Εξωπλανήτες.

[Δροσος Γεωργιος]

Ανιχνεύθηκαν μόρια σακχάρων γύρω από άστρο.

Χρησιμοποιώντας ένα γιγάντιο αλλά ημιτελές ραδιοτηλεσκόπιο στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, διεθνής ομάδα αστρονόμων ανίχνευσε μόρια σακχάρων στο νέφος που περιβάλλει ένα νεογέννητο άστρο -μια ανακάλυψη που επιβεβαιώνει ότι τα δομικά υλικά της ζωής αφθονούν στο Σύμπαν.

«Στον δίσκο αερίου και σκόνης που περιβάλλει αυτό το πρόσφατα σχηματισμένο άστρο, ανακαλύψαμε γλυκολαλδεΰδη, η οποία είναι η απλούστερη μορφή σακχάρου, όχι πολύ διαφορετική από τη ζάχαρη που βάζουμε στον καφέ» αναφέρει ο Γες Γιόργκενσεν του Ινστιτούτου «Νιλς Μπορ» της Δανίας, επικεφαλής της μελέτης.

«Το μόριο αυτό είναι ένα από τα συστατικά για το σχηματισμό του RNA, το οποίο είναι ένα από τα δομικά υλικά της ζωής, όπως και το DNA με το οποίο σχετίζεται» επισημαίνει.

Η γλυκολαλδεΰδη ανιχνεύθηκε στην περιοχή του άστρου IRAS 16293-2422, το οποίο ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον Ήλιο και βρίσκεται σε απόσταση 400 ετών φωτός.

Οι φασματικές αναλύσεις δείχνουν ότι το σάκχαρο βρίσκεται σχετικά κοντά στο άστρο, περίπου στην απόσταση που χωρίζει τον Ήλιο από τον πλανήτη Ουρανό στο δικό μας σύστημα, Δεδομένου ότι το IRAS 16293-2422 είναι ένα νεαρό άστρο, η ανακάλυψη δείχνει ότι ορισμένα από τα βασικά συστατικά της ζωής υπάρχουν ήδη στο σύστημα όταν αρχίζουν να σχηματίζονται πλανήτες.

Γλυκολαλδεΰδη έχει ανιχνευθεί και παλαιότερα στο Διάστημα, για παράδειγμα κοντά στο κέντρο του Γαλαξία μας, αυτή όμως είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται τόσο κοντά σε ένα άστρο.

Εκτός όμως από γλυκολαλδεΰδη, το νέφος αερίου και σκόνης που περιβάλλει το IRAS 16293-2422 περιέχει και άλλα οργανικά μόρια, όπως αιθανόλη και αιθυλενογλυκόλη.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη γιγάντια συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array),

http://en.wikipedia.org/wiki/Atacama_Large_Millimeter_Array

η οποία στην τελική της μορφή θα αποτελείται από 66 επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια.

To ALMA βλέπει το Σύμπαν σε μια περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που βρίσκεται ανάμεσα στα μικροκύματα και την υπέρυθρη ακτινοβολία. Το αόρατο αυτό φως εκπέμπεται από κοσμικά νέφη και άλλα σώματα εξαιρετικά χαμηλής θερμοκρασίας, περίπου 10 με 50 βαθμούς Κελσίου πάνω από το απόλυτο μηδέν στους -273,15 βαθμούς.

Στην περίπτωση του συστήματος IRAS 16293-2422, το ALMA ανίχνευσε τη φασματική υπογραφή μορίων γλυκολαλδεΰδης που μετατρέπονται από στερεό σε αέριο λόγω της θερμότητας του άστρου.

Η ανακάλυψη έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο Astrophysical Journal Letters.

http://arxiv.org/abs/1208.5498

Βίντεο:

[Δροσος Γεωργιος]

Περισσότεροι είναι τελικά οι πλανήτες που μπορούν να φιλοξενήσουν εξωγήινη ζωή.

Σύμφωνα με νέα μαθηματικά μοντέλα, οι πλανήτες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή είναι περισσότεροι απ’ ότι υπολογιζόταν.

Τα μοντέλα βοηθούν τους επιστήμονες να εντοπίσουν πλανήτες σε μακρυνά ηλιακά συστήματα, κατάλληλους να υποστηρίξουν την ανάπτυξη μορφών ζωής.

Τα υπάρχοντα μοντέλα υπολόγιζαν την πιθανότητα εξωγήινης ζωής με γνώμονα την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του πλανήτη.

Ωστόσο, τα νέα μοντέλα επιτρέπουν τον εντοπισμό πλανητών με νερό στο υπέδαφος, το οποίο διατηρείται σε υγρή κατάσταση χάρη στη θερμότητα που επικρατεί στο περιβάλλον.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στο επιστημονικό Βρετανικό Επιστημονικό Φεστιβάλ του Αμπερντήν της Σκωτίας.

Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, οι πλανήτες που βρίσκονται πλησίον του ήλιου του ηλιακού τους συστήματος δεν έχουν νερό στην επιφάνεια λόγω της εξάτμισής του από τη θερμότητα.

Από την άλλη πλευρά, στους πιο απομακρυσμένους πλανήτες το νερό παγοποιείται εξαιτίας του ψυχρού περιβάλλοντος.

Η επικρατούσα θεωρία υπολόγιζε την πιθανότητα ανάπτυξης ζωής με κριτήριο μια βέλτιστη/μέση απόσταση του πλανήτη από τον ήλιο.

Η προσέγγιση αυτή θεωρείται πλέον απλοϊκή. Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, οι πλανήτες αντλούν θερμότητα από δύο πηγές: από τον ήλιο τους και από τον πυρήνα που βρίσκεται στο κέντρο της ουράνιας σφαίρας.

Παίρνοντας το παράδειγμα της Γης, ο Καθηγητής Τζον Πάρνελ του Πανεπιστημίου του Αμπερντήν υπογραμμίζει πως σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων στο υπέδαφος ενδημούν μικροοργανισμοί, χάρη στα μεγάλα υπόγεια αποθέματα νερού.

Τα μοντέλα των επιστημόνων επιχειρούν να προβλέψουν ποιοι μακρυνοί πλανήτες ενδέχεται να έχουν μεγάλα αποθέματα υδάτων στο υπέδαφος με πιθανότητα ανάπτυξης εξωγήινης ζωής.

Η θεωρία της βαθιάς βιόσφαιρας ξεπερνά τη στενή άποψη που “βλέπει” την ανάπτυξη ζωής αποκλειστικά στην επιφάνεια.

Τέλος, σύμφωνα με τις επιστημονικές απόψεις, οι απομακρυσμένοι πλανήτες μπορεί να έχουν παγωμένες επιφάνειες, αλλά η θερμότητα από τον πυρήνα τους ίσως διατηρεί νερό σε υγρή μορφή, άρα και την ίδια τη ζωή.

[Δροσος Γεωργιος]

Ποιος πλανήτης έχει τις πιο πολλές πιθανότητες για εξωγήινη ζωή;

Σύμφωνα με τους ειδικούς ο Gliese 163c, ένας πλανήτης που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να διαθέτει κάποιες μορφές ζωής.

Ο Gliese 163c έχει μάζα 7 περίπου φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Γης και βρίσκεται σε απόσταση 49 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Δοράδος.

Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο HARPS ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Joseph Fourier στη Γκρενόμπλ εντόπισαν την ακριβή θέση του πλανήτη μέσα στο ηλιακό του σύστημα.

Οπως διαπιστώθηκε, ο Gliese 163c βρίσκεται στα όρια της λεγόμενης κατοικήσιμης ζώνης, της περιοχής ενός ηλιακού συστήματος όπου η απόσταση των πλανητών από το μητρικό τους άστρο είναι τέτοια που να ευνοεί την ανάπτυξη ευνοϊκών για τη ζωή συνθηκών όπως παραδείγματος χάριν, την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει στον Gliese 163c δηλαδή διαθέτει νερό σε υγρή μορφή και άρα είναι πιθανό να έχουν αναπτυχθεί κάποιες μορφές ζωής έστω και σε βακτηριακό επίπεδο.

[Δροσος Γεωργιος]

Είμαστε όλοι εξωγήινοι;

Μια νέα μελέτη που υπογράφει ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Πρίνστον στις ΗΠΑ στηρίζει τη θεωρία της λιθοσπερμίας σύμφωνα με την οποία η ζωή στη Γη έφτασε από το Διάστημα.

Κάθε φορά που στην επιφάνεια ενός πλανήτη πέφτει ένας μεγάλος αστεροειδής πολλά μικρά και μεγάλα κομμάτια εδάφους και πετρωμάτων εκτοξεύονται στο Διάστημα. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολύ μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις.

Η θεωρία της λιθοσπερμίας εδράζεται στην άποψη ότι τόσο σε πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος όσο και σε πλανήτες άλλων ηλιακών συστημάτων υπήρχαν μικροβιακές μορφές ζωής που βρίσκονταν πάνω στα κομμάτια του εδάφους που εκτοξεύονταν στο Διάστημα.

Οι θιασώτες της θεωρίας υποστηρίζουν ότι αυτά τα μικρόβια ήταν τόσο ανθεκτικά ώστε κατάφεραν να επιζήσουν τόσο κατά τη διάρκεια των τρομερών συγκρούσεων ή εκρήξεων όσο και, στη συνέχεια, στις ακραίες συνθήκες του Διαστήματος.

Ετσι όταν πριν από μερικά δισεκατομμύρια έτη κάποιοι από αυτούς τους διαστημικούς βράχους έπεσαν στη Γη έφεραν μαζί τους και αυτές τις μορφές ζωής οι οποίες άρχισαν να προσαρμόζονται και να εξελίσσονται πλέον στις γήινες συνθήκες.

Η μελέτη των ερευνητών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον δείχνει ότι τα μικρόβια θα μπορούσαν να επιβιώσουν στο δύσκολο και μακρύ ταξίδι μέσα στο Διάστημα παρά την έκθεσή τους σε υψηλά επίπεδα κοσμικής ακτινοβολίας.

«Η εργασία μας είναι ίσως η πρώτη που δείχνει ότι η λιθοσπερμία είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο. Αν αυτός ο μηχανισμός πράγματι υφίσταται αυτό σημαίνει ότι μπορεί να συνδέεται με τη ζωή όχι μόνο στη Γη αλλά σε όλο το Σύμπαν» αναφέρει ο Εντουαρντ Μπελμπρούνο, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Αν η θεωρία της λιθοσπερμίας επιβεβαιωθεί αυτό θα σημαίνει ότι η ζωή στο Σύμπαν θα έχει κοινά χαρακτηριστικά με αυτά της ζωής στη Γη.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrobiology».

