Πλούτωνας.

[Δροσος Γεωργιος]

Ερχονται οι πρώτες κοντινές εικόνες του Πλούτωνα.

Στην τελική ευθεία βρίσκεται πλέον το σκάφος New Horizons προς τον πρώτο προορισμό της αποστολής του, τον Πλούτωνα. Το σκάφος βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε απόσταση περίπου 170 εκ. χλμ από τον πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος και αναμένεται να φτάσει σε αυτόν σε περίπου ένα μήνα. Η NASA ανακοίνωσε ότι σήμερα, Δευτέρα, το σκάφος μόλις βρεθεί σε κατάλληλη θέση θα καταγράψει εικόνες του Πλούτωνα οι οποίες θα είναι και οι πιο κοντινές που έχουμε στη διάθεση μας μέχρι τώρα από τον μακρινό παγωμένο κόσμο.

Η αποστολή New Horizons, κόστους 700 εκατομμυρίων δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2006 με στόχο να μελετήσει τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο από αρχέγονα, παγωμένα σώματα που βρίσκεται έξω από τις τροχιές των οκτώ πλανητών.

Πρώτος στόχος της αποστολής είναι ο Πλούτωνας (ο οποίος δεν θεωρείται πλέον πλανήτης αλλά πλανήτης-νάνος), τον οποίο δεν έχει επισκεφθεί κανένα άλλο σκάφος στο παρελθόν -τα λίγα που γνωρίζουμε για αυτό το μακρινό, μικρό σώμα προέρχονται κυρίως από θολές εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Επειδή το New Horizons ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα, και το βαρυτικό πεδίο του Πλούτωνα είναι υπερβολικά ασθενικό για να συλλάβει το σκάφος, η αποστολή δεν θα τεθεί σε τροχιά αλλά απλώς θα προσπεράσει τον πλανήτη-νάνο συλλέγοντας παρατηρήσεις στη διάρκεια του σύντομου ραντεβού. Στη συνέχεια θα κατευθυνθεί στην Ζώνη Κάιπερ για να μελετήσει και άλλα σώματα.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=670797

[Δροσος Γεωργιος]

Δεκαετίες μετά την ανακάλυψή του, τα πρώτα κοντινά του Πλούτωνα.

«Ο πατέρας μου θα είχε ενθουσιαστεί» λέει η κόρη του Κλάιντ Τόμπω, ο οποίος ανακάλυψε τον Πλούτωνα το 1930. Στην επέτειο των 106 ετών από τη γέννηση του αστρονόμου, η αποστολή New Horizons της NASA μετέδωσε τις πιο κοντινές εικόνες του πλανήτη-νάνου που έχουν ληφθεί ως σήμερα.

Οι νέες εικόνες, τραβηγμένες από απόσταση περίπου 200 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, δείχνουν μόνο δύο μικρές φωτεινές κηλίδες, τον Πλούτωνα και τον μεγαλύτερο από τους πέντε δορυφόρους του, τον Χάροντα.

Κι όμως, οι εικόνες είναι μακράν καλύτερες από αυτές που μπορούν να προσφέρουν τα σημερινά τηλεσκόπια -ακόμα και για το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ο Πλούτωνας έχει διαστάσεις μερικών μόνο εικονοστοιχείων.

Στις 14 Ιουλίου, όταν το New Horizons περάσει από τον Πλούτωνα σε ελάχιστη απόσταση 10.000 χιλιομέτρων, θα μεταδώσει εικόνες της επιφάνειας με ανάλυση περίπου 100 μέτρων ανά εικονοστοιχείο.

Θα είναι η πρώτη και τελευταία ευκαιρία -το New Horizons, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2006, είναι το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ στο βαθύ Διάστημα, και πλησιάζει τώρα τον στόχο του με ταχύτητα 13 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδύνει, και θα προσπεράσει τον Πλούτωνα για πάντα.

Ο επόμενος στόχος της αποστολής δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Θα είναι όμως ένα παγωμένο σώμα στη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, η οποία εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα και περιέχει μυριάδες σώματα από βράχο και πάγο.

«Ο πατέρας μου θα είχε ενθουσιαστεί με το New Horizons» σχολιάζει σε ανακοίνωση της NASA η Αν Τόμπω, κόρη του αμερικανού αστρονόμου Κλάιντ Τόμπω που ανακάλυψε επίσημα τον Πλούτωνα και πέθανε το 1997.

«Το να βλέπει κανείς τον πλανήτη που ανακάλυψε και να μάθει περισσότερα· να μπορέσει να δει τα φεγγάρια του Πλούτωνα, αυτό θα τον είχε αφήσει έκπληκτο» είπε.

Την εποχή του Τόμπω ο Πλούτωνας θεωρούνταν πλανήτης. Αυτό άλλαξε το 2006, όταν η Διεθνής Ένωση Αστρονομίας υποβίβασε το σώμα στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων, στην οποία ανήκουν ακόμα τέσσερα σώματα, όλα τους πέρα από την Τροχιά του Ποσειδώνα: Δήμητρα, Έριδα, Χαουμέα και Μακεμάκε.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231383209

[Δροσος Γεωργιος]

Στιγμιότυπα δύο δορυφόρων του Πλούτωνα από το New Horizons.

Καθοδόν προς τη «γειτονιά» του Πλούτωνα, στην οποία θα φτάσει στις 14 Ιουλίου, το μη επανδρωμένο σκάφος New Horizons έστειλε πίσω στη Γη τις πρώτες ευκρινείς εικόνες από δύο δορυφόρους του νάνου πλανήτη.

Στα στιγμιότυπα απεικονίζονται η Νιξ και η Ύδρα, δύο από τα πέντε φεγγάρια του Πλούτωνα, σε απόσταση από 201 έως 186 εκατομμύρια χιλιόμετρα, όπως αναφέρει η ΝΑΣΑ.

Το υλικό δημοσιεύθηκε από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία χθες, Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου, 85 ακριβώς χρόνια αφότου ο Πλούτωνας ανακαλύφθηκε από τον Πέρσιβαλ Λόουελ, ιδρυτή του αστεροσκοπείου του Φλάγκσταφ της Αριζόνα. «Είναι εντυπωσιακό ότι ανακύπτουν ολοένα περισσότερες λεπτομέρειες, καθώς πλησιάζουμε στο “ραντεβού” της 14ης Ιουλίου», αναφέρει στη σχετική ανακοίνωση ο Τζον Σπένσερ, επικεφαλής του επιστημονικού επιτελείου της αποστολής της ΝΑΣΑ.

«Σε αυτή τη διαδρομή, τα στιγμιότυπα των δύο δορυφόρων αποτελούν ένα ακόμη ορόσημο».

Η Νιξ και η Ύδρα ανακαλύφθηκαν από την ομάδα του New Horizons το 2005, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως οι δύο δορυφόροι έχουν διάμετρο από 40 έως 153 χιλιόμετρα. Ακριβέστεροι υπολογισμοί θα προκύψουν από το διαστημόπλοιο αυτό το καλοκαίρι, όταν βρεθεί κοντά στον νάνο πλανήτη και τα «φεγγάρια» του.

Από τους γνωστούς δορυφόρους, η τροχιά της Ύδρας έχει τη μεγαλύτερη ακτίνα, με τον δορυφόρο να ολοκληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον νάνο πλανήτη κάθε 38 ημέρες, σε απόσταση 64.700 χιλιομέτρων. Η Νιξ βρίσκεται 48.700 χιλιόμετρα από τον Πλούτωνα και ολοκληρώνει την τροχιά της ανά 25 ημέρες.

Δύο ακόμη δορυφόροι του Πλούτωνα, η Στύγα και ο Κέρβερος, έχουν πιο περιορισμένο μέγεθος απ’ ό,τι η Νιξ και η Ύδρα και μικρότερη φωτεινότητα, με συνέπεια να μην διακρίνονται στις εικόνες. Το στίγμα του άλλου «φεγγαριού» του νάνου πλανήτη, του Χάροντα, συγχέεται στα στιγμιότυπα με το είδωλο του Πλούτωνα. Ο Χάρων έχει διάμετρο 1.200 χιλιόμετρα, περίπου τη μισή από τον νάνο πλανήτη.

Η αποστολή του New Horizons κόστισε 700 εκατομμύρια και απογειώθηκε τον Ιανουάριο του 2006, με σκοπό να απαντήσει σε πολλές από τις απορίες που υπάρχουν για τον νάνο πλανήτη. Στις 14 Ιουλίου, θα βρεθεί σε απόσταση μόλις 13.600 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του.

Μάλιστα, η διέλευσή του από τον Πλούτωνα ίσως δεν είναι το τέλος της περιπλάνησης του διαστημόπλοιου στις παρυφές του ηλιακού συστήματος, αφού η ΝΑΣΑ εξετάζει το ενδεχόμενο να επαναπρογραμματίσει στη συνέχεια την τροχιά του, ώστε να βάλει «πλώρη» προς ένα άλλο ουράνιο σώμα στη Ζώνη του Κόιπερ. Αν υλοποιηθεί αυτό το σενάριο, τότε η δεύτερη «επίσκεψη» του διαστημοπλοίου θα γίνει το 2009.

http://www.naftemporiki.gr/story/918395/stigmiotupa-duo-doruforon-tou-ploutona-apo-to-new-horizons

[Δροσος Γεωργιος]

Η τροχιά του New Horizons προς τον Πλούτωνα.

Το διαστημικό σκάφος New Horizons εκτοξεύθηκε στις αρχές του 2006 με στόχο την εξερεύνηση του Πλούτωνα και των δορυφόρων του. Επειδή κινείται με μεγάλη ταχύτητα (15 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο – με αυτή την ταχύτητα διασχίζει κανείς τις ΗΠΑ σε 5 λεπτά περίπου!) είναι αδύνατον να μπει σε τροχιά γύρω του. Έτσι, τα όργανα του διαστημικού σκάφους θα συλλέξουν τις απαιτούμενες πληροφορίες καθώς αυτό θα πλησιάζει τον πλανήτη-νάνο.

Στα μέσα Ιουλίου, το New Horizons θα βρεθεί στην πιο κοντινή απόσταση από τον Πλούτωνα – 13.695 χιλιόμετρα.

http://physicsgg.me/2015/04/09/%ce%b7-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-new-horizons-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1/

[Δροσος Γεωργιος]

New Horizons.

Μετά από ένα επικό ταξίδι εννέα ετών το σκάφος New Horizons βρίσκεται στο τελικό στάδιο της προσέγγισής του στο σύστημα του Πλούτωνα. Το σκάφος αναμένεται να πλησιάσει τον απομακρυσμένο παγωμένο κόσμο στα μέσα Ιουλίου και να καταγράψει κοντινές εικόνες από την επιφάνειά του.

Πλησιάζοντας το New Horizons καταγράφει συνεχώς εικόνες. H NASA έδωσε στη δημοσιότητα τις τελευταίες και πιο κοντινές που έχουν τραβηχτεί ποτέ, ορισμένες από τις οποίες είναι μάλιστα έγχρωμες.

Σε μια από αυτές εικονίζονται ο Πλούτωνας και ένας εκ των δορυφόρων του, ο Χάροντας.

Το New Horizons θα περάσει πολύ κοντά από τον Πλούτωνα αλλά δεν θα τεθεί σε τροχιά γύρω από αυτόν. Θα συνεχίσει το ταξίδι του στη Ζώνη Κάιπερ που εκτείνεται μετά τον Πλούτωνα στην οποία βρίσκονται αμέτρητα μικρά και μεγάλα παγωμένα διαστημικά σώματα.

Ο Πλούτωνας εντοπίστηκε τη δεκαετία του 1930 και αποτέλεσε τον ένατο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.

Ωστόσο, το 2006 η διεθνής επιστημονική κοινότητα σε μια απόφαση που προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αντιδράσεις υποβίβασε τον Πλούτωνα στην κατηγορία των πλανητών-νάνων. Τη δεκαετία του 1970 ανακαλύφθηκε ο Χάροντας και τα τελευταία χρόνια εντοπίστηκαν άλλοι δύο μικροί δορυφόροι του Πλούτωνα, η Νύχτα και η Υδρα.

Μια από τις νέες κοντινές και έγχρωμες εικόνες που κατέγραψε το New Horizons. Η μπροστινή φωτεινή κουκκίδα είναι ο Πλούτωνας και πίσω του διακρίνεται ο Χάροντας

Δείτε ένα βίντεο για τις νέες παρατηρήσεις του New Horizons καθώς πλησιάζει τον Πλούτωνα και τα φεγγάρια του

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-new-horizons-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%8E%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

Μια «επιστημονική αυλή των θαυμάτων» θα συναντήσει το New Horizons στον Πλούτωνα.

Ένας πλανήτης-νάνος που έχει βαθύτερο κόκκινο χρώμα ακόμη και από τον Άρη; Το πρώτο ουράνιο σώμα που στην επιφάνειά του ρέουν ποτάμια από υγροποιημένο νέον; Μήπως ένα ακόμη μέλος του ηλιακού μας συστήματος το οποίο διαθέτει έναν ωκεανό στο υπέδαφός του;

Οι ερωτήσεις αυτές αφορούν τον Πλούτωνα, ο οποίος μαζί με τους δορυφόρους του βρίσκεται σε απόσταση 6 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, και θα απαντηθούν σε λίγους μήνες από το διαστημόπλοιο New Horizons της NASA, το οποίο βρίσκεται ήδη καθοδόν για τη «γειτονιά» του πλανήτη-νάνου.

«Αν και μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, πρόκειται για βάσιμες υποθέσεις», λέει χαρακτηριστικά στο σάιτ Christian Science Monitor o Άλαν Στερν, πλανητικός επιστήμονας και υπεύθυνος της αποστολής της NASA.

Σε λιγότερο από 85 ημέρες, και συγκεκριμένα στις 14 Ιουλίου, το New Horizons θα γίνει το πρώτο σκάφος που θα «επισκεφθεί» τον Πλούτωνα από τόσο μικρή απόσταση, φθάνοντας μόλις 9.600 χιλιόμετρα από την επιφάνειά του. Έτσι, θα δώσει τέλος στα μυστήρια που καλύπτουν τον νάνο-πλανήτη, τα οποία είναι τόσο πολλά ώστε ο νάνος-πλανήτης να αποτελεί μια «επιστημονική αυλή των θαυμάτων», όπως τον χαρακτηρίζει ο Στερν.

Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Πλούτωνα είναι ο Κέρβερος, ενώ τα υπόλοιπα «φεγγάρια» του είναι ο Κέρβερος, η Ύδρα, η Νιξ και η Στυξ.

Ο πλανήτης-νάνος βρίσκεται στη ζώνη του Κάιπερ, μια περιοχή στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα με εκατοντάδες αντίστοιχους διαστημικούς βράχους. Επομένως, η μελέτη του νάνου-πλανήτη και των δορυφόρων του θα δώσει επίσης στους επιστήμονες μια αντιπροσωπευτική ιδέα για όλα τα ουράνια σώματα της ζώνης, τα οποία είναι απομεινάρια από τον σχηματισμό του ηλιακούς μας συστήματος.

Παράλληλα, θα βοηθήσει τους ερευνητές στη μελέτη των ολοένα περισσότερων πλανητών που ανακαλύπτουν σε μακρινά ηλιακά συστήματα. Κι αυτό γιατί πολλοί από αυτούς τους πλανήτες απέχουν από τους «μητρικούς» τους αστέρες περίπου όσο και η ζώνη του Κάιπερ από τον Ήλιο.

Αν και οι τέσσερις μικρότεροι δορυφόροι ανακαλύφθηκαν μετά το 2006, η ύπαρξη του Χάροντα ήταν γνωστή από το 1978, με συνέπεια στα χρόνια που μεσολάβησαν οι αστρονόμοι να έχουν μια γενική εικόνα για το σύστημα Πλούτωνα-Χάροντα.

Συνεπώς, ο Χάροντας είναι περισσότερο πλανητικός σύντροφος του Πλούτωνα, και λιγότερο «φεγγάρι» του.

Με δεδομένο ότι έχει περίπου το 50% του μεγέθους του πλανήτη-νάνου, και το 12% της μάζας του, η πιο εύλογη υπόθεση είναι πως σχηματίσθηκε με την σύγκρουση του Πλούτωνα με ένα άλλο σώμα από τη ζώνη του Κάιπερ.

Σύμφωνα με μελέτες Αμερικανών αστρονόμων, αυτή η σύγκρουση μάλιστα ενδεχομένως οδήγησε στον σχηματισμό ενός υπόγειου ωκεανού στον πλανήτη-νάνο.

