Ένα βίντεο που θα μας προβληματίσει όλους.

[Δροσος Γεωργιος]

Εϊμαι εγώ ο μόνος που το βλέπει έτσι, είμαι μήπως απλά ρομαντικός?

Οχι Efstathios

Υπάρχουν πια σε ολο τον πλανήτη εκατομμύρια ανθρωποι που κοιτάνε με δέος τον milky way,κοιτάνε τα αστρα και φαντάζονται προχωρημένους πολιτισμούς που εχουν επιλύσει τα εθνικιστικά και οικονομικά προβλήματα τους και ψάχνουν και αυτοι οπως και εμείς κατοικήσιμους πλανήτες,ψαχνουν να καταλάβουν την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη(μπορεί και να το εχουν πετύχει) και σκεφτονται πως θα αποκισουν το Γαλαξία τους.

Κοιτάνε τα λουλούδια τους και αγαπουν τα ζωα τους και αναρωτιουνται και αυτοι για την δημιουργία την δική τους και του Σύμπαντος.

Ολοι εμεις αποτελουμε πια μια ισχυρότατη κοινοτητα ανθρώπων με οράματα αδελφοσύνης και η παγκοσμιοποιηση της πληροφορίας και της επικοινωνιας μας φέρνει συνεχως πιο κοντα και μας κανει πιο ισχυρους.

Μικρή απόδειξη το τραγουδι του Κρις Χάντφιλντ «Space Oddity» οταν το ανέβασα στην Διαστημική Εξερευνηση ηταν στα περίπου 1.000.000 ανοιγματα.Τώρα εχει φτάσει στα 10.000.000.

[kkokkolis]

Έτσι μπράβο. Οι καλόπιστοι άνθρωποι τα βρίσκουν στο τέλος.

 

Να και ένα βίντεο που δε θα μας προβληματίσει καθόλου.

 

http://www.guardian.co.uk/science/video/2013/may/13/hadfield-david-bowie-space-oddity-video

 

Σε πρόλαβα. Αλλά εδώ δεν έκανε και τόση εντύπωση όση του αξίζει φαίνεται.

 

[csot]

Και λιγες πληροφορίες για το τραγούδι:

 

Από το πλήρες ρεπερτόριο του τραγουδιών David Bowie εκείνο που αξίζει να ξεχωρίσει είναι το ρηξικέλευθο τραγούδι με το λογοπαιχτικό τίτλο «Σπέις Όντιτι» (Μοναδικότητα του Διαστήματος), που ερμήνευσε και κυκλοφόρησε ο Μπάουι στις 11 Ιουλίου του 1969, πέντε ημέρες πριν από την εκτόξευση του Απόλλων 11. Ο τίτλος του παρωδεί την ταινία «2001: Σπέις Όντισι» (Οδύσσεια του Διαστήματος) του 1968, και ο Ντέιβιντ Μπακλ επεσήμανε πως οι στίχοι του σατιρίζουν το αποτυχημένο βρετανικό διαστημικό πρόγραμμα. Το τραγούδι αφηγείται την ιστορία του Ταγματάρχη Τομ, ένας πλασματικός αστροναύτης, ο οποίος αποκόπτει την επικοινωνία του με τη Γη και πλανάται στο Διάστημα. Το θέμα του, στην ουσία, είναι ότι πραγματεύεται το ανθρώπινο σφάλμα, ολισθήσεις και λάθη. Όταν το 1980, ο Μπάουι κυκλοφόρησε μια συνέχεια αυτού του επεισοδίου στο «Τέφρα και σκιά», όπου ο Ταγματάρχης Τομ άλλη μία φορά έρχεται σε επαφή με τη Γη, μεταδίδει ότι είναι χαρούμενος στο διάστημα και ο Έλεγχος Εδάφους καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για πρεζόνι...

[kkokkolis]

"Διαστημική Παραδοξότητα" θα το μετέφραζα εγώ, Χρήστο.

[Στρατος τσιβιρλης]

Καλησπέρα μαζί με τους floyd,o bowie για μένα είναι απ'τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες εδώ και πολλά χρόνια.

Το space oddity το έχουν χιλιοτραγουδήσει πολλοί και διάφοροι,αλλά αν είσαι κολλημένος με το original όλες οι εκτελέσεις από οποιονδήποτε άλλον σου ξινίζουν λίγο.Ο commander chris όμως το είπε καταπληκτικά το καταχάρηκα και μπράβο του και βλέποντας τον ολομόναχο στα πλάνα εκεί έξω στο διάστημα μου έδωσε την αίσθηση ότι ίσως τελικά ο bowie ήθελε να μιλήσει για τη διαστημική μοναχικότητα που νιώθει ο major tom(τη βγάζει σε κάποιους στίχους).

Συγχαρητήρια στο φίλο που το ανέβασε.