[Δροσος Γεωργιος]

Η ζωή ήρθε από άλλον πλανήτη!!!

Εξωγήινη ενδέχεται να είναι τελικά η προέλευση της ζωής στη Γη. Στο ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Μαδρίτη, μια ομάδα αστροφυσικών από τα Πανεπιστήμια του Πρίνστον και της Αριζόνας και από το ισπανικό Κέντρο Αστροβιολογίας παρουσίασε μία ανακάλυψη που μπορεί, δίχως υπερβολή, να θεωρηθεί επαναστατική, καθώς ισχυροποιεί τη θεωρία σύμφωνα με την οποία αρχέγονη πηγή ζωής στον πλανήτη μας αποτέλεσαν μικροοργανισμοί που έφτασαν έως τη Γη πάνω σε θραύσματα μετεωριτών άλλων πλανητών.

Μία από της συντάκτριες της έρευνας, η υπεύθυνη του προγράμματος Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, Ρενού Μαλχότρα, εξήγησε στην ιταλική «Κοριέρε ντέλα Σέρα» πως «ο Ηλιος σχηματίστηκε πριν από τεσσεράμισι δισεκατομμύρια χρόνια στο εσωτερικό ενός αστρικού συμπλέγματος το οποίο εμπεριείχε μερικές χιλιάδες άστρα. Στη συνέχεια το σύμπλεγμα αυτό διασκορπίστηκε σε διάφορα μεμονωμένα άστρα. Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ότι τα θραύσματα που εκτοξεύτηκαν εκτός ενός συγκεκριμένου πλανητικού συστήματος ταξίδεψαν στο Διάστημα με διαφορετικές ταχύτητες. Μερικά από αυτά - 1 στα 1.000 - ταξίδεψαν με χαμηλές ταχύτητες. Λόγω των χαμηλών ταχυτήτων τους είχαν πολλές πιθανότητες να "εγκλωβιστούν" σε κάποιο άλλο πλανητικό σύστημα».

Η Ρενού Μαλχότρα συμπυκνώνει τα όσα ανέφερε στην αποκαλούμενη θεωρία της λιθοπανσπερμίας, ήτοι της διασποράς στο Διάστημα «σπόρων» ζωής μέσω της μεταφοράς τους πάνω στην επιφάνεια μετεωριτών.

Η ιδέα καθαυτή είναι πολύ παλιά, παρούσα στην κλασική Ελλάδα καθώς και σε ερευνητές του 19ου αιώνα, αλλά η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα την αντιμετώπιζε πάντα με επιφυλακτικότητα.

Ομως «οι προηγούμενες μελέτες απέρριπταν την πιθανότητα να πραγματοποιήθηκε μία τέτοιου τύπου διαπλανητική ανταλλαγή επειδή χρησιμοποιούσαν ως βάση για τους υπολογισμούς τους τη μέση ταχύτητα των μετεωριτών η οποία ήταν σχετικά υψηλή, και όχι τη χαμηλή ταχύτητα με την οποία ταξίδεψαν κάποιοι από αυτούς», προσδιόρισε η αμερικανίδα αστροφυσικός. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια οι ειδικοί απέρριπταν την πιθανότητα να μπορεί ένας πλανήτης να ελκύσει, με τη βαρυτική του έλξη, θραύσματα προερχόμενα από έναν άλλον πλανήτη. Ωστόσο, σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς, «τα θραύσματα που κινούνται με σχετικά χαμηλή ταχύτητα υπόκεινται σε μια εντελώς διαφορετική διαδικασία βαρυτικής έλξης από εκείνη που θεωρείτο έως τώρα η επικρατέστερη».

Πώς όμως σχετίζονται όλα αυτά με την εμφάνιση της ζωής στη Γη; «Η διάρκεια ζωής του αστρικού συμπλέγματος μέσα στο οποίο σχηματίστηκε ο Ηλιος - εξηγεί η αμερικανίδα επιστήμονας - συμπίπτει με το χρονικό διάστημα κατά το οποίο δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα, το οποίο συμπίπτει με τη γεωλογική περίοδο κατά την οποία γεννήθηκε η ζωή στη Γη. Είναι πολύ πιθανό εκείνη την περίοδο το ηλιακό μας σύστημα να συνυπήρξε με άλλα παρόμοια ηλιακά συστήματα, μεταξύ των οποίων να σημειώθηκε μία πιθανή ανταλλαγή θραυσμάτων».

Τα αποτελέσματα της έρευνας προς το παρόν δεν μπορούν να αξιοποιηθούν σε πρακτικό επίπεδο, καθώς υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα, κυρίως αναφορικά με την ικανότητα βιολογικής επιβίωσης των μικροοργανισμών στο Διάστημα. Η μεγάλη πρόκληση παραμένει ο εντοπισμός ιχνών ζωής και σε άλλους, πέρα από τη Γη, πλανήτες. Αυτό που προσφέρει τελικά η συγκεκριμένη ανακάλυψη δεν είναι η επιβεβαίωση του ότι η ζωή στη Γη προήλθε από το Διάστημα αλλά του ότι η θεωρία της λιθοπανσπερμίας ενδέχεται να ευσταθεί.

[Δροσος Γεωργιος]

Ένας διαμαντένιος πλανήτης.

Ο βραχώδης πλανήτης «55 Κάνκρι-ε (55 Cancri e)»

http://physicsgg.wordpress.com/2012/05/09/to-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B9%CE%BF-spitzer-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%89/

περιφέρεται γύρω από ένα άστρο – ήλιο, το 55 Cancri, -που απέχει 40 έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό του Καρκίνου. Κινείται τόσο γρήγορα που ένα έτος εκεί διαρκεί μόνο 18 ώρες.

Ο πλανήτης ανακαλύφθηκε από μια ομάδα Γάλλων και Αμερικανών αστρονόμων. Η ακτίνα του είναι διπλάσια από εκείνη της Γης και η μάζα του οκτώ φορές μεγαλύτερη. Είναι επίσης ένας «καυτός» πλανήτης αφού η θερμοκρασία στην επιφάνειά του αγγίζει τους 1.648 βαθμούς Κελσίου.

«Η επιφάνεια του πλανήτη αυτού πιθανότατα καλύπτεται από γραφίτη και διαμάντια αντί για νερό και γρανίτη», δήλωσε ο Νίκου Μαντουσουντάν, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Γέιλ οι μελέτες του οποίου θα δημοσιευτούν στην επιστημονική επιθεώρηση Astrophysical Journal Letters.

Η μελέτη, σε συνεργασία με τον Ολιβιέ Μουσί του Ερευνητικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής και Πλανητολογίας της Τουλούζης της Γαλλίας, υπολογίζει ότι τουλάχιστον το ένα τρίτο της μάζας του πλανήτη –δηλαδή τρεις φορές η Γη– μπορεί να αποτελείται από διαμάντια.

Πλανήτες από διαμάντια έχουν εντοπιστεί και στο παρελθόν, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που ένας τους έχει μελετηθεί με τόσες λεπτομέρειες. Η μοναδικότητά του επίσης έγκειται στο γεγονός ότι περιφέρεται γύρω από έναν ήλιο.

«Αυτή είναι η πρώτη ματιά που ρίχνουμε σε ένα βραχώδη κόσμο με θεμελιωδώς διαφορετική χημεία από αυτήν της Γης», εξήγησε ο Μαντουσουντάν, προσθέτοντας ότι η ανακάλυψη σημαίνει ότι δεν θα πρέπει πλέον να υποθέτουμε ότι οι μακρινοί, βραχώδεις πλανήτες έχουν χημική σύσταση, ατμόσφαιρα ή βιολογία παρόμοια με της Γης.

Ο Ντέιβιντ Σπέργκελ, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, δήλωσε ότι είναι σχετικά εύκολο να διαπιστωθεί η βασική δομή και η ιστορία ενός αστεριού εφόσον γίνουν γνωστά η μάζα και η ηλικία του. «Οι πλανήτες είναι πιο σύνθετοι. Αυτή η «διαμαντένια σούπερ-Γη» είναι απλώς ένα παράδειγμα από τις σημαντικές ανακαλύψεις που μας περιμένουν καθώς θα αρχίσουμε να εξερευνούμε τους πλανήτες γύρω από τα κοντινά μας άστρα», τόνισε.

[Δροσος Γεωργιος]

Μοναδικός πλανήτης απολαμβάνει τετραπλό ηλιοβασίλεμα.

Δύο χρήστες του Διαδικτύου που συμμετείχαν σε εθελοντικό πρόγραμμα για τον εντοπισμό εξωπλανητών ανακάλυψαν τον μοναδικό γνωστό πλανήτη που φωτίζεται από τέσσερα άστρα ταυτόχρονα.

Ο εξωπλανήτης PH1, σε απόσταση 5.000 ετών φωτός από τη Γη, είναι ένας γίγαντας από αέριο με διάμετρο 6 φορές μεγαλύτερη από της Γης, συγκρίσιμος σε μέγεθος με τον Ποσειδώνα.

Είναι πάντως απίθανο να υπάρχουν εξωγήινοι που απολαμβάνουν το τετραπλό ηλιοβασίλεμα του PH1, αφενός επειδή δεν διαθέτει στέρεη επιφάνεια, αφετέρου επειδή η θερμοκρασία του εκτιμάται ότι κυμαίνεται από τους 250 έως τους 340 βαθμούς Κελσίου.

Ο PH1 κινείται σε τροχιά γύρω από ένα δυαδικό σύστημα -ένα σύστημα που αποτελείται από δύο άστρα σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Το ένα από τα δύο αυτά άστρα έχει μέγεθος παρόμοιο με τον Ήλιο, ενώ το άλλο είναι ένας μικρός, αμυδρός κόκκινος νάνος.

Τα δυαδικά συστήματα δεν σπανίζουν στον Γαλαξία μας, ωστόσο το σύστημα του PH1 παρουσιάζει μια επιπλέον ιδιαιτερότητα, αφού ένα δεύτερο δυαδικό σύστημα εντοπίστηκε να κινείται σε τροχιά γύρω από το πρώτο σε απόσταση 1.000 αστρονομικών μονάδων (μια αστρονομική μονάδα, ή AU, είναι η απόσταση της Γης από τον Ήλιο, περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα).

