AstroVox

Το τηλεσκόπιο Hubble φωτογράφισε το πιο μακρινό άστρο μέχρι σήμερα. Cheesy Grin

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ μπόρεσαν, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, να φωτογραφήσουν το πιο μακρινό μεμονωμένο άστρο που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, τον «Ίκαρο», σε απόσταση εννέα δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Οι αστρονόμοι έχουν κατά καιρούς δει πολύ πιο μακρινούς γαλαξίες, εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα) ή άλλα εκρηκτικά φαινόμενα, όπως εκλάμψεις ακτίνων γάμα, αλλά ούτε κατά διάνοια τόσο μακρινά μεμονωμένα κανονικά άστρα όπως ο ήλιος. Ο «Ίκαρος» είναι περίπου 100 φορές πιο μακριά σε σχέση με το δεύτερο μακρινότερο μεμονωμένο άστρο που είχε παρατηρηθεί έως τώρα.
«Για πρώτη φορά βλέπουμε σε τόσο μακρινή απόσταση εννέα δισ. ετών φωτός ένα μεμονωμένο φυσιολογικό άστρο, όχι μια σούπερ-νόβα, ούτε μια έκλαμψη ακτίνων γάμα», δήλωσε ο καθηγητής αστρονομίας ‘Αλεξ Φιλιπένκο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ.
Οι ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy», χρησιμοποίησαν την μέθοδο του βαρυτικού φακού για να δουν το άστρο «Ίκαρος» (που έχει την επιστημονική ονομασία MACS J1149 +2223 LS1). Με τη μέθοδο αυτή, ένα πιο κοντινό αντικείμενο – γαλαξίας ή άστρο- μεγεθύνει το φως ενός πιο μακρινού αντικειμένου πίσω του.
Οι επιστήμονες μπορούν να δουν πιο μακρινούς γαλαξίες, επειδή αυτοί λάμπουν με τη φωτεινότητα των δισεκατομμυρίων άστρων που περιέχουν, ενώ και μια σούπερ-νόβα, η οποία συχνά είναι πιο φωτεινή από ένα γαλαξία, μπορεί να γίνει ορατή σε όλο σχεδόν το σύμπαν σε αποστάσεις έως δέκα δισεκατομμυρίων ετών. Όμως αυτό δεν είναι δυνατό για τα μεμονωμένα άστρα, τα οποία είναι αδύνατο να παρατηρηθούν ως μεμονωμένα αντικείμενα, μετά από την απόσταση περίπου των 100 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη γη. Χάρις ωστόσο στο φαινόμενο του βαρυτικού φακού, είναι δυνατό να μεγεθυνθεί ένα αντικείμενο που βρίσκεται πολύ μακριά, και να γίνει έτσι παρατηρήσιμο.
Συνήθως, ο βαρυτικός φακός μεγεθύνει ένα γαλαξία έως 50 φορές, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση το άστρο «Ίκαρος» μεγεθύνθηκε πάνω από 2.000 φορές. Το ρόλο του βαρυτικού φακού για τον «Ίκαρο» έπαιξε, τόσο ένας ενδιάμεσος γαλαξίας, όσο κι ένα άλλο άστρο μέσα σε αυτόν τον γαλαξία, το οποίο – σε μια σπάνια συγκυρία – ευθυγραμμίσθηκε απολύτως ανάμεσα στο πολύ πιο μακρινό άστρο και στο Hubble.
Η ανάλυση του φωτός του «Ίκαρου» αποκάλυψε ότι είναι ένας μπλε υπεργίγαντας, ένα άστρο τύπου-Β, πολύ μεγαλύτερο σε μέγεθος, σε μάζα, σε θερμοκρασία και σε φωτεινότητα από τον ήλιο μας – ίσως ακόμη και εκατοντάδες χιλιάδες φορές πιο λαμπρό από το δικό μας άστρο. Η θερμοκρασία της επιφάνειάς του – υπερδιπλάσια σε σχέση με τον ήλιο μας – κυμαίνεται μεταξύ των 11.000 και 14.000 βαθμών Κελσίου.
Ακόμη πιο μακρινά άστρα μπορεί να ανακαλυφθούν στο μέλλον από το Hubble, που θα συνεχίσει να λειτουργεί έως τα μέσα του 2021 και, ακόμη περισσότερο, από το διάδοχό του, το πολύ πιο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που θα εκτοξευθεί στα μέσα του 2019.
http://physicsgg.me/2018/04/02/%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-hubble-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba/

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στον νυχτερινό ουρανό. Cheesy Grin

Η φωτεινή κηλίδα που φαίνεται να διασχίζει την Σελήνη δεν είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, αλλά το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble:
https://www.youtube.com/watch?v=iYFyU4C3ZPs
Μπορείτε να παρακολουθείτε την τροχιά του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble ΕΔΩ
:www.n2yo.com
ή ΕΔΩ:
www.heavens-above.com

