Το σύμπαν της τέχνης και οι τέχνες τ' ουρανού

[wereniki]

Equinox: The Sun from Solstice to Solstice

APOD NASA 23/9/2012

(κάτω ζώνη: χειμερινό ηλιοστάσιο, Δεκέμβρης 2007

πάνω ζώνη: θερινό ηλιοστάσιο, Ιούνης 2008

μεσαία ζώνη: εαρινή ισημερία, Μάρτης 2008)

[wereniki]

"Αρχάγγελος τον Σεπτέμβριον βοά μέσα στην πλάση"

 

Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη

βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η

γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους

κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες

των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι

οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών

κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί

όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) ανα-

γαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγε-

λος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε

κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου.

Τίποτε μη φοβάσαι.

Έαρ, χειμώνας, θέρος-

όπου κι αν είσαι-

είναι η ρομφαία μου μαζί σου.

 

Α. Εμπειρίκος, Οκτάνα, εκδ. Ίκαρος

 

Γιάννης Τσαρούχης, Οι τέσσερις εποχές - 1969, Ιδιωτική συλογή

[wereniki]

"ΗΡΟΣΑΧΘΕΙΑ"

 

Στην αναμονή αδράζει το φεγγάρι.

Στην πλώρη λιάζουν οι τυχεροί την αθωότητα

των κλειστών βλέφαρων στο σκοτάδι.

Ο κόσμος ξελογιάζεται, ταξιδεύοντας πάνω στο κύμα

για να βρει έναν άλλον,

που θα μπορέσει να διαβάσει της ροδιάς τα χρώματα

και των ηλιόβλητων αλωνιών τα άχυρα.

Ευτυχής όμηρος απτόητων ανέμων,

που στο σεληνόφωτο εξαγοράζει με λέξεις την ξεγνοιασιά τ' ουρανού.

Το ταξίδι απ' τις ρίζες ως τους στήμονες

αφιέρωμα στ' απόχτημα της μέρας,

είν' της ζωής ο κύκλος με κυκλάμινα.

Ω, ωδή! Της μέρας ολόξανθη του Ήλιου θυγατέρα

και του Μαγιού νοτισμένο ροδοπέταλο!

Ανοίγεις τις πόρτες της καρδιάς στην αδήριτη θάλασσα.

Μούσκεψαν τα λόγια στο εαρινό μελτέμιασμα,

που γέννησε τη συννεφιά κι έβαλε τη δίβουλη θάλασσα να λογίζεται.

Ως κι ο Νέστος βάκχευσε κάτω από τα χλωρά έλατα σε βράχους άσκεπους

κι ορκίστηκε να μαιανδρίζει.

Μια απουσία, που στερεί απ' το χρόνο πολύτιμα δειλινά.

Βρύετε, βρύετε!

Ομορφοκαμπισμένη αγραμπελιά

τη μουσική δόνηση σ' αθέατο κοινό απ' τις παλάμες,

που ξεπήδησε αυτός ο κόσμος.

 

Vicky Kostenas LagdosPoetessa

[wereniki]

Σ’ αυτή την πανοραμική θέα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, βλέπουμε αγκυροβολημένο το διαστημικό λεωφορείο "Ατλαντίς", τμήμα του σταθμού και το νότιο ημισφαίριο. Επίσης παρατηρούμε το νότιο σέλας (Aurora Australis) και τα άστρα στο βάθος.

[kkokkolis]

Mrs Moon, Roger McGough, 1937-

 

Mrs moon

sitting in the sky

little old lady

rock-a-bye

with a ball of fading light

and silvery needles

knitting the night

[Δροσος Γεωργιος]

Η «Εναστρη Νύχτα» του Βαν Γκογκ αναδημιουργήθηκε με εικόνες που έχει καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Ενα ιδιαίτερα ενδιαφέρον έργο τέχνης δημιούργησε ένας νεαρός φοιτητής αστρονομίας στις ΗΠΑ. Ο Αλεξ Πάρκερ αναδημιούργησε την περίφημη «Εναστρη Νύχτα» του Βίνσεντ Βαν Γκογκ χρησιμοποιώντας φωτογραφίες που έχει τραβήξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Στην ουσία ο Πάρκερ έφτιαξε ένα κολάζ 100 εικόνων του Hubble τις οποίες τοποθέτησε με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει ανασύνθεση του πίνακα.

Ο Βαν Γκογκ προσπαθούσε να αναπαράγει στους πίνακες του τους νόμους της φύσης με τη μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα.

