astrovox

Ναι όντως, σκεφτόμουν την afocal φωτογράφιση.

Όπως το δει κανείς, τί εννοείς ανάγκη; Είναι διαφορετικός τρόπος φωτογράφισης. Όλοι όσοι κάνουν σοβαρή πλανητική με webcam και αστρονομικές πλανητικές κάμερες βάζουν barlow και φωτογραφίζουν στην κύρια εστία. Γιατί να βάλεις προσοφθάλμιο + φακό μηχανής αν μπορείς να φωτογραφίσεις με αρκετά μεγέθυνση χωρίς αυτό το επιπλέον γυαλί;

Εννοεί όταν τη χρησιμοποιείς σε κύρια εστία.

Πολύ ενδιαφέρον, θα το δοκιμάσω. Είχα κάνει πειράματα με πλανητική και DSLR αλλά με τον συνήθη τρόπο, εγγραφή HD Video στην κάρτα μνήμης και τα αποτελέσματα ήταν μέτρια.

Σε αυτά τα κυκλικά κομμάτια εφάπτεται πάντα ή λειτουργούν μόνο ως stop αν πάει να φύγει αριστερά-δεξιά το τηλεσκόπιο; Ιδανική η μόνη επαφή θα ήταν με τεφλόν.

Δύο ημέρες μείναν για το δεύτερο από τα δύο σεμινάρια που διοργανώνει ο "Ωρίων". Σας περιμένουμε την Τετάρτη 9/5 στο συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και ώρα 19:00. Η συμμετοχή είναι δωρεάν και ελεύθερη για όλους οπότε ενημερώστε όσους ενδιαφέρονται. Σε όσους παρακολουθήσουν το σεμινάριο θα δοθεί και αναμνηστικό δίπλωμα συμμετοχής. Το θέμα του σεμιναρίου αυτού θα είναι: Εισαγωγή στην αστροφωτογραφία Στο δεύτερο αυτό σεμινάριο θα γίνει μια εισαγωγή στη φωτογράφηση των ουράνιων αντικειμένων, θα αναφερθούν οι ιδιαιτερότητες των διαφόρων τύπων αστροφωτογραφίας για ουράνια αντικείμενα όπως νεφελώματα, γαλαξίες, αλλά και αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος, ο απαραίτητος εξοπλισμός και η χρήση του καθώς και ο τρόπος ψηφιακής επεξεργασία των φωτογραφιών. Θα γίνει και επίδειξη πραγματικού αστροφωτογραφικού εξοπλισμού. Εισηγητές: Άγγελος Κεχαγιάς και Αντώνης Φαρμακόπουλος, αστροφωτογράφοι. Μπορείτε να ενημερωθείτε για τη δουλειά τους στην αστροφωτογραφία από τα προσωπικά τους site: http://www.astrocorinth.webs.com και http://www.astrofarma.gr Σας περιμένουμε όλους! Με τιμή, Το Δ.Σ. του Ωρίωνα

Κυκλοφόρησε μόλις το 26ο τεύχος του εντύπου του Ωρίωνα διαθέσιμο εδώ: http://www.orionas.gr/_deltia/teyxos_26.pdf

Και μια σχετική ανάλυση από το Sky & Telescope http://www.skyandtelescope.com/news/home/150165245.html

Το πόσα κιλά είναι "φορητά" είναι υποκειμενικό με την έννοια ότι μετράει η ηλικία, η σωματοδομή και τα ενδεχόμενα προβλήματα υγείας. Για παράδειγμα, η μέση "χτυπάει" πολύ κόσμο, δεν είναι ένα σπάνιο πρόβλημα. Έχω ακούσει κάποιοι να βάζουν τη διαχωριστική γραμμή όπου τα dob αρχίζουν να ζορίζουν στη μεταφορά στις 10 ίντσες, άλλους στις 12, άλλους στις 16.

