Τα σχέδια για τη «μεγάλη έξοδο» της ανθρωπότητας.

Τα σχέδια για τη «μεγάλη έξοδο» της ανθρωπότητας.

Τα σχέδια και οι μπίζνες για τον εποικισμό του Διαστήματος. Η Σελήνη, ο Άρης και αποικίες σε γήινη τροχιά είναι πιθανές επιλογές...

Η ζωή στο εγγύς μέλλον, όπως τη φαντάζεται ο ιδρυτής της Amazon Τζεφ Μπέζος, θα μοιάζει σε πολλά με τη σημερινή. Οι άνθρωποι θα αναπτύσσουν κοινωνικές σχέσεις, θα μετακινούνται για να πάνε στη δουλειά τους και θα ξεκουράζονται τα σαββατοκύριακα. Η μόνη διαφορά είναι ότι θα ζούμε σε τεράστιους περιστρεφόμενους κυλίνδρους, που θα μοιάζουν πολύ με τον πλανήτη μας αλλά θα βρίσκονται σε τροχιά γύρω του.

Ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, σύμφωνα με το περιοδικό «Forbes», είναι ένας από τους πολλούς που σκέφτονται σοβαρά τι θα μπορούσαν να κάνουν οι άνθρωποι εάν χρειαστεί ποτέ να αναπτύξουν μόνιμες εγκαταστάσεις εκτός της Γης.

Το όραμα του Τζεφ Μπέζος βασίζεται σε ιδέες που πρωτοπαρουσίασε τη δεκαετία του 1970 ο επιστήμονας του Πρίνστον Τζέραλντ Ο’ Νιλ. Πρότεινε οι άνθρωποι να ζουν σε ένα σετ δίδυμων κυλίνδρων, ο κάθε ένας από τους οποίους θα είχε διάμετρο 6,43 χιλιόμετρα και μήκος 25,7 χιλιόμετρα. Οι κύλινδροι θα περιστρέφονταν αντίστροφα ώστε να κοιτάζουν διαρκώς τον ήλιο.

Σε μια πρόσφατη εκδήλωση για τη διαστημική του εταιρεία Blue Origin, ο Μπέζος πρότεινε ότι μια σειρά από αυτές τις αποικίες θα μπορούσαν να σχεδιαστούν για συγκεκριμένες χρήσεις: κάποιες για κατοικίες, άλλες για βιομηχανίες και άλλες για διασκέδαση. Πρότεινε ακόμη κάποιοι από τους κυλίνδρους να έχουν χαμηλότερη βαρυτική έλξη ώστε οι κάτοικοι «να μπορούν να φτάσουν πετώντας με τα δικά τους φτερά». Οι καιρικές συνθήκες θα ήταν «σε όλη τη διάρκεια του χρόνου όπως την πιο όμορφη μέρα στο Μάιου» είπε αναφερόμενος στο γραφικό νησί της Χαβάης. «Φανταστείτε πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η αρχιτεκτονική εάν δεν χρειαζόταν να εκπληρώσει τον πρωταρχικό της σκοπό, που είναι να παρέχει καταφύγιο» είπε σε μια εκδήλωση στην Ουάσιγκτον τον περασμένο Μάιο.

Ο Τζεφ Μπέζος δεν είναι ο μοναδικός που ερευνά την ιδέα της ζωής στο Διάστημα. Καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο εμφανείς, κυβερνήσεις, επιστήμονες και επιχειρηματίες σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να μελετούν πιο σοβαρά σχέδια, που κάποτε θεωρούνταν ότι ανήκουν περισσότερο στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

«Οι άνθρωποι ανέκαθεν αποδείκνυαν πως θα κάνουν ό,τι χρειάζεται προκειμένου να επιβιώσουν» λέει η Τερέζε Γκρίμπελ, αναπληρώτρια βοηθός διαχειρίστρια προγραμμάτων στη Διεύθυνση Αποστολών Διαστημικής Τεχνολογίας της ΝΑSΑ. «Εάν η Γη καταστεί μη βιώσιμη, τότε θα έχουμε λόγο να πάμε κάπου αλλού».

Υπάρχουν και άλλα σχέδια για εποικισμό του Διαστήματος με διαφορετικούς τρόπους. Η Γκρίμπελ προβλέπει ότι έως το 2028 οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν κανονικά στη Σελήνη, εάν η ΝΑSΑ καταφέρει να βρει τον τρόπο να επιβιώσουν από την παγερή σεληνιακή νύχτα. Την ίδια ώρα, ο ιδρυτής του SpaceX Έλον Μασκ προκρίνει την επιλογή του Άρη, παρά το μακρύτερο ταξίδι.

Εξορύξεις στο φεγγάρι

Η βασική πρόκληση πίσω από κάθε πρόταση είναι να βρεθεί τρόπος ώστε να εξάγονται πόροι από όπου και αν επιλέξουν να ζήσουν οι άνθρωποι. Στην περίπτωση της Σελήνης αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι θα χρησιμοποιηθεί ο πάγος που βρέθηκε πρόσφατα στους πόλους της και θα μετατραπεί σε νερό, οξυγόνο και υδρογόνο για καύσιμα.

