Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον είναι πρακτικά αδύνατο να υπάρξει παλμογράφος που να δείχνει την κυματομορφή ενός κβάντου μόνο, γιατί δεν μπορεί να γίνει δειγματοληψία ενέργειας μικρότερης από την ενέργεια του κβάντου - το κβάντο δεν κόβεται σε μικρότερα κομμάτια για να κάνουμε δειγματοληψία. Ποια είναι η κυματομορφή του ενός φωτόνιου λοιπόν, σαν καθαρά θεωρητικό πια ερώτημα. Στον μακρόκοσμο πάντως, το τελικό αποτέλεσμα της άθροισης πολλών φωτονίων είναι κάπως έτσι: Υπάρχει κάποια γνωστή εξίσωση που να μας δίνει την τιμή του διανύσματος της έντασης ηλεκτρικού πεδίου Ε, σε κάθε σημείο (x,y,z), και σε κάθε χρονική στιγμή t, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα φωτόνιο μόνο; Μάλιστα. Η Schroedinger είναι μόνο για σωματίδια με μάζα λες; Νόμιζα πως στο μικρόκοσμο όλα είναι δυαδικότητες κύμα-σωματίδιο και έχουν μόνο πιθανολογική κατανομή στο χώρο, πως λέμε νέφος ηλεκτρονίων. ΟΚ. Πάντως λογικά θα τείνει στο μηδέν όσο απομακρυνόμαστε από το κέντρο του φωτονίου. Η κατανομή ενέργειας γύρω από το κέντρο του φωτονίου, έχει σφαιρική συμμετρία; Με άλλα λόγια, το πλάτος της ταλάντωσης του διανύσματος Ε, αν πάρουμε τα σημεία όπου είναι σταθερό, δηλαδή τις ισο-επιφάνειες, είναι οι ισο-επιφάνειες σφαιρικές; Αν όχι, τι σχήμα έχουν, δηλαδή τι σχήμα έχει το φωτόνιο; Σίγουρα η εξίσωση του φωτονίου πρέπει να είναι πολύ απλή. Πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα άξονα συμμετρίας (ως προς την κατανομή ενέργειας): αυτόν της κίνησής του. Από Q.E.D ξέρει κανείς;