paranoia

Καλησπέρα, Θα ήθελα να παραθέσω κάποιες ερωτήσεις που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας σχετικά με τις μεθόδους μέτρησης αποστάσεων ουράνιων αντικειμένων. Ξέρουμε ότι κάποιες απο τις μεθόδους είναι η μέθοδος της παράλλαξης, οι κηφείδες, μεθόδος supernova, μέθοδος Hubble, μέθοδος ταύτησης κύριων ακολουθιών κ.α. Διαβάζοντας το παρακάτω για να κατατοπιστώ μπερδεύτηκα σε συγκεκριμένα σημεία. http://astronomia.org.gr/distEAE.pdf 1) Ξέρω οτι την παράλλαξη τη χρησιμοποιώ για κοντινά αντικείμενα μέσα στο γαλαξία όμως σχετικά τις άλλες μεθόδους πως καταλαβαίνουμε ποια θα χρησιμοποιήσουμε; 2) Στη μέθοδο των κηφειδων μετράμε κατα κύριο λόγο την περίοδο των μεταβλητών αστέρων .Πως όμως απο αυτή βρίσκουμε αποστάσεις άλλων αντικειμένων; 3) Τι συνδιασμοί μεθόδων γίνονται και πότε; Ευχαριστώ πολύ! Οποιαδήποτε βοήθεια θα είναι χρήσιμη!

http://www.fractaluniverse.org/v2/?page_id=7

Fractal Calendal 2011

Fractal Universe

Καλησπέρα, Σχετικά με τη διαμονή θα ήθελα να μου πείτε όσοι έχετε μείνει στους ξενώνες σε παλαιότερες εξορμήσεις, ποιον μου προτείνετε απο αυτούς που υπάρχουν στο site και γενικα που μένει ο πολύς κόσμος (να μην την πατησω οπως το 7ο ΠΣΕΑ). Ευχαριστω!

Εξαιρετικές!

Πω πω απίστευτο! Μα καλα δεν φτάνει που το άφηνε στην αυλή, ηταν και χωρίς καπάκι;;

Καλησπέρα! Μεταφέρω κι εδώ κάτι πολύ ενδιαφέρον που διάβασα σε ένα άλλο θέμα του φόρουμ σχετικά με τη γεωμετρική ερμηνεία των έργων του Εσερ και την προσπάθεια εύρεσης ενός κοσμολογικού μοντέλου απο τον Steven Hawking και τους συνεργάτες του. Τα έργα του Έσερ πάντα με εντυπωσίαζαν. Θεωρώ την ιδέα αυτή πραγματικά πρωτοποριακή! Το Σύμπαν σαν χαρακτικό του Εσερ από τον Στίβεν Χόκινγκ. Η νέα θεωρία του αλλάζει τη συμπαντική γεωμετρία, δίνει αρνητική τιμή στην Κοσμολογική Σταθερά και στηρίζει τη θεωρία των χορδών. Η Κοσμολογική Σταθερά του Αϊνστάιν δεν μπορεί να έχει αρνητική τιμή και αυτό σε γενικές γραμμές είναι ως τώρα κοινώς αποδεκτό. Ο Στίβεν Χόκινγκ όμως και οι συνεργάτες του σπάζουν το ταμπού τολμώντας να της προσθέσουν αρνητικό πρόσημο. Το αποτέλεσμα προσδίδει μια υπερβολική διάσταση στη γεωμετρία του Σύμπαντος, κάνοντάς το να θυμίζει τα έργα του ολλανδού χαράκτη Μ. Χ. Εσερ. Ο διάσημος καθηγητής του Κέιμπριτζ μαζί με τον παλαιό συνεργάτη του Τόμας Χέρτογκ του Καθολικού Πανεπιστημίου του Λέβεν του Βελγίου και τον Τζέιμς Χαρτλ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ παρουσίασαν τη μελέτη τους στον δικτυακό τόπο arXiv.org. Σε αυτήν οι τρεις αστροφυσικοί προτείνουν στην ουσία μια νέα κυματική εξίσωση η οποία περιγράφει διάφορα πιθανά Σύμπαντα με την εισαγωγή μιας Κοσμολογικής Σταθεράς με αρνητική τιμή. Εκτός του ότι προσθέτει στην επίπεδη γεωμετρία του επεκτεινόμενου Σύμπαντός μας μια «παράλληλη» υπερβολική διάσταση παρόμοια με αυτή στο εικονιζόμενο έργο του Εσερ, το μοντέλο τους έρχεται επίσης να «κουμπώσει» με τη θεωρία των χορδών και συγκεκριμένα με την εκδοχή της ολογραφικής αρχής ή αντιστοιχίας AdS/CFΤ που έχει διατυπώσει ο Χουάν Μαλντασένα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον.

