερευνήσουν τις δυνατότητες, να προσεγγίσουν το φεγγάρι και να σκεφτούν τι σημαίνει γι 'αυτούς και για όλη την ανθρωπότητα.

Επιπλέον, ο καθεδρικός ναός φιλοξενεί φεστιβάλ ταινιών sci-fi τον Αύγουστο, έναν διαγωνισμό ποίησης για να εξερευνήσει τις ιδέες του φωτός στο σκοτάδι, μια σειρά διαλέξεων για την επιστήμη και τη θρησκεία και ένα σχολικό πρόγραμμα για τη δημιουργία ενός πυραύλου.

Ο Walker, ο κάτοικος του καθεδρικού ναού από το 2016, δήλωσε ότι είναι συνηθισμένος να εργάζεται σε τεράστιους χώρους. Ο Walker πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι βλέπουν τους καθεδρικούς ναούς με έναν συγκεκριμένο τρόπο, έτσι ώστε με σύγχρονες πρωτοβουλίες και προσπάθειες και πειραματισμό μέσα σε αυτό το χώρο καλλιτεχνικά ή δημιουργικά, οι άνθρωποι να ασχολούνται με διαφορετικό τρόπο παρά με τους λευκούς τοίχους μιας γκαλερί ή ενός μουσείου. ο καλλιτέχνης να παίζει με τις προσδοκίες τους και να τους κάνει να το διαπράττουν με διαφορετικό τρόπο.

https://asgardia.space/en/news/Lichfield-Cathedral-Will-Transform-into-a-Lunar-Landscape-to-Celebrate-50-Years-Since-the-Moon-Landing

H Moon Express μας φέρνει πίσω στη Σελήνη.

Η διήμερη Σύμβαση για το Παγκόσμιο Διάστημα και Τεχνολογία (GSTC) ξεκίνησε στη Σιγκαπούρη χθες με το κύριο θέμα της «ώθησης των συνόρων καινοτομίας». Οι αναδυόμενες δορυφορικές τεχνολογίες, μαζί με τη σεληνιακή εξερεύνηση και την ανάπτυξη των διαστημικών δραστηριοτήτων είναι τα θέματα συζήτησης στο GSTC 2019, όπου οι ομιλητές περιλαμβάνουν κορυφαίους διαστημικούς κλάδους και ειδικούς δορυφορικής τεχνολογίας, όπως οι εκπρόσωποι του Israel Space Agency, της Airbus, της Virgin Orbit και άλλοι. Σήμερα, ο Bob Richards, διευθύνων σύμβουλος της Moon Express, έκανε μια παρουσίαση για την εταιρεία που θέλει να εξάγει ορυκτά από τη Σελήνη και να δημιουργήσει μια βάση για την ανθρωπότητα εκεί. Ο κύριος στόχος του Moon Express είναι να έχουν μόνιμα ρομπότ να χτίσουν μια σεληνιακή βάση που να μπορεί να απομακρύνει απο τον Νότιο Πόλο από το νερό και τα ορυκτά - πόρους που στη συνέχεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή προωθητικού για διαστημικά σκάφη. Η οικοδόμηση ενός οικισμού στη Σελήνη είναι ένας από τους κύριους στόχους του Asgardia Space Nation

Το 2017, η εταιρεία αποκάλυψε το χρονοδιάγραμμα για ένα στόλο πλοίων που ονομάζεται MX Robotic Explorers. Σύμφωνα με τους προγραμματιστές, αυτή η οικογένεια ευέλικτων, κλιμακούμενων ερευνητικών ρομπότ είναι ικανή να φθάσει στη Σελήνη και σε άλλους προορισμούς του Ηλιακού Συστήματος. Προς το παρόν, η εταιρεία δεν έχει αποκαλύψει λεπτομέρειες σχετικά με τις αποστολές ή τον πάροχο εκτόξευσης. Είναι γνωστό ότι η Moon Express έχει συμβόλαιο με την αμερικανική εταιρεια εκτόξευσης Space Rocket Lab για να πραγματοποιήσει αρκετές εκτοξεύσεις σε έναν πειραματικό πυραύλλο που ονομάζεται Electron. Ωστόσο, αξιωματούχοι της εταιρείας δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μεγαλύτερο πυραύλο για μελλοντικές αποστολές επιβατών.

Σχεδιασμένο για δυνατότητες εξερεύνησης Class Scout, ξεκινώντας από τη χαμηλή τροχιά της Γης, το MX-1 προσφέρει ευελιξία και απόδοση, ώστε να φέρει επανάσταση στην πρόσβαση στο φεγγάρι και στο cis-σεληνιακό χώρο. Το MX-1 χρησιμοποιεί φιλικά προς το περιβάλλον καύσιμα, προηγμένα σύνθετα άνθρακα και πυριτικά, που τροφοδοτούνται από τον πυραυλοκινητήρα PECO Moon Express.

Τον Οκτώβριο του 2018, η Moon Express δήλωσε ότι έκλεισε ένα γύρο χρηματοδότησης 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων, με τον όμιλο Minerva Capital Group ως επενδυτή. Έχει επίσης συγκεντρώσει 10 εκατομμύρια δολάρια, με επικεφαλής έναν ακοινοποίητο κύριο επενδυτή. Η χρηματοδότηση θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του συγκροτήματος εκτόξευσης 17 στο σταθμό Cape Canaveral της Φλώριδας, το οποίο η εταιρεία μισθώνει από την Πολεμική Αεροπορία για να λειτουργήσει ως κέντρο ανάπτυξης και δοκιμών διαστημοπλοίων. Επίσης, η χρηματοδότηση αυτή προορίζεται για την παράκαμψη της αποστολής Lunar Scout επί του MX-1E lander, η οποία θα αναλύσει και θα φωτογραφήσει την επιφάνεια της Σελήνης. Η εταιρεία σχεδιάζει να ξεκινήσει την πρώτη αποστολή το 2019.

Το 2020, η εταιρεία σχεδιάζει την εκστρατεία Lunar Outpost, η οποία θα ξεκινήσει στην αποκαλούμενη αιχμή του αιώνιου φωτός και θα εξερευνήσει το σεληνιακό νότιο πόλο. Οι κύριοι στόχοι αυτής της αποστολής είναι η δημιουργία του πρώτου ερευνητικού φυλλαδίου σε σεληνιακή κλίμακα, η αναζήτηση υδάτων και χρήσιμων ορυκτών και η υποδοχή διάφορων ερευνητικών μέσων για τον εταίρο της αποστολής τους, ILO-1 του Διεθνούς Συνεδρίου Παρατηρητών Σεληνιακού.

Σχεδιασμένο ως workhorse που μπορεί να παραδώσει 150kg σε χαμηλή σεληνιακή τροχιά από χαμηλή τροχιά της Γης, με μια σειρά διαμορφώσεων που υποστηρίζουν τη σεληνιακή προσγείωση και τις cis-σεληνιακές λειτουργίες, το MX-5 μπορεί επίσης να εξοπλιστεί με σταδιακά συστήματα MX-1 ή MX-2 που μπορούν να φθάσουν στο φως ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.

