Διαστημική Εξερεύνηση

[Δροσος Γεωργιος]

Μακρινός πλανήτης με «ωκεανούς, σύννεφα και βροχοπτώσεις».

Τις ισχυρότερες μέχρι σήμερα ενδείξεις για την ύπαρξη ενός εξωπλανήτη που θα μπορούσε να διαθέτει ζωή υποστηρίζουν ότι συγκέντρωσαν Γάλλοι αστρονόμοι. Ο πλανήτης Gliese 581d, σχετικά κοντά στη γαλαξιακή γειτονιά της Γης, «είναι αρκετά ζεστός ώστε να έχει ωκεανούς, σύννεφα και βροχοπτώσεις». Όσοι πάντως ενδιαφέρονται να μεταναστεύσουν, θα πρέπει να κάνουν αυστηρή δίαιτα και να ξεχάσουν τη γήινη λιακάδα.

Ο δυνητικά φιλόξενος εξωπλανήτης περιφέρεται γύρω από το άστρο Gliese 581, έναν κόκκινο νάνο που βρίσκεται μόλις 20 έτη φωτός από τον Ήλιο (συγκριτικά, το πλησιέστερο στον Ήλιο άστρο, το Α του Κενταύρου, απέχει 4 έτη φωτός).

Ο Gliese 581d ανακαλύφθηκε το 2007 και είναι ένας από τους τέσσερις ή έξι πλανήτες του παράξενου συστήματος. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, δημοσιευμένη στο Astrophysical Research Letters, ο πλανήτης βρίσκεται στην άκρη της λεγόμενης κατοικήσιμης ζώνης, εκεί που η θερμοκρασία είναι κατάλληλη για την ύπαρξη υγρού νερού.

Γεγονός πάντως είναι ότι η ανακάλυψη του Gliese 581d είχε γίνει δεκτή με δυσπιστία πριν από τέσσερα χρόνια, με ορισμένους ειδικούς να εκτιμούν ότι ο πλανήτης δεν υπάρχει καν.

Ακόμα και οι αστρονόμοι που αποδέχονταν την ύπαρξή του υποστήριξαν ότι ο πλανήτης είναι υπερβολικά σκοτεινός, καθώς δέχεται λιγότερο από το ένα τρίτο της ακτινοβολίας με την οποία λούζει ο Ήλιος τη Γη -οι κόκκινοι νάνοι είναι εξάλλου ασθενικά άστρα με ήπιο, κοκκινωπό φως.

Επιπλέον, ο Gliese 581d ενδέχεται να έχει τη μία πλευρά του μονίμως στραμμένη στο μητρικό του άστρο, οπότε στην άλλη πλευρά θα βασίλευε αιώνια νύχτα.

Τώρα, όμως, η γαλλική ομάδα που υπογράφει τη νέα μελέτη υποστηρίζει ότι ο εξωπλανήτης έχει το δυναμικό να φιλοξενεί κάποιου είδους κατοίκους. Το σημαντικό είναι ότι η ατμόσφαιρά του πιθανότατα αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, ένα αέριο του θερμοκηπίου που συγκρατεί θερμότητα και θα μπορούσε να αποτρέπει τη θανατηφόρο παγωνιά.

«Με μια πυκνή ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα -ένα πιθανό σενάριο για έναν τόσο μεγάλο πλανήτη- το κλίμα του Gliese 581d όχι μόνο είναι σταθερό, αλλά είναι επιπλέον και αρκετά ζεστό ώστε να διαθέτει ωκεανούς, νέφη και βροχοπτώσεις» αναφέρει η ανακοίνωση του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS).

Παρόλα αυτά, ο Gliese 581d «θα ήταν ένα αρκετά παράξενο μέρος να επισκεφθεί κανείς» επισημαίνει η ερευνητική ομάδα. Πρώτον, το φως του κόκκινου νάνου είναι διαφορετικό από το φως του Ήλιου. Και δεύτερον, ο πλανήτης έχει μάζα διπλάσια από της Γης, οπότε έχει και δύο φορές πιο ισχυρή βαρύτητα. Ένας γήινος που ζυγίζει 70 κιλά στη Γη θα έβλεπε τη ζυγαριά να γράφει 140 κιλά στον Gliese 581d.

«Ο πυκνότερος αέρας και η πυκνή νέφωση θα κρατούσαν την επιφάνεια σε ένα ζοφερό, κόκκινο λυκόφως» προειδοποιούν οι ερευνητές.

Οι γήινοι που θα ήθελαν να επισκεφθούν αυτό το παράξενο τοπίο θα έπρεπε εξάλλου να λάβουν υπόψη τους το χρόνο του ταξιδιού: το φως χρειάζεται 20 χρόνια για να διανύσει την απόσταση,

ενώ οι σημερινές πυραυλικές τεχνολογίες θα χρειάζονταν 300.000 χρόνια.

 

H επιφάνεια μπορεί να είναι φιλόξενη, λούζεται όμως σε ένα ζοφερό, κόκκινο φως (καλλιτεχνική απεικόνιση)

[Δροσος Γεωργιος]

«Αδέσποτοι» πλανήτες κυκλοφορούν στο Σύμπαν.

Αδέσποτοι πλανήτες που περιφέρονται χωρίς να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κάποιο άστρο ή που «γυρίζουν» σε τεράστια απόσταση από αυτό ενδέχεται να συνωστίζονται στο Σύμπαν ζαλίζοντας κυριολεκτικά τους αστροφυσικούς.

Η ανακάλυψη έγινε από διεθνή ομάδα επιστημόνων και δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature». Προτού καλά καλά ανακοινωθεί επίσημα έχει ήδη εξάψει τη φαντασία αλλά και ανάψει τα πνεύματα μεταξύ των ειδικών, εφόσον αντιβαίνει σε όλες τις παραδεδεγμένες θεωρίες.

Εκτός τροχιάς

Η διεθνής ομάδα των ερευνητών, οι οποίοι προέρχονται από πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Νέας Ζηλανδίας, της Βρετανίας και της Χιλής, έχει εντοπίσει σε ένα μικρό τμήμα του Γαλαξία μας 10 πλανήτες οι οποίοι έχουν μάζα παρόμοια με του Δία. Οι πλανήτες αυτοί φαίνεται να κινούνται σε τροχιά σε πολύ μεγάλη απόσταση από το άστρο τους ή και να βρίσκονται εντελώς εκτός τροχιάς.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, οι νέου τύπου αυτοί πλανήτες είναι ιδιαίτερα διαδεδομένοι, τουλάχιστον στη «γειτονιά» μας: ενδέχεται, όπως τονίζουν, να ξεπερνούν κατά 50% τους «συμβατικούς» πλανήτες που περιφέρονται γύρω από άστρα και να είναι διπλάσιοι από τα άστρα που υπάρχουν στον γαλαξία μας.

Οι «ορφανοί» πλανήτες προβληματίζουν ιδιαίτερα τους επιστήμονες. Αν κινούνται εκτός τροχιάς αντιβαίνουν στον ίδιο τον ορισμό του πλανήτη, τουλάχιστον έτσι όπως τον γνωρίζουμε στο ηλιακό μας σύστημα και οι εδικοί αδυνατούν να εξηγήσουν πώς σχηματίστηκαν. Ακόμη όμως και αν βρίσκονται σε τροχιές μεγάλων αποστάσεων, το μέγεθος, η μάζα και ο αριθμός τους υποδηλώνουν ότι οι μεγάλου μεγέθους, αεριώδους σύστασης πλανήτες είναι πολύ περισσότεροι από ό,τι πιστεύαμε ως τώρα.

Μέχρι σήμερα και άλλοι ερευνητές έχουν εντοπίσει σώματα που κινούνται ελεύθερα σε περιοχές του Σύμπαντος όπου σχηματίζονται νέα άστρα, οι «γίγαντες» που συνέλαβαν τα όργανα της συγκεκριμένης ομάδας ερευνητών φαίνονται όμως να είναι διαφορετικοί. Οι ειδικοί ελπίζουν ότι η περαιτέρω μελέτη τους θα προσφέρει πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τον σχηματισμό των πλανητών.

Ορατοί με τον «μικροφακό»

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τακαχίρο Σούμι του Πανεπιστημίου της Οσάκα, δεν παρατήρησαν τους νέου τύπου πλανήτες άμεσα. Οι περισσότερες τεχνικές που διαθέτει σήμερα η επιστήμη προσφέρονται για την ανίχνευση πλανητών κοντά στα άστρα τους, η οποία είναι και πιο εύκολη. Για αυτούς που βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση, μια ενδεδειγμένη μέθοδος είναι ο εντοπισμός τους μέσω του φαινομένου του «μικροφακού»: της μεγέθυνσης δηλαδή του φωτός του άστρου τους που προκαλεί η μάζα τους όταν περνούν από μπροστά του.

Παρατηρώντας σχολαστικά επί δυο χρόνια περισσότερα από 50 εκατομμύρια άστρα του Γαλαξία μας οι ειδικοί εντόπισαν τελικά 10 τέτοια «περιστατικά» στα οποία όμως οι πλανήτες δεν φαίνονταν να κινούνται γύρω από κάποιο άστρο.

Η τεχνική που χρησιμοποίησαν δεν μπορεί να αποκλείσει την ύπαρξη ενός «μητρικού» άστρου, βεβαιώνει όμως ότι, αν αυτό υπάρχει, οι εν λόγω πλανητες κινούνται γύρω του σε απόσταση τουλάχιστον τόσο μεγάλη όσο αυτή που χωρίζει τον Κρόνο από τον Ηλιο. Με βάση αυτό το δεδομένο και το γεγονός ότι οι πλανήτες που βρίσκονται σε τόσο μεγάλες αποστάσεις από το άστρο τους είναι σπάνιοι στο Σύμπαν, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι νεοακαλυφθέντες πλανήτες είναι «ορφανοί» και δεν συνδέονται με κάποιο μητρικό άστρο.

Αντιρρήσεις και θεωρίες

Κάποιοι επιστήμονες δεν πείθονται από αυτό το επιχείρημα και θεωρούν ότι η πλειονότητα των ανακαλυφθέντων σωμάτων θα πρέπει να κινείται γύρω από κάποιο άστρο το οποίο προς το παρόν παραμένει αόρατο. Αυτό γιατί η κίνηση γύρω από ένα άστρο αποτελεί, σύμφωνα με τη θεωρία, βασική προϋπόθεση για τον σχηματισμό κάθε πλανήτη.

Η Λίζα Καλτενέγκερ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν εμφανίστηκε ιδιαίτερα επιφυλακτική στις δηλώσεις της στο πρακτορείο Associated Press, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι η ανακάλυψη έχει ιδιαίτερη σημασία. «Αν πράγματι τα ουράνια αυτά σώματα δεν βρίσκονται σε τροχιά» τόνισε «τότε δεν εμπίπτουν στον ορισμό που γνωρίζουμε για τους πλανήτες».

Εξίσου διστακτικός υπήρξε μιλώντας στο περιοδικό «New Scientist» ο Στάιν Σιγκούρντσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, ο οποίος δήλωσε ότι δεν πιστεύει πως μια τόσο συντριπτική πλειονότητα πλανητών δεν έχει μητρικό άστρο. Παραδέχθηκε ωστόσο ότι η μελέτη υποδηλώνει αδιαμφισβήτητα ότι ένας μεγάλος αριθμός πλανητών πλανάται ελεύθερος στο Σύμπαν.

Από την πλευρά της η Σάρα Σίγκερ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης υπογράμμισε ότι η νέα μελέτη υποστηρίζει τη θεωρία ότι κάποιοι πλανήτες ενδέχεται να «αποβάλλονται» από τα ηλιακά συστήματά τους εξαιτίας των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων με τα «αδέλφια» τους.

Αυτή είναι μια από τις βασικές «γραμμές» της νέας έρευνας. «Η ανακάλυψη αυτών των ελεύθερων πλανητών μας λέει πόσοι πλανήτες έχουν δημιουργηθεί και έχουν αποβληθεί από την τροχιά τους» δήλωσε ο κ. Σούμι.

[Δροσος Γεωργιος]

Το Αλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο εγκαταστάθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Έχοντας λάβει σχεδόν την τελική του μορφή, ο Διεθνής Διαστημικός πλησιάζει πλέον στο αποκορύφωμα της επιστημονικής αποστολής του. Αναβαθμίστηκε με την εγκατάσταση του Άλφα Μαγνητικού Φασματόμετρου (AMS), ενός οργάνου των δύο δισ. δολαρίων με τη φιλόδοξη αποστολή να αποκαλύψει νέες μορφές ύλης.

Ο ανιχνευτής, «παιδί» του νομπελίστα φυσικού Σάμιουελ Τινγκ, θα αναλύει για χρόνια το αδιάκοπο ρεύμα κοσμικών ακτίνων, αναζητώντας ίχνη της αντιύλης και της αόρατης σκοτεινής ύλης που πιστεύεται ότι γεμίζει το Σύμπαν.

Ο AMS είναι το τελευταίο μεγάλο κομμάτι πριν ολοκληρωθεί η συναρμολόγηση του σταθμού (ISS). H μεταφορά του σε τροχιά ήταν επίσης το αποκορύφωμα στη σταδιοδρομία του διαστημικού λεωφορείου Endeavour, το οποίο θα καθηλωθεί οριστικά όταν επιστρέψει στη Φλόριδα την 1η Ιουνίου.

Νέα ματιά στο Σύμπαν

Οι αστροναύτες του Endeavour χρησιμοποίησαν ένα ρομποτικό βραχίονα για να μεταφέρουν την περίπλοκη κατασκευή από το χώρο φόρτωσης του σκάφους στο μεταλλικό σκελετό του σταθμού.

Το όργανο των επτά τόνων περιέχει στην καρδιά του έναν γιγάντιο μαγνήτη που θα καθοδηγεί τις κοσμικές ακτίνες σε μια σειρά ανιχνευτών.

Δεδομένα για τα ηλεκτρικά φορτία, τα επίπεδα ενέργειας και άλλες παραμέτρους των εισερχόμενων σωματιδίων θα συλλέγονται 25.000 φορές το δευτερόλεπτο.

Μετά την πρώτη επεξεργασία τους στα συστήματα που βρίσκονται μέσα στο όργανο, τα δεδομένα θα μεταδίδονται σε μια διεθνή ομάδα 600 επιστημόνων, οι οποίοι περιμένουν μια νέα επανάσταση στην κοσμολογία, ανάλογη με αυτή που προσέφερε το τηλεσκόπιο Hubble την περασμένη δεκαετία.

Στο κυνήγι των σκοτεινών μυστηρίων

Τα βασικά μυστήρια που θα κληθεί να λύσει ο AMS είναι δύο: η λεγόμενη σκοτεινή ύλη, ένα είδος «κανονικής» ύλης που όμως δεν εκπέμπει και δεν διαθλά το φως. Παραμένει έτσι εντελώς αόρατη, αν και υπερβαίνει κατά σχεδόν πέντε φορές την συνολική ποσότητα της ύλης που βλέπουμε.

Το δεύτερο μυστήριο είναι η λεγόμενη σκοτεινή ενέργεια, μια υποθετική μορφή ενέργειας που γεμίζει το κενό και δρα αντίθετα από τη βαρύτητα, αναγκάζοντας το Σύμπαν να διαστέλλεται όλο και ταχύτερα.

Η κατανόηση αυτών των δύο μυστηριωδών συστατικών του Σύμπαντος έχει κρίσιμη σημασία: η κανονική ύλη εκτιμάται ότι αντιστοιχεί σε λιγότερο από 5% της συνολικής υλοενέργειας του Σύμπαντος, ενώ η σκοτεινή ύλη στο 25% και η σκοτεινή ενέργεια σε πάνω από 70%.

Ο ενθουσιασμός για τις μελλοντικές ανακαλύψεις ήταν εμφανής στα λόγια του Σάμιουλ Τινγκ, σήμερα καθηγητή στο MIT, ο οποίος περίμενε 17 χρόνια για να δει το πείραμα να ξεκινά.

«Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! [...] Η υποστήριξη και το φανταστικό σας έργο μας φέρνει πιο κοντά στην αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού του AMS» είπε στους αστροναύτες από το Κέντρο Ελέγχου στο Χιούστον.

Ο AMS θα είναι μόνιμο εξάρτημα του σταθμού, ο οποίος προγραμματίζεται να μείνει σε τροχιά τουλάχιστον μέχρι το 2020.

 

Διαστημικός «Υδροχόος» θα μελετήσει τους ωκεανούς.

Στις 9 Ιουνίου η NASA έχει προγραμματίσει την εκτόξευση του δορυφόρου «Aquarius» ο οποίος θα μελετήσει τους ωκεανούς ώστε οι επιστήμονες να έχουν στην διάθεση τους νέα δεδομένα για να εκτιμήσουν τις κλιματικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον πλανήτη μας.

Ο δορυφόρος θα μετρήσει τα επίπεδα αλατότητας των ωκεανών η οποία συνδέεται με όλους τους καθοριστικούς παράγοντες δημιουργίας και ρύθμισης του κλίματος στην Γη. Η αλατότητα των ωκεανών συνδέεται άμεσα με την εξάτμιση αλλά και την πυκνότητα των υδάτων. Τα στοιχεία που θα συλλέξει ο δορυφόρος θα προσφέρουν επίσης πληροφορίες για την κυκλοφορία των ωκεάνιων ρευμάτων αλλά και την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα από το νερό - παράγοντες που επίσης συμβάλλουν αποφασιστικά στις κλιματικές μεταβολές.

«Είναι ένα μεγάλο άλμα στην επιστήμη της ωκεανογραφίας. Ο δορυφόρος θα βοηθήσει τους επιστήμονες να ελέγξουν τις διάφορες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια για τη διασύνδεση της μεταβολής της παγκόσμιας κυκλοφορίας των υδάτων με τις κλιματικές αλλαγές και ειδικότερα της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη» δηλώνει ο Ερικ Λίντρομ, επικεφαλής της αποστολής του δορυφόρου.

Aquarius: 7 μέρες για να σκανάρει τους ωκεανούς

Ο δορυφόρος διαθέτει τρεις υψηλής ευαισθησίας ραδιοδέκτες οι οποίοι θα μπορούν να «συλλέγουν» την ασθενή μικροκυματική ακτινοβολία που εκπέμπεται φυσικά από τους ωκεανούς. Αυτές οι εκπομπές ακτινοβολίας διαφέρουν ανάλογα με την ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού η οποία συνδέεται άμεσα με την αλατότητά του.

Χάρη στους τρεις δέκτες του, ο δορυφόρος έχει τη δυνατότητα να εκτελεί ταυτόχρονα μετρήσεις σε ωκεάνιες περιοχές έκτασης 390 χιλιομέτρων, πράγμα που του επιτρέπει να ολοκληρώνει την παρατήρηση ολόκληρου του πλανήτη μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας. Έτσι οι επιστήμονες μετά από λίγους μήνες θα έχουν αρκετά στοιχεία για να κάνουν τις απαραίτητες συγκρίσεις και αναλύσεις ώστε να προχωρήσουν στις πρώτες εκτιμήσεις για τις κλιματικές μεταβολές που συντελούνται στον πλανήτη ή πρόκειται να συμβούν μελλοντικά.

[Δροσος Γεωργιος]

Στις 8 Ιουλίου η τελευταία εκτόξευση του Atlantis.

Η τελευταία εκτόξευση του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου Atlantis ορίστηκε για τις 8 Ιουλίου, ανακοίνωσε η NASA, μεταθέτοντας κατά λίγες ημέρες την αρχικά προγραμματισμένη ημερομηνία.