Εντυπωσιακό βίντεο από τα 28α γενέθλια του Hubble. Cheesy Grin

Με αφορμή τα 28α γενέθλια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, η NASA ανήρτησε ένα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον Γαλαξία μας και τον αστερισμό του Τοξότη.
Οι εικόνες αποτυπώνουν το πολύχρωμο Νεφέλωμα της Λιμνοθάλασσας, σε απόσταση 4.000 ετών φωτός από τη Γη.
Στην καρδιά του ουράνιου σώματος βρίσκεται ένα κολοσσιαίο άστρο, το Herchel 36, 200.000 φορές φωτεινότερο και οκτώ φορές πιο καυτό από τον ήλιο, σύμφωνα με τη NASA.
Η αποστολή του Hubble στο διάστημα έγινε στις 24 Απριλίου του 1990 και στα 28 χρόνια τροχιάς του γύρω από τη Γη, έχει προσφέρει λεπτομερείς εικόνες του σύμπαντος, προσφέροντας νέα δεδομένα στους επιστήμονες και φωτίζοντας τα άλυτα πεδία της αστρονομίας.
https://www.youtube.com/watch?v=AkbuvSLE9ag
http://www.in.gr/2018/04/23/tech/entyposiako-vinteo-apo-ta-28a-genethlia-tou-hubble/

Μια ακόμα βλάβη στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Cheesy Grin

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έπαθε μια ακόμη μηχανική βλάβη, χάνοντας ένα από τα τελευταία τρία γυροσκόπια που διέθετε και τα οποία του επιτρέπουν να προσανατολίζεται και να αλλάζει κατεύθυνση.
Το τηλεσκόπιο τέθηκε, για λόγους αυτοπροστασίας, σε κατάσταση «ασφαλούς λειτουργίας» (safe mode), με αποτέλεσμα να εκτελεί πλέον μόνο τις απολύτως απαραίτητες λειτουργίες του, ενώ οι επιστήμονες της NASA προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα, σύμφωνα με το BBC.
Το τηλεσκόπιο που είχε εκτοξευθεί το 1990 και έχει κάνει σημαντικές αστρονομικές ανακαλύψεις, διέθετε αρχικά έξι γυροσκόπια, αλλά ορισμένα από αυτά τέθηκαν σταδιακά εκτός λειτουργίας. Το Hubble χρειάζεται τουλάχιστον τρία γυροσκόπια για να μπορεί να λειτουργεί σωστά και είχε απομείνει ακριβώς με τρία.
Αν η νέα βλάβη δεν καταστεί εφικτό να αποκατασταθεί, τότε το τηλεσκόπιο θα μείνει με δύο γυροσκόπια, κάτι που θα περιορίσει τη λειτουργικότητά του. Πάντως ακόμη και με ένα μόνο, πάλι είναι σε θέση να κάνει κάποιες παρατηρήσεις του ουρανού.
Ο διάδοχος του Hubble, το μεγάλο διαστημικό αμερικανικό τηλεσκόπιο James Webb, μετά από διαδοχικές καθυστερήσεις, δεν θα εκτοξευθεί πριν το 2021. Στόχος των αστρονόμων είναι να παρατείνουν τη ζωή του Hubble, αλλά η απώλεια ενός ακόμη γυροσκοπίου δυσκολεύει τη ζωή τους.
https://www.tovima.gr/2018/10/08/science/mia-akoma-vlavi-sto-diastimiko-tileskopio-hubble/

Ξανά σε λειτουργία το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA. Cheesy Grin

Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) πιστεύει ότι διόρθωσε την τεχνική δυσλειτουργία που είχε παρουσιασθεί προ ημερών στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, στο οποίο είχε χαλάσει ένα ακόμη από τα γυροσκόπια που το βοηθούν να προσανατολισθεί. Η βλάβη το είχε υποχρεώσει να εισέλθει σε καθεστώς περιορισμένης λειτουργίας (safe mode) και το είχε έτσι εμποδίσει να κάνει παρατηρήσεις όλο αυτό το διάστημα.
Όταν ενεργοποιήθηκε και τέθηκε σε λειτουργία ένα εφεδρικό γυροσκόπιο, που είχε μείνει αδρανές επί σχεδόν οκτώ χρόνια, ούτε αυτό λειτούργησε κανονικά. Τώρα όμως, μετά από μια σειρά δοκιμών που έκαναν οι μηχανικοί στέλνοντας από τη Γη εντολές στο τηλεσκόπιο να κάνει διάφορες «μανούβρες» στο διάστημα, αυτό το αναπληρωματικό γυροσκόπιο φαίνεται πλέον να ξεμπλοκαρίστηκε και να λειτουργεί σωστά.
Το γυροσκόπιο είναι μια συσκευή που βοηθά το τηλεσκόπιο να στρίβει και να «κλειδώνει» νέους στόχους με το κάτοπτρό του. Αρχικά, το Hubble διέθετε έξι γυροσκόπια, από τα οποία χρησιμοποιούσε τα τέσσερα, καθώς τα άλλα δύο είχαν στο μεταξύ χαλάσει.
Το τηλεσκόπιο χρειάζεται τουλάχιστον τρία γυροσκόπια για να λειτουργήσει σωστά. Τώρα, εφόσον ένα ακόμη γυροσκόπιο δυσλειτουργεί και τέθηκε σε λειτουργία το τέταρτο εφεδρικό, το Hubble φαίνεται να έχει ξεμείνει από εφεδρεία.
Στη χειρότερη περίπτωση πάντως, στο μέλλον το Hubble θα λειτουργήσει ακόμη και με ένα γυροσκόπιο, απλώς δεν θα μπορεί να προσανατολίζεται σωστά και θα αναγκάζεται να περιορίζεται μόνο σε ένα τμήμα του ουρανού κάθε φορά, ενώ θα χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να στραφεί σε ένα νέο στόχο.
Το «Χαμπλ», που είχε εκτοξευθεί το 1990, συνεπώς δεν διάγει την πρώτη νεότητά του, θεωρείται από τα σημαντικότερα όχι μόνο αστρονομικά αλλά γενικότερα επιστημονικά όργανα που έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα.
Ο διάδοχος του Ηubble, το μεγαλύτερο αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, η κατασκευή του οποίου έχει καθυστερήσει σημαντικά, δεν θα εκτοξευθεί πριν το 2021, συνεπώς οι αστρονόμοι αναζητούν τρόπους για να επεκτείνουν τη ζωή του Hubble.
https://www.tanea.gr/2018/10/24/science-technology/ksana-se-leitourgia-to-diastimiko-tileskopio-hubble-tis-nasa/

