Αρχικά η μέγιστη οφέλιμη μεγέθυνση είναι, σύμφωνα με τον κανόνα, η διάμετρος σε mm χ 2. Αυτό όμως παίζει και από την σχεδίαση του τηλεσκοπίου, εκτώς από το seeing. Τα διοπτρικά και τα maksutov έχουν παραπάνω οφέλιμη μεγέθυνση από το 2χ. Έχω παρατηρήσει με αυτό το τηλεσκόπιο σε 260 μεγεθύνσεις με καλό seeing την σελήνη και δεν είχα πρόβλημα. Όσο για το μοτερ, πιστεύω ότι σε αυτό το στάδιο και αυτή τη στήριξη δεν χρειάζεται το απόκλισης αλλά μόνο το ορθής αναφοράς (αστροστάτης). Μπορείς, όπως αναφαίρθηκε, να βγάλεις πολύ ωραίους πλανήτες και σελήνη με όλα τα μέσα (φιλμ, dslr, webcamera) αλλά και βαθύ ουρανό σε αντικείμενα μικρής έκτασης (λόγο του εστιακού λόγου που έχει και σου δίνει μικρό πεδίο) με CCD. Μη ξεχνάμε τι φωτογραφίες βλέπουμε από μικρότερα διαμετρήματα (FS60, Zenithstar 66, scopos, κτλ.). Ευστάθιε, έλα το άλλο ΠΣΚ στον Πάρνωνα να ρωτάς και να πέρνεις απαντήσεις επί τόπου και να τα βλέπεις και στην πράξη. Καλή συνέχεια.