Η εκτόξευση μεταφέρθηκε χρονικά λόγω της αναβολής δύο εβδομάδων, στις 16 Μαΐου, της εκτόξευσης του Endeavour που είχε παρουσιάσει πρόβλημα στο ηλεκτρικό του σύστημα.

Το πλήρωμα της πτήσης είναι τέσσερις αστροναύτες, όλοι όμως έχουν πετάξει και στο παρελθόν.

Πρόκειται για την 33η αποστολή του Atlantis και τη 37η πτήση διαστημικού λεωφορείου για την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, που έχει πλέον ολοκληρωθεί.

Είναι όμως και η 135η και τελευταία στην ιστορία του διαστημικού λεωφορείου.

 

Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ μίλησε με το πλήρωμα του ISS.

Πώς μπορεί ένα διαστημικό πρόγραμμα να προωθήσει την ειρήνη; Προσεύχονται οι αστροναύτες όταν είναι σε τροχιά; Φαίνεται πολύ άρρωστη η Γη από εκεί ψηλά; Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που έκανε ο Πάπας στην πρώτη συνομιλία μέσω βίντεο που έχει γίνει ποτέ από το Βατικανό με το διάστημα. Και συγκεκριμένα στους 12 αστροναύτες του Endeavour και του ISS που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

«Πρέπει να σας φαίνεται παράλογο ότι όλοι εμείς που ζούμε μαζί στη Γη κάνουμε πολέμους και σκοτωνόμαστε μεταξύ μας», είπε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’, εκφράζοντας το ενδιαφέρον του για την Γκάμπριελ Γκίφορντς, τη σύζυγο του διοικητή του διαστημικού σκάφους Μαρκ Κέλι, η οποία αναρρώνει ύστερα από τρομοκρατική επίθεση που δέχθηκε. Ο Κέλι ευχαρίστησε τον Πάπα για το ενδιαφέρον του και παρατήρησε ότι οι άνθρωποι στη Γη πολεμούν συνήθως για τους φυσικούς πόρους.

«Στον διαστημικό σταθμό ο Ηλιος παρέχει άφθονη ενέργεια», συνέχισε, «και αν αυτές οι τεχνολογίες μπορούσαν να προσαρμοστούν στη Γη, ίσως κατορθώναμε να περιορίσουμε αυτή τη βία».

Ο αστροναύτης Ρομπέρτο Βιτόρι απέδειξε την ύπαρξη μικροβαρύτητας στρίβοντας ένα νόμισμα που του είχε δώσει ο Πάπας. Το νόμισμα θα επιστραφεί στον Ποντίφικα μετά την προσγείωση του Endeavour, που είναι προγραμματισμένη για την 1η Ιουνίου. «Οταν έρχεται η νύχτα, όλοι έχουμε την ευκαιρία να κοιτάζουμε έξω όπως και να κοιτάζουμε κάτω, τη Γη. Ο πλανήτης μας, ο γαλάζιος πλανήτης, είναι όμορφος», τόνισε ο Βιτόρι, προσθέτοντας ότι προσεύχεται συχνά για τον εαυτό του, για τις οικογένειές τους, για το μέλλον. Προς το τέλος της συνομιλίας, που διήρκεσε 18 λεπτά, ο Πάπας είχε ένα προσωπικό μήνυμα και για ένα άλλο μέλος του πληρώματος, τον μηχανικό Πάολο Νέσπολι, που η μητέρα του πέθανε στις 2 Μαΐου. «Πώς ζείτε αυτές τις δύσκολες στιγμές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό;», τον ρώτησε στα ιταλικά. «Αισθάνεστε απομονωμένος και μόνος ή νιώθετε ενωμένος με όλους εμάς που σας παρακολουθούμε με προσοχή και αγάπη;». Μιλώντας και εκείνος στα ιταλικά, ο Νέσπολι απάντησε ότι ένιωσε τις προσευχές όλων των ανθρώπων στη Γη και βεβαίωσε πως οι συνάδελφοί του τού στάθηκαν πάρα πολύ.

[Δροσος Γεωργιος]

Eπιστροφή Σογιούζ.

Με ασφάλεια επέστρεψε στη Γη η διαστημική κάψουλα Σογιούζ με πλήρωμα τρεις αστροναύτες. Έπειτα από εξάμηνη παραμονή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το Σογιούζ προσεδαφίστηκε στο Καζακστάν, σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA.

Ο Ρώσος κοσμοναύτης Ντμίτρι Κοντρατίεφ και οι αστροναύτες Κάθριν «Κάντι» Κόλμαν από τις ΗΠΑ και Πάολο Νεσπόλι από την Ιταλία πάτησαν και πάλι γήινο έδαφος και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, σύμφωνα με τη NASA.

Κατά την αναχώρησή του από το Διαστημικό Σταθμό ο Κοντρατίεφ οδήγησε το Σογιούζ σε απόσταση περίπου 200 μέτρων καθώς ο Νεσπόλι έβγαζε φωτογραφίες και κατέγραφε σε βίντεο τις εικόνες από το διαστημόπλοιο Endeavour που βρίσκεται «δεμένο» στο Σταθμό.

Οι εικόνες που τραβήχτηκαν πριν την κάθοδο του Σογιούζ στη Γη θα είναι οι πρώτες που θα απεικονίζουν ταυτόχρονα ένα διαστημόπλοιο και το Διεθνή διαστημικό Σταθμό από ένα σημείο εκτός του Σταθμού και μάλιστα στο φόντο φαίνεται και η Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Φωτογραφίες της Ελλάδας.

Ο Ιταλός Πάολο Νέσπολι, αστροναύτης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και διάσημος πλέον φωτογράφος, επέστρεψε στη Γη τα ξημερώματα της Τρίτης, έπειτα από έξι μήνες παραμονής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Χιλιάδες Έλληνες έχουν θαυμάσει φωτογραφίες του Αιγαίου και άλλων περιοχών που αναρτούσε τακτικά ο Νέσπολι στο λογαριασμό του στο Flickr.

http://www.flickr.com/photos/magisstra

Ας δουμε μερικές!!!

Ελλας-Αγαθονήσι-Αναφη-Χαλκη-Κυκλάδες-Μήλος,Κιμωλος,Πολυαιγος-Σαντορίνη-Ναξος.

[Δροσος Γεωργιος]

Ιδού το διαστημόπλοιο που θα μεταφέρει ανθρώπους στον Αρη.

Το σκάφος με το οποίο θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή, και αργότερα στον Άρη ή στα φεγγάρια του, θα βασιστεί στο σχέδιο της κάψουλας Orion, η οποία δείχνει να αναβιώνει εν μέρει, μετά την απόφαση του Μπαράκ Ομπάμα να αλλάξει τη διαστημική στρατηγική του προκατόχου του.

Το Orion, μια κωνική κάψουλα παρόμοια με τα Soyuz που χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα η Ρωσία, σχεδιάστηκε αρχικά για να μεταφέρει τους Αμερικανούς πίσω στη Σελήνη τη δεκαετία του 2020, όπως προέβλεπε η στρατηγική του τέως προέδρου Τζορτζ Μπους, με την ονομασία Πρόγραμμα Αστερισμός.

Πέρυσι όμως, ο Ομπάμα τερμάτισε το πρόγραμμα για επιστροφή στη Σελήνη,(Μεγάλο λάθος-Τι θα κανει οταν θα πηγαινουν στην Σελήνη,Ρώσοι,Ευρωπαίοι,Κινέζοι,Ινδοι κ.α.) και ανακοίνωσε ότι η NASA θα βάλει πλώρη για πολύ μακρύτερα, πιθανότατα στη Ζώνη των Αστεροειδών, που βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ή σε κάποιο από τα δύο μικρά φεγγάρια του Άρη.

Αυτό πιθανώς θα συμβεί τη δεκαετία του 2020. Απώτερος προορισμός είναι βέβαια ο ίδιος ο Άρης, ωστόσο η πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε άλλο πλανήτη δεν αναμένεται πριν από τη δεκαετία του 2030, ή το πιθανότερο του 2040.

Άγνωστο εξάλλου παραμένει το πότε θα πραγματοποιήσει το παρθενικό του ταξίδι το νέο σκάφος.

 

Από των Ωρίωνα στο MPCV

Όπως ανακοίνωσε ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν, το Orion θα αποτελέσει τη βάση για ένα νέο σκάφος που ονομάζεται προσωρινά Πολυχρηστικό Όχημα Προσωπικού, ή MPCV.

«Παραμένουμε αφοσιωμένοι στην ανθρώπινη εξερεύνηση πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά και προσμένουμε να αναπτύξουμε μια νέα γενιά συστημάτων που θα μας μεταφέρουν εκεί» δήλωσε ο Μπόλντεν.

Ανέφερε ακόμα ότι η NASA «συνεχίζει επιθετικά» τις εργασίες για την ανάπτυξη του νέου, γιγάντιου πυραύλου με τον οποίο θα εκτοξεύεται το νέο σκάφος. Ο σχεδιασμός του Κογκρέσου προβλέπει ότι ο νέος πύραυλος θα είναι έτοιμος το 2015, ωστόσο η εκτίμηση αυτή έχει αρχίσει να φαίνεται υπεραισιόδοξη.

Στριμωγμένες περιπέτειες

Το νέο σκάφος, μάζας 23 τόνων, θα κατασκευαστεί από τη Lockheed Martin. Θα έχει θέσεις για τέσσερις αστροναύτες και πραγματοποιεί μόνο του αποστολές διάρκειας έως και 21 ημερών. Στην περίπτωση αυτή, το πλήρωμα θα παραμένει στριμωγμένο σε έναν χώρο εννέα κυβικών μέτρων, από τα 19,5 κυβικά μέτρα της συνολικής χωρητικότητας.

Για αποστολές μεγαλύτερης διάρκειας, το MPCV θα συνδέεται με πρόσθετη υπομονάδα διαβίωσης, και τα συστήματά της θα παραμένουν σε κατάσταση αναμονής στο μεγαλύτερο τμήμα του ταξιδιού, εξήγησε ο Νταγκ Κουκ της Διεύθυνσης Αποστολής Εξερευνητικών Συστημάτων της NASA.

Ιδιώτες στον ISS, ίσως και μακρύτερα

Για να μειώσει τα λειτουργικά της έξοδα και να αφοσιωθεί στην ανάπτυξη νέου σκάφους, η NASA παροπλίζει φέτος οριστικά τα τρία εναπομείναντα διαστημικά λεωφορεία, μετά και την ολοκλήρωση της συναρμολόγησης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) σε χαμηλή γήινη τροχιά.

Μετά την τελευταία εκτόξευση του Atlantis το καλοκαίρι, ο στόλος συνταξιοδοτείται και οι ΗΠΑ δεν θα έχουν τη δυνατότητα επανδρωμένων αποστολών.

Αυτό σημαίνει ότι οι αμερικανοί αστροναύτες θα πληρώνουν εισιτήριο στη Ρωσία για να ταξιδέψουν από και προς το τροχιακό συγκρότημα, το οποίο προβλέπεται να παραμείνει σε λειτουργία τουλάχιστον μέχρι το 2020.

Τις μεταφορές φορτίων θα αναλάβουν αρχικά ρωσικά, ευρωπαϊκά και ιαπωνικά μη επανδρωμένα σκάφη. Αργότερα, όμως, γύρω στα μέσα της δεκαετίας, η NASA θα αναθέσει αυτό το έργο σε αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες.

Η υπηρεσία ήδη συγχρηματοδοτεί την ανάπτυξη εμπορικών διαστημικών σκαφών.

Μια από τις εταιρείες που έχουν εξασφαλίσει ένα από τα συμβόλαια, η SpaceX του Έλον Μασκ, υποστηρίζει ήδη ότι το σκάφος της, με την ονομασία Dragon, θα μπορεί τελικά να πραγματοποιεί ιδιωτικές επανδρωμένες αποστολές και πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά.

[Δροσος Γεωργιος]

Η NASA παύει να ελπίζει ότι το Spirit επιζεί στον Άρη.

Ξεπέρασε την εγγύησή του κατά σχεδόν επτά χρόνια, περπάτησε ως πρωτοπόρος στο χώμα ενός ξένου κόσμου και, τελικά, πέθανε σαν ήρωας. Το Spirit δεν είναι πια κοντά μας -η NASA ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι εγκαταλείπει την προσπάθεια να επικοινωνήσει με το ρομπότ. Η υπηρεσία θα αφοσιωθεί τώρα στο δίδυμο αδελφάκι του, το ρομποτικό γεωλόγο Opportunity, που συνεχίζει την εξερεύνηση ακάθεκτος.

Η τελευταία απόπειρα επικοινωνίας με το Spirit πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας, ανακοίνωσε η NASA. «Σε παρακαλούμε, τηλεφώνησέ μας σπίτι» έλεγε ουσιαστικά το ύστατο μήνυμα που μετέδωσε το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL), το οποίο διαχειρίζεται τη διπλή αποστολή.

Τα δίδυμα ρομπότ προσεδαφίστηκαν σε σχεδόν αντιδιαμετρικές περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη το 2004. Η αποστολή προγραμματιζόταν να διαρκέσει μόλις τρεις μήνες, ωστόσο τα ρομπότ αποδείχθηκαν πολύ σκληρά για να πεθάνουν τόσο νωρίς.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα εξάτροχα ρομπότ προσέφεραν τις πρώτες αδιάσειστες ενδείξεις για το υγρό, φιλόξενο παρελθόν του Άρη, που σήμερα είναι μια σκονισμένη, κατεψυγμένη έρημος.

Το Spirit, όμως, ήταν εξαρχής το πιο άτυχο από τα δύο ρομπότ. Σε αντίθεση με το Opportunity, που είχε προσεδαφιστεί σε μια περιοχή με πλούσιες γεωλογικές ενδείξεις, το Spirit χρειάστηκε να τραβήξει την ανηφόρα για να κάνει σημαντικές ανακαλύψεις: το 2005, σκαρφάλωσε έναν λόφο στο ύψος του Αγάλματος της Ελευθερίας.

Περίπου ένα χρόνο αργότερα, το 2006, το Spirit κουτσάθηκε όταν έχασε έναν από τους μπροστινούς τροχούς. 'Έκτοτε προχωρούσε μόνο με την όπισθεν, μέχρι που χάλασε και μια δεύτερη ρόδα το 2009, οπότε το ρομπότ ακινητοποιήθηκε στην άμμο.

Το κοντέρ έμεινε κολλημένο στα 7,72 χιλιόμετρα.

Η αιτία θανάτου, όμως, δεν ήταν η παράλυση αλλά το σκοτάδι και η παγωνιά. Με την έλευση του τελευταίου αρειανού χειμώνα, το Spirit αδυνατούσε να συλλέξει αρκετή ηλιακή ενέργεια. Οι υπεύθυνοι του JPL προσπάθησαν να στρέψουν τους ηλιακούς συλλέκτες προς την ασθενική λιακάδα, με την ελπίδα ότι το ρομπότ θα ξυπνούσε με τον ερχομό της άνοιξης.

Αυτό, όμως, δεν συνέβη. «Δεν πιστεύουμε πλέον ότι υπάρχει ρεαλιστική πιθανότητα να ξανακούσουμε από το Spirit» εκτιμά τώρα η NASA.

«Τερματίζουμε τις προσπάθειες να ανακτήσουμε την επικοινωνία [...] με το Spirit, που επικοινώνησε τελευταία φορά με τη Γη στις 22 Μαρτίου 2010» ανακοίνωσε.

Η ελπίδα, πάντως, πεθαίνει τελευταία. Οι δορυφόροι που κινούνται σε τροχιά γύρω από τον Άρη θα συνεχίσουν να επαγρυπνούν για ενδεχόμενο σήμα από το Spirit μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Στο μεταξύ, η NASA θα αφιερώσει περισσότερους πόρους στην αποστολή του Opportunity, που κοστίζει γύρω στα 13 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

Το ρομπότ έχασε μεν τον δίδυμο αδελφό του, σύντομα όμως θα έχει νέα παρέα: το φθινόπωρο η NASA εκτοξεύει το πυρηνοκίνητο ρομπότ Curiosity, σε μέγεθος μικρού αυτοκινήτου, το οποίο θα αναλάβει να εξετάσει αν ο Άρης διέθετε ποτέ κατάλληλο περιβάλλον για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής.

 

Skylon: το βρετανικό «διαστημοπλάνο»

Την είσοδο της στον τομέα των μεταφορών στο διάστημα θέλει να κάνει η Μ. Βρετανία με το Skylon, ένα διαστημικό σκάφος. Πρόκειται για ένα επαναστατικού σχεδιασμού σκάφος, μήκους 84 μέτρων, που μπορεί να μεταφέρει φορτία αλλά και επιβάτες με πολύ χαμηλό κόστος. Έτσι το Skylon που μοιάζει με μεγάλο πύραυλο μπορεί να αξιοποιηθεί για εμπορικούς ή επιστημονικούς σκοπούς όπως για παράδειγμα, την μεταφορά δορυφόρων. Φυσικά θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στον αναπτυσσόμενο τομέα του διαστημικού τουρισμού είτε για μια σύντομη βόλτα των επιβατών έξω από την Γη είτε για την μεταφορά ατόμων μελλοντικά σε διαστημικά ξενοδοχεία.

Το Skylon

Η αρχική ιδέα για τον σχεδιασμό ενός «διαστημοπλάνου» προτάθηκε την δεκαετία του 1980 από την British Aerospace και την Rolls Royce. Όμως το Hotol όπως ονομάστηκε το προτεινόμενο σκάφος είχε σημαντικές τεχνικές αδυναμίες και έτσι η κατασκευή του εγκαταλείφθηκε. Όμως ορισμένοι από όσους αρχικά ασχολήθηκαν με αυτή την πρόταση συνέχισαν την εργασία τους και προχώρησαν σε βελτιώσεις. Δημιούργησαν μάλιστα την εταιρία Reaction Engines Limited (REL) και αποφάσισαν να σχεδιάσουν ένα σκάφος με βάση το σύστημα προώθησης Sabre.

Πρόκειται για ένα υβριδικό κινητήρα που συνδυάζει τις λειτουργίες των πυραυλοκινητήρων αλλά και των κινητήρων τύπου τζετ. Το καύσιμο του είναι μίγμα υδρογόνου-οξυγόνου και όταν το σκάφος θα βρίσκεται σε μικρά ύψη το απαιτούμενο οξυγόνο θα λαμβάνεται από την ατμόσφαιρα. Άλλο σημαντικό πλεονέκτημα του Skylon είναι επίσης ότι μπορεί να χρησιμοποιεί κοινά αεροδρόμια για την προσγείωση και απογείωσή του.

Η Υπηρεσία Διαστήματος της Μ.Βρετανίας έστειλε τα σχέδια του Skylon στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) η οποία απάντησε ότι μετά την πρώτη εκτίμηση που έκαναν τα στελέχη της δεν φαίνεται το σκάφος να έχει κάποιες εμφανείς τεχνικές αδυναμίες ή άλλα προβλήματα. Μάλιστα η ESA σκέφτεται σοβαρά να συμμετάσχει στην χρηματοδότηση της κατασκευής του σκάφους το συνολικό κόστος της οποίας η REL εκτιμά ότι θα κυμαίνεται ανάμεσα στα 9-12 δις δολάρια.

 

«Έσπασε» το ρεκόρ των κοσμικών αποστάσεων.

Η κατακλυσμική έκρηξη ενός τεράστιου αστεριού στην άκρη του ορατού σύμπαντος μπορεί να είναι το πιο μακρινό αντικείμενο που έχει εντοπισθεί από τηλεσκόπιο, σύμφωνα με ανακάλυψη της NASA.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η έκρηξη έγινε 520 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang. Αυτό σημαίνει ότι το φως το αστεριού χρειάστηκε 13,14 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη γη.