NASA: Χάλασε η καλύτερη κάμερα του διαστημικού τηλεσκοπίου «Hubble» Cheesy Grin

Ενα τεχνικό πρόβλημα έθεσε εκτός λειτουργίας την καλύτερη κάμερα που διαθέτει το «γερασμένο» διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Πάντως, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), η οποία προσπαθεί να διορθώσει το πρόβλημα, τρία άλλα επιστημονικά όργανα του -μια άλλη κάμερα και δύο φασματογράφοι- λειτουργούν, συνεπώς το τηλεσκόπιο δεν έχει σταματήσει τις παρατηρήσεις του.
Η βλάβη συνέβη στην κάμερα ευρέος πεδίου που είχε τοποθετηθεί από αστροναύτες στη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου το 2009. Ευτυχώς η κάμερα διαθέτει ηλεκτρονικά «μπακ-απ», που μπορούν να ενεργοποιηθούν, αν χρειαστεί.
Η κάμερα (Wide Field Camera 3), που δουλεύει τόσο στο ορατό, εγγύς υπέρυθρο και υπεριώδες τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, έχει τραβήξει έως τώρα εντυπωσιακές εικόνες άστρων, νεφελωμάτων και γαλαξιών.
Το Hubble, που είχε εκτοξευθεί το 1990, κινείται σήμερα σε απόσταση περίπου 560 χιλιομέτρων από τη Γη. Πρόσφατα είχε σταματήσει πρόσκαιρα να λειτουργεί εξαιτίας μιας βλάβης σε γυροσκόπιο προσανατολισμού του.
Το συνεχιζόμενο shutdown των δημοσίων υπηρεσιών στις ΗΠΑ, που απαγορεύει σε ορισμένους εργαζόμενους να δουλεύουν, ίσως οδηγήσει σε καθυστέρηση της αποκατάστασης της βλάβης, σύμφωνα με τους αναλυτές.
«Η εν λόγω κάμερα προσφέρει την καλύτερη θέα στους ουρανούς που έχει σήμερα η ανθρωπότητα. Αλλά φαίνεται πως κάποιος καταραμένος φράκτης (σ.σ. στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ) είναι πιο σημαντικός» δήλωσε ο αστροφυσικός Σάιμον Πόρτερ του νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Κολοράντο, σύμφωνα με το New Scientist και τη «Guardian».
http://www.kathimerini.gr/1003925/article/epikairothta/episthmh/nasa-xalase-h-kalyterh-kamera-toy-diasthmikoy-thleskopioy-hubble

Tο τηλεσκόπιο «Χαμπλ» ανακάλυψε ένα νέο νάνο γαλαξία. Cheesy Grin

Ο γαλαξίας μας βρήκε έναν νέο γείτονα. Πρόκειται για έναν άγνωστο έως τώρα μικρό γαλαξία που ανακαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» (Hubble) και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 εκατομμυρίων ετών φωτός.
Η ηλικία του νάνου γαλαξία -που ονομάσθηκε «Μπέντιν 1»- υπολογίσθηκε ότι είναι σχεδόν 13 δισεκατομμύρια έτη, λίγο μικρότερη από εκείνη του σύμπαντος, γεγονός που έκανε τους επιστήμονες να τον χαρακτηρίσουν «ζωντανό απολίθωμα από το πρώιμο σύμπαν».
Ο σφαιροειδής γαλαξίας είναι περίπου 1.000 φορές πιο αχνός από τον δικό μας. Επίσης έχει διάμετρο μόνο 3.000 έτη φωτός, πολύ μικρότερη του δικού μας, ο σπειροειδής δίσκος του οποίου φθάνει περίπου τα 100.000 έτη φωτός. Ο «Μπέντιν-1» απέχει τουλάχιστον δύο εκατομμύρια έτη φωτός από τον κοντινότερο μεγάλο γαλαξία και θεωρείται ο πιο απομονωμένος νάνος γαλαξίας που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.
Η διεθνής αστρονομική ομάδα, με επικεφαλής τον Λ.Ρ.Μπέντιν του Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Πάντοβα στην Ιταλία, έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας.
https://www.youtube.com/watch?v=0EbCH7UGdIk
https://www.in.gr/2019/02/01/tech/tileskopio-xampl-anakalypse-ena-neo-nano-galaksia/

