Φίλε μου, Δε βλέπεις δυσδιάστατα. Οι αμφηβληστροειδείς σου είναι δυσδιάστατοι, σου δείχνουν από μια εικόνα δυο διαστάσεων. Αυτές οι δυο εικόνες συνδιάζονται κάπως στον εγκέφαλο, γιατί είναι "τραβηγμένες" από διαφορετική γωνία. Θυμήσου τα γυαλιά 3d που σε κάνουν να βλέπεις μια εικόνα από περιοδικό τρισδιάστατη. Η εικόνα είναι δυο χρωμάτων. Το ένα χρώμα "απορροφάται" από το γυαλί που έχει το ίδιο χρώμα, ενώ η υπόλοιπη εικόνα περνάει σε σένα. Ομοίως, στο άλλο μάτι περνάει το άλλο χρώμα (ή η εικόνα που έχει άλλο χρώμα). Τώρα ο εγκέφαλος ενώνει αυτές τις δύο εικόνες -αλληλοσυμπληρώνονται- και εσύ βλέπεις 3D, αντί για 2 χ 2D . Κλείσε το ένα μάτι σου για λίγα δευτερόλεπτα και κάνε πειράματα να δεις θα μπερδεύεσαι πχ να πιάνεις αντικείμενα. Θα υπολογίζεις ότι βρίσκονται πιο κοντά ή πιο μακριά. Αν το κάνεις σε άγνωστο χώρο ακόμα καλύτερα. Χάνεις τελείως την αίσθηση του βάθους. Όσον αφορά το πως αντιλαμβάνεται κάτι ο εγκέφαλος, ένας αμερικανός, ονόματι George Stratton έκανε κάποια πειράματα με φακούς που αντιστρέφουν την εικόνα που βλέπουμε (πάνω-κάτω και δεξιά-αριστερά), τους οποίους κατασκεύασε. Σε ένα από αυτά φόρεσε για πάνω από μια βδομάδα έναν στο ένα μάτι, ενώ είχε καλλυμένο το άλλο, μέχρι που αντί να βλέπει ανεστραμμένες τις εικόνες, τις έβλεπε κανονικά . Όταν το έβγαλε έβλεπε τις εικόνες ανεστραμμένες -σαν να κοίταζε από τηλεσκόπιο! Ενώ για να ξανασυνηθίσουν τα μάτια του χρειάστηκε να περάσουν κάποιες ώρες. Αυτό το αναφέρει και ο Θεοδοσίου στο επεισόδιο "Η πλάνη των ασθήσεων" στο Σύμπαν που Αγάπησα. Ακόμα θα σας ενδιαφέρουν τα επεισόδια "Γεωμετρίες και διαστάσεις" και "Η μαγεία της τέταρτης διάστασης" . Μπορείτε να τα δείτε στο youtube.