Μικρές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας

[terring]

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που, επηρεασμένοι από την επιστημονική φαντασία, αποφάσισαν να γίνουν επιστήμονες. Δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που έχουν γράψει έστω και 1 ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που η επιστημονική φαντασία έχει συμβάλει στην επιστημονική γνώση, μα και το αντίθετο. Έχοντας αυτά στο νου μου, σκέφτηκα ν' ανοίξω ένα θέμα όπου μπορούμε να γράψουμε τις δικές μας ιστορίες.

Η Αστρονομία είναι το αποτέλεσμα τη ορθολογικής και της δημιουργικής σκέψης. Το φόρουμ μας ασχολείται με την ορθολογική πλευρά, ώρα ν' ανακαλύψουμε και την δημιουργική της

 

Η ιστορία που ακολουθεί είχε αποσταλεί στον 2ο λογοτεχνικό διαγωνισμό «ΛόγωΤέχνης», που διοργάνωσε η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Artspot και είχε θέμα «Ιστορίες Διαδικτύου». Φυσικά πάτωσε

 

Τ’ όνομα του είναι Μίτσιο. Μόλις πρόσφατα συνδέθηκε για πρώτη φορά στο Διαδίκτυο. Για να μην τον «πιάσουν» (γιατί; τρομοκράτης είναι;) δήλωσε ότι είναι Ιάπωνας. Λογικό, μιας και τ’ όνομα αυτό ταιριάζει σε Ιάπωνα. Μόλις πρόσφατα λοιπόν συνδέθηκε στο Διαδίκτυο. Όμως πρώτα ας αναλογιστούμε κάτι. Τι είναι το Διαδίκτυο; Ένας μεγάλος εγκέφαλος, όπου κάθε υπολογιστής είναι ένα νευρικό κύτταρο. Το Διαδίκτυο είναι λοιπόν ένα μυαλό πλανητικών διαστάσεων, και ο Μίτσιο το ξέρει πολύ καλά. Είναι «ψαρούκλας» σε σχέση με πολλούς χρήστες, κι όμως ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει και που να πάει.

 

Ο Μίτσιο στην αρχή επισκέφτηκε όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία στο Διαδίκτυο, καθώς και όλα τα blogs που υπάρχουν. Ο Μίτσιο έχει άφθονο χρόνο μπροστά του, οπότε περίμενε υπομονετικά την φόρτωση όλως των ιστοσελίδων και την μεταφορά όλων των δεδομένων στον υπεργρήγορο υπολογιστή του. Μέσω τον ειδήσεων, ανακάλυψε πολλά για την ανθρωπότητα του Διαδικτύου. Μακρινά και μεμονωμένα περιστατικά γίνονται την ίδια ώρα πρωτοσέλιδα στις ηλεκτρονικές εφημερίδες, κάτι που χωρίς το Διαδίκτυο θα ήταν αδύνατον. Ο σεισμός στην Ιαπωνία, η οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, η στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, η περιβαλλοντική καταστροφή στη Νιγηρία, τα παλιρροϊκά κύματα στην Ινδονησία, οι διαδηλώσεις στην Μεγάλη Βρετανία, μια πολιτική υπόσχεση στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Τίποτα δεν μένει κρυφό, και κάθε μυστικό αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται.

 

Κάπου εκεί ανακάλυψε κάτι ενδιαφέρον. Πολλά περιστατικά έκαναν εντύπωση στον Μίτσιο και σκέφτηκε να τα διασταυρώσει, ψάχνοντας τις ίδιες ειδήσεις σε διαφορετικές ιστοσελίδες. Παρατήρησε ότι σε πολλά σημεία είχαν σημαντικές διαφορές. Ανακάλυψε λοιπόν ότι υπάρχει ανεξέλεγκτη παραπληροφόρηση στο Διαδίκτυο, άλλοτε για σκοπούς εντυπωσιασμού και άλλοτε ως «επιβεβαίωση» λανθασμένων θεωριών. Ο Μίτσιο σκέφτηκε: «ένας εγκέφαλος πρέπει να έχει γνώσεις, όχι αρλούμπες! Αν όλοι οι χρήστες του Διαδικτύου δεν αναρωτιούνται, θα καταντήσουν άβουλα ρομποτάκια». Αγανάκτησε μάλιστα όταν ανακάλυψε τον περιβόητο μύθο του Άρη, που θα φαινόταν σαν δεύτερη πανσέληνος από το 2003…