Τηλεσκόπιο Hubble.Θύελλες στον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Cheesy Grin

Ο Δίας, ο Κρόνος και ο Πλούτωνας έχουν λάβει την μεγαλύτερη προσοχή από τους αστρονόμους τα τελευταία χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη τις αποστολές Juno, Cassini και New Horizons για να εξερευνήσουν αυτά τα ουράνια σώματα. Τώρα, εστιάζει ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας - τουλάχιστον απο το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble.
Τόσο ο Ουρανός όσο και ο Ποσειδώνας είναι γίγαντες πάγου, χωρίς μια στερεή επιφάνεια κάτω από την ατμόσφαιρα. Ο βραχώδης πυρήνας τους περιβάλλεται από μια μορφή υπερκρίσιμου υγρού, που με τη σειρά του περιβάλλεται από μανδύες υδρογόνου και ηλίου. Κάθε πλανήτης φαίνεται να έχει μια μπλε απόχρωση επειδή το ατμοσφαιρικό μεθάνιο απορροφά το κόκκινο φως και διασκορπίζει το μπλε-πράσινο φως στο διάστημα. Και οι δύο φαίνεται να είναι ενεργοί, δυναμικοί πλανήτες, με μαζικές καταιγίδες και σύννεφα.
Ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας επισκέφθηκαν για τελευταία φορά το Voyager 2 το 1986 και το 1989, αντίστοιχα. Αν και έχουν προταθεί αποστολές σε αυτούς τους κόσμους, τίποτα δεν είναι πραγματικά στα έργα. Μέχρι να συμβεί αυτό, το Hubble είναι η καλύτερη πηγή πληροφοριών για τους δύο παγοκύστες. Την περασμένη εβδομάδα, κυκλοφόρησε νέες εικόνες ως μέρος του προγράμματος της Outer Planet Atmospheres Legacy (OPAL).
Οι εικόνες του Ουρανού δείχνουν ένα βόρειο καπάκι νέφους που πιστεύεται ότι είναι το αποτέλεσμα του περιστροφικού άξονα του πλανήτη - σε σύγκριση με άλλους πλανήτες, ο Ουρανός περιστρέφεται από την πλευρά του. Εικόνες του Ποσειδώνα κατέλαβαν μια μεγάλη σκοτεινή καταιγίδα κοντά στην κορυφή του πλανήτη - η οποία, σύμφωνα με τους ερευνητές, εμφανίζεται κάθε 4-6 χρόνια. Αυτή η καταιγίδα είναι η τέταρτη που συλλαμβάνεται από το 1993.
Φωτεινά και σκοτεινά σύννεφα και καταιγίδες στον ουρανό (αριστερά) και τον Ποσειδώνα (δεξιά) όπως φαίνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble τον Σεπτέμβριο του 2018.
"Το σκοτεινό σημείο του Ποσειδώνα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είδαμε πριν από μερικά χρόνια και είναι συγκρίσιμο σε μέγεθος με το μεγάλο σκοτεινό σημείο του Voyager που είδε το 1989", δήλωσε η Amy Simon, επιστημόνων της NASA στο κέντρο διαστημικών πτήσεων Goddard. "Αυτή είναι και η πρώτη φορά που θα μπορούσαμε να δούμε την περιοχή πριν σχηματιστεί μια καταιγίδα αυτού του μεγέθους, έτσι ώστε να μας βοηθήσει να μοντελοποιήσουμε τη διαδικασία σχηματισμού".
Παρόμοιο με τον Δία, οι στροβιλιστές καταιγίδων ακολουθούν μια αντικυκλανική κατεύθυνση και μοιάζουν με τηγανητές ή φακοειδή σύννεφα στη Γη, όπως αυτά που συχνά εμφανίζονται πάνω από το νησί Lítla Dímun στη Δανία.
Το Hubble είδε τη νέα σκοτεινή καταιγίδα τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους και κάποια δραστηριότητα σύννεφο το 2016. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει πιθανότητα οι καταιγίδες να αναπτυχθούν βαθιά στην ατμόσφαιρα πολύ πριν γίνουν ορατές. Άλλες θύελλες στον Ποσειδώνα περιλαμβάνουν τα φωτεινά λευκά σύννεφα που συνθέτουν όταν ο αέρας διαταράσσεται και εκτρέπεται προς τα πάνω, όπου τα αέρια καταψύχονται και γίνονται κρυστάλλους πάγου μεθανίου.
Οι νέες εικόνες θα βοηθήσουν το OPAL να παρατηρήσει και να προβλέψει εάν τα φαινόμενα στους απομακρυσμένους κόσμους, αλλά απαιτούνται περισσότερες επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις. "Οι ετήσιες παρατηρήσεις μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη συχνότητα των καταιγίδων, καθώς και τη μακροζωία τους", δήλωσε ο Simon.
https://asgardia.space/en/news/Hubble-Telescope-Spots-Storms-on-Uranus-and-Neptune

