Αστροφωτογραφία = Τέχνη ????

[themis_kart]

Εδώ και 2μιση χρόνια πλέον ασχολούμαι με την αστροφωτογραφία. Όλο αυτό τον καιρό της ενασχόλησης

θέλω να ρωτήσω κάτι και θα ήθελα να απαντήσουν όσοι γνωρίζουν καλά το θέμα, κατά το πόσο μπορούμε

να κρίνουμε το χρώμα μιας αστροφωτογραφίας. Δηλαδή λέμε πχ έχεις πολύ κόκκινο.

Ποίο είναι το σωστό? εντός <?>. Μιας και αρχίζω να βλέπω ότι η αστροφωτογραφία σε πολλά σοβαρά

web sites στο εξωτερικό την αναφέρουν σαν τέχνη. Οπότε με ποίο κριτήριο γίνετε αυτό το σχόλιο?

 

Πιστεύετε ότι και εσείς ότι είναι μια μορφή τέχνης? όπου ο καλλιτέχνης- αστροφωτογράφος μπορεί να δώσει το δικό του χαρακτήρα στην φωτογραφία βάση της δικής τους άποψης?

 

 

 

Ευχαριστώ πολύ........

[ziorange]

Θέμη ωραίο θέμα! Εγώ νομίζω και θα μιλήσω προσωπικά πως από την στιγμή που δεν κάνω κάποια μέτρηση τότε το βλέπω καθαρά καλλιτεχνικά και φυσικά υποκειμενικά! Σίγουρα στην σύνθεση κάποιας φωτογραφίας τα αυθεντικά χρώματα που πήραμε από το chip παίζουν βασικό ρόλο και βάση αυτών κινούμαστε αλλά από την στιγμή που παίζουμε μαζί τους είναι καθαρά θέμα γούστου το πως θα βγει η τελική σύνθεση. Για να κλείσω θα πως πως όλοι έχουμε ένα κοινό δρόμο δηλαδή το φως που παίρνουμε και διαφορετικό προορισμό βάση του αποτελέσματος.

[gerofamily]

Το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας με βάση την πνευματική κατανόηση, επεξεργασία και ανάπλαση, κοινών εμπειριών της καθημερινής ζωής σε σχέση με το κοινωνικό, πολιτισμικό, ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο στο οποίο διέπονται, ονομάζεται τέχνη

Βικιπαίδεια

 

Οπότε ναι. είναι τέχνη και μάλιστα σπάνια

[eliasg2004]

Είναι πρώτιστα καταγραφή και όπως έχει πει ένας φίλος, μοναδική μέσα στο χρόνο. Το αν η τελική φωτογραφία είναι όμορφη ή όχι, χρωματικά πετυχημένη ή όχι, είναι κάτι που έπεται και δεν προηγείται ως ζητούμενο. Υπάρχουν θέματα "χιλιοπαιγμένα" αλλά κάθε φωτογράφισή τους μπορεί να είναι διαφορετική: κάποιο nova, κάποιος μεταβλητός στο πεδίο, κομήτες, κλπ.

Σε προσωπικό επίπεδο το θέμα χρώμα δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Σε ότι προσπάθειες κάνω σε αυτόν τον τομέα του χόμπυ προσπαθώ να γράψω σωστά luminance. Το χρώμα είναι περίπου διακοσμητικό. Καταλαβαίνω όμως ότι για πολλούς ανθρώπους αυτό μπορεί να είναι σημαντικό και σίγουρα ένας ζυγισμένος συνδυασμός χρωμάτων προσφέρει πολλά στο τελικό αισθητικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν μέθοδοι για να υπολογίσει κανείς τα σωστά "βαρη" για το κάθε χρώμα (βλ. μέθοδο με αστέρες G2V), αλλά από τη μια δεν έχουν εύκολη και καθολική εφαρμογή, ενώ από την άλλη το προσωπικό αισθητικό κριτήριο αυτού που κάνει την επεξεργασία έχει μεγάλη σημασία σε όλα τα πρότερα και μετέπειτα στάδια του color calibration. Αν αυτό καθιστά την όλη διαδικασία μορφή τέχνης, τότε φαντάζομαι ότι είναι τέχνη.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές σκέψεις και σε καμία περίπτωση κανόνες ή νουθεσίες προς την παρέα. Ο καθενας είναι ελεύθερος να επιλέγει και να κάνει σε τελική ανάλυση ότι του αρέσει. Μιλάμε για ένα χόμπυ στο οποίο δεν απαιτείται να έχουμε την ίδια μέθοδο ούτε τις ίδιες προσδοκίες.

[Aggelos Kechagias]

+1 Με τον Ηλια

Και στο κατω κατω αν καποιου δεν του αρεσει η χρωματικη αποδοση που βγαλαμε (σε λογικα πλαισια παντα) ας παει με ενα διαστημοπλοιο στο νεφελωμα να το δει και να γυρισει να μας διαψευσει

[stelios_STI]

Ποίο είναι το σωστό? εντός <?>.