Όσον αφορά το σενάριο για το κόκκινο χρώμα, αυτό βασίζεται σε πειράματα στο εργαστήριο, κατά τα οποία ερευνητές ανέμιξαν αζωτούχες ενώσεις, μεθάνιο, μονοξείδιο του άνθρακα και άλλες απλές οργανικές ενώσεις, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα υπάρχουν στον Πλούτωνα, στη θερμοκρασία που επικρατεί στον πλανήτη-νάνο.

Στη συνέχεια, εξέθεσαν το μίγμα σε τεχνητό φως που προσομοιάζει στο ηλιακό, ανακαλύπτοντας πως παράγονταν πιο περίπλοκα μόρια, με βαθιά κόκκινη απόχρωση.

Για να απαντήσει σε αυτές τις απορίες, το New Horizons είναι εξοπλισμένο με επτά επιστημονικά όργανα τα οποία, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της αποστολής, είναι τα πιο προηγμένα που χρησιμοποίησε ποτέ ένα διαστημόπλοιο κατά την κοντινή του διέλευση από ένα ουράνιο σώμα στον ηλιακό μας σύστημα.

Πάντως, μέχρι τις 14 Ιουλίου, θα υπάρξουν πολλές αφορμές για να γίνει το σκάφος «πρωταγωνιστής» στα μίντια. Άλλωστε, μόλις πριν από λίγες ημέρες, έκανε τον γύρο του κόσμου η είδηση της πρώτης έγχρωμης φωτογραφίας του Πλούτωνα και του Χάροντα, που εξασφάλισε στους αστρονόμους το διαστημόπλοιο.

http://www.naftemporiki.gr/story/942672/mia-epistimoniki-auli-ton-thaumaton-tha-sunantisei-to-new-horizons-ston-ploutona

[Δροσος Γεωργιος]

Πάγος αζώτου φαίνεται να καλύπτει έναν από τους πόλους του Πλούτωνα.

O Πλούτωνας, μια μικρή κουκκίδα ακόμα και στα μάτια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, αρχίζει να αποκαλύπτεται καθώς το New Horizons πλησιάζει.

Μια φωτεινή περιοχή που μόλις διακρίνεται στον ορατό πόλο του πλανήτη νάνου είναι πιθανώς ένα κάλυμμα από παγωμένο άζωτο, εκτιμούν οι ερευνητές της NASA.

Οι εικόνες ελήφθησαν στις αρχές και τα μέσα Απριλίου με το τηλεσκόπιο Lorri του σκάφους από απόσταση 113 εκατομμυρίων χιλιομέτρων -κάτι λιγότερο από την απόσταση Γης-Ήλιου.

«Καθώς πλησιάζουμε τον Πλούτωνα αρχίζουμε να βλέπουμε ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά όπως μια φωτεινή περιοχή κοντά στον ορατό πόλο» λέει ο Τζον Γκράνσφελντ, αναπληρωτής διευθυντής στη Διεύθυνση Επιστημονικών Αποστολών της NASA.

Προηγούμενες μελέτες υποδεικνύουν ότι ο Πλούτωνας διαθέτει μια αραιή ατμόσφαιρα αποτελούμενη κυρίως από άζωτο. Οι πλανητολόγοι υποψιάζονται ότι, καθώς ο πλανήτης νάνος κινείται στην αργή τροχιά του γύρω από τον Ήλιο, οι εναλλαγές των εποχών οδηγούν στη στερεοποίηση του αζώτου και την επικάθισή του στο έδαφος.

Στις ίδιες εικόνες διακρίνεται ο Χάροντας, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Πλούτωνα, ωστόσο ο χρόνος έκθεσης για τη λήψη των εικόνων ήταν υπερβολικά μικρός για να αναδείξει τα τέσσερα μικρότερα φεγγάρια του παγωμένου κόσμου.

Στις 14 Ιουλίου, όταν το New Horizons περάσει από τον Πλούτωνα σε ελάχιστη απόσταση 10.000 χιλιομέτρων, θα μεταδώσει εικόνες της επιφάνειας με ανάλυση περίπου 100 μέτρων ανά εικονοστοιχείο.

Θα είναι η πρώτη και τελευταία ευκαιρία -το New Horizons, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2006, είναι το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ στο βαθύ Διάστημα, και πλησιάζει τώρα τον στόχο του με ταχύτητα 13 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο.

Δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδύνει, και θα προσπεράσει τον Πλούτωνα για πάντα.

Ο επόμενος στόχος της αποστολής δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Θα είναι όμως ένα παγωμένο σώμα στη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, η οποία εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα και περιέχει μυριάδες σώματα από βράχο και πάγο.

Μέχρι το 2006, ο Πλούτωνας θεωρούνταν ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Αυτό άλλαξε όταν η Διεθνή Ένωση Αστρονομίας υποβίβασε το σώμα στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων, στην οποία ανήκουν ακόμα τέσσερα σώματα: Δήμητρα, Έριδα, Χαουμέα και Μακεμάκε.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231404163

[Δροσος Γεωργιος]

New Horizons: Το πρώτο οικογενειακό πορτρέτο του Πλούτωνα.

Είναι ένα πλήρες οικογενειακό πορτρέτο -ή τουλάχιστον μια φωτογραφία των γνωστών μελών της οικογένειας. Ακριβώς δύο μήνες πριν φτάσει στο στόχο, η πρώτη αποστολή που ταξιδεύει για Πλούτωνα απαθανάτισε για πρώτη φορά τον πλανήτη νάνο δίπλα στα πέντε φεγγάρια του.

Θα μπορούσε όμως να ανακαλύψει περισσότερα καθώς πλησιάζει.

«Η ανίχνευση αυτών των μικροσκοπικών δορυφόρων από απόσταση άνω των 88,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων είναι εντυπωσιακό επίτευγμα» καμαρώνει ο Άλαν Στερν, επιστημονικός διευθυντής της αποστολής της NASA.

Οι εικόνες ελήφθησαν από την κάμερα Lorri του σκάφους το διάστημα 25 Απριλίου - 1 Μαΐου. Δημιουργήθηκαν από τη συρραφή επιμέρους λήψεων, με χρόνο έκθεσης 10 δευτερολέπτων η καθεμία.

Ο Χάροντας, μακράν ο μεγαλύτερος δορυφόρος, μοιάζει να έχει ενωθεί με τον Πλούτωνα στο κέντρο της εικόνας, γύρω από το οποίο διακρίνονται σαν μικρές κουκκίδες τα άλλα τέσσερα φεγγάρια: Κέρβερος, Στύγα, Νύχτα και Ύδρα.

Όλα τα σώματα στο σύστημα του Πλούτωνα εμπνέονται από τον Κάτω Κόσμο της ελληνικής μυθολογίας.

Λόγω του μεγέθους τους, οι τέσσερις μικροί δορυφόροι ανακαλύφθηκαν σχετικά πρόσφατα. Ο Κέρβερος, με διάμετρο 10-30 χιλιομέτρων, εντοπίστηκε το 2011 από την ομάδα του New Horizons, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Ένα χρόνο αργότερα η ίδια ομάδα ανακάλυψε τη Στύγα, με διάμετρο 7-21 χιλιόμετρα.

Τις επόμενες μέρες το New Horizons θα ξεκινήσει μια νέα αναζήτηση άγνωστων δορυφόρων, οι οποίοι θα μπορούσαν να απειλήσουν το σκάφος καθώς πλησιάζει.

Δεδομένου ότι είναι το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ, και δεν μπορεί να επιβραδύνει όταν φτάσει τον στόχο, το New Horizons θα έχει μόνο μια ευκαιρία να μελετήσει τον Πλούτωνα καθώς τον προσπερνά με μεγάλη ταχύτητα στις 14 Ιουλίου.

Ο Πλούτωνας, μικρότερος από τη Σελήνη, θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, έχασε όμως αυτόν τον τίτλο το 2006 και εξέπεσε στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων. Στην απόφαση οδήγησε εν πολλοίς η ανακάλυψη ενός ακόμα μεγαλύτερου σώματος στην ίδια γειτονιά του Ηλιακού Συστήματος, τον πλανήτη νάνο Έριδα.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι η λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, ένας δακτύλιος που ξεκινά στην τροχιά του Πλούτωνα και εκτείνεται πολύ πιο έξω, φιλοξενεί πολλά ακόμα τέτοια σώματα, αποτελούμενα κυρίως από πάγους και βράχια.

Το New Horizons θα εξερευνήσει για πρώτη φορά αυτή τη ζώνη στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος.

Αφού προσπεράσει τον Πλούτωνα, το New Horizons σχεδιάζεται να επισκεφθεί ένα ακόμα σώμα στη Ζώνη του Κάιπερ. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αναζητά κάποιον κατάλληλο υποψήφιο, μέχρι στιγμής όμως ο επόμενος προορισμός του σκάφους δεν έχει καθοριστεί.

Στο κέντρο της εικόνας, ο Πλούτωνας και ο Χάροντας. Το κόκκινο αντιστοιχεί στην Ύδρα, το πράσινο στη Στύγα, το κίτρινο στη Νύχτα και το πορτοκαλί στον Κέρβερο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231407474

[Δροσος Γεωργιος]

Πόσο απέχει το New Horizons από τον Πλούτωνα;

Το διαστημικό σκάφος New Horizons πλησιάζει τον νάνο πλανήτη με ταχύτητα 13,8 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (ως προς τον Πλούτωνα) και σήμερα, 28 Μαΐου απέχει απ’ αυτόν απόσταση 55,5 περίπου εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Η τελευταία εικόνα που έχουμε είναι η παρακάτω και λήφθηκε στις 12 Μαΐου:

http://physicsgg.me/2015/05/28/%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%bf-%ce%b1%cf%80%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-new-horizons-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1/

[Δροσος Γεωργιος]

O χαοτικός χορός των δορυφόρων του Πλούτωνα.

Οι δορυφόροι του Πλούτωνα είναι ακόμη πιο παράξενοι από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες. Αν κανείς ζούσε πάνω σε έναν από τους δορυφόρους Ύδρα ή Νύκτα, θα δυσκολευόταν πολύ να ρυθμίσει το ξυπνητήρι του, επειδή δεν θα μπορούσε να είναι σίγουρος πότε και από πού θα ανέτειλε ο Ήλιος (μπορεί να μην ανέτειλε και καθόλου), ενώ κάθε μέρα ή νύχτα δεν θα είχε την ίδια διάρκεια με την προηγούμενη.

Νέα στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» αποκαλύπτουν ότι οι δορυφόροι ακολουθούν άκρως παράξενες και απρόβλεπτες τροχιές περιφοράς γύρω από τον Πλούτωνα. Παράλληλα, δεν περιστρέφονται γύρω από έναν σταθερό άξονα, αλλά κλυδωνίζονται ακανόνιστα, με συνέπεια ο Πλούτων να μη «βλέπει» κάθε μέρα το ίδιο ημισφαίριο των δορυφόρων του (ενώ η Σελήνη δείχνει στη Γη πάντα το ίδιο «πρόσωπο»).

Μέχρι στιγμής, στο ηλιακό μας σύστημα μόνο ο Υπερίων, ο δορυφόρος του Κρόνου, είχε ανακαλυφθεί να βρίσκεται σε παρόμοια χαοτική κίνηση γύρω από τον άξονά του και τον πλανήτη του.

Οι αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Μαρκ Σόουαλτερ του Ινστιτούτου SETI της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature»,

http://www.nature.com/nature/journal/v522/n7554/full/nature14469.html

εκτιμούν ότι και τα άλλα δύο φεγγάρια του Πλούτωνα, ο Κέρβερος και η Στύγα, «τραμπαλίζονται» με εξίσου ακανόνιστο τρόπο, αν και αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με μελλοντικές παρατηρήσεις.

Το κοντινό πέρασμα του διαστημικού σκάφους «Νέοι Ορίζοντες» (New Horizons) της NASA από το σύστημα του Πλούτωνα και του Χάροντα στα μέσα Ιουλίου, σε απόσταση μόνο 12.500 χιλομέτρων, θα φωτίσει περισσότερο την κατάσταση.

Ο Πλούτων θεωρείτο ο ένατος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος έως το 2006, όταν υποβιβάσθηκε σε νάνο-πλανήτη, αν και οι αντιδράσεις συνεχίζονται ακόμη για την υποβάθμισή του. Με διάμετρο 2.350 χλμ., είναι μικρότερος και από τη Σελήνη.

Ο Χάρων, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Πλούτωνα, ανακαλύφθηκε το 1978 και έχει το μισό περίπου μέγεθος (διάμετρο 1.207 χλμ). Ουσιαστικά αποτελεί «δίδυμο» με τον Πλούτωνα, συνιστώντας έναν ιδιόμορφο διπλό πλανήτη, καθώς οι δυό τους κινούνται πέριξ ενός κοινού βαρυτικού κέντρου, το οποίο βρίσκεται κάπου στο διάστημα ανάμεσά τους. Μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι και το δίδυμο Γης-Σελήνης αποτελεί ένα διπλό πλανήτη, αν και στη δική μας περίπτωση το κέντρο της βαρύτητας βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της Γης και όχι στο διάστημα.

Οι δορυφόροι Νυξ και Ύδρα ανακαλύφθηκαν το 2005 από το τηλεσκόπιο «Χαμπλ», ο Κέρβερος το 2011 και η Στύγα το 2012. Καθένα από αυτά τα φεγγάρια έχει διάμετρο λίγες μόνο δεκάδες χιλιόμετρα, από 6,8 χλμ. η Στύγα που είναι η μικρότερη, έως 45,4 χλμ. η Ύδρα που είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος, γι’ αυτό μέχρι σήμερα κανένα επίγειο τηλεσκόπιο δεν έχει καταφέρει να τα παρατηρήσει.

Το χάος προκαλείται από τις μεταβαλλόμενες βαρυτικές επιδράσεις που ασκεί στους τέσσερις δορυφόρους το βαρυτικό πεδίο των δύο κεντρικών ουρανίων σωμάτων, του Πλούτωνα και του Χάροντα, καθώς περιφέρονται ο ένας γύρω από τον άλλο. Το εν λόγω «δίδυμο» ωθεί, με τη σειρά του, το «κουαρτέτο» των δορυφόρων σε έναν απρόβλεπτο χορό, γεγονός που επιτείνεται από ότι τα φεγγάρια δεν έχουν σφαιρικό σχήμα, αλλά ελλειψοειδές, σαν μπάλες του ράγκμπι. Οι επιστήμονες δεν πιστεύουν πάντως ότι το σύστημα του Πλούτωνα βρίσκεται στο χείλος της αποσύνθεσης.

Επίσης ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά ότι ο Κέρβερος είναι σκούρος σαν κάρβουνο, καθώς αντανακλά μόλις το 4% του ηλιακού φωτός που πέφτει πάνω του, ενώ αντίθετα τα άλλα φεγγάρια είναι πολύ ανοιχτόχρωμα, σαν άσπρη άμμος.

Αυτή η έντονη χρωματική διαφορά είναι ανεξήγητη προς το παρόν.

Βίντεο.Προσομοίωση της κίνησης της Νυκτός

http://physicsgg.me/2015/06/04/o-%cf%87%ce%b1%ce%bf%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%87%ce%bf%cf%81%cf%8c%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d/

[Δροσος Γεωργιος]

Βίντεο: από το Mariner στο New Horizons

Στις 14 Δεκεμβρίου του 1962 το διαστημικό σκάφος Mariner 2 προσέγγιζε την Αφροδίτη σε απόσταση 34.773 χιλιομέτρων. Ήταν η πρώτη επιτυχημένη αποστολή με στόχο την μελέτη ενός πλανήτη από απόσταση. Έκτοτε ακολούθησαν κι άλλες επιτυχημένες αποστολές προσέγγισης πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, με στόχο την εξερεύνησή τους.

Στις 14 Ιουλίου 2015 το διαστημικό σκάφος New Horizons θα φτάσει στην πλησιέστερη απόσταση από τον πλανήτη-νάνο Πλούτωνα.

Έτσι θα ολοκληρωθούν οι ερευνητικές προσεγγίσεις της NASA στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, που ξεκίνησαν πριν από μισό αιώνα.

Το βίντεο που ακολουθεί με τίτλο “New Horizons”, παραγωγή και σκηνοθεσία του Erik Wernquist (ο δημιουργός του «Wanderers»), είναι αφιερωμένο στις αποστολές αυτών των 50 χρόνων που κορυφώνονται με την προσέγγιση του Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου:

http://physicsgg.me/2015/06/17/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-mariner-%cf%83%cf%84%ce%bf-new-horizons/

[Δροσος Γεωργιος]

Σε κίνδυνο το New Horizons λίγο πριν από την ιστορική άφιξη στον Πλούτωνα.