Θα μπορούσε να είναι ένα τεράστιο αστέρι ίσως με 30 φορές μεγαλύτερη μάζα από αυτή του ήλιου, είπε ο επικεφαλής της έρευνας Αντονίνο Κουκιάρα από το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια. “Δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες για να ισχυριστούμε ότι πρόκειται για ένα από τα επονομαζόμενα “Population III”, τα οποία είναι τα πρώτα αστέρια στο σύμπαν αλλά σίγουρα είμαστε στις πρωιμότερες φάσεις της γέννησης αστεριών, δήλωσε ο επιστήμονας του Μπέρκλεϊ.

Οι λεπτομέρειες της ανακάλυψης θα δημοσιευθούν σύντομα στην Αστροφυσική εφημερίδα.

[Δροσος Γεωργιος]

Ο «Όσιρις» της NASA θα φέρει ακόμα λίγη σκόνη από αστεροειδή.

Η NASA ανακοίνωσε τις λεπτομέρειες μιας νέας φιλόδοξης αποστολής. Ένα σκάφος θα προσεγγίσει τον αστεροειδή 1999 RQ-36 και θα συλλέξει δείγματα από αυτόν. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο αστεροειδής περιέχει υλικά που προέρχονται από την εποχής της γέννησης του Ηλιακού Συστήματος και η μελέτη τους θα μας αποκαλύψει πολύτιμες πληροφορίες για εκείνη την εποχή.

OSIRIS-RΕΧ: Ο διαστημικός «κυνηγός»

Οι επιτελείς της NASA μελετούσαν διάφορες προτεινόμενες αποστολές και κάποια στιγμή είχαν καταλήξει σε τρεις: την αποστολή στον 1999 RQ-36, μια πρόταση για συλλογή πετρωμάτων από την Σελήνη και μια για αποστολή προσεδάφισης στην Αφροδίτη.

Τελικά αποφάσισαν να δώσουν το πράσινο φως στο «κυνήγι» του αστεροειδούς σε μια αποστολή το κόστος της οποίας υπολογίζεται ότι θα αγγίξει το ένα δις δολάρια. Για αυτόν τον σκοπό θα κατασκευαστεί ένα νέο σκάφος, το ΟSΙRΙS-RΕΧ (Οrigins Spectral Ιnterpretation Resourse Ιdentification Security Regolith Εxplorer) που θα είναι και το όνομα της αποστολής.

Εκτόξευση το 2016

Αν όλα πάνε σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος θα ξεκινήσει το ταξίδι τους το 2016 και το 2020 αναμένεται να εντοπίσει τον αστεροειδή. Δεν θα προσεδαφιστεί πάνω του αλλά θα τον πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής και ένα ρομποτικό χέρι θα συλλέξει δείγματα από την επιφάνειά του. Τα δείγματα θα τοποθετηθούν σε μια ειδική κάψουλα η οποία θα επιστρέψει μόνη της στην Γη μετά από ταξίδι τριών ετών, το 2023. Το σκάφος θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο περιμένοντας οδηγίες τις NASA για να εκτελέσει κάποια άλλη αποστολή.

«Μπορούμε να πούμε ότι ο 1999 RQ-36 είναι χρονοκάψουλα που πιθανώς περιέχει τα δομικά υλικά της ζωής» αναφέρει ο Μάικλ Ντρέικ, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και επικεφαλής της αποστολής. Η εξέλιξη της αποστολής εκτός των άλλων θα βοηθήσει σημαντικά και στην προετοιμασία μιας μελλοντικήςεπανδρωμένης αποστολής σε αστεροειδή με πρόβλεψη να πατήσουν το έδαφος του αστροναύτες. Πρόκειται για μια αποστολή για την οποία έχει τοποθετηθεί ευνοϊκά και ο Λευκός Οίκος.

 

Εκατό φορές περισσότερο νερό από ό,τι πίστευαν εντοπίζουν οι επιστήμονες στη Σελήνη.

Τα καλά νέα σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη είναι ότι, όπως δείχνει μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science», ο δορυφόρος μας έχει περί τις 100 φορές περισσότερο νερό από ό,τι πιστεύαμε ως σήμερα. Τα κακά νέα όμως είναι ότι το νερό αυτό είναι «εγκλωβισμένο» μέσα σε μικροσκοπικούς ηφαιστειακούς κρυστάλλους. Ετσι οι αστροναύτες που θα επισκεφθούν στο μέλλον τη Σελήνη είναι απαραίτητο να έχουν μαζί τους …μπουκάλια νερού εάν θέλουν να ξεδιψάσουν.

Επιστήμονες οι οποίοι ανέλυσαν δείγματα σεληνιακών βράχων που είχε φέρει πίσω στη Γη η αποστολή «Απόλλων 17» το 1972, ανακάλυψαν ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ομοιότητα σε ό,τι αφορά την περιεκτικότητα σε νερό του ανώτερου μανδύα της Γης με αυτή του υπεδάφους της Σελήνης. Και μπορεί στην όψη το φεγγάρι να φαίνεται άγονο, ωστόσο η άνυδρη επιφάνειά του κρύβει μέσα της πολύ νερό, σημειώνουν οι ερευνητές». Τόσο ώστε, όπως εκτιμούν, πιθανότατα κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης βρισκόταν κάποτε μια ολόκληρη Καραϊβική.

Οι θεωρίες της «γέννησης»

Η νέα ανακάλυψη περιπλέκει τα πράγματα σχετικά με τη θεωρία που αναφέρει ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε όταν ένα μεγάλο τμήμα της πρώιμης Γης αποχωρίστηκε από αυτήν πριν από περίπου 4,5 δις χρόνια κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης με έναν άλλον πλανήτη που είχε μέγεθος περίπου όσο εκείνο του Άρη. Και αυτό διότι εάν η Σελήνη είχε «γεννηθεί» από ένα τόσο βίαιο γεγονός όλο το νερό που περιείχε θα έπρεπε να έχει εξατμιστεί κατά τη σύγκρουση εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών που θα αναπτύσσονταν.

Ωστόσο η θεωρία της μεγάλης σύγκρουσης ενισχύεται από πολλά άλλα στοιχεία. Για παράδειγμα το σχετικά μεγάλο μέγεθος του φυσικού δορυφόρου μας σε σύγκριση με τη Γη αποτελεί παράγοντα που μαρτυρεί ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από σύγκρουση με κάποιον …διερχόμενο πλανήτη. Επίσης άλλη μια ένδειξη που συνάδει με αυτή τη είναι ότι στη Σελήνη εμφανίζεται έλλειψη σιδήρου, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον μανδύα της Γης από την οποία υποτίθεται ότι «γεννήθηκε».

Ένα άλλο ενισχυτικό στοιχείο της κρατούσας θεωρίας σχετικά με τη σύγκρουση αφορά τα ισότοπα οξυγόνου που εντοπίζονται τόσο στη Γη όσο και στη Σελήνη και τα οποία είναι παρόμοια σε αναλογία στον πλανήτη μας και τον δορυφόρο του – δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τα ισότοπα του Άρη και των μετεωριτών.

«Θεωρώ ότι στη βασική μορφή της η θεωρία της σύγκρουσης πιθανότατα είναι σωστή, ωστόσο υπάρχει κάτι θεμελιώδες στη διαδικασία που ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει» ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης Ερικ Χάουρι, γεωχημικός από το Ιδρυμα Carnegie.

«Παράθυρο» στη γνώση

Παρότι τα καινούργια στοιχεία δεν δίνουν μια οριστική απάντηση σχετικά με τον σχηματισμό του δορυφόρου μας, θεωρούνται άκρως σημαντικά από τους επιστήμονες σε ό,τι αφορά την καλύτερη μελέτη της Σελήνης.

Όπως δήλωσε ο καθηγητής γεωλογίας, Τζέιμς Βαν Όρμαν, "αυτά τα δείγματα του μάγματος (που εκτινάχθηκαν από μεγάλα βάθη από τη σεληνιακή ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια) είναι το καλύτερο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκτιμήσουμε την ποσότητα του νερού στο εσωτερικό της Σελήνης".

"Το εσωτερικό της Σελήνης φαίνεται να είναι αρκετά παρόμοιο με το εσωτερικό της Γης ως προς αυτά που γνωρίζουμε για την αφθονία του νερού", προσθέτει, στην μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science Express, στην διαδικτυακή έκδοση του αμερικανικού επιστημονικού περιοδικού Science.

Όπως και να έχει, το πώς ήλθε στον …κόσμο η Σελήνη θα συνεχίσει (προς το παρόν τουλάχιστον) να αποτελεί μυστήριο. #-o

 

ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΚΑΙ ΔΕΚΤΗ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ!!!

 

Τι συμβαίνει στον ISS; - Δύο φορές η NASA διέκοψε τη ζωντανή μετάδοση μέσω διαδικτύου.

Με το διαστημικό λεωφορείο Endeavour να διανύει τις τελευταίες ημέρες σε τροχιά –επιστρέφει στη Γη την 1η Ιουνίου ολοκληρώνοντας την προτελευταία αποστολή STS-134 του στόλου- και τον ISS ως το φορέα φιλοξενίας σκάφους και πληρώματος, τουλάχιστον δύο φορές η NASA αναγκάστηκε να διακόψει την απευθείας μετάδοση από το σταθμό εξαιτίας...προβλημάτων.

 

Πιο συγκεκριμένα οι διακοπές αυτές έγιναν στις 18 και 23 Μαίου.

 

Το περιστατικό της 23ης Μαίου.

Τις παρακάτω πληροφορίες όπως και τις φωτογραφίες μας τις έστειλε αναγνώστης ο οποίος παρακολουθούσε εκείνη την ώρα το πρόγραμμα της τηλεόρασης της NASA. Όπως μας πληροφόρησε ο ίδιος εκείνη την ώρα πραγματοποιείτο μια συνομιλία δύο αστροναυτών (του Mark E. Kelly διοικητή της πτήσης του Endeavour και συζύγου της προσφάτως παραλίγο δολοφονημένης γερουσιαστού των ΗΠΑ Gabrielle Giffords –δέχθηκε μια σφαίρα στο κεφάλι...- και του Edward Fincke ειδικού αποστολής) με μαθητές από ένα σχολείο των ΗΠΑ.

Με το΄τέλος της συνομιλίας η εικόνα μεταφέρθηκε σε μια από τις εξωτερικές κάμερες του ISS δείχνοντας ένα μέρος της Γης. Μετά από λίγο όμως άρχισαν να εμφανίζονται τα «γνώριμα» φώτα, στην αρχή ένα ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκαν και άλλα –στις φωτο διακρίνονται μέχρι και τέσσερα. Για άλλη μια φορά η ζωντανή μετάδοση της επισκόπησης της Γης διακόπηκε και το πρόγραμμα της NASA άρχισε να μεταδίδει για δεύτερη φορά τη συνέντευξη των αστροναυτών σε επανάληψη αυτή τη φορά.

Το περιστατικό της 18ης Μαίου

Στις 18 Μαίου ήταν η μέρα που το διαστημικό λεωφορείο πραγματοποιούσε την πρόσδεσή του με τον διαστημικό σταθμό και η σύνδεση αυτή βέβαια καταγράφηκε από αρκετές κάμερες. Δεν έχει γίνει γνωστό πότε, υπολογίζεται 20 ώρες αργότερα, η διαδικασία της σύνδεσης μεταδόθηκε(http://www.nasa.gov/multimedia/nasatv/index.html)

από την τηλεόραση της NASA προερχόμενη όμως το διαστημικό λεωφορείο. Στη διάρκειά της όμως άγνωστα φώτα εμφανίστηκαν στο βάθος του πλάνου με αποτέλεσμα η συντονίστρια της μετάδοσης από το κέντρο της αποστολής να δώσει εντολή στο πλήρωμα του διαστημικού λεωφορείου: “Endeavour please pause plαy-back”. Οι ενέργειες του πληρώματος ήταν ανάλογες και το λεγόμενο “play back” πάγωσε χωρίς να δοθεί κάποια δικαιολογία

Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια, ούτε θα είναι και η τελευταία που άγνωστα αντικείμενα εμφανίζονται σε πτήσεις του διαστημικού λεωφορείου αλλά και στον ISS. Αυτή τη φορά όμως, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν όλα έγιναν σε ζωντανή μετάδοση.

http://www.youtube.com/watch?v=zMCaCihHhwE&feature=player_embedded

Γνωμη:Διαστημικά σκουπίδια.

[trex]

Οτι και να πουμε εμεις, μονο υποθεσεις θα κανουμε. Ο ενας θα πει ηταν ουφο ο αλλος θα πει οτι δεν ηταν και πως ειναι ολα κατασκευασμενα και πουθενα δεν θα καταληξουμε.Αν δεν μας πουν την αληθεια

αυτοι που την ξερουνε δεν θα μαθουμε ποτε τιποτα. Και ας υποθεσουμε οτι ειναι αληθεια, γιατι μας την κρυβουνε και γιατι εμεις δεν βλεπουμε τιποτα; Κυκλοφορουν τοσα ufo γυρω απο τον πλανητη μας και εμεις δεν περνουμε ειδηση;Πεζουνε κρυφτο με εμας;Λιγο περιεργα μου φενονται ολα αυτα.Εγω παντα πιστευα στην υπαρξη εξωγηινης ζως αλλα στο θεμα των ufo ειμαι πολυ δυσπιστος.Αν δεν δω δεν πιστευω.

[Δροσος Γεωργιος]

H φωτιά σε συνθήκες μικροβαρύτητας.

Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, η φωτιά συμπεριφέρεται διαφορετικά από ό,τι στη Γη. Σε πείραμα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η NASA μελέτησε την ανάφλεξη μιας σταγόνας επτανίου, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσει καλύτερα τον κίνδυνο πυρκαγιάς για τα διαστημικά σκάφη και να αναπτύξει ειδικά συστήματα κατάσβεσης.

Η εικόνα που δημοσιοποίησε η υπηρεσία έχει υποστεί επεξεργασία και εμφανίζεται με ψευδή χρώματα, παρόλα αυτά δίνει μια καλή ιδέα για το πώς συμπεριφέρεται μια πύρινη μπάλα στο Διάστημα.

Στην επιφάνεια της Γης, τα καυσαέρια τείνουν να ανεβαίνουν προς τα πάνω, επειδή είναι θερμά και ως εκ τούτου ελαφρότερα από τον ψυχρό, πυκνότερο αέρα που τα περιβάλλει. Απουσία βαρύτητας, όμως, ο καπνός έχει την τάση να σχηματίζει μια ομοιόμορφη μπάλα γύρω από μια επίσης σφαιρική φλόγα.

Στο «Πείραμα Κατάσβεσης Φλόγας» (FEX) που πραγματοποιήθηκε στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο, μια σταγόνα επτανίου, διαμέτρου τριών χιλιοστών, ανεφλέγη μέσα σε ένα ειδικό θάλαμο.

Η εικόνα προήλθε από την υπέρθεση των ασπρόμαυρων καρέ του βίντεο που κατέγραψε το φαινόμενο. Το δεξί της τμήμα είναι είδωλο του αριστερού, γι' αυτό και φαίνεται ίδιο.

Το φωτεινό κίτρινο σχήμα στο κέντρο είναι η σταγόνα καυσίμου, η οποία μετακινείται και συρρικνώνεται καθώς αντιδρά με το οξυγόνο και σχηματίζει αιθάλη.

Αρχικά, η αιθάλη σχηματίζει ένα σύννεφο μικρών σωματιδίων γύρω από τη σταγόνα (πράσινο). Τα σωματίδια αυτά ενώνονται σταδιακά σε μεγαλύτερα σωματίδια, τα οποία τελικά εκτινάσσονται σπειροειδώς προς τα έξω μαζί με σπίθες.

Με γυμνό μάτι, βέβαια, το μόνο που φαίνεται είναι μια βραχύβια, σφαιρική και γαλάζια φλόγα.

 

Ο πλανήτης Αρης στην... Ισπανία.

Η κοιλάδα του ποταμού Ρίο Τίντο στη Νότια Ισπανία είναι το αγαπημένο μέρος των ευρωπαϊκών διαστημικών υπηρεσιών. Με φόντο τα κόκκινα νερά του ποταμού και το ερυθρό από την οξείδωση έδαφος, οι επιστήμονες πραγματοποιούν… εικονικές αποβάσεις στον Αρη με σκοπό να δοκιμάσουν την αξιοπιστία του εξερευνητικού τους εξοπλισμού. Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα, όσοι τουρίστες βρέθηκαν σ' αυτήν την περιοχή της Ανδαλουσίας για να απαθανατίσουν την «εξωγήινη» κοιλάδα νόμισαν ότι παρακολουθούσαν γυρίσματα ταινίας επιστημονικής φαντασίας.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος είχε στείλει εκεί για δοκιμές το «Ευρωμπότ» – είναι όχημα στο μέγεθος ανθρώπου, με δύο βραχίονες και κατευθυντήριες κάμερες – το οποίο σχεδιάστηκε για να επιτελεί «πολύ δύσκολες και πολύ επικίνδυνες αποστολές», όπως ανέφερε στην εφημερίδα «Independent», o Φίλιπ Σκούνεγιανς, επικεφαλής του Γραφείου Ρομποτικών Προγραμμάτων του Οργανισμού. Στο ίδιο.. πλατό, η υπηρεσία Austrian Space Forum, δοκίμαζε το τελευταίο της επίτευγμα που είναι μια διαστημική στολή βάρους 45 κιλών (λέγεται Aouda X), η οποία έχει ενσωματωμένους υπολογιστές, αισθητήρες και συστήματα αερισμού.

Η κοιλάδα του ποταμού Ρίο Τίντο είναι μία από τις περίπου 20 πιο παράξενες περιοχές στον πλανήτη μας, από την έρημο της Αριζόνας μέχρι την ηφαιστειακή περιοχή Κράφλα στην Ισλανδία. Πρόκειται για εκτάσεις, των οποίων η όψη καιεν μέρει η γεωλογική σύσταση θυμίζουν έντονα εξωγήινο τοπίο.

Ειδικότερα η λεκάνη που διασχίζει ο συγκεκριμένος ποταμός μοιάζει με τον Κόκκινο Πλανήτη, επειδή διαθέτει μεγάλες συγκεντρώσεις ορυκτών όπως θείο, σίδηρο και χαλκό, τα οποία επίσης βρίσκονται σε αφθονία στην επιφάνεια του Αρη.

«Ο σίδηρος είναι το μέταλλο εκείνο που προσδίδει στον Αρη την ερυθρά απόχρωση» λέει ο Γκένοτ Γκρέμερ, αξιωματούχος τουΕρευνητικού Προγράμματος Polaris στο Ινσμπρουκ και προσθέτει ότι «ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας του πλανήτη έχει οξειδωθεί».

Η πλούσια σε ορυκτά μεταλλεύματα κοιλάδα του ποταμού είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των μεταλλωρύχων από την αρχαιότητα. Ολη αυτή η έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα δεν φαίνεται να είναι άσχετη με το γεγονός ότι και ο ίδιος ο ποταμός είναι εξαιρετικά όξινος καθώς το PH του είναι 0,7 αντί για 7 που φυσιολογικά θα έπρεπε να είναι.

