Σφαιρωτά Σμήνη.

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκε υπό διαμόρφωση σφαιρωτό σμήνος σε γαλαξιακό ζεύγος.

Μια εκπληκτική ανακάλυψη έκαναν ερευνητές στις ΗΠΑ. Χρησιμοποιώντας τα πανίσχυρα ραδιοτηλεσκόπια του αστεροσκοπείου ALMA στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια εντόπισαν ένα σφαιρωτό σμήνος εντελώς διαφορετικό από όσα γνωρίζουμε.

Τα σφαιρικά σμήνη που γνωρίζουμε έχουν ηλικία δισ. ετών και είναι γεμάτα άστρα μεγάλης λαμπρότητας.

Στο σφαιρωτό σμήνος που εντόπισαν οι ερευνητές τα άστρα βρίσκονται υπό… εκκόλαψη.

Δεν έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα άλλο σφαιρωτό σμήνος σε αυτή την εμβρυακή κατάσταση και όπως είναι ευνόητο η ανακάλυψη θα προσφέρει πολύτιμα στοιχεία στους επιστήμονες για αυτές τις κοσμικές δομές αλλά και γενικότερα για τις διεργασίες γέννηση άστρων σε μαζική κλίμακα.

«Είναι σαν να ανακάλυπταν παλαιοντολόγοι ένα αβγό δεινοσαύρου το οποίο βρισκόταν στην τελική φάση εκκόλαψης και σύντομα θα έβγαινε μέσα από αυτό ένα δεινοσαυράκι» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές που δημοσιεύουν την ανακάλυψη τους στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal». Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο σφαιρωτό σμήνος που βρίσκεται στο γαλαξιακό ζεύγος Antennae υπάρχει κοσμική ύλη ικανή να παράξει περισσότερα από 50 εκ. άστρα σαν τον Ηλιο.

Στο κέντρο του γαλαξιακού ζεύγους Antennae (μεγάλη εικόνα) εντοπίστηκε μια περιοχή (μεσαία ένθετη εικόνα) στην οποία βρίσκεται το επίμαχο σφαιρωτό σμήνος που σημειώνεται μέσα στο τετράγωνο. Στην τρίτη εικόνα κάτω εικονίζεται το σφαιρωτό σμήνος στο οποίο θα ξεκινήσει σύντομα η μαζική παραγωγή άστρων.

Με τον όρο σφαιρωτό σμήνος (ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος) οι αστρονόμοι περιγράφουν μία σχετικώς πυκνή συγκέντρωση αστέρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρονται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόροι του. Οι αστέρες που αποτελούν τα σφαιρωτά σμήνη είναι ισχυρώς δεσμευμένοι από τη βαρύτητα του κάθε σμήνους, γεγονός που δίνει στα σμήνη αυτά το σφαιρικό τους σχήμα. Η μελέτη των σφαιρωτών αστρικών σμηνών είναι εξαιρετικά σημαντική για να συνθέσουν οι επιστήμονες το παζλ των κοσμικών διεργασιών που οδήγησαν στη μαζική παραγωγή άστρων στο πρώιμο Σύμπαν, η οποία σηματοδότησε τη δημιουργία των γαλαξιών.

Οι γαλαξίες Antennae αποτελούν τα τελευταία χρόνια ένα από τους αγαπημένους στόχους των επιστημόνων. Πρόκειται για ένα ζεύγος γαλαξιών το κωδικό όνομα των οποίων είναι NGC 4038/4039. Βρίσκονται σε απόσταση 62 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και είναι σε προχωρημένο στάδιο συγχώνευσης. Οι βαρυτικές δυνάμεις που ασκεί ο ένας γαλαξίας στον άλλον λόγω βαρύτητας έχουν δημιουργήσει δύο βραχίονες που εκτείνονται σε τεράστιες αποστάσεις και δημιουργούν ένα εντυπωσιακό γαλαξιακό σύμπλεγμα.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=702070

Το επεξεργάστηκε Ιανουάριος 31 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Σφαιρωτά σμήνη.

