MANOS

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ/ΕΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ, ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΣΟΥ. ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ "ΚΙΒΩΤΟΥ". ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΤΕ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΥΤΗ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΘΥΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ, ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΕΣ, ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ

...και εδώ απο μια παλαιότερη παρατηρησή μας.

Aποχαιρετιστήριο γράμμα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την μεγάλη μου λύπη για την απώλεια του φίλου μου ερασιτέχνη αστρονόμου Κώστα Γρηγορόπουλου.Ο Κώστας, ένα μεγάλο “παιδί” και αληθινός άνθρωπος, ξεψύχησε χτές το μεσημέρι ύστερα απο πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.Ήταν φίλος του ΣΕΑ και θαύμαζε το έργο μας όπως και εγώ θαυμαζα το δικό του.Είχε ιδρύσει ανεξάρτητη φιλανθρωπική οργάνωση και με προσωπικό αγώνα, χρόνο και χρήμα πραγματοποιούσε αποστολές σε υπανάπτυκτες ή δοκιμαζόμενες χώρες όπου υποστήριζε παιδιά, ασθενείς και φτωχούς .Πολλές φορές αυτό γίνονταν σε συνεργασία με το επίτιμο μέλος μας Γιώργο Στεφανόπουλο.Οι συζητήσεις μας πολλές, αστρονομικές,φιλοσοφικές και κάποιες φορές αλλόκοτες. Πολλές φορές και εγώ χάνομαι βλέποντας την απεραντοσύνη του σύμπαντος μεταξύ λογικής και παραφροσύνης οπότε αδυνατώ και να κρίνω την διαφορετική σκέψη..... Είμαι σίγουρος ότι ο αγώνας του για προσφορά αγάπης και δικαιοσύνης είναι πιο σημαντικός απο τον αγώνα μας να διαδώσουμε την Αστρονομία και για αυτό τον εκτιμούσα πάντα. Είχε κάνει μια προσπάθεια πρίν απο 10-15 χρόνια για ίδρυση συλλόγου αστρονομίας στην Αθήνα όταν δεν υπήρχε κανένας, η οποία όμως δεν καρποφόρησε για ευνόητους λόγους. Προσπαθούσε να φέρει τους ερασιτέχνες κοντά προσπαθώντας να τους γνωρίσει αλλά και διοργανόνωντας εξορμήσεις.Μαζί του το 1998 ξεκίνησα τις πρώτες μου εξορμήσεις στην Κερατέα ,συνήθως στο φιλόξενο σπίτι του Στεφανόπουλου. Το 2001 πηγαίνοντας να τους συναντήσω σε αστροπαρατήρηση είχα ατύχημα με το αυτοκίνητο όπου μια νταλίκα μου έκλεισε το δρόμο και έπεσα απο μια γέφυρα ύψους αρκετών μέτρων.Είναι θαύμα ότι επέζησα άθικτος. Ό Κώστας έσπευσε να με βοηθήσει και η συμπαραστασή του αξέχαστη.Στην τελευταία μας κουβέντα μου είπε, “Μάνο είμαι γιατρός και ξέρω ότι το τέλος μου πλησιάζει, ελπίζω ο Θεός να με αφήσει να κάνω μια τελευταία αποστολή σε ενα νοσοκομείο που έχει ανάγκη” και συνέχισε “Όταν φύγω απο τον κόσμο αυτό θέλω να μαζέψεις όλο μου τον εξοπλισμό τον οποίο και προσφέρω στον ΣΕΑ”. Φίλε Κώστα καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση εκει ψηλά στον όμορφο Ουρανό που όλοι μας αγαπάμε, σε χαιρετώ. ο αστροφίλος σου Μάνος Υ.Γ. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα στις 15.00 στο νεκροταφείο Π.Φαλήρου