Παρά την περιπλοκότητα αυτής της διάταξης, ο πλανήτης PH1 φαίνεται ότι βρίσκεται σε σταθερή τροχιά και δεν κινδυνεύει να πέσει μέσα στα άστρα ή να εκσφενδονιστεί στο διαστρικό διάστημα.

Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε τη Δευτέρα σε συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Αστρονομίας στο Ρένο της Νεβάδα. Η μελέτη είναι επίσης διαθέσιμη στην υπηρεσία προδημοσίευσης ArXIV.

http://arxiv.org/abs/1210.3612

O πλανήτης PH1 πήρε το όνομά του από το πρόγραμμα PLanetHunters.org,

http://www.planethunters.org/

το οποίο ζητά από χρήστες του Διαδικτύου να βοηθήσουν στην ανάλυση των δεδομένων που μεταδίδει το τηλεσκόπιο Kepler της NASA, ειδικά σχεδιασμένο για τον εντοπισμό εξωπλανητών.

Δύο Αμερικανοί εθελοντές, ο Κίαν Τζεκ από το Σαν Φρανσίσκο και ο Ρόμπερτ Γκαγκλιάνο από την Αριζόνα, αναγνώρισαν στα δεδομένα του Kepler την ανεπαίσθητη μείωση της φωτεινότητας που προκαλούσε ο πλανήτης καθώς περνούσε μπροστά από τα μητρικά του άστρα.

Όπως ανακοίνωσε το Πανεπιστήμιο του Γέιλ, το οποίο διαχειρίζεται το PlanetHunters.org, ανακάλυψη επιβεβαιώθηκε αργότερα με τη βοήθεια του μεγάλου τηλεσκοπίου Keck στη Χαβάη.

Από την εκτόξευσή του το 2009, το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler έχει συλλέξει ενδείξεις για 2.300 εξωπλανήτες.

 

Μίνι πλανητικό σύστημα.

Αν ζούσατε σε έναν από τους πλανήτες του άστρου KOI-500, θα μπορούσατε να γιορτάζετε τα γενέθλιά σας ακόμα και κάθε μέρα. Το ασυνήθιστο σύστημα που εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler είναι τόσο μικρό ώστε όλοι οι πλανήτες του περιφέρονται γύρω από το μητρικό άστρο με πραγματικά αστρονομική ταχύτητα.

Το Kepler έχει ανακαλύψει αρκετά συστήματα με πλανήτες που βρίσκονται κοντά στα μητρικά τους άστρα, όμως το ΚΟΙ-500 είναι το πιο μικρό και πυκνό που έχει βρεθεί ως σήμερα, ανακοίνωσαν Αμερικανοί αστρονόμοι.

Και οι πέντε πλανήτες του συστήματος, όλοι μεγαλύτεροι από τη Γη, βρίσκονται στριμωγμένοι σε μια περιοχή 12 φορές μικρότερη από αυτή που ορίζει την τροχιά της Γης και τέσσερις φορές μικρότερη από τη διάμετρο της τροχιάς του Ερμή, του πλησιέστερου στον Ήλιο πλανήτη.

«Θα μπορούσε κανείς να χωρέσει δεκάδες τέτοια συστήματα μέσα στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα» σχολίασε η Δρ Ντάριν Ραγκότσιν του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, η οποία ανακοίνωσε την ανακάλυψη σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας.

Ο μηχανισμός σχηματισμού ενός τόσο μικρού πλανητικού συστήματος παραμένει άγνωστος, ωστόσο η Δρ Ραγκότσιν υποψιάζεται ότι οι πλανήτες είχαν αρχικά σχηματιστεί σε μεγαλύτερη απόσταση από το άστρο και αργότερα μετανάστευσαν κοντά του.

Όπως και να συνέβη, γεγονός είναι ότι οι πέντε πλανήτες του KOI-500 συμπληρώνουν μια περιφορά γύρω από το άστρο τους πολύ ταχύτερα από ό,τι ο Ερμής, στον οποίο ένα έτος διαρκεί 88 γήινες ημέρες.

Στο μίνι πλανητικό σύστημα, τα «έτη» των πέντε πλανητών διαρκούν 1 (γήινη) ημέρα, 3,1 ημέρες, 4,6 ημέρες, 7,1 ημέρες και 9,5 ημέρες.

Αυτό σημαίνει ότι τα γενέθλια, καθώς και τα Χριστούγεννα και κάθε άλλη γιορτή, θα ερχόταν σχεδόν κάθε μέρα.

Θα ήταν ένας καλός λόγος για μετακόμιση, αρκεί κανείς να αντέχει την ακραία λιακάδα και τη ζέστη ενός άστρου που γεμίζει τον ουρανό.

[trex]

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Κέπλερ», το πιο συνωστισμένο αστρικό σύστημα, στο οποίο πέντε εξωπλανήτες βρίσκονται σε πολύ κοντινή τροχιά γύρω από το άστρο τους, σε απόσταση τουλάχιστον 12 φορές μικρότερη από ό,τι η Γη σε σχέση με τον Ήλιο.

 

Το μητρικό άστρο ΚΟΙ-500 έχει μάζα περίπου όσο ο Ήλιος μας, αλλά έχει μικρότερη διάμετρο (περίπου τα τρία τέταρτα του Ήλιου) και είναι πολύ νεότερο, καθώς η ηλικία του είναι ενός δισεκατομμυρίου ετών (έναντι περίπου 4,5 δισ. ετών του Ήλιου). Το ΚΟΙ-500 βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Λύρας, σε απόσταση περίπου 1.100 ετών φωτός από τη Γη.

 

Οι πέντε εξωπλανήτες που κινούνται γύρω από το εν λόγω άστρο, είναι από 1,3 έως 2,6 φορές μεγαλύτεροι από τη Γη. Όμως, παρ’ όλο που είναι μεγαλύτεροι από τη Γη, συνωστίζονται γύρω από το άστρο τους σε μια περιοχή τού διαστήματος περίπου 150 φορές μικρότερη από την περιοχή μεταξύ Γης - Ήλιου, σύμφωνα με το Space.com.

 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντάριν Ραγκοτσίνε του πανεπιστημίου της Φλόριντα, που παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, εκτιμούν ότι είναι τόσο κοντά μεταξύ τους, που οι πέντε εξωπλανήτες αλληλοεπηρεάζουν, ελαφρώς, τις τροχιές τους, λόγω των αμοιβαίων βαρυτικών επιρροών που ασκούν ο ένας στον άλλο. Βέβαια, δεν μοιάζει να κινδυνεύουν να συγκρουστούν μεταξύ τους ή να πέσουν πάνω στο άστρο τους. Κάποτε πιστεύεται ότι βρίσκονταν σε πιο μακρινές αποστάσεις μεταξύ τους, αλλά σταδιακά προσέγγισαν το άστρο τους και κατ' επέκταση συνωστίστηκαν σε μια σχετικά μικρή περιοχή.

 

Λόγω της εγγύτητας στο άστρο τους και οι πέντε εξωπλανήτες θεωρούνται πολύ καυτοί. Καθώς οι επιστήμονες ανακαλύπτουν ολοένα περισσότερους εξωπλανήτες (μόνο το «Κέπλερ» έχει, από τον Μάιο του 2009 που τέθηκε σε τροχιά έως σήμερα, εντοπίσει πάνω από 2.300 δυνητικούς εξωπλανήτες), συνειδητοποιούν ότι οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται σε πολύ πιο κοντινή τροχιά γύρω από τα άστρα τους σε σχέση με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος - κάτι για το οποίο δεν υπάρχει ακόμα ικανοποιητική επιστημονική εξήγηση.

 

Ένας πλανήτης, τέσσερις ήλιοι! Εξάλλου, μια ομάδα συνεργαζόμενων επαγγελματιών κι ερασιτεχνών αστρονόμων, ανακάλυψε τον πρώτο εξωπλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από δύο «δίδυμους» ήλιους (ένα διπλό σύστημα άστρων), γύρω από το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται σε πιο μακρινή τροχιά ένα ακόμα ζεύγος άστρων. Έτσι, στον ουρανό αυτού του εξωπλανήτη εικάζεται ότι λάμπουν δύο κοντινοί ήλιοι και δύο πιο μακρινοί.

 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Μεγκ Σβάμπ του πανεπιστημίου Γιέηλ, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ίδιο αμερικανικό αστρονομικό συνέδριο, όμως ο αρχικός εντοπισμός του εν λόγω ιδιόμορφου εξωπλανήτη ΡΗ1 έγινε πρώτα από ερασιτέχνες αστρονόμους, στο πλαίσιο του προγράμματος Planethunters.org («Κυνηγοί πλανητών»), οι οποίοι έχουν αναλάβει να αναλύουν τα άφθονα δεδομένα που συλλέγει το «Κέπλερ», ώστε έτσι να βοηθούν τους επαγγελματίες αστρονόμους.

 

Μέχρι σήμερα, μόνο έξι πλανήτες έχουν εντοπιστεί που κινούνται γύρω από διπλά άστρα (άρα έχουν δύο ήλιους στον ουρανό τους), όμως ποτέ έως τώρα δεν είχε βρεθεί πλανήτης με τέσσερα άστρα - ήλιους. Ο ΡΗ1 είναι ένας αέριος γίγαντας με ακτίνα 6,2 φορές μεγαλύτερη της Γης, δηλαδή είναι λίγο μεγαλύτερος από τον Ποσειδώνα.

 

Ο εξωπλανήτης χρειάζεται 138 γήινες ημέρες (η διάρκεια του έτους του) για να κάνει μια πλήρη περιστροφή πέριξ του κοντινού ζεύγους άστρων του, από τα οποία το ένα είναι μεγαλύτερο (μάζα μιάμιση φορά μεγαλύτερη) από τον Ήλιο μας και το άλλο μικρότερο (μάζα 0,41 φορές σε σχέση με αυτήν του Ήλιου μας). Σε απόσταση περίπου 1.000 αστρονομικών μονάδων (δηλαδή 1.000 φορές η απόσταση Γης - Ήλιου) βρίσκεται το δεύτερο ζεύγος άστρων.

 

http://www.protothema.gr/technology/article/?aid=230268

[Δροσος Γεωργιος]

Ένας νέος δορυφόρος της ESA θα μελετήσει μακρινούς πλανήτες.