Καλησπέρα, πολυ ενδιαφέροντα τα κείμενα. Εχω μια απορία όμως. Σήμερα ξέρουμε (η πιο αποδεκτή θεωρία τουλάχιστον) αν θεωρήσουμε και την περίπτωση της σκοτεινής ενέργειας , ότι το μοντέλο που περιγράφει το σύμπαν είναι αυτό του επίπεδου ή ακόμα και οριακά ανοιχτού σύμπαντος δηλαδή διαστέλλεται με αυξανόμενο ρυθμό. Εάν τώρα η κοσμολογική σταθερά είναι αρνητική θα αλλάξει αυτός ο ισχυρισμός; Αν ναι ποιο θα είναι το μοντέλο που το περιγράφει;

Η όλη τροχιά.

Διάβαση της αφροδίτης, φωτογραφία απο το national geographic

Thanx παιδιά! Ειναι καλή παρηγοριά για εμάς που δεν θα το δούμε live!

Όλο και πλησιάζει. Καλή παρατήρηση σε όλους !

Μάρτιος 2008, Astronomy picture of the day

Ευχαριστώ! Θα χρειαστώ καλό εξοπλισμό απ ότι καταλαβα!

Το Σάββατο 26/5 πραγματοποιήθηκε βραδιά αστρονομίας για το σχολείο Ευρωπαικής παιδείας Ηρακλείου από την Αστρονομική Ομάδα Φοιτητών Πανεπιστημίου Κρήτης (Α.Ο.Φ.Π.Κ.).Η εκδήλωση έγινε στο πανεπιστήμιο Βουτών. Έγινε αρχικά μια μικρή παρουσίαση για τον εξοπλισμό και για τον τρόπο λειτουργίας του τηλεσκοπίου (dobsonian 8', celestron 9,5'ρομποτικό) και έπειτα τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν μέσα από τα τηλεσκόπια της ομάδας τη σελήνη, την αφροδίτη (την οποία είμασταν τυχεροί να δούμε σε παρόμοια φάση με το φεγγάρι), τον κρόνο, τον άρη, το Μ13 κλπ. Για μας ήταν ευχάριστη έκπληξη ο θαυμασμός που έδειξαν τα παιδιά αλλά κυρίως το ενδιαφέρον των γονέων που τα συνόδευαν. Στις δύσκολες μέρες που βιώνει η ελληνική κοινωνία οι προσπάθειες των φοιτητών μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην προαγωγή της γνώσης της αστρονομίας και των επιστημών, ανέξοδα κάτω απο τη στέγη του πανεπιστημίου. Το συγκεκριμένο σχολείο μας ζήτησε συνεργασία για την επόμενη χρονιά. Καλώ λοιπόν το κοινό του Ηρακλείου που ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους εκδηλώσεις για παιδιά και όχι μόνο να επικοινωνήσουν μαζί μας. Τέλος θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Μιχάλη Περάκη για το μάθημα ουρανογραφίας που έκανε στα παιδιά.

Ευχαριστουμε για την ενημερωση! Μια ερωτηση, επειδη ειναι η πρώτη χρονιά που θα έρθω, για τι θερμοκρασίες μιλάμε; Θα μείνω σε σκηνή γιαυτό ρωτάω...

Πραγματικά υπέροχο!

