Κλιματική αλλαγή

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα ερευνητική προσπάθεια προσπαθεί να εξαφανίσει τη κλιματική αλλαγή μέσα από τη θάλασσα (βίντεο)

Τεχνολογία μεγάλης κλίμακας φιλτραρίσματος του νερού των ωκεανών.

Ένα πρωτοποριακό έργο για την απορρόφηση άνθρακα από τη θάλασσα ξεκίνησε να λειτουργεί στη νότια ακτή της Αγγλίας. Το μικρό πιλοτικό πρόγραμμα, γνωστό ως SeaCURE, χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της Βρετανίας ως μέρος της αναζήτησής της για τεχνολογίες που καταπολεμούν την κλιματική αλλαγή.Υπάρχει ευρεία συναίνεση μεταξύ των επιστημόνων του κλίματος ότι η κύρια αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι η εκπομπή αερίων όπως το διοξείδιο του άνθρακα και είναι άμεση ανάγκη η μείωση των εκπομπών αυτών των αερίων.Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν επίσης ότι μέρος της λύσης θα πρέπει να περιλαμβάνει τη… σύλληψη ορισμένων από τα αέρια που έχουν ήδη απελευθερωθεί και κυρίως του άνθρακα. Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται διαφόρων ειδών τεχνολογίες για τη «δέσμευση άνθρακα» όπως αποκαλείται αυτή η διαδικασία κάποιες εκ των οποίων προσπαθούν να συλλάβουν τον άνθρακα είτε στην πηγή της εκπομπής του είτε αργότερα από τον αέρα.Αυτό που κάνει το πρόγραμμα SeaCure ενδιαφέρον είναι ότι δοκιμάζει εάν θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικό να τραβήξει τον άνθρακα που θερμαίνει τον πλανήτη από τη θάλασσα, καθώς υπάρχει σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στο νερό παρά στον αέρα. Για να φτάσει κάποιος στην είσοδο του έργου πρέπει να πάει από το πίσω μέρος του Κέντρου Θαλάσσιας Ζωής Weymouth και να περάσει μπροστά από μια πινακίδα που λέει «Προσοχή: Τα χέλια Moray μπορεί να σας δαγκώσουν».Υπάρχει λόγος που αυτό το πρωτοποριακό έργο τοποθετήθηκε εδώ. Είναι ένας σωλήνας που περιστρέφεται κάτω από μια πετρώδη παραλία και βγαίνει στη Μάγχη, ρουφώντας το θαλασσινό νερό και το φέρνει στην ξηρά. Το έργο προσπαθεί να βρει εάν η αφαίρεση του άνθρακα από το νερό μπορεί να είναι ένας οικονομικά αποδοτικός τρόπος για τη μείωση της ποσότητας του διοξειδίου του άνθρακα. Το SeaCURE επεξεργάζεται το θαλασσινό νερό για να αφαιρέσει τον άνθρακα πριν το αντλήσει ξανά στη θάλασσα για να απορροφήσει εκ νέου μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα.«Το θαλασσινό νερό έχει πολύ άνθρακα σε σύγκριση με τον αέρα, περίπου 150 φορές περισσότερο. Αλλά έχει διαφορετικές προκλήσεις, οι ενεργειακές απαιτήσεις για την παραγωγή των προϊόντων που χρειαζόμαστε για να το κάνουμε αυτό από το θαλασσινό νερό είναι τεράστιες» ανέφερε στο BBC ο Τομ Μπελ από το Θαλάσσιο Εργαστήριο του Πλίμουθ μέλος της επιστημονικής ομάδας του SeaCURE.Προς το παρόν, η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που αφαιρεί αυτό το πιλοτικό έργο είναι μικρή, το πολύ 100 μετρικούς τόνους ετησίως, δηλαδή λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι εκπέμπει ένα εμπορικό αεροπλάνο που διασχίζει τον Ατλαντικό. Αλλά δεδομένου του μεγέθους των ωκεανών του κόσμου, όσοι βρίσκονται πίσω από το SeaCURE πιστεύουν ότι έχει δυνατότητες.

