pierios

Μόλις σήμερα παρέλαβα και εγώ τα πολυπόθητα μπλουζάκια! Ανδρέα σε ευχαριστούμε για όλες σου τις προσπάθειες . Άντε και του χρόνου !

Πολύ ωραίο ! Eυχαριστούμε Mich

Μία έρευνα "έδειξε¨ότι πολλοί κομήτες που βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα προήλθαν από άλλα άστρα. Η προσομοίωση αποδεικνύει μαθηματικώς ότι ο Ήλιος λόγω της μεγάλης του μάζας "κλέβει" τους κομήτες από άλλα συστήματα. Δείτε αναλυτικότερα: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231048403

Καλησπέρα Ανδρέα! Είναι εύκολο να μάθω για την εξέλιξη της παραγγελίας μου?

Καλώς ήλθατε στην μεγάλη παρέα του astrovox! Απαντήσεις για το θέμα σας θα βρείτε αν κάνετε αναζήτηση σε παλιότερες αναρτήσεις στο foroum!

Η Κατερίνη περιμένει υπομονετικώς! Αν δεν τα λάβω δεν βγαίνω για παρατήρηση!

UFO - SPACE CHILD (PHENOMENON) 1974 Goin' through pages and lookin' down lines and lines Space of your life is only passing you by Space child ages as he turns and faces the lines Then after laughter was caught in his throat as he died Fly on homeward Worlds are spinnin' by, makes clouds in your eyes and eyes The space of your life is only passing you by http://www.youtube.com/watch?v=OgugGgmI_Tw

Ulysses 31 ή "Η Οδύσσεια του Διαστήματος " όπως θα το θυμούνται πολλοί από εμάς! http://en.wikipedia.org/wiki/Ulysses_31

2001: A Space Odyssey http://en.wikipedia.org/wiki/2001:_A_Space_Odyssey_(film)

Doctor Who http://en.wikipedia.org/wiki/Doctor_Who Doctor Who

Μήπως ήρθε η ώρα Κώστα να αναρτηθούν και όλες οι κινηματογραφικές ταινίες και οι τηλεοπτικές σειρές που σχετίζονται με το θέμα? Barbarella is a 1968 science fiction film based on the French Barbarella comics created by Jean-Claude Forest. The film was directed by Roger Vadim and stars Jane Fonda, who was Vadim's wife at the time. poster barbarella

Δυστυχώς η συννεφιά που επικρατεί εδώ στην Πιερία θα μας στερήσει τη χαρά να απολαύσουμε το φαινόμενο . Περιμένω με αγωνία να δώ από τους αστροφωτογράφους κάποιας άλλης περιοχής μια καλή φωτογραφία του φανομένου!

