Τηλεσκόπιο Hubble.

[Δροσος Γεωργιος]

Το Hubble χαρτογράφησε την πιο μυστηριώδη έκρηξη στο Σύμπαν και το σημείο που συνέβη μεγαλώνει το μυστήριο.

Καλλιτεχνική απεικόνιση της έκρηξης FBOT που εντόπισε το Hubble. πηγή φωτό (NASA, ESA, NSF’s NOIRLab, Mark Garlick , Mahdi Zamani)

Η έκρηξη αυτή έγινε σε ένα σημείο του Διαστήματος που δεν υπάρχει τίποτε που να εξηγεί τι συνέβη.Οι επιστήμονες την ονομάζουν «γρήγορη μπλε οπτική παροδική έκρηξη» (FBOT) και πρόκειται για ένα είδος κοσμικών εκρήξεων που ανακαλύφθηκε πριν από λίγα χρόνια με την πηγή προέλευσης και τους μηχανισμούς τους να παραμένουν μυστηριώδεις για τους ειδικούς. Το 2018 κατέστη εφικτή για πρώτη φορά η καταγραφή μια έκρηξης FBOT η οποία συνέβη σε απόσταση 180 εκατ. ετών φωτός από τη Γη έλαβε την κωδική ονομασία AT2018 αλλά έγινε περισσότερο γνωστή με το παρατσούκλι «αγελάδα».«Τα FBOT είναι πραγματικά λαμπερά  πιο λαμπερά και από κάποιες υπέρλαμπρες εκρήξεις σουπερνόβα. Όμως τα FBOT εμφανίζονται ξαφνικά και στη συνέχεια η φωτεινότητα εξαφανίζεται απότομα. Σε αντίθεση με τα συμβατικά σουπερνόβα τα FBOT δεν υπάρχουν ραδιενεργά στοιχεία που να τροφοδοτούν τη φωτεινότητα, επομένως η ισχύς τους πρέπει να προέρχεται από κάπου αλλού» είχε πει ο αστροφυσικός Τζάστιν Μάουντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που εντόπισε την πρώτη έκρηξη FBOT.Τα επόμενα χρόνια εντοπίστηκαν μερικές ακόμη εκρήξεις FBOT οι οποίες όμως έχουν χαρακτηριστικά που αντί να βοηθούν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το φαινόμενο γεννούν νέα ερωτηματικά. Μια από αυτές τις εκρήξεις FBOT που εντοπίστηκαν έλαβε την κωδική ονομασία AT2023fhn και το παρατσούκλι «Ο Σπίνος».Όπως όλες οι εκρήξεις FBOT έτσι και αυτή εξέπεμψε ένα έντονο μπλε φως για λίγες μόλις μέρες και στη συνέχεια έσβησε απότομα. Η NASA ανακοίνωσε ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατάφερε να εντοπίσει την θέση αυτής της έκρηξης η οποία δημιουργεί νέους πονοκεφάλους στους επιστήμονες. Αυτό γιατί η έκρηξη φαίνεται ότι συνέβη σε μια περιοχή του Διαστήματος ανάμεσα σε δύο γαλαξίες, ένα γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιάδες έτη φωτός μακριά από την έκρηξη και έναν μεγαλύτερο σπειροειδή που βρίσκεται σε απόσταση 50 χιλιάδων ετών φωτός από την έκρηξη.Όλες οι προηγούμενες εκρήξεις FBOT που γνωρίζουμε συνέβησαν μέσα σε σπειροειδείς γαλαξίες και ειδικότερα σε σημεία τους όπου υπάρχει σε εξέλιξη η γέννηση νέων άστρων κάτι που σημαίνει ότι οι εκρήξεις αυτές πιθανώς συνδέονται με έντονες κοσμικές διεργασίες και αλληλεπιδράσεις. Όπως είναι ευνόητο ο εντοπισμός μιας έκρηξης FBOT στο διαγαλαξιακό κενό όπου φαινομενικά δεν συμβαίνει τίποτε δημιουργεί έντονο προβληματισμό στους ειδικούς.Μια εικασία που κάνουν οι επιστήμονες είναι ότι οι εκρήξεις FBOT είναι προϊόν της αλληλεπίδρασης ή πιο σωστά της καταστροφής ενός άστρου που έπεσε στα πανίσχυρα βαρυτικά δίχτυα μια μικρής μαύρης τρύπας με μάζα εκατό ως χίλιες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Η ύπαρξη ενός άστρου και μιας τέτοιας μαύρης τρύπας στο διαγαλαξιακό κενό δεν είναι συμβατή με τα κοσμολογικά δεδομένα και έτσι καλούνται οι επιστήμονες να βρουν απαντήσεις.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1521865/to-hubble-chartografise-tin-pio-mystiriodi-ekrixi-sto-sympan-kai-to-simeio-poy-synevi-megalonei-to-mystirio/

[Δροσος Γεωργιος]

Το Hubble εντόπισε γαλαξία που ανοιγοκλείνει το διακόπτη γέννησης άστρων.

Ο γαλαξίας NGC 6951 όπως τον κατέγραψε το Hubble. πηγή φωτό (ESA, A. Filippenko (University of California – Berkeley), R. Foley (University of California – Santa Cruz), C. Kilpatrick (Northwestern University), and D. Sand (University of Arizona); Processing: Gladys Kober (NASA/Catholic University of America))

Σπάνιο κοσμικό φαινόμενο ανακάλυψε το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.Λαμπεροί μπλε σπειροειδείς βραχίονες περιστρέφονται γύρω από το φωτεινό  λευκό κέντρο του γαλαξία NGC 6951 που βρίσκεται σε απόσταση 78 εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό του Κηφέα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε αυτή την εντυπωσιακή εικόνα του NGC 6951 που έχει… ιντριγκάρει τους επιστήμονες με τον ανορθόδοξο  κοσμικά τρόπο με τον οποίο λειτουργεί.Οι παρατηρήσεις και μελέτες σε αυτόν το γαλαξία έδειξαν ότι είχε τον  υψηλότερο ρυθμό άστρων στην ιστορία του πριν από περίπου 800 εκατομμύρια χρόνια στη συνέχεια οι διεργασίες σχηματισμού νέων άστρων διακόπηκαν  απότομα για περίπου 300 εκατ. έτη και στη συνέχεια ξεκίνησε πάλι μια νέα περίοδος αστρογένεσης.Η μέση ηλικία ενός αστρικού σμήνους του NGC 6951 είναι 200 έως 300  εκατομμύρια έτη αν και υπάρχουν αστρικά σμήνη  ηλικίας έως και ενός δισεκατομμυρίου ετών. Περιοχές στροβιλιζόμενου αερίου διακρίνονται με  σκούρο κόκκινο χρώμα και περιβάλλουν τις φωτεινές μπλε κουκκίδες που
είναι το φως που παράγουν αστρικά σμήνη.

 

Οι αστρονόμοι ταξινομούν συχνά τον NGC 6951 ως γαλαξία τύπου II Seyfert,  έναν τύπο ενεργού γαλαξία που εκπέμπει μεγάλες ποσότητες υπέρυθρης ακτινοβολίας και έχει αργά κινούμενη αέρια ύλη κοντά στο κέντρο του. Μερικοί αστρονόμοι ταξινομούν τον NGC 6951 ως γαλαξία χαμηλού ιονισμού περιοχής πυρηνικής εκπομπής (LINER), ο οποίος είναι παρόμοιος με έναν  γαλαξία Seyfert Τύπου II αλλά με ψυχρότερο πυρήνα που εκπέμπει ασθενώς ιονισμένα ή ουδέτερα άτομα όπως οξυγόνο, άζωτο και θείο. Ολόκληρος ο  γαλαξίας έχει διάμετρο περίπου 75.000 έτη φωτός.Στο κέντρο του NGC 6951 βρίσκεται μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που περιβάλλεται από έναν δακτύλιο αστεριών, αερίου και σκόνης πλάτους περίπου 3,700 ετών φωτός. Αυτός ο  «κυκλικός πυρηνικός δακτύλιος» είναι ηλικίας μεταξύ 1 και 1,5 δισεκατομμυρίου ετών και αποτελεί ένα εργοστάσιο παραγωγής άστρων.Έως και το 40% της μάζας του δακτυλίου προέρχεται από σχετικά νέα αστέρια ηλικίας μικρότερης των 100 εκατομμυρίων ετών. Οι σπειροειδείς λωρίδες σκόνης, που φαίνονται με σκούρο πορτοκαλί, συνδέουν το κέντρο του γαλαξία με τις εξωτερικές περιοχές του παρέχοντας ύλη που θα
χρησιμοποιηθεί στον  σχηματισμό άστρων στο μέλλον.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1522096/to-hubble-entopise-galaxia-poy-anoigokleinei-to-diakopti-gennisis-astron/

[Δροσος Γεωργιος]

To Hubble ξετρύπωσε ένα μελίσσι άστρων σε γειτονικό γαλαξία.