 

 

το σωστο ειναι υποκειμενικο για τον καθενα. δεν εχουν ολοι τα ιδια γουστα. απο την στιγμη που, οπως λεει ο Αγγελος, δεν εχει παει κανεις για να πει πως ειναι, ο καθενας μπορει την δωσει την χρωματικη αποδοση που του αρεσει ή που μπορει να βγαλει αναλογα με τον εξοπλισμο του.

 

για μενα τεχνη ειναι ολη αυτη η προσπαθεια και διαδικασια που γινεται για βγει μια φωτογραφια.

και η τελικη εικονα ειναι η επιβραβευση της ολης προσπαθειας. ετσι κι αλλιως ο καθενας βγαζει τις φωτογραφιες του για τον εαυτο του και οχι για επιδειξη.

[Efstathios]

Ενδιαφέρον θέμα. Δεν υπάρχει ουσιαστικά κάποιο στάνταρ για τα χρώματα στο σύμπαν αλλά επειδή είναι μεγάλη συζήτηση θα επεκταθώ αργότερα που θα έχω χρόνο. Stay tuned.

[Andreas72]

Μεγάλη κουβέντα άνοιξες ρε Θεμακοοοοοο!!!!

Όπως σου είπα(όταν βρεθήκαμε)το τι αρέσει στον καθένα είναι υποκειμενικό.Το τι έχει ο καθένας στο μυαλό του το ξέρει αυτός και μόνον αυτός.Όπως αρκετές φορές εχω αναφερθεί σε φωτογραφίες φίλων όταν τις σχολίαζαν και είχα πει ότι "η απόδοση είναι και θέμα του καλλιτέχνη και του γούστου του".

Οπότε θεωρώ ότι είναι πρωτίστως ΤΕΧΝΗ με μερική δόση ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (όταν φυσικά του επιλέγουμε)και με μπόλικη γαρνιτούρα από ΧΟΜΠΙ.

Οπότε θα συμφωνήσω και με τον Ηλία αλλά και με τον Άγγελο.

[themis_kart]

Βασικά το θέμα θέλω να το οδηγήσω κάπου όπου εδώ και καιρό με απασχολεί.

Θα ήθέλω να μου το αναλύσει κάποιος και θα σας πω αμέσως τον προβληματισμό μου.

Θέλω να αναφερθώ στην μίξη του RGB με το Ha και στους τρόπους με τους οποίους πέρνουμε 2 διαφορετικά αποτελέσματα χρωματικά.

Ο ένας να κάνουμε ένα LRGB combine όπου L είναι το Ha και στα υπόλοιπα το R G B σε κάθε επιλογή.

Ο άλλος τρόπος είναι μέσω του Φωτομάγαζου και το γνωστό με τους φακέλους που έχει δείξει ο Άγγελος.

Αυτοί οι 2 τρόπου μας δίνουν 2 διαφορετικά αποτελέσματα χρωματικά. Το 1ο ένα χρώμα

προς το σομών και ο δεύτερος ένα λίγο πιο κόκκινο. Εδώ ήθελα να καταλήξω και να αναφερθώ

στο ότι αν κάνουμε την πρώτη μίξη μας, αν θα είναι σωστή η λάθος, όσο αφορά το χρώμα του.

Εμένα πχ μπορεί να μου αρέσει περισσότερο το αποτέλεσμα με την πρώτη από την δεύτερη.

Για να δω λίγο τις σκέψεις σας.

[kkokkolis]

Έκανα την ίδια ακριβώς ερώτηση στο παρελθόν και όποιος επιθυμεί μπορεί να αναγνώσει εκείνη την

συζήτηση καθώς και μία άλλη, παρεμφερή.

Με απασχολούσε αν ήταν δέουσες και σχετικές οι αναρτήσεις κλασσικών αστροφωτογραφιών στο Σύμπαν της Τέχνης. Τελικά ανήρτησα ελάχιστες, με εξαίρεση αστροφωτογραφίες του τύπου "επίγειο αντικείμενο ή τοπίο με φόντο τον έναστρο ουρανό" και αυτό παρόλο που συνάντησα εκατοντάδες εκπληκτικές φωτογραφίες, αρκετές εκ των οποίων δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο Astrovox, από μέλη του. Θα αναλύσω αργότερα τους λόγους. Προς το παρόν αρκούμαι να πω πως δεν έχω καταλήξει σε οριστικό πόρισμα. Πιστεύω πως η αστροφωτογραφία μπορεί να είναι ή να μην είναι τέχνη. Εξαρτάται από διάφορους παράγοντες στους οποίους -με την σύγχρονη περί τέχνης αντίληψη- η εικαστική εντύπωση δεν παίζει καν τον κυρίαρχο ρόλο.