Η επόμενη αποστολή είναι το φεγγάρι της συγκομιδής μέχρι το 2020 και περιλαμβάνει την πρώτη αποστολή επιστροφής του εμπορικού δείγματος, η οποία αρχίζει επίσης την επιχειρηματική φάση της αναζήτησης σεληνιακών πόρων. Τα δείγματα σεληνιακού δείγματος που θα επιστράφουν στη Γη θα χρησιμοποιηθούν για επιστημονικούς και εμπορικούς σκοπούς.

Η Moon Express είναι μια αμερικανική ιδιωτική εταιρεία που σχηματίζεται από μια ομάδα επιχειρήσεων Silicon Valley και διαστημικών επιχειρηματιών το 2010. Έγινε η πρώτη ιδιωτική εταιρεία εξουσιοδοτημένη από την αμερικανική κυβέρνηση σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Συνθήκης για το Εξωτερικό Διάστημα για να αποδράσει πέρα ​​από την τροχιά της Γης και τη γη στη Σελήνη . Ο κύριος στόχος του Moon Express είναι να αποσύρει την οικονομική και κοινωνική σφαίρα από τη Γη στη Σελήνη, να διερευνήσει άγνωστες περιοχές του δορυφόρου και να δημιουργήσει μια βάση στη Σελήνη για το μελλοντικό έργο των επιστημονικών και βιομηχανικών μονάδων. Το Moon Express είναι ένας από τους κορυφαίους υποψηφίους του Google Lunar X Prize, ενός διεθνούς διαγωνισμού για την πρώτη ιδιωτική πτήση με το πλοίο του στο φεγγάρι.

Ο Διπλός ρομποτικός εξερευνητής με αρκετή ενεργεια για να φτάσει στην Αφροδίτη ή τα φεγγάρια του Άρη από χαμηλή τροχιά της Γης. Η ευελιξία διπλού σταδίου οδηγεί περισσότερο ωφέλιμο φορτίο στην επιφάνεια του σεληνιακού ή επεκτείνει την εμβέλεια της σε βαθύ χώρο. Συμβατό με υπάρχοντα και αναδυόμενα οχήματα εκτόξευσης, το MX-2 προσφέρει εκπληκτικές δυνατότητες Class Scout για εξερεύνηση και εμπορία με χαμηλό κόστος.

Η Παγκόσμια Σύμβαση Διαστήματος και Τεχνολογίας είναι το κορυφαίο γεγονός της Ασίας στο χώρο και την τεχνολογία, φέρνοντας τα τελευταία νέα της τεχνολογίας, τι είναι ζεστό στη δορυφορική σκηνή και τις ενημερώσεις διαστημικής τεχνολογίας. Το 2018, το συνέδριο καλωσόρισε περισσότερους από 500 αντιπροσώπους, 60 ομιλητές και 200 ​​εταιρείες από περισσότερες από 30 χώρες σε όλο τον κόσμο, παρέχοντας μια πλατφόρμα για τους συμμετέχοντες να συνδεθούν με την ταχύτατα αναπτυσσόμενη διαστημική βιομηχανία και να εξερευνήσουν τις ασιατικές ευκαιρίες.

https://asgardia.space/en/news/Moon-Express-Bring-Us-Back-To-The-Moon

Το Ισραήλ φιλοδοξεί να γίνει η τέταρτη χώρα που θα πατήσει στη σελήνη.

ο Ισραήλ φιλοδοξεί να γίνει η τέταρτη χώρα στην ιστορία που θα «πατήσει» στη σελήνη, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ (Ρωσία) και την Κίνα. Το χρηματοδοτούμενο ως επί το πλείστον από ιδιώτες, μη επανδρωμένο ρομποτικό ισραηλινό σκάφος Beresheet (σημαίνει «Γένεσις» στα εβραϊκά) προγραμματίζεται να εκτοξευθεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα την Παρασκευή, στις 03:45 ώρα Ελλάδας, πάνω σε ένα πύραυλο Falcon 9 της ιδιωτικής αμερικανικής διαστημικής εταιρείας Space X του Ίλον Μασκ.

Αν όλα πάνε καλά, η ρομποτική άκατος «Γένεσις», κόστους περίπου 100 εκατομμυρίων δολαρίων, βάρους 585 κιλών και μεγέθους πλυντηρίου πιάτων, θα γράψει τη δική της ιστορία, καθώς θα γίνει η πρώτη διαστημοσυσκευή που θα φθάσει στο φεγγάρι από πρωτοβουλία ιδιωτών, καθώς όλες οι προηγούμενες αποστολές ήσαν κρατικές.

Βασικός χρηματοδότης με 44 εκατ. δολάρια είναι ο ισραηλο-νοτιοαφρικανός δισεκατομμυριούχος των τηλεπικοινωνιών Μόρις Καν, ενώ έχουν επίσης συνεισφέρει 24 εκατ. δολάρια το ζεύγος Μίριαμ και Σέλντον Άντελσον, ιδιοκτήτες καζίνου και χρηματοδότες του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις ΗΠΑ. Η Ισραηλινή Υπηρεσία Διαστήματος συνέβαλε και αυτή με 2 εκατ. δολάρια.

Το Beresheet πρόκειται να μετρήσει το μαγνητικό πεδίο της Σελήνης, να συλλέξει άλλα στοιχεία, καθώς επίσης να εναποθέσει στη σεληνιακή επιφάνεια μια «χρονοκάψουλα» με ψηφιακά αρχεία που θα περιέχουν τη Βίβλο, παιδικές ζωγραφιές, τον εθνικό ύμνο του Ισραήλ, τη σημαία του και αναμνήσεις ενός Εβραίου που επέζησε του Ολοκαυτώματος.

«Θα μείνουν στο φεγγάρι για πάντα», δήλωσε ο Γιονατάν Βαϊντράουμπ, συνιδρυτής του μη κερδοσκοπικού ισραηλινού οργανισμού SpaceIL, που ιδρύθηκε στο Τελ Αβίβ από τρεις νεαρούς μηχανικούς το 2011. Η SpacIL είναι υπεύθυνη για την αποστολή, σε συνεργασία με την κρατική αεροδιαστημική βιομηχανία Israel Aerospace Industries (IAI).

«Είναι το χαμηλότερου προϋπολογισμού διαστημικό σκάφος που έχει ποτέ αναλάβει τέτοια αποστολή. Οι υπερδυνάμεις που κατάφεραν να προσεληνώσουν μια διαστημοσυσκευή στη σελήνη, ξόδεψαν εκατοντάδες εκατομμύρια», αναφέρεται σε ανακοίνωση της εταιρείας ΙΑΙ.