Λουκιανού- Αληθινή ιστορία (απόσπασμα σε μετάφραση) 2ος μ.χ. αιώνας. Ισως το πρώτο έργο επιστημονικής φαντασίας. Οι κάτοικοι της Σελήνης θεωρούν κάποιον ωραίο, αν είναι φαλακρός και δεν έχει μαλλιά. Τους μαλλιαρούς τους σιχαίνονται. Αντίθετα στα αστέρια που λέγονται Κομήτες όμορφους θεωρούν τους μακρυμάλληδες. Στη Σελήνη βρίσκονταν μερικοί που μας ιστορούσαν για εκείνα τα μέρη. Ακόμα οι κάτοικοι της σελήνης βγάζουν και γένια λίγο πάνω από τα γόνατα. Νύχια δεν έχουν στα πόδια και είναι όλοι τους μονοδάχτυλοι. Πάνω στους γλουτούς τους φυτρώνει ένα μακρύ σαν ουρά λάχανο που είναι πάντα πράσινο και δε σπάει όταν ξαπλώνουν ανάσκελα. Από τη μύτη τους, όταν την φυσούν, βγάζουν δυνατό μέλι. Όταν πάλι δουλεύουν ή γυμνάζονται, ολόκληρο το κορμί τους ιδρώνει γάλα, από το οποίο μπορεί κανείς και τυρί να πήξει, αν στάξει μέσα του λίγο από το μέλι. Λάδι κάνουν από τα κρεμμύδια τους και είναι πολύ πυκνό και ευωδιαστό σαν μύρο. Έχουν και πολλά αμπέλια που βγάζουν νερό, γιατί οι ρόγες από τα σταφύλια είναι σα χαλάζι. Και νομίζω, όταν σηκωθεί αέρας και κουνήσει τα κλήματα εκείνα, τότε σε μας κάτω πέφτει το χαλάζι, καθώς κόβονται τα σταφύλια. Την κοιλιά τους την έχουν για σακκούλα, όπου βάζουν ό,τι χρειάζονται, γιατί μπορούν να την ανοίγουν και να την ξανακλείνουν. Μου φαίνεται πως μέσα της δεν υπάρχουν καθόλου έντερα, ή για να πω καλύτερα, υπάρχει τούτο μόνο: ένα πυκνό και δασύ τρίχωμα, ώστε τα νεογέννητα, όταν κάνει κρύο, να κρύβονται σ αυτή. Ρούχα οι πλούσιοι έχουν γυάλινα μαλακά, ενώ οι φτωχοί χάλκινα υφαντά. Στους τόπους εκείνους υπάρχει άφθονος χαλκός που τον βρέχουν και τον δουλεύουν, όπως το μαλλί. Για τα μάτια τους όμως διστάζω να πω τί λογής ήταν για να μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα, επειδή ο λόγος μου θα φανεί απίστευτος. Ωστόσο θα το πω και αυτό. Τα μάτια τους λοιπόν είναι κινητά και όποιος θέλει τα βγάζει και τα φυλάει ώσπου να ξαναχρειαστεί να δει. Τότε τα βάζει και βλέπει. Πολλοί, όταν χάσουν τα δικά τους, δανείζονται από άλλους και βλέπουν. ’λλοι πάλι έχουν πολλά ζευγάρια μάτια φυλαγμένα- οι πλούσιοι. Τα αυτιά τους είναι φύλλα από πλατάνια, εκτός από τους Δενδρίτες που τα έχουν ξύλινα. Αλλά και κάποιο άλλο παράδοξο πράγμα είδα στα ανάκτορα. Πάνω από ένα πηγάδι, όχι πολύ βαθύ βρίσκεται ένας μεγάλος καθρέφτης. Αν κατεβεί κανείς στο πηγάδι, ακούει όλα όσα λένε κάτω στη Γη. Αν πάλι κοιτάξει στον καθρέφτη, βλέπει όλες τις πολιτείες και όλους τους λαούς, σα να βρίσκεται ανάμεσά τους. Τότε είδα τους δικούς μου και ολόκληρη την πατρίδα. Αν όμως με έβλεπαν και εκείνοι, αυτό δεν μπορώ να το πω με σιγουριά. Όποιος δεν πιστεύει πως αυτά είναι έτσι, αν κάποτε και ο ίδιος πάει εκεί, θα μάθει πως λέω την αλήθεια. Και για να ξαναγυρίσω τελοσπάντων στη διήγησή μου, κάποτε αποχαιρετήσαμε το βασιλιά και τους δικούς του, μπήκαμε στο καράβι και ανοιχτήκαμε. Σε μένα ο Ενδυμίων είχε χαρίσει και δώρα, δύο γυάλινους χιτώνες, πέντε χάλκινους και μια πανοπλία από λούπινα, που όλα αυτά τα άφησα στο κήτος. Έστειλε μαζί μας και χίλιους Ιππόγυπους, για να μας συνοδεύσουν ίσαμε πεντακόσια στάδια. Στη διαδρομή μας περάσαμε από πολλές και διάφορες χώρες και αράξαμε στην Αφροδίτη, που μόλις είχε αρχίσει να κατοικείται. Εκεί βγήκαμε και πήραμε νερό. Ύστερα μπήκαμε στο Γαλαξία και πλέαμε σύριζα με την στεριά του Ήλιου, που τον είχαμε στα αριστερά μας. Όμως δεν αποβιβαστήκαμε, μόλο που λαχταρούσαν πολύ, οι σύντροφοί μου, γιατί δε μας άφησε ο αέρας. Θαυμάζαμε ωστόσο τη χώρα, που ήταν ολοπράσινη, εύφορη και γεμάτη νερά και πολλά αγαθά. Τότε μας είδαν οι Νεφελοκένταυροι, οι μισθοφόροι του Φαέθοντα, και πέταξαν και ήλθαν στο καράβι μας. Μόλις όμως έμαθαν πως είμαστε σύμμαχοι, ξανάφυγαν, Στο μεταξύ είχαν πια φύγει και οι Ιππόγυποι που μας συνόδευαν. Εμείς συνεχίσαμε το ταξίδι μας ένα μερόνυχτο και κατά το απόγευμα της δεύτερης μέρας φτάσαμε τη λεγόμενη Λυχνόπολη, ενώ είχαμε πια αρχίσει να πλέουμε προς τη Γη. Η πολιτεία αυτή βρίσκεται ανάμεσα στις Πλειάδες και Υάδες, είναι όμως πολύ πιο χαμηλά από το Γαλαξία. Βγήκαμε έξω στη στεριά, μα άνθρωπο δεν βρήκαμε κανένα, μόνο πολλά λυχνάρια που περιδιάβαζαν εδώ κι εκεί και περνούσαν τον καιρό τους στην αγορά ή στο λιμάνι. Τα πιο πολλά ήταν μικρά, σαν να πούμε οι φτωχοί του τόπου, και λίγα μόνο τα μεγάλα και τρανά που ήταν πολύ φωτεινά και ξεχώριζαν από τα άλλα. Το καθένα είχε δικιά του ξεχωριστή κατοικία, ένα λυχναρόσπιτο. Είχαν και ονόματα, όπως οι άνθρωποι, και τα ακούγαμε που μιλούσαν κιόλας. Και όχι μόνο δε μας έκαναν κανένα κακό, αλλά μας προσκαλούσαν, να μας φιλοξενήσουν. Εμείς ωστόσο φοβόμαστε και κανένας δεν τόλμησε να πάει ούτε για φαγητό ούτε για ύπνο. Το Διοικητήριο τους είναι κτισμένο στο κέντρο της πόλης, όπου μένει ο άρχοντάς τους όλη τη νύχτα και φωνάζει τον καθένα με το όνομά του. Όποιος δεν παρουσιαστεί αμέσως καταδικάζεται σε θάνατο σαν λιποτάκτης. Και ο θάνατος είναι το σβήσιμο της φωτιάς του. Εμείς στεκόμαστε εκεί κοντά και βλέπαμε αυτά που γίνονταν και ακούγαμε τα λυχνάρια να απολογούνται και να λένε για ποιο λόγο είχαν καθυστερήσει. Εκεί αναγνώρισα και το δικό μας λυχνάρι. Το χαιρέτησα και ζήτησα να μάθω πως ήταν τα πράγματα στο σπίτι μας . Και αυτό μου τα διηγήθηκε όλα. Εκείνη λοιπόν τη νύχτα μείναμε στη Λυχνόπολη και την άλλη μέρα ξεκινήσαμε και αρμενίζαμε κοντά πια στα σύννεφα. Εκεί είδαμε και θαυμάσαμε και την πόλη Νεφελοκοκκυγία, όπου όμως δε βγήκαμε, γιατί δεν μας άφηνε ο αέρας. Στην πολιτεία αυτή έλεγαν πως βασιλιάς ήταν ο Κόρωνος, ο γιος του Κοττυφίωνα. Εγώ, τότε θυμήθηκα τον ποιητή Αριστοφάνη , άνθρωπο σοφό, που λέει την αλήθεια και που άδικα δεν τον πιστεύουν για όσα έχει γράψει. Τρεις μέρες αργότερα διακρίναμε πια καθαρά και τον Ωκεανό, αλλά στεριά δε βλέπαμε πουθενά, εκτός από τις χώρες που ήταν στον αέρα. Όμως, και αυτές φαίνονταν γεμάτες από φωτιά και πλημμυρισμένες από λάμψη. Κατά την τέταρτη μέρα, γύρω στο