[Surios]

Πιστεύω ότι η τέχνη για τον καθένα είναι κάτι το υποκειμενικό … κατά την γνώμη μου η αστροφωτογραφία είναι μια μορφή τέχνης !!! Πολλοί πιστευούν ότι η φωτογραφία δεν εικάζει, δεν παράγει εκ του μηδενός, αντιγράφει μέσω της γραφής του φωτός και διαχειρίζεται την καταγραμμένη πραγματικότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που, ακόμη και σήμερα, πολλοί την αμφισβητούν σαν τέχνη ή την κατατάσσουν στο πεδίο των εφαρμοσμένων τεχνών…

[Efstathios]

Λοιπόν, τα χρώματα στους γαλαξίες τα νεφελώματα κλπ υπάρχουν. Πως το ξέρουμε? Μα βεβαίως στρέφοντας την κάμερα προς τα εκεί. Το ανθώπινο μάτι δεν μπορεί να τα δεί εκτός εξαιρέσεων, η φωτογραφική μηχανή όμως μπορεί. Τί γίνεται τώρα... Όσο μεγαλύτερη έκθεση παίρνουμε τόσο πιό πολύ αποκαλύπτονται τα χρώματα και ιδίως σε πιό αμυδρες περιοχές. Τί σημαίνει αυτό, οτι αν παίρναμε μια φωτογραφία 1 δευτερόλεπτο και δεν βλέπαμε σχεδόν καθόλου χρώμα πάει να πεί οτι δεν υπάρχει πολύ εκεί? Αυτό θα ήταν λάθος να το πούμε. Εφόσον η μεγαλύτερη έκθεση αποκαλύπτει περισσότερο χρώμα, άρα υπάρχει εκεί. Τώρα το πόσο θα βάλουμε στην τελική μας φωτογραφία αυτό είναι που εν μέρει μπαίνει στην εικαστική πλευρά.

 

Δεν νομίζω οτι είναι λάθος να υπερτονίζουμε τα χρώματα όπως και να τα παρουσιάζουμε πιό αμυδρά. Αυτό είναι στο γούστο του καθενός και εξαρτάται τί θέλει να δείξει. Είναι όμως λάθος να μειώσουμε τα χρώματα λέγοντας οτι έτσι είναι πιό κοντά στην πραγματικότητα, διότι έτσι θα τα βλέπαμε μέσα απο ένα μεγάλο τηλεσκόπιο. Άλλο το να θέλεις να προσομοιώσεις κάτι και άλλο να λές οτι έτσι είναι πιό σωστά.

 

Δεν υπάρχει λοιπόν σωστός και λάθος τρόπος όσον αφορά το πόσο χρώμα θα δώσουμε. Για τον σωστό καθορισμό των χρωμάτων ουσιαστικά ακολουθούμε την g2v τεχνική αλλά γενικά και με ένα color balance όπως αυτό που προσφέρουν κάποια προγράμματα επεξεργασίας φτάνουμε σε ένα σχεδόν ίδιο αποτέλεσμα.

 

Γιατί όμως τόσος ντόρος για τα χρώματα στα μακρυνά αυτά αντικέιμενα? Διότι ακριβώς είναι τόσο μακρυνά που το χρώμα τους δεν φαίνεται με γυμνό μάτι ή μέσα από ένα κανονικό τηλεσκόπιο σε αντίθεση με τα χρώματα στην Γη, όπου τα βλέπουμε κανονικά. Ένα λουλούδι είναι π.χ ρόζ. Και η φωτογραφία ρόζ το βγάζει. Μιλάμε πάντα για το φάσμα που βλέπει ο άνθρωπος. Αντίστοιχα και τα χρώματα των γαλαξιών και νεφελωμάτων είναι όπως τα αποτυπώνει η φωτογραφική μηχανή. Όπως όμως τα βλέπουμε εμείς απο εδώ στην απόσταση που τα βλέπουμε.

 

Με αυτό θέλω να σταθώ στο σχόλιο του Άγγελου για το να πάμε εκεί να δούμε πώς φαίνονται. Όσο τα πλησιάζουμε τόσο διευρύνονται, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή, π.χ στα νεφελώματα να μήν βλέπεις κάν γύρω σου την σκόνη, ή να την βλέπεις αμυδρά και αυτό αναλόγως απο πού θα φωτίζεται. Εκεί μία φωτογραφία θα αποκάλυπτε πιθανώς λίγα πράγματα, αλλά στην ουσία το χρώμα της σκόνης θα είναι ίδιο. Αντιστοίχως στους γαλαξίες, φανταστείτε να φτάναμε μέσα στον οποιοδήποτε γαλαξία, θα τον βλέπαμε όπως τις σπέιρες που βλέπουμε του δικού μας απο εδώ. Και σε αυτή την περίπτωση το χρώμα θα ήτανε σχεδόν ίδιο με μία φωτογραφική μηχανή, αναλόγως βέβαια που θα κοιτούσαμε διότι απο εδώ βλέπουμε έναν γαλαξία από μία όψη. Και ο δικός μας απο μακρυά άν τον βλέπαμε θα βλέπαμε και άλλους χρωματισμούς, π.χ το γαλάζιο των άστρων όπως βλέπουμε σχεδόν σε όλους τους γαλαξίες αλλά στον δικό μας όχι γιατί ουσιαστικά ήμαστε μέαα του και τα άστρα τα βλέπουμε εδώ και εκεί.

 

Επίσης, οι χρωματισμοί που κάνουμε στην narrowband φωτογράφιση και εικαστικοί, αλλά όχι λάθος, μιάς και θέλουμε να δείξουμε συγκεκριμένα πράγματα, δηλαδή τα στοιχεία, το Ha OIII HII και άλλα δηλαδή παίζουμε με τα φάσματα. Βέβαια απο όσο ξερω το μόνο που πιάνει η απλή φωτογραφίκή μηχανή είναι το υδρογόνο κοκκινωπό, οπότε το ορίζουμε σαν red. Για τα άλλα δεν ξέρω, αλλά όπως και να έχει είπαμε, εξαρτάται τί θέλουμε να δείξουμε.