 

Καθώς συνέχιζε τις έρευνες του στο Διαδίκτυο, ο Μίτσιο ανακάλυψε τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Σε αυτές τις σελίδες είχε την ευκαιρία ν’ ανακαλύψει τι σκέφτονται οι άνθρωποι. Σίγουρα ασυνήθιστα, αφού αποκαλύπτουν ακόμη και τις ποιο προσωπικές τους σκέψεις σε ηλεκτρονικούς τοίχους. Αυτές οι σελίδες είναι ένα παράξενο μείγμα ευλογίας και κατάρας, μιας και αναπτύσσουν την κοινωνικότητα και την απομόνωση ταυτόχρονα. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει τους συνανθρώπους του, ξεπερνώντας κάθε σύνορο και περιορισμό. Ολόκληρες συζητήσεις ανεξαρτήτου θέματος μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μεταξύ Ισπανίας, Μαρόκου και Νέας Ζηλανδίας μέσω των forums. Οι άνθρωποι έρχονται ποιο κοντά. Οι προκαταλήψεις μεταξύ Γαλλίας και Σαουδικής Αραβίας γκρεμίζονταν… ή ενισχύονταν, ανάλογα με τους συζητητές. Στην προσπάθεια τους ν’ ανακαλύψουν τον εξωτερικό κόσμο, πολλοί άνθρωποι ξεχνάνε τον προσωπικό τους κόσμο. Ο Μίτσιο σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει μια χρυσή τομή, μια ισορροπία μεταξύ του «έξω» και του «μέσα».

 

Σύντομα ο Μίτσιο παρατήρησε ότι ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος του Διαδικτύου δεν είναι παρά η ψηφιακή εκδοχή της ανθρωπότητας. Εκεί θα βρεις κάθε καρυδιάς καρύδι. Επιθετικοί άνθρωποι που λατρεύουν να προκαλούν προβλήματα και να πληγώνουν τους συνανθρώπους τους, αλαζόνες που κάνουν τα πάντα για να τραβήξουν την προσοχή των άλλων, κορίτσια που ανεβάζουν προκλητικές φωτογραφίες και μετά αναρωτιούνται γιατί δέχονται πειράγματα απ’ τ’ αγόρια, «γνώστες» των πάντων που επιβάλουν τις απόψεις τους στους άλλους. Το αντιβιοτικό του υπολογιστή του Μίτσιο χτύπησε πολλές φορές κόκκινο από ιούς και spam, χωρίς ο ίδιος να καταλάβει γιατί υπάρχουν αυτά τα κακόβουλα προγράμματα. Επιπλέων δεν είναι λίγες οι σελίδες όπου με το περιεχόμενο τους οι επισκέπτες προτρέπονται σε βίαιες και αυτοκαταστροφικές πράξεις, όπως η πώληση ναρκωτικών και οι εθνικιστικές επιθέσεις. Με όλα αυτά τα παραπάνω, λογικό είναι ο Μίτσιο να έχει ξενερώσει.

 

Όμως δεν λησμόνησε την πραγματική σημασία του Διαδικτύου. Χάρις αυτόν τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο, οι άνθρωποι έρχονται ποιο κοντά. Ένας γιατρός στη Κίνα θεραπεύει έναν ασθενή στην Αργεντινή. Ένας δάσκαλος στη Ρωσία διδάσκει μια τάξη στο Σουδάν. Ένα επιστήμονας στην Αυστραλία παρακολουθεί ένα σεμινάριο στον Καναδά. Ένας καλλιτέχνης στη Μαδαγασκάρη μοιράζει τις δημιουργίες του στην Γερμανία. Ένας εφευρέτης στις Φιλιππίνες συζητάει με άλλους εφευρέτες από το Ιράν. Ένας κάτοικος της Αλβανίας μαθαίνει για την ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας. Ένας φιλόσοφος από το Ισραήλ διδάσκει σε όλη τη Γη το νόημα του αλληλοσεβασμού και της δημιουργικότητας. Το Διαδίκτυο είναι το εισιτήριο για μια ενοποιημένη ανθρωπότητα.