Το αστρικό σμήνος NGC 2210. πηγή φωτό (ESA/Hubble & NASA, A. Sarajedini)

Πρόκειται για ένα σφαιρωτό σμήνος στο Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου.Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαθέτει όργανα που εντοπίζουν σφαιρωτά σμήνη και μπορούν να καταγράφουν εντυπωσιακές εικόνες από αυτά. Το Hubble εντόπισε, φωτογράφισε και συνέλεξε στοιχεία από το σφαιρωτό σμήνος NGC 2210 που βρίσκεται στο Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου έναν γαλαξία που είναι περίπου δέκα φορές δορυφόρος του δικού μας γαλαξία και αποτελεί δορυφόρο του. Απέχει από τη Γη περίπου 160 χιλιάδες έτη φωτός και υπολογίζεται ότι περιέχει περί τα 10 δισεκατομμύρια με το δικό μας γαλαξία να εκτιμάται ότι διαθέτει τουλάχιστον 200 δισ. άστρα.

Το αστρικό σμήνος NGC 2210. πηγή φωτό (ESA/Hubble & NASA, A. Sarajedini)

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1550090/to-hubble-xetrypose-ena-melissi-astron-se-geitoniko-galaxia/

 

 

[Δροσος Γεωργιος]

To Hubble φωτογράφισε μια κοσμική χιονόμπαλα σε γειτονικό γαλαξία (βίντεο)

Η εικόνα της αστρικής… χιονόμπαλας. πηγή φωτό (ESA/Hubble & NASA, A. Sarajedini, F. Niederhofer)

Πρόκειται για ένα σφαιρωτό αστρικό σμήνος.Μπορεί οι ευχές που θα είχαν πολλοί για λευκά Χριστούγεννα να μην πραγματοποιήθηκαν (και) φέτος όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εξασφάλισε ότι τουλάχιστον μία χιονόμπαλα θα πεταχτεί κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου. Το Hubble συνέλεξε δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία μιας εκπληκτικής εικόνας ενός σμήνος άστρων που μοιάζει με μια κοσμική χιονόμπαλα. Βρίσκεται στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, ένα γειτονικό γαλαξία που αποτελεί δορυφόρο του δικού μας γαλαξία.Πρόκειται για ένα σφαιρωτό σμήνος με τη κωδική ονομασία NGC 2210 που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 158.000 έτη φωτός από τη Γη.
Αυτό το σφαιρωτό σμήνος υπολογίζεται ότι είναι περίπου 11,6 δισεκατομμυρίων ετών και αν και είναι μόλις 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια νεότερο από το Σύμπαν είναι στην πραγματικότητα ένα από τα πιο νεανικά σφαιρωτά σμήνη που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Μεγάλο Νέφους του Μαγγελάνου.Άλλα σφαιρωτά σμήνη που έχουν εντοπισθεί στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου έχει διαπιστωθεί ότι έχουν ηλικία άνω των 13 δισεκατομμυρίων ετών που σημαίνει ότι σχηματίστηκαν μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν.Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαθέτει όργανα που εντοπίζουν σφαιρωτά σμήνη και μπορούν να καταγράφουν εντυπωσιακές εικόνες από αυτά.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1556925/to-hubble-fotografise-mia-kosmiki-chionompala-se-geitoniko-galaxia-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ρεβεγιόν πρωτοχρονιάς για το Hubble με κοσμικά πυροτεχνήματα (βίντεο)

Το κοσμικό πυροτέχνημα. πηγή φωτό (NASA, STScI/AURA)

Μια εντυπωσιακή εικόνα από γειτονικό γαλαξία λίγο πριν την έλευση του 2024.Στο πνεύμα της εορταστικής περιόδου βρίσκονται ανάμεσα στα άλλα και τα διαστημικά τηλεσκόπια καταγράφοντας τις τελευταίες μέρες εικόνες από το Σύμπαν οι οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παραπέμπουν στα Χριστούγεννα και τον ερχομό του νέου έτους. Το Hubble και το James Webb προσέφεραν εντυπωσιακές εικόνες από το Διάστημα οι οποίες απεικονίζουν κοσμικές δομές και σώματα που μοιάζουν με Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, με χιονόμπαλες, με χορό κ.α.Λίγες ώρες πριν ο ουρανός των περισσότερων περιοχών στη Γη φωτιστεί με πυροτεχνήματα στην αλλαγή του χρόνου η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα που κατέγραψε το Hubble στην οποία αποτυπώνεται κάτι που η αμερικανική διαστημική υπηρεσία χαρακτηρίζει «πυροτεχνήματα». Πρόκειται για «κοσμικά νήματα» όπως τα χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τα οποία είναι στην πραγματικότητα υπολείμματα μιας αστρικής έκρηξης που συνέβη στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος.

Το κοσμικό πυροτέχνημα. πηγή φωτό (NASA, STScI/AURA)

Είναι ένας μικρός γειτονικός μας γαλαξίας που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς και θεωρείται γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας. Σε αυτό το γαλαξία βρίσκεται το νεφέλωμα της Ταραντούλας (ή 30 Doradus) που αποτελεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων στη γαλαξιακή μας κοινότητα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1558593/revegion-protochronias-gia-to-hubble-me-kosmika-pyrotechnimata-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

To Hubble εντόπισε γαλαξιακά μαργαριτάρια.

Στην εικόνα μια γαλαξιακή ουρά νεαρών άστρων ενός γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 173 εκατ. έτη φωτός από τη Γη. πηγή φωτό. (NASA/ESA/STScI/Jayanne English (University of Manitoba))

Εικόνα από ένα εκπληκτικό κοσμικό φαινόμενο.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε καταπληκτικές εικόνες από υπέρλαμπρα αστρικά σμήνη που μοιάζουν όπως είπαν οι επιστήμονες που είδαν τις εικόνες αυτές για πρώτη φορά με κοσμικές «χορδές μαργαριταριών». Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε εικόνες 425 τέτοιων αστρικών σμηνών τα οποία μοιάζουν με μακριές ουρές γαλαξιών. Στην πραγματικότητα είναι ένα κοσμικό φαινόμενο που δημιουργείται από τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις σπειροειδών γαλαξιών όπως είναι ο δικός μας γαλαξίας, οι οποίοι έχουν βρεθεί σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους.Το Hubble παρατήρησε 12 σπειροειδείς γαλαξίες σε διάφορες περιοχές του Σύμπαντος που βρίσκονται ανά ομάδες σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Επειδή οι σπειροειδείς βραχίονες περιέχουν μεγάλες ποσότητες αερίου και σκόνης, όταν τραβιούνται προς τα έξω για να σχηματίσουν μια λεγόμενη παλιρροϊκή ουρά, αυτό το αέριο και η σκόνη αναδεύονται. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να πυροδοτήσει μαζική αστρογένεση. Ως εκ τούτου, οι παλιρροϊκές ουρές μπορούν να γίνουν οι πιο έντονες περιοχές σχηματισμού άστρων σε έναν γαλαξία.«Είναι έκπληξη να βλέπεις τόσο πολλά νεαρά αντικείμενα σε αυτές τις ουρές. Μας λέει πολλά για την αποτελεσματικότητα του σχηματισμού αστρικών σμηνών. Με τις παλιρροϊκές ουρές θα δημιουργηθούν νέες γενιές αστεριών που διαφορετικά θα μπορούσαν να μην υπήρχαν» λέει ο Μάικλ Ρόντρακ, του Randolph-Macon College στη Βιρτζίνια, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα αποτελέσματα της μελέτης των εικόνων στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1587907/to-hubble-entopise-galaxiaka-margaritaria/

[Δροσος Γεωργιος]

Απέραντο (αστρικό) γαλάζιο στο φακό του Hubble.

Το σφαιρωτό σμήνος NGC 2298. πηγή φωτό (ASA, ESA, G. Piotto (Universita degli Studi di Padova), and A. Sarajedini (Florida Atlantic University); Processing: Gladys Kober (NASA/Catholic University of America))

Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε άλλη μια εκπληκτική εικόνα από ένα σφαιρωτό σμήνος.Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαθέτει όργανα που εντοπίζουν σφαιρωτά σμήνη και μπορούν να καταγράφουν εντυπωσιακές εικόνες από αυτά. Το Hubble εντόπισε, φωτογράφισε και συνέλεξε στοιχεία από το σφαιρωτό σμήνος NGC 2298 σε υπεριώδες, ορατό και εγγύς υπέρυθρο φως.

Αυτές οι πολύτιμες πληροφορίες βοηθούν τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα πώς συμπεριφέρονται τα σφαιρικά σμήνη, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικών κινήσεων, των τροχιών και της εξέλιξης των άστρων τους.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1591464/aperanto-astriko-galazio-sto-fako-toy-hubble/

[Δροσος Γεωργιος]

Το Hubble αποκαλύπτει εργοστάσιο παραγωγής σούπερ άστρων στο γαλαξία μας (βίντεο)

Η εντυπωσιακή εικόνα της περιοχής αστρογένεσης που κατέγραψε το Hubble. πηγή φωτό (ESA/Hubble & NASA, R. Fedriani, J. Tan)

To διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε εικόνες μια περιοχή εντυπωσιακής αστρογένεσης.Αυτή η εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA/ESA είναι γεμάτη χρώματα και δραστηριότητα. Πρόκειται για μια περιοχή σχηματισμού άστρων γνωστή ως IRAS 16562-3959, η οποία βρίσκεται περίπου 5,900 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Σκορπιού.