Ωστόσο ένα ειδικό είδος βακτηρίων έχει καταφέρει να επιβιώσει σ' αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον, όπως φάνηκε από σχετική έρευνα ειδικών από τη Μαδρίτη. Κατά τον κ. Γκρέμερ, ο ποταμόςαποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς ενδεχομένως έμοιαζε ο Αρης πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. «Επομένως οτιδήποτε μαθαίνουμε για τη ζωή από τις ερευνητικές εργασίες που κάνουμε στην κοιλάδα του ποταμού μπορεί να αποτελέσει έναν οδηγό για το πώς να κινηθούμε όταν φθάσουμε στον Αρη».

 

Στην φωτογραφία η πρωτότυπη διαστημική στολή Aouda X ζυγίζει 45 κιλά (στη γήινη ατμόσφαιρα). Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και ειδικούς αισθητήρες για να καταγράφει την καταπόνηση που δέχεται ο ανθρώπινος οργανισμός σε αντίξοες συνθήκες. Οι επιστήμονες που δοκίμασαν αυτή τη στολή, στην αλλόκοτη κοιλάδα του ποταμού Ρίο Τίντο, πραγματοποίησαν διάφορες εργασίες όπως θα έκαναν αν βρίσκονταν στον Αρη. Ανάμεσά τους, το σκάψιμο του εδάφους για να λάβουν δείγματα.

[Δροσος Γεωργιος]

Το όχημα “Spirit” της ΝΑΣΑ στον Άρη κηρύχθηκε τελικά αγνοούμενο.

Οι μηχανικοί της ΝΑΣΑ τερματίζουν την αποστολή του “Spirit” mars rover, την Τετάρτη, μετά από 14 μήνες χωρίς νέα του.

Η μεγάλη περιπέτεια του τηλεκατευθυνόμενου τζιπ “Spirit”, που η ΝΑΣΑ έστειλε στον Άρη φαίνεται πως έφτασε στο τέλος της και επίσημα. Οι μηχανικοί της υπηρεσίας μελετώντας κάθε στοιχείο και πιθανότητα κατέληξαν πως όλα δείχνουν πως το όχημα μπορεί να θεωρηθεί ότι “χάθηκε εν υπηρεσία”.

Το τζιπάκι που κατέβηκε στον κόκκινο πλανήτη εξερεύνησε κομμάτια του και έστειλε πίσω δεδομένα και ενδείξεις για νερό και ζέστη στο παρελθόν του. Εργάστηκε φιλότιμα μέχρι τον Μάιο του 2009, όταν μπήκε σε περιοχή με μαλακή άμμο, κόλλησε και δεν ξανάστειλε σήμα.

Η ΝΑΣΑ στέλνει συνεχώς σήμα προς αυτό ελπίζοντας να επαναφέρει την επικοινωνία αλλά την Τετάρτη θα σταματήσει, αφού κρίθηκε πως δεν υπάρχει πλέον ελπίδα. Η θέση του “Spirit” δεν του επιτρέπει να γυρίσει τα ηλιακά πάνελ του σε σωστή γωνία προς στον ήλιο και να μαζέψει αρκετή ενέργεια. Τόση ώστε να λειτουργούν τα συστήματα θέρμανσης του στον πολύ κρύο πλανήτη. Αποτέλεσμα αυτού είναι αρκετά συστήματα του να έχουν αχρηστευτεί παγωμένα.

Ακόμα λόγω ακινησίας θα έχει σκεπαστεί από σκόνη που του στερεί την ενεργειακή του φόρτιση.

Το “Spirit” ήταν το ένα από τα δύο τζιπάκια που η ΝΑΣΑ έστειλε στον Άρη τον Ιανουάριο του 2004, με προοπτική να δουλέψουν ως ιχνηλάτες της για τουλάχιστον τρεις μήνες. Παραδόξως το δεύτερο όχημα το “Opportunity” συνεχίζει να κυκλοφορεί στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη, παρότι παρουσίασε “αρθρίτιδα” σε αρθρώσεις του και πάει συνεχώς με την όπισθεν για να αντιμετωπιστεί η φθορά στα γρανάζια του.

Η επιτυχία του προγράμματος των τηλεκατευθυνόμενων αυτών οχημάτων εξερεύνησης, οδήγησε τη ΝΑΣΑ να ετοιμάσει άλλο ένα, το “Curiosity” που θα εκτοξευθεί προς τον Άρη τον Νοέμβριο.

Στην φωτογραφία το Spirit με την μαθήτρια τρίτης δημοτικού Σόφι Κόλις που το βάφτισε κερδίζοντας σχετικό διαγωνισμό της ΝΑΣΑ.

 

Μικρές Ειδήσεις.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα στήριξης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ISS re boost έχει προγραμματιστεί για τις 3 Ιουνίου.

Ο ελιγμός πρέπει να επικουρείται από οκτώ προωθητήρες κατά τη διάρκεια του ελιγμού

των ATV-2 Johannes Kepler και θα υποστηριχθεί από Zvezda και Progress M-10M.

Οι κινητήρες θα ξεκινήσουν στις 02:30 ώρα Μόσχας (22:30 GMT, 2 Ιουνίου). Μετά την καύση, η οποία θα διαρκέσει 897 δευτερόλεπτα, το ύψος του σταθμού θα γίνει 3,74 χιλιομέτρα υψηλότερα και θα ειναι στο υψος των 346,4 km.

Αρκετά άλλα re boosts ISS προγραμματίζεται να υποστηρίζονται από ATV προωθητές.

[Δροσος Γεωργιος]

Επέστρεψε στη Γη το διαστημικό λεωφορείο Endeavour μετά το τελευταίο του ταξίδι.

Οι τροχοί του διαστημοπλοίου άγγιξαν τον διάδρομο του διαστημικού κέντρου Κένεντι στις 02:35 τοπική ώρα (09:35 ώρα Ελλάδος), με ταχύτητα 360 χλμ. την ώρα και ύστερα από μια «βουτιά» 65 λεπτών από την τροχιά της γης.

Το Endeavour πέρασε επάνω από την κεντρική Αμερική και στη συνέχεια επάνω από τον Κόλπο του Μεξικού, προτού φθάσει στη Φλόριντα (νοτιοανατολικές ΗΠΑ).

Περίπου τρία λεπτά πριν από την προσγείωσή του, το Endeavour είχε αναγγείλει την άφιξή του στο διαστημικό κέντρο με ένα διπλό ισχυρό ηχητικό σήμα. Μερικά δευτερόλεπτα μετά την προσγείωση, ένα αλεξίπτωτο ξεδιπλώθηκε για να φρενάρει την πορεία του.

Η ΝASA μετέδωσε απευθείας, όπως πάντα, τις εικόνες της τελικής προσέγγισης από τον θάλαμο διακυβέρνησης του διαστημικού λεωφορείου.

Μετά τη σημερινή του προσγείωση έχει συμπληρώσει 299 συνεχόμενες μέρες σε τροχιά, 4.672 γύρους της γής, περισσότερα από 197,6 εκατ. χιλιόμετρα και 25 αποστολές στο διάστημα. Η πρώτη εκτόξευση έγινε το 1992, όπου κλήθηκε να αντικαταστήσει το Challenger.

Στην τελευταία του πτήση, το Endeavour μετέφερε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο, ένα όργανο των 2 δισ. δολαρίων σχεδιασμένο να μελετήσει την αντιύλη, τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη και την ακόμα πιο μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια.

Το Endeavour εμεινε στο διαστημα 15ημ.,19ωρ.και 14 λεπτα εκ των οποιων 12 ημ. ηταν συνδεδεμένο με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

 

Πώς θα συγκρουστεί ο γαλαξίας μας.

Δυο μακρινοί γαλαξίες συγκρούονται έτσι όπως θα συμβεί με τον δικό μας και την Ανδρομέδα.

Δύο διαστημικά τηλεσκόπια έχουν ριχτεί στην μάχη για την δημιουργία ενός γαλαξιακού άτλαντα επικεντρωμένου κατά κύριο λόγο στην ανακάλυψη και μελέτη γαλαξιακών συγκρούσεων. Στόχος των επιστημόνων είναι να μελετηθεί η γέννηση και εξέλιξη των γαλαξιών. Η εξερεύνηση για την χαρτογράφηση αποκάλυψε μια ενδιαφέρουσα γαλαξιακή σύγκρουση. Δύο μακρινοί γαλαξίες συγκρούονται με τρόπο ανάλογο με εκείνο που θα συμβεί ανάμεσα στον δικό μας γαλαξία και αυτόν την Ανδρομέδας σε τρία έως πέντε δις έτη. Η μελέτη αυτής της σύγκρουσης θα μας αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για το μέλλον του γαλαξία μας.

Ο άτλας και η σύγκρουση

Τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και Galex της NASA χρησιμοποιούνται για την χαρτογράφηση και μελέτη των γαλαξιακών συγκρούσεων. To Spitzer είναι ευαίσθητο στο υπέρυθρο φως ενώ το GALEX είναι ευαίσθητο στα υπεριώδη μήκη κύματος φωτός, «Αυτός ο άτλας είναι το πρώτο κεφάλαιο στο βιβλίο της γέννησης, ανάπτυξης και εξέλιξης των γαλαξιών» αναφέρει η Λοράν Λανζ, του Harvard Smithsonian Center for Astrophysics, μέλος της επιστημονικής ομάδας που μελετά τις συγκρούσεις των γαλαξιών.

Γέννηση νέων άστρων

Η έρευνα αποκάλυψε την σύγκρουση των γαλαξιών NGC 935 και IC 1801 που βρίσκονται σε απόσταση 180 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Τα όργανα τα δύο τηλεσκοπίων «χρωματίζουν» την κοσμική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα κατά τη διαδικασία της σύγκρουσης ανάμεσα στους δύο γαλαξίες η οποία, όπως θα συμβεί και στην δική μας περίπτωση, θα καταλήξει τελικά σε μια γαλαξιακή συγχώνευση. Η σύγκρουση γαλαξιών οδηγεί στην γέννηση νέων άστρων η οποία στην εικόνα της σύγκρουσης του NGC 935 και του IC 1801 αποτυπώνεται με μπλε χρώμα. Με κόκκινο χρώμα καταγράφεται η κοσμική σκόνη η θερμοκρασία της οποίας έχει αυξηθεί σημαντικά εξαιτίας της σύγκρουσης.

[Δροσος Γεωργιος]

Εχω γραψει επανειλημενα για τον Διεθνή Θερμοπυρηνικό Αντιδραστήρα και πιστευω οτι αποτελεί την τέλεια οικολογική και οικονομική λύση στο τεραστιο διεθνές προβλημα για αφθονή και φθηνή καθαρή ενέργεια.Δυστυχώς ακόμα δεν προωθειται γιατί ακόμα υπάρχει πετρελαιο,φυσικό αέριο,καρβουνο και τεράστια κέρδη απο τις πολυεθνικές και τα κράτη παραγωγους.Βεβαια η πίεση απο το φαινόμενο του θερμοκηπίου γινεται ολο και μεγαλύτερη σε ολους μας.Ιδωμεν!!!!!

 

Ο σεισμός στην Ιαπωνία πλήγμα για τον Διεθνή Θερμοπυρηνικό Αντιδραστήρα.[/b]

Θα είναι από τα μεγαλύτερα πειράματα του κόσμου: ο Διεθνής Πειραματικός Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας (ITER) σχεδιάστηκε για να αποδείξει ότι η πυρηνική σύντηξη υδρογόνου -η αντίδραση που τροφοδοτεί τον Ήλιο- θα προσφέρει μια μέρα στην ανθρωπότητα καθαρή και ανεξάντλητη ενέργεια. Όμως η υλοποίηση του έργου στη Γαλλία θα καθυστερήσει έπειτα από το σεισμό των 9,0 βαθμών στην Ιαπωνία, από τον οποίο καταστράφηκαν οι εγκαταστάσεις κατασκευής βασικών εξαρτημάτων.

Στην καρδιά του ITER, ισότοπα υδρογόνου θα συντήκονται στους 150 εκατ. βαθμούς Κελσίου.

Αν οι επισκευές δεν ολοκληρωθούν άμεσα, ή δεν ανατεθεί σε άλλους εργολάβους η κατασκευή των εξαρτημάτων, η καθυστέρηση είναι πιθανό να φτάσει τα «αρκετά χρόνια», δήλωσε στο περιοδικό Nature o Οσάμου Μοτοχίμα, διευθυντής του προγράμματος ITER.

Τόνισε πάντως ότι θα λάβει κάθε δυνατό μέτρο ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις του σεισμού. «Ο στόχος μου αυτή τη στιγμή είναι να μην ξεπεράσει η καθυστέρηση το ένα έτος» είπε.

Τα σημαντικότερα προβλήματα καταγράφονται στο Ινστιτούτο Σύντηξης Νάκα, το οποίο υπάγεται στην Ιαπωνική Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και βρίσκεται 100 χλμ βορειοανατολικά του Τόκιο, σε μια περιοχή που συγκλονίστηκε από το σεισμό και το ακόλουθο τσουνάμι στις 11 Μαρτίου.

Το Ινστιτούτο Νάκα έχει αναλάβει την ανάπτυξη και τη δοκιμή των υπεραγώγιμων μαγνητών και του συστήματος θέρμανσης του αντιδραστήρα. Όλες οι εργασίες έχουν όμως διακοπεί. «Τα κτίρια έχουν υποστεί ζημιές και δεν μπορούμε να εισέλθουμε» δήλωσε αρμόδιος αξιωματούχος της ιαπωνικής κυβέρνησης.

Ανέπαφα, πάντως, παραμένουν τα ιαπωνικά εργοστάσια που κατασκευάζουν υπεραγώγιμα καλώδια για τους μαγνήτες.

Ακόμα και πριν τον σεισμό, το πρόγραμμα ITER είχε συναντήσει τεχνικά και χρηματοδοτικά κωλύματα, και τα πρώτα πειράματα έχουν ήδη αναβληθεί από το 2016 για το 2019.

Αν και η Ιαπωνία ήταν αρχικά συνυποψήφια να φιλοξενήσει τον ITER, οι επτά διεθνείς εταίροι του προγράμματος επέλεξαν τελικά το Κανταράς της Γαλλίας για την κατασκευή του πρωτοποριακού αντιδραστήρα.

Ήδη έχει ολοκληρωθεί το όρυγμα, βάθους 17 μέτρων, όπου θα εγκατασταθεί ο αντιδραστήρας, και σύντομα αναμένεται η ολοκλήρωση 500 πυλώνων από οπλισμένο σκυρόδεμα, που θα προστατεύσουν την εγκατάσταση σε περίπτωση σεισμού.

Ένα άστρο στη Γη

Η πυρηνική σύντηξη, το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης, είναι η αντίδραση που τροφοδοτεί τα άστρα άστρα, καθώς και τις λεγόμενες θερμοπυρηνικές βόμβες υδρογόνου.

Κάτω από συνθήκες ακραίας θερμοκρασίας και πίεσης, άτομα υδρογόνου ενώνονται και σχηματίζουν άτομα ήλιου με ταυτόχρονη απελευθέρωση μεγάλων ποσών ενέργειας.

Το πρόγραμμα του Διεθνούς Πειραματικού Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα έχει στόχο να δείξει ότι η σύντηξη είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί σε εμπορική κλίμακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Στην καρδιά του ITER, ιονισμένα ισότοπα του υδρογόνου θα θερμαίνονται στους 150 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, αιωρούμενα μέσα σε ένα μαγνητικό πεδίο. Η όλη αντίδραση θα πραγματοποιείται μέσα σε ένα ειδικό θωρακισμένο κάνιστρο γνωστό ως «τόκαμακ».

Αν τελικά αποδειχθεί ότι ο ITER μπορεί όντως να παράγει δέκα φορές περισσότερη ενέργεια από ό,τι καταναλώνει για τη λειτουργία του, ο δρόμος θα έχει ανοίξει για την αξιοποίηση της σύντηξης σε βιομηχανική κλίμακα τις επόμενες δεκαετίες.

Η υπόσχεση είναι μεγάλη, το ίδιο όμως αποδεικνύεται ότι ισχύει για το κόστος:

Το πρόγραμμα για την υλοποίηση του ITER εγκρίθηκε το 2006 με εκτιμώμενο κόστος 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο προϋπολογισμός αυτός αποδείχθηκε δραματικά ανεπαρκής και οι σημερινές εκτιμήσεις ανεβάζουν το νούμερο στα 15 δισ. ευρώ.

Από το ποσό αυτό, η ΕΕ θα κληθεί να συνεισφέρει συνολικά το 45%. Οι υπόλοιποι εταίροι του προγράμματος -ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος Κορέα- θα συνεισφέρουν από περίπου 9%.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει τώρα ανήσυχη για το διογκούμενο κόστος. «Πιστεύουμε ότι ο ITER είναι ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα, δεν θα πρέπει όμως να υλοποιηθεί εις βάρος της ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας ή των έξυπνων δικτύων ηλεκτροδότησης» σχολίασε η Δανή ευρωβουλευτής Αν Γιένσεν, μέλος της επιτροπής προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Δήλωσε όμως αισιόδοξη ότι η ΕΕ θα έχει εγκρίνει τα απαιτούμενα κονδύλια μέχρι την προθεσμία που λήγει το 2012.

Επίσης:

■Στη Γαλλία θα κατασκευαστεί ο Διεθνής Θερμοπυρηνικός Αντιδραστήρας ITER

http://www.physics4u.gr/news/2005/scnews2027.html

■Νέο πρότζεκτ στοχεύει στην ανάφλεξη της σύντηξης

http://www.physics4u.gr/blog/?p=2169

■Θερμοπυρηνική σύντηξη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το πρόγραμμα HiPE

http://www.physics4u.gr/news/2007/scnews2982.html

■Ασφαλής και καθαρή πυρηνική ενέργεια με λέιζερ

http://www.physics4u.gr/news/2007/scnews2870.html

 

Φωτογράφισαν έναν γαλαξία όμοιο με τον δικό μας.

Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου στην Χιλή αστρονόμοι κατάφεραν να τραβήξουν την πιο λεπτομερή εικόνα που έχουμε δει μέχρι σήμερα από τον γαλαξία NGC 6744, τον οποίο οι επιστήμονες καταγράφουν ως τον «δίδυμο αδελφό» του δικού μας Γαλαξία.

Ο NGC 6744 βρίσκεται σε απόσταση 30 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Ταώ (παγονιού). Αν και διπλάσιος σε μέγεθος από τον Γαλαξία έχει ακριβώς την ίδια μορφολογία, με τις σπείρες του να εκτείνονται από το κέντρο του με τον ίδιο τρόπο όπως και στον δικό μας.

Οι σπείρες του NGC 6744 περιέχουν πολλές περιοχές στις οποίες υπάρχει έντονη κοσμική δραστηριότητα και ειδικότερα γέννηση νέων άστρων. Οι περιοχές έντονης δραστηριότητες εκπέμπουν ένα λαμπρό ερυθρό χρώμα το οποίο προέρχεται από αέρια υδρογόνου.

[Δροσος Γεωργιος]

Η Γαία σε αναζήτηση των άστρων

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μαθαίναμε στο Πανεπιστήμιο ότι, ως εκείνη την εποχή, οι αστρονόμοι είχαν καταφέρει να μετρήσουν τις αποστάσεις περίπου χιλίων αστέρων, και ο αριθμός αυτός εθεωρείτο εντυπωσιακά μεγάλος. Σε δύο χρόνια από σήμερα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) πρόκειται να εκτοξεύσει τη διαστημική αποστολή Gaia, η οποία θα υπολογίζει τις αποστάσεις ενός εκατομμυρίου αστέρων την ημέρα! Η Αστρονομία μπαίνει για τα καλά στην εποχή της μαζικής παραγωγής.