Αν και αρκετά άστρα γεννιούνται μεμονωμένα, εν τούτοις τα περισσότερα άστρα δημιουργούνται κατά ομάδες σχηματίζοντας σμήνη άστρων. Oταν ο Γαλαξίας μας ήταν ακόμη νέος και το διαθέσιμο υδρογόνο που είχε υπήρχε σε τεράστιες ποσότητες, τα πρωταρχικά του νεφελώματα δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες άστρα ταυτόχρονα σχηματίζοντας έτσι τα γνωστά σφαιρωτά σμήνη.

Σήμερα όμως τα νεφελώματα δεν είναι τόσο μεγάλα και σχηματίζουν πολύ λιγότερα άστρα στα λεγόμενα ανοικτά ή γαλαξιακά σμήνη άστρων. Σε γενικές γραμμές ένα ανοικτό σμήνος αποτελείται από 50 έως 500 συνολικά άστρα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να φτάνουν τις μερικές χιλιάδες. Ακόμη και αυτός ο ήλιος μας γεννήθηκε σ` ένα παρόμοιο σμήνος. Ένα τέτοιο ανοικτό σμήνος άστρων βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου και με την πίεση της ακτινοβολίας του έχει εκδιώξει σχεδόν εξ ολοκλήρου τα αέρια του νεφελώματος, από το οποίο γεννήθηκαν τα άστρα που το αποτελούν.

Είναι οι Πλειάδες, οι μυθικές κόρες του Ατλάντα και της Πλειόνης, γνωστότερες στο λαό μας με τ` όνομα "Πούλια". Το σμήνος αυτό αποτελείται από εκατοντάδες άστρα με ηλικία 100 μόνο εκατομμυρίων χρόνων, γι` αυτό άλλωστε γύρω τους διακρίνονται ακόμη και μερικά υπολείμματα του νεφελώματος απ` το οποίο γεννήθηκαν. Το κεντρικό και λαμπρότερο από τ` άστρα του σμήνους, η Αλκυόνη, βρίσκεται σε απόσταση 410 ετών φωτός και είναι 10 φορές πιο μεγάλο και 1.000 φορές πιο λαμπρό από τον Ήλιο μας.

Εντοπίστηκαν 96 αστρικά σμήνη μέσα σε κοσμική σκόνη

Πολλά αστέρια μαζί συνθέτουν γιγάντιες μορφές γνωστές ως αστρικά σμήνη τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των γαλαξιών. Θα πρέπει να έχουμε περίπου 30000 στο δικό μας γαλαξία αλλά έως τώρα έχουμε βρει μόνο 2500. Με τα νέα ευρήματα το σύνολο αυξάνεται κατά 2596.

Το τηλεσκόπιο VISTAVariables που χρησιμοποιεί υπέρυθρη τεχνολογία και στεγάζεται στο νότιο ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Panaral στη Χιλή, εντόπισε τα 96 νέα ανοιχτά σμήνη μέσα από πυκνή κοσμική σκόνη. Είναι ιδιαιτέρως δύσκολη η ανεύρεση αυτών των σμηνών καθώς αποτελούνται από νεαρά αστέρια με σχεδόν τη μισή μάζα του ηλίου εκπέμποντας μικρή ποσότητα φωτός και δημιουργούνται σε περιοχές όπου το φως μπλοκάρεται και απορροφάται από την κοσμική σκόνη.

Είναι δύσκολο να φανεί κάτι τέτοιο σε ορατά μήκη κύματος που γνωρίζουμε και έχουμε συνηθίσει και γι’ αυτό πρέπει να γίνεται χρήση τεράστιων υπέρυθρων τηλεσκοπίων ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα εντοπισμού. Τα 96 σμήνη αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη ανακάλυψη συσπειρώσεων που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής , ενώ υπάρχει ελπίδα πως η παρατήρηση του γαλαξία με το τηλεσκόπιο θα φέρει στην επιφάνεια πολλά περισσότερα συμπλέγματα.