Το πεδίο Hubble συλλαμβάνει 265.000 γαλαξίες σε μία εικόνα. Cheesy Grin

Οι αστρονόμοι που εργάζονται στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ευέλικτα εργαλεία στην αστρονομία, έχουν συγκεντρώσει εικόνες του σύμπαντος, τεκμηριώνοντας 16 χρόνια παρατηρήσεων. Η τελική εικόνα, που ονομάζεται Field Legacy Hubble, περιλαμβάνει περίπου 265.000 γαλαξίες, μερικοί που χρονολογούνται 500 εκατομμύρια χρόνια μετά το Μεγάλο Έκρηξη. Η περιοχή μήκους κύματος εικόνας κυμαίνεται από υπεριώδη έως σχεδόν υπέρυθρη ακτινοβολία, για να συλλάβει τους γαλαξίες με την πάροδο του χρόνου. "Τώρα που έχουμε περάσει ευρύτερα απ 'ό, τι σε προηγούμενες έρευνες, συλλέγουμε πολλούς μακρύτερους γαλαξίες στο μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων που παράχθηκε ποτέ", δήλωσε ο Garth Illingworth του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Santa Cruz, ηγέτης της ομάδας που συγκέντρωσε την εικόνα. "Καμία εικόνα δεν θα ξεπεράσει αυτή την εικόνα μέχρι να ξεκινήσουν μελλοντικά τηλεσκόπια χώρου όπως ο James Webb".
Για να δημιουργηθεί το πεδίο Legacy Hubble, πραγματοποιήθηκαν έρευνες στο βαθύ πεδίο Hubble - οι μακρόχρονες παρατηρήσεις συγκεκριμένων περιοχών με σκοπό την παρατήρηση των μικρότερων αντικειμένων - συνδυάστηκαν. Το πρώτο Hubble Deep Field κατέλαβε αρκετούς χιλιάδες αόρατους γαλαξίες. το Ultra Deep Field του 2004 συνέλαβε 10.000 γαλαξίες σε μία εικόνα. Το eXtreme Deep Field συνδυάζει 10 χρόνια παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.
Το πρώτο πεδίο Legacy Hubble αποτελείται από περίπου 7.500 ατομικές εκθέσεις. Η ομάδα δεν σταματά εκεί: οι αστρονόμοι εργάζονται επί του παρόντος στη δεύτερη σειρά εικόνων με περισσότερες από 5.200 εκθέσεις Hubble. "Μια συναρπαστική πτυχή αυτών των νέων εικόνων είναι ο μεγάλος αριθμός των ευαίσθητων διαύλων χρώματος που είναι τώρα διαθέσιμα για να βλέπουν τους μακρινούς γαλαξίες, το υπεριώδες μέρος του φάσματος ", δήλωσε ο μέλος της ομάδας, Ράκιρ Μπουύενς του Πανεπιστημίου του Λάιντεν. "Με εικόνες σε τόσες πολλές συχνότητες, μπορούμε να αναλύσουμε το φως από τους γαλαξίες στις συνεισφορές παλαιών και νεαρών αστεριών, καθώς και ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες".
Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, που ξεκίνησε το 1990, άλλαξε τον τρόπο που οι αστρονόμοι παρατηρούν τον χώρο. Πριν από το Hubble, οι αστρονόμοι μπορούσαν να δουν μόνο γαλαξίες μέχρι περίπου επτά δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, στο μισό δρόμο πίσω στο Big Bang και δεν μπορούσαν να καθορίσουν το σχηματισμό και την εξέλιξη των γαλαξιών με τα επίγεια τηλεσκόπια. Το τηλεσκόπιο Hubble άλλαξε αυτό, επιτρέποντας στους επιστήμονες να μελετήσουν τα στάδια της εξέλιξης των γαλαξιών, παρέχοντας εικόνες καρέ ανά φύλλο και απόψεις σε βάθος πεδίου.
Το πεδίο Hubble Legacy Field χρησιμεύει επίσης ως κατάλογος απομακρυσμένων γαλαξιών. "Τέτοιες εξαιρετικές μετρήσεις υψηλής ανάλυσης των πολυάριθμων γαλαξιών στον κατάλογο επιτρέπουν ένα ευρύ φάσμα εξωγαλακτικής μελέτης", δήλωσε η επικεφαλής ερευνητής της βιβλιοθήκης Katherine Whitaker του Πανεπιστημίου του Connecticut. Υπάρχουν ακόμη πιο συναρπαστικά νέα στο άμεσο μέλλον για τους αστρονόμους: Το διαστημικό τηλεσκόπιο Webb, το διάδοχο του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, σχεδιάζεται να ξεκινήσει τον Μάρτιο του 2021. Το τηλεσκόπιο Webb θα έχει μεγαλύτερη ανάλυση και ευαισθησία και θα επιφορτιστεί με την παρατήρηση ορισμένων από τα πιο μακρινά γεγονότα του σύμπαντος, τόσο για τα μέσα όσο και για τα διαστημικά μέσα.
https://asgardia.space/en/news/Hubble-Legacy-Field-Captures-265000-Galaxies-in-a-Single-Image