 

Σκέψεις πέρασαν απ’ τον εγκέφαλο του Μίτσιο. Ένας βιολογικός εγκέφαλος αποτελείται από δισεκατομμύρια νευρώνες. Ο καθένας τους είναι ξεχωριστός και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Όλοι μαζί όμως ενώνουν τις διαφορές τους και δημιουργούν ένα πραγματικό επίτευγμα της φυσικής επιλογής. Παρομοίως και με το Διαδίκτυο. Ωστόσο ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος του Διαδικτύου είναι νέος και αντιμετωπίσει παιδικές ασθένειες, παρά την ραγδαία ανάπτυξη του. Ένας νευρώνας δεν μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση του εγκεφάλου, όμως ένας άνθρωπος μπορεί να βελτιώσει το Διαδίκτυο. Ο Μίτσιο προσπαθεί να φανταστεί τι μπορούν να κάνουν 7.000.000.000 άνθρωποι για το Διαδίκτυο…

 

Άλλη μια ερευνητική αποστολή τελείωσε για τον Μίτσιο. Συνήθως κατεβαίνει ο ίδιος στη Γη για τις έρευνες του, αν και σήμερα έκανε την αλλαγή. Με τα 4 του χέρια έσβησε τις μηχανές και πήγε να ξεκουραστεί. Τι πράγμα;! 4 χέρια; Κατεβαίνει στη Γη; Λοιπόν ήρθε η ώρα της αλήθειας. Ο Μίτσιο δεν είναι Ιάπωνας, ούτε άνθρωπος, ούτε καν Γήινος. Είναι ένας Πρόξης από τον πλανήτη Στάλος. Ένας Πρόξης έχει παχουλό σώμα και στέκεται όρθιος στα 2 του πόδια, ενώ έχει 4 χέρια, προβοσκίδα για στόμα, 2 μεγάλα μάτια που μοιάζουν με συνδυασμό γάτας και μύγας, 2 λοφία στο κεφάλι του κι ένα βιοφωτεινό στοιχείο στο κεφάλι του. Ο πολιτισμός τους είναι πολύ ποιο εξελιγμένος από τον ανθρώπινο. Οι κβαντικοί υπολογιστές αντικατέστησαν τους βιολογικούς εγκεφάλους. Δεν έφτιαχναν πλέον υπολογιστές, εξελίχθηκαν σε υπολογιστές. Με κατώτερο βαθμό I.Q. το 400, οι Πρόξεις έκαναν τα πάντα με το μυαλό τους και δεν ξεχνούσαν ποτέ. Οι υπολογιστές-εγκέφαλοι τους ήταν μόνιμα συνθεμένοι με το δικό τους Διαδίκτυο, κατέχοντας έτσι το χάρισμα της τηλεπάθειας. Επίσης είχαν και τηλεκινητικές δυνάμεις, μιας και με το μυαλό τους μπορούσαν να φτιάξουν ολόκληρα αστρόπλοια. Θα μπορούσε να είναι αυτό το μέλλον του Γήινου Διαδικτύου;

 

Δεν ξέρω αν η ιστορία αυτή είναι αληθινή, ξέρω μόνο το εξής. Αν ρωτήσετε κάποιον από πού είναι, μη γελάσετε. Μπορεί να σας λέει την αλήθεια…

[Δροσος Γεωργιος]

Φίλε terring,συγχαρητηρια για το διήγημα.