μεσημέρι, ο αέρας πήρε να υποχωρεί και να κοπάζει και τότε πέσαμε μαλακά στη θάλασσα. Μόλις αγγίξαμε το νερό, πλημμυρίσαμε από χαρά και αγαλλίαση, και είμαστε τρισευτυχισμένοι με το γεγονός αυτό. Ξεμπαρκάραμε και αρχίσαμε να κολυμπάμε, μια και για καλή μας τύχη ήταν γαλήνη και η θάλασσα ακύμαντη. Φαίνεται όμως πως συχνά μια αλλαγή στο καλύτερο γίνεται αρχή για μεγαλύτερα κακά. Γιατί κι εμείς δύο μόνο μέρες ταξιδέψαμε με καλό καιρό. Τα ξημερώματα της τρίτης είδαμε κατά την Ανατολή θηρία και πολλά άλλα κήτη, προπαντός όμως ένα που ξεχώριζε από όλα και ήταν μεγάλο, ίσαμε χίλια πεντακόσια στάδια. Έτρεχε καταπάνω μας με ανοιχτό το στόμα ταράζοντας από μακριά τη θάλασσα. Ήταν περιλουσμένο με αφρό και μας έδειχνε τα δόντια του, όλα σουβλερά, όπως τα παλούκια, και άσπρα σαν να ήταν από ελεφαντόδοντο. Εμείς αποχαιρετιστήκαμε για τελευταία φορά, αγκαλιαστήκαμε και περιμέναμε. Και αυτό που είχε φτάσει κοντά, μας ρούφηξε και μας κατάπιε μαζί με το καράβι. Δεν πρόλαβε ωστόσο να μας κομματιάσει με τα δόντια του , επειδή το πλοίο, ανάμεσα από τα ανοίγματά τους, γλίστρησε στην κοιλιά του....... Όταν βρεθήκαμε μέσα, στην αρχή ήταν σκοτάδι και δε διακρίναμε τίποτα. Ύστερα άνοιξε το στόμα του και είδαμε ένα μεγάλο κοίλωμα, πλατύ πέρα για πέρα και βαθύ, αρκετό να χωρέσει μια πολυάνθρωπη πόλη. Μέσα του είχε μικρά και μεγάλα ψάρια, πολλά άλλα θηρία κατασπαραγμένα, καραβόπανα, άγκυρες, ανθρώπινα κόκαλα και εμπορεύματα. Στη μέση ήταν στεριά και λόφοι, που σχηματίστηκαν, νομίζω, από τη λάσπη που κατάπινε το κήτος και που ύστερα σιγά σιγά κατακάθιζε. Όπως και να ειναι μια φορά, πάνω στη στεριά είχε φυτρώσει ένα δάσος με δέντρα κάθε είδους, είχαν βλαστήσει λαχανικά και όλα έδιναν την εντύπωση πως τα καλλιεργούσαν. Η περιφέρεια της ξηράς ήταν διακόσια σαράντα στάδια. Τέλος, μπορούσε να δει κανείς και θαλασσοπούλια, γλαρούς και αλκυόνες, που έχτιζαν τις φωλιές τους πάνω στα δέντρα. Τότε λοιπόν εμείς για πολλή ώρα κλαίγαμε. Ύστερα σήκωσα τους συντρόφους μου και βάλαμε στηρίγματα στο καράβι. Τρίψαμε ξύλα, ανάψαμε φωτιά και ετοιμάσαμε φαγητό με ότι βρέθηκε. Ολόγυρα υπήρχαν άφθονα και κάθε λογής κρέατα από ψάρια. Νερό είχαμε ακόμη αυτό που πήραμε από την Αφροδίτη. Την άλλη μέρα, όταν σηκωθήκαμε, κάθε φορά που το κήτος άνοιγε το στόμα του, βλέπαμε άλλοτε βουνά, άλλοτε μόνο τον ουρανό, πολλές φορές όμως και νησιά. Καταλαβαίναμε πως το θηρίο έτρεχε γρήγορα σε κάθε μεριά της θάλασσας. Όταν είχαμε πια συνηθίσει στη διαμονή εκείνη, πήρα επτά από τους συντρόφους και άρχισα να προχωρώ στο δάσος, γιατί ήθελα να τα εξερευνήσω όλα. Δεν είχαμε ακόμα προχωρήσει καλά καλά μήτε πέντε στάδια, όταν βρήκαμε ένα ναό του Ποσειδώνα, όπως φανέρωνε η επιγραφή. Σε λίγη απόσταση είδαμε και πολλούς τάφους με επιτύμβιες στήλες και μια πηγή με πεντακάθαρο νερό. Ακόμα ακούγαμε και γαύγισμα σκυλιού και από μακριά φαινόταν και καπνός . Συμπεράναμε πως υπήρχε κάποια αγροικία. Λουκιανός ο Σαμοσατεύς