30 χρόνια διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble Cheesy Grin

Από την αυγή της ανθρωπότητας και μέχρι πριν 400 χρόνια, όλα όσα γνωρίζαμε για το σύμπαν μας ήταν μέσω παρατηρήσεων με γυμνό μάτι. Το 1610 ο Γαλιλαίος γύρισε το τηλεσκόπιο του προς τους ουρανούς και ολόκληρος ο κόσμος άρχισε να εκπλήσσεται. Ο Κρόνος, μάθαμε, είχε δαχτυλίδια. Ο Δίας είχε φεγγάρια. Αυτή η νεφελώδης ζώνη στο κέντρο του ουρανού, ο Γαλαξίας, δεν ήταν σύννεφο, αλλά ένα σύνολο αμέτρητων αστεριών. Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, η αντίληψή μας για τον φυσικό κόσμο θα αλλάξει για πάντα. Μια επιστημονική και κοινωνική επανάσταση ακολούθησε γρήγορα. Κατά τους επόμενους αιώνες, τα τηλεσκόπια μεγάλωναν σε μέγεθος και πολυπλοκότητα και, φυσικά, εξουσία. Τοποθετιόντουσαν μακριά από τα φώτα των πόλεων και ψηλά σε βουνά, για αποφυγή όσο γινόταν της παραμόρφωσης της ατμόσφαιρας. Ο Edwin Hubble, από τον οποίο πήρε το όνομά του το τηλεσκόπιο Hubble, χρησιμοποίησε το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο της εποχής του στη δεκαετία του 1920, στο αστεροσκοπείο πάνω στο όρος Wilson κοντά στην Pasadena στην Καλιφόρνια, για να ανακαλύψει γαλαξίες πέρα από τον δικό μας.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, είναι το πρώτο μεγάλο οπτικό τηλεσκόπιο που μπήκε σε τροχιά στο διάστημα. Πέρα από τη παραμόρφωση της ατμόσφαιρας, πολύ πάνω από τα σύννεφα και την φωτορύπανση, το Hubble έχει μια ανεμπόδιστη θέα του σύμπαντος. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το Hubble για να παρατηρήσουν τα πιο απομακρυσμένα αστέρια, τους γαλαξίες, καθώς και τους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Η εκτόξευση και η ανάπτυξη του Hubble τον Απρίλιο του 1990 σηματοδότησε τη σημαντικότερη πρόοδο στην αστρονομία από την εποχή του Γαλιλαίου. Χάρη σε πέντε αποστολές επισκευής, συντήρησης και αναβάθμισης και 30 χρόνια λειτουργίας, η άποψή μας για το σύμπαν και η θέση μας μέσα σ ‘αυτό άλλαξαν ριζικά. Το Hubble είναι ένα από τα πιο παραγωγικά επιστημονικά όργανα όλων των εποχών. Οι δημοσιεύσεις επιστημονικών άρθρων από αστρονόμους που χρησιμοποίησαν δεδομένα του Hubble είναι μέχρι τώρα περισσότερες από 16.000 με πάνω από 800.000 ετερο-αναφορές συνολικά.
Στοιχεία διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble
Η NASA ονόμασε το πρώτο οπτικό τηλεσκόπιο σε τροχιά στο διάστημα προς τιμήν του Αμερικανού αστρονόμου Edwin P. Hubble (1889 – 1953). Ο Hubble επιβεβαίωσε την διαστολή του σύμπαντος, πράγμα που έβαλε τις βάσεις για την θεωρία της μεγάλης έκρηξης (big-bang).
Αποστολή
• Εκτόξευση: 24 Απριλίου 1990, από το διαστημικό λεωφορείο Discovery (STS-31)
• Ανάπτυξη: 25 Απριλίου 1990
• Πρώτη Εικόνα: 20 Μαΐου 1990: Το ανοιχτό αστρικό σμήνος NGC 3532
• Αποστολή συντήρησης 1 (STS-61): Δεκέμβριος 1993
• Αποστολή συντήρησης 2 (STS-82): Φεβρουάριος 1997
• Αποστολή συντήρησης 3A (STS-103): Δεκέμβριος 1999
• Αποστολή συντήρησης 3B (STS-109): Φεβρουάριος 2002
• Αποστολή συντήρησης 4 (STS-125): Μάιος 2009
Μέγεθος
• Μήκος: 13,2 μ.
• Βάρος κατά την εκτόξευση: περίπου 10.886 κιλά.
• Μετά την αποστολή συντήρησης 4: περίπου 12.247 kg
• Μέγιστη διάμετρος: 4,2 μέτρα
Στοιχεία πτήσης
• Τροχιακό υψόμετρο 547 χλμ., με κλίση 28,5 μοίρες ως προς τον ισημερινό
• Χρόνος ολοκλήρωσης μιας τροχιάς: περίπου 95 λεπτά
• Ταχύτητα: περίπου 27.300 χλμ./ώρα
Οπτικές δυνατότητες
• Ευαισθησία στο φως: Από υπεριώδες έως υπέρυθρο (115-2500 νανόμετρα)
Τα κάτοπτρα του Hubble
• Διάμετρος πρωτεύοντος κατόπτρου: 2,4 μέτρα
• Βάρος πρωτεύοντος κατόπτρου: 828 κιλά
• Διάμετρος δευτερεύοντος κατόπτρου: 0,3 μ.
• Βάρος δευτερεύοντος κατόπτρου: 12,3 κιλά
Ακρίβεια υποδείξεων
• Για να πάρει εικόνες πολύ απομακρυσμένων, αμυδρών αντικειμένων, το Hubble πρέπει να είναι εξαιρετικά σταθερό και ακριβές. Το τηλεσκόπιο είναι σε θέση να «κλειδώσει» σε ένα στόχο χωρίς να αποκλίνει πάνω από 7/1000 ενός arcsecond, ή περίπου το πάχος μιας ανθρώπινης τρίχας σε απόσταση 1 μιλίου.
Στατιστικά στοιχεία
• Το Hubble μεταδίδει περίπου 150 Gb «ακατέργαστων» επιστημονικών δεδομένων κάθε εβδομάδα.
Ανάγκες ισχύος
• Πηγή Ενέργειας: Ο Ήλιος
• Μηχανισμός: Δύο ηλιακοί συλλέκτες των 7,6 μέτρων
• Παραγωγή ισχύος (κάτω από ηλιακό φως): περίπου 5.500 Watt
• Μέση κατανάλωση ισχύος: περίπου 2.100 Watt
Αποθήκευση ενέργειας
• Μπαταρίες: 6 νικελίου-υδρογόνου (NiH)
• Χωρητικότητα αποθήκευσης: Όση έχουν περίπου 22 μπαταρίες αυτοκινήτου
https://physicsgg.me/2020/04/08/30-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-hubble/