Οταν μιλά το φως

Ο μοναδικός φορέας πληροφοριών για όλα τα αστέρια που υπάρχουν στο Σύμπαν είναι το φως τους. Από το φως αυτό, που συλλέγουν τα τηλεσκόπιά μας, μπορούμε από τη μια πλευρά να εντοπίσουμε την απόσταση του κάθε αστεριού και από την άλλη να υπολογίσουμε τα φυσικά χαρακτηριστικά του, όπως είναι για παράδειγμα η ακτίνα του, η θερμοκρασία του και η χημική του σύσταση. Για τον σκοπό αυτόν χρειάζεται να καταγράψουμε, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, αφενός τη θέση του αστέρα με ένα τηλεσκόπιο, αφετέρου το φάσμα του με τη βοήθεια ενός φασματογράφου. Στη συνέχεια από μεν τη θέση σε δύο διαφορετικές ημερομηνίες βρίσκουμε την απόστασή του (ή την παράλλαξη, όπως λέμε στην Αστρονομία), από δε το φάσμα τα φυσικά χαρακτηριστικά του.

Η προσπάθεια των αστρονόμων για καταγραφή αυτών των στοιχείων ξεκίνησε ουσιαστικά μετά την εφεύρεση της φωτογραφίας, δηλαδή στα μέσα του 19ου αιώνα. Ηταν όμως μια πολύ αργή και κοπιώδης διαδικασία, αφού απαιτούσε επανειλημμένες μετρήσεις εξαιρετικά υψηλής ακρίβειας. Για παράδειγμα, ως τα τέλη του 20ού αιώνα, δηλαδή σε διάστημα 120 ετών, είχαμε μετρήσει τις αποστάσεις 1.000 αστέρων, και ο αριθμός αυτός εθεωρείτο μεγάλο επίτευγμα. Στα 1989 όμως εκτοξεύθηκε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hipparcos (αρκτικόλεξο των λέξεων High precision parallax collecting satellite, δηλαδή δορυφόρος που συγκεντρώνει παραλλάξεις υψηλής ακρίβειας) και από τότε μπήκαμε στη «βιομηχανική» εποχή των αστρονομικών μετρήσεων. Ο Hipparcos κατάφερε να μετρήσει, σε διάστημα μόλις τεσσάρων ετών, τις αποστάσεις 100.000 αστέρων. Η μεγάλη αυτή επανάσταση δεν έγινε αντιληπτή από το ευρύ κοινό, εντυπωσίασε όμως την αστρονομική κοινότητα και έδωσε την αφορμή για τον σχεδιασμό ακόμη πιο φιλόδοξων διαστημικών αποστολών. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι η αποστολή Gaia, η οποία αναμένεται να εκτοξευθεί στα τέλη του 2013.

Η νέα αποστολήΤο όνομα Gaia είναι και αυτό αρκτικόλεξο και προέρχεται από τις λέξεις Global astrometric interferometer for astrophysics (Παγκόσμιο Αστρομετρικό Συμβολόμετρο για την Αστροφυσική). Κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού της αποστολής αποφασίστηκε η μέτρηση των θέσεων των αστέρων να γίνει με άλλη μέθοδο και όχι με συμβολομετρία, το όνομα της αποστολής όμως δεν άλλαξε, επειδή θεωρείται πολύ επιτυχημένο (παραπέμπει στην αρχαία ελληνική θεότητα Γαία, μητέρα και σύζυγο του Ουρανού). Η Gaia θα μετράει με απαράμιλλη ακρίβεια τις θέσεις και τις αποστάσεις ενός εκατομμυρίου αστέρων την ημέρα! Ο τρόπος με τον οποίο θα πετύχει αυτοματοποιημένα το ασύλληπτο αυτό αποτέλεσμα είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρων. Είναι ένας αρμονικός συνδυασμός οργάνων εξαιρετικής ακρίβειας, με εξελιγμένους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και με ραδιοφωνικούς πομπούς μεγάλης ταχύτητας αποστολής δεδομένων.

Το διαστημόπλοιο θα μεταφέρει δύο τηλεσκόπια, τοποθετημένα περίπου σε ορθή γωνία, και θα ακολουθεί τροχιά γύρω από τον Ηλιο, στην προέκταση της ακτίνας που ενώνει τον Ηλιο με τη Γη. Στη διεύθυνση αυτή υπάρχει ένα σημείο, σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, το δεύτερο σημείο του Lagrange (L2), όπου τα αντικείμενα περιφέρονται γύρω από τον Ηλιο μία φορά τον χρόνο, έτσι ώστε από τη Γη φαίνονται σαν να είναι ακίνητα. Το διαστημόπλοιο προβλέπεται να περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του, που είναι κάθετος στη διεύθυνση των τηλεσκοπίων, μία φορά κάθε έξι ώρες, με αποτέλεσμα τα δύο τηλεσκόπια να «σαρώνουν» μια στενή λωρίδα του ουρανού. Σε διαδοχικές περιστροφές θα σαρώνονται ελαφρά διαφορετικές λωρίδες, επειδή ο άξονας περιστροφής θα αλλάζει αργά κατεύθυνση, λόγω του συνδυασμού των έλξεων της Γης και του Ηλιου στο διαστημόπλοιο, ολοκληρώνοντας έναν κύκλο κάθε 63 ημέρες. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό από την αντίστοιχη κίνηση του άξονα της Γης, ο οποίος εκτελεί μια κυκλική κίνηση με ρυθμό μία περιστροφή κάθε 26.000 χρόνια, λόγω του συνδυασμού των έλξεων του Ηλιου και της Σελήνης.

 

Ενα νόμισμα στη Σελήνη

Τα τηλεσκόπια του Gaia έχουν μιαν απίστευτη ακρίβεια καταγραφής των θέσεων των αστέρων. Ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος ώστε θα μπορούν να διακρίνουν από τη Γη ένα νόμισμα του 1 ευρώ στη Σελήνη! Αυτή η ακρίβεια είναι 1.000 φορές καλύτερη από την ακρίβεια του γνωστού σε όλους μας τηλεσκόπιου Hubble. Η αποστολή Gaia θα μετρήσει τελικά όχι μόνο τις θέσεις και τις αποστάσεις ενός δισεκατομμυρίου αστέρων, δηλαδή το 1% του πληθυσμού του Γαλαξία μας, αλλά και τις θέσεις άλλων γαλαξιών, καθώς και πολλών αντικειμένων του ηλιακού συστήματος, κυρίως αστεροειδών. Μεταξύ άλλων, αναμένεται να ανακαλύψει κάπου 15.000 πλανήτες άλλων πλανητικών συστημάτων, πέρα από το δικό μας ηλιακό σύστημα, και να ελέγξει τις προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, παρατηρώντας την καμπύλωση του φωτός των απομακρυσμένων αστέρων από το βαρυτικό πεδίο του Ηλιου. Παράλληλα θα καταγράψει και μια χονδροειδή μορφή του φάσματος όλων αυτών των αντικειμένων, έτσι ώστε στο τέλος της αποστολής, γύρω στο 2019, να έχει ολοκληρωθεί μια επανάσταση στην Παρατηρησιακή Αστρονομία. Η κοπιαστική και αργή καταγραφή με προσωπική δουλειά της θέσης και των φασμάτων των αστέρων, η οποία παλαιά δημοσιευόταν σε περιοδικά και βιβλία, θα έχει αντικατασταθεί από την αυτοματοποιημένη μαζική παραγωγή ενός απίστευτου όγκου πληροφοριών. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει, αναγκαστικά, να επεξεργάζονται και να αποθηκεύονται μόνο ηλεκτρονικά, χωρίς την επέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα, αφού για την έντυπη δημοσίευσή τους θα χρειάζονταν 160.000 τόμοι. Στην ανάλυση των αποτελεσμάτων θα συμμετάσχουν ομάδες από τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Εθνικό Αστεροσκοπείο.

 

Μικρές Ειδήσεις.

Η Boeing ανακοίνωσε σήμερα ότι πρόκειται να διακόψει την συνεργασία της με 510 εργαζόμενους στο τμήμα αεροδιαστημικής λόγω του αναμενόμενου τέλους του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων.

Πρόκειται για 260 εργαζόμενους στο Χιούστον, 150 στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντας και 100 στο Χάντινγκτον Μπιτς της Καλιφόρνιας. Όλοι τους έχουν ενημερωθεί εδώ και ένα χρόνο περίπου για την επικείμενη διακοπή των εργασιακών τους σχέσεων τους, που θα γίνει στις 5 Αυγούστου, μόλις ολοκληρωθεί το τελευταίο ταξίδι του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων.

Το Endeavour, το πιο καινούριο από τα τρία αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία, προσγειώθηκε την Τετάρτη στη Φλόριντα, αφού ολοκλήρωσε την τελευταία του αποστολή στο διάστημα. Η τελευταία αποστολή θα είναι αυτή του Atlantis, στις 8 Ιουλίου.

 

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η διόρθρωση της τροχιάς του ΔΔΣ

Οι ειδικοί του ρωσικού Κέντρου Ελέγχου των Διαστημικών Πτήσεων πραγματοποίησαν εγχείρημα διόρθωσης της τροχιάς πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Το εγχείρημα αυτό έγινε με τη βοήθεια των κινητήρων του συζευγμένου με το Σταθμό ευρωπαϊκού διαστημολοίου εφοδιασμού Γιόχαν Κέπλερ, καθώς και του ρωσικού εργαστηρίου Zvezda και του διαστημοπλοίου Progress Μ. Αποτέλεσμα αυτού του εγχειρήματος, όπως είπαν εκπρόσωποι του ρωσικού Κέντρου, στάθηκε η αύξηση του μεσαίου ύψους της τροχιάς πτήσης του ΔΔΣ σχεδόν κατά 4 χιλιόμετρα. Μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες προβλέπεται να γίνουν ακόμα μερικά τέτοια εγχειρήματα και στις 20 Ιουνίου το διαστημόπλοιο Γιόχαν Κέπλερ θα αποσυνδεθεί από το ΔΔΣ και θα βυθιστεί στον Ειρηνικό ωκεανό.

 

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την αρχή της υλοποίησης του σχεδίου Mars-500

Πριν ένα χρόνο ακριβώς άρχισε η πραγματοποίηση του μοναδικού στο είδος του ρωσικού πειράματος Mars-500.

Το πλήρωμα από 6 εθελοντές- τρείς Ρώσους, έναν Γάλλο, έναν Ιταλό και έναν Κινέζο, δουλεύει πλήρως απομονωμένο μέσα σε ειδικό τεχνικό συγκρότημα, όπου έχουν δημιουργηθεί όλες οι συνθήκες για «αυτόνομη πτήση». Αφού έφτασαν ως τον τελικό Σταθμό προορισμού της αποστολής τους και αφού έκαναν φέτος τον Φεβρουάριο 3 περιπάτους στην συμβατική επιφάνεια του Ερυρθρού πλανήτη, ξεκίνησε η επιστροφή των «κοσμοναυτών». Ως τη Γή οι κοσμοναύτες χρειάζεται να πετούν ακόμα 5 μήνες. Ο πρώτος χρόνος «πτήσης τους», όπως είπαν οι ειδικοί του Ινστιτούτου Ιατρο-Βιολογικών Προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, έδειξε τη σταθερότητα της τεχνικής και της ψυχολογικής κατάστασης των μελών του πληρώματος.

[Δροσος Γεωργιος]

Η Σελήνη δεν είναι το μόνο μεγάλο φεγγάρι στο Σύμπαν.

Νέες μελέτες των επιστημόνων δείχνουν ότι η Σελήνη δεν είναι τελικά σπάνια περίπτωση δυσανάλογα μεγάλου δορυφόρου σε σχέση με τον πλανήτη γύρω από τον οποίο περιφέρεται.

Περίπου ένας στους δέκα πλανήτες σε άλλα ηλιακά συστήματα μπορεί να διαθέτει ένα φεγγάρι τόσο μεγάλο όσο αυτό που γυρίζει γύρω από τη Γη.

Η διαπίστωση αυτή μπορεί να οδηγήσει και στον εντοπισμό εξωπλανητών που είναι πιθανόν να φιλοξενούν ζωή.

Οι προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που έκαναν Ελβετοί και Αμερικανοί ερευνητές, για το σχηματισμό πλανητών και δορυφόρων μετά από συγκρούσεις, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δορυφόροι τόσο μεγάλοι σε σχέση με τον "μητρικό" τους πλανήτη καθόλου δεν σπανίζουν στο Σύμπαν.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Θεωρητικής Φυσικής του πανεπιστημίου της Ζυρίχης και του Εργαστηρίου Φυσικής της Ατμόσφαιρας και του Διαστήματος του πανεπιστημίου του Κολοράντο, με επικεφαλής τους Σεμπάστιαν Έλσερ και Ριούτζα Μορισίμα, αντίστοιχα, που θα δημοσιεύσουν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Icarus", σύμφωνα με το BBC, εκτιμούν ότι υπάρχουν μια στις δώδεκα πιθανότητες, μέσα από τις συγκρούσεις ουρανίων σωμάτων, να γεννηθεί ένα πλανητικό σύστημα, όπου ο πλανήτης θα έχει μάζα πάνω από το ήμισυ της Γης και ο δορυφόρος πάνω από το ήμισυ της Σελήνης.

Η Σελήνη εκτιμάται ότι σχηματίστηκε όταν ένα σώμα με μέγεθος όσο ο σημερινός πλανήτης Άρης έπεσε πάνω στη Γη, με συνέπεια, εξαιτίας των υλικών που εκτινάχτηκαν στο διάστημα, να δημιουργηθεί ένας δίσκος λιωμένης ύλης σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, ώσπου σιγά-σιγά ψύχθηκε και στερεοποιήθηκε, δημιουργώντας τελικά το φεγγάρι μας. Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες δεν θεωρούν ότι έχουν λύσει με βεβαιότητα όλα τα μυστήρια σχετικά με την προέλευση της Σελήνης.

Η ύπαρξη σε τροχιά ενός μεγάλου δορυφόρου όπως η Σελήνη, έχει βοηθήσει στη σταθεροποίηση του άξονα της Γης (αντίθετα π.χ. με αυτό που συμβαίνει στον Άρη, ο οποίος δεν διαθέτει ένα μεγάλο φεγγάρι). Με τον τρόπο αυτό σταθεροποιούνται και οι εποχές και η κατανομή των ηλιακών ακτίνων και αντίστοιχα της θερμότητας στην επιφάνεια του πλανήτη μας.

Έτσι, χάρη στην ευεργετική παρουσία της Σελήνης, η ζωή στη Γη βοηθήθηκε να αναπτυχθεί και να εξελιχτεί. Κάτι ανάλογο μπορεί να έχει συμβεί και σε άλλους εξωπλανήτες, που έχουν την τύχη να έχουν κοντά τους ένα μεγάλο φεγγάρι.

 

Eξωγήινα αγγούρια και αλλα λαχανικα.

Πολλοί γήινοι αποφεύγουν τα αγγουράκια αυτές τις ημέρες, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ιάπωνας αστροναύτης που αναχωρεί την Τετάρτη για το τροχιακό συγκρότημα σκοπεύει να καλλιεργήσει τα πρώτα διαστημικά αγγούρια, υποψήφιο τρόφιμο για τις μελλοντικές, μακροχρόνιες αποστολές.

«Μακάρι να μπορούσαμε να φάμε τα αγγουράκια, δυστυχώς όμως αυτό δεν μας επιτράπηκε» αστειεύτηκε ο Σατόσι Φουρουκάβα, αστροναύτης της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος (JAXA).

Ο Φουρουκάβα θα περάσει έξι μήνες στον ISS. Την Τετάρτη αναχωρεί με ρωσικό Soyuz που θα εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Συνεπιβάτες του θα είναι ο Αμερικανός Μάικλ Φόσουμ και ο Ρώσος Σεργκέι Βόλκοφ.

Το τριμελές πλήρωμα της αποστολής σίγουρα δεν κινδυνεύει από την επιδημία διάρροιας που έχει αναστατώσει αυτές τις ημέρες την Ευρώπη: και οι τρεις ζουν σε καραντίνα για μερικές μέρες πριν από την εκτόξευση, και παρέμειναν απομονωμένοι πίσω από ένα προστατευτικό τζάμι την ώρα που μιλούσαν στους δημοσιογράφους.

Θεωρητικά, τα διαστημικά αγγουράκια του Φουρουκάβα θα συνδυαζόταν ωραιότατα με τις τομάτες που φυτεύτηκαν στο ρωσικό τμήμα του σταθμού. Ο Βόλκοφ μάλιστα αστειεύτηκε λέγοντας ότι οι αστροναύτες πρέπει να ζητήσουν άδεια για να φτιάξουν σαλάτα.

«Για να είμαι ειλικρινής, όμως, αυτό που θα προτιμούσα είναι οι τηγανητές πατάτες» είπε.

Η αλήθεια είναι ότι η Ιαπωνία πρωτοπορεί στη διαστημική κουζίνα. Ο Ιάπωνας αστροναύτης Σοϊτσι Νογκούτσι, για παράδειγμα, είχε φτιάξει σούσι κατά την παραμονή του στον ISS πέρυσι.

Το σκάφος που θα μεταφέρει το νέο πλήρωμα του ISS θα αναχωρήσει από την ίδια εξέδρα από την οποία αναχώρησε πριν από 50 χρόνια η ιστορική πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν.

Η αποστολή θα πραγματοποιηθεί με μια αναβαθμισμένη έκδοση του Soyuz, εφοδιασμένη με ψηφιακά συστήματα.

 

Δύο βαριά στοιχεία ήδη μπήκαν στον περιοδικό πίνακα

Τα χημικά στοιχεία 114 και 116 προστέθηκαν και επίσημα στον Περιοδικό Πίνακα της Χημείας, οπότε έγιναν τα πιο βαριά στοιχεία του. Και τα δύο έχουν διάρκεια ζωής λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο προτού μετατραπούν σε ελαφρύτερα άτομα. Τα νέα στοιχεία φέρνουν τους ερευνητές πιο κοντά στη δημιουργία ακόμα βαρύτερων χημικών στοιχείων που όμως προβλέπεται να είναι πολύ πιο σταθερά, διαρκώντας ακόμα για δεκαετίες ή και περισσότερο, σχηματίζοντας έτσι τη λεγόμενη «νήσο σταθερότητας» στον Περιοδικό Πίνακα.

Οι αποδείξεις για τα δύο αυτά στοιχεία είχαν ανακοινωθεί εδώ και χρόνια. Αλλά η συμμετοχή τους στον Πίνακα επισημοποιήθηκε πριν τρεις μέρες, μετά από μια τριετή επανεξέταση των στοιχείων από μια κοινή ομάδα εργασίας από επιστήμονες, τη Διεθνή Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) και τη Διεθνή Ένωση Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Φυσικής (IUPAP).

Πολλές ομάδες είχαν υποστηρίξει ότι δημιούργησαν το στοιχείο 114, αρχής γενομένης από το 1999. Όμως, η επιτροπή αποφάσισε ότι μια σειρά από πειράματα που πραγματοποιήθηκαν το 2004 και το 2006 έδωσαν τις πρώτες αδιάσειστες αποδείξεις για το 114. Η ίδια σειρά πειραμάτων έδωσαν ατράνταχτα στοιχεία και για το στοιχείο 116.

Οι ερευνητές έφτιαξαν τα νέα βαρέα στοιχεία μετά από συγκρούσεις ελαφρών πυρήνων σε έναν επιταχυντή. Το στοιχείο 116 το έφτιαξαν βομβαρδίζοντας πυρήνες του ραδιενεργό Κουρίου, το οποίο έχει 96 πρωτόνια στον πυρήνα του, μαζί με πυρήνες ασβεστίου, το οποίο έχει 20 πρωτόνια.