Αντίθετα με τις επανδρωμένες αποστολές των δεκαετιών του 1960 και του 1970, που χρειάστηκαν μόνο τρεις μέρες για να φθάσουν στο φεγγάρι, το ισραηλινό σκάφος θα ακολουθήσει μια πολύ πιο μακρινή και πολύπλοκη διαδρομή και υπολογίζεται να φθάσει στη φωτεινή (ορατή) πλευρά της σελήνης, στην πεδιάδα Mare Serenitatis του βορείου ημισφαιρίου, στις 11 Απριλίου. Το σκάφος δεν προβλέπεται να λειτουργήσει περισσότερες από δύο μέρες πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια.

Εντός του 2019 προγραμματίζονται δύο ακόμη αποστολές στη σελήνη, μια ινδική που θα στείλει ένα ρόβερ και μια κινεζική που θα στείλει μια στατική ρομποτική διαστημοσυσκευή. Η SpaceIL φέρεται να μην έχει σχέδια για άλλες μελλοντικές διαστημικές αποστολές, αντίθετα η ισραηλινή ΙΑΙ έχει σχέδια για συνεργασία με γερμανική εταιρεία, ώστε να κάνουν αποστολές στη σελήνη για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).

https://www.in.gr/2019/02/20/tech/israil-filodoksei-na-ginei-tetarti-xora-pou-tha-patisei-sti-selini/

Εκτοξεύθηκε το ισραηλινό σκάφος Beresheet με προορισμό τη Σελήνη.

Με επιτυχία εκτοξεύθηκε το ισραηλινό σκάφος Beresheet, πάνω σε έναν πύραυλο Falcon 9 της Space X, από το ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα στις 03:45 ώρα Ελλάδας της Παρασκευής.

Το Ισραήλ φιλοδοξεί να γίνει η τέταρτη χώρα στην ιστορία που θα «πατήσει» στη Σελήνη, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ (Ρωσία) και την Κίνα, με το χρηματοδοτούμενο από ιδιώτες μη επανδρωμένο ρομποτικό σκάφος, που σημαίνει «Γένεσις» στα εβραϊκά.

Εκτός από το Beresheet, ο πύραυλος μετέφερε στο διάστημα ένα δορυφόρο τηλεπικοινωνιών της Ινδονησίας και ένα πειραματικό δορυφόρο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Αφού έθεσε σε τροχιά το φορτίο του, ο επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος επέστρεψε στη Γη και προσνηώθηκε πάνω σε ένα μη επανδρωμένο πλοίο στον Ατλαντικό Ωκεανό, 483 χιλιόμετρα ανοιχτά των ακτών της Φλόριντα.

Αν όλα πάνε καλά, η ρομποτική άκατος «Γένεσις», κόστους περίπου 100 εκατομμυρίων δολαρίων, βάρους 585 κιλών και μεγέθους πλυντηρίου πιάτων, θα γράψει τη δική της ιστορία, καθώς θα γίνει η πρώτη ιδιωτική διαστημοσυσκευή που θα φθάσει στο φεγγάρι, καθώς όλες οι προηγούμενες αποστολές ήσαν κρατικές.

Βασικός χρηματοδότης με 44 εκατ. δολάρια είναι ο ισραηλο - νοτιοαφρικανός δισεκατομμυριούχος των τηλεπικοινωνιών Μόρις Καν, ενώ έχουν επίσης συνεισφέρει 24 εκατ. δολάρια το ζεύγος Μίριαμ και Σέλντον Αντελσον, ιδιοκτήτες καζίνου και χρηματοδότες του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις ΗΠΑ. Η Ισραηλινή Υπηρεσία Διαστήματος συνέβαλε και αυτή με 2 εκατ. δολάρια.

Ο μη κερδοσκοπικός ισραηλινός οργανισμός SpaceIL, που ιδρύθηκε στο Τελ Αβίβ από τρεις νεαρούς μηχανικούς το 2011, είναι υπεύθυνος για την αποστολή, σε συνεργασία με την κρατική αεροδιαστημική βιομηχανία Israel Aerospace Industries (IAI).

Αντίθετα με τις επανδρωμένες αποστολές των δεκαετιών του 1960 και του 1970, που χρειάστηκαν μόνο τρεις μέρες για να φθάσουν στο φεγγάρι, το ισραηλινό σκάφος θα ακολουθήσει μια πολύ πιο μακρινή και πολύπλοκη διαδρομή και υπολογίζεται να φθάσει στη φωτεινή (ορατή) πλευρά της Σελήνης, στην πεδιάδα Mare Serenitatis του βορείου ημισφαιρίου, στις 11 Απριλίου.

Το σκάφος δεν προβλέπεται να λειτουργήσει περισσότερες από δύο μέρες πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια.

http://www.kathimerini.gr/1011257/article/epikairothta/episthmh/ekto3ey8hke-to-israhlino-skafos-beresheet-me-proorismo-th-selhnh

Αποστολές Σελήνης δύο εβδομάδων.

Ένα πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο σεληνιακό μεσο προσγείωσης έχει προταθεί από την Lockheed Martin να μεταφέρει τέσσερις αστροναύτες από ένα διαστημικό σταθμό Moon στην επιφάνεια του δορυφόρου και η NASA άρχισε να εργάζεται για δοκιμές προσγείωσης το 2024.

Ο χώρος απογείωσης 62 τόνων της Lockheed θα έχει 40 τόνους υγρού οξυγόνου και υδρογόνου για να τροφοδοτήσει το σεληνιακό μεσο προσγείωσης του με τέσσερις κινητήρες. Το Lander μπορεί να λειτουργήσει έως και δύο εβδομάδες στην επιφάνεια και να μεταφέρει ένα τόνο φορτίου. Οι κινητήρες του θα μπορούσαν να προέρχονται από το Aerojet Rocketdyne RL10, το οποίο αρχικά τροφοδοτούσε το δεύτερο στάδιο της Centaur του πυραύλου Atlas. Ο αρχικός σχεδιασμός της Landheed Landere υποθέτει ότι μεταφέρει όλο το οξυγόνο και το υδρογόνο για προσγείωση και επιστροφή στο σεληνιακό σταθμό. Ωστόσο, οι μελλοντικοί σχεδιασμοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν αποθήκες ανεφοδιασμού στην επιφάνεια της Σελήνης: "Θέλουμε να πάμε στις πολικές περιοχές και να καταλάβουμε πόσο νερό είναι στο φεγγάρι και τον κύκλο του νερού", δήλωσε ο αρχιτέκτονας εξερεύνησης Lockheed Timothy Cichan. Εκτός αν το έδαφος είναι πολύ τραχύ, ο επιβαίνοντας μπορεί να πάει οπουδήποτε από τον σταθμό τροχιάς, πρόσθεσε. Η Lockheed σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν για το πληρώμα του διαστημόπλοιου Orion που κατασκευάζει για τη NASA για το Lander. Η Lockheed έχει ήδη επιλεγεί από τη NASA για το πρόγραμμα Commercial Lunar Payload Services το οποίο θα μπορούσε να δει την εταιρεία να παραδώσει φορτίο ρομποτικά στη Σελήνη.