Στην Έναστρη νύχτα (1889) έχει απεικονίσει χαοτικές δίνες που ακολουθούν τη λεγόμενη «κλιμάκωση Κολμογκόροφ».

Πρόκειται για ένα μοτίβο φωτεινών και σκοτεινών περιοχών που ακολουθούν τις εξισώσεις του Αντρεϊ Κολμογκόροφ, που τη δεκαετία του 1940 κατάφερε να περιγράψει εν μέρει τη δυναμική του στροβιλισμού των ρευστών.

Στο κολάζ σε μεγέθυνση διακρίνονται καθαρά οι εικόνες του Hubble που έχουν χρησιμοποιηθεί σε αυτό.

[wereniki]

Ο...μηδέν!

http://www.videoman.gr/25955

[wereniki]

"Κλειστοί ορίζοντες"

Χτες βράδυ σελάγιζε η νυχτιά τ’ αστέρια

στον αιθέριο κι απόκρυφο κρυψώνα.

Κι εγώ στο ξέφωτο ξεστράτισα νωρίς,

προσέχοντας στο σκότος μην πέσω καταγής.

Μακρύροος της θάλασσας ο νους!

Εδώ που η ερημιά μαστιγώνει τον εαυτό της.

Εδώ που ο χρόνος βολιδοσκοπεί το φευγιό.

Εκεί που τα σύννεφα ξανοίγουν μια ρωγμή

σαν σεντόνια απλωμένα στον ορίζοντα.

Και παραδίδονται ερήμην στη λατρευτική

τελετουργία της ολβίας Γης.

 

Σκέψου και ψάξε να βρεις να μου πεις

από πού να ’ρχονται άραγε τα πουλιά

και προς τα πού διαβαίνουν.

Τώρα που και οι θάλασσες τον πόνο τους έπνιξαν.

Την τύχη σμίγοντας στου πόντου την απέραντη σιωπή.

Πουλιά της θάλασσας πού φεύγετε και πάτε;

Σ’ άλλους τόπους, που χάραξαν οι ζωπυρές αυγές;

Αφήνοντας του κόσμου τα περίτρανα ουράνια τόξα

το βάρος να λυγίζουν στις κρύες εποχές;

Μεταναστεύουν τα πουλιά

Ωστόσο οι θάλασσες μένουν ξοπίσω μόνες.

Για να υπακούουν πιστά στης

ιδιόκτητης νομής τα θεσμικά.

Και στη φορά των πέντε ανέμων να ξεφορτώνουν

Θλίψη απ’ το βάρος του βραχνά.

Μένουν οι θάλασσες υπηρετώντας τις επιτάξεις

του κύματος, που θέλουν τους φλοίσβους

να διεκδικούν την κυριαρχία στ’ ακρογιάλια.

Γιατί μίσεψαν τα πουλιά κανείς

ποτέ μας δεν θα μάθει.

Γιατί πίσω άφησαν άδειες τις φωλιές

και σκόρπισαν στης Γης πάνω τα πλάτη.

Φεύγουνε όσα καταιγίδες προνοούν

σαν βλέπουνε τη μπόρα να πλησιάζει.

Χάνονται μες τα σύννεφα τ’ απόβραδου

προτού ο αφρός της θάλασσας

το χρώμα του αλλάζει.

 

Vicky Kostenas

[wereniki]

"Lacrime di luna"

 

Νυχτερινό κρουστό υφαντό στ’ απανωτά κύματα.

Της άμμου ο φλοίσβος, που γυμνώνει τα μάτια

και σαν οπτασία κυριαρχεί στο υγρό στοιχείο,

όπου θα περπατήσει η σκιά του φεγγαριού

να μας συμπαρασύρει στο κρησφύγετο

της αλλαγής βάρδιας για την παράδοσή μας

στο ουράνιο στερέωμα ξάστερης νυχτιάς.

Και πάνω στην ώρα σαν της Ηούς το τσόφλι σκάζει

του Σείριου του υπασπιστή και του πιστού ακόλουθου

το γκάζι γίνεται παρανάλωμα και σε μπελά τη βάζει.

Στα ορεινά κι αιθέρια ξέφωτα πριν καταλύσει

η πανσέληνος αποζητά τ’ ασήμι να της βγάλουν

ακόμη πριν καλά μιλήσει.

Φαίνεται η ζωή να βιάζεται ν’ αποτελειώσει

τα πρακτικά του μεσούρανου έργου της.

