Πίτερ Χιγκς

[Δροσος Γεωργιος]

Πίτερ Χιγκς (1929-2024)

Ο φυσικός Peter Higgs πέθανε χθες σε ηλικία 94 ετών, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

Ο Peter Higgs μοιράστηκε με τον Francois Englert το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2013 «για την θεωρητική ανακάλυψη ενός μηχανισμού που συμβάλει στην κατανόηση της προέλευσης της μάζας των υποατομικών σωματιδίων, και η οποία επιβεβαιώθηκε στις 4 Ιουλίου του 2012 από την ανακάλυψη του προβλεπόμενου στοιχειώδους σωματιδίου στα πειράματα ATLAS και CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του CERN»

Ο Peter Higgs, σε αντίθεση με τους περισσότερους φυσικούς, ήταν μετριόφρων σε υπερβολικό βαθμό και ένιωθε ευτυχής διότι επισκιαζόταν από το σωματίδιο που φέρει το όνομά του, το μποζόνιο Higgs. Διατύπωσε την επαναστατική θεωρία του τη χρονιά που ο Feynman βραβεύθηκε με το το Νόμπελ Φυσικής. Ήταν η εποχή που τα εργαλεία του επαγγέλματος ήταν το μολύβι και το χαρτί. Ο Βρετανός φυσικός περιέγραψε αυτό που τελικά έγινε γνωστό ως Μηχανισμός Χιγκς: μια εξήγηση για το πώς τα στοιχειώδη σωματίδια, από τα οποία αποτελούνται όλα όσα μας περιβάλλουν, απέκτησαν τις μάζες τους τις πρώτες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Μπορεί ο Χιγκς να υποβάθμιζε τον ρόλο που διαδραμάτισε στην ανάπτυξη της ιδέας, ωστόσο, η σημασία της ίδιας της θεωρίας δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Αυτό που έκανε ήταν στην πραγματικότητα αρκετά βαθύ, και σήμερα αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους των θεωριών μας για τα δομικά συστατικά της φύσης.Ο Χιγκς γεννήθηκε στο Νιουκάστλ το 1929. Ο πατέρας του, ένας μηχανικός ήχου στο BBC, μετακόμισε με την οικογένειά του στο Μπίρμινγκχαμ και αργότερα στο Μπρίστολ. Εκεί, ο Χιγκς γράφτηκε στο σημερινό Σχολείο Κόθαμ. Οι πρώτες του μέρες δεν ήταν ιδανικές. Ένα από τα πρώτα πράγματα που του συνέβησαν ήταν να σκοντάψει σε ένα κρατήρα που είχε δημιουργηθεί από μια βόμβα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και να σπάσει το χέρι του. Ήταν όμως εξαιρετικός μαθητής. Κέρδισε βραβεία σε πολλά μαθήματα –η ειρωνεία είναι ότι σε αυτά δεν συμπεριλαμβανόταν η φυσική.Για τον έφηβο Χιγκς, από τη φυσική έλειπε ο ενθουσιασμός. Οι καλύτεροι δάσκαλοι έλειπαν στον πόλεμο, και αυτό συνεισέφερε το δίχως άλλο σε αυτή του την άποψη. Η οποία άλλαξε χάρη σε ένα τυχαίο γεγονός: Μια μέρα, την ώρα που στεκόταν και χάζευε στο πίσω μέρος της πρωινής σχολικής συγκέντρωσης, ο Χιγκς παρατήρησε ότι ένα όνομα εμφανιζόταν περισσότερες από μία φορές στον πίνακα με τα τιμώμενα πρόσωπα. Ο Χιγκς διερωτήθηκε ποιος ήταν αυτός ο Π.Α.Μ. Ντιράκ και αναζήτησε το όνομά του στον κατάλογο των αποφοίτων. Έμαθε ότι ο Πολ Ντιράκ ήταν ένας από τους θεμελιωτές της κβαντικής θεωρίας, ό,τι πλησιέστερο στον Αϊνστάιν είχε βγάλει η Βρετανία. Μέσα από τον Ντιράκ, ο Χιγκς έγινε τελικά λάτρης του μυστήριου κόσμου της θεωρητικής φυσικής.Ο Χιγκς ανακάλυψε ότι δεν έκανε για πειράματα, ένα συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε μέσα από διάφορες κακοτυχίες και αναποδιές, μερικές φορές δραματικές. Στο πανεπιστήμιο, όμως, απέδειξε στον εαυτό του ότι ήταν ένας αξεπέραστος θεωρητικός. Ήταν ο πρώτος που δοκιμάστηκε σε μια εξάωρη θεωρητική εξέταση στο Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου, στην οποία οι διδάσκοντες, ελλείψει μιας καλύτερης ιδέας, του έθεσαν ένα ζήτημα που είχε πρόσφατα επιλυθεί και δημοσιευτεί σε μια κορυφαία επιθεώρηση φυσικής.«Ο Πίτερ έβαλε μπρος, πήρε το θέμα στα σοβαρά, το σκέφτηκε, και σε εκείνο το διάστημα των έξι ωρών κατάφερε να το επιλύσει, να το γράψει και να το παρουσιάσει», λέει ο Μάικλ Φίσερ, φίλος του από το Κινγκς. Η διατύπωση της σωστής απάντησης ήταν μόνο η αρχή. «Μετά από λίγο καιρό, όταν τελικά βαθμολογήθηκε, αποδείχθηκε ότι η απόδειξη του Πίτερ ήταν καλύτερη από την πρωτότυπη που είχε επιλεγεί από τη βιβλιογραφία».Η μεγάλη ανακάλυψη του Χιγκς ήρθε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, όπου θεωρείτο παρείσακτος, γιατί ασχολούταν με ιδέες που πολλοί φυσικοί είχαν εγκαταλείψει. Παρ’ όλα αυτά, το πείσμα του απέφερε καρπούς.