Η σεληνιακή προσγείωση του Lockheed Martin προσαρτάται στον διαστημικο σταθμό που θα μπορούσε να περιστρέφεται γύρω από τη Σελήνη το 2020.

Από τον Ιούλιο, η NASA αναμένει να χρηματοδοτήσει μελέτες επιβατών πληρώματος με επιδείξεις πτήσεων που έχουν προγραμματιστεί έως το 2024. Οι εταιρείες πρέπει να υποβάλουν τις ιδέες τους μέχρι το Μάρτιο και οι νικητές θα επιλεγούν μέχρι τον Μάιο. Η διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε τα σχέδια της σεληνιακής προσγείωσης στις 13 Δεκεμβρίου 2018. Σε ένα φόρουμ βιομηχανίας της NASA στις 14 Φεβρουαρίου, μεγάλες εταιρείες αεροδιαστημικής όπως η Lockheed ήταν παρούσες και συμμετείχαν επίσης νέοι συμμετέχοντες στη βιομηχανία, όπως η Blue Origin και η Space Exploration Technologies.

Αρχικά, η NASA αναμένει ότι τα γέφυρα θα ανεφοδιαστει με φορτηγά πλοία που μεταφέρουν καύσιμα από τη Γη σε σεληνιακή τροχιά. Η NASA ασχολείται επίσης με τεχνολογίες για την παραγωγή προωθητικών πυραύλων με χρήση πάγου νερού και εδάφους της Σελήνης. Ο διαστημικός σταθμός της Σελήνης που θα λειτουργούσε από το πλήρωμα ονομάζεται πύλη από την NASA και τους διεθνείς εταίρους της που προγραμματίζουν να την αναπτύξουν και να την εκμεταλλευτούν. Η NASA σκοπεύει να ξεκινήσει την πρώτη μονάδα της πύλης το 2022. Ο Orion του Lockheed θα μεταφέρει αστροναύτες στην πύλη. Σύμφωνα με τα σχέδια της NASA, ένα σεληνιακό αεροσκάφος θα μπορούσε να δοκιμαστεί στη Σελήνη το 2024 με έναν επιβαίνοντα σε λειτουργία με ένα πλήρωμα από το 2028.

https://asgardia.space/en/news/Two-week-Moon-missions-could-use-reusable-lunar-lander

Η Σελήνη θα μπορούσε να είναι ένα «χημικό εργοστάσιο» για την παραγωγή νερού.

Οι επιστήμονες της NASA προσομοίωσαν πρόσφατα την αντίδραση που συμβαίνει όταν ο ηλιακός άνεμος πλήττει το φεγγάρι με ταχύτητα 450 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ανακαλύπτοντας ότι τα πρωτόνια από τον άνεμο αλληλεπιδρούν με ηλεκτρόνια στην επιφάνεια του σεληνιακού για να σχηματίσουν άτομα υδρογόνου. Το υδρογόνο στη συνέχεια συνδέεται με άτομα οξυγόνου στην πλούσια σε σίλικα σκόνη φεγγαριού για να σχηματίσει το μόριο υδροξυλίου - ένα ζωτικό συστατικό για την ενυδάτωση. Τα αποτελέσματά τους έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό JGR Planets "Κατανοώντας το περιεχόμενο νερού στην επιφάνεια της Σελήνης και η λεπτή ατμόσφαιρά του που μας ενδιαφέρει για τις διαστημικές αποστολές", έγραψαν οι ερευνητές. Καθώς η NASA προσπαθεί να στείλει πληρώματα στο φεγγάρι και θεωρεί τον φυσικό δορυφόρο ως τοποθεσία για τους μελλοντικούς οικισμούς, είναι σημαντικό να καταλάβουμε πόσο νερό είναι διαθέσιμο. «Προσπαθούμε να μάθουμε για τη δυναμική της μεταφοράς πολύτιμων πόρων όπως το υδρογόνο γύρω από την σεληνιακή επιφάνεια και σε ολόκληρη την ατμόσφαιρα της, ή πολύ λεπτή ατμόσφαιρα, ώστε να γνωρίζουμε πού να πάμε για τη συγκομιδή αυτών των πόρων », δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Orenthal James Tucker.Tucker και ο συγγραφέας της μελέτης William M. Farrell του Goddard της NASA Το Space Center πιστεύει ότι το νερό δεν είναι τόσο σπάνιο όσο πίστευε προηγουμένως η επιστημονική κοινότητα. "Πιστεύουμε ότι το νερό είναι αυτή η ειδική μαγική ένωση", δήλωσε ο Farrell. "Αλλά εδώ είναι αυτό που είναι εκπληκτικό: Κάθε βράχος έχει τη δυνατότητα να κάνει το νερό, ειδικά αφού ακτινοβοληθεί από τον ηλιακό άνεμο."

Οι επιστήμονες της NASA γνωρίζουν τώρα με βεβαιότητα ότι υπάρχουν υδρογόνα και υδροξύλια στην επιφάνεια του φεγγαριού: το Deep Impact της NASA και το Cassini και το διαστημόπλοιο Chandrayaan-1 της Ινδίας έχουν βρει όλα τα στοιχεία για το νερό. Το ερώτημα που παραμένει είναι πώς σχηματίζονται - είτε ο ηλιακός άνεμος είναι η δύναμη που ενεργεί πίσω από την αντίδραση. Η εναλλακτική θεωρία είναι ότι οι μετεωριτες που συντρίβονται στην επιφάνεια της σεληνης προκαλούν αυτού του είδους την αντίδραση. Ακόμη και αν απαντηθεί το ερώτημα, υπάρχει περισσότερη έρευνα: οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν πώς να μετατρέψουν το φεγγάρι σε πηγή νερού για να διατηρήσουν -τελευταίες αποστολές.

