6' Binoculars- Τι εκανε ο ανθρωπος?

[Peri]

http://www.backyardvoyager.com/6inchbino.html

 

Ουδεν σχολιον

[st0rmrd]

Έχω ξαναδεί Νευτώνια να τοποθετούνται σε διάταξη ώστε να είναι σαν μεγάλα κιάλια και γενικά χαίρομαι που ο κόσμος μπορεί και φτιάχνει τέτοια πράγματα και τα κάνει και όμορφα, τις περισσότερες φορές, κι όχι μόνο λειτουργικά.

 

Όμως, το ότι τα προσοφθάλμια είναι στο μπροστινό μέρος των "κιαλιών" είναι μεγάλο μειονέκτημα και όχι μόνο επειδή κάθεσαι στο line-of-sight αλλά και γιατί το να κοιτάς "πίσω σου" είναι λίγο counter-intuitive.

 

Νομίζω όμως πως όλα αυτά αξίζουν την εμπειρία. Από την άλλη, αυτή η διάταξη εισάγει και άλλα προβλήματα, όπως ευθυγράμμιση των δύο τηλεσκοπίων κλπ. Σκεφτείτε και το άλλο όμως: αν το τηλεσκόπιο έχει χάσει λίγο από το collimation του δεν πειράζει, αλλά αν έχει χάσει μόνο το ένα τηλεσκόπιο και το άλλο είναι ΟΚ τότε η εικόνα θα ειναι περίεργη. Ουσιαστικά: λέει, αλλά πρέπει και να ασχολείσαι αρκετά.

[kkokkolis]

Επίσης θα υπάρχει σημαντική παρεμπόδιση και αντιθετική έκπτωση σε περίπτωση... αφεστώτων ώτων.

Τώρα που κυκλοφορούν πολλά μεταχειρισμένα SW ED80, όποιος χει ήδη ένα μπορεί να προμηθευτεί ένα δεύτερο και να κατασκευάσει ένα συμβατικότερο κιάλι 25-75*80, με 2 Baader zoom!

Εναλλακτικά, ένα δεύτερο SW Dob 8'' θα έφτιαχνε ένα φοβερό κατοπτρικό κιάλι επίσης.

Έχετε καιρό έως την αστροσύναξη του Πάρνωνα.

[ziorange]

Αν σε εντυπωσίασαν αυτά θέλω να δω τι θα πεις με αυτό!!!

 

[kkokkolis]

Σε έφαγα!

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο στον πλανήτη, μην ψάχνεις άλλο

[ziorange]

axxaxax καλό!! Αλλά δεν το μετράω!! Πιστεύω ξέφυγε από την ερασιτεχνική αστρονομία! Είναι πάντως πολύ εντιπωσιακό!

[Peri]

ΟΚ εμεινα στον τοπο!

[Στέφανος Σοφολόγης]

Η παρατήρηση με δύο μάτια είναι πραγματικά σε άλλο επίπεδο σε σχέση με το ένα μάτι. Όμως:

Οποιδήποτε διπλό τηλεσκόπιο (γιγάντια κιάλια) κι αν σκεφτεί κανείς να κατασκευάσει, η εικόνα θα είναι πάντα καλύτερη με ένα τηλεσκόπιο λίγο μεγαλύτερο (1.4 φορές την διάμετρο του διπλού) και ένα πολύ καλό διοφθάλμιο (binoviewer). Θα φτάσει τότε στην ίδια φωτεινότητα με το διπλό αλλά με μεγαλύτερη ανάλυση, φορητότητα, ευκολία χειρισμού. Και δεν θα υπάρχουν τα πολύ σημαντικά και πολύπλοκα ζητήματα ευθυγράμμισης που συνεχώς ταλαιπωρούν τους κατασκευαστές και χρήστες τους.

Όσο για την στερεοσκοπική όραση, αυτή δεν υπάρχει ποτέ όταν παρατηρούμε το διάστημα με κιάλια γιατί εκμηδενίζεται κάθε παράλλαξη μεταξύ των δύο φακών/κατόπτρων λόγω των τεραστίων αποστάσεων.

Έτσι αν κάποιος σκέφτεται να φτιάξει ένα γιγάντιο και δύσχρηστο κιάλι π.χ με δύο 10ιντσους οπτικούς σωλήνες για να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα παρατήρησης με τα δύο μάτια, είναι προτιμότερο να εγκαταλείψει την ιδέα και να χρησιμοποιήσει ένα 14άρι με ένα διοφθάλμιο. Αυτό θα υπερτερεί στα πάντα σε σχέση με το διπλό 10άρι. Ακόμα κι ένα 12.5άρι με διοφθάλμιο είναι προτιμότερο για πολλούς λόγους από ένα διπλό 10άρι.