Η ISpace είναι μόνο μια από τις λίγες εταιρείες που πιστεύουν ότι μια τέτοια ευκαιρία θα μπορούσε να αποδειχθεί επικερδής. Η γιαπωνέζικη αυτή εταιρεία αναφέρει ότι συγκέντρωσε σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια για την εκστρατεία της να πάει στη Σελήνη και να αρχίσει εργασίες εξόρυξης. Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλός της Τακέσι Χακαμάντα λέει ότι αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για να στηθεί μια μόνιμη αποικία εκεί.

«Το μεγαλύτερο εμπόδιο στον εποικισμό του Διαστήματος είναι να βρεθούν οι πόροι που χρειάζονται για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες μεταφοράς» λέει ο κ. Χακαμάντα. «Χρειαζόμαστε μεγάλες ποσότητες προωθητικών καυσίμων, επομένως οι εξορύξεις στη Σελήνη είναι ο καλύτερος τρόπος για να τα πάρουμε»

Οι εξορύξεις στο φεγγάρι αποτελούν ζωτικό στοιχείο και στα σχέδια του Τζεφ Μπέζος. Έχει υποσχεθεί ότι θα πουλάει μερίδιο ύψους 1 δισ. δολαρίων από τις μετοχές του στην Amazon κάθε χρόνο ώστε να συμβάλει στη χρηματοδότηση του Blue Orizon, που σχεδιάζεται να προσσεληνωθεί έως το 2024.

Ακόμη και οι πιο ενθουσιώδεις όμως δεν κρύβουν τον σκεπτικισμό τους για το πόσο θα μπορούσε να τελεσφορήσει το σχέδιο των εξορύξεων στο φεγγάρι.

Ο Αλ Γκλόμπους, πρώην εργολάβος στη ΝΑSΑ, είναι υπέρμαχος των αποικιών του Ο' Νιλ, πιστεύει όμως ότι τα υλικά θα πρέπει να προέλθουν από τη Γη και όχι από κάποιο άλλο πλανητικό σώμα. «Οι εξορύξεις στη Γη παρουσιάζουν διαρκώς προβλήματα» λέει. «Δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε στη Σελήνη και σίγουρα όχι από την πρώτη φορά».

Εποικισμός του Άρη με... πυρηνικά

Κάποιοι πιστεύουν ότι ούτε το φεγγάρι ούτε οι ειδικά σχεδιασμένες αποικίες θα είναι ποτέ τόσο μεγάλες ώστε να φιλοξενήσουν την ανθρωπότητα σε περίπτωση που τελειώσουν οι πόροι της Γης. Ο Έλον Μασκ θα μπορούσε να το αντισταθμίσει αυτό με το σχέδιό του να μεταφέρει ανθρώπους στον Άρη μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια ως πρώτο βήμα για τον σταδιακό εποικισμό του πλανήτη. Λέει ότι μπορεί να υπερβεί τις συνθήκες ψύχους του Άρη πυροδοτώντας πυρηνικές εκρήξεις στην ατμόσφαιρά του -ένα σχέδιο που έχει ονομάσει «Ρίξτε πυρηνικά στον Άρη».

Οι επικριτές λένε ότι τα σχέδια αυτά είναι οι μάταιες φαντασιώσεις μεσόκοπων ανδρών, που όμως απειλούν να αποσπάσουν την προσοχή από τις προσπάθειες να επιλυθεί το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής στη Γη. Η Έμιλι Κάνιγχαμ, εργαζόμενη στην Amazon, είπε στον Μπέζος στην ετήσια συνέλευση μετόχων της εταιρείας φέτος: «Αυτή που χρειάζεται απεγνωσμένα μια θαρραλέα ηγεσία είναι η Γη, ο πλανήτης όπου ζούμε, και όχι μακρινά μέρη στο διάστημα».

Δαπανηρές αποστολές

Η ISpace προβλέπει ότι θα χρειαστούν το λιγότερο 10 δισεκατομμύρια δολάρια για να αρχίσει η παραγωγή καυσίμων από τον πάγο στη Σελήνη, κάτι που θα απαιτήσει σοβαρές επενδύσεις από τις κυβερνήσεις. Κάτι τέτοιο ωστόσο μοιάζει απίθανο με δεδομένα τα πιο επείγοντα εσωτερικά προβλήματα που προσπαθούν να επιλύσουν οι πιο ανεπτυγμένες χώρες.

Παρ' όλα αυτά, κάποιοι από εκείνους που εμπλέκονται στην έρευνα του διαστήματος προβλέπουν ότι, καθώς οι πειραματικές αποστολές θα αρχίσουν να αποδίδουν καρπούς, το ενδιαφέρον πολιτών και κυβερνήσεων για τον διαπλανητικό εποικισμό θα αυξάνεται δίνοντάς τους την πνοή που χρειάζεται.