«Προσπαθούμε να μάθουμε για τη δυναμική της μεταφοράς πολύτιμων πόρων, όπως το υδρογόνο, γύρω από την επιφάνεια του σεληνιακού χώρου και σε ολόκληρη την εξωσφαίρειά του ή πολύ λεπτή ατμόσφαιρα, έτσι ώστε να γνωρίζουμε πού να πάμε να συγκεντρώσουμε αυτούς τους πόρους», εξήγησε ο Tucker. Μια σημαντική διακλάδωση του αποτελέσματος, πρόσθεσε ο Farrell, είναι ότι κάθε εκτεθειμένο σώμα διοξειδίου του πυριτίου στο διάστημα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει υδροξύλιο, καθιστώντας έτσι χημικό εργοστάσιο για το νερό. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι το υδρογόνο συσσωρεύεται στις ψυχρότερες περιοχές: ο ισημερινός του φεγγαριού δέχεται υπερβολική ακτινοβολία από τον ήλιο για να παραμείνει εντοπισμένη. Οι πόλοι φαίνεται να είναι ένας καλύτερος χώρος για τη συγκομιδή του υδρογόνου. Οι ερευνητές έχουν επίσης υποθέσει ότι η διαδικασία για την παραγωγή νερού δεν περιορίζεται στο φεγγάρι - οποιοδήποτε σωματίδιο εκτεθειμένου διοξειδίου του πυριτίου στο διάστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή νερού, δεδομένης μιας ισχυρής έκρηξης ηλιακού ανέμου.

https://asgardia.space/en/news/The-Moon-Could-Be-a-Chemical-Factory-for-Making-Water

NASA και Καναδάς μαζί για την επιστροφή στη Σελήνη.

Ο Καναδάς ενώνει τις δυνάμεις του με τη NASA με στόχο να επιστρέψει στη Σελήνη, ενώ θα πάρει μέρος και στον σχεδιασμό του σταθμού Gateway, που θα αποτελέσει εφαλτήριο για τις επανδρωμένες αποστολές στο φεγγάρι, ανακοίνωσε σήμερα ο πρωθυπουργός της χώρας Τζάστιν Τριντό.

«Ο Καναδάς θα πάει στη Σελήνη» είπε ο πρωθυπουργός της χώρας, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου στην έδρα της Καναδικής Διαστημικής Υπηρεσίας (ASC), στα περίχωρα του Μόντρεαλ.

Η ASC θα παράσχει ένα «έξυπνο ρομποτικό σύστημα», το Canadarm 3, «που θα αναλαμβάνει εργασίες επιδιόρθωσης και συντήρησης στον σταθμό Gateway» διευκρίνισε ο Καναδός πρωθυπουργός. Με έναν ίδιο καναδικό ρομποτικό βραχίονα είναι εξοπλισμένος αυτή τη στιγμή ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS).

«Το σεληνιακό Gateway δεν είναι μονάχα ένα από τα πλέον φιλόδοξα σχέδια που έχει αναλάβει έως σήμερα ο Άνθρωπος. Όχι μόνο (αυτός ο σταθμός) θα αποτελέσει εφαλτήριο για μια μακροχρόνια παρουσία στη Σελήνη, αλλά θα αποτελέσει επίσης σημείο εκκίνησης για τον Άρη και παραπέρα» επισήμανε ο Τριντό, υπογραμμίζοντας ότι οι ΗΠΑ ζήτησαν από τον Καναδά «να τις συνοδεύσει στην κατάκτηση αυτού του νέου συνόρου».

Η Nasa στοχεύει σε μια επιστροφή των αστροναυτών στη Σελήνη το 2028, ήτοι 56 χρόνια μετά τον Τζιν Σέρναν, τον τελευταίο άνθρωπο που πάτησε στην επιφάνεια του φεγγαριού, στην αποστολή του Apollo 17.

Όπως εξήγησε ο Τζάστιν Τριντό, η συμμετοχή του Καναδά σε αυτό το σχέδιο εντάσσεται στο πλαίσιο της «νέας διαστημικής στρατηγικής» της χώρας του, για την οποία θα επενδυθούν 2,05 δισεκατομμύρια δολάρια Καναδά (1,4 δισεκατομμύρια ευρώ) σε διάστημα 24 ετών.

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/754822_nasa-kai-kanadas-mazi-gia-tin-epistrofi-sti-selini

NASA: Σχεδιάζει επιστροφή στη Σελήνη έως το 2020.

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) σχεδιάζει να στείλει ξανά αποστολές στη Σελήνη έως το 2020, ενώ στη συνέχεια θα στρέψει την προσοχή της στον Αρη, από όπου προγραμματίζει να συλλέξει και να επιστρέψει το πρώτο δείγμα γύρω στο 2026, δήλωσε ο επικεφαλής της Τζιμ Μπριντενστάιν παρουσιάζοντας στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα την κυβερνητική πρόταση για το νέο προϋπολογισμό της υπηρεσίας για το 2020.

«Για πρώτη φορά εδώ και πάνω από μια δεκαετία θα έχουμε χρήματα στον προϋπολογισμό μας για μια επιστροφή στο φεγγάρι με ανθρώπους. Ο πρόεδρος Τραμπ μας έδωσε την εντολή για επιστροφή στη Σελήνη και πρόκειται να το κάνουμε σύντομα, ίσως ακόμη και το 2019, αλλά τουλάχιστον το 2020», όπως είπε ο Μπριντενστάιν.

«Ενδιαφερόμαστε να μάθουμε για όλη τη Σελήνη, υπάρχουν πολλά που δεν ξέρουμε γι’ αυτή», πρόσθεσε.

Η NASA δίνει μεγάλη σημασία στον νέο διεθνή διαστημικό σταθμό Lunar Orbital Platform Gateway, που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από το δορυφόρο της Γης και ο οποίος θα υποστηρίζει τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η NASA θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα (ρομποτικά ρόβερ, στατικές ακάτους και τελικά αστροναύτες) για να μελετήσει εξονυχιστικά όλη τη σεληνιακή επιφάνεια έως το 2028, έχοντας πάντα κατά νου ότι «ο Αρης είναι ο τελικός στόχος», όπως είπε ο επικεφαλής της.

Η αποστολή συλλογής και επιστροφής δειγμάτων, ώστε να μελετηθούν από τους επιστήμονες στη Γη, θα βασιστεί σε πετρώματα που στο μεταξύ θα έχει συλλέξει η μελλοντική αποστολή Mars 2020, που θα στείλει ένα νέο ρόβερ στον Αρη. Η αποστολή Mars 2020 αναμένεται να εκτοξευθεί το καλοκαίρι του 2020 και να φθάσει στον γειτονικό πλανήτη τον Φεβρουάριο του 2021. Μάλιστα εκτός από το ρόβερ, για πρώτη φορά θα σταλεί ένα μικρό ελικόπτερο στον Αρη. Περισσότερες λεπτομέρειες για την επόμενη ακόμη πιο φιλόδοξη αποστολή της συλλογής και επιστροφής δειγμάτων δεν έχουν δοθεί μέχρι στιγμής.

Η στροφή της NASA στη Σελήνη και στον Αρη θα αφήσει τις διαστημικές επιχειρήσεις σε χαμηλότερη τροχιά σε μεγάλο βαθμό στα χέρια του ιδιωτικού τομέα. Η πρόσφατη πετυχημένη δοκιμαστική πτήση του σκάφους Crew Dragon της εταιρείας Space X, το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, έδειξε το δρόμο, όπως είπε ο Μπριντεστάιν.