 

Όσο για τη μίξη Hargb εκεί πάλι είναι εικαστικό το πόσο κόκκινο θα τονίσουμε στο Ha, διότι το Ha είναι ένα φάσμα αλλά γενικά κατά βάση στα νεφελώματα τα οποία πιάνουμε με μία απλή φωτογραφική μηχανή που περιέχουνε ha, π.χ στο M16, το χρώμα του είναι κοκκινωπό με ρόζ αποχρώσεις σε σημεία. Άν θέλουμε κρατάμε το ha να είναι όπως στο rgb αλλά και πάλι δεν υπάρχει λάθος και σωστό, εφόσον μέσα στο συμβατικό rgb βάζουμε ένα φάσμα. Απλώς ίσως είναι καλύτερο εικαστικά να μήν είναι όλο το M16 κόκκινο.

 

Έτσι συνοψίζοντας, ουσιαστικά δεν υπάρχει σωστό και λάθος όταν κάποιος θέλει να δείξει κάτι συγκεκριμένο, αλλά γενικά υπάρχει και το στάνταρ χρώμα που πιάνει η φωτογραφική μηχανή ή μία ccd με g2v callibration το οποίο είναι το πιό σωστό σε απλές rgb φωτογραφίες. Δηλαδή όπως εδώ θα φωτογραφίζαμε ένα ροζ λουλούδι ρόζ και δεν θα το κάναμε μώβ, έτσι και στους γαλαξίες και τα νεφελώματα καλό είναι να ήμαστε όσο πιο πιστοί γίνεται στον original χρωματισμό τους, έστω και με αποκλίσεις ανάλογα την κάμερα. Αυτά όλα πάντα μιλώντας για χρώματα.

[roryt]

Χα, οποιος εχει μπει στην ΑΦ λιιιγοο ποιο βαθιά απο τα βασικα ξερει απο βαθους καρδίας οτι ειναι σιγουρα τεχνη. Φυσικά και υπαρχει η επιστημη. Οπωσδηποτε υπαρχη μπολικη τεχνική απο πισω. Αλλα και σε ποια τεχνη δεν υπαρχουν αυτα ; Αλλα μετα φτανεις σε ενα σημειο οπου παντα μπαινει το τελικό χερακι αυτου που κανει την φωτογραφια. Θες στο framing, θες στην επιλογη του στοχου, θες στην επεξεργασία και στις επιλογες που σου δινονται για διαφορετικους τροπους απεικονισης (πχ μια narrowband παλλετα ; ). ΕΙΝΑΙ τεχνη χωρις αμφιβολία.

Αλλωστε δειτε και ποιοι διακρινονται σε αυτην : οσοι ολοφανερα το εχουν μεσα τους, ακομη και με ταπεινο εξοπλισμο, αλλα με μπολικο μερακι και τεχνη φιαχνουν θαυματα. Ριχτε μια ματια στους δικους μας, καποια απο τα παιδια της AVAT (οπως πχ ο Αγγελος, ο Αντωνης, ο Ηλίας, αλλα και αλλοι πολλοι), διακρινονται ακριβως για την καλλιτεχνική χροια που δινουν πανω απο την μπολικη τεχνική που εχουν ηδη κανει mastering.

Οσο αφορα τα χρωματα στα DSO, εγω ειμαι τις αποψης του PixInsight team : το g2v ειναι μια συμβαση και μονο, δεν υπαρχει ενα "αντικειμενικά" σωστο χρωμα. Και απο που ως που τα g2v ειναι white references ; ο ηλιος μας ειναι ασπρος ή κιτρινος ; Για αυτο και το callibration στο πιξ γινεται βαση του συνολου του φωτος ενος πχ γαλαξια, με την παραδοχη οτι στο average αυτο το συνολο πρεπει να προσεγγιζει το ιδανικό white reference.

Οσο αφορα την χρηση Ηα σε RGB, πιστευω οτι ειναι λαθος να ειναι μονο του ή σε -μεγαλο- ποσοστο στο L. To Ha ειναι κομματι του κοκκινου, και αυτο πρεπει να τονιζει (και οχι, δεν ειναι υποχρεωτικο να τονιζει και το μπλε, δεν υπαρχει παντα ιδιο Ηβ μαζι με το Ηα). Οταν κανεις L=Ηα τοτε σβυνεις το χρωμα απο τα αλλα καναλια. Θελει προσοχη και ισορροπια. Και το τελικο χρωμα μετα την αναμειξη με το RGB ΙΜΗΟ πρεπει να πλησιαζει αρκετα αυτο του αρχικου RGB (απλα ποιο τονισμενο κοκκινο), αποφευγοντας τους "σωλομους" οσο γινεται.