Θα ήθελα να κανω και μία πρόταση στην ομάδα των moderator του forum να οργανώσουν μια σελίδα που ο καθένας θα μπορεί να γραφει ενα διήγημα επιστημονικής φαντασίας μεχρι π.χ. 1500 λέξεων με κάποιους όρους(οχι προσβολή ατόμων,θρησκειων κ.λ.π.)ετσι ωστε να αναπτυχθει και εδω ενα είδος διηγήματος που πολλους απο μας εχει κρατήσει πολλές ωρες συντροφίας και προβληματισμού!!!

[terring]

Ευχαριστώ

 

Τα οποία διηγήματα δεν αποκλείεται να εμπνεύσουν τις νέες γενιές αστρονόμων, καθώς και να γίνουν έμφαση για δημιουργικές συζητήσεις για τον τρόπο λειτουργίας της επιστήμης και τις νέες ανακαλύψεις

 

Ξέχασα να γράψω ότι η προηγούμενη μου ιστορία ονομάζεται Ο Εγκέφαλος

 

Το τέρας των άστρων

 

Όλα ξεκίνησαν σχετικά πρόσφατα, μια διαστρική ερευνητική αποστολή. Το σκάφος ξεκίνησε από το λευκό άστρο TYC 4788-670-1, αν και οι κάτοικοι του το ξέρουν ως Αράνιος. Γύρω από τον Αράνιο βρίσκεται ο πλανήτης Ερέμος, ο οποίος φιλοξενεί ζωή με οργανική χημεία βασισμένη στο άζωτο. Απ' όλα τα πλάσματα που εμφανίστηκαν εκεί, μόνο οι Αζωτικοί κατάφεραν να αναπτύξουν νοημοσύνη, να εφεύρουν εργαλεία, να χτίσουν πολιτισμούς και να ξεχυθούν στο Διάστημα.

 

Ένα σκάφος των Αζωτικών λοιπόν έχει ξεκινήσει από το Αρανιακό Σύστημα, με σκοπό την άφιξη του στο κόκκινο γίγαντα SAO 133118. Το άστρο αυτό είναι 66 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο και δεν έχει παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Δεν υπάρχουν πλανήτες, μόνο μερικοί αστεροειδείς. Ίσως να ήταν ένα πλανητικό σύστημα που ν' απέτυχε, ή περαστικοί αστεροειδείς που παγιδεύτηκαν στην βαρύτητα του άστρου. Δεν είχαν ανακαλύψει τίποτα ενδιαφέρον... μέχρι πρόσφατα.

 

Από μακριά έμοιασε μ' ένα σμήνος αστεροειδών, όμως έμοιασε σαν κάτι να τους ένωνε. Δεν είναι η βαρύτητα τους. Όταν τα πρώτα σκάφη ερεύνησαν αυτό το αντικείμενο, οι επιστήμονες έπαθαν ένα πραγματικό σοκ. Δεν ήταν αστεροειδείς, ούτε συντρίμμια από κάποιο αρχαίο αστρόπλοιο. Είχε βιολογική σύνθεση, σαν ένας σκελετός ενός νεκρού πλάσματος. Μερικά κομμάτια κρέατος υπήρχαν εδώ κι εκεί, ενώ τα μεγαλύτερα ενώνονταν με κόκαλα σκελετού.

 

Για μισό λεπτό! Ποιο πλάσμα μπορούσε να επιβιώσει από το σκληρό περιβάλλον του Διαστήματος; Χωρίς ατμοσφαιρική πίεση, χωρίς τις κατάλληλες θερμοκρασίες, χωρίς τίποτα να επιτρέπει την εμφάνιση ζωής στο Διάστημα, πως ζούσε αυτό το πλάσμα; Οι θεωρίες πολλές. Ίσως κάποιος αρχαίος πολιτισμός πειραματίστηκε με την γενετική μηχανική κι έφτιαξε διαστημικά τέρατα στο εργαστήριο του. Ίσως είναι το κουβάρι ενός ζωντανού διαστημοπλοίου, ενός συνδυασμού βιολογικής και ρομποτικής ζωής. Ίσως ακόμη και να είναι το έργο ενός καλλιτέχνη, που κατάφερε να φτιάξει ένα γλυπτό και να ξεγελάσει ακόμη και τα καλύτερα όργανα.