Η πρόταση για τον προϋπολογισμό της NASA για το 2020, την οποία υπέβαλε η κυβέρνηση, θα πρέπει να εγκριθεί από το Κογκρέσο. Στην πορεία ίσως αλλάξει σε ένα βαθμό, καθώς μπορεί να γίνει προσθαφαίρεση κονδυλίων, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν.

https://www.in.gr/2019/03/12/tech/nasa-sxediazei-epistrofi-sti-selini-eos-2020/

Η JAXA θα χρησιμοποιήσει αυτοκινούμενο σεληνιακό όχημα που κατασκευάζεται από την Toyota.

Η Ιαπωνία σκοπεύει να προσγειωθεί στο φεγγάρι το 2029 και θα ήθελε στους αστροναύτες της να εξερευνήσουν την επιφάνεια του σεληνιακού εδάφους χρησιμοποιώντας ένα όχημα που κατασκευάστηκε από την Toyota,

Πρόσφατα, η Japan Aerospace Exploration Agency (JAXA) και η Toyota ανακοίνωσαν μια σύμπραξη για την διεξαγωγή διεθνούς εξερεύνησης του διαστήματος, με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη ενός πετρελαιοφόρου υπό πίεση που συγκρατεί τους επιβάτες και χρησιμοποιεί τις τεχνολογίες κινητήρων κυψελών καυσίμου της Toyota (FCV).

Ο αντιπρόεδρος της JAXA, Koichi Wakata, εξήγησε ότι οι επιβαίνοντες οθόνες θα είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στη στήριξη της ανθρώπινης εξερεύνησης της Σελήνης, κάτι που πιστεύουν ότι θα συμβεί στη δεκαετία του 2030 και έχουν ως στόχο να ξεκινήσουν αυτό το είδος κινητήρα το 2029.

Νωρίτερα τον Μάρτιο, η JAXA προσγειώθηκε στον ιμάντα Hayabusa2 στον αστεροειδή Ryugu και τώρα ελπίζουν ότι η συνεργασία με την Toyota θα τροφοδοτήσει περισσότερες πνευματικές ιδιότητες που απαιτούνται για τη διεθνή εξερεύνηση του διαστήματος.

Ένα FCV είναι ένα ηλεκτρικό όχημα που χρησιμοποιεί μια κυψέλη καυσίμου οξυγόνου και συμπιεσμένο υδρογόνο για να σχηματίσει μια αντίδραση που παράγει ηλεκτρική ενέργεια, αντί να χρησιμοποιεί μια μπαταρία. Αυτή η τεχνολογία είχε μηδενικές εκπομπές και χρησιμοποιείται σήμερα στο όχημα Mirai της Toyota.

Ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Toyota, Shigeki Terashi δήλωσε ότι τα κυψέλες καυσίμου χρησιμοποιούν μεθόδους που παράγουν μόνο καθαρή ενέργεια και εκπέμπουν μόνο νερό. Λόγω της υψηλής ενεργειακής τους πυκνότητας, μπορούν να δημιουργήσουν πολλή ενέργεια, γεγονός που τους καθιστά ιδανικούς υποψήφιους για το εν λόγω έργο με την JAXA. Ο Terashi είπε επίσης ότι οι αυτοματοποιημένες τεχνολογίες οδήγησης της Toyota θα συμπεριληφθούν στο σεληνιακό έργο.

Η JAXA και η Toyota εξήγησαν ότι η ποσότητα καυσίμου που θα μπορούσε να φέρεται στο φεγγάρι θα ήταν περιορισμένη, αλλά ο πετρελαιοφόρος υπό πίεση θα είχε συνολική διαδρομή σε σεληνιακή επιφάνεια άνω των 10.000 χλμ.

Παρ 'όλα αυτά, η ιδέα της Toyota για «διαστημική κινητικότητα» για τον πετρελαιοφόρο υπό πίεση που σκέφτεται η JAXA είναι αρκετά μικρή. Το όραμά τους είναι ένα όχημα μήκους 6 μέτρων με 5,3 μέτρα το οποίο έχει ύψος 3,8 μέτρων. Αυτό θα παράσχει αρκετό περιθώριο για δύο άτομα, σύμφωνα με την JAXA και την Toyota, ή τέσσερα αν υπήρχε έκτακτη ανάγκη. Η Toyota και η JAXA ανακοίνωσαν επίσης ότι από κοινού με το κοινό έχουν εξετάσει την ιδέα ενός πετρελαιοκίνητου πετρελαιοφόρου από το Μάιο του περασμένου έτους.

Όλα τα οχήματα αντιμετωπίζουν προκλήσεις κατά την προσγείωση στο φεγγάρι. Για παράδειγμα, η βαρύτητα είναι μόνο το ένα έκτο της Γης, και η σεληνιακή επιφάνεια είναι γεμάτη κρατήρες, γκρεμούς και λόφους. Υπάρχει επίσης έκθεση στην ακτινοβολία, ακραίες θερμοκρασίες που είναι πολύ πιο σκληρές στα οχήματα από ό, τι πίσω στη Γη, και ένα περιβάλλον εξαιρετικά υψηλού κενού. Το Wakata δήλωσε ότι για την κατάλληλη ανθρώπινη εξερεύνηση του φεγγαριού, μια απαίτηση για πετρελαιοφόρο υπό πίεση που μπορεί να ταξιδέψει σε 10.000 χιλιόμετρα σε αυτόν τον τύπο περιβάλλοντος. Η Wakata τόνισε επίσης την ανάγκη μιας προσέγγισης «Team Japan» για την εξερεύνηση του διαστήματος.

Πολλοί άνθρωποι φαίνεται να αντιδρούν ευνοϊκά σε αυτό το μήνυμα. Η Ispace, η οποία υποστηρίχθηκε από την Japan Airlines, ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο ότι η αποστολή HAKUTO-R θα τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι το 2020, πριν από μια αποστολή που θα αποσκοπεί στη προσγείωση στην επιφάνεια του σεληνιακού εδάφους το 2021. Ο Ispace ήταν φιναλίστ στο πλέον απότομο Google Lunar XPRIZE, και η εκκίνηση σκοπεύει να χαρτογραφήσει, και τελικά να ανακτήσει, πάγο νερό στο φεγγάρι, καθώς και να μάθει πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πόρος. Αν η εταιρεία μπορεί να διαχωρίσει το σεληνιακό νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο, θα μπορούσε να γίνει πηγή καυσίμων για το σεληνιακό όχημα της Toyota και για μια αυτάρκεια φεγγάρι ή ακόμα και για ρουκέτες.

Εκτός από την Japan Airlines, η HAKUTO-R έχει άλλους εταιρικούς εταίρους όπως η Asahi Shimbun, η εθνική ιαπωνική ημερήσια εφημερίδα και η Ιαπωνία NGK Spark Plug, η οποία έχει ως στόχο να δοκιμάσει τις μπαταρίες στερεάς κατάστασης στο φεγγάρι το 2021. Υπάρχει επίσης η Mitsui Sumitomo Insurance μια νέα σεληνιακή ασφαλιστική υπηρεσία τον Φεβρουάριο.