Η Τερέζα Γκρίμπελ λέει: «Από τη στιγμή που θα αρχίσεις να κατασκευάζεις τις υποδομές που χρειάζονται για να αποσπάς πόρους από τη Σελήνη, θα είσαι σε θέση να συντηρείς τους ανθρώπους για όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Γίνεται πιο αληθινό όσο αρχίζεις να το κάνεις».

https://tvxs.gr/news/sci-tech/tha-mporoyn-oi-anthropoi-na-zisoyn-alloy-ean-i-gi-ginei-abiot

 

Σχολιο:Κατ΄αρχην ειναι τεραστιο λαθος να βλεπουμε την εξερευνηση του Διαστηματος μεσα απο το πρισμα «Εάν η Γη καταστεί μη βιώσιμη, τότε θα έχουμε λόγο να πάμε κάπου αλλού»Εδω θα πρεπει να παλεψουμε για την κλιματικη αλλαγη χωρις καμια αλλη σκεψη!!!

Τωρα το ονειρο της κατακτησης της Σεληνης σε πρωτο βημα και μετα του Αρη και αργοτερα η ερευνα ολου του ηλιακου συστηματος με επανδρωμενες προσεγγισεις σε ολους τους πλανητες κ.λ.π. θα μπορει να γινει δυνατη αν αντιμετωπισθουν αποφασιστικα τα εξης θεματα:

1)Αυξηση της ταχυτητας των διαστημικων πυραυλων.

2)Αντιμετωπιση της θανατηφορας κοσμικης ακτινοβολίας(Εδω πιστευω οτι η νανοτεχνολογια μπορει να κανει το θαυμα)

3)Money-Money-Money

4)και το σημαντικοτερο συνεργασια ολων των διαστημικων φορεων των κρατων(ΗΠΑ-Ρωσια-Κινα-Ιαπωνια κ.λ.π)Κανενας δεν θα παει μονος!!![/b]

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Πώς ακριβώς η "νανοτεχνολογία" θα κάνει το θαύμα; Και τι ακριβώς σας κάνει να το πιστεύετε αυτό;

Φιλε Vensius

Οπως ξερουμε ως τωρα ο Μολυβδος αποτελει το κυριο μεταλλο προστασιας απο την κοσμικη ακτινοβολία.Ο Μολυβδος ειναι ελλατος,λιωνει σε χαμηλη σχετικα θερμοκρασία και δεν οξειδώνει.Το μειονεκτημα του ειναι το βαρος με αποτελεσμα μια ασπιδα μολυβδου να εχει μεγαλο βαρος που ειναι προβλημα για τα διαστημικα σκάφη.Ομως η νανοτεχνολογια μπορει να προσφερει ασπιδες νανοσωματιδιων σε ελλατη βαση που μαζι με την ερευνα που μπορει να γίνει για αλλα πιθανα υλικα(σπανιες ισως γαιες) να προσφερουν φορμες προστασίας σχετικα μικρου βαρους που θα μπορουν να ντυσουν τα διαστημικα μας σκαφη!!!

Και γυρω απο αυτο μια σημερινή ειδηση!

Superhero Γιλέκα για να προστατεύσει τους ανθρώπους από την ακτινοβολία του διαστήματος.

Με το πρόγραμμα Artemis, η NASA πλησιάζει στο να στείλει τους ανθρώπους πίσω στο φεγγάρι και στη συνέχεια στον Άρη. Μία από τις πιεστικές προκλήσεις που πρέπει να ξεπεράσει η διαστημική υπηρεσία είναι η σκληρή ακτινοβολία που υπάρχει εκτός της ατμόσφαιρας της Γης

Για την καταπολέμηση του προβλήματος, η NASA εγκαινίασε το γιλέκο Astrorad στην τελευταία αποστολή εμπορικής προμήθειας της Northrop Grumman. Σε αντίθεση με τα κοστούμια, το γιλέκο είναι εύκαμπτο και κινείται με τους αστροναύτες σαν να ήταν κατασκευασμένο από spandex (αλλά δεν είναι). Είναι σχεδιασμένο για να προστατεύει τα πιο ευάλωτα όργανα του ανθρώπινου σώματος.

Το γιλέκο Astrorad σχεδιάστηκε με τη συνεργασία της NASA, της Ισραηλινής Υπηρεσίας Διαστήματος, της Lockheed Martin και της Stemrad, μια εκκίνηση που ανέπτυξε το γιλέκο. Η Stemrad αρχικά επικεντρώθηκε στην κατασκευή προστατευτικού εξοπλισμού για πρώτους ανταποκριτές που ασχολούνται με πυρηνικά ατυχήματα και στη συνέχεια επεκτάθηκε σε διαστημική τεχνολογία δημιουργώντας ένα γιλέκο που προστατεύει όργανα ευαίσθητα σε ασθένεια ακτινοβολίας ή καρκίνο χωρίς να επηρεάζει την κινητικότητα.