Πλανήτες που περιφέρονται γύρω από κοντινούς αστέρες θα είναι το αντικείμενο της νέας διαστημικής αποστολής που ανακοίνωσε η ESA την περασμένη Παρασκευή. Ο δορυφόρος που φέρει το όνομα Cheops αναμένεται να είναι έτοιμος για εκτόξευση το 2017.

Ο Cheops πήρε το όνομά του από τα αρχικά των λέξεων CHaracterising ExOPlanets Satellite και στόχος του είναι γειτονικοί αστέρες γύρω από τους οποίους είναι γνωστό ότι περιφέρονται πλανήτες.

http://www.esa.int/esaCP/SEMH92MFL8H_Greece_0.html

 

Πλανήτης στο μέγεθος της Γης στο γειτονικό Άλφα του Κενταύρου.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=17285&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

[Δροσος Γεωργιος]

Φομαλχώ β: η νεκρανάσταση ενός εξωπλανήτη.

Ο Φομαλχώ (Fomalhaut) είναι το λαμπρότερο άστρο στον αστερισμό των Νοτίων Ιχθύων (α Piscis Austrini) και βρίσκεται σε απόσταση 25 ετών φωτός από τη Γη.

Τον Νοέμβριο του 2008 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ανακάλυψε έναν πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Φομαλχώ. Ήταν ο πρώτος εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε άμεσα στο ορατό φως να περιστρέφεται γύρω από ένα άστρο.

Ο πλανήτης αυτός ονομάστηκε Φομαλχώ β και απείχε από το άστρο του 115 αστρονομικές μονάδες.

Η μάζα του προσδιορίστηκε περίπου 3 φορές η μάζα του Δία και η περίοδος περιστροφής του γύρω από το άστρο Φομαλχώ 872 χρόνια.

Πρόσφατες μελέτες υποστήριξαν ότι ο πλανήτης Φομαλχώ β ήταν μια αυταπάτη.

Βασισμένες στην φαινόμενη κίνηση του αντικειμένου αλλά και στην έλλειψη μιας υπέρυθρης ανίχνευσης από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer, έδειχναν ότι το παρατηρούμενο αντικείμενο ήταν ένα βραχύβιο νέφος σκόνης.

Όμως νέες μελέτες «επαναφέρουν τον πλανήτη Φομαλχώ β στη ζωή». Στη νέα μελέτη αναλύονται πάλι οι παρατηρήσεις του Hubble από το 2004 έως το 2006. Οι ερευνητές διαπιστώνουν πως το αντικείμενο που αντιστοιχεί στον πλανήτη έχει σταθερή φωτεινότητα.

Το γεγονός ότι δεν ανιχνεύεται από τα τηλεσκόπια υπερύθρων Subaru και Spitzer σημαίνει πως ο Φομαλχώ β θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο φορές τη μάζα του Δία. Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο Astrophysical Journal Letters, ξεκαθαρίζει και το ζήτημα της κίνησης και της αλληλεπίδρασης του πλανήτη με τον παρατηρούμενο δακτύλιο κατά μήκος της τροχιάς του.

[Δροσος Γεωργιος]

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν σχεδόν 700 εξοστρακισμένα αστέρια.

Οι αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο Vanderbilt των ΗΠΑ εντόπισαν μεγάλο αριθμό αστέρων, που έχουν εξοστρακιστεί από το Γαλαξία μας.

Τα αστέρια αυτά κατονομάζονται με διάφορους τρόπους, περιπλανώμενα, φυγάδες, υπερταχεία.

Η ύπαρξη τέτοιων αστεριών είχε προβλεφθεί εδώ και πολύν καιρό, αλλά έγινε δυνατή η ανακάλυψή της μόλις τώρα. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει σχεδόν επτακόσια παρόμοια αστέρια. Όλα τους απομακρύνθηκαν από το κέντρο του Γαλαξία. Οι μηχανισμοί «εκδίωξης» των αστέρων μπορεί να είναι διαφορετικοί.

Έτσι την ταχύτητά τους μπορεί να τους τη δώσει η έκρηξη ενός σουπερνόβα, που βρίσκεται δίπλα τους ή η βαρυτική επίδραση μιας πυκνής συστάδας αστεριών.

Πέραν αυτού η απόρριψη ενός αστεριού στον εξωγαλαξιακό χώρο μπορεί να γίνει από μια κεντρική μαύρη τρύπα. Στην περίπτωση αυτή λόγος γίνεται για δυαδικούς αστέρες, ένας εκ των οποίων κατευθύνεται με κίνηση σπιράλ προς τη μαύρη τρύπα, ενώ ο άλλος, αντιθέτως, με ιλιγγιώδη ταχύτητα απομακρύνεται μακριά.

[Δροσος Γεωργιος]

Ύπαρξη εξωγήινης ζωής γύρω από δυαδικούς αστέρες; Μάλλον όχι!

Σύμφωνα με δελτίο τύπου του ΑΜΠΕ είναι πιθανή ύπαρξη εξωγήινης ζωής γύρω από δυαδικούς αστέρες:

"Υπάρχουν πιθανότητες να υπάρχει εξωγήινη ζωή γύρω από δυαδικούς αστέρες, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα. Αστρονόμοι στο Σαν Ντιέγκο (Καλιφόρνια) ανακοίνωσαν χθες Τρίτη ότι παρατήρησαν για πρώτη φορά τουλάχιστον δύο πλανήτες σε τροχιά γύρω από έναν δυαδικό αστέρα - δύο άστρα σε αμοιβαία τροχιά, μια ανακάλυψη που αυξάνει τις πιθανότητες να υπάρχει εξωγήινη ζωή. Οι επιστήμονες δεν ήταν ως τώρα σίγουροι πως σ' αυτή την περίπτωση, όταν δύο αστέρες περιστρέφονται μαζί γύρω από ένα κέντρο βαρύτητας, μπορεί να περιστρέφονται ταυτόχρονα γύρω τους πολλοί πλανήτες. Οι διατάξεις, οι αλληλεπιδράσεις τους και οι διαφορές στις τροχιές ανάλογα με τη θέση των πλανητών και των αστέρων τους καθιστούν πράγματι λιγότερο πιθανό να υπάρχουν πλανήτες σ' αυτό τον τύπο συστήματος. Όμως οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο κατάφεραν να παρατηρήσουν πλανήτες -δύο, ίσως μάλιστα και τρεις- γύρω από το Κέπλερ-47, ένα άστρο με μέγεθος ίσο με αυτό του Ηλίου, το οποίο συνδέεται με ένα άλλο άστρο τρεις φορές μικρότερο. Αυτοί οι δύο νέοι πλανήτες έχουν το μέγεθος του Ποσειδώνα και αποτελούνται από αέρια. Εκτός από την ανακάλυψη αυτή, οι καλιφορνέζοι επιστήμονες διαπίστωσαν πως ο πιο απομακρυσμένος από τους δύο πλανήτες βρίσκεται μέσα στην «κατοικήσιμη ζώνη» αυτού του πλανητικού συστήματος: ούτε υπερβολικά κοντά ούτε υπερβολικά μακριά από τους αστέρες, σε μια περιοχή όπου η ζωή θα μπορούσε να υπάρξει. «Τα μισά από τα άστρα που βλέπετε τη νύκτα στον ουρανό είναι δυαδικοί αστέρες», δήλωσε ο Ζερόμ Ορόζ, αστρονόμος στο Σαν Ντιέγκο. Συνεπώς «το γεγονός ότι μπορούμε να βρούμε πλανήτες στις κατοικήσιμες ζώνες τους σημαίνει πως υπάρχουν πολλά περισσότερα μέρη» που μπορεί εν δυνάμει να υπάρχει εξωγήινη ζωή."

Οι δύο πλανήτες του συστήματος Kepler-47. Ο Kepler-47b, έχει τρεις φορές την ακτίνα της Γης και περιστρέφεται γύρω από το ζεύγος των άστρων σε λιγότερο από 50 ημέρες, ενώ ο Kepler-47c πιστεύεται ότι είναι ένας γίγαντας αερίων, λίγο μεγαλύτερος από τον Ποσειδώνας με μια τροχιακή περίοδο 303 ημερών.

Το σύστημα Kepler-47, βρίσκεται 4.900 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Έχει τεράστιο ενδιαφέρον, κυρίως διότι για πρώτη φορά ανακαλύπτονται πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από δύο "ήλιους".

Ο πλανήτης Kepler-47b έχει ακτίνα τρεις φορές την ακτίνα της Γης και περιφέρεται γύρω από το ζεύγος των άστρων σε λιγότερο από 50 ημέρες και θεωρείται ότι καλύπτεται από μια να πνιγηρή υπέρθερμη ατμόσφαιρα που περιέχει μεθάνιο.

Ο δεύτερος πλανήτης Κέπλερ-47c πιστεύεται ότι είναι ένας αέριος γίγαντας, λίγο μεγαλύτερος από τον Ποσειδώνα, έχει μια τροχιακή περίοδο 303 ημερών και είναι δυνατή η παρουσία υδρατμών στην πυκνή ατμόσφαιρά του.

Όμως, παρότι οι πλανήτες κινούνται στην κατοικήσιμη ζώνη και πιθανόν να διαθέτουν υδρατμούς, οι συνθήκες που επικρατούν σ' αυτούς είναι τέτοιες που μάλλον δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη ζωής.

[Δροσος Γεωργιος]

Βρέθηκε πλανήτης με κλίμα κατάλληλο για ζωή.

Μια αγγλογερμανική ομάδα αστρονόμων ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε ένα νέο πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν «κοντινό» ήλιο, ακριβώς στη σωστή απόσταση, όπου το κλίμα ίσως να είναι κατάλληλο για τη διατήρηση ζωής.

Η ομάδα ανακάλυψε ουσιαστικά τρεις νέους πλανήτες, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το αστέρι, περίπου 44 έτη φωτός μακριά, αλλά μόνο ένας εξ αυτών έχει τη σωστή θερμοκρασία ώστε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή.

«Το αστέρι HD 40307 είναι ένα ήσυχο παλιό αστέρι, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο ένας τέτοιος πλανήτης δεν θα μπορούσε να διαθέτει κλίμα παρόμοιο με αυτό της Γης» δήλωσε ο Γκιλιέμ Άνγλα-Εκούντε του Πανεπιστημίου Γκέτινγκεν της Γερμανίας, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας σε συνεργασία με τον Μίκο Τουόμι του Πανεπιστημίου Χέρτφορντσαϊρ της Βρετανίας.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς, ο πλανήτης έχει μάζα τουλάχιστον επτά φορές αυτή της Γης, αλλά η απόστασή του από τον ήλιο είναι περίπου η ίδια με αυτή του πλανήτη μας, κάτι που σημαίνει ότι δέχεται σχεδόν την ίδια ηλιακή ενέργεια με τη Γη.