To Eureka είναι ένα πεζό ποιημα του Edgar Allan Poe όπου παρουσιάζει ένα δικό του μοντέλο του σύμπαντος το οποίο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς αστροφυσικούς ώστε να διατυπώσουν το κοσμολογικό μοντέλο το οποίο γνωρίζουμε σήμερα. Είναι απίστευτο συναίσθημα όταν συνειδητοποιείς ότι τέχνη και επιστήμη δεν είναι εντελώς ξεχωριστά χωράφια και πως όλοι οι άνθρωποι σε κάποια στιγμή τη ζωή τους νιώθουν την ανάγκη να τοποθετηθούν μέσα στο σύμπαν.. . Ολόκληρο το κείμενο θα το βρείτε εδώ http://xroads.virginia.edu/~hyper/poe/eureka.html Επίσης υπάρχει και μια πολύ καλή δουλεία πάνω σε αυτό το κείμενο με τίτλο Edgar's ''Allan Poe cosmology in Eureka'' http://www.insapvii.org/ConferencePresentations/molaro_poe_insapvii.pdf Καλή ανάγνωση.. Every other science than Logic is the science of certain concrete relations. Arithmetic, for example, is the science of the relations of number -- Geometry, of the relations of form -- Mathematics in general, of the relations of quantity in general -- of whatever can be increased or diminished. Logic, however, is the science of Relation in the abstract -- of absolute Relation -- of Relation considered solely in itself. An axiom in any particular science other than Logic is, thus, merely a proposition announcing certain concrete relations which seem to be too obvious for dispute -- as when we say, for instance, that the whole is greater than its part: -- and, thus again, the principle of the Logical axiom -- in other words, of an axiom in the abstract -- is, simply, obviousness of relation. Now, it is clear, not only that what is obvious to one mind may not be obvious to another, but that what is obvious to one mind at one epoch, may be anything but obvious, at another epoch, to the same mind. It is clear, moreover, that what, to-day, is obvious even to the majority of mankind, or to the majority of the best intellects of mankind, may to-morrow be, to either majority, more or less obvious, or in no respect obvious at all. It is seen, then, that the axiomatic principle itself is susceptible of variation, and of course that axioms are susceptible of similar change. Being mutable, the "truths" which grow out of them are necessarily mutable too; or, in other words, are never to be positively depended upon as truths at all -- since Truth and Immutability are one. It will now be readily understood that no axiomatic idea -- no idea founded in the fluctuating principle, obviousness of relation -- can possibly be so secure -- so reliable a basis for any structure erected by the Reason, as that idea -- (whatever it is, wherever we can find it, or if it be practicable to find it anywhere) -- which is ir relative altogether -- which not only presents to the understanding no obviousness of relation, either greater or less, to be considered, but subjects the intellect, not in the slightest degree, to the necessity of even looking at any relation at all. If such an idea be not what we too heedlessly term "an axiom," it is at least preferable, as a Logical basis, to any axiom ever propounded, or to all imaginable axioms combined: -- and such, precisely, is the idea with which my deductive process, so thoroughly corroborated by induction, commences. My particle proper is but absolute Irrelation. To sum up what has been advanced: -- As a starting point I have taken it for granted, simply, that the Beginning had nothing behind it or before it -- that it was a Beginning in fact -- that it was a beginning and nothing different from a beginning -- in short, that this Beginning was -- that which it was. If this be a "mere assumption" then a "mere assumption" let it be.

Eureka, Edgard Allan Poe Απόσπασμα I do not know a treatise in which a survey of the Universe -- using the word in its most comprehensive and only legitimate acceptation -- is taken at all: -- and it may be as well here to mention that by the term "Universe," wherever employed without qualification in this essay, I mean to designate the utmost conceivable expanse of space, with all things, spiritual and material, that can he imagined to exist within the compass of that expanse. In speaking of what is ordinarily implied by the expression, "Universe," I shall take a phrase of limitation -- "the Universe of stars." Why this distinction is considered necessary, will be seen in the sequel. But even of treatises on the really limited, although always assumed as the un limited, Universe of stars, I know none in which a survey, even of this limited Universe, is so taken as to warrant deductions from its individuality. The nearest approach to such a work is made in the "Cosmos" of Alexander Von Humboldt. He presents the subject, however, not in its individuality but in its generality. His theme, in its last result, is the law of each portion of the merely physical Universe, as this law is related to the laws of every other portion of this merely physical Universe. His design is simply synoeretical. In a word, he discusses the universality of material relation, and discloses to the eye of Philosophy whatever inferences have hitherto lain hidden behind this universality. But however admirable be the succinctness with which he has treated each particular point of his topic, the mere multiplicity of these points occasions, necessarily, an amount of detail, and thus an involution of idea, which preclude all individuality of impression.

Τι ακριβώς θέλεις να μάθεις; Ισως να μπορουσα να βοηθησω.

Μα 6 το πρωι;;; 6 το πρωι;;

Astronomical cartoons

Hey βολιωτη! και φασματοσκοπία βλέπω! Μπράβο! Με συνεχή φάσματα ασχολείσαι;

''Πάμε μαζί ψηλά αν θες, να δεις τη γη απ τη σελήνη, ένα φεγγάρι είναι κι εκείνη...''