[Efstathios]

Ο ήλιος μας είναι άσπρος 3200k. Γι'αυτό οι φωτογράφοι κάποιες φορές κάνουν white balance την ημέρα. Πάντως και το color balance του pix είναι όντως πολύ καλό κι εγώ αυτό κάνω και δεν ασχολούμαι με g2v γιατί βγαίνει σχεδόν το ίδιο. Καμιά φορά οι διαφορές που βλέπουμε με άλλες φωτογραφίες είναι λόγω περισσότερων χρωματικών εκθέσεων, ουρανού κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γαλάζιο και πολύ ανοιχτό γαλάζιο των σπειρών του M51, που απλά στις πολύ καλές φωτογραφίες βγαίνει πιό έντονο και εμφανές και είναι κυρίως θέμα λήψεων και τηλεσκοπίου. Στο ha συμφωνώ με roryt καλό είναι να διατηρείται και το χρώμα του rgb έστω και αν το κοκκινίζουμε λίγο παραπάνω.

[kkokkolis]

Οι εικαστικές τέχνες δεν ασχολούνται μόνο με το χρώμα (κάποιες από αυτές μάλιστα το αγνοούν, όπως η γλυπτική, η ασπρόμαυρη φωτογραφία και ο ασπρόμαυρος κινηματογράφος). Ασχολούνται και με την μορφή (συνήθως αναφέρεται με το αντιμεταθετικό αντιδάνειο "φόρμα"), την διαχείριση του φωτός και την σχέση (κυρίως την τοποθέτηση του αντικειμένου στο φόντο και το κάδρο). Επίσης με το μήνυμα και την αντίδραση. Και άλλα. Όλα αυτά υπάρχουν στις φωτογραφίες του τύπου "επίγειο αντικείμενο ή τοπίο με φόντο τον έναστρο ουρανό" που μας προσφέρουν ο Tafreshi, ο Αγιομαμίτης και από τους θαμώνες του Astrovox ο Βασίλης (ο μετριαστής), ο Χρήστος (Ammonite) και ο Σταυράκης (Χίος) κυρίως.

Παρ' όλα αυτά, ορισμένες κλασσικές αστροφωτογραφίες μου δίνουν την ίδια καλλιτεχνική εντύπωση, ασχέτως χρώματος. Η τελευταία αστροφωτογραφία που με μάγεψε ήταν το μονόχρωμο M42 του Ροσσολάτου. Υπάρχει λοιπόν και κάτι άλλο πέρα από το χρώμα. Υποθέτω πως στην εν λόγω φωτογραφία ξεμυάλιζε η εκπληκτική φόρμα αλλά και η διάχυση της φωτεινότητος. Το μήνυμα όμως πως μπορεί να εκπεμφθεί σε μία μεγεθυμένη απεικόνιση της Ανδρομέδας; Είμαι σίγουρος πως μπορεί, αλλά πως;

Για να εκφράσω διαφορετικά την εκτίμησή μου -που δεν είναι οριστική- η αστροφωτογραφία είναι πάντοτε μια ελεύθερη τέχνη και αρκετές φορές μια καλή τέχνη.

 

Μια που ο Θέμης κάλεσε ειδικούς και αυτοί δεν αρκεί να προέρχονται από τον χώρο της αστροφωτογραφίας, ας ακούσουμε και έναν μεγάλο της τέχνης: "ο

αποκαλυπτικός και αληθινός, προκαλεί το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, με τα λόγια του για την προσπάθεια του κάθε ζωγράφου να συσχετίσει το φόντο με τη φιγούρα."

[Efstathios]

Κώστα ας μην επεκτεινόμαστε σε γενικότερες μορφές τέχνης, διότι η αστροφωτογραφία είναι σχεδόν ξεχωριστός τομέας. Το παράδειγμα του Τσαρούχη έχει να κάνει πιό πολύ με τη κλασσική φωτογραφία όπου υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα. Δεν μιλάμε για την φωτογραφία που περιέχει και έναστρο ουρανό και τοπία κλπ, μιλάμε για την καθεαυτό αστροφωτογραφία μέσα απο το τηλεσκόπιο ή κάποιο φακό αντικειμένων στο διάστημα χωρίς να υπάρχει στο κάδρο κάποιο τοπίο. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν ίσως είναι πιο κοντά στην αρχαια Ελληνική και Ρωμαική γλυπτική που σκοπό είχε να αποτυπώσει ρεαλιστικά και με όσο περισσότερη λεπτομέρεια κάποιον. Έτσι γίνεται και στην αστροφωτογραφία, εκτός άν κάποιος πάρει μια φωτογραφία και βάλει μέσα φίλτρα ή κάνει oversharpen κλπ και γίνει γκραβούρα. Αυτό θα ήταν βασικά όχι καλή αποτύπωση του στόχου, μιάς και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η λεπτομέρεια. Εκτός και άν πάρει κάποιος το Μ42 που είναι χιλιοτραβηγμένο και το κάνει κάπως διαφορετικό με φίλτρα για να είναι πρωτότυπο.

 

Από και πέρα η τέχνη στην αστροφωτογραφία ανάγεται στις λεπτομέρειες όπως το πως θα φτιάξει κάποιος τα άστρα κλπ. Αλλά ακόμη και εκεί υπάρχουν guidelines, όλες οι καλές και "αντικειμενικά καλές" φωτογραφίες έχουνε π.χ τα μεγάλα άστρα πιό μικρά. Αυτή είναι η μόδα και ίσως να είναι έτσι διότι έτσι φαίνεται καλύτερο στο μάτι.