Μόλις λίγες μέρες πριν από το πρώτο, ιστορικό πέρασμα από τον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου, η αποστολή New Horizons παρουσίασε άγνωστη δυσλειτουργία, την οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τώρα η NASA. Θα πρέπει να βιαστεί, αφού το σκάφος θα έχει περιθώριο μόλις 24 ωρών να εξερευνήσει τον πλανήτη-νάνο πριν τον προσπεράσει για πάντα.

Η άγνωστης φύσης «ανωμαλία» που εκδηλώθηκε γύρω στις 21.00 ώρα Ελλάδας το βράδυ του Σαββάτου προκάλεσε απώλεια επικοινωνιών για μία ώρα και 24 λεπτά. Η επαφή αποκαταστάθηκε, ωστόσο ο αυτόματος πιλότος έθεσε αυτόματα το σκάφος σε κατάσταση αναμονής.

«Για την πλήρη επαναφορά του σκάφους αναμένεται να χρειαστούν μία έως τέσσερις ημέρες. Το New Horizons δεν θα μπορεί να συλλέγει επιστημονικά δεδομένα σε αυτό το διάστημα» ανακοίνωσαν οι διαχειριστές της αποστολής στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Μηχανικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στο Μέριλαντ.

Η κατάσταση επιδεινώνονται από το γεγονός ότι τα σήματα της NASA χρειάζονται 4,5 ώρες για να φτάσουν το New Horizons, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση σχεδόν 5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Μέχρι να φτάσει η απάντηση, η Γη έχει περιστραφεί τόσο πολύ που η NASA πρέπει να χρησιμοποιεί διαφορετικό επίγειο σταθμό για τη λήψη.

Το New Horizons, το οποίο ταξιδεύει για τον Πλούτωνα από το 2006, είχε εκδηλώσει ανάλογο πρόβλημα τον Μάρτιο του 2007. Η επαφή με το σκάφος είχε χαθεί τότε λόγω προβλήματος στη μνήμη και επανήλθε σε πλήρη λειτουργιά σε λιγότερο από δύο ημέρες. Τώρα, όμως, η μεγαλύτερη καθυστέρηση στις επικοινωνίες περιπλέκει την κατάσταση.

Η ανωμαλία στη λειτουργία του σκάφους ανάγκασε τον αυτόματο πιλότο να προχωρήσει σε επανεκκίνηση του κύριου υπολογιστή και να ζητήσει από το εφεδρικό σύστημα να επικοινωνήσει με τη Γη. Έκτοτε το New Horizons παραμένει σε κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας, κατά την οποία τα μη κρίσιμα συστήματα τίθενται προληπτικά εκτός λειτουργίας.

Το New Horizons είναι το ταχύτερο αντικείμενο που έχει εκτοξευτεί ποτέ στο βαθύ Διάστημα. Δεν έχει τρόπο να επιβραδύνει όταν πλησιάσει τον Πλούτωνα και θα τον προσπεράσει με μεγάλη ταχύτητα, όπως έκαναν και οι παλαιότερες αποστολές Voyager, Mariner και Pioneer κατά την επίσκεψή τους σε άλλους πλανήτες.

Ο μικρός Πλούτωνας, ο οποίος έχασε τον χαρακτηρισμό του πλανήτη και εξέπεσε στην κατηγορία των πλανητών-νάνων το 2006, βρίσκεται τόσο μακριά που ακόμα και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δεν μπορεί να διακρίνει επιφανειακά χαρακτηριστικά.

Στις τελευταίες εικόνες που μετέδωσε το New Horizons, από απόσταση μερικών εκατομμυρίων χιλιομέτρων, σκούρες κηλίδες με διάμετρο γύρω στα 500 χιλιόμετρα διακρίνονται στον ισημερινό του Πλούτωνα. Το σκάφος αποκάλυψε επίσης ένα φωτεινό κάλυμμα πάγου, ενώ αντίθετα το πολικό κάλυμμα του Χάροντα, του μεγαλύτερου φεγγαριού του Πλούτωνα, είναι σκούρο.

Οι σημαντικότερες παρατηρήσεις του New Horizons θα ληφθούν σε ένα στενό χρονικό παράθυρο διάρκειας περίπου 24 ωρών.

Το σκάφος προγραμματίζεται στη συνέχεια να επισκεφθεί ένα από τα σώματα της Ζώνης του Κάιπερ, η οποία εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα και περιέχει κυρίως αντικείμενα από πάγο.

Το ποιο θα είναι το σώμα αυτό δεν έχει ακόμα αποφασιστεί.

http://physicsgg.me/2015/07/05/%cf%83%ce%b5-%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf-%cf%84%ce%bf-new-horizons/

 

 

Έχει ατμόσφαιρα ο Πλούτωνας;

Αν ο Πλούτωνας έχει σύννεφα, τότε η αποστολή New Horizons μπορεί να τα εντοπίσει. Οι φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης που στέλνει το διαστημικό σκάφος θα μπορούσαν, χρησιμοποιώντας μια σειρά από ειδικές τεχνικές, να μας αποκαλύψουν την ύπαρξη ατμόσφαιρας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές ο εντοπισμός των νεφών θα επιτρέψει τον προσδιορισμό των ταχυτήτων και των διευθύνσεων των ανέμων στον πλανήτη-νάνο Πλούτωνα.

http://physicsgg.me/2015/07/03/%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b1-%ce%bf-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1%cf%82/

[Δροσος Γεωργιος]

Επανήλθε το New Horizons.

Καμία βλάβη υλικού ή λογισμικού δεν ανιχνεύει η NASA στο New Horizons, το σκάφος που έπαψε ξαφνικά να επικοινωνεί με τη Γη μόλις λίγες μέρες πριν από το πρώτο, ιστορικό πέρασμα από τον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου.

Η αποστολή θα έχει περιθώριο μόλις 24 ωρών να εξερευνήσει τον πλανήτη-νάνο πριν τον προσπεράσει για πάντα.

Η άγνωστης φύσης «ανωμαλία» που εκδηλώθηκε γύρω το βράδυ του Σαββάτου ώρα Ελλάδας προκάλεσε απώλεια επικοινωνιών για μία ώρα και 24 λεπτά. Η επαφή αποκαταστάθηκε, ωστόσο ο αυτόματος πιλότος έθεσε αυτόματα το σκάφος σε κατάσταση αναμονής, διακόπτοντας τη συλλογή επιστημονικών δεδομένων.

Η αποστολή αναμένεται να έχει επανέλθει πλήρως στην κανονική λειτουργία την Τρίτη 7 Ιουλίου, ανακοίνωσε η NASA σε νέα ενημέρωσή της.

Η έρευνα των μηχανικών της αποστολής στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Μηχανικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στο Μέριλαντ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «κανένα σφάλμα υλικού ή λογισμικού δεν εκδηλώθηκε στο σκάφος».

Αιτία της παροδικής ανωμαλίας ήταν ένα σφάλμα στην χρονική αλληλουχία των εντολών που εστάλησαν στο σκάφος στο πλαίσιο της προετοιμασίας για προσέγγιση στον Πλούτωνα.

Οι υπεύθυνοι του New Horizons εκτιμούν τώρα ότι το πρόβλημα δεν θα επηρεάσει καθόλου τους πρωτεύοντες αντικειμενικούς στόχους της αποστολής, ενώ οι επιπτώσεις στα δευτερεύοντα πειράματα είναι ελάχιστες.

«Όσον αφορά την επιστημονική πλευρά, δεν θα υποβαθμίσει ένα A+ ούτε καν στο Α» διαβεβαίωσε ο Άλαν Στερν, επιστημονικός διευθυντής της αποστολή στο Southwest Research Institute στο Κολοράντο.

Οι προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος δυσχεραίνονται από το γεγονός ότι τα σήματα της NASA χρειάζονται 4,5 ώρες για να φτάσουν το New Horizons, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση σχεδόν 5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Μέχρι να φτάσει η απάντηση, η Γη έχει περιστραφεί τόσο πολύ που η NASA πρέπει να χρησιμοποιεί διαφορετικό επίγειο σταθμό για τη λήψη.

http://physicsgg.me/2015/07/06/%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%ae%ce%bb%ce%b8%ce%b5-%cf%84%ce%bf-new-horizons/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Πλούτωνας αποκαλύπτεται.

Ο αμερικανός αστρονόμος Κλάιντ Τόμπω θα είχε ενθουσιαστεί αν έβλεπε τα πρώτα καθαρά πορτρέτα του αντικειμένου που είχε ανακαλύψει ο ίδιος το 1930. Σχεδόν έναν αιώνα μετά, το New Horizons της NASA πλησιάζει στο ιστορικό ραντεβού με τον πλανήτη-νάνο Πλούτωνα την επόμενη Τρίτη.

Έπειτα από ένα παροδικό πρόβλημα που ανάγκασε το σκάφος να σταματήσει τη συλλογή δεδομένων για μερικές μέρες, το New Horizons μετέδωσε την καλύτερη μέχρι σήμερα εικόνα του Πλούτωνα, την οποία έλαβε από απόσταση 8 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Η εικόνα σχεδόν φυσικού χρώματος αναδεικνύει το καφεκόκκινο χρώμα του πλανήτη-νάνου όπως θα φαινόταν στο ανθρώπινο μάτι. Σε αντίθεση με το κοκκινωπό χρώμα του Άρη, το οποίο οφείλεται σε σωματίδια σκουριάς, η απόχρωση του Πλούτωνα οφείλεται πιθανότατα σε «θολίνες», περίπλοκες χημικές ενώσεις που σχηματίζονται από την επίδραση της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας στο μεθάνιο της αραιής ατμόσφαιρας.

Η παγωμένη επιφάνεια σημαδεύεται από μια φωτεινή περιοχή σε σχήμα καρδιάς, με πλάτος 2.000 χιλιομέτρων, η οποία καλύπτεται πιθανώς από φρέσκο «χιόνι» παγωμένου μεθανίου, αζώτου, ίσως και μονοξειδίου του άνθρακα.

Λίγο πιο αριστερά, στη ζώνη του ισημερινού, διακρίνεται μια σκούρα κηλίδα που βαφτίστηκε «φάλαινα» λόγω του σχήματός της, ενώ η περιοχή του βόρειου πόλου έχει ενδιάμεση φωτεινότητα και δεν αποκλείεται να καλύπτεται από πάχνη παγωμένου αζώτου.

Αυτή είναι η πλευρά του πλανήτη που θα μπορέσει να μελετήσει από κοντά το New Horizons κατά το σύντομο πέρασμά του από τον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου.

«Την επόμενη φορά που θα δούμε αυτήν την πλευρά του Πλούτωνα, ένα τμήμα της θα απεικονιστεί με περίπου 500 φορές υψηλότερη ανάλυση από ό,τι βλέπουμε σήμερα» λέει ο Τζεφ Μουρ του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA, μέλος της αποστολής.

Το New Horizons θα έχει λιγότερες από 24 ώρες για να μελετήσει τον πλανήτη-νάνο από απόσταση 12.000 χιλιομέτρων. Δεν έχει τρόπο να σταματήσει, και θα προσπεράσει τον Πλούτωνα με ταχύτητα 50.000 χιλιομέτρων την ώρα.

Θα προλάβει όμως να μελετήσει και τον Χάροντα, το μεγαλύτερο από τα πέντε φεγγάρια του Πλούτωνα μαζί με τη Νύχτα, τον Κέρβερο, τη Στύγα και την Ύδρα.

Καθώς απομακρύνεται από το σύστημα, θα περάσει για λίγο μέσα από τη σκιά του Πλούτωνα, οπότε θα μπορέσει να αναλύσει την ατμόσφαιρά του καταγράφοντας το ηλιακό φως που περνά από μέσα της πριν φτάσει στην κάμερα του σκάφους. Η ίδια τεχνική αναμένεται να δείξει αν και ο Χάροντας διαθέτει αραιή ατμόσφαιρα.

Το New Horizons, το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί μέχρι σήμερα στο Διάστημα, χρειάστηκε εννέα χρόνια για να φτάσει στο σώμα που είχε ανακαλύψει το 1930 ο Κλάιντ Τόμπω, νομίζοντας ότι επρόκειτο για τον περίφημο «Πλανήτη Χ».

www.washingtonpost.com

Ο Πλούτωνας αποδείχθηκε τελικά πως δεν ήταν αυτό το αμφιλεγόμενο σώμα, για αρκετές δεκαετίες όμως θεωρούνταν ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος.

Αυτό άλλαξε μετά την ανακάλυψη κι άλλων παρόμοιων σωμάτων στη γειτονιά του Πλούτωνα, τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, η οποία εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα και φιλοξενεί πολυάριθμα σώματα από πάγο.

Το 2005, μάλιστα, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα μακρινό σώμα πιο μεγάλο από τον Πλούτωνα, το οποίο βάφτισαν Έριδα.

To 2006, ο Πλούτωνας εξέπεσε από την κατηγορία των πλανητών και πέρασε μαζί με την Έριδα στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων, στην οποία έχουν ενταχθεί έκτοτε ακόμα τρία σώματα: η Δήμητρα που βρίσκεται στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία, καθώς και ο Μακεμάκε και η Χαουμέα, που κινούνται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα.

Όμως, παρά τις συναρπαστικές ανακαλύψεις νέων κόσμων στο εξώτερο Ηλιακό Σύστημα, το πραγματικό πρόσωπο του Πλούτωνα παρέμενε άγνωστο, δυσδιάκριτο ακόμα και για το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Η NASA περιμένει τώρα με αγωνία τις εικόνες από το κοντινό πέρασμα, και έχει κάθε λόγο να ανησυχεί: το σκάφος θα διακόψει τις επικοινωνίες με τη Γη σχεδόν ολόκληρη την κρίσιμη μέρα της 14ης Ιουλίου, και θα αρχίσει να μεταδίδει δεδομένα την επομένη -εφόσον βέβαια δεν έχει καταστραφεί στο μεταξύ από προσκρούσεις σωματιδίων που ενδέχεται να περιβάλλουν τον Πλούτωνα.

Ακόμα και τότε, όμως, η επιχείρηση δεν θα έχει τελειώσει: για τη μετάδοση των πλούσιων δεδομένων που θα συλλεχθούν κατά το πέρασμα από τον Πλούτωνα και τον Χάροντα απαιτούνται ούτε λίγο ούτε πολύ 16 μήνες.

Βίντεο.

http://physicsgg.me/2015/07/09/%ce%bf-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9/

[Δροσος Γεωργιος]

Houston, We Have Geology

Ξεκίνησε ως μια φωτεινή κουκκίδα. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε μια θολή σφαίρα. Και τώρα, στο τελευταίο πορτρέτο του Πλούτωνα από το διαστημικό σκάφος της NASA New Horizons, αποκαλύπτονται γεωλογικές δομές στην επιφάνεια του πλανήτη-νάνου.

«Είμαστε αρκετά κοντά ώστε να βλέπουμε πλέον την γεωλογία του Πλούτωνα» δηλώνει ο Curt Niebur, μέλος της διαστημικής αποστολής Νέοι Ορίζοντες και έπεται συνέχεια…

http://physicsgg.me/2015/07/11/houston-we-have-geology/

 

Με το βλέμμα στον Πλούτωνα…

Τα αποτελέσματα του ελληνικού δημοψηφίσματος τον βρήκαν σε μια αίθουσα συσκέψεων με την ομάδα των επιστημόνων που εργάζεται πυρετωδώς για τη μεγάλη μέρα του New Horizons. Έπρεπε να δουλέψουν σχεδόν δύο 24ωρα για να στείλουν νέο πρόγραμμα εντολών στο μικρό διαστημόπλοιο που παρουσίασε βλάβη λίγες μέρες πριν από το ιστορικό του ραντεβού με τον μυστηριώδη Πλούτωνα, τον τελευταίο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. «Δεν θα υπήρχε New Horizons χωρίς τον Κριμιζή» είπε ο επικεφαλής της αποστολής Αλαν Στερν, προσφέροντας τιμητικά στον επιφανή Ελληνα ακαδημαϊκό και ερευνητή το πρώτο κομμάτι της τούρτας που έκοψε η ομάδα τα ξημερώματα της περασμένης Τρίτης για να γιορτάσει την αποκατάσταση του προβλήματος.

Μεθαύριο Τρίτη, 14 Ιουλίου, το New Horizons θα περάσει στην ιστορία ως το πρώτο διαστημόπλοιο που έφτασε στο κοντινότερο σημείο της επιφάνειας του Πλούτωνα και θα μεταδώσει στη Γη πολύτιμα δεδομένα για τον πιο απομακρυσμένο πλανήτη.

Την ίδια ημέρα, ο διακεκριμένος επιστήμονας Σταμάτης Κριμιζής θα γίνει ο πρώτος επιστήμονας που θα έχει «ταξιδέψει» και στους εννέα πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Ωστόσο, η φιλόδοξη αποστολή αντιμετώπισε ουκ ολίγες δυσκολίες στο ξεκίνημά της.