«Το Astrorad είναι πολύ μοναδικό υπό την έννοια ότι χρησιμοποιεί την αρχή της επιλεκτικής θωράκισης και με αυτόν τον τρόπο παρέχει αυξημένη προστασία στα πιο ευαίσθητα όργανα και μυελό των οστών», λέει ο Oren Milstein, Διευθύνων Σύμβουλος της Stemrad. Το γιλέκο, το οποίο είναι κατασκευασμένο από ένα πλέγμα πολυαιθυλενίου, είναι το παχύτερο γύρω από τους πνεύμονες και τον γαστρεντερικό σωλήνα, καθώς και τα στήθη και τις ωοθήκες των γυναικών αστροναυτών.

Το γιλέκο είναι βαρύ - ζυγίζει σχεδόν 23 κιλά - το οποίο δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα στην μικροβαρύτητα. Σύντομα θα υποβληθεί σε δοκιμασία κίνησης: οι αστροναύτες θα το φορούν ενώ θα εκτελούν τακτικές εργασίες στο διαστημικό σταθμό, όπως η νοικοκυριό ή η άσκηση. «Η βασική μας πρόκληση για να ξεπεράσουμε είναι η αεροδυναμική, φυσικά», λέει ο Milstein. «Προκειμένου να προστατευθείτε, χρειάζεστε αποτελεσματική χρήση της μάζας αλλά και να την κάνετε ευέλικτη».

Το 2021, το Astrorad θα ταξιδέψει πάνω στο διαστημικό σκάφος Orion στο φεγγάρι, επιτρέποντας στους ερευνητές του Stemrad να γνωρίσουν καλύτερα τον τύπο ακτινοβολίας που αντιμετωπίζουν όταν πρόκειται για ταξίδια στο βαθύ διάστημα. Θεωρητικά, η αποτελεσματικότητα του Astrorad είναι συγκρίσιμη με αυτή ενός καταφυγίου καταιγίδας. Οι αστροναύτες δεν θα είναι υποχρεωμένοι να το φορούν όλη την ώρα, αλλά μάλλον μπορούν να φέρουν μαζί τους τα γιλέκα σε περίπτωση ακτινοβολίας που θα ανιχνευθεί από τους αισθητήρες του Orion. ότι παίρνουμε από αυτό το εργονομικό πείραμα ... στη συνέχεια το συνδυάσαμε με τα δεδομένα της Artemis 1 στα τέλη του 2020 και παίρνουμε πραγματικές πληροφορίες για τις επιδόσεις στο περιβάλλον ακτινοβολίας », λέει ο Milstein. «Συνδυάστε τα δύο αυτά και θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε την απόδοση και το σχεδιασμό για το περιβάλλον ακτινοβολίας σε βάθος».

https://asgardia.space/en/news/Superhero-Vests-to-Protect-Humans-from-Space-Radiation

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Κοιτάξτε κ. Δρόσο, η νανοτεχνολογία δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα ως προς τη θωράκιση. Νανοσωματίδια δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε αλλά ό,τι και να εννοείτε, η θωράκιση απέναντι σε ακτινοβολίες υψηλών ενεργειών (γ) είναι μόνο ΜΟΝΟ, η παρεμβολή μάζας. Το φωτόνιο γ δεν απορροφάται από καμία χημική ένωση ή στοιχείο διότι η ενέργεια του είναι μεγαλύτερη από οποιοδήποτε χημικό δεσμό, είναι μεγαλύτερη ακόμα και από το πηγάδι δυναμικού των ηλεκτρονίων στα s τροχιακά. Το μόνο που μπορεί να σταματήσει ένα φωτόνιο γ είναι η εξασθένιση του λόγω των διαδοχικών Compton συγκρούσεων του με ηλεκτρόνια. Και θέλουμε πολλά ηλεκτρόνια άρα θέλουμε ένα πυκνό στρώμα ύλης. Η ατμόσφαιρα μας ισοδυναμεί με περίπου 1,5 μέτρο ατσάλι. Δηλαδή από τα 400χλμ ως την επιφάνεια της Γης παρεμβάλλεται μάζα αέρα ίση με περίπου 1,5 μέτρο ατσάλι. Οπότε η ιδέα ότι η νανοτεχνολογία μπορεί να βελτιώσει τη θωράκιση ως προς την παρεμβολή μάζας είναι λαθεμένη. Ως προς λειτουργικά στοιχεία (πιο εύκαμπτη κτλ) ίσως μπορεί κάτι να προσφέρει. Το πρόβλημα όμως παραμένει. Φιλικά.

Φιλε Vensius

Ευχαριστω πολυ για την εξηγηση σου για την κοσμική ακτινοβολια!!!

Και το μεγαλο ερωτημα παραμενει;

Με τι τελικα θα μπορουσαμε να θωρακίσουμε τα διαστημικα μας σκαφη που θα πετουν στο συμπαν απο την κοσμική ακτινοβολια;

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Με εφαρμογή κατάλληλου μαγνητικού πεδίου γύρω απο το σκάφος,αλλά και στις διαστημικές αποικίες,όπως ακριβώς γίνεται και με το μαγνητικό πεδίο της Γης,που εκτρέπει το μεγαλύτερο μέρος της κοσμικής ακτινοβολίας!