Παρατηρήσεις από την κάμερα Wide Field Camera 3του Hubble συνθέτουν αυτήν την εικόνα. Η λεπτομερής απόχρωση του χρώματός του είναι το αποτέλεσμα τεσσάρων ξεχωριστών φίλτρων από εξαιρετικά εξειδικευμένο υλικό που επιτρέπουν να περάσουν πολύ συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός σε κάθε παρατήρηση. Αυτό είναι χρήσιμο επειδή ορισμένα μήκη κύματος φωτός μπορούν να μας πουν για τη σύνθεση, τη θερμοκρασία και την πυκνότητα της περιοχής που κοιτάζει το τηλεσκόπιο.Tο IRAS 16562-3959 πιθανότατα φιλοξενεί ένα τεράστιο αστέρι που βρίσκεται ακόμη στη διαδικασία σχηματισμού και έχει καταφέρει ήδη να αποκτήσει μάζα περίπου 30 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. Οι σκουρόχρωμες περιοχές φαίνονται έτσι επειδή υπάρχει τόσο πολύ κοσμική σκόνη που εμποδίζει το φως να περάσει. Ωστόσο στο εγγύς υπέρυθρο φως εμφανίζεται ένας ισχυρός πίδακας από τον τεράστιο πρωτοαστέρα.

Εικόνες πολλαπλών μηκών κύματος όπως αυτή η απίστευτη σκηνή του Hubble μάς βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα πώς σχηματίζονται τα πιο ογκώδη και φωτεινά άστρα στο γαλαξία μας.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1593536/to-hubble-apokalyptei-ergostasio-paragogis-soyper-astron-sto-galaxia-mas-vinteo/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Το Hubble είδε το πρώτο φως νεογέννητων άστρων (βίντεο)

πηγή φωτό. (NASA, ESA, and K. Stapelfeldt (NASA JPL); Image Processing: Gladys Kober (NASA/Catholic University of America)) Η εικόνα που κατέγραψε από τα νεογέννητα άστρα το Hubble

Μια ακόμη πολύ σημαντική παρατήρηση του αρχαιότερου διαστημικού τηλεσκοπίου.Μπορεί το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb να κερδίζει εδώ και περίπου δύο χρόνια τα φώτα της δημοσιότητας με τις συνεχείς εντυπωσιακές εικόνες και ανακαλύψεις του από τα πέρατα του Σύμπαντος όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble συνεχίζει απρόσκοπτα μετά από σχεδόν 35 χρόνια λειτουργίας να ρίχνει φως σε ότι συμβαίνει στο Διάστημα παρέχοντας πολύτιμες υπηρεσίες στους επιστήμονες.Η NASA δημοσίευσε μια νέα πολύ σημαντική παρατήρηση του Hubble το οποίο κατέγραψε εικόνες και δεδομένα από μια περιοχή που γεννιούνται νέα άστρα. Το τηλεσκόπιο κατέγραψε μάλιστα το φως που εκπέμπουν πρωτοαστέρες, άστρα που βρίσκονται εμβρυική κατάσταση. Το Hubble κατέγραψε πίδακες που αναδύονται από το κουκούλι ενός νεοσχηματιζόμενου άστρου για να εκτοξευθούν στο Διάστημα περνώντας μέσα από το αέριο και τη σκόνη ενός λαμπρού νεφελώματος.

Το κοσμικό προφίλ

Το FS Tau είναι ένα αστρικό σύστημα που αποτελείται από το FS Tau A, το φωτεινό αντικείμενο που μοιάζει με άστρο κοντά στο κέντρο της εικόνας, και το FS Tau B (Haro 6-5B), το φωτεινό αντικείμενο στα άκρα δεξιά που καλύπτεται από μια σκοτεινή κάθετη λωρίδα σκόνης. Τα νεαρά αντικείμενα περιβάλλονται από απαλά φωτιζόμενο αέριο και σκόνη αυτού του αστρικού μαιευτηρίου. Το σύστημα υπολογίζεται ότι έχει ηλικία 2,8 εκατομμυρίων ετών που είναι πολύ νέο για ένα αστρικό σύστημα. Συγκριτικά ο Ήλιος έχει ηλικία περίπου 4,6 δισεκατομμυρίων ετών και εκτιμάται ότι έχει άλλα περίπου πέντε δισ. έτη ζωής.Το FS Tau B ανήκει στην κατηγορία των πρωτοαστέρων. Περιβάλλεται από έναν πρωτοπλανητικό δίσκο που περιέχει σκόνη και αέρια και αναλόγως των συνθηκών που επικρατούν στο άστρο και το κοσμικό περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται ο δίσκος αυτός μπορεί να δημιουργήσει πλανήτες. Σύμφωνα με τους ειδικούς που μελετούν τα διαθέσιμα δεδομένα το FS Tau B είναι πιθανόν να γίνει αστέρας T Tauri, ένας τύπος νεαρού μεταβλητού αστρου που δεν έχει ξεκινήσει ακόμη την πυρηνική σύντηξη αλλά αρχίζει να εξελίσσεται σε ένα άστρο με καύσιμα υδρογόνου παρόμοιο με τον Ήλιο μας.Οι πρωτοαστέρες λάμπουν με τη θερμική ενέργεια που απελευθερώνεται καθώς καταρρέουν τα νέφη αερίου από τα οποία σχηματίζονται και από τη συσσώρευση υλικού από το κοντινό αέριο και τη σκόνη. Τα μεταβλητά αστέρια είναι μια κατηγορία άστρων των οποίων η φωτεινότητα αλλάζει αισθητά με την πάροδο του χρόνου. Το FS Tau A είναι το ίδιο ένα δυαδικό σύστημα T Tauri, που αποτελείται από δύο άστρα που περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο.

Τα φαινόμενα

Είναι γνωστό ότι οι πρωτοαστέρες εκτοξεύουν ταχέως κινούμενα ρεύματα που μοιάζουν με στήλες ενεργοποιημένου υλικού που ονομάζονται πίδακες, και το FS Tau B παρέχει ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού του φαινομένου. Ο συγκεκριμένος πρωτοαστέρας είναι  πηγή ενός ασυνήθιστου ασύμμετρου πίδακα διπλής όψης, ορατό στις εικόνες με μπλε χρώμα. Η ασύμμετρη δομή του μπορεί να προκύπτει από τη διαφορά στους ρυθμούς με τους οποίους η μάζα αποβάλλεται από το αντικείμενο.Το FS Tau B ταξινομείται επίσης ως αντικείμενο Herbig-Haro. Τα αντικείμενα Herbig–Haro σχηματίζονται όταν πίδακες ιονισμένου αερίου που εκτινάσσονται από ένα νεαρό αστέρι συγκρούονται με κοντινά σύννεφα αερίου και σκόνης με υψηλές ταχύτητες, δημιουργώντας φωτεινές δομές που μοιάζουν με νεφελώματα.Το FS Tau βρίσκεται στην περιοχή Taurus-Auriga, ένα σμήνος από σκοτεινά μοριακά σύννεφα που φιλοξενούν πολλά νεογέννητα και νεαρής ηλικίας άστρα περίπου 450 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Το Hubble έχει παρατηρήσει στο παρελθόν αυτήν την περιοχή, της οποίας η δραστηριότητα σχηματισμού άστρων την καθιστά μόνιμο στόχο για τους αστρονόμους. Το Hubble πήρε αυτές τις παρατηρήσεις ως μέρος μιας έρευνας για δίσκους σκόνης γύρω από νεαρά άστρα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1624316/to-hubble-eide-to-proto-fos-neogenniton-astron-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ενα εντυπωσιακό «χωράφι άστρων» εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (βίντεο)

Πρόκειται για σφαιρικό σμήνος σε γειτονικό γαλαξία

Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.

Οι εικόνες

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαθέτει όργανα που εντοπίζουν σφαιρωτά σμήνη και μπορούν να καταγράφουν εντυπωσιακές εικόνες από αυτά. Το Hubble εντόπισε, φωτογράφισε και συνέλεξε στοιχεία από το σφαιρωτό σμήνος NGC 1651 που βρίσκεται περίπου 162.000 έτη φωτός μακριά στον μεγαλύτερο και φωτεινότερο από τους δορυφόρους γαλαξίες του γαλαξία μας, το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου.Το σφαιρικό σμήνος διαμέτρου περίπου 120 ετών φωτός χαρακτηρίστηκε από την NASA που έκανε τη σχετική ανακοίνωση ως ένα «χωράφι με άστρα» και η αμερικανική διαστημική υπηρεσία εξηγεί πώς καταφέρνει να φωτογραφίζει τα σφαιρωτά σμήνη το Hubble και πώς αποτυπώνονται αυτά στις εντυπωσιακές εικόνες που δίνονται στη δημοσιότητα.

 

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1628847/ena-entyposiako-chorafi-astron-entopise-to-diastimiko-tileskopio-hubble-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Κοσμική οφθαλμαπάτη μετατρέπει άστρο σε προβολέα ενός γαλαξία.