Περισσότεροι από 800 πλανήτες έχουν ανακαλυφθεί εκτός του ηλιακού μας συστήματος από τις αρχές του 1990, αλλά μόνο λίγοι από αυτούς υπάγονται στην «κατοικήσιμη ζώνη». Ακόμα λιγότεροι εξ αυτών είναι πλανήτες που περιστρέφονται, όπως κάνει ο συγκεκριμένος, ώστε να δημιουργούνται συνθήκες ημέρας και νύχτας, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες το περιβάλλον του να είναι παρόμοιο με αυτό του πλανήτη μας.

[Δροσος Γεωργιος]

Μερικά ακόμη για το άστρο HD 40307

Ο πλανήτης HD40307g έχει επτά φορές τη μάζα της Γης, περιστρέφεται γύρω από το άστρο HD40307 (που ανήκει στον αστερισμό του Οκρίβαντα) σε απόσταση 0,6 αστρονομικές μονάδες με τροχιακή περίοδο 200 ημερών. Ο HD40307g βρίσκεται μέσα στην επονομαζόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή σε τέτοια απόσταση από το μητρικό του άστρο που δημιουργεί συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής.

Γύρω από το άστρο περιστρέφονται και άλλοι 5 πλανήτες σε πολύ κοντινή απόσταση, που δεν επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics».

[Δροσος Γεωργιος]

Πώς ανακαλύπτουμε τους εξωπλανήτες;

http://physicsgg.wordpress.com/2012/11/18/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82/

[trex]

Οι 5 εξωπλανήτες που μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή … έγιναν 7

 

Την τελευταία δεκαετία έχουν εντοπιστεί περίπου 700 εξωπλανήτες, δηλαδή πλανήτες που βρίσκονται στον γαλαξία μας πέρα από το δικό μας ηλιακό σύστημα. Πριν από έναν χρόνο δημιουργήθηκε ο Κατάλογος Κατοικήσιμων Εξωπλανητών (Habitable Exoplanets Catalog – HEC) για να καταχωρούνται εκεί οι πλανήτες που διαθέτουν συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής. Ο πρώτος κατάλογος είχε μόλις δύο τέτοιους πλανήτες, ωστόσο ο νέος που ανακοινώθηκε το πρωί της Δευτέρας 10 Δεκεμβρίου έχει πλέον επτά πλανήτες που θέτουν υποψηφιότητα για την ύπαρξη ζωής.

 

Η αναζήτηση και ο κατάλογος

Οι επιστήμονες δηλώνουν ενθουσιασμένοι αφού εκτιμούσαν ότι στο διάστημα των δώδεκα μηνών από τον πρώτο κατάλογο ο αναθεωρημένος θα είχε μέσα έναν ή το πολύ δύο ακόμη κατοικήσιμους πλανήτες και όχι άλλους πέντε όπως τελικά συνέβη. Σε αυτή την εξέλιξη έχουν συμβάλει πολλά νέα προηγμένης τεχνολογίας επίγεια τηλεσκόπια και κυρίως το διαστημικό παρατηρητήριο Kepler που έχει αποκλειστική αποστολή την ανεύρεση εξωπλανητών.

 

Ογδόντα από τους εκατοντάδες εξωπλανήτες που έχουν εντοπιστεί διαθέτουν μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης. Ομως ελάχιστοι από αυτούς τους 80 εξωπλανήτες βρίσκονται σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να είναι πιθανό να υπάρχουν συνθήκες (κατάλληλη θερμοκρασία, νερό σε υγρή μορφή κ.α) τέτοιες που να ευνοούν την παρουσία ζωής.

 

Ο κατάλογος HEC θέτει μια σειρά από προϋποθέσεις «κατοικησιμότητας» των πλανητών. Οποιοι πλανήτες πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις καταχωρούνται στον κατάλογο. Οι επτά πλανήτες που βρίσκονται σε αυτόν (με χρονολογική σειρά ανακάλυψης) είναι οι:

 

Gliese 581d

 

HD 85512b

 

Kepler 22b

 

Gliese 667Cc

 

Gliese 581g

 

Gliese 163c

 

HD 40307g

 

http://physicsgg.me/2012/07/24/%CE%BF%CE%B9-5-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CE%BD/

[Δροσος Γεωργιος]

Πινακας των εξωπλανητων και τα ηλιοβασιλέματα σε υποψηφίους για ζωή πλανήτες.

[trex]

Φουσκωμένοι» πλανήτες

 

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 851 εξακριβωμένοι πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα και αρκετές εκατοντάδες εντοπισμένοι αλλά μη επιβεβαιωμένοι. Από αυτούς, οι 289 εντοπίστηκαν επειδή η τροχιά τους τα τοποθετεί ανάμεσα στον αστέρα - ήλιο τους και τη Γη, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ακτινοβολία του αστέρα προς τη Γη. Ο δορυφόρος Κέπλερ είναι μία από τις κύριες πηγές παρατήρησης των εξωπλανητών, αλλά οι 194 από τους προαναφερθέντες 289 έχουν εντοπιστεί από επίγεια τηλεσκόπια.

 

Τα τηλεσκόπια HATNet στο Παρατηρητήριο Whipple στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών εντόπισαν τρεις ιδιαίτερα μεγάλους εξωπλανήτες, του αποκαλούμενους «φουσκωμένους Δίες». Οι πλανήτες αυτοί έχουν μάζα παρόμοια με τον Δία, αλλά οι τροχιές τους είναι τόσο κοντά στους ήλιους τους (σε αντίθεση με τον Δία του ηλιακού μας συστήματος) που ανεβάζει τη θερμοκρασία στην ατμόσφαιρά τους πάνω από τους 1700 βαθμούς Κελσίου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να διαστέλλονται και να φτάνουν να έχουν διπλάσια διάμετρο από τον Δία.

 

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι οι πλανήτες είναι «φουσκωμένοι» αλλά δεν έχουν επαρκή εξήγηση για το φαινόμενο αυτό, και γενικότερα για τη δημιουργία και τον σχηματισμό αυτών των τριών πλανητών. Η περίπτωσή τους παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις μελέτες πάνω στις συνθήκες με τις οποίες σχηματίστηκε η Γη και βρέθηκε σε τέτοια τροχιά από τον Ήλιο, ώστε να διατηρεί ιδανικές θερμοκρασίες για το σχηματισμό και τη διατήρηση ζωής.

 

Οι αστρονόμοι ανέπτυξαν μία καινοτόμο τεχνική για την ανακάλυψη και την μελέτη των εξωπλανητών, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα από έξι μικρά, αυτοματοποιημένα επίγεια τηλεσκόπια (διαμέτρων 6 έως 11 εκατοστά). Τα τηλεσκόπια τραβάνε ψηφιακές οπτικές φωτογραφίες του βραδινού ουρανού, αναζητώντας παραλλαγές έντασης στο φως κάθε αστεριού. Λόγω της μικρής διαμέτρου των τηλεσκοπίων, το πεδίο όρασης μεγιστοποιείται, και χιλιάδες αστέρων παρατηρούνται ταυτόχρονα. Το τηλεσκόπια βρίσκονται στην Αριζόνα και στη Χαβάη, και ονομάζονται συλλογικά HATNet. Έχουν ανακαλύψει 42 από τους 289 διερχόμενους εξωπλανήτες.

 

Οι τρεις νέοι πλανήτες ολοκληρώνουν μια τροχιά μόλις σε μερικές ημέρες, και παρά το γεγονός ότι η μάζα τους είναι λίγο μικρότερη του Δία, η ακτίνα τους είναι περίπου 50 - 70% μεγαλύτερη. Το γεγονός ότι αποτελούν ένα τόσο μικρό και διαφορετικό υποσύνολο ανάμεσα στους εκατοντάδες άλλους εξωπλανήτες, υποδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα στο πεδίο.

[trex]

Πλανητικό σύστημα παρόμοιο με το δικό μας

 

 

… γύρω από το άστρο Tαυ στον αστερισμό του Κήτους

 

 

 

Μια πολύ σημαντική ανακάλυψη έκανε διεθνής ομάδα επιστημόνων. Ανακάλυψε ότι σε ένα γειτονικό μας άστρο, το Tau Ceti, έχει σχηματιστεί ένα πλανητικό σύστημα που έχει κοινά χαρακτηριστικά με το δικό μας. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί πέντε πλανήτες και ένας εξ αυτών βρίσκεται εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης», δηλαδή διαθέτει πιθανότατα συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής.

 

Ο νέος Κόσμος

 

Οι ερευνητές μελέτησαν τα δεδομένα έξι χιλιάδων παρατηρήσεων που έχουν γίνει στο Tau Ceti (ταυ ή τ του Κήτους) από διάφορα τηλεσκόπια. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στο άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 12 ετών φωτός από εμάς έχει σχηματιστεί ένα πλανητικό σύστημα. Συγκεκριμένα εντόπισαν την παρουσία πέντε πλανητών μικρομεσαίου μεγέθους.

 

Οι πέντε πλανήτες έχουν μέγεθος 2-6 φορές μεγαλύτερο από αυτό της Γης. Πρόκειται για το μικρότερο σε μέγεθος (όσον αφορά τη μάζα) εξωηλιακό πλανητικό σύστημα που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

 

Το πιο ενδιαφέρον και σημαντικό ίσως εύρημα είναι ότι ένας από τους πέντε πλανήτες βρίσκεται εντός της «κατοικήσιμης ζώνης». Βρίσκεται δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το άστρο του ώστε οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται εκεί να μην είναι ούτε πολύ χαμηλές ούτε πολύ υψηλές. Το γεγονός αυτό μαρτυρεί ότι ίσως στον πλανήτη να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή καθώς και άλλες ευνοϊκές για την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής συνθήκες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics»

 

http://physicsgg.me/2012/12/19/%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C/

[trex]

Ο πρώτος εξωπλανήτης που μοιάζει πραγματικά με τη Γη

 

… θα ανακαλυφθεί το 2013

Αυτή είναι η πρόβλεψη των κυνηγών πλανητών για το νέο έτος

 

 

Ο πρώτος εξωπλανήτης που μοιάζει πραγματικά με τη Γη όσον αφορά το μέγεθος και τη δυνατότητά του να φιλοξενεί ζωή είναι πολύ πιθανό να ανακαλυφθεί το 2013, εκτιμούν αρκετοί κυνηγοί πλανητών.

