Και η ετέρα ανατολή από Δασκαλειό!

Η ψηφος μου παει στον Καπετανακη

Πολύ καλή Δημήτρη!

 

Αν προσέξει κανείς, το φώς της Σελήνης φαίνεται να διαπερνά τα σύννεφα κάτω αριστερά. Μ' αρέσει επίσης που αχνοφαίνεται ο ορίζοντας (και στη φωτό του Γιάννη επίσης).

Προσέξτε και την βραχονησίδα στο δεξί μέρος του δίσκου. Η απόσταση από μας ήταν 43 χιλιόμετρα. Νομίζω ότι λέγεται "Αράπης". Η διαύγεια ήταν τόσο καθαρή, που από την παραλία της Κακής Θάλασσας φαινόταν εύκολα τόσο η Άνδρος στα 58 χιλιόμετρα, όσο και τα σύννεφα πέρα απ' αυτή! Αλλά δε φαινόταν ο "Αράπης", προφανώς λόγω καμπυλότητας. Εντυπωσιαστήκαμε όταν είδαμε την βραχονησίδα από το σημείο της φωτογράφισης!

Δημήτρη, σε τι ύψος από τη θάλασσα πάρθηκαν η φωτογραφίες;

Το Google Earth το δίνει 58 μέτρα Στέφανε.

Αν νομίζετε ότι η δικιά μου ψήφος θα πάει αλλού γελιέστε

 

Δημήτρη πολλά ευχαριστώ για το μάθημα και το όμορφο απόγευμα!

Δημήτρη το θέμα του βέλτιστου υψόμετρου με απασχόλησε αρκετά. Και η δική μου ανατολή τραβήχτηκε από παρόμοιο ύψος (60-70μ) αλλά τελικά σκέφτομαι ότι είναι προτιμότερο για τέτοιες λήψεις να είναι κανείς όσο πιό χαμηλά γίνεται. Αν καθήσεις και σχεδιάσεις το οπτικό μονοπάτι του φωτός ενός σώματος ΠΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ, (με την καμπυλότητα της γης, ατμόσφαιρα κλπ.), όταν είσαι στο επίπεδο της θάλασσας μεσολαβεί λιγότερη ατμόσφαιρα απ' ότι όταν είσαι σε υψόμετρο. Ακούγεται παράλογο, αλλά γίνεται κατανοητό μόλις σκεφτείς ότι όταν είσαι σε υψόμετρο, λόγω τις καμπυλότητας της Γης, το φώς του σώματος που ανατέλλει διανύει την εξής πορεία: μπαίνει στην ατμόσφαιρα, φτάνει σε υψόμετρο μηδέν (εκεί που συναντά τον ορίζοντα, εφαπτομενικά με τη θάλασσα, πολλές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τον παρατηρητή) ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ μέχρι τη θέση του παρατηρητή. Αυτό το τελευταίο επιπλέον κομμάτι των πολλών χιλιομέτρων μέσα σε πυκνή ατμόσφαιρα δεν χρειάζεται να το διανύσει όταν ο παρατηρητής είναι στο επίπεδο της θάλασσας. Συνεπώς η μέγιστη διαύγεια για σώματα που ανατέλλουν επιτυγχάνεται όταν ο παρατηρητής είναι στο χαμηλότερο δυνατό υψόμετρο. (Όλα αυτά φαίνονται καλύτερα σε ένα αναλυτικό σχήμα).

Στέφανε έχω προβληματιστεί και εγώ με το αν κερδίζουμε κάτι με το υψόμετρο, αλλά ως εκεί. Έμεινα με την επιφύλαξη χωρίς να το ψάξω περισσότερο. Είναι εντυπωσιακό όμως ότι η ευθεία του αζιμουθίου από την Κακή Θάλασσα δεν ήταν "καθαρή" (χτυπούσε πάνω στην Εύβοια), παρά το γεγονός ότι η παραλία απείχε μόλις 1 km από το σημείο που τελικά πήγαμε. Έπρεπε να δεις από πόσο στενό πέρασμα περνούσε η ευθεία του αζιμουθίου! Σχεδόν ξυστά εκατέρωθεν των 2 νησιών.

Μπράβο Δημήτρη!!

Μπράβο και από μένα, πολύ ωραία!

(Ηλία ευχαριστώ!)^2

 

Μπραβο Δημητρη,

πραγματικα πολυ καλη!!!

 

 

η ψηφος... παει μιση-μιση