Το άστρο βρίσκεται στην πραγματικότητα δεκάδες εκατ. έτη φωτός μακριά από το γαλαξία.

Αυτή η εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble παρουσιάζει τον NGC 3783 έναν φωτεινό σπειροειδή γαλαξία που απέχει περίπου 130 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Ο γαλαξίας δίνει επίσης το όνομά του στην ομώνυμη ομάδα γαλαξιών NGC 3783. Όπως τα σμήνη γαλαξιών, οι ομάδες γαλαξιών είναι κοσμικές δομές που συνδέονται με βαρύτητα. Τα σμήνη γαλαξιών διαθέτουν εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες γαλαξίες ενώ οι ομάδες γαλαξιών συνήθως δεν περιλαμβάνουν περισσότερους από πενήντα γαλαξίες. Η ομάδα γαλαξιών NGC 3783 περιέχει 47 γαλαξίες. Φαίνεται επίσης ότι βρίσκεται σε αρκετά πρώιμο στάδιο της εξέλιξής του, καθιστώντας το ένα ενδιαφέρον αντικείμενο προς μελέτη.

Η ψευδαίσθηση

Ενώ το επίκεντρο αυτής της εικόνας είναι ο σπειροειδής γαλαξίας NGC 3783, το μάτι έλκεται εξίσου από το πολύ φωτεινό αντικείμενο στο κάτω δεξιό μέρος αυτής της εικόνας. Αυτό είναι το άστρο HD 101274. Η προοπτική σε αυτήν την εικόνα κάνει το αστέρι και τον γαλαξία να μοιάζουν με στενούς συντρόφους, αλλά αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Το HD 101274 βρίσκεται μόλις περίπου 1.530 έτη φωτός από τη Γη, είναι περίπου 85,000 φορές πιο κοντά στον πλανήτη μας από τον γαλαξία NGC 3783.
https://www.naftemporiki.gr/techscience/1644867/kosmiki-ofthalmapati-metatrepei-astro-se-provolea-enos-galaxia/

[Δροσος Γεωργιος]

34 χρόνια από την εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Τριάντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 24/4/2024 από την εκτόξευση του θρυλικού διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA και της ESA.Για την 34η επέτειο από την εκτόξευση του θρυλικού διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, οι αστρονόμοι τράβηξαν ένα στιγμιότυπο του νεφελώματος Little Dumbbell Nebula, γνωστό και ως Messier 76, ή M76, που βρίσκεται σε απόσταση 3.400 έτη φωτός από τη Γη.Από την εκτόξευσή του το 1990 και μετά, το Hubble έχει πραγματοποιήσει 1,6 εκατομμύρια παρατηρήσεις σε πάνω από 53.000 αστρονομικά αντικείμενα. Μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί 44.000 επιστημονικές εργασίες από παρατηρήσεις του και μόνο το 2023 δημοσιεύθηκαν 1.056 εργασίες.Σε όλη τη διαδρομή του, το Hubble έχει αλλάξει την οπτική μας για το σύμπαν. Έχει τελειοποιήσει τις γνώσεις μας γύρω από την ηλικία του σύμπαντος και τον ρυθμό επέκτασής του. Οι εικόνες του σε βαθύ πεδίο έχουν καταστήσει δυνατό να δούμε σε απόσταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός αποκαλύπτοντας αρχαίους εφηβικούς γαλαξίες, τους οποίους μπορούμε να συγκρίνουμε με τον δικό μας γαλαξία.Για την 34η επέτειο η ESA και η NASA εξέδωσαν φωτογραφία με στιγμιότυπο του νεφελώματος Messier 76 (M76), που βρίσκεται 3.400 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Περσέα και αποτελεί αγαπημένο στόχο λήψης για τους ερασιτέχνες αστρονόμους. Το M76 ταξινομείται ως πλανητικό νεφέλωμα, ένα διαστελλόμενο κέλυφος από πυρακτωμένα αέρια που εκτοξεύθηκαν από ένα ετοιμοθάνατο ερυθρό γιγάντιο αστέρι. Το άστρο τελικά καταρρέει σε έναν εξαιρετικά πυκνό και καυτό λευκό νάνο.Το M76 αποτελείται από έναν δακτύλιο, που φαίνεται στην άκρη του ως κεντρική δομή ράβδου, και δύο λοβούς σε κάθε άνοιγμα του δακτυλίου. Πριν το άστρο σβήσει εκτίναξε το δακτύλιο από αέριο και σκόνη. Ο δακτύλιος πιθανότατα σμιλεύτηκε από τις επιδράσεις του άστρου που κάποτε είχε ένα συνοδό άστρο. Αυτό το υλικό που αποκολλήθηκε, δημιούργησε έναν παχύ δίσκο σκόνης και αερίου κατά μήκος του επιπέδου της τροχιάς του συνοδού αστεριού. Ο υποθετικός συνοδός αστέρας δεν φαίνεται στην εικόνα του Hubble και έτσι θα μπορούσε να έχει καταβροχθιστεί από τον κεντρικό αστέρα. Ο δίσκος θα ήταν η απόδειξη γι’ αυτό το γεγονός.Ο κύριος αστέρας καταρρέει για να σχηματίσει έναν λευκό νάνο, που μπορεί να φανεί ως μια ακίδα στο κέντρο του νεφελώματος. Αποκομμένοι από τον δίσκο δύο λοβοί θερμού αερίου διαφεύγουν από το πάνω και το κάτω μέρος της «ζώνης» κατά μήκος του άξονα περιστροφής του άστρου που είναι κάθετος στον δίσκο. Η θηριώδης υπεριώδης ακτινοβολία από το πολύ καυτό άστρο προκαλεί τη λάμψη των αερίων: το κόκκινο χρώμα προέρχεται από το άζωτο και το μπλε από το οξυγόνο.

 

 https://www.amna.gr/home/article/814247/34-chronia-apo-tin-ektoxeusi-tou-diastimikou-tileskopiou-Hubble – https://science.nasa.gov/missions/hubble/hubble-celebrates-34th-anniversary-with-little-dumbbell-nebula?utm_source=TWITTER&utm_medium=NASAHubble&utm_campaign=NASASocial&linkId=407643127

 

[Δροσος Γεωργιος]

Γέρασε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Βλάβη σε γυροσκόπιο επηρεάζει την ικανότητα του οργάνου να κλειδώνει στο στόχο.Σε τροχιά εδώ και 34 χρόνια, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έχει αρχίσει να δείχνει την ηλικία του. Στα τέλη του περασμένου μήνα, το θρυλικό τηλεσκόπιο τέθηκε αυτόματα σε κατάσταση αναμονής λόγω δυσλειτουργίας σε ένα γυροσκόπιο, μια συσκευή που κρατά το όργανο στο σωστό προσανατολισμό.Όπως ανακοίνωσε η NASA σε μια σπάνια συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης, η προβληματική συσκευή δεν μπορεί να επιδιορθωθεί από απόσταση και αναγκαστικά το Hubble θα λειτουργεί στο εξής με κάποιους περιορισμούς. Συγκεκριμένα, θα λειτουργεί μόνο με ένα γυροσκόπιο, ενώ ένα δεύτερο θα μείνει σε εφεδρεία και θα χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση νέας βλάβης.«Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πιθανότητα άνω του 70% να λειτουργεί τουλάχιστον ένα γυροσκόπιο έως το 2035» δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ο Πάτρικ Κρους του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA στο Μέριλαντ. «Οπότε δεν θεωρούμε ότι το Hubble βρίσκεται στο τέλος της ζωής του» διαβεβαίωσε.Το Hubble, το διαστημικό τηλεσκόπιο που έφερε επανάσταση στην αστρονομία, λειτουργούσε αρχικά με έξι γυροσκόπια, περιστρεφόμενους τροχούς που μπορούν να μετρούν δυνάμεις σε τρεις κατευθύνσεις. Χάρη σε αυτές τις συσκευές, το τηλεσκόπιο ήταν αρκετά σταθερό για να στοχεύει σε ένα σουβέρ από απόσταση άνω των 1.600 χιλιομέτρων.Όταν τεθεί εκ νέου σε πλήρη λειτουργία, κάτι που αναμένεται τον Ιούνιο, το Hubble θα χρησιμοποιεί άλλους αισθητήρες για να ελέγχει τη θέση του, μια πιο αργή διαδικασία που θα επηρεάσει τις παρατηρήσεις. «Θα χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να περνάμε από τον ένα στόχο στον άλλο και για να κλειδώνουμε σε αυτό τον στόχο» ανέφερε ο Κρους.Ακόμα, το τηλεσκόπιο θα δυσκολεύεται να παρατηρήσει αντικείμενα που κινούνται γρήγορα, όπως αστεροειδείς εντός της τροχιάς του Άρη, και δεν θα μπορεί να στρέφεται γρήγορα σε εφήμερα φαινόμενα όπως τα σουπερνόβα. Ακόμα, η λειτουργία με ένα γυροσκόπιο θα μικρύνει την περιοχή του ουρανού που μπορεί να παρατηρεί το Hubble από το 82% σε περίπου 40%.Στα 34 χρόνια της ζωής του το Hubble έχει αλλάξει πολλά γυροσκόπια –συνολικά 22 μεταφέρθηκαν στο τηλεσκόπιο στη διάρκεια εννέα αποστολών επιδιόρθωσης, από τις οποίες οι τελευταία πραγματοποιήθηκε το 2009. Η NASA έχει εξετάσει σχέδιο αποστολής της SpaceX για τη μεταφορά του Hubble σε υψηλότερη τροχιά, μέχρι στιγμής όμως δεν έχει σχέδια για νέα επισκευή.To Ηubble εκτοξεύτηκε το 1990 σε τροχιά ύψους περίπου 600 χιλιομέτρων, έκτοτε όμως έχει πέσει στα 540 χιλιόμετρα. Το ύψος αυτό μπορεί να ακούγεται μικρό, βρίσκεται όμως πέρα από τις ονομαστικές δυνατότητες των σκαφών που επιχειρούν σε χαμηλή γήινη τροχιά, συμπεριλαμβανομένων του Crew Dragon της SpaceX.

Φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA που λήφθηκε στις 19 Μαΐου 2009 

πηγή: https://www.in.gr/2024/06/05/in-science/space/hubble-gerasmeno-tileskopio-emeine-anapiro-alla-paramenei-energo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το «μονόφθαλμο» πλέον Hubble εισέβαλλε σε εντυπωσιακό εργοστάσιο παραγωγής άστρων του γαλαξία μας (βίντεο)

Μπορεί να διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής του και να έχουν σταματήσει εδώ και καιρό οι αποστολές συντήρησης του, μπορεί πρόσφατα οι μηχανικοί της NASA να το άφησαν να λειτουργεί με ένα μόλις γυροσκόπιο, το πιο βασικό όργανο προσανατολισμού ενός τηλεσκοπίου, αλλά το κυριολεκτικά επτάψυχο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δεν σταματά να εξερευνά το Σύμπαν και να καταγράφει εκπληκτικές εικόνες αποκαλύπτοντας εντυπωσιακά κοσμικά σκηνικά και φαινόμενα.Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εικόνα και δεδομένα που κατέγραψε το Hubble από ένα από τα πιο εντυπωσιακά νεφελώματα του γαλαξία μας. Το νεφέλωμα RCW 7 περίπου 5,300 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Πρύμνης.Τα νεφελώματα είναι περιοχές πλούσιες στις πρώτες ύλες που απαιτούνται για να σχηματιστούν νέα άστρα. Υπό την επίδραση της βαρύτητας, τμήματα αυτών των μοριακών νεφών καταρρέουν έως ότου συνενωθούν και σχηματίσουν τους αποκαλούμενους πρωτοαστέρες, την αρχική μορφή άστρων που αρχίσουν να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται σε κανονικά άστρα. Οι πρωτοαστέρες περιβάλλονται κατά βάση από περιστρεφόμενους δίσκους με υπολείμματα αερίου και σκόνης. Οι πρωτοαστέρες που σχηματίζονται στο RCW 7 είναι ιδιαίτερα ογκώδεις, εκπέμποντας ισχυρή ιονίζουσα ακτινοβολία και έντονους αστρικούς ανέμους που μετέτρεψαν το νεφέλωμα σε περιοχή H II.Οι περιοχές H II είναι γεμάτες με ιόντα υδρογόνου. Το H I αναφέρεται σε ένα κανονικό άτομο υδρογόνου, ενώ το H II είναι υδρογόνο που έχασε το ηλεκτρόνιο του καθιστώντας το ιόν, άτομο ή ομάδα ατόμων που φέρει ηλεκτρικό φορτίο. Η υπεριώδης ακτινοβολία από τα τεράστια πρωτοαστέρια διεγείρει το υδρογόνο στο νεφέλωμα, αναγκάζοντάς το να εκπέμπει φως που δίνει σε αυτό το νεφέλωμα την απαλή ροζ λάμψη του.

Τα φαινόμενα

Τα δεδομένα του Hubble σε αυτήν την εικόνα προήλθαν από τη μελέτη ενός τεράστιας μάζας πρωτοαστρικού δυαδικού συστήματος (δύο άστρα το ένα σε τροχιά γύρω από το άλλο) που ονομάζεται IRAS 07299-1651 το οποίο βρίσκεται ακόμα στο λαμπερό κουκούλι αερίου του στα κυρτωμένα νέφη στην κορυφή της εικόνας.Οι τεράστιοι πρωτοαστέρες σε αυτή την εικόνα είναι πιο λαμπροί στο υπεριώδες φως, αλλά εκπέμπουν επίσης άφθονο υπέρυθρο φως. Το μεγαλύτερο μήκος κύματος του υπέρυθρου φωτός του επιτρέπει να περάσει μέσα από μεγάλο μέρος του αερίου και της σκόνης στο σύννεφο επιτρέποντας στο Hubble να το εντοπίσει και να το καταγράψει. Πολλά από τα μεγαλύτερα άστρα σε αυτήν την εικόνα είναι άστρα στο προσκήνιο που δεν αποτελούν μέρος του νεφελώματος. Αντίθετα, κάθονται ανάμεσα στο νεφέλωμα και το ηλιακό μας σύστημα.

 

Η δημιουργία μιας περιοχής H II σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για ένα μοριακό νέφος όπως το RCW 7. Μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια, η ακτινοβολία και οι άνεμοι από τα τεράστια αστέρια θα διασκορπίσουν σταδιακά το αέριο του νεφελώματος που θα βρει καταφύγιο σε άλλες περιοχές του γαλαξία δημιουργώντας νέα μοριακά νέφη όπου εκκινώντας ξανά τη διαδικασία γέννησης νέων άστρων.

Η εντυπωσιακή εικόνα του νεφελώματος RCW 7 που κατέγραψε το Hubble

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1696246/to-monofthalmo-pleon-hubble-eisevalle-se-entyposiako-ergostasio-paragogis-astron-toy-galaxia-mas-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

To Hubble εντόπισε «σφυγμό» σε γαλαξία που θεωρούσαμε νεκρό.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο διαπίστωσε τη γέννηση νέων άστρων σε αυτόν τον γαλαξία.

Μπορεί να φαίνεται χωρίς χαρακτηριστικά και μη συναρπαστικό με την πρώτη ματιά, αλλά οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στον ελλειπτικό γαλαξία Messier 105 δείχνουν ότι τα άστρα κοντά στο κέντρο του γαλαξία κινούνται πολύ γρήγορα.Οι αστρονόμοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτά τα αστέρια κινούνται γύρω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα με εκτιμώμενη μάζα 200 εκατομμυρίων Ήλιων. Αυτή η μαύρη τρύπα απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας καθώς καταναλώνει ύλη που πέφτει σε αυτήν, καθιστώντας το σύστημα έναν ενεργό γαλαξιακό πυρήνα που κάνει το κέντρο του γαλαξία να λάμπει πολύ πιο φωτεινά από το περιβάλλον του.Το Hubble εξέπληξε επίσης τους αστρονόμους αποκαλύπτοντας μερικά νεαρά άστρα και σμήνη στο Messier 105, έναν γαλαξία που πιστευόταν μέχρι σήμερα ότι είναι «νεκρός» και ανίκανος να σχηματίσει νέα άστρα. Οι αστρονόμοι πιστεύουν τώρα ότι το Messier 105 σχηματίζει περίπου ένα αστέρι σαν τον Ήλιο κάθε 10.000 χρόνια. Οι αστρονόμοι εντόπισαν επίσης τη δραστηριότητα σχηματισμού άστρων σε έναν τεράστιο δακτύλιο αερίου υδρογόνου που περικυκλώνει τόσο το Messier 105 όσο και τον πλησιέστερο γείτονά του, τον φακοειδή γαλαξία NGC 3384.Ανακαλύφθηκε το 1781, ο Messier 105 βρίσκεται περίπου 30 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Λέοντα και είναι ο λαμπρότερος ελλειπτικός γαλαξίας στην ομάδα γαλαξιών Λέων Ι.

Μια από τις εικόνες του Hubble από τον γαλαξία Messier 105

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1701375/to-hubble-entopise-sfygmo-se-galaxia-poy-theoroysame-nekro/

[Δροσος Γεωργιος]

Hubble.

Η παραπάνω εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δείχνει ένα εντυπωσιακό σμήνος άστρων σε απόσταση 210.000 έτη φωτός από μας, γνωστό ως NGC 346, Βρίσκεται στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, έναν από τους πιο κοντινούς γείτονες του Γαλαξία μας. Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται αυτό το αστρικό σμήνος. Όμως, η νέα εικόνα δείχνει το NGC 346 στο υπεριώδες φως, μαζί με κάποια δεδομένα ορατού φωτός.