Η περαιτέρω μελέτη σχετικά με την ηλικία, τη σύνθεση και τη δομή των σμηνών θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε περισσότερο την εξελικτική πορεία του γαλαξία μας.

Ο RadostinKurtev, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα αστρικά σμήνη δηλώνει: «βρήκαμε πως οι περισσότερες από τις ομάδες είναι πολύ μικρές με 10-20 αστέρια. Σε σύγκριση με τα τυπικά ανοιχτά σμήνη είναι πολύ αχνά και συμπαγή, η κοσμική σκόνη τα κάνει να φαίνονται 10000 με 100 εκατομμύρια φορές πιο θολά στο ορατό φως. Να γιατί ήταν τόσο καλά κρυμμένα.»

Η αναζήτηση θα επικεντρωθεί σε άλλες σκονισμένες περιοχές του γαλαξία μας όπου μπορεί να κρύβονται μικρές συστάδες άστρων.

Σφαιρικό Αστρικό Σμήνος

Το σφαιρωτό αστρικό σμήνος 47 Tucanae είναι ένα κόσμημα του νότιου ουρανού. Επίσης γνωστό ως NGC 104, περιπλανιέται στο φωτοστέφανο του Γαλαξία μας, μαζί με περίπου 200 άλλα σφαιρωτά σμήνη αστέρων.

Το δεύτερο λαμπρότερο σφαιρικό σμήνος (μετά το Ωμέγα Κενταύρου), όπως φαίνεται από τον πλανήτη Γη, βρίσκεται περίπου 13.000 έτη φωτός μακριά και μπορεί να εντοπιστεί με γυμνό μάτι κοντά στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου στον αστερισμό του Τουκάνα. Το πυκνό σμήνος αποτελείται από πολλά εκατομμύρια αστέρια σε ένα χώρο μόλις 120 έτη φωτός πλάτος. Τα κόκκινα αστέρια γίγαντες στις παρυφές του συμπλέγματος εύκολα ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κιτρινωπά αστέρια σε αυτό το αιχμηρό πορτρέτο. Στο σφαιρικό σμήνος 47 Tuc βρίσκονται επίσης εξωτικά δυαδικά αστρικά συστήματα ακτίνων-Χ.

Σφαιρωτά σμήνη

Σφαιρωτά σμήνη υπάρχουν τόσο στον δικό μας γαλαξία αλλά και σε πολλούς άλλους με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι τα άστρα τους είναι εκ των πρώτων που κάνουν την εμφάνιση τους σε έναν γαλαξία. Ομως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να βρουν στοιχεία για τον κοσμικό μηχανισμό της δημιουργίας αυτών των σμηνών αλλά και την επίδραση τους στην εξέλιξη των γαλαξιών στους οποίους βρίσκονται. Οι νέες εικόνες του Hubble αναμένεται να αποκαλύψουν νέα στοιχεία στους επιστήμονες που μελετούν αυτά τα σμήνη.

Το Κοντινότερο και Μεγαλύτερο Σφαιρωτό Σμήνος

Αυτή η τεράστια σφαίρα από αστέρια σχηματίστηκε πριν τον Ήλιο μας. Πολύ πριν η ανθρωπότητα εξελιχθεί, πριν οι δεινόσαυροι περιπλανηθούν στη Γη, ακόμη και πριν την ύπαρξη της ίδιας της Γης αυτή η αρχαία σφαίρα άστρων συμπυκνώθηκε και μπήκε σε τροχιά γύρω από το νεαρό Γαλαξία μας.