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble γιόρτασε τα 30ά γενέθλιά του με μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία. Cheesy Grin

Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» (Hubble), του οποίου οι εμβληματικές φωτογραφίες έχουν αναθεωρήσει τις γνώσεις μας για το Σύμπαν, γιόρτασε σήμερα τα 30 χρόνια λειτουργίας του με μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία.
Η φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα και τραβήχτηκε με την κάμερα Wide Field 3 του τηλεσκοπίου, απεικονίζει τα νεφελώματα NGC 2014 και NGC 2020, τα οποία από κοινού απαρτίζουν μια τεράστια περιοχή δημιουργίας άστρων στο γειτονικό γαλαξία Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, σε απόσταση περίπου 163.000 ετών φωτός από τη Γη.
Η εικόνα βαφτίστηκε «Κοσμικός Ύφαλος», επειδή θυμίζει βυθό θάλασσας και το φως της προέρχεται, μεταξύ άλλων, από πολύ φωτεινά μεγάλα άστρα, δεκαπλάσια από τον Ήλιο μας. Το μικρότερο γαλαζωπό νεφέλωμα της φωτογραφίας έχει διαμορφωθεί από ένα άστρο μαμούθ (της κατηγορίας Wolf-Rayet) με φωτεινότητα περίπου 200.000 μεγαλύτερη του Ήλιου και μάζα 15 φορές μεγαλύτερη.
Το τηλεσκόπιο, μια κοινή αποστολή της αμερικανικής (NASA) και της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας (ESA), είχε εκτοξευθεί στις 24 Απριλίου 1990 και είχε τεθεί σε τροχιά από το διαστημικό λεωφορείο Discovery. Έκτοτε έχει φέρει πραγματική επανάσταση στην αστρονομία, ενώ με τις φωτογραφίες του έχει κάνει το Σύμπαν πιο προσιτό και γοητευτικό από κάθε άλλη φορά για το ευρύ κοινό.
Το τηλεσκόπιο έχει κάνει έως τώρα περίπου 1,4 εκατομμύρια παρατηρήσεις, από τις οποίες έχουν προκύψει περισσότερες από 17.000 επιστημονικές δημοσιεύσεις.
https://www.kathimerini.gr/1075299/gallery/epikairothta/episthmh/to-diasthmiko-thleskopio-hubble-giortase-ta-30a-gene8lia-toy-me-mia-nea-entypwsiakh-fwtografia

Hubble: Επετειακό άλμπουμ για τα 30 χρόνια του διαστημικού τηλεσκοπίου. Cheesy Grin

