Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 11.2k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Δημοσιεύτηκε

"Στάλσιμο"

Τραγούδι: Δάρρα Φωτεινή

 

 

Ποιο τραγούδι, πικρός αδερφός

στη μικρή θα σε φέρει πατρίδα

Γαλανή μου ελπίδα και φως

πάνε χρόνια και ακόμη δε σ' είδα

 

Ποιο πουλί, ποιο καλό περιστέρι

ποια λευκά με το κύμα φτερά

ποιο να στείλω της νύχτας αστέρι

να χωρίσει τα μαύρα νερά

 

Ήσουν φως στο κορμί μου, πορφύρα

ήσουν άνεμος κι έγινες μοίρα

Ποιος σκοπός θα σε φέρει κρυφός

ποιο τραγούδι, νεκρός αδερφός

 

Ποιο καράβι και μαύρος καπνός

κι ανοιχτές του βυθού ανεμώνες

Ποιος σε κλείνει βαρύς ουρανός

και ποιοι μάγοι σε πήραν χειμώνες

 

Και ποια χρώματα, ποιο σιντριβάνι

την παλιά μου ανοίγουν πληγή

Ποια πηγή όταν θα 'χω πεθάνει

θα σου δώσει νερό σ' άλλη γη

 

Ήσουν φως στο κορμί μου, πορφύρα

ήσουν άνεμος κι έγινες μοίρα

Ποια φωνή θα με βγάλει στο φως

ποιο τραγούδι, νεκρός αδερφός

sage-kay-j-ai-vu-trois-cites-1944.jpg.add1c06b4d813c0329e5bfe7077f4eca.jpg

Δημοσιεύτηκε

«Και μια μέρα θέλω να γράψουν στον τάφο μου: έζησε στα σύνορα

μιας ακαθόριστης ηλικίας και πέθανε για πράγματα μακρινά, που

είδε κάποτε σ’ ένα αβέβαιο όνειρο.»

Τάσος Λειβαδίτης, από τη συλλογή: "Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου"

335879760_199047-C3B0C3B1C3AFC3B3C3A1C3ADC3A1C3B4C3AFC3ABC3A9C3B3C3ACC3AFC39F.JPG.b44c0e6fd6a3c0d4d07756706a68819a.JPG

Δημοσιεύτηκε

Επειδή πιστεύω οτι πρέπει να υπάρχει εδω...

Το καταπληκτικό φιλμ για το Γνωστό Σύμπαν!!!

http://www.physics4u.gr/blog/?p=4296

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Δημοσιεύτηκε

The Secret of the Stars, Oliver Wendell Holmes, 1809-1894

 

Is man's the only throbbing heart that hides

The silent spring that feeds its whispering tides ?

Speak from the caverns, mystery-breeding Earth,

Tell the half-hinted story of thy birth,

And calm the noisy champions who have thrown

The book of types against the book of stone !

Have ye not secrets, ye refulgent spheres,

No sleepless listener of the starlight hears ?

In vain the sweeping equatorial pries

Through every world-sown corner of the skies,

To the far orb that so remotely strays

Our midnight darkness is its noonday blaze ;

In vain the climbing soul of creeping man

Metes out the heavenly concave with a span,

Tracks into space the long-lost meteor's trail,

And weighs an unseen planet in the scale ;

Still o'er their doubts the waneyed watchers sigh,

And Science lifts her still unanswered cry :

"Are all these worlds, that speed their circling flight,

Dumb, vacant, soulless, - baubles of the night ?

Warmed with God's smile and wafted by his breath,

To weave in ceaseless round the dance of Death ?

Or rolls a sphere in each expanding zone,

Crowned with a life as vaired as our own ?"

1809867274_heic0607b(1).jpg.b508e7a8967409ff34b8be55886b88f2.jpg

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε

«ΕΚΛΕΙΨΙΣ», Κική Δημουλά

"Παρατηρήσατε το φαινόμενό μου;

Την ολική μου,επιτέλους έκλειψη;

 

Είχα ένα ιδιόκτητο διακριτικό στερέωμα,

προσωπικής μου χρήσεως,

που,διατρέχοντας το,

έγραφα στίχους:

εν ολίγοις διένυα ευπρεπώς τη μοίρα μου.

 

Χθές λοιπόν,

περί την δωδεκάτην βραδινήν,

χωρίς καμιά ορατή αιτία,

εγώ,ο λυρικός μικρός πλανήτης,

έπαθα ολική σχεδόν έκλειψη."

oliki-ekleipsi-selinis.jpg.e310d4daf83dc41b674c68e33ce1b8ee.jpg

Δημοσιεύτηκε

I am like a slip of comet, Gerard Manley Hopkins, 1844-1889

 

- I am like a slip of comet,

Scarce worth discovery, in some corner seen

Bridging the slender difference of two stars,

Come out of space, or suddenly engender'd

By heady elements, for no man knows ;

But when she sights the sun she grows and sizes

And spins her skirts out, while her central star

Shakes its cocooning mists ; and so she comes

To fields of light ; millions of travelling rays

Pierce her ; she hangs upon the flame-cased sun,

And sucks the light as full as Gideons's fleece :

But then her tether calls her ; she falls off,

And as she dwindles shreds her smock of gold

Between the sistering planets, till she comes

To single Saturn, last and solitary ;

And then she goes out into the cavernous dark.

So I go out : my little sweet is done :

I have drawn heat from this contagious sun :

To not ungentle death now forth I run.

Comets.jpg.c99049983d508f9b16cfe94b4aafd5fa.jpg

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Δημοσιεύτηκε

Μετά το εξαιρετικό βιντεάκι με τον Τσαρούχη σε άλλη σελίδα...

και επειδή «ο μοναχός μοιράζεται τη μοναξιά με τ’ άστρα...»,

θυμήθηκα κι αυτό:

 

«Ζεϊμπέκικο της φυλακής»

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

 

 

Εγώ σε πέτρινο κελί

και συ σε ξένο στρώμα

ατσάλι η νύχτα και γυαλί

της προδοσίας το φιλί

μου το χρωστάς ακόμα

 

Ο μοναχός μοιράζεται

τη μοναξιά με τ’ άστρα

όποτε σε θυμήθηκα

στα πέλαγα κοιμήθηκα

και ξύπνησα στα κάστρα

 

Δικός σου ήμουν κι έγινα

ένας κατάδικός σου

μαζεύω τα κομμάτια μου

εσύ δεν δίνεις μάτια μου

ούτε τον πυρετό σου

assets_LARGE_t_420_52665551.thumb.jpg.0aff354a13912d9ad1293e29a2a9f6d5.jpg

Guest
Αυτή η συζήτηση είναι κλειστή σε νέες απαντήσεις.

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης