Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

Απλα για τον Πρωτο Κοσμοναυτη.

Νέα εκδοχή του θανάτου του Γιούρι Γκαγκάριν.

Έγινε προσπάθεια επιπρόσθετης διαλεύκανσης του θανάτου του πρώτου κοσμοναύτη της Γης Γιούρι Γκαγκάριν το 1968 σε αεροπορικό δυστύχημα. Ομάδα Ρώσων ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων υπό την καθοδήγηση του απόστρατου συνταγματάρχη της Πολεμικής Αεροπορίας Ίγκορ Κουζνετσόφ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αιτία της τραγικής κατάστασης ήταν η αποστεγανοποίηση της καμπίνας του καταδιωκτικού, στο οποίο επέβαιναν ο Γκαγκάριν και ο σύντροφος του Βλαντίμιρ Σεριόγκιν.

Η νέα εκδοχή διαψεύδει τα συμπεράσματα της Κρατικής Επιτροπής, που είχε ερευνήσει την τραγωδία στα νωπά ίχνη της. Τότε επικρατούσε η άποψη ότι το εκπαιδευτικό αεροσκάφος Mig-15, που διεύθυναν ο Γκαγκάριν και ο Σεριόγκιν, είχε συντριβεί εξαιτίας της αλλαγής της κατάστασης του αέρα.

Η Επιτροπή Κουζνετσόφ εργάστηκε 9 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων με τη βοήθεια ηλεκτρονικών τεχνολογιών είχε αναπλαστεί η εικόνα του δυστυχήματος. Τελικά οι εμπειρογνώμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πιλότοι, ευρισκόμενοι σε ύψος περίπου 4 χλμ. ανακάλυψαν στην καμπίνα ελαττωματική βαλβίδα, εξαιτίας της οποίας παραβιάστηκε η στεγανότητα της καμπίνας. Στις οδηγίες του αεροσκάφους, ας σημειωθεί, τίποτα δεν αναφερόταν σχετικά με το, τι πρέπει να κάνουν οι πιλότοι σε περίπτωση βλάβης της βαλβίδας. Ο Γκαγκάριν και ο Σεριόγκιν, όπως φαίνεται, αποφάσισαν να προβούν σε απότομη κατάβαση και ακριβώς γι΄αυτό έχασαν τις αισθήσεις τους. Γι΄αυτές τις συνέπειες η ιατρική εκείνης της εποχής δεν ήξερε οτιδήποτε. Το καταδιωκτικό δεν μπορούσε να βγει από την υπερβολικά κάθετη εφόρμηση και έπεσε στο δάσος.

Ο Κουζνετσόφ και οι συνάδελφοί του είναι πεπεισμένοι ότι οι εμπειρογνώμονες τότε απλώς δεν κατέληξαν σε οριστικά συμπεράσματα για τα αίτια του επεισοδίου, και γι΄αυτό το λόγο τα υλικά της έρευνας έμειναν απόρρητα και έτσι δημιουργήθηκαν πολλοί και διάφοροι μύθοι για τα αίτια του θανάτου του πρώτου κοσμοναύτη. Έλεγαν ακόμα και ότι ο Γκαγκάριν είχε απαχθεί από εξωγήινους, όμως ιδιαίτερη θέση κατείχε η θεωρία περι συνωμοσίας, υπενθύμισε σε συνέντευξη που έδωσε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο Γραμματέας Τύπου της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος - «Ρωσκόσμος» - Αλεξάντρ Βορομπιόφ.

«Υπήρξε ακόμα και η εκδοχή ότι το θάνατο του πρώτου κοσμοναύτη τον είχε παραγγείλει η ηγεσία της χώρας. Αυτή η εκδοχή ήταν πολύ διαδεδομένη ιδιαίτερα μετά την εποχή της ανασυγκρότησης. Η τωρινή εκδοχή για μένα είναι πιό κατανοητή, όμως ας περιμένουμε για να δούμε, πόσο βάσιμη είναι αυτή».

Στην εμφάνιση φανταστικών εκδοχών είχαν συμβάλει εντελώς υπαρκτές αιτίες, πιστεύει ο ανώτερος επιστημονικός λειτουργός του Ερευνητικού Ινστιτούτου Πτήσεων προφέσορας Αρσένι Μιρόνοφ:

«Όταν συνέβηκε αυτό το τραγικό γεγονός, πάρα πολλοί άνθρωποι δεν ήθελαν και πολύ την αλήθεια. Γιατί αυτό σχετιζόταν με τη δραστηριότητα τους στη διεύθυνση και την οργάνωση των πτήσεων. Επίσης στο αεροσκάφος δεν υπήρχε τίποτα παρόμοιο με το «μαύρο κουτί». Δηλαδή τίποτα δεν ξέρουμε, τι συνέβηκε, αντικειμενική καταγραφή της ιστορίας της πτήσης δεν υπάρχει».

Η τωρινή εκδοχή των Ρώσων εμπειρογνωμόνων ότι μόνο η αποστεγανοποίηση της καμπίνας ήταν που προκάλεσε το λάθος του πληρώματος, το οποίο τελικά οδήγησε στο θάνατό του, ακόμα χρειάζεται ολόπλευρη ανάλυση. Οι αντίπαλοι αυτής της εκδοχής ήδη αμφισβητούν ορισμένα συμπεράσματα της Επιτροπής Κουζνετσόφ, μεταξύ των οποίων και το ότι και οι δυο πιλότοι μπορούσαν να χάσουν τις αισθήσεις τους ταυτόχρονα. Ωστόσο ακόμα και αυτή είναι μάλλον απίθανο ότι θα είναι η τελευταία λέξη στη διερεύνηση του θανάτου του Γκαγκάριν.

 

Διαστημική μουσική προς τιμή του Γιούρι Γκαγκάριν.

Τα αστέρια τραγουδούν, μάλιστα, το κάθε ένα με τον δικό του τρόπο.

Εξάλλου, δεν γίνεται λόγος για τα Αστέρια της σκηνής, αλλά για τα πραγματικά άστρα που λάμπτουν στον ουρανό. Η διαστημική μουσική, η αναζήτηση της ζωής στο Σύμπαν και το μέλλον της διαστημικής είναι τα βασικά θέματα του φεστιβάλ Starmus, που διοργανώθηκε απ’ αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν στο Διάστημα. Το Φεστιβάλ Starmus θα πραγματοποιηθεί την άνοιξη του 2011 στα Κανάρια Νησιά. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το μεγαλύτερο στον κόσμο οπτικό τηλεσκόπιο.

Γίνεται λόγος για το πρώτο τέτοιου τύπου επιστημονικό Φεστιβάλ το οποίο θα ενώσει κάτω από τη στέγη του την αστρονομία, τη μουσική και τις εικαστικές τέχνες. Ως προς τις διαστάσεις του το Φεστιβάλ καλείται να ανταποκριθεί στην αφορμή με την οποία διοργανώνεται.

Η πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν στάθηκε το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας,- είπε ο διοργανωτής του Φεστιβάλ, καθηγητής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αστροφυσικής Γκάρικ Ισραελιάν.

- «Ζούσαμε μέσα στην κοιτίδα (Η Γη είναι η κοιτίδα του πολιτισμού μας) και μετά βγήκαμε απ’ αυτήν. Αυτό σαν να είναι εκείνη η φάση, όταν το παιδί έμαθε να περπατά. Ξεχωρίζουμε και ένα άλλο επίπεδο ανάπτυξης του πολιτισμού μας, αν και πιστεύω ότι πολλοί δεν καταλαβαίνουν τη σημασία του. Καθήκον μας είναι να εξηγήσουμε στην κοινωνία, γιατί αυτό έχει τόση σημασία. Είναι ιστορικό γεγονός και χρειάζεται να το τιμήσουμε αντάξια, με ιδιόμορφο και καινούργιο τρόπο»,- παρατήρησε ο καθηγητής Γκάρικ Ισραελιάν.

Η σύνθεση των συμμετεχόντων στο Φεστιβάλ εντυπωσιάζει. Στα Κανάρια νησιά θα έρθουν επιστήμονες και κοσμοναύτες: ο Αλεξέι Λεόνοφ, που πρώτος έκανε περίπατο στο ανοιχτό Διάστημα, η πρώτη γυναίκα –κοσμονάτης Βαλεντίνα Τερεσκόβα, αστροναύτες της ΝΑΣΑ, γνωστοί αστροφυσικοί και αστρονόμοι. Θα έρθουν επίσης και θρυλικοί μουσικοί- ο ιδρυτής των Queen Μπράιαν Μέι, που είναι ταυτόχρονα και αστροφυσικός, οι σκαπανείς της ηλεκτρονικής μουσικής – το γκρουπ Tangerine Dream, που γιόρτασε τελευταία τα 40 χρόνια από την ίδρυσή του, ο Ζαν Μισέλ Ζαρ και άλλοι συνθέτες διαστημικής μουσικής.

Εννοείται, ότι σε τέτοιο φεστιβάλ μπορούν να συμβούν καταπληκτικά πράγματα και θαύματα ακόμη. Οι επιστήμονες θα συνοψίσουν το κάθε τί που έγινε γνωστό για το Διάστημα τα τελευταία 50 χρόνια και οι μουσικοί θα γράψουν μουσική από ήχους ακουστικών κυμάτων μέσα στην αστρική ατμόσφαιρα. Η γνήσια μουσική των αστρών θα αφιερωθεί, βέβαια, στον Γιούρι Γκαγκάριν.

Χάρι στο φεστιβάλ Starmus όλοι μας θα μάθουμε πώς τραγουδούν ο Σείριος και ο Αλντεμπαράν και ύστερα από το Φεστιβάλ στα τέλη Μαρτίου του 2011 θα εκδοθεί ειδικός δίσκος με διαστημική μουσική.

[Δροσος Γεωργιος]

Επειδή συνήθως εμεις οι Ελληνες λέμε οτι τίποτα δεν γίνεται εδώ στον τόπο μας για δέστε αυτό.

 

Επιστημονική συγγραφή.Ραγδαία αύξηση των επιστημονικών δημοσιεύσεων και διευρυνόμενη απήχηση στη διεθνή κοινότητα

Εικόνα προόδου για την Ελλάδα, καταγράφει μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), που αποτυπώνει την επιστημονική συγγραφική δραστηριότητα από το 1993 ως και το 2008, σε διεθνή περιοδικά.

Στη δυσχερή οικονομική συγκυρία, και την κατήφεια των στοιχείων που συνήθως τη συνοδεύουν, το ΕΚΤ αποκαλύπτει ότι στο επιστημονικό πεδίο κάτι «κινείται»: συγκεκριμένα, το 2008 η Ελλάδα «εκπροσωπήθηκε» με 10.562 επιστημονικές δημοσιεύσεις, αριθμό τετραπλάσιο σε σχέση με αυτόν του 1993. Ο αριθμός είναι σε συνεχή ανοδική πορεία καθ΄ όλη την περίοδο 1993 – 2008, η οποία και τίθεται στο μικροσκόπιο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να παρουσιάζει έναν από τους μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης στον κατάλογο των 27 χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και των 30 χωρών – μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.

Με δεδομένο ότι οι δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά συνιστούν από τους πλέον σημαντικούς δείκτες «μέτρησης» της έρευνας, στα αποτελέσματα γίνεται ειδική μνεία στην επίδοση της χώρας ως προς τον πληθυσμό της. Το 2007, με 820 δημοσιεύσεις ανα 1 εκατ. κατοίκους, η Ελλάδα κατατάσσεται 17η στη λίστα των χωρών - μελών του ΟΟΣΑ, ξεπερνώντας χώρες όπως η Ιαπωνία, η Ιταλία και η Ισπανία!

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των ελλήνων ερευνητών επικεντρώνεται στις «Φυσικές Επιστήμες» (51,4% κατά την πενταετία 2004 – 2008), ενώ το πεδίο «Ιατρική και Επιστήμες Υγείας» αποσπά επίσης σημαντικό ποσοστό, της τάξης του 37,5%, επί του συνόλου των ελληνικών δημοσιεύσεων, την ίδια χρονική περίοδο. Έπεται η «Μηχανική και Τεχνολογία», με 23,7%.

Τα αποτελέσματα αντανακλούν, επίσης, αύξηση της αναγνωρισιμότητας και απήχησης των ελληνικών δημοσιεύσεων στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, με βασικό γνώμονα τον αριθμό των αναφορών από άλλους επιστήμονες.

Η μελέτη «Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1993 – 2008 : βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιευμάτων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά» πραγματοποιείται για πρώτη φορά σε τέτοια χρονική έκταση, ενώ καλύπτει τους κυριότερους (70) φορείς που παράγουν δημοσιεύσεις_ με τα Πανεπιστήμια να κρατούν ασφαλώς κυρίαρχο ρόλο, με μερίδιο 80,8% επί των δημοσιεύσεων.

 

Μερικές μικρές ειδήσεις.

Δ.Νανόπουλος και Γ.Μπαμπινώτης την Τετάρτη στο Megaron Plus.

Ο φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος και ο γλωσσολόγος Γιώργος Μπαμπινιώτης φέρνουν σε διάλογο τις επιστήμες τους και απαντούν σε ερωτήσεις του κοινού σε συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 8 Δεκεμβρίου.

Η εκδήλωση του Megaron Plus, με θέμα Από την Κοσμογονία στην Γλωσσογονία, θα ξεκινήσει στις 7 μμ.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας που θα αρχίσουν να διανέμονται στις 5.30 μμ.

 

Ο Δημήτρης Νανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απέκτησε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ, και σήμερα είναι διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών του Χιούστον HARC. Το 2004, το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ τον κατέταξε τέταρτο στη λίστα των θεωρητικών φυσικών όσον αφορά τον αριθμό αναφορών.

Κύρια ερευνητική του ασχολία είναι η Φυσική Υψηλών Ενεργειών και η Κοσμολογία, με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας που θα καλύπτει όλες τις δυνάμεις στο Σύμπαν.

 

Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Είναι ομότιμος και επίτιμος καθηγητής Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής, ενώ στο παρελθόν είχε διατελέσει πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γνωστός από το Λεξικό της Νέας Ελληνικής, ο κ. Μπαμπινιώτης ανήκει στους εισηγητές της σύγχρονης γλωσσολογίας στην Ελλάδα και έχει εφαρμόσει μεθόδους ανάλυσης της δομής της αρχαίας και της νέας ελληνικής γλώσσας.

 

Χριστουγεννιάτικο αστέρι.

Το γνώριμο και αγαπημένο χριστουγεννιάτικο αστέρι στο θόλο του Ευγενίδειου Πλανηταρίου αποκτά μια επιστημονική και εκπαιδευτική διάσταση.

Η παράσταση αναλαμβάνει να διερευνήσει, με τη συμμετοχή του θεατή και μέσα από ένα ιδιαίτερο μουσικό και οπτικό θέαμα, μερικά από τα πιο δημοφιλή ερωτήματα και να δώσει μια εικόνα σε μια αναζήτηση κάθε παιδικής ψυχής για το ξεχωριστό εκείνο κοσμικό φαινόμενο που οδήγησε τους Τρεις Μάγους στο νεογέννητο Χριστό. Τι ήταν τελικά εκείνο το «Αστρο»; Ηταν άραγε μετέωρο ή κομήτης; Νόβα ή σουπερνόβα; Μετεωρίτης ή βολίδα; Ισχύει άραγε η διατύπωση του Κέπλερ, πως επρόκειτο για συζυγία πλανητών; Γιατί καμιά επιστημονική θεωρία δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί έως σήμερα; Από 8 Δεκεμβρίου μέχρι και 9 Ιανουαρίου 2011.

 

Νέα αναβολή της εκτόξευσης του Discovery, μετατίθεται για τις αρχές Φεβρουαρίου.

Η εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Discovery, για την τελευταία αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), αναβλήθηκε για τον Φεβρουάριο λόγω τεχνικών προβλημάτων, ανακοίνωσε σήμερα η NASA.

Η αποστολή αρχικά ήταν προγραμματισμένη για τα μέσα Δεκεμβρίου.

Η νέα προσπάθεια εκτόξευσης μπορεί να γίνει στις 3 Φεβρουαρίου, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι της αποστολής.

Η NASA είχε αρχικά ανακοινώσει την αναβολή της εκτόξευσης του Discovery στις 5 Νοεμβρίου λόγω διαρροής υδρογόνου κατά το γέμισμα της εξωτερικής δεξαμενής, η οποία παρουσίαζε επίσης ρωγμές. Ακολούθησαν μετά και άλλες αναβολές.

 

Συντριβή πυραύλου που μετέφερε δορυφόρους του ρωσικού GPS.

Πύραυλος που μετέφερε τρεις δορυφόρους για το Glonass, το ρωσικό αντίστοιχο του αμερικανικού GPS, βγήκε εκτός πορείας την Κυριακή και πιθανότατα συνετρίβη στον Ειρηνικό κοντά στη Χαβάη, μετέδωσαν ρωσικά μέσα.

Ο πύραυλος Proton-M εκτοξεύτηκε στις 12.25 ώρα Ελλάδας από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, απέτυχε όμως να θέσει το φορτίο σε τροχιά.

«Οι ειδικοί βαλλιστικής έχουν ελέγξει τα πάντα: το ανώτατο στάδιο του πυραύλου που μεταφέρει τους δορυφόρους δεν βρίσκεται στην κύρια ή την μέση τροχιά ή την τροχιά επείγουσας ανάγκης» ανέφερε πηγή της διαστημικής βιομηχανίας στο πρακτορείο RIA Novosti.

«Οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι το ανώτατο στάδιο πιθανότατα κατέπεσε στον Ειρηνικό κοντά στο νησί της Χαβάης» είπε. Σύμφωνα πάντως με άλλη πηγή του πρακτορείου Interfax, οι δορυφόροι πιθανώς κάηκαν στην ατμόσφαιρα πριν προλάβουν να πέσουν στο νερό.

To ρωσικό υπουργείο Άμυνας έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι η απώλεια δεν θα επηρεάσει το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης: «Υπάρχουν σήμερα 26 δορυφόροι στον αστερισμό του Glonass, συμπεριλαμβανομένων δύο δορυφόρων για επείγουσες ανάγκες. Αυτό επιτρέπει την πλήρη κάλυψη της επικράτειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας» αναφέρε το υπουργείο στην ανακοίνωση που επιβεβαιώνει το ατύχημα.

Το πρόγραμμα Glonass άρχισε να υλοποιείται τη δεκαετία του 1980 από το σοβιετικό στρατό και είναι σήμερα το ρωσικό αντίστοιχο του αμερικανικού GPS, του κινεζικού Compass και του σχεδιαζόμενου ευρωπαϊκού Galileo.

Στην φωτογραφία το έμβλημα.

[Δροσος Γεωργιος]

Άγνωστη η τύχη της ιαπωνικής αποστολής Ακατσούκι στην Αφροδίτη.

Ασαφές παραμένει το απόγευμα της Τρίτης το κατά πόσο η ιαπωνική αποστολή Ακατσούκι κατάφερε να εισέλθει σε τροχιά γύρω από την γειτονική Αφροδίτη.

Το σκάφος πυροδότησε τον κινητήρα του και επιβράδυνε προκειμένου να συλληφθεί από το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη. Στην τελική φάση του ελιγμού πέρασε πίσω από την Αφροδίτη, ωστόσο η επαφή με τη Γη χάθηκε για περισσότερο χρόνο από ό,τι προβλεπόταν.

«Αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε ποια είναι η πορεία του σκάφους» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Μουνετάκα Ουένο της JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος). «Καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να το επαναφέρουμε» είπε.

Όπως αναφέρει από το Τόκιο το AFP, οι μηχανικοί της αποστολής δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να έχουν υποστεί βλάβη οι δύο από τις τρεις κεραίες επικοινωνιών.

Ο δορυφόρος Ακατσούκι («Χαραυγή»), ένας χρυσαφένιος κύβος με δύο ηλιακούς συλλέκτες σαν κουτιά, εκτοξεύτηκε από τη νότια Ιαπωνία το Μάιο για να μελετήσει το κλίμα της Αφροδίτης.(Φωτογραφία).

Ο γειτονικός πλανήτης έχει το ίδιο μέγεθος και παρόμοια σύσταση με τη Γη, είναι όμως κάθε άλλο παρά φιλόξενη: η επιφάνεια φλέγεται στους 450 βαθμούς Κελσίου και τα πυκνά, μόνιμα σύννεφα βρέχουν θειικό οξύ.

Η Αφροδίτη πιστεύεται ότι έγινε εφιαλτική λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου -έπαθε αυτό που παθαίνει σήμερα η Γη, σε πολύ μεγαλύτερο όμως βαθμό.

Το Ακατσούκι θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για το παρελθόν της Αφροδίτης και το πιθανό μέλλον της Γης.

Οι πέντε κάμερες που διαθέτει βλέπουν στην υπέρυθρη και υπεριώδη περιοχή του φάσματος και μπορούν να διαπερνούν τα πυκνά νέφη.

Εξάλλου το Ακατσούκι δεν θα είναι η μόνη αποστολή στην Αφροδίτη: Το Venus Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) βρίσκεται σε τροχιά από το 2006.

 

«Οπτικά πτερύγια» για τα διαστημόπλοια

Oμάδα φυσικών στις ΗΠΑ παρουσίασε ένα είδος οπτικού πτερυγίου το οποίο μετακινείται όταν πέφτει επάνω του το φως ενός λέιζερ. Τέτοια πτερύγια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον σε σκάφη ή άλλα αντικείμενα που κινούνται στο Διάστημα και θα μπορούν να κάνουν μανούβρες χρησιμοποιώντας μόνο τις ακτίνες του Ηλίου. «Πιστεύουμε ότι ζούμε μια φάση ανάλογη με εκείνη των πρώτων αεροπορικών δοκιμών που έκαναν οι αδελφοί Ράιτ πριν από έναν αιώνα» αναφέρουν οι ερευνητές στο άρθρο τους στην επιθεώρηση «Νature Ρhotonics», θέλοντας να τονίσουν τον επαναστατικό χαρακτήρα της προσπάθειάς τους. Η αρχή του οπτικού πτερυγίου είναι παρόμοια με εκείνη των πτερυγίων που χρησιμοποιούν τον αέρα για να κάνουν μανούβρες. Και τα δύο είδη πτερυγίων για να κινηθούν και να στρίψουν πρέπει να δέχονται μεγαλύτερη πίεση στη μία από τις δύο πλευρές τους ώστε να παράγεται η απαραίτητη ώθηση που θα τα υποχρεώσει να κινηθούν προς την κατεύθυνση που δέχεται την πίεση. Στο οπτικό πτερύγιο τον αέρα ως μέσο πίεσης αντικαθιστά το φως σε ένα φαινόμενο που ονομάζεται «πίεση ακτινοβολίας» και το είχαν περιγράψει θεωρητικά φυσικοί από το τέλος του 19ου αιώνα. Τα φωτόνια που αντανακλώνται ή περνούν μέσα από ένα αντικείμενο μεταδίδουν σε αυτό κάποια ορμή, η οποία το υποχρεώνει να μετακινηθεί προς κάποια κατεύθυνση. Στην πίεση της ακτινοβολίας οφείλεται το γεγονός ότι οι ουρές των κομητών βρίσκονται πάντοτε σε θέση αντίθετη προς τον Ηλιο επειδή οι ακτίνες του τις σπρώχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Πραγματοποιώντας προσομοιώσεις και πειράματα για να διαπιστώσουν πώς το φως διαθλάται και ανακλάται καθώς προσπίπτει σε διαφορετικού σχήματος αντικείμενα, οι ερευνητές κατάφεραν να υπολογίσουν πόση πίεση ακτινοβολίας απαιτείται για να αλλάζει κατεύθυνση ένα οπτικό πτερύγιο και ανέπτυξαν τον σχετικό μηχανισμό.

 

Πιστή στο ραντεβού η βροχή των αστεριών.

Ραντεβού με νέα βροχή των Διδυμίδων αστέρων, η οποία αναμένεται να είναι ορατή και από την Ελλάδα, έχουν δώσει οι αστρονόμοι για τη νύχτα της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου. Το φαινόμενο αναμένεται να φτάσει στην κορύφωση του γύρω στις 2 μετά τα μεσάνυχτα προς Τρίτη.

Οι Διδυμίδες, συνήθως εμφανίζονται κάθε χρόνο από τις 7 έως τις 16 Δεκεμβρίου, και είναι μια βροχή αστεριών. Από τις περιοχές τις πόλης φαίνονται ότι πέφτουν με ρυθμό περίπου 50-60 την ώρα ενώ σε περιοχές εκτός κέντρου, με περιορισμένο φωτισμό ενδέχεται να παρατηρηθούν και 100-120 την ώρα. Όσον αφορά στο όνομα τους, το έχουν πάρει από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου και φαίρονται να προέρχονται.

[Δροσος Γεωργιος]

«Πρέπει να υπάρχει ζωή εκεί έξω...» Οι αστρονομοι δηλώνουν βέβαιοι πως δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν.

Μερικές τελευταίες ανακαλύψεις κατέστησαν πιθανότερο παρά ποτέ το ενδεχόμενο να μην είμαστε μόνοι μας, να υπάρχει ζωή κάπου αλλού στο Σύμπαν, συμφωνούν επιστήμονες που μίλησαν στο πρακτορείο Ασοσιέιτεντ Πρες.

Πρόσφατα επιστήμονες ανακοίνωσαν πως υπάρχουν τριπλάσια άστρα απο όσα πιστεύαμε ότι υπήρχαν. Μια άλλη ομάδα ερευνητών ανακάλυψε πως ένα μκρόβιο μπορεί να ζήσει με αρσενικό, δηλαδή σε ένα εξαιρετικά σκληρό περιβάλλον. Και νωρίτερα φέτος, αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι βρήκαν έναν δυνάμει κατοικήσιμο πλανήτη. «Τα στοιχεία ενισχύονται όλο και περισσότερο» λέει ο Καρλ Πίλτσερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA. «Πιστεύω πως όποιος κοιτάξει αυτά τα στοιχεία θα πει: “Πρέπει να υπάρχει ζωή εκεί έξω”».

Ο Σεθ Σόστακ, ανώτερος αστρονόμος στο Ινστιτούτο SETI στην Καλιφόρνια, επισημαίνει πως όλες οι τελευταίες ανακαλύψεις μας ενθαρρύνουν να πιστέψουμε πως υπάρχει ζωή εκεί έξω». Το να πιστεύει κάποιος σήμερα ότι η Γη είναι το μόνο μέρος το οποίο φιλοξενεί ζωή είναι ουσιαστικά σαν να πιστεύει στα θαύματα, «και οι αστρονόμοι δεν πιστεύουν σε θαύματα» προσθέτει.

Βέβαια δεν υπάρχει ακόμη απόδειξη για την ύπαρξη τέτοιας ζωής. ωστόσο, υποστηρίζει ο αστροβιολόγος της NASA Κρις Μακέι «υπάρχουν πράγματα που δείχνουν ότι πρέπει να αισιοδοξούμε». Την περασμένη εβδομάδα ένας αστρονόμος του Γέιλ δήλωσε πως υπολογίζει ότι υπάρχουν 300 εξάκις εκατομμύρια άστρα – τριπλάσια απο ό,τι υπολογιζόταν προηγουμένως. Η Λάιζα Κάλτενεγκερ από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ λέει πως οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι τα μισά από τα άστρα στον γαλαξία μας έχουν πλανήτες μεγέθους διπλάσιου ως δεκαπλάσιου αυτού της Γης, οι οποίοι θα μπορούσαν να συντηρήσουν ζωή. Τον Απρίλιο ανακοινώθηκε και η ανακάλυψη ενός τέτοιου πλανήτη στην κατάλληλη απόσταση από το άστρο του, ώστε να μην είναι ούτε πολύ ζεστός ούτε πολύ κρύος.

Διαφορετική μορφή ζωής

Ο Ντόναλντ Μπράουνλι, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, είναι λιγότερο αισιόδοξος επειδή πιστεύει πως αυτό που μπορεί να υπάρχει εκεί έξω δεν θα είναι εύκολο να βρεθεί – ή δεν θα είναι τόσο σημαντικό. Αν βρίσκεται εκεί έξω – λέει – πιθανόν να πρόκειται για μικρόβια τα οποία δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς από απόσταση. Επίσης οι διαφορετικές γεωλογικές και ατμοσφαιρικές δυνάμεις στους πλανήτες μπορεί να εμποδίζουν τη ζωή να εξελιχθεί σε κάτι πολύπλοκο ή ευφυές, προσθέτει.

Αν είναι να βρεθεί ζωή, ο Αρης είναι ο πιθανότερος υποψήφιος – κάτω από την επιφάνειά του, εκεί όπου υπάρχει νερό, λένε αστρονομοι.

Δυνατότητες να συντηρήσουν τη ζωή μπορεί να έχουν επίσης το φεγγάρι του Δία Ευρώπη και τα φεγγάρια του Κρόνου Εγκέλαδος και Τιτάνας.

Με το αυτί στο υπερδιάστημα

Τέλος, προηγμένοι εξωγήινοι μπορεί να βρουν εμάς ή μπορεί εμείς να ακούσουμε τις ασύρματες εκπομπές τους λέει ο Μακέι. Το Ινστιτούτο SETI «αφουγκράζεται» το Σύμπαν για να εντοπίσει ευφυή ζωή. Και στις διαλέξεις του, ο Σόστακ στοιχηματίζει με οποιονδήποτε από το ακροατήριο έναν καφέ πως οι επιστήμονες θαβρουν απόδειξη εξωγήινης ζωής γύρω στο 2026. Οι πιθανότητες ποτέ δεν ήταν περισσότερες υπέρ του.

ΘΑΥΜΑ «Το να υπάρχει ζωή μόνο στη Γη ισοδυναμεί με θαύμα» λέει ο καθηγητής Σεθ Σόστακ

 

Ανθρακας και διαμάντια σε πλανήτη.

Ομάδα αμερικανών και βρετανών αστρονόμων ανακάλυψε τον πρώτο πλανήτη εκτός του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος έχει πολύ υψηλές συγκεντρώσεις άνθρακα. Οι ερευνητές δεν αποκλείουν πλέον την πιθανότητα να υπάρχουν πολλοί βραχώδεις εξωπλανήτες πλούσιοι σε καθαρό άνθρακα, η επιφάνεια των οποίων αποτελείται από διαμάντια ή γραφίτη.

Οι επιστήμονες, υπό τον δρα Νίκου Μαντουσουντάν του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό Nature, σύμφωνα με το BBC, εκτίμησαν ότι μπορεί να υπάρχουν πλανήτες με «ολόκληρες εκτάσεις γης και βουνά φτιαγμένα από διαμάντια!». Η νέα ανακάλυψη, που χαρακτηρίστηκε σημαντικό αστρονομικό επίτευγμα, εγείρει επίσης νέα ερωτήματα για το σχηματισμό των πλανητών.

Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν, με τη βοήθεια του διαστημικού υπέρυθρου τηλεσκοπίου Σπίτσερ της NASA, την εκπομπή θερμικής ακτινοβολίας από ένα πλανήτη σε απόσταση 1.200 ετών φωτός από τη Γη και στη συνέχεια κατάφεραν να αναλύσουν την χημική σύνθεση της ατμόσφαιράς του, η οποία προέκυψε να έχει άφθονο άνθρακα.

Πολλοί πλανήτες στο γαλαξία μας μπορεί να έχουν ανάλογες υψηλές ποσότητες άνθρακα. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περισσότεροι από 500 εξωπλανήτες σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα-ήλιους. Μόνο πολύ πρόσφατα οι επιστήμονες έχουν

αναπτύξει τα κατάλληλα όργανα και τις μεθόδους για την μέτρηση της χημικής σύνθεσης της ατμόσφαιράς μερικών από αυτούς.

Ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης με την ονομασία Wasp 12b, είναι ο πρώτος που εντοπίστηκε να διαθέτει περισσότερο άνθρακα σε σχέση με οξυγόνο. Είναι ένας αέριος γίγαντας τύπου Δία και αποτελείται κυρίως από υδρογόνο. Όμως ο πυρήνας του μπορεί να περιέχει κάποια μορφή διαμαντιών, γραφίτη και άλλα είδη άνθρακα, πιθανώς σε υγρή μορφή.

Σύμφωνα με τον Μαντουσουντάν, οι θεωρητικές μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχουν αρκετοί εξωγήινοι κόσμοι στο γαλαξία μας, στους οποίους «ίσως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι οι βράχοι από διαμάντια και γραφίτη. Αυτό σημαίνει ότι στα βουνά τους ένα μεγάλο τμήμα της μάζας τους, αντί για άλλα πετρώματα, θα αποτελείται από διαμάντια, ενώ μπορεί να υπάρχουν μεγάλες

εκτάσεις διαμαντιών στο υπέδαφος, πολύ περισσότερες από ό,τι στη Γη».

Αυτοί οι πλανήτες όμως είναι πιθανό ότι δεν έχουν νερό.

Οι αστρονόμοι δεν μπορούν να απαντήσουν, προς το παρόν, στο ερώτημα πόσο συχνοί μπορεί να είναι αυτοί οι «διαμαντένιοι» κόσμοι, αλλά δεν αποκλείουν ότι μπορεί να μην είναι καθόλου σπάνιοι. Το ερώτημα που ανακύπτει επίσης, σύμφωνα με τους

επιστήμονες, είναι με ποιο τρόπο σχηματίζονται τέτοιοι κόσμοι από άνθρακα και διαμάντια.

Πάντως, οι επιστήμονες διαπιστώνουν πλέον ότι αν σε ένα εξωπλανήτη δεν υπάρχει πολύ οξυγόνο, τότε τα κοινά πετρώματα σε αυτόν είναι δυνατό να αποτελούνται από καθαρό άνθρακα σε μορφή διαμαντιών. «Υπάρχουν πολλοί παράξενοι άλλοι κόσμοι εκεί έξω, πέρα ακόμα και από τη φαντασία των επιστημόνων», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μαντουσουντάν.

Ο άνθρακας αποτελεί δομικό λίθο για την ανάπτυξη της ζωής στο δικό μας πλανήτη, αλλά το ερώτημα είναι αν μπορεί να υπάρχει εξωγήινη ζωή σε κόσμους όπου υπάρχει υπεραφθονία άνθρακα. Πάντως, η πρόσφατη ανακοίνωση της NASA για ένα «εξωγήινο»

βακτήριο σε μια λίμνη της Καλιφόρνιας, το οποίο τρέφεται με αρσενικό, το οποίο μάλιστα το έχει ενσωματώσει στο γενετικό υλικό του, δείχνει ότι η ζωή έχει απρόσμενη φαντασία και προσαρμοστικότητα στα πιο εχθρικά και «εξωτικά» περιβάλλοντα. Αρα, κανείς δεν θα μπορούσε να αποκλείσει την ύπαρξη ζωής ακόμα και σε ένα διαμαντένιο κόσμο.

Πάντως ο συγκεκριμένος Wasp 12b, που είναι κατά 80% μεγαλύτερος από το Δία, είναι μάλλον υπερβολικά καυτός για την ζωή, καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο άστρο του (έχει "έτος" μόλις 26 ωρών) και η θερμοκρασία του την μέρα αγγίζει τους 2.600 βαθμούς Κελσίου, κάνοντάς τον δεύτερο πιο θερμό εξωπλανήτη που έχει ποτέ βρεθεί.

 

Σκοτεινός γίγαντας μας «πετά» κομήτες.

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκαναν αστροφυσικοί του Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα. Ανακάλυψαν τον «ένοχο» που στέλνει στο ηλιακό μας σύστημα πολλούς από τους κομήτες που κυκλοφορούν στη διαστημική μας γειτονιά, ορισμένοι από τους οποίους μάλιστα πλησιάζουν και τον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες μελετώντας το νέφος Οορτ, μια αχανή περιοχή παγωμένων αντικειμένων και κομητών που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το ηλιακό μας σύστημα, εντόπισαν ένα γιγάντιο σκοτεινό σώμα. Το νέφος Οορτ έχει έκταση τριών ετών φωτός και περιέχει δισεκατομμύρια μικρότερους και μεγαλύτερους κομήτες, καθώς και άλλα παγωμένα διαστημικά αντικείμενα που αποτελούν σύμφωνα με τους ειδικούς «υλικά» που περίσσεψαν από τη διαδικασία δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος.

Οι αμερικανοί αστροφυσικοί χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο WΙSΕ εντόπισαν στο νέφος Οορτ ένα μυστηριώδες σκοτεινό σώμα που έχει μέγεθος 2 ως 4 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.

«Πολλοί επιστήμονες έχουν εκφράσει την άποψη ότι σε κάποια από τις περιοχές που περιβάλλουν το ηλιακό μας σύστημα είναι πιθανόν να υπάρχει ένα σώμα στο μέγεθος του Ποσειδώνα, αλλά είναι πραγματικά μεγάλη έκπληξη ο εντοπισμός ενός σώματος μεγαλύτερου από τον Δία» δήλωσε στον δικτυακό τόπο space. com ο Τζον Ματέζε, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

 

Να μην ανοιξουμε θεμα <Νέμεσις> γιατί μαλλον δεν θα βρούμε ακρη. :

[Δροσος Γεωργιος]

Το Ιαπωνικό μη επανδρωμένο σκάφος έφερε τελικά στη Γη σκόνη αστεροειδούς, που θα βοηθήσει στην κατανόηση των απαρχών του ηλιακού μας συστήματος.

Μόλις πριν από λίγες μέρες, η Ιαπωνική Διαστημική Υπηρεσία (Jaxa) ανακοίνωσε ότι «επιβεβαιώνει την παρουσία 1.500 σωματιδίων αστεροειδούς», στα δείγματα που έφερε το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Χαγιαμπούσα (το γεράκι Πετρίτης) έπειτα από μια απίθανη διαστημική εποποιία.

Σύμφωνα με την Jaxa είναι η πρώτη φορά που φτάνει στη Γη υλικό που ελήφθη απευθείας από ένα ουράνιο σώμα, εκτός από τη Σελήνη. Το Galileo και το NEAR Shoemaker, που είχαν σταλεί από τη NASA, επισκέφτηκαν αστεροειδείς (σώματα με διάμετρο πάνω από 50 μ. που βρίσκονται σε τροχιά κοντά στη Γη αλλά αρκετά μακριά από τον Ηλιο, έτσι ώστε να μην εξατμίζονται τα υλικά στην επιφάνειά τους) αλλά δεν έφεραν πίσω δείγματα.

«Αναλύοντας τη σκόνη που υπήρχε στα δείγματα, διαπιστώσαμε ότι σχεδόν όλη προέρχεται από τον αστεροειδή Ιτοκάουα, ο οποίος έχει ηλικία πολλών δεκαετιών ή και εκατονταετιών εκατομμυρίων ετών », δήλωσαν οι υπεύθυνοι της ΙΔΥ. Με δηλώσεις του, ο υπουργός Επιστημών και Τεχνολογιών της χώρας εξήρε το επίτευγμα, που αποτελεί παγκόσμια πρωτιά. Ακόμα και η αμερικανική NASA αναγνώρισε τη σημασία του γεγονότος διά στόματος του καθηγητή Πολ Εϊμπελ, ο οποίος συμμετείχε στην περισυλλογή της κάψουλας.

Τα 1.500 σωματίδια σκόνης είναι όλα μικρότερα από 10 μ. (ένα εκατομμυριοστό του μέτρου), γεγονός που απαιτεί ειδική τεχνολογία για να γίνουν περαιτέρω αναλύσεις. Οι ειδικοί θεωρούν ότι η σκόνη θα βοηθήσει στην κατανόηση των απαρχών του ηλιακού μας συστήματος. Η κάψουλα που περιείχε τη σκόνη περισυλλέχθηκε τον Ιούνιο σε αυστραλιανή έρημο, εκεί που την έριξε το Χαγιαμπούσα κατά την επιστροφή του. Το σκάφος στη συνέχεια διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα ολοκληρώνοντας, έτσι, ένα ταξίδι επτά ετών και έξι δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων στο Διάστημα.

Το Χαγιαμπούσα ήρθε σ' επαφή με τον Ιτοκάουα, τον Σεπτέμβριο του 2005. Στη συνέχεια όμως αντιμετώπισε επαναλαμβανόμενα τεχνικά προβλήματα, τα οποία μέχρι και πριν από λίγες μέρες έκαναν αμφίβολη την παρουσία ή όχι των δειγμάτων στην κάψουλα.

Αρχικά το Χαγιαμπούσα διέθετε ένα μικρό σκάφος για προσεδάφιση, το Minerva (το οποίο ζύγιζε 591 γρ. και είχε μόλις 1 εκατοστό ύψος), το οποίο λειτουργούσε με ηλιακή ενέργεια. Ηταν έτσι σχεδιασμένο ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί στην επιφάνεια του αστεροειδούς, να μεταδίδει εικόνες και να συλλέγει σκόνη. Ενα λάθος στην εκτόξευσή του, όμως, το έστειλε μακριά από τον αστεροειδή και χάθηκε στο Διάστημα.

Η πολύ μικρή βαρύτητα στην επιφάνεια του μικρού αστεροειδή ανάγκασε τους ιάπωνες επιστήμονες να εφεύρουν ένα άλλο σύστημα συλλογής, πρωτότυπο αλλά καθόλου αξιόπιστο. Το σκάφος διέθετε τρεις μπίλιες, οι οποίες σήκωναν σκόνη την ώρα που έπεφταν στην επιφάνεια του αστεροειδούς. Αυτή τη σκόνη τη συνέλεγε ένα χωνί, το οποίο κατόπιν την έβαζε στην κάψουλα.

Τα προβλήματα τηλεπικοινωνιακής φύσης με το σκάφος, οι αβαρίες των μηχανών, της μπαταρίας και άλλων οργάνων ανάγκασαν την Jaxa να καθυστερήσει την επιστροφή του Χαγιαμπούσα για 3 χρόνια, κάνοντας την επιστροφή του να μοιάζει με πραγματική Οδύσσεια.

Για τους Ιάπωνες, μικρούς και μεγάλους, το Χαγιαμπούσα είναι πλέον σύμβολο της επιμονής και του ηρωισμού στις αντιξοότητες.

 

Εκανε μόνο «ένα μικρό βήμα».Ο Νιλ Αρμστρονγκ εξηγεί γιατί δεν εξερεύνησε μεγαλύτερη περιοχή της Σελήνης.

Και ξαφνικά ο απόμακρος και σιωπηλός Νιλ Αρμστρογκ, ο πρώτοςάνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι, αποφάσισε να μιλήσει. Και να εξηγήσει γιατί αρκέστηκε μόνο σε εκείνο το «μικρό βήμα για τον άνθρωπο» και δεν έκανε πολύ περισσότερα πάνω στο γκρίζο έδαφος του φεγγαριού.

Το ανέλπιστο«comeback»τουΝιλ Αρμστρονγκ στη δημοσιότητα προκάλεσε ένας μπλόγκερ που ασχολείται με επιστημονικά θέματα, ο Ρόμπερτ Κρούλγουιτς. Σε ένα άρθρο του αναρωτήθηκε για ποιον λόγο ο Αρμστρονγκ και ο συνάδελφός του Μπαζ Ολντριν περπάτησαν ελάχιστα στη Σελήνη, διασχίζοντας μια απόσταση μικρότερη ακόμη κι από ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο.

«Το ταξίδι στο φεγγάρι ήταν πράγματι ένα απίστευτο επίτευγμα. Οι πρώτοι όμως εξερευνητές του φεγγαριού εξερεύνησαν μια εκπληκτικά μικρή περιοχή», έγραψε ο μπλόγκερ αφήνοντας το ερώτημα να αιωρείται.

Η απάντηση ήρθε με... διαστημική ταχύτητα, όχι από κάποιον ειδικό της NASA αλλά από τον ίδιο τον άνθρωπο που πάτησε πρώτος στη Σελήνη.

Στο e-mail που έστειλε ο 80χρονος βετεράνος αστροναύτης διευκρίνισε πως υπήρχαν πολλοί λόγοι που δεν ήταν δυνατό να διανύσουν μεγάλη απόσταση.

Ο πιο σημαντικός ήταν η νευρικότητα που ο ίδιος και οι άλλοι αστροναύτες είχαν για το αν θα λειτουργούσαν καλά οι στολές τους, που ψύχονταν με νερό μέσω ενός υδραυλικού συστήματος.

«Εργαζόμασταν σχεδόν σε συνθήκες κενού, όπου η θερμοκρασία ήταν πάνω από 93 βαθμούς και η βαρύτητα αντιστοιχούσε μόνο στο 1/6 της γήινης», ανέφερε ο Αρμστρονγκ.

«Ο συνδυαμός αυτών των παραμέτρων», συνέχισε, «δεν μπορεί να αποτυπωθεί εδώ στη Γη. Δεν είχαμε καμία ένδειξη για να γνωρίζουμε επί πόση ώρα θα μπορούσε να λειτουργεί η μικρή δεξαμενή νερού που είχαμε στην πλάτη μας».

 

Τηλεοπτική κάλυψη

Επίσης υπήρχε το θέμα της τηλεοπτικής κάλυψης των όσων θα διαδραματίζονταν στο φεγγάρι. Μια από τις πρώτες δουλειές του Αρμστρονγκ ήταν να τοποθετήσει στο έδαφος μία κάμερα. Και οποιαδήποτε εργασία έκανε ο ίδιος ή ο Ολντριν θα έπρεπε να γινόταν εντός του οπτικού της πεδίου, που δεν ήταν και μεγάλο.

Ομως ο Αρμστρονγκ αποκαλύπτει ότι... παρέβη τους κανόνες και με δική του πρωτοβουλία απομακρύνθηκε από το οπτικό πεδίο της κάμερας για να εξερευνήσει και να φωτογραφίσει το εσωτερικό των τοιχωμάτων ενός κρατήρα, μήπως και εντοπίσει ενδιαφέροντα στοιχεία.

[Δροσος Γεωργιος]

Στην άκρη του Ηλιακού συστήματος το Voyager 1.

Το πιο μακρινό από τη Γη, διαστημόπλοιο, Voyager 1, κατέγραψε ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθειά του να εγκαταλείψει το Ηλιακό Σύστημα. Πλέον, σε απόσταση 17,4 δισ. χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας, εντόπισε μια αλλαγή στη ροή των σωματιδίων που το περιβάλλουν. Αυτά τα σωματίδια που προέρχονται από τον Ήλιο, δεν ταξιδεύουν πια προς τα έξω αλλά κινούνται πλάγια.

Αυτό σημαίνει ότι το Voyager είναι, πιθανότατα πολύ κοντά στο να κάνει το άλμα προς το διαστρικό διάστημα, δηλαδή το διάστημα μεταξύ των αστεριών.

Ο επιστήμονας Έντουαρντ Στόουν, επαίνεσε τον εξερευνητή και τις συναρπαστικές ανακαλύψεις που κάνει 33 χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος.

"Όταν το Voyager ξεκίνησε το ταξίδι του δεν είχαμε ιδέα για το πόσο μακριά θα έπρεπε να ταξιδέψουμε για να βγούμε από το Ηλιακό Σύστημα. Τώρα γνωρίζουμε ότι σε περίπου πέντε χρόνια, είναι πιθανό να το καταφέρουμε για πρώτη φορά".

Ο αρχικός στόχος τους ανιχνευτή της NASA ήταν η διεξαγωγή έρευνας για το εξωτερικό των πλανητών Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας, έργο που ολοκληρώθηκε το 1989. Στη συνέχεια, συνέχισε την πορεία του προς το βαθύ διάστημα, με γενική κατεύθυνση το κέντρο του Γαλαξία μας.

Τα ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου δημιουργούν γύρω από το Ηλιακό σύστημα μια φούσκα, γνωστή ως ηλιόσφαιρα. Ο ηλιακός άνεμος ταξιδεύει με “υπερηχητική” ταχύτητα αρχικά και στη συνέχεια επιβραδύνει. Το σημείο όπου ο ηλιακός άνεμος επιβραδύνει αποκαλείται σοκ τερματισμού και το όριο αυτό ονομάζεται ηλιόπαυση. Το Voyager έχει υπολογίσει την ταχύτητα του ανέμου στο σημείο που τώρα βρίσκεται, στο μηδέν. "Έχουμε φτάσει στο σημείο, όπου ο άνεμος του Ήλιου, που μέχρι στιγμής πραγματοποιούσε κίνηση προς τα έξω, κινείται μόνο πλευρικά, έτσι ώστε να καταλήξει στην ουρά της ηλιόσφαιρας", δήλωσε ο καθηγητής Στόουν.

To Voyager 1 εκτοξεύτηκε το 1977 και λίγο μετά το Voyager 2. Τόσο το ένα όσο και το άλλο μη επανδρωμένο διαπλανητικό διαστημόπλοιο, μεταφέρει ένα δίσκο από χρυσάφι, με ήχους, μουσική και εικόνες από τη Γη, για την περίπτωση που συναντήσουν ποτέ εξωγήινη ζωή.

 

Προϊόν κοσμικής δολοφονίας τα δακτυλίδια του Κρόνου.

Μία ακόμη θεωρία πέφτει στο τραπέζι για την προέλευση των εντυπωσιακών δακτυλίων που περιβάλλουν τον Κρόνο. Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι προϊόντα μιας «κοσμικής δολοφονίας», όπως τη χαρακτηρίζουν οι ίδιοι. Ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Southwest στο Κολοράντο υποστηρίζουν ότι οι εντυπωσιακοί πολύχρωμοι δακτύλιοι του Κρόνου (που αποτελούνται από αμέτρητα μικρότερα και μεγαλύτερα παγωμένα κομμάτια ύλης) είναι στην πραγματικότητα τα απομεινάρια ενός παγωμένου φεγγαριού του Κρόνου το οποίο καταστράφηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια έτη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η βαρυτική έλξη του Κρόνου είχε αρχίσει να τραβά κοντά του τον συγκεκριμένο δορυφόρο οδηγώντας τον στην καταστροφή. Εκτιμούν ότι ο Κρόνος κατάφερε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή προτού ο δορυφόρος καταστραφεί να αποσπάσει από αυτόν το εξωτερικό στρώμα πάγου που υπήρχε σε αυτόν. Αυτό το στρώμα πάγου μεταμορφώθηκε στη συνέχεια στα υπέροχα δακτυλίδια του πλανήτη.

[Δροσος Γεωργιος]

Λιγα περισσοτερα για τον χώρο της Ηλιοπαυσης.

Ο ήλιος μας, όπως και κάθε άστρο, εκπέμπει ένα συνεχές, υπερηχητικό ρεύμα ιονισμένων σωματιδίων (πλάσμα) που εξαπλώνεται σε όλες τις κατευθύνσεις και σχηματίζει μια νοητή φυσαλίδα που ονομάζεται ηλιόσφαιρα – μια ασπίδα που προστατεύει τη Γη από την κοσμική ακτινοβολία του Γαλαξία μας.

Το 2004, και ενώ βρισκόταν σε απόσταση 14 δισ. χιλιομέτρων, το Voyager 1 πέρασε το λεγόμενο «όριο κρουστικού κύματος» (termination shock), το σημείο όπου ο ηλιακός άνεμος επιβραδύνεται σε υποηχητικές ταχύτητες, ένα σημείο 85 φορές την απόσταση μεταξύ της Γης και του Ήλιου

Πέρασε τότε στην εξώτερη ζώνη της ηλιόσφαιρας, μια περιοχή σε σχήμα οβάλ που ονομάζεται ηλιοσφαιρικός κολεός (heliosheath). Στην περιοχή αυτή, η ταχύτητα του ηλιακού ανέμου συνεχίζει να μειώνεται. Τελικά, η ροή του ηλιακού ανέμου σταματά εντελώς στο εξωτερικό όριο της ηλιόσφαιρας, που ονομάζεται ηλιόπαυση (heliopause).

Εκεί λοιπόν έφθασε τώρα το Voayger 1. Εκεί όπου τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου αναγκάζονται να αλλάξουν πορεία και να κινηθούν «πλάγια»,. Ωστόσο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι δεν έχει περάσει ακόμα την ηλιόπαυση.

Το σκάφος πάντως απέχει πολύ από το τελικό σύνορο του Ηλιακού Συστήματος: είναι το Νέφος του Όορτ, ένας πληθυσμός από εκατομμύρια κομήτες που βρίσκονται σε απόσταση ενός έτους φωτός, δηλαδή το ένα τέταρτο της απόστασης μέχρι το πλησιέστερο άστρο.

[Δροσος Γεωργιος]

Ως την εκτόξευση των «Βαράγγων» έμειναν μερικές ώρες.

Ως την εκτόξευση της νέας, 27ης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έμειναν μερικές ώρες. Στην πλατφόρμα εκτόξευσης του κοσμοδρομίου Μπαϊκονούρ ήδη έχει τοποθετηθεί ο πύραυλος-φορέας. Οι ειδικοί κάνουν τους τελευταίους ελέγχους.

Μέλη του πληρώματος είναι και εκπρόσωποι της Γηραιάς ηπείρου και της Αμερικής. Αυτοί είναι η Αμερικανίδα Κάθριν Κόλμαν, ο Ιταλός Πάολο Νέσπολι και ο Ρώσος Ντμίτρι Κοντράτιεφ. Για την Κόλμαν αυτή είναι η τρίτη πτήση, για το Νέσπολι – η δεύτερη. Ο Ντμίτρι Κοντράτιεφ κάνει το ντεμπούτο του, μάλιστα από πρώτη φορά στο ρόλο του διοικητή αποστολής. Όμως γι΄αυτό τον υπεύθυνο ρόλο είναι απόλυτα αντάξιος, είπε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο Γραμματέας Τύπου της Ρωσκόσμος Αλεξάντρ Βορομπιόφ:

«Είναι έξυπνος άνθρωπος – καί μορφωμένος, καί ετοιμαζόταν 12 χρόνια για τη πτήση, πράγμα χαρακτηριστικό για τους κοσμοναύτες μας. Στη διάρκεια της μακράς εκπαίδευσής του ήταν επανειλημμένα αναπληρωτής διαφόρων πληρωμάτων. Και είναι εξαιρετικά σοβαρός κοσμοναύτης-δοκιμαστής».

Εκτός αυτού, ο Κοντράτιεφ είναι ο πρώτος κοσμοναύτης, που έχει καφέ ζώνη καράτε. Ο διοικητής του πληρώματος θεωρεί ότι ο αθλητισμός βοηθεί στο διάστημα, γιατί χωρίς φυσική αγωγή είναι δύσκολο να αντέξει ο άνθρωπος τη πτήση. Ευρισκόμενος σε τροχιά ο Κοντράτιεφ σκοπεύει να προπονείται, ώστε, όταν επιστρέψει στη Γη, να πάρει τη μαύρη ζώνη.

Η αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κάθριν Κόλμαν είναι η καλύτερη ειδικός στη διαστημική χημεία και τη σύνδεση των διαστημικών συσκευών, ενώ ο Ιταλός αστροναύτης Πάολο Νέσπολι είναι ο υψηλότερος κατακτητής του διαστήματος – έχει ύψος 1 μέτρο και 88 εκατοστά. Και το βάρος του είναι 90 κιλά. Τα ενδύματα, τα υποδήματα κλπ. για τον θεριακλή αστροναύτη φτιάχτηκαν όχι και χωρίς προβλήματα. Χρειάστηκαν άνευ προηγουμένου πολλές πρόβες. Εφόσον το σκάφανδρο για τον κατακτητή του διαστήματος είναι το δεύτερο δέρμα.

Κατά τη διάρκεια της αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το πλήρωμα θα πραγματοποιήσει μερικούς διαστημικούς περιπάτους, θα υποδεχτεί το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο και θα εκτελέσει πάνω από 40 επιστημονικά πειράματα, λέει ο Αλεξάντρ Βορομπιόφ:

«Πρόκειται για διάφορα πειράματα – ιατροβιολογικά, έρευνες της Γης από το διάστημα, έρευνες του Ηλιακού συστήματος. Όμως παράλληλα, όπως τους συμβούλεψε στην ομιλία του στην Κρατική Επιτροπή ο εκπρόσωπος της ΝΑΣΑ, «να κοιτάζετε στο φινιστρίνι – είστε πολύ τυχεροί που θα δείτε τη Γη μας από το διάστημα».

Τα τοπία, που θα δουν οι κοσμοναύτες, θα αποτυπωθούν σε σειρά φωτογραφιών. Και αυτό αποτελεί ειδική αποστολή του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων. Τα διακριτικά του πληρώματος θα είναι το όνομα, που είχε το ξακουστό ρωσικό καταδρομικό «Varangian» («Βαράγγοι»).

[Makis]

Καταπληκτικές φωτογραφίες!!!!!!!!

Ειδικά η τελευταία είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ!!!!!!!!!

[Δροσος Γεωργιος]

Εκτοξευτηκε απο το κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ στις 22:09:25 ωρα Μοσχας το Soyuz ТМА-20 με πληρωμα την Αμερικανίδα Κάθριν Κόλμαν, τον Ιταλό Πάολο Νέσπολι και τον Ρώσο Ντμίτρι Κοντράτιεφ. Για την Κόλμαν αυτή είναι η τρίτη πτήση, για το Νέσπολι – η δεύτερη. Ο Ντμίτρι Κοντράτιεφ κάνει το ντεμπούτο του, μάλιστα για πρώτη φορά στο ρόλο του διοικητή αποστολής. Περισσοτερα στην δημοσιευση στις 15/12/2010.

[Δροσος Γεωργιος]

Αν έλειπε απ΄ τον ουρανό μας το φεγγάρι... Με τη βοήθεια του αστροφυσικού Κλ. Τσιγάνη.

Η Σελήνη συντροφεύει τη Γη εδώ και 4,5 δισ. χρόνια, από τα πρώτα στάδια της δημιουργίας της. «Πιστεύουμε ότι ο σχηματισμός της έγινε σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια- που είναι “τίποτε” σε αστρονομική κλίμακα- μετά τον σχηματισμό της πρωτο-Γης και του ηλιακού μας συστήματος ως συνόλου» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Κλεομένης Τσιγάνης, λέκτορας στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Διάφορες θεωρίες έχουν προταθεί για τη γέννησή της. Μια από αυτές υποστήριζε ότι σχηματίστηκε σε κάποια άλλη περιοχή και περνώντας από τη «γειτονιά» μας συνελήφθη βαρυτικά σε τροχιά γύρω από τη Γη. Αυτό όμως όπως λέει ο αστροφυσικός δεν είναι συμβατό με την παρατηρήσιμη τιμή της στροφορμής του συστήματος. Κάποια άλλη πρότεινε ότι αποκολλήθηκε από τη νεαρή Γη όταν αυτή ήταν ακόμη ρευστή. «Και αυτό όμως είναι μάλλον απίθανο», θεωρεί ο κ. Τσιγάνης.

 

 

Η «Θεία» της Σελήνης

«Η πιθανότερη εκδοχή», εξηγεί, «είναι ότι κάποιος μικρός πλανήτης, λίγο μικρότερος πιθανώς από τον Αρη, ίσος περίπου με το ένα δέκατο της μάζας της Γης,συγκρούστηκε με τη Γη, πράγμα το οποίο εκείνη την περίοδο δεν ήταν κάτι το ασύνηθες» . Κατά τη σύγκρουση αυτή ένα πολύ μεγάλο μέρος της μάζας του «χαμένου» αυτού πλανήτη- ο οποίος έχει ονομαστεί Θεία από τη μητέρα τής Σελήνης στη μυθολογία - και ένα σημαντικό μέρος της μάζας των εξωτερικών στρωμάτων της Γης έλιωσαν και εκτοξεύτηκαν στο Διάστημα. Καθώς άρχισαν να ψύχονται, τα πιο βαριά κομμάτια μάζας έπεσαν ξανά στη Γη, ενώ τα υπόλοιπα συνέχισαν να περιστρέφονται γύρω της και, αλληλοσυγκρουόμενα, σχημάτισαν τελικά τη Σελήνη. «Αυτό δικαιολογεί το γεγονός ότι η σύσταση της Γης και της Σελήνης μοιάζουν τόσο πολύ» επισημαίνει. «Παρ΄ ότι το μεγαλύτερο μέρος της μάζας της Σελήνης πρέπει να έχει προέλθει από το σώμα-βλήμα, τη Θεία, αυτό θα πρέπει να αναμείχθηκε με κάποιο ποσοστό μάζας που ανήκε αρχικά στη Γη».

 

 

Χωρίς βουνά και ηφαίστεια

Η θεωρία αυτή δικαιολογεί επίσης τη μορφολογία των εξωτερικών στρωμάτων της Γης και το γεγονός ότι διαθέτει ευκίνητες λιθοσφαιρικές πλάκες. Μετά την πρόσκρουση με τη Θεία ο φλοιός της Γης, έχοντας χάσει ένα μεγάλο τμήμα του, ψύχθηκε και σχηματίστηκε ξανά. Ο νέος φλοιός υπολογίζεται ότι ήταν κατά 70% λεπτότερος από τον αρχικό με αποτέλεσμα να σπάει πιο εύκολα. Σύμφωνα με ορισμένους γεωλόγους, αυτή είναι η αιτία σχηματισμού των λιθοσφαιρικών πλακών, που με τις συγκρούσεις τους δημιούργησαν τις ηπείρους και τις μεγάλες οροσειρές της Γης. «Τα Ιμαλάια, για παράδειγμα», λέει ο κ. Τσιγάνης, «ξέρουμε ότι σχηματίστηκαν από τη σύγκρουση της ινδικής πλάκας με την ασιατική.Αν δεν είχε γίνει η σύγκρουση της Γης με τη Θεία και δεν είχε σχηματιστεί η Σελήνη ο φλοιός του πλανήτη μας θα ήταν πάρα πολύ παχύς,δεν θα είχαν δημιουργηθεί ευκίνητες λιθοσφαιρικές πλάκες και δεν θα υπήρχε αυτό το θαυμάσιο τερέν της Γης.Θα ήμαστε ένας πλανήτης ο οποίος θα είχε μια σχεδόν σφαιρική επιφάνεια και θα είχε καλυφθεί από νερό,με μερικές νησίδες μόνο από ΄δώ κι από ΄κεί».

 

 

Χωρίς ζωή;

Οι τεκτονικές πλάκες αποτελούν επιπλέον καθοριστικό παράγοντα για το κλίμα ενός πλανήτη και για την ανάπτυξη της ζωής σε αυτόν. «Οταν οι πλανητολόγοι συζητούν για το κατά πόσον ένας πλανήτης μπορεί να φιλοξενήσει ζωή λαμβάνουν υπόψη τους αν έχει ή όχι τεκτονική δραστηριότητα» , τονίζει ο αστροφυσικός. «Θα μπορούσε κάποιος να πει:“Μα τι τις θέλουμε τις τεκτονικές πλάκες από τη στιγμή που ευθύνονται για σεισμούς και ηφαίστεια;”.Και όμως, αυτά τα φαινόμενα έχουν τη συνεισφορά τους στον κύκλο της ζωής και του κλίματος».

 

 

Χωρίς παλίρροια

Η παλίρροια ανακάτεψε τα νερά της Γης ευνοώντας τη ζωή και βοήθησε την ημέρα μας να μεγαλώσει Από τη στιγμή της δημιουργίας τους η Γη και η Σελήνη αποτελούν ένα ζευγάρι τόσο στενά συνδεδεμένο ώστε ορισμένοι πλανητολόγοι μιλούν για «διπλό πλανήτη». Το κάθε σώμα περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του, ενώ ταυτόχρονα η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη και η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ηλιο. Αυτός ο μόνιμος «χορός» κυβερνάται από τις βαρυτικές δυνάμεις που διέπουν ολόκληρο το Σύμπαν, με μια σειρά αποτελεσμάτων. Ενα από αυτά είναι οι παλίρροιες, ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο στο «φούσκωμα» των νερών που βλέπουμε στις θάλασσές μας αλλά έχει πολύ μεγαλύτερες προεκτάσεις.

«Τα δύο σώματα περιφέρονται γύρω από το κέντρο μάζας, το φυσικό κέντρο της κίνησης. Αυτό όμως δεν βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της Γης,που είναι το κέντρο της βαρυτικής έλξης,αλλά λίγο πιο έξω» εξηγεί ο κ. Τσιγάνης. «Ετσι ενώ όλα τα σημεία της Γης εξαναγκάζονται να περιφέρονται με την ίδια γωνιακή ταχύτητα γύρω από το κέντρο κίνησης, αυτά που βρίσκονται προς τη μεριά της Σελήνης δέχονται ισχυρότερη βαρυτική δύναμη,αφού είναι πιο κοντά στη Σελήνη, ενώ αυτά που βρίσκονται προς την αντίθετη πλευρά δέχονται μεγαλύτερη φυγόκεντρο δύναμη, αφού είναι πιο μακριά από το κέντρο μάζας». Το αποτέλεσμα είναι ότι η Γη παύει να έχει απολύτως σφαιρικό σχήμα, οι ωκεανοί της, αλλά σε ένα βαθμό και η στερεά της επιφάνεια, διογκώνονται τόσο προς τη Σελήνη όσο και προς την αντίθετη πλευρά, δημιουργώντας την παλίρροια.

 

 

Χωρίς 24ωρο

Ο άξονας του σχεδόν ελλειπτικού σχήματος των ωκεανών που δημιουργείται- του λεγόμενου παλιρροϊκού εξογκώματος- δεν συμπίπτει ακριβώς με την ευθεία που ενώνει τα κέντρα της Γης και της Σελήνης. Εξαιτίας της μεγάλης διαφοράς ανάμεσα στην περίοδο περιστροφής της Γης (24 ώρες) και την περίοδο περιφοράς της Σελήνης (περίπου 28 ημέρες) και λόγω της τριβής μεταξύ του νερού και του στερεού πυθμένα των ωκεανών, ο άξονας του εξογκώματος μετατοπίζεται και δεν «κοιτάζει» τη Σελήνη ακριβώς σε ευθεία αλλά με απόκλιση περίπου 10 μοιρών. Λόγω αυτής της απόκλισης, το παλιρροϊκό εξόγκωμα ασκεί ροπή τόσο στη Γη όσο και στη Σελήνη, προσπαθώντας έτσι να αλλάξει τον ρυθμό περιστροφής και περιφοράς των δύο σωμάτων. «Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι ότι,επειδή η συνολική στροφορμή διατηρείται σταθερή καθώς η συνολική ενέργεια του συστήματος μειώνεται,η Σελήνη απομακρύνεται σιγά-σιγά από τη Γη δηλαδή η ακτίνα της τροχιάς της μεγαλώνει- και η συχνότητα περιστροφής της Γης μειώνεται» καταλήγει. «Αν θέλετε,η παλίρροια φρενάρει τον πλανήτη μας».

Το φρενάρισμα που επιφέρει η Σελήνη του πλανήτη έχει οδηγήσει στην ημέρα των 24 ωρών που γνωρίζει η ζωή στη Γη. «Υπολογίζεται ότι η διάρκεια της περιστροφής της Γης όταν πρωτοσχηματίστηκε ήταν γύρω στις εννέα ώρες» εξηγεί ο αστροφυσικός. «Αν δεν υπήρχε η Σελήνη και αν δεν υπήρχαν οι παλίρροιες η διάρκεια της ημέρας σε απόλυτο χρόνο θα ήταν λιγότερο από το μισό απ΄ ό,τι σήμερα. Θα μεγάλωνε διαρκώς και πάλι, λόγω των παλιρροιών που ασκεί ο Ηλιος, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Η ημέρα θα διαρκούσε περίπου 11 με 12 ώρες στην εποχή μας».

 

 

Χωρίς δέντρα

Μια τόσο γρήγορη περιστροφή του πλανήτη σημαίνει ότι η ατμόσφαιρά του θα περιστρεφόταν και αυτή με ιλιγγιώδη ταχύτητα γύρω από την επιφάνειά του δημιουργώντας μόνιμες θύελλες με ανέμους που κινούνται με ταχύτητες 200 χιλιομέτρων την ώρα. «Σε τέτοιες συνθήκες μάλλον δεν μπορεί να φυτρώσει ούτε χορτάρι,πόσω μάλλον τα δέντρα» επισημαίνει ο κ. Τσιγάνης.

 

 

Θάλασσες χωρίς αλάτι

Το σεληνόφως βοήθησε τους προγόνους των σημερινών θηλαστικών να επιβιώσουν στην εποχή των δεινοσαύρων Πριν από 4,5 δισ. χρόνια, όταν όλα στο ηλιακό μας σύστημα βρίσκονταν στα πρώτα στάδια του σχηματισμού τους, η Γη περιστρεφόταν πολύ πιο γρήγορα, ενώ η Σελήνη βρισκόταν πολύ πιο κοντά της με αποτέλεσμα οι παλίρροιες να είναι περισσότερο συχνές και πολύ πιο έντονες- δέκα φορές μεγαλύτερες απ΄ ό,τι σήμερα. «Την περίοδο εκείνη έχουμε τεράστια τσουνάμι τα οποία χτυπάνε τις ηπείρους και διαβρώνουν το έδαφος με αποτέλεσμα να μεταφέρουν μέσα στο θαλασσινό νερό άλατα και οργανική ύλη» εξηγεί ο κ. Τσιγάνης. Αυτά τα υλικά, που έπεφταν στο νερό και ανακατεύονταν διαρκώς, κατέληξαν τελικά να δημιουργήσουν ένα μείγμα με τις κατάλληλες χημικές ενώσεις για να αναπτυχθεί η ζωή.

«Προφανώς θα πρέπει να πέρασαν αρκετά εκατομμύρια χρόνια για να μεταφερθούν ικανές ποσότητες υλικών και να σχηματιστούν οι σύνθετες χημικές ενώσεις,οι οποίες πιθανώς δεν θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σε ήρεμη κατάσταση» υπογραμμίζει. «Μάλιστα, κάποιοι υποστηρίζουν ότι η ενέργεια των ισχυρών παλιρροιών αποτέλεσε βασικό στοιχείο για τη δημιουργία μακρομορίων από τα οποία προέκυψαν τα βασικά συστατικά της ζωής».

Χωρίς εποχές και σταθερό κλίμα

Φανταστείτε τη Γη σαν μια σβούρα. Με βάση τη γήινη εμπειρία μας, μας φαίνεται πολύ φυσικό ότι αυτή η σβούρα θα πρέπει να περιστρέφεται γύρω από έναν ελαφρώς κεκλιμένο ίσως αλλά σχεδόν κατακόρυφο άξονα. Στο Διάστημα όμως τα πράγματα δεν λειτουργούν ακριβώς έτσι. Εξαιτίας της βαρυτικής δύναμης που οι πλανήτες ασκούν ο ένας στον άλλο, οι άξονες περιστροφής τους δεν είναι πάντοτε κάθετοι στο επίπεδο της τροχιάς τους και κυρίως δεν είναι πάντοτε σταθεροί. Ο άξονας του Αρη π.χ. μπορεί για ένα χρονικό διάστημα να έχει κλίση 24 μοιρών, περίπου όσο αυτός της Γης, αλλά ύστερα από μερικές χιλιάδες χρόνια να γυρίσει στις 60 μοίρες, αλλάζοντας εντελώς την οπτική γωνία του πλανήτη σε σχέση με τον Ηλιο. Η Γη έχει τη σπάνια τύχη να έχει έναν άξονα περιστροφής ο οποίος παραμένει σχεδόν σταθερός σε κλίση περίπου 23 μοιρών και αυτό το οφείλει αποκλειστικά και μόνο στην παρουσία της Σελήνης.

Γιατί αυτό είναι τύχη; Για δύο λόγους: «Αν δεν υπήρχε αυτή η γωνία των περίπου 23 μοιρών, αν ο άξονας περιστροφής μας ήταν κατακόρυφος,δεν θα υπήρχε αυτό που ξέρουμε σαν φαινόμενο των εποχών - τουλάχιστον όχι με τη μορφή που το ξέρουμε» απαντά ο κ. Τσιγάνης. «Το ότι η λόξωση του άξονα παραμένει σταθερή συνεπάγεται ότι η ηλιακή ενέργεια που “μαζεύει” κάθε ζώνη του βόρειου ή του νότιου ημισφαιρίου της Γης κατά τη διάρκεια ενός έτους δεν αλλάζει πολύ από χρονιά σε χρονιά. Η ακριβής τιμή της λόξωσης του άξονα περιστροφής δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία,από τη στιγμή που “δείχνει” κοντά στην κατακόρυφο και όχι στις 90 μοίρες, όπως του πλανήτη Ουρανού» επισημαίνει ο αστροφυσικός. «Αξία έχει η σταθερότητα.Γιατί αυτή επιτρέπει στον πλανήτη να αναπτύξει σταθερό κλίμα,μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί η ζωή. Αυτό δεν θα συνέβαινε στη Γη αν δεν υπήρχε η Σελήνη,ή αν είχε πολύ διαφορετική μάζα, ή αν βρισκόταν σε αρκετή απόσταση».

Χωρίς τη βαρυτική επιρροή του δορυφόρου μας, όπως διευκρινίζει, οι παρέλξεις που ασκούν ο Ηλιος και οι άλλοι πλανήτες θα μπορούσαν να «περιστρέφουν» τον άξονά μας με ακανόνιστο τρόπο, με τη λόξωση να παίρνει όλες τις δυνατές τιμές από 0 ως 90 μοίρες. Αυτό σημαίνει ότι θα είχαμε ανά περιόδους δραματικές κλιματικές μεταβολές. «Σε κάποια περίοδο», εξηγεί, «θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας σχετικά σταθερός κλιματικός κύκλος, να αναπτυχθεί κάτι που να μοιάζει με πρώτα στάδια ζωής και μετά ξαφνικά να αλλάξει εντελώς η τιμή του άξονα περιστροφής και να διαλυθούν τα πάντα».

 

 

Χωρίς φως τη νύχτα, χωρίς θηλαστικά

Ο δορυφόρος μας έχει χαρακτηριστικά μοναδικά στο πλανητικό μας σύστημα. Η παρουσία του διατηρεί τον άξονα περιστροφής της Γης σε σχεδόν σταθερή κλίση, προσφέροντας ισορροπία στο κλίμα της Αν δεν υπήρχε η Σελήνη οι νύχτες μας θα ήταν πολύ πιο σκοτεινές. Αυτό- θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος- είναι μεν δυσάρεστο αλλά σίγουρα δεν αποτελεί και τη συντέλεια του κόσμου, θα είχαμε βρει κάποιον τρόπο για να προσαρμοστούμε σε αυτή την πραγματικότητα. Ναι σίγουρα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα υπήρχαμε, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ίσχυε χωρίς το φως του φεγγαριού. Οταν οι δεινόσαυροι επικράτησαν στη Γη πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια οι μακρινοί θερμόαιμοι πρόγονοι των σημερινών θηλαστικών έτρεξαν να κρυφτούν. Εξαναγκάστηκαν να βγαίνουν προς αναζήτηση της τροφής τους τη νύχτα. Αν και δεν ήταν νυκτόβια όντα, το ημίφως που η Σελήνη προσφέρει στον πλανήτη μας τις περισσότερες νύχτες του έτους βοήθησε οπωσδήποτε πολύ στην επιβίωσή τους. Σιγά-σιγά, με το πέρασμα των χρόνων, τα μάτια τους προσαρμόστηκαν στη «νυχτερινή όραση»: η ίρις απέκτησε την ικανότητα να διαστέλλεται περισσότερο για να αφήνει να περάσει μεγαλύτερη ποσότητα φωτός, ενώ ο αμφιβληστροειδής ενισχύθηκε με την παραγωγή της ροδοψίνης, μιας πρωτεΐνης που εμπλέκεται στην παραγωγή των φωτοευαίσθητων κυττάρων που «βλέπουν» στο αμυδρό φως. Χωρίς το σεληνόφως κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα υπήρχαμε σήμερα. Και οπωσδήποτε θα είχαμε χειρότερη όραση.

 

 

Ο ΟΨΙΜΟΣ ΣΦΟΔΡΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ

Ενας σφοδρός βομβαρδισμός από αστεροειδείς και κομήτες έπληξε τη Σελήνη πριν από 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια, αλλάζοντας τη μορφολογία της επιφάνειάς της Εκτός από τις επιστημονικές παρατηρήσεις που μας έχει επιτρέψει να κάνουμε, η Σελήνη μας έχει επίσης αποκαλύψει μυστικά του ηλιακού μας συστήματος που χωρίς την παρουσία της θα εξακολουθούσαν να παραμένουν κρυφά.«Από τις αναλύσεις των δειγμάτων σεληνιακών πετρωμάτων που έφεραν οι διαστημικές αποστολές “Απόλλων” καταλάβαμε ότι στη Σελήνη υπάρχουν περιοχές που η ηλικία τους είναι κατά πολύ νεότερη από την εποχή του σχηματισμού της»λέει ο κ. Τσιγάνης.«Ενώ δηλαδή η Σελήνη σχηματίστηκε σχεδόν μαζί με τη Γη πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια, μεγάλο μέρος της επιφάνειάς της έχει ηλικία 3,9 δισ. ετών». Αυτό, εξηγεί, σημαίνει ότι η Σελήνη θα πρέπει να βομβαρδίστηκε μαζικά από αστεροειδείς και κομήτες με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος της επιφάνειάς της να διαλυθεί και να σχηματιστεί ξανά από την αρχή. Και δεν ήταν η μόνη στην οποία συνέβη κάτι τέτοιο: η Γη και οι γειτονικοί πλανήτες της βομβαρδίστηκαν κατά τον ίδιο τρόπο.

 

Το επεισόδιο αυτό, το οποίο έχει ονομαστεί Οψιμος Σφοδρός Βομβαρδισμός (Late Ηeavy Βombardment, LΗΒ) και θεωρείται σήμερα κεφαλαιώδους σημασίας για την εξέλιξη των εσωτερικών πλανητών και της βιόσφαιρας της Γης, δεν θα μας ήταν γνωστό αν δεν υπήρχε η Σελήνη.«Τα σημάδια αυτού του βομβαρδισμού στη Γη έχουν σβηστεί»υπογραμμίζει ο αστροφυσικός. «Εχουν σβηστεί λόγω της γεωλογικής και της ατμοσφαιρικής δραστηριότητας στη Γη, που διάβρωσαν τους κρατήρες πρόσκρουσης, εξομαλύνοντας τις διαφορές με τις γύρω περιοχές. Σήμερα, ίχνη του LΗΒ διακρίνονται μόνο στα αρχαιότερα γήινα πετρώματα, όπως π.χ. στα ονομαζόμενα “ζιρκόνια του Αδη” που έχουν ηλικία 4,2- 4,3 δισ. ετών, καθώς η εργαστηριακή ανάλυσή τους αποκαλύπτει ότι υπέστησαν έντονο “σοκ” κατά την εποχή του LΗΒ. Η επιφάνεια της Σελήνης όμως είναι αυτή που μας αποκάλυψε τον βομβαρδισμό και μας έδωσε την ευκαιρία να προσδιορίσουμε πότε έγινε, πόση ένταση και πόση διάρκεια είχε».

 

Ο κ. Τσιγάνης έχει μελετήσει μαζί με τους συνεργάτες του ιδιαίτερα αυτό το περιστατικό της ιστορίας του πλανητικού μας συστήματος, καταλήγοντας σε πολύ σημαντικά συμπεράσματα ως προς την αιτία που πιθανώς το προκάλεσε. Αυτή η δουλειά μάλιστα, σε συνδυασμό με το υπόλοιπο ερευνητικό του έργο, του χάρισε, πριν από δύο χρόνια, μια σπάνια τιμητική διάκριση: η Διεθνής Αστρονομική Ενωση έδωσε το όνομά του σε έναν αστεροειδή.«Εμείς μπορέσαμε να συνδέσουμε την εποχή του σφοδρού βομβαρδισμού με ένα συγκεκριμένο φαινόμενο»διευκρινίζει. «Με τα πειράματά μας στον υπολογιστή δείξαμε ότι για να συμβεί ο σφοδρός βομβαρδισμός, με τα χαρακτηριστικά τα οποία γνωρίζουμε, θα πρέπει οι τροχιές των μεγάλων πλανητών, του Δία, του Κρόνου και των άλλων που βρίσκονται μακρύτερα από εμάς, να άλλαξαν με βίαιο τρόπο».

 

Οπως λέει ο ερευνητής η «υποψία» αυτή δεν γεννήθηκε τυχαία.«Πιστεύαμε εδώ και χρόνια», τονίζει,«ότι οι μεγάλοι πλανήτες δεν δημιουργήθηκαν εκεί που τους παρατηρούμε σήμερα αλλά πιο κοντά στον Ηλιο. Αυτό που δεν ξέραμε ήταν ο τρόπος με τον οποίο μετακινήθηκαν προς τα έξω.

Εμείς λοιπόν βρήκαμε αυτόν τον τρόπο και δείξαμε ότι πιθανότατα δεν ήταν και τόσο ομαλός, αλλά συνοδεύτηκε από “χαοτική”, βίαιη ανακατάταξη των πλανητικών τροχιών. Αυτό ακριβώς προκάλεσε την αποσταθεροποίηση μεγάλου μέρους των αστεροειδών και των κομητών και τον σφοδρό βομβαρδισμό της Σελήνης και του εσωτερικού ηλιακού συστήματος» .

Για να κατανοήσει κάποιος περίπου πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα θα πρέπει να φανταστεί ένα ηλιακό σύστημα όχι ήρεμο και τακτοποιημένο, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, αλλά σε μια κατάσταση πυρετώδους δραστηριότητας και έντονου συνωστισμού.

Εξω από τις τροχιές των μεγάλων πλανητών υπήρχε ένας τεράστιος αριθμός πολύ μικρών σωμάτων, σαν τους σημερινούς κομήτες. Καθώς αυτοί οι κομήτες περνούσαν κοντά από τους πλανήτες, δέχονταν από αυτούς μια βαρυτική «κλωτσιά» ικανή να τους εκτοξεύσει εκτός ηλιακού συστήματος ενώ οι πλανήτες, αντιδρώντας, μετακινούνταν λίγο προς τα έξω. Η διαδικασία αυτή, όπως επισημαίνει ο κ. Τσιγάνης, θα μπορούσε να είναι απολύτως ομαλή για τους πλανήτες, αλλά δεν συνέβη έτσι:«Εμείς δείξαμε ότι το πιθανότερο σενάριο για το ηλιακό μας σύστημα είναι ότι, καθώς οι πλανήτες μετανάστευαν, σε μια χρονική στιγμή που αντιστοιχεί στην έναρξη του όψιμου σφοδρού βομβαρδισμού, οι τροχιές τους άρχισαν ξαφνικά να τέμνονται μεταξύ τους, εξαιτίας ενός “βαρυτικού συντονισμού” ανάμεσα στον Δία και στον Κρόνο. Τελικά, οι πλανήτες “ηρέμησαν”- έπειτα από μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια- φθάνοντας στις σημερινές τους τροχιές. Στο μεσοδιάστημα όμως υπήρξε μια τεράστια ροή κομητών και αστεροειδών από τα εξωτερικά μέρη του ηλιακού συστήματος προς την περιοχή της Γης, η οποία συντέλεσε τον σφοδρό βομβαρδισμό».

[Δροσος Γεωργιος]

Το διαστημόπλοιο «Σογιούζ» πλησιάζει το ΔΔΣ.

Το ρωσικό διαστημόπλοιο «Σογιούζ» με διεθνές πλήρωμα πλησιάζει το Διεθνή Διαστημικο Σταθμό (ΔΔΣ). Όπως ανακοίνωσε το Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων στα περίχωρα της Μόσχας, η σύνδεση του διαστημοπλοίου με το σταθμό σχεδιάζεται για τις 11.12 το βράδυ ώρα Μόσχας.

Σύμφωνα με τα δεδομένα του Κέντρου, τα μέλη του πληρώματος Ρώσος Ντμίτρι Κοντράτιεφ, Ιταλός Πάολο Νέσπολι και Αμερικανίδα Κάθριν Κόλμαν είναι καλά. Οι εργαζόμενοι στο σταθμό Καλέρι, Σκρίποτσκα και Κέλι έχουν ετοιμάσει για τους συνάδελφούς τους τις θέσεις εργασίας και το μενού του κoινού προγεύματος, που θα πάρουν σε τροχιά μετά τις 7 το πρωί.

 

Η Ρωσία θα στείλει στον Ήλιο νέο δορυφόρο.

Σε πέντε χρόνια η Ρωσία σκοπεύει να εκτοξεύσει για τον Ήλιο δικό της δορυφόρο, ο οποίος θα διεξάγει έρευνα του Ήλιου όχι από περίγεια τροχιά, αλλά από μικρότερες αποστάσεις – όπως υπολογίζεται από απόσταση ίση με 34-60 διαμέτρους του Ήλιου.

Είναι εντελώς δυνατό ότι με τη βοήθεια των δεδομένων που θα ληφθούν στο μέλλον θα μάθουμε να προβλέπουμε τις αλλαγές της ηλιακής δραστηριότητας, γιατί ακριβώς αυτή είναι που ασκεί μεγάλη επίδραση τόσο στη Γη, όσο και στον περίγειο διαστημικό χώρο γενικά.

 

Βιβλίο-Υπατία: ένα λαμπρό πνεύμα που έσβησε άδοξα.

Στην Υπατία (370-415 μ.Χ.), τη νεοπλατωνική φιλόσοφο, μαθηματικό και αστρονόμο, είναι αφιερωμένο το τελευταίο βιβλίο της συγγραφέως Αννας Γκέρτσου -Σαρρή η οποία εμπνέεται από ιστορικά θέματα. Περιττό ίσως να πούμε ότι η Υπατία όντως υπήρξε πρόσωπο που μπορούσε να εμπνεύσει τους συγχρόνους της, αλλά από ό,τι φαίνεται όχι μόνο. Η κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα συνέχισε επάξια στα χνάρια του πατέρα της. Αφού περιηγήθηκε στην Αθήνα και στην Ιταλία προκειμένου να μαθητεύσει δίπλα σε γνωστά ονόματα νεοπλατωνιστών της εποχής της επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια όπου και ανέλαβε την εκεί φιλοσοφική σχολή τους. Η φήμη της ξεπέρασε τα όρια της πόλης και η Υπατία έγινε πόλος έλξης διανοουμένων από όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Αν και πολυγραφότατη, τα έργα της δεν έχουν διασωθεί (τα γνωρίζουμε από αναφορές σε αυτά). Εμεινε, δε, στην Ιστορία ως ένα ακόμη θύμα της μισαλλοδοξίας καθώς βρήκε τραγικό θάνατο από τον χριστιανικό όχλο που την κατακρεούργησε και έκαψε τα μέλη της.

Ο θάνατος της Υπατίας δίνει το έναυσμα για να ξετυλιχθεί το κουβάρι της διήγησης του βιβλίου της κυρίας Γκέρτσου-Σαρρή. Κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου είναι η Ευδοκία, φίλη της Υπατίας, η οποία διευθύνει μεγάλο εργαστήριο αντιγραφής χειρογράφων ενώ και η ίδια είναι αντιγραφέας, χωρίς όμως να το γνωρίζουν οι άλλοι. Η Ευδοκία δέχεται την επίσκεψη του ανακριτή ο οποίος καταφθάνει από τη Νέα Ρώμη (Κωνσταντινούπολη) προκειμένου να διερευνήσει τα του θανάτου της Υπατίας.

Οι θύμησες της Ευδοκίας και οι διάλογοί της με τον ανακριτή Μάρκελλο είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο στήνεται μια πραγματική αναπαράσταση του κλίματος της εποχής. Μιας μεταβατικής εποχής η οποία επιφυλάσσει πολλά πλήγματα στην αλεξανδρινή διανόηση και όπου νομοθετείται η λατρεία ενός νέου θεού. Μιας εποχής που σημαδεύεται από τον θάνατο της λαμπρής γυναικείας προσωπικότητας στην οποία είναι αφιερωμένο το βιβλίο.

Το πόνημα της κυρίας Γκέρτσου-Σαρρή είναι ιστορικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί από όλους, όσοι ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και όχι μόνο.

Τα φιλοσοφικά διλήμματα που αντιμετώπισαν οι ήρωες του βιβλίου είναι πολύ, μα πολύ επίκαιρα.

 

Εκδηλωση-Ο Μίκης στ' αστέρια.

Με παραγωγή πλανηταριακής παράστασης, εμπνευσμένης, επενδεδυμένης και ομότιτλης με τη Συμφωνία ΙΙ «Το τραγούδι της Γης» του Μίκη Θεοδωράκη, το Ιδρυμα Ευγενίδου αποδίδει «φόρο τιμής» στον μεγάλο συνθέτη για τα 85 χρόνια του.

Από «Το τραγούδι της Γης» - και ποιητική σύνθεση του ίδιου του Μίκη - ο σκηνοθέτης της ταινίας Παναγιώτης Σιμόπουλος επέλεξε ηχοχρώματα, ρυθμούς και στίχους που ήταν δυνατόν να έχουν πλανηταριακή αφήγηση. Συγχρόνως στους χώρους του ιδρύματος φιλοξενείται και η έκθεση «85 χρόνια Μίκης». Η ταινία θα προβάλλεται στο πλανητάριο μόνο αύριο, από τις 5 μ.μ. μέχρι τις 10 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο για όσους θέλουν να την παρακολουθήσουν.

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

[Δροσος Γεωργιος]

Ο ΔΔΣ ετοιμάζεται να δεχτεί νέα διαστημόπλοια Προγκρές και Discovery.

Το ρωσικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρες θα αυξήσει το ύψος πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Οι κινητήρες του συζευγμένου με το ΔΔΣ Προγκρές, θα λειτουργούν λίγο παραπάνω από 20 λεπτά, προσδίδοντας στο Σταθμό μεγαλύτερη ταχύτητα κατά 2,4 μέτρα το δευτερόλεπτο. Ταυτόχρονα το ύψος της τροχιάς του θα αυξηθεί κατά 4 και πλέον χιλιόμετρα. Όλες αυτές οι ενέργειες θα εξασφαλίσουν τις απαραίτητες συνθήκες για τη σύζευξη του ΔΔΣ με ένα άλλο ρωσικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρές και το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Discovery.

 

Τηλεσκόπια για το κοινό θα βγάλει το Πλανητάριο στην έκλειψη του Ιανουαρίου.

Καιρού επιτρέποντος στις 4 Ιανουαρίου 2011, το Ψηφιακό Πλανητάριο Ευγενίδου θα στήσει τηλεσκόπια έξω από το κτίριό του στην λεωφόρο Συγγρού για να δώσει στο κοινό την ευκαιρία να παρακολουθήσει τη μερική έκλειψη Ηλίου.

Σύμφωνα με τον διευθυντή του Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλο, στην Ελλάδα θα δούμε μόνο τα δύο τρίτα του ηλιακού δίσκου να καλύπτονται από τη Σελήνη -αυτό θα συμβεί στη μέγιστη φάση της έκλειψης στις 10:23 το πρωί.

Τα τηλεσκόπια που προσφέρει για την εκδήλωση η Ελληνική Αστρονομική Ένωση θα περιμένουν από τις 9 το πρωί.

Σχεδόν 13 ώρες νωρίτερα, η Γη θα βρίσκεται στο περιήλιο, δηλαδή στην ελάχιστη απόστασή της από τον Ήλιο, που είναι 147.105.721 χλμ.

Το φαινόμενο θα αρχίσει στις 8:40 πμ (ώρα Ελλάδας) πάνω από τη Βόρεια Αλγερία και θα είναι ορατή από τη Βόρεια Αφρική, το μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης και την Κεντρική Ασία.

 

Μετρήθηκε το μαγνητικό πεδίο του πυρήνα της Γης.

Για πρώτη φορά οι επιστήμονες κατάφεραν να μετρήσουν την ισχύ του μαγνητικού πεδίου στο εσωτερικό του πυρήνα του πλανήτη μας, σε βάθος περίπου 3.000 χλμ. στα έγκατα της Γης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το μαγνητικό πεδίο του πυρήνα είναι κατά μέσο όρο 25 Γκάους, δηλαδή περίπου 50 φορές πιο ισχυρό από αυτό που υπάρχει στην επιφάνεια της Γης και «αναγκάζει» τις βελόνες των πυξίδων να ευθυγραμμίζονται στον άξονα Βορρά-Νότου.

Η ισχύς των 25 Γκάους αυξομειώνεται συνεχώς, καθώς το εσωτερικό μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας δεν παραμένει σταθερό.

Η μέτρηση μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να ρίξουν περισσότερο φως στις πηγές θερμότητας που τροφοδοτούν τις μυστηριώδεις διαδικασίες στο εσωτερικό του πλανήτη μας. «Η μέτρηση του μαγνητικού πεδίου μάς λέει ποιες είναι οι ενεργειακές απαιτήσεις και οι πηγές θερμότητας», σύμφωνα με τον Μπρους Μπάφετ, καθηγητή γεωεπιστημών του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, ο οποίος έκανε την μέτρηση και δημοσίευσε τα σχετικά στοιχεία στο περιοδικό «Nature».

 

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η θερμότητα του εσωτερικού της Γης προέρχεται από τρεις πηγές:

 

-Το κατάλοιπο της θερμότητας που είχε αναπτυχθεί κατά το σχηματισμό του πλανήτη μας πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ακόμα αυτός ήταν καυτός και λιωμένος.

 

- Την απελευθέρωση βαρυτικής ενέργειας, καθώς τα βαριά χημικά στοιχεία βυθίζονται ολοένα προς το κέντρο του λιωμένου πυρήνα.

 

- Τη ραδιενεργή αποσύνθεση μακρόβιων στοιχείων, όπως το κάλιο, το ουράνιο και το θόριο.

 

Καθώς η Γη ψύχθηκε σταδιακά, «συνέλαβε» το αρχικό μαγνητικό πεδίο της από τον πρωτοπλανητικό δίσκο, στον οποίο διαμορφώθηκε το ηλιακό σύστημα. Αυτό το πρωταρχικό μαγνητικό πεδίο θα είχε όμως εξαφανιστεί μέσα σε 10.000 χρόνια το πολύ, αν στο μεταξύ δεν είχε τεθεί σε λειτουργία το «γεω-δυναμό» στο εσωτερικό της Γης, το οποίο συνεχώς «αναγεννά» το μαγνητικό πεδίο χάρη στη θερμότητα που αέναα παράγεται στα έγκατα του πλανήτη.

Αυτή η θερμότητα λιώνει τον εξωτερικό πυρήνα (που έχει πάχος περίπου 2.250 χλμ.) και τον κάνει να βράζει. Υπό την επίδραση των παραγομένων ρευμάτων θερμότητας, τα μέταλλα κινούνται και βουλιάζουν, δημιουργώντας ηλεκτρικά ρεύματα που συντηρούν το μαγνητικό πεδίο, το οποίο γίνεται αισθητό, αλλά με χαμηλότερη ισχύ, και στην επιφάνεια του πλανήτη.

Ο Μπάφετ έκανε τη μέτρησή του μ’ ένα πρωτότυπο τρόπο, με τη βοήθεια της ακτινοβολίας που φτάνει μέχρι τη Γη από τα μακρινά πολύ φωτεινά κβάζαρ (κέντρα άλλων γαλαξιών). Οι μετρήσεις αυτών των ραδιοκυμάτων από επίγεια και δορυφορικά τηλεσκόπια επέτρεψαν τον εντοπισμό των ανεπαίσθητων μεταβολών στον άξονα περιστροφής της Γης, τις οποίες προκαλεί η παλιρροϊκή έλξη της Σελήνης. Η περιοδική αυτή έλξη, που αυξομειώνεται, επιβραδύνει τον άξονα περιστροφής της Γης προς την αντίθετη κατεύθυνση, κάτι που παράγει μαγνητικές μεταβολές στον εξωτερικό γήινο πυρήνα και επιτρέπει έτσι - με τη βοήθεια των ραδιοκυμάτων από τα κβάζαρ - να μετρηθεί η ισχύς του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας.

Ο εσωτερικός πυρήνας της Γης, η «καρδιά» του πλανήτη μας, εκτιμάται ότι είναι μια σφαίρα που αποτελείται από στέρεο (παγωμένο) σίδηρο και νικέλιο, με μέγεθος όσο περίπου η Σελήνη. Γύρω από αυτή την «μπάλα», υπάρχει το εξωτερικό υγρό (λιωμένο λόγω θερμότητας) τμήμα του πυρήνα και πιο πάνω το καυτό μάγμα (που μερικές φορές βγαίνει στην επιφάνεια ως λάβα ηφαιστείων) και, τελικά, ο εξωτερικός πετρώδης φλοιός.

[Δροσος Γεωργιος]

Οι 10 κορυφαίες επιστημονικές ειδήσεις του 2010.

 

1. Συνθετική ζωή

Τον Μάιο, o Craig Venter ανακοίνωσε ότι είχε δημιουργήσει συνθετική ζωή. Δούλεψε με ένα μόνο κύτταρο, τον μικρότερο γνωστό απλό οργανισμό στον κόσμο, εισάγοντας μέσα σε αυτόν ένα συνθετικό γονιδίωμα. Το βακτήριο δημιούργησε τις πρωτεΐνες από το προσχέδιο μέσα στο γονιδίωμα, θυμίζοντας την καθημερινή δουλειά που κάνει ένα κανονικό κύτταρο.

Αυτό που θέλει να φτιάξει στην ουσία ο Craig Venter είναι να δώσει ζωή σε ένα ολόκληρο φάσμα νέων βιομηχανικών διεργασιών – σύντομα θα υπάρχουν φθηνότεροι, και πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την παραγωγή των πάντων, από τα εμβόλια και φαρμακευτικά προϊόντα έως καλύτερα βιοκαύσιμα. Στην πραγματικότητα, σε μια κοινή επιχείρηση με την ExxonMobil, ο Βέντερ άνοιξε μια πειραματική εγκατάσταση τον Ιούλιο του 2010 ώστε να αυξηθούν τα φύκια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοκαυσίμων.

 

2. Το σκάφος Hayabusa επιστρέφει πίσω στη Γη σωματίδια από έναν αστεροειδή

Με ένα μέγεθος σαν αυτοκίνητο, το ιαπωνικό σκάφος-ρομπότ Hayabusa εκτοξεύθηκε το 2003 προς τον αστεροειδή Itokawa. Ήταν ένα ταξίδι έπος, γιατί δοκίμασε αρκετές αποτυχίες. Σε κάποια φάση το σκάφος έχασε την επαφή του με τη Γη για επτά εβδομάδες, ένα πρόβλημα που πρόσθεσε τρία χρόνια στο ταξίδι του μέσα στο διάστημα.

Το σκάφος αφού τελικά προσγειώθηκε το 2005 πάνω στον αστεροειδή, που έχει το σχήμα πατάτας, ένα σύστημα πυροδότησης που είχε σχεδιαστεί ώστε να σηκώσει σκόνη έπαθε βλάβη, αφήνοντας έτσι ασαφές πόσο υλικό ήταν σε θέση να συγκεντρώσει το διαστημόπλοιο.

Μετά από μια πραγματική επταετή οδύσσεια του διαστήματος, το κουτί με το πολύτιμο υλικό έφτασε πίσω στη Γη από το Hayabusa τον Ιούνιο. Το Νοέμβριο, οι ιάπωνες ανήγγειλαν ότι είχαν μαζέψει 1.500 σωματίδια, τα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονταν από τον αστεροειδή.

 

3. Οι Νεάντερταλ και οι άνθρωποι είχαν διασταυρωθεί

Χρησιμοποιώντας μικρές ποσότητες οστών σε σκόνη από τρία άτομα Νεάντερταλ 40.000 ετών, που βρέθηκαν σε ένα σπήλαιο στην Κροατία, ερευνητές αναδημιούργησαν 40.000 ετών το 60% του γονιδιώματος του Νεάντερταλ, αρκετό έτσι ώστε να ανακοινώσουν τον Μάιο ότι το γονιδίωμα του είναι πλήρης.

Το γονιδίωμα έδειξε ότι οι άνθρωποι μετανάστευσαν από την Αφρική 100.000 έως 50.000 χρόνια πριν, ενώ ορισμένα άτομα του είδους μας διασταυρώθηκαν με τους Νεάντερταλ – έναν κοντό, κοντόχοντρο ανθρωποειδές που εξαφανίστηκαν περίπου πριν 30.000 χρόνια. Ως αποτέλεσμα αυτής της διασταύρωσης, μπορούν να βρεθούν σε όλους τους μη-αφρικανικούς ανθρώπους κάποιες γενετικές αλληλουχίες.

 

4. Η απογραφή που έδειξε τι υπάρχει στους ωκεανούς

Σε μια απογραφή που κράτησε 10 χρόνια για το τι οργανισμοί ζουν μέσα στους ωκεανούς, συμμετείχαν περισσότεροι από 2.700 επιστήμονες, 670 φορείς, περισσότερα από 540 αποστολές και περίπου 9.000 ημέρες μέσα στη θάλασσα. Έγιναν δε σχεδόν 30 εκατομμύρια παρατηρήσεις σε 120.000 είδη .

Τον Οκτώβριο, οι ερευνητές που συμμετέχουν ανακοίνωσαν όλα τα αποτελέσματά τους, που περιελάμβανε το γεγονός ότι το 90% της θαλάσσιας ζωής είναι μικροβιακής προέλευσης – με το ισοδύναμο 35 ελεφάντων για κάθε οργανισμό που ζει εκεί μέσα – και ότι περίπου το 40% του πλαγκτού, στο κάτω μέρος της διατροφής αλυσίδας των ωκεανών, έχει εξαφανιστεί κατά τα τελευταία 30 χρόνια

 

5. Η Σελήνη κυριολεκτικά καλύπτεται από νερό

Τον Σεπτέμβριο του 2009, οι επιστήμονες ανέτρεψαν την χρόνια αποδεκτή άποψη ότι το σεληνιακό έδαφος είναι ξηρό. Είχαν βρει έγκλειστες μέσα στα ορυκτά, μεγάλες ποσότητες νερού στην επιφάνεια της Σελήνης. Τον Μάρτιο του 2010, ερευνητές ανακάλυψαν πάγο στον Βόρειο Πόλο της Σελήνης, αν και οι ερευνητές δεν ήταν σίγουροι για το πόσο ήταν. Οι νέες εκτιμήσεις δείχνουν να υπάρχουν – χωρίς σιγουριά πάντως – δισεκατομμύρια τόνοι νερού – σε πάγους και μέσα σε ορυκτά.

Για σκεφτείτε λίγο, πριν από ένα χρόνο η Σελήνη ήταν δήθεν στεγνή. Η ανακάλυψη βελτιώνει τις προοπτικές των μελλοντικών εποικισμών στο φεγγάρι.

 

6. Η NASA βρήκε μια μορφή ζωής που θα μπορούσε να ζήσει κι έξω από τη Γη

Σε ένα δελτίο Τύπου στις αρχές του Δεκεμβρίου, η NASA ανακοίνωσε ότι είχε ανακαλύψει κάτι "που θα επηρεάσει την αναζήτηση για την παρουσία εξωγήινης ζωής" … οπότε η μπλογκόσφαιρα βρέθηκε σε έναν παροξυσμό φημών και δοξασιών. Μίλησαν κάποιοι για μικρόβια που βρέθηκαν στον Κόκκινο Πλανήτη, για φωτοσύνθεση στον Τιτάνα, ή ίσως ακόμα και για βακτηρίδια σε έναν αστεροειδή.

Φυσικά κανένα δεν ίσχυε από αυτό – όμως η NASA είχε ανακαλύψει ένα βακτηρίδιο που μπορούσε να φάει αρσενικό και ακόμη να φθάσει μέχρι του σημείου να ενσωματώσει ένα μέρος του στο DNA του.

 

7. Είναι δυνατή η πυρηνική σύντηξη;

Μια ελεγχόμενη πυρηνική σύντηξη εδώ και πολύ καιρό φαντάζει ως απεριόριστη πηγή ενέργειας, χωρίς άνθρακα και χωρίς ραδιενεργά απόβλητα, οπότε θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη, περίπου, το 2035, τεράστιων ηλεκτρικών γεννητριών που θα κινούνται με σύντηξη. Χρειάζεται όμως θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών και έντονες πιέσεις με ένα ελεγχόμενο, μετρήσιμο τρόπο. Αυτά ήταν δύο από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την αναπαραγωγή της σύντηξης. Τον Ιανουάριο, μια ομάδα στην Καλιφόρνια απέδειξε ότι είναι δυνατό να κατασκευαστεί μια τέτοια διάταξη.

 

8. Πρωτόνια μικρότερα από όσο νομίζαμε

Τον Ιούλιο, επιστήμονες πέταξαν μία βόμβα στον κόσμο των υπο-ατομικών θεωριών αναφέροντας ότι ένα πρωτεύον δομικό στοιχείο του ορατού σύμπαντος, το πρωτόνιο, είναι μικρότερο από ό,τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα. Οι αναθεωρημένες μετρήσεις έκοψαν κατά 4% την ακτίνα του σωματιδίου.

 

9. Το ιατρικό περιοδικό Lancet αναιρεί μια έρευνα για σύνδεση του εμβολίου της δαμαλίιτιδας MMR με τον αυτισμό

Τα ποσοστά εμβολιασμού πέφτουν σε όλο τον κόσμο. Είναι μια τρομακτική σκέψη, αλλά αυτό είναι επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι πίστεψαν αυτή την έρευνα. Όμως, έστω και αργά το ιατρικό περιοδικό Lancet αναίρεσε την φήμη αυτή έστω και αργά.

 

10. Νευρικά κύτταρα δημιουργούνται από κύτταρα του δέρματος

Οι επιστήμονες βρήκαν τρόπο να μετατρέψουν κύτταρα δέρματος ενηλίκων με άμεσο τρόπο σε νευρικά κύτταρα. Αυτό σημαίνει ότι η αναγεννητική ιατρική εξακολουθεί να υπάρχει σαν δυνατότητα, χωρίς την ανάγκη για εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα.

 

Eικόνα- αποικίες της Synthia, κατά τον Craig Venter, μετατράπηκαν σε μπλε, όταν μέσα τους μπήκε το ξένο DNA.

[Δροσος Γεωργιος]

Μια πραγματικά σημαντική συνεντευξη.

 

Σταμάτης Κριμιζής -Ενας Χιώτης μετράει τ’ άστρα.

Υπάρχει ζωή στο Διάστημα; Ποια μυστικά μάς κρύβει ο Ηλιος; Και τι υπερισχύει στο Σύμπαν, η λογική ή το τυχαίο; Ο Σταμάτης Κριμιζής, ο έλληνας αστροφυσικός που μετείχε σε κάθε ερευνητική αποστολή της NASA τις τελευταίες δεκαετίες, μας μιλάει για τις βεβαιότητες και τις αμφιβολίες του, στο Διάστημα και στη Γη, στη σκιά μιας ανακοίνωσης περί εξωγήινης ζωής.

 

Στο εξωτερικό ο δρ Σταμάτης Κριμιζής θεωρείται ένας τιτάνας της επιστημονικής κοινότητας. Κορυφαίος αστροφυσικός, καθηγητής στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη των Ηνωμένων Πολιτειών, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο μοναδικός επιστήμονας στον κόσμο με συμμετοχή στην εξερεύνηση όλων των σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος, διευθυντής ερευνητικών προγραμμάτων της ΝASA επί δεκαετίες: Ενας Ελληνας που ξεκίνησε τη ζωή του στον Βροντάδο της Χίου το 1938 και τελείωσε το σχολείο στο τοπικό γυμνάσιο αρρένων το 1956, για να κατακτήσει έπειτα τον κόσμο νικώντας, όπως θα πει στο τέλος αυτής της συζήτησης, τον... διάβολο.

 

Τον συναντήσαμε πριν από δύο εβδομάδες στο γραφείο που του έχει παραχωρήσει η Ακαδημία Αθηνών, καθώς κατέχει την έδρα της «Επιστήμης του Διαστήματος». Η συνέντευξή μας ξεκίνησε στα όρθια, αφού του ζήτησα να δω από κοντά τις φωτογραφίες που έχει στον τοίχο του γραφείου του. Σε αυτές παρουσιάζει, με την ιδιότητα του επικεφαλής ερευνητή της NASA, προγράμματα και αποστολές της σε διάφορους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών: Ρόναλντ Ρίγκαν, Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, Μπιλ Κλίντον. Ολες στο Οβάλ Γραφείο και ο ίδιος μπροστά από ένα βίντεο, με έναν χάρακα στο χέρι, να εξηγεί στον εκάστοτε πλανητάρχη: στον Ρίγκαν για το πρόγραμμα Voyager, στον Μπους για την επιτυχή συνάντηση του Voyager με τον Ποσειδώνα, στον Κλίντον για το διαστημόπλοιο Cassini-Huygens και το ταξίδι προς τον Κρόνο.

 

Αλήθεια, κύριε Κριμιζή, ποιος από τους προέδρους είχε τη μεγαλύτερη αντίληψη για αυτά που του λέγατε για το Διάστημα;

«Ο Κλίντον. Είχε τρομερή αίσθηση για το τι του λέγαμε. Δεν είχε όμως πολύ ενδιαφέρον για τα θέματα του Διαστήματος. Πολύ ενδιαφέρον έδειχνε για αυτά τα θέματα ο Μπους ο πρεσβύτερος, αλλά δεν είχε την αντίληψη του Κλίντον».

 

Ο Ρίγκαν πώς ήταν;

«Αυτός ήταν ο πιο έξυπνος από όλους, αλλά δεν είχε κανένα ενδιαφέρον και το έδειχνε. Είχε και φοβερό χιούμορ, έκανε πλάκα με όλα όσα του λέγαμε. Ηταν από κοντά ο πιο χαρισματικός από όλους τους προέδρους που έχω συναντήσει. Στον Κλίντον, για παράδειγμα, στη φωτογραφία που βλέπετε, του παρουσιάζω την αποστολή στον Κρόνο με το διαστημόπλοιο Cassini. Ξέρετε, όταν η NASA πάρει μια απόφαση ότι θα στείλει ένα διαστημόπλοιο σε μια αποστολή, γίνεται μια προκήρυξη και ζητεί από την επιστημονική κοινότητα να προτείνει προγράμματα και, όπως καταλαβαίνετε, προτείνονται εκατοντάδες προγράμματα. Ετσι και για το Cassini προτάθηκαν πάρα πολλά και τελικά επελέγησαν δύο, μεταξύ αυτών και το δικό μου που το είχα προτείνει ως επικεφαλής ερευνητής μιας ομάδας. Το ενδιαφέρον μου για αυτό το πρόγραμμα ήταν τρομερό γιατί ήμουν ο επικεφαλής της ομάδας που είχε ήδη στείλει προ 20ετίας το Voyager στο Διάστημα και το οποίο είχε περάσει από τον Κρόνο, αλλά για ένα σχετικά σύντομο πέρασμα περίπου δέκα ημερών. Το Cassini όμως θα γινόταν δορυφόρος του Κρόνου και θα καθόταν εκεί για χρόνια και αυτό είχε τη σημασία του, γιατί θα ήταν μια ολωσδιόλου λεπτομερής εξερεύνηση της περιοχής του Κρόνου».

 

Αναρωτιέμαι αν στον σχεδιασμό και στην εκτέλεση ενός τέτοιου προγράμματος έρχεται μια στιγμή που νιώθετε απόλυτη σιγουριά και λέτε ότι «εντάξει, αυτό που σχεδιάσαμε θα δουλέψει και η αποστολή θα πετύχει σίγουρα» ή αν υπάρχει πάντα ανασφάλεια για το αποτέλεσμα.

«Οχι. Η ανασφάλεια είναι συνεχής. Αρχίζει από την πρώτη ημέρα που αποφασίζουμε να κάνουμε πρόταση για κάποιο πρόγραμμα και προσπαθείς να σκεφτείς: “Τι μετρήσεις να κάνω σε ένα περιβάλλον το οποίο είναι σχετικά άγνωστο;”. Κατόπιν, όταν επιλεγεί το σχέδιο που έχεις προτείνει, συνεχίζεται η ανασφάλεια και έχει να κάνει κυρίως με τα όργανα που πρέπει να κατασκευαστούν για τη συγκεκριμένη αποστολή. Συνήθως τα όργανα αυτά βρίσκονται στα όρια της τεχνολογίας και τις πιο πολλές φορές πρέπει στην ουσία να τα εφεύρουμε. Και αν δεν τα εφεύρουμε σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, έχουμε πρόβλημα, γιατί δεν μπορούμε να πούμε ότι θα αναβάλουμε την εκτόξευση, για παράδειγμα, από τον Ιούνιο ως τον Δεκέμβριο».

 

Επειδή είναι τεράστια τα ποσά που χάνονται από μια τέτοια αναβολή;

«Οχι, δεν είναι αυτό. Είναι το θέμα της θέσης των πλανητών. Θα έχουν αλλάξει θέση οι πλανήτες. Δεν μπορείς να πας σε έναν πλανήτη όποτε θέλεις».

 

Πόσο περιθώριο για αναβολή μιας εκτόξευσης έχετε;

«Συνήθως το λεγόμενο “παράθυρο” για την εκτόξευση είναι από 12 μέχρι το πολύ 30 ημέρες από την ημέρα που την έχεις σχεδιάσει. Μετά αλλάζει σημαντικά η θέση των πλανητών από αυτό που έχεις υπολογίσει και χρειάζονται άλλες μετρήσεις. Σας είπα ότι δεν μπορείς να πας σε έναν πλανήτη όποτε θέλεις, αλλά ούτε και όπως θέλεις».

 

Εννοείτε ότι ο κάθε πλανήτης έχει τον «τρόπο» του για να φτάσεις;

«Σωστά. Για παράδειγμα, ας πούμε για την περίπτωση του Κρόνου. Επειδή το διαστημόπλοιο Cassini είχε πολύ μεγάλο βάρος, δεν υπήρχε πύραυλος αρκετά δυνατός για να το στείλει κατευθείαν μέχρι τον Κρόνο. Ετσι σχεδιάσαμε ένα πρόγραμμα ώστε να περάσουμε από άλλους πλανήτες και να χρησιμοποιήσουμε τη βαρύτητά τους για να πάρουμε ώθηση και να φτάσουμε στον Κρόνο».

 

Σαν φλιπεράκι μού μοιάζει αυτό.

«Ναι, μοιάζει πολύ με φλιπεράκι! Προσέξτε τι χρειάστηκε να κάνουμε για να πάμε στον Κρόνο: Εκτόξευση από τη Γη. Πέρασμα από την Αφροδίτη, για να πάρουμε μια πρώτη ώθηση, επαναφορά έξω από την τροχιά της Γης, ώστε να κατευθυνθούμε ξανά στην Αφροδίτη για ακόμη μεγαλύτερη ώθηση, δεύτερο πέρασμα από τη Γη, για να χρησιμοποιήσουμε το πεδίο της ώστε να αλλάξουμε την κατεύθυνση του διαστημoπλοίου, μετά στον Δία και τέλος στον Κρόνο».

 

Ολα αυτά ακούγονται κατά έναν εξωπραγματικό τρόπο απλά και λογικά...

«Αυτά ακριβώς όμως έχουν το πιο μεγάλο ενδιαφέρον και για εμάς».

 

Ποιο είναι αυτό το επιστημονικό πρόγραμμα του μέλλοντος για το οποίο νιώθετε τη μεγαλύτερη ανασφάλεια και ποιο αυτό για το οποίο έχετε τη μεγαλύτερη σιγουριά;

«Τη μεγαλύτερη σιγουριά την έχω για το διαστημόπλοιο Voyager, διότι είμαστε ήδη στο Διάστημα επί 33 χρόνια και έχουμε πλέον ξεφύγει και από τη λεγόμενη “βρεφική θνησιμότητα” των διαστημοπλοίων. Ξέρετε, τα διαστημόπλοια είναι σαν τα βρέφη και ό,τι προβλήματα πρόκειται να έχουν συνήθως θα τα παρουσιάσουν τις πρώτες εβδομάδες, το πολύ τον πρώτο χρόνο. Είχαμε ένα τέτοιο πρόβλημα με το Voyager μόλις το εκτοξεύσαμε και χάσαμε επικοινωνία. Καταφέραμε όμως να το λύσουμε και από τότε έχουμε συνεχή επικοινωνία. Ειδικά τώρα που έχουμε περάσει και από τον Δία, που έχει τρομερή ακτινοβολία και μπορούσε να καταστρέψει τα ηλεκτρονικά του διαστημόπλοιου, είμαστε σε μια, ας πούμε, θάλασσα η οποία είναι απόλυτα γαλήνια και περιμένουμε τώρα πότε θα βγούμε ολωσδιόλου έξω στον διαστρικό χώρο και μετά, σε 40.000 χρόνια, να βρεθεί το Voyager στον αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης».

 

Ξέρετε πού θα είναι το Voyager σε 40.000 χρόνια από τώρα;

«Ναι, βέβαια! Δεν υπάρχει πλέον θέμα ώθησης, πηγαίνει κατά κάποιον τρόπο μόνο του, και σε 40.000 χρόνια θα βρίσκεται στον αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης. Και αυτό θα συμβεί με απόλυτη βεβαιότητα».

 

Εχετε βάλει κάτι δικό σας μέσα στο Voyager, ως... δώρο για τον αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης;

«Οχι, δεν έχω βάλει. Απλώς έχουμε βάλει ένα μικρό φιλμ με τις υπογραφές όλων αυτών που έλαβαν μέρος στο πείραμά μας. Και είμαι ευτυχισμένος που θα είμαι ένας από τους εκπροσώπους της ανθρωπότητας που θα πουν “γεια” στην Καμηλοπάρδαλη. Θα είναι κάτι φανταστικό».

 

Πώς ονομάζεται ο χώρος όπου βρίσκεται τώρα το Voyager;

«Λέγεται “ηλιόπαυση”. Ο ήλιος έχει μια ατμόσφαιρα η οποία περνά από τη Γη, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Ολα τα μοντέλα που είχαμε έλεγαν ότι μέχρι τον Δία θα έχει ελαττωθεί ή και θα έχει εξαφανιστεί αυτή η “ατμόσφαιρα” του Ηλιου. Τελικά, αυτό ήταν λάθος και συνέβη πολύ μακρύτερα. Συνέβη σε μια απόσταση ίση με 94 φορές την απόσταση Γης-Ηλιου. Τα μοντέλα μας για το τι γίνεται στο Διάστημα έχουν τρομερές ελλείψεις και τελικά οι “επί τόπου” παρατηρήσεις είναι αυτές που καθορίζουν την πρόοδό μας».

 

Τη μεγαλύτερη σιγουριά λοιπόν την έχετε για το Voyager. Τη μεγαλύτερη αμφιβολία για τι πράγμα την έχετε;

«Προετοιμάζουμε μια αποστολή για τον Ηλιο. Θα πάμε πλέον προς τα “μέσα”. Ξέρετε, ο Ηλιος είναι το μοναδικό ουράνιο σώμα το οποίο δεν το έχουμε “κοιτάξει” λεπτομερώς από κοντά. Το έχουμε παρατηρήσει με τηλεσκόπια και με διάφορα δορυφορικά συστήματα, αλλά ποτέ από κοντά μέχρι στιγμής. Η πιο κοντινή παρατήρηση θα είναι με το Messenger, το οποίο έχουμε στείλει και θα φτάσει μέχρι τα 58 εκατομμύρια χιλιόμετρα στις 18 του ερχόμενου Μαρτίου. Τώρα με αυτό το διαστημόπλοιο που προετοιμάζουμε θα φτάσουμε στα 7 εκατομμύρια χιλιόμετρα».

 

Επτά εκατομμύρια χιλιόμετρα; Τρομακτικά κοντά μού ακούγεται ως απόσταση από τον Ηλιο.

«Είναι, πράγματι. Είναι όντως φοβερό εγχείρημα».

 

Δηλαδή, σαν να κάνεις επτά χιλιάδες φορές τη διαδρομή μέχρι την Αλεξανδρούπολη.

«Επτά εκατομμύρια φορές. Οχι επτά χιλιάδες».

 

Μισό λεπτό! Επτά χιλιάδες φορές επί περίπου χίλια χιλιόμετρα δεν μας κάνουν επτά εκατομμύρια χιλιόμετρα;

«Δίκιο έχετε! Είναι πολύ κοντά, ε;».

 

Πόσο ζεστά θα είναι εκεί;

«Πάνω από 1.500°C στο μπροστινό μέρος του διαστημοπλοίου. Τώρα, λοιπόν, προετοιμάζουμε αυτό το εγχείρημα, το οποίο αρχίσαμε εφέτος και είναι ένα από τα προγράμματα για τα οποία είμαι περήφανος, διότι εγώ το έφερα μέσα στο πανεπιστήμιο για να γίνει αυτή η κατασκευή».

 

Πότε το υπολογίζετε να είναι έτοιμο για να πάει στον Ηλιο;

«Η εκτόξευση θα γίνει μεταξύ του 2015 και του 2017».

 

Με βάση αυτό που μου λέγατε πριν, έχετε από τώρα υπολογίσει περίπου τις ημερομηνίες μέσα στις οποίες πρέπει να γίνει η εκτόξευση ή δεν παίζει ρόλο επειδή μιλάμε για τον Ηλιο;

«Παίζει ρόλο, διότι χρησιμοποιούμε πολύ τη βαρύτητα της Αφροδίτης για να προωθήσουμε το διαστημόπλοιο όσο πιο κοντά στον Ηλιο είναι δυνατόν. Διότι, ξέρετε, το πρόβλημα είναι ότι εμείς είμαστε πάνω στο διαστημόπλοιο που λέγεται “Γη” και αναγκαστικά κινούμαστε με την ταχύτητά της, 104.000 χλμ./ώρα. Ο,τι και να φύγει λοιπόν από την επιφάνεια της Γης, μπορεί να έχει μάξιμουμ αυτήν την αρχική ταχύτητα και κατεύθυνση προς την οποία κινείται η Γη... Στην εκτόξευση λοιπόν ένα διαστημόπλοιο έχει αναγκαστικά αυτήν την ταχύτητα και αυτήν την κατεύθυνση. Μετά, και ενώ βρίσκεται στο Διάστημα, πρέπει να βρούμε τρόπους να του αλλάξουμε την ταχύτητα και την κατεύθυνση προς όπου θέλουμε. Αυτό γίνεται μόνο χρησιμοποιώντας άλλους πλανήτες. Το να πάμε τόσο κοντά στον Ηλιο είναι κάτι που το προσπαθούσαμε επί 25 χρόνια και είχαμε διάφορα προβλήματα, με πιο βασικό ότι αν πηγαίναμε μέσω του Δία θα στέλναμε το διαστημόπλοιο στο πιο κρύο μέρος του ηλιακού μας συστήματος και μετά στο πιο θερμό, οπότε υπήρχε θέμα αντοχής του διαστημοπλοίου. Με τη χρήση της βαρύτητας της Αφροδίτης λύσαμε αυτό το πρόβλημα, αλλά θα μας πάρει πολύ περισσότερο χρόνο για να φτάσουμε στον Ηλιο, γιατί η Αφροδίτη θα κάνει το διαστημόπλοιό μας να πηγαίνει σιγά σιγά».

 

Ωραία, αλλά η αμφιβολία που έχετε ποια είναι;

«Η αμφιβολία είναι στο πώς θα λειτουργήσει ένα διαστημόπλοιο τόσο κοντά στον Ηλιο».

 

Από αυτήν την τόσο κοντινή απόσταση στον Ηλιο τι περιμένετε να μάθετε που δεν το ξέρετε ήδη; Θα υπέθετα ότι τα πάντα για τον Ηλιο είναι γνωστά.

«Οχι. Κανένας δεν ξέρει τον μηχανισμό με τον οποίο λειτουργεί ο Ηλιος. Ξέρουμε γενικές πληροφορίες, αλλά τον μηχανισμό με τον οποίο, για παράδειγμα, η επιφανειακή του θερμοκρασία από 6.000°C γίνεται 1.000.000°C δεν τον ξέρουμε. Αυτό είναι ένα από αυτά που θέλουμε να μάθουμε. Θα μάθουμε όμως πολλά και για τα δεκάδες εκατομμύρια τόνους “υλικού” που εκτοξεύει καθημερινά ο Ηλιος στο Διάστημα, πολλοί από τους οποίους φτάνουν στη Γη προκαλώντας διάφορα προβλήματα, όπως στις τηλεπικοινωνίες».

 

Τώρα που σας ακούω να προετοιμάζετε όλα αυτά τα απίστευτα για το μέλλον αναρωτιέμαι το εξής: Υπάρχει κάτι το οποίο ξέρετε ότι δεν θα συμβεί κατά τη διάρκεια της δικής σας ζωής και ζηλεύετε τον μελλοντικό «Σταμάτη Κριμιζή» που θα το ζήσει;

«Είναι το ίδιο πράγμα για το οποίο αναρωτιέται ο οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος που ζει σε αυτήν τη Γη: Αν θα έχουμε ποτέ επαφή με κάποιον εξωγήινο πολιτισμό».

 

Επομένως, τον επιστήμονα που θα «ακούσει» πρώτος αυτό το σήμα από κάποιον εξωγήινο πολιτισμό, αυτόν ζηλεύετε;

«Στην επιστήμη το να λες ζηλεύω κάτι είναι κατά κάποιον τρόπο θεωρητικό. Βέβαια, η πρωτιά έχει πάντα σημασία στην επιστήμη και αυτό θα είναι ένα ασύλληπτο γεγονός για ολόκληρη την ανθρωπότητα».

 

Οταν έρθει αυτό το «Σήμα», η πορεία της ανθρωπότητας θα είναι πλέον πΣ και μΣ, προ Σήματος και μετά Σήμα;

«Φυσικά. Ξέρετε, υπάρχει η Διεθνής Ακαδημία Αστροναυτικής στην οποία είμαι πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου των βασικών επιστημών και εκεί κάνουμε μελέτες για διάφορα σενάρια. Μεταξύ των σεναρίων αυτών είναι και ποια θα πρέπει να είναι η “απάντηση” της Γης αν ληφθεί κάποιο σήμα ενός εξωγήινου πολιτισμού. Μπορεί να μην το πιστέψετε αυτό, αλλά υπάρχει μια μελέτη η οποία δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί και η οποία γίνεται από μια ειδική ομάδα επιστημόνων που κάνουν τις εξερευνήσεις για τα σήματα από το Διάστημα. Η ομάδα αυτή λέγεται SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence) και το κέντρο βρίσκεται στην Καλιφόρνια. Σε αυτήν τη μελέτη λοιπόν υπάρχουν δύο ομάδες με δύο αντικρουόμενες απόψεις. Η μία ομάδα λέει ότι αν ληφθεί ένα σήμα το οποίο είναι πιστευτό “δεν πρέπει να απαντήσουμε καθόλου”. Οι άλλοι λένε “και βέβαια πρέπει να απαντήσουμε”. Το επιχείρημα των πρώτων είναι πως “όταν είσαι μόνος στο δάσος και έχεις ένα σήμα ότι είναι κάποιος τριγύρω, δεν φωνάζεις, απλώς αφουγκράζεσαι να δεις τι άλλοι ήχοι υπάρχουν, διότι μπορεί να είναι επικίνδυνο”. Λένε λοιπόν να μην απαντήσουμε για να μη δείξουμε ότι υπάρχουμε, να δούμε πρώτα περί τίνος πρόκειται... Οι άλλοι, με την αντίθετη άποψη τους απαντούν ότι ένας τέτοιος πολιτισμός που έχει τη δυνατότητα να κάνει τέτοια επαφή ολοφάνερα θα ξέρει ότι υπάρχουμε».

 

Εσείς είστε αυτής της δεύτερης άποψης;

«Ναι. Πιστεύω ότι αν ληφθεί τέτοιο σήμα, σημαίνει ότι αυτός ο πολιτισμός θα είναι καταφανώς υπέρτερος από τον δικό μας. Επομένως, αυτό μάλλον θα είναι ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα, διότι δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι ένας τέτοιος πολιτισμός θα θέλει να τοποθετηθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας, με την κλασική έννοια, ότι θα κάνουν εισβολή, θα καταστρέψουν κτλ. Ενας πραγματικά μεγάλος πολιτισμός οπωσδήποτε έχει άλλες απόψεις και έχει εξελιχθεί στο επίπεδο όπου κυριαρχούν η διατήρηση της ζωής, η παρατήρηση του Σύμπαντος κτλ. Αλλά αυτό είναι μια θεωρητική συζήτηση, ότι δεν έχουμε δηλαδή καμία δυνατότητα, κατ’ εμέ, να έχουμε επαφή στο εγγύς μέλλον, διότι η ένδειξη που έχουμε στείλει εμείς προς τα “έξω”, ότι υπάρχει κάποιος πολιτισμός σε αυτήν τη γωνιά του Σύμπαντος, δεν έχει μεγάλο παρελθόν: μετράει λιγότερο από 100 χρόνια, δηλαδή από τότε που αρχίσαμε να στέλνουμε σήματα στο Διάστημα».

 

Γιατί είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα είναι ένας ανώτερος πολιτισμός από εμάς και όχι ένας κατώτερος; Και αυτοί όταν πάρουν το «σήμα» μας γιατί να μην υποθέσουν ότι είμαστε ανώτεροι από αυτούς;

«Πρώτον, τα σήματά μας έχουν πάει μόνο μέχρι 100 έτη φωτός, διότι τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα μεταδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Η ανθρωπότητα άρχισε να εκπέμπει σήματα από την αρχή του προηγούμενου αιώνα. Η ένταση αυτών των σημάτων όταν φτάσει σε αυτήν την απόσταση είναι τόσο ελάχιστη που θα χρειάζονται αντένες διαστάσεως ολόκληρου ηλιακού συστήματος για να τα λάβουν. Ενας πολιτισμός με τις τεχνολογικές γνώσεις που έχουμε εμείς σήμερα, με τις δικές μας αντένες, οι οποίες δεν είναι της τάξεως ολόκληρου του ηλιακού συστήματος αλλά έχουν μόλις 100 μέτρα διάμετρο, δεν έχει πιθανότητες να λάβει το σήμα μας και να μας απαντήσει. Αφού θα μας έχουν στείλει σήμα, σημαίνει ότι πράγματι έχουν τη δυνατότητα να εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική ενέργεια σε μια δέσμη τόσο στοχευμένη, που είναι καταφανώς πολύ πέραν των δικών μας δυνατοτήτων».

 

Η ανακοίνωση, πριν από λίγες ημέρες, από τους βιολόγους επιστήμονες της NASA σάς ενίσχυσε καθόλου την άποψη για την ύπαρξη ενός εξωγήινου πολιτισμού;

«Οχι, καθόλου. Είναι όμως μια πολύ σημαντική ανακάλυψη, η οποία θα μας κάνει να ξανασκεφτούμε και να ξανασχεδιάσουμε μερικές από τις συσκευές και τα μηχανήματα που θα στείλουμε στο Διάστημα για την αναζήτηση και ανάλυση τυχόν βιολογικού υλικού».

 

Τώρα, πλέον, που έχετε καταφέρει τόσο πολλά στην εξερεύνηση των πλανητών, υπάρχει κάποιος επιστήμονας για τον οποίο να έχετε σκεφτεί κάποιες φορές ότι «αυτός θα ήθελα να ζει τώρα γιατί θα του άξιζε να τα δει όλα αυτά»;

«Κοιτάξτε, δεν το σκέφτηκα ποτέ αυτό. Ετσι όπως είναι η κάθε ημέρα μου δεν έχω χρόνο να βάλω τα πόδια πάνω στο γραφείο και να σκέφτομαι τέτοια πράγματα. Δεν νομίζω ότι η δική μου σκέψη είναι ιδιαίτερα βαθιά σε ένα τέτοιο θέμα, αυτή είναι περισσότερο φιλοσοφική ερώτηση. Πάντως, θα σας δώσω μια μερική απάντηση. Είχα έναν φίλο, τον σουηδό νομπελίστα Χανς Αλφβέν, που είχε μια κατανόηση διαισθητική – και εντελώς αβίαστα – για τη φύση και ο οποίος είχε προβλέψει πολλά πράγματα, τα οποία το επιστημονικό κατεστημένο έλεγε τότε ότι είναι λάθος.

 

Στο τέλος δικαιώθηκε και πήρε το Νομπέλ Φυσικής το 1970. Υπάρχουν πολλά φαινόμενα τα οποία ονομάζονται φαινόμενα Alfven. Είχαμε μια πολύ ζεστή φιλία – έχει πεθάνει τώρα –, ήταν μάλιστα και θαυμαστής της Αρχαίας Ελλάδας και είχε κατασκευάσει ένα σπίτι στη Στοκχόλμη με το αρχαιοελληνικό στυλ. Αυτός ο άνθρωπος θα ήθελα να ήταν εδώ, να είχε δει το πέρασμα του Voyager από τον Κρόνο. Να σας πω κάτι; Τελικά, σας ευχαριστώ πολύ για αυτήν την ερώτηση, γιατί δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό. Τι πεζός που είμαι...».

 

Ολες οι σημαντικές σκέψεις και εξελίξεις σε αυτήν τη ζωή συνήθως ξεκινούν από κάτι ασήμαντο. Ποιο είναι το δικό σας πιο «σημαντικό» ασήμαντο;

«Οταν ήμουν 21 ετών φοιτητής και δούλευα ως βοηθός στο πανεπιστήμιο για να πληρώσω τα δίδακτρά μου, ήρθε ως επισκέπτης ο καθηγητής Βαν Αλεν, αυτός που κατασκεύασε τον πρώτο αμερικανικό δορυφόρο και ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας γύρω από τη Γη, τις “Ζώνες Βαν Αλεν”. Πέρασε λοιπόν και από το εργαστήριο για λίγο, σταμάτησε στον πάγκο όπου εργαζόμουν εγώ και κατασκεύαζα έναν αισθητήρα ακτινοβολίας και μου ζήτησε να του εξηγήσω πώς δουλεύει. Τότε με ρώτησε αν είχα σκεφτεί για μεταπτυχιακές σπουδές. Οταν του είπα ότι το σκέφτομαι αλλά δεν έχω χρήματα, με παρότρυνε να κάνω αίτηση στη Σχολή Φυσικής της Αϊοβα όπου ήταν διευθυντής, και το έκανα. Αυτό το τυχαίο πέρασμα του καθηγητή Βαν Αλεν από τον πάγκο που δούλευα ήταν το πιο σημαντικό γεγονός που μου έχει συμβεί».

 

Εσείς που έχετε φτάσει τόσο μακριά στο Διάστημα νιώθετε ότι η κορυφή και η άβυσσος πάνε να γίνουν ένα;

«Την κορυφή δεν θα τη φτάσουμε ποτέ. Δεν υπάρχει κορυφή. Το όριο της γνώσης μας συνεχώς θα προωθείται επ’ άπειρον. Η άβυσσος είναι μια λέξη που έχει θρησκευτικές ρίζες και η επιστήμη μπορούμε να πούμε ότι δεν αναγνωρίζει την άβυσσο».

 

Στον καλό κυνηγό, λένε, αρμόζει το δύσκολο κυνήγι. Θεωρείστε ο καλύτερος κυνηγός. Ποιο είναι το πιο ξεχωριστό «κυνήγι» για εσάς σε ολόκληρο το Σύμπαν;

«Ο Ηλιος. Τον κυνηγούσα τουλάχιστον τα τελευταία 35 χρόνια, τον είχα ως προορισμό, αλλά η τεχνολογία ήταν πάντα ανεπαρκής. Εν τέλει, φτάσαμε σε ένα σημείο που νομίζω ότι μπορεί να γίνει το ταξίδι στον Ηλιο».

 

Τελικά, αυτή η όλο και περισσότερη γνώση που αποκτάται από την επιστήμη, αν μπορούσε να μεταφερθεί με έναν τρόπο μαγικό και εκλαϊκευμένο στους ανθρώπους, θα προκαλούσε περισσότερη ευτυχία ή δυστυχία;

«Προσωπικά, νομίζω ότι η γνώση απελευθερώνει τον άνθρωπο γενικά και όσο περισσότερη γνώση τόσο περισσότερη ευτυχία, διότι καταλαβαίνουμε τις πηγές των αισθημάτων μας και με αυτόν τον τρόπο θα κατανοούμε γιατί αισθανόμαστε όπως αισθανόμαστε».

 

Το πιο «σημαντικό» ασήμαντο στο Διάστημα ποιο είναι;

«Ο,τι και να πούμε δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ πιο σημαντικό τυχαίο γεγονός από αυτό που ξεκίνησε τη ζωή εδώ και τελικά προκάλεσε την ύπαρξή μας. Ο,τι και να θεωρούμε σπουδαίο στη ζωή μας ξεκίνησε από εκείνο το – άγνωστο ακόμη – τυχαίο εκπληκτικό γεγονός και αν υπάρξει μια απάντηση ολωσδιόλου οριστική, όχι εικασίες, όχι θεωρίες, αλλά με απτή απόδειξη, αυτό θα είναι το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, διότι θα απαντήσει στο αιώνιο ερώτημα: “Από πού ερχόμαστε;”».

 

Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ολόκληρο το Σύμπαν το διαπερνά ένας «ιστός», θα λέγατε ότι το διαπερνά ο «ιστός του λογικού» ή ο «ιστός του τυχαίου»;

«Ολα όσα ξέρουμε από την επιστήμη δείχνουν ότι το Σύμπαν το διαπερνά ο “ιστός του τυχαίου”. Το βλέπουμε, το παρατηρούμε συνεχώς στο Σύμπαν από τον τρόπο που γεννιούνται και πεθαίνουν οι Ηλιοι, από τη “νηπιογέννηση” μέχρι τον “θάνατό” τους, με έναν εντελώς τυχαίο τρόπο, και αυτός είναι ένας κύκλος που συνεχίζεται εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Γιατί εμείς να είμαστε εξαίρεση;».

 

Οσο «απομακρύνεστε», όσο «χάνεστε» στην εξερεύνηση του Σύμπαντος, η κατανόησή σας για την καθημερινή ανθρώπινη ανοησία αυξάνεται ή μειώνεται;

«Ξέρετε, ο επιστήμονας ζει μέσα στην κοινωνία, όπως όλοι μας, και ως εκ τούτου υποφέρει από πολλά παρόμοια συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης και της μυωπίας στα κοινωνικά θέματα. Στη δική μου περίπτωση τουλάχιστον έχω μεγαλύτερη κατανόηση για τη δυσκολία του να είναι κανείς άνθρωπος, και να μεγαλώνει, και να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα απ’ ό,τι είχα όταν ήμουν νεότερος».

 

Σε όλα αυτά που κάνετε στο Διάστημα ποιος είναι ο «Θεός» που τα βοηθάει και ποιος είναι ο «διάβολος» που τους πάει κόντρα;

«Ο “Θεός” είναι η εσωτερική δύναμη που βρίσκεται στο κέντρο της ύπαρξής μας και ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να την “αγγίξουμε” και να τη “χρησιμοποιήσουμε” για την επίτευξη ορισμένων σκοπών. Ο “διάβολος” είναι το να βάζεις εσύ ο ίδιος όρια. Στην επιστήμη θα έλεγα ότι αν είχα κάποια επιγραμματική φράση, αυτή είναι ότι “δεν υπάρχουν όρια”. Δεν εννοώ αυθαιρεσία. Απλώς δεν υπάρχουν όρια στο μυαλό μας, στην ανάπτυξή μας, στο επίπεδο στο οποίο μπορούμε να φτάσουμε με προσπάθεια, με επιμονή, με σκληρή δουλειά. Αν βάζεις όρια, τότε δουλεύεις για τα όρια. Αν δεν έχεις όρια, τότε πας όσο το δυνατόν πιο μακριά και όταν φτάσεις κάπου δεν είναι “φτάσιμο”, είναι “συνέχεια”. Τα όρια περιορίζουν τον άνθρωπο».

 

Αυτό νομίζετε ότι θα μπορούσε να είναι ένας οδηγός για τους νέους Ελληνες σήμερα;

«Πιστεύω, ναι. Αν εγώ, ως μαθητής στη Χίο, είχα πει στον εαυτό μου ότι θέλω να γίνω μηχανικός και να διοριστώ, όπως δυστυχώς είναι η φιλοδοξία πολλών νέων σήμερα, αυτό θα σήμαινε ότι θα είχα περιορίσει εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου. Και παρ’ ότι προέρχομαι από ένα μικρό νησί του Αιγαίου, δεν θα είχα δώσει στον εαυτό μου τη δυνατότητα, κατά κάποιον τρόπο, να λάβω μέρος στην καταπληκτική, κατ’ εμέ, περιπέτεια του Διαστήματος. Θα είχε νικήσει ο “διάβολος” μέσα μου».

 

 

Σε ολους τους νεους φίλους του Astrovox θα ηθελα να τονίσω την τελευταια παργραφο της συνεντευξης του Σταματη Κριμιζη και να τους παροτρυνω να μην νικήσει ο διαβολος μεσα τους.

[Δροσος Γεωργιος]

Τοποθέτηση ευρωπαϊκού δορυφόρου επικοινωνίας με ρωσικό πύραυλο-φορέα.

Με τον ρωσικό πύραυλο φορέα Proton-M τοποθετήθηκε σε διαστημική τροχιά ο ευρωπαϊκός δορυφορος επικοινωνίας KA-SAT.

Η εκτόξευση έγινε την νύχτα προς τη Δευτέρα από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, το οποίο η Ρωσία ενοικιάζει από το Καζακστάν. Η διαστημική συσκευή KA-SAT υψηλής διαπεραστικότητας θα εξασφαλίσει άμεση πρόσβαση στο ΄Ιντερνετ σε εκείνες τις περιοχές της Ευρώπης και της Μεσογειακής περιοχής, όπου δεν υπάρχουν ακόμα επίγεια δίκτυα οπτικών ινών. Ο δορυφόρος KA-SAT προβλέπεται να λειτουργεί 15 χρόνια.

 

Μεγάλο πλήγμα για το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας: Πυραυλικός φορέας εκρήγνυται στον αέρα.

Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας και ο διαστημικός της οργανισμός ISRO (ndian Space Research Organisation) υπέστη σήμερα ένα μεγάλο πλήγμα , το οποία αναμένεται να καθυστερήσει σημαντικά άλλα προγράμματα όπως η πρώτη επανδρωμένη πτήση στο διάστημα αλλά και επιπλέον κόστος μέχρι να διαπιστωθεί το πρόβλημα για την αποτυχία.

Πιο συγκεκριμένα και λίγα λεπτά μετά την εκτόξευσή του ο φορέας GSLV που θα μετέφερε στο διάστημα τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο GSAT-5P παρουσίασε σημαντική βλάβη κατά την πρώτη φάση πυροδότησης των κινητήρων με αποτέλεσμα να εκραγεί και να υπάρξει ολοκληρωτική απώλεια τόσο του πυραύλου όσο και του δορυφόρου.

Ήταν η τρίτη αποτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου και δεύτερη συνεχής. Η προηγούμενη αποτυχημένη εκτόξευση είχε γίνει τον Απρίλιο του 2010. Ειδικοί εξετάζοντας το βίντεο της έκρηξης δήλωσαν πως το πρόβλημα αυτή τη φορά –σε αντίθεση με την προηγούμενη- βρίσκεται στον ινδικής κατασκευής κύριο κρυογενικό κινητήρα του GSLV και όχι στους τέσσερις προωθητές στερεού καυσίμου που βρίσκονται «δεμένοι» στον πύραυλο.

Ο κύριος κινητήρας χρησιμοποιεί για καύσιμο υγρό οξυγόνο και υδρογόνο. Το συγκεκριμένο γεγονός θεωρείται ιδιαίτερα ανησυχητικό για την ασφάλεια του πυραυλικού φορέα καθώς η Ινδία ελπίζει πως με αυτόν θα στείλει ινδό αστροναύτη στο διάστημα με εγχώρια κατασκευασμένο πύραυλο. To GSAT-5P θα αντικαθιστούσε τον INSAT-2E ο οποίος είχε εκτοξευθεί το 1999.

 

Επιστημονικές ανακαλύψεις... προσεχώς.

Η δεκαετία με τη μεγαλύτερη πρόοδο στις επιστημονικές ανακαλύψεις της ιστορίας ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες, παρά τους ελλιπείς πόρους ενώ χάρη στην αύξηση των τεχνολογικών δυνατοτήτων ο ρυθμός της επιστημονικής έρευνας αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερος το επόμενο έτος.

Πολλές σημαντικές ανακαλύψεις της δεκαετίας τις χρωστάμε μεταξύ άλλων στην κλιμάκωση των ικανοτήτων ηλεκτρονικών συσκευών. Η αποκωδικοποίηση, για παράδειγμα, του ανθρωπίνου γονιδιώματος χρειαζόταν πολλά χρόνια και εκατοντάδες μηχανήματα. Το 2010, ένα μοναδικό μηχάνημα «αλληλούχισης» μπορεί πια να διαβάσει τρία ανθρώπινα γονιδιώματα σε μόλις μια εβδομάδα.

Χαρακτηριστικό της επιστήμης του 21ου αιώνα είναι η μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των επιστημόνων και η συλλογική εργασία, κάτι που οφείλεται εν μέρη και στην ανάπτυξη του διαδικτύου.

 

Τι φέρνει ο νέος χρόνος

Πλούσιο σε επιστημονικές προόδους και ανακαλύψεις εκτιμάται ότι θα είναι και το επερχόμενο 2011. Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος πεδία έρευνας αναμένεται να είναι τα εξής:

 

Επιταχυντής CERN:

Θα δημοσιοποιηθούν τα πρώτα ουσιαστικά αποτελέσματα των κρίσιμων πειραμάτων του και δεν αποκλείονται ανακαλύψεις για το μποζόνιο του Χιγκς («σωματίδιο του Θεού») και για την αντι-ύλη (μερικοί ελπίζουν ακόμα και για την εύρεση ενδείξεων για έξτρα διαστάσεις), επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη μιας Νέας Φυσικής.

 

Παραγωγή ενέργειας με σύντηξη μέσω λέιζερ:

Αναμένεται για πρώτη φορά να συμβεί κάτι τέτοιο από την Εθνική Εγκατάσταση Ανάφλεξης (National Ignition Facility-NIF) των ΗΠΑ, μια εξέλιξη που, αν επιβεβαιωθεί, θα αποτελέσει ορόσημο στην έρευνα για μια νέα πηγή ενέργειας. Το NIF συγκεντρώνει τη συνδυασμένη ενέργεια 192 ακτίνων λέιζερ πάνω σε ένα μικροσκοπικό στόχο δευτέριου-τρίτιου. Ύστερα από τις επιτυχημένες δοκιμές του 2010, στόχος μέχρι το τέλος του 2011 είναι να πραγματοποιηθεί η πολυαναμενόμενη «πρώτη ανάφλεξη», δηλαδή η παραγωγή περισσότερης ενέργειας από πυρηνική σύντηξη σε σχέση με αυτήν που απαιτείται αρχικά για την πυροδότηση των σχετικών αντιδράσεων.

 

Νέα όπλα κατά των ιών:

Αντισώματα ευρέως φάσματος δράσης (bNAbs), που θα μπορούν να επιτίθενται σε μια σειρά στελεχών ιών, όπως του AIDS και της γρίπης.

 

Εμβόλιο κατά της ελονοσίας:

Αναμένεται να ανακοινωθεί μέχρι το τέλος του 2011.

 

Νέοι εξωπλανήτες:

Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», που κυνηγά αποκλειστικά πλανήτες, θα δημοσιοποιήσει τα νέα ευρήματά του τον Φεβρουάριο, πιθανότατα επιβεβαιώνοντας ότι οι «σούπερ-Γαίες» είναι συχνό φαινόμενο στο γαλαξία μας και πέρα από αυτόν. Νέα ώθηση αναμένεται στο συνεχώς ανερχόμενο πεδίο της αστροβιολογίας, που αναζητά ζωή στα άστρα.

 

Πυρετός στο διάστημα:

Πέρα, όμως, από τους εξωπλανήτες, οι επιστήμονες θα έχουν με πολλά άλλα να ασχοληθούν στο διάστημα. Μεταξύ άλλων, το διαστημόπλοιο Dawn (Αυγή) πρόκειται να τεθεί τον Ιούλιο σε τροχιά επί ένα χρόνο γύρω από τον αστεροειδή Vesta (Εστία), το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών. Το νέο ρόβερ “Curiosity” (Περιέργεια) της NASA προγραμματίζεται να εκτοξευτεί τον φθινόπωρο, με προορισμό τον Άρη, όπου το ήδη υπάρχον ρόβερ “Opportunity” (Ευκαιρία) θα αναλάβει να ερευνήσει το γιγάντιο κρατήρα “Endurance” (Αντοχή). Εξάλλου, τον Νοέμβριο η Ρωσία σκοπεύει να εκτοξεύσει το νέο σκάφος της με προορισμό το δορυφόρο «Φόβο» του Άρη. Επίσης, εντός του 2011 η NASA προγραμματίζει την εκτόξευση της αποστολής “Juno” για το Δία, ενώ τον Μάρτιο θα φτάσει πλέον στον Ερμή και θα τεθεί σε τροχιά γύρω του το σκάφος “Messenger” (Αγγελιαφόρος), έπειτα από ταξίδι 6,5 ετών. Τέλος, ο στόλος των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων, μετά από 30 χρόνια, πιθανότατα θα αποσυρθεί εντός του 2011 και το ρόλο τους για τροφοδοσία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού προορίζονται να αναλάβουν το ρωσικο Προγκρές το εμπορικό SpaceX και άλλα ιδιωτικά σκάφη με τους αστροναυτες να τους ανεβοκατεβαζουν τα ρωσικα Souyz.

 

Σκοτεινή ύλη:

Αν όλα πάνε καλά, το διαστημικό λεωφορείο “Endeavour” θα μεταφέρει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ένα πολύ σημαντικό επιστημονικό όργανο, το Μαγνητικό Φασματόμετρο Άλφα, έναν ανιχνευτή κοσμικών ακτίνων, ο οποίος θα επιχειρήσει να ανιχνεύσει σωματίδια της «σκοτεινής ύλης» που πιθανώς παράγονται στο σύμπαν από συγκρούσεις σωματιδίων υψηλής ενέργειας. Τα πρώτα ερευνητικά αποτελέσματα αναμένονται ως το τέλος του 2011.

 

Σκοτεινή ενέργεια:

Θα την μελετήσει το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στον κόσμο, το «Dark Energy Survey», που αναμένεται να ενεργοποιηθεί στη Χιλή τον επόμενο Οκτώβριο από το ερευνητικό κέντρο σωματιδιακής φυσικής Fermilab (το αντίστοιχο του CERN στις ΗΠΑ). Διαθέτοντας κάμερα 570 megapixel, θα καταγράψει την ταχύτητα 300 εκατομμυρίων γαλαξιών για να μετρήσει το ρυθμό της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος εξαιτίας της σκοτεινής ενέργειας.

 

Διεθνές Έτος Χημείας το 2011

Έχει οριστεί από τον ΟΗΕ και την Unesco, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από το βραβείο Νομπέλ που πήρε η Μαρί Κιουρί το 1911 για την ανακάλυψη των στοιχείων του ραδίου και του πολωνίου. Επίσης, το 2011 η Διεθνής Ένωση Χημικών Εταιριών εορτάζει τα 100 «γενέθλια» από την ίδρυσή της. Ακόμα συμπληρώνονται 100 χρόνια από τότε που ο βρετανός επιστήμων Έρνεστ Ράδερφορντ παρουσίασε το ιστορικό θεωρητικό μοντέλο για τη σύσταση του ατόμου, καθώς επίσης εορτάζεται ένας αιώνας από την ανακάλυψη του φαινομένου της υπεραγωγιμότητας από τον Ολλανδό Χάϊκε Κάμερλινγκ Όνες, ο οποίος για αυτό το λόγο πήρε και το Νόμπελ Φυσικής το 1913.

[Δροσος Γεωργιος]

Στο Παρίσι ξεκίνησε η «Αστρική σκυταλοδρομία».

Στο Παρίσι, στη ρωσική αποστολή στην έδρα της ΟΥΝΕΣΚΟ, ξεκίνησε η Παγκόσμια Διαστημική Ολυμπιάδα «Αστρική σκυταλοδρομία», η οποία καλείται να ανεβάσει σε νέο επίπεδο το ενδιαφέρον της νεολαίας όλου του κόσμου για το διάστημα.

Στην Ολυμπιάδα θα συμμετάσχουν έφηβοι 14 έως 18 χρονών. Οι πρώτοι τρεις γύροι εξ αποστάσεως θα διεξαχθούν από το Δεκέμβριο ως το Φεβρουάριο στην ιστοσελίδα του προγράμματος http://www.starchallenge.org

. Στους νικητές κάθε γύρου απονέμονται βραβεία, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα σπουδών σε κορυφαία ρωσικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Οι νικητές των γύρων εξ αποστάσεως θα συμμετάσχουν στον σουπερτελικό, που θα διεξαχθεί τον Απρίλιο του 2011.

 

NASA -Δημιουργεί νέο τοπογραφικό χάρτη της Σελήνης.

Ο ήλιος ποτέ δεν λάμπει στους πολικούς κρατήρες της Σελήνης, βυθισμένους στο αιώνιο σκοτάδι και το ακραίο ψύχος. Τώρα, ένας «πρωτοφανής» τοπογραφικός χάρτης, τον οποίο δημιουργεί ο δορυφόρος LRO της NASA, επιτρέπει στους γεωλόγους να καταδυθούν εικονικά στα ανεξερεύνητα βάθη.

Τα δεδομένα του LRO (Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος) συνεχίζουν να προστίθενται στον χάρτη, ο οποίος είναι «ο πιο ακριβής και λεπτομερής χάρτης του περίπλοκου, γεμάτου κρατήρες τοπίου της Σελήνης», αναφέρει ανακοίνωση της υπηρεσίας.

«Αυτό το σετ δεδομένων χρησιμοποιείται για τη δημιουργία χαρτών του υψόμετρου και του εδάφους που θα αποτελέσουν θεμελιώδη πηγή αναφοράς για τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη» δήλωσε ο Γκρέγκορι Νιούμαν του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA.

«Κοντά στους πόλους, σχεδιάζουμε να προσφέρουμε δυνατότητες πλοήγησης που θα πλησιάζουν τις δυνατότητες του GPS, καθώς η κάλυψη [από τα όργανα του σκάφους] είναι πυκνότερη λόγω της πολικής τροχιάς του δορυφόρου» ανέφερε ο Νιούμαν, ο οποίος παρουσίασε το χάρτη σε συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρείας.

Τα δεδομένα προέρχονται από το όργανο LOLA (Σεληνιακός Τροχιακός Υψομετρητής Λέιζερ) του σκάφους, το οποίο στέλνει στη σεληνιακή επιφάνεια παλμούς από πέντε δέσμες λέιζερ, και στη συνέχεια μετρά πόσο χρόνο χρειάστηκαν οι παλμοί για να επιστρέψουν, προκειμένου να υπολογίσει την απόσταση από τα σημεία ανάκλασης.

Στην περιοχή των πόλων της Σελήνης, πολλοί κρατήρες είναι βυθισμένοι σε αιώνιο σκοτάδι λόγω της θέσης τους ως προς τον Ήλιο. «Το τοπίο στους πολικούς κρατήρες είναι μυστηριώδες επειδή τα βάθη τους είναι συχνά στη σκιά. Τα δεδομένα του LOLA φωτίζουν τις λεπτομέρειες της τοπογραφίας τους για πρώτη φορά» εξήγησε ο Νιούμαν.

Εκτός από τη δημιουργία του νέου τοπογραφικού χάρτη, ο Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος βοήθησε επίσης να επιβεβαιωθεί ότι οι πολικοί κρατήρες διαθέτουν σεβαστές ποσότητες παγωμένου νερού.

Δημιούργησε επίσης έναν θερμοκρασιακό χάρτη του σεληνιακού τοπίου, σύμφωνα με τον οποίο οι πυθμένες των κρατήρων στο νότιο πόλο είναι το ψυχρότερο μέρος του Ηλιακού Συστήματος, κατεψυγμένο εδώ και χιλιάδες χρόνια στους -240 βαθμούς Κελσίου.

 

Κατι το μοναδικό τώρα.

Επιταχυντής γνώσης -Σχεδιάζεται σύστημα υπολογιστών προσομοίωσης όσων συμβαίνουν στη Γη.

Ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια στο πεδίο των υπολογιστών έχει αναλάβει να υλοποιήσει μια διεθνής επιστημονική ομάδα: τη δημιουργία ενός προσομοιωτή που θα καταγράφει και θα αναπαράγει οτιδήποτε συμβαίνει πάνω στον πλανήτη μας, από τις μεταβολές του καιρού και την εξάπλωση των ασθενειών μέχρι τις διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές και τα μποτιλιαρίσματα στους δρόμους των πόλεων.

Το σχέδιο, με την ονομασία «Προσομοιωτής της Ζωντανής Γης» (Living Earth Simulator-LES), σύμφωνα με το BBC, προωθείται από την ερευνητική ομάδα FuturICT http://www.futurict.ethz.ch/FuturIcT,

με επικεφαλής τον καθηγητή Ντερκ Χέλμπινγκ του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης.

Στόχος είναι στο μέλλον να παρακολουθούνται ταυτόχρονα όλα τα σημαντικά συστήματα της Γης (τεχνολογικά-κοινωνικά-οικονομικά-περιβαλλοντικά), ώστε αφενός να προλαμβάνονται τυχόν επικίνδυνες διεθνείς κρίσεις (οικονομικές, περιβαλλοντικές, πανδημίες κ.α.) και αφετέρου να εντοπίζονται και να αναδεικνύονται νέες καινοτομίες, κατά προτίμηση διεπιστημονικού χαρακτήρα.

Ο «Επιταχυντής της Γνώσης» ή «Παρατηρητήριο Κρίσεων», όπως έχει εναλλακτικά αποκληθεί, ευελπιστεί να φέρει σε συνεργασία τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά της Ευρώπης επί μια δεκαετία, σε ένα πρόγραμμα αρχικού προϋπολογισμού ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, που θέλει να συμβάλει ώστε, να γίνει πιο βιώσιμο το μέλλον του πλανήτη μας, αξιοποιώντας με συνδυασμένο τρόπο τις γνώσεις από διάφορα πεδία έρευνας. Το «φαραωνικό» έργο φιλοδοξεί να αποκαλύψει με πιο ολιστικό τρόπο τι συμβαίνει στον πλανήτη μας, πώς αλλάζουν οι κοινωνίες και από τι απειλούνται.

«Πολλά προβλήματα που έχουμε σήμερα -όπως η κοινωνική και οικονομική αστάθεια, οι πόλεμοι και οι ασθένειες που εξαπλώνονται- σχετίζονται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, όμως υπάρχει μια σοβαρή έλλειψη στην κατανόησή μας σχετικά με το πώς λειτουργούν η κοινωνία και η οικονομία», δήλωσε ο Χέλμπινγκ, που πρόσθεσε ότι, χάρη σε πειράματα όπως αυτά του επιταχυντή του CERN, οι επιστήμονες γνωρίζουν τελικά περισσότερα για την απαρχή του σύμπαντος από ό,τι για το παρόν του δικού μας πλανήτη.

Γι' αυτό, σύμφωνα με τον Χέλμπινγκ, χρειάζεται ένας επιταχυντής γνώσης για να φέρει σε σύγκρουση" διαφορετικούς τομείς της γνώσης, ώστε «να αποκαλυφθούν οι κρυφοί νόμοι και διαδικασίες πίσω από τη λειτουργία των κοινωνιών». Ενδεικτικά, ο προσομοιωτής θα έχει ως στόχο να προβλέπει την εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών, την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής ή τα πρώτα αδιόρατα σημάδια μιας επερχόμενης διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Ο επιταχυντής γνώσης θα τροφοδοτηθεί με ένα τεράστιο όγκο διαθέσιμων δεδομένων σε πραγματικό χρόνο από μια πληθώρα online πηγών (μεταξύ άλλων από τη Wikipedia, το Google Maps, κυβερνητικές βάσεις δεδομένων, πανεπιστήμια, χρηματιστήρια, ιατρικά αρχεία, μέσα ενημέρωσης κ.α.). Όλα αυτά θα τα επεξεργάζονται μια σειρά από υπερ-υπολογιστές, που πρόκειται να κατασκευασθούν.

Η ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση όμως θα είναι η δημιουργία των κατάλληλων προγραμμάτων λογισμικού, που θα μεταφράζου" σε χρήσιμες πληροφορίες όλα τα παραπάνω δεδομένα, απεικονίζοντας με ακρίβεια τι πράγματι συμβαίνει στη Γη κάθε ώρα και στιγμή. Για το σκοπό αυτό προγραμματιστές υπολογιστών, μηχανικοί, κοινωνιολόγοι και άλλοι επιστήμονες, από τις θετικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, θα συνεργαστούν. Σε αυτό θα βοηθήσει η νέα τεχνολογία του Σημασιολογικού Ιστο" (Semantic We", που σταδιακά ωριμάζει και επιτρέπει στους υπολογιστές να καταλαβαίνουν τι σημαίνουν (δηλαδή ποιο νόημα έχουν) τα στοιχεία με τα οποία τροφοδοτούνται και έτσι να τα ερμηνεύουν ανάλογα με το ευρύτερο πλαίσιο αναφοράς.

[Δροσος Γεωργιος]

Κοινή σινο-ρωσική αποστολή αναχωρεί το φθινόπωρο για Άρη.

Με κοινό πύραυλο προγραμματίζεται να εκτοξευτούν τον Οκτώβριο η ρωσική αποστολή Phobos Explorer, που θα επιχειρήσει να φέρει στη Γη δείγματα από τον δορυφόρο του Άρη Φόβο, και το κινεζικό σκάφος Γινγκχούο-1, που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη.

Θα είναι η πρώτη διαπλανητική αποστολή της Ρωσίας από το 1996, όταν εκτοξεύτηκε η αποστολή Mars 96 που κατέληξε σε αποτυχία.

Θα είναι επίσης η πρώτη διαπλανητική αποστολή της Κίνας, της οποίας το διαστημικό πρόγραμμα σημειώνει μεγάλες επιτυχίες τα τελευταία χρόνια: επανδρωμένη αποστολή σε τροχιά το 2003 και δύο ρομποτικές αποστολές στη Σελήνη το 2007 και το 2010.

Εφόσον η αποστολή του Γινγκχούο-1 αποδειχθεί επιτυχής, η Κίνα σχεδιάζει να πραγματοποιήσει αποστολή προσεδάφισης το 2013, δήλωσε στο πρακτορείο Xinhua ειδικός της Κινεζικής Ακαδημίας Διαστημικής Τεχνολογίας.

Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο, η σινο-ρωσική αποστολή του Phobos Explorer και του Γινγκχούο-1 προγραμματιζόταν αρχικά να αναχωρήσει τον περασμένο Οκτώβριο, τελικά όμως η εκτόξευση από το Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ του Καζακστάν αναβλήθηκε.

Το Phobos Explorer θα επιχειρήσει να συλλέξει και να φέρει στη Γη δείγματα εδάφους από τον Φόβο, το μεγαλύτερο από τα δύο μικρά φεγγάρια του Άρη (το δεύτερο είναι ο Δείμος.

Το Γινγκχούο-1, ένας σχεδόν κυβικός δορυφόρος με πλευρά γύρω στα 75 εκατοστά, θα τεθεί σε τροχιά για τρία χρόνια, προκειμένου να μελετήσει το μαγνητικό πεδίο του Άρη να παρακολουθήσει τις γιγάντιες αμμοθύελλες, αλλά και να ανακαλύψει πώς ο πλανήτης έχασε το νερό του και έγινε ο ξερός, παγωμένος κόσμος που βλέπουμε σήμερα.

 

Έβδομα γενέθλια στον Άρη γιορτάζουν τα δίδυμα ρομπότ της NASA.

Παρά τα συμπτώματα αρθριτικών και άλλων δεινών του γήρατος, οι δίδυμοι ρομποτικοί γεωλόγοι της NASA, χάρη στους οποίους γνωρίζουμε για τις θάλασσες που κάλυπταν κάποτε τον Άρη, γιορτάζουν επτά χρόνια περιπέτειας στον εχθρικό πλανήτη.

Το εξάτροχο ρομπότ Spirit έφτασε πρώτο στον Άρη στις 4 Ιανουαρίου 2004, ενώ το πανομοιότυπο Opportunity έπεσε με αλεξίπτωτο στην κόκκινη άμμο τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 25 Ιανουαρίου.

Η αποστολή ήταν σχεδιασμένη να διαρκέσει μόλις 90 ημέρες, τελικά όμως πλησιάζει τις 2.500.

Εξετάζοντας το έδαφος καθώς εξερευνούσαν το τοπίο, τα δίδυμα ρομπότ ανακάλυψαν αποθέσεις ορυκτών και άλλες ενδείξεις που συνηγορούν στην υπόθεση ενός υγρού παρελθόντος. Μέχρι τις αρχές του 2004, ήταν πλέον σαφές ότι το Opportunity είχε προσεδαφιστεί στην περιοχή μιας αρχαίας, ρηχής αρειανής παραλίας.

Η επιτυχία ήταν μεγάλη, ωστόσο τα δύο αυτόνομα τροχοφόρα έχουν αρχίσει να δείχνουν τα χρόνια τους. Το 2009, ένας από τους τροχούς του Spirit χάλασε παγιδεύοντας το ρομπότ στην κινούμενη άμμο. Ένα χρόνο αργότερα, το Μάρτιο του 2010, το Spirit έπαψε να επικοινωνεί με τη Γη και οι μηχανικοί της NASA περιμένουν ακόμα, μήπως και ξυπνήσει.

Από αρθριτικά φαίνεται να πάσχει και ο ρομποτικός βραχίονας στο εξίσου γερασμένο Opportunity. Ένας από τους τροχούς του, επίσης, εμφάνισε τις ίδιες ηλεκτρικές ανωμαλίες που είχε εκδηλώσει και το Spirit πριν ακινητοποιηθεί. Προκειμένου να κατανεμηθεί η φθορά ομοιόμορφα σε όλους τους τροχούς, το Opportunity πηγαίνει μόνο με την όπισθεν από το 2008.

Το πιθανότερο είναι ότι το Opportunity θα συνεχίσει να λειτουργεί για αρκετό καιρό ακόμα.

Μέχρι στιγμής έχει διανύσει 2,5 χιλιόμετρα στην αρειανή επιφάνεια, και τώρα κουτσαίνει προς τον νέο προορισμό του, τον γιγάντιο κρατήρα Εντέβορ.

 

Βρήκαν την «στάχτη» ενός αρχαίου άστρου.

Ομάδα επιστημόνων από την Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ εντόπισαν τα "απομεινάρια" ενός εκ των πρώτων άστρων που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν το οποίο έζησε όπως φαίνεται για μικρό χρονικό διάστημα και στην συνέχεια καταστράφηκε. Σύμφωνα με τους ερευνητές το άστρο αυτό γεννήθηκε λίγα εκατομμύρια χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη που υπολογίζεται ότι συνέβη πριν από 13,7 δισεκατομμύρια έτη. Όπως εκτιμούν οι ερευνητές το άστρο αυτό έζησε λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια και πριν από 13 δις έτη εξερράγη σε μια έκρηξη σουπερνόβα. Αυτό που απέμεινε ήταν ένα νεφέλωμα αερίων το οποίο και εντόπισαν οι επιστήμονες όταν το νεφέλωμα λούστηκε κυριολεκτικά στο φως από τα διαστημικά αντικείμενα που περιβάλλουν μια μαύρη τρύπα. Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν το νεφέλωμα ενώνοντας τις δυνάμεις δύο εκ των πιο ισχυρών διαστημικών παρατηρητηρίων στον πλανήτη, του Keck στην Χαβάι και του VLT στην Χιλή. Η ανακάλυψη θεωρείται εξαιρετικά σημαντική επειδή μας δίνει νέα στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος στα πρώιμα στάδια της ύπαρξης του περίοδο για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα.

[Δροσος Γεωργιος]

Οι 10 πιο δημοφιλείς διαστημικές ειδήσεις.

Δέκα από τις πιο δημοφιλείς ειδήσεις στον χώρο του διαστήματος του 2010, όπως τις παραθέτει το περιοδικό New Scientist.

 

10: Κάθε μαύρη τρύπα μπορεί να περιέχει ένα κρυφό σύμπαν

Το σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι μέσα σε μια μαύρη τρύπα – αν μια ανάλυση που βασίζεται σε μια τροποποιημένη έκδοση της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν αποδειχτεί σωστή.

 

 

9: Πιλότοι των διαστημοπλοίων για ταξίδια σε άλλα άστρα προσοχή: η μεγάλη ταχύτητα σκοτώνει

Οι φανς του Star Trek fans, προετοιμαστείτε να απογοητευτείτε. Το ταξίδι κοντά στην ταχύτητα του φωτός είναι τόσο θανατηφόρο, όπως και να στέκεστε μπροστά από μία δέσμη πρωτονίων μέσα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων σε πλήρη ισχύ.

 

8: Νέος προσομοιωτής μιας μαύρης τρύπας χρησιμοποιεί πραγματικά αστρικά δεδομένα

Ένα νέο διαδραστικό πρόγραμμα που χρησιμοποιεί δεδομένα πάνω από 100.000 αστέρια αποκαλύπτει το εντυπωσιακό φως που θα βλέπατε αν περιπλανηθείτε κοντά σε μια μαύρη τρύπα.

 

7: Ο Ποσειδώνας μπορεί να έχει καταβροχθίσει ένα πλανήτη και να έχει κλέψει το φεγγάρι του

Η βίαιη αυτή πράξη θα μπορούσε να εξηγήσει την μυστηριώδη θερμότητα που ακτινοβολείται από τον παγωμένη πλανήτη καθώς και την παράξενη κλίση που παρουσιάζει, προς το φεγγάρι του, τον Τρίτωνα.

 

6: «Ο δύτης από το διάστημα» προσπάθησε να κάνει την πρώτη υπερηχητική ελεύθερη πτώση

Ένας παλαβός που πέφτει με αλεξίπτωτο από ουρανοξύστες ανακοίνωσε τον Ιανουάριο ότι θα προσπαθήσει να συνθλίψει το σχεδόν 50-χρονο ρεκόρ για το υψηλότερο άλμα όλων των εποχών, με το οποίο θα γινόταν ο πρώτος άνθρωπος που θα κινούνταν με υπερηχητική ταχύτητα σε ελεύθερη πτώση. Όμως τον Οκτώβριο, η εταιρία χορηγός του,, η Red Bull, σταμάτησε τις προετοιμασίες, γιατί ένας άλλος επιχειρηματίας διεκδίκησε την πατρότητα της ιδέας αυτής απαιτώντας αποζημίωση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Το ρεκόρ για το υψηλότερο άλμα το έχει ο Joe Kittinger από το 1960, όταν έπεσε από ένα μπαλόνι γεμάτο ήλιο από υψόμετρο 31 χιλιομέτρων.

 

5: Ο Δίας χάνει μία λωρίδα

Μια σκοτεινή ζώνη στο νότιο ημισφαίριο του γιγαντιαίου αέριου πλανήτη εξαφανίστηκε τον Μάιο. Αλλά μέχρι το Νοέμβριο, είχε πάλι επισστρέψει

Ο λόγος που ο Δίας φάνηκε να χάνει αυτή την ζώνη – κρύβεται από τις περιβάλλουσες άσπρες ζώνες – είναι οι συνήθεις άνεμοι που είναι ξηροί και διατηρούν την περιοχή καθαρή από τα λευκά νέφη κάτω.

 

4: Επανεξετάζοντας την θεωρία του Αϊνστάιν: Το τέλος του χωροχρόνου;

Οι φυσικοί που προσπαθούν να συμβιβάσουν τη βαρύτητα με την κβαντομηχανική έχουν χαιρετήσει μια θεωρία του Τσέχου φυσικού Petr Horava

που θα μπορούσε να κάνει την ενοποίηση πολύ απλή

 

3: Υπόνοιες για ζωή βρέθηκαν στον Τιτάνα, το φεγγάρι του Κρόνου

Το 2005, ερευνητές πρόβλεψαν δύο δυνητικές υπογραφές της ζωής στο φεγγάρι του Κρόνου, τον Τιτάνα – αλλά τώρα και οι δύο αυτές υπογραφές τις έχουν δει. Βεβαίως υπάρχουν και μη βιολογικές εξηγήσεις για τις παρατηρήσεις αυτές, ενώ απαιτούνται πολλές αποστολές στην επιφάνεια του Τιτάνα για να βρουν σαφείς αποδείξεις για την παρουσία ζωής εκεί πάνω.

 

2: Τι συμβαίνει με τον ήλιο;

Αυτή τη στιγμή το κοντινότερο αστέρι σε μας θα έπρεπε να ήταν έξαρση, όπως ποτέ άλλοτε δεν ήταν. Αλλά αντί να είναι δραστήριο είναι παράξενα ήρεμο – και πρέπει να βρούμε το γιατί.

 

1: Μυστηριώδη ραδιοκύματα που εκπέμπονται από κοντινό γαλαξία

Υπάρχει κάτι περίεργο στην κοσμική γειτονιά μας. Ένα άγνωστο αντικείμενο στον κοντινό γαλαξία M82 έχει ξεκινήσει να μας στέλνει ραδιοκύματα, και η εκπομπή δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο που έχουμε δει πριν στο σύμπαν.

 

 

Εντυπωσιακή φωτογραφία του Γαλαξία της Ανδρομέδας

Αστρονόμοι από την Περσία του 10ου αιώνα εντόπισαν πρώτοι τον γαλαξία της Ανδρομέδας, διά γυμνού οφθαλμού. Την ονόμασαν «μικρό σύννεφο» και από τότε τηλεσκόπια έχουν φωτογραφήσει αναρίθμητες φορές τον πιο κοντινό γείτονά μας στον Γαλαξία.

Αλλά τίποτε δεν συγκρίνεται με αυτή την εικόνα που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA): μια εντυπωσιακή σύνθετη φωτογραφία που αναπαράχθηκε με χρήση δεδομένων από φάσμα υπέρυθρων και ακτινών Χ, που δείχνει τον σπειροειδή γαλαξία της Ανδρομέδας σε όλο του το μεγαλείο.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel κατέγραψε την υπέρυθρη συνιστώσα της εικόνας (εμφανίζεται με κόκκινο / πορτοκαλί στη φωτογραφία), ενώ το παρατηρητήριο XMM-Newton συνέβαλε με τα δεδομένα των ακτινών Χ (με μπλε χρώμα).

Η ESA εξηγεί ότι «το Χέρσελ βλέπει σύννεφα παγωμένης σκόνης και αερίων, βασικά συστατικά από τα οποία δημιουργούνται τα αστέρια, ενώ το XMM-Newton αναδεικνύει τις εκατοντάδες πηγές ακτινών Χ εντός της Ανδρομέδας. Οι ακτίνες Χ είναι προϊόν κρουστικών κυμάτων από εκρήξεις καθώς ζεύγη άστρων δίνουν έναν βαρυτικό πόλεμο μέχρις εσχάτων».

Η γαλαξίας της Ανδρομέδας, γνωστός και ως M31, βρίσκεται σε απόσταση 2,5 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Εκτιμάται ότι περιέχει ένα τρισεκατομμύριο αστέρια.

[Δροσος Γεωργιος]

Διαστημικό ξενοδοχείο.

Το νέο έτος 2011, που έχει ανακηρυχθεί Έτος της Ρωσικής Διαστημικής, η εταιρεία «Διαστημικές τεχνολογίες» προχωρεί στην υλοποίηση του σχεδίου κατασκευής του πρώτου στον κόσμο διαστημικού ξενοδοχείου για τουρίστες.

Στο Σταθμό νέας γενιάς θα εξοπλιστούν ειδικά 4 άνετοι θάλαμοι με μεγάλα φινιστρίνια. Στη διάρκεια μιάς πτήσης 7 τουρίστες θα μπορούν όχι μόνο να καμαρώνουν τα αφάνταστα διαστημικά τοπία, αλλά και να πάρουν μέρος ταυτόχρονα σε διάφορα επιστημονικά πειράματα. Όποιος θελήσει θα μπορέσει να κλείσει δωμάτιο στο διαστημικό ξενοδοχείο πέντε αστέρων.

Ο γενικός εργολάβος της κατασκευής και της εκμετάλλευσης του νέου εμπορικού Σταθμού, δηλαδή η πυραυλική διαστημική εταιρεία της Ρωσίας «Ενέργεια» σχεδιάζει να τον κατασκευάσει μέσα σε 5 χρόνια. Προβλέπεται ότι ο Σταθμός αυτός θα χρησιμοποιείται τόσο σαν ξενοδοχείο για διαστημικούς τουρίστες, όσο και για άλλους σκοπούς,- είπε στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο διευθυντής της εταιρείας «Διαστημικές Τεχνολογίες» Σεργκέι Κοστένκο.

«Ο νέος Σταθμός προβλέπεται να γίνει μεγάλο διαστημικό συγκρότημα πολλαπλής χρήσης. Σχεδιάζουμε να εκπληρώνουμε εκεί μεγάλα επιστημονικά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων και των προγραμμάτων μελλοντικών διαπλανητικών πτήσεων. Ο νέος Σταθμός προβλέπεται να χρησιμοποιείται και για άλλους σκοπούς, π.χ. ως μέσο διάσωσης των πληρωμάτων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η κατασκευή του θα αρχίσει το 2012-2013 έτσι, ώστε το 2015-2016 ο Σταθμός να είναι έτοιμος για εκτόξευση.

Μέχρι τότε, τέτοιες εταιρείες, όπως είναι η Μπόινγκ και η Ενέργεια θα βγούν στην αγορά με νέα τους μεταγωγικά εξαθέσια ή επταθέσια διαστημικά λεωφορεία. Μάλιστα, η υλοποίηση αυτού του σχεδίου ήδη έχει αρχίσει. Θα μπορούν να συνδέονται με το νέο Διαστημικό Σταθμό εκτός από τα ρωσικά διαστημόπλοια Σογιούζ, και τα διαστημόπλοια εφοδιασμού Προγκρές, ακόμα και τα διαστημικά λεωφορεία άλλων χωρών. Προβλέπεται ότι το διαστημικό ξενοδοχείο θα πετά πάνω από τη Γη δίπλα από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μάλιστα, οι συσκευές αυτές θα μπορούν να συνεργάζονται. Αν χρειαστεί, ο εμπορικός Σταθμός θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο για το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και αντίστροφα.

Η εταιρεία «Διαστημικές Τεχνολογίες» έχει υπογράψει ήδη συμβόλαια με τους εκπροσώπους διαφόρων τομέων της επιστήμης και της βιομηχανίας, οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν για σπάνιες δυνατότητες πραγματοποίησης στο Διάστημα ιατρικών ερευνών, πειραμάτων κρυσταλλοποίησης πρωτεϊνών, κατεργασίας υλικών, καθώς επίσης και για διάφορες χαρτογραφικές εργασίες και για την εξ αποστάσεως βολιδοσκόπηση. Πήραμε ήδη παραγγελίες υλοποίησης μερικών ιατρικών σχεδίων. Εκτός απ’ αυτό, ο νέος Σταθμός θα γίνει ιδιόμορφη Πύλη που θα δώσει τη δυνατότητα διεύρυνσης της μελέτης του Ηλιακού συστήματος. Μιά σύντομη διαμονή στο διαστημικό ξενοδοχείο θα μπορεί να γίνει και η ιδανική αρχή του επανδρωμένου ταξιδιού γύρω από τη Σελήνη με τη χρησιμοποίηση του εκσυγχρονισμένου ρωσικού διαστημοπλοίου Σογιούζ. Το κύριο δε για τους τουρίστες είναι ότι πολύ σύντομα θα μπορούν να περνούν τις διακοπές τους όχι μόνο στις παραλίες ή στα βουνά, αλλά και στο Διάστημα μέσα σε ένα άνετο και βολικό διαστημικό Σταθμό»,- παρατήρησε συμπεραίνοντας ο διευθυντής της εταιρείας «Διαστημικές Τεχνολογίες» Σεργκέι Κοστένκο.

 

 

Το δημοσίευσε η wereniki αλλα αξιζει να υπαρχει και εδώ.

Τον πρώτο βραχώδη εξωηλιακό πλανήτη ανακάλυψε το Kepler.

Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler του πρώτου βραχώδη πλανήτη σε άλλο ηλιακό σύστημα.

Ο πλανήτης, που ονομάστηκε Kepler-10b, είναι 1,4 φορές μεγαλύτερος από τη Γη και η μάζα του είναι 4,6 φορές μεγαλύτερη από τη γήινη. Η πυκνότητα είναι 8,8 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό, μεγαλύτερη αυτή του σίδηρου. Μόνο ένας βραχώδης πλανήτης θα είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, τονίζουν οι αστρονόμοι.

Ωστόσο περιφέρεται σε εξαιρετικά μικρή απόσταση από το άστρο του –μόλις 3 εκατομμύρια χιλιόμετρα– μία φορά κάθε 20 ώρες.

Λόγω της μικρής απόστασης στην επιφάνεια του, και συγκεκριμένα στην πλευρά που είναι μόνιμα στραμμένη στο άστρο, αναπτύσσονται τεράστιες θερμοκρασίες που φτάνουν τους 1500 βαθμούς, δηλαδή πολύ κοντά στη θερμοκρασία όπου λιώνει ο σίδηρος.

Αυτό τον καθιστά εντελώς αφιλόξενο για τη ζωή.

Τα στοιχεία του Kepler «συγκλίνουν στο να έχουν τις πρώτες στέρεες ενδείξεις ενός βραχώδη πλανήτη σε άλλο ηλιακό σύστημα», ανέφερε η αστρονόμος Natalie Batalha που συντόνισε την έρευνα. Τις παρατηρήσεις από το Kepler επιβεβαίωσε με άλλη μέθοδο το μεγάλο τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη.

Μέχρι σήμερα οι περισσότεροι από 500 πλανήτες που έχουν ανακαλυφτεί είναι πλανήτες-γίγαντες με σύσταση από αέρια, όπως έχουν ο Δίας και ο Κρόνος, οι μεγάλοι πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος. Ο Kepler-10b είναι ο μικρότερος εξωπλανήτης που έχει βρεθεί.

Η ύπαρξη πλανητών με στέρεο έδαφος δεν αποκλείεται μεν θεωρητικά αλλά ως τώρα δεν είχε εντοπιστεί κανένας εκτός από μία περίπτωση που εντόπισε το ευρωπαϊκό διαστημικό παρατηρητήριο Corot η οποία είναι δύσκολο να επαληθευτεί.

Το Kepler παρακολουθεί χιλιάδες αστέρια για περιοδικές απειροελάχιστες αλλαγές στη φωτεινότητα που τις προκαλούν οι πλανήτες τους (αν έχουν) καθώς περνούν μπροστά από το άστρο από την οπτική γωνία της Γης. Αυτές οι διαβάσεις μειώνουν την ποσότητα του φωτός που φτάνει σε ευαίσθητα όργανα του Kepler και επιτρέπουν την εκτίμηση του μεγέθους του πλανήτη και της απόστασης που έχει από το άστρο.

Η έρευνα των επιστημόνων θα δημοσιευτεί στο Astrophysical Journal.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=151313&sid=4d6e93576657176cacd1d98dd58195ab#151313

[Δροσος Γεωργιος]

Τεράστια μαύρη τρύπα ανακαλύφθηκε σε γαλαξία-νάνο.

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια πελώρια μαύρη τρύπα, που έχει μάζα περίπου ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας. Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο ενός σχετικά κοντινού στη Γη, γαλαξία-νάνου, του Henize 2-10. Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι μαύρες τρύπες είναι τελικά δυνατό να δημιουργήθηκαν πριν από τους μεγάλους γαλαξίες.

Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μια τεράστια μαύρη τρύπα στο επίκεντρο ενός πολύ νέου σε ηλικία και μέγεθος γαλαξία, πράγμα που ενισχύει την άποψη ότι στο επιστημονικό ερώτημα "οι μαύρες τρύπες ή οι γαλαξίες δημιουργήθηκαν πρώτα;", η απάντηση μάλλον γέρνει υπέρ των μαύρων τρυπών. Απ’ ό,τι φαίνεται, είναι δυνατό να υπάρξει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα, χωρίς προηγουμένως να έχει υπάρξει ένας πολύ μεγάλος γαλαξίας.

Η ανακοίνωση, που προκάλεσε έκπληξη στους επιστήμονες, έγινε στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης, ενώ παρουσιάστηκε και στο περιοδικό Nature, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το Physics World. Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι μαύρες τρύπες, απ’ όπου δεν μπορεί να διαφύγει ούτε το φως λόγω της τρομακτικής βαρύτητάς τους, είναι τελικά δυνατό να δημιουργήθηκαν πριν το σχηματισμό των μεγάλων γαλαξιών.

Ο γαλαξίας-νάνος Henize 2-10, σε απόσταση 30 εκατ. ετών φωτός από τη Γη και με ακτίνα μόλις το 3% του δικού μας γαλαξία, μελετάται εδώ και χρόνια και έχει αποδειχτεί ότι σχηματίζει νέα άστρα με πολύ ταχύ ρυθμό. Μοιάζει με μερικούς από τους πρώτους γαλαξίες, που οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι είχαν σχηματιστεί στο πρώιμο σύμπαν.

Η ανακάλυψη, υπό την Έιμι Ράινς του τμήματος αστρονομίας του πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, έγινε με τη βοήθεια τόσο επίγειων ραδιο-τηλεσκοπίων όσο και του γνωστού διαστημικού τηλεσκοπίου "Χαμπλ", καθώς και του τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ "Τσάντρα". Οι αστρονόμοι βρήκαν μια περιοχή κοντά στο κέντρο του γαλαξία-νάνου, η οποία εκπέμπει ισχυρά ραδιοκύματα, τα οποία έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά που προκύπτουν από τις εκπομπές υψηλής ταχύτητας "πιδάκων" ύλης, που εκτινάσσονται προς τα έξω από περιοχές κοντά σε μαύρες τρύπες.

Οι ερευνητές, ανακάλυψαν ότι, εκτός από ραδιοκύματα, η πηγή στο γαλαξία-νάνο εκπέμπει και ισχυρές ακτίνες-Χ. Ο συνδυασμός αυτός παραπέμπει στην ύπαρξη ενός ενεργού γαλακτικού πυρήνα, που τροφοδοτείται από μια τεράστια μαύρη τρύπα. Ουσιαστικά ποτέ δεν είχε ως τώρα βρεθεί γαλαξίας-νάνος με τόσο μεγάλη μαύρη τρύπα στον πυρήνα του. Συνήθως οι μαύρες τρύπες τέτοιου μεγέθους βρίσκονται σε μεγαλύτερους γαλαξίες, μεγαλύτερης ηλικίας, όπου τα νέα άστρα σχηματίζονται με πολύ βραδύτερο ρυθμό.

 

Το «Πλανκ» ανακάλυψε νέες γαλαξιακές δομές.

Μερικές από τις, άγνωστες μέχρι σήμερα, μεγαλύτερες γαλαξιακές δομές που έχουν παρατηρηθεί στο σύμπαν εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο “Πλανκ” σύμφωνα τα πρώτα στοιχεία από τις παρατηρήσεις του, που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση το “Πλανκ” εντόπισε μεγάλες ομάδες γαλαξιών που συγκλίνουν μεταξύ τους από τις τεράστιες δυνάμεις βαρύτητας. Οι διαστάσεις τους φτάνουν τα δεκάδες εκατομμύρια έτη φωτός και απέχουν τέσσερα δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

Οι αστρονόμοι δήλωσαν στα διεθνή πρακτορεία ότι το τηλεσκόπιο “Πλανκ” έχει δημιουργήσει κατάλογο με περίπου 15.000 νέα ουράνια αντικείμενα. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται πάνω από 20 ομάδες άγνωστων μέχρι τώρα γαλαξιών, ενώ επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη άλλων 169 ομάδων γαλαξιών. Σημειώνεται ότι κάθε ομάδα περιέχει τουλάχιστον 100 γαλαξίες και κάθε γαλαξίας ένα δισεκατομμύριο άστρα, ενώ περιέχουν κολοσσιαίες ποσότητες αόρατης “σκοτεινής ύλης”.

Το τηλεσκόπιο “Πλανκ” διαθέτει τα πιο εξελιγμένα όργανα από κάθε άλλο παρατηρητήριο που έχει ποτέ εκτοξευθεί στο διάστημα και η επιστημονική κοινότητα ελπίζει ότι θα μπορέσει να “σαρώσει” με μεγαλύτερη ακρίβεια παρά ποτέ το σύνολο του ουρανού τουλάχιστον πέντε φορές, φτάνοντας στις χωροχρονικές εσχατιές του σύμπαντος, λίγο μετά την «Μεγάλη Έκρηξη».

Οι αστροφυσικοί ελπίζουν ότι μεταξύ άλλων το “Πλανκ” θα αποδείξει τη λεγόμενη θεωρία του “κοσμικού πληθωρισμού” που εισηγείται την απότομη επέκταση του σύμπαντος αμέσως μετά τη γέννησή του.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο “Πλανκ”, που φέρει το όνομα του διάσημου Γερμανού φυσικού και “πατέρα” της κβαντικής θεωρίας Μαξ Πλανκ, εκτοξεύθηκε τον Μάιο του 2009 και βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 1,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Τα όργανά του εστιάζονται στο αρχέγονο “πρώτο φως” , δηλαδή στον “απόηχο” του Μπιγκ Μπανγκ, για να αποκαλυφθούν τα μυστικά του πρώιμου σύμπαντος.

Το 2013 αναμένεται να ανακοινωθούν αναλυτικά τα σχετικά αποτελέσματα των παρατηρήσεών του.

 

Aκτίνες αντιύλης δημιουργούν οι καταιγίδες της Γης.

Οι γήινες καταιγίδες παράγουν ακτίνες αντιύλης. Το φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-γάμα «Φέρμι» και σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για μια απρόβλεπτη εξέλιξη, μια από τις σημαντικότερες στον τομέα των γεωεπιστημών εδώ και πολύ καιρό.

Οπως είναι γνωστό οι ηλεκτρικές καταιγίδες μπορούν να δημιουργήσουν σπινθήρες ακτίνων γάμα. Αυτό που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά είναι πως παράγονται επίσης ρεύματα ηλεκτρονίων και αντι-ηλεκτρονίων (δηλαδή ποζιτρονίων), που είναι το αντίστοιχό τους στην αντιύλη.

"Η ιδέα ότι σε οποιονδήποτε πλανήτη που έχει καταιγίδες, αυτές μπορούν να δημιουργήσουν αντιύλη, η οποία μετά εκτοξεύεται στο διάστημα με την μορφή εστιασμένων ακτίνων, οι οποίες είναι δυνατό να ανιχνευθούν από ένα διαστημικό σκάφος, ακούγεται σαν βγαλμένη κατευθείαν από επιστημονική φαντασία", δήλωσε ο ειδικός σε θέματα ηλεκτρισμού της ατμόσφαιρας Στίβεν Κόνορ του πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα.

Το αποτέλεσμα της έρευνας ανακοινώθηκε από τους επιστήμονες, με επικεφαλής την ερευνήτρια της NASA Τζούλι Μακένερι στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης, σύμφωνα με το BBC.

Θα δημοσιευτεί επίσης στο περιοδικό γεωφυσικού περιεχομένου «Geophysical Research Letters».

 

Μικρες Ειδήσεις.

Το νέο «Σογιούζ» θα πάρει την επωνυμία του Γιούρι Γκαγκάριν

Το διαστημόπλοιο «Σογιούζ», το οποίο στις 30 Μαρτίου θα ξεκινήσει για το ΔΔΣ, με την ευκαιρία των 50-χρόνων της πτήσης στο διάστημα του πρώτου ανθρώπου θα πάρει την επωνυμία του Γιούρι Γκαγκάριν.

Τη σχετική δήλωση έκανε ο επικεφαλής της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος Ανατόλι Περμίνοφ. Οι στολές των μελών του πληρώματος θα φέρουν έμβλημα με την απεικόνιση του πρώτου κοσμοναύτη της Γης. Στη γιορτή της 12ης Απριλίου του μεγάλου επετειακού έτους έχουν προσκληθεί οι επικεφαλής 49 ξένων διαστημικών υπηρεσιών, αστροναύτες και κοσμοναύτες, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει πτήσεις με σοβιετικά ή ρωσικά διαστημόπλοια. Εκθέσεις, αφιερωμένες στη πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν, θα πραγματοποιηθούν στη Βιέννη, τη Νέα Υόρκη, τη Γενεύη και τη Μαδρίτη.

 

Η Ρωσία σχεδιάζει να κάνει το 2011 σχεδόν 50 εκτοξεύσεις διαστημικών συσκευών

Η Ρωσία σχεδιάζει να κάνει το 2011 σχεδόν 50 διαστημικές εκτοξεύσεις από 3 κοσμοδρόμια.

Όπως προκύπτει από το πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, προβλέπονται 10 εκτοξεύσεις, μαζί και 4 επανδρομένων διαστημοπλοίων Σογιούζ ΤΜΑ και 6 διαστημοπλοίων εφοδιασμού Προγκρές-Μ από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Εκτός απ’ αυτό προβλέπεται να γίνουν εκτοξεύσεις δορυφόρων ΓΚΛΟΝΑΣΣ-Μ, της διαστημικής συσκευής τηλεπικοινωνίας Εξπρές -ΑΜ4 και ρωσικών στρατιωτικών δορυφόρων. Το 2010 η Ρωσία πραγματοποίησε 31 εκτοξεύσεις πυραύλων διαστημικού προορισμού.

 

Οι μετέχοντες στο πείραμα Mars-500 δεν θα έχουν τις πρωτοχρονιάτικες διακοπές

Οι έξι μετέχοντες στο πείραμα προσομοίωσης της πτήσης στον Ερυθρό πλανήτη Mars-500 θα προχωρήσουν από την 1 Ιανουαρίου στην προετοιμασία της απόβασης στον Άρη.

Η απόβαση στον πλανήτη προγραμματίστηκε για τις 18 Φεβρουαρiου του 2011. Οι εντατικές προετοιμασίες ωστόσο δεν θα εμποδίσουν τα μέλη του διεθνούς πληρώματος να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά, τα Ορθόδοξα, σύμφωνα με τον Ιουλιανό ημερολόγιο, Χριστούγεννα και το κινέζικο νέο έτος. Οι μετέχοντες στο πείραμα στόλισαν πρωτοχρονιάτικο δέντρο τα παιχνίδια για το οποίο κατασκεύασαν από υλικά που βρέθηκαν στα χέρια τους: κουτιά και έγχρωμο χαρτί. Την νύχτα της Πρωτοχρονιάς τους μετέχοντες στο πείραμα τους περιμενε μεγάλη έκπληξη.

[christopherPAPA]

Φίλε μου Γεώργιε την 11-01-2011 ανέφερες

Το νέο έτος 2011, που έχει ανακηρυχθεί Έτος της Ρωσικής Διαστημικής,

 

Μπορείς να μου εξηγήσεις τι εννοείς ;

ποιος το έχει ανακηρύξει Έτος Ρωσικής Διαστημικής ;

Πρόκειται για κάτι διεθνές ή αφορά μόνο τη Ρωσία ;

Σχεδιάζει κάτι συγκεκριμένο για να γιορτάσει αυτό το Έτος ;

Πάντα καλοπροαιρετα .

[kkokkolis]

Medvedev declares 2011 as Space Year for Russia

08:26, January 12, 2011

 

Russian President Dmitry Medvedev on Tuesday declared the year of 2011 as Russia's Space Year.

 

Russia is due to celebrate in April the 50th anniversary of its first manned space flight. Russian cosmonaut Yuri Gagarin blasted into the orbit on April 12, 1961 for a 90-minute flight.

 

Also on Tuesday, Russian Prime Minister Vladimir Putin visited the Mission Control center outside Moscow in the city of Korolyov, chairing a meeting on preparations of celebrating the jubilee.

 

Putin said about 50 space launches have been planned for this year.

 

"It is planned to put about 50 spacecraft to orbit. Besides, we will approve a new federal program for the development of the Glonass navigation satellite network until 2020," said Putin as quoted by the Itar-Tass news agency.

 

"The federal budget will assign 115 billion rubles (3.76 billion U.S. dollars) for the national space program," he added.

 

According to the head of Russia's Federal Space Agency, Roskosmos, Anatoly Perminov, on March 16 a manned spacecraft will be launched to the International Space Station. The Russian spaceship will bear the name of Gagarin and become the first spacecraft having "personal" name instead of usual technical ones.

 

Source: Xinhua

[christopherPAPA]

Ευχαριστώ mr. kkokkolis

[Τάσος Βράτολης]

Θέλω να συγχαρώ δημοσίως τον κύριο Δρόσο για ένα thread "διαμάντι" που διαβάζω ανελλιπώς καθημερινά και να τον ευχαριστήσω που μας προσφέρει τόσο καλά παρουσιασμένες ειδήσεις.

Ανεβάζει το φόρουμ πολύ ψηλά.

 

Ευχαριστούμε θερμά!