 

Στην έκθεση της προς την κυβέρνηση της Βρετανίας η επιστημονική ομάδα του SeaCURE αναφέρει ότι η τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να κλιμακωθεί μαζικά για να αφαιρεί 14 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως στόχος που για να πιαστεί θα πρέπει να επιτευχθεί επεξεργασία του 1% του νερού των ωκεανών της Γης. Προφανώς αν δεν υπάρξει περιορισμός των εκπομπών βλαβερών αερίων και διοξειδίου του άνθρακα ακόμη και αν αυτό το φιλόδοξο σχέδιο υλοποιηθεί δεν θα μπορεί να υπάρξει επιστροφή σε μια ομαλή κλιματική κατάσταση στον πλανήτη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1946966/nea-ereynitiki-prospatheia-prospathei-na-exafanisei-ti-klimatiki-allagi-mesa-apo-ti-thalassa-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Η κλιματική αλλαγή διασπείρει στην Ευρώπη έναν επικίνδυνο για τον άνθρωπο μύκητα.

Σύμμαχος του Ασπέργιλλου οι συνθήκες που διαμορφώνονται στο περιβάλλον.

Ασπεργίλλωση ονομάζεται η ομάδα των παθήσεων που προκαλεί ο κοινός μύκητας Ασπέργιλλος. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι ο μύκητας εξαπλώνεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο με σύμμαχο την κλιματική αλλαγή.Η μούχλα που σχηματίζεται από το μύκητα απελευθερώνει μικροσκοπικά σωματίδια, τα λεγόμενα σπόρια, τα οποία είναι εξαιρετικά ελαφριά και μεταφέρονται εύκολα με τον αέρα, μολύνοντας εσωτερικούς χώρους. Όταν τα σπόρια αναπτύσσονται, δημιουργείται σε διάφορα σημεία μούχλα και ενδέχεται να προκύψει λοίμωξη των πνευμόνων εάν ο μικροοργανισμός εισβάλλει στο σώμα με την εισπνοή.Τα σπόρια του Ασπέργιλλου βρίσκονται παντού γύρω μας, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Το συγκεκριμένο είδος βρίσκεται συχνά στα φύλλα των δέντρων που σαπίζουν, σε κομπόστ (φυσικό λίπασμα), σε εγκαταστάσεις ψύξης-θέρμανσης, σε υλικά θερμομόνωσης κ.α.Όπως κάθε τύπος μύκητα, έτσι και ο Ασπέργιλλος αναπτύσσεται ευκολότερα σε ζεστό και υγρό περιβάλλον. Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο μήκυτας θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε ένα επιπλέον 77 τοις εκατό της Ευρώπης μέχρι το έτος 2100 ως αποτέλεσμα της μεγάλης χρήσης ορυκτών καυσίμων στον κόσμο, εκθέτοντας δυνητικά εννέα εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη σε μόλυνση.

Εικόνα του Ασπέργιλλου.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1952214/i-klimatiki-allagi-diaspeirei-stin-eyropi-enan-epikindyno-gia-ton-anthropo-mykita/

[Δροσος Γεωργιος]

Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης θα καταναλώνουν το 50% της ενέργειας των κέντρων δεδομένων μέχρι το τέλος του έτους.

Επιβεβαιώνεται ξανά η ενεργοβόρος φύση της βιομηχανίας ΑΙ.

Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ της κατανάλωσης ενέργειας των κέντρων δεδομένων μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους αναφέρει μια νέα ανάλυση ειδικών του ιστότοπου τεχνολογικής βιωσιμότητας Digiconomist.Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Joule», βασίζονται στην ισχύ που καταναλώνουν τα τσιπ που κατασκευάζονται από την Nvidia και την Advanced Micro Devices τα οποία χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση και τη λειτουργία μοντέλων AI. Η μελέτη λαμβάνει επίσης υπόψη την κατανάλωση ενέργειας των τσιπ που χρησιμοποιούνται από άλλες εταιρείες, όπως η Broadcom.Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας εκτιμά ότι όλα τα κέντρα δεδομένων εξαιρουμένης της εξόρυξης κρυπτονομισμάτων κατανάλωσαν 415 τεραβατώρες (TWh) ηλεκτρικής ενέργειας πέρυσι. Η μελέτη αναφέρει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε ήδη να αντιπροσωπεύει το 20% αυτού του συνόλου.Στη μελέτη αναφέρεται ότι μια σειρά από μεταβλητές μπήκαν στους υπολογισμούς του, όπως η ενεργειακή απόδοση ενός κέντρου δεδομένων και η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας που σχετίζεται με συστήματα ψύξης για διακομιστές που χειρίζονται συστήματα τεχνητής νοημοσύνης. Τα κέντρα δεδομένων είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα της τεχνολογίας AI, με τις υψηλές ενεργειακές τους απαιτήσεις να καθιστούν τη βιωσιμότητα βασικό μέλημα στην ανάπτυξη και χρήση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης.Η μελέτη αναφέρει ότι μέχρι το τέλος του 2025 η κατανάλωση ενέργειας από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να προσεγγίσει έως και το 49% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας του κέντρου δεδομένων, εξαιρουμένης και πάλι της εξόρυξης κρυπτογράφησης. Η κατανάλωση τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να φτάσει τα 23 γιγαβάτ (GW), εκτιμά η έρευνα, διπλάσια από τη συνολική κατανάλωση ενέργειας της Ολλανδίας.

https://www.naftemporiki.gr/green/energy/1959766/ta-systimata-technitis-noimosynis-tha-katanalonoyn-to-50-tis-energeias-ton-kentron-dedomenon-mechri-to-telos-toy-etoys/

[Δροσος Γεωργιος]

Έλληνας πανεπιστημιακός προειδοποιεί: Τα δορυφορικά συντρίμμια επιταχύνουν την κλιματική αλλαγή.

Οι ερευνητές φοβούνται συνέπειες για την ατμόσφαιρα και το στρώμα του όζοντος.

Περισσότεροι από 5.000 διαστημικοί δορυφόροι περιστρέφονται σήμερα σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη.

Μέχρι το 2040, ο αριθμός των δορυφόρων αυτών αναμένεται να υπερδεκαπλασιαστεί -να φτάσουν τις σχεδόν τις 60.000- κυρίως από τη Starlink του Ελον Μασκ και την κινεζική εταιρία  Qianfan.Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιοι δορυφόροι έχουν διάρκεια ζωής περίπου πέντε χρόνια και συνήθως καίγονται ολοσχερώς στην ατμόσφαιρα. Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί κίνδυνο μόνο για άλλα ιπτάμενα αντικείμενα, αλλά και για το κλίμα της Γης. Οι ερευνητές φοβούνται συνέπειες για την ατμόσφαιρα και το στρώμα του όζοντος.Ο Θεσσαλονικιός Στέφανος Φασούλας, καθηγητής στο Ινστιτούτο Διαστημικών Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης, εκφράζει τους φόβους του για τις επιπτώσεις των «διαστημικών σκουπιδιών» στο κλίμα. Όχι μόνο για την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, αλλά και για ένα πιθανό, αντίθετο αποτέλεσμα, όπως λέει στην γερμανική Tagesschau: ένα φαινόμενο ψύξης. «Τα μικροσκοπικά μεταλλικά σωματίδια μειώνουν επίσης την ηλιακή ακτινοβολία. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να αποδειχθεί εάν ο κίνδυνος της υπερθέρμανσης υπερτερεί των κινδύνων ψύξης», λέει ο καθηγητής Φασούλας.Ο καθηγητής Φασούλας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964 και σπούδασε Αεροδιαστημική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης. Από το 1999, ο Στέφανος Φασούλας ήταν Καθηγητής Διαστημικών Συστημάτων στο Ινστιτούτο Αεροδιαστημικής Μηχανικής της Δρέσδης και στη συνέχεια διετέλεσε διευθυντής του ινστιτούτου. Από το 2010 είναι καθηγητής στην έδρα Τεχνολογίας Διαστημικών Μεταφορών, στο Ινστιτούτο Διαστημικών Συστημάτων του Πανεπιστημίου της Στουτγάρδης.