πηγές: https://webbtelescope.org/contents/media/images/2024/134/01J5E841G3BC9FPQ90TNBVMEWG – https://science.nasa.gov/missions/hubble/hubble-captures-unique-ultraviolet-view-of-a-spectacular-star-cluster/

[Δροσος Γεωργιος]

To Hubble «ξετρύπωσε» ένα μακρινό εντυπωσιακό γαλαξιακό πυρήνα (βίντεο)

Οι εικόνες αποκαλύπτουν κοσμικά φαινόμενα που είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια λεπτομερή εικόνα του σπειροειδή γαλαξία IC 4709 που βρίσκεται περίπου 240 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό Τηλεσκόπιον. Το Hubble αποτυπώνει όμορφα το αχνό φωτοστέφανο και τον στροβιλιζόμενο δίσκο του που είναι γεμάτος με άστρα και ζώνες σκόνης. Ο γαλαξίας διατηρεί έναν ενεργό γαλαξιακό πυρήνα (AGN).Οι γαλαξίες που φιλοξενούν ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες ονομάζονται ενεργοί γαλαξίες. Στο κέντρο αυτών των γαλαξιών υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα η οποία συσσωρεύει μάζα και προκαλούνται διάφορα φαινόμενα μεγάλης φωτεινότητας.

Ο δίσκος αερίου

Στο κέντρο του IC 4709 φιλοξενείται μια τεράστια μαύρη τρύπα με μάζα 65 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Όπως αναφέρει η ανακοίνωση της NASA Ένας δίσκος αερίου περιστρέφεται γύρω τη μαύρη τρύπα και θερμαίνεται καθώς περιστρέφεται τροφοδοτώντας με ύλη την μαύρη τρύπα. Φτάνει σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες που εκπέμπει τεράστιες ποσότητες ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, από υπέρυθρη έως ορατή έως υπεριώδες φως και ακτίνες Χ. Μια λωρίδα σκοτεινής σκόνης μόλις ορατή στην εικόνα στο κέντρο του γαλαξία κρύβει τον ενεργό πυρήνα.

 

Η λωρίδα σκόνης εμποδίζει οποιαδήποτε εκπομπή ορατού φωτός από τον ίδιο τον πυρήνα. Ωστόσο η εικόνα του Hubble δίνει στους αστρονόμους μια λεπτομερή εικόνα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του πυρήνα και του γαλαξία. Αυτό είναι απαραίτητο για την κατανόηση των υπερμεγέθων μαύρων οπών σε γαλαξίες πολύ πιο απομακρυσμένους από τον IC 4709, όπου η καταγραφή τέτοιων λεπτών λεπτομερειών δεν είναι δυνατή.

Ο γαλαξίας IC 4709 όπως τον φωτογράφισε το Hubble.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1760519/to-hubble-xetrypose-ena-makrino-entyposiako-galaxiako-pyrina-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το Hubble κάνει γκρο πλαν σε υπέρλαμπρο γαλαξία που παράγει συνεχώς νέα άστρα (βίντεο)

Η παρατήρηση προσφέρει νέα στοιχεία για διάφορα κοσμικά φαινόμενα.

Ο υπέροχος γαλαξίας που εμφανίζεται σε αυτή την εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble είναι ο NGC 1559. Είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας που βρίσκεται στον αστερισμό Δίκτυο σε απόσταση περίπου 35 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Το λαμπρό φως που καταγράφεται στην τρέχουσα εικόνα προσφέρει πληθώρα πληροφοριών.Αυτή η εικόνα αποτελείται από δέκα διαφορετικές εικόνες Hubble, καθεμία από τις οποίες φιλτράρεται για να συλλέγει φως από ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος ή εύρος μηκών κύματος από το υπεριώδες έως το ορατό φως και στο φάσμα του κοντινού υπέρυθρου. Η σύλληψη ενός τόσο μεγάλου εύρους μηκών κύματος επιτρέπει στους αστρονόμους να μελετούν πληροφορίες σχετικά με πολλές διαφορετικές αστροφυσικές διεργασίες στο γαλαξία: ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι το κόκκινο φίλτρο 656 νανομέτρων που χρησιμοποιείται εδώ.

Τα ιονισμένα άτομα υδρογόνου εκπέμπουν φως σε αυτό το συγκεκριμένο μήκος κύματος, που ονομάζεται εκπομπή Η-άλφα. Νέα αστέρια που σχηματίζονται σε ένα μοριακό νέφος, που αποτελείται κυρίως από αέριο υδρογόνο, εκπέμπουν άφθονες ποσότητες υπεριώδους φωτός που απορροφά το σύννεφο, ιονίζοντας το αέριο υδρογόνο προκαλώντας το να λάμπει με φως τύπου Η-alpha. Η χρήση των φίλτρων του Hubble για την ανίχνευση μόνο του φωτός H-alpha παρέχει έναν αξιόπιστο τρόπο ανίχνευσης περιοχών σχηματισμού άστρων (που ονομάζονται περιοχές H II). Αυτές οι περιοχές είναι ορατές σε αυτήν την εικόνα με έντονη ερυθρό και ροζ απόχρωση που γεμίζουν τους σπειροειδείς βραχίονες του γαλαξία.

Ο γαλαξίας NGC 1559 λάμπει στο φακό του Hubble.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1772369/to-hubble-kanei-gkro-plan-se-yperlampro-galaxia-poy-paragei-synechos-nea-astra-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Δείτε εντυπωσιακές εικόνες από ένα αστρικό ηφαίστειο (βίντεο)

Ένα κοσμικό φαινόμενο που σπάνια παρατηρούν οι επιστήμονες.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες ονομάζουν «αστρικό ηφαίστειο». Οι εικόνες αποτυπώνουν τι συμβαίνει στο άστρο R Aquarii με βίαιες εκρήξεις να εκτοξεύουν ύλη γύρω από το άστρο. Ο όρος αστρικό ηφαίστειο διατυπώθηκε αφού το φαινόμενο φαίνεται να προκαλεί εκτόξευση ύλης με τρόπο ανάλογο όπως η λάβα εκτοξεύεται από το εσωτερικό της γης.Το R Aquarii δεν είναι ένα μεμονωμένο άστρο αλλά ένα συμβιωτικό μεταβλητό άστρο αποτελούμενο από έναν κόκκινο γίγαντα και έναν λευκό νάνο που περιφέρονται ο ένας γύρω από τον άλλο σε έναν αιώνιο κοσμικό χορό. Ο κόκκινος γίγαντας πάλλεται, με τη θερμοκρασία και τη φωτεινότητά του να αλλάζουν σε μια περίοδο 390 ημερών. Αυτό διασταυρώνεται με την 44χρονη τροχιακή περίοδο του λευκού νάνου. Όταν ο λευκός νάνος αρχίζει να κλείνει μέσα στον κόκκινο γίγαντα, απορροφά μέρος του αερίου του μέσω της βαρύτητας και συσσωρεύει τον δίσκο γύρω του μέχρι να καταρρεύσει και να εκραγεί, πετώντας πίδακες υλικού. Τότε ο κύκλος ξεκινά ξανά.«Αυτό το ξέσπασμα εκτοξεύει ισχυρούς πίδακες που φαίνονται ως νήματα που εκτοξεύονται από το δυαδικό σύστημα, σχηματίζοντας βρόχους και ίχνη καθώς το πλάσμα αναδύεται με τη μορφή σερπαντίνων. Το πλάσμα συστρέφεται από τη δύναμη της έκρηξης και διοχετεύεται προς τα πάνω και προς τα έξω από ισχυρά μαγνητικά πεδία. Η εκροή φαίνεται να λυγίζει πίσω στον εαυτό της σε ένα σπειροειδές σχέδιο. Τα νήματα λάμπουν στο ορατό φως επειδή ενεργοποιούνται από την ακτινοβολία με φυσαλίδες από το αστρικό δίδυμο που είναι το R Aquarii» αναφέρουν οι επιστήμονες που ελέγχουν τη λειτουργία του Hubble.Το νεφέλωμα γύρω από το δυαδικό άστρο είναι γνωστό ως Cederblad 211 και μπορεί να είναι το κατάλοιπο μίας αστρικής έκρηξης σουπερνόβα.

 

Στιγμιότυπο από το φαινόμενο του αστρικού ηφαιστείου που κατέγραψε το Hubble.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1798909/deite-entyposiakes-eikones-apo-ena-astriko-ifaisteio-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Πώς ο Σούπερμαν βοήθησε στην εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Χάμπλ.