 

Από τους περίπου 800 εξωπλανήτες των οποίων η ύπαρξη έχει επιβεβαιωθεί ως σήμερα, οι περισσότεροι είναι γίγαντες στο μέγεθος του Δία και θεωρείται αδύνατο να επιτρέπουν την εμφάνιση ζωής. Σύγχρονα τηλεσκόπια έχουν εντοπίσει και λίγους πλανήτες στο μέγεθος της Γης, οι οποίοι όμως βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τα μητρικά τους άστρα και είναι επομένως υπερβολικά καυτοί.

 

Η πρόοδος όμως έρχεται με ταχείς ρυθμούς. «Είμαι βέβαιος ότι η πρώτη δίδυμη αδελφή της Γης θα ανακαλυφθεί του χρόνου» δήλωσε στο Space.com ο Άμπελ Μέντεζ, επικεφαλής του Εργαστηρίου Κατοικησιμότας Πλανητών στο Πανεπιστήμιο του Πουέρτο Ρίκο στο Αρεσίμπο.

 

Την ίδια εκτίμηση έκανε και ο Τζέφ Μέισι, κυνηγός πλανητών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ και μέλος της ομάδας που αναλύει τα δεδομένα της αποστολής Kepler.

 

 

Τι υπάρχει εκεί έξω;

 

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, σχεδιασμένο ειδικά για τον εντοπισμό μακρινών πλανητικών συστημάτων, έχει ανιχνεύσει από το 2009 μέχρι σήμερα πάνω από 2.300 πιθανούς εξωπλανήτες, ορισμένοι από τους οποίους βρίσκονται στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» -βρίσκονται δηλαδή στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό τους άστρο ώστε να διαθέτουν υγρό νερό και δυνητικά ζωή.

 

Το Kepler είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει την ύπαρξη πλανητών από την ανεπαίσθητη μείωση που προκαλούν στη φωτεινότητα των μητρικών τους άστρων κάθε φορά που περνούν από μπροστά τους. Το τηλεσκόπιο ξεκίνησε την αποστολή του με πλανήτες που είναι σχετικά εύκολο να γίνουν αντιληπτοί επειδή είναι μεγάλοι και περνούν συχνά μπροστά από το άστρο επειδή περιφέρονται σε μικρή απόσταση από αυτό.

 

Με τον καιρό όμως οι τεχνικές βελτιώνονται και το Kepler ανακάλυψε πέρυσι έναν εξωπλανήτη μόλις 2,4 φορές μεγαλύτερο από τη Γη, με την ονομασία Kepler-22b, ο οποίος βρίσκεται μάλιστα εντός της κατοικήσιμης ζώνης.

 

Σύμφωνα με τον δρ Μέντεζ του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο, ένα άλλο όργανο που θα μπορούσε να ανακαλύψει τα πρώτα δίδυμα αδέλφια της Γης είναι το HARPS (Υψηλής Ακρίβειας Ανιχνευτής Πλανητών Γωνιακής Ταχύτητας), το οποίο βρίσκεται εγκατεστημένο σε τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή.

 

Το HARPS εφαρμόζει διαφορετική τεχνική από το Κepler, καθώς καταγράφει όχι διακυμάνσεις της φωτεινότητας του άστρου, αλλά τους ανεπαίσθητους κλυδωνισμούς που προκαλεί στο άστρο η βαρυτική έλξη των πλανητών του.

 

 

Όπως επισημαίνει ο Μέντεζ, αρκετοί από τους πλανήτες που ανακαλύπτει το Kepler είναι υπερβολικά μακριά για να μελετηθούν με την ακρίβεια που απαιτείται. Το HARPS, επομένως, ίσως έχει το πλεονέκτημα.

 

«Το HARPS πρέπει λογικά να μπορέσει να βρει τους πιο ενδιαφέροντες και πιο κοντινούς δίδυμους αδελφούς της Γης» είπε ο ερευνητής.

 

http://physicsgg.me/2012/12/28/%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3/

[trex]

Στο Γαλαξία υπάρχουν 17 δισ. πλανήτες σαν τη Γη

 

 

Αν υπάρχει ζωή σε άλλο πλανήτη στο Σύμπαν; Απάντηση ακόμη δεν υπάρχει. Όμως, οι πιθανότητες είναι ίσως υπέρ της άποψης αφού μόνο στο Γαλαξία μας υπάρχουν 17 δισεκατομμύρια πλανήτες σαν τη Γη μας. Όπως έχουν δείξει τα στοιχεία από το τηλεσκόπιο Κέπλερ, ένα στα έξι άστρα του γαλαξία μας (ποσοστό 17%) διαθέτει σε τροχιά γύρω του ένα πλανήτη με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης. Όπως εκτιμάται, ο Γαλαξίας μας έχει 100 δισεκατομμύρια άστρα.

 

Οι νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων, ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας.

 

Το Κέπλερ ανακάλυψε 461 ακόμα πιθανούς εξωπλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν περίπου το μέγεθος της Γης. Έτσι, οι εξωπλανήτες που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται συνολικά στους 2.740, από τους οποίους οι 105 έχουν ήδη επιβεβαιωθεί.

 

Περίπου το ένα τέταρτο των άστρων έχουν γύρω τους μια σούπερ-Γη με μέγεθος 1,25 έως 2 φορές αυτό της Γης και με το κάθε έτος τους να διαρκεί κάτω των 150 γήινων ημερών. Ένα ανάλογο ποσοστό άστρων (περίπου 25%) έχουν σε τροχιά γύρω τους ένα μίνι-Ποσειδώνα (δυο έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τη Γη) με έτος έως 250 ημερών.

 

Οι ακόμα μεγαλύτεροι εξωπλανήτες είναι λιγότεροι συνηθισμένοι. Μόνο το 3% των άστρων διαθέτουν μεγάλους Ποσειδώνες (τέσσερις έως έξι φορές το μέγεθος της Γης), ενώ το 5% των άστρων έχουν γύρω τους αέριους γίγαντες (έξι έως 22 φορές το μέγεθος της Γης) με τροχιά έως 400 ημερών. Περίπου το 1% των άστρων φαίνεται να έχουν μεγάλους πλανήτες όσο ο Δίας.

 

Πάντως, οι εξωπλανήτές με μέγεθος έως διπλάσιο της Γης δεν είναι κατ' ανάγκη κατοικήσιμοι, επειδή συχνά είναι καυτοί λόγω της εγγύτητας στο άστρο τους. Όμως τέτοιοι καυτοί κόσμοι στην επιφάνεια, δεν αποκλείεται να διαθέτουν πολύ νερό, βαθιά στο υπέδαφός τους. Από την άλλη, οι πλανήτες με μέγεθος δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερο της Γης φαίνεται να είναι συνήθως σαν τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, δηλαδή έχουν ένα βραχώδη πυρήνα περιβαλλόμενο από αέριο ήλιο και υδρογόνο και ίσως νερό.

 

http://www.news.gr/perivallon/article/31582/sto-galaxia-yparhoyn-17-dis-planhtes-san-th-gh.html

[Δροσος Γεωργιος]

Στα 17 δισεκατομμύρια υπολογίζονται οι εξωπλανήτες σαν τη Γη.

Τουλάχιστον ένα στα έξι άστρα του γαλαξία μας (ποσοστό 17%) διαθέτει σε τροχιά γύρω του ένα πλανήτη με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων.

Αυτές προέκυψαν από την ανάλυση των έως τώρα δεδομένων για την αναζήτηση εξωπλανητών από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» της NASA, το οποίο από το 2009 μελετά εξονυχιστικά περίπου 150.000 άστρα σε μια περιοχή του ουρανού στον αστερισμό του Κύκνου. Με δεδομένο ότι ο γαλαξίας μας έχει γύρω στα 100 δισεκατομμύρια άστρα, ο συνολικός αριθμός εξωπλανητών σαν τη Γη φθάνει τουλάχιστον τα 17 δισεκατομμύρια!

Οι νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων, με επικεφαλής τον Φρανσουά Φρενσίν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, σύμφωνα με το «Science», ενώ παράλληλα δημοσιεύονται στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal».

Η νέα εκτίμηση συνέπεσε με την ανακοίνωση ότι το «Κέπλερ» ανακάλυψε 461 ακόμα πιθανούς εξωπλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν περίπου το μέγεθος της Γης.

Έτσι, οι εξωπλανήτες που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται συνολικά στους 2.740, από τους οποίους οι 105 έχουν ήδη επιβεβαιωθεί.

Η νέα στατιστική ανάλυση των στοιχείων του «Κέπλερ» δείχνει ότι το 17% των άστρων έχουν τουλάχιστον ένα πλανήτη με μέγεθος 0,8 έως 1,2 φορές αυτό της Γης και με τροχιά πολύ κοντινή («έτος» κάτω των 85 ημερών).Περίπου το ένα τέταρτο των άστρων έχουν γύρω τους μια σούπερ-Γη με μέγεθος 1,25 έως δύο φορές αυτό της Γης και με «έτος» κάτω των 150 γήινων ημερών. Ένα ανάλογο ποσοστό άστρων (περίπου 25%) έχουν σε τροχιά γύρω τους ένα μίνι-Ποσειδώνα (δύο έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τη Γη) με «έτος» έως 250 ημερών.

Οι ακόμα μεγαλύτεροι εξωπλανήτες είναι λιγότεροι συνηθισμένοι. Μόνο το 3% των άστρων διαθέτουν μεγάλους Ποσειδώνες (τέσσερις έως έξι φορές το μέγεθος της Γης), ενώ το 5% των άστρων έχουν γύρω τους αέριους γίγαντες (έξι έως 22 φορές το μέγεθος της Γης) με τροχιά έως 400 ημερών. Περίπου το 1% των άστρων φαίνεται να έχουν μεγάλους πλανήτες όσο ο Δίας.