 

Το σίγουρο είναι ότι αυτό το απολίθωμα θ' απασχολήσει τους Αζωτικούς επιστήμονες για πολύ καιρό...

 

Το απολίθωμα

[terring]

Οι ουράνιοι Παρθενώνες

 

Είμαστε κάπου στο Σύμπαν. Δεν έχει σημασία που ακριβώς, σε ποιο άστρο και σε ποιον γαλαξία. Είμαστε κάπου τέλος πάντων. Πετάμε. Πετάμε. Παίζουμε τους εξερευνητές, γλιστρώντας ανάμεσα στα άστρα και τα νεφελώματα. Είναι τρελό αυτό το Σύμπαν. Ή θα είναι κατάμαυρο ή πολύχρωμο. Από τη μια μαυρίλα, από την άλλη ποιο πολλά χρώματα κι απ' το ουράνιο τόξο. Συνεχίσουμε και πετάμε.

 

Κάποια στιγμή ακούμε κάτι. Καλά, μη βαράτε! Το ξέρω ότι δεν μπορείς να ακούσεις ήχους στο Διάστημα, αλλά ας το ξεχάσουμε αυτό. Ακούς κάτι. Σαν παράσιτα ραδιοφώνου. Κοιτάς εδώ, κοιτάς εκεί, κοιτάς παρακεί. Δεν βλέπεις τίποτα. Συνεχίσεις το ταξίδι, μέχρι που το ακούς δυνατότερα. Σαν χαλασμένο ραδιόφωνο. Αποφασίσεις να το ψάξεις. Κανένα φυσικό φαινόμενο θα είναι. Το ακούς ολοένα και δυνατότερα, μέχρι που το ανακαλύπτεις. Και σίγουρα δεν είναι ούτε άστρο νετρονίων, ούτε μαύρη τρύπα, ούτε άστρο έτοιμο να εκραγεί. Και σίγουρα δεν είναι φυσικό!

 

Μένεις έκπληκτος και με το δίκιο σου. Δεν έχεις ξαναδεί κάτι τέτοιο. Είναι ένα αντικείμενο παράξενου σχήματος. Μοιάζει με ένα μικρό νευρικό δίκτυο. Ή για να το πούμε ποιο απλά, σαν τη ρίζα μιας πατατιάς. Μια μεγάλη "πατάτα", από την οποία ξεπροβάλλουν "ρίζες". Μερικές από τις κύριες "ρίζες" καταλήγουν σε μικρότερες "πατάτες", από τις οποίες ξεπροβάλλουν μικρότερες "ρίζες". Αυτή η κατασκευή αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα κάποιου φυσικού φαινομένου. Κάποια διάνοια, κάποιος νους το έφτιαξε.

 

Για μισό λεπτό. Αυτό το πράγμα από τι είναι φτιαγμένο; Το κοιτάς τριγύρω... είναι διαφανές! Δεν είναι φτιαγμένο από μέταλλο, δεν είναι καν "στερεό" το εσωτερικό του. Και πάλι δε ξέρεις τι είναι. Διαστημικός σταθμός; Μάλλον. Σκέφτεσαι όμως κάτι. Ένας διαστημικός σταθμός είναι από μέσα μέταλλο και απ' έξω μέταλλο. Αυτό το πράγμα όμως είναι... Όπα! Απ' έξω κρύσταλλος και από μέσα καθαρή ενέργεια! Πως γίνεται αυτό; Αυτό το πράγμα μοιάζει να υπερβαίνει τη ζωή τόσο, όσο η ζωή υπερβαίνει τον ανόργανο κόσμο. Ποιος ή τι είναι τόσο έξυπνο που να το έχει φτιάξει;

 