[kkokkolis]

Μπορεί τα άλλα στοιχεία που ανέφερα να μην αναγνωρίζονται εύκολα, το κάδρο όμως υπάρχει. Μπορείς να επιλέξεις το μέγεθος του αντικειμένου μέσα στο κάδρο, την θέση του, τον προσανατολισμό του, την σχέση του με άλλα αντικείμενα (συχνό σε ζεύγη ή σμήνη γαλαξιών) και, φυσικά, το χρώμα του.

Εκπληκτικό είναι το εξής γεγονός: Ο άνθρωπος έχει μια έμφυτη τάση να θαυμάζει (και να λατρεύει το μεγαλύτερο διάστημα της πορείας του στην γη) τον ήλιο, την σελήνη, τους πλάνητες και απλανείς αστέρες, καθώς εξελίχθηκε κάτω από αυτούς. Ακόμη τα ουράνια χρώματα, από το απέραντο γαλάζιο του άνωθεν θόλου, έως την πυρωμένη παλέτα του ηλιοβασιλέμματος. Οι αόρατοι συμπαντικοί θησαυροί που ανακάλυψαν τα τηλεσκόπια και οι αστρονομικές κάμερες ομοιάζουν όμως με ένα άλλο ουράνιο μόρφωμα, το πλουσιότερο απ' όλα σε φόρμα και χρώμα, το δυναμικότερο και δραματικότερο στοιχείο του μεγαλειώδους σκηνικού του στερεώματος. Ποιό είναι αυτό; Ποιό άλλο από τα σύννεφα, τις νεφέλες που έδωσαν το όνομά τους στα νεφελώματα και τους γαλαξίες (μέχρι την ανακάλυψη του Hubble για την πραγματική τους φύση).

Όπως ο ανθρώπινος νους έλκεται από την ασαφή πνευματικότητα αυτών των ζωτικών υδρατμών και την διαρκή αλλαγή των μορφών που ευνοεί τα παρειδώλια, την ρέμβη και τον εικονικό συμβολισμό, είναι και προετοιμασμένος εξελικτικά αλλά και εκπαιδευμένος πολιτισμικά να συλλάβει τις εικαστικές αξίες των πλανητικών, διαχύτων και σπειροειδών νεφελωμάτων.

Αρκεί ένας προικισμένος και άξιος φωτογράφος να τις μεταγλωττίσει με τέχνη στον αναλογικό ή ψηφιακό καμβά.

Όσο για τον Τσαρούχη δεν θα μιλήσω. Τα λέει μόνος του.

[themis_kart]

Παιδιά σας παρακαλώ ας μείνουμε λίγο στην αστροφωτογραφία και συγκεκριμένα στο θέμα μου.

Δεν θέλω να αναφερθώ σε κάτι άλλο εκτός αυτό που ζητάω και θα το δείτε στην 2 ερώτησή μου.

 

Βασικά το θέμα θέλω να το οδηγήσω κάπου όπου εδώ και καιρό με απασχολεί.

Θα ήθέλω να μου το αναλύσει κάποιος και θα σας πω αμέσως τον προβληματισμό μου.

Θέλω να αναφερθώ στην μίξη του RGB με το Ha και στους τρόπους με τους οποίους πέρνουμε 2 διαφορετικά αποτελέσματα χρωματικά.

Ο ένας να κάνουμε ένα LRGB combine όπου L είναι το Ha και στα υπόλοιπα το R G B σε κάθε επιλογή.

Ο άλλος τρόπος είναι μέσω του Φωτομάγαζου και το γνωστό με τους φακέλους που έχει δείξει ο Άγγελος.

Αυτοί οι 2 τρόπου μας δίνουν 2 διαφορετικά αποτελέσματα χρωματικά. Το 1ο ένα χρώμα

προς το σομών και ο δεύτερος ένα λίγο πιο κόκκινο. Εδώ ήθελα να καταλήξω και να αναφερθώ

στο ότι αν κάνουμε την πρώτη μίξη μας, αν θα είναι σωστή η λάθος, όσο αφορά το χρώμα του.

Εμένα πχ μπορεί να μου αρέσει περισσότερο το αποτέλεσμα με την πρώτη από την δεύτερη.

Για να δω λίγο τις σκέψεις σας.

 

 

Ευχαριστώ

[roryt]

μα το λες μονος σου, εσενα μπορει να σου αρεσει κατι διαφορετικο απο το "κοινα αποδεκτο" ή το "επιστημονικα παραδεκτο" ή το "σωστο" ή οπως θες πες το. Ερασιτεχνικη αστροφωτογραφιση κανουμε, φυσικα και το γουστο παιζει ρολο !!!

[eliasg2004]

Φαντάζομαι ότι είναι καθαρά θέμα γούστου που λέει κι ο Γιάννης. Προσωπικα δεν καταλαβαίνω το νόημα να μπλέξει κανείς πληροφορία Hα σε οποιοδήποτε RGB ή LRGB. Έχω την εντύπωση ότι στην ουσία είναι το ίδιο αυθαίρετο με το να αποφασίζεις ξαφνικά να προσθέσεις την πληροφορία του κόκκινου στο L κανάλι, έτσι δεν είναι;

Για να το παω πιο μακριά, επίσης δεν καταλαβαίνω το νόημα του narrowband σε ερασιτεχνικό επίπεδο εκτός από το να αποφύγει κανείς τα αποτελέσματα της φωτορύπανσης. Δεν νομίζω ότι ο μέσος αστροφωτογράφος ενδιαφέρεται για την κατανομή των χημικών στοιχείων σε ένα νεφέλωμα.