Μέχρι στιγμής ανακαλύπτονται κυρίως εξωπλανήτες σε μικρή απόσταση από τα άστρα τους, επειδή είναι πιο εύκολη η ανίχνευσή τους, όμως σταδιακά θα έρχονται στο φως όλο και περισσότεροι πλανήτες με μακρινές τροχιές. Μεγάλο ζητούμενο παραμένει η ανακάλυψη μιας δεύτερης Γης στη λεγόμενη «φιλόξενη ζώνη», όπου η θερμοκρασία δεν είναι ούτε πολύ χαμηλή, ούτε πολύ υψηλή και όπου θα υπάρχει νερό και, συνεπώς, πιθανότητα ζωής.

Καθώς θα αυξάνονται τα δεδομένα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τελικά το ποσοστό των άστρων με πλανήτες γύρω τους στο μέγεθος της Γης ή ελαφρώς μεγαλύτερο μπορεί να φθάσει το 50% ή και παραπάνω.

Πάντως, οι εξωπλανήτές με μέγεθος έως διπλάσιο της Γης δεν είναι κατ' ανάγκη κατοικήσιμοι, επειδή συχνά είναι καυτοί λόγω της εγγύτητας στο άστρο τους. Όμως τέτοιοι καυτοί κόσμοι στην επιφάνεια, δεν αποκλείεται να διαθέτουν πολύ νερό, βαθιά στο υπέδαφός τους. Από την άλλη, οι πλανήτες με μέγεθος δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερο της Γης φαίνεται να είναι συνήθως σαν τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, δηλαδή έχουν ένα βραχώδη πυρήνα περιβαλλόμενο από αέριο ήλιο και υδρογόνο και ίσως νερό.

Εξάλλου, η ομάδα συνεργαζόμενων επαγγελματιών και εθελοντών αστρονόμων «Κυνηγοί Πλανητών» ανακοίνωσε τη βέβαιη ανακάλυψη ενός αέριου γίγαντα πλανήτη στο μέγεθος του Δία (με την ονομασία PH2 b) στη «φιλόξενη ζώνη» του άστρου του, καθώς και άλλων 42 πιθανών μεγάλων αέριων εξωπλανητών, από τους οποίους τουλάχιστον οι 15 βρίσκονται επίσης στην «φιλόξενη ζώνη» των άστρων τους. Μάλιστα οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν ότι γύρω από τον PH2 b μπορεί να περιφέρονται δυνητικά κατοικήσιμοι δορυφόροι, όπως η «Πανδώρα» στην ταινία «Αβατάρ».

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/01/2013_477258

 

«Νέους κόσμους» ανακάλυψε το τηλεσκόπιο Κέπλερ.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA ανακάλυψε επί πλέον 461 νέους πλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι στο μέγεθος της Γης ή μερικές φορές μεγαλύτεροι από τον δικό μας πλανήτη, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα οι επιστήμονες.

Με αυτή την ανακοίνωση οι αποκαλούμενοι «νέοι κόσμοι» που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται στους 2.740, οι 105 εκ των οποίων έχουν επιβεβαιωθεί.

«Πριν από δύο χρόνια είχαμε περίπου 1.200 υποψήφιους πλανήτες. Ένα χρόνο αργότερα, έχει προστεθεί ένας σημαντικός αριθμός νέων πολύ μικρών πλανητών ... δυο φορές το μέγεθος της Γης ή και μικρότερων», δήλωσε ο αστρονόμος του Κέπλερ Κρίστοφερ Μπούρκε σε συνέντευξη Τύπου της αμερικανικής αστρονομικής εταιρείας σε συνέδριο στο Λόγκ Μπιτς της Καλιφόρνια.

Με την προσθήκη των 461 νέων υποψήφιων πλανητών πολλαπλασιάζεται η 22μηνη συλλογή του τηλεσκοπίου Κέπλερ.\

Ο στόχος της αποστολής Κέπλερ, η οποία ξεκίνησε το 2009, είναι να καθορίσει πόσα αστέρια στο Γαλαξία μας έχουν το μέγεθος της Γης, όπου μπορεί να υπάρχει νερό επί της επιφανείας τους.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/01/2013_477238

[Δροσος Γεωργιος]

Βρήκαμε τη νέα Γη;

Πριν από λίγα 24ωρα ομάδα ερευνητών ανακοίνωσε ότι στο γαλαξία μας υπάρχουν τουλάχιστον 17 δισ. πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης. Μια άλλη επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι από τους περίπου 700 εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα εντόπισε έναν που έχει τα περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά από κάθε άλλο με αυτά του πλανήτη μας.

Πρόκειται για τον KOI 172.02 ένα πλανήτη με ακτίνα μόλις 1,5 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης.

Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στην λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το μητρικό του άστρο που να επιτρέπει την ανάπτυξη ευνοϊκών για την ανάπτυξη ζωής συνθηκών.

Ο ΚΟΙ-172.02 βρίσκεται σε απόσταση 70 εκατομμυρίων μιλίων από το άστρο του (η Γη βρίσκεται 93 εκατομμύρια μίλια από τον Ηλιο) και ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 242 μέρες.

Την ανακοίνωση έκανε ο Κρίστοφερ Μπουρκ του Ινστιτούτου SETI στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που γίνεται αυτές τις μέρες στο Λονγκ Μπιτς στην Καλιφόρνια.

H NASA εδωσε στη δημοσιότητα ένα γράφημα σύγκρισης της Γης και του KOI 172.02

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492506

 

Πλανητικό σύστημα στον Βέγα;

Νέα εντυπωσιακά στοιχεία για ένα από τα πιο λαμπρά άστρα του ουρανού. Οι παρατηρήσεις που έκαναν τα διαστημικά τηλεσκόπια Herschel και Spitzer στον Βέγα (Vega) αποκαλύπτουν την ύπαρξη μιας ζώνης αστεροειδών γύρω από το άστρο παρόμοια με εκείνη που υπάρχει γύρω από τον Ηλιο.

Οι αστρονόμοι που μελέτησαν αυτά τα νέα στοιχεία εικάζουν ότι ο Βέγας διαθέτει ένα πλανητικό σύστημα.

Μάλιστα πιθανολογούν ότι το πλανητικό σύστημα του Βέγα είναι παρόμοιο με το δικό μας και θεωρούν πιθανό να υπάρχουν σε αυτό βραχώδεις πλανήτες παρόμοιου μεγέθους με τη Γη και τον Αρη.

Ο Βέγας είναι το όνομα του αστέρα α (άλφα) του αστερισμού της Λύρας. Είναι το φωτεινότερο άστρο του αστερισμού Λύρας και ο δεύτερος σε φωτεινότητα ολόκληρου του βόρειου ημισφαιρίου στον ουράνιο θόλο.

Τα διαστημικά τηλεσκόπια εντόπισαν υψηλές συγκεντρώσεις θερμής αλλά και ψυχρής κοσμικής ύλης στο άστρο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι συγκεντρώσεις θερμής ύλης είναι μια ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται σε κοντινή τροχιά γύρω από το άστρο. Μια ζώνη παρόμοια με την ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται κοντά στον Αρη η οποία οφείλει την ύπαρξη της στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις του Κόκκινου Πλανήτη και 2 γιγάντων αερίου, του Δία και του Κρόνου.

Οι συγκεντρώσεις ψυχρής κοσμικής ύλης είναι πιθανώς μια δεύτερη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Βέγα αλλά σε απομακρυσμένη απόσταση από το άστρο. Μια ζώνη παρόμοια με την ζώνη αστεροειδών Kuiper που βρίσκεται στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος έξω από τον Πλούτωνα.

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Κέιτ Σου, καθηγήτρια αστρονομίας στο Αστεροσκοπείο Steward του Πανεπιστημίου της Αριζόνα μελέτησε τα δεδομένα και ανέπτυξε μια θεωρία. Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι συνθήκες στον Βέγα είναι σχεδόν πανομοιότυπες με εκείνες στο ηλιακό μας σύστημα.

Εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό στο κενό ανάμεσα στις δύο ζώνες αστεροειδών θα έχει αναπτυχθεί ένα πλανητικό σύστημα παρόμοιο με το δικό μας.

Οτι υπάρχουν γίγαντες αερίου χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα του Δία, του Κρόνου, του Ποσειδώνα και του Ουρανού αλλά και βραχώδεις πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης και του Αρη. Οι ερευνητές παρουσίασαν τη θεωρία τους στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια.

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καλιτεχνική απεικόνιση της ζώνης αστεροειδών που πιθανώς υπάρχει στον Βέγα.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492293

 

Ψάξτε για ζωή στην Πανδώρα.

Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότερες πιθανότητες για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής υπάρχουν όχι σε πλανήτες αλλά σε δορυφόρους, και μάλιστα σε δορυφόρους με στοιχεία κοινά με εκείνα της Πανδώρας, του εκπληκτικού 3D κόσμου που δημιούργησε ο Τζέιμς Κάμερον στο «Avatar».

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler παρατηρεί ταυτόχρονα 115 χιλιάδες άστρα και στα τρία χρόνια λειτουργίας του έχει καταγράψει δεδομένα που υποδεικνύουν την παρουσία περίπου 2750 πλανητών στον γαλαξία μας. Από αυτούς οι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη περίπου εκατό.

Ομάδα 40 ερευνητών που μετέχουν στο πρόγραμμα «The Planet Hunters» (Οι κυνηγοί πλανητών) επικέντρωσαν την προσοχή τους σε 15 από τους λεγόμενους «υποψηφίους» πλανήτες. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία αυτοί οι εξωπλανήτες είναι στο σύνολο τους γίγαντες αερίου με μεγέθη παρόμοια με εκείνα του Δία και του Ποσειδώνα. Από αυτούς τους 15 υποψηφίους εξωπλανήτες όμως μόνο ενός η ύπαρξη έχει μέχρι στιγμής επιβεβαιωθεί. Ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου και έχει λάβει το όνομα PH2 b.

Η θέση στην οποία έχει υποδειχθεί ότι βρίσκονται αυτοί οι 15 πλανήτες είναι εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης». Βρίσκονται δηλαδή σε απόσταση από το μητρικό τους άστρο τέτοια ώστε να αναπτύσσονται συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανότατα σε αυτούς τους 15 εξωπλανήτες δεν υπάρχει ζωή. Εκτιμούν όμως ότι γύρω από αυτούς τους πλανήτες είναι πολύ πιθανό να κινούνται δορυφόροι όπου υπάρχουν δάση, ωκεανοί και όχι απλά μικροβιακές μορφές ζωής αλλά κάποιου είδους πλάσματα.

