Σ ευχαριστώ πολύ Θανάση μου Δεν σου κρύβω πως από τότε που απέκτησα τον ethos, έχω "παραγκωνίσει" όλους τους άλλους προσοφθάλμιους και χρησιμοποιώ αποκλειστικά αυτόν για d.s.o... Στον Πάρνωνα ήταν για άλλη μια φορά υπέροχα! Εκείνο που δεν σταματά να με εντυπωσιάζει στις εξορμήσεις, είναι ο ανεπτυγμένος βαθμός αλληλοβοήθειας μεταξύ των παρατηρητών αλλά και η βοήθεια που μας δίνουν οι παλαιότεροι με τις γνώσεις τους και την εμπειρία τους. Να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τους δύο "γείτονες" και συμπαρατηρητές μου για εκείνα τα 2 βράδυα, που με ανέχτηκαν δείχνοντας ιώβεια υπομονή και με βοήθησαν σε ό,τι κι αν τους ζήτησα. Πιο συγκεκριμένα τον φίλτατο "αμάν με τον αναπτήρα σου", αγαπητότατο Φιλιατρά, που του κατέστρεψα ίσα με 850 φορές την περιφερική όραση , ανάβοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο (στο τέλος αναγκάστηκε να μου χαρίσει αντιανεμικό αναπτήρα )... και τον γλυκύτατο Θανάση, που τον φώναζα κάθε 3 και λίγο για βοήθεια και επιβεβαίωση των αντικειμένων. Να στε καλά παιδιά, σας ευχαριστώ μέσα απ την καρδιά μου Υ.Γ: Παναγιώτη κρίμα που θα λείπεις τον Αυγουστο, για να με θαυμάσεις με το νέο μου... αντιανεμικό αναπτήρα! Υ.Γ: Μετά από αυτά που γράφω, αναρωτιέμαι αν θα δεχτεί κανείς να ξαναστήσω δίπλα του...