Πολύ πριν τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εμφανίστηκε στο διάσημο κόμικ με πρωταγωνιστή τον Σούπερμαν.Το εξώφυλλο του τεύχους Action Comics Νο. 419 όπου Σούπερμαν συμμετείχε σε ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα στην ιστορία της διαστημικής επιστήμης.Στην πρώτη σελίδα του τεύχους 419 που κυκλοφόρησε το 1972, ο δημοσιογράφος Κλαρκ Κεντ, το άλλο πρόσωπο του Σούπερμαν, καλύπτει την τοποθέτηση σε τροχιά γύρω από τη Γη του Μεγάλου Διαστημικού Τηλεσκοπίου της NASA, ενώ βρίσκεται στο διαστημικό λεωφορείο που το μεταφέρει:«Βρίσκομαι σε τροχιά με το Μεγάλο Διαστημικό Τηλεσκόπιο της NASA, το LST. Εδώ, πολύ πάνω από την θολούρα της ατμόσφαιρας, οι αστρονόμοι θα έχουν μια κρυστάλλινη καθαρή θέαση των άστρων και των πλανητών», λέει ο Κλαρκ Κεντ (το alter ego του Σούπερμαν) στην πρώτη σελίδα του Action Comics Νο. 419.Το Μεγάλο Διαστημικό Τηλεσκόπιο (LST) που αναφέρεται στο κόμικ είναι η αρχική ονομασία του διαστημικού τηλεσκοπίου Χάμπλ.Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα: πώς γίνεται ένα τεύχος κόμικ-σούπερμαν του 1972 να αναφέρεται στο Χάμπλ που τέθηκε σε τροχιά με τη βοήθεια διαστημικού λεωφορείου το 1990;Υπάρχει απάντηση. Η NASA είχε αναπτύξει σχέδια για αυτό που αποκαλούσε Μεγάλο Διαστημικό Τηλεσκόπιο (μετέπειτα Χάμπλ) από τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Είχε ήδη εκτοξεύσει με επιτυχία το πρώτο της επιτυχημένο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Orbiting Astronomical Observatory 2 (OAO-2), το 1968. Ταυτόχρονα προχωρούσαν οι μελέτες για ένα μεγαλύτερο και ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.Ο Pete Simmons, ο τότε διευθυντής της διαστημικής αστρονομίας στην Grumman Aerospace Corporation (τώρα Northrop Grumman), ο οποίος είχε εργαστεί στο παρελθόν για το τηλεσκόπιο OAO-2, ανέλαβε την πρόκληση να πείσει το κοινό – και το Κογκρέσο – ότι άξιζε να ξοδευτούν χρήματα για ένα Μεγάλο Διαστημικό Τηλεσκόπιο. Κάποια μέρα που ο Simmons ταξίδευσε με ένα αεροπλάνο προς τη Νέα Υόρκη είδε ένα παιδί στην διπλανή του θέση να διαβάζει ένα κόμικ για τον Σούπερμαν. Τότε του ήρθε η ιδέα να προωθήσει την ιδέα του διαστημικού τηλεσκοπίου χρησιμοποιώντας τον Σούπερμαν.Προσκάλεσε τους ανθρώπους της DC Comics στα εργαστήρια Grumman και τους έδειξε μοντέλα του Μεγάλου Διαστημικού Τηλεσκοπίου (LST), και τους έπεισε ότι έπρεπε να παρουσιάσουν το τηλεσκόπιο σε μια ιστορία του Σούπερμαν. Το αποτέλεσμα ήταν το τεύχος Action Comics Νο. 419. Και όταν έφτασε στην Ουάσιγκτον για να εξασφαλίσει κρατική χρηματοδότηση έδωσε σε κάθε μέλος του Κογκρέσου ένα αντίγραφο αυτού του κόμικ του Σούπερμαν για να δείξει ότι η ιδέα του LST είναι αρκετά δημοφιλής.Ο Σούπερμαν δεν επηρέασε άμεσα την απόφαση της επιτροπής του Κογκρέσου, αφού η χρηματοδότηση του LST εγκρίθηκε τελικά πέντε χρόνια μετά, το 1977. Και δεκατρία χρόνια αργότερα, το Μεγάλο Διαστημικό Τηλεσκόπιο, με το νέο όνομα Xαμπλ, τέθηκε σε τροχιά με τη βοήθεια του διαστημικού λεωφορείου Ντισκάβερι. Έκτοτε, λειτουργεί για περισσότερες από τρεις δεκαετίες και ήταν το πρώτο παρατηρητήριο που ανίχνευσε στοιχεία από το πρώιμο σύμπαν, απεικόνισε την επιφάνεια ενός άστρου εκτός από τον ήλιο, επιβεβαίωσε την παρουσία υπερμεγέθων μαύρων τρυπών και γενικότερα μας αποκάλυψε πολυάριθμες εντυπωσιακές εικόνες αστρονομικών αντικειμένων. Και οφείλει την ύπαρξή του, περισσότερο στη σκληρή δουλειά και το πάθος ανθρώπων όπως ο Simmons, παρά σε οποιονδήποτε φανταστικό υπερήρωα σαν τον Σούπερμαν.

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: https://www.scientificamerican.com/article/how-superman-helped-launch-the-hubble-space-telescope/

Δείτε την πιο πρόσφατη εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ:

Εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble που απεικονίζει το δυαδικό αστρικό σύστημα R Aquarii και το νεφέλωμα Cederblad 211. Βρίσκονται σε απόσταση 710 έτη φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Υδροχόου. Η εικόνα δημοσιεύθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2024.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε την εξέλιξη του R Aquarii από το 2013 έως το 2023, όπως την κατέγραψε το γερασμένο, αλλά ακόμα μάχιμο διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ:

 

https://physicsgg.me/2024/11/03/πώς-ο-σούπερμαν-βοήθησε-στην-εκτόξευσ/

[Δροσος Γεωργιος]

To Hubble φωτογράφησε ένα γαλαξία… φωτορυθμικών.

H NASA δημοσίευσε μια εντυπωσιακή εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από το γαλαξία NGC 1672, έναν σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 49 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.Σε αυτό το γαλαξία υπάρχει ένα διαρκές φεστιβάλ φωτός από διαφόρων ειδών κοσμικά αντικείμενα και δομές. Όπως κάθε σπειροειδής γαλαξίας, λαμπερά αστέρια γεμίζουν τον δίσκο του, δίνοντας στον γαλαξία μια όμορφη λάμψη. Όμως κατά μήκος των δύο μεγάλων βραχιόνων του, φυσαλίδες αερίου υδρογόνου λάμπουν σε ένα εντυπωσιακό κόκκινο φως που τροφοδοτείται από την ακτινοβολία από βρεφικής ηλικίας άστρα που κρύβονται πίσω από το πέπλο υδρογόνου.Κοντά στο κέντρο του γαλαξία υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα θεαματικά άστρα ενσωματωμένα σε έναν δακτύλιο καυτού αερίου. Αυτά τα νεογέννητα και εξαιρετικά καυτά άστρα εκπέμπουν ισχυρές ακτίνες Χ. Πιο κοντά, στο κέντρο του γαλαξία, βρίσκεται μια ακόμη πιο φωτεινή πηγή ακτίνων Χ, ένας ενεργός γαλαξιακός πυρήνας. Αυτή η μονάδα παραγωγής ενέργειας ακτίνων Χ κάνει τον NGC 1672 έναν γαλαξία Σίφερτ.Οι γαλαξίες Σίφερτ αποτελούν ένα τύπο γαλαξιών (ως επί το πλείστον σπειροειδών ή ραβδωτών σπειροειδών γαλαξιών) που περιλαμβάνουν έναν εξαιρετικά λαμπρό μικρό πυρήνα, ο οποίος μπορεί μερικές φορές να ξεπερνά σε φωτεινότητα ολόκληρο τον περιβάλλοντα γαλαξία. Πρόκειται για έναν τύπο ενεργού γαλαξία που ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου Καρλ Σίφερτ ο οποίος μελέτησε τα αντικείμενα αυτά τη δεκαετία του 1940 περιγράφοντας για πρώτη φορά γαλαξίες αυτού του τύπου το 1943.

Τα «φώτα» λάμπουν στον εικονιζόμενο γαλαξία NGC 1672.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1826478/to-hubble-fotografise-ena-galaxia-fotorythmikon/

[Δροσος Γεωργιος]

Το Hubble φωτογράφισε έναν… top model σπειροειδή γαλαξία του Σύμπαντος (βίντεο)

Πρόκειται για ένα γαλαξία με εξαιρετικά ενδιαφέροντα κοσμικά χαρακτηριστικά και φαινόμενα.

Η NASA δημοσιεύει μια νέα εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρουσιάζει σε όλη του την δόξα τον σπειροειδή γαλαξία NGC 5643, ο οποίος βρίσκεται περίπου 40 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό του Λύκου.Ο NGC 5643 διαθέτει δύο γιγάντιους εντυπωσιακούς σπειροειδείς βραχίονες. Τα φωτεινά μπλε άστρα ξεχωρίζουν στους σπειροειδείς βραχίονες του γαλαξία, μαζί με τα «δαντελωτά» κοκκινοκαφέ νέφη σκόνης και τις ροζ περιοχές γέννησης νέων άστρων.Όσο συναρπαστικός κι αν εμφανίζεται ο γαλαξίας σε ορατά μήκη κύματος, μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του NGC 5643 είναι αόρατα στο ανθρώπινο μάτι. Οι εικόνες υπεριώδους και ακτίνων Χ και τα φάσματα του NGC 5643 δείχνουν ότι ο γαλαξίας φιλοξενεί έναν ενεργό και ιδιαίτερα φωτεινό γαλαξιακό πυρήνα που τροφοδοτείται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα.Όταν μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα παγιδεύει αέριο από το περιβάλλον της, το αέριο συλλέγεται σε έναν δίσκο που θερμαίνεται έως και εκατοντάδες χιλιάδες βαθμούς. Το υπερθερμασμένο αέριο λάμπει έντονα σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, αλλά ιδιαίτερα σε μήκη κύματος ακτίνων Χ.