Πιστεύω ότι το LRGB καταγράφει επαρκέστατα το ορατό φάσμα και για μένα εκεί τελειώνει το πράγμα. Οι λήψεις στη γραμμή του Hα είναι αυτό που είναι και μένουν μονες τους, ασπρόμαυρες και ...τέλος

Αλλά είπαμε, οι γνώμες είναι γνώμες και σε επίπεδο χόμπυ κανένας δεν οφείλει να δώσει λογαριασμό σε κανένα!

[kkokkolis]

Συγνώμη, διάβασα το λάθος σημείο

Μιας και αρχίζω να βλέπω ότι η αστροφωτογραφία σε πολλά σοβαρά

web sites στο εξωτερικό την αναφέρουν σαν τέχνη. Οπότε με ποίο κριτήριο γίνετε αυτό το σχόλιο?

 

Πιστεύετε ότι και εσείς ότι είναι μια μορφή τέχνης? όπου ο καλλιτέχνης- αστροφωτογράφος μπορεί να δώσει το δικό του χαρακτήρα στην φωτογραφία βάση της δικής τους άποψης?

[vtsamis]

Παιδιά σας παρακαλώ ας μείνουμε λίγο στην αστροφωτογραφία και συγκεκριμένα στο θέμα μου.

Δεν θέλω να αναφερθώ σε κάτι άλλο εκτός αυτό που ζητάω και θα το δείτε στην 2 ερώτησή μου.

 

Βασικά το θέμα θέλω να το οδηγήσω κάπου όπου εδώ και καιρό με απασχολεί.

Θα ήθέλω να μου το αναλύσει κάποιος και θα σας πω αμέσως τον προβληματισμό μου.

Θέλω να αναφερθώ στην μίξη του RGB με το Ha και στους τρόπους με τους οποίους πέρνουμε 2 διαφορετικά αποτελέσματα χρωματικά.

Ο ένας να κάνουμε ένα LRGB combine όπου L είναι το Ha και στα υπόλοιπα το R G B σε κάθε επιλογή.

Ο άλλος τρόπος είναι μέσω του Φωτομάγαζου και το γνωστό με τους φακέλους που έχει δείξει ο Άγγελος.

Αυτοί οι 2 τρόπου μας δίνουν 2 διαφορετικά αποτελέσματα χρωματικά. Το 1ο ένα χρώμα

προς το σομών και ο δεύτερος ένα λίγο πιο κόκκινο. Εδώ ήθελα να καταλήξω και να αναφερθώ

στο ότι αν κάνουμε την πρώτη μίξη μας, αν θα είναι σωστή η λάθος, όσο αφορά το χρώμα του.

Εμένα πχ μπορεί να μου αρέσει περισσότερο το αποτέλεσμα με την πρώτη από την δεύτερη.

Για να δω λίγο τις σκέψεις σας.

Ευχαριστώ

 

Γεια σας, πολύ ενδιαφέρον το θέμα.

Θέμη, με το να περιορίζεις τη συζήτηση σε λεπτομέρειες τεχνικής για τους ενδεχόμενους συνδιασμούς LRGB, αναδυκνύεις την αστροφωτογράφηση ως τεχνική μεν, όχι ως τέχνη δε.

Είναι σα να επιμένεις να αναλύουμε/αξιολογούμε/επαινούμε έναν πίνακα ζωγραφικής με βάση τα πινέλα, τις αποχρώσεις και όχι με βάση κάποιο πχ μήνυμα ή συμβολισμό ή την ένταξη του έργου σε κάποιο γενικότερο πλαίσιο.

Ο Κώστας (kkokolis), με όλα όσα λέει, και συμφωνώ σχεδόν με κάθε του λέξη και συλλογισμό, είναι πολύ πιο κοντά στο πνεύμα του τίτλου ("Αστροφωτογραφία = Τέχνη ?") από ο,τιδήποτε άλλο έχει ειπωθεί μέχρι στιγμής.

Αν είναι να μιλήσουμε για τέχνη, αυτά πρέπει να ειπωθούν και να κατανοηθούν. Τα θεμελιώδη ερώτηματα "γιατί ο καλλιτέχνης δημιουργεί;" πχ με ποιο όραμα, εμπειρίες, βιώματα, κοσμοθεωρία, και "γιατί με συγκινεί το τάδε έργο τέχνης;" ισχύουν και για τους αστροφωτογράφους και για εμάς που θαυμάζουμε τις αστροφωτογραφίες, στο βαθμό που η αστροφωτογραφία είναι τέχνη.

 

Βαγγέλης

[roryt]

Για να το παω πιο μακριά, επίσης δεν καταλαβαίνω το νόημα του narrowband σε ερασιτεχνικό επίπεδο εκτός από το να αποφύγει κανείς τα αποτελέσματα της φωτορύπανσης. Δεν νομίζω ότι ο μέσος αστροφωτογράφος ενδιαφέρεται για την κατανομή των χημικών στοιχείων σε ένα νεφέλωμα.