«Ποτέ δεν είχα φαντασθεί όταν κοιτούσα τα άστρα στον ουρανό της Χίου όπου μεγάλωσα, ότι κάποτε θα “ταξίδευα” σε όλους τους πλανήτες και επιπλέον θα ήμουν μέλος της αποστολής της Γης στον Γαλαξία με τον Voyager. Αυτά συνήθως είναι “όνειρα θερινής νυκτός”» δηλώνει στην «Κ» ο καταξιωμένος αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής. Το πρώτο του «ταξίδι» έγινε πριν από μισό αιώνα με ένα πείραμα στον πλανήτη Αρη και ακολούθησαν παρόμοιες αποστολές στους υπόλοιπους πλανήτες.

Όταν η NASA προκήρυξε διαγωνισμό για μια αποστολή στον Πλούτωνα ο Έλληνας επιστήμονας είδε τη μεγάλη ευκαιρία. Ως επικεφαλής των διαστημικών προγραμμάτων στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς από το 1991 είχε εκτελέσει με επιτυχία προγράμματα χαμηλού κόστους, οπότε η διεκδίκηση της νέας αποστολής ήταν ο επόμενος στόχος. Επρεπε όμως να βρεθεί ο κατάλληλος ηγέτης.

«Πρότεινα (σ.σ. στον Αλαν Στερν) συνεργασία διά τηλεφώνου στις 22 Δεκεμβρίου 2001, δύο ημέρες μετά το κάλεσμα της NASA για προτάσεις και δέχτηκε με ενθουσιασμό. Πρωτοστατούσε στις προσπάθειες για την εξερεύνηση του Πλούτωνα από το 1990 αλλά δίχως επιτυχία. Η συνεργασία μας ήταν άψογη και δημιουργική» τονίζει ο κ. Κριμιζής για τον επικεφαλής ερευνητή της αποστολής Αλαν Στερν.

Ο ίδιος παρέμεινε ως επιστημονικός συνεργάτης στη νέα αποστολή, δίνοντας την ευκαιρία σε νεότερους συνεργάτες του να κατασκευάσουν τα όργανα του διαστημοπλοίου και έχοντας παράλληλα αρκετή δουλειά ως επικεφαλής στις αποστολές του Voyager και του Cassini. «Μπορώ να πω ότι υπήρξα ο “νονός” του New Horizons και τώρα έχω την ικανοποίηση ότι το παιδί μεγάλωσε και μεγαλουργεί», τονίζει.

Όπως όμως γίνεται και στη φύση, οι ωδίνες της γέννας για το New Horizons υπήρξαν έντονες και με μεγάλη διάρκεια. Χρειάστηκε αρκετό διάστημα για να ξεπεραστούν πολιτικά και τεχνικά προβλήματα μέχρι την εκτόξευσή του, το 2006. «Παρά το γεγονός ότι η επιστημονική κοινότητα εκφράστηκε μέσω μελέτης της Ακαδημίας Επιστημών ότι η εξερεύνηση του Πλούτωνα είχε την προτεραιότητα, ορισμένοι κύκλοι στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους (σ.σ. των ΗΠΑ) μέσω της NASA ήθελαν να προωθήσουν αποστολή στον δορυφόρο του Δία, την Ευρώπη» σημειώνει ο κ. Κριμιζής. Τελικά ο Πλούτωνας κέρδισε το Κογκρέσο, το οποίο συμφώνησε να χρηματοδοτήσει την αποστολή, την οποία η NASA στηρίζει με κάθε μέσο.

Οι επιστήμονες έπρεπε έπειτα να ξεπεράσουν μια σειρά από τεχνικές δυσκολίες, όπως την κατασκευή ενός διαστημοπλοίου που θα ταξίδευε απροβλημάτιστα για 14 χρόνια (η αποστολή ολοκληρώνεται το 2020), ενώ ως πηγή ενέργειας επιλέχθηκε τελικά η μπαταρία πλουτωνίου. «Με αυτόν τον τρόπο η διαδικασία άδειας για εκτόξευση στο Διάστημα χρειάστηκε στο παρελθόν περίπου επτά χρόνια. Εμείς το κάναμε σε τέσσερα», εξηγεί ο καθηγητής.

Τέλος, ήταν απαραίτητο ένα ειδικό σύστημα πλοήγησης καθώς θα έπρεπε να κατευθύνουν ένα διαστημόπλοιο κινούμενο με 52.000 χλμ. ανά ώρα σε συγκεκριμένο στόχο και από απόσταση περίπου 5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Αυτή την ώρα, το New Horizons τρέχει «καρφωτό» προς τον Πλούτωνα έχοντας πάρει μια έξτρα ώθηση το 2007 χάρη στην τεχνική της «βαρυτικής μανούβρας» κατά το πέρασμά του από τον πλανήτη Δία.

Ο Πλούτωνας ανακαλύφθηκε το 1930 και είναι τόσο μακριά που ακόμα και το ισχυρό Χαμπλ δεν μπορεί να τον «δει» καθαρά. Το New Horizons βέβαια δεν θα μπορεί να «φρενάρει» και έτσι θα έχει 24 ώρες στη διάθεσή του για να στείλει στη Γη ένα μοναδικό υλικό με τα μυστικά του πλανήτη. Όταν αφήσει πίσω του τον Πλούτωνα, θα εξερευνήσει ένα ή δύο από τα άγνωστα, αρχαία και παγωμένα ουράνια σώματα της Ζώνης του Κάιπερ ρίχνοντας φως στις συνθήκες δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος.

Ισως ο Πλούτωνας να είναι τελικά ο «άρχοντας» μιας νέας, ανεξερεύνητης περιοχής του Διαστήματος.

Σχολιάζοντας τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις ο κ. Κριμιζής κάνει λόγο για μια «αυτοκαταστροφική διάθεση» και διερωτάται πώς θα εμπνεύσουμε τα παιδιά μας «όταν η αριστεία θεωρείται ρετσινιά». «Οι νέοι μας δραπετεύουν σαν πουλιά πέρα από τα σύνορα, οι πολιτικοί “ηγέτες” έχουν αποδειχθεί ανεπαρκέστατοι και ο λαός μας οδηγείται στη μετριοκρατία ως προορισμό. Είμαι λοιπόν απαισιόδοξος για το μέλλον της χώρας γενικά και ειδικά για τον χώρο της έρευνας και καινοτομίας. Θα συνεχίσουμε να είμαστε ουραγοί της Ευρώπης παρά το ταλέντο που διαθέτουμε και τις νησίδες αριστείας που μας επιτρέπουν ένα επίπεδο αξιοπρέπειας μέχρι πρόσφατα, με ξένη χρηματοδότηση» τονίζει.

Είναι ο Πλούτωνας πλανήτης ή όχι; Λίγους μήνες μετά την εκτόξευση του New Horizons, η 26η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Αστρονομικής Ενωσης στην Πράγα έθεσε για πρώτη φορά τρία κριτήρια για τον ορισμό ενός ουράνιου σώματος ως «πλανήτη»: να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο, να διαθέτει επαρκή μάζα και βαρύτητα ώστε να έχει αποκτήσει σφαιρικό σχήμα και να κυριαρχεί στην τροχιακή ζώνη στην οποία κινείται, δηλαδή να έχει «καθαρίσει» την τροχιά του από άλλα σώματα. Σύμφωνα με το ψήφισμα της συνέλευσης, ο Πλούτωνας δεν «καλύπτει» επαρκώς το τελευταίο κριτήριο καθώς η τροχιά του είναι «δέσμια» του Ποσειδώνα.

Ο υποβιβασμός του Πλούτωνα σε «πλανήτη – νάνο» προκάλεσε μια τεράστια διαμάχη μεταξύ των αστρονόμων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ορισμένοι μιλούν για τις αποφάσεις μιας «αστρονομικής ελίτ» που ψήφισε στο κλείσιμο των εργασιών της συνέλευσης και ενώ η πλειονότητα των μελών είχε αποχωρήσει. «Η δική μου άποψη είναι ότι ο ορισμός της Διεθνούς Αστρονομικής Ενωσης δεν είναι αρκετά σαφής και αφήνει πολλά περιθώρια για ερμηνείες. Καλό θα ήταν να υπάρχουν κατηγορίες όπως εσωτερικοί ή πετρώδεις πλανήτες, αέριοι ή γίγαντες πλανήτες, νάνοι πλανήτες και να θεωρούνται όλοι πλανήτες», υποστηρίζει ο Ανδρέας Βοσινάκης, μέλος του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης.

Πάντως, οι πολέμιοι του ψηφίσματος εκτιμούν ότι με τις ανακαλύψεις του New Horizons ο Πλούτωνας θα επιστρέψει στη θέση του ως ο ένατος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.

«Πλούτωνας, ο ανανεωτής»

Το 1917 ο Αγγλος συνθέτης Γκούσταβ Χολστ ολοκλήρωνε τη διάσημη σουίτα του «Οι Πλανήτες», ορμώμενος περισσότερο από αστρολογικό παρά αστρονομικό ενδιαφέρον, συμπεριλαμβάνοντας όλους τους τότε γνωστούς πλανήτες εκτός από τη Γη και τον Πλούτωνα, ο οποίος ανακαλύφθηκε αργότερα. Την «παράλειψη» επιχείρησε να διορθώσει το 2000 η Συμφωνική Ορχήστρα Halle του Μάντσεστερ αναθέτοντας στον συνθέτη Κόλιν Μάθιου να «συνεχίσει» το έργο του Χολστ με τη σύνθεση «Πλούτωνας, ο ανανεωτής» (Pluto, The Renewer). Το έργο πήρε πολύ καλές κριτικές και ηχογραφήθηκε και με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, υπό τη διεύθυνση του Σερ Σάιμον Ρατλ. Ωστόσο, η κυκλοφορία του CD συνέπεσε με τον «υποβιβασμό» του Πλούτωνα σε «πλανήτη νάνο» κάτι που προκάλεσε αναστάτωση και σε μη αστρονομικά πεδία.

http://physicsgg.me/2015/07/12/%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1/

[dimbot]

Με μία ημέρα πριν το πλησιέστερο σημείο της αποστολής New Horizons , η NASA έδωσε χθες και το παρακάτω ενημερωτικό βίντεο

 

[dimbot]

14- Ιουλίου σήμερα και σε λίγες ώρες θα έχουμε την συνάντηση του New Horizons με τον Πλούτωνα

 

H Google, τιμώντας το γεγονός έβγαλε ( κατά την γνωστή παράδοση) ξεχωριστό doodle

 

Η ζωντανή κάλυψη της συνάντησης εδώ :

 

http://www.nasa.gov/press-release/nasa-announces-updated-television-coverage-media-activities-for-pluto-flyby

[Δροσος Γεωργιος]

Σε εξέλιξη το πρώτο, ιστορικό πέρασμα από τον Πλούτωνα.

Το σκάφος που μεταφέρει για πρώτη φορά την ανθρωπότητα σε αυτή τη γειτονιά του Ηλιακού Συστήματος έπαψε να επικοινωνεί με τη Γη την Τρίτη, ημέρα του ιστορικού περάσματος από τον Πλούτωνα. Η NASA θα περιμένει εναγωνίως τα πρώτα δεδομένα του New Horizons περίπου ένα 24ωρο αργότερα.

Το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ δεν έχει τρόπο να σταματήσει και θα προσπεράσει τον Πλούτωνα με ταχύτητα 50.000 χιλιομέτρων ανά ώρα.

Στις 14.50 ώρα Ελλάδας το New Horizons θα βρεθεί στην ελάχιστη απόστασή του από τον παγωμένο, αινιγματικό κόσμο, πριν τον αποχαιρετίσει για πάντα και βάλει πλώρη για ένα άλλο σώμα της ίδιας γειτονιάς.

Το σκάφος δεν θα έχει στραμμένη την κεραία του προς τη Γη την ώρα που συλλέγει μετρήσεις και εικόνες υψηλής ανάλυσης. Το ενδεχόμενο να καταστραφεί στο μεταξύ από σωματίδια που περιβάλλουν τον Πλούτωνα δεν έχει αποκλειστεί.

Οι κρισιμότερες ώρες (ώρα Ελλάδας):

Η ώρα του ραντεβού: Στις 14.50, το New Horizons θα βρεθεί σε απόσταση 12.500 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του Πλούτωνα, περίπου τρεις φορές μικρότερη σε σχέση με την απόσταση των τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων απο τη Γη.

Θα συλλέξει έγχρωμες εικόνες ολόκληρου του ορατού ημισφαιρίου, με ανάλυση 0,5 χιλιομέτρων ανά εικονοστοιχείο, καθώς και ασπρόμαυρες εικόνες μιας στενής λωρίδας στην κεντρική ζώνη του πλανήτη, με υψηλότερη ανάλυση 100 μέτρων ανά εικονοστοιχείων.

Πέρασμα από τον Χάροντα: Λίγα λεπτά αργότερα, στις 15.04, το New Horizons θα περάσει 28.000 χιλιόμετρα μακριά από τον γκρίζο Χάροντα, το μεγαλύτερο από τα πέντε φεγγάρια του Πλούτωνα. Οι εικόνες που θα συλλέξει θα έχουν περίπου τη μισή ανάλυση σε σχέση με τις απεικονίσεις του πλανήτη νάνου.

Στη σκιά του Πλούτωνα: Στις 15.51, το New Horizons θα περάσει μέσα από τη σκιά του Πλούτωνα. Θα μπορέσει έτσι να μελετήσει την αραιή ατμόσφαιρά του εξετάζοντας το λιγοστό ηλιακό φως που περνάει από μέσα της πριν φτάσει στα όργανα του σκάφους.

Επιπλέον, το σκάφος θα έχει την ευκαιρία να δει το νότιο πόλο του Πλούτωνα, ο οποίος παραμένει βυθισμένος στη νύχτα εδώ και 20 χρόνια, και δεν θα δει τον Ήλιο να ανατέλει για ακόμα οκτώ δεκαετίες. Ένα τμήμα της νυχτερινής πλευράς θα φωτίζεται από ένα εξωγήινο φεγγαρόφωτο: ηλιακό φως που ανακλάται στον Χάροντα πριν πέσει στον πλανήτη νάνο.

Στη σκιά του Χάροντα: Στις 17.18, το New Horizons θα περάσει μέσα από τη σκιά του Χάροντα, οπότε θα μπορέσει να εξακριβώσει αν ο δορυφόρος διαθέτει ατμόσφαιρα.

Κλήση στο σπίτι: Στις 04.02 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη η μεγάλη στιγμή για τη NASA: Ένα προκαθορισμένο σήμα που ενημερώνει ότι το σκάφος επέζησε αναμένεται να φτάσει στη Γη. Θα χρειαστεί 4,5 ώρες για να διανύσει απόσταση 4,8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων με την ταχύτητα του φωτός.

Οι πρώτες πολύτιμες εικόνες θα φτάσουν στη Γη την Τετάρτη.

Η ισχύς της κεραίας περιορίζεται στα 3 watt, και το σκάφος θα χρειαστεί 16 ολόκληρους μήνες για να ολοκληρώσει τη μετάδοση των δεδομένων που συγκέντρωσε.

Στην επόμενη φάση της αποστολής των 700 εκατομμυρίων δολαρίων, το New Horizons σχεδιάζεται να επισκεφθεί ένα ακόμα σώμα της Ζώνης του Κάιπερ, έναν δακτύλιο παγωμένων σωμάτων σαν τον Πλούτωνα που εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα.

Το ποιο θα είναι το σώμα αυτό δεν έχει ακόμα αποφασιστεί.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012266

 

Στον Πλούτωνα οι στάχτες του αστρονόμου που τον ανακάλυψε.

Το απόγευμα της Τρίτης, ο Κλάιντ Τόμπω θα περάσει σε απόσταση 12.500 χιλιομέτρων από το αντικείμενο που ανακάλυψε ο ίδιος το 1930: η τέφρα του ταξιδεύει με το New Horizons της NASA στην πρώτη επίσκεψη στον Πλούτωνα.

Την ώρα του ιστορικού περάσματος του New Horizons από τον Πλούτωνα, τα παιδιά του Κλάιντ Τόμπω, η Ανέτ Τόμπω-Σίτζε και ο νεότερος αδελφός της Όλντεν, και οι δύο στην έβδομη δεκαετία της ζωής τους, θα βρίσκονται στο κέντρο ελέγχου της αποστολής στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής (APL) του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στο Μέριλαντ.

Το New Horizons μεταφέρει επίσης ένα αμερικανικό γραμματόσημο του 1991 που θα γίνει σύντομα απαρχαιωμένο, καθώς γράφει «Πλούτωνας Ανεξερεύνητος».

