Φίλες και φίλοι astrovoxιτες καλησπέρα σας. Εδώ και τέσσερις μέρες, και έχοντας ακολουθήσει όσα βήματα του 10λογου του astrovox μπορούσα, είμαι κάτοχος ενος 8" dob της skywatcher. Δυστυχώς ο καιρός μου επέτρεψε να δω μόνο το Σάββατο, αλλά αυτό ήταν αρκετό για να βλαστημάω τα σύννεφα κάθε μέρα από τότε Πρώτη παρατήρηση λοιπόν, μέσα από τη Λάρισα από την ταράτσα μου, με Δία και τους δορυφόρους του (η Ιω πάνω από την Ευρώπη σαν να μου κάναν ένα δώρο υποδοχής), Μ42 και Κάστορα για ολίγη από διπλούς. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι εντυπωσιάστηκα. Το ταξίδι στο χώρο και το χρόνο. Η άμεση αίσθηση της κίνησης της Γης. Τι άλλο να πω. Αλλά παράλληλα μου γεννήθηκαν και οι πρώτες απορίες. 1. Με τον 25mm προσοφθάλμιο και παρατηρώντας τον Δία εστίαζα πολύ εύκολα. Βάζοντας τον 10mm είχα μεγάλο πρόβλημα να εστιάσω. Αυτό οφείλεται στην μικρότερη εστιακή απόσταση του φακού, στο κακό seeing (λόγω και της έντονης παρουσίας αιθαλομίχλης) ή απλά στην απειρία μου; 2. Αφού είδα τους πρώτους στόχους που είχα θέσει εδώ και καιρό και με τον Μ31 χαμηλά στον ορίζοντα συνειδητοποίησα την ανάγκη σχεδιασμού της παρατήρησης αλλά και ενός telrad. Ο telrad θα λυθεί άμεσα αλλά θα ήθελα κάποιες συμβουλές σχετικά με τον σχεδιασμό μιας βραδυάς. 3. Τέλος μια ερώτηση προς τους φίλους ντομπσονάδες. Στην οριζόντια κίνηση όταν έχω πολύ σφιγμένη την βίδα η κίνηση είναι δύσκολη. Αλλά όταν την χαλαρώνω ο πάνω δίσκος μετακινείται μπρος - πίσω σε σχέση με τον κάτω όταν ξεκινάω να το στρέψω, δημιουργόντας ένα κενό στην αρχή της κίνησης. Αυτό διορθώνεται με κάποιο τρόπο ή απλά έτσι είναι; Ελπίζω να μη σας κούρασα.