 

Αααα, ενα εξαιρετο παραδειγμα Ηλία μου για να διαφωνισω

Οπως πολλοι εδω μεσα τα πρωτα ερεθισματά μου για την ΑΦ ηρθαν ακριβως απο τις καταπληκτικες - και ακρως καλιτεχνικες - τροποποιημενες HST του Χαμπλ (Αετος, pilars of creation κλπ, ξερετε). Και φυσικα ηταν φιαγμενες ετσι ακριβως για να τραβηξουν τον αμυητο, οχι για να δειξουν την κατανομη των στοιχειων

[eliasg2004]

Γιάννη καταλαβαίνω τι λες! Ειδικά τα pilars of creation με ειχαν μαγέψει κι εμένα αλλά γενικά προτιμώ πιο "συμβατικές" εικόνες (LRGB), άσε που και το σκέτο luminance εχει ξεχωριστή γοητεία. Καταλαβαίνω ότι δεν εκπροσωπώ την πλειοψηφία, αλλά γούστα είναι αυτά!

[wereniki]

Μάλλον είμαι η πλέον ακατάλληλη, να μιλήσω για αστροφωτογραφίες, δεδομένου ότι δεν έχω επιχειρήσει ποτέ τη λήψη κάποιας.

Μετά δε τις εξαιρετικές εισηγήσεις - παρουσιάσεις μελών του astrovox στο Πανελλήνιο Συνέδριο στα Χανιά, τις αντιμετωπίζω με περισσότερο δέος από πριν,

έχοντας πλέον μια ιδέα της δυσκολίας και του εξοπλισμού, που απαιτείται. Δεν θέλω με τίποτα να απομυθοποιήσω, περνώντας από τα διαδοχικά στάδια επεξεργασίας, το υπέροχο τελικό αποτέλεσμα που τα μάτια μου απολαμβάνουν!

Απλά θέλω να πω, επειδή τέθηκε το ερώτημα αν είναι τέχνη, ότι, για μένα, ανέκαθεν ήταν τέχνη η αστροφωτογραφία.

Τώρα δε, που γνωρίζω έστω και επιδερμικά κάποιες από τις τεχνικές που απαιτούνται, τη θεωρώ δυο φορές τέχνη! Και μάλιστα «τέχνη της σιωπής»..

Υπάρχουν αστροφωτογραφίες του βαθέως ουρανού (έγχρωμες ή ασπρόμαυρες) μελών του forum, που με πιάνουν από το χέρι και με περνούν από τη μιαν άκρη του κόσμου στην άλλη, από το «εδώ» στο «επέκεινα», με οδηγούν εκεί που το αέναο βάρος του ουρανού ταλαντεύεται, εκεί που κατοικεί ο ονειρικός χρόνος!

Καταφέρνουν αυτοί οι «μάγοι» αστροφωτογράφοι, και στήνουν με τα χρώματά τους και τις επεξεργασίες τους ανώγια και κατώγια,

βάσεις και υποστρώματα, πλέκουν σκαλωσιές, απ’ όπου περνούν τα υλικά της έμπνευσης και με περίτεχνες υφές υψώνονται μέχρι...τον ουρανό!

Κι εκεί, μπροστά στα μάτια μου, γεφυρώνουν τα περασμένα με τα μελλούμενα.

Όσο για τις πιο «γειωμένες» αστροφωτογραφίες, εκείνες με τοπία σε φόντο έναστρου ουρανού, που περιέχουν τοξοστοιχίες, ημιθόλια και άλλα,

είναι δροσερές σαν Ποίημα, που αναβλύζει από της γης τις χαραμάδες και πορεύεται με κυματισμούς στα μονοπάτια τ’ ουρανού!

Στα μάτια μου οι αστροφωτογράφοι φαντάζουν σαν «μύστες», που ανακατεύουν στο καζάνι τους σωματικό και πνευματικό κάματο

«χτίζοντας» εξαιρετικά τοπία με τα υλικά της ύπαρξης της ίδιας.

 

Φαντάζομαι, όπως στην Ποίηση και σε κάθε άμεμπτη Τέχνη, έτσι και στην αστροφωτογραφία, ο πόθος είναι διπλός: πόθος ουσίας και πόθος μορφής...

(Τελικά όποιος ασχολείται με Τέχνη, ζητά την τελείωσή του μέσα απ’ αυτήν;...)

 

ΥΓ: προβληματίζομαι, αν μπορώ κάποιες αστροφωτογραφίες μελών του forum, να τις ανεβάζω στο Σύμπαν της Τέχνης ή αν χρειάζεται πρώτα άδεια από τον χρήστη.

Ρωτώ, γιατί, μετά το πρόσφατο συμβάν, όπου χρήστης- μέλος του forum μου ζήτησε να κατεβάσω φωτογραφία του από τη συγκεκριμένη σελίδα,

διότι δεν ανέχεται «δική του φωτογραφία να υπάρχει μέσα σ’ αυτόν τον κουβά», δεν θέλω κι άλλη...παρεξήγηση!