Η ταχύτητα του φωτός, σαν έννοια, και εάν μπορεί να ξεπεραστεί, ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησε και εμένα για αρκετό καιρό (και με απασχολεί ακόμα). Διαπίστωσα ότι πολλά φαινόμενα (όπως η ταχύτητα των νετρίνων στο νερό) ξεπερνούν ‘εικονικά’ την ταχύτητα του φωτός και στην παραπάνω συζήτηση έγινε διάκριση μεταξύ των διαφορετικών ταχυτήτων που υπάρχουν (άλλο ταχύτητα διάδοσης πληροφορίας, άλλο φασική ταχύτητα, άλλο γωνιακή κ.λ.π ). Ωστόσο διαπίστωσα προς μεγάλη μου έκπληξη ότι η ταχύτητα διάδοσης πληροφοριών (που είναι η ταχύτητα στην οποία αναφέρεται η ειδική σχετικότητα) μπορεί να ξεπεραστεί!! Και μάλιστα όχι από κάποια καινούργια θεωρία η από κάποιο καινούργιο πείραμα αλλά από την ίδια την επέκταση της ειδικής σχετικότητας, δηλαδή την γενική σχετικότητα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ειδική σχετικότητα ισχύει στα στενά πλαίσια στα οποία αναφέρεται, δυστυχώς (ή ευτυχώς) ο χωρόχρονος στην ολότητά του ουδεμία σχέση έχει με το χωρόχρονο της ειδικής σχετικότητα, δηλαδή την μετρική Minkowski. Με απλά λόγια η ταχύτητα διάδοσης πληροφοριών δεν μπορεί να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός μόνο τοπικά! Σε μεγαλύτερη κλίμακα μπορεί να ξεπεραστεί, γι’αυτό εξάλλου ‘υπάρχουν’ περιοχές του σύμπαντος που απέχουν απόσταση μεγαλύτερη από την ηλικία του σύμπαντος! Πως θα ήταν αυτό δυνατών αν η ταχύτητα του φωτός δεν μπορούσε να ξεπεραστεί? Αυτό που δεν μπορώ να κατανοήσω από φυσικής άποψης (αλλά κατανοώ από την μαθηματική σκοπιά) είναι το γεγονός ότι η ίδια η αρχή της αιτιότητα (για κάθε αποτέλεσμα προηγείται ένα αίτιο) που ισχύει στην ειδική σχετικότητα δεν ισχύει στην γενική. Τι φυσικό νόημα βγάζουν οι κλειστές χρονοειδείς, στην λύση Kerr, των εξισώσεων πεδίου? Θα ήθελα την άποψη κάποιου ειδικότερου και όχι μονο!