Από τα 200 περίπου σφαιρωτά σμήνη που υπάρχουν σήμερα, το Ωμέγα Κενταύρου είναι το μεγαλύτερο και περιέχει πάνω από δέκα εκατομμύρια αστέρια. Το Ωμέγα Κενταύρουείναι το φωτεινότερο σφαιρωτό σμήνος και με οπτικό μέγεθος 3,9 είναι ορατό στους νότιους παρατηρητές με γυμνό μάτι. Γνωστό επίσης ως NGC 5139, το Ωμέγα Κενταύρουβρίσκεται περίπου 18.000 έτη φωτός μακριά και έχει 150 έτη φωτός διάμετρο. Αντίθετα με πολλά άλλα σφαιρωτά σμήνη, τα αστέρια στο Ωμέγα Κενταύρου έχουν πολλές διαφορετικές ηλικίες και οι πολλές χημικές συνθέσεις σε αφθονία είναι ένδειξη ότι το σφαιρωτό σμήνος αστέρων έχει μια σύνθετη ιστορία στα 12 δισεκατομμύρια έτη ζωής του.

Μαύρες τρύπες «συγκατοικούν» σε αστρικά σμήνη

Καλλιτεχνική απεικόνιση της ανακάλυψης. Στη φωτογραφία απεικονίζονται οι δύο γειτονικές μαύρες τρύπες στο εσωτερικό του σφαιρικού σμήνους Μ22 οι οποίες ρουφάνε ύλη από τον δίσκο ύλης που

έχει δημιουργηθεί γύρω από ένα κοντινό τους άστρο. Η βίαιη κοσμική διεργασία δημιουργεί λαμπρούς πίδακες ύλης οι οποίοι εντοπίζονται από τα όργανα παρατήρησης.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες εντόπισαν την ύπαρξη δύο γειτονικών μελανών οπών στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, γεγονός που ανατρέπει την κρατούσα θεωρία.

Η ανατροπή της θεωρίας

Με τον όρο σφαιρωτό αστρικό σμήνος ή σφαιρωτό σμήνος περιγράφεται μια πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι είναι πιθανό να δημιουργηθούν μαύρες τρύπες στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, όμως οι δυναμικές αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται τις απομακρύνουν όλες από το σμήνος πλην μιας.

Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν εντόπισαν την παρουσία δύο μελανών οπών στο σφαιρικό αστρικό σμήνος Μ22 που βρίσκεται στον γαλαξία μας. Μάλιστα οι δύο μαύρες τρύπες γειτνιάζουν.

Το φαινόμενο

Σύμφωνα με τους ερευνητές οι δύο μαύρες τρύπες αυτή την χρονική περίοδο «ρουφάνε» κοσμική ύλη, κυρίως αέρια, η μάζα της οποίας είναι 10-20 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ηλιου. Η ανακάλυψη ανατρέπει πλήρως την κρατούσα θεωρία αφού σύμφωνα με τους ειδικούς αυτό σημαίνει ότι μπορεί στο εσωτερικό των σφαιρικών αστρικών σμηνών να συνυπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες.

Οι ειδικοί δεν μπορούν ακόμη να κάνουν κάποια εκτίμηση και αναφέρουν ότι μπορεί ένα σφαιρικό αστρικό σμήνος να φιλοξενεί πέντε μαύρες τρύπες αλλά ίσως να μπορεί να φιλοξενεί και εκατό. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Σφαιρωτό Σμήνος του Ηρακλέους