Φυσικά θα χρειαστεί και εσωτερική θωράκιση με κατάλληλα υλικά.Ο μόλυβδος θα πρόσθετε αρκετή μάζα στο σκάφος,και δεν ξέρω αν θα ήταν λειτουργική μια τέτοια θωράκιση....

Φιλικά-Κώστας

Όταν λέμε κοσμική ακτινοβολία εννοούμε σωματιδιακή καταιγίδα (πρωτόνια, ηλεκτρόνια, πυρήνες α) και ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (ιονίζουσες ακτινοβολίες Χ και γ). Το μαγνητικό πεδίο θα μπορούσε να παγιδεύσει τα φορτισμένα σωματίδια αλλά θα έπρεπε να εκτείνεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το διαστημόπλοιο διότι τα φορτισμένα σωματίδια παγιδεύονται στις δυναμικές γραμμές του μαγνητικού διπόλου, κάνουν τριών ειδών κινήσεις που υπό κατάλληλες προυποθέσεις μπορούν να φτάσουν ως το εσωτερικό του σκάφους.

 

Για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, προφανώς το μαγνητικό πεδίο δεν μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα. Τα φωτόνια Χ και γ διαπερνούν τα υλικά και σκεδάζονται μόνο με συγκρούσεις. Γι' αυτό το μόνο που μπορεί να τα σταματήσει είναι μαζική θωράκιση με μεγάλο πάχος πυκνών υλικών.

 

Οι αστροναύτες βομβαρδίζονται με Χ και γ διαρκώς. Γνωρίζουμε ότι το ανθρώπινο σώμα αντέχει για έναν τουλάχιστον χρόνο. Αλλά ο ISS είναι σχεδόν στην επιφάνεια της Γης οπότε θωρακίζεται πλήρως από το μαγνητικό πεδίο. Οι μόνοι αστροναύτες που βομβαρδίστηκαν με σωματιδιακή ακτινοβολία ήταν όσοι πήγαν στη Σελήνη κι αυτό μόνο για 6-7 μέρες.

Κι αυτή η ιδέα για τις διαστημικές "σφεντόνες" φαίνεται αρκετά κομψή

και συμφέρουσα. Βέβαια δε γίνεται να μας πάει σε άλλα αστρικά συστήματα

αλλά για το δικό σας ηλιακό σύστημα δείχνει μια χαρά.

 

Είναι από το γνωστό Kurzgesagt

 

Ελαφρύτερες ασπίδες προστασίας κατά της ραδιενεργής ακτινοβολίας.

Νέα μελέτη επιστημόνων στο North Carolina State University υποδεικνύει πως ένα υλικό που αποτελείται από μια πολυμερική ένωση με σωματίδια τριοξειδίου του βισμουθίου υπόσχεται πολλά ως προς την αντικατάσταση των υλικών που χρησιμοποιούνται συμβατικά για προστασία από την ακτινοβολία- όπως ο μόλυβδος.

Το υλικό αυτό είναι ελαφρύ, αποτελεσματικό στην προστασία από την ιοντίζουσα ακτινοβολία, όπως οι ακτίνες Γάμμα, και μπορεί να κατασκευάζεται γρήγορα, καθιστώντας το ένα πολλά υποσχόμενο υλικό για χρήση σε εφαρμογές όπως η εξερεύνηση του διαστήματος και η ιατρική.

«Τα συμβατικά υλικά προστασίας από την ακτινοβολία, όπως ο μόλυβδος, είναι συχνά δαπανηρά, βαρέα και τοξικά για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον» είπε ο Γκε Γιανγκ, επίκουρος καθηγητής πυρηνικής μηχανικής στο NC State και ένας εκ των συντακτών σχετικού επιστημονικού άρθρου. «Αυτή η proof of concept μελέτη δείχνει πως η ένωση τριοξειδίων του βισμουθίου θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αποτελεσματική ασπίδα κατά της ακτινοβολίας, ενώ μετριάζει τα μειονεκτήματα που συνδέονται με τα παραδοσιακά υλικά προστασίας».

Στη νέα αυτή μελέτη οι ερευνητές έδειξαν πως μπορούσαν να δημιουργήσουν την ένωση χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που βασίζεται στο υπεριώδες φως, αντί να βασίζονται σε χρονοβόρες τεχνικές υψηλών θερμοκρασιών. Όπως ανέφερε ο Γιανγκ, η μέθοδος αυτή επέτρεψε τη δημιουργία της ένωσης μέσα σε μερικά λεπτά και σε θερμοκρασία δωματίου. Επίσης, οι δοκιμές που έγιναν για να διαπιστωθούν οι μηχανικές ιδιότητες του υλικού έδειξαν πως είναι αποτελεσματικό στην προστασία από ακτίνες Γάμμα, ενώ παράλληλα είναι ελαφρύ και δυνατόν. «Δουλεύουμε πάνω στην περαιτέρω βελτίωση αυτής της τεχνικής, προκειμένου να έχουμε τις καλύτερες επιδόσεις από το υλικό» πρόσθεσε ο Γιανγκ.