«Κανένα γραμματόσημο δεν έχει ταξιδέψει τόσο μακριά!» σχολίασε ο Μαρκ Σόντερς, εκπρόσωπος της αμερικανικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας.

Το γραμματόσημο και οι στάχτες του Τόμπω είναι δύο από τα εννέα σουβενίρ από τη Γη που βρίσκονται στο σκάφος. Και ο αριθμός τους δεν είναι τυχαίος.

Όταν το New Horizons εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα τον Ιανουάριο του 2006, ο Πλούτωνας θεωρούνταν ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Μόλις επτά μήνες αργότερα, εξέπεσε στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων.

Τα παιδιά και η χήρα του Τόμπω, η οποία πέθανε το 2012 σε ηλικία 99 ετών, δώρισαν στη NASA μια ουγγιά από τις στάχτες του για το μεγάλο ταξίδι, οι οποίες τοποθετήθηκαν μέσα σε μια κάψουλα από αλουμίνιο μήκους πέντε εκατοστών.

Ο Τόμπω, το αγροτόπαιδο που έγινε αστρονόμος, εργαζόταν στο Αστεροσκοπείο Λόουελ της Αριζόνα όταν ανακάλυψε ένα φωτεινό σημαδάκι να κινείται στον ουρανό μπροστά από το φόντο των ακίνητων άστρων. Λίγους μήνες αργότερα, την 1η Μαΐου 1930, το αντικείμενο πήρε επίσημα του Πλούτωνα, ρωμαϊκού θεού του Κάτω Κόσμου.

«Πιστεύω ότι ο πατέρας μου θα είχε ενθουσιαστεί με το New Horizons» είχε σχολιάσει η Ανέτ Τόμπω σε συνέντευξή της. «Όταν κοιτούσε τον Πλούτωνα, ήταν απλώς μια φωτεινή κουκκίδα».

Εκτός από το γραμματόσημο και τις στάχτες του Τόμπω, το New Horizons μεταφέρει ακόμα δύο αναμνηστικά νομίσματα, ένα από την πολιτεία της Φλόριντα από όπου εκτοξεύτηκε η αποστολή και ένα από το Μέριλαντ όπου βρίσκεται το κέντρο ελέγχου.

Μεταφέρει ακόμα ένα μικρό ομοίωμα του SpaceShipOne, του πρώτου ιδιωτικού, επανδρωμένου σκάφους που έφτασε στο όριο του Διαστήματος το 2004. Στο σκάφος βρίσκονται ακόμα δύο μικρές αμερικανικές σημαίες και δύο CD: το ένα περιέχει τις φωτογραφίες των μελών της αποστολής, ενώ το άλλο περιέχει τα ονόματα 434.738 ανθρώπων που είχαν δηλώσει συμμετοχή έπειτα από πρόσκληση της NASA.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012220

[Δροσος Γεωργιος]

Τα πιο κοντινά πλάνα του Πλούτωνα.

Είναι η πρώτη φορά που διαστημικό σκάφος πλησιάζει σε έναν τόσο απομακρυσμένο «πλανήτη» (έστω νάνο-πλανήτη), ο οποίος περιβάλλεται από πέντε δορυφόρους (Χάρων, Νυξ, Στύγα, Κέρβερος, Ύδρα), ενώ δεν αποκλείεται να υπάρχουν και άλλοι, άγνωστοι μέχρι σήμερα.

Η αμερικανική διαστημοσυσκευή απέχει περίπου 4,88 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη και τα ραδιοσήματά της χρειάζονται σχεδόν 4,5 ώρες για να φθάσουν στον πλανήτη μας. Οι «Νέοι Ορίζοντες» ταξιδεύουν με ταχύτητα 49.600 χλμ. την ώρα για πάνω από εννέα χρόνια και έκαναν το κοντινότερο πέρασμά τους από τον Πλούτωνα, σε απόσταση σχεδόν 12.000 χιλιομέτρων, την Τρίτη 14 Ιουλίου 2015, στις 3 μ.μ. ώρα Ελλάδας.

Το μη επανδρωμένο σκάφος, κόστους 700 εκατ. δολαρίων και βάρους σχεδόν μισού τόνου, δεν έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει και να τεθεί σε τροχιά. Θα φωτογραφίσει όμως τον Πλούτωνα και τους δορυφόρους του από κοντά, συλλέγοντας και άλλα επιστημονικά δεδομένα με τα επτά όργανά του. Στη συνέχεια, θα συνεχίσει το ταξίδι του προς τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, την παγωμένη Ζώνη Κάιπερ, όπου δεν αποκλείεται να συναντήσει κάποιο άλλο ενδιαφέρον ουράνιο σώμα. Το σκάφος έχει αρκετή ενέργεια για να ταξιδέψει άλλα 20 χρόνια.

O Πλούτων, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1930 από τον ερασιτέχνη αμερικανό αστρονόμο Κλάιντ Τόμποου (οι στάχτες του οποίου ταξιδεύουν μαζί με τους «Νέους Ορίζοντες»), αρχικά θεωρείτο ο ένατος κανονικός πλανήτης. Όμως το 2006 η Διεθνής Αστρονομική Ένωση τον υποβίβασε -εν μέσω αντιδράσεων που συνεχίζονται ακόμη- σε νάνο πλανήτη, μια ενδιάμεση κατηγορία ουρανίων σωμάτων μεταξύ των πλανητών και των αστεροειδών.

Οι έως τώρα εικόνες που έχει στείλει το «New Horizons», αποκαλύπτουν έναν πλανήτη με απρόσμενα ανώμαλη επιφάνεια και μυστηριώδεις τεράστιες σκουρόχρωμες κηλίδες στην περιοχή του ισημερινού του, οι οποίες έχουν εξάψει την περιέργεια των επιστημόνων.

Μεταξύ άλλων, έχουν αποκαλυφθεί μια σχεδόν τέλεια «καρδιά» πάνω στον Πλούτωνα και ένας άλλος περίεργος γεωλογικός σχηματισμός που έχει πάρει το όνομα «η φάλαινα». Επίσης, έχουν εντοπισθεί πολλοί κρατήρες (ένας φθάνει τα 100 χλμ διάμετρο) και φαράγγια στον μεγαλύτερο δορυφόρο του Πλούτωνα, τον Χάροντα, ο οποίος έχει διάμετρο 1.200 χιλιόμετρα. Ένα από τα φαράγγια φαίνεται να είναι μακρύτερο και βαθύτερο ακόμη και από το Μεγάλο Φαράγγι στην Αριζόνα.

Βίντεο.

http://physicsgg.me/2015/07/14/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%ac-%cf%80%ce%bb%ce%ac%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1/

 

New Horizons καλεί Γη από Πλούτωνα.

Η αποστολή New Horizons της NASA έστειλε τα ξημερώματα της Τετάρτης το σήμα που επιβεβαιώνει ότι επέζησε από το πρώτο κοντινό πέρασμα του Πλούτωνα. To απόγευμα οι πρώτες εικόνες. Συγχαρητήρια από Μπαράκ Ομπάμα και Στίβεν Χόκινγκ.

Στις 03.52 ώρα Ελλάδας, ραδιοτηλεσκόπιο έξω από τη Μαδρίτη που συμμετέχει σε δίκτυο της NASA έλαβε επιβεβαίωση ότι το New Horizons δεν παρουσίασε προβλήματα καθώς εκτελούσε μια προγραμματισμένη σειρά παρατηρήσεων στον Πλούτωνα και τον δορυφόρο του Χάροντα.

Με ταχύτητα 14 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, και σε απόσταση μόλις 12.500 χιλιομέτρων από τον Πλούτωνα, το σκάφος θα μπορούσε να είχε καταστραφεί από σωματίδια πάγου και σκόνης που μπορεί να υπήρχαν στην πορεία του.

Στη διάρκεια της πιο κρίσιμης φάσης μιας αποστολής εννέα ετών, το New Horizons είχε πάψει να επικοινωνεί με τη Γη για λίγες ώρες προκειμένου να εστιαστεί στον στόχο.

Το σκάφος πρέπει να έχει αρχίσει πλέον τη μετάδοση δεδομένων, τα οποία χρειάζονται 4 ώρες και 25 λεπτά για να διανύσουν με την ταχύτητα του φωτός τα 4,7 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μέχρι τη Γη.

Οι πρώτες εικόνες αναμένεται να παρουσιαστούν το απόγευμα της Τετάρτης. Η μετάδοση όλων των δεδομένων, όμως, θα απαιτήσει ούτε λίγο ούτε πολύ 16 μήνες.

Pluto just had its first visitor! Thanks @NASA - it's a great day for discovery and American leadership. pic.twitter.com/FfztBSMbK0

— President Obama (@POTUS) July 15, 2015

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012551

 

Πώς θα ήταν να περπατάτε στον Πλούτωνα.

Θα χρειαστείτε ένα ζεστό παλτό, ορειβατικά παπούτσια για περπάτημα στον πάγο και έναν καλό φακό. Η περιπέτεια θα είναι πρωτόγνωρη αλλά καθόλου κουραστική -αντίθετα, θα νιώθετε ανάλαφροι σαν πούπουλο.

Βρίσκεστε στον Πλούτωνα, έναν παγωμένο πλανήτη νάνο στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος.

Το πλουτώνιο έτος διαρκεί 248 γήινα χρόνια, οπότε θα πρέπει να περιμένετε πολύ μέχρι να θαυμάσετε την πλήρη εναλλαγή των εποχών.

Και τι εναλλαγή! Σε αντίθεση με τη Γη, της οποίας ο άξονας περιστροφής είναι σχεδόν κάθετος στο επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος, ο Πλούτωνας περιστρέφεται γύρω από έναν νοητό άξονα με κλίση 120 μοιρών.

Και αυτό σημαίνει ότι η έννοια της μέρας και της νύχτας παίρνουν νέες διαστάσεις: η περιοχή του νότιου πόλου παραμένει βυθισμένη στο σκοτάδι εδώ και 20 χρόνια, και δεν θα ξαναδεί τον Ήλιο να ανατέλλει για ακόμα οκτώ δεκαετίες.

Ακόμα κι εδώ, όμως, το σκότος δεν είναι απόλυτο. Ο νότιος πόλος λούζεται στο απαλό φεγγαρόφωτο του δορυφόρου Χάροντα, όπως η Πανσέληνος φωτίζει τις σκοτεινές νύχτες στη Γη. Το λυκόφως μόλις που αρκεί για να μην σκοντάψετε στον πάγο.

Ο Χάροντας, αναφέρει η NASA, βρίσκεται τόσο κοντά στον Πλούτωνα ώστε φαίνεται επτά φορές μεγαλύτερος από ό,τι η Σελήνη στον ουρανό της Γης.

Επιπλέον, ο Χάροντας δείχνει πάντα την ίδια πλευρά του στον Πλούτωνα, και ο Πλούτωνας δείχνει πάντα το ίδιο πρόσωπο στον Χάροντα. Αυτό σημαίνει ότι το φεγγάρι μένει αιώνια ακίνητο στον ουρανό. Αν μάλιστα μείνετε εδώ έξι μέρες και 10 λεπτά, όσο διαρκεί το ημερονύκτιο του Πλούτωνα, θα δείτε όλες τις φάσεις του Χάροντα, από το μισοφέγγαρο μέχρι την «Πανσέληνο».

Ίσως μάλιστα καταφέρετε να δείτε και τους υπόλοιπους τέσσερις δορυφόρους του Πλούτωνα: τη Νύχτα, την Ύδρα, τον Κέρβερο και τη Στύγα, όλοι τους με ονόματα που σχετίζονται με τον Κάτω Κόσμο. Είναι πολύ μικρότεροι από τον Χάροντα, αμυδρές κουκκίδες στον ουρανό.

Ο πλανήτης νάνος έχει τρεις φορές μικρότερο όγκο από τη Σελήνη και ολόκληρη η επιφάνειά του έχει περίπου την έκταση της Ρωσίας. Για να τη θαυμάσετε σε όλο της το μεγαλείο, μεταφερθείτε στην περιοχή του βόρειου πόλου, η οποία παραμένει λουσμένη στο φως εδώ και δεκαετίες.

Βρισκόμαστε όμως περίπου 40 φορές μακρύτερα από τον Ήλιο σε σχέση με τη Γη, και η λιακάδα είναι 1.000 φορές πιο ασθενική -σαν το προχωρημένο σούρουπο στο μητρικό σας πλανήτη.

Το πιθανότερο είναι ότι μπορείτε να κοιτάξετε τον Ήλιο κατάματα στο παρατεταμένο μεσημέρι. Ο υπόλοιπος ουρανός όμως φαίνεται σχεδόν κατάμαυρος, αφού η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα είναι 100.000 με ένα εκατομμύριο φορές πιο αραιή από της Γης. Σημαδεύεται μόνο από περαστικά συννεφάκια αζώτου και μονοξειδίου του άνθρακα.

Το τοπίο γύρω σας σίγουρα δεν είναι αδιάφορο: ο Πλούτωνας παρουσιάζει εξαιρετικά έντονες αντιθέσεις. Άλλες περιοχές είναι κατάμαυρες σαν κάρβουνο, άλλες είναι καφεκόκκινες και άλλες καλυμμένες με απαστράπτοντα λευκό πάγο.

Η επιφάνεια αποτελείται κατά 98% από πάγο αζώτου, κατεψυγμένου σε θερμοκρασία γύρω στους -230 βαθμούς Κελσίου. Το κοκτέιλ συμπληρώνεται από ίχνη παγωμένου μονοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου -βράχια δεν διακρίνονται πουθενά.

Σε πολλά σημεία, ο πάγος καλύπτεται από μια σκούρα πορτοκαλί γλίτσα, ένα μαλακό στρώμα περίπλοκων ουσιών που σχηματίστηκε από την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας στα συστατικά της ατμόσφαιρας.

Την ώρα που εξερευνάτε το τοπίο, προσέξτε μην γλιστρήσετε στον πάγο. Θα μπορούσατε να πέσετε μέσα στις χαράδρες που πιθανότατα υπάρχουν στον πλανήτη-νάνο.

Ακόμα κι αν πέσετε, όμως, η πιθανότητα κατάγματος είναι μικρή: στον Πλούτωνα, η δύναμη της βαρύτητας είναι 15 φορές ασθενέστερη από ό,τι στη Γη. Αυτό σημαίνει ότι αν έχετε βάρος 100 κιλά, εδώ θα αισθάνεστε σαν να ήσασταν μόλις 6,7 κιλά. Ενδεχόμενο γλίστρημα θα οδηγούσε σε μια μια απόκοσμα αργή πτώση.

Σε περίπτωση ατυχήματος, πάντως, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το ασθενοφόρο θα αργήσει: το σήμα κινδύνου θα χρειαζόταν τουλάχιστον 4 ώρες για να φτάσει στη Γη με την ταχύτητα του φωτός.

Και, ακόμα και με το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ, οι πρώτες βοήθειες θα έφταναν έπειτα από τουλάχιστον εννέα χρόνια.

Στο μεταξύ προσπαθήστε να κρατηθείτε ζεστοί.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012471

 

Γιατί ο Πλούτωνας εκδιώχθηκε από το κλαμπ των πλανητών.

Στις 24 Αυγούστου 2006, ο Πλούτωνας υπέστη αυτό που θα αντιμετώπιζε και η Ελλάδα σε περίπτωση Grexit: εκδιώχθηκε από την ομάδα των πλανητών, τον «σκληρό πυρήνα» του Ηλιακού Συστήματος, και εξέπεσε στη νέα κατηγορία των «πλανητών νάνων».

Παρά το Plexit, όμως, δεν έχασε τη χάρη του: η αποστολή New Horizons της NASA γράφει ιστορία την Τρίτη με την πρώτη, έστω και σύντομη, επίσκεψη στον Πλούτωνα.

Όταν ο αμερικανός αστρονόμος Κλάιντ Τόμπω ανακάλυψε τον Πλούτωνα το 1930, νόμιζε ότι είχε βρει τον περιβόητο Πλανήτη Χ: ένα υποθετικό, μακρινό σώμα του οποίου η βαρύτητα θα εξηγούσε τις παράξενες τροχιές του Ποσειδώνα και του Ουρανού. Το νέο σώμα πήρε το όνομα του ρωμαϊκού θεού του Κάτω Κόσμου και αναγνωρίστηκε επίσημα ως πλανήτης.

Χρειάστηκαν όμως δεκαετίες μέχρι να μετρηθεί με σχετική ακρίβεια η μάζα του Πλούτωνα. Το 1978 είχε γίνει πια σαφές ότι ο μακρινός αυτός κόσμος είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρός για να επηρεάζει τις τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Πλούτωνας έχει έξι φορές μικρότερο όγκο από τη Σελήνη και η μάζα του είναι περίπου 500 φορές μικρότερη από τη μάζα της Γης. Ήδη όμως από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αρκετοί αστρονόμοι έβρισκαν σχεδόν αστείο το να ονομάζεται πλανήτης ένα τοσοδούλι πραγματάκι.