Οι πυρήνες τέλος του στοιχείου 116 παρέμειναν σταθεροί μόνο για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου, προτού διασπαστούν κι αυτοί σε ένα πυρήνα 114 και σε ένα σωματίδιο άλφα, που αποτελείται από δύο πρωτόνια και δύο νετρόνια. Η ομάδα επίσης στοιχείο 114 απευθείας από τους πυρήνες του ασβεστίου ψήσιμο στους στόχους του πλουτωνίου, που έχουν 94 πρωτόνια στον πυρήνα τους.

Οι πυρήνες του στοιχείου 114 διήρκεσαν για περίπου μισό δευτερόλεπτο πριν μετατραπούν σε κοπερνίκειο, ένα νέο, επίσης, στοιχείο που προστέθηκε στον Περιοδικό Πίνακα μόλις το 2009.

Οι ιδιότητές τους όμως δεν είναι ακόμα καθαρές, διότι αφενός οι ποσότητες που είχαν παραχθεί ήταν πολύ μικρές και αφετέρου ήταν τόσο φευγαλέα, που οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να μετρήσουν τη χημική συμπεριφορά τους.

Μέχρι στιγμής, τα στοιχεία δεν έχουν κανένα όνομα, πέρα από την αρίθμηση τους. Οι επιστήμονες που τα βρήκαν λένε πως θα κάνουν προτάσεις και μια άλλη επιτροπή αξιολόγησης στο μέλλον θα αναλάβει το «βάφτισμά» τους επισήμως.

Σε αξιολόγηση δε βρίσκονται στην αρμόδια επιστημονική επιτροπή και οι ισχυρισμοί άλλων ερευνητών για την ανακάλυψη των στοιχείων 113, 115 και 118. Προς το παρόν όμως τα υπάρχοντα στοιχεία δεν δικαιολογούν τη συμπερίληψή τους στον Περιοδικό Πίνακα.

Προσωρινά ονομάστηκαν ununquadium και ununhexium που προέρχονται από τους αριθμούς 114 και 116 αντίστοιχα.

[Δροσος Γεωργιος]

Εκτοξεύτηκε επιτυχώς το ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz.

Το Soyuz ΤΜΑ-02M με το πλήρωμα του ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις

8 του Ιούνη, 2011 στις 00.12.45 ώρα Μόσχας από την περιοχή 1 («Gagarin του Start") του Μπαϊκονούρ.Εκτοξευτηκε με επιτυχία με πύραυλο Σογιούζ-FG το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-02M ».

Στην πτήση προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό συμμετέχουν με κωδικο κλησης «Ηριδανός» ο κοσμοναύτης διοικητής PAC Ήρωας της Ρωσίας, Σεργκέι Volkov και οι μηχανικοι αστροναύτες της NASA Michael Fossum και JAXA Satoshi Furukawa.

Το πλήρωμα θα ενταχθει στους ήδη εργαζομενους διοικητή του τμήματος του ISS-28 Andrei Borisenko (Roscosmos), πτήσης μηχανικός Αλέξανδρος Samokutyaevu (Roscosmos) και Ronald Γκουαρανί (NASA).

[Δροσος Γεωργιος]

Κατι διαφορετικό τώρα!!!

Πιέρ Καρντέν: πρέπει να είσαι πρώτος παντού, όπως ο Γιούρι Γκαγκάριν

Ο ξακουστός Γάλλος σχεδιαστής μόδας Πιέρ Καρντέν (Pierre Cardin) αφού αφιέρωσε τη νέα του συλλογή στην 50η επέτειο της πτήσης του ανθρώπου στο Διάστημα, την έφερε στην πατρίδα του Πρώτου Κοσμοναύτη της Γης Γιούρι Γκαγκάριν- στη Ρωσία.

Οι Μοσχοβίτες θα δουν το διαστημικό ντεφιλέ του Καρντέν, που θα αναπτυχθεί στη σκηνή της αίθουσας συναυλιών του Κρεμλίνου στις 7 Ιουνίου. Την επόμενη μέρα οι κάτοικοι της Καλούγκας, πόλης, όπου ζούσε και δούλευε ο μεγαλοφυής Ρώσος επιστήμονας, θεμελιωτής της κοσμοναυτικής Κονσταντίν Τσιολκόφσκι. Ο μαιτρ της παγκόσμιας υψηλής μόδας σχεδιάζει να δώσει εκεί φανταχτερό υπαίθριο σόου στην πλατεία μπροστά στο Μουσείο Ιστορίας της Κοσμοναυτικής. Σε σχέση με αυτό ο Πιέρ Καρντέν είπε:

- «Εννοείται ότι έκανα αυτή τη συλλογή με τις σκέψεις για την κατάκτηση του Διαστήματος και για την κοσμοναυτική. Δεν είναι τυχαίο που την παρουσιάζω στην Καλούγκα, πόλη, όπου έχει γεννηθεί η κοσμοναυτική. Ξέρω ότι φέτος εορτάζεται η 50η επέτειος της πτήσης του ανθρώπου στο Διάστημα και ακριβώς με αυτή την ευκαιρία έχω δημιουργήσει όλα αυτά τα μοντέλα. Ξέρω επίσης πόσο πολλες τεχνολογίες χρειάζεται να δημιουργηθούν για να σταλεί ο άνθρωπος στο Διάστημα»,- σημείωσε ο Πιερ Καρντέν.

Εν τω μεταξύ, ο Πιερ Καρντέν έρχεται στη Ρωσία ήδη για 28η φορά και η κάθε του επίσκεψη αποτελεί ένα εξαίρετο γεγονός. Ο Καρντέν δεν έχει μόνο στενές πολιτιστικές σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά και ο ίδιος αναλαμβάνει συχνά πρωτοβουλία για την υλοποίηση κοινών σχεδίων. Συνεργάζεται με Ρώσους σχεδιαστές, ζωγράφους, γλύπτες και άλλους καλλιτέχνες. Διοργανώνει καλλιτεχνικές περιοδείες θιάσων από τη Ρωσία στη Γαλλία και αντίστροφα. Αυτή τη φορά, εκτός από την συλλογή μόδας έφερε ακόμα και την μουσικοχορευτική παράσταση «Καζανόβα» (Casanjva) που παρουσιάζεται στο δικό του θέατρο στη Γαλλία.

Τις παραμονές της παράστασης στο Κρεμλίνο ο Πιέρ Καρντέν επισκέφτηκε το μοσχοβίτικο Πανεπιστήμιο Σχεδίου και Τεχνολογιών, όπου γνωρίστηκε με το δημιουργικό έργο του πρωτοπόρου στον τομέα της μόδας ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος της Ρωσίας και είδε τις συλλογές των φοιτητών του. Απευθυνόμενος στους νέους συναδέλφους του ο ξακουστός σχεδιαστής είπε:

- «Είχα αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία αυτού του Πανεπιστημίου στη Μόσχα και σήμερα έμεινα κατάπληκτος από τις διαστάσεις του ανωτάτου εκπαιδευτικού σας ιδρύματος, από την ποιότητα της δουλιάς σας, από τον αριθμό των κατευθύνσεων της εκπαιδευτικής διαδικασίας και από τον αριθμό των φοιτητών που σπουδάζουν εδώ. Είναι, κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο Μόδας στον κόσμο- τόσο πληρέστατα εκπροσωπεί τις κατευθύνσεις της: ενδύματα, υποδήματα, μακιγιάζ και κοσμήματα»,- παρατήρησε με θαυμασμό ο Πιέρ Καρντέν.

Η επίσκεψη το φημισμένου Γάλλου σχεδιαστή στο ρωσικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα τελείωσε ξαφνικά με θρίαμβο της τριτοετούς φοιτήτριας Αικατερίνης Ικόνοβα. Ακριβώς τη συλλογή της «Γεωμετρικά σχήματα» ο μαιτρ την ονόμασε «καλύτερη», και την ίδια την Αικατερίνη – «ανατέλλον αστέρι του ρωσικού βασιλείου της μόδας».

Σε οποιοδήποτε έργο πρέπει να επιδιώκεις να γίνεις πρώτος- όπως ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν. Τέτοιος είναι ο νόμος της ζωής»,- υπογράμμισε νουθετώντας τους νέους συναδέλφους του ο Πιέρ Καρντέν.

 

Το διαστημόπλοιο Rosetta έτοιμο να τεθεί εκτός λειτουργίας.

Οι ειδικοί της ESA θα έχουν σήμερα, 8 Ιουνίου, μία πρώτη ευκαιρία να διακόψουν τις βασικές λειτουργίες του Rosetta, οι οποίες θα ενεργοποιηθούν ξανά μετά από 31 μήνες. Το πιο μοναχικό κομμάτι του ταξιδιού του αναμένεται να φέρει το Rosetta σε απόσταση 1.000 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, αλλά πιο κοντά στον κομήτη 67-P/Churyumov-Gerasimenko.

Σηματοδοτώντας ένα από τους πιο σημαντικούς σταθμούς του ταξιδιού του προς τον κομήτη 67-P/Churyumov-Gerasimenko, τον οποίο αναμένεται να συναντήσει το 2014, οι ειδικοί στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων (ΕSOC) στο Darmstadt της Γερμανίας θα δώσουν την εντολή που θα απενεργοποιήσει βασικά συστήματα του «κυνηγού κομητών».

Σταδιακά θα διακοπεί η λειτουργία όλων των συστημάτων ελέγχου του διαστημοπλοίου, μεταξύ των οποίων και τα συστήματα επικοινωνίας με τη Γη. Τα επιστημονικά όργανα με τα οποία είναι εξοπλισμένο το διαστημόπλοιο Rosetta είχαν απενεργοποιηθεί το ένα μετά το άλλο στην αρχή του χρόνου.

«Το διαστημόπλοιο Rosetta απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Ήλιο, και σύντομα οι λιγοστές ακτίνες φωτός που φτάνουν έως τα πλαίσια ηλιακών κυψελίδων του δεν θα είναι ικανές να τροφοδοτήσουν με ενέργεια τα συστήματά του,» εξηγεί ο Paolo Ferri της Διεύθυνσης Ηλιακών και Πλανητικών Αποστολών στο ESOC.

«Έχουμε ήδη μία ξεχωριστή πρωτιά. Τον Ιουλίου του 2010 το Rosetta βρισκόταν σε απόσταση 400 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο, όταν έγινε το πιο απομακρυσμένο διαστημόπλοιο που τροφοδοτούταν μονάχα με ηλιακή ενέργεια. Στους επόμενους μήνες που τα περισσότερα συστήματα του Rosetta θα απενεργοποιηθούν, θα διπλασιαστεί η απόσταση αυτή.»

Όταν «κατεβάσουν τους διακόπτες»

Μονάχα ο κεντρικός υπολογιστής και συστοιχία θερμαντικών στοιχειών θα παραμείνουν σε λειτουργία. Θα τροφοδοτούνται με ενέργεια από τα πλαίσια ηλιακών κυψελίδων, έτσι ώστε κατά περιόδους να μπορούν να τεθούν σε λειτουργία και να εξασφαλίσουν ότι η θερμοκρασία του διαστημοπλοιού δεν θα μειωθεί σε κρίσιμα επίπεδα όταν τον Ιανουάριο του 2014 η απόστασή του από τον Ήλιο φτάσει τα 790 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Πριν όμως οι ειδικοί της ESA κατεβάσουν τους διακόπτες, το διαστημόπλοιο Rosetta θα αλλάξει κατεύθυνση προκειμένου τα πλαίσια ηλιακών κυψελίδων να στραφούν προς τον Ήλιο και η ταχύτητα περιστροφής του θα μειωθεί σημαντικά μέχρι να σταθεροποιηθεί

Μόλις επιβεβαιωθεί ότι το διαστημόπλοιο Rosetta έχει τον κατάλληλο προσανατολισμό, όλα θα είναι έτοιμα για να δωθεί η εντολή να διακοπούν οι βασικές λειτουργίες του. Αφού δωθεί η εντολή, δεν θα υπάρξει καθόλου επικοινωνία μεταξύ του διαστημοπλοίου και της Γης μέχρι το 2014. Το χρόνο μέχρι την ημέρα που ενεργοποιηθούν ξανά οι λειτουργίες του θα μετράει το ρολόι του κεντρικού υπολογιστή.

Το «ξύπνημα» του Rosetta

Ακριβώς στις 12.00 μ.μ. ώρα Ελλάδος (10.00 GMT) στις 20 Ιανουαρίου 2014, ο χρονοδιακόπτης του διαστημοπλοίου Rosetta θα το θέσει σε λειτουργία και επτά ώρες αργότερα θα σταλεί το πρώτο σήμα προς τη Γη, ειδοποιώντας τους ειδικούς στο κέντρο ελέγχου του ΕSOC ότι είναι πάλι σε πλήρη λειτουργία.

«Παρ'όλα αυτά, για τους ειδικούς στο κέντρο ελέγχου του ESOC, είναι μία συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή. Θα θέσουμε το διαστημόπλοιο εκτός λειτουργίας. Και ήδη ανυπομονούμε τη στιγμή που θα επανέλθει ξανά σε λειτουργία τον Ιανουάριου του 2014.»

"Still, for the flight control team, it's an emotional moment. We're essentially turning the spacecraft off. We're already looking forward to January 2014 when it wakes up and we get our spacecraft back."

[Δροσος Γεωργιος]

"Ηριδανος" "έφτασε στο ΔΔΣ.

10 Ιουνίου στις 01,18 ωρα Μοσχας το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-02M αγκυροβολησε στην ενότητα "Αυγή" στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η συνδεση πραγματοποιήθηκε σήμερα με αυτόματη λειτουργία, υπό την εποπτεία των εμπειρογνωμόνων του κέντρο ελέγχου αποστολής TsNIIMash και του πληρώματος.

Μετά την ολοκλήρωση της εργασιών ελέγχου docking station θα ανοιξουν οι καταπακτές μεταξύ του διαστημικού οχήματος και του σταθμου. Ετσι θα ενταχθούν στον ISS μαζι με τον διοικητή Αντρέι Borisenko (Roscosmos), μηχανικό πτήσης Αλέξανδρος Samokutyaevu (Roscosmos) και Ronald Γκουαρανί (NASA).

Έτσι, το πλήρωμα του σταθμού θα είναι και πάλι έξι άτομα.

Έχει προγραμματιστεί ότι Volkov, Μ. Fossum, Σ. Furukawa θα εργαστουν στο ΔΔΣ για περίπου έξι μήνες.

Οι κοσμοναύτες θα εκπληρώσουν μιά ιστορική αποστολή- θα δεχτούν στο διάστημα το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο Atlantis, η εκτόξευψη του οποίου προγραμματίστηκε για τις 8 Ιουλίου. Εκτός απ’ αυτό θα εκπληρώσουν και ένα μεγάλο επιστημονικό πρόγραμμα. Το ρωσικό μέρος του προγράμματος αποτελείται από 25 πειράματα.

Ο κύριος στόχος της αποστολής του Soyuz TMA-02M »-ειναι δοκιμές πτήσης και σχεδιασμού του δεύτερου εκσυγχρονισμένου επανδρωμένου διαστημόπλοιου.

Η σειρά "TMA-Μ βασίζεται στην Soyuz TMA, οι πτήσεις που πραγματοποιούνται από τον Οκτώβριο του 2002. Σε αυτό τροποποιήθηκαν διάφορα συστήματα και αντικαθίστανται 36 παρωχημένες μονάδες σε 19 μονάδες νέας ανάπτυξης.

Επιπλέον, με την αναβάθμιση κατάφεραν να μειώσουν το βάρος κατα 70 kg, που θα επιτρέψει την περαιτέρω βελτίωση των επιδόσεών του.

Οι δοκιμές του πρώτου διαστημοπλοιου της νέας σειράς του Soyuz TMA-M ολοκληρώθηκε με επιτυχία απο τον Οκτώβριο 2010 έως Μάρτιο 2011.

Αυτήν την περίοδο, κατά τη διάρκεια της πτήσης του Soyuz TMA-02M », ειναι δεύτερη φάση των δοκιμών πτήσης.

Βαθμολογία για τις δοκιμές θα διεξαχθούν κατά τη διάρκεια της πτήσης του Soyuz TMA-03M, η οποία έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στα τέλη του 2011.

 

Συμπαραγωγή νανο-δορυφόρων από Ρωσία και Ισραήλ.

Η Ρωσία και το Ισραήλ θα προχωρήσουν άμεσα στην κατασκευή νανο-δορυφόρων. Ήδη δύο ισραηλινές εταιρείες κι ένα ρωσικό πανεπιστήμιο έχουν δημιουργήσει τη σχετική πρωτοβουλία (RINI – Russian Israeli Nanosatellite Initiative).

Πρόκειται για το κρατικό πανεπιστήμιο Τομσκ και τις εταιρείες Spacealist και Astelion. Το RINI θα δημιουργήσει κέντρο το οποίο θα αναπτύξει και θα λειτουργεί μικρούς δορυφόρους, το βάρος των οποίων θα φτάνει τα 10 κιλά. Υπολογίζεται ότι τον επόμενο χρόνο θα υπάρξει κοινή ρωσο-ισραηλινή εκτόξευση δορυφόρου αυτού του μεγέθους.

[Δροσος Γεωργιος]

Νέος δορυφόρος γεωσκόπησης θα χαρτογραφήσει την αλατότητα των ωκεανών.

Πύραυλος που εκτοξεύτηκε από την Καλιφόρνια το απόγευμα της Παρασκευής μεταφέρει σε τροχιά τον δορυφόρο Aquarius/SAC-D,

http://aquarius.nasa.gov/

μια διεθνή αποστολή που θα μετρά τη συγκέντρωση αλατιού στην επιφάνεια των ωκεανών, έναν παράγοντα που πιθανώς συνδέεται με την κλιματική αλλαγή.

Ο πύραυλος Delta II εκτοξεύτηκε από την Αεροπορική Βάση Βάντερμπεργκ στις 16.20 ώρα Ελλάδας. Η NASA διευκρίνισε ότι θα περνούσαν αρκετές ώρες μέχρι να γίνει γνωστό αν το φορτίο τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά.

Από την τελική του θέση 657 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη, ο δορυφόρος θα μεταδίδει ένα νέο παγκόσμιο χάρτη της αλατότητας των ωκεανών κάθε επτά ημέρες.

«Μέχρι την εκτόξευση του Aquarius, οι μετρήσεις της συγκέντρωσης άλατος πραγματοποιούνταν κυρίως από πλοία σε εμπορικά δρομολόγια. Οι πληροφορίες ήταν ανεπαρκείς, λένε οι επιστήμονες» αναφέρει ανακοίνωση της NASA.

H συνολική ποσότητα αλατιού στους ωκεανούς παραμένει σχετικά σταθερή, ωστόσο τα επίπεδα άλατος στα επιφανειακά νερά ποικίλουν με το χρόνο και το χρόνο. Οι κλιματολόγοι ελπίζουν ότι τα δεδομένα του Aquarius θα οδηγήσουν σε βελτίωση των μοντέλων του παγκόσμιου κλίματος και θα βοηθήσουν στην κατανόηση του φαινομένου Ελ Νίνιο, μεταξύ άλλων.

Το όργανο μέτρησης της αλατότητας αναπτύχθηκε από τη NASA, ωστόσο ο δορυφόρος κατασκευάστηκε στην Αργεντινή, σε συνεργασία με τις διαστημικές υπηρεσίες της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Βραζιλίας και του Καναδά.