Τα 30 χρόνια από την εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble θέλει να τιμήσει η έκδοση «Expanding Universe: The Hubble Space Telescope» που κυκλοφόρησε προσφάτως.
Η εκτόξευση του Hubble έγινε τον Απρίλιο του 1990, και το διαστημικό τηλεσκόπιο ήταν το πρώτο εργαλείο που ο άνθρωπος τοποθέτησε στο απώτερο διάστημα.
Ήταν μια από τις σπουδαιότερες εφευρέσεις στην ιστορία της επιστημονικής εξερεύνησης.
Tο άλμπουμ -έκδοση του εκδοτικού οίκου Taschen- είναι ένας φόρος τιμής σε αυτό το ορόσημο στη εξερεύνηση του διαστήματος και σε αυτό ο αναγνώστης έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιες από τις πιο απίστευτες φωτογραφίες που αιχμαλώτισε το τηλεσκόπιο.
Σε αυτές περιλαμβάνονται και 30 οι οποίες δεν είχαν έως σήμερα δει τα φώτα της δημοσιότητας.
Πέραν των φωτογραφιών, το άλμπουμ περιλαμβάνει κείμενα τα οποία διαφωτίζουν κάποιες από τις απορίες για το διάστημα και τον χρόνο. Μεταξύ αυτών, κείμενο του κριτικού φωτογραφίας Owen Edwards και κείμενα των αστροναυτών του Hubble, Charles F. Bolden, Jr., John Mace Grunsfeld και Zoltan Levay.
https://www.in.gr/2020/05/21/entertainment/hubble-epeteiako-almpoum-gia-ta-30-xronia-tou-diastimikou-tileskopiou/

30 νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Cheesy Grin

Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble φέτος έγινε 30 ετών και για την περίσταση η NASA δημοσίευσε 30 νέες επεξεργασμένες φωτογραφίες του με γαλαξίες, σμήνη άστρων και νεφελώματα. Και υπάρχει κάτι ιδιαίτερο σ’ αυτά τα 30 «ουράνια διαμάντια»: Αν διαθέτουμε τηλεσκόπιο μπορούμε να τα εντοπίσουμε από την αυλή του σπιτιού μας. Μάλιστα, κάποια από αυτά μπορούν να εντοπιστούν με κιάλια ή ακόμα και με γυμνό μάτι.
φωτογραφίες:

Το σφαιρωτό σμήνος NGC 5286

Ο γαλαξίας NGC 5248
Ο γαλαξίας NGC 5248

Σφαιρωτό σμήνος NGC 4372

Ο γαλαξίας NGC 3626

Το σκοτεινό νεφέλωμα Σάκος Ανθράκων

Ανοικτό σμήνος NGC 6193

Ο γαλαξίας NGC 185

Ο γαλαξίας NGC 5005

Το ανοικτό σμήνος NGC 2477

Ο γαλαξίας NGC 3115

Δείτε τις υπόλοιπες ΕΔΩ: https://www.nasa.gov/content/goddard/hubble-s-caldwell-catalog

Τα αστρικά αντικείμενα αυτών των φωτογραφιών συμπεριλαμβάνονται στον αστρονομικό κατάλογο Caldwell ο οποίος αποτελείται από 109 αστρικά σμήνη, νεφελώματα και γαλαξίες που προσφέρονται για παρατήρηση από ερασιτέχνες αστρονόμους. Τον συνέταξε ο Patrick Moore και ονομάστηκε έτσι από το δεύτερο επώνυμο του Moore που είναι «Caldwell».
https://physicsgg.me/2020/12/12/30-%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9/

30 νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Cheesy Grin

Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble φέτος έγινε 30 ετών και για την περίσταση η NASA δημοσίευσε 30 νέες επεξεργασμένες φωτογραφίες του με γαλαξίες, σμήνη άστρων και νεφελώματα. Και υπάρχει κάτι ιδιαίτερο σ’ αυτά τα 30 «ουράνια διαμάντια»: Αν διαθέτουμε τηλεσκόπιο μπορούμε να τα εντοπίσουμε από την αυλή του σπιτιού μας. Μάλιστα, κάποια από αυτά μπορούν να εντοπιστούν με κιάλια ή ακόμα και με γυμνό μάτι.
10 φωτογραφίες:
Το σφαιρωτό σμήνος NGC 5286
Ο γαλαξίας NGC 5248
Σφαιρωτό σμήνος NGC 4372
Ο γαλαξίας NGC 3626
Το σκοτεινό νεφέλωμα Σάκος Ανθράκων
Ανοικτό σμήνος NGC 6193
Ο γαλαξίας NGC 185
Ο γαλαξίας NGC 5005
Το ανοικτό σμήνος NGC 2477
Ο γαλαξίας NGC 3115
Δείτε τις υπόλοιπες ΕΔΩ:
https://www.nasa.gov/content/goddard/hubble-s-caldwell-catalog
Τα αστρικά αντικείμενα αυτών των φωτογραφιών συμπεριλαμβάνονται στον αστρονομικό κατάλογο Caldwell ο οποίος αποτελείται από 109 αστρικά σμήνη, νεφελώματα και γαλαξίες που προσφέρονται για παρατήρηση από ερασιτέχνες αστρονόμους. Τον συνέταξε ο Patrick Moore και ονομάστηκε έτσι από το δεύτερο επώνυμο του Moore που είναι «Caldwell».
https://physicsgg.me/2020/12/12/30-%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9/