Στις 6 Ιουνίου 2012 θα έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε ένα ιδιαίτερα σπάνιο φαινόμενο, τη διάβαση της Αφροδίτης από τον ηλιακό δίσκο. Το 2004 είχε λάβει χώρα για τελευταία φορά μια τέτοια διάβαση. Επειδή οι διαβάσεις της Αφροδίτης συμβαίνουν ανά ζεύγη με 8 χρόνια διαφορά ανάμεσα στις διαβάσεις του ζεύγους αλλά περισσότερα από 100 χρόνια διαφορά ανάμεσα στα ζεύγη, αν χάσουμε τώρα την ευκαιρία θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2117 για το επόμενο ζεύγος διαβάσεων! Δυστυχώς η Ελλάδα δε βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση για την παρατήρηση του φαινομένου καθώς αυτό θα αρχίσει κατά τη διάρκειας της νύχτας. Η ανατολή του ήλιου θα βρει το φαινόμενο μετά τη μέση της διάβασης και κατά συνέπεια θα παρατηρήσουμε ένα σχετικά μικρό τμήμα από την έξοδο της Αφροδίτης και μάλιστα σε χαμηλό ύψος. Ο ήλιος στις 6/6 ανατέλλει λίγο μετά τις 6 το πρωί στα βορειοανατολικά, περίπου στις 60 μοίρες αζιμούθιο. Για την παρατήρηση του φαινομένου θα απαιτηθεί καθαρός ορίζοντας στα βορειονατολικά. Το φαινόμενο θα τελειώσει με την έξοδο της Αφροδίτης στις 8 παρά 5 το πρωί με τον ήλιο σε ύψος 20 μοιρών. Με τον όρο "επαφές" περιγράφουμε το σημείο όπου ο δίσκος της Αφροδίτης θα εφάπτεται με τον ηλιακό δίσκο. Από την Ελλάδα δε θα δούμε τις πρώτες δύο επαφές (είσοδος) ωστόσο θα δούμε τις τελευταίες δύο (έξοδος). Εσωτερικά η Αφροδίτη θα έρθει σε επαφή με τον ήλιο στις 7:37:50 και εξωτερικά στις 07:55:26 που σημαίνει και τη λήξη του φαινομένου. Συνημμένη μπορείτε να βρείτε μια εικόνα με την παγκόσμια ορατότητα του φαινομένου καθώς και ένα βίντεο από το starry night που δείχνει μια προσομοίωση του φαινομένου από τη στιγμή που θα είναι ορατό στην Ελλάδα και μετά (η οριζόντια γραμμή στην αρχή δείχνει τον ορίζοντα). Η παρατήρηση της διάβασης μπορεί να γίνει μόνο με ειδικά φίλτρα στα τηλεσκόπια σύμφωνα με τις οδηγίες που θα βρείτε εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15712 Η παρατήρηση του ήλιου, ακόμα και στην ανατολή όταν είναι χαμηλά, χωρίς ειδικά φίλτρα είναι επικίνδυνη! Χρήσιμα link: http://transitofvenus2012.blogspot.com/ http://eclipse.gsfc.nasa.gov/transit/venus0412.html http://en.wikipedia.org/wiki/Transit_of_Venus και φωτό από τη διάβαση του 2004: http://www.astrovox.gr/forum/album_cat.php?cat_id=79&sort_method=pic_time&sort_order=DESC&start=72 venus-transit.mov

Από αυτά που χάζευα, αυτό με εντυπωσίασε περισσότερο! f/1.44 ! Αναρωτιέμαι τι ακρίβεια θα θέλει στην εστίαση ή μια πιθανή ευθυγράμμιση!

Ανδρέα πολύ όμορφο, όντως! Αλήθεια, η μετάδοση ήταν αναλογική; Κάτι τέτοιο υποθέτω από τη λήψη.

Ο άνθρωπος έχει μια φυσική διαίσθηση που ανταποκρίνεται στον κόσμο που μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις του. Η φύση, όμως, υπάρχει και πέρα από τις ανθρώπινες αισθήσεις, και στον μικρόκοσμο και στο μεγάκοσμο. Εκεί συμβαίνουν πράγματα τα οποία είναι πέρα από τη διαίσθηση αυτή και μπορεί να δυσκολευτούμε να κατανοήσουμε έννοιες και μηχανισμούς ωστόσο δε σημαίνει ότι παραβιάζουν τη λογική.

Γρηγόρη λέγοντας βαθύ ουρανό εννοούμε πέρα από το ηλιακό σύστημα, όχι πέρα από το Γαλαξία. Σμήνη και νεφελώματα είναι στο δικό μας γαλαξία αλλά είναι βαθύς ουρανός. Πάντως αν μαζευτεί υλικό θα μπορούσαμε στο μέλλον να κάνουμε μια κατηγορία.

Το πρώτο σεμινάριο πήγε πολύ καλά. Περισσότεροι από 200 συμμετέχοντες γέμισαν ασφυκτικά το χώρο, παρακολούθησαν τις δύο ενότητες και στη συνέχεια πέρασαν έξω από το χώρο του συνεδριακού για αστρονομική παρατήρηση. Μακάρι να είχαμε πιο μεγάλη αίθουσα να χωρέσουμε άνετα. Το επόμενο ραντεβού είναι την Τετάρτη 9/5 όταν και περιμένουμε τους Άγγελο Κεχαγιά και Αντώνη Φαρμακόπουλο για να μας μιλήσουν για αστροφωτογραφία! Ο χώρος ασφυκτικά γεμάτος από νωρίς Ο δεύτερος ομιλητής, Ανδρέας Παπαλάμπρου, με θέμα αστρονομικός εξοπλισμός και παρατήρηση Ο πρώτος ομιλητής, Θεόφιλος Στεργίου, με θέμα την εισαγωγή στην αστρονομία Μικρές και μεγάλες κοπέλες στη γραμματεία του σεμιναρίου

Tο είχα εγώ. Δεν είναι άσχημο αλλά ήταν ένα σκαλί κάτω από το Baader maxbright το οποίο είναι το τρέχον μου διοφθάλμιο. Προτείνω να σκεφτείς το baader.