Το μεγάλο πλήγμα ήρθε γύρω στο 1992, όταν άρχισαν να ανακαλύπτονται κι άλλα σώματα του ίδιου μεγέθους στη γειτονιά του Πλούτωνα, η οποία ονομάζεται σήμερα Ζώνη του Κάιπερ. Οι αστρονόμοι ήταν πλέον σίγουροι ότι ο Πλούτωνας είναι απλώς ένα μέλος μιας μεγάλης οικογένειας.

Και τότε ξέσπασε η διαμάχη.

Ορισμένα πλανητάρια άρχισαν να παρουσιάζουν μοντέλα του Ηλιακού Συστήματος με οκτώ πλανήτες αντί για εννέα, εξοργίζοντας θεατές και αστρονόμους. Το διάσημο Πλανητάριο Χέιντεν στη Βοστόνη έγινε πρωτοσέλιδο το 2001 για την παράλειψη του Πλούτωνα από τη λίστα των πλανητών.

Ακόμα ένα πλήγμα ήρθε το 2005 με την ανακάλυψη της Έριδας, ενός σώματος με μέγεθος συγκρίσιμο με του Πλούτωνα, το οποίο κινείται σε μια ιδιόρρυθμη τροχιά πέρα από τον Ποσειδώνα.

Η διαμάχη κορυφώθηκε το 2006, όταν η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) συνεδρίασε για να δώσει τον πρώτο επίσημο ορισμό των πλανητών. Σύμφωνα με την απόφαση της 24ης Αυγούστου, πλανήτης είναι το σώμα που:

Βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο

Είναι αρκετά μεγάλο ώστε να έχει πάρει σφαιρικό σχήμα λόγω της βαρύτητάς του

Έχει καθαρίσει την περιοχή της τροχιάς του, τραβώντας πάνω του άλλα σώματα που κινούνται στην ίδια γειτονιά

Ο Πλούτωνας δεν πληροί το τρίτο κριτήριο, αφού υπάρχουν πολλά ακόμα αντικείμενα στην ίδια ζώνη του Ηλιακού Συστήματος. Η μάζα του αντιστοιχεί μάλιστα μόλις 7% της συνολικής μάζας των σωμάτων στην ίδια τροχιά.

H IAU έκρινε ότι τα σώματα που δεν πληρούν το τρίτο κριτήριο θα ονομάζονται πλανήτες νάνοι -μια κατηγορία που περιλαμβάνει σήμερα τον Πλούτωνα και ακόμα τέσσερα σώματα, την Δήμητρα, τη Χαουμέα, τον Μακεμάκε και την Έριδα.

Μια τέτοια απόφαση υποβάθμισης, εξάλλου, δεν ήταν πρωφανής: Τον 19ο αιώνα, η λίστα των πλανητών περιλάμβανε σώματα όπως η Εστία και η Ήρα. Τα σώματα αυτά εξέπεσαν στην κατηγορία των αστεροειδών μετά την ανακάλυψη πολλών ακόμα διαστημικών βράχων στην Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία.

Παρά την επίσημη απόφαση της IAU, όμως, η διαμάχη για το Plexit δεν κόπασε. Ο χαρακτηρισμός του νάνου προσέβαλε πολλούς οπαδούς του Πλούτωνα, οι οποίοι οργάνωσαν εκστρατείες συλλογής υπογραφών. Το θέμα ξεπέρασε τα όρια της αστρονομίας και πέρασε ακόμα στο χώρο της πολιτικής: Η Βουλή των Αντιπροσώπων του Νέου Μεξικού, από όπου ανακαλύφθηκε ο Πλούτωνας, πέρασε ψήφισμα που διακήρυττε ότι ο Πλούτωνας θα παραμείνει πλανήτης όσο βρίσκεται στους ουρανούς της πολιτείας. Η Γερουσία του Ίλινοϊ, γενέτειρα του Κλάιντ Τόμπω, κατηγόρησε επίσημα την ΙAU ότι «υποβάθμισε αδίκως τον Πλούτωνα στην κατηγορία των πλανητών νάνων».

Ο ορισμός του πλανήτη επανεξετάστηκε το 2008 σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο διάσημο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Μηχανικής (APL) του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στο Μέριλαντ. Οι συμμετέχοντες απλά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν.

Ο Πλούτωνας βρισκόταν εξάλλου στην επικαιρότητα όχι μόνο λόγω της υποβάθμισης αλλά και λόγω του New Horizons, μιας αποστολής των 700 εκατ. δολαρίων που εκτοξεύτηκε τον Ιανουάριο του 2006 για να μελετήσει για πρώτη φορά το αμφιλεγόμενο σώμα.

Κατά την εκτόξευσή του, το New Horizons είχε επίσημο στόχο να μελετήσει τον ένατο και τελευταίο ανεξερεύνητο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος.

Μόλις επτά μήνες αργότερα, ο στόχος έπρεπε προφανώς να αλλάξει, παρά το γεγονός ότι ο Άλαν Στερν, επιστημονικός διευθυντής της αποστολής, είχε κατακεραυνώσει την IAU για την απόφασή της να εξοστρακίσει τον Πλούτωνα.

Από επιστημονική άποψη, η μεγάλη μέρα έρχεται σήμερα, 14 Ιουλίου 2014, οπότε το New Horizons φτάνει στον Πλούτωνα για να τον εξερευνήσει για λίγες ώρες πριν τον προσπεράσει για πάντα.

Όπως κι αν ονομάσει κανείς αυτόν τον μικρό, παγωμένο κόσμο, ένα είναι σίγουρο: ο Πλούτωνας είναι ο πιο διάσημος ένοικος της Ζώνης του Κάιπερ, μιας ολόκληρης γειτονιάς που θα είχε συναρπάσει τον Κλάιντ Τόμπω.

Χάρη στην ανακάλυψη του Πλούτωνα, το Ηλιακό Σύστημα πραγματικά μεγάλωσε.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012436

[Δροσος Γεωργιος]

Πρώτες εικόνες από το New Horizons

Ένας παγωμένος πλανήτης νάνος γεμάτος βουνά. Η αποστολή New Horizons της NASA έστειλε τις πρώτες κοντινές υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες από την επιφάνεια του πλανήτη.

Πρόκειται για φωτογραφίες που ελήφθησαν από μία περιοχή κοντά στον ισημερινό του Πλούτωνα, όπου υπάρχουν βουνά που το ύψος τους ξεπερνά τα 3.000 μέτρα.

Οι επιστήμονες έδωσαν επίσης στη δημοσιότητα φωτογραφίες με σημαντικές λεπτομέρειες από τους δορυφόρους του Πλούτωνα, Χάροντα και Ύδρα. Η επιφάνεια της Ύδρας είναι καλυμμένη από πάγο νερού. Πριν από την αποστολή του New Horizons οι επιστήμονες είχαν ελάχιστες πληροφορίες για το μέγεθος και τις διαστάσεις δορυφόρου του Πλούτωνα, που έχει σχήμα ...πατάτας. Γύρω από τον Πλούτωνα περιστρέφονται άλλοι τέσσερις μικροί δορυφόροι, με μεγαλύτερο τον Χάροντα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων τα βουνά αυτά του Πλούτωνα είναι σχετικά νέα, καθώς σχηματίστηκαν σχετικά πρόσφατα, πριν από 100 εκατ. χρόνια. Είναι δηλαδή σχετικά νέα σε σύγκριση με τα 4,56 δισεκατ. Χρόνια που είναι η ηλικία του Ηλιακού Συστήματος μας.

Στην επιφάνεια του πλανήτη νάνου διακρίνεται μία τεράστια περιοχή σε σχήμα καρδιάς, στην οποία η επιστημονική ομάδα της NASA έδωσε το όνομα του αστρονόμου που τον ανακάλυψε, Κλάιντ Τομπώ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012818

 

 

Οι γυναίκες της αποστολής New Horizons.

Σε… γυναικεία υπόθεση έχει αναδειχθεί, τρόπον τινά, η αποστολή της NASA στον Πλούτωνα.

Η επιστημονική ομάδα του προγράμματος New Horizons απαρτίζεται κατά 25% από γυναίκες, όπερ και σημαίνει πως ένας στους τέσσερις επιστήμονες που συντονίζουν την αποστολή είναι θηλυκού γένους.

«Όταν ξεκίνησα να εργάζομαι στη NASA, ήμουν η συντριπτική μειοψηφία σε ένα χώρο που κατακλυζόταν σχεδόν αποκλειστικά από άντρες», λέει η φυσικός Φράνσις Μπάνεγκαλ.

Πλέον, η Μπάνεγκαλ αντιμετωπίζει το γεγονός της αύξησης του γυναικείου πληθυσμού των συνάδελφων της… στωικά κι αδιάφορα, με ένα απλό σήκωμα των ώμων της, σαν να λέει «ε, και;»

«Ποτέ δεν το σκέφτηκα αυτό [το πόσες πολλές γυναίκες εργάζονται στο πρόγραμμα]», λέει η συνάδελφος της, Κιμ Ενίκο.

«Το συνειδητοποιώ μόνο όταν τύχει και στο κέντρο έλεγχου έχουμε μείνει αποκλειστικά γυναίκες», συνεχίζει μειδιώντας.

Ανάμεσα στις γυναίκες ξεχωρίζει και η ελληνίδα Σίλβια Πρωτόπαπα, που εργάζεται ως ερευνητική επιστήμονας στο Τμήμα Αστρονομίας του πανεπιστημίου του Μέριλαντ.

Όπως τονίζουν όμως οι περισσότερες, «[στην αποστολή New Horizons] έχουν συγκεντρωθεί μερικά από τα πιο ταλαντούχα επιστημονικά μυαλά της ΝΑSΑ. Αυτό είναι που μας φέρνει κοντά».

«Τα κορίτσια πάντα θα εμπνέονται από επιστήμονες και τα αγόρια θα μεγαλώσουν κάποια στιγμή και θα καταφέρουν να μην κάνουν διαχωρισμούς ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες όσον αφορά στους χώρους εργασίας», καταλήγει με νόημα η Λέσλι Γιάνγκ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012723

[Δροσος Γεωργιος]

Κάτι φαίνεται να σαλεύει στο υπέδαφος του Πλούτωνα.

Υπάρχει κάτι πολύ παράξενο με τις τελευταίες εικόνες που μετάδωσε το New Horizons από τον Πλούτωνα και τον δορυφόρο του Χάροντα: οι κρατήρες είναι λίγοι και οι επιφάνειες των δύο σωμάτων δείχνουν να έχουν ανανεωθεί σχετικά πρόσφατα. Και αυτό δείχνει ότι κάτι πρέπει να κινείται κάτω από τον πάγο.

Η καλύτερη μέχρι στιγμής εικόνα του Πλούτωνα εστιάζεται σε μια περιοχή στη ζώνη του ισημερινού, στο κάτω τμήμα ενός γιγάντιου σχηματισμού σε σχήμα καρδιάς. Η μεγάλη έκπληξη είναι μια οροσειρά ύψους 3,5 χιλιομέτρων, η οποία δεσπόζει σε μια επιφάνεια από πάγο αζώτου και μεθανίου.

Το εντυπωσιακό με αυτή την περιοχή είναι η απουσία κρατήρων. Αν η επιφάνεια ήταν αρχαία, θα έπρεπε να είναι γεμάτη σημάδια από προσκρούσεις αστεροειδών. Η απουσία της υποδηλώνει ότι κάποια διαδικασία κάνει συνεχές «λίφτινγκ» στην επιφάνεια και σβήνει τους κρατήρες.

Το συμπέρασμα είναι είναι ότι τα βουνά πρέπει να σχηματίστηκαν τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια, μόλις πριν μια στιγμή στην κλίμακα του γεωλογικού χρόνου, ανέφερε ο Τζεφ Μουρ του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA στην Καλιφόρνια.

Αυτό, επισημαίνει, υποδηλώνει ότι η περιοχή αυτή, η οποία καταλαμβάνει γύρω στο 1% της επιφάνειας του Πλούτωνα, ήταν γεωλογικά ενεργή στο πρόσφατο παρελθόν και δεν αποκλείεται να συνεχίζει να αλλάζει. «Μπορεί να είναι ενεργή ακόμα και σήμερα» λέει ο ερευνητής.

Η γεωλογική δραστηριότητα απαιτεί κάποια πηγή ενέργειας για να αναδιαμορφώνει τον πλανήτη νάνο. Ποια όμως μπορεί να είναι αυτή;

Το πιθανότερο είναι ότι το κέντρο του Πλούτωνα παραμένει σήμερα θερμό, λένε οι ερευνητές: ουράνιο και άλλα ραδιενεργά υλικά που βυθίστηκαν στο κέντρο του πλανήτη νάνου μετά το σχηματισμό του δεν αποκλείεται να απελευθερώνουν μέχρι και σήμερα θερμότητα με τη διάσπασή τους. Το ίδιο συμβαίνει εξάλλου με τον πυρήνα της Γης, ο οποίος παράγει αρκετή θερμότητα για να τροφοδοτεί τη γεωλογία του πλανήτη.

Πριν από το κοντινό πέρασμα του New Horizons, εξάλλου, οι πλανητολόγοι υποψιάζονταν ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Πλούτωνα μπορεί να κρύβεται ένας υπόγειος, υγρός ωκεανός -ένα ερώτημα που μένει ακόμα ανοιχτό.

Ένα άλλο ερώτημα είναι η σύσταση των πλουτώνιων βουνών. Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του Πλούτωνα καλύπτονται από πάγους αζώτου, μεθανίου και μονοξειδίου του άνθρακα, όμως τα υλικά αυτά δεν είναι αρκετά σκληρά για να σχηματίζουν οροσειρές.

Το πιθανότερο είναι ότι τα βουνά αποτελούνται από πάγο νερού, ο οποίος συμπεριφέρεται περισσότερο σαν πέτρωμα σε αυτές τις θερμοκρασίες, γύρω στους -230 βαθμούς, αναφέρει ο Μπιλ ΜακΚίνον του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, επίσης μέλος της αποστολής.

Όπως φαίνεται, ο πάγος αζώτου και μεθανίου καλύπτει τον πλανήτη νάνο μόνο σε μια λεπτή κρούστα, κάτω από την οποία υπάρχει ένα υπόστρωμα παχύ υπόστρωμα πάγου.

Ενδείξεις γεωλογικής δραστηριότητα παρουσιάζει εξάλλου ο Χάροντας, το μεγαλύτερο από τα πέντε φεγγάρια του Πλούτωνα.

Η γκρίζα επιφάνεια είναι σχεδόν καθαρή από κρατήρες και επομένως πρέπει να είναι νέα. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ένας μακρόστενος σχηματισμός από χαράδρες και ρήγματα που εκτείνονται σε μήκος 1.000 χιλιομέτρων.

Και αυτές οι δομές σχηματίστηκαν πιθανότατα από εσωτερικές διεργασίες, ένδειξη ότι ο Χάροντας διατηρεί ζεστή την καρδιά του και είναι ακόμα γεωλογικά ζωντανός.

Πιο σαφή συμπεράσματα αναμένονται από τα δεδομένα του κοντινού περάσματος, των οποίων η μετάδοση θα διαρκέσει 16 μήνες.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012939

 

H NASA βλέπει τον Χάροντα με τα μάτια της.

Βουτιά στον Κάτω Κόσμο: η NASA παρουσίασε το καλύτερο μέχρι σήμερα πορτρέτο του Χάροντα, του μεγαλύτερου από τα πέντε ζοφερά φεγγάρια του Πλούτωνα.

Ένας κόσμος καλυμμένος από πάγο, ο οποίος περιέργως δείχνει να έχει ζεστή καρδιά.

Στο κέντρο της παραπάνω εικόνας του Χάροντα, η οποία ελήφθη από την αποστολή New Horizons της NASA στις 13 Ιουλίου, διακρίνεται ένας μακρόστενος σχηματισμός από χαράδρες και ρήγματα που εκτείνεται σε μήκος 1.000 χιλιομέτρων.

Πάνω δεξιά, κοντά στην άκρη του φεγγαριού, ένα φαράγγι μεγαλύτερο από το Γκραν Κάνιον φτάνει σε βάθος επτά με εννέα χιλιομέτρων.

Στο πάνω τμήμα της εικόνας, η περιοχή του βόρειου πόλου είναι σκούρα και δείχνει να καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα αποθέσεων, των οποίων η σύσταση μένει να προσδιοριστεί.

Αυτό όμως που προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη στους ερευνητές του New Horizons είναι η σχεδόν πλήρη απουσία κρατήρων στον Χάροντα.