Όποιος και να το έφτιαξε, σίγουρα είναι ποιο εξελιγμένος από εμάς. Όχι αιώνες και χιλιετίες ποιο μπροστά από εμάς. Εκατομμύρια χρόνια ποιο μπροστά από εμάς. Με τι θα μοιάζει ένας πολιτισμός που είναι εκατομμύρια χρόνια ποιο εξελιγμένος από εμάς; Μπροστά σε αυτό τον λαό, οι άνθρωποι θα μοιάζουν με αμοιβάδες. Μάλλον οι κατασκευαστές του θα έχουν εξελιχθεί σε "κύτταρα" ενός μεγαλύτερου οργανισμού. Σαν να βλέπεις μια αμοιβάδα να προσπαθεί να φανταστεί τον άνθρωπο, βλέποντας μόνο ένα από τα κύτταρα που αποτελούν μια από τις τρίχες των μαλλιών του. Ποιος ξέρει σε τι επίπεδο έχουν φτάσει; Ποια θα είναι η φιλοσοφία τους... αν έχουν έστω κάτι παρόμοιο; Πως θα σκέφτονται; Αποτελούνται και αυτοί από ενέργεια, όπως αυτός ο διαστημικός σταθμός; Μήπως έχουν εξελιχθεί σε ενεργειακά-οργανικά διαστημόπλοια; Ή μήπως έχουν γίνει ένα με το Σύμπαν, κι εμείς να μοιάζουμε σαν τα ερυθρά αιμοσφαίρια;

 

Και τώρα αρχίσει το καλύτερο. Πίσω ακριβώς από τον κρυστάλλινο σταθμό, βλέπεις μεταλλικά θραύσματα αρχαίων διαστημικών σταθμών. Μοιάζουν με τα φουτουριστικά σχέδια της Γης, μόνο που είναι μισοκατεστραμμένοι. Κείτονται εκεί, άδειοι, αιωρούμενοι στο Σύμπαν, για χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια. Οι κατασκευαστές τους θυμούνται πότε τους έφτιαξαν; Μοιάζουν περισσότερο με τ' αρχαία μνημεία της Γης, με τα Στόουνχεντς και τις Πυραμίδες και τους Παρθενώνες μας. Ουράνιοι Παρθενώνες, κοσμική αρχαιολογία, τ' απομεινάρια ενός αρχαίου πολιτισμού... που ποιος ξέρει σε τι εξελίχθηκε.

[Στέφανος Σοφολόγης]

Αγαπητέ Ηλία, ευχαριστούμε για τις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που μοιράστηκες μαζί μας. Ωστόσο, όπως γνωρίζεις το φόρουμ έχει θεματολογία σχετική με την επιστήμη της Αστρονομίας και την ερασιτεχνική αστρονομική παρατήρηση, συνεπώς δεν διαθέτει θεματική κατηγορία για δημοσίευση ιστοριών επιστημονικής φαντασίας. Η επιστημονική φαντασία αρέσει σε πολλούς από εμάς, αλλά δεν αποτελεί θέμα Αστρονομίας (ερασιτεχνικής ή ακαδημαϊκής), ακόμη κι αν η υπόθεση μιας ιστορίας διαδραματίζεται στο διάστημα. Ασφαλώς όπως γράφεις έχει ενίοτε επηρεάσει τη σκέψη επιστημόνων αστρονόμων αλλά το ίδιο έχει κάνει π.χ. και η θρησκεία ή οι πολιτικές επιστήμες. Αν γι' αυτό αποφασίσουμε να διευρύνουμε τη θεματολογία του φόρουμ σε μη αστρονομικές κατευθύνσεις, η διεύρυνση δεν θα έχει τέλος πουθενά (τα ενδιαφέροντα πεδία είναι άπειρα) και το φόρουμ θα πάψει σύντομα να είναι αστρονομικό. Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πόσα προβλήματα θα αναφύονταν για τη λειτουργία του σ' αυτή την περίπτωση. Ευχαριστούμε και πάλι για τις ωραίες δημοσιεύσεις και ελπίζουμε στην κατανόησή σου.

