Ανδρέα, χθες έφαγα άκυρο από ποδηλατάδικο, ο ποδηλατάς μου είπε ότι 'πατημένους' σκελετούς απλά τους πετάνε και δεν τους επισκευάζουν. Σήμερα έφαγα άκυρο και από μηχανουργείο, προφανώς δεν είχαν διάθεση να ασχοληθούν. KOSTAKIS, έχεις δίκιο στα περί σφιξίματος, αλλά επειδή έχω καεί από το χυλό, φυσάω και το γιαούρτι... Πριν καμιά δεκαριά χρόνια, μου γλίστρησε το 8αρι μέσα στα δαχτυλίδια και σε άλλη φάση μου εφυγε ο ερευνητής πάνω από τον σωλήνα. Ευτυχώς σε καμία από τις περιπτώσεις δεν είχα απώλειες (ο σωλήνας είναι από dob, οπότε φρέναρε στα δαχτυλίδια με τα αυτιά του, που δεν έχω βγάλει, ενώ τον ερευνητή τον έπιασα κυριολεκτικά στον αέρα). Τους τρόπους που προτείνεις εσύ και ο Μανούσος τους έχω σκεφτεί κι εγώ, απλά ξεπερνούν τις τεχνικές δυνατότητές μου. Θα μπορούσε να τα κάνει ο πατέρας μου (συνταξιούχος συντηρητής μηχανών), αλλά μετά από κανένα 2μηνο, όταν θα είναι στο χωριό, όπου έχει πάγκο και κατάλληλα εργαλεία. Οπότε μάλλον καταλήγω στη λύση του κοψίματος...