Πολυάριθμα σημάδια από προσκρούσεις αστεροειδών θα έπρεπε να σημαδεύουν την παγωμένη επιφάνεια αν ήταν αρχαία, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην επιφάνεια της Σελήνης. Η απουσία κρατήρων υποδηλώνει ότι κάποια διαδικασία κάνει συνεχές «λίφτινγκ» στην επιφάνεια και σβήνει τα σημάδια.

Οι κρατήρες απουσιάζουν εξάλλου και από την τελευταία εικόνα του Πλούτωνα, η οποία αποκαλύπτει την ύπαρξη μιας οροσειράς που φτάνει σε ύψος τα 3,5 χιλιόμετρα.

Τα βουνά του Πλούτωνα, τα ρήγματα του Χάροντα και η απουσία κρατήρων αποτελούν ενδείξεις πρόσφατης ή συνεχιζόμενης γεωλογικής δραστηριότητας, ανέφερε η NASA. Όπως φαίνεται, τα δύο σώματα διατηρούν αρκετή θερμότητα στο εσωτερικό τους για να τροφοδοτούν γεωλογικές διαδικασίες. Πιθανότατα πρόκειται για θερμότητα από τη διάσπαση ραδιενεργών στοιχείων -η ίδια διαδικασία που διατηρεί καυτό το κέντρο της Γης.

O Χάροντας και ο Πλούτωνας καλύπτονται και οι δύο πάγους (κυρίως άζωτο στον πλανήτη νάνο και κυρίως νερό στον δορυφόρο του) και πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν από τη σύγκρουση δύο άλλων σωμάτων, η οποία συνέβη πιθανότατα πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Η διαφορά στο μέγεθός τους είναι πολύ μικρή σε σχέση με τη διαφορά ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη. Το New Horizons μέτρησε με ακρίβεια τη διάμετρο του Πλούτωνα στα 2.370 χιλιόμετρα, λιγότερο από το διπλάσιο της διαμέτρου του Χάροντα. Τα δύο σώματα κινούνται σε τροχιά γύρω από το κοινό κέντρο μάζας, το οποίο βρίσκεται έξω από τον Πλούτωνα και του προκαλεί έτσι μια χαρακτηριστική ταλάντωση.

Εκτός από τον Χάροντα, ο Πλούτωνας περιτριγυρίζεται από ακόμα τέσσερα, μικρά φεγγάρια, όλα τους με ονόματα που εμπνέονται από τον Κάτω Κόσμο της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας:

Νύχτα, Ύδρα, Κέρβερος και Στύγα.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα της Ύδρας, της οποίας το σχήμα, η σύσταση και το ακριβές μέγεθος παρέμεναν άγνωστα μέχρι σήμερα.

Ακόμα και τώρα, το μικροσκοπικό φεγγάρι καταλαμβάνει λίγα εικονοστοιχεία στην εικόνα. Η ανάλυσή της επέτρεψε ωστόσο στους ερευνητές να υπολογίσουν τις διαστάσεις του στα 33 επί 43 χιλιόμετρα. Το πιθανότερο είναι ότι καλύπτεται από πάγο νερού όπως ο Χάροντας.

Οι καλύτερες εικόνες, όμως, ακόμα δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Το New Horizons θα χρειαστεί 16 ολόκληρους μήνες για να μεταδώσει όλα τα δεδομένα που συνέλεξε κατά το κοντινό πέρασμα.

Κι αυτό σημαίνει ότι η γνωριμία μας με το σύστημα του Πλούτωνα δεν έχει ολοκληρωθεί. Τα καλύτερα αναμένονται.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500012960

[Δροσος Γεωργιος]

Βίντεο: Πτήση πάνω από τις πεδιάδες και τα βουνά του Πλούτωνα.

Τα δεδομένα που έχει προλάβει να μεταδώσει το New Horizons, λίγες μέρες μετά το ιστορικό πέρασμα από τον πλανήτη νάνο Πλούτωνα, επέτρεψε στη NASA να δημιουργήσει ένα animation που μεταφέρει τον θεατή πάνω από παγωμένες πεδιάδες και βουνά από πάγο.

Στο κέντρο ενός γιγάντιου σχηματισμού που θυμίζει καρδιά, το σκάφος ανακάλυψε μια αχανή πεδιάδα, από την οποία οι κρατήρες λάμπουν διά της απουσίας τους. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ολόκληρη αυτή η επιφάνεια έχει ηλικία μικρότερη από 100 εκατομμύρια χρόνια, και δεν αποκλείεται να άλλαξε ακόμα και την περασμένη εβδομάδα.

Η πεδιάδα σημαδεύεται από πολυγωνικούς σχηματισμούς, πλάτους 20 έως 30 χιλιομέτρων, οι οποίοι αντιστοιχούν πιθανότατα σε ρωγμές στον πάγο νερού και αζώτου. Παραμένει ασαφές εμφανίζονται επειδή ο πάγος συστέλλεται, όπως συμβαίνει για παράδειγμα σε λάσπη που ξεραίνεται, ή αν οφείλεται σε διαστολή του εδάφους, ως αποτέλεσμα της θερμότητας που πρέπει να αναβλύζει ακόμα από το κέντρο του Πλούτωνα.

Εξίσου νεαρά εκτιμάται ότι είναι τα γιγάντια βουνά από πάγο, ορισμένα με ύψος 3,5 χιλιόμετρα, που βρίσκονται στο δεξί όριο της «καρδιάς».

Παρόλο που η μετάδοση του συνόλου των δεδομένων που συνέλεξε το New Horizons κατά το πέρασμά του θα απαιτήσει 16 ολόκληρους μήνες, οι εικόνες καθιστούν σαφές ότι ο Πλούτωνας παραμένει γεωλογικά ενεργός, λένε οι ερευνητές της NASA.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500013527

 

 

«Νέοι Ορίζοντες» μετά τον Πλούτωνα.

Το διαστημικό σκάφος New Horizons είναι έτοιμο για τον επόμενο προορισμό του, μετά τον Πλούτωνα. Οι επιστήμονες της NASA εντόπισαν τρεις πιθανούς στόχους που θα μπορούσε να παρατηρήσει στη ζώνη Kuiper.

Ο πιθανότερος στόχος ονομάζεται ΡΤ1 και το New Horizons θα μπορούσε να τον προσεγγίσει το 2018 ή 2019.

Οι τρεις πιθανοί στόχοι απέχουν περίπου 1 δισεκατομμύριο μίλια από τον Πλούτωνα. Το φθινόπωρο το σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» θα βάλει μπρος τη μηχανή του για να εξερευνήσει ακόμα έναν παγωμένο κόσμο.

Τα αντικείμενα που βρίσκονται στην ζώνη Kuiper είναι μικρά και δύσκολο να εντοπιστούν από τα επίγεια τηλεσκόπια.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Hubble για να προσδιορίσουν τους 3 πιθανούς στόχους (Potential Τargets). Ο πιο κοντινός είναι γνωστός ως PT1.Πόσο μεγάλο είναι το ΡΤ1; Πρόκειται για αστεροειδή εύρους περίπου 30 μιλίων, έναν από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς της ζώνης Kuiper, που στην παρακάτω εικόνα συγκρίνεται με το Μανχάταν:

http://physicsgg.me/2015/07/19/%ce%bd%ce%ad%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι «Νέοι Ορίζοντες» είδαν τη Νύχτα και την Ύδρα.

Πέντε είναι οι γνωστοί δορυφόροι του Πλούτωνα: Ο Χάροντας, η Στυξ, η Νύχτα, ο Κέρβερος και η Ύδρα.

Η Νύχτα και η Ύδρα είναι ο δεύτερος και τρίτος κατά σειρά δορυφόρος που ανακαλύφθηκαν μετά τον Χάροντα. Μπορεί να έχουν το ίδιο μέγεθος αλλά η ομοιότητες τελειώνουν εκεί.

Το διαστημικό σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» μας έστειλε την πρώτη έγχρωμη φωτογραφία της Νύχτας. Στην εικόνα αυτή αναδεικνύεται μια περίεργη περιοχή σε σχήμα φασολιού, με μέγεθος 42×36 χιλιόμετρα.

Όσον αφορά την Ύδρα, στην πιο καθαρή εικόνα που μας έστειλε το «New Horizons», φαίνεται να έχει ακανόνιστο σχήμα που μοιάζει με την πολιτεία του Michigan. Η εικόνα αυτή λήφθηκε στις 14 Ιουλίου 2015 από απόσταση 231,000 χιλιομέτρων και στην επιφάνεια του δορυφόρου φαίνονται δυο μεγάλοι κρατήρες. Οι επιστήμονες εκτιμούν από την φωτογραφία ότι οι διαστάσεις της Ύδρας είναι 55 χιλιόμετρα μήκος και 40 χιλιόμετρα πλάτος.

Φωτογραφίες των δορυφόρων Κέρβερος και Στυξ – που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα το 2005 από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble – αναμένεται φτάσουν στη Γη το αργότερο μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου.

http://physicsgg.me/2015/07/21/%ce%bf%ce%b9-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b7-%ce%bd%cf%8d%cf%87%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84/

 

Και άλλη παγωμένη οροσειρά στον Πλούτωνα.

Συνεχίζει να εντυπωσιάζει τους επιστήμονες ο Πλούτωνας αφού είναι πολύ πιο ενδιαφέρον κόσμος από όσο πίστευαν οι επιστήμονες. Το σκάφος New Horizons που βρίσκεται από τις 14 Ιουλίου στο σύστημα του πλανήτη νάνου του ηλιακού μας μεταδίδει εικόνες και δεδομένα που αποκαλύπτουν συνεχώς νέα και «απρόσμενα» χαρακτηριστικά του Πλούτωνα. Πριν από λίγες μέρες το New Horizons εντόπισε στον πλανήτη νάνο μια οροσειρά τα βουνά της οποίας αποτελούνται από πάγο.

Η ανακάλυψη προκάλεσε αίσθηση αφού είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται… παγόβουνα πάνω στην επιφάνεια ενός σώματος στο ηλιακό μας σύστημα. Οι νέες εικόνες που έστειλε το New Horizons αποκάλυψαν την ύπαρξη άλλης μιας παγωμένης οροσειράς στον Πλούτωνα.

Σύμφωνα με τα μέλη της αποστολής του New Horizons η οροσειρά αυτή βρίσκεται σε απόσταση περίπου 110 χλμ από την άλλη και οι κορυφές τους βρίσκονται σε ύψη που κυμαίνονται από χίλια ως χιλιαεξακόσια μέτρα.

Εκτός από την νέα οροσειρά το New Horizons έστειλε και νέες εικόνες των δορυφόρων του Πλούτωνα. Αυτό το νέο πακέτο εικόνων έφθασε στο κέντρο της αποστολής στις 20 Ιουλίου και όπως ανακοίνωσε η NASA νέες εικόνες αναμένονται να φθάσουν την Παρασκευή οπότε πιθανώς να έχουμε ανακοινώσεις για κάποια νέα ανακάλυψη στον παγωμένο κόσμο στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=724314

 

 

Πως η ΝΑΣΑ εστειλε δεδομενα απο τον Πλουτωνα στη Γη.

Θα απαιτηθούν περίπου 16 μήνες μέχρι το διαστημικό σκάφος να στείλει πίσω στη Γη όλα τα δεδομένα που έχει αποθηκεύσει τα τελευταία δέκα χρόνια.

Χρειάστηκαν περίπου δέκα χρόνια και τρία δισεκατομμύρια μίλια, αλλά το New Horizons της NASA έφτασε τελικά στον Πλούτωνα την Τρίτη.

Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι η NASA αποκαλεί την αποστολή επιτυχία επειδή είναι το πρώτο διαστημικό πρόγραμμα που έχει στείλει ένα όχημα για να εξερευνήσει έναν κόσμο τόσο μακριά από τη Γη. Οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από το διαστημόπλοιο για να μάθουν περισσότερα για το μυστηριώδη πλανήτη-νάνο Πλούτωνα και τα φεγγάρια του.

Όμως, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Πλούτωνας απέχει τόσο πολύ από τη Γη, θα απαιτηθεί χρόνος πριν οι επιστήμονες αρχίσουν να μελετούν τις εικόνες, τα ατμοσφαιρικά δεδομένα και τις λοιπές πληροφορίες που θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα τον πλανήτη. Τώρα αρχίζει το παιχνίδι της αναμονής.

Θα απαιτηθούν περίπου 16 μήνες μέχρι το διαστημικό σκάφος να στείλει πίσω στη Γη όλα τα δεδομένα που έχει αποθηκεύσει τα τελευταία δέκα χρόνια, σύμφωνα με τη NASA.

Ο Τζεφ Μουρ, ερευνητής και πλανητικός γεωλόγος στο NASA Ames Research Center στο Μάουντεν Βιού της Καλιφόρνια αναμένει ότι ο κύριος όγκος των δεδομένων που θέλει να μελετήσει δε θα φτάσει στη Γη πριν το τέλος του φθινοπώρου ή τις αρχές του επόμενου έτους. Ο Μουρ είναι επικεφαλής της ομάδας γεωλογικής και γεωφυσικής απεικόνισης του New Horizons, της οποίας η δουλειά είναι να μελετήσει την επιφάνεια του Πλούτωνα για να μάθει πώς διαμορφώθηκε το έδαφος του πλανήτη-νάνου.

Η πρώτη ομάδα εικόνων και δεδομένων που απεστάλησαν στη Γη προκάλεσαν ενθουσιασμό στην ομάδα και ο Μουρ λέει ότι δείχνουν ήδη μια «τεράστια ποικιλία γεωλογικών γεωμορφών στην επιφάνεια». Από τα στοιχεία που συλλέγει το New Horizons, η ομάδα του Μουρ θα συμπεράνει το αν ορισμένες υψομετρικές διαφορές υποδηλώνουν αμμόλοφους ή κάποιον άλλο τύπο κορυφογραμμής.

Για την ανάλυση των εικόνων, η ομάδα του θα χρησιμοποιήσει ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας που ονομάζεται ISIS, που αναπτύχθηκε από το αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο και χρησιμοποιείται για τη μελέτη εικόνων από το διάστημα από το 1992. Το λογισμικό χρησιμοποιείται για την επεξεργασία διαφόρων εικόνων της NASA, συμπεριλαμβανομένων των εικόνων που λαμβάνονται από το Mars Reconnaissance Orbiter και το Lunar Reconnaissance Orbiter.

Μπορείτε να φανταστείτε το ISIS, που τα αρχικά του σημαίνουν Ολοκληρωμένο Σύστημα Καμερών και Φασματόμετρων (Integrated System for Imagers and Spectrometers), σαν μια πιο σύνθετη έκδοση του προγράμματος Adobe Photoshop προσαρμοσμένη για το διάστημα και για πλανητικές εικόνες.

Το διαστημικό σκάφος είναι εφοδιασμένο με δύο solid state σκληρούς δίσκους χωρητικότητας 8 gigabyte για την αποθήκευση δεδομένων και περιέχει ένα ενσωματωμένο επεξεργαστή που μπορεί να συμπιέσει, να διαμορφώσει και να ταξινομήσει τις πληροφορίες, σύμφωνα με το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, που βοήθησε στην ανάπτυξη και την κατασκευή του διαστημικού σκάφους. Οι δύο solid state σκληροί δίσκοι που βρίσκονται στο διαστημικό σκάφος περιέχουν περίπου όσο χώρο αποθήκευσης έχουν δύο iPod.

Ωστόσο, όλα αυτά τα αποθηκευμένα δεδομένα «στέλνονται στη γη με την ίδια ταχύτητα που έχει ένα τηλέφωνο μόντεμ του 1990» δήλωσε ο Μουρ, λόγω των μικρών κεραιών που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση των πληροφοριών. Η NASA επέλεξε τις κεραίες λόγω των περιορισμών στον προϋπολογισμό του έργου.

Οι κεραίες στέλνουν πίσω υψηλής ποιότητας εικόνες και πληροφορίες στο κέντρο δεδομένων του Jet Propulsion Laboratory της NASA και στη συνέχεια στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, όπου η NASA διατηρεί κάποιες βάσεις δεδομένων.

Και ενώ η ταχύτητα που απαιτείται για να αποσταλούν τα δεδομένα από το διάστημα στη Γη μπορεί να μην είναι αρκετά γρήγορη για στιγμιαία ικανοποίηση, είναι αρκετή για να εργαστεί η ομάδα του Μουρ.

«Μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας με τα διαθέσιμα δεδομένα», δήλωσε ο Μουρ σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του έργου της ομάδας του. «Έχοντας συμμετάσχει σε αυτήν την αποστολή από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, μπορώ να περιμένω μερικούς μήνες ακόμη».

http://news247.gr/eidiseis/Fortunegreece

[Δροσος Γεωργιος]

Ο... ομιχλώδης Πλούτωνας αποκαλύπτεται σε νέες φωτογραφίες της NASA.