«Υπάρχει μια εμμονή στην προσπάθεια ανακάλυψης πλανητών σαν τη Γη αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε με πλανήτες σαν τον PH2 b είναι πολύ πιο παράξενο. Αν ένας τέτοιος πλανήτης διαθέτει δορυφόρους με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης αυτοί θα είναι κόσμοι με ποτάμια, λίμνες και όλων των ειδών τους κατοίκους. Πρόκειται για μια ιδέα που δεν είχε πέσει μέχρι σήμερα στο τραπέζι αλλά είναι πιθανό τέτοιοι κόσμοι να είναι ιδιαίτερα κοινοί. Ισως η πλειονότητα των κατοικήσιμων κόσμων στο Σύμπαν να μην είναι βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη αλλά δορυφόροι γύρω από γίγαντες αερίου» αναφέρει ο Κρις Λίντον, καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μέλος των Planet Hunters.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της επιθεώρησης «Astrophysical Journal».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491917

[Δροσος Γεωργιος]

«Σάγκα του άστρου Φομαλχώ»: θα υπάρξει συνέχεια ή όχι;

Το πλανητικό σύστημα του άστρου Φομαλχώ, που βρίσκεται στον αστερισμό Ιχθύς σε απόσταση 25 έτων φωτός από τον Ήλιο, εξακολουθεί να προκαλεί εκπλήξεις στους αστρονόμους.Tώρα τους απασχολεί η εξαιρετικά περίεργη τροχιά του «πλανήτη-ζόμπι» Φομαλχώ β περιμένουν νέες εκπλήξεις και μέσα στα πλησιέστερα 20 χρόνια.

Η αρχή της ιστορίας του άστρου Φομαλχώ θεωρείται το 2008. Οι αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, επεξεργάστηκαν τις απεικονίσεις του από καιρό γνωστού άστρου και του περιβάλλοντα δίσκου αερίου και σκόνης, που είχαν βγαλθεί με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Οι ειδικοί κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα:

άμεσα στο φόντο του δίσκου κινείται ένας πλανήτης τον οποίο ονόμασαν Φομαλχώ β. Αργότερα, ακολουθώντας τους δημοσιογράφους οι επιστήμονες τον αποκάλεσαν «πλανήτης- ζόμπι».

Να, τι είπε σχετικά ο Ντμίτρι Βίμπε, εμπειρογνώμονας του ρωσικού του Ινστιτούτου Αστρονομίας:

- Μετά από τις πρώτες πληροφορίες για την ύπαρξη του πλανήτη Φομαλχώ β εμφανίστηκαν άλλες πληροφορίες ότι αυτό δεν είναι έτσι, ότι το τηλεσκόπιο έχει καταγράψει μόνο ένα σύννεφο σκόνης. Ωστόσο, οι νέες παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι ο πλανήτης υπάρχει στην πραγματικότητα και στη συνέχεια οι άνθρωποι που τον ανακάλυψαν είπαν αστειευόμενοι ότι ο πλανήτης είχε πεθάνει, αλλά μετά αναγεννήθηκε και ο αναστημένος πια περιστρέφεται γύρω από το άστρο του. Είναι απλώς μια όμορφη μεταφορά, τίποτα περισσότερο.

Στον Τύπο εμφανίστηκαν εικασίες ότι στον πλανήτη μπορεί να κατοικούν κάποια πλάσματα, ενώ η ζωή τύπου γήινης μάλλον είναι αδύνατο να υπάρχει. Γίνεται, απ’ ότι φαίνεται λόγος για έναν αέριο γίγαντα με μάζα περίπου διπλάσια από αυτήν του Δία.

Στον πλανήτη Φομαλχώ β συμβαίνουν επίσης σκοτεινές περίοδοι και κάνει κρύο. Κινούμενος σε ιδιαίτερα επιμήκη τροχιά, ο πλανήτης απομακρύνεται πολύ από το αστέρι του. Μια περιστροφή του, δηλαδή ένα τοπικό έτος, διαρκεί 2000 χρόνια.

Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι το σύστημα του άστρου Φομαλχώ βιώνει το ίδιο, που είχε βιώσει το ηλιακό σύστημα 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν,- είπε ο Βλαντίμιρ Σουρντίν, επιστήμονας του Αστρονομικού Ινστιτούτου Στέρνμπεργκ.

- Το άστρο Φομαλχώ είναι πολύ νεότερο από τον Ήλιο, και γύρω απ’ αυτό δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η διαμόρφωση του πλανητικού συστήματος. Εκεί υπάρχουν πολλά πρωτογονή σώματα, από τα οποία διαμορφώνονται οι πλανήτες. Ο μεγαλύτερος απ’ αυτούς έχει πια διαμορφωθεί και τον βλέπουμε, ενώ μικροί πλανήτες πρόκειται να διαμορφωθούν ακόμη από τη ζώνη της πρωτοπλανητικής ουσίας. Στο ηλιακό μας σύστημα έχει διατηρηθεί επίσης παρόμοια ζώνη. Γίνεται λόγος για την λεγομενη «ζώνη Κάιπερ». Εκεί υπάρχουν πολλοί παγωμένοι αστεροειδείς και πυρήνες κομητών.

Εξάλλου, η ζώνη γύρω από το άστρο Φομαλχώ είναι πολύ πιο ογκώδης από την οποία ύστερα από εκαντοντάδες εκατομμύρια χρόνια θα διαμορφωθούν άλλοι πλανήτες.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αστρονόμων, ο πλανήτης-ζόμπι θα περάσει το 2032 μέσα από το δίσκο αερίου-σκόνης γύρω από το άστρο Φομαλχώ. Σε περίπτωση που η τροχιά θα περάσει σχεδόν εφαπτομενικά,

οι παρατηρητές στη Γη θα δουν φανταχτερά πυροτεχνήματα- ο πλανήτης θα συγκρούεται για μεγάλο χρονικό διάστημα με πληθώρα συντρίμμια πάγου και πετρωμάτων, που υπάρχουν στο δακτύλιο. Θα είναι ορατές οι αναλάμψεις, ιδιαίτερα σε υπέρυθρο φως.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι η μελέτη τους θα τους βοηθήσει να διευκρινίσουν τη δομή του πλανήτη και τη σύνθεση της ατμόσφαιράς του.

http://greek.ruvr.ru/2013_01_14/101028424/

 

Εντοπίστηκε σέλας σε εξωπλανήτες.

Το σέλας είναι το εντυπωσιακό φαινόμενο κατά το οποίο ο νυχτερινός ουρανός στις πολικές περιοχές λούζεται από φως και χρώματα που παράγονται από την αλληλεπίδραση φορτισμένων σωματιδίων από το Διάστημα με τη γήινη ατμόσφαιρα.

Πρόσφατα το φαινόμενο παρατηρήθηκε και σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Μάλιστα το σέλας στον Δία είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, 100 φορές πιο έντονο και φωτεινό από ό,τι στη Γη.

Για πρώτη φορά οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν ίχνη του φαινόμενου και σε εξωπλανήτες, δηλαδή σε πλανήτες που έχουν εντοπιστεί σε άλλα ηλιακά συστήματα στον γαλαξία μας.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ στη Βρετανία έκαναν παρατηρήσεις με το τηλεσκόπιο Low-Frequency Array που βρίσκεται στην Ολλανδία. Εντόπισαν μια σειρά από ραδιοεκπομπές οι οποίες πιστεύουν ότι αποτελούν προϊόν σέλαος και μάλιστα μεγάλης έντασης σε εξωπλανήτες.

Η ανακάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή η μελέτη των ραδιοεκπομπών του σέλαος μπορεί να αποκαλύψει μια σειρά από στοιχεία για έναν εξωπλανήτη: στοιχεία για το μαγνητικό του πεδίο, για τη «σχέση» του με το μητρικό του άστρο, για το αν διαθέτει δορυφόρους, ακόμη και για τη διάρκεια της μέρας και της νύχτας σε αυτόν.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=494523

[Δροσος Γεωργιος]

Eνδείξεις για ηλιακό σύστημα στη γειτονιά μας.

Το αστρικό σμήνος των Υάδων είναι το κοντινότερο αστρικό σμήνος στη Γη. Το σμήνος που βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πήρε το όνομα του από τις Υάδες, τις αδελφές των Νυμφών, οι οποίες σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν αυτές που έφερναν τη βροχή.

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ εντόπισαν ενδείξεις της ύπαρξης πλανητών γύρω από ένα από τα άστρα του σμήνους. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για το κοντινότερο σε εμάς ηλιακό σύστημα που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.

Οι Υάδες βρίσκονται πολλά χρόνια στο στόχαστρο των επιστημόνων που αναζητούν την ύπαρξη πλανητών στα άστρα του σμήνους. Αστρονόμοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες (UCLA) παρατήρησαν έναν λευκό νάνο του σμήνους χρησιμοποιώντας εκτός των άλλων οργάνων και το εξαιρετικά ευαίσθητο φασματόμετρο που βρίσκεται στο Αστεροσκοπείο Keck στη Χαβάη.

Διαπίστωσαν ότι η ατμόσφαιρα του άστρου έχει «μολυνθεί» από την ύλη αστεροειδών (σκόνη) οι οποίοι κάποια στιγμή τέθηκαν σε τροχιά γύρω από αυτό και τελικά κονιορτοποιήθηκαν.

Βασικό εύρημά τους ήταν η παρουσία ασβεστίου, στοιχείο που κανονικά δεν υπάρχει στην ατμόσφαιρα ενός λευκού νάνου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η παρουσία ύλης των αστεροειδών στο άστρο υποδεικνύει και την παρουσία ενός ή και περισσότερων πλανητών γύρω από αυτό. Οπως αναφέρουν, η πιο πιθανή εξήγηση για την παρουσία των αστεροειδών στο άστρο είναι η ύπαρξη ενός ή και περισσότερων πλανητών που κινούνται γύρω του.

Η βαρυτική έλξη ενός πλανήτη μπορεί να εκτρέψει την τροχιά ενός αστεροειδή και να τον οδηγήσει στο μητρικό άστρο του πλανήτη. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικής Τηλεσκοπικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη επιβεβαίωσαν ότι η σκόνη που υπάρχει στον λευκό νάνο προέρχεται από αστεροειδείς και όχι από κάποια άλλη πηγή ενισχύοντας έτσι τις υποψίες για την ύπαρξη ενός ηλιακού συστήματος στις Υάδες.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=495438