Σχετικά με τους δύο zoom Baader Hyperion 8-24mm, δυστυχώς ειδικά αυτοί δεν είναι εφικτό να αξιοποιηθούν σε διοφθάλμιο γιατί το πολύ φαρδύ πάνω μέρος τους αποκλείει το ταυτόχρονο πλησίασμα και των δύο ματιών αρκετά κοντά στους φακούς ώστε να φαίνεται ολόκληρο το οπτικό πεδίο. (Αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν και όσοι το επιχείρησαν). Αντίθετα, μικρότεροι φακοί zoom όπως οι Vixen, Celestron, Meade, Televue 8-24mm (ο ίδιος φακός με τεσσερα ονόματα) είναι ιδανικοί για διοφθάλμιο - αν κανείς θέλει οπωσδήποτε zoom φακούς.

[kkokkolis]

Γιατί το λες αυτό για τους zoom; Δεν ευθύνονται αυτοί. Η μύτη είναι ένα υπερτιμημένο διακοσμητικό όργανο με υπολειμματικό χαρακτήρα στον άνθρωπο. Δεν θα την άφηνα ποτέ να μπει εμπόδιο ανάμεσα σε μένα και τους Hyperion μου.

Τα υπόλοιπα τα λες σωστά, αν και μας καταστρέφεις τα όνειρα με αυτόν τον τρόπο. Θέλω να προσθέσω μόνο, πως η αίσθηση των τριών διαστάσεων δημιουργείται με 4 τουλάχιστον τρόπους και όχι με έναν.

 

1. Ο τριγωνισμός, η μέθοδος δηλαδή που περιγράφεις και δεν εφαρμόζεται σε μεγάλες αποστάσεις, όπου, όταν η απόσταση τείνει στο άπειρο, οι γωνίες τείνουν στις 90 μοίρες

2. Η εστίαση. Φαινόμενο αντιληπτό στην φωτογραφία με DSLR και στην χρήση των κυαλιών. Η αφεστιασμένη εικόνα μπροστά και πίσω από το εστιασμένο αντικείμενο δίνει την αντίληψη του βάθους. Ομοίως μηδαμινής αξίας όταν όλα τα αντικείμενα προβάλλονται στο άπειρο.

3. Ο συνδυασμός με τις άλλες αισθήσεις. Άχρηστο, αφού δεν μπορούμε να ακούσουμε την "μουσική των σφαιρών"

4. Η κίνηση. Εδώ ο περιορισμός προέρχεται από την, λόγω απόστασης, φαινομενικά αργή ταχύτητα των αντικειμένων. Αλλιώς, ο Άρης θα ήταν πολύ εντυπωσιακά τρισδιάστατος όταν θα μας πλησίαζε.

Όλα αυτά και ενδεχομένως και άλλα συνδυάζονται στον εγκέφαλο και παράγουν τρισδιάστατη αίσθηση.

Ντοπσονάδες, γνωρίζετε πως η εικόνα στον αμφιβληστροειδή είναι ανεστραμμένη και πως ο εγκέφαλος την τακτοποιεί κατά την αντίληψη όπως οι ανορθωτές ειδώλου; Και πως αν ζήσετε μερικές ημέρες ανάποδα, σαν τις νυκτερίδες, ο εγκέφαλος προσαρμόζεται; Ένας καλός, όσο και ανάποδος, τρόπος να δείτε ορθά είδωλα και εσείς!

[Στέφανος Σοφολόγης]

...η αίσθηση των τριών διαστάσεων δημιουργείται με 4 τουλάχιστον τρόπους και όχι με έναν...

Πολύ σωστά, ιδίως κατά το "τουλάχιστον". Έτσι μπορούμε να συμπληρώσουμε:

5) Ο διαστάσεις των αντικειμένων: Όταν κοιτάζουμε όμοια αντικείμενα, αυτά που φαίνονται μικρότερα δημιουργούν προοπτική σε σχέση με αυτά που φαίνονται μεγαλύτερα και άρα, αίσθηση βάθους. Επιπλέον, αίσθημα βάθους (απόστασης) δημιουργεί και ένα μεμονωμένο αντικείμενο, όταν ανήκει στις οπτικές εμπειρίες του παρατηρητή, δηλ. όταν του είναι γνωστό ως προς τις διαστάσεις, με βάση το πόσο μεγάλο φαίνεται. (Εάν δε, το αντικείμενο κι ο παρατηρητής πλησιάζουν ή απομακρύνονται, έχουμε ευκολότερη τρισδιάστατη αντίληψη, περίπτωση 4.)

 

Στην περίπτωση των zoom Hyperion σε διοφθάλμιο, εξίσου με την (σχεδόν περιττή) μύτη εμποδίζει το (σχεδόν απαραίτητο) κεντρικό μετωπικό τόξο! Και τα δύο «βρίσκουν» στους ευρείς φακούς πρίν τα μάτια πλησιάσουν αρκετά για να δουν όλο το πεδίο. Ενώ με τον ένα μόνο απ' αυτούς, απλά στρέφεις ασυναίσθητα το κεφάλι δεξιά η αριστερά (για το αριστερό ή δεξί μάτι αντίστοιχα) και καταφέρνεις να πλησιάσεις την κόρη του οφθαλμού πολύ κοντά στον φακό.