Για τα νευτώνεια, προτείνεται να μη χρησιμοποιείται προσοφθάλμιο που δίνει κόρη εξόδου μεγαλύτερη από 7 χιλιοστά (το προτείνει και ο Al Nagler εδώ). Την κόρη εξόδου την υπολογίζεις διαιρώντας το εστιακό μήκος του προσοφθαλμίου με τον εστιακό λόγο του τηλεσκοπίου πχ προσοφθάλμιος 35 mm δίνει σε τηλεσκόπιο f/4.7 κόρη εξόδου 7.45. Αν έχεις το 10άρι f/4.7 σημαίνει ότι πρέπει να πάρεις μέγιστο εστιακό μήκος προσοφθαλμίου 4.7 χ 7 περίπου 33 mm. Αυτά στη θεωρία, ο Θανάσης πιο πάνω γράφει ότι δεν τον ενόχλησε για παράδειγμα.

Και ένα σχετικό άρθρο από τον κ. Βασίλη Ζαφειρόπουλο, πρόεδρο της Αστρονομικής Εταιρείας Πάτρας "Ωρίων".

Σήμερα Τετάρτη είναι το πρώτο σεμινάριο, "Εισαγωγή στην αστρονομία και στην αστρονομική παρατήρηση για αρχαρίους". Πατρινοί και κοντινοί φίλοι, σας περιμένουμε!

Η επερχόμενη πανσέληνος της 6ης Μαΐου θα είναι λίγο μεγαλύτερη από το συνηθισμένο καθώς συμπίπτει με περίγειο της Σελήνης, δηλαδή το κοντινότερο προς τη Γη σημείο της ελλειπτικής τροχιάς. Δεν είναι εξαιρετικά σπάνιο είναι ωστόσο αξιοσημείωτο. Φυσικά, καμία ιδιαίτερη επίπτωση δεν έχει στη Γη όπως συχνά θα διαβάσετε στο διαδίκτυο (θα δείτε το φαινόμενο συχνά ως "Super Moon").

Kαλορίζικο Νίκο! Ήρθε πάνω στην ώρα και για τη θερινή σαιζόν και μάλιστα είσαι η εξαίρεση που δε μας έφερες βροχές

Εγώ το έχω δει με το 12άρι από τον Πάρνωνα. Δυστυχώς είχα μόνο έναν 24άρη panoptic και φίλτρο ΟΙΙΙ να δοκιμάσω. Έχω και έναν 35άρη panoptic αλλά δεν τον πολυχρησιμοποιώ και δεν τον είχα πάρει μαζί μου επειδή δίνει πολύ μεγάλη κόρη εξόδου και δεν ταιριάζουν καλά. Επειδή το νεφέλωμα είναι τεράστιο στην αρχή "ψάχνεσαι" λίγο αν δεν το κοιτάς με υπερ-ευρύ πεδίο και δεν ξέρεις που αρχίζει και που τελειώνει, αν όμως προσανατολιστείς είναι πολύ όμορφο, ο "κόλπος του Μεξικού" είναι το πιο ευδιάκριτο και όμορφο κομμάτι του.

Με τον barlow δοκίμασες; Είναι πολύ πιθανό πως θα εστιάζει και εξάλλου η Σελήνη που θα μπορούσε να είναι ο κύριος στόχος αυτού του τηλεσκοπίου τη σηκώνει τη μεγέθυνση. Η αλλαγή εστιαστή ναι θα δώσει λύση αλλά θα είναι ακριβή επένδυση σε σχέση με το κόστος του τηλεσκοπίου και θέλει και αρκετό μαστόρεμα.

Είναι βέβαιο πως η μέθοδος του barlowed laser εφευρέθηκε για τη ρύθμιση του πρωτεύοντος και γι αυτή χρησιμοποιείται. Για το δευτερεύον, είναι μάλλον πιο ακριβές να κεντράρεις μια στενή δέσμη laser σε έναν "λουκουμά" στο κέντρο του κατόπτρου παρά μια ασαφή απλωμένη δέσμη κατά συνέπεια όταν χρησιμοποιούμε laser ρυθμίζουμε το δευτερεύον χωρίς barlow. Για το πρωτεύον τώρα, εγώ κατανοώ πως η μέθοδος του barlowed laser έχει την εξής διαφορά από το σκέτο laser: η ρύθμιση του πρωτεύοντος δεν κουβαλάει τα σφάλματα από το προηγούμενο στάδιο της ρύθμισης του δευτερεύοντος. Όταν χρησιμοποιούμε κλασική μέθοδο laser, το όποιο σφάλμα έχουμε κάνει στη ρύθμιση του δευτερεύοντος κληρονομείται ως λανθασμένο σημείο εκκίνησης για τη ρύθμιση του πρωτεύοντος. Με barlowed laser όμως, επειδή στο τελευταίο βήμα δεν κεντράρουμε τη δέσμη που επιστρέφει αλλά τη σκιά του λουκουμά (που ανακλά λιγότερο φως από το κάτοπτρο) ξεκινάμε από μηδενικό σφάλμα ή τουλάχιστον μόνο το σφάλμα σήμανσης του κέντρου του κατόπτρου που μας συνοδεύει ούτως ή άλλως πάντοτε.