Ένας παγωμένος «κόσμος θαυμάτων» αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια των επιστημόνων. Ο πλανήτης Πλούτωνας συναρπάζει με κάθε νέα φωτογραφία από το New Horizons που δίνει στη δημοσιότητα η NASA.

Οι τελευταίες αποκαλύπτουν έναν... ομιχλώδη Πλούτωνα, καθώς και επιφάνειες πάγου που επιπλέουν.

«Γνωρίζαμε ότι μία αποστολή στον Πλούτωνα θα έκρυβε ορισμένες εκπλήξεις» σημειώνει ο Τζον Γκρούνσφελντ της NASA. Με τις οροσειρές, τα κομμάτια πάγου που επιπλέουν και την εκτεταμένη ομίχλη, ο Πλούτωνας επιδεικνύει μία συναρπαστική γεωλογική ποικιλομορφία.

Οι νέες εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA αποκάλυψαν ομίχλη σε απόσταση 160 χλμ. από την επιφάνεια -απόσταση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ανέμεναν οι επιστήμονες ότι θα μπορούσε να παρατηρηθεί ένα τέτοιο φαινόμενο.

Παράλληλα, οι επιφάνειες πάγου του Πλούτωνα -που αποτελούνται από άζωτο, μονοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο- φαίνεται ότι μπορούν να κινούνται όπως οι παγετώνες.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500015088

 

Γύρω από τον Πλούτωνα.

Eξαιρετικά ενδιαφέρουσα εμφανίζεται η επιφάνεια του πλανήτη – νάνου Πλούτωνα, καθώς, εκτός από θεόρατα βουνά πάγου, διαθέτει επίπεδες πεδιάδες, οι οποίες διασχίζονται από αινιγματικά φαράγγια ή καλύτερα ορύγματα.

Αυτά, τουλάχιστον, τα άκρως ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά απεικονίζονται στις πιο πρόσφατες φωτογραφίες που απέστειλε στη γη το διαστημικό σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες).

«Οταν είδα, για πρώτη φορά, αυτή τη φωτογραφία αποφάσισα ότι θα έπρεπε να δεχθούμε ότι η επιφάνεια του νάνου πλανήτη Πλούτωνα δεν αποκρυπτογραφείται με τόση ευκολία» εξηγεί ο Τζέφρι Μουρ, επικεφαλής της ομάδας γεωλογίας, γεωφυσικής και απεικονίσεων του προγράμματος «Nέοι Ορίζοντες», του μικρού διαστημικού σκάφους της NASA, που προσέγγισε τον Πλούτωνα πριν από μερικές ημέρες. «Είναι προφανές ότι ανακαλύψαμε μία τεράστια πεδιάδα χωρίς κρατήρες. Προφανώς αυτή η γεωλογική δομή έχει σίγουρα να μας διηγηθεί μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία».

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, που δόθηκε πριν από περίπου μία εβδομάδα, ο δρ Μουρ και οι συνεργάτες του αναφέρθηκαν και σε ορισμένες άλλες πληροφορίες που έστειλε στο κέντρο ελέγχου το μικρό διαστημόπλοιο. «Μπορεί να είμαι προκατειλημμένος, αλλά πιστεύω ότι το ηλιακό μας σύστημα μας φύλαγε το τελευταίο για καλύτερο» επισημαίνει ο Αλαν Στερν, επιστημονικός επικεφαλής του προγράμματος. Επειτα από ένα ταξίδι που διήρκεσε επί 9,5 χρόνια, και αφού το διαστημόπλοιο διάνυσε 4,8 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, οι Νέοι Ορίζοντες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν μία διέλευση σε απόσταση 12.500 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη την περασμένη Πέμπτη. Καθώς το μικρό διαστημικό σκάφος κινείτο με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα δεν τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Πλούτωνα αλλά πέρασε απλά σε πολύ μικρή απόσταση.

Σήμερα ήδη βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 3,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Όταν το διαστημικό σκάφος ολοκληρώσει τις παρατηρήσεις και τις καταγραφές του, κάτι που υπολογίζεται ότι θα συμβεί στα τέλη του μήνα, η «κάρτα μνήμης» του θα διαθέτει περί τα 50 δισεκατομμύρια πληροφορίες και δεδομένα.

Βέβαια, η αλήθεια είναι, ότι η επικοινωνία είναι ιδιαίτερα αργή στις αχανείς εκτάσεις του Διαστήματος που κινείται το μικρό διαστημόπλοιο και έτσι μόλις ένα 2% αυτών των στοιχείων που συγκέντρωσε έχουν σταλεί πίσω στη Γη. Το πρώτο «κοντινό» πορτρέτο του Πλούτωνα δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη εβδομάδα και δείχνει τεράστια βουνά, τα οποία φτάνουν σε ύψος 3.600 μέτρων και αποτελούνται, όχι από πετρώματα αλλά από υδάτινο πάγο.

Μία ακόμα μεγάλη έκπληξη ήταν και το γεγονός ότι δεν εντοπίστηκαν σε αυτή την τοποθεσία του Πλούτωνα κρατήρες που θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι σήμα κατατεθέν πολλών ουράνιων σωμάτων. Κι αυτή η απουσία αφορά μία μεγάλη έκταση 240 χιλιόμετρα επί 240 χιλιόμετρα. Η απουσία αυτών των γεωλογικών σχηματισμών υποδεικνύει ότι η επιφάνεια του Πλούτωνα πρέπει να «έσβησε» τέτοια σημάδια εξαιτίας της διάβρωσης ή της τεκτονικής δραστηριότητας στο εγγύτερο γεωλογικό παρελθόν, μέσα, δηλαδή, στα τελευταία εκατό εκατομμύρια χρόνια.

«Υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο σε αυτό το ουράνιο σώμα» δήλωσε ο δρ Στερν, στέλεχος του προγράμματος Νέοι Ορίζοντες. Οι επιστήμονες, εξάλλου, αναφέρουν ότι ανιχνεύθηκαν και άτομα αζώτου, τα οποία παλιότερα ανήκαν στην ατμόσφαιρα του Πλούτωνα, δεκάδες χιλιάδες μίλια από την αρχική τους τοποθεσία, τα οποία είχαν μεταφερθεί εκεί από τους ηλιακούς ανέμους. Με την αδύναμη βαρύτητα, τα πρότυπα ηλεκτρονικού υπολογιστή υποδεικνύουν ότι ο Πλούτωνας χάνει 500 τόνους της ατμόσφαιράς του κάθε ώρα, πολύ γρηγορότερα δηλαδή από τον Αρη που χάνει ένα τόνο ανά ώρα. Βέβαια αυτή η διαπίστωση γεννά πολλά ερωτήματα σχετικά με το πώς είναι δυνατόν να εξακολουθεί να έχει ατμόσφαιρα ο πλανήτης νάνος.

Όλες αυτές οι σημαντικές ανακαλύψεις ακολουθήθηκαν από πολύ δυσάρεστα νέα για τους εξερευνητές του Διαστήματος. Κατά τα μέσα της περασμένης εβδομάδας έγινε γνωστό ότι το διαστημικό σκάφος «Φίλαι» της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, που μελετά κομήτες δεν έχει αποστείλει νέα επιστημονικά στοιχεία επί ημέρες.

Ο δρ Μουρ υποστηρίζει ότι τα ορύγματα που φαίνεται να «σκάβουν» τις πεδιάδες, σε ακανόνιστα σχήματα, με διαστάσεις από 19,2 χιλιόμετρα ώς 32 χιλιόμετρα (στη διάμετρο) θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί από τη μεταφορά πάγων μονοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και αζώτου στο υπέδαφος. «Αυτοί οι πάγοι δημιουργούν τα ίδια σχήματα με αυτά που κανείς αντικρίζει αν κοιτάξει μία κατσαρόλα βρώμης που βράζει ή τα κομμάτια που μπορεί κανείς να δει στο εσωτερικό μιας λάμπας με λάβα» εξηγεί ο δρ Μουρ.

Αυτοί οι γεωλογικοί σχηματισμοί είναι, ταυτόχρονα, παρόμοιοι με τις χαρακιές που βλέπει κανείς στην ξεραμένη λάσπη στη Γη που δημιουργούνται όταν το χώμα ξηραίνεται και διαστέλλεται. Τα σχήματα, πάντως, θυμίζουν πολύ αυτά που κάποιος παρατηρεί κοντά στον βόρειο πόλο του Αρη αλλά είναι πολύ νωρίς να πει κανείς ποιες γεωλογικές διαδικασίες οδήγησαν στον σχηματισμό τους.

Σε κάποιες από τις πεδιάδες εμφανίζονται και κάποιου είδους λακκούβες σαν στίγματα, σαν το έδαφος να πάσχει από κάποια δερματική ασθένεια. Ο δρ Μουρ τόνισε ότι επί του παρόντος παραμένει άγνωστο κατά πόσο αυτοί οι σχηματισμοί είναι πραγματικοί ή πρόκειται για «οπτικά παιχνίδια» τα οποία εντάχθηκαν στις φωτογραφίες όταν αυτές συμπιέστηκαν. Εικόνες με μεγαλύτερη ευκρίνεια πρόκειται να αποσταλούν μελλοντικά. Αν, τελικά, αυτές οι γεωλογικές δομές είναι πραγματικές, τότε πιθανώς να δημιουργήθηκαν από τη διάβρωση όταν ο πάγος μετατράπηκε σε ατμό.

Επιπροσθέτως, κάποια από τα ορύγματα φαίνεται να είναι γεμάτα με σκουρόχρωμο υλικό, ενώ άλλα διαθέτουν στο εσωτερικό τους ομάδες από σκουρόχρωμους λοφίσκους. Αυτοί μπορεί να είναι φτιαγμένοι από υλικό το οποίο ξεπήδησε από τα σωθικά του νάνου πλανήτη ή άλλο υλικό που άντεξε παρά τη διάβρωση της επιφάνειας. Επισήμως, οι επιστήμονες βάφτισαν την πεδιάδα Σπούτνικ, προς τιμήν του πρώτου διαστημικού δορυφόρου που εκτοξεύτηκε το 1957.

Τόσο τα όρη όσο και οι πεδιάδες αποτελούν μέρος μιας μεγάλης δομής σε σχήμα καρδιάς που οι επιστήμονες ονόμασαν Περιοχή Τομπό προς τιμήν του Κλάιντ Τομπό, που ανακάλυψε τον Πλούτωνα στα 1930.

Ενα εργαλείο που μπορεί να αναγνωρίσει κάποια μόρια ανίχνευσε υψηλή συγκέντρωση παγωμένου μονοξειδίου του άνθρακα στο δυτικό μισό της καρδιάς, της γεωλογικής δομής που θυμίζει ανθρώπινη καρδιά, αλλά όχι στο ανατολικό ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο αυτής της πλευράς του Πλούτωνα.

http://physicsgg.me/2015/07/25/%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf/

βίντεο.

Προσομοίωση πτήσης αρχικά πάνω από την περιοχή του Πλούτωνα που ονομάζεται Σπούτνικ (από το όνομα του πρώτου τεχνητού δορυφόρου που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, το 1957) και στη συνέχεια πάνω από τα όρη Hillary (όνομα προς τιμήν του Sir Edmund Hillary, από τους πρώτους που πάτησαν στην κορυφή του Έβερεστ το 1953).

Οι εικόνες που χρησιμοποιήθηκαν για την προσομοίωση λήφθηκαν από το διαστημικό σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» στις 14 Ιουλίου 2015, από απόσταση 77.000 χιλιόμετρα. Διακρίνονται χαρακτηριστικά του Πλούτωνα με εύρος 1 χιλιομέτρου.

http://physicsgg.me/2015/07/25/%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο νέος προορισμός του New Horizons μετά τον Πλούτωνα.

Η NASA έχει επιλέξει τον επόμενο προορισμό του διαστημικού σκάφους «Νέοι Ορίζοντες», μετά την ιστορική πλέον προσέγγιση του στις 14 Ιουλίου του πλανήτη – νάνου Πλούτωνα. Πρόκειται για ένα μικρό αντικείμενο της ζώνης Kuiper, γνωστό ως 2014 MU69, που κινείται σε απόσταση περίπου ένα δισεκατομμύριο μίλια από τον Πλούτωνα.

Παρόλο που το New Horizons της NASA έγραψε ιστορία πριν από ένα μήνα, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τη διέλευσή του από τον Πλούτωνα, οι εξερευνήσεις του στο διάστημα κάθε άλλο παρά έχουν τελειώσει. Αντίθετα, έχοντας ήδη βάλει πλώρη για τη ζώνη του Κόιπερ, μια περιοχή που φιλοξενεί περίπου 100.000 διαστημικούς βράχους, η αμερικανική υπηρεσία κατέληξε στο σώμα που θεωρεί καταλληλότερο για να «επισκεφθεί» στη συνέχεια το σκάφος.

Το σώμα αυτό ονομάζεται 2014 MU69 και, στα πλαίσια της αποστολής του New Horizons, έχει πάρει την κωδική ονομασία «Δυνητικός Στόχος 1» (ΡΤ1), αφού η επιλογή της NASA θα πρέπει να επικυρωθεί από ένα ανεξάρτητο σώμα ειδικών, για την επιστημονική της αξία.

Για την επιλογή της, πάντως, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία βασίσθηκε στο γεγονός ότι το 2014 MU69 είναι ένα από τα «αρχαιότερα» σώματα στη ζώνη του Κόιπερ, με συνέπεια να μπορεί να παράσχει αρκετές πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση του ηλιακού συστήματος στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του.

Επιπλέον, λόγω της θέσης του, για την «επίσκεψη» το διαστημόπλοιο δεν θα χρειασθεί να καταναλώσει πολλά καύσιμα.

Δεν είναι σπάνιο μία διαστημική αποστολή της NASA να επεκταθεί, αφού πρώτα έχει εκπληρώσει τον αρχικό της στόχο.

Για παράδειγμα, ο πρωταρχικός σκοπός για το ρομπότ Curiosity ήταν να παραμείνει σε λειτουργία 697 ημέρες πάνω στον πλανήτη Άρη, όπου πλέον έχει ολοκληρώσει πάνω από 1.100 ημέρες.

Έτσι, από την εποχή που σχεδιαζόταν η αποστολή του New Horizons, οι υπεύθυνοι της αμερικανικής υπηρεσίας είχαν κατά νου ότι το σκάφος θα μπορούσε να μελετήσει από κοντά κάποιο σώμα στη ζώνη του Κόιπερ, μετά τη διέλευσή του από τον Πλούτωνα.

Όπως φαίνεται και από το όνομά του, το 2014 MU69 ανακαλύφθηκε το 2014, κάτι που σημαίνει πως δεν περιλαμβανόταν στους υποψήφιους όταν σχεδιαζόταν η αποστολή του διαστημοπλοίου. Η αναζήτηση ενός κατάλληλου «στόχου» στη ζώνη του Κόιπερ ξεκίνησε ουσιαστικά το 2011, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό τον σκοπό κάποια από τα μεγαλύτερα επίγεια τηλεσκόπια.

Στην αρχή, ωστόσο, φαινόταν πως κανένα από τα σώματα που εντοπίστηκαν δεν θα βρισκόταν σε απόσταση που θα μπορούσε να καλύψει το διαστημόπλοιο. Μόνο όταν το καλοκαίρι του 2014 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εξέτασε τη ζώνη, εντοπίστηκαν πέντε ουράνια σώματα τα οποία βρίσκονταν στην εμβέλεια του New Horizons, ανάμεσα στα οποία και το 2014 MU69.

Το σώμα έχει διάμετρο περίπου 45 χιλιόμετρα και έχει αρκετά μεγάλη πυκνότητα. Πρόκειται για έναν τεράστιο κομήτη ή αστεροειδή, με σύσταση που εικάζεται πως είναι παρόμοια με αυτήν του Πλούτωνα και των υπόλοιπων νάνων-πλανητών.

Η επιλογή της NASA πρέπει να επικυρωθεί έγκαιρα: όσο καθυστερεί ο επανασχεδιασμός της τροχιάς του διαστημοπλοίου, με προορισμό το 2014 MU69, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ποσότητα καυσίμων που θα πρέπει να καταναλώσει το σκάφος για να φτάσει στον προορισμό του.

Αν αυτό το δεύτερο σκέλος της αποστολής του New Horizons πάρει τελικά το «πράσινο φως», τότε εκτιμάται πως θα φτάσει στο 2014 MU69 τον Ιανουάριο του 2019.http://physicsgg.me/2015/09/01/%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-new-horizons-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84/