Στην παράσταση δόθηκε μια προσωρινή παράταση

για νέες εκμυστηρεύσεις και πρωτότυπες μυστικές σκηνές.

Σαν το φεγγάρι απ’ τον κρυψώνα λοξοδρόμησε,

παίρνοντας μια σταθερή πορεία για τη δύση.

Μια οργιά η απόσταση απ’ του φεγγαριού τη ζήση.

Μια οργιά ζωής, που χάνεται και ξανάρχεται από μόνη πίσω.

Μια ζωή συνυφασμένη από λεπτές κλωστές,

που περνούν μέσα από ένα μεσοδιάστημα αχνής ανάσας

κι ένα μπέρδεμα Αιολικής γλώσσας.

Σαν ν’ αττικίζουν οι λαοί κι απέξω η γη να σκάζει

από το βάρος της απόλυτης σιωπής.

Με την εύπνοια και σύμπνοια επιρρεπών για θύελλα ανέμους

η γη απολαχάνει απ’ το καύμα της φλογερής Πτολεμαίας.

Όταν μετά την ήττα στο Άκτιο ο Μarkus Antonius τη σελήνη

της πέρασε στα ξέπλεγα μαλλιά για να την ξελογιάσει.

Έτσι από τότε τα ολόγιομα φεγγάρια ροδίζουνε από θυμό

μα δεν ξεχνάνε τον καημό, που χάσανε την άνασσα

κι έκτοτε ξεπορτίζουν, διαβαίνοντας πιστά την πλατιά θάλασσα.

O nobile, luna eterna!

A te canto l‘ insolita gioia di vivere, che sgorga dal suo petto.

Ti lascio un mio sospiro ed uno sguardo per dirti,

che tu non devi piangere mai.

 

Vicky Kostenas

 

Glenn Brady "Το γεμάτο φεγγάρι"

[wereniki]

"T' όνειρο καπνός" - Αλκίνοος Ιωαννίδης

[wereniki]

"Ο γύρος του Γαλαξία χωρίς ωτοστόπ" ή "ποια είναι η ηλικία του Ήλιου σε γαλαξιακά έτη;"

Στα ερωτήματα που είχαν τεθεί:

- Πόσος χρόνος χρειάζεται στον Ήλιο μας (που κουβαλάει μαζί του όλους τους πλανήτες και εμάς τους ίδιους), για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας

- Πόσες φορές έχει γίνει αυτό μέχρι σήμερα και

- πόσες φορές θα γίνει στην διάρκεια της ζωής του Ήλιου,

αφού υπολόγισαν (λύνοντας την εξίσωση της γραμμικής ταχύτητας στην ομαλή κυκλική κίνηση), ότι ο Ήλιος μας χρειάζεται περίπου 223 εκατομμύρια χρόνια, για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας ή ότι ένα γαλαξιακό έτος έχει διάρκεια 223 εκατομμύρια χρόνια,

απεφάνθησαν, ότι

ο Ήλιος (και η Γη μαζί του) στα τελευταία 4,5 δισεκετομμύρια χρόνια έχει κάνει περίπου 20 κύκλους στον Γαλαξία μας.

Και για να κάνουμε λίγη πλάκα, δεδομένου ότι ο Ήλιος έχει συνολικό χρόνο ζωής περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια, τότε θα έχει μια συνολική γαλαξιακή ηλικία περίπου 42 γαλαξιακών ετών.

Ποια είναι λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας θεμελιώδες ερώτημα;

Απλά 42!

 

"Τhe answer to life, universe and everything"

[wereniki]

σκιά του πεύκου

σκιά της ταφόπετρας

κρύο φεγγάρι.

 

τύχη ο ζητιάνος!

γη κι ουρανός τον ντύνουν

για καλοκαίρι.

 

Από το βιβλίο: "132 ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΑ ΧΑΪΚΟΥ", μετάφραση: Ρ. Θεοφανοπούλου, εκδόσεις "ΠΡΟΣΠΕΡΟΣ"

[paranoia]

Μαξιλαράκια που αναπαριστούν όλα τα υποατομικά σωματίδια! Και το εκπληκτικό στη υπόθεση... το καθένα έχει διαφορετικό βάρος ανάλογα με τη μάζα που έχει μετρηθεί στην πραγματικότητα! Μου έδειξαν σήμερα το μαξιλαράκι του φωτονίου και ήταν πραγματικά πολύ ελαφρύ!