[Βασίλης_Μ]

Ταπεινή μου άποψη Στέφανε είναι ότι αρκετά θέματα στο φόρουμ δεν έχουν σχέση με την αστρονομία αλλά τα αφήνουμε να συνεχίζουν. Μάλιστα για πολλά από αυτά υπάρχουν αρκετές κουβέντες και αντιπαραθέσεις αλλά δεν "καταργήθηκαν", ούτε πιέστηκαν τα μέλη να σταματήσουν.

 

Πέρα ότι και εμένα μου αρέσει η επιστημονική φαντασία, ίσως να ταιριάζει στο φόρουμ όσο ταιριάζει και η "τέχνη του ουρανού" (χωρίς παρεξήγηση Κώστα, δεν έχω κανένα πρόβλημα). Μάλιστα αν δεν κάνω λάθος δεν διατυπώθηκε κάποια "γκρίνια",.... τουλάχιστον δημόσια....

 

Φιλικά Βασίλης

 

Υ.Γ. Ηλία γράφεις πολύ ωραία.

[kkokkolis]

Αντιθέτως, το Σύμπαν της Τέχνης δέχθηκε τεράστιες πιέσεις για διακοπή, μεθοδολογικώς μάλιστα στον αντίποδα της ευκοινώνητης και ευγενούς προσέγγισης του Στεφάνου. Απλώς δεν προέρχονταν από διαχειριστικώς αρμόδια πρόσωπα.

Δεν γνωρίζω αν επιτρέπεται ο σχολιασμός, αλλά εφόσον το θέμα παραμένει ανοικτό ας πω πως υποθέτω οτι η αναφορά σε εξωγήινα artifacts ίσως είναι εκείνη που ενοχλεί. Αν πράγματι αυτό συμβαίνει είναι κάτι που διορθώνεται. Ωστόσο, πριν την παρέμβαση του μετριαστή δεν θα σχολίαζα το περιεχόμενο. Το κάτι που είχα να πω αφορούσε τα εκφραστικά μέσα και την χρήση τους και συγκεκριμένα θα πρότεινα στον Ηλία να αναπτύξει περισσότερο το θέμα και να εισάγει πλοκή και σαπένς. Αλλά ο Κώστας είναι ο Κώστας, ο Βασίλης ο Βασίλης και ο Στέφανος ο Στέφανος.

[sportikus]

Τελικά τα πράγματα είναι απλά.

Το μπέρδεμα είναι να τα καταλάβεις όπως λέει κι ένας φίλος.(Βασίλης Παπαϊωάννου a.k.a maxplank).

Kάθε επιστήμη εχει τον αντικατοπτρισμό της στην τέχνη.

H ΑΣΚΗΤΙΚΗ του Καζαντζάκη ανήκει στον χώρο της επιστήμης της φιλοσοφίας όσο ανήκει και στον χώρο της Λογοτεχνίας.

Η μουσική είναι το είδωλο της κοινωνιολογίας και της ανθρωπογεωγραφίας στην τέχνη.

Η επιστήμη του βιομηχανικού σχεδιασμού αποτελει συγκερασμό τεχνολογίας, κοινωνιολογίας αλλά ΚΑΙ τέχνης.

Διάσημοι πίνακες ζωγραφικής δεν αποτελούν παρα το πρίσμα μέσα απο το οποίο ένας καλλιτέχνης χρονογραφεί ή σχολιάζει ένα ιστορικό γεγονός.

Η σφαγή της Γκουέρνικα αποτελεί λαμπρό παράδειγμα.

Η φωτογράφιση εξόχων γεωλογικών σχηματισμών είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ τέχνη αλλά ΚΑΙ επιστήμη.

Οταν η μουσική χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς στην ψυχολογία και στην ψυχιατρική ως τί λειτουργεί άραγε αν όχι ως επιστημονικό εργαλείο?

Η επιστημονική φαντασία αποτελεί τον ξεκάθαρο αντίκτυπο της επιστήμης της αστρονομίας στον χώρο της λογοτεχνίας.