Το Μεσιέ 13 ή M13 (γνωστό και ως NGC 6205 και κάποιες φορές αποκαλείται Μεγάλο Σφαιρωτό Σμήνος Ηρακλή και Σφαιρωτό Σμήνος Ηρακλή) είναι ένα σφαιρωτό σμήνος σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός στον αστερισμό Ηρακλής. Είναι ένα από τα πιο γνωστά και αξιοσημείωτα σφαιρωτά σμήνη στο βόρειο ουράνιο ημισφαίριο.Το Μεσιέ 13 ανακαλύφθηκε από τον Έντμουντ Χάλλεϋ το 1714, ο οποίος ανέφερε ότι είναι ορατό με γυμνό μάτι σε μία καθαρή, ασέληνη νύκτα.Το 1974 στάλθηκε από το ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο ένα μήνυμα προς το Μ13 με σκοπό να επικοινωνήσει με πιθανή εξωγήινη ζωή. Ο λόγος που στάλθηκε στο Μ13 ήταν ότι εξαιτίας της υψηλότερης αστρικής πυκνότητας, οι πιθανότητες να εντοπιστεί ένας πλανήτης με ζωή με υψηλή νοημοσύνη είναι υψηλότερες. Αν και το μήνυμα εστάλει, το Μ13 δεν θα είναι σε εκείνη τη θέση όταν φτάσει. Η αποστολή του μηνύματος ήταν μία επίδειξη της τεχνολογίας και όχι μία πραγματική προσπάθεια να επικοινωνήσουμε.Το Μεσιέ 13 έχει διάμετρο περίπου 150 έτη φωτός και αποτελείται από πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άστρα. Έχει ηλικία περίπου 14 εκατομμύρια έτη. Το λαμπρότερο άστρο είναι ο μεταβλητός αστέρας V11 με φαινόμενο μέγεθος 11,95. Το πιο παράξενο μέλος του Μ13 είναι ένα νεαρό άστρο με φασματικό τύπο Β2. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι το άστρο παγιδεύτηκε βαρυτικά από το σμήνος.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΩΤΟΥ ΣΜΗΝΟΥΣ Μ13

ΤΑΞΗ:V

ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ:ΗΡΑΚΛΗΣ

ΑΠΟΚΛΙΣΗ;+36° 27′ 36.9″

ΑΠΟΣΤΑΣΗ:25.100 έτη φωτός

ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ:+5.8

ΦΑΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ:20’

ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Μάζα:1036

Ακτίνα84 έτη φωτός

Εκτιμώμενη ηλικία14 x 109 έτη

Άλλοι προσδιορισμοί NGC 6205

Το τηλεσκόπιο VISTA ανακαλύπτει νέα σφαιρωτά σμήνη στον Γαλαξία μας.

Δύο νέα σφαιρωτά σμήνη προστέθηκαν στον κατάλογο με τα 158 ήδη γνωστά σμήνη που βρίσκονται στον Γαλαξία μας. Ανακαλύφθηκαν σε εικόνες από το ερευνητικό τηλεσκόπιο VISTA στο αστεροσκοπείο Paranal του ESO, μέσω του προγράμματος Via Lactea (VVV). Η ίδια έρευνα αποκάλυψε και το πρώτο ανοικτό σμήνος που βρίσκεται πέρα από το κέντρο του Γαλαξία μας και παρέμενε αθέατο λόγω των αερίων και της σκόνης που καταλαμβάνουν αυτό το μέρος του Γαλαξία.Στην υπέρυθρη εικόνα από το VISTA ξεχωρίζει το σφαιρωτό σμήνος UKS 1 στην δεξιά πλευρά ενώ στην αριστερή πλευρά διακρίνεται με δυσκολία το νέο σφαιρωτό σμήνος VVV CL001. Η δεύτερη ανακάλυψη του VISTA είναι το σφαιρωτό σμήνος VVV CL002, το οποίο πιθανόν να είναι το πλησιέστερο σφαιρωτό σμήνος στο κέντρο του Γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις νέων σφαιρωτών σμηνών στον Γαλαξία μας είναι πολύ σπάνιες, με το τελευταίο να έχει ανακαλυφθεί το 2010 συμπληρώνοντας τον κατάλογο των ήδη γνωστών 158 σμηνών.