Ο νέος δορυφόρος γεωσκόπησης, κόστους 400 εκατ. δολαρίων μεταφέρει επτά ακόμα όργανα σχεδιασμένα «για τη συλλογή περιβαλλοντικών δεδομένων που αφορούν ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, συμπεριλαμβανομένης της μελέτης των φυσικών καταστροφών, της ποιότητας του αέρα, των γεωλογικών διαδικασιών και της επιδημιολογίας».

Ένα από όργανα αυτά είναι μια κάμερα θα μεταδίδει εικόνες από ηφαιστειακές εκρήξεις και δασικές πυρκαγιές, μεταξύ άλλων.

 

Κατι απο τη ομορφιά του Συμπαντος.

Το Νεφέλωμα του Κύκνου.

Δόθηκε στη δημοσιότητα η πρώτη εικόνα που τράβηξε το νέο πολύ ισχυρό τηλεσκόπιο VST που τοποθετήθηκε στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Το τηλεσκόπιο τράβηξε μια εντυπωσιακή και πολύ λεπτομερή φωτογραφία του Νεφελώματος του Κύκνου που αποτελεί ένα εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων.

To VST

To VLT Survey Telescope (ή VST) ξεκίνησε τη λειτουργία του στο διαστημικό παρατηρητήριο που βρίσκεται στον λόφο Παρανάλ στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή. Πρόκειται για την πιο άνυδρη περιοχή του πλανήτη και ο πάντα καθαρός από νέφη ουρανός της είναι ιδανικός για διαστημικές παρατηρήσεις. Ετσι το συγκεκριμένο σημείο έχει γίνει τα τελευταία χρόνια τόπος εγκατάστασης πολλών τηλεσκοπίων. Το VST έχει εξαιρετική ανάλυση αλλά το βασικότερο χαρακτηριστικό του είναι ότι μπορεί να καλύψει μεγαλύτερες περιοχές του ουρανού σε σχέση με τα άλλα τηλεσκόπια.

Το νεφέλωμα

Το νεφέλωμα του Κύκνου, που είναι επίσης γνωστό και ως νεφέλωμα Ωμέγα αλλά και ως Messier 17, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 5.500 ετών φωτός στον αστερισμό του Τοξότη. Εχει διάμετρο περίπου 15 έτη φωτός αλλά το ευρύτερο νέφος διαστρικής ύλης της οποίας αποτελεί μέρος, έχει διάμετρο περίπου 40 έτη φωτός και μάζα 800 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.

[Δροσος Γεωργιος]

Πλησιάζει την Εστία το σκάφος Dawn.

Στην τελική φάση της προσέγγισής του στον αστεροειδή Vesta (Εστία) βρίσκεται το διαστημικό σκάφος Dawn (Αυγή) της NASA. Το σκάφος έχει ήδη αρχίσει να τραβάει κοντινές φωτογραφίες του Vesta και αναμένεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από αυτόν στα τέλη Ιουλίου. Το Dawn θα μελετήσει τον Vesta για 12 μήνες και στην συνέχεια το Dawn θα ταξιδέψει στον αστεροειδή CERES (Δήμητρα) που έχει διπλάσιο μέγεθος από τον Vesta. Στόχος της αποστολής είναι η συγκέντρωση στοιχείων που θα βοηθήσουν στην μελέτη της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος.

Η μηχανή ιόντων

Κλειδί για την επιτυχία της αποστολής είναι ο επαναστατικός κινητήρας ιόντων του Dawn ο οποίος επιτρέπει στο σκάφος να πραγματοποιεί μεγάλους ελιγμούς ώστε να μπορεί να πλησιάσει πολύ κοντά και να μελετήσει σώματα σαν τους αστεροειδείς. Οι επιτελείς της αποστολής επέλεξαν ως στόχους τα δύο μεγαλύτερα σώματα στην μεγάλη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και τον Δία.

Ο Vesta έχει διάμετρο 530 χιλιομέτρων και ο CERES 950 χιλιομέτρων. Σύμφωνα μάλιστα με το νέο πλαίσιο κανόνων που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ο CERES κανονικά θα πρέπει να διαγραφεί από την λίστα των αστεροειδών και να τοποθετηθεί σε εκείνη των πλανητών-νάνων.

«Πρόκειται για ένα νέο κόσμο που δεν έχουμε δει από τόσο κοντά μέχρι σήμερα οπότε αναμένουμε με ενθουσιασμό την λήψη των στοιχείων» δήλωσε στο BBC ο Αντρέας Νάθιους, του Ινστιτούτου Ερευνών του Ηλιακού Συστήματος Max Planck στο οποίο γίνεται μέρος της υποδοχής και επεξεργασίας των δεδομένων που στέλνει το σκάφος.

Σχετικό βίντεο της αποστολής.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=406202

[Δροσος Γεωργιος]

Δέκα νέους εξωπλανήτες «είδε» δορυφορικό τηλεσκόπιο.

Δέκα ακόμα πλανήτες, πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, εντοπίστηκαν από το γαλλικό δορυφορικό τηλεσκόπιο Corot, ανεβάζοντας έτσι σε 561 το συνολικό αριθμό των γνωστών εξωπλανητών.

Στους δέκα νέους πλανήτες περιλαμβάνονται ένας εξωπλανήτης σε τροχιά γύρω από ένα ασυνήθιστα νεαρό άστρο και δύο πλανήτες με μέγεθος ανάλογο του Ποσειδώνα, οι οποίοι, επίσης, περιφέρονται γύρω από το ίδιο άστρο.

Το Corot που εκτοξεύτηκε το 2006 από τη Γαλλική Διαστημική Υπηρεσία (CNES), λίγο πριν εκτοξευτεί το αμερικανικό «Κέπλερ», που κάνει ανάλογη δουλειά, ανιχνεύει εξωπλανήτες καταγράφοντας την μικρή πτώση του αστρικού φωτός που εκπέμπεται από ένα άστρο, όταν ανάμεσα σε αυτό και τη Γη παρεμβάλλεται ένας πλανήτης.

Ήδη, έχει εντοπίσει 23 εξωπλανήτες με αυτή την μέθοδο, σύμφωνα με το BBC.

Το γαλλικό παρατηρητήριο, η αποστολή του οποίου έχει επεκταθεί έως το 2013, εκτός από «κυνηγός πλανητών», παρέχει πολύτιμα στοιχεία αστροσεισμολογίας. Από τους δέκα νέους πλανήτες που ανακάλυψε, οι επτά εκτιμάται ότι ανήκουν στην κατηγορία του «καυτού Δία», δηλαδή τεράστιοι αέριοι πλανήτες με πολύ υψηλή θερμοκρασία, παρόμοιοι με το Δία, αλλά σε ακόμα μικρότερη απόσταση από το άστρο-ήλιο τους.

Δύο άλλοι εξωπλανήτες, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το άστρο Corot-24, έχουν διάμετρο περίπου 1,4 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ποσειδώνα, ολοκληρώνοντας μια πλήρη περιφορά σε πέντε και 12 μέρες αντίστοιχα. Ένας από τους «καυτούς Δίες» περιφέρεται γύρω από το άστρο Corot-18, που έχει ηλικία μόλις 600 εκατ. ετών, πράγμα που μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του πρώιμου σχηματισμού των πλανητών.

 

Οι ‘γαλαξίες φάντασμα’ κυριαρχούν στο σύμπαν.

Οι μικρότεροι γαλαξίες έχει παρατηρηθεί πως κυριαρχούνται κυρίως από σκοτεινή ύλη, με τους μικρότερους γνωστούς γαλαξίες να αποτελούνται τουλάχιστον κατά 99% από σκοτεινή ύλη, έχοντας μία απίστευτη αραχνοΰφαντο εμφάνιση όπως φαίνεται παρακάτω.

Στην πραγματικότητα, είναι σαν οβίδες, με μια πολύ υψηλότερη πυκνότητα της σκοτεινής ύλης από ό,τι οι γιγαντιαίοι γαλαξίες. Όταν τα πρώτα τους αστέρια νεκρώθηκαν μέσα σε υπερκαινοφανείς εκρήξεις, αυτοί οι γαλαξίες μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να απομάκρυναν ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου αερίου τους, οπότε δεν μπόρεσαν να σχηματιστούν πολλά νέα αστέρια. Γι αυτό βρίσκουμε άδειο το φωτοστέφανο ή την άλω που τους περικλείει.

Οι μικροσκοπικοί γαλαξίες είναι γεγονός ότι υπερτερούν αριθμητικά των μεγάλων γαλαξιών, όπως ο δικός μας Γαλαξίας. Δεδομένου ότι οι σχεδόν σκοτεινοί γαλαξίες είναι οι πιο συνηθισμένοι στον Κόσμο, άρα οι πιο σκοτεινοί γαλαξίες μπορεί να είναι ακόμη πιο συχνοί.

Εμείς σπάνια βλέπουμε τους αμυδρούς νάνους γιατί σχεδόν δεν περιέχουν καθόλου αστέρια. Όμως η πυκνότητα της κεντρική σκοτεινής ύλης είναι περίπου 1 ηλιακή μάζα ανά 30 κυβικά έτη φωτός, η οποία είναι περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από την πυκνότητα της σκοτεινής ύλης σε ένα γιγάντιο γαλαξία και αρκετές φορές μεγαλύτερη από την πυκνότητα των άστρων και του αερίου στο δίσκο του Γαλαξία μας . Οι νάνοι γαλαξίες μπορεί να φαίνονται επουσιώδεις, αλλά μοιάζουν με οβίδες ως προς ένα γιγάντιο γαλαξία.

Η πυκνότητα της σκοτεινής ύλης τους συνδέεται στενά με τη μέση πυκνότητα του σύμπαντος, όταν αυτοί σχηματίστηκαν. Η υψηλή πυκνότητα αυτών των νάνων δείχνουν ότι σχηματίστηκαν πολύ νωρίς στην ιστορία του Σύμπαντος, ή όταν το σύμπαν είχε το 1/3.000 ή ακόμη και το 1 /10.000 της σημερινής ηλικίας του. Οι πιο αμυδροί νάνοι είναι σχεδόν παρθένα κατάλοιπα από τις πρώτες στιγμές του σχηματισμού των γαλαξιών.

Ο δικός μας Γαλαξίας είναι αρκετά μεγάλος γαλαξίας και το κυρίως σώμα του περιέχει περίπου 50% σκοτεινή ύλη. Οι γαλαξίες όμως με το 1/100 της φωτεινότητας του Γαλαξία μας περιέχουν περίπου κατά 90% σκοτεινή ύλη

Οι μικρότεροι νάνοι γαλαξίες που γνωρίζουμε είναι σχεδόν σκοτεινοί, με μόνο το 1% της ύλης τους να είναι στη μορφή των γνωστών άστρων.

Οι λιγότερο μεγάλοι γαλαξίες έχουν μια ασθενέστερη βαρυτική έλξη πάνω στο περιεχόμενό τους, γι αυτό και τα πρώτα αστέρια που νεκρώθηκαν μέσα σε εκρήξεις σουπερνόβα εκτινάσσουν στους μικρότερους γαλαξίες το περισσότερο αέριο. Αυτές όμως οι εκρήξεις έχουν μια μικρή επίδραση πάνω στη σκοτεινή ύλη. Έτσι, οι μικρό γαλαξίες έχουν λιγότερο αέριο με το οποίο φτιάχνουν νέα αστέρια και συνεπώς έχουν μικρότερες αστρικές πυκνότητες, αλλά από την άλλη έχουν υψηλή πυκνότητα σκοτεινής ύλης.

 

Μικρές ειδήσεις.

Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ αυξηθηκε κατά 10 km.

Ο ελιγμός διόρθωσης της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουνίου.

Η λειτουργία αυτή υλοποιηθηκε με τον κινητήρα του Ευρωπαϊκού διαστημικου σκάφους φορτίου ATV-2 », Johannes Kepler", σύμφωνα με το πρόγραμμα βαλλιστικης υποστήριξης του ISS.

Ο κινητήρας ξεκίνησε στις 19 και 55 λεπτά ώρα Μόσχας, και εργάστηκε για περίπου 40 λεπτά. Σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία, ως αποτέλεσμα των ελιγμών, το μέσο ύψος της τροχιάς του ISS έχει αυξηθεί κατά 10,2 χιλιόμετρα και έφτασε τα 374,7 χιλιόμετρα.

Η κοινή πτήση ATV-2 και ISS τελειώνει 20 Ιουνίου.

Στο διοικητικό συμβούλιο του Ρωσικου τμήματος του ΔΔΣ έχουν ήδη ξεκινήσει τις προετοιμασίες για την αποσύνδεση του ", Johannes Kepler" απο το σταθμό. Σήμερα, οι αστροναύτες εχουν εγκαταστήσει και συνδέσει τον πίνακα ελέγχου (PU), ATV στην ενότητα «Zvezda».

 

 

Η Ρωσία προχωρεί στις συνομιλίες για την ένταξή της στο Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (European Southern Observatory) (ESO)- διακυβερνητικό κονσόρτσιουμ με τη συμμετοχή 15 χωρών.

Για τέτοια συνεργασία ενδιαφέρονται τόσο οι Ρώσοι επιστήμονες, όσο και οι ξένοι συνάδελφοί τους.

Το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο που διαθέτει σήμερα τέσσερα ισχυρά τηλεσκόπια με καθρέφτες διαμέτρου 8 μέτρων, είναι εγκαταστημένο στα βουνά της Χιλής, όπου οι συνθήκες είναι από τις καλύτερες για τις παρακολουθήσεις του ουρανού. Η Ρωσία έχει επίσης στα βουνά του Καυκάσου το δικό της τηλεσκόπιο με καθρέφτη 6 μέτρων, αλλά ξάστερες νύχτες εκεί είναι μόνο οι μισές το χρόνο, κάτι που περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες των αστρονόμων. Μπορούν, βέβαια, να χρησιμοποιούν το αστεροσκοπείο ESO στη Χιλή, όμως τέτοια κατάσταση δεν ωφελεί τόσο τους Ρώσους επιστήμονες μιά και χάνουν αυτόματα την προτεραιότητα των ανακαλύψεων,- είπε στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" ο ανώτατος επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Ντμίτρι Βίμπε.

- «Οι επιστήμονες οποιουδήποτε αστεροσκοπείου του κόσμου μπορούν, βέβαια, να αποκτήσουν πρόσβαση στα εργαλεία του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου, αλλά αποκλειστικά υπό τον όρον, ότι σε τέτοια αίτηση συμμετέχει κάποιος αστρονόμος από τις χώρες-μέλη του ESO. Αν π.χ. εγώ έχω κάποια ιδέα για παρακολουθήσεις, θα πρέπει να βρω άνθρωπο σε κάποια χώρα-μέλος του ESO, να του πω την ιδέα μου, δηλαδή να του την χαρίσω στην πραγματικότητα, και μετά να περιμένω πως θα με πάρει κάτω από το φτερό του. Μετά την ένταξη της Ρωσίας στο Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο σε τέτοια κατάσταση θα τεθεί τέρμα.

Το κονσόρτσιουμ, με τη σειρά του, περιμένει από τη Ρωσία να συμμετέχει στην κατασκευή του Σούπερ Μεγάλου Ευρωπαϊκού Τηλεσκοπίου- European Extremely Large Telescope (E-ELT).

Το τηλεσκόπιο αυτό που προβλέπεται να εγκατασταθεί στα βουνά της Χιλής το 2018, θα είναι ικανό να συγκεντρώνει περισσότερο φως απ’ ό,τι συγκεντρώνουν σήμερα όλα τα υφιστάμενα μεγάλα τηλεσκόπια μαζί. Προβλέπεται ότι η οπτική για αυτό το τηλεσκόπιο θα κατασκευάζεται στο πασίγνωστο εργοστάσιο οπτικού γυαλιού, που βρίσκεται στο κατοικημένο σημείο Λιτκάρινο στα περίχωρα της Μόσχας.

Γίνεται λόγος για την κατασκευή τηλεσκοπίου με καθρέφτη διαμέτρου 42 μέτρων.

Η ποιότητα της οπτικής του εργοστασίου του Λιτκάρινο ικανοποιεί τους πιο διαφορετικούς εταίρους. Ακριβώς για αυτό τον λόγο το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο επιδεικνύει μεγάλο ενδιαφέρον για την ένταξή μας σ΄αυτό το κονσόρτσιουμ. Μέσω του εργοστασίου οπτικής θα επιστρέψει στη Ρωσία ένα σημαντικό μέρος της απαιτούμενης για τη συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό κονσόρτιουμ εισφοράς της ύψους πολλών εκατομμυρίων. Μόνο για την ένταξή της στο κονσόρτσιουμ η Ρωσία θα χρειαστεί να πληρώσει 118 εκατομμύρια ευρώ. Εν τω μεταξύ, το Σούπερ Μεγάλο Ευρωπαϊκό Τηλεσκόπιο θα κάνει δυνατή την πρόσβαση στους πιο αρχαίους και πιο μακρινούς γαλαξίες, καθώς επίσης και στην ατμόσφαιρα των εξωηλιακών πλανητών, που ο αριθμός τους σήμερα ξεπερνά τους 500»,- παρατήρησε συμπεραίνοντας ο Ντμίτρι Βίμπε, ανώτατος επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.

[Δροσος Γεωργιος]

Τελος του τροχιακού μεταγωγικού.

Έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το μη επανδρωμένο διαστημικό μεταγωγικό, Johannes Kepler, θα αυτοκαταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα το βράδυ της Τρίτης, ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA).

Το Kepler είναι το δεύτερο από τα πέντε φορτηγά ATV (Αυτόνομο Όχημα Μεταφοράς) που κατασκευάζει η ESA για το πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο.

Και τα πέντε ATV είναι σκάφη μίας χρήσης. Σχεδιάστηκαν να συνδέονται αυτόνομα στον σταθμό και να παραδίδουν φορτία ανεφοδιασμού έως και επτά τόνων. Στη συνέχεια φορτώνονται με τα σκουπίδια, τον άχρηστο εξοπλισμό και τα απόβλητα του πληρώματος, και τελικά αυτοκαταστρέφονται πέφτοντας στον Ειρηνικό.

Στο μεσοδιάστημα, οι κινητήρες του σκάφους πυροδοτούνται όποτε χρειάζεται να αυξηθεί ή να μειωθεί το ύψος της τροχιάς του ISS, που δεν διαθέτει δικούς του κινητήρες.

Το πρώτο ευρωπαϊκό ATV, με την ονομασία Jules Verne, είχε εκτοξευτεί το 2008. Το Johannes Kepler παραμένει προσδεδεμένο στον ISS από τον Φεβρουάριο, τον οποίο έχουν επισκεφθεί έκτοτε δύο διαστημικά λεωφορεία, ένα ρωσικό Soyuz, ένα ρωσικό Progress, καθώς και το ιαπωνικό μεταγωγικό HTV.

 

Ένα άστρο και ένας κομήτης εκτοξεύουν νερό από το εσωτερικό τους.

Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Leiden που εντόπισαν ένα άστρο το οποίο εκτοξεύει πίδακες νερού με πολύ μεγάλες ταχύτητες. Την ίδια στιγμή η NASA έδωσε στην δημοσιότητα κοντινές εικόνες ενός κομήτη που εκτοξεύει νερό σε παγωμένη μορφή.

Αστρικό ύδωρ

Οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας το διαστημικό παρατηρητήριο Herschel, εντόπισαν ένα πρωτοαστέρα (νεογέννητο άστρο) σε απόσταση 750 ετών φωτός από την Γη στον αστερισμό του Περσέα. Το άστρο που έχει ηλικία μόλις 100 χιλιάδων ετών εξακολουθεί να περιβάλλεται από το νέφος αερίων και σκόνης μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε.