https://www.naftemporiki.gr/story/1598789/elafruteres-aspides-prostasias-kata-tis-radienergis-aktinobolias

 

Σχολιο:Η προσπαθεια για την προστασια απο τις ακτινοβολίες συνεχίζεται ακαταπαυστα και πιστευω οτι σε λιγα χρόνια θα εχουμε τις καταλληλες ασπιδες προστασίας απο την κοσμικη ακτινοβολια για τα διαστημοπλοια μας που θα πηγαινουν Σελήνη και Αρη αργότερα!!!

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Έρευνα: Μύκητας που απορροφά ακτινοβολία του Τσερνόμπιλ, ίσως προστατεύει τους αστροναύτες στον Άρη.

Ο Άρης παραμένει μυστήριο για τους επιστήμονες και μια νέα μελέτη προτείνει πως ένας που μύκητας που εντοπίστηκε στο Τσερνόμπιλ, ίσως βοηθά στην προστασία από την ακτινοβολία του «κόκκινου πλανήτη».

Ανατρεπτικά είναι τα δεδομένα μελέτης, που επικαλείται το «New Scientist» σύμφωνα με την οποία μύκητας που εντοπίστηκε στο Τσερνόμπιλ, εκεί όπου έγινε η πυρηνική καταστροφή, ίσως βοηθά στην προστασία των αστροναυτών στον Άρη.

Συγκεκριμένα, Αμερικανοί επιστήμονες προτείνουν τη χρήση ασπίδων ακτινοβολίας από μύκητα που ανακαλύφθηκε ότι αναπτύσσεται στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, το 1991μ και ο οποίος εμφανίζει προφανώς ικανότητα αποκλεισμού και απορρόφησης κοσμικής ακτινοβολίας.

Μάλιστα, ο Νιλς Άβερες, καθηγητής στο Στάνφορντ και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης επισημαίνει:

«Αυτό που κάνει τον μύκητα υπέροχο είναι ότι χρειάζεστε μόνο λίγα γραμμάρια για να αρχίσετε. Πολλαπλασιάζεται μόνος του και αυτο-θεραπεύεται, επομένως ακόμα και αν ακόμα και αν υπάρχει ηλιακή έκλαμψη που καταστρέφει σημαντικά την ασπίδα ακτινοβολίας, θα μπορέσει να αναπτυχθεί ξανά σε λίγες ημέρες».

Οι ερευνητές υποστηρίζουν, ακόμα, ότι ένα στρώμα μύκητα πάχους περίπου 21 εκατοστών θα μπορούσε «να αναιρέσει σε μεγάλο βαθμό το ισοδύναμο δόσης της ακτινοβολίας του περιβάλλοντος στην επιφάνεια του Άρη».

Προηγουμένως, ο Δρ. Καστούρι Βενκατεσβαράν, ανώτερος ερευνητής σε εργαστήριο της NASA, ο οποίος πραγματοποίησε επίσης πειράματα στον μύκητα, πρότεινε η δύναμη απορρόφησης της ακτινοβολίας του οργανισμού να εξαχθεί και να συντεθεί ακόμα και σε μορφή φαρμάκου.

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/899996_ereyna-mykitas-poy-aporrofa-aktinovolia-toy-tsernompil-isos-prostateyei

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Brain Vs. Κοσμικές Ακτίνες: Νέα Αντίμετρα

Οι επιστήμονες δημοσιεύουν τα τελευταία ευρήματα σχετικά με την ακτινοπροστασία στο διάστημα

Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια οδήγησε σε μερικές νέες συναρπαστικές ανακαλύψεις σχετικά με την επίδραση της διαστημικής ακτινοβολίας στα ζωντανά όντα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, «κατά τη διάρκεια αποστολών στο βαθύ διάστημα, οι αστροναύτες θα έχουν 10 φορές μεγαλύτερη έκθεση στο GCR (γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία) από ό,τι όταν βρίσκονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου οι αστροναύτες προστατεύονται από τη γήινη μαγνητόσφαιρα. [Ως εκ τούτου], είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοήσουμε πώς το GCR θα επηρεάσει τις γνωστικές και λειτουργικές δυνατότητες των αστροναυτών, επηρεάζοντας έτσι την επιτυχία της αποστολής. "Στην κοινή τους προσπάθεια να διευκολύνουν την περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος από ανθρώπους την επόμενη δεκαετία, η Δρ. Susanna Rosi και οι συνεργάτες της την αποκαλυπτική έρευνά τους σε ποντίκια. Η ομάδα εξέτασε τη γνωστική και λειτουργική απόδοση των τρωκτικών σε μια σειρά πειραμάτων που περιελάμβαναν προσομοίωση GCR. Δεδομένου ότι η χωρική μάθηση σε αυτό το είδος λειτουργεί όπως η ανθρώπινη δηλωτική μνήμη, η οποία μας επιτρέπει να θυμόμαστε καθημερινά γεγονότα και γεγονότα, οι επιπτώσεις αυτής της νέας μελέτης για μελλοντικές αποστολές στο βαθύ διάστημα δεν μπορούν να υπερεκτιμηθούν.