 

Ωστόσο, ο ενεργός γαλαξιακός πυρήνας του NGC 5643 δεν είναι η φωτεινότερη πηγή ακτίνων Χ στον γαλαξία. Ερευνητές που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο XMM-Newton ανακάλυψαν ένα ακόμα πιο φωτεινό αντικείμενο που εκπέμπει ακτίνες Χ, που ονομάζεται NGC 5643 X-1, στα περίχωρα του γαλαξία.Τι θα μπορούσε να είναι πιο ισχυρή πηγή ακτίνων Χ από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα; Παραδόξως, η απάντηση φαίνεται να είναι μια πολύ μικρότερη μαύρη τρύπα. Ενώ η ακριβής ταυτότητα του NGC 5643 X-1 είναι άγνωστη, τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για μια μαύρη τρύπα με μάζι περίπου 30 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Κλειδωμένη σε έναν τροχιακό κοσμικό χορό με ένα συνοδό αστέρι η μαύρη τρύπα παγιδεύει αέριο από τον αστρικό σύντροφό της, δημιουργώντας έναν υπερθερμασμένο δίσκο που ξεπερνά σε λάμψη τον γαλαξιακό πυρήνα του NGC 5643.

Η εντυπωσιακή εικόνα του γαλαξία NGC 5643. πηγή φωτό. (ESA/Hubble & NASA, A. Riess, D. Thilker, D. De Martin (ESA/Hubble), M. Zamani (ESA/Hubble))

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1856859/to-hubble-fotografise-enan-top-model-speiroeidi-galaxia-toy-sympantos-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Τι δουλειά έχει ένα γειτονικό στη Γη άστρο στο κέντρο ενός μακρινού γαλαξία; (βίντεο)

Εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατέγραψε το Hubble.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία από ένα κοσμικό φαινόμενο που δεν έχει αποτυπωθεί ξανά με αυτόν τον εντυπωσιακό και λεπτομερή τρόπο από κάποιο τηλεσκόπιο.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble φωτογράφισε τον σπειροειδή γαλαξία NGC 5530 που βρίσκεται σε απόσταση 40 εκατομμυρίων ετών φωτός στον αστερισμό του Λύκου και ταξινομείται στην κατηγορία των αποκαλούμενων «μπλεγμένων» σπειρών που σημαίνει ότι οι σπειροειδείς βραχίονες του είναι ασαφείς.
Πολλοί γαλαξίες φιλοξενούν μια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους και στην περίπτωση που αυτή είναι ενεργή δημιουργούν ένα περιβάλλον υψηλής φωτεινότητας. Στη φωτογραφία που κατέγραψε το Hubble η φωτεινή πηγή στο κέντρο του NGC 5530 δεν είναι μια ενεργή μαύρη τρύπα αλλά ένα υπέρλαμπρο άστρο.Όμως το άστρο αυτό δεν βρίσκεται στην πυκνή καρδιά του NGC 5530 αλλά είναι ένα γειτονικό στη Γη άστρο του δικού μας γαλαξία. Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση δέκα χιλιάδων ετών φωτός από τον πλανήτη μας. Αυτό το εκπληκτικό κοσμικό σκηνικό είναι αποτέλεσμα της ευθυγράμμισης του γαλαξία μας με το γαλαξία NGC 5530.

 

Το άστρο στο κέντρο του γαλαξία NGC 5530 είναι άστρο του δικού μας γαλαξία.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1939075/ti-doyleia-echei-ena-geitoniko-sti-gi-astro-sto-kentro-enos-makrinoy-galaxia-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Hubble: Ο πατριάρχης των διαστημικών τηλεσκοπίων έχει γενέθλια, έγινε 35 ετών (βίντεο)

Η λειτουργία του άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε και κατανοούμε το Σύμπαν.

Στις 24 Απριλίου του 1990 έγινε μια εκτόξευση που έφερε επανάσταση στην αστρονομία και γενικότερα στον τρόπο που βλέπουμε και γνωρίζουμε τον κόσμο του Διαστήματος. Το βάρους 11 τόνων και μήκους 43,5 μέτρων διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εγκατέλειψε την Γη και πήγε και εγκαταστάθηκε σε ένα σημείο 569 χλμ. μακριά από τον πλανήτη μας.Το τηλεσκόπιο της NASA που γιορτάζει σήμερα 35 έτη ζωής πήρε το όνομα του από τον αστρονόμο Εντουιν Χαμπλ που ανακάλυψε ότι το Σύμπαν διαστέλλεται βάζοντας τα θεμέλια για τη διατύπωση της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης. Η κατασκευή και εκτόξευσή του τηλεσκοπίου κόστισε 1,5 δισ. δολάρια.

 

«Το Hubble άνοιξε ένα νέο παράθυρο στο Σύμπαν όταν εκτοξεύτηκε πριν από 35 χρόνια. Οι εκπληκτικές εικόνες του ενέπνευσαν ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και τα δεδομένα πίσω από αυτές τις εικόνες αποκάλυψαν εκπλήξεις για τα πάντα, από τους πρώιμους γαλαξίες έως τους πλανήτες στο δικό μας ηλιακό σύστημα» δήλωσε ο Σον Ντομαγκάλ-Γκόλντμαν αναπληρωτής διευθυντής του Τμήματος Αστροφυσικής στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον.Είχε σχεδιαστεί με ορίζοντα λειτουργίας τα δέκα έτη όμως η NASA πραγματοποίησε πολλές επανδρωμένες αποστολές επισκευών και αναβαθμίσεων στο τηλεσκόπιο και έτσι συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτα μέχρι σήμερα. Η επιτυχής λειτουργία του Hubble οδήγησε στην κατασκευή αρκετών διαστημικών τηλεσκοπίων διαφόρων τύπων με αποκορύφωμα την εκτόξευση πριν από ένα χρόνο του ισχυρότερου και πιο προηγμένου διαστημικού τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος, το James Webb.

 

Κάποια από αυτά τα διαστημικά τηλεσκόπια ολοκλήρωσαν την αποστολή τους και δεν λειτουργούν πλέον αλλά το Hubble συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτα και να συναγωνίζεται ακόμη και το James Webb καταγράφοντας καθημερινά εντυπωσιακές εικόνες από γωνιά του Σύμπαντος κάνοντας νέες ανακαλύψεις ή ρίχνοντας φως σε διάφορα κοσμικά φαινόμενα.Το Hubble μεταδίδει κάθε εβδομάδα περί τα 120 GB δεδομένων, ποσότητα που ισοδυναμεί με ένα ράφι γεμάτο βιβλία μήκους ενός χιλιομέτρου. Έχει καταγράψει δεκάδες χιλιάδες εικόνες διαστημικών σωμάτων και φαινομένων και ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο έχουν πραγματοποιήσει με βάση τα δεδομένα που έχει κάνει χιλιάδες ανακαλύψεις και μελέτες. Η αντοχή του Hubble υποχρεώνει τη NASA να αναβάλει συνεχώς την ημερομηνία που θα το βγάλει στη… σύνταξη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1948220/hubble-o-patriarchis-ton-diastimikon-tileskopion-echei-genethlia-egine-35-eton-vinteo/

Το επεξεργάστηκε Παρασκευή στις 09:05 AM ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα εκπληκτικό «μελίσσι» άστρων το δώρο του Hubble για τα γενέθλια του (βίντεο)

Μοναδική εικόνα από ένα μακρινό σφαιρωτό σμήνος.

Το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο της ανθρωπότητας, το Hubble, γιορτάζει 35 έτη ζωής και απρόσκοπτης προσφοράς στην εξερεύνηση του Σύμπαντος και όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες η NASA στα πλαίσιο του εορτασμού δημοσιεύει κάποιες από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες και ανακαλύψεις του τηλεσκοπίου. Μια από αυτές φέτος είναι η εικόνα του εντυπωσιακού σφαιρωτού σμήνους M72 που βρίσκεται σε απόσταση 50 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη.Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαθέτει όργανα που εντοπίζουν σφαιρωτά σμήνη και μπορούν να καταγράφουν εντυπωσιακές εικόνες από αυτά δυνατότητα που δεν έχουν στο ίδιο επίπεδο τα νεότερα διαστημικά τηλεσκόπια ούτε καν το πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος και μπορεί να βλέπει με λεπτομέρειες τα βάθη του Σύμπαντος, το James Webb.

 

Τα χρώματα στην εικόνα του M72 υποδεικνύουν ομάδες διαφορετικών τύπων άστρων. Τα μπλε άστρα είναι εκείνα που αρχικά είχαν μεγαλύτερη μάζα και έχουν φτάσει σε υψηλότερες θερμοκρασίες μετά την καύση μεγάλου μέρους του καυσίμου υδρογόνου τους. Τα φωτεινά κόκκινα αντικείμενα είναι άστρα μικρότερης μάζας που έχουν γίνει ερυθροί γίγαντες. Η μελέτη αυτών των διαφορετικών ομάδων βοηθά τους αστρονόμους να κατανοήσουν πώς σχηματίστηκαν αρχικά τα σφαιρικά σμήνη και οι γαλαξίες στους οποίους γεννήθηκαν.

Το σφαιρωτό σμήνος M72

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1948980/ena-ekpliktiko-melissi-astron-to-doro-toy-hubble-gia-ta-genethlia-toy-vinteo/