Τον Φεβρουάριο, ο ιδρυτής της Ispace, Takeshi Hakamada, δήλωσε ότι η πρόσβαση στην ασφάλιση σεληνιακού εξερεύνησης θα παρακινήσει νέους παίκτες να λάβουν μέρος στη βιομηχανία σεληνιακού τομέα, μειώνοντας τον κίνδυνο εισόδου. Ο Hakamada πρόσθεσε ότι με την ικανότητα να ασφαλίζει τα landers και τους δρομείς, το Ispace και οι πελάτες του θα είναι σε θέση να επικεντρωθούν περισσότερο στην πραγματοποίηση των στόχων τους.

https://www.youtube.com/watch?v=1kd2nFHAAtU

https://asgardia.space/en/news/JAXA-Will-Use-a-Self-Driving-Lunar-Vehicle-Made-by-Toyota-for-2029-Lunar-Mission

NASA: Η ώρα να μελετήσουν τα σεληνιακά δείγματα των αποστολών του Απόλλωνα, τα οποία παραμένουν στην άκρη απο το 1972.

Ο Απόλλων 11 προσγειώθηκε στη Σελήνη πριν από 50 χρόνια. Υπάρχουν ακόμη μερικά σεληνιακά δείγματα που δεν έχουν μελετηθεί ποτέ. Σήμερα η NASA αναλαμβάνει αυτό το καθήκον

Εννέα ομάδες επιστημόνων θα δουλέψουν με τα τρία δείγματα από τις αποστολές 15, 16 και 17 του Απόλλωνα, έξι εστιάζοντας σε ένα από αυτά, 800 γραμμάρια ή 1,8 λίβρες υλικού που είχε σφραγιστεί με κενού στη Σελήνη από τους αστροναύτες του Απόλλωνα 17, οι οποίοι είναι μέχρι σήμερα οι τελευταίοι άνθρωποι που έχουν περπατήσει στη σεληνιακή επιφάνεια - Harrison Schmitt και Gene Cernan το 1972.

Αυτοί οι δύο αστροναύτες είχαν το προνόμιο να ξοδεύουν σημαντικό χρόνο στην επιφάνεια, καλύπτοντας 36,9 χιλιόμετρα (22,92 μίλια) στο Lunar Roving Vehicle (LRV). Έφεραν στη Γη 110,5 κιλά (243,6 λίβρες) δειγμάτων τα οποία θα αποτελούσαν το ένα τρίτο της συνολικής ποσότητας δειγμάτων που συλλέχθηκαν από τις αποστολές Apollo.

Το δείγμα Apollo 17 CSVC 7 3001 που ελήφθη από το χτύπημα της μετεωρίτη και είναι απίθανο να έχει τυχαία εξωτερική μόλυνση, προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για να μελετήσει τη σπάνια μεταβλητότητα της σεληνης.

Μια μεγάλη ποσότητα των δειγμάτων μελετήθηκε κατά την παράδοση. Μερικοί, ωστόσο, αναβλήθηκαν για το μέλλον, όταν, με την επιστήμη να έχει γίνει ακόμα πιο προηγμένη, οι μελέτες θα ήταν πιο λεπτομερείς και αποτελεσματικές. Τα δείγματα περίμεναν τη σειρά τους από το διαστημικό κέντρο Johnson της NASA που εδρεύει στο Χιούστον από τον Δεκέμβριο του 1972.

Οι επιστήμονες της NASA πιστεύουν ότι έχει έρθει η ώρα.

"Τα επιστραφέντα δείγματα είναι μια επένδυση στο μέλλον. Τα δείγματα αυτά αποθηκεύτηκαν σκόπιμα, ώστε να μπορούμε να επωφεληθούμε από τη σημερινή πιο προηγμένη και προηγμένη τεχνολογία για να απαντήσουμε σε ερωτήσεις που δεν ήξερα ότι έπρεπε να ρωτήσουμε ", δήλωσε ο Lori Glaze, ενεργός διευθυντής της NASA Planetary Science Division στην Ουάσιγκτον DC δήλωση.

«Μελετώντας για πρώτη φορά αυτά τα πολύτιμα σεληνιακά δείγματα, μια νέα γενιά επιστημόνων θα βοηθήσει να κατανοήσουμε τον σεληνόφιλο γείτονά μας και να προετοιμαστούμε για την επόμενη εποχή της εξερεύνησης της Σελήνης και πέρα ​​από αυτήν», λέει ο Thomas Zurbuchen, Αναπληρωτής Διευθυντής της Επιστήμης της NASA Διεύθυνση αποστολής στην Ουάσινγκτον, DC. "Αυτή η εξερεύνηση θα φέρει μαζί της νέα και μοναδικά δείγματα στα καλύτερα εργαστήρια εδώ στη Γη".

https://asgardia.space/en/news/NASA-Time-To-Study-Apollo-Missions-Lunar-Samples-Set-Aside-In-1972

Η NASA ξεκινά τη δοκιμή μιας μονάδας σταθμού Near-Moon Station.

Στο πλαίσιο του προγράμματος Next Space για την τεχνολογία διαστημικών συνεργασιών (NextSTEP) της NASA, ο Lockheed Martin ανέπτυξε ένα πρωτότυπο πλήρους μεγέθους ενός κατοικήσιμου δομοστοιχείου κοντά στο φεγγάρι, το οποίο πρόκειται να ελεγχθεί ως προς την εξοικείωση και αργότερα να χρησιμοποιηθεί για νέες βασικές τεχνολογικές εξελίξεις που απαιτούνται για την επιβίωση στο διάστημα κοντά στο φεγγάρι, ειδικά για το μελλοντικό Gateway σταθμό κοντά στο φεγγάρι.

Το πρωτότυπο που αναπτύχθηκε από τον Lockheed Martin πήρε το όνομα του Habitat Ground Test Article (HGTA). Είναι επίσης ένα είδος εργαστηρίου που τα συστήματα δοκιμών προορίζονται για νέες αποστολές. Πρόκειται για μια τροποποιημένη σε μεγάλο βαθμό πολλαπλών χρήσεων υλική και τεχνική διάταξη Donatello Multi-Purpose Logistics Module που προοριζόταν προηγουμένως για τη μεταφορά φορτίου στο ISS, αλλά το Donatello δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ.

Το Donatello HGTA εκσυγχρονίστηκε για να χρησιμοποιήσει όλο τον εσωτερικό του χώρο. Αυτό, το πρωτότυπο είναι πολυλειτουργικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για τις επιστημονικές αποστολές όσο και για την έρευνα, καθώς και για μια μονάδα διαβίωσης για το πλήρωμα.