Παρατηρώντας τη δραστηριότητα της μικρογλοίας, ή των έμφυτων κυττάρων του εγκεφάλου του ανοσοποιητικού, σε ποντίκια μετά την έκθεσή τους σε ακτινοβολία, οι επιστήμονες ανακάλυψαν: «Η αλλαγή των φαινοτύπων της μικρογλοίας θα μπορούσε να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τον μετριασμό των γνωστικών και κυτταρικών αλλαγών που προκαλούνται από το GCR κατά τη διάρκεια της πτήσης στο διάστημα.» Κατάφεραν. να επαληθεύσει ότι η εφαρμογή προσωρινής εξάντλησης αυτών των κυττάρων λίγο μετά τον αντίκτυπο μπορεί να μετριάσει τα ελλείμματα χωρικής μάθησης.

Οι ερευνητές του UC εξέτασαν γνωστικά και συμπεριφορικά ελλείμματα σε ποντίκια υπό GCR

Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης πρώιμους βιοδείκτες περιφερικού αίματος που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόβλεψη ποια αρσενικά τρωκτικά είναι επιρρεπή να υποφέρουν από γνωστική εξασθένηση. Σύμφωνα με τον Δρ Rosi, το φύλο των ατόμων είναι ένας σημαντικός παράγοντας: «Έχουμε δείξει στο παρελθόν σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 ότι χρησιμοποιώντας ένα διαφορετικό αλλά παρόμοιο δοσολογικό σχήμα, τα θηλυκά ποντίκια προστατεύτηκαν από τις επιπτώσεις της διαστημικής ακτινοβολίας. Πιστεύουμε ότι αυτές οι διαφορές φύλου οφείλονται στον τρόπο με τον οποίο τα έμφυτα μικρογλοία του ανοσοποιητικού συστήματος ανταποκρίνονται (σε αρσενικά ποντίκια) ή δεν ανταποκρίνονται (σε θηλυκά ποντίκια) στην ακτινοβολία ».

Η ομάδα εμπειρογνωμόνων δεν βρήκε στοιχεία για άλλες γνωστικές (αναγνώριση, κοινωνική μνήμη) ή συμπεριφορικές (κοινωνικότητα, άγχος) ανωμαλίες, ούτε εστίασε σε σημαντικά ζητήματα έκθεσης σε διαστημική ακτινοβολία όπως ο καρκίνος. Τονίζουν το γεγονός ότι αν και οι κοσμικές ακτίνες είναι η κρίσιμη πρόκληση για τα ανθρώπινα ταξίδια στο διάστημα, άλλοι στρεσογόνοι παράγοντες που περιμένουν να εξεταστούν σε συνδυασμό με προσομοίωση GCR είναι η μικροβαρύτητα, το εχθρικό περιβάλλον, η απόσταση από τον πλανήτη μας και τα αλλοιωμένα πρότυπα ύπνου. Έτσι, η επόμενη εστιακή περιοχή για τους ερευνητές είναι η μελέτη συμπεριφορικών και γνωστικών ελλειμμάτων που προκαλούνται από συνδυασμό των παραπάνω. Η ανθρώπινη ασφάλεια πέρα από τη γήινη τροχιά είναι επιτακτική όχι μόνο για τους επαγγελματίες αστροναύτες, αλλά για κάθε άτομο που επιθυμεί να ζήσει, να εργαστεί και να έχει οικογένεια στο διάστημα. Το πρώτο μωρό που γεννήθηκε έξω από τον πλανήτη, που είναι μια άλλη προσπάθεια στόχος του Διαστημικού Έθνους, είναι να έρθει στον κόσμο προσεκτικά προστατευμένο από τις γαλαξιακές ακτίνες.

