Να πω κι εγώ την άποψή μου : - Πιστεύω ότι ο στόχος της διάδοσης της αστρονομίας μπορεί να επιτευχθεί σε τοπικό επίπεδο από τον εκάστοτε σύλλογο και μάλιστα με ευκολότερο τρόπο : Με μια απλή ανακοίνωση σε ραδιόφωνο - εφημερίδες μπορεί να προσκληθεί το κοινό για μια αστροβραδιά (π.χ. ένα Σάββατο). Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία, αφού θα διαρκέσει λίγες ώρες. Έτσι ο μέσος-απλός πολίτης θα έρθει σε επαφή με την αστρονομία και μπορούμε να του περάσουμε τα "μηνύματα" που θέλουμε (π.χ. για το πρόβλημα της φωτορρύπανσης). Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η διάδοση της αστρονομίας καθ' όλη τη διάρκεια του έτους και σε πολλά μέρη ταυτόχρονα. Αν εγώ λοιπόν ο απλός πολίτης συμμετέχω σε 2-3 αστροπάρτυ το χρόνο στην πόλη μου, δεν έχει να μου προσφέρει τίποτε παραπάνω μια πανελλήνια εξόρμηση πάλι στην πόλη μου (από πλευράς διάδοσης του χόμπυ - ενημέρωσης). - Η πανελλήνια εξόρμηση από την άλλη πρέπει να απευθύνεται στους ερασιτέχνες αστρονόμους (αρχάριους έως έμπειρους), αλλά να είναι και ανοιχτή στο κοινό, με περιορισμούς βέβαια και κανόνες. Συμφωνώ ότι έχουμε ανάγκη τις τοπικές κοινωνίες, γιατί διαφορετικά απλώς θα είμαστε μια απομονωμένη ομάδα. Υπάρχει ανάγκη για αμφίδρομη σχέση. - Θα πρότεινα να υπάρχουν χώροι ιδιαίτεροι για τα μέλη που επιθυμούν να παρατηρήσουν ή να φωτογραφήσουν "ανενόχλητοι", πράγμα που θα το δηλώνουν κατά τη συμμετοχή τους (άρα ο χώρος εκείνος δεν θα είναι προσβάσιμος στο κοινό). - Για το κοινό μπορούν να ορίζονται εθελοντές οι οποίοι θα αναλαμβάνουν την "ξενάγηση" κλπ. Με λίγα λόγια μια μέση λύση για να είναι όλοι ευχαριστημένοι (κατά το δυνατό) και να δίνεται η ευκαιρία σε όλους μας να βρισκόμαστε έστω μια φορά το χρόνο κατά τις εξορμήσεις. ΥΓ. Πρώτη φορά συμμετείχα στην ΠΕΕΑ πέρσυ και το ευχαριστήθηκα. Φέτος ο μόνος λόγος που δεν ήρθα ήταν η απόσταση (Βέροια). Στις επόμενες ΠΕΕΑ επιθυμία μου είναι να συμμετάσχω ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα ληφθούν για τη μορφή τους.