Εκείνη την εποχή, στον κλάδο μαινόταν μια διαμάχη σχετικά με τον τρόπο, με τον οποίο τα σωματίδια μπορούσαν να αποκτήσουν τη μάζα τους. Η υπό συζήτηση θεωρία ήταν ξεκάθαρα λανθασμένη, και ο Χιγκς κατάφερε να διακρίνει τον λόγο και τον τρόπο με τον οποίο μπορούσε να τη διορθώσει. Δημοσίευσε ένα σύντομο άρθρο τον Σεπτέμβριο του 1964 και αμέσως μετά έγραψε ένα εκτενέστερο σχετικό άρθρο. Προς μεγάλη του απογοήτευση, το άρθρο απορρίφθηκε, κατά ειρωνεία της τύχης, από έναν επιμελητή του CERN.Αγανακτισμένος με την απόφαση, ο Χιγκς πρόσθεσε δύο παραγράφους στο ίδιο άρθρο και το δημοσίευσε σε ένα ανταγωνιστικό αμερικανικό περιοδικό. Στην προτελευταία πρόταση γινόταν η πρώτη αναφορά σε αυτό που αργότερα ονομάστηκε “μποζόνιο Χιγκς”. Αρχικά, πολλοί αντιστάθηκαν στη θεωρία του. Πριν δώσει μια διάλεξη στο Χάρβαρντ το 1966, ένας κορυφαίος φυσικός, ο αποθανών Σίντνεϊ Κόλμαν, ανέφερε στην τάξη του ότι θα ερχόταν να τους δει ένας ηλίθιος. «Και εσείς θα τον ξεσκίσετε». Ο Χιγκς έμεινε σταθερός στις απόψεις του. Και τελικά, τους κέρδισε.Ο Κεν Πιτς, καθηγητής φυσικής στην Οξφόρδη που συνεργάστηκε με τον Χιγκς στο Εδιμβούργο, ανέφερε πως η αποφασιστικότητα ήταν πάντοτε χαρακτηριστικό του Πίτερ: «Είχε μια εσωτερική ανθεκτικότητα, μια ατσαλένια βούληση, η οποία δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή». Αυτή έγινε πάντως εμφανής όταν ο Στίβεν Χόκινγκ υποστήριξε ότι το μποζόνιο Χιγκς δεν θα ανακαλυπτόταν ποτέ. Ο Χιγκς ανταπάντησε, λέγοντας ότι ο Χόκινγκ, λόγω της δημοφιλίας του, μπορούσε να πει με ευκολία πράγματα που άλλοι δεν θα μπορούσαν.Ο Χιγκς υπήρξε ενεργό μέλος της Εκστρατείας για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό, αλλά αποσύρθηκε όταν ο οργανισμός ύψωσε τη φωνή του και κατά της πυρηνικής ενέργειας. Αισθάνθηκε ότι είχαν μπερδέψει την ελεγχόμενη με την μη ελεγχόμενη έκλυση της πυρηνικής ενέργειας. Εντάχθηκε επίσης στην Greenpeace αλλά επίσης αποσύρθηκε, όταν οι ιδεολογίες της άρχισαν να βαραίνουν περισσότερο από την επιστήμη της.Ο Χιγκς δεν ήταν ο μόνος επιστήμονας που κατέληξε στη συγκεκριμένη θεωρία για τη μάζα των σωματιδίων το 1964. Οι Φρανσουά Ένγκλερτ και Ρόμπερτ Μπράουτ, του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, προηγήθηκαν και δημοσίευσαν τα άρθρα τους δύο εβδομάδες πριν τον Χιγκς, αλλά αμέλησαν να αναφερθούν στο κεντρικής σημασίας νέο σωματίδιο που οι επιστήμονες θα χρειάζονταν για να αποδείξουν την ορθότητα της θεωρίας. Τρεις ακόμη φυσικοί, οι Τζέρι Γκουράλνικ, Ντικ Χέιγκεν και Τομ Κιμπλ, είχαν επίσης επεξεργαστεί τη θεωρία και δημοσίευσαν το άρθρο τους έναν μήνα αργότερα.Ο καθηγητής Peter Higgs ακούει συγκινημένος την ανακοίνωση ανακάλυψης του μποζονίου Higgs.Όταν το 2012 μπήκε στο αμφιθέατρο του CERN για να ακούσει την ανακοίνωση των συναδέλφων του, όλοι σηκώθηκαν όρθιοι και άρχισαν να τον χειροκροτούν. Κατά τη διάρκεια των ομιλιών έδειχνε μάλλον γλαρωμένος, αλλά στο τέλος ξύπνησε, όταν το κοινό εξερράγη αντιλαμβανόμενο τη σημασία του επιτεύγματος. Ήταν τότε που η κάμερα τον συνέλαβε να βγάζει το μαντίλι του και να σκουπίζει τα δακρυσμένα μάτια του.

πηγές:
1. Peter Higgs: o μετριόφρων φυσικός που υποτιμά τον εαυτό του
2. H «αξιολόγηση» του καθηγητή Peter Higgs
3. Τι γνωρίζετε για το σωματίδιο Ηiggs; (διαδραστικό test)

H δημοσίευση του Peter Higgs στο PHYSICAL REVIEW LETTERS 19/10/1964

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 11 ο Δροσος Γεωργιος