 

http://www.particlezoo.net/shop.html

[paranoia]

Αστρονομικά μπισκοτάκια!

[paranoia]

Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας χάρτης που αναπαριστά την κατανομή των γαλαξιών όσο απομακρυνόμαστε στο σύμπαν με.. ένα δάσος;

 

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει πώς κατανέμονται οι γαλαξίες σε σχέση με το πόσο μακρυά βρίσκονται απο τη Γη. Στις λευκές περιοχές βλέπουμε τους γαλαξίες που βρίσκονται πιο κοντά μας ενώ όσο γίνεται πιο σκούρος (κοκκινίζει) ο χάρτης βρισκόμαστε όλο και πιο μακρυά! Το συμπέρασμα είναι το πολυσυζητημένο ομοιογενές σύμπαν! Σε μεγάλη κλίμακα, παρατηρώντας απο τη γη, δεν ξεχωρίζουμε ''κενά'' στο σύμπαν ούτε τις αποστάσεις μεταξύ των γαλαξιών, μοιάζει με έναν ομοιόμορφα κατανεμημένο χώρο όπως ακριβώς όταν παρατηρούμε ένα δάσος. Στα μπροστινά δέντρα οι διαφορές στην κατανομή του χώρου είναι ευδιάκριτες, ενώ όσο παρατηρούμε μακρύτερα το μάτι μας βλέπει μια ομοιόμορφη... πρασινάδα!

http://www.crystalnebulae.co.uk/2dfscience.html

 

Η φύση τα έχει σκεφτεί όλα τελικά, οι νόμοι που ισχύουν στο μακρινό όπως το λέμε σύμπαν δεν διαφέρουν συνήθως σημαντικά από αυτούς που ισχύουν ακόμα και στις πιο μικρές δομές!

 

Και συμπληρώνω αυτό το μικρό οίστρο με ένα συλλογισμό που άκουσα σήμερα. Οι παρατηρήσεις των αστέρων δείχνουν ότι τα περισσότερα αστέρια που συναντάμε στο γνωστό μέχρι τώρα σύμπαν είναι μικρής μάζας, τα μεγαλύτερα είναι και σπανιότερα όπως ακριβώς συμβαίνει και στην υπόλοιπη φύση, σκεπτόμενοι για παράδειγμα και σε μια παραλία, οι μικρές πέτρες θα είναι πάντα περισσότερες από τις μεγάλες.

[wereniki]

Να είχαμε, λέει, ένα δωμάτιο(υπνοδωμάτιο κατά προτίμηση), μια σοφίτα με γυάλινη οροφή, να μπορούσαμε τις έναστρες χειμωνιάτικες κρύες νυχτιές, να απολαμβάνουμε αυτήν την... κινούμενη "άμμο" τ' ουρανού!!!

 

NGC 2168 - M35

[wereniki]

Είκοσι πέντε φορές χρειάστηκε να ανέβει στην κορυφή του όρους Rocciamelone των Άλπεων ο φωτογράφος Roberto Bereto, προκειμένου να αιχμαλωτίσει με το φακό του αυτές τις μαγικές εικόνες, που δημιουργούν την οφθαλμαπάτη ενός βουνού-φαντάσματος στον ορίζοντα.

 

Πηγή: http://www.newsbomb.gr/blogs/story/238713/deite-apisteyti-ofthalmapati-me-voyno---fantasma

[wereniki]

"Ασάλευτος, σαν σώμα προικισμένο με απόγνωση σε αναζήτηση λέξης που περιέχει το Σύμπαν"

Ν. Καρούζος

[wereniki]

Για καληνύχτα!

 

Ρίτσος

[wereniki]

Στον αστερισμό του Κηφέα έχει ανθίσει το νεφέλωμα της Ίριδας!

NGC 7023: The Iris Nebula

APOD NASA 29/9/2012

[wereniki]

Γνωρίζω κάποια, που θα της αρέσει αυτό πάρα πολύ!

[paranoia]

Αφιερωμένο στις μικρές αδερφούλες μου που αν και απο μακριά προσπαθώ σιγά σιγά να τις μυήσω στη μαγεία του σύμπαντος.

 

[paranoia]

[wereniki]

Εκτός από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας υπάρχουν και τα... ντουλάπια της ζωής μας...

 

Instruction Manual for Life [cc]

[wereniki]

Σε μια ωραιότατη εκτέλεση με τη Μελίνα Κανά!

(ευχαριστώ το φίλο, που μου το έστειλε)