Εκπαιδεύει τους αστροναύτες

Οι υποψήφιοι αστροναύτες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος πραγματοποιούν μάλιστα τη βασική τους εκπαίδευση στη διαστημική τεχνολογία στο ινστιτούτο του καθηγητή Φασούλα. Στο μονοετές πρόγραμμα κατάρτισης, οι υποψήφιοι αστροναύτες αποκτούν ένα διεθνώς συμφωνημένο επίπεδο γνώσεων σε ένα ευρύ φάσμα τομέων. «Είμαστε πολύ περήφανοι που συμβάλαμε για άλλη μια φορά στη βασική εκπαίδευση των αστροναυτών της ESA», λέει ο καθηγητής Στέφανος Φασούλας, εκ των σημαντικότερων Ευρωπαίων επιστημόνων στη διαστημική τεχνολογία.Σε ό,τι αφορά τα «διαστημικά σκουπίδια», ο στόχος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), αλλά και της NASA είναι οι παροπλισμένοι δορυφόροι να καούν όσο το δυνατόν πληρέστερα στην ατμόσφαιρα στο τέλος της ζωής τους, προκειμένου να μειωθούν τα διαστημικά σκουπίδια. Το Ινστιτούτο Διαστημικών Συστημάτων της Στουτγάρδης, όπου εργάζεται ο Στέφανος Φασούλας, ερευνά τώρα έναν νέο τρόπο κατασκευής διαστημοπλοίων που δεν καίγονται αλλά επιστρέφουν αναλλοίωτοι στη Γη. Για να ανακυκλωθούν, για παράδειγμα.«Συγκεκριμένα, το ερώτημα που πρέπει να διευκρινιστεί είναι πώς ο απορριφθείς δορυφόρος μπορεί να φτάσει στη Γη με ασφάλεια και ελεγχόμενο τρόπο», λέει ο Στέφανος Φασούλας. «Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι φορείς που εκτοξεύουν δορυφόρους στο διάστημα θα πρέπει να υποχρεούνται να απορρίπτουν τα διαστημικά τους απόβλητα με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα», προσθέτει.

Κίνδυνος για τη στιβάδα του όζοντος

Μια επίδραση της καύσης των διαστημικών σκουπιδιών, είναι η απειλή για τη στιβάδα του όζοντος. Μια αμερικανική ερευνητική ομάδα από το περιβαλλοντικό ινστιτούτο CIRES, με επικεφαλής τον χημικό Κρίστοφερ Μαλόνεϊ, χρησιμοποίησε, μάλιστα, μοντέλα για να εξετάσει τι θα μπορούσε να συμβεί εάν οι διαστημικοί δορυφόροι καίγονται καθημερινά στο μέλλον. Το αλουμίνιο, το οποίο αποτελεί περίπου το 40% του διαστημικού σκάφους, παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Αποσυντίθεται σε μικροσκοπικά σωματίδια και αέρια. Πόσο μεγάλη θα είναι η ποσότητα των νεφών αλουμινίου στην ανώτερη και μέση ατμόσφαιρα; Το αποτέλεσμα είναι τρομακτικό: εκτιμάται ότι από το 2040 και μετά θα απελευθερώνονται ετησίως 10.000 τόνοι οξειδίου του αργιλίου. Οι ερευνητές καταλήγουν σε αυτόν τον αριθμό επειδή υποθέτουν ότι περίπου 3.000 δορυφόροι παροπλίζονται κάθε χρόνο.

Ο «δολοφόνος» του όζοντος

Το οξείδιο του αργιλίου είναι γνωστό «δολοφόνος του όζοντος». Αυτό που είναι ιδιαίτερα δύσκολο είναι ότι τα υπολείμματα των δορυφόρων προφανώς φτάνουν στο στρώμα του όζοντος μόνο μετά από μια χρονική καθυστέρηση έως και 30 ετών και επιτίθενται στο προστατευτικό στρώμα. «Το στρατοσφαιρικό αλουμίνιο συνδυάζεται με οξυγόνο για να σχηματίσει οξείδιο του αργιλίου. Τα μεταλλικά αερολύματα και άλλα σωματίδια πιθανότατα θα κυκλοφορούν στη στρατόσφαιρα για αρκετά χρόνια», σύμφωνα με την αμερικανική ερευνητική ομάδα. Η υπερβολική ποσότητα οξειδίου του αργιλίου θα μπορούσε στη συνέχεια να προκαλέσει θέρμανση της μεσαίας ατμόσφαιρας στους πόλους της Γης κατά 1,5 βαθμούς.«Ακόμη και σε ακατέργαστο επίπεδο, υπάρχει πιθανότητα αυτά τα υπολειμματικά αερολύματα να επηρεάσουν τις διεργασίες στη στρατόσφαιρα και τη μεσόσφαιρα – είτε μέσω της θέρμανσης είτε μέσω αλλαγών στην κυκλοφορία του αέρα», λέει ο καθηγητής Μαλόνεϊ. Η θεωρία είναι ότι η υπέρυθρη ακτινοβολία της Γης απορροφάται πιο έντονα από τα μικροσκοπικά μεταλλικά σωματίδια. Αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη υπερθέρμανση του πλανήτη. Επιπλέον, η αύξηση της θερμοκρασίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της ταχύτητας των ανέμων στο Νότιο Ημισφαίριο.