Οι επιστήμονες κατάφεραν με την βοήθεια του Herschel να διεισδύσουν μέσα στο νέφος και να καταγράψουν το εντυπωσιακό φαινόμενο. Το νερό δημιουργείται στο εσωτερικό του άστρου και σύμφωνα με τους επιστήμονες εκτοξεύεται από τους δύο πόλους του με ταχύτητες που αγγίζουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, τα 200 χιλιάδες χλμ/ώρα.

Ο κύκλος του νερού

Το νερό μόλις βγαίνει από την επιρροή του άστρου εισέρχεται στο περιβάλλον του νέφους όπου επικρατούν θερμοκρασίες 100 χιλιάδων βαθμών Κελσίου με αποτέλεσμα να μετατρέπεται αμέσως σε αέρια. Ο υδάτινος κύκλος όμως συνεχίζεται αφού τα αέρια που έχουν προέλθει από το νερό ψύχονται ταχύτητα και συμπυκνώνονται με αποτέλεσμα να δημιουργείται και πάλι νερό σε υγρή μορφή. Η ανακάλυψη δίνει στους επιστήμονες άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία για την δημιουργία και εξέλιξη των άστρων.

Η NASA έδωσε στην δημοσιότητα πολύ κοντινές εικόνες του κομήτη Hartley 2 ο οποίος χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως «υπερ-δραστήριος». Αυτό γιατί καθώς ο κομήτης θερμαίνεται από τον Ήλιο ο ξηρός πάγος που βρίσκεται στο εσωτερικό του μετατρέπεται σε αέριο και πιο συγκεκριμένα σε διοξείδιο του άνθρακα. Οταν το αέριο απεγκλωβίζεται από τον κομήτη τραβάει μαζί του και νερό σε παγωμένη μορφή το οποίο εκτοξεύεται στο διαστημικό κενό.

Στην εικονα ο κομήτης που ρίχνει παγάκια στο διάστημα.

 

Το Hubble «ζουμάρισε» τον Κένταυρο Α.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble τράβηξε τις πιο εντυπωσιακές και λεπτομερείς εικόνες που έχουμε μέχρι σήμερα στη διάθεση μας από τον γαλαξία Κένταυρος Α. Τις εικόνες κατέγραψε η Wide Field Camera 3, μια κάμερα που παράγει φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης και χρησιμοποιείται για τη φωτογράφιση γαλαξιών. Στις νέες φωτογραφίες αποτυπώνονται με μεγάλη λεπτομέρεια περιοχές του γαλαξία που καλύπτονται από πυκνή κοσμική σκόνη.

Ο Κένταυρος Α

Ο Κένταυρος Α, γνωστός και ως NGC 5128Ο, βρίσκεται σε απόσταση 11 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και είναι από τους πιο κοντινούς σε εμάς γαλαξίες. Πρόκειται για ένα ελλειπτικό γαλαξία με παράξενη μορφολογία και χαρακτηριστικά. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Κένταυρος Α είναι προϊόν της σύγκρουσης δύο κανονικών γαλαξιών.

Ο γαλαξίας διαθέτει πλήθος αστρικών σμηνών αλλά παράλληλα πολλές περιοχές του περιβάλλονται απο σκοτεινές λωρίδες σκόνης. Κοντά στο κέντρο του έχουν απομείνει κοσμικά συντρίμμια που καταναλώνονται από μια κεντρική μαύρη τρύπα με μάζα δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου.

[Δροσος Γεωργιος]

Το Σέλας αποκαλύπτει τη μαγεία του στο Ευγενίδειο Πλανητάριο.

Μια συναρπαστική παράσταση αφιερωμένη στο Θερινό Ηλιοστάσιο με δωρεάν προβολές.

Το καλοκαίρι ξεκινά επίσημα στις 21 Ιουνίου και εφέτος έχουμε την ευκαιρία να το γιορτάσουμε με τον πιο φαντασμαγορικό τρόπο: «Βιώνοντας το Σέλας». Απολαμβάνοντας δηλαδή, τα υπέροχα χρώματα του Σέλαος και μαθαίνοντας για το ιδιόμορφο αυτό φαινόμενο ακριβώς την μεγαλύτερη ημέρα του έτους. Και αν είναι γνωστό πόσο δύσκολο είναι να ζήσει κανείς τη μαγεία του εκπληκτικού αυτού δώρου της φύσης κάτω από τον ουρανό της Ελλάδας, είναι το Ιδρυμα Ευγενίδου που για άλλη μια φορά, και μέσα από τον θόλο του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, γίνεται ξεναγός στα πιο απομακρυσμένα μέρη.

Για να βιώσουμε λοιπόν το Σέλας, αυτή τη φορά, μας μεταφέρει ως το Φέιρμπανκς της Βόρειας Αλάσκα αλλά και το Τρόμσο της Βόρειας Νορβηγίας. Εκεί, όπου πολλάκις βρέθηκε προηγουμένως και ο Τέρενς Μέρτα, για να καταγράψει σε time-lapse φωτογράφιση το μοναδικό θέαμα του Σέλαος. Και να δημιουργήσει την ολοκληρωμένη και πρωτότυπη παράσταση «Βιώνοντας το Σέλας» χαρίζοντας μια μοναδική εμπειρία σε όσους συναρπάζονται από τη μαγεία της φύσης.

Γενικός Διευθυντής της Evans and Sutherland, μίας από τις μεγαλύτερες εταιρείες πλανηταρίων στον κόσμο, αλλά και ακούραστος χομπίστας - παρατηρητής, ο Τέρενς Μέρτα δημιούργησε μια 25λεπτη παράσταση, την πρώτη παγκοσμίως που καταγράφει το Σέλας σε όλη του την μεγαλοπρέπεια το οποίο και αναδεικνύεται πλήρως στον 950 τ.μ. θόλο του Ευγενιδείου Πλανηταρίου.

Πως όμως δημιουργείται το Σέλας; Λίγο πριν το «βιώσουμε», ο Διονύσης Σιμόπουλος, μας δίνει μία γεύση από τα μυστικά του. «Η αλληλεπίδραση του ηλιακού ανέμου και του γήινου μαγνητικού πεδίου είναι ο λόγος για την εμφάνιση του ωραιότερου από τα παιχνίδια της φύσης όταν σχηματίζουν μυστηριώδεις φωτεινές παραστάσεις που αποτελούν το βόρειο και το νότιο Σέλας σε ύψος που κυμαίνεται από 100 έως και 1000 χιλιόμετρα» εξηγεί ο διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. Οσο για τις εκπληκτικές αποχρώσεις του φαινομένου, ο διακεκριμένος φυσικός και αστρονόμος σημειώνει: «Τα διάφορα χρώματα που παρατηρούμε στο Σέλας εξαρτώνται από τα χημικά στοιχεία της ιονόσφαιρας με τα οποία συγκρούονται τα φορτισμένα ηλεκτρόνια από τον Ηλιο. Η όλη αυτή διαδικασία γίνεται με έναν αρκετά πολύπλοκο τρόπο που ακόμη και σήμερα δεν είναι πλήρως κατανοητός αν και η αρχή της διαλεύκανσής του άρχισε πριν από 150 περίπου χρόνια». Πιο συγκεκριμένα, ο Διονύσης Σιμόπουλος αναφέρει ότι, όταν στα μέσα του 19ου αιώνα διοχετεύτηκε ηλεκτρικό ρεύμα μέσα σε έναν σωλήνα που περιείχε κάποιο αέριο, ανακαλύφθηκε ότι ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί μία αναλαμπή με το φασματικό χρώμα που είναι χαρακτηριστικό του δεδομένου αυτού αερίου. «Με βάση αυτή την ιδιότητα έχουμε σήμερα τις λάμπες φθορισμού και τις φωτεινές επιγραφές νέον» επισημαίνει ο έλληνας επιστήμονας. «Το Σέλας είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της γήινης ατμόσφαιρας, έστω και αν οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να το δούμε πάντα αφού χρειάζεται να βρισκόμαστε στο κατάλληλο μέρος και να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες για να το παρακολουθήσουμε» προσθέτει. «Από τη βόρεια Νορβηγία το φαινόμενο παρατηρείται σε καθημερινή σχεδόν βάση, ενώ στις νότιες περιοχές της χώρας είναι εμφανές αρκετές φορές κάθε μήνα. Στις χώρες της βόρειας Ευρώπης η εμφάνισή του περιορίζεται σε μία περίπου φορά κάθε μήνα, και στην περιοχή της Μεσογείου δεν το βλέπουμε παρά μερικές μόνο φορές κάθε αιώνα, αφού η συνηθισμένη του εμφάνιση περιορίζεται σε μία ζώνη 2.500 χιλιομέτρων γύρω από τους μαγνητικούς πόλους. Μερικές φορές όμως, όταν ο Ηλιος είναι ιδιαίτερα δραστήριος και κάτω από πολύ καλές συνθήκες στη γήινη ατμόσφαιρα, το Σέλας μπορεί να φανεί ακόμη και πάνω από το Κάιρο, όπως συνέβη το 1872, ή πάνω από τη Σιγκαπούρη και την Τζακάρτα, όπως έγινε το 1909» συμπληρώνει.

«Φυσικά, καμία περιγραφή, όσο γλαφυρή και αν είναι, και καμία φωτογραφία δεν μπορεί να αποδώσει πλήρως τα πολύμορφα σχήματα, τις αποχρώσεις και το συνολικό υπερθέαμα που παρουσιάζεται στα έκθαμβα μάτια του άμεσου θεατή» καταλήγει ο Διονύσης Σιμόπουλος. Με το ταλέντο του Τέρενς Μέρτα και την εμπνευσμένη χρήση της τεχνολογίας η παράσταση «Βιώνοντας το Σέλας» αναλαμβάνει ακριβώς να μας μεταφέρει στη μαγεία του φαινομένου δίνοντάς μας την ευκαιρία να το ζήσουμε και με τις δικές μας αισθήσεις.

Χρειάζεται απλώς να προμηθευτούμε τα δωρεάν Δελτία προτεραιότητας που θα μοιράζονται από το ταμείο του Ιδρύματος Ευγενίδου στο Θερινό Ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου. Κάτω από τον τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου θα γίνουμε και εμείς μάρτυρες της ομορφιάς του Σέλαος σε μία από τις τρεις προβολές που θα πραγματοποιηθούν την ίδια ημέρα.

Παρών, κατά τη διάρκεια της πρώτης παράστασης, θα είναι στο Ευγενίδειο Πλανητάριο και δημιουργός του εξαιρετικού αυτού θεάματος Τέρενς Μέρτα, για να συνομιλήσει με το κοινό και να μοιραστεί μαζί του τις συναρπαστικές του εμπειρίες.

ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ:

«Βιώνοντας το Σέλας», Ειδικό Αφιέρωμα του Ιδρύματος Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387 - είσοδος από οδό Πεντέλης -, Π. Φάληρο, τηλ: 210 946960, www.eugenfound.edu.gr), στο Θερινό Ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου 2011.

Θα πραγματοποιηθούν τρεις προβολές:

Στις 20:00, στις 21:00 και στις 21:30

Η είσοδος και στις τρεις προβολές είναι ελεύθερη ωστόσο είναι απαραίτητο να προμηθευτεί κανείς Δελτία προτεραιότητας τα οποία θα αρχίσουν να διανέμονται στο Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 19.00 της ίδιας ημέρας και έως εξαντλήσεως των θέσεων.

[Δροσος Γεωργιος]

Ιδέες για διαστρικά ταξίδια ζητά το αμερικανικό Πεντάγωνο.

Πρώτα ήταν ο Πόλεμος των Άστρων, το διαβόητο δορυφορικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας. Τώρα, όμως, το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας αρχίζει να φλερτάρει και με το Star Trek, καθώς ζητά ιδέες για το πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σε άλλα άστρα.

Συνολικά 150 προτάσεις κατατέθηκαν αυτό το μήνα στο διαγωνισμό

http://www.100yss.org/

που οργάνωσε η DARPA, η φουτουριστική Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας του Πενταγώνου. Οι συμμετοχές δεν δημοσιοποιήθηκαν, σύμφωνα όμως με αξιωματούχους του υπουργείου η λίστα περιλαμβάνει «μεγάλα ονόματα».

Ενδιαφέρον να συμμετάσχει είχε εξάλλου εκδηλώσει ο Κρεγκ Βέντερ, ο εκατομμυριούχος γενετιστής που διάβασε το πρώτο ανθρώπινο γονιδίωμα, και σήμερα ασχολείται με τη δημιουργία συνθετικών μορφών ζωής.

Ο νικητής του υπερφιλόδοξου διαγωνισμού της DARPA θα ανακοινωθεί το Νοέμβριο και θα λάβει χρηματικό έπαθλο μισού εκατομμυρίου δολαρίων (ο διαγωνισμός θα κοστίσει συνολικά ένα εκατομμύριο).

Όπως δήλωσε την Πέμπτη ο Ντέιβιντ Νέιλαντ, διευθυντής του Γραφείου Τακτικής Τεχνολογίας της DARPA, τα χρήματα θα διατεθούν για μια πρώτη επεξεργασία της καλύτερης ιδέας, την οποία θα μπορούσε να υλοποιήσει σε περίπου έναν αιώνα κάποια ιδιωτική κοινοπραξία.

Οι ρομποτικές, μη επανδρωμένες αποστολές αποκλείονται -το Πεντάγωνο δεν αρκείται σε τίποτα λιγότερο από ζωντανούς ανθρώπους στο διαστρικό διάστημα.

Όμως αυτός ο στόχος φαντάζει σήμερα απείρως δύσκολος. To πλησιέστερο στον Ήλιο άστρο, ο Εγγύτατος Κενταύρου (Proxima centauri), απέχει 4,24 έτη φωτός, δηλαδή γύρω στα 40 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Όπως παραδέχεται ο Νέιλαντ, το ταχύτερο διαστημικό σκάφος που έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα ο άνθρωπος θα χρειαζόταν πάνω από 4.000 χρόνια για να φτάσει στον προορισμό.

Προφανώς, οποιαδήποτε πρόταση για διαστρικά ταξίδια θα πρέπει να αφορά ανθρώπους διατεθειμένους να ζήσουν, να αναπαραχθούν και να πεθάνουν καθ' οδόν.

Πολύ θα ηθελα να δημοσιευθουν οι 150 προτάσεις για να δουμε μεχρι που φτάνει η επινοητικότητα του ανθρώπινου γένους.

 

Ο Αγγελιαφόρος αποκαλύπτει το σκληρό πρόσωπο του Ερμή.

Πεδιάδες στερεοποιημένης λάβας με έκταση 30 φορές μεγαλύτερη της Ελλάδας· θειάφι πασπαλισμένο στην επιφάνεια σαν άχνη ζάχαρη· και σκοτεινοί κρατήρες που ίσως κρύβουν πάγο νερού κάτω από το τραχύ, καψαλισμένο τοπίο. Τα δεδομένα που μεταδίδει το Messenger, το πρώτο σκάφος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ερμή, αποκαλύπτουν τον ασυνήθιστο χαρακτήρα ενός μικρού και καυτού κόσμου.

Από τις 17 Μαρτίου 2011, οπότε τέθηκε σε τροχιά, το διαστημικό σκάφος της NASA έχει ήδη μεταδώσει 20.000 εικόνες, με την προοπτική να φωτογραφήσει τελικά κάθε τετραγωνικό εκατοστό του πλανήτη.

Το Messenger είναι η πρώτη αποστολή που επισκέπτεται τον Ερμή εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Το μοναδικό άλλο σκάφος που έχει εξετάσει από απόσταση τον Ερμή ήταν το Mariner 10 της NASA, το οποίο πέρασε τρεις φορές από κοντά του το 1974 και το 1975 και χαρτογράφησε μόλις το 45% της επιφάνειας.

«Πολλές από τις ιδέες που είχαμε για τον Ερμή ήταν ελλιπείς, κακοσχηματισμένες. Θα πρέπει τώρα να απορρίψουμε πολλές από αυτές καθώς δεχόμαστε τα πρώτα τροχιακά δεδομένα» σχολίασε ο Σον Σόλομον, ερευνητές του Ιδρύματος Carnegie της Ουάσινγκτον και επιστημονικός υπεύθυνος του Messenger

Ο Σόλομον και άλλα μέλη της αποστολής παρουσίασαν τα πρώτα ευρήματα σε συνέντευξη Τύπου που παρακολούθησε το Space.com:

Κοντά στο βόρειο πόλο του Ερμή εντοπίστηκαν τεράστιες, επίπεδες εκτάσεις ηφαιστειακών αποθέσεων, συνολικής επιφάνειας τεσσάρων εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τη θεωρία για την ηφαιστειακή δραστηριότητα που διαμόρφωσε την επιφάνεια του πλανήτη για μεγάλο μέρος της ιστορίας του.

Το φασματόμετρο ακτίνων-Χ του σκάφους διαψεύδει τη θεωρία ότι ο Ερμής μοιάζει με τη Σελήνη -τα δομικά υλικά του έχουν διαφορετική σύσταση από τα πετρώματα του φεγγαριού, τα οποία είναι πλούσια σε ορυκτά που ονομάζονται άστριοι.

Το ίδιο όργανο κατέγραψε μεγάλες ποσότητες θείου στην επιφάνεια, παρατήρηση που ίσως βοηθήσει στην κατανόηση της γεωλογικής ιστορίας και της ηφαιστειακής δραστηριότητας του πλανήτη.

Το αλτίμετρο-λέιζερ του Messenger χαρτογραφεί το ανάγλυφο της επιφάνειας, έχοντας ολοκληρώσει μέχρι στιγμής δύο εκατομμύρια μετρήσεις. Μέχρι στιγμής, η μεγαλύτερη υψομετρική διαφορά που έχει μετρηθεί είναι εννέα χιλιόμετρα.

Το αλτίμετρο σαρώνει και τους κρατήρες όπου πιστεύεται ότι μπορεί να υπάρχει παγωμένο νερό. Δεδομένου ότι ο Ερμής είναι ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του ξεπερνά τους 450 βαθμούς, αρκετή για να λιώσει μολύβι. Ωστόσο τα πρώτα δεδομένα του Messenger υποδεικνύουν ότι ορισμένοι κρατήρες έχουν τόσο μεγάλο βάθος ώστε ο πυθμένας τους παραμένει στο αιώνιο σκοτάδι. Εκεί ίσως είναι δυνατό να υπάρχουν πάγοι νερού και άλλων υλικών.

Το Messenger αποκαλύπτει επίσης ότι το μαγνητικό πεδίο του Ερμή δεν είναι μια μικρογραφία του γήινου πεδίου (ο Ερμής και η Γη είναι οι μόνοι βραχώδεις πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος που διαθέτουν μαγνητικό πεδίο). Το πεδίο του Ερμή είναι ασυνήθιστα ασύμμετρο, έτσι ώστε ο μαγνητικός ισημερινός να βρίσκεται πολύ πιο βόρεια από τον γεωγραφικό ισημερινό.

Οι επιστήμονες της αποστολής δεν μπορούν ακόμα να συνδυάσουν αυτά τα στοιχεία σε μια συνεκτική θεωρία για την ιστορία του μικρού πλανήτη.

Η εικόνα όμως θα καθαρίσει τα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι το Messenger έχει ολοκληρώσει μόλις το ένα τέταρτο της ονομαστικής αποστολής του, με διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους

«Τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα» σχολίασαν οι ερευνητές στην παρουσίαση.

 

Ρομπότ προσσελήνωσης κάνει πρόβα στη NASA.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231113880