Για να κλιμακωθεί και να διευκολυνθούν οι εργασίες σχεδίασης και ανάπτυξης της κατοικήσιμης έκδοσης ενός δομοστοιχείου κοντά στο φεγγάρι, η εταιρεία χρησιμοποίησε εικονική και επαυξημένη πραγματικότητα, καθώς και τεχνολογίες 3D εκτύπωσης. Η εμπειρία που αποκτήθηκε κατά την κατασκευή άλλων διαστημικών οχημάτων - OSIRIS-Rex (αυτοματοποιημένος σταθμός για τη μελέτη του αστεροειδούς Bennu) και InSight (ενότητα προσγείωσης για την εξερεύνηση του Άρη).

Η μονάδα έχει πλάτος περίπου 4,6 μέτρα και μήκος περίπου 6,7 μέτρων. Σύμφωνα με τους προγραμματιστές, ο γενικός όγκος του περιβάλλοντος υπό πίεση είναι 64 κυβικά μέτρα. Η κάψα Orion για τη μεταφορά ανθρώπων στον εξωτερικό χώρο είναι περίπου 20 κυβικά μέτρα. Το σχέδιο είναι ότι οι αστροναύτες θα μπορούν να περάσουν έως και 90 ημέρες στον κλειστό χώρο της μονάδας HGTA.Προς το παρόν, η ενότητα είναι στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, ΗΠΑ. Μια ομάδα αστροναυτών της NASA θα περάσει μια εβδομάδα στην ενότητα από τις 25 Μαρτίου.

Το πλήρωμα θα δοκιμάσει τη μονάδα για ευκολία εκμετάλλευσης, ενώ ταυτόχρονα θα δοκιμάσει το νέο Πρότυπο Διεθνούς Συστήματος Σύνδεσης (IDSS) που σχεδιάζεται για χρήση στη Gateway.

Μετά τη δοκιμή, η ενότητα θα επιστραφεί στον Lockheed Martin για περαιτέρω βελτιστοποίηση.

https://asgardia.space/en/news/NASA-Starts-Testing-a-near-moon-station-module

Μήπως το μέλλον της εξερεύνησης του διαστήματος εξαρτάται από την εξόρυξη της Σελήνης;

Η Σελήνη δεν είναι ένα φιλικό μέρος: με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 130 έως -170 βαθμούς Κελσίου, στερείται επίσης ατμόσφαιρας και είναι το σταθερό θέμα του βομβαρδισμού μικρομετεριτών και της ηλιακής ακτινοβολίας. Αν οι άνθρωποι σκοπεύουν να ταξιδέψουν στο φεγγάρι και να οικοδομήσουν ενδιαιτήματα εκεί, η μάθηση για την αντιμετώπιση αυτών των συνθηκών είναι υψίστης σημασίας στο εγγύς μέλλον

Υπάρχουν πολλαπλά οφέλη για τη δημιουργία μελλοντικών οικισμών στη Σελήνη - για παράδειγμα, θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως σκαλοπάτι σε άλλους προορισμούς όπως ο Άρης. Η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο οι σεληνιακοί πόροι μπορούν να οδηγήσουν σε πληθώρα τεχνολογικών καινοτομιών.

Μία πιθανή προσέγγιση για την επίλυση ορισμένων προβλημάτων είναι η εξόρυξη του φυσικού δορυφόρου. Οι άνθρωποι θα χρειαστούν αέρα, ενέργεια και καύσιμα για να τροφοδοτήσουν τις ρουκέτες, μεταξύ άλλων, και η μεταφορά όλων αυτών από τη Γη θα ήταν ένα ακριβό και δυσκίνητο καθήκον. Εισαγετε την ιδέα της επί τόπου αξιοποίησης πόρων (ISRU).

Προς το παρόν, στο Ισραήλ είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου θεωρητικό θέμα. Η ιδέα περιλαμβάνει την ταυτοποίηση, την εξαγωγή και την επεξεργασία σεληνιακού υλικού έτσι ώστε να μπορεί να μετατραπεί σε κάτι χρήσιμο όπως το οξυγόνο ή το καύσιμο πυραύλων. Πολλές χώρες έχουν ήδη μοιράσει τα σχέδιά τους για να πάνε ξανά στο φεγγάρι - η NASA έχει μερικές αποστολές με στόχο τη σεληνιακή εξερεύνηση και η Κίνα έχει προσγειωθεί με ένα rover στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Το ESA σχεδιάζει να εκφορτώσει ένα διαστημόπλοιο το 2022 για να πετάξει πέρα ​​από την επιφάνεια, ψάχνοντας για πάγο με νερό και άλλα χημικά. Φαίνεται ότι είμαστε πιο κοντά από ποτέ στο να κάνουμε το βήμα της εξερεύνησης του φεγγαριού περαιτέρω. Το Χέλμιο-3, ένα μη ραδιενεργό ισότοπο του ηλίου που είναι κλειδωμένο στο σεληνιακό regolith, έχει επίσης αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης. Οι επιστήμονες εξέτασαν την εξόρυξη και την επαναφορά στη Γη για να ελέγξουν τη χρήση της ως καυσίμου. Η ιδέα δεν έχει δοκιμαστεί, αλλά υποστηρίζει την ιδέα το Ισραήλ. Μέχρι στιγμής, στην ανθρώπινη ιστορία, το φεγγάρι είναι το μόνο ουράνιο σώμα στο οποίο οι άνθρωποι έβαλαν το πόδι τους- 12 από αυτούς, στην πραγματικότητα. Τα δείγματα βράχου που ανακτήθηκαν από το πρόγραμμα Apollo της NASA μας έδωσαν μια καλύτερη κατανόηση τόσο του φεγγαριού όσο και του σχηματισμού πλανητών γενικά. Οι επιστήμονες έμαθαν ότι το φεγγάρι είναι πιθανό το αποτέλεσμα ενός γιγαντιαίου αντίκτυπου μεταξύ του πρωτο-γήινου και ενός αντικειμένου του μεγέθους του Άρη: μετά τη σύγκρουση, μερικά από τα συντρίμμια σχημάτιζαν τη σελήνη. Εξακολουθώντας τις προσομοιώσεις των υπολογιστών, οι επιστήμονες έμαθαν ότι οι κολοσσιαίες επιπτώσεις είναι πιθανόν υπεύθυνες για το σχηματισμό πολλών πλανητικών συστημάτων. Καθώς πολλά έθνη δεσμεύονται να διερευνήσουν το φεγγάρι, μπορούμε να περιμένουμε μια καλύτερη κατανόηση του σχηματισμού της σελήνης, και ίσως κάποια εικόνα για το πλανητικό σχηματισμό συνολικά . Καθώς διεξάγεται περισσότερη έρευνα, ίσως το φεγγάρι μπορεί να γίνει τόσο μια βάση για την ανθρωπότητα όσο και ένα βήμα προς άλλους διαστημικούς προορισμούς.

https://asgardia.space/en/news/Does-the-Future-of-Space-Exploration-Depend-on-Mining-the-Moon