Ο καθηγητής Στέφανος Φασούλας (στο κέντρο επάνω) με τους Ευρωπαίους υποψήφιους αστροναύτες. Φωτ. Ινστιτούτο Στουτγάρδης.

https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1960751/ellinas-panepistimiakos-proeidopoiei-ta-doryforika-syntrimmia-epitachynoyn-tin-klimatiki-allagi/

[Δροσος Γεωργιος]

ΠΜΟ: Μεγάλη πιθανότητα η παγκόσμια θερμοκρασία να σπάσει ρεκόρ στα επόμενα πέντε χρόνια.

70% πιθανότητες η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας να ξεπεράσει τον 1,5° Κελσίου

Υπάρχει 70% πιθανότητα η μέση αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη να είναι υψηλότερη από τον 1,5° Κελσίου την περίοδο 2025-2029, προβλέπει ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (ΠΜΟ), μέρος του συστήματος του ΟΗΕ.Παράλληλα, η έκθεση προβλέπει ότι υπάρχει 80% πιθανότητα η παγκόσμια θερμοκρασία να σπάσει τουλάχιστον ένα ρεκόρ θερμότητας τα επόμενα πέντε χρόνια, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ακραίων ξηρασιών, πλημμυρών και δασικών πυρκαγιών.Ο πλανήτης αναμένεται κατά συνέπεια να παραμείνει σε ιστορικά επίπεδα αύξησης της θερμοκρασίας, έπειτα από τα δυο θερμότερα χρόνια που καταγράφτηκαν ποτέ (2023 και 2024), σύμφωνα με ετήσια έκθεση για το κλίμα που καταρτίστηκε από τη βρετανική μετεωρολογική υπηρεσία (Met Office) με βάση τις προβλέψεις δέκα κέντρων και δημοσιοποιήθηκε από τον ΠΜΟ.Για πρώτη φορά, τα δεδομένα έδειξαν επίσης μια μικρή πιθανότητα να βιώσει ο κόσμος πριν από το 2030 μια χρονιά με τη μέση αύξηση της θερμοκρασίας να είναι υψηλότερη από τους 2°C, μια πιθανότητα που οι επιστήμονες χαρακτήρισαν ως «σοκαριστική».

Συνοπτικά τα ευρήματα της έκθεσης:

80% πιθανότητα τουλάχιστον ένα από τα επόμενα πέντε χρόνια η θερμοκρασία του πλανήτη να είναι υψηλότερη από το 2024 που είναι το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ86% πιθανότητα τουλάχιστον ένα από τα επόμενα πέντε χρόνια η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη να είναι πάνω από τους 1,5°C πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1850-190070% πιθανότητα η μέση αύξηση της θερμοκρασίας σε διάστημα 5 ετών για την περίοδο 2025-2029 να είναι πάνω από τους 1,5 °CΜακροπρόθεσμα η αύξηση της θερμοκρασίας (κατά μέσο όρο σε δεκαετίες) παραμένει κάτω από 1,5°CΗ θέρμανση της Αρκτικής προβλέπεται να συνεχίσει να ξεπερνά τον παγκόσμιο μέσο όροΟι βροχοπτώσεις παρουσιάζουν μεγάλες περιφερειακές διακυμάνσεις

Δείτε εδώ την έκθεση

Το επεξεργάστηκε Παρασκευή στις 06:48 AM ο Δροσος Γεωργιος