Οι ανακαλύψεις αυτές είναι οι πρώτες της έρευνας VISTA Variables in the Via Lactea (VVV) η οποία εξερευνά τα κεντρικά τμήματα του Γαλαξία μας στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος

Εκτός από τα σφαιρωτά σμήνη η έρευνα ανακάλυψε πολλά ανοικτά σμήνη τα οποία περιέχουν λιγότερα και πιο νέα σε ηλικία άστρα και είναι περισσότερα σε αριθμό από τα σφαιρωτά. Το νέο σμήνος VVV CL003 βρίσκεται πέρα από το κέντρο του Γαλαξία μας και σε απόσταση 15.000 ετών φωτός από αυτό και είναι το πρώτο που ανακαλύπτεται στην μακρινή πλευρά του Γαλαξία μας.

Τα σμήνη παρέμεναν αθέατα λόγω της μικρής φωτεινότητας τους, ενώ το πολύ φωτεινό (στο υπέρυθρο φως) UKS 1 είναι το πιο αμυδρό σφαιρωτό σμήνος στο ορατό φως. Λόγω της απορρόφησης του φωτός από την μεσοαστρική σκόνη και την μετάθεση του φάσματος τους προς το ερυθρό, τα αντικείμενα αυτά είναι ορατά μόνο στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος στο οποίο και ερευνά το τηλεσκόπιο VISTA (Visible and Infrared Survey Telescope for Astronomy)

Υπάρχει ένα ενδεχόμενο το σφαιρωτό σμήνος VVV CL001 να είναι βαρυτικά “δεμένο” με το UKS 1, αποτελώντας έτσι το πρώτο διπλό σφαιρωτό σμήνος, αλλά το πιθανότερο είναι η μικρή μεταξύ τους γωνιακή απόσταση, να οφείλεται απλώς στην γωνία θέασης των δύο σμηνών και η πραγματική μεταξύ τους απόσταση να είναι πολύ μεγάλη.

http://aristoteleioastronomia.weebly.com/sigmaphialphaiotarhoomegatau940-sigmamu942nueta.html

Το επεξεργάστηκε Ιανουάριος 31 ο Δροσος Γεωργιος

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Τα σφαιρωτά θεωρούνται πυρήνες νάνων γαλαξιών, λόγω της μεγάλη πυκνότητάς τους σε αστέρια. Το στρογγυλό σχήμα προδίδει μαζική δημιουγρία αστεριών (δεν παρατηρούμε δίσκους στα ασφαιρωτά, ούτε διαθέσμο μεσοαστρικό αέριο για την δημιουργία νέων αστεριών). Έχουμε ανακαλύψει σφαιρωτά νεαρής και ενδιάμεσης (4-5 δις ετών) ηλικίας σε άλλους γαλαξίες, άρα η δημιουργία τους είναι συνεχής. Όταν υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα αστρογέννησης (όπως σε περίπτωση σύγκουσης γαλαξιών) δημιουγρούνται οι συνθήκες σχηματισμού σφαιρωτού σμήνος.

Ο Γαλαξίας μας δεν βίωσε μεγάλη συγχώνευση τα τελευταία 10 δις έτη, άρα τα σφαιρωτά σμήνη του (που βρίσκονται κυρίως στην άλω) είναι μεγάλης ηλικίας.

[Δροσος Γεωργιος]

«Μια θάλασσα από πούλιες» φωτογράφισε το Hubble.

ESA/Hubble & NASA, R. Cohen

Το Terzan 9 όπως το κατέγραψε ο φακός του Hubble. 

Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε και κατέγραψε μια εντυπωσιακή φωτογραφία από ένα σφαιρωτό σμήνος που βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη σε πολύ κοντινή απόσταση από το κέντρο του γαλαξία μας. Το σμήνος ονομάζεται Terzan 9 και όπως αναφέρει η ομάδα λειτουργίας του Hubble «είναι διάσπαρτο με τόσα πολλά αστραφτερά αστέρια που μοιάζει με θάλασσα από πούλιες ή ένα τεράστιο σεντούκι θησαυρού από χρυσό»

https://naftemporiki.gr/story/1874713/mia-thalassa-apo-poulies-fotografise-to-hubble

Το επεξεργάστηκε Φεβρουάριος 6 ο Δροσος Γεωργιος