https://asgardia.space/en/news/Brain-Vs-Cosmic-Rays-New-Countermeasures

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Ένα μοναδικό σύνθετο υλικό για προστασία από την ακτινοβολία δοκιμάζεται στον ISS
Το Ρωσικό Τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποιεί το επιστημονικό πείραμα «Protective Composite» για να δοκιμάσει ένα πολυμερές σύνθετο υλικό ως πιθανή προστασία για τους αστροναύτες από την ακτινοβολία.
Κατά τη δημιουργία του κύτους των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών και των τροχιακών σταθμών, χρησιμοποιείται αλουμίνιο, το οποίο δεν προστατεύει από την ακτινοβολία νετρονίων που προκύπτει από την αλληλεπίδραση σωματιδίων υψηλής ενέργειας με μεταλλικά υλικά του διαστημικού σκάφους, αλλά το παράγει. Από αυτή την άποψη, για την επιτυχή υλοποίηση μακροπρόθεσμων διαστημικών πτήσεων, απαιτείται εξαιρετικά αποτελεσματική ακτινοπροστασία τόσο για τους αστροναύτες όσο και για τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό επί του σκάφους.
Το Κρατικό Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Belgorod με το όνομα V.G. Ο Σούχοφ μαζί με τους Yu.A. Το Gagarin (μέρος της Roscosmos State Corporation), αναπτύχθηκε ένα μοναδικό σύνθετο πολυμερές.
Τον Φεβρουάριο του 2022, το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-19 παρέδωσε δύο δείγματα επιστημονικού εξοπλισμού στον ISS, τα οποία τοποθετήθηκαν κοντά στο φινιστρίνι στην αριστερή καμπίνα κοσμοναυτών στη ρωσική μονάδα εξυπηρέτησης Zvezda. Ο επιστημονικός εξοπλισμός περιλαμβάνει ένα κυλινδρικό δοχείο από σύνθετο πολυμερές, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του οποίου υπάρχουν ανιχνευτές για την καταγραφή της δόσης από τις ζώνες ακτινοβολίας της Γης και τη γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία.
Τον Σεπτέμβριο, το πρώτο κοντέινερ επέστρεψε στη Γη με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-21 μετά από έξι μήνες έκθεσης, ενώ το δεύτερο παρέμεινε στην καμπίνα του σταθμού για έναν ακόμη χρόνο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μελετών εδάφους, οι επιστήμονες θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η χρήση ενός σύνθετου πολυμερούς είναι πολλά υποσχόμενη. Επιπλέον, σχεδιάζεται να δοκιμαστεί στο μέλλον στην εξωτερική επιφάνεια του ISS.
Τον Δεκέμβριο, στο Δεύτερο Συνέδριο Νέων Επιστημόνων στο Σότσι, ο κοσμοναύτης της Roscosmos Denis Matveev μίλησε για τα πρώτα αποτελέσματα δοκιμής ενός σύνθετου πολυμερούς στον ISS.
«Πήρα (στο σταθμό) την καμπίνα του Anton (Shkaplerov), όπου υπήρχε ένα ενδιαφέρον πείραμα με ένα σύνθετο πολυμερές φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να καθυστερεί η ακτινοβολία ... Τα δεδομένα μετά την ανάγνωση των αισθητήρων δείχνουν ότι (το σύνθετο ) λειτουργεί πραγματικά. Αυτοί οι ανιχνευτές που βρίσκονταν μέσα σε αυτό το σύνθετο πολυμερές σημείωσαν λιγότερη βαθμολογία στην ακτινοβολία», είπε.

https://www.roscosmos.ru/38664/

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 20, 2024 ο Δροσος Γεωργιος

Το βακτήριο «Κόναν» που μπορεί να γίνει ασπίδα των ανθρώπων στο Διάστημα.

Έχει μοναδικές ανθεκτικές δυνατότητες στην ακτινοβολία.

Ονομάστηκε «Conan the Bacterium» για την εξαιρετική ικανότητά του να αντέχει δόσεις ακτινοβολίας χιλιάδες φορές υψηλότερες από ό,τι θα σκότωνε έναν άνθρωπο και κάθε άλλο οργανισμό.Το μυστικό του βακτηρίου Deinococcus radiodurans είναι η παρουσία ενός συνόλου απλών μεταβολιτών οι οποίοι συνδυάζονται με μαγγάνιο για να σχηματίσουν ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό. Χημικοί στα αμερικανικά πανεπιστήμια Northwestern και στο Uniformed Services ανακάλυψαν πώς λειτουργεί αυτό το αντιοξειδωτικό.Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» οι ερευνητές κάνουν αναφορά σε ένα συνθετικό αντιοξειδωτικό που ονομάζεται MDP που δημιουργήθηκε με έμπνευση από την ανθεκτικότητα του Deinococcus radiodurans. Τα συστατικά του MDP (ιόντα μαγγανίου, φωσφορικό άλας και ένα μικρό πεπτίδιο) σχηματίζουν ένα τριμερές σύμπλεγμα που είναι πολύ πιο ισχυρό προστατευτικό από τη βλάβη από την ακτινοβολία από το μαγγάνιο σε συνδυασμό με οποιοδήποτε από τα άλλα μεμονωμένα συστατικά μόνο.Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε νέα συνθετικά αντιοξειδωτικά ειδικά προσαρμοσμένα στις ανθρώπινες ανάγκες. Οι εφαρμογές περιλαμβάνουν την προστασία των αστροναυτών από την έντονη κοσμική ακτινοβολία κατά τη διάρκεια αποστολών στο βαθύ Διάστημα, την προετοιμασία για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης με ακτινοβολία και την παραγωγή εμβολίων αδρανοποιημένων από την ακτινοβολία.

Στην εικόνα το βακτήριο Deinococcus radiodurans. πηγή φωτό. (USU/Michael Daly)

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1880210/to-vaktirio-konan-poy-mporei-na-ginei-aspida-ton-anthropon-sto-diastima/