Ας προσθέσω και εγώ μια δική μου φωτογραφία στο θέμα του Κώστα.

David Bowie - Ziggy Stardust (1972) Ziggy played guitar, jammin' good with Weird and Gilly, The spiders from Mars, he played it left hand But made it too far Became the special man, then we were Ziggy's band Ziggy really sang, screwed up eyes and screwed down hairdo Like some cat from Japan, he could lick 'em by smiling He could leave 'em to hang Came on so loaded man, well hung and snow white tan So where were the spiders while the fly tried th break our balls Just a beer light to guide us So we bitched about his fans and should we crush his sweet hands? Ziggy played for time, jiving us that we was voodoo The kids was just crass. He was the nazz With God given ass He took it all too far, but boy could he play guitar Making love with his ego, Ziggy sucked up into his mind Like a leper messiah When the kids had killed the man I had to break up the band Ziggy Played Guitar Ziggy Stardust

David Bowie - Space Oddity (1969) Ground control to major Tom Ground control to major Tom Take your protein pills and put your helmet on (Ten) Ground control (Nine) to major Tom (Eight) (Seven, six) Commencing countdown (Five), engines on (Four) (Three, two) Check ignition (One) and may gods (Blastoff) love be with you This is ground control to major Tom, you've really made the grade And the papers want to know whose shirts you wear Now it's time to leave the capsule if you dare This is major Tom to ground control, I'm stepping through the door And I'm floating in a most peculiar way And the stars look very different today Here am I floatin' 'round my tin can far above the world Planet Earth is blue and there's nothing I can do Though I'm past one hundred thousand miles, I'm feeling very still And I think my spaceship knows which way to go Tell my wife I love her very much, she knows Ground control to major Tom, your circuits dead, there's something wrong Can you hear me, major Tom? Can you hear me, major Tom? Can you hear me, major Tom? Can you... Here am I sitting in my tin can far above the Moon Planet Earth is blue and there's nothing I can do Space Oddity Album

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΕΦΤΕΙ ΠΕΦΤΕΙ Μουσική: Απόστολος Καλδάρας, Στίχοι: Γιώργος Σαμολαδάς Ένα αστέρι πέφτει πέφτει το κοιτώ στον ουρανό μια ευχή κάνω για σένα τελευταία μου ελπίδα τον Θεό παρακαλώ Ένα αστέρι πέφτει πέφτει το κοιτώ στον ουρανό Μήπως το 'στειλε η ψυχή σου μήπως το 'στειλε η καρδιά σου τ' άστρο αυτό το φωτεινό κι ήρθε να μου φέρει δάκρυ ή για να μου φέρει ελπίδα μες στην ώρα που πονώ Ένα αστέρι πέφτει πέφτει το κοιτώ στον ουρανό

Εύγε Τηλέμαχε! Είσαι Καλλιτέχνης φίλε. Πήρες το Θέτρο Σκιών και το ανέβασες ένα σκαλί ψηλότερα. Το ίδιο είχε κάνει και ο Σπαθάρης όταν εισήγαγε νέες θεματολογίες στις παραστάσεις του. Εξαιτίας του ταλέντου σου, ο αγαπητός μας Καραγκιόζης συνεχίζει να εμβολιάζει τις ψυχές των παιδιών αλλά και των μεγάλων. Καλή επιτυχία σε ότι κάνεις!!!

Μπράβο παιδιά! "Γράφετε" πραγματικά στην αστροφωτογραφία! Εκπληκτικό το αποτέλεσμα! Σας ζηλεύουμε.

Τι να πούμε και εμείς εδώ στην Πιερία; Δε φτάνει που είμαστε βόρεια, έχουμε και τον ορεινό όγκο του Ολύμπου στο Νότο με αποτέλεσμα να "χάνουμε" αρκετά από τις παρατηρήσεις μας. Το καλό είναι ότι ο 'Ολυμπος μας "ανταμείβει" την ημέρα και μόνο με τη θέα του!

Κύριοι με μερικούς από εσάς διαφωνώ κάθετα , με μερικούς συμφωνώ μερικώς. Είτε συμβαίνει το ένα είτε το άλλο, θεωρώ ότι το post ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ στο forum.

Μεγάλη η χαρά μας για την είδηση. Ας είναι και μεγάλη η ευχάριστη έκπληξη μετά την υλοποίηση!!! Το λυπηρό παράδειγμα του "Αρίσταρχου" να έιναι προς αποφυγή.

Όσο και να προσπαθεί ο ανθρώπινος νούς (ΠΟΥ ΧΩΡΑΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ) να συλλάβει την έννοια και το μέγεθος του σύμπαντος τόσο αυτό θα μας μας αφήνει με το στόμα ανοικτό!!!

Είσαι στο σωστό δρόμο φίλε! Συνέχισε με επιμονή και υπομονή.