Οταν η διαταραχή που λέγεται ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ διαδίδεται στον χώρο της ΤΕΧΝΗΣ τότε παράγει ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ.-

Ετσι έχουν τα πράγματα είτε το δεχόμαστε εμείς είτε όχι.

Ασχετη με την θεματολογία του φόρουμ θα ήταν μία παρουσίαση/ανάλυση σχετική με την αναπαραγωγή των κητοειδών ή με την μουσική επένδυση μιας ταινίας εποχής.

Το πρώτο αποτελεί επιστήμη, το δεύτερο τέχνη, αμφοτερα όμως είναι άσχετα με τον χώρο της αστρονομίας ερασιτεχνικής ή μη.

ΥΓ Πόσο χαίρομαι που γνώρισα έστω και μέσω μιας οθόνης υπολογιστή έναν υπέροχο άνθρωπο.Αυτό κάποτε λέγανε οτι είναι επιστημονική φαντασία.

[terring]

Η επιστημονική φαντασία έχει συμβάλει σημαντικά στην Αστρονομία. Οι ιστορίες του Ιούλιου Βερν ενθάρρυναν τον Έντουαρτ Χαμπλ να παρατήσει μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στη νομική και να ασχοληθεί με την μελέτη των γαλαξιών. Οι περιπέτειες του Τζον Κάρτερ ενέπνευσαν τον Καρλ Σαγκάν ν' ασχοληθεί με τον Άρη, ενώ ο Φλας Γκόρτον ενέπνευσαν τον Μίτσιο Κάκου ν' ασχοληθεί με τη Φυσική.

 

Τότε όμως δεν υπήρχε το Διαδίκτυο, ούτε οι γνώσεις που έχουμε σήμερα. Αν τα παραπάνω συνέβησαν στο παρελθόν, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί σήμερα

 

Άλλωστε πολλά πράγματα που έχουμε συζητήσει στο φόρουμ κάποτε άνηκαν στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Κι όπως είχε πει ο Κλίφτον Φάντιμαν "Η επιστημονική φαντασία είναι ένα είδος αρχαιολογίας του μέλλοντος"

[R2D2]

Συγχαρητήρια για τις ιστορίες και για αυτό το θέμα!

 

Συγχωρέστε με για την παρεμβολή.

 

Σκεφτείτε πως έχουμε στο κάθε χέρι μας ένα κυβικό μαγνητάκι, τα φέρνουμε πολύ κοντά μεταξύ τους - το κάθε ένα μέσα στο μαγνητικό πεδίο του άλλου - αλλά τα τραβάμε επαρκώς ωστέ να μην τα αφήνουμε να ενωθούν μεταξύ τους όπως... θέλει η φύση.

Αυτό βλέπω να συμβαίνει στο φόρουμ με τέτοια θέματα και με στεναχωρεί γιατί περνάω αρκετές ώρες διαβάζοντας εδώ...

 

Πιστεύω πως η επιστημονική φαντασία μπορεί να συμβιώσει με την αστρονομία στο ίδιο μέρος. Αρκεί να βάλουμε ένα λεπτό χαρτί ανάμεσα στους δυο μαγνήτες (διαφορετική ενότητα του φόρουμ) και μετά να τους αφήσουμε να ενωθούν...

[astrovox]

Αγαπητοί φίλοι, η παρούσα δομή του φόρουμ έχει κάποιες αδυναμίες που τις γνωρίζω, με απασχολούν και είναι στο πρόγραμμα να αντιμετωπιστούν με σκοπό να αγκαλιάζονται καλύτερα το δυνατόν περισσότερες εκφάνσεις της αστρονομίας. Είναι από τα ζητήματα που θα φτιαχτούν το αμέσως προσεχές διάστημα. Παρακαλώ για την υπομονή σας όπως πάντα.

[terring]

Σ' αυτή την περίπτωση σταματώ τις αναρτήσεις των ιστοριών